| ὡς φιλοχρηματος . . ] Κυρου δε παις : Κυρου υἱος ὁ Καμβυσης , ἀδελφος δε κατα Ἑλλανικον Μαρφιου και | και ἐν τρισιν ἡμεραις οἰκοδομων , σωσον σεαυτον , εἰ υἱος εἰ του θεου , [ και ] καταβηθι ἀπο |
| πολεμου Ταραντινοις προς Ἰαπυγας . Ὡς Θρασυδαιος ὁ Θηρωνος μεν υἱος , τυραννος δε Ἀκραγαντινων , ἡττηθεις ὑπο Συρακουσιων ἀπεβαλε | : ὡς υἱοις ὑμιν προσφερεται ὁ θεος : τις γαρ υἱος ὁν οὐ παιδευει πατηρ ; εἰ δε χωρις ἐστε |
| ἀνδρος ἐδεξατο τιμηεντα . ὁ δε νους : ὁ δε συνετος ἀνηρ και κρεισσων των λοιπων ὁ Ἀδραστος κατεπαυσε την | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| ἁ ἐπιστανται . Κακου κορακος κακον ὠον : Κοραξ τις συνετος ἀνηρ κεχρησθαι πραγμασιν ἱκανος , συνιδων ὁτι οὐχ ὁμοιον | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| η του αἱματος μετ ' ὀξους # γ . Ἐχεοδηκτοις ἀντιδοτος . Ἀλευρου σιτανιου , χελωνης θαλασσιας αἱματος ξηρου ἀνα | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| ὑγιης ἐστι και ἀπαροξυντος του λοιπου . ἡ δε Φιλωνος ἀντιδοτος παρηγορει μεν τους δια ψυχραν αἰτιαν ὀδυνωμενους , οὐκ | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| δικαια ἐστι δια τον Ἀθηνησι νομον τον το δοκουν τοις δικασταις ἡγουμενον κυριον . ἀλλα μην τουτο νομῳ και φυσει | τοσον ἐστιν το γενος των ἀνθρωπων , καθως εἰπεν ὁ προφητης : ἐστησεν ὁρια ἐθνων κατα ἀριθμον ἀγγελων θεου . |
| αὐτος αὐτα εὑρηκε και ἐνθυμειται , ἠ ὁτι προσενθυμεισθαι τοις δικασταις , εἰ τι ἐλλειποι , καταλειπει . ἐχουσι δε | . λεγει αὐτῳ ἡ γυνη , Κυριε , θεωρω ὁτι προφητης εἰ συ . οἱ πατερες ἡμων ἐν τῳ ὀρει |
| μηδενος ἀξιων ἠσαν . ὠφειλεν εἰπειν “ ὠ μακαριος του σκεμματος , του ἐξευρηματος ” : νυν δε διαγελων ἐφη | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| : οὐδεν γαρ διασαφει περαιτερω . ἡ μεντοι χαλεποτης του σκεμματος και ἐντευθεν δηλη : εἰτε γαρ εἰδος εἰτε ὑλη | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| ὑπο των ἐτησιων ἐλαυνεσθαι , μεχρι ἀν ὁτου προσπεσηι τοις μεγιστοις ὀρεσι των κατα την οἰκουμενην , ἁ φησιν εἰναι | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ἐργων . τοιγαρουν ὁραν ἐστι τους τοιουτους αὐτους μεν τοις μεγιστοις ἀκληρημασι περιπιπτοντας , ταις δε πολεσι των ἀτυχηματων γινομενους | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| εὐπεπτος , εὐαναδοτος , εὐκοιλιος . τουτων δε ὁ προσφατος ὑποπτος , ἐπει τους θαλαττιους λαγως σιτειται . διο και | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| εὐπεπτος , εὐαναδοτος , εὐκοιλιος . τουτων δε ὁ προσφατος ὑποπτος , ἐπειδη τους θαλαττιους λαγως θηρευοντες σιτουνται : διο | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| ὡροσκοπου τῳ κληρῳ της ἀνδρειας και της τολμης , ἐτι καταλειπομενων τῃ Ἀφροδιτῃ ἐκ των ὁριων αὐτης λεπτων μϚ , | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| ποιησαι ἐπιθυμειν , ἀλλ ' ἑνεκα του πληθους των ἐμοι καταλειπομενων Θηριππιδῃ τε τας ἑβδομηκοντα μνας και Δημοφωντι τα δυο | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| ἐπειδη οὑτοι , ἐφη , ὠ συμποσιαρχε , ὑπο λογοδιαρροιας ἐνοχλουμενοι