| * * Ἡ ὑστερικη πνιξ κεκληται μεν συνθετως ἀπο του πασχοντος τοπου και συμπτωματος ἑνος , λεγω δε του πνιγμου | ||
| μεν ἁφης οὑτως ὁ λογος εὐωδωται , ἀλλου φανεντος του πασχοντος και ἀλλου του κρινοντος : ἐπι δε γλωσσης και |
| ἀν τοις γεννωμενοις ἡ φυσις ἐπισχειν θηλην . ἁ δη πασχοντες , ἐπινοουντες οὐκ ἐδυναντο μη θαυμαζειν και ἀγαπαν το | ||
| ἐντεινοντες του καιρου περα † και προς δικης γε πολλα πασχοντες κακα φιλοις μεν οὐ πειθεσθε , τοις δε πραγμασιν |
| ἀνδρων ὁστις ἐῤῥωμενος , ἐν τουτῳ τῳ σχηματι του πηχεος ἐοντος , παρα τον ἀγκωνα καταναγκαζετω ἐς το κατω . | ||
| λεπται αἱ ἀπο του πνευμονος ἐσωθεν γενομεναι τῃ φυσει ἀραιου ἐοντος , ἐς την καρδιην , ἁτε ὑπ ' αὐτεου |
| μη εἰναι . Ἀλλ ' ὁρα , μη περαιτερω του δεοντος τον τοπον ἀποσεμνυνωμεν : σκεψαι γαρ και τους ἐναντιους | ||
| ἀδικει : ὁς ἐν δυοιν μεν ἐτοιν πλειω ἠδη του δεοντος δωδεκα ταλαντοις ἀνηλωσε , παρ ' ἑκαστον δε τον |
| καθαρσια το μυσος λυοντα , κἀν ἀφεις τις την του παθοντος χωραν ἑτερωσε δραμῃ , τον βοηθησοντα και παραμυθησομενον εὑρε | ||
| ἠν τουτων , οὐκ ἀν αὐ ἀλλου προσελθοντος ἠ τι παθοντος αὐτο μηδεν παθον ἀλλο ἀν ἐγενετο . ἐπει νυν |
| ναυσταθμον , ὡς περιβλεποντος ἐν κυκλῳ του πρεσβευτου και ἀξιωματικως εἰσιοντος . τινες δε “ ναυφρακτον ” την ἐν ναυσι | ||
| κορυφαιου , τοιουτου δε του θεατρου , ἐκ φιλοσοφιας δε εἰσιοντος του χαριστηριου , ἡς και αὐτοι βασιλεις ἐν μεγαλῳ |
| ποθεις και διουρηθειη ἀν , οὑτως εἰς τουτο πως ἐπιτηδειως ἐχοντος του ὑδαρους των οἰνων : μη των παχεων ὡσαυτως | ||
| ἀποκτειναι ἐχρην ἠ τελευταν , ἀλλην του καιρου διεξοδον οὐκ ἐχοντος . ἐπαν δε το ζῳον ἐκ της πληγης και |
| τρεφουσῃ τους Ἀκεσιας . συγγνωμην δε εἰχον , εἰ σου καμνοντος οἰνος ἐκρατει . και γαρ αὐτος εἰμι των οἰνῳ | ||
| ἀλλ ' ἐαν περ τινος θεραπειας εἰς χρειαν καταστῃς και καμνοντος ἀντιλαβεσθαι θελησειας , αὐτον ποτε πληξαντος ἑρπετου , της |
| των πληθος ἐχοντων ὠμοτερων χυμων . ὁταν δ ' ᾐ ζεοντος αἱματος πληθος ἀναπτον ὀξυτατον πυρετον , ἀθροας ἐστι κενωσεως | ||
| , την μεγιστην ἀρυταιναν ὑμων ἐκ μεσου βαψασα του λεβητος ζεοντος ὑδατος : εἰ δε μη , μηδεποθ ' ὑδωρ |
| Κορυδος : ἐπι του πεπαιδευμενου : ἠ κοινῃ ἐπι του συνοντος ἀπαιδευτου τοις πεπαιδευμενοις . καθ ' ὑποκρισιν δε ἀναγνωστεον | ||
| παντως το ποιουν προς το γιγνομενον , και ἀπο του συνοντος ἠβουλομεθα γνωριζειν το της ἐπιστροφης εἰδος ἀπο του οὐσιοποιου |
| γαρ περι ἐργασιων και τεχνων σκεψις και καθολου περι βιου προσηκοντος ἠ μη τοις μετριοις και καθ ' αὑτην ἀξια | ||
| ὑπαρξαι τῃ πολει λογον , εἰ του μεν οὐδεν ἡμιν προσηκοντος χωραν , ἡν κατεχεις συ , νυν ἐχοντος πρεσβευται |
| , ἐνθεν βεβυσμενος : οὑ παραγωγον βυζω , ὁ παθητικος παρακειμενος βεβυκται , ὡς βαζω βεβακται , οἱον : ἐπος | ||
| : τετυπα γαρ ἐστιν : κοινῳ δε λογῳ ἁπας μεσος παρακειμενος τοιουτον συμφωνον ἐχει ἐν τῃ ληγουσῃ , οἱον ἐχει |
| κατεσχεν αὐτους : και παντ ' ἀναδεχομενος και εἰς αὑτον ποιουμενος τα τουτων ἁμαρτηματ ' ἐστιν . ὑπερ δε Φωκεων | ||
| ἀοριστον πραγμα , διο οὐκ ἐμνησθη αὐτης ὡς προς εἰσαγομενους ποιουμενος τον λογον : αὐτη γαρ ἡ κινησις οὐδεν ἑτερον |
| , και γονευσι περι ἐχθρων και δουλων , και γυναικος ἐνατος περι δοξης και πραξεως και τεκνωσεως : ἐστι δε | ||
| γʹ , ἡ δε χειμερινη οδ Ϛʹ . θʹ . ἐνατος ἐστι παραλληλος , καθ ' ὁν ἀν γενοιτο ἡ |
| ὠνομαζετο , μισων διαφεροντως τους Καρχηδονιους δια το βαρος της ἐπιστασιας : οἱ δε τελευταιοι Νομαδες ὑπηρχον , πολλην της | ||
| παντως και ἑξιν ἐχουσιν . ἀλλ ' ἐκεινο ἐν τουτοις ἐπιστασιας ἀξιον , εἰ και βαθυτερας δειται της ἐπιβλεψεως : |
| τῳ κατα την Εὐρωπην παραλληλον : μεθ ' ὁ λιμην καλλιστος ἐκ τε μεγεθους και ἡσυχιας : περιγραφει δ ' | ||
| ' ἐπι Κυπρογενεια θεα λαχε και Διονυσος , ἐνθα τε καλλιστος ποτος ἀνδρασι γιγνεται οἰνου : εἰ τις τον γε |
| θεων ἐπᾳδει βαρβαρα και οὐδαμως συνετα Ἑλλησιν : ἐπᾳδει δε ἐπιλεγομενος ἐκ βιβλιου : ἀνευ τε δη πυρος ἀναγκη πασα | ||
| την τροπην ἀποβεβληκοτας τας πανοπλιας καθωπλιζεν , ἀλλους δ ' ἐπιλεγομενος εἰς στρατιωτικας ταξεις κατεγραφε : τας δ ' ἐκ |
| το λειπομενον ἁπλουν δηλωσει του ὁλου την συνθεσιν ἐκ του δηλουμενου , ἐπει το ἀφῃρημενον ἐν λεκτῳ καθειστηκει . ἐκκεισθω | ||
| μη και οὐν . προς οὑς ἀντιτιθησι Τρυφων κἀκ του δηλουμενου κἀκ της φωνης . ἐκ μεν οὐν του δηλουμενου |
| ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | ||
| προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος |
| Σεληνην οὑτως ἰδῃ ἠτοι ἐκ του αὐτου ζῳδιου ἠ ἐκ διαφεροντος κρεισσον . ὁ δε Ἑρμης τας των ἀστερων δοσεις | ||
| θυειν τουτον τῳ θεῳ : γενομενου δε τοτε ταυρου καλλει διαφεροντος ἑτερον των ἡττονων ταυρων θυσαι : τον δε Ποσειδωνα |
| της γλωττης . τουτων δε των ὑμενων ἐν τοις ἀγκυλοις καλουμενοις ὡς τα πολλα μεν ὁ μεσος , ἠ βραχυτερος | ||
| , ὡσπερ ἐστιν ἀλλοις τε τεκμηρασθαι και ἐν Κατανῃ τοις καλουμενοις Εὐσεβεσιν , οἱ , ἡνικα ἐπερρει τῃ Κατανῃ πυρ |
| τα πρωτα και στοιχειωδη της γεωργικης κτησαμενος τεχνης ἀχρι των περατων αὐτης ἐλθειν ἠσθενησε : λεγεται γαρ ὁτι „ ἠρξατο | ||
| δε τα πεπερατωμενα , ἐκτος ἐσται τα σωματα των οἰκειων περατων , ἐπει περας μεν ἐστιν ἡ ἐπιφανεια , πεπερασμενον |
| και ἐν τῳ προς ἑτερον ἀσχετῳ , του δε νου προελθοντος ἀπ ' αὐτης και σχεσεως ἐγγενομενης προς αὐτου τινος | ||
| ἡ γνωσις ἐξαιρετος , ἠ , κοινοτερον φαναι , του προελθοντος : ἡ δε οὐσια οὐτε γνωσιν ἐχοι ἀν , |
| ἡ δυναμις ἐναντιουται : ὑστερον δε διαλειψαν το νοσημα παλιν ἐπιτιθεται , εὑρισκει προκαταβληθεισαν την δυναμιν και χαλεπωτερον ἐπιτιθεται , | ||
| : ἐκεινη γαρ , ὁταν ἰδῃ ὀφιν , οὐ προτερον ἐπιτιθεται αὐτῳ , ἀλλα βοῃ τους ἀλλους ἐπικαλουμενη , τοτε |
| μεσουρανουσι της τε Ἀρκτου ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , ὑπολειπομενος μικρον του μεσημβρινου , και του Βοωτου ὁ βορειοτερος | ||
| ἀρχῃ της δυσεως των τε Διδυμων ὁ Προπους , μικρον ὑπολειπομενος του μεσημβρινου , και του Λαγωου οἱ ἐν μεσῳ |
| : ἐξ οὑ συμβαινει , τους μεν καταμαρτυρουμενους ἀδικεισθαι νικαν δυναμενους , τους δε προσεχοντας δικαστας ἀδικους και παρανομους ψηφους | ||
| Μεμνων , και ἐκ των παροντων γνοντες σφας τε οὐ δυναμενους ἐπι πολυ ἀντεχειν τῃ πολιορκιᾳ και του τειχους το |
| ὁδου το διαστημα των ὡρων ἀπο του ὁριζοντος ἠ του δυνοντος δι ' αὐτης της Σεληνης . εὑρεθεισα γαρ ἐν | ||
| ἡλιος ἐν Τοξοτηι και ἀνατελλετω ἐν αὐτωι : παλιν δυετω δυνοντος ἡλιου : ἑσπερα ἐστι και νυξ : ὁ δε |
| ἀριθμου ἡγησομεθα πληθος βιωσιμων ἐτων . δει μεντοι λογιζεσθαι τον παρακειμενον ἀριθμον και ταις μοιραις των ἐτων , πρωτον ὡρας | ||
| ΠΟΣΣ ' ἉΠΑΛΟΙΣΙΝ ι . . Το ΚΑΤΕΙΕΝ εἰς μεσον παρακειμενον , οὑτως : εἰω το πορευομαι , ὁ μελλων |
| , χρωμενος αὐτῃ προς τους φιλους . ἀλλ ' ἐστιν ἀριστος ὁ και προς ἑτερους μη μονον προς αὑτον και | ||
| Και Λεωνιδης τε ἐν τουτῳ τῳ πονῳ πιπτει ἀνηρ γενομενος ἀριστος , και ἑτεροι μετ ' αὐτου ὀνομαστοι Σπαρτιητεων , |
| πραττει αὐτα , ἐξον μη πραττειν , ὑπο των ἡδονων ἀγομενος και ἐκπληττομενος : και αὐθις αὐ λεγετε ὁτι γιγνωσκων | ||
| ὑπο τημ φυγην ἠ αἱρεσιν [ και ] ταυτην [ ἀγομενος ] τευξεται [ ] του ὀρθου . ὁσαι δε |
| μιας . εἱνεκεν εὐνης : χαριν συνουσιας . Μαρνανται : μαχονται : μαρη ἡ χειρ : κυριως το μαρνανται ἐπι | ||
| μεχρις ἀν ἀλλος ἀνατεθῃ : εἰ δε μη ἀνατεθῃ , μαχονται προς ἀλληλους και ὁ ἡττησας τον ἡττηθεντα δια παντος |
| μεν : ἠλειφομην μυροισι και βακκαρι , Ἀριστοφανης δε : λουομενος μοι μυρου και βακκαριδος . βρενθειου δε μυρου μνημονευει | ||
| ἐῃ της κεφαλης , τῳ ἀσκῳ μηκετι χρησθω , ἀλλα λουομενος πολλῳ θερμῳ πινετω τα διουρητικα και μελικρητα ὑδαρεα : |
| πασι : το γαρ συνεισφερομενον και μη συνεισφερον και συναναιρουν ἀναιρουμενον οὑτως ἀν καλοιτο . ὡσπερ γαρ το θρεπτικον δυναται | ||
| ἀποφασις ἐπι παντων ἀληθευει των παρα το ἑν ἐκεινο το ἀναιρουμενον : το γαρ οὐχ ἱππος ἐπι παντων ἀληθες των |
| ἀληθη ἐγκαλουντα οὐ τολμᾳ τον Αἰσχριωνα παραδουναι . Ἀπολογιαν τοινυν ποιησεται ὁτι ἐν τοις γραμμασιν τοις τραπεζιτικοις ἐπι Ἀλκισθενους ἀρχοντος | ||
| ἰσον ἀπεχων της συναφης ὁποτερασουν , μεσου νυκτος την τροπην ποιησεται ἐπι του μεσημβρινου , και ἐν ᾑ ἀν ποιησηται |
| οἱ μανθανοντες εἰς κολασιν ἠσαν ὑπευθυνοι . το γαρ ἰσως προσκειμενον ἐνταυθα ταυτην την ἐννοιαν βουλεται λανθανοντως εἰσαγειν . ἐν | ||
| περι , θελω πυθεσθαι μη ' πι τοις παλαι κακοις προσκειμενον τι πημα σην δακνει φρενα . ὠ παι , |
| τα της ἱστοριας μενῃ βεβαια : εἱμαρτο γαρ αὐτους ἀλληλοκτονους γενομενους κατα τας ἀρας του πατρος ἀποθανειν . νυν δε | ||
| εἰναι της ἑταιρας , ἡς φασι των νομαρχων τινας ἐραστας γενομενους δια φιλοστοργιαν ἐπιτελεσαι κοινῃ το κατασκευασμα . Μετα δε |
| τον ἀγωνα τουτον καθιστησιν . Ἐπειδη δ ' ἑωρα με ὑπομενοντα , τιθησι την ἱκετηριαν , ὡς ἐμε μεν ἀποκτενων | ||
| συνηχησειν ἐμελλεν , ἀντιδοσιν τινα και ἀντεκτισιν παντα δια παντων ὑπομενοντα προς την του κοσμου παντος ἐκπληρωσιν : ταυτῃ και |
| και εἰς την αὐτην μετοχην , ἀνθρωπος περιπατει , ἀνθρωπου ᾀδοντος ἠκουσα : και ἐτι συν ἀρθρῳ . ὁπερ ἀδυνατον | ||
| την Δημητρ ' , ἀνιαρον ἀρ ' ἠν το κακως ᾀδοντος ἀκουειν : βουλοιμην γαρ κἀν ἀκαληφαις τον ἰσον χρονον |
| Ἀγαθοκλης ἀποβιβασας την δυναμιν προς τας καλουμενας Λατομιας και χαρακα βαλομενος ἐκ θαλαττης εἰς θαλατταν ἐνεωλκησε τας ναυς . Οὑτω | ||
| ἐδῃωσε και ἐνεπρησε παντα , ἐπειτα χαρακα προ του ἀστεος βαλομενος και κυκλῳ περιλαβων τῳ στρατῳ και μηχανας ἐπιστησας ἐπολιορκει |
| ' ἀλληλῃσι φερεσθαι . ἐκ δε του οἰγομενος παραπεπταται ἐγγυθι Ποντος πολλος ἐων και πολλον ἐπ ' ἀντολιης μυχον ἑρπων | ||
| ποντικον . Τις γαρ ἀνδρων φιλοσοφων οὐκ οἰδεν ὁτι ὁ Ποντος καταρρους ἐστιν ἐκ των ποταμων παντοθεν περικλυζομενος ; Ἀληθως |
| γνωμην μεταβαλοντες ἐκ των προτερων ἀγαθων , δια των δευτερων καματων ἐστησαν ὀρθην την καρδιαν , τουτεστι δια τας ὑπερβαλλουσας | ||
| και γενναιων ἐργων ὡν ἐδρασε , φιλτρων τε και εὐνοιας καματων τε κοινωνιας της προς ὑμας . νυν δε καιρος |
| προς δουλον και ἀνδρος προς γυναικα και ὁλως ἀρχοντος προς ἀρχομενον , οὑτω και φιλια , ἡ μεν κατ ' | ||
| “ , ἡσυχασαντος ἐμου , και ἐνεδεχετο ἀπ ' ἀληθους ἀρχομενον ἐπι ψευδος ληγειν το ” ἐγω διαλεγομαι “ : |
| οὐ θιγγανουσιν ἀνεῳγμενων των θυρων . φασι δε ποτε ξενον πριαμενον οἰνον μη ἀναλαβειν ἐπειξαντος αὐτον του πλου , καταλιπειν | ||
| , ἀλλ ' ὁμως , ὁποιον ἀν των οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , |
| προκειμενον , τουτον φιλον ἡγεισθαι . ἀκουσαντες οἱ Τεριναιοι του συνταγματος ἐδοξαν τινας ἐξ αὐτων ἐχειν προδοτας και ἐκ τουτου | ||
| και ἑξης δειχθησεται τουτο προς το μη δεισθαι του Ἀρχιμηδειου συνταγματος ἑνεκεν μονου του θεωρηματος τουτου . Ἐστω γαρ κυκλος |
| ἐναλλαγην ἐν ἐκεινῳ τῳ ἐτει αὐθεντικος εἰδημων των πρακτεων και προσκειμενος τοις ἐργοις , τευξεται δε τιμης και ἀξιας ὑψηλης | ||
| και μενων , προσμενων , ἐγκειμενος , φροντιδα ἐχων , προσκειμενος . Μεμηλως παρα το μελω το φροντιζω , ὁ |
| βραχειᾳ και μακρᾳ : λεγω δη αὐτον τον μετα φωνης γινομενον λογον . βραχειᾳ δε και μακρᾳ συλλαβῃ καταμετρεισθαι λεγοιτο | ||
| ἀει , γενεσιν δε οὐκ ἐχον , και τι το γινομενον μεν , ὀν δε οὐποτε , ἀπο της οὐσιας |
| ἀλληλα και ἐκ της ἐν τῃ γῃ των ἱππων ποδοκροτησεως γινομενος , χριμπτεται και προσπελαζει ἡμων τοις ὠσιν . ἀλλως | ||
| τους λογους θειναι . Ὁ δε γε περι τοιαυτης τεχνης γινομενος πας λογος συντομιας τε και σαφηνειας ἐπιδεισθαι μοι δοκει |
| τῳ Θηβαιους γενεσθαι μικρους , τας μεν Θεσπιας και τον Ὀρχομενον και τας Πλαταιας κατοικιζεσθαι φωμεν δειν και συμπραττωμεν αὐτοις | ||
| αἰχμητην Ἱερωνα . ὠ Ἐτεοκλειοι Χαριτες θεαι , ὠ Μινυειον Ὀρχομενον φιλεοισαι ἀπεχθομενον ποτε Θηβαις , ἀκλητος μεν ἐγωγε μενοιμι |
| οὐκ ἀτιμαζουσιν οὐδε τουτο ὡς ἀν και ἀποτελεσμα τι ὀν ἐκεινου και παιγνιον . Οὑτοι μεν οὐν περι το καλον | ||
| . συν τοις δε συν Κυκ - νῳ και τοις ἐκεινου παισι και ὁ τλημων και ὁ καρτερικος Μνημων θανειται |
| οὐτε στοιχειον ἐστιν οὐτε ἐκ στοιχειων , ἀλλ ' εἰδος ἐπιγινομενον τοις στοιχειοις . και δεικνυσιν αὐτο τουτον τον τροπον | ||
| μερων συνθεσεως : ἀλλα γαρ τα μερη και ἀλλο το ἐπιγινομενον εἰδος . το μεν γαρ καθολου και το ὁλως |
| ἐπει δε και τουτων ἀπηλλαγημεν , θερμος τις και ζωροτερος ποτος ἐκλαμβανει παλιν ἡμας , οἰνων ὀντων ἡμιν Θασιων και | ||
| τοις ἀλλοις λεγεσθαι . ὁ δε κυνικος Μενιππος φησι : ποτος ἠν ἐπικωμασαντων τινων και ματτυην ἐκελευσεν εἰσφερειν Λακαινα τις |
| γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | ||
| εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι |
| των ἐνδυματων , θειος ὠν φυσει , σωματος πυρινου λαβομενος περιπολει παντα τοπον , καταλιπων την ψυχην κρισει και τῃ | ||
| κατ ' οὐρανον ἁπαντων ἐν ἐλαττονι προθεσμιᾳ σεληνη τον ζῳοφορον περιπολει : μηνιαιῳ γαρ διαστηματι τον κυκλον ἀνυτει . διο |
| χειρων [ Εὐτυχου ] του κοιτωνιτου και γελωτα πολυν και ἀνειμενον ἐν μεσοις τοις ἀσπαζομενοις γελαν . ἠν δε οὐκ | ||
| μεν μη προκειμενον ἐχωσι το κακουργειν , ζωσι δε βιον ἀνειμενον και τρυφῃ χαιρωσιν : ἀπο ταυτης γαρ της διαιτης |
| ἡνιοχους , ἀγαθον δε εὐθυς ἀναγκη εἰναι τον περι πολλου ποιουμενον τους ἀγαθους . Ἀλλ ' ἐπανιτεον ἐπι τον λογον | ||
| Ἀσφαλαξ ζῳον ἐστιν τυφλον , ὑποκατω της γης την οἰκησιν ποιουμενον , ἐν ᾑ και φωλευει και βαδιζει . εἰ |
| ; εἰ δ ' οὐν τι και μειζον τας θειας ἐκεινας κεφαλας ἐτι πειθοι μενειν , αὐτος ἡμιν ἡκειν μεθ | ||
| μετα των πολεων την γλωτταν ἀμεινω πεποιηκας και θεραπευεις μεν ἐκεινας ὡς ἀφεστηκως λογων , λεγεις δε ὡς ἑν τουτο |
| παρανομιᾳ . θ δυσφορων ] βαρεως φερων . δυσφορων ] ἀνιωμενος . δυσφορων ] λυπουμενος . δυσφορων ] ἀγανακτων . | ||
| δη πεμπομενος ἐπορευετο ἐχων τους ἑαυτου ἱππεας ὡς ἑκατον , ἀνιωμενος ὁτι οὐ και αὐτος τοτε ἐπορευθη μετα του Κυρου |
| χωριον και αὐτους και τα τεκνα , και μηδενα αὐτοις ἐνοχλειν , δουναι δε αὐτῳ και ἑκατον δραχμας εἰς κατασκευην | ||
| σχολην , τον δε πολεμον , ὁτι ἀναγκη τους ὑπηκοους ἐνοχλειν και χρηματα ποριζοντα και στρατευεσθαι προσαναγκαζοντα . τοιγαρουν πολεμου |
| τροπον : αἱ γαρ ἀκριβειαι της των ὀνοματων ἐξεργασιας οὐ παραδεχονται τους αὐτοματισμους , ἀλλ ' ἀναγκαιον ἠ μηδεν χρησθαι | ||
| . μη λαθετω δε ὡς εἰκοτως εἰς φυλακτηριον του στομαχου παραδεχονται τον Χνουμιν ὡς κυριον ὀντα του στηθους του κοσμου |
| και σπανιον , ζατουντα δε εὐπορον και ῥαιδιον , μη ἐπισταμενον δε ζητειν ἀδυνατον . στασιν μεν ἐπαυσεν , ὁμονοιαν | ||
| , καλλιω δηλον ὁτι ὀντα και ᾠδικωτερον και κιθαριζειν ἀμεινον ἐπισταμενον . Ἀλλα ἐραστης μεν οὐδεις ἐστι μοι οὐδε σεμνυνομαι |
| το βλαπτομενον οὐχ ὑπο του τυχοντος , οὑτως οὐδε το τρεπομενον και πασχον ὑφ ' ὁτουουν ἀν παθοι , ἀλλα | ||
| : δηλον γαρ ὁτι τῳ σωματικον και σωμα τοιονδε εἰναι τρεπομενον παντοιας τροπας παντοδαπας και τας ἐπιθυμιας ἰσχει . Και |
| και διδασκων τους ἀρχομενους , ὁτι ὁστις ἀρετην διωκει , προτερος παρα σοι των ἐκεινην οὐκ ἀγαπων - των . | ||
| καθ ' ἑαυτον ἐμβαλλει . και τοινυν ὁταν μεν ὁ προτερος εἰρημενος ἐνεργῃ , καθελκει το συνεχες αὐτου μερος του |
| παραγενομενος εἰς Λακεδαιμονα και κληθεις εἰς φειδιτιον , ἐπι ξυλου κατακειμενος και δειπνων , προτερον μεν ἐφη καταπεπληχθαι την των | ||
| ἐναιωρημα ἐχοντα : γευεσθαι οὐκ ἠδυνατο . ϠΕΔΚΖΘ . Ὁ κατακειμενος ἐν τῳ Δεαλκεος κηπῳ , κεφαλης βαρος , και |
| δεοιτο δισχιλιων και πεντακοσιων μυριαδων , ἱνα ἐχοι μηδεν : διαθεμενος δε τους ἐνοχλουντας , ὡς ἐδυνατο , και της | ||
| κατα δυναμιν . Ὁς δ ' ἀν μηδεν το παραπαν διαθεμενος ἀποθανῃ , παιδας μεν καταλιπων δεομενους ἐπιτροπης , των |
| του σωματος ἐμβρωματιου λημφθεντος ὀλιγου και κατα παν εὐαρεστου του καταστηματος ὑπαρχοντος . παυομενης της καθαρσεως και παρακμαζουσης : ὁ | ||
| τινος ἐνδειξις φυσικου λογου . Το δε σεμνον κἀκ του καταστηματος ἑωρατο . Πορεια τε γαρ ἠν εὐτακτος και βλεμμα |
| ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . ἀθροισει και . ε ἀνειμενος . της ʃ ὁτε ἀπετρεπε πολεμειν ἡ τε . | ||
| ἀγαλμα θειον και θεῳ προσεμφερες τις ὡδε μωρος και λιαν ἀνειμενος εὐπιστος ἀνδρων ὁστις ἐλπιζει θεους ὀστων ἀσαρκων και χολης |
| τα μεν ὁπως ἐπιτηδευσῃ μαθων , τα δε προς ἐλεγχον ἐπισταμενος , ἀμφω καλως ἐπαιδευθη . οὐ μην ἐπεπολαζε των | ||
| , πολυ προτερον ἐμαυτῳ παραινεσας και χαριν ἐμαυτῳ οὐ μικραν ἐπισταμενος . “ Εἰεν : ὁ μεν γενναδας εἰπων ταυτα |
| ' ἐνιοι ἠπατηνται οἱ γουν κακοι οὐκ ἰσασι κακα ἁ προαιρουνται : ἀρ ' οὐν το λεγομενον ἐστιν , ὁτι | ||
| εἰ μεν γαρ ἐξεστιν αὐτοις ἁ θελουσι νομοθετειν και ὡς προαιρουνται περι των πραγματων διαταττεσθαι , ἐπιτρεπτεον μεν το ἑν |
| , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται τα νοσηματα . ἐπι γαρ των | ||
| νοσηματα , ἠ δια τι περιστατικον , τυχον δια λυπην ἐπιμονον και συνεχη και φροντιδα ὁμοιως ἐπιμονον , χρονια γινονται |
| δικαιως τα σαυτου ζητεις κομισασθαι . „ ταυτ ' ἐμου προκαλουμενου οὐδεπωποτ ' ἠθελησε συνελθειν οὐδε λογον περι ὡν ἐνεκαλει | ||
| Ἀννιβᾳ παρακολουθων ἐς μεν χειρας οὐκ ᾐει , πολλακις ἐκεινου προκαλουμενου , πολιορκειν δ ' οὐδενα εἰα , παραφυλασσων και |
| μετα των ἀλλων ἀπωλεσαμεν . ἠν δε ἡ ἀρχη του ποιηματος αὑτη , Νυν δε μοι ἐννεπε , Μουσα , | ||
| τελειαν ἐπονομαζουσι : τελος δε και γνωσεως και πραξεως και ποιηματος : το και ἀποβαινον , ὡς παρ ' Εὐριπιδῃ |
| φαινομενα κεντριτζια ἀστερες οἱ λαμπροτατοι των παρανατελλοντων καθως ἐν πολῳ συγκεινται ἀπλανεις προς την σφαιραν . τα δε δωδεκα ζῳδια | ||
| πινειν , ὁσαι δια τε ὀπιου και κωνειου και ὑοσκυαμου συγκεινται και των οὐρα προτρεπειν δυναμενων ἐκτος του πανυ θερμαινειν |
| παρατεθεισης αὐτοις τραπεζης και προσφαγηματος θερμου σφοδρα ὀντος ὁ ἀνθρωπος ἀναιρουμενος κατα μικρον τῳ στοματι προσεφερε και ἐφυσα . πυνθανομενου | ||
| κομισῃ τις οἱ ὁσα ἐτρυγησεν . εἰτα μεντοι τῃ προβοσκιδι ἀναιρουμενος ἐκ του ταλαρου της φατνης καταπαττει τα χειλη , |
| ἐν στοχασμῳ ἀπο του χρωματος του προτερου ζητηματος το δευτερον ἀναφαινεται ζητημα και οἰκειον ἐστι και ἠρτημενον του προτερου : | ||
| και το ἀπολλυμενον οὐν ἰσον και το ἀποβαλλομενον οὑτως ἀκαριαιον ἀναφαινεται . οὐτε γαρ το παρῳχηκος οὐτε το μελλον ἀποβαλοι |
| ἀγων Βαρυαξην ἀνδρα Μηδον συνειλημμενον , ὁτι ὀρθην την κιδαριν περιθεμενος βασιλεα προσειπεν αὑτον Περσων και Μηδων , και ξυν | ||
| οὐ ταυτῃ τον πλουσιον γνωματευομεν , εἰ δακτυλιον τις ἐπιχρυσον περιθεμενος ἐν ἀγορᾳ διαβαδιζοιτο προτεινομενος ἐξεπιτηδες τον δακτυλιον ἀπαντωσιν . |
| της γης , ἐκ της θαλαττης εἰς τους πορους αὐτης εἰσιον ὑδωρ , εἰ μεν στενοι τινες τυχοιεν ὀντες οἱ | ||
| τοσαυτα διαιρεθησεται , καθοσον ἀν ἀριθμου ἐχοι εἰς ποικιλιαν το εἰσιον αἰσθημα ; Και ἑκαστον δη ἐκεινων των μερων της |
| ὑπομενοντα την πολιορκιαν , προς δε τουτοις των στρατιωτων χαλεπως ὑπομενοντων την συλληψιν του Τιριβαζου , και δια τουτο ἀπειθουντων | ||
| λογους . ἑλκομενου δε του χρονου και οὐτε των ὑπατων ὑπομενοντων προβουλευσαι τε και εἰς τον δημον ἐξενεγκειν τον νομον |
| Κορινθιων και Ἠλειων και Μεγαρεων των ἀλλων ὡστε καταλυεσθαι , ποιουνται την ξυμβασιν και ἐσπεισαντο προς τους Ἀθηναιους και ὠμοσαν | ||
| εὐθυς ἐκ παιδων προς τον κατα γην πολεμον την ἀσκησιν ποιουνται . και το πλειστου δε ἀξιον , το πειθεσθαι |
| . του παιδος δε αὐτοιν ταυτα τε οὐκ εἰδοτος και δεομενου γραψαι προς σε περι της των πραγματων φυλα - | ||
| εἰναι . αἰσχρον οὐν μοι δοκει εἰναι κελευοντος τουτου και δεομενου τα δικαια αὐτῳ βοηθησαι περιιδειν αὐτον , καθ ' |
| εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους δυο . εἰεν δ ' ἀν ἐν τοις | ||
| . Ὑπο γουν τουτο ἡρωες , και τα ἑτερα τρια ἀναγονται , το ἐξ ἐρας και γης , το ἐν |
| . χρονος μεν οὐν οὐκ ἐστι πρωτος , ἐπειδη πας μεριστος , ἐν ᾡ δε πρωτῳ ἐκινειτο ἠ ἀλλο τι | ||
| γαρ ἐστιν ὁ ἐνεστως χρονος , ἠτοι ἀμεριστος ἐστιν ἠ μεριστος . ἀμεριστος μεν οὐν οὐκ ἐστιν : ἐν γαρ |
| γυναιξι δε ψογον , ἀλλοις ἀρρωστιαν δηλοι . Ἀντικνημιον δεξιον ἁλλομενον εὐποριαν δηλοι . Το δε εὐωνυμον ἀποβολην ὑπαρξεσθαι ἠ | ||
| Ἑρμης . και σφαλος δε το δεσμωτικον ξυλον ἐκαλειτο , ἁλλομενον , ᾡ ἐδισκευον ἐκ καλῳδιου ἠρτημενῳ . ἀπο δε |
| προς ὀρθας ἀπ ' ἀκρας ἀγομενη ἐφαπτεται του κυκλου , διαμετρος δε ἡ ΑΓ του ΓΗΔΘ κυκλου . Ὀρθαι ἀρα | ||
| ἡ δε δια του πρωτου ἀπογειου και του τριτου περιγειου διαμετρος αὐτου ἡ ΑΕΓ , ἐφ ' ἡς το του |
| δε β ἐφ ' ἡμερας β πρωϊ και δειλης : καθαιρονται γαρ ἀλυπως . και ἐν παροξυσμῳ μεν δοθεν δυσπνοουσιν | ||
| μεμπτεον δε τουτους : και γαρ μεχρι πλειονων ἡμερων ἐνιαι καθαιρονται κατα φυσιν του ἰσου πληθους εἰς πλειονας ἡμερας ἐπιμερισθεντος |
| ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
| δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
| δε Σικελικον ἐστιν ὀνομα . λαταγη δ ' ἐστι το ὑπολειπομενον ἀπο του ποθεντος ποτηριου ὑγρον , ὁ συνεστραμμενῃ τῃ | ||
| ἀδυνατον , τῳ αἰει τῳ περιληφθεντι και νοηθεντι ἀλλο τι ὑπολειπομενον προστιθεσθαι . ἀλλως τε δη , εἰ τουτο ὑποθωμεθα |
| . και προς ἐκεινον μεν εὐκολον οὐσαν ἑωρα την ἐπαναστασιν παροντων μεν αὐτῳ των Μυρμιδονων , διαβεβλημενου δε προς τους | ||
| . ξενων παροντων : δια το ἐν τοις Βαβυλωνιοις πολλων παροντων ξενων εἰρηκεναι κατα πολλων τον Ἀριστοφανην : διο και |
| συγχωρειτε δε μηδεν ἀδικουντας , ἀλλα και παντων , ὡς προϊοντος του λογου δειχθησεται , εὐσεβεστατα διακειμενους και δικαιοτατα προς | ||
| ἀσφαλως διεπορευετο : οὐ πορρω δ ' ὀντος Δασκυλειου , προϊοντος αὐτου οἱ ἱππεις ἠλαυνον ἐπι λοφον τινα , ὡς |
| οὐκ οἰδα ἀνθ ' ὁτου πεποιηκε Βαθυκλης δεδεμενον τε και ἀγομενον ὑπο Θησεως ζωντα : και Φαιακων χορος ἐστιν ἐπι | ||
| ἐν Σικελιᾳ Ἀρεθουσης πηγης ἐρωντα ἐκ Πελοποννησου δια μεσης θαλαττης ἀγομενον συμμιγνυσθαι τῃ πηγῃ . ἐστι δε ἡ πηγη πλησιον |
| παμπληθεις ἐν ἑκαστῃ . πολλαι δε αἱ ἐπιστημαι και οὐπω πεπερανται : ὁσαι γαρ ἐν τῳ λειποντι του χρονου φανησονται | ||
| , ὁπερ οὐδε αὐτος ἀν ἐθελησειεν : εἰ δε διοτι πεπερανται , δια τουτο οἱα τε και κινεισθαι , οὐ |
| , ὡς ἐνιοτε τους μεν τεμνομενους ἠ ἀλλο τι τοιουτο πασχοντας φερειν , τους δε παρεστωτας δια την περι του | ||
| δηλονοτι . και χαλεπα : ἠγουν οὐ ῥᾳδια ἐνεγκειν τους πασχοντας . κατα στασιν : ἀντι του δια στασιν . |
| αὐτου του προγνωστικου , και εἰ μη δια παντος γουν ἀπταιστον ἠν , το γουν δυνατον αὐτου μεγιστης σπουδης ἀξιον | ||
| μαλα στηριχθεις ὡς ἐπι ξηρας ἀτραπου και λεωφορου την πορειαν ἀπταιστον δυνησεται ποιεισθαι των θεας και ἀκοης ἀξιων ἐφιεμενος . |
| ἠν Ὀρχομενος , και ἐπι τουτου βασιλευοντος ἡ τε πολις Ὀρχομενος και οἱ ἀνδρες ἐκληθησαν Ὀρχομενιοι : διεμεινε δε οὐδεν | ||
| ἑνεκεν , Ἀσωπιχε , ἐνδοξος ἐστιν ἡ Μινυειη ἡ τε Ὀρχομενος ὡς νικησαντος . μελαντειχεα νυν δομον Φερσεφονας ἐλθε Ἀχοι |
| βαρυτονοι συζυγιαι πρωτοτυποι μεν εἰσιν , αἱ δε περισπωμεναι και παραγονται και παραγουσι : παραγονται γαρ ἀπο των βαρυτονων παραγουσι | ||
| . πως οὐν ἐκ της μοναδος και του αὐτου ἑνος παραγονται τα μεγεθη ; λεγομεν δε ὁτι προσεχως μεν παραγει |
| την Ἀκεσαιου σεληνην : παροιμια , λεγεται δε ἐπι των διαμενοντων και βραδυνοντων . ἠν δε Νειλεω κυβερνητης ὁ Ἀκεσαιος | ||
| ἐμπροσθεν , ἐπιφανειαν δε την ἐκ δεξιων ἠ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των τε ἐπιστατων και παραστατων . ἀναστροφη δε |
| μαλιστα σφας μεσουν δειπνουντας . τον οὐν Ἀγαθωνατυγχανειν γαρ ἐσχατον κατακειμενον μονονΔευρ ' , ἐφη φαναι , Σωκρατες , παρ | ||
| πλειον ἐπαγουσαι δηλον ὡς εὐποριαν περιποιουσι . τουτο οὐν και κατακειμενον , ὁσον ἀει ἐπισυναγεται και θησαυριζεται , μη λυπειν |
| ἐπαν γαρ ἐκνεφιας καταιγισας τυχῃ ἐς την ἀγοραν , τοὐψον πριαμενος οἰχεται φερων ἁπαν το ληφθεν , ὡστε γιγνεται ἐν | ||
| πριασθαι , μενει το ἐωνημενος δοκιμον . παλιν δει λεγειν πριαμενος , το γαρ ὠνησαμενος ἀδοκιμον . οὑτως οὐν κἀπι |
| αἰτιαν ἰσως ἐχει : κηλουμενοι γαρ και γοητευομενοι παρα ταυτῃ μενουσι : το δε λυπῃ δεδουλωσθαι παντελως ἀλογον και θαυμαστον | ||
| τι τῃ ἐξουσιᾳ χρησθαι εἰδοτας ὁτι οὐκ ἐν τῃ αὐτῃ μενουσι τυχῃ : εὐτυχης δηλονοτι : † ἐλθων εἰς Ἀχαϊκον |
| ἐργων ἁ δει πραττειν και των ἡμερων ἐν αἱς το πραττομενον του οἰκειου τευξεται τελους , οὑτος ἐστιν εὐδαιμων : | ||
| προφασιν εὑρεν . ἐνθα μεν γαρ πολλων ἐστι κοινον το πραττομενον , εἰκοτως ἀλληλοις βασκαινουσιν , ἑκαστος το πλεον ἐχειν |
| : πινειν παρα Μηδιῳ αὐτον κωμασαντα : ἐπειτα ἐξανασταντα και λουσαμενον καθευδειν τε και αὐθις δειπνειν παρα Μηδιῳ και αὐθις | ||
| κλαυσαντα ῥᾳδιως Ἀθηναιων εἰδεν , οὐδ ' ἐν βαλανειῳ δημοσιευοντι λουσαμενον , ὡς ἱστορηκε Δουρις , οὐδ ' ἐκτος ἐχοντα |
| , Χαιρεα . οὐ ] γαρ τι βουλ [ ] πος ἠν ] ἐμοι καλως ] ἐχει κατα ] τροπον | ||
| τα εἰς ος ὀνοματα οὐκ εἰσι μονοσυλλαβα : το γαρ πος , οἱον ὡς πος ἐχει μαινομενοισιν , ἀπο του |