| διοπερ νυν οὐδεν περι αὐτης γεγραφα : τον δε παροντα καιρον ὁρων ἑλομενων μεν ὑμων τα δεοντα ἁμα δοξαν και | Πιστεικαι αὐτη Σαρρα στειραδυναμιν εἰς καταβολην σπερματος ἐλαβεν και παρα καιρον ἡλικιας , ἐπει πιστον ἡγησατο τον ἐπαγγειλαμενον : διο |
| ἱππεας , καταπραϋνωσι τε την βουλην , ἠν τι παρα καιρον χαλεπαινῃ . ταυτα μεν οὐν ὑπομνηματα ὡν δει σε | μη ὡς ἀσοφοι ἀλλ ' ὡς σοφοι , ἐξαγοραζομενοι τον καιρον , ὁτι αἱ ἡμεραι πονηραι εἰσιν . δια τουτο |
| και ἐδεσμασι κεχρημενος ψυχροις , οἱον πεποσιν , εἰ ὁ καιρος ἐχει , και ῥοδακινοις και ἰντυβοις και θριδακινῃ και | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| × – × × – ] α κεισθαι [ ] καιρος [ ] ? εἰ ? ? ποτ ? [ | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| θεωρει ὁτι οὐδεν νεωτερον ὀψονται οἱ μεθ ' ἡμας οὐδε περιττοτερον εἰδον οἱ προ ἡμων , ἀλλα τροπον τινα ὁ | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| παντας μεν γαρ ἀνθρωπους ὑπ ' ἐκεινου πρεπει νικασθαι , περιττοτερον δε παντων ἐμε τον ἐν τοσαυταις μυριασιν ἀνθρωπων , | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| του δε ῥοδου και το ϲπερμα και τα φυλλα : πραοτερον δε ἐνεργει : ἐτι δε πραοτερον κομμι , τραγακανθα | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| χρησθαι δια [ τε ] των δακτυλων της ἀριστερας χειρος πραοτερον διανοιγειν και διαστελλειν κατ ' ὀλιγον : εἰ δε | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| δε β ἐφ ' ἡμερας β πρωϊ και δειλης : καθαιρονται γαρ ἀλυπως . και ἐν παροξυσμῳ μεν δοθεν δυσπνοουσιν | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| μεμπτεον δε τουτους : και γαρ μεχρι πλειονων ἡμερων ἐνιαι καθαιρονται κατα φυσιν του ἰσου πληθους εἰς πλειονας ἡμερας ἐπιμερισθεντος | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| ' οἱ ς ' ἐφυσαν , ἐμφρονες . Ποιοισι ; μεινον : τις δε μ ' ἐκφυει βροτων ; Ἡδ | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| αὐτων καθισῃς : ἀλλα ὡς ἐμμενεις τῃ ἁπλοτητι σου , μεινον , και καθιῃ μετ ' αὐτων και ὁσοι ἐαν | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| ἀλλα ἐν Ἰταλιᾳ ᾠκησεν , ὑστεροις εὑρισκω χρονοις ἀφικομενα . παλαιοτερον δε τουτου στολον ἀπανασταντα της Ἑλλαδος εἰς τα προσεσπερια | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| τηι δημηγοριαι , ὡς δε τἀληθες ἐχει , το και παλαιοτερον αἰει τι θαυμαζομενη : Θουκυδιδης γουν . . . | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| ἐν ἀλλῃ πολει τοιαυτα τολμαν αἰσχρον , πολυ δη που δεινοτερον ἐν τῃ ἐλευθερᾳ ταυτῃ . εἰ δε περι ἀσεβειας | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| . . : ἠτοι συνεμαχησαν τοις πολεμιοις ἡμων . καιτοι δεινοτερον ἐστιν . . . : εἰ ἑνεκα , φησιν | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| ὀξυκρατον ὑδαρεϲτατον και αὐτο το ὑδωρ καθ ' αὑτο ψυχρον καταντλουμενον και των ξηρων τι προϲαγομενον των ἀποδακρυτικων και μαλιϲτα | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| φαλαγγιοδηκτοι , λουτρῳ συνεχει θερμῳ : ἐστω δε και το καταντλουμενον τῃ πληγῃ ὑδωρ ἀφεψηματος τριφυλλου της ἀσφαλτωδους μετ ' | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| , και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| φησιν ὁτι “ ἀλλ ' ὡς ἀξιουσιν ” ὡς μη δεχομενος τα παρ ' αὐτων . ἐνεργειᾳ γαρ ὑπαρχουσιν αἱ | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| πεδιῳ αὐλων ὑποκειμενος και τον ἠχον εἰς αὑτον ὡς ὀργανον δεχομενος παντων των λεγομενων μιμητην φωνην ἀπεδιδου , ἰδιᾳ μεν | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| πετομενον , ἀλλα και ἁλισκεται δια την αὐτου σκιαν , προσερχομενον αὐτῃ καθ ' ὑδατος ὁραθεισῃ . Ἀμαλθειας κερας : | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| και ἐνθεασμους ὡς ἐκστατικην . μεταπειθοντι . ἱνα ἀλλον νοησωμεν προσερχομενον τῳ μουσικῳ χαριν τινος δεησεως και ὡν λεγει , | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| γραφουσιν . ὁμοιως ἐν Ἰλιαδι „ μνησαι πατρος σειο „ δεον κτητικως . . . Ω . Ξ . ζ | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| τας δε ἑκατερωθεν δηφενσορας ἐν ταις εἰρημεναις κινησεσιν : ἡντινα δεον , εἰ χρη γενεσθαι , Ἰλλυρικιαναν καλειν . Ἡ | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| θαλατταν διεσωσε τας ναυς . Ἰμιλκων δε ταις πρωταις τριηρεσιν ἐπιθεμενος τῳ πληθει των βελων ἀνειργετο : ἐπι μεν γαρ | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| χαλκειον ἐλθων και ἁρπασας παιδα ἑνα , ἐπι των ὠμων ἐπιθεμενος ἐκελευσε ποδηγειν προς τας ἀνατολας . ἐκει δε παραγενομενος | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| Πολυδωρον . τροπος δε ἐστι λογος κατα παρατροπην του κυριου λεγομενος κατα τινα δηλωσιν κοσμιωτεραν ἠ κατα το ἀναγκαιον . | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| . δευτερος ὁ ἐπι πονηριᾳ κωμῳδουμενος . τριτος ὁ Ψακαδος λεγομενος . τεταρτος ὁ τραπεζιτης , οὑ μεμνηται Εὐπολις ἐν | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| : Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| πολιν , ὁτι τοις ἐπειγομενοις ἐλθειν ποι δια ταχους κωλυμα παρεχεται τον ὀχλον ἀνακοπτουσα τοις ἀπαντωσιν ὡσπερ κυμασιν ἀντιπροσωποις δρομον | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| και βοσκημασιν οὐδ ' ἀξιως ἐστιν εἰπειν την ἀφθονιαν ὁσην παρεχεται και την χρηστοκαρπιαν . ἐν μεσῳ δε και των | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| τε ταξεων και φυλακων ἑδρας ; Θεσσαλος ἠ παραλιαν Λοκρων νεμομενος πολιν ; ἠ νησιωτην σποραδα κεκτηται βιον ; τις | τινι ἀποδῳ , ἀλλα παντοτε το ἀγαθον διωκετε εἰς ἀλληλους και εἰς παντας . Παντοτε χαιρετε , ἀδιαλειπτως προσευχεσθε , |
| ἠγουν σειεσαι περι τοτε . Κληρονομος : ὁ τον κληρον νεμομενος . Καλλος : δια το προς αὐτο καλειν . | αὐτον οἱ περι αὐτον συν τοις δωδεκα τας παραβολας . και ἐλεγεν αὐτοις , Ὑμιν το μυστηριον δεδοται της βασιλειας |
| , δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| μεσουρανουσι της τε Ἀρκτου ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , ὑπολειπομενος μικρον του μεσημβρινου , και του Βοωτου ὁ βορειοτερος | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| ἀρχῃ της δυσεως των τε Διδυμων ὁ Προπους , μικρον ὑπολειπομενος του μεσημβρινου , και του Λαγωου οἱ ἐν μεσῳ | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| ὁ δε τεκτων και γλυπτης λιθοξοου μαλλον , των προτερων λειπομενος εἰς ἀκριβειαν , ὁ δε λιθοξοος των λοιπων ἐχει | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| και τἀλλα , ὁσα δει γενεσθαι , ἐπειδη βραχυς ὁ λειπομενος ἐστι της ἀρχης τοις ὑπατοις χρονος , τους εἰσιοντας | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| ὑπωπτευετο εὐπορειν μεγαλως χρηματων . Λαχαρην μεν οὐν τουτων ἑνεκα κτεινουσιν ἀνδρες Κορωναιοι : Δημητριος δε ὁ Ἀντιγονου τυραννων ἐλευθερωσας | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| ἐν κυκλῳ κεντρα ἐχον , δι ' οὑ τους βασανιζομενους κτεινουσιν . ὁμοιον δε ἐστι κναφικῳ κτενι . Κνησιωντα , | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται πασχειν | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| ξηραινων εἰς σκιαν διδου ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινετω . Ἀλλο . Γλυκυρριζης , σικυου ἡμερου | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| λεγων κατα διαρτησιν ἀσυνακτον εἰναι τινα λογον , φασιν μεν προφερομενος μονην ἀντιτιθεμενην αὑτῳ φασιν ἑξει την ἀντικειμενην τῃ προειρημενῃ | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| φιλοσοφε , ἐκεινα ἁ ἐλε - γες ; ποθεν αὐτα προφερομενος ἐλεγες ; ἀπο των χειλων αὐτοθεν . τι οὐν | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| του σωματος ἐμβρωματιου λημφθεντος ὀλιγου και κατα παν εὐαρεστου του καταστηματος ὑπαρχοντος . παυομενης της καθαρσεως και παρακμαζουσης : ὁ | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| τινος ἐνδειξις φυσικου λογου . Το δε σεμνον κἀκ του καταστηματος ἑωρατο . Πορεια τε γαρ ἠν εὐτακτος και βλεμμα | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| το σωμα και ἐς τον μυελον , και ἐξ αὐτου τεινουσιν ὁδοι , ὡστε και ἐπιεναι του ὑγρου ἐς αὐτον | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| ἡδε ἡ νουσος μεγαλη των φλεβων των κοιλων , αἱ τεινουσιν ἀπο της κεφαλης παρα τας σφαγας δια της ῥαχιος | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| διδωσι σοι το συμβολον , ὁ δε σκωπτων αὐτους ὡς γεροντας και ἐγγυς θανατου ὀντας φησιν ἐν τῃ σορῳ και | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| και πολυανθρωπον , ταξας προ της φαλαγγος τους ὁμηρους , γεροντας , παιδας , γυναικας . οἱ δε τους ὁμοφυλους | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| ἐφθη ποιησας , ἐκεκριτο δε μοι και τουτον , εἰ περιοντα καταληψομαι , κτεινειν . ἡκεν εὐθυς ἡ Φημη πολλη | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| μεν ἑτερος κομιδῃ νεος τον βιον μετηλλαξε , τον δε περιοντα Κομοδον τε καλουμενον ὁ πατηρ μετα πασης ἐπιμελειας ἀνεθρεψατο | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| , δυναμενον ἀμαχει κρατησαι των πολεμιων ; οἱς ὁ Μιθριδατης συνθεμενος ἀνοητως μαλα και ἀνυποπτως περιειδε Ῥωμαιους δια στενου παροδευοντας | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| δη πολλας Φιλιππος των πολεων εἱλεν , Ἀθηναιοις δε λογῳ συνθεμενος ἐργῳ σφας μαλιστα ἐκακωσε , νησους τε ἀφελομενος και | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| παρατεθεισης αὐτοις τραπεζης και προσφαγηματος θερμου σφοδρα ὀντος ὁ ἀνθρωπος ἀναιρουμενος κατα μικρον τῳ στοματι προσεφερε και ἐφυσα . πυνθανομενου | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| κομισῃ τις οἱ ὁσα ἐτρυγησεν . εἰτα μεντοι τῃ προβοσκιδι ἀναιρουμενος ἐκ του ταλαρου της φατνης καταπαττει τα χειλη , | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| ἐνικησεν Ὀλυμπιαδα ὁ Ψαυμις τῃ ἀπηνῃ , οὑτως συνοραται : καταλυεται γαρ αὐτῃ το ἀγωνισμα περι ὀγδοηκοστην εʹ Ὀλυμπιαδα : | τον της πιστεως ἀρχηγον και τελειωτην Ἰησουν , ὁς ἀντι της προκειμενης αὐτῳ χαρας ὑπεμεινεν σταυρον αἰσχυνης καταφρονησας , ἐν |
| στερηθεν ψυχης πιπτει , οὑτω και πολις μη ὀντων νομων καταλυεται . . . , . . . . . | οἱ δε λογοι μου οὐ μη παρελευσονται . Περι δε της ἡμερας ἐκεινης ἠ της ὡρας οὐδεις οἰδεν , οὐδε |
| ἀναγκῃ . Ὁ οὐν θεος ὁ εἰς το μενειν ὡσαυτως δεδεμενος και συγχωρησας τῳ παιδι τουδε του παντος ἀρχεινοὐ γαρ | ἐχθες τον Αἰγυπτιον ; ἐφυγεν δε Μωϋσης ἐν τῳ λογῳ τουτῳ , και ἐγενετο παροικος ἐν γῃ Μαδιαμ , οὑ |
| οἰκουμενης ὁ Καυκασος . ἠ , οὐκ ἐγω περαν εἰμι δεδεμενος : ἐπι γαρ ἀκρου προσδεδεται . : ἱκετο τερμονιον | , και ὁ μισων την ψυχην αὐτου ἐν τῳ κοσμῳ τουτῳ εἰς ζωην αἰωνιον φυλαξει αὐτην . ἐαν ἐμοι τις |
| ' οὐκ ἐκ της ἀκινητου και σταθερας των εἰδων ἐλλαμψεως ὑποδεχεται . ἀλλ ' οὐδε των μερων ὁσα μη και | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| παντι φυσεως . εἰ γαρ το μεν γεννᾳ το δε ὑποδεχεται την γενεσιν , και το μεν ἐστι δραστικον το | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| . και τα ὀνοματα ἀναγωγη , ἀναπειρα , πλους , περιπλους , ἐπιπλους , διεκπλους . εἰτα στησαι τας ναυς | αὐτης , ἀπο μακροθεν στησονται δια τον φοβον του βασανισμου αὐτης , κλαιοντες και πενθουντες , λεγοντες , Οὐαι οὐαι |
| παραλιᾳ ἀνατολης . και ἐστιν ἀπο πολεως της Ἀκανθου ὁ περιπλους της χερρονησου ἑως Σταγειρου , πολεως του Ἀριστοτελους , | , και ἠρωτησαν αὐτον περι αὐτης . και ἐπιστας ἐπανω αὐτης ἐπετιμησεν τῳ πυρετῳ , και ἀφηκεν αὐτην : παραχρημα |
| , πλειους δε Αἰγυπτιοι . και βαλλει Μεγαβυζος εἰς τον μηρον Ἰναρον , και τρεπεται , και νικωσι Περσαι κατα | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| τοις γονασι . ταυτα ἀκουσας ὁ Κυρος ἐπαισατο ἀρα τον μηρον και εὐθυς ἀναπηδησας ἐπι τον ἱππον λαβων χιλιους ἱππεας | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| , και ἀπαγομενας συν ὑβρει και ἀτιμιᾳ ξαινομενας τε τας παρειας συν οἰμωγῃ και ὀλολυγῃ και κοπτομενας πικρως , παιδας | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| ὠτειλη . ὠχρος ὠχριασις : “ ὠχρος τε μιν εἱλε παρειας . ” και ὠχρησαντα ὠχριασαντα : “ οὐτ ' | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| γʹ . Ἡμικυκλιον το ἐπι της ΑΓ ῥητην ἐχον την διαμετρον , και τῃ ἐκ του κεντρου ἰση ἐστω ἡ | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| ὀντος συνεβαινε . Μειζονα ἀρα και των ὑψηλοτατων ὀρων την διαμετρον ἐχει , ὑψηλοτερας τε των ἀκρωρειων και ἐξ ὑπερτερου | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| ἀπο των χειλων ἀκρων , ὁταν του στοματος πιεσθεντος τοτε προβαλλομενον ἐκ της ἀρτηριας το πνευμα λυσῃ τον δεσμον αὐτου | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , προβαλλομενον τα περιεστωτα πραγματα . Παρα Κατουλου το μη ὀλιγωρως | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| και κοινοτερου και περιεχοντος τουτο , ὁ βουλεται λαβειν . προθεμενος γαρ δειξαι τον ἀνθρωπον λογικον , ἀν οὑτω τυχῃ | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| ] ἐλεους ἀξιαις ἰδειν ] τινα αὐτας οἰκτῳ ] ἐλεῳ προθεμενος ] ποιησας ἠγουν ἐλεησας αὐτους τυχειν ] του ἐλεου | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| πασι : το γαρ συνεισφερομενον και μη συνεισφερον και συναναιρουν ἀναιρουμενον οὑτως ἀν καλοιτο . ὡσπερ γαρ το θρεπτικον δυναται | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| ἀποφασις ἐπι παντων ἀληθευει των παρα το ἑν ἐκεινο το ἀναιρουμενον : το γαρ οὐχ ἱππος ἐπι παντων ἀληθες των | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| ὠσι και λυπωσι τον λογον , δει το παρα σου εἰσαγομενον ἐπανορθουσθαι το ἀτοπον οὐχ ἁπλως , ἀλλα ταις παρα | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| χρωνται . κατοινοι δ ' ὀντες καθ ' ὑπερβολην τον εἰσαγομενον ὑπο των ἐμπορων οἰνον ἀκρατον ἐμφορουνται , και δια | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| βανους ἁπτων : ὁ τας καμινους αὐων , ἀντι του καιων . Βηταρμων , ὁ ὀρχηστης , παρα το βαινειν | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| ἀϲθματικουϲ ἰαϲθαι πεπιϲτευται . Περι κεφαλων . Κεφαλαϲ μαινιδων ταριχηραϲ καιων τιϲ ἐχρητο προϲ ταϲ ἐν ἑδρᾳ ῥαγαδαϲ και τα | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| μεν γαρ τιν ' ἀναιρησεσθαι ὀϊω , ἐλθοντ ' ἐς μεγαρον Λαερτιαδεω Ὀδυσηος . ἀλλ ' ἀγετ ' , οἰνοχοος | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| δε πολυτελη ⌊ ⌋ ἑστιαι ⌊ ⌋ : το δε μεγαρον περιοικοδομημενη ἑστια , ἐνθα τα μυστικα της Δημητρος . | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| μηδε παρα των εἰδοτων τα κατα την χωραν ταυτην ἐπιμελως πεπυσμενος . πρωτον μεν γαρ εἰπερ ἐξ αὐτης της Αἰγυπτου | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| Ἑλενην ματευων δε αὐτην πως ; ἀπο κληδονων και φημων πεπυσμενος και μαθων , ποθων δε το φασμα το πτηνον | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| οὐδεποτε κατα ταὐτο γενησεται . το δε λεγομενον ἠ Ἀπολλωνιος παρεσται ἠ Τρυφων ὡς προς καιρον την διαζευξιν ἐπαγγελλεται . | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| συμπεφυκοτων ἡμιν ἀπο της γενεσεως , ἐπειτα γνωσις ἡμιν ἀληθινη παρεσται της δαιμονιας και μακαριας ζωης , ὁση τις ἐστι | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| ἐφισταμενος αὐταις φερεται , ἐπιλαβων ταιν χεροιν τω ὀφθαλμω του φεροντος . ταυτην και ἱππαδα και κυβησινδα καλουσι την παιδιαν | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| ] . Ἀναμνησθωμεν δ ' ἡμετερου τινος αὐτων ἐργου , φεροντος εἰς τα παροντα . ἠν γαρ ποτε χρονος , | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| ὡν αὐτος βουλεται , δευτερον δε ἐθρυλουν εἰπων την της μετανοιας προφασιν ἀνῃρηκεν : οὐ γαρ κρυφα οὐδε ἐν ἀπορρητῳ | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| ἐποιει ὁ θεος , ἀλλα μακροθυμος ὠν ἀφορμην ἐδιδου αὐτῳ μετανοιας και ἐξομολογησεως . Ἀλλα φησει οὐν τις ἡμιν : | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| ὀξει , κρινου ῥιζα μετα μελιτοϲ , κρομυον ϲυν ὀξει καταχριομενον ἐν ἡλιῳ , κροκοδειλου χερϲαιου κοπροϲ , ὁμοιωϲ και | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| ἐξαιρει βατραχιον καταπλασθεν ἠ καππαρεως φυλλα ἠ ψιμυθιον συν ὀξει καταχριομενον : χρονῳ δ ' αἰρει τουτο . μωλωπας δε | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| και ἡ δοτικη των πληθυντικων ἐκ της αὐτης εὐθειας προερχεται περατουται δε εἰς ΑΙΣ ἠ εἰς ΟΙΣ : ἐτι δε | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| ἡπαρ , και ὁσον ὑπερ ἡπατος δια πνευμονος ἐπι καρδιαν περατουται και διεσφιγκται , οὑτω και τοτε συνεβαινεν , ὡς | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| ὡς ἐπυθομην παρα των ἐν Αἰγυπτῳ ἱερεων ἑνος εὐ μαλα γεροντος ἐν τῃ Ὀνουφι , ἀλλα τε πολλα των Ἑλληνων | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| οὐ σου χατιζων δευρ ' ἀναξ στρατηλατει : τι γαρ γεροντος ἀνδρος Εὐρυσθει πλεον θανοντος ; ἀλλα τουσδε βουλεται κτανειν | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| Πλεισθενους Πλεισθενιδης , Ἀχαιμενης Ἀχαιμενους Ἀχαιμενιδης , εἰ δε μακρᾳ παραληγεται δια της ει διφθογγου Εὐηρης Εὐηρους Εὐηρειδης , Εὐκλης | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| Ἀττικοις το δαω και παω . Ἡ πρωτη των περισπωμενων παραληγεται ἠ τῳ ε ἠ τῳ η κατα τον μελλοντα | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| χαριν συμπεριειλειν ἐριον λεπτον τῳ βραχιονι και τοτε τον βροχον περιαπτειν : ὑποκειμεναι γαρ αἱ του ἀγκωνος ἀνωμαλιαι συνεχουσι τον | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| ἀγωνας προαγειν , τοις δ ' ἀνδρασι ταπεινωσιν και δουλειαν περιαπτειν . των δε γεννωμενων τους μεν ἀρρενας ἐπηρουν τα | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
| ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| . Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | λεγομενην Ὡραιαν του αἰτειν ἐλεημοσυνην παρα των εἰσπορευομενων εἰς το ἱερον : ὁς ἰδων Πετρον και Ἰωαννην μελλοντας εἰσιεναι εἰς |
| Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον | ἐν τοις ὑψιστοις . Και εἰσηλθεν εἰς Ἱεροσολυμα εἰς το ἱερον : και περιβλεψαμενος παντα , ὀψιας ἠδη οὐσης της |
| , οἱον οἱον ἀλγος ἐπαθον , φιλαι . ὀνομα δε ποιον αὐτον ὀνομαζει πατηρ ; οἰσθ ' , ἠ σιωπηι | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| κατα τρεις κατηγοριας μονας εἰσιν αἱ κινησεις , κατα το ποιον , κατα το ποσον και το που : και | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| μερεσι , καθ ' οὑς ἀν τασσονται τοπους , ἐκ διαστηματων σκουλκευειν ὠφελον μεχρι της τελειας του πολεμου ἐκβασεως , | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| ἀναγκαια : αὑτη δε ὀξυτητας τε και βαρυτητας προσλαβουσα μετα διαστηματων συγκε - χυμενη μεν ἐγεννησεν ἁρμονιαν , λογοις δε | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| κατεσθιει ἱνα μη ἀλλος της ἀγελης κρατῃ . ὁτι ἡνικα διωκεται , τοις ποσι λακτιζων λιθους ἀκοντιζει και ἀμυνεται τους | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| οὐκ ἐστι τεχνη : οὐκ ἀρα ἀγαθον . ἐτι ὁσα διωκεται ὑπο των ἀφρονεστατων , οὐκ ἀγαθα : αἱ ἡδοναι | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| Ποσειδωνι μεν ταυρον , Ἀμφιτριτῃ δε και Νηρηϊσι ζωσαν καθιεναι παρθενον : ὀντων οὐν ἀρχηγετων ἑπτα και βασιλεων , ὀγδοου | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| ὁ ἐξ ἀνεκδοτου λαθραιως γενομενος , ἀπο του δοκειν ἐτι παρθενον εἰναι την γεγεννηκυιαν αὐτον . παρηορος ποτε μεν προσδεδεμενος | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| δε το πνευμα ἀπο της κατα μερος πεψεως λεπτυνεται και διαφορειται και ἡ μεν τελεια πεψις γινεται και ὑπο της | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| ἐχοι : ψιω λιω δηριω μητιω κονιω μηνιω , ὁ διαφορειται [ ] κατα τον χρονον . το δε ἰω | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα ; μαλιστα παντων . | την οἰκιαν οὐκ ἀφηκεν εἰσελθειν τινα συν αὐτῳ εἰ μη Πετρον και Ἰωαννην και Ἰακωβον και τον πατερα της παιδος |
| οὐ γαρ ; ἠλιθιωτατος μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα | ἐλεημοσυνην παρα των εἰσπορευομενων εἰς το ἱερον : ὁς ἰδων Πετρον και Ἰωαννην μελλοντας εἰσιεναι εἰς το ἱερον ἠρωτα ἐλεημοσυνην |
| και πολιορκουντα χρονιαν πολιορκιαν και σωματα και χρηματα ἀπολλυναι ματην ἐνον ἀλλῳ τῳ τροπῳ του τε ἀστεος και της χωρας | ἀμην λεγω ὑμιν ὁτι ὁ τον λογον μου ἀκουων και πιστευων τῳ πεμψαντι με ἐχει ζωην αἰωνιον , και εἰς |
| ἁμα και φιλανθρωπιας , και μεγαλης γε , και οὐκ ἐνον ἀρχειν ἐγκρατεις . οὑτω δη καθαραι μεν φρουρων πολεις | ὁδον ἡν λεγουσιν αἱρεσιν οὑτως λατρευω τῳ πατρῳῳ θεῳ , πιστευων πασι τοις κατα τον νομον και τοις ἐν τοις |
| το τε ἀστατον της τυχης και το ἀβεβαιον των πραγματων ἐννοουμενος . ἀλλως τε : εἰπερ μιαν και ὡρισμενην εἰχε | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| πυθομενος δε ἐπιεναι τους ὁπλιτας ἀνεπηδησε και περιθεων ἐτι και ἐννοουμενος , ὁποι διαλαθοι , την ἐσθητα ἐνηλλασσεν ἐς τι | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| τουτων ὑπαρχοντων περι Μιλτιαδου τολμαν τα χειρω λεγειν και τοσουτον ἀπεχειν του τιμαν ὡστε και την ὑπαρχουσαν αὐτῳ δικαιως τιμην | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| και των ἐκ της ῥηθεισης προστεθεντων αἰτιας , ὡς τοσουτον ἀπεχειν βαπτισθηναι την ὁλκαδα ὁσον μιας παλαιστης το μετρον ἐστιν | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| ἀθλοθεται , ἀγωνων διαθεται , ἀθλων ἐπιμεληται , ἐφοροι , προσταται , ἐπισκοποι , ἐποπται . το δε πραγμα ἀγωνοθεσια | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| Δυμαιοις ὁθεν . . . „ και Θεοπομπος μʹ ” προσταται δε της πολεως ἠσαν των μεν Συρακοσιων Ἀθηνις και | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| εἰς το παρῳχημενον και συντελες του χρονου . την γαρ παρατασιν ἀπευκταιαν ἑξει : πορθουντι γαρ αὐτῳ την Ἰλιον ἐννεα | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| κατα το αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| ἐλυτρων ἐξῃρημενα . ἐγω δε προς ταυτα ἑκαστα ἐχθρα βλεπων ἀνεμενον ἐπαφησειν ἐμαυτον ἐγχανων τῳ πλακουντι . οἱ δε και | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| μεταστρατοπεδευομενοι και ἐχοντες ἀφθονα τα ἐπιτηδεια και δῃουντες την χωραν ἀνεμενον τους πολεμιους . ἡνικα δε προσιοντες ἐλεγοντο οὐκετι δεχ | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| διαμετρον στασιν θεωρηθῃ πλειονας αὐτου μοιρας ἐπεχων . Το δε ἐννατον ἀπο του ὡροσκοπου σημαινει τον περι θεων λογον και | και εὑρων αὐτον βασταζῃ τουτον ἐπι των ὠμων αὐτου και ἐρχεται ἐπι τους φιλους και ἀδελφους αὐτου λεγων ὁτι συγχαρητε |
| , τον ἑβδομον Ὑδροχοῳ , τον ὀγδοον Ἰχθυσιν , τον ἐννατον Κριῳ , τον δεκατον Ταυρῳ , τον ἑνδεκατον Διδυμοις | ἀκριβως οἰδατε ὁτι ἡμερα κυριου ὡς κλεπτης ἐν νυκτι οὑτως ἐρχεται . ὁταν λεγωσιν , Εἰρηνη και ἀσφαλεια , τοτε |
| πετρας ἐκκεκολαμμενος : μονολιθος γαρ μοι ἐδοκει εἰναι . Κἀγω περιπατων μετ ' αὐτου ἱλαρος ἠμην τοιαυτα ἀγαθα βλεπων . | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| μην οὐδε καθιζων ἐλεγε προς τας θεσεις , φασι , περιπατων δε ἐπεχειρει . δια δη οὐν το φιλογενναιον ἐτιματο | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| . . Ρ . ταυτα μεν οὑτω δη τελεω , γερον , ὡς συ κελευεις . * ) [ ἡ | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| , σε τε κηδων ἠδε σα τεκνα . και σε γερον το πριν μεν ἀκουομεν ὀλβιον εἰναι : ὁσσον Λεσβος | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| τα μεν ὁπως ἐπιτηδευσῃ μαθων , τα δε προς ἐλεγχον ἐπισταμενος , ἀμφω καλως ἐπαιδευθη . οὐ μην ἐπεπολαζε των | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| , πολυ προτερον ἐμαυτῳ παραινεσας και χαριν ἐμαυτῳ οὐ μικραν ἐπισταμενος . “ Εἰεν : ὁ μεν γενναδας εἰπων ταυτα | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| ἀξια . ‖ Περιεχει τα παντα , ὑπ ' οὐδενος περιεχομενος . Ὡς γαρ ὁ τοπος περιεκτικος σωματων ἐστι και | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| Ἐπει γαρ τετραγωνος ἀριθμος ἐστιν ὁ ὑπο δυο ἰσων ἀριθμων περιεχομενος , εἰπε οὑτως : δωδεκακις δωδεκα , και γινονται | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| ἑλκομαι ἠτορ νεομηνιᾳ θιγεμεν . ἐμπα , καιπερ ἐχει βαθεια ποντιας ἁλμα μεσσον , ἀντιτειν ' ἐπιβουλιαις : σφοδρα δοξομεν | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| , Ἰλιου δε θηκεν ἀφαρ ὀψιτεραν ἁλωσιν , κυανοπˈλοκοιο παιδα ποντιας Θετιος βιαταν , πιστον ἑρκος Ἀχαιων , θρασει φονῳ | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
| δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
| ἠ τοσουτου ἀποδοσθαι . νεανισκοι οὐν τινες ὠνουμενοι μεγαν ἰχθυν εἰποντος του ἁλιεως τα αὐτα λυπηθεντες τῳ πολλακις ἀκουειν ὑποπιοντες | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| μοι λεγε : ἀντι του , συ εἰπε , ἱνα εἰποντος σου μη ἀντιλεξω μηδε μαχησωμαι σοι . ΓΘ ἠ | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| γαρ ἐλειοσελινον το παρα τους ὀχετους και ἐν τοις ἑλεσι φυομενον μανοφυλλον τε και οὐ δασυ γινεται , προσεμφερες δε | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| και οὐκ ἀξιουσαι περιιδειν κοινον ἐπι τοις περιοικοις ἁπασι κακον φυομενον . Τεως μεν οὐν προς το Σαβινων ἐθνος ἀποστελλουσαι | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| την χολην ἐαν δῳς ἐμφαγειν ἀνθρωπῳ νοσουντι το ἡπαρ και ἰκτερον ἐχοντι , σωθησεται , ὡς οἱ σοφοι των ἁλιεων | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
| εἰ τις εἰς πυρετους ἡμας ἐμβαλῃ ἠ ἐπιρρευσει τοις ὀφθαλμοις ἰκτερον ἠ ἐπιχυμα , εἰτ ' ἀγχων και μηδ ' | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
| . και προς ἐκεινον μεν εὐκολον οὐσαν ἑωρα την ἐπαναστασιν παροντων μεν αὐτῳ των Μυρμιδονων , διαβεβλημενου δε προς τους | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
| . ξενων παροντων : δια το ἐν τοις Βαβυλωνιοις πολλων παροντων ξενων εἰρηκεναι κατα πολλων τον Ἀριστοφανην : διο και | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| ς ὀξυτονος δια του ντ κλινομενη , τουτων εἰς ω περισπωμενον το ὑποτακτικον : ἠν οὐν το ῥημα ἐτεθην , | ἐστιν ἡ φιλαργυρια , ἡς τινες ὀρεγομενοι ἀπεπλανηθησαν ἀπο της πιστεως και ἑαυτους περιεπειραν ὀδυναις πολλαις . Συ δε , |
| , “ ἡ μυρι ' Ἀχαιοις . ” δασυνομενον και περισπωμενον ἀρθρον ὑποτακτικον δηλοι , “ ᾑ ἐπι πολλ ' | ἡξει και οὐ χρονισει : ὁ δε δικαιος μου ἐκ πιστεως ζησεται , και ἐαν ὑποστειληται , οὐκ εὐδοκει ἡ |
| ὁλκης αʹ , ἠ ἀψινθιον συν οἰνῳ : μελι τε ἐσθιομενον και πινομενον συν ὑδατι : μελισσοφυλλον τε συν νιτρῳ | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| . τουτου ἑψομενου ὁ ζωμος πινομενος , κοιλιαν μαλασσει . ἐσθιομενον δε νεφρους θεραπευει . Πελαργος πτηνον ἐστι καλλιστον . | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| ἀρειονες εἰσιν ἀκουης , και βλεφαρων ἀκτινες ἐς αἰθερα και πολον ἀστρων ῥηϊδιως ὁροωσι , και ἐς μηκιστα κελευθων ἐξαπινης | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
| ἡλιος ὑπερ τον ὁριζοντα φερεται ἠπερ τοις ὑπο τον βορειον πολον , και ἡ ἡμερα αὐτοις ἐλασσων ἐστιν . Οἱς | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
| ὁ δε ἐπανελθων ἐλυσεν αὐτῳ την ἀποκηρυξιν , και διαθηκην θεμενος ἐξ ἰσου κληρονομους ἐταξε τους παιδας : και γραφεται | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| διοτι εἰσομεθα , ὡς και αὐτος φησιν ἐφεξης . Παραδειγματα θεμενος της ἀκριβους των ἀποδεικτων γνωσεως , δι ' ἡς | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| το μη ὀν ἀπολειται . οὐδεν ἀρα δυναται ἐκ του αὐξομενου ἠ μειουμενου γινεσθαι . και μην οὐδ ' ἐκ | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| την προσαγορευομενην Ἰντεραμναν . Κατα δε την Σικελιαν ἀει μαλλον αὐξομενου Ἀγαθοκλεους και δυναμεις ἁδροτερας ἀθροιζοντος Καρχηδονιοι πυνθανομενοι τον δυναστην | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| γιγνομενον : τουτῳ δε δη τῳ γενει τον τας ἐπωνυμιας θεμενον ἀναπνοην και ἐκπνοην λεγομεν θεσθαι τοὐνομα . παν δε | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| το παιδιον τρεφειν ὡς θυγατριον μετα πασης ἐπιμελειας , ὀνομα θεμενον Σεμιραμιν , ὁπερ ἐστι κατα την των Συρων διαλεκτον | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | τῃ ἀναστασει οὐτε γαμουσιν οὐτε γαμιζονται , ἀλλ ' ὡς ἀγγελοι ἐν τῳ οὐρανῳ εἰσιν . περι δε της ἀναστασεως |
| : ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε | και τας ἑπτα λυχνιας τας χρυσας : οἱ ἑπτα ἀστερες ἀγγελοι των ἑπτα ἐκκλησιων εἰσιν , και αἱ λυχνιαι αἱ |
| : ἡμεις δηλονοτι ἁθροᾳ τε τῃ δυναμει . . : μεμερισται γαρ αὐτων το στρατευμα εἰς δυο , εἰς Θρᾳκην | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| τον Πολυνεικη θρηνουσι , αἱ δε τον Ἐτεοκλεα . ὡσπερ μεμερισται ὁ χορος , οὑτως αἱ ἀδελφαι : και ἡ | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| ταυτης το ὀμμα τεθῃ , αἱ πλευραι του τετραγωνου ἰσαι φανουνται , και αἱ διαμετροι δε ἰσαι φανησονται . ἐστω | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| ΒΔ , αἱ δε ἀπο του Κ διαγομεναι διχα τεμνομεναι φανουνται ὑπο της ΑΓ , ὡσπερ ἡ ΛΞ ἀπεδειχθη . | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| τῃ νωε , ὁτε οὐδε Ὁμηρος ἐχρησατο . Προς οἱς δοθησεται ἡ δια του ι γραφη ἀκολουθος τῃ νωι . | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| ταυτα ὀργανον εἰδησαι σπευδῃς , μετα της ἐνδεχομενης ἀκριβειας ἀναγραφεν δοθησεται σοι . Ἐν μεν τῳ προ τουτου βιβλιῳ , | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| το μεν γαρ διαστηματικον το ἐνῳδον και ἐπι παντι φθογγῳ ἱσταμενον και δηλην ποιουν την ἐν ἁπασι τοις μερεσι παραλλαγην | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| ἠρεμιζεσθαι , το δε στηναι τῳ ἠρεμησαι . το τοινυν ἱσταμενον και το ἠρεμιζομενον κινειται : παν γαρ κινειται ἠ | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| ὑπομενοντα την πολιορκιαν , προς δε τουτοις των στρατιωτων χαλεπως ὑπομενοντων την συλληψιν του Τιριβαζου , και δια τουτο ἀπειθουντων | τῃ ἀλωπεκι ταυτῃ , Ἰδου ἐκβαλλω δαιμονια και ἰασεις ἀποτελω σημερον και αὐριον , και τῃ τριτῃ τελειουμαι . πλην |
| λογους . ἑλκομενου δε του χρονου και οὐτε των ὑπατων ὑπομενοντων προβουλευσαι τε και εἰς τον δημον ἐξενεγκειν τον νομον | μη βλεπειν και ὠτα του μη ἀκουειν , ἑως της σημερον ἡμερας . και Δαυιδ λεγει , Γενηθητω ἡ τραπεζα |