μη πεινωσιν ἠ τα περι της φακης λεχθεντα χλευαζουσιν | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| οὐτε τους ποδας ἐπι την γην θειναι συσσεσωρευμενων αὐτων , ἐνοχλουμενοι δε και ὑπο της των τετελευτηκοτων ὀδμης , ἐφυγον | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| των ἐγγεγραμμενων , και των τας ψευδεις συγγραφας ἐπιφεροντων , ἀμφοτερας ἐκελευσεν ἀποκοπτεσθαι τας χειρας , ὁπως οἱς ἑκαστος μερεσι | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
| : συχνοι γουν των διαπλευσαντων τον πορθμον ἁμα φασιν ἰδειν ἀμφοτερας ἑκατερωθεν τας ἀκρας . ἐν δε τῃ ὀρεινῃ των | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
| πυα ἀποχωρεουσιν ὑγιαζεται ἡ νουσος . Τοις μελαγχολικοις μετα φρενιτικων ἐχομενοις αἱμοῤῥοϊδες ἐγγενομεναι ἀγαθον . Ὁσοι μαινονται , αὐτοματοι ἠ | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| την αὐτην δυναμιν ἐχοντος πραγματος ἐν ὀλιγανθρωπιαις ὑπο πολλης ἀποριας ἐχομενοις , γευσαμενοις δε και ἀναγκασθεισι χρησασθαι τοις συσσιτιοις ἐδοξεν | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ἐσομαι αὐτῳ εἰς πατερα , και αὐτος ἐσται μοι εἰς υἱον ; ὁταν δε παλιν εἰσαγαγῃ τον πρωτοτοκον εἰς την |
| ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς | φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα πρεσβυτερους ἐφονευσε |
| μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | λυχνοι καιομενοι , και ὑμεις ὁμοιοι ἀνθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον ἑαυτων ποτε ἀναλυσῃ ἐκ των γαμων , ἱνα ἐλθοντος και |
| ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην | . εἰπεν δε αὐτῳ , Ἀφες τους νεκρους θαψαι τους ἑαυτων νεκρους , συ δε ἀπελθων διαγγελλε την βασιλειαν του |
| , εἰποντες ὁτι γνωριζεται ἡ παραγραφη ἐκ του προςκεισθαι ὁτι παραγραφεται : διο προςηκε μη τουτῳ προςεχειν , ἀλλα τῳ | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| παραγραφεσθαι , οὐτε ὡς γενομενης ἠδη κρισεως περι της ὑβρεως παραγραφεται , οὐτε τιμωρια τις ἐπι τουτῳ δευτερα παρηκολουθησεν , | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| Παρθους και Μηδους και Περσας παραστησοιτο , οὐκ ἐτι Ῥωμαιων ἀνεξεσθαι την αὐτου νοσφιζομενων ἀρχην , ἀλλα θεραποντας περιφανως ἡγησαμενον | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| ἡμας ὡς κατα σου την ἀρχην πικραν ἐχοντας , οὐκ ἀνεξεσθαι φασκουσα ἐπι πλεον σε ἀποντα , ἀλλ ' ἐπιβοησαμενη | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| ὀντα και ἐπιβουλοτερα και δυσμαχωτερα των θυραιων . ὁ γαρ τοι προεδρος και συνθακος της βασιλειας ὁ νομος , συγκατελθων | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| δ ' αὐ τοι δολομητα θεων συμφρασσατο βουλας ; αἰει τοι φιλον ἐστιν ἐμευ ἀπο νοσφιν ἐοντα κρυπταδια φρονεοντα δικαζεμεν | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| ζῃ το γεννηθεν και τρεφεται ι σωζῃ της κατηγοριας α ἐπιβαλεσθαι ὡρα [ ἐστιν ] ἁπαξ μονον β ἐαν πλευσῃς | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| : Ἱερωνυμος δε φησι και Σκυθινον τον των ἰαμβων ποιητην ἐπιβαλεσθαι τον ἐκεινου λογον δια μετρου ἐκβαλλειν . . : | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
| ἀνθρωπων ὀνομασθεισαν . ὁμοιως δε και κατα την νησον ταυτην ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τηι Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| ἠ χονδριλης ἠ ψυλλιου ἠ ὀμφακος ἠ ἀνδραχνης τριβοι ὡς ἀνειναι χυλον τινα , ἀριστον ἑξει φαρμακον προς τα καρκινωδη | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| οὐδετερως ' . . . + . ἀφοδος : ὁ ἀποπατος , ὁδος . λεγεται δε ἀφοδος και ἡ ἀναχωρησις | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| τε και ἐργαστικωτερος ἐν τοισι γυμνασιοισιν : ὁ δ ' ἀποπατος σμικροτερος τε και ξυνεστηκως μαλιστ ' ἀν τουτῳ γενοιτο | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| ὡστε ταυτῃ πασχειν , ἀλλ ' ἀναλεξας τα πεσοντα , παραθεσθαι παλιν ἐκελευσε τον Ἀλκιβιαδην : ὡς δε ἐκεινος οὐ | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| ἐφυλαξε το αἐστι . και ἀλλα παμπολλα εἰς το τοιουτον παραθεσθαι . ἀναγκαια ἀρα και ἡ μονη του ι ἐν | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| , εἰ δε τις τουτων πλημμελοιη , μαστιγουσθωσαν Λακεδαιμονιοι , ἐπισκωπτων τας παρ ' αὐτοις ἀγομενας μαστιγωσεις . παρα - | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| . δια ταυτα παρεβαλλεν εἰς τας πανηγυρεις . ἐλεγε δε ἐπισκωπτων , ὁτι ἐπιπληττοι το του κυνος : [ δια | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| προς την ἱκετειαν τας ἑταιρας ὡς πλειστας , και ταυτας προσευχεσθαι τηι θεωι και ὑστερον ἐπι τοις ἱεροις παρειναι . | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| ἐλθων οὐν εἰς τον τοπον τιθω τα γονατα και ἠρξαμην προσευχεσθαι τῳ κυριῳ και δοξαζειν αὐτου το ὀνομα , ὁτι | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| . τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| των συμμαχων γνωμας ἀριστας βασιλεϊ ἀπεδεξατο . Των δε κατελεξα πολιων ἡγεμονευειν αὐτην το ἐθνος ἀποφαινω παν ἐον Δωρικον , | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| φορεον και θαπτον ἑκαστοι , τους δ ' ἐξ ἀλλαων πολιων οἰκονδε ἑκαστον πεμπον ἀγειν ἁλιευσι θοῃς ' ἐπι νηυσι | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| εἰναι ἀναγκαιον . Τουτο δε ἐν ᾡ ἐστι , του κατεχοντος αὐτο και πεπληρωκοτος ἑτερον εἰναι δει , ἀσωματον ὀν | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| και λιχανος . Ἑρμου δε το μεταιχμιον Ἀφροδιτης και Ἡλιου κατεχοντος παραμεση . περι ὡν ἀκριβεστερον και μετα γραμμικων και | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | γεγονας : μηκετι ἁμαρτανε , ἱνα μη χειρον σοι τι γενηται . ἀπηλθεν ὁ ἀνθρωπος και ἀνηγγειλεν τοις Ἰουδαιοις ὁτι |
| γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ | οὐ μη παρελθῃ ἡ γενεα αὑτη μεχρις οὑ ταυτα παντα γενηται . ὁ οὐρανος και ἡ γη παρελευσονται , οἱ |
| το νυν σελας , και τον διφρευτην Ἡλιον προσεννεπω , πανυστατον δη , κοὐποτ ' αὐθις ὑστερον . Ὠ φεγγος | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| προσδερκεσθε μ ' ὀμμασιν , τεκνα ; τι προσγελατε τον πανυστατον γελων ; αἰαι : τι δρασω ; καρδια γαρ | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| και ἐπ ' ὀλιγον πεπαινομενα , φλαυρα : και το καταψυχεσθαι ὡδε , πονηρον . Τα ὑποκαρωδεα και ἰκτερωδεα οὐ | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
| και ἐπ ' ὀλιγον πεπαινομενα , φλαυρα : και το καταψυχεσθαι ὡδε , πονηρον . Τα παρ ' οὐς ἐν | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
| κρατος προεξαγαγομενοι : προτερον ἠ Ἀθηναιοι . του παντος : στρατευματος δηλονοτι . σφισι : τοις Ἀθηναιοις . των προτερων | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
| Ἰωνος κατα συγγενειαν ἐνικησαν Ἀθηναιοι . ἀπο οὐν της του στρατευματος βοης της ἐπι τῳ ἀστει δραμουσης ὁ Ἀπολλων † | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
| ἀφειθη ὑπο του τοτε της Συριας ἀρχοντος , ἀνδρος φιλοσοφιᾳ χαιροντος , ὁς συνεις την ἀπονοιαν αὐτου και ὁτι δεξαιτ | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
| : παρ ' ὑπονοιαν . Γ ἐπαιξεν ὡς του Ἑρμου χαιροντος ταις κλοπαις . οὑτω γουν σε τιμησαι προαιρουμεθα , | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
| γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | , και το ἀνθος αὐτου ἐξεπεσεν και ἡ εὐπρεπεια του προσωπου αὐτου ἀπωλετο : οὑτως και ὁ πλουσιος ἐν ταις |
| , τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον | οἰνου : και του ἐπερχομενου ἐτους οὐ μη εὑρεθῃ ἐπι προσωπου πασης της γης ἡμιχοινικον σιτου οὐδε ἡμισταμνος οἰνου . |
| παρεστι δε το βασιλικον ἁπαν συνεδριον προκαθημενου του τα σκηπτρα λαχοντος : οὐ μιαν δε μονον ἠ δευτεραν ἠ τριτην | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| Ἀλλοι δε μεριζουσι τοις ζ θεοις ἀπο του δεσποτου του λαχοντος τον ἐνιαυτον , τῳ μεν ἑαυτου κυριῳ την ἑαυτου | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| αὐτου πεμφθεντας ἀπρακτους ἠφιει , παρα δε τον βασιλεα τους διαλεξομενους ἐστελλεν , ὡς , εἰ μη γην και χρηματα | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| τινας των πολεμιων . Ὁτι και ἡνικα τις πρεσβεις ἀποστειλῃ διαλεξομενους τοις πολιταις , ὁπως ἁπαντων ἐπι την αὐτων ἀκροασιν | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| Κυδωνιαν πολιορκειν ἐπεχειρησεν . κατασκευασαντος δε αὐτου μηχανας πολιορκητικας και προσαγοντος τῃ πολει , κεραυνων πεσοντων αὑται μεν ὑπο του | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| μηχανην κατεσκευασε τριπλασιαν τῳ ὑψει και πλατει της προτερον , προσαγοντος δ ' αὐτην προς τον λιμενα νοτος ἐκνεφιας ἐπιγενομενος | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| τους ἀρχοντας ἐν τοις ὑπερ αὑτου λογοις ἐσται βελτιων οὐδε δυνατωτερος . συ δ ' ὡς μεν ῥητορα θεραπευεις τον | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| και σιδηρου , των ἐν τῃ φυσει κραταιοτατων , φανεις δυνατωτερος , ἀποτραγων τοις ὀδουσι την γλωτταν εἰς τον βασανιστην | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| λιβανωτον ἠ βδελλιον , εἰ μεν οὐν δυναιτο ἡ γυνη καθησθαι , καθισαντες αὐτην ἐπι μαιωτικου διφρου , περιστειλαντες ἰσχυρως | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| γεγονεν αἰτιον , σοι μεν του ἐλθειν προς ἐμε και καθησθαι νυν ἀκουοντα , ἐμοι δε του λεγειν ταυτα . | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| ψιλῳ . τι γαρ δυναται καθ ' ἑαυτο ὑγραναι ἐκτος ὑδατος ἠ ἐμψυξαι καλως ὑπο χολης ἐκπυρουμενον σωμα ; βελτιον | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| ἀνωμαλος ἐστιν ἠ ἀνεμος ὡς εἰκος ταραχωδης κινουμενος ἠ ἠχος ὑδατος παρεμποδιζει τῃ φωνῃ του καθαρως διακουεσθαι , οὐκ ἀτοπον | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| το ὠειδες , ὁπερ ἐπιτεγγει αὐτο συνεχως ὑπο των ἐνεργειων ξηραινομενον : και προβολος αὐτῳ ἐστιν , ἱνα μη ἀμεσως | μετα δυναμεως πολλης και δοξης . και τοτε ἀποστελει τους ἀγγελους και ἐπισυναξει τους ἐκλεκτους [ αὐτου ] ἐκ των |
| και τακερας γενομενας λειοτριβησας ἐμπλασον εἰς ὀθονιον και ἐπιτιθει : ξηραινομενον δ ' ὑγραινεσθω τῳ ὀξει . Προς ἀνθρακας . | οὐρανου μετα δυναμεως και δοξης πολλης : και ἀποστελει τους ἀγγελους αὐτου μετα σαλπιγγος μεγαλης , και ἐπισυναξουσιν τους ἐκλεκτους |
| καλλιλογειτε και εἰρωνευεσθε , ὠ Μηνυκιε , ὀνομα καλον ἐργῳ περιθεντες ἀνοσιῳ ; οὐ γαρ δη καθοδον μοι διδοτε , | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| . πρωτοι δ ' ἐς αὐτην οἱ βασιλεις ξυλοφορουσι και περιθεντες ἑτεραν ἐν κυκλῳ βραχυτεραν τῃ μεν ἀνω γαλα και | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| κἀκει ποιειν την προσοχην ἐχειν . Ὡσπερ εἰ τις ἀκουσαι ἀναμενων ἡν ἐθελει φωνην , των ἀλλων φωνων ἀποστας το | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| Σαρδεις . Κυρος ἐκρατησε Σαρδεων : Κροισος κατεσχε την ἀκροπολιν ἀναμενων την ἐκ της Ἑλλαδος βοηθειαν . Κυρος τους οἰκειους | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| τις τον τοπον τουτον κινειν πολλαχως : ἠλπισα γηροβοσκον παιδα ἐσεσθαι μοι . ὁ δε οὐ μονον οὐδεν τουτων ποιει | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| βαρβαρικας : Θουκυδιδης δε , μεγαν τε και αὐτος ἐλπισας ἐσεσθαι και ἀξιολογωτατον και μειζω των προγεγενημενων ἐκεινον τον πολεμον | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| τους ἀνθρωπους ὁ Σωτηρ Ἀντιοχος εἰς την νυν Ἀπαμειαν της μητρος ἐπωνυμον την πολιν ἐπεδειξεν Ἀπαμας , ἡ θυγατηρ μεν | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| Φιλυρες , ἐθνος προς τῳ Ποντῳ , ἀπο Φιλυρας της μητρος Κρονου . το θηλυκον Φιλυρις και Φιλυρηις πλεονασμῳ του | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| οὑτος ἐμοι λογον ὑποσχετω ὁμοιως . ἐαν οὐν μη δοκῃ προθυμος εἰναι προς αὐτο το ἐρωτωμενον ἀποκρινεσθαι , και ἐγω | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| και συντασσουσιν οὑτως , ἀνηρ ἐπ ' αὐτῳ αἰθων και προθυμος και διαπυρος τετακται ἐν βιᾳ , ἠτοι ἐν δυναμει | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| μιαν αὐτην ὑποτιθεσθαι και μη δεισθαι τριτου του και ταυτην συνεχοντος ; οὑτω μεν οὐν ὁ λογος δυσχερης ἑκατερωθεν . | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| πολεμιων ἡγεμονος ἠ ἐπι θατερου κερως ὀντος ἠ τα μεσα συνεχοντος της φαλαγγος , “ τεθνηκεν ὁ των πολεμιων στρατηγος | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| στιχοι οβʹ . + εἰσθεσις διπλης συνεχους ἐν ἐκθεσει του δραματος . οἱ δε στιχοι εἰσι τροχαϊκοι κεʹ , ὡν | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| οἱ περι τον Φιλοχορον ἀναγραφουσιν . εἰλικρινως δε τους του δραματος χρονους οὐκ ἐστι λαβειν : οὐ δεδιδακται γαρ Ἀθηνησιν | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| ἐργων οὐκ εὐγνωμονα ἐχει την προκλησιν , το δε τους ἐνοχλουντας ἀποσειεσθαι ἐκ τε της ἀγαθης συνειδησεως ἐχει το θαρραλεον | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| ἀπελθουσα ἀφωνος μενεις ; εἰωθαμεν δε τοιουτοις λογοις προς τους ἐνοχλουντας κεχρησθαι . θ ἀνασχησει ] οὐχ ὑπομενεις . Ξ | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| , των δε και πτηνων . και πλειστους δε και μεγιστους ἐλεφαντας ἐκτρεφει , χορηγουσα τας τροφας ἀφθονους , δι | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| ἀνθρωποις πολυ τι ὑπερ τους ἀλλους Ἰνδους , και μεγεθει μεγιστους και ἀνδρειᾳ . ταυτα δε ἐξαγγελλομενα Ἀλεξανδρον μεν παρωξυνεν | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| οἱ περι των ἐθων ἀγωνες και τους περι ψυχης κινδυνους ὑπερβαλλουσιν , ἀλλ ' ὁτι και μονοι των ὑφ ' | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| γαρ εἰρηνται ὁτι ἐν αὐτῃ τῃ ὀρεξει της πλησμονης οὐχ ὑπερβαλλουσιν , ἀλλα τῳ ἐπιτεταμενως ἐχειν περι τι και σφοδρως | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| , κουφοτατων αὐ νοων , Ἐκτραπελιας θλιψιν ἐκ τετραποδων . Τοιουτος Ἑρμης δωδεκα τοπους τρεχων . Ὡροσκοπουσαν την Σεληνην εἰ | εἰ ἁγιων ποδας ἐνιψεν , εἰ θλιβομενοις ἐπηρκεσεν , εἰ παντι ἐργῳ ἀγαθῳ ἐπηκολουθησεν . νεωτερας δε χηρας παραιτου : |
| ἀρα μονον οὐδαμου ὀντα εὐτυχως ποθεν δοκεις συναρπασαι ; “ Τοιουτος μεν οὐν ὁ του Ξενοφωντος ἐστι λογος , δυναμιν | ἱνα κατα χαριν , εἰς το εἰναι βεβαιαν την ἐπαγγελιαν παντι τῳ σπερματι , οὐ τῳ ἐκ του νομου μονον |
| ὑπολογος ἐστι προς τον μειζονα , οὐκ ἐσται τις τριτος προλογος κατ ' ἐκεινο το μοριον ὑπολογον ἐχων τον μειζονα | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| . και ἐν ἐνιοις δε των ἀντιγραφων ἑτερος τις φερεται προλογος , πεζος πανυ και οὐ πρεπων Εὐριπιδῃ : και | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| τουτακι δ ' οἰοπολος : το τηνικαυτα δε ὁ μονος ἀναστρεφομενος θεος παρεγενετο ἀνδρος αἰδεσιμου και ἀξιοπρεπους φαιδραν και εὐπρεπη | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
| και την δοξαν οὐ προς ἐκεινην ἀλλα περι τα ἐκεινης ἀναστρεφομενος , ὡσπερ ἐνταυθα ὁ Σωκρατης περι Λυσιου λεγει κινων | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
| λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| δαμεις ἐν δηιοτητι . οὐδ ' ἐλαθε : καθ ' ὑπερβατον , οὐκ ἐλαθε δε . . ? . Χ | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| αὐτην χωρισει τις περι ἡν γινεται των προ αὐτης ῥηθεντων ὑπερβατον ἐστιν : ἡ γαρ λεξις φησιν ἡ ποιουσα την | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| τον Εὐφρατην ποταμον ἐκτισε πολιν εὐ τετειχισμενην , ἑτερομηκες αὐτης ὑποστησαμενος το σχημα . εἰχε δε των μεν μακροτερων πλευρων | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| τοσουτον μη διαφερομενον , ὁτι τας αὐτας των ὁλων ἀρχας ὑποστησαμενος παντα φθαρτα ποιει και οὐ τα μεν ἀιδια τα | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| ἀλλ ' ἐκ των ἐναντιων ῥητορα και δεινον εἰπειν : συνετον : κυβερνητην : περιφραστικως εἰπεν ἀντι του παντι ἀρμενῳ | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| . Φησι μεντοι Ἁβρων ὡς το ἐγω μεν παρεγενομην οὐ συνετον , εἰ παραλειποι την ἀντωνυμιαν , οὐκ ἐπιστησας ὡς | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| : οὐτε γαρ ἐθνος των ἐντος του Ποντου οὐδεν ἐχομεν προβαλεσθαι σοφιης περι οὐτε ἀνδρα λογιον οἰδαμεν γενομενον , παρεξ | και ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω |
| ὁ Συριανος διηγειτο πολλοις τισιν , ὡς οὐδεν ἠν αὐτῳ προβαλεσθαι κλειδιον οὑτω πολυπλοκον τε και μηχανικως εἰργασμενον , ὁπερ | λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : τουτο το βιβλιον ὁ ἑωρακας , γεγραμμενα εἰσιν τα ἐν τῳ οὐρανῳ |
| ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| . Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| φιλοσοφιαν , και ποιειν οὐκ ὀλιγους εἰς τα σα βλεποντας δικαιοτερους . ποιεις δε και ἡμιν τα περι τους λογους | ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ σκηνη του θεου μετα των ἀνθρωπων |
| ᾡ ὑμων ἀκουω ἀπορουντων τι το δικαιον , ἐν τουτῳ δικαιοτερους τους ἀνθρωπους ποιω . και ὁ Σωκρατης , Πως | και οἱ το βαπτισμα λαβοντες τι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : τοτε ἐρωτηθησεται το γενος των Χριστιανων , |
| ὁσης Ἀθηναιοι ἀρχουσιν ἐν δημοσιῳ : και τους ἐν Σκιωνῃ πολιορκουμενους Πελοποννησιων ἀφειναι και τους ἀλλους ὁσοι Λακεδαιμονιων ξυμμαχοι ἐν | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| ἐργων ἠδη συντελειαν λαμβανοντων , της δε τροφης ὑπολιπουσης τους πολιορκουμενους οἱ περι Λυσιμαχον , τηρησαντες νυκτα χειμεριον , ἀναζευξαντες | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| ἀργυριον αἰτουντι οὐκ ἐδοσαν , οὐδε των κοπρωνων ἀν ἐπιστατας ἑλεσθαι φασκων , οὐκ ἐκεινους ὑβριζων , οὐ , ἀλλα | οὐν την ἰσην δωρεαν ἐδωκεν αὐτοις ὁ θεος ὡς και ἡμιν πιστευσασιν ἐπι τον κυριον Ἰησουν Χριστον , ἐγω τις |
| Ἀλλα διδωμι σοι , ἐφη ὁ Χειρισοφος , ὁποτερον βουλει ἑλεσθαι . εἰπων ὁ Ξενοφων ὁτι νεωτερος ἐστιν αἱρειται πορευεσθαι | και παρακαλων αὐτον και λεγων , Διαβας εἰς Μακεδονιαν βοηθησον ἡμιν . ὡς δε το ὁραμα εἰδεν , εὐθεως ἐζητησαμεν |
| στερεου φυσιν ἐδειξε , των προ αὐτης ἀριθμων τοις ἀσωματοις ἀνακειμενων : κατα μεν γαρ το ἑν ταττεται το λεγομενον | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| πεποιημενα και τεχνης θαυμαστης δαιδαλα . κελευει των λυχνιων των ἀνακειμενων αὐτῳ , ἀργυρα δε ἠν ταυτα , το ἑτερον | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| κλεπτης ἠ ποια δικαστηρια φοβερα τοις οὑτως παρ ' οὐδεν πεποιημενοις το σωμα και τα τουτου κτηματα ; μεινατε , | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
| ἀναθημασιν , οὐκ ἀνδριασιν , ἀλλα λεβησι και τριποσι χαλκου πεποιημενοις . Λακεδαιμονιοι μεν οὐν χρυσωσαι βουλομενοι το προσωπον του | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
| μη τουτο , πεπεισται δε ὁτι πολλαπλασιων της γης , φανταζεται δε και ὁτι ποδιαιος , ἀναγκη ἀρα ἐν τῳ | τον χιλιαρχον , ἐχει γαρ ἀπαγγειλαι τι αὐτῳ . ὁ μεν οὐν παραλαβων αὐτον ἠγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν |
| ἀποθανοντα κευθει ] κρυπτει , ἀλλ ' ὡς ζων μοι φανταζεται αὐ ] παλιν ταν ταλαιναν ] την ἀθλιαν ἐνερων | δει ἐλθειν πρωτον ; ὁ δε ἐφη αὐτοις , Ἠλιας μεν ἐλθων πρωτον ἀποκαθιστανει παντα , και πως γεγραπται ἐπι |
| δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| ' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| ἐγχει ἑλεσκον ἀνδρων δυσμενεων ὁ τε μοι εἰξειε ποδεσσι . τοιος ἐα ἐν πολεμῳ : ἐργον δε μοι οὐ φιλον | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| ψυχην οὐκ ἐχον ἐσθιομεν . ἀλλο : ἠν ἀρα Πυθαγορης τοιος σοφος , ὡστε μεν αὐτος μη ψαυειν κρειων και | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| ἐγω δε παρειχομην , ἠ τους παραγενομενους μη παρειχομην , ἑτερους δε τινας , εἰκοτως ἀν οἱ τουτων λογοι πιστοτεροι | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| ἀργον και ἀκαρπον , μηδεν αὐτης ὀνινασθαι μελλοντα μηδε ὠφελησειν ἑτερους ; πλην εἰ μη και ἀκοη καλον , ἱνα | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| : και ἐγκαρσιος : εἰρωνευεσθαι , ψευδολογειν : χλευαζειν , ὑποκρινεσθαι : παρα το εἰρων εἰρωνος , εἰρωνευω : τουτο | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| ἀναγνωσμα διελθειν , ἀλλ ' αὐτοι διδασκουσι , πως αὐτους ὑποκρινεσθαι δει , νυν μεν εἰρωνευομενον , νυν δε ἀγανακτουντα | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| . . , : Φερεκυδης ἐν ἑκτῳ Εὐηνιαν αὐτην φησι καλεισθαι . . : Ἰοφωσσα : ἡ χαλκειος , ὡς | ἡμερᾳ τον πηλον ἐποιησεν ὁ Ἰησους και ἀνεῳξεν αὐτου τους ὀφθαλμους . παλιν οὐν ἠρωτων αὐτον και οἱ Φαρισαιοι πως |
| το συμπερασμα καλως ἐχειν , στοιχεια φαμεν ὑπο των παλαιων καλεισθαι τα γεννητικα των ὁλων αἰτια . πολλων δε εἰρημενων | οὐκ οἰδεν που ὑπαγει , ὁτι ἡ σκοτια ἐτυφλωσεν τους ὀφθαλμους αὐτου . Γραφω ὑμιν , τεκνια , ὁτι ἀφεωνται |
| : οὐ γαρ ἡ Σπευσιππου λυσις , καθ ' ἡν ἐνισταμενος λυειν ἐπιχειρει τονδε τον λογον , συμβαινει τῃ ἀληθειᾳ | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| Παρμενιδου του διδασκαλου αὐτου δοξαν λεγουσαν ἑν το ὀν εἰναι ἐνισταμενος και συνηγορων τηι του διδασκαλου δοξηι ἐπεχειρει δεικνυναι ὁτι | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| ἐπειδη οὐκ ἐστι μετα μακρας ἐνταυθα : το γαρ ι συνεσταλμενον ἐστιν : ἀλλα κανονιζεται ἀπο της δοτικης των ἑνικων | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| αἰτιαν το λαας το προσηγορικον και το μεγας το ἐπιθετον συνεσταλμενον ἐχουσι το α . Και περι μεν του λαας | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
| ὡστε αὐτα καθ ' αὑτα ὑπαρχουσιν . Δειξας δια των προλαβοντων ὁτι το ὀν και το ἑν αