| , ὁτι ἐφθασας τουτου χαριν , ἱν ' ἐχῃς προς ἐμε φιλονεικειν περι γαμου , και σπουδη σοι γεγενηται το | περι μεσημβριαν ἐξαιφνης ἐκ του οὐρανου περιαστραψαι φως ἱκανον περι ἐμε , ἐπεσα τε εἰς το ἐδαφος και ἠκουσα φωνης |
| ' ἀνοσιον ἐργαζεσθαι , τουτου δε το παν μελει . ἐμε γαρ ἐκεινη ἡ ἀρχη οὐκ ἐξεπληξεν , οὑτως ἰσχυρα | ἀκουσει λαλησει , και τα ἐρχομενα ἀναγγελει ὑμιν . ἐκεινος ἐμε δοξασει , ὁτι ἐκ του ἐμου λημψεται και ἀναγγελει |
| ἰατρον προνοιαν ἐπιτηδευειν . το “ δοκεει μοι ” τινες ἐξηγησαντο : φασι γαρ ὁτι ὁ Ἱπποκρατης οὐκ ἐτολμησεν οὑτως | το ἐργον ὁ ἐπληρωσαν . παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την ἐκκλησιαν ἀνηγγελλον ὁσα ἐποιησεν ὁ θεος μετ ' αὐτων και |
| δριμεα , τουτεστιν οὐ ξηρα . τινες δε και ἀλλως ἐξηγησαντο , λεγοντες , ὁτι ἐπι των λυπουμενων τα οὐρα | Λαοδικειᾳ ἀδελφους και Νυμφαν και την κατ ' οἰκον αὐτης ἐκκλησιαν . και ὁταν ἀναγνωσθῃ παρ ' ὑμιν ἡ ἐπιστολη |
| , τουτῳ δωρα ἀμεμπτως ἐδιδου , ὡστε λαμπροτατα το ξενικον κατεσκευασατο . συνεστρατευετο δε τῳ Φαρναβαζῳ και ὁποτε εἰς Μυσους | κλινην και ὑπαγε εἰς τον οἰκον σου . και ἐγερθεις ἀπηλθεν εἰς τον οἰκον αὐτου . ἰδοντες δε οἱ ὀχλοι |
| προϊοντος γνωσθεις , εἰς το χαλεπον γηρας ἐρημιαν αὑτῳ πασαν κατεσκευασατο ἐπι τελει του βιου , ὡστε ζωντων και μη | μνημειον , και παρακυψας βλεπει τα ὀθονια μονα : και ἀπηλθεν προς ἑαυτον θαυμαζων το γεγονος . Και ἰδου δυο |
| Λιβανωτιδεϲ τρειϲ εἰϲιν ὁμοιαϲ ἁπαϲαι δυναμεωϲ , μαλακτικηϲ τε και διαφορητικηϲ , ὁ δε χυλοϲ ὁ τε τηϲ ῥιζηϲ και | δε ᾐδειν ὁτι παντοτε μου ἀκουεις : ἀλλα δια τον ὀχλον τον περιεστωτα εἰπον , ἱνα πιστευσωσιν ὁτι συ με |
| την τριτην ἀποϲταϲιν , ξηραινει δε κατα την δευτεραν : διαφορητικηϲ δε ἐϲτι δυναμεωϲ , ὡϲ ὑπωπια χρονιζοντα και τα | ὑπο τεσσαρων . και μη δυναμενοι προσενεγκαι αὐτῳ δια τον ὀχλον ἀπεστεγασαν την στεγην ὁπου ἠν , και ἐξορυξαντες χαλωσι |
| ἐλεγε τα περ ὀπωπεε , ὁ δε ἐννωσας τα λεγομενα συνεβαλλετο τον Ὀρεστην κατα το θεοπροπιον τουτον εἰναι , τῃδε | τοις ἀσθενεσιν ἀσθενης , ἱνα τους ἀσθενεις κερδησω : τοις πασιν γεγονα παντα , ἱνα παντως τινας σωσω . παντα |
| ποιησωμεθα της εἰς τα πολιτικα ἀγαθα ὠφελειας αὐτου , ἡν συνεβαλλετο τοις ἀνθρωποις . Το δη μετα τουτο μηκεθ ' | ἀρχη , πρωτοτοκος ἐκ των νεκρων , ἱνα γενηται ἐν πασιν αὐτος πρωτευων , ὁτι ἐν αὐτῳ εὐδοκησεν παν το |
| ἀλλα τι φησομεν περι της ἐξω του Κασιου ταυτης ἡς ἐμνησθην ἀρτιως ; οὐ γαρ δη που και ταυτην ἐργον | δει οὐν των συνελθοντων ἡμιν ἀνδρων ἐν παντι χρονῳ ᾡ εἰσηλθεν και ἐξηλθεν ἐφ ' ἡμας ὁ κυριος Ἰησους , |
| τῳ ἀνδρι Θουκυδιδης ἐπιβαλων και τοις ἀλλοις , ὡν προτερον ἐμνησθην , και συνιδων ἁς ἑκαστος αὐτων ἐσχεν ἀρετας , | δε ἐγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αὐτου και εἰσηλθεν εἰς γην Ἰσραηλ . ἀκουσας δε ὁτι Ἀρχελαος βασιλευει |
| εἰς τοὐναντιον . Ὁτι Δαρειος μελλων νυκτωρ τοις πολεμιοις ἐπιθεσθαι συνεβουλευσε το τιαροδεσμιον , ὁ της κεφαλης ὀπιθεν ἀποσφιγγει την | . εἰσκαλεσαμενος οὐν αὐτους ἐξενισεν . Τῃ δε ἐπαυριον ἀναστας ἐξηλθεν συν αὐτοις , και τινες των ἀδελφων των ἀπο |
| οὐτε την κατηγοριαν Φιλιππου , ἀλλα της πολεως το συμφερον συνεβουλευσε , καλως ἀν τον λογον εἰποιμεν εἰδους εἰναι συμβουλευτικου | ἱνα βαλωσιν ἐπ ' αὐτον : Ἰησους δε ἐκρυβη και ἐξηλθεν ἐκ του ἱερου . Και παραγων εἰδεν ἀνθρωπον τυφλον |
| πολλων δ ' ὀντων ἐν αὐτοις δρυμων και πυκνων τοις δενδρεσι , φασιν ἐν τοις παλαιοις χρονοις ὑπο τινων νομεων | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| ἀν ἐν τοις αὐτοις δενδρα τε ἀναδραμοντα και ὑπο τοις δενδρεσι ληια θαλλοντα , μαλλον δε και μεμερισμενως ταυτα δεικνυσι | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| κυκλῳ την ψυχην περιερχεται . τουτο τοι και ἡδονται και δακρυουσι μεταξυ ἀκουοντες , ὁπερ και αὐτος ἐπασχον , ἡσυχῃ | ἐν τῃ ἰδιᾳ πατριδι τιμην οὐκ ἐχει . ὁτε οὐν ἠλθεν εἰς την Γαλιλαιαν , ἐδεξαντο αὐτον οἱ Γαλιλαιοι , |
| , ὡστ ' εἰναι βραχυ τοις σιτοποιοις το ἐργον . δακρυουσι δε οἱ μεν οὐπω την πολιν ἀφεντες τῳ μηπω | θειῳ , ὁ ἐστιν ὁ θανατος ὁ δευτερος . Και ἠλθεν εἱς ἐκ των ἑπτα ἀγγελων των ἐχοντων τας ἑπτα |
| οὑς δακρυσειεν ἀν τις ἰδων ὡσπερ ἀνευ νομεως ἀγελην , λαμβανετε κατα νουν , ὡς ἐν παισι μεν ὀξυς , | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| ὑμιν δοκωσι μαλιστα συνισχυριειν τε ὑμας και συγκοσμησειν , τουτους λαμβανετε . μαρτυρει δε μοι και τοδε προς το ἀγαθον | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| ἑκηβολως εἰς αὐτην , ὡς ἐν τῳ ἐπιταφιῳ δηλουται . παρελιπε δε την χρησιν των λαχανων και ἰχθυων και των | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
| δια την αὐτου την ταυτην ἀσωτιαν και κιναιδιαν τοὐνομα αὐτου παρελιπε Δημοσθενης ἐν τῳ περι ἀτελειων . ὁ δ ' | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
| ἡ γνωμη , καθαπερ το τοιουτο , σοφον γαρ ἑν βουλευμα τας πολλας χερας νικᾳ , συν ὀχλῳ δ ' | ὑψωθησῃ ; ἑως του ᾁδου καταβιβασθησῃ . Ὁ ἀκουων ὑμων ἐμου ἀκουει , και ὁ ἀθετων ὑμας ἐμε ἀθετει : |
| ἀν ἀσπιδος κυτει καλως ὁμιλησειας οὐτ ' ἀλλων ὑπερ νεανικον βουλευμα βουλευσαιο τι ἀλλ ' ἐμοι πιθου : παυσαι ματαιζων | τῳ πατρι ἠ τῃ μητρι , Δωρον ὁ ἐαν ἐξ ἐμου ὠφεληθῃς , οὐ μη τιμησει τον πατερα αὐτου : |
| των Χοων ἑορτην , την Ἀθηνησιν ἐπιτελουμενην , Φανοδημος φησι Δημοφωντα τον βασιλεα βουλομενον ὑποδεξασθαι παραγενομενον τον Ὀρεστην Ἀθηναζε : | ἐκεινῃ τῃ ἡμερᾳ ἀπολουνται παντες οἱ διαλογισμοι αὐτου . Και παλιν εἰπον : κυριε , και ἀπο τοτε τι μελλεις |
| Αἰθραν , και Ἑλενη δωρησαμενη Αἰθραν παντοδαπωι κοσμωι ἀποστελλει προς Δημοφωντα και Ἀκαμαντα . Ἑλλανικος δε φησιν αὐτους ἐστρατευκεναι , | κεκλημενους εἰς τους γαμους , και οὐκ ἠθελον ἐλθειν . παλιν ἀπεστειλεν ἀλλους δουλους λεγων , Εἰπατε τοις κεκλημενοις , |
| ἀναθεωρησεως , μισοπονηρος μεν φαινεται δια το παντων των νομοθετων πικροτατα προστιμα θειναι κατα παντων των ἀδικουντων , δικαιος δ | Ἡρῳδιαδος της γυναικος του ἀδελφου αὐτου και περι παντων ὡν ἐποιησεν πονηρων ὁ Ἡρῳδης , προσεθηκεν και τουτο ἐπι πασιν |
| ὑπο δε της προς τους ἀκληρουντας ὀργης ἡττασθαι , και πικροτατα μισουντας τους ὑπερ ἀνθρωπον φρονουντας , ἐν ταις εὐτυχιαις | τις τοπος της καταπαυσεως μου ; οὐχι ἡ χειρ μου ἐποιησεν ταυτα παντα ; Σκληροτραχηλοι και ἀπεριτμητοι καρδιαις και τοις |
| ' ἐστι χερειων ἠους γενομενης ” . εἰ δε ταυτα κρατοιη , πασας ἐπαινει τας τετραδας , την πρωτην , | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| λαμβανειν . και ταδε οἱ στρατηγουντι περιην : εἰ μεν κρατοιη , πλειους φορους ἐκλεγειν , εἰ δε ὁ πολεμος | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| των Δολιονων και αὐται αἱ νυμφαι ὠδυροντο την Κλειτην . Νεανθης δε και Δηιοχος ἱστορουσιν , ὁτι ἀπηγξατο ἡ Κλειτη | ἑαυτους ἁγνους εἰναι τῳ πραγματι . ἀρα εἰ και ἐγραψα ὑμιν , οὐχ ἑνεκεν του ἀδικησαντος , οὐδε ἑνεκεν του |
| . . . . : Και ἐξ ὡν Ἱπποβοτος και Νεανθης περι Μυλλιου και Τιμυχας των Πυθαγορειων ἱστορουσι μαθειν ἐνεστι | μετα ταυτα μη ἐχοντων περισσοτερον τι ποιησαι . ὑποδειξω δε ὑμιν τινα φοβηθητε : φοβηθητε τον μετα το ἀποκτειναι ἐχοντα |
| δηλοι τῳ ἐτει ἐκεινῳ λυπας και ὑβρεις και συκοφαντιας και βλαβην των πατρων και ἐλαττωσιν του πλουτου αὐτου . εἰ | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| ἐν τῳ προνοεισθαι σου και πειρασθαι τον Δια πειθειν τινα βλαβην ἐνυπαρχουσαν νοεις ; εἰπε μοι . . προμηθεισθαι ] | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| των ἐργων ἐθελησαντι προσλαβειν . οἱς ἐπιτιθησιν οὐδε μειρακιῳ προσηκον ἐπιφωνημα : λογῳ μεν γαρ την ἡμετεραν δυναμιν σῳζοι ἀν | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| σ βαρυνεται : σεσημειωται το πρωϊ ὀξυνομενον : το γιγγρι ἐπιφωνημα τι ὀν ἐν καταμωκησει λεγομενον , εἰ ὀξυνετο , | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| αὐϲτηρῳ λεαναϲ καταχριε . ποιει και προϲ τα ἐν τῳ γενειῳ . Ἀλλο ποιουν και προϲ τα ἐν τῳ γενειῳ | και δια τουτο οὐ δυναμαι ἐλθειν . και παραγενομενος ὁ δουλος ἀπηγγειλεν τῳ κυριῳ αὐτου ταυτα . τοτε ὀργισθεις ὁ |
| ἐκει και ὑστερον αἱ τριχες φυονται , ἐπι τε τῳ γενειῳ και τῃ ἡβῃ και εἰπου ἀλλοθι . Ἁμα γαρ | και τυφλους και χωλους εἰσαγαγε ὡδε . και εἰπεν ὁ δουλος , Κυριε , γεγονεν ὁ ἐπεταξας , και ἐτι |
| κατηγορησαι : εἰ δ ' ἐλεγχθησονται ψευδομενοι , οὐδεν αὐτοις ἐμελησεν . Ὡσπερ οὐν , εἰ ἀληθη ἠν ταυτα ἁ | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| ὁ βασιλευς : ἑτεροις δε ἐν ταις τηλικαυταις των Ἀφροδιτης ἐμελησεν . ὁ δε τοσουτον ἀπεσχε του ζητειν , εἰ | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| και τονουν τον στομαχον . ἐχει δ ' αὐτου ἡ σκευασια οὑτω : στυρακος καλαμιτου . . . . . | μηδε ἀρτον φαγειν . και ἀκουσαντες οἱ παρ ' αὐτου ἐξηλθον κρατησαι αὐτον , ἐλεγον γαρ ὁτι ἐξεστη . και |
| τονωτικην και εὐστομαχον κεκτηνται δυναμιν . ἐχει δε τουτων ἡ σκευασια οὑτως . Ἀκμαζοντος του καρπου των καρυων περιαιρειν δει | παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος ; ἐξηλθον ἐκ της πολεως και ἠρχοντο προς αὐτον . Ἐν |
| γαρ οὐ ; εἰτα ἐκ του κατα τον τειχισμον ὀνοματος ἐπηνεγκεν : οὐ λιθοις ἐτειχισα την πολιν , οὐδε πλινθοις | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| περισσος ὁ ἀν συνδεσμος : εἰ γαρ ἐνετετακτο κυριως , ἐπηνεγκεν ἀν ἀπολυσαιμεθα . . . . . πολλα γαρ | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| στρατηγοι , εἰ τι εὑρισκοιεν των εἰρημενων μη ἀφειμενον , ἀφῃρουντο , οἱ δ ' ἐπειθοντο , πλην εἰ τις | ἐμνησθημεν ὁτι ἐκεινος ὁ πλανος εἰπεν ἐτι ζων , Μετα τρεις ἡμερας ἐγειρομαι . κελευσον οὐν ἀσφαλισθηναι τον ταφον ἑως |
| αὐ κινδυνευοντες , ἁτε ἀσθενη και δεδουλωμενα : ὁμοιως δε ἀφῃρουντο την ἐπι τῳ εὑρειν [ τε ] χαραν και | ἐστιν των δωδεκα φυλων υἱων Ἰσραηλ : ἀπο ἀνατολης πυλωνες τρεις , και ἀπο βορρα πυλωνες τρεις , και ἀπο |
| : ἐπει δε συνηλθον οἱς ἐμελε περι του φρουριου , ἐβουλευσαντο κοινῃ φυλαττειν οἱσπερ ἀγαθον ἠν φιλιον ὀν , ὁπως | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
| συσταντες ἀνδρες ἐκ της συγκλητου τε και των ἱππεων ἑξηκοντα ἐβουλευσαντο αὐτῳ φονον . Ἠσαν δε ἡγεμονες της των ἀνδρων | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
| προβεβιωκεν ἡ ψυχη : ἀπο δε της αὐτης διανοιας ἐν ὀρυγματι λαθων ὑπο γην ἐτη δεκα , ἐξ Ἁιδου δηθεν | ἐσομαι αὐτῳ εἰς πατερα , και αὐτος ἐσται μοι εἰς υἱον ; ὁταν δε παλιν εἰσαγαγῃ τον πρωτοτοκον εἰς την |
| ὑπο γης ἀπαντησαντες ἀπεμαχοντο ταις σαρισαις . ἐπει δε ἐν ὀρυγματι στενῳ και σκοτος ἐχοντι μεγα οὐδεν ἠνυον , πιθον | φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα πρεσβυτερους ἐφονευσε |
| τους ἐν αὐτῃ συνοικισας εἰς το τειχος μιαν των πολεων ἀπεφηνεν ὡν διεταξε μετα την Μιθριδατου καταλυσιν . Οἱ μεν | και ἀπολωλως και εὑρεθη . Ἐλεγεν δε και προς τους μαθητας , Ἀνθρωπος τις ἠν πλουσιος ὁς εἰχεν οἰκονομον , |
| ὁταν δε συντελεσῃ τας θεραπειας , τοτε ὑγιη τον ἀνθρωπον ἀπεφηνεν . Κεφ . στʹ . [ Τι ἐστιν ἰατρικη | διελθοντα τα ἀνωτερικα μερη ἐλθειν εἰς Ἐφεσον και εὑρειν τινας μαθητας , εἰπεν τε προς αὐτους , Εἰ πνευμα ἁγιον |
| αἱ παρεπονται ταις αἰσθησεσι και τοις παθεσι , λυπη και χαρα : χωρις τουτων ζῳον ἐμψυχον και μαλιστα λογικον αἰσθεσθαι | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| πυλαι ὁ Ἰσθμος . ἐπειτα χαρμα : νυν ἀντι του χαρα : Ὁμηρος δε ἐπι της μαχης : οἱ δε | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| ὑπατος ἐς μεσους τας τε ῥαβδους καθειλεν οἱα ἰδιωτης και δακρυσας ἐφη : ” παρα μεν ὑμων , ὠ πολιται | ἀπολεσῃ δραχμην μιαν , οὐχι ἁπτει λυχνον και σαροι την οἰκιαν και ζητει ἐπιμελως ἑως οὑ εὑρῃ ; και εὑρουσα |
| ὁ δεινος εἰπειν κἀν τῳ προτερῳ σχηματι κἀν τῳ νυν δακρυσας μεν ἀπων ἠβουληθη και παρων . θρηνησας δε και | μου παθειν . Ἀπηλθεν δε Ἁνανιας και εἰσηλθεν εἰς την οἰκιαν , και ἐπιθεις ἐπ ' αὐτον τας χειρας εἰπεν |
| Ἀλεξανδρου στρατιας εἰς Βακτρα και Ἰνδους πολλα τε ἀλλα νεωτερισθηναι παρεσκευασε , και δη και τουθ ' ἑν των νεωτερισθεντων | . της φιλοξενιας μη ἐπιλανθανεσθε , δια ταυτης γαρ ἐλαθον τινες ξενισαντες ἀγγελους . μιμνῃσκεσθε των δεσμιων ὡς συνδεδεμενοι , |
| , Αἰγιαλειαν δε Σθενελῳ και ἐν Ἰθακῃ δε τους μνηστηρας παρεσκευασε συναχθηναι και ἐν Κρητῃ τα ὁμοια ἐπραξεν . ἐχινον | τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ λαῳ . ἀνεστησαν δε τινες των ἐκ της συναγωγης της λεγομενης Λιβερτινων και Κυρηναιων |
| , τα δε θηλυκα πονηρα , ἀμφοτερα δε φροντιδων ἐστι σημαντικα . παιδες δε και νεανισκοι γεροντων συμφορωτεροι βλεπεσθαι προς | ὁτι τῃ ἡλικιᾳ μικρος ἠν . και προδραμων εἰς το ἐμπροσθεν ἀνεβη ἐπι συκομορεαν ἱνα ἰδῃ αὐτον , ὁτι ἐκεινης |
| ὡστε ἀποφαινεσθαι ” . διοτι οὐν πας μεν λογος ἐχει σημαντικα τινα μορια , ταυτα δ ' ἐπι μεν τινων | τοις ] οὐρανοις : ὁστις δ ' ἀν ἀρνησηται με ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων , ἀρνησομαι κἀγω αὐτον ἐμπροσθεν του πατρος |
| τε ἀλλα ὑπερ ὡν ἡκεν οὐκ ἀπρακτον ἀπεπεμψαντο και ταλαντῳ ἐδωρησαντο και την εἰκονα του σωματος ἐστησαντο * * * | ἡ τιμη και ἡ δοξα και το κρατος εἰς τους αἰωνας των αἰωνων . και τα τεσσαρα ζῳα ἐλεγον , |
| δε και δεξιοτητος Θεμιστοκλεϊ , και τουτῳ στεφανον ἐλαιης : ἐδωρησαντο τε μιν ὀχῳ τῳ ἐν Σπαρτῃ καλλιστευοντι : αἰνεσαντες | βασιλειαν αὐτου την ἐπουρανιον , ᾡ ἡ δοξα εἰς τους αἰωνας των αἰωνων : ἀμην . Ἀσπασαι Πρισκαν και Ἀκυλαν |
| ' ἁς οὐκ ἐδει διαβαινειν τον Ἰβηρα ποταμον ἐπι πολεμωι Καρχηδονιους . εἰ δε την Σαρδονος ἀφαιρεσιν και τα συν | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
| την ἀκτην ἐχοντας Ἰταλιωτων , ἐς δε την Σικελιαν διαβας Καρχηδονιους ἠναγκασεν ἀπαναστηναι Συρακουσων . φρονησας δε ἐφ ' αὑτῳ | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
| : τα μεν γαρ αὐτος , τα δε Δημητριος ὁ Εὐθυδημου υἱος του Βακτριων βασιλεως : οὐ μονον δε την | κυριε : πρωτον δε ἐπιτρεψον μοι ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων |
| δε φησι κατα την ἑκτην , και πρωτον ἐφορον γενεσθαιἐπι Εὐθυδημου , ὡς φησι Σωσικρατης . και πρωτος εἰσηγησατο ἐφορους | και οἱ ἑξ ἀδελφοι οὑτοι , και εἰσηλθομεν εἰς τον οἰκον του ἀνδρος . ἀπηγγειλεν δε ἡμιν πως εἰδεν τον |
| και οἱ μεν οὐδενα των παντων δι ' ὡν ἐνομοθετουν ἐλυπουν : οὐδε γαρ οὐδε γερων ἀπεστερουν : ὁ δε | ἐθνη ἐχαιρον και ἐδοξαζον τον λογον του κυριου , και ἐπιστευσαν ὁσοι ἠσαν τεταγμενοι εἰς ζωην αἰωνιον : διεφερετο δε |
| , ἠν γαρ , ὡς ἐοικε , λιαν ἐρωτικος , ἐλυπουν οἱ δαιτυμονες σιωπῃ τον Ἐρωτα παρατρεχοντες και δεηθεντος του | Κανα της Γαλιλαιας και ἐφανερωσεν την δοξαν αὐτου , και ἐπιστευσαν εἰς αὐτον οἱ μαθηται αὐτου . Μετα τουτο κατεβη |
| ἐπιμεριζει ὁ Ἡλιος ἐν τῃ γεροντικῃ ἡλικιᾳ , εὐφρανθησεται ἐπι συγγενεσι και τεκνοις και τευξεται ἀξιολογων εὐτυχιων : ἐπιμεριζει δε | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| Λατινους ἐπι παντα ἐκαλει τα Ῥωμαιων , ὡς οὐκ εὐπρεπως συγγενεσι της βουλης ἀντιστηναι δυναμενης : των τε ἑτερων συμμαχων | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| σχολην ] βραδυτητα . ἀξυνημων ] ἠγουν μη συνιεισα και γινωσκουσα τα λεγομενα . δεχηι ] ἠγουν νοεις . λογον | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| ἀγνοουσα , οὐδεις ἐσται ταυτῃ προσεχων , εἰ δε ὡς γινωσκουσα , τῳ περιττῳ και τῳ ἀδυνατῳ ἐκβληθησεται τοιαυτα φαμεν | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| ' ἡμων πραχθηναι , τις ἀν περι τουτων νουν ἐχων βουλευσαιτο ; ἀλλα βουλευομεθα περι των ἐφ ' ἡμιν και | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| ἐξ ἑτερου ἀνδρος , ἱνα μη χωρισθεισης περι των αὑτου βουλευσαιτο καθαπερ προσηκεν , ἐπειθε δε μενειν φασκουσαν ἐξ αὐτου | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| των κοινων ἑλκων θεραπειᾳ : καλλιστα δ ' ἀνακαθαιρει και σαρκοι και ἀσφαλως ἐπουλοι τους τοπους θηριακη ἀναλυθεισα μετα ῥοδινου | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| ἐστι φαρμακον ἐπιπαττομενη ξηρα : αὑτη γαρ και καθαιρει και σαρκοι και ἐπουλοι . ἀναγαλλιδες αἱ δυο τοις σηπομενοις βοηθουσιν | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| παρα φυσιν , λεγω δη της ἐκτος θερμοτητος , δραστηριου τυγχανουσης , διαφορεισθαι το κατα φυσιν ἡμιν θερμον . ἀλλα | των ἐθνων , ὁ λαος ὁ καθημενος ἐν σκοτει φως εἰδεν μεγα , και τοις καθημενοις ἐν χωρᾳ και σκιᾳ |
| της σεληνης κατα το ἀπογειον ἠ το περιγειον του ἐπικυκλου τυγχανουσης , τουτεστιν ἀνωμαλιας # ἠ ρπ : πλειστον δ | εἰναι ; λεγει αὐτῳ Φιλιππος , Ἐρχου και ἰδε . εἰδεν ὁ Ἰησους τον Ναθαναηλ ἐρχομενον προς αὐτον και λεγει |
| τε πολλοις ἐχρησατο , και χαλκους ἐλεφαντας ἀντι των σφαγεντων ἀνεστησε τεσσαρας . . . : Ἡ δε των ἐλεφαντων | δε οἱ βοσκοντες το γεγονος ἐφυγον και ἀπηγγειλαν εἰς την πολιν και εἰς τους ἀγρους . ἐξηλθον δε ἰδειν το |
| ἐνεδρευων και ἀει τι ἐνοχλων ἀπο τε Περγαμου τον Σελευκον ἀνεστησε και ἀπο της ἀλλης Εὐμενους χωρας ἐξηλασε . Πολυξενιδᾳ | ἐξηλθεν συν τῳ Βαρναβᾳ εἰς Δερβην . Εὐαγγελισαμενοι τε την πολιν ἐκεινην και μαθητευσαντες ἱκανους ὑπεστρεψαν εἰς την Λυστραν και |
| σκιεροις ἠσκημενα γυιοις . . . , εἰποντος δε του Ἐμπεδοκλεους ἐν τωι δευτερωι των Φυσικων προ της των ἀνδρειων | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| ἐπι των πονηρευομενων : εἱς γαρ των Κερκωπων Εὐρυβατος . Ἐμπεδοκλεους ἐχθρα : * * Ὠμην δε , φησιν [ | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| τι ὑμας διαφεροντως δει γιγνωσκειν περι αὐτου ἠ οἱ οἰκειοι γιγνωσκουσι : τοιαυτα γαρ ἐστιν , ὡστ ' εἰ και | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| και ἀλλο παθημα , ὠ Σιμωνιδη , των τυραννων . γιγνωσκουσι μεν γαρ οὐδεν ἡττον των ἰδιωτων τους ἀλκιμους τε | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| οὐκ ἐπι τουτῳ κωλυει ἀνελθειν , ἐπι βλαβῃ , ἐπι προδοσιᾳ της πολεως , ἀλλ ' οὐκ ἐπι τῳ εὐ | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
| Πανακτον Ἀθηναιων ἐν μεθοριοις τειχος Βοιωτοι ὑπο τον αὐτον χρονον προδοσιᾳ . και ὁ μεν Κλεων φυλακην καταστησαμενος της Τορωνης | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
| εἰναι παν το ἀσφαλες : ἡ τε ἁμα σοι δυναμις ἀποχρωσα γενοιτ ' ἀν , ἀνδρες ὀκτακοσιοι πολλων ἀθληται πολεμων | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
| εἰ και μανια το περι των οὑτως ὁμολογουμενων διαπορειν , ἀποχρωσα γαρ ἡ πειρα πιστις , | ὑψηλον γε που | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
| νους οὑτως : ἀλλ ' Ὁμηρος τῃ ἑαυτου ποιησει τιμιωτατον ἀπειργασατο τον Αἰαντα , ὁστις αὐτου πασαν ἀρετην τοις ἐγκωμιοις | την σοφιαν Σολομωνος , και ἰδου πλειον Σολομωνος ὡδε . ἀνδρες Νινευιται ἀναστησονται ἐν τῃ κρισει μετα της γενεας ταυτης |
| εὐθυς ἀπηχθετο τοις ἀκουου - σιν , ἐπειτα διαβολην ἀν ἀπειργασατο κατα της πολεως οὐ την τυχουσαν . και γαρ | αὐτου εἰς τινα κωμην ἀπηντησαν [ αὐτῳ ] δεκα λεπροι ἀνδρες , οἱ ἐστησαν πορρωθεν , και αὐτοι ἠραν φωνην |
| ἀχροωτερα δε , διοτι οὐκ ἀποκαθαιρει προσπιπτον το πνευμα το εἰλικρινες , ἀλλ ' ἐν τῳ αὐτῳ ἐγγυμναζεται πνευματι : | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| πιθανωτερον ἐστιν ἐν τῳ ἀερι , πολυ το καθαρον και εἰλικρινες ἐχοντι παρα την γην και το ὑδωρ , ἐμψυχα | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| Διονυσου . κλυθι , θεα , ποντοιο βαθυστερνου μεδεουσα , κυμασι τερπομενη , θνητων σωτειρα μεγιστη : ἐν σοι γαρ | : προ γαρ της μεταθεσεως μεμαρτυρηται εὐαρεστηκεναι τῳ θεῳ , χωρις δε πιστεως ἀδυνατον εὐαρεστησαι , πιστευσαι γαρ δει τον |
| . Κρειττονα πομπην της Ἡφαιστου ἐπομπευον . ἀντηχει δε δημος κυμασι , και ῥοθιῳ κροτος ἐκ πολεως , και ψοφον | Εἰρηνην διωκετε μετα παντων , και τον ἁγιασμον , οὑ χωρις οὐδεις ὀψεται τον κυριον , ἐπισκοπουντες μη τις ὑστερων |
| διψοϲ , γλωϲϲηϲ ξηροτηϲ , ἐπιθυμιη ψυχρου ἠεροϲ : γνωμηϲ ἀποριη . βηξ ξηρη τα πολλα : ἠν δε τι | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| ϲμικροτεροϲ ἐων χωρην ἐϲ το ἐμπλωειν ἰϲχῃ . ναυτιη , ἀποριη μαλιϲτα προϲ τῃϲι ῥηξεϲι . ἐπι δε ταϲιοϲ ϲημηϊα | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| κατειθισμενην ἐπιμελειαν το σωμα παραδιδοασι . και πρωτος μεν ὁ γραμματευς λεγομενος τεθεντος χαμαι του σωματος ἐπι την λαγονα περιγραφει | ἐστιν κεφαλη της γυναικος ὡς και ὁ Χριστος κεφαλη της ἐκκλησιας , αὐτος σωτηρ του σωματος . ἀλλα ὡς ἡ |
| , ἐνθυμιον ποιουμαι την του ἐνυπνιου φωνην , ὡς ὁ γραμματευς ὑπισχνειτο μοι συμπραξειν . και το τε ὀναρ αὐτο | μη ὁ λαμβανων . Και τῳ ἀγγελῳ της ἐν Θυατιροις ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ υἱος του θεου , |
| χρονον ὁ μεν πρεσβυτερος αὐτου των παιδων γενος οὐδεν καταλιπων ἐμφανες ἀποθνησκει . και μετ ' ὀλιγας ἡμερας αὐτος ὁ | Λεγετε μοι , οἱ ὑπο νομον θελοντες εἰναι , τον νομον οὐκ ἀκουετε ; γεγραπται γαρ ὁτι Ἀβρααμ δυο υἱους |
| , ὠ Σωκρατες , αὐτο εἰναι και σον , ὁταν ἐμφανες ἡμιν γενηται . Καλως εἰπες . Ἀρ ' οὐν | και πυρος ζηλος ἐσθιειν μελλοντος τους ὑπεναντιους . ἀθετησας τις νομον Μωϋσεως χωρις οἰκτιρμων ἐπι δυσιν ἠ τρισιν μαρτυσιν ἀποθνῃσκει |
| ἀρχωμεθα και τουτου ἐντευθεν . ὀρθως λεγονται οἱ μηδενος δεομενοι εὐδαιμονες εἰναι , και ὡς των ἀπεραντους ἐχοντων τας ἐπιθυμιας | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| ἐπιμισγεται , ἀλλοτε δ ' ἐσθλῳ . δοκουσι γαρ οἱ εὐδαιμονες συγκεκραμενον ἐχειν τοις ἀγαθοις και φαυλον : οἱ δε | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| κωλυων : οὐκουν ἐν τουτῳ τῳ προβληματι ἡ μεν ἐστιν ὁριστικη ζητησις , εἰ τουτο ἐστιν εἰσηγησασθαι : ἡ δε | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
| μεν ἐστιν ἐμπεριεκτικα πραγματων , ἐφ ' ἁ και ἡ ὁριστικη ἐγκλισις ἐπερειδεται και αἱ ὑπολοιποι , ὡς το γραφω | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
| κινδυνους και πνευματα και βασκανιαν , δαιμονας , ληστας και νυκτερινα συναντηματα , θηρια και ἑρπετα και φαντασματα . δει | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| , παντοιους δαιμονας οὐ φοβειται , οὐδε την Γελλω και νυκτερινα συναντηματα . δακρυα δε ὀνου συν ἐλαιῳ σμηξας και | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| την εἰς αὐτον γεγενημενην ὑβριν , εἰ ἀντεξεταζει τοις δημοσιοις ἐγκλημασι και λογου μειζονα εἰναι του προδουναι τας ναυς της | οὐν την ἰσην δωρεαν ἐδωκεν αὐτοις ὁ θεος ὡς και ἡμιν πιστευσασιν ἐπι τον κυριον Ἰησουν Χριστον , ἐγω τις |
| βιουντας και ἀπο κακων πραγματων ἐπικτωμενους δι ' ἁ και ἐγκλημασι και κατηγοριαις ἐμπιπτουσιν . τα ἰσα ποιει και ὁ | και παρακαλων αὐτον και λεγων , Διαβας εἰς Μακεδονιαν βοηθησον ἡμιν . ὡς δε το ὁραμα εἰδεν , εὐθεως ἐζητησαμεν |
| ἐν τῃ ἑωυτου γηραιος . Ἐκ μεν δη της ὀψιος συνεβαλετο ταυτα , τοτε δε κατηγεομενος τουτο μεν τα ἀνδραποδα | και ἐν τρισιν ἡμεραις οἰκοδομων , σωσον σεαυτον , εἰ υἱος εἰ του θεου , [ και ] καταβηθι ἀπο |
| ἀκροις τοις φυλλοις ἐπεψαυε . θεασαμενος δε ὁ μαντις Θεοκλος συνεβαλετο ὡς τον τραγον τον πινοντα ἐκ της Νεδας προειπεν | : ὡς υἱοις ὑμιν προσφερεται ὁ θεος : τις γαρ υἱος ὁν οὐ παιδευει πατηρ ; εἰ δε χωρις ἐστε |
| συναναλισκεται , δαψιλως τις χρησηται : προς δε τους πολεμους ὠφελιμως , ἐαν ἱππεις και ὁπλιται διεσκευασμενοι συμπομπευωσι . τα | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| παρεισαγονται , ὡς και των μηδεν κτημα ἐχοντων ὑπουργειν τινα ὠφελιμως [ χαριζεσθαι πολλα ] δυναμενων και οὐ περιουσιαζεσθαι παντως | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| δε και παγκαλας νομας παντοδαποις κτηνεσι . ταυτα δε πραξας διεβαινε παλιν εἰς την Ἀσιαν . Ἐπισκοπων δε τας πολεις | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| ἀναφανωσιν , εὐθεως οὑτοι φευγουσιν . κυων κρεας ἐχουσα ποταμον διεβαινε : θεασαμενη δε την ἑαυτης σκιαν κατα του ὑδατος | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| , τον ἀμυνουντα ἑξει . Ὁ μεν Ἀντιοχος ὡν ἐβουλετο τετυχηκεν , οὐχ ὁτι ταις ἐπιστολαις ἰσχυεπολλοι γαρ μεθ ' | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| λογος ἐστι μην Διοδωρου του Κρονου , πολλων δε ἀντιρρησεων τετυχηκεν , ὡν τας πληκτικωτερας δια τον τροπον της συγγραφης | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| μειρακιον ἐναλλαξαν τω ποδε και την χειρα ἐπεχον πεπηγοτι τῳ ἀκοντιῳ ἐν ἀριστερᾳ , ἡ δεξια δε περιηκται εἰς το | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| τετραποδων ὁλων . Ὁ δ ' ἀκοντιας ὁμοιος ἐστιν τῳ ἀκοντιῳ , κραδαινεται ὁ σιδηρος : οὑ και φανεντος τοτε | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| το ἀλογον ἀποσειεται . και δια τουτο συγχαιρουσιν ἑαυτοις οἱ σπουδαιοι και συλλυπουνται . εἰρηται γαρ ὁτι οἱς χαιρει ἠ | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| χρωνται προς την των ἀδοκιμων δογματων εἰσηγησιν και παλιν οἱ σπουδαιοι προς τε την τουτων ἀναιρεσιν και προς το των | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| τροπον , την εὐσεβειαν μεν και δικαιοσυνην , ἐτι δε σωφροσυνην και ἐγκρατειαν και φρονησιν και την ἀλλην * * | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
| ὡς εἰς γενος ἀναφερομεναι την ὑποληψιν , και φησι την σωφροσυνην την τοιαυτην ὑποληψιν σωζειν μονην , την περι τα | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
| δια Βορυσθενους , ὁπερ και αὐτο δοκιμαζει ὁ Ἱππαρχος , δοκιμαζει δε και το ἀπο Βυζαντιου διαστημα ἐπι τον Βορυσθενη | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| ἐξεταζομενων ἐν λογοις , παροσον ἡ Λυδια λιθος τον χρυσον δοκιμαζει . Βοιωτια αἰνιγματα : ἐπι των ἀσυνετων : Βοιωτη | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| την ὁ γ ' ἐπικρατεως προς μυθον ἐειπεν : “ δαιμονιη , τι λεληκας ; ἐχει νυ σε πολλον ἀρειων | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| ἐπος τ ' ἐφατ ' ἐκ τ ' ὀνομαζε : δαιμονιη , τι με ταυτα λιλαιεαι ἠπεροπευειν ; ἠ πῃ | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| παλιν ἐπ ' ἐκεινου . ἐδοξε τοις Ἑλλησι καταλυσαι τον Πελοποννησιακον πολεμον : γραφει τις και τα τροπαια ἀναιρειν : | ἐπιλεξαμενος Σιλαν ἐξηλθεν παραδοθεις τῃ χαριτι του κυριου ὑπο των ἀδελφων , διηρχετο δε την Συριαν και την Κιλικιαν ἐπιστηριζων |
| την κοινην της φυσεως ὁμοπαθειαν . Ἀθηναιοι γαρ κατα τον Πελοποννησιακον πολεμον εἰς την Σφακτηριαν νησον πολλους των Λακεδαιμονιων κατακλεισαντες | ἐξουσια του Χριστου αὐτου , ὁτι ἐβληθη ὁ κατηγωρ των ἀδελφων ἡμων , ὁ κατηγορων αὐτους ἐνωπιον του θεου ἡμων |
| συνθετον διειλεν . Ἐστι δε ἡ μεν ἁπλη ἀποφανσις φωνη σημαντικη . οἱ βουλομενοι ὡς φωνην ὁμωνυμον διαιρεισθαι την ἀποφανσιν | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| ταξαι , λεγοντες ὁτι ἡ μεν κλητικη δευτερου προσωπου ἐστι σημαντικη , οἱον ὠ Ἀρισταρχε , αἱ δε ἀλλαι πτωσεις | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| , ἐμπαθες δε ; οὐδαμως , ἀλλα ἀθανατον μεν , ἀπαθες δε : τι δε ἀνθρωπος ; θνητον μεν , | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
| , πολλην ἀπαθειαν τοις συνδεσμοις ἐμβαλεις . πανυ δε το ἀπαθες ἀνυποκριτον . Ἐστι δε και ἀλλα θεωρηματα ὑποκριτικα , | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| και ἀμφιμακρον δεχεται , καθαρουϲ μεντοι και ἐν ταξει † δακτυλικου κειμενουϲ . καθαροι δε εἰϲιν ὁτ ' ἀν ἀπαρτιζωϲιν | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
| εἰς ἀνομοια μερη διαιρουν το μετρον . του δε γενικου δακτυλικου πεποιηκασιν οἱ μεν ταυτα εἰδη : διμετρον τριμετρον τετραμετρον | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
| Ὀδρυσων βασιλεα και Σευθην τον ἐπι θαλαττῃ ἀρχοντα ἀλληλοις μεν διηλλαξεν αὐτους , Ἀθηναιοις δε φιλους και συμμαχους ἐποιησε , | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| και θαλλει τα φυτα . οὐδεν τε , φασι , διηλλαξεν ἡ φυσις ἐπι των φυτων και ἐπι των ζῳων | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| σε ἐφη οὐκ ἐς μυλην ἐμβαλω , ἀλλ ' ἐς Ὀλυμπιαν ἀξω . πολλῳ γαρ ᾠετο πικροτεραν ὡς το εἰκος | και σκηνωσει μετ ' αὐτων , και αὐτοι λαοι αὐτου ἐσονται , και αὐτος ὁ θεος μετ ' αὐτων ἐσται |
| ξυντονου κατασχουσης το Ἑλληνικον ζην τον ἀνδρα και ἀφιχθαι ἐς Ὀλυμπιαν , καταρχας μεν ἐδοκει μη ἐρρωσθαι ὁ λογος , | πληρωθησεται , και παν ὀρος και βουνος ταπεινωθησεται , και ἐσονται τα σκολια εἰς εὐθειαν και αἱ τραχειαι εἰς ὁδους |
| ποιεισθαι : ὑστεριζοντες γαρ ἡττον προορωσι . τριτον ὀργη και φιλονεικια : ταραττομενοι γαρ ἡττον δυνανται φυλαττεσθαι παντα . στοιχεια | και Ἰερουσαλημ και της παραλιου Τυρου και Σιδωνος , οἱ ἠλθον ἀκουσαι αὐτου και ἰαθηναι ἀπο των νοσων αὐτων : |
| ἐπι Ἀφροδιτην και ὡροσκοπον , ἱνα γενηται ἡ στασις και φιλονεικια και ἀντιζηλια δια την πραξιν , και ἀπο Ἑρμου | την γην : οὐκ ἠλθον βαλειν εἰρηνην ἀλλα μαχαιραν . ἠλθον γαρ διχασαι ἀνθρωπον κατα του πατρος αὐτου και θυγατερα |
| και πεφορημενον ἐκ μιγαδων και συγκλυδων ἡρμοσμενον περι αὑτον ἐχειν ἐσπουδακως , ὁς εἰς μοιρας καθαπερ τινας συμμοριας διανενεμηται . | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| γυναικος και παιδος οὐκ ἐπιμεληθεις ; ἐγω δε περι ὑμας ἐσπουδακως , ὡς εἰκος ἀνδρα και πατερα , βουλομαι των | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| ἐπι Ἰνδους και Κυρος : ἀλλ ' ἡ μεν ἀνεστρεψε φευγουσα μετα εἰκοσιν ἀνθρωπων , ἐκεινος δε μεθ ' ἑπτα | ἡμερᾳ τον πηλον ἐποιησεν ὁ Ἰησους και ἀνεῳξεν αὐτου τους ὀφθαλμους . παλιν οὐν ἠρωτων αὐτον και οἱ Φαρισαιοι πως |
| μεταξυ Μεγαρων και Κορινθου , ἀφ ' οὑ ἡλατο Ἰνω φευγουσα τον Ἀθαμαντα . το πρωτοτυπον Γερανη , ἐξ ἡς | οὐκ οἰδεν που ὑπαγει , ὁτι ἡ σκοτια ἐτυφλωσεν τους ὀφθαλμους αὐτου . Γραφω ὑμιν , τεκνια , ὁτι ἀφεωνται |
| : καταντησασα δε προς ὀρος το καλουμενον Βαγιστανον πλησιον αὐτου κατεστρατοπεδευσε , και κατεσκευασε παραδεισον , ὁς την μεν περιμετρον | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| της Φρυγιας ] και της Παφλαγονιας ἐκει [ το στρατευμα κατεστρατοπεδευσε ] , τον δε Σπιθριδατην [ προς Γυην ἐπεμψεν | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| ἀλληλους παλιν αὐξησασα διαφοραν . οἱ μεν γαρ προεχοντες τοις ἀξιωμασι των Κορκυραιων ὀρεγομενοι της ὀλιγαρχιας ἐφρονουν τα Λακεδαιμονιων , | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ὁ κυκλος ῥομβουμενος ἐλλειψις φαινεται . Κοινον ἐστιν αἰτημασι και ἀξιωμασι το μη προσδεισθαι τινος ἀποδειξεως μηδε γεωμετρικων πιστεων , | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| . προς ἐκεινην δ ' ἠν τις παλαια μοι δια Στρατωνα ὑπονοια : [ ἀλλα ] ταυτην μεν οὐν οὐδεν | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| δεμας ἠν , εἰ μοι προσεχεις , ἀπο χρισμων : Στρατωνα τουτον φημι σοι , Λαμψακος ὁν ποτ ' ἐφυσεν | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| μετ ' ἀφροσυνης και της ἀλλης κακιας ἑπομενας πολλη που ἀλογια τῳ νῳ μειγνυναι τον βουλομενον ὁτι καλλιστην ἰδοντα και | . ἀναγκαιον οὐν ἡγησαμην παρακαλεσαι τους ἀδελφους ἱνα προελθωσιν εἰς ὑμας και προκαταρτισωσιν την προεπηγγελμενην εὐλογιαν ὑμων , ταυτην ἑτοιμην |
| οὐτε ἐν τοις χειροσι : τοις μεν γαρ οὐκ ἐστιν ἀλογια , τοις δ ' οὐκ ἐστι λογος . τουτων | ἀληθη χαριν του θεου : εἰς ἡν στητε . Ἀσπαζεται ὑμας ἡ ἐν Βαβυλωνι συνεκλεκτη και Μαρκος ὁ υἱος μου |
| δια των ἀρτηριων ἐπι παν το σωμα ἡπλωμενη , αἰσθητως βλαπτουσα την ἐνεργειαν . Ἡ δε οὐσια του πυρετου ἐστιν | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| ἐκ του παραυτικα τα νεα των σωμα - των φαινοιτο βλαπτουσα , λεληθοτως γουν κατα βραχυ της βλαβης αὐξανομενης , | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| Πινδῳ ᾠκουν Ταλαρες Μολοττικον φυλον , των περι τον Τομαρον ἀποσπασμα , και Αἰθικες , [ εἰς ] οὑς ἐξελαθηναι | τῃ ἀναστασει οὐτε γαμουσιν οὐτε γαμιζονται , ἀλλ ' ὡς ἀγγελοι ἐν τῳ οὐρανῳ εἰσιν . περι δε της ἀναστασεως |
| γαρ ὁ ποιητης μυθου [ τε ] παλαιου παραφερειν τουτο ἀποσπασμα , καθ ' ὁν ὁ Ζευς ἐμυθευετο κεκρεμακεναι τε | και τας ἑπτα λυχνιας τας χρυσας : οἱ ἑπτα ἀστερες ἀγγελοι των ἑπτα ἐκκλησιων εἰσιν , και αἱ λυχνιαι αἱ |
| ῥωμαϊκων ἐσχε πραγματων καταστασις . Ἐκ ταυτης οὐν της εὐπραγιας μετεβληθη τους τροπους , και της κοινοτητος ὑπερειδε , της | δωδεκα , και ἐπ ' αὐτων δωδεκα ὀνοματα των δωδεκα ἀποστολων του ἀρνιου . Και ὁ λαλων μετ ' ἐμου |
| ἐξηγγελθη το τολμημα , τον μεν καταλιθουσιν οἱ Ἀρκαδες , μετεβληθη δε ἐξ ἐκεινου και ὁ νομος : ἀντι γαρ | θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν . Των δε δωδεκα ἀποστολων τα ὀνοματα ἐστιν ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος |
| . ὑπο γαρ μονου του Ἐτεοκλεους ἀδικηθεις πασι τοις Θηβαιοις ἐπολεμησε . . ἁπαντας ] τους πολιτας . ἀνθ ' | τον υἱον μου τον ἀγαπητον : ἰσως τουτον ἐντραπησονται . ἰδοντες δε αὐτον οἱ γεωργοι διελογιζοντο προς ἀλληλους λεγοντες , |
| θυουσι ταις χαρισι . μετ ' οὐ πολυ δε θαλασσοκρατων ἐπολεμησε στολῳ τας Ἀθηνας , και Μεγαρα εἱλε Νισου βασιλευοντος | τον Ἰωσηφ και το βρεφος κειμενον ἐν τῃ φατνῃ : ἰδοντες δε ἐγνωρισαν περι του ῥηματος του λαληθεντος αὐτοις περι |
| δει οἰκονομουμενη . ἀλλως : ἠθικη ἀρετη ἐστιν ἑξις ἐν μεσοτητι οὐσα παθων τε και πραξεων ὡρισμενη τῳ ὀρθῳ λογῳ | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| μητε την νεμεσιν ἀρετας εἰναι ἀλλα παθη ἐπαινετα τῳ ἐν μεσοτητι εἰναι . ἐστι δε ἡ νεμεσις λυπη ἐπι ταις | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| ἑαυτου και ὑπομονητικῃ ψυχῃ ὑπεμεινε μαχας , ἡνικα ἐκτωντο την Σικελικην τυραννιδα , ἡν αὐτοις οἱ θεοι ταις ἑαυτων μηχαναις | του τοπου αὐτης , ἐαν μη μετανοησῃς . ἀλλα τουτο ἐχεις , ὁτι μισεις τα ἐργα των Νικολαϊτων , ἁ |
| γην οὐτε δια θαλασσης πολυ ἀπεχοντα ἐς Ναξον : την Σικελικην . βουλομενοι : φρονουντες . ἐπικαιρως : συντομως , | , Κυριε , προς τινα ἀπελευσομεθα ; ῥηματα ζωης αἰωνιου ἐχεις , και ἡμεις πεπιστευκαμεν και ἐγνωκαμεν ὁτι συ εἰ |
| , ὁτι Θαλης Ἰων ὠν , Μιλησιος γαρ , καθηγησατο Ἀναξιμανδρου : ἡ δε Ἰταλικη ἀπο Πυθαγορου , ὁτι τα | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| . τουτον Θεοφραστος ἐν τηι Ἐπιτομηι [ . . ] Ἀναξιμανδρου φησιν ἀκουσαι . . . . [ ] πολυμαθιη | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| ἡλιαιᾳ λαβειν της Ἀττικης πεντωβολον ἐν τῃ Ἀρκαδιᾳ νικησαντα τους Πελοποννησιους . Γ τουτον ] δημον . Γ δει ] | μαχαιρα ; καθως γεγραπται ὁτι Ἑνεκεν σου θανατουμεθα ὁλην την ἡμεραν , ἐλογισθημεν ὡς προβατα σφαγης . ἀλλ ' ἐν |
| ἐν τῃ Νισαιᾳ δεισαντες , σιτου τε ἀποριᾳ και τους Πελοποννησιους οὐ νομιζοντες ταχυ ἐπιβοηθησειν , τους τε Μεγαρεας πολεμιους | πνευμα το ἁγιον του θεου , ἐν ᾡ ἐσφραγισθητε εἰς ἡμεραν ἀπολυτρωσεως . πασα πικρια και θυμος και ὀργη και |
| τε ὁ Σωφρονισκου προ της ἐς την ἀκροπολιν ἐσοδου Χαριτων εἰργασατο ἀγαλματα Ἀθηναιοις . και ταυτα μεν ἐστιν ὁμοιως ἁπαντα | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| νοειν περι θεου ἐμφασιν του ὑψιστου κινει . τι δε εἰργασατο ἠδη καλον ὁ Ἀβραμ , ὁτι κελευει αὐτῳ πατριδος | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| οὐν προς αὐτον ὁτι συμφυτον αὐτην ἐχομεν , ἀλλα λοιπον πιπτουσα ἡ ψυχη εἰς την ληθην της γενεσεως και πληρουμενη | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| διαμετρῳ του κυκλου προς ὀρθας ἀπ ' ἀκρας ἀγομενη ἐντος πιπτουσα του κυκλου : ὁπερ ἀτοπον ἐδειχθη : οὐκ ἀρα | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| ταν τῃ γε ἀλλῃ δικαιον παρακινδυνευσαι , κἀν εἰς τοσαυτην ἀγνωμοσυνην ἐμπεσειν δεῃ . δεινον γαρ Λακεδαιμονιους περιιδειν ἠ Θηβαιους | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| ἡ ῥητορικη τους ἠτοι δι ' ἀγνοιαν ἠ δι ' ἀγνωμοσυνην ἀγανακτουντας τοις δεδικασμενοις και προς θορυβους ἠ στασεις τα | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| ἐξ ὡν ταυτα τοις μεγεθεσι παραγιγνεται , ὡν μιαν εἰναι πηγην την οἰκειαν αὐτων ἀοριστον δυαδα . Ὁτι μεν εἰ | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| ἐν λοπαδος κοιλης πλευρωμασιν ἑψῃς , μηθ ' † ὑδατος πηγην μητ ' οἰνινον ὀξος συμμιξῃς , ἀλλ ' αὐτο | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| μεν ἐξελιπον , ἐν δε τῃ Θρᾳκιᾳ νησῳ τους βιους ἱδρυσαντο , κατασκευασαι τον Δαρδανον ἐνταυθα των θεων τουτων ἱερον | δια τι ; ὁτι οὐκ ἀγαπω ὑμας ; ὁ θεος οἰδεν . Ὁ δε ποιω και ποιησω , ἱνα ἐκκοψω |
| χωρει . και Διος Ἀσκληπιου νεων οὐκ ἀλλως οἱ τῃδε ἱδρυσαντο . ἀλλ ' εἰπερ ἐμοι σαφης ὁ διδασκαλος , | . ἐθαυμαζον οὐν οἱ Ἰουδαιοι λεγοντες , Πως οὑτος γραμματα οἰδεν μη μεμαθηκως ; ἀπεκριθη οὐν αὐτοις [ ὁ ] |
| προσγινεσθαι . Ἀλλ ' ὑμας γε οὐκ ἀξιον , ὠ θαυμασιοι . τα τε γαρ ἀλλα ἀγαθα ὑμιν ὑπερ τους | τῃ ἁμαρτιᾳ , ἀλλα παραστησατε ἑαυτους τῳ θεῳ ὡσει ἐκ νεκρων ζωντας και τα μελη ὑμων ὁπλα δικαιοσυνης τῳ θεῳ |
| πολλων ἀνθρωπων ὀρθως μοι ἐδοκει μεμφεσθαι . Ὠ Κριτων , θαυμασιοι εἰσιν οἱ τοιουτοι ἀνδρες . ἀταρ οὐπω οἰδα ὁτι | νεκρων ἐγηγερται , πως λεγουσιν ἐν ὑμιν τινες ὁτι ἀναστασις νεκρων οὐκ ἐστιν ; εἰ δε ἀναστασις νεκρων οὐκ ἐστιν |
| . ὁς ὀψεται : Ὀδυσσευς πλανωμενος ἐπι την γαιαν των Κυκλωπων εἰσελθων εἰς το του Πολυφημου ἀντρον υἱου Ποσειδωνος ἑνα | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| ὑπεραχθεες αἰει . συρισδεν δ ' ὡς οὐτις ἐπισταμαι ὡδε Κυκλωπων , τιν , το φιλον γλυκυμαλον , ἁμᾳ κἠμαυτον | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| ὀντα δυο παιδια , την δε νεωτεραν , ἡν εἰχε Μενεκλης , ἀπαιδα . Και ἐκεινος δευτερῳ μηνι ἠ τριτῳ | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| και κωδωνες ἐξηπτοντο μου μελος μουσικωτατον ἐκφωνουντες . ὁ δε Μενεκλης ὁ δεσποτης ἡμων , ὡσπερ ἐφην , ἐκ της | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| και βωμος ἐν αὐτῳ τῳ τοπῳ , ἐν ᾡ και ἐστεφανωσατο και τον κλαδον ἀφειλε . και ἐτι και νυν | συνετων , και ἀπεκαλυψας αὐτα νηπιοις : ναι , ὁ πατηρ , ὁτι οὑτως εὐδοκια ἐγενετο ἐμπροσθεν σου . Παντα |
| πομπα και κρισις ἀμφ ' ἀεθλοις . των ἀνθεσι Διαγορας ἐστεφανωσατο δις , κλεινᾳ τ ' ἐν Ἰσθμῳ τετˈρακις εὐτυχεων | ἐλαβετε πνευμα υἱοθεσιας , ἐν ᾡ κραζομεν , Αββα ὁ πατηρ : αὐτο το πνευμα συμμαρτυρει τῳ πνευματι ἡμων ὁτι |
| πορειαν Κρατερῳ συμπιπτοι , ὁτι και μαλακως το σωμα ἐχοντα ἀπεπεμπεν αὐτον , μη ποθησαι στρατηγον τους ἰοντας . Λογος | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| . ἐπει δε οὐδεν ἡττον ηὐτομολουν , τελευτων και μαστιγων ἀπεπεμπεν . οἱ μεντοι ἐνδοθεν τους γε δουλους οὐκ ἐδεχοντο | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| δημοσιου ὠνεεσθαι , και τἀλλα τα ἐχθιστα ἐς αὐτον παντα ἐμηχανατο . [ Καλλιεω δε τουτου ἀξιον πολλαχου μνημην ἐστι | το κριμα της πορνης της μεγαλης της καθημενης ἐπι ὑδατων πολλων , μεθ ' ἡς ἐπορνευσαν οἱ βασιλεις της γης |
| ἐσῳζεν : και τἀλλα οὑτως ἐπανισων ἐνεμεν . ταυτα δε ἐμηχανατο εὐλαβειαν ἐχων μη τι γενος ἀϊστωθειη : ἐπειδη δε | οὐσα ἐν ῥυσει αἱματος δωδεκα ἐτη και πολλα παθουσα ὑπο πολλων ἰατρων και δαπανησασα τα παρ ' αὐτης παντα και |
| # γ , κηρου # β , ὑσσωπου ὑγρου , τερμινθινης ἀνα # β . Ἰσχιαδικον παρα του Εὐτονιου ἀρχιητρου | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| τῳ ἀπεφθῳ μελιτι μιγνυται . πλασσεται δε και ἐκ ῥητινης τερμινθινης και νιτρου , και ποτε και κοκκου Κνιδιου συμμετρου | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| χαριν ὡν πεπονθασιν ἀπαιτειν . οὐ γαρ εἰ και Φωκεας ἀνειλε , δια τουθ ' ὑμιν εὐμενως ἐχειν αὐτον ἡγεισθαι | ὁταν ἀνοιξῃ την τριτην σφραγιδα , κατασταλησεται του ἡλιου το φως , και οὐκ ἐσται φως ἐπι την γην . |
| δε και Ἀρην . τουτον μεν οὐν Ἑρμης ἐξεκλεψεν , ἀνειλε δε τους Ἀλωαδας ἐν Ναξῳ Ἀρτεμις δι ' ἀπατης | και κυριος των κυριευοντων , ὁ μονος ἐχων ἀθανασιαν , φως οἰκων ἀπροσιτον , ὁν εἰδεν οὐδεις ἀνθρωπων οὐδε ἰδειν |
| . οὐδεν οὐν ἐσται ἀπολυτον παθημα , ὡσπερ ἠν ἀπολυτον ἐνεργημα το βαδιζειν . τα μεν γαρ κρειττονα και ἀπολελυμενα | γυναικες ἐν ταις ἐκκλησιαις σιγατωσαν , οὐ γαρ ἐπιτρεπεται αὐταις λαλειν : ἀλλα ὑποτασσεσθωσαν , καθως και ὁ νομος λεγει |
| : τελος δε , του προκειμενου τευξις . Βουλονται γαρ ἐνεργημα ἡμετερον εἰναι προς το τελος . Ὑποτελες δ ' | δε αὐτῳ , και προσκαλεσαμενοι τους ἀποστολους δειραντες παρηγγειλαν μη λαλειν ἐπι τῳ ὀνοματι του Ἰησου και ἀπελυσαν . Οἱ |
| παντων ἐργων βιου ἀσχολιαν παρασκευαζοντος , του Πυθιαδος τε και Ὀλυμπιαδος νικης ὀρεγομενου , διπλασιας τε και ἐτι πολλῳ πλεονος | διεκρινεν μεταξυ ἡμων τε και αὐτων , τῃ πιστει καθαρισας τας καρδιας αὐτων . νυν οὐν τι πειραζετε τον θεον |
| εἰναι τον πρωτον ἐντεχνως πυκτευσαντα ἐπι της ὀγδοης και τετταρακοστης Ὀλυμπιαδος , κομητην και ἁλουργιδα φορουντα , ἐκκριθηναι τ ' | αὐτου . τοτε ἠγερθησαν πασαι αἱ παρθενοι ἐκειναι και ἐκοσμησαν τας λαμπαδας ἑαυτων . αἱ δε μωραι ταις φρονιμοις εἰπαν |
| κοσμου ἐκ πυρος και γης . δει δε το γενησομενον σωματοειδες ἀντιτυπικον εἰναι και ὁρατον . . . Θεοφραστος φησιν | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| προτεραν μεν εἰναι την ψυχην , μετα δε ταυτην το σωματοειδες το ἐκ πυρος μεν και γης πρωτον , ὑδατος | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| Σικελου θυννου τεμαχος τμηθεν , ὁτ ' ἐν βικοισι ταριχευεσθαι ἐμελλεν . σαπερδῃ δ ' ἐνεπω κλαιειν μακρα , Ποντικῳ | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| τῃ Θεογονιᾳ ὁτι ἑν γενος ἐστι φιλονεικιας , και ὡδε ἐμελλεν εἰπειν ὁτι δυο εἰσι : και εἰπεν το οὐκ | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |