μεν γαρ τιν ' ἀναιρησεσθαι ὀϊω , ἐλθοντ ' ἐς μεγαρον Λαερτιαδεω Ὀδυσηος . ἀλλ ' ἀγετ ' , οἰνοχοος | ||
δε πολυτελη ⌊ ⌋ ἑστιαι ⌊ ⌋ : το δε μεγαρον περιοικοδομημενη ἑστια , ἐνθα τα μυστικα της Δημητρος . |
προς ἑσπεραν ἐξεδραμε , μεγαλην ποιουσα πολιν το της ἠπειρου δεχομενον : κενον δε ἀφηκε πολεως οὐδ ' ὁσον εἰς | ||
δε την ΓΔ ὁμοιον τῳ περι την ΒΓ , τουτεστι δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ ἐν τῳ ΒΖΓ . τεμουσιν ἀρα |
ὀξει . τα δε προϲφατα των ἑλκων το γλαυκιον θεραπευει λυομενον ὀξει και τα δι ' αὐτου κολλουρια και τα | ||
, οὐδε αἱμα , οὐδε ἀλλο τι σκεδαστεον , ἠ λυομενον , ἠ τηκομενον , ἠ διαρρεον : ἀλλα τις |
βραχειᾳ και μακρᾳ : λεγω δη αὐτον τον μετα φωνης γινομενον λογον . βραχειᾳ δε και μακρᾳ συλλαβῃ καταμετρεισθαι λεγοιτο | ||
ἀει , γενεσιν δε οὐκ ἐχον , και τι το γινομενον μεν , ὀν δε οὐποτε , ἀπο της οὐσιας |
του δε ῥοδου και το ϲπερμα και τα φυλλα : πραοτερον δε ἐνεργει : ἐτι δε πραοτερον κομμι , τραγακανθα | ||
χρησθαι δια [ τε ] των δακτυλων της ἀριστερας χειρος πραοτερον διανοιγειν και διαστελλειν κατ ' ὀλιγον : εἰ δε |
το λειπομενον ἁπλουν δηλωσει του ὁλου την συνθεσιν ἐκ του δηλουμενου , ἐπει το ἀφῃρημενον ἐν λεκτῳ καθειστηκει . ἐκκεισθω | ||
μη και οὐν . προς οὑς ἀντιτιθησι Τρυφων κἀκ του δηλουμενου κἀκ της φωνης . ἐκ μεν οὐν του δηλουμενου |
μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα ; μαλιστα παντων . | ||
οὐ γαρ ; ἠλιθιωτατος μεν οὐν ἁπαξαπαντων . ὁτι το ταττομενον ποιω ; το ταττομενον γαρ δει ποιειν τον σωφρονα |
δικαιοσυνης ὁ λογος οὑτως ἀγῃ . ἐαν μεντοι βιᾳ τις προσχρωμενος ἐνιστηται , μεταβαινε ἐπι το εὐαρεστον και ἀλυπον και | ||
. ὁταν μεντοι περι αὐτων των εἰδων σκοπῃ , μη προσχρωμενος αἰσθησει ἀλλα τους ἐν αὐτῳ μονον λογους κινων , |
Ἀγαθοκλης ἀποβιβασας την δυναμιν προς τας καλουμενας Λατομιας και χαρακα βαλομενος ἐκ θαλαττης εἰς θαλατταν ἐνεωλκησε τας ναυς . Οὑτω | ||
ἐδῃωσε και ἐνεπρησε παντα , ἐπειτα χαρακα προ του ἀστεος βαλομενος και κυκλῳ περιλαβων τῳ στρατῳ και μηχανας ἐπιστησας ἐπολιορκει |
την ὑλην συμπεριειληφεναι , ἀλλα περι ὑλην λογον εἰναι και ἐγγενομενον ἀποτελειν το σωμα , και εἰναι μεν το σωμα | ||
, εἰς δε τἀλλα οὐδεν ἀνεπιεικες ἐργον ἀποδειξαμενῳ ἠ οὐδε ἐγγενομενον αὐτῳ ἀποδειξασθαι , ὁτι ὁμου μεν ἐς την βασιλειαν |
. και τους χρησαμενους πολυ ἀπ ' ἀλληλων διεσταναι . προσαγεται Ἀριστοτελην , Φυλαρχον , Πολεμωνα , ὁτι παραπολυ διαφερουσι | ||
, και διοτι καθαρα προς καθαρους και ἀπαθης προς ἀπαθεις προσαγεται : τα δ ' ἐν τοις καθ ' ἑκαστα |
των ἰδιων στερουμενοι . καστωρ ἐστι ζῳον τετραπουν ἐν λιμνῃ νεμομενον . τουτου λεγεται τα αἰδοια εἰς τινας θεραπειας χρησιμα | ||
ἐξ ὀροβων σκευαζομενον ῥοφημα ἐπιτηδειοτατον τοις ἀνωτερω ἐχουσι το ἑλκος νεμομενον : σκευαζεται δε οὑτως . Ὀροβοι βραχεντες ὑδατι θερμῳ |
γαρ ἐλειοσελινον το παρα τους ὀχετους και ἐν τοις ἑλεσι φυομενον μανοφυλλον τε και οὐ δασυ γινεται , προσεμφερες δε | ||
και οὐκ ἀξιουσαι περιιδειν κοινον ἐπι τοις περιοικοις ἁπασι κακον φυομενον . Τεως μεν οὐν προς το Σαβινων ἐθνος ἀποστελλουσαι |
χειρων [ Εὐτυχου ] του κοιτωνιτου και γελωτα πολυν και ἀνειμενον ἐν μεσοις τοις ἀσπαζομενοις γελαν . ἠν δε οὐκ | ||
μεν μη προκειμενον ἐχωσι το κακουργειν , ζωσι δε βιον ἀνειμενον και τρυφῃ χαιρωσιν : ἀπο ταυτης γαρ της διαιτης |
και θνῃσκουσιν : και γαρ εἰ τελευτωσι και του ζην μεθιστανται , ἀλλα τοι γε ὁτε ζωσιν ἡδονται και γηθουσι | ||
διαλειποντες και λαμβανοντες πεπλανημενως , φθινοπωρου μαλιστα ἐς τεταρταιον ἐπιεικεως μεθιστανται , και μαλλον τοισιν ὑπερ τα τριηκοντα ἐτεα γεγονοσιν |
το βλαπτομενον οὐχ ὑπο του τυχοντος , οὑτως οὐδε το τρεπομενον και πασχον ὑφ ' ὁτουουν ἀν παθοι , ἀλλα | ||
: δηλον γαρ ὁτι τῳ σωματικον και σωμα τοιονδε εἰναι τρεπομενον παντοιας τροπας παντοδαπας και τας ἐπιθυμιας ἰσχει . Και |
λαβοντες τον προδοτην αὐτων ἐτιμωρησασθε . και γαρ δει - νον και σχετλιον , ὁταν νομιζῃ δειν Λεωκρατης ἰσον ἐχειν | ||
] ? [ ! ! ! ! ! ! ] νον ? ἀνθρωποισιν [ ] κτι [ ! ! ] |
γιγνομενον : τουτῳ δε δη τῳ γενει τον τας ἐπωνυμιας θεμενον ἀναπνοην και ἐκπνοην λεγομεν θεσθαι τοὐνομα . παν δε | ||
το παιδιον τρεφειν ὡς θυγατριον μετα πασης ἐπιμελειας , ὀνομα θεμενον Σεμιραμιν , ὁπερ ἐστι κατα την των Συρων διαλεκτον |
ἐμου δειξας τον ἡλιον ἀνισχοντα μεν ἀπο της ἑσπερας , δυομενον δε , ὁθεν ἀρχεται . οὐ γαρ ἀν μοι | ||
ἑν δωδεκατημοριον ἐν ᾡ ἐστιν ὁ ἡλιος οὐτε ἐπιτελλον οὐτε δυομενον ὁραται , ἀλλα κρυψιν ἀγον : ὁμοιως δε και |
γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | ||
εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι |
, ἐνθεν βεβυσμενος : οὑ παραγωγον βυζω , ὁ παθητικος παρακειμενος βεβυκται , ὡς βαζω βεβακται , οἱον : ἐπος | ||
: τετυπα γαρ ἐστιν : κοινῳ δε λογῳ ἁπας μεσος παρακειμενος τοιουτον συμφωνον ἐχει ἐν τῃ ληγουσῃ , οἱον ἐχει |
ἀριθμου ἡγησομεθα πληθος βιωσιμων ἐτων . δει μεντοι λογιζεσθαι τον παρακειμενον ἀριθμον και ταις μοιραις των ἐτων , πρωτον ὡρας | ||
ΠΟΣΣ ' ἉΠΑΛΟΙΣΙΝ ι . . Το ΚΑΤΕΙΕΝ εἰς μεσον παρακειμενον , οὑτως : εἰω το πορευομαι , ὁ μελλων |
πασι : το γαρ συνεισφερομενον και μη συνεισφερον και συναναιρουν ἀναιρουμενον οὑτως ἀν καλοιτο . ὡσπερ γαρ το θρεπτικον δυναται | ||
ἀποφασις ἐπι παντων ἀληθευει των παρα το ἑν ἐκεινο το ἀναιρουμενον : το γαρ οὐχ ἱππος ἐπι παντων ἀληθες των |
ἐργων ἁ δει πραττειν και των ἡμερων ἐν αἱς το πραττομενον του οἰκειου τευξεται τελους , οὑτος ἐστιν εὐδαιμων : | ||
προφασιν εὑρεν . ἐνθα μεν γαρ πολλων ἐστι κοινον το πραττομενον , εἰκοτως ἀλληλοις βασκαινουσιν , ἑκαστος το πλεον ἐχειν |
ἠ πηγανον χλωρον καταπλασσομενον , ἠ ψυλλιον συν γαλακτι γυναικειῳ ἐπιχριομενον , ἠ καλαμων χλωρων των φυλλων ὁ χυλος ἐπιχριομενος | ||
δε και το γλαυκιον μεθ ' ὑδατος ἐξωθεν των ὀφθαλμων ἐπιχριομενον , ἀλλ ' οὐ κατ ' ἀρχας εὐθυς της |
γνωμην μεταβαλοντες ἐκ των προτερων ἀγαθων , δια των δευτερων καματων ἐστησαν ὀρθην την καρδιαν , τουτεστι δια τας ὑπερβαλλουσας | ||
και γενναιων ἐργων ὡν ἐδρασε , φιλτρων τε και εὐνοιας καματων τε κοινωνιας της προς ὑμας . νυν δε καιρος |
Κορινθιων και Ἠλειων και Μεγαρεων των ἀλλων ὡστε καταλυεσθαι , ποιουνται την ξυμβασιν και ἐσπεισαντο προς τους Ἀθηναιους και ὠμοσαν | ||
εὐθυς ἐκ παιδων προς τον κατα γην πολεμον την ἀσκησιν ποιουνται . και το πλειστου δε ἀξιον , το πειθεσθαι |
δε β ἐφ ' ἡμερας β πρωϊ και δειλης : καθαιρονται γαρ ἀλυπως . και ἐν παροξυσμῳ μεν δοθεν δυσπνοουσιν | ||
μεμπτεον δε τουτους : και γαρ μεχρι πλειονων ἡμερων ἐνιαι καθαιρονται κατα φυσιν του ἰσου πληθους εἰς πλειονας ἡμερας ἐπιμερισθεντος |
ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | ||
: ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε |
δε Σικελικον ἐστιν ὀνομα . λαταγη δ ' ἐστι το ὑπολειπομενον ἀπο του ποθεντος ποτηριου ὑγρον , ὁ συνεστραμμενῃ τῃ | ||
ἀδυνατον , τῳ αἰει τῳ περιληφθεντι και νοηθεντι ἀλλο τι ὑπολειπομενον προστιθεσθαι . ἀλλως τε δη , εἰ τουτο ὑποθωμεθα |
οὐτε στοιχειον ἐστιν οὐτε ἐκ στοιχειων , ἀλλ ' εἰδος ἐπιγινομενον τοις στοιχειοις . και δεικνυσιν αὐτο τουτον τον τροπον | ||
μερων συνθεσεως : ἀλλα γαρ τα μερη και ἀλλο το ἐπιγινομενον εἰδος . το μεν γαρ καθολου και το ὁλως |
ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | ||
προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος |
, ἀντιδρασαντα ὁ τι και δυναιτο συν ἡδονῃ δεχεσθαι το πεπρωμενον : οἱ δε ὁποτε αἰσθοιντο οἱ τραυματιαι την ἰσχυν | ||
, τιμιοι δε πατρισιν : ὁταν δε δη ἐλθηι το πεπρωμενον τελος , οὐ μετα ληθης ἀτιμοι κεινται , ἀλλα |
ἀληθη ἐγκαλουντα οὐ τολμᾳ τον Αἰσχριωνα παραδουναι . Ἀπολογιαν τοινυν ποιησεται ὁτι ἐν τοις γραμμασιν τοις τραπεζιτικοις ἐπι Ἀλκισθενους ἀρχοντος | ||
ἰσον ἀπεχων της συναφης ὁποτερασουν , μεσου νυκτος την τροπην ποιησεται ἐπι του μεσημβρινου , και ἐν ᾑ ἀν ποιησηται |
κινησις ἠν ἀπο της αὐξησεως εἰς την μειωσιν , το αὐξανομενον ἀν εἰς το μειουσθαι μετεβαλεν . οὐτε , εἰ | ||
παρα το ὠφελειν , ὁ ἐστιν αὐξεσθαι το δανειον το αὐξανομενον τοκῳ . Οἰτος . ὁ θανατος . παρα το |
ἐλυτρων ἐξῃρημενα . ἐγω δε προς ταυτα ἑκαστα ἐχθρα βλεπων ἀνεμενον ἐπαφησειν ἐμαυτον ἐγχανων τῳ πλακουντι . οἱ δε και | ||
μεταστρατοπεδευομενοι και ἐχοντες ἀφθονα τα ἐπιτηδεια και δῃουντες την χωραν ἀνεμενον τους πολεμιους . ἡνικα δε προσιοντες ἐλεγοντο οὐκετι δεχ |
ἀκμασαντας , πολλαι τινες περι την ἡγεμονικην ἐνεργειαν αἱ πλημμελειαι ἀναφαινονται των μεν δια φυσικην τινα διαπλασιν πεπονθοτων , των | ||
οἱ δ ' ἀπονοι πεφυσημενοι τε και αἰσχροι και ἀσθενεις ἀναφαινονται , οὐδε τουτου ἠμελησεν , ἀλλ ' ἐννοων ὁτι |
τελεσαι τις μετα του ξιφιου το κεντρον δυναται , καιπερ προθυμουμενος πραξαι τι : μετ ' αὐτου δηλονοτι του ξιφους | ||
Κρυερως : χαλεπως . μεμογηοτι : κεκοπιακοτι . Ἱεμενος : προθυμουμενος . ἀποτρεψειε : ἀποδιωξειεν . Βαλων : κρουσας . |
ἡ χαραξ την ἀμπελον : ὁταν ὑπο του σωζοντος το σωζομενον ἀπατηθῃ . Ἐξ ἀμμου σχοινιον πλεκει : ἐπι των | ||
ὀφελος ἡμιν εὑρισκετο , εἰ μητε τον στρατιωτην ἐχομεν τον σωζομενον , μητε τους αἰχμαλωτους : εἰθ ' ὁτι και |
. και προς ἐκεινον μεν εὐκολον οὐσαν ἑωρα την ἐπαναστασιν παροντων μεν αὐτῳ των Μυρμιδονων , διαβεβλημενου δε προς τους | ||
. ξενων παροντων : δια το ἐν τοις Βαβυλωνιοις πολλων παροντων ξενων εἰρηκεναι κατα πολλων τον Ἀριστοφανην : διο και |
ἀλλα ἐν Ἰταλιᾳ ᾠκησεν , ὑστεροις εὑρισκω χρονοις ἀφικομενα . παλαιοτερον δε τουτου στολον ἀπανασταντα της Ἑλλαδος εἰς τα προσεσπερια | ||
τηι δημηγοριαι , ὡς δε τἀληθες ἐχει , το και παλαιοτερον αἰει τι θαυμαζομενη : Θουκυδιδης γουν . . . |
, οἱον οἱον ἀλγος ἐπαθον , φιλαι . ὀνομα δε ποιον αὐτον ὀνομαζει πατηρ ; οἰσθ ' , ἠ σιωπηι | ||
κατα τρεις κατηγοριας μονας εἰσιν αἱ κινησεις , κατα το ποιον , κατα το ποσον και το που : και |
τα της ἱστοριας μενῃ βεβαια : εἱμαρτο γαρ αὐτους ἀλληλοκτονους γενομενους κατα τας ἀρας του πατρος ἀποθανειν . νυν δε | ||
εἰναι της ἑταιρας , ἡς φασι των νομαρχων τινας ἐραστας γενομενους δια φιλοστοργιαν ἐπιτελεσαι κοινῃ το κατασκευασμα . Μετα δε |
γαρ περι ἐργασιων και τεχνων σκεψις και καθολου περι βιου προσηκοντος ἠ μη τοις μετριοις και καθ ' αὑτην ἀξια | ||
ὑπαρξαι τῃ πολει λογον , εἰ του μεν οὐδεν ἡμιν προσηκοντος χωραν , ἡν κατεχεις συ , νυν ἐχοντος πρεσβευται |
ἀλληλα και ἐκ της ἐν τῃ γῃ των ἱππων ποδοκροτησεως γινομενος , χριμπτεται και προσπελαζει ἡμων τοις ὠσιν . ἀλλως | ||
τους λογους θειναι . Ὁ δε γε περι τοιαυτης τεχνης γινομενος πας λογος συντομιας τε και σαφηνειας ἐπιδεισθαι μοι δοκει |
ὁ δε ἐπανελθων ἐλυσεν αὐτῳ την ἀποκηρυξιν , και διαθηκην θεμενος ἐξ ἰσου κληρονομους ἐταξε τους παιδας : και γραφεται | ||
διοτι εἰσομεθα , ὡς και αὐτος φησιν ἐφεξης . Παραδειγματα θεμενος της ἀκριβους των ἀποδεικτων γνωσεως , δι ' ἡς |
σημειων : ἐνδεχεται γαρ ποτε κατα το σπανιον και θηλυ κυουμενον ῥωμαλεωτερον ἀρρενος ἰσχυρας τε ἁμα και πολλας κινησεις κινεισθαι | ||
Ἐπαν δε κατα γαστρος αἱ γυναικες ἐχοιεν και βουληθειεν το κυουμενον ἐκτιτρωσκειν μη δυναμεναι τελεσφορειν ἁρμοζει της Σεληνης οὐσης ἐν |
τον ἀγωνα τουτον καθιστησιν . Ἐπειδη δ ' ἑωρα με ὑπομενοντα , τιθησι την ἱκετηριαν , ὡς ἐμε μεν ἀποκτενων | ||
συνηχησειν ἐμελλεν , ἀντιδοσιν τινα και ἀντεκτισιν παντα δια παντων ὑπομενοντα προς την του κοσμου παντος ἐκπληρωσιν : ταυτῃ και |
την Ἀκεσαιου σεληνην : παροιμια , λεγεται δε ἐπι των διαμενοντων και βραδυνοντων . ἠν δε Νειλεω κυβερνητης ὁ Ἀκεσαιος | ||
ἐμπροσθεν , ἐπιφανειαν δε την ἐκ δεξιων ἠ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των τε ἐπιστατων και παραστατων . ἀναστροφη δε |
εἰκοσαεδρον και το ὀκταεδρον και ἡ πυραμις ἐκ των ἰσοπλευρων συγκειται τριγωνων , ὁ δε κυβος ἐκ των τετραγωνων . | ||
Ῥοδων ἡ δυναμις ἐξ ὑδατωδους θερμης και στυφουσης και πικρας συγκειται : το δ ' ἀνθος ἐτι και μαλλον αὐτων |
γινονται ἐκ των ἐνεργειων τε και προχειρισεων , ποιειται το λεγομενον φανερον δι ' αἰσθητου παραδειγματος σωμα παραλαμβανων ἰσχυρον , | ||
, ἀμεινον δε κατα τα ἀνωτερω εἰρημενα θεωρητικωτερον ἐκδεχεσθαι το λεγομενον , ἱνα εἰπῃ τον τριτον ἐλθοντα εἰς γενεσιν και |
νυνι δε ὁρος δους τον ὁρισμον δασυνομενον το ὀρος συναγει ψιλουμενον . ὁ μεντοι γε φιλοσοφως συλλογιζομενος οὐδ ' ἐπι | ||
δασεως το ἐπι της ἁλω πατειν . . . ἀττα ψιλουμενον σημαινει το τινα , δασυνομενον δε το ἁτινα . |
οὐκ οἰδα ἀνθ ' ὁτου πεποιηκε Βαθυκλης δεδεμενον τε και ἀγομενον ὑπο Θησεως ζωντα : και Φαιακων χορος ἐστιν ἐπι | ||
ἐν Σικελιᾳ Ἀρεθουσης πηγης ἐρωντα ἐκ Πελοποννησου δια μεσης θαλαττης ἀγομενον συμμιγνυσθαι τῃ πηγῃ . ἐστι δε ἡ πηγη πλησιον |
παρα τα ἐν ἐπιπεδοις δυο προσειληφως , δηλονοτι τεταρτου ὁρου προσγενομενου : ἐν γαρ τεσσαρσιν ὁροις το τριχῃ διαστατον , | ||
ἀλλα ἐγκαταλαμβανομενον , ἀραμενον φερειν . φορτιου δ ' οἰμαι προσγενομενου και αὐτος ἐγκατεληφθη . ὁθεν δη και ἀξιον θεωρησαι |
αἰτιαν ἰσως ἐχει : κηλουμενοι γαρ και γοητευομενοι παρα ταυτῃ μενουσι : το δε λυπῃ δεδουλωσθαι παντελως ἀλογον και θαυμαστον | ||
τι τῃ ἐξουσιᾳ χρησθαι εἰδοτας ὁτι οὐκ ἐν τῃ αὐτῃ μενουσι τυχῃ : εὐτυχης δηλονοτι : † ἐλθων εἰς Ἀχαϊκον |
μερος οὑτος ὁ Μηριονης ἀναμνησας , ἐπεγειρας , ἐπαινεσας τον προθυμουμενον . συνευχομαι δε σοι του χρονου προϊοντος ἐν τῃ | ||
ἡμων ] αὐτων [ ἠ ] [ πραττομενον ] ἠ προθυμουμενον [ - ] [ πραττειν ] : οὐ γαρ |
τον νουν ] κατα . διορχησαμενος : ⌈ διορχησασθαι το ὀρχουμενον ἐρεισαι . τις ἐπαυλειοισιν : ὀρχουμενος ὁ γερων . | ||
οἰκετης , ὡς μονος οὐκ ἐπῃνεις τον της δεσποινης παιδισκον ὀρχουμενον ἠ κιθαριζοντα , κινδυνος οὐ μικρος ἐκ του πραγματος |
του σωματος ἐμβρωματιου λημφθεντος ὀλιγου και κατα παν εὐαρεστου του καταστηματος ὑπαρχοντος . παυομενης της καθαρσεως και παρακμαζουσης : ὁ | ||
τινος ἐνδειξις φυσικου λογου . Το δε σεμνον κἀκ του καταστηματος ἑωρατο . Πορεια τε γαρ ἠν εὐτακτος και βλεμμα |
, ἀν προς ἀνδρα ἰδωσιν , ἐρυθριωσι τε και αὑτων ἐπιλαμβανονται και ῥᾳστα δη ἐς νουν ἡκουσι , λιμῳ δε | ||
το πασι : ἀλλως : το χαριν γραφεται θρασει . ἐπιλαμβανονται δε του χωριου τουτου : εἰποι γαρ ἀν τις |
εἰς το παρῳχημενον και συντελες του χρονου . την γαρ παρατασιν ἀπευκταιαν ἑξει : πορθουντι γαρ αὐτῳ την Ἰλιον ἐννεα | ||
κατα το αʹ τριτημοριον του ὁλου χρονου της ἐκλειψεως την παρατασιν του συμπτωματος ποιησεται , προς δε τῳ μεσουρανηματι κατα |
το σωμα και ἐς τον μυελον , και ἐξ αὐτου τεινουσιν ὁδοι , ὡστε και ἐπιεναι του ὑγρου ἐς αὐτον | ||
ἡδε ἡ νουσος μεγαλη των φλεβων των κοιλων , αἱ τεινουσιν ἀπο της κεφαλης παρα τας σφαγας δια της ῥαχιος |
δια μεσων των ζῳδιων κυκλου μοιρων ὁ ἡλιος ὁμαλως τε κινουμενος και ἀνωμαλως , ἐπειτα την ἀπο της ἀνωμαλου , | ||
οὑτως ὁλῃ τῃ δυναμει ὁ κανθαρος , φησιν , ἐσθιει κινουμενος . ὡδι περιαγων : οὑτω , φησι , κινουμενος |
και διδασκων τους ἀρχομενους , ὁτι ὁστις ἀρετην διωκει , προτερος παρα σοι των ἐκεινην οὐκ ἀγαπων - των . | ||
καθ ' ἑαυτον ἐμβαλλει . και τοινυν ὁταν μεν ὁ προτερος εἰρημενος ἐνεργῃ , καθελκει το συνεχες αὐτου μερος του |
μεσουρανουσι της τε Ἀρκτου ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , ὑπολειπομενος μικρον του μεσημβρινου , και του Βοωτου ὁ βορειοτερος | ||
ἀρχῃ της δυσεως των τε Διδυμων ὁ Προπους , μικρον ὑπολειπομενος του μεσημβρινου , και του Λαγωου οἱ ἐν μεσῳ |
ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , ὁμως φερει γε εἰς ταὐτο . | ||
του Ἰνδου το οἰκειον ῥειθρον ἐκτραπομενου δ ' εἰς το ἑτερον ἐν ἀριστερᾳ κοιλοτερον πολυ , και οἱον καταρραξαντος , |
ὑπομενοντα την πολιορκιαν , προς δε τουτοις των στρατιωτων χαλεπως ὑπομενοντων την συλληψιν του Τιριβαζου , και δια τουτο ἀπειθουντων | ||
λογους . ἑλκομενου δε του χρονου και οὐτε των ὑπατων ὑπομενοντων προβουλευσαι τε και εἰς τον δημον ἐξενεγκειν τον νομον |
' οἱ ς ' ἐφυσαν , ἐμφρονες . Ποιοισι ; μεινον : τις δε μ ' ἐκφυει βροτων ; Ἡδ | ||
αὐτων καθισῃς : ἀλλα ὡς ἐμμενεις τῃ ἁπλοτητι σου , μεινον , και καθιῃ μετ ' αὐτων και ὁσοι ἐαν |
ὀξει , κρινου ῥιζα μετα μελιτοϲ , κρομυον ϲυν ὀξει καταχριομενον ἐν ἡλιῳ , κροκοδειλου χερϲαιου κοπροϲ , ὁμοιωϲ και | ||
ἐξαιρει βατραχιον καταπλασθεν ἠ καππαρεως φυλλα ἠ ψιμυθιον συν ὀξει καταχριομενον : χρονῳ δ ' αἰρει τουτο . μωλωπας δε |
τα πρωτα και στοιχειωδη της γεωργικης κτησαμενος τεχνης ἀχρι των περατων αὐτης ἐλθειν ἠσθενησε : λεγεται γαρ ὁτι „ ἠρξατο | ||
δε τα πεπερατωμενα , ἐκτος ἐσται τα σωματα των οἰκειων περατων , ἐπει περας μεν ἐστιν ἡ ἐπιφανεια , πεπερασμενον |
μιας . εἱνεκεν εὐνης : χαριν συνουσιας . Μαρνανται : μαχονται : μαρη ἡ χειρ : κυριως το μαρνανται ἐπι | ||
μεχρις ἀν ἀλλος ἀνατεθῃ : εἰ δε μη ἀνατεθῃ , μαχονται προς ἀλληλους και ὁ ἡττησας τον ἡττηθεντα δια παντος |
και ἀχρειον οὑτω δι ' οὐρων ἀπωθειται μη χρεων ὀν ἐπεχεσθαι νομισθεν . Ἐπι γε μην του διαβητου μητε χρωννυμενον | ||
. καλλιον οὐν ἐστι τα πνευματα διεξερχεσθαι και ἐκκρινεσθαι ἠπερ ἐπεχεσθαι : ἐπεχομενα γαρ τα πνευματα μεγαλας ὀδυνας ἐμποιουσι και |
και σπανιον , ζατουντα δε εὐπορον και ῥαιδιον , μη ἐπισταμενον δε ζητειν ἀδυνατον . στασιν μεν ἐπαυσεν , ὁμονοιαν | ||
, καλλιω δηλον ὁτι ὀντα και ᾠδικωτερον και κιθαριζειν ἀμεινον ἐπισταμενον . Ἀλλα ἐραστης μεν οὐδεις ἐστι μοι οὐδε σεμνυνομαι |
ἐνικησεν Ὀλυμπιαδα ὁ Ψαυμις τῃ ἀπηνῃ , οὑτως συνοραται : καταλυεται γαρ αὐτῃ το ἀγωνισμα περι ὀγδοηκοστην εʹ Ὀλυμπιαδα : | ||
στερηθεν ψυχης πιπτει , οὑτω και πολις μη ὀντων νομων καταλυεται . . . , . . . . . |
ταυτης το ὀμμα τεθῃ , αἱ πλευραι του τετραγωνου ἰσαι φανουνται , και αἱ διαμετροι δε ἰσαι φανησονται . ἐστω | ||
ΒΔ , αἱ δε ἀπο του Κ διαγομεναι διχα τεμνομεναι φανουνται ὑπο της ΑΓ , ὡσπερ ἡ ΛΞ ἀπεδειχθη . |
μη εἰναι . Ἀλλ ' ὁρα , μη περαιτερω του δεοντος τον τοπον ἀποσεμνυνωμεν : σκεψαι γαρ και τους ἐναντιους | ||
ἀδικει : ὁς ἐν δυοιν μεν ἐτοιν πλειω ἠδη του δεοντος δωδεκα ταλαντοις ἀνηλωσε , παρ ' ἑκαστον δε τον |
τηκεσθαι μεν την των ὀγκων καθαιρεσιν , ῥοην δε την κατατασιν ἐπι γην ἐπωνυμιαν ἑκατερου του παθους ἐλαβεν . παλιν | ||
ἐκ πλαγιων αὐτῳ παρακεισθαι κατα την ἐξω χωραν , την κατατασιν οὐ χρη ποιεισθαι της ὁλης χειρος ἐκτεταμενης , ἀλλα |
της γης , ἐκ της θαλαττης εἰς τους πορους αὐτης εἰσιον ὑδωρ , εἰ μεν στενοι τινες τυχοιεν ὀντες οἱ | ||
τοσαυτα διαιρεθησεται , καθοσον ἀν ἀριθμου ἐχοι εἰς ποικιλιαν το εἰσιον αἰσθημα ; Και ἑκαστον δη ἐκεινων των μερων της |
ἀρειονες εἰσιν ἀκουης , και βλεφαρων ἀκτινες ἐς αἰθερα και πολον ἀστρων ῥηϊδιως ὁροωσι , και ἐς μηκιστα κελευθων ἐξαπινης | ||
ἡλιος ὑπερ τον ὁριζοντα φερεται ἠπερ τοις ὑπο τον βορειον πολον , και ἡ ἡμερα αὐτοις ἐλασσων ἐστιν . Οἱς |
, οἱαι προτερον ἠσαν . χαλεπον οὐν ἠδη ἐστι το λειπομενον του λογου , και δεδοικα προς ὑμας σαφως αὐτο | ||
παντελως ἀπηλλοτριωμενην μαθειν το κατασκευαζομενον ἐκ των κριθων πομα βραχυ λειπομενον της περι τον οἰνον εὐωδιας . τον δ ' |
μεν ἀηθεσσοντες ὁμαρτῃ αὐχεν ' ἀνακρουουσιν , ὁ δ ' ἀχθομενος στομα γαστρος πολλακι μεν δαιτην ἀπερευγεται αἱματοεσσαν , ἀλλοτε | ||
] ἀσυνηθεις ὁμαρτῃ ] ὁμου αὐχεν ' ] τον λαιμον ἀχθομενος ] ὁ βαρυνομενος , ὁ νοσων στομα ] τον |
Σεληνην οὑτως ἰδῃ ἠτοι ἐκ του αὐτου ζῳδιου ἠ ἐκ διαφεροντος κρεισσον . ὁ δε Ἑρμης τας των ἀστερων δοσεις | ||
θυειν τουτον τῳ θεῳ : γενομενου δε τοτε ταυρου καλλει διαφεροντος ἑτερον των ἡττονων ταυρων θυσαι : τον δε Ποσειδωνα |
ὁδου το διαστημα των ὡρων ἀπο του ὁριζοντος ἠ του δυνοντος δι ' αὐτης της Σεληνης . εὑρεθεισα γαρ ἐν | ||
ἡλιος ἐν Τοξοτηι και ἀνατελλετω ἐν αὐτωι : παλιν δυετω δυνοντος ἡλιου : ἑσπερα ἐστι και νυξ : ὁ δε |
ἀπο γενους μοι ἠν οὐτε ἐγυμναζον αὐτον , ἀλλα των παιδων τινα των παγκρατιαστων . ὁ δε ἀνθρωπος τοιουτος ἠν | ||
ταυτ ' ἀϊων ὁ ξεινος ἐφεισατο μειζονος οἰκου δραξασθαι , παιδων κληδονα συνθεμενος . την δ ' ὀλιγην ὡς κεινος |
τῳ Θηβαιους γενεσθαι μικρους , τας μεν Θεσπιας και τον Ὀρχομενον και τας Πλαταιας κατοικιζεσθαι φωμεν δειν και συμπραττωμεν αὐτοις | ||
αἰχμητην Ἱερωνα . ὠ Ἐτεοκλειοι Χαριτες θεαι , ὠ Μινυειον Ὀρχομενον φιλεοισαι ἀπεχθομενον ποτε Θηβαις , ἀκλητος μεν ἐγωγε μενοιμι |
θεων ἐπᾳδει βαρβαρα και οὐδαμως συνετα Ἑλλησιν : ἐπᾳδει δε ἐπιλεγομενος ἐκ βιβλιου : ἀνευ τε δη πυρος ἀναγκη πασα | ||
την τροπην ἀποβεβληκοτας τας πανοπλιας καθωπλιζεν , ἀλλους δ ' ἐπιλεγομενος εἰς στρατιωτικας ταξεις κατεγραφε : τας δ ' ἐκ |
ἠθετουντο ὡς ἀσυμφωνοι προς τα ἑξης . οὐ γαρ μεμιγμεναι παραγινονται αἱ ψυχαι . νυν δε ὁμου νυμφαι , ἠιθεοι | ||
: Ἐπει αἱ γερανοι λιθους καταπινουσι και ἐπι την Αἰγυπτον παραγινονται . τουτους δ ' ἐτυκιζον : Τυκος ἐργαλειον τι |
ἐστιν : ὡστε ἐαν μεσου ἡμερας ὁ ἡλιος την τροπην ποιησηται , μεσου ἡμερας ἐσται ἐπι του μεσημβρινου . Λημμα | ||
ἡμερας ἡ τροπη τῳ ἡλιῳ , ἐν ᾑ δε ἀν ποιησηται ἡμερᾳ προς τῳ θερινῳ τροπικῳ την τροπην , μακροτατη |
διοπερ νυν οὐδεν περι αὐτης γεγραφα : τον δε παροντα καιρον ὁρων ἑλομενων μεν ὑμων τα δεοντα ἁμα δοξαν και | ||
ἱππεας , καταπραϋνωσι τε την βουλην , ἠν τι παρα καιρον χαλεπαινῃ . ταυτα μεν οὐν ὑπομνηματα ὡν δει σε |
Ποσειδωνι μεν ταυρον , Ἀμφιτριτῃ δε και Νηρηϊσι ζωσαν καθιεναι παρθενον : ὀντων οὐν ἀρχηγετων ἑπτα και βασιλεων , ὀγδοου | ||
ὁ ἐξ ἀνεκδοτου λαθραιως γενομενος , ἀπο του δοκειν ἐτι παρθενον εἰναι την γεγεννηκυιαν αὐτον . παρηορος ποτε μεν προσδεδεμενος |
τροπον : αἱ γαρ ἀκριβειαι της των ὀνοματων ἐξεργασιας οὐ παραδεχονται τους αὐτοματισμους , ἀλλ ' ἀναγκαιον ἠ μηδεν χρησθαι | ||
. μη λαθετω δε ὡς εἰκοτως εἰς φυλακτηριον του στομαχου παραδεχονται τον Χνουμιν ὡς κυριον ὀντα του στηθους του κοσμου |
τοπον , ἑπεσθαι κατα τας συναναστομωσεις το αἱμα , του κενουμενου πνευματος την βασιν ἀναπληρουν : ἀνεωγοτος μεν του τραυματος | ||
αὐλισκων των εἰς το ὑδωρ καθιεμενων ἀληθες εἰπειν , ὁτι κενουμενου του περιεχομενου κατα την εὐρυχωριαν αὐτων ἀερος ἠ κενος |
ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
* * Ἡ ὑστερικη πνιξ κεκληται μεν συνθετως ἀπο του πασχοντος τοπου και συμπτωματος ἑνος , λεγω δε του πνιγμου | ||
μεν ἁφης οὑτως ὁ λογος εὐωδωται , ἀλλου φανεντος του πασχοντος και ἀλλου του κρινοντος : ἐπι δε γλωσσης και |
βασιλεα φιλιαν συνθεσθαι και συμμαχιαν . ὁ δε βασιλευς ἀσμενως δεξαμενος τον νεανισκον , στολην περιτιθεις βασιλικην και δωρα δους | ||
φυσει παραχωρησωσιν : ὁ μεν γαρ την Ἀσιαν ὁλην ἐπιφερομενην δεξαμενος και ζων ἐμαχετο , και τελευτησας οὐκ ἐπεσεν , |
της γλωττης . τουτων δε των ὑμενων ἐν τοις ἀγκυλοις καλουμενοις ὡς τα πολλα μεν ὁ μεσος , ἠ βραχυτερος | ||
, ὡσπερ ἐστιν ἀλλοις τε τεκμηρασθαι και ἐν Κατανῃ τοις καλουμενοις Εὐσεβεσιν , οἱ , ἡνικα ἐπερρει τῃ Κατανῃ πυρ |
γαρ ἠν προξενος αὐτῳ : οἱ δε και ὡς δωρα ληψομενον δια την ξυμβουλην ταυτην : οἱ δε ὑπωπτευον και | ||
ἐνθαδε . τῃ δε τριακοστῃ προσδεχεσθε με ἡμερᾳ τας ἀποκρισεις ληψομενον . Ταυτ ' εἰπων ἀνεστη και διελυσε τον συλλογον |
ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
καταληψιν δε ποιεισθαι του μελανος χρωματος ἐκ της του λευκου παρουσιας των ἀμηχανων . και ἐπι της φωνης ὁ αὐτος | ||
οὐκ ἀνθρωπος , ὁτι συμβεβηκεν αὐτῃ προ της του εἰδους παρουσιας ἡ στερησις . ἀλλ ' ὁμως μαλλον ἐπι της |
δεοιτο δισχιλιων και πεντακοσιων μυριαδων , ἱνα ἐχοι μηδεν : διαθεμενος δε τους ἐνοχλουντας , ὡς ἐδυνατο , και της | ||
κατα δυναμιν . Ὁς δ ' ἀν μηδεν το παραπαν διαθεμενος ἀποθανῃ , παιδας μεν καταλιπων δεομενους ἐπιτροπης , των |
ἀποσταντες , εἰρεσθαι οἱτινες εἰεν οἱ Ἀθηναιοι , μετα δε πυθομενον αἰτησαι το τοξον , λαβοντα δε και ἐπιθεντα ὀϊστον | ||
” ἐπανηρχετο ἐκ Λακεδαιμονος εἰς Ἀθηνας : προς οὐν τον πυθομενον , “ ποι και ποθεν ; ” , “ |
οὐκ ἀν θαυμασαιμι εἰ τινα εὑροιτε και ὑμιν και ἐμοι ἀχθομενον . Ἐπει ταυτα εἰπε , πολυ πλειονες ἀνισταντο λεγοντες | ||
θεσμον του ἀχθομενου πυρος : οὐ καθολου δε το πυρ ἀχθομενον λεγει , ἀλλα τῃ ὑλῃ ἀχθομενον δια το ἀφανιζεσθαι |