| ὁ και παρα Αἰλιανῳ κειται . λεγουσι δε και οἱ προφηται και θεραπες των θεων . . α , . | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
| οἱ μακαριωτατοι ἀποστολοι και σωτηρες και εὐαγγελισται και της ἀληθειας προφηται ἑκαστος αὐτων ἐθεωρησεν καθ ' ὁν ἀπεκαλυφθη αὐτῳ ἐλπις | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
| ἐναυσασθαι . ὁσοις δε το ζην δια κακουργηματων ἠλαθη , ἀγονται προς Ἐρινυων ἐπ ' ἐρεβος και χαος δια Ταρταρου | τοσον ἐστιν το γενος των ἀνθρωπων , καθως εἰπεν ὁ προφητης : ἐστησεν ὁρια ἐθνων κατα ἀριθμον ἀγγελων θεου . |
| πλεγμα σκευοφορον στρατιωτικον ὁ γυλιος , εἰς ὁ τας τροφας ἀγονται οἱ στρατιωται . ἐστι δε και ζῳον , ὁ | . λεγει αὐτῳ ἡ γυνη , Κυριε , θεωρω ὁτι προφητης εἰ συ . οἱ πατερες ἡμων ἐν τῳ ὀρει |
| “ μνησαμενος δ ' ἀδινως ἀνενηκατο φωνησεν τε . ” ἀνεται κατανυεται , καταναλουται : “ τα δε πολλα κατανεται | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| Ἀργειοις ἀγορευεις . ἀλλ ' ἰομεν : μαλα γαρ νυξ ἀνεται , ἐγγυθι δ ' ἠως , ἀστρα δε δη | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| λεγομενῳ παρολκῳ : οἱ γαρ παρα γην αὐτην πλεοντες οὐ δυνανται ἐρεττειν προσβαλοντες : τοις Συρακουσιοις δηλονοτι . ἀποσιμωσαντων : | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| τοις κεκρατημενοις μη ἐγχειρειν . οὐ γαρ ἐξ ὡν μη δυνανται αἱ τεχναι , ἀλλ ' ἐξ ὡν δυνανται οἱ | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| ζητουμενον . πηλικοτητες δε λεγονται αἱ ἀφ ' ὡν παρωνυμως καλουνται ἀριθμοι : οἱον του διπλασιου αἱ β μοναδες , | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
| ἀγροται και κυνηγοι . οὑτοι δε και Ἀληται και Τιτανες καλουνται . ἀπο τουτων γενεσθαι Ἀμυνον και Μαγον , οἱ | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
| μεν εἰσι λογικαι και ἀθανατοι , αἱ δε ἀλογοι και θνηται : και αἱ μεν ἐκ των πρωτων αἱ δε | γεγονας : μηκετι ἁμαρτανε , ἱνα μη χειρον σοι τι γενηται . ἀπηλθεν ὁ ἀνθρωπος και ἀνηγγειλεν τοις Ἰουδαιοις ὁτι |
| Καλον ἡσυχια . Ἐπισφαλες προπετεια . Ἀει αἱ μεν ἡδοναι θνηται , αἱ δε τιμαι ἀθανατοι . Φιλοις ἀτυχουσιν ὁ | οὐ μη παρελθῃ ἡ γενεα αὑτη μεχρις οὑ ταυτα παντα γενηται . ὁ οὐρανος και ἡ γη παρελευσονται , οἱ |
| και ἑνος , και δυας οὐ γενησεται . εἰ δε προσγινεται τι , τα δυο οὐ γενησεται δυο ἀλλα τεσσαρα | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| παιδευσις : δια τουτο οὐδε μια χορηγια ἀπο του προσωπου προσγινεται : ἰστεον δε ὡς ἀπο του ὑποκειμενου πραγματος δυναμεθα | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| τον Ὁμηρου Φοινικα . και γαρ ἐκεινος ἐν ταις Λιταις προτεινεται την ὑποθεσιν των λογων του Ἀχιλλεως , ὡς οὐ | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| δει ἐπι τουτοις κρινεσθαι : οὐδεις γαρ ἀπολογιαν προτεινων ἀμφιβολον προτεινεται αὐτην , ἀλλα καθολικην ἀποφασιν : τουτο δε ἐστι | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| πρωτῳ ἐννατῳ . Εἰ δε ἠν ὁ ὡροσκοπος ἠ ὁ καματος ἐν τῳ δευτερῳ ἐννατῳ του Κριου ἐν τῃ πρωτῃ | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| βαλε : τειρε γαρ ἱδρως φευγοντ ' ἐκ ποταμου , καματος δ ' ὑπο γουνατ ' ἐδαμνα : ὀχθησας δ | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| ποιοτητος , και αὐτη ἡ φυσις αὐτης και ἡ ὑλη ἐγκειται ἐν τῃ ποιοτητι , εἰ και μη ὁ σκοπος | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| μερικῳ θεωρεισθαι , οἱον εἰ και το καθολου λευκον οὐκ ἐγκειται ἐν τῳ Σωκρατει μονῳ , ἀλλ ' οὐν ἡ | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| και το συμπαν γινονται σωμα , μικρας δε , ὡς εἰρηται , τας φλεβας ἰσχουσιν ὁμοιως ταις γυναιξιν οὐκ ἐπιθυμουσι | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| ἀριθμος , κἀν ὑποθωμεθα εἰναι αὐτο ἑν και ὀν . εἰρηται δε ἐν τῃ θεωριᾳ ὁτι οὐκ ἀναιρειται . δια | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| . και βασιλεις μεν αὐτον Ἀρμενιων και Περσων δορυφορουσι , δυνασται δε των περι την Μαιωτιν και τον ὁλον Ποντον | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| μεγιστων τιμων . οἱ δ ' εὐγενεις και πλουσιοι ἠ δυνασται ἀλλην εὐτυχιαν ἐχοντες ἀξιουσι τιμασθαι και τιμωνται ὡς ἐν | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| καθικνεισθαι της κεφαλης . ληρος : χαριεντως και σκο - πον ἠνυσε και ὑβριζειν οὐκ ἐδοξε καιπερ λυπουμενος : ἐπει | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] πον [ ! ! ! ! ! ! ! ! | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| και τοτε προσφερεσθαι τον ζωμον μυελοεντα , ἱνα λυθῃ και γενηται ὡς μυελος μυελοεντα ] μυελωδη μυελοεντα : ὡς ὑπο | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| δατεονται χηρωσται . ᾡ δ ' αὐτε γαμου μετα μοιρα γενηται , κεδνην δ ' ἐσχεν ἀκοιτιν , ἀρηρυιαν πραπιδεσσι | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| ἐπικρατησαντος νοθου πνευματος ἀποδουναι λογους , ἱν ' ὁπως δια παντων ἀρτιος ὁ ἐπι πασῃ τῃ πραγματειᾳ λογος ἀφεις κἀν | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| . ἑκαστον οὐν ἐχειν και παρασκευαζειν δει την αὑτου ψυχην παντων των κακων καθαραν : ὡς οὐ τιμαται θεος ὑπ | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| δ ' εἰναι χαλαρον εἰποντος , ὡς ὁτι μηδε εἰ περικειται γινωσκειν , ἐπαυξησαι . δει δε κἀκεινο προσεννοειν , | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| , ὡν τα περατα ἐστιν ἁμα , τοις δε ὑγροις περικειται παντως ὑγροτης και τοις διεροις , πως ἀν ἁπτοιτο | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| Θνητοι γεγωτες μη φρονειθ ' ὑπερ θεους . Θεραπευε τον δυναμενον , ἀνπερ νουν ἐχῃς . Θυμῳ χαριζου μηδεν , | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| ἡ μετοχη ἀκταινων και ἀκταινον μενος , το ἀναγον και δυναμενον ἀνορθουν . . . . ἀκταιωρος : παρα το | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| ἁψαμενος διηγησεως . εἰτα ἀναλαμβανει τα προειρημενα και οἱονει ἀναγνωρισμον ποιειται της Αἰγυπτου και λεγει προς την Ἰω ὁτι πολις | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
| πραξεως Ὑδροχοος . ἐχων γαρ ἑστηκεν οἰνοχοην και ἐκχυσιν πολλην ποιειται ὑγρου . λεγουσι δε τινες αὐτον εἰναι τον Γανυμηδην | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
| μαλιστα δε νοτοισι , παχεα και πουλλα χρεμπτομενοισι , πυρετοι ἐπιγινονται , ἐπιεικως δε πεμπταιοι παυονται : αἱ βηχες δε | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| και ϲιαγονων και τενοντων , οἱϲ και πυρετοι ὡϲ ἐπιπαν ἐπιγινονται . παρεπεται δε και κνηϲμοϲ των ἀκουϲτικων πορων και | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| τοπον ἐπεχει , καθαπερ χαλκος τῳ ἀνδριαντοπλαστῃ . ὁ δε προϊεται ἡ γυνη μετα της μιξεως και ἡδονης ὑγρον , | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| και φρω : ἐξ οὑ φρην : ἀφ ' ἡς προϊεται τα βουλευματα . . . , : χαρτης : | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| ὡς τροφη ἐστιν αὐτοις : τα δε τρεφομενα και μη μενοντα , εἰ μη τρεφοιτο , πως οἱον τε λεγειν | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| την αὐτης ἀναλαμβανουσα ῥωμην . Ἐπι τοις αὐτοις δε εἰδεσι μενοντα δυσθυμιας μεν και σκοτοδινας , ἰλιγγας τε και ἐπιληψιας | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| παλιν ἡ καταφασις ἀποφασις . ἀλλα μην οὐδε ὁρισμον ἀλληλων ἐπιδεχονται . οὐτε δε ὡς εἰς ἀνομοιομερη τεμνεται . ἐρρεθη | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| ὁρισμους ἀποδιδοναι : τα γαρ γενικωτατα των γενων ὁρισμους οὐκ ἐπιδεχονται . ἀλλ ' ἐστιν ὁτε και ὑπογραφαις κεχρημεθα . | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| Μηστρας θυγατρος Ἐρυσιχθονος . Ἐρυσιχθων τις Θετταλος ὁ και Αἰθων καλουμενος υἱος Τριοπα ἐξετεμε το ἀλσος της Δημητρος , ἡ | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| ὀλεθριοις τουτον τιθεμεν ὡς προσημαινοντα τον ὀλεθρον . Ὁ διαλειπων καλουμενος σφυγμος παντελη μεν ἀφανισμον οὐ ποιει της κατα την | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| , και της γενεσεως , ἡν ἐχουσιν οἱ πυρετοι , διαφερονται , ἀλλα και περι της ὑλης αὐτης , ἐξ | ἀμην γαρ λεγω ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και δικαιοι ἐπεθυμησαν ἰδειν ἁ βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι ἁ |
| Πλατωνος ὁ Περιπατητικος ὀφθησεται , ὡστε , πλειονων ὀντων οἱ διαφερονται Πλατωνι , μαλιστα ἐναντιουμενος αὐτος φανειται . Το πρωτον | . λεγω γαρ ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και βασιλεις ἠθελησαν ἰδειν ἁ ὑμεις βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι |
| το εὐσεβης και εὐγενης οἱ Βοιωτοι δια της ει διφθογγου προφερονται : προσκειται ἐχοντα οὐδετερου παρασχηματισμον δια το κτεις κτενος | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| ἐριον . ἀγνοια και ἀναιδεια και παντα τα τοιαυτα ἐκτεινοντες προφερονται την τελευταιαν οἱ παλαιοι Ἀττικοι και παροξυνοντες . * | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| ὑπο συγκλητου ᾑρημενους . ὁ δε Μαξιμος ἐν τῃ Ἀκυληιᾳ γενομενος πρωτης μεν και δευτερας ἡμερας ἱερουργιαις ἐσχολαζε , τῃ | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| δυο και δεκα των προμαχων ἰσαριθμους βελεσι κατηγωνισατο . Και γενομενος ἐπι της βασιλειας οὑτως ἠν κοινος και μετριος , | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| γε καλως του ἡλιου και των πνευματων , ὑδασι τε χρεονται ἀγαθοισιν , αὑται μεν ἡσσον αἰσθανονται των τοιουτεων μεταβολεων | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
| τα ἀρθρα πονοι ἐκ πυρετων γινονται , οὑτοι σιτιοισι πλειοσι χρεονται . Ἠν τις πυρεσσοντι τροφην διδῳ , ἡν ὑγιει | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
| τινα θραυϲματα του φλοιου . ῥυπτικον δε τι και το καλουμενον Ἀρμενιον ἐχει , ᾡ χρωνται οἱ ζωγραφοι , και | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| τῃ κλητικῃ χρωμεθα , ἀλλ ' ἱνα προς ἡμας τον καλουμενον ὑποστρεψωμεν : ὁθεν πολλακις οὐδε τοὐνομα λεγομεν , ἀλλ | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| μυκτηρα αὐτον ἀποτραγειν . Ἀντισθενης δε ἐν ταις Διαδοχαις φησι μετα το μηνυσαι τους φιλους ἐρωτηθηναι προς του τυραννου εἰ | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| : Δημητραν δε , του σιτου φυομενου μεν ὡς ἐτυχε μετα της ἀλλης βοτανης , ἀγνοουμενου δε παρ ' ἀνθρωποις | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| ἀμφιβολως εἰρηκως ὁ Νικαινετος , ποτερον στρωμνης ἑνεκεν ἠ στεφανωσεως ἀρκειται τῃ λυγῳ , τῳ λεγειν αὐτην των Καρων ἀρχαιον | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| ἑτερον τροπον . τουτου δε μενοντος του αὐτου ὁμοιως οὐκ ἀρκειται οὐδ ' ἱκανουται , ἀλλ ' ἐπιθυμιας και ἐπιβολας | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| ὑπ ' Ἀρτακιῃ : Ἀρτακια κρηνη περι Κυζικον , ἡς και Ἀλκαιος μεμνηται και Καλλιμαχος , ὁτι της Δολιονιας ἐστιν | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
| πολλοι νομιζουσι , φυσιος ἐστιν : ἐαρος γαρ ἀρχει , και τα πολλα φυεται τηνικαυτα και διαβλαστανει : το δ | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
| περιλαμβανει , καθαπερ ἑκαστον των ἐντερων . ἐνθα μεν οὐν περιτεινεται τοις ἀγγειοις τε και τοις ἐντεροις , ἁπλουν ἐστιν | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| κορον οὐδ ' ἀν του βραχιστου το λοιπον ἀπογευσαιτο : περιτεινεται μεν γαρ ἡ γαστηρ τῳδε , οἰδαινει δε ἡ | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| λεγομεν . και μοι δι ' εἰκονος ἀποδεξασθε ἐαν πως δυνατος ὑμιν γενωμαι δηλωσαι το τοιουτον . Λεγε μονον . | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
| ἐφ ' οἱς ἀν οὑτος ἐπικαθεζηται μονον . Ἐγω τοσαυτα δυνατος εἰμ ' εἱς ὠν ποειν ; Και ναι μα | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
| χειμα σφοδρον οὐτε θαλπος ἐγγιγνεται , ἀλλ ' εὐκρατος ἀηρ χειται ἁπαλαις ἡλιου ἀκτισιν ἀνακιρναμενος . ἐνταυθα τοις μεμυημενοις ἐστιν | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| κἀκει Διι εὐξαμενη την μορφην εἰς λιθον μετεβαλε , και χειται δακρυα νυκτωρ και μεθ ' ἡμεραν του λιθου . | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| ἀποστελλουσι κατασκεψομενους νησους τινας ἐρημους , αἱπερ οὐν της Λιβυης προκεινται . εἰτα ὑποστρεφουσιν οὑτοι , και ἡγουνται της πτησεως | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| τον Λιβα σφισιν ἐστιν εὑρημενον : τας δε νησιδας αἱ προκεινται της χωρας ἀριθμον ἐννεα οὐσας Πελοπος μεν καλουσι , | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| βλεψον προς ἡμας . ὁστις εὐγενης βροτων φερει † τα των θεων γε † πτωματ ' οὐδ ' ἀναινεται . | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| ποησαμενος ταχυ , ἱνα τας ἀφυας ὠνοιντο πολλας τοὐβολου , των δημιουργων ξυλλαβειν τα τρυβλια . Οἱ δ ' ἀνεκροτησαν | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| ὡς ὑλαιοις τισι θεοις και ναπαιοις του χωρου δεσποταις πανυ μελονται . διαρρει δε ὑπερ αὐτων και ἐκεινος ὁ λογος | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| οἱα τε θηρσι τοις ἀλλοις , ξεινοι δε ποθοι κεινοισι μελονται : οὐτε γαρ ἑσταοτες παρα τεμπεσιν ἀγρονομοισιν , οὐτ | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| των ἀναγκαιων κακων χρονος ἐστιν : οὑτος και σε νυν ἰασεται . ὠ δεσποτ ' ἀναξ , ἐστι τοις σοφοις | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| λεληρηται , οὐδεν δει της Στησιχορου παλινῳδιας , ἀλλα σπογγια ἰασεται , εἰτε τι και κρειττον ἐν τοις λογοις ἐνεστιν | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| γαρ το ϲωμα και ἱδρωταϲ κινει : χαμαιμηλου ἀνθοϲ λειον γενομενον και ἀναπλαϲθεν εἰϲ τροχιϲκουϲ και ξηραινομενον ἐν ϲκιᾳ και | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| πλειστοι Κορινθιοι δε και Μεσσηνιοι . Λεγουσι δ ' Ὀγχηστου γενομενον ἐγκρατη Μεγαρε ' ἀφ ' αὑτου τουτο θεσθαι τοὐνομα | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| πεπονθοτων ἀγανακτειν . ἡ δικη δε ὡν τινες ἀδικουσι πολλακις τεινεται και ἐφ ' ἁπασαν πολιν . ἐνοσησαν μεν Ἀθηναιοι | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| τα παρισθμια παραλυσαντες μυς , ὑφ ' ὡν ἡ φαρυγξ τεινεται , προπαραλελυμενων δηλονοτι των κλειοντων τον λαρυγγα . κἀν | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| ' ὀνοματι της ΘεομητοροςἈλυπος ὀνομα τῃ μονῃ προς την ἐξοδον ἐπειγομενον . Βοης δ ' ἐπι τῃ ταυτης εἰσελευσει γενομενης | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| τις οὐκ ἀν τον κοσσυφον ἐλεησειε , πασας μεν ὁραν ἐπειγομενον , νικωντα δε τοις ὑπερ αὐτων πονοις ἑκαστην και | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| μετα γε τοιουτου οἱος εἰ συ , Γανυμηδες , οὑτω καλος . Τι γαρ σε προς τον ὑπνον ὀνησει το | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| ὀφρυσιν ἱερον ἰχθυν . ἐκ ταυτης ἡμων της ὀψολογιας ὁ καλος Οὐλπιανος ζητειτω κατα τι Ἀρχεστρατος ἐν ταις καλαις ὑποθηκαις | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| ἠ της εὐτρεπισθεισης ἀρμενοις . Ὁμηρος : τα πτερα νηυσι πελονται . ναος ὑποπτερου : ταχειας . ἠ δια τας | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| φωτι ἐϊσκω ἀθλων , οἱα τε πολλα μετ ' ἀνθρωποισι πελονται , ἀλλα τῳ , ὁς θ ' ἁμα νηϊ | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| κατα τον πολεμον . αὐτην μοι λεγεις του πολεμου την προφασιν , και μαχης μαλλον ἠ διαλλαγης μοι ἀναγινωσκεις συνθηματα | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| φησιν , ἐχω προς τας ἐπενεχθεισας μοι μεμψεις παρα σου προφασιν εὐλογον ἀντεισαγειν , δι ' ἡν εὐλογως δοκω μοι | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| Δια κακωσιν δε του σωματος ταδε πασχει και νοσεει : αὐαινεται μαλιστα και ἀπο λαγνειης : ταδε οὐν πασχει : | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| ᾐ τῃ της φυτειας στασει , ὁ ἐραστης ὁ ἀρρην αὐαινεται . συνιησιν οὐν ὁ γεωργος την λυπην του φυτου | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| μαλλον . αἰφνιδιοι δε ἠν προσπεσωσιν , ἑως ἐτι περιδεεις προσδεχονται , μαλιστ ' ἀν σφεις περιγενεσθαι και κατα παντα | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| ἐξ αὐτου σκευη τα ἐπιτραπεζα . οἱ μεν τοιουτοι παντες προσδεχονται την του σιδηρου δυναμιν : ἐνιοι δε λιθοις ἀλλοις | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| ὁτι θεσει ἐστιν ἡ ΑΔ . εἰ γαρ μη , μενοντος του Α σημειου μεταπεσειται της ΑΔ ἡ θεσις διατηρουσα | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| μεν πατριδα και γενεαν και πατρῳον οἰκον , εἰδως ὁτι μενοντος μεν αἱ της πολυθεου δοξης ἐγκαταμενουσιν ἀπαται ἀνηνυτον κατασκευαζουσαι | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| ἐν τῳ Χαρμιδῃ ἐναντιωματα ἐξ αὐτου του διαλογου ὁ βουλομενος εἰσεται . ποιει γαρ αὐτον ἀσυμφωνως ποτε μεν σκοτοδινιωντα και | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| , ἐγγυητην Ἑλληνες . εὐφημει Ἀττικοι , σιγα Ἑλληνες . εἰσεται Ἀττικοι , γνωσεται κοινον . εἰ γαρ Ἀττικοι , | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| ἀπειρον γιγνοιτ ' ἀν το θερμοτερον και τοὐναντιον ἁμα . Φαινεται γουν , ὠ Σωκρατες : ἐστι δ ' , | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| και τῳ πατρι αὐτου κατα φυσιν το ὀνομα εἰναι . Φαινεται . Κινδυνευει γαρ τοιουτος τις εἰναι ὁ ” Ἀγαμεμνων | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| ἐστι δηλουται , ὡς τῃ ἀποδειξει το τῳδε τοδε ὑπαρχειν περαινεται : το δε τι ἐστι ταὐτον τῳ ὁρῳ , | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| ' ἐκεινου . παντα δε κατ ' ἐκεινον γινεται και περαινεται . Μη διαφερου ποτερον ῥιγων ἠ θαλπομενος το πρεπον | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| ὡς Λακεδαιμονιοι , οἱ δε τους μακροτερους τε των λογων ἀνεχονται και μαλλον ἀνειμενοι τας γνωμας ὑπαρχουσιν , ὡς Ἀθηναιοι | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| εὐδιη και γαληναιη περικεαται , οὐδε των του ἐτεος τροπεων ἀνεχονται , ἀλλ ' ἐν μιῃ ὡρῃ οἰκεουσιν . ἰδοντες | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| ἀφριζομενης τῳ ἀφρῳ της κω - πηλασιας . λεπτοδομοις : τοις λεπτως κατεσκευασμενοις . λαοποροις τε μηχαναις : ταις τους | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| και ἑν διεζευγμενον : τουτων δε τα μεν συνημμενα ὑπισχνειται τοις ἐν αὐτοις ἡγουμενοις ἀκολουθειν τα ἐν αὐτοις ληγοντα , | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| ἀλλα τι δαπανηθησεται , οὐδε τι περιεσται ἀλλα τι οὐ περιεσται , ἐν τῃ νεοτητι τα του γηρως ἐφοδια προκαταναλισκοντες | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
| διαφυγουσα ἀνθρωπου προσψαυσειεν ἐλθουσα μελεσι : οὐδε γαρ ἀν ποτε περιεσται ὁ τῳ χολῳ τῳ ταυτης και τῃ ἀναγκῃ περιπεσων | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
| χρονωι παλιν ἀπεκατεστησαν εἰς το κατα φυσιν ὁσοι περιεσωθησαν οἰνελαιου ποματος εὐπορησαντες : τουτο γαρ ἐκ περιπτωσεως ηὑρεθη του παθους | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| ἐσχε πρωτως . και γαρ οὐ τοσουτον ὑπο τροφης και ποματος ἐμψυχοντος ὀνινανται , ὁσον ὑπο της του ψυχρου ἀερος | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| μιγνυται δε αὐτων Γρʹ γ ϲυν ἀλφιτοιϲ ἐν ὑδατι και πινεται : τα γαρ ξηρανθεντα κλωνια ἀδυναμωτερα εἰϲι . του | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
| : και συν τῳ ὀροβινῳ ἀλευρῳ ἐν τῳ αὐτῳ κοπεισα πινεται ἐν οἰνῳ κεκραμενῳ ὁσον τρισι κοτυλαις και μελιτι , | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| παντες πορευονται : εἰς γαρ το κενουμενον ἀει οἱ ὀπισθεν ἐπερχονται . και τριηρης δε τοι ἡ σεσαγμενη ἀνθρωπων δια | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| κατα ποιους χρονους αἱ των της ἑτερας γενεσεως ἀστερων ἀφεσεις ἐπερχονται τοις τοποις των της ἑτερας γενεσεως ἀστερων : γινονται | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| , πληρωσεις τον βιον : † τυμβῳ δ ' ὀνομα σον κεκλησεται : ὁ ταφος σου , φησιν , το | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| Προς ταυθ ' ὁρα μη τοὐμον , ἀλλα και το σον : ὡς εἰ με πημανεις τι , βουλησῃ ποτε | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| Ἀρβακης ὁ Μηδος ἀκηκοως τον βιον και τα ἠθη οἱς χρηται ὁ βασιλευς , εἰς νουν ἐνεβαλετο και ἐνεθυμηθη ἀρα | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| ὑλης εἰδει λεγομενα στοιχεια τετταρα πρωτος εἰπεν . οὐ μην χρηται γε τετταρσιν , ἀλλ ' ὡς δυσιν οὐσι μονοις | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| τοινυν εἰδη λογων ἑτερα , ἱνα μηδε τουτο παρελθωμεν , ταυτον πεπονθα προς τους της ῥητορικης λογους ὁ τι περ | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| , ἀριστον δοξῃ , φαινοιτο οὑτως . , φαινεται εἰναι ταυτον , οὑτως ἐχειν . προς ταυτα ] δια τουτο | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| ἰσχυροτατη δε και μαλιστα ἐκφαινουσα την ἑαυτης φυσιν ὁταν ἠδη παυσηται και βλαστανοντα και καρπογονουντα . συμβαινει δε τισι των | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| γινεται και ἐκπυϊσκεται . ὁταν οὐν το ζεον της φλεγμονης παυσηται , των μεν παρηγορητικων φαρμακων ἀφιστασθαι , χρησθαι δε | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| φυλαττουσι χρονου , οἱα παρα των προγονων ἐδεξαντο : οὐχ ἡγουμενος ἀποχρην τοις ἀναγραφουσι τας ἀρχαιας και τοπικας ἱστοριας , | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| πυλας ἠσαν , ὁ μεν Κονων [ ὡσπερ ] ἐτυχεν ἡγουμενος [ ] ἐξεληλυθει προτερος ἐκ του [ ] τειχους | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| μικραν ἰκμαδα και κεντρον ἐχον : ξηραινομενον δε το φυλλον διαχειται και οὐκετι κεντει . Ἡ ἰξινη δε φυεται μεν | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| και ἀραιος και βραδυς , οὐ μην σφοδροτητι διαφορος . διαχειται γαρ ἡ θερμη εἰς ἁπαν το σωμα , και | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| μετα λαχανων λιτῃ ἀρτυσει σκευαζονται . ἀκμαιαι δε βρωθεισαι ἐαρος καλλισται . των δε χημων τας τραχειας γλυκυμαριδας ἐνιοι καλουσιν | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| συμπλεωσιν : το μεν γαρ αὐτης βασιλεια ἠν , οἱα καλλισται πασταδες , και εὐναι , και δρομοι : ἐκτοσθεν | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| κουφοτατος και πλακωδης , εὐθρυπτος και ἐμπορφυρος ἠ ἀφρωδης . καιεται δ ' ὁμοιως ἁλσιν . Πομφολυξ ἀριστη ἐστιν ἡ | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| την γλωσσαν : ὡσαυτως δε και ἡ ἀπ ' ὀξους καιεται . δυναμιν δ ' ἐχει καυστικην , ἀναξηραντικην και | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| του πραγματος καλουσιν , ἀλλοι δε εὐθυς ἐπι τα συγκριτικα ἐρχονται . ἐπειδη δε οἱ καλως διαιρουντες οὐκ ἐδοκιμασαν οὐδεμιαν | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| : παντα Περσικα ἐθη : οἱ συγγενεις : ἀντι του ἐρχονται : ἐπεχει κωλυει , αὐτους δηλονοτι : οὐδεις νομος | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| ὀκλαζουσα δε τῃ ὑγροτητι κλαται και μεσην ποιουμενη φοραν λοξην περιφερεται , την μαχην των γεννησαντων τῳ τροπῳ δεικνυσα της | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| περι γαρ τον μενοντα πολον ἑκαστον αὐτων το ἰσον ἐχον περιφερεται τηι ἰδιαι διαστασει : ὡστε κυκλον ἀν περιφεροιτο ἑκαστον | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| ζωωδηϲ . καματοϲ οὐκ ἀγεννηϲ , ἀταρ ἠδ ' εὑδων ὁραται : και ἠν ἑλῃ μιν ὑπνοϲ , ἐξεπεψε μεν | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| οἰκειον χρωμα : ἐνια γαρ ἐν τῳ μεν φωτι οὐχ ὁραται , ἐν δε τῳ σκοτει ποιει αἰσθησιν , οἱον | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| ' ἀνθη Ζευς [ ] ? ? μεν ἐπεβρεμε βαρβαρα βρονται , γαν δ ' ἐτιναξε Ποσειδαν χρυσεοδοντι τριαιναι ! | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| βελος ] τον κεραυνον . . ταυτ ' ] αἱ βρονται και ὁ κεραυνος . . οὐκ ἀνασχετα ] μη | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| του πυρος . αἰολην δε την εὐκινητον και ταχειαν . κασιν δε εἰπεν ἐπει συνεστι τῳ πυρι ὁ καπνος . | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| . ἀπο του ἀελλα ἡ πνοη και ἀελλοπους . Ξ κασιν ] ἀδελφον . κασιν ] ἀδελφον : ὁ γαρ | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
| σχηματισας την γυναικα ῥητινην ὑποθυμια , ἱνα δια του αἰδοιου δεξηται τον καπνον : και ἐαν εἰς το στομα αὐτης | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| ἑαυτου και χωρις αὐτων ὁρωμενος και ἐν αὐταις ἐμφαινομενος , δεξηται χαρακτηρας ἐξουσιας τε και εὐεργεσιας αὐτου και των τελειων | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| ὁλον τον γυρον ἀποτου αὐγου λευκον . Εἰτα τρυπησον τον πατον του ἐπανω καυκιου με τιποτας ὁπου να ποιησῃς τρυπαν | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| . ταχιστα : γραφεται ἀγεσθαι . ἀρδμον : ποτισμον . πατον : περιπατον . διωλυγιης : σκοτεινης . ἠ διωλυγιης | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| δι ' ὡνπερ και το καταμηνιον εἰς αὐτην ἐφερετο , γενναται παρα τον του κυειν καιρον ἑτερον ἀγγειον , ἀρτηρια | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| οὐκ ἐσται ἀρχη τουτο , ἀλλ ' ἐκεινο ἐξ οὑ γενναται . της δε γης και του ὑδατος ἐστι τινα | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| ἠδη ἰων των ἐρωτικων ἐξαιφνης κατοψεται τι θαυμαστον την φυσιν καλον , τουτο ἐκεινο , ὠ Σωκρατες , οὑ δη | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| μη πραττειν ἐφ ' ἡμιν : ὡστε εἰ το πραττειν καλον ὁτιουν ἐφ ' ἡμιν ἐστιν , και το μη | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| κυμασιν ὁραται , ὁσον ἀντικριναι τριηρους τελειας αὐτο μεγεθει . νηχονται δε ἀρα πολλοις τοις ποσι και κατα στοιχον ἐντευθεν | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| παλαι Βαμβυκην ἰχθυες εἰσιν ἱεροι , και κατ ' ἰλας νηχονται και ἐχουσιν ἡγεμονας , και των ἐμβαλλομενων αὐτοις τροφων | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| ἐβακχευσαν . κατα μεν γαρ τον Κιθαιρωνα ὁρᾳς , ὡς μεσται του ἀθλου φερονται συνεξαιρουσαι την ἠχω του ὀρους , | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| , πολλοι δε βοες , πολλαι δε ἁμαξαι πολλων ἀγαθων μεσται : ἐκ δε τουτου διεβαινον ἠδη και οἱ ἀμφι | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| και τον Μελανα κολπον και τον Ἑλλησποντον : ἀκρα γαρ ἐκκειται προς εὐρονοτον , συναπτουσα την Εὐρωπην προς την Ἀσιαν | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| , ὁν καλουσιν Ἀκαθαρ - τον : ὁν παραπλευσαντι νησος ἐκκειται , τῃ μεν θεσει πελαγια , μηκος [ δ | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| ἐνδεχεται , αὐτοθεν ἐκ των κειμενων και δια των κειμενων ἐσεται το συμπερασμα , ὁτι το Α τινι τῳ Γ | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| γουν : Ἀλλ ' ἠτοι ἐπεσιν μεν ὀνειδισον , ὡς ἐσεται περ . Θεα μεν οὐν βοηθουσα παντως ἀν ὁλοκληρον | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| , ἡκιστα μεν την ὡραν , ὡς αὐτους ἀποκυηθηναι , ἐκδεχονται , διαφαγοντες δε την γαστερα ἀλλος ἀλλαχοθε γιγνονται μεν | περι ἐμαυτου , ἡ μαρτυρια μου οὐκ ἐστιν ἀληθης : ἀλλος ἐστιν ὁ μαρτυρων περι ἐμου , και οἰδα ὁτι |
| . Οἱ την γνωμην ἀμφιβολοι την παρα των εὐνοουντων κρισιν ἐκδεχονται . κἀγω τα πολλα ταις αὐραις διαλαλησαςοὐδε γαρ οὐδεν | . εἰ τα ἐργα μη ἐποιησα ἐν αὐτοις ἁ οὐδεις ἀλλος ἐποιησεν , ἁμαρτιαν οὐκ εἰχοσαν : νυν δε και |
| ] ροτωνκ [ [ ] νβιαει : [ [ ] ον ? ? [ . . . . . . | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| ι [ ] ν [ ] ! ε [ ] ον ? [ ] ! , [ ἀνερχεται ] οὐν | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| ἀδεια δε τῳ βουλομενῳ καθευδειν , ἐνθα δ ' ἀν ἑληται , κατα ταὐτα περιεσται πολλη . Και τοις μεν | μισθον ἀρξαμενος ἀπο των ἐσχατων ἑως των πρωτων . και ἐλθοντες οἱ περι την ἑνδεκατην ὡραν ἐλαβον ἀνα δηναριον . |
| Ἁιδου οὐκετι ὁ αὐτος μενειν , ἐαν μη τα αὐτα ἑληται παλιν . Προ δε του πως ; Το δη | τοις στρατιωταις λεγοντες , Εἰπατε ὁτι Οἱ μαθηται αὐτου νυκτος ἐλθοντες ἐκλεψαν αὐτον ἡμων κοιμωμενων . και ἐαν ἀκουσθῃ τουτο |
| ὡς Ἀριστοφανης ὁ γραμματικος φησιν ὁτι πριν φαγειν οἱ Ἀττικοι κατα χειρος ἐλεγον , μετα δε το δειπνησαι ἀπονιψασθαι . | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| ἠ ἐν κινησει . ἡ δε μεταβολη παντων γλυκυτατον , κατα τον ποιητην , οὐ τῃ ἀριστῃ και ἀγαθῃ φυσει | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| ἑκατερω - θεν ἰσας της ΑΒ , κατασκευασεις ἰσοσκελες την βασιν των λοιπων πλευρων μειζονα ἐχον . Και μηδενος δε | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| . Πας κωνος κυλινδρου τριτον μερος ἐστι του την αὐτην βασιν ἐχοντος αὐτῳ και ὑψος ἰσον . Ἐχετω γαρ κωνος | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| διατριβων λογους τινας διαλεκτικους ἠρωτηθη προς Στιλπωνος : και μη δυναμενος παραχρημα διαλυσασθαι , ὑπο του βασιλεως τα τε ἀλλα | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| λογου χρειαν ἐχει . ἐπιτηδειοτατος προς φιλιαν ὁ πλειστα ἀδικεισθαι δυναμενος και φερειν . ταχος και ἐπειξις ἀπεστω του ἐσθιειν | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| ἐαν ἀκουσωσι , λιθοι γεγονασι : και τουτο οὐ δει περιφερειν , ἐν πηρᾳ φυλαττοντα αὐτο . καιτοι φερε , | και ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω |
| δ ' αὐτοις Λακωνας προς τας των γυναικων ἑστιασεις : περιφερειν τε αὐτους , ὁταν μελλωσιν ᾀδειν το παρεσκευασμενον ἐγκωμιον | λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : τουτο το βιβλιον ὁ ἑωρακας , γεγραμμενα εἰσιν τα ἐν τῳ οὐρανῳ |
| και δοξασας ψευδη οὐκ ἐμμενει τοις δεδογμενοις : οὐ γαρ ψεγεται ὁ τοιουτος : ὁ δε ἀκρατης ψεγεται : οὐκ | δε ᾐδειν ὁτι παντοτε μου ἀκουεις : ἀλλα δια τον ὀχλον τον περιεστωτα εἰπον , ἱνα πιστευσωσιν ὁτι συ με |
| ὁτι δοκει οὑτω και παλαι ὑπο Θρασυμαχου ὡς τοιουτον ὀν ψεγεται , ἀδικια δ ' ἐπαινειται : ἀλλ ' ἐγω | ὑπο τεσσαρων . και μη δυναμενοι προσενεγκαι αὐτῳ δια τον ὀχλον ἀπεστεγασαν την στεγην ὁπου ἠν , και ἐξορυξαντες χαλωσι |
| τῳ της καταστασεως ὀνοματι κεχρηται προοιμια του λογου την καταστασιν καλων : οἱ δε τεχνικωτερον περι αὐτης διοριζοντες και διεξιοντες | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| γε . Οὐδε γε αὐ λογων , ὠ μακαριε , καλων τε και ἐλευθερων ἱκανως ἐπηκοοι γεγονασιν , οἱων ζητειν | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
| γραφειν : το δε καλως οὐκ ὀνειδος . Και οὑτως ἐπεισερχεται ὁ περι της ῥητορικης λογος . Τι οὐν το | και δια τουτο οὐ δυναμαι ἐλθειν . και παραγενομενος ὁ δουλος ἀπηγγειλεν τῳ κυριῳ αὐτου ταυτα . τοτε ὀργισθεις ὁ |
| το περι ψυχης του Πλατωνος βιβλιον ἐφ ' ἡσυχιας : ἐπεισερχεται δε μεταξυ ἡ Δημαινετη αὐτη ἐκεινη και καθιζεται πλησιον | και τυφλους και χωλους εἰσαγαγε ὡδε . και εἰπεν ὁ δουλος , Κυριε , γεγονεν ὁ ἐπεταξας , και ἐτι |
| του σωματος την ψυχην ἐχοντα : τα δε πορρω του ὑμενος θνητα , πλεον ἐχοντα της ψυχης το σωμα : | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
| μεταξυ του δερματος και του περικρανιου μυος και του περικρανιου ὑμενος ἠ ὑπο τον περικρανιον ὑμενα , μεταξυ αὐτου και | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
| την ἐκ προθεσιν ἐχει , ἀντι του σφοδρα και πανυ πεπραται . ζηλος ] ἀντι του μακαριζεται φησιν ὁ προδοτης | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| σκυτινων και ἐρεων γινομενων , ὡς και ἐν τοις Ἀλκιβιαδου πεπραται προσκεφαλαιον σκυτινον και λινουν και ἐρεουν . ἐν δε | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| [ [ ] ! νεον τ ? [ [ ] ειν ταμ [ [ ] ην ? τομ ? [ | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| [ ! ! ! ! ] [ ! ! ] ειν [ ] τας ἰσας ἀναδεδεγμενας [ ] ὁλω ? | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| ὑπο του νοσεοντος προς τον ἰητρον : και ὁκοσα ἀκριβως ποιεεται ἐν τῃ τεχνῃ και λεγεται , και ἁ τε | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
| ἐϲται και ξυναποθνῃϲκειν γιγνεται κοτε . και τα ϲμικρα μεζονων ποιεεται διαδεξιαϲ : κἠν το προϲθεν ἐϲ κινδυνον ἀϲινεϲ ᾐ | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
| δεησει ἀρα και τον ὑπο βου και γου προσλαβοντα τον αον και γινομενον ʂ ι Μο νδ ἰσον εἰναι ⃞ῳ | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
| ἱνα δοντες και λαβοντες γενωνται ἰσοι . Ἐπιτεταχθω τον μεν αον τῳ βῳ διδοναι το γον , τον δε βον | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
| ἠ νεφρων , ἀλλα διαγινωσκεται ἐκ της τοπικης ὀδυνης . οὐρειται δ ' ἐνιοτε λεπτον και λευκον και ἐπι των | . εἰσκαλεσαμενος οὐν αὐτους ἐξενισεν . Τῃ δε ἐπαυριον ἀναστας ἐξηλθεν συν αὐτοις , και τινες των ἀδελφων των ἀπο |
| πληθος και της ὑλης το δυσπειθες διηθουμενον το οὐρον λεπτον οὐρειται οὐρειται λεπτον και δι ' ἐμφραξιν ἡπατος ἠ νεφρων | ἱνα βαλωσιν ἐπ ' αὐτον : Ἰησους δε ἐκρυβη και ἐξηλθεν ἐκ του ἱερου . Και παραγων εἰδεν ἀνθρωπον τυφλον |
| τῃ γῃ και οὐ βεβαιως την στασιν ἐχουσαι ὑπελειφθησαν , αὑται δε ἀθροου ἐπελθοντος του κυματος αἱ μεν αὐτων ἐμπεσουσαι | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| : Τρια ἐπεα διαρκεσει . ἱκαναι εἰσιν αἱ τρεις αἰτιαι αὑται , ἁς ἀπαριθμουμαι , παραστησαι το δικαιως αὐτῳ συμβεβηκεναι | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| δια το και τα παροντα ἀδοκητως εὐτυχησαι . οἱς δε πλεισται μεταβολαι ἐπ ' ἀμφοτερα ξυμβεβηκασι , δικαιοι εἰσι και | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| μετ ' οὐ πολυ το στομα της Περσικης , και πλεισται κολυμβησεις εἰσι του πινικιου κογχου . Τουτου δε του | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| Θεμιστοκλεα τον την ἐν Σαλαμινι ναυμαχιαν νικησαντα και Μιλτιαδην τον ἡγουμενον Μαραθωνι και πολλους ἀλλους , οὐκ ἰσα τοις νυν | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| Κ την ΚΣ διελθῃ [ ὡστε και ἐδυνεν το Ε ἡγουμενον της ΔΕ περιφερειας προδυνουσης της ΚΣ περιφερειας του Δ | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| μελιτος εἰναι μαλλον ἐν αὐτῳ χρειαν ἠ των κηριων : πλυνεται γαρ ταυτα κατα το ὑδωρ , οὐχ ἑψεται , | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| τε ἀνω κοιλιᾳ μετα πηγανου διδομενα . τεμνεται δε και πλυνεται ὀπῳ τε Κυρηναϊκῳ και πηγανῳ ἁλμῃ τε και ὀξει | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| τον ἀδελφον ἐν φυλακῃ ἀδεσμῳ ἐχειν , ἑως ἀν εὐ θηται τα παροντα , και αὐτον ὡς ἐπ ' ἀλλο | και ἐν τρισιν ἡμεραις οἰκοδομων , σωσον σεαυτον , εἰ υἱος εἰ του θεου , [ και ] καταβηθι ἀπο |
| τῃ Μελιτῃ το νυν ἀναχωρειν , ὁταν δε ἐν καλῳ θηται τα προς τον ἀνδρα και γενηται τα της ὀργης | : ὡς υἱοις ὑμιν προσφερεται ὁ θεος : τις γαρ υἱος ὁν οὐ παιδευει πατηρ ; εἰ δε χωρις ἐστε |
| Μυρρινη ἠ μυρϲινη . Ἐξ ἐναντιων και τουτο το φυτον ϲυγκειται οὐϲιων , ἐπικρατει δε ἐν αὐτῃ ὁμωϲ το γεωδεϲ | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| ἐκ θωρακοϲ και πνευμονοϲ ἀνακαθαρτικη . Μυρρινη ἐξ ἐναντιων οὐϲιων ϲυγκειται , κρατει δε ἐν αὐτῃ το γεωδεϲ ψυχρον : | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| τελει παραδους τα περι του πεντεκαιδεκαγωνου εἰς ἀστρονομικην θεωριαν συμβαλλομενα παυεται . το δε πρωτον θεωρημα λημμα ἐστι λημματος της | ἀγαπων με τους λογους μου οὐ τηρει : και ὁ λογος ὁν ἀκουετε οὐκ ἐστιν ἐμος ἀλλα του πεμψαντος με |
| την των Ἀττικων φωνην εἰωθως μεταλαμβανειν ἑκαστα των ὀνοματων οὐ παυεται λεγων οὐτε το καταληπτον οὐτε την καταληψιν οὐτε την | ἐμε ζητειτε , ἀφετε τουτους ὑπαγειν : ἱνα πληρωθῃ ὁ λογος ὁν εἰπεν ὁτι Οὑς δεδωκας μοι οὐκ ἀπωλεσα ἐξ |
| αἰτια ποιητικα προαιρεσεως , δηλον ἐκ του ἀνευ νου και διανοιας και ἠθικης ἑξεως μη εἰναι προαιρεσιν . εἰ μη | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| την πολιν τα γραμματα και ὡς οὐκ ἐκβεβλημαι της σης διανοιας και μνημης , ἀλλ ' ἐν τῳ καταλογῳ των | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |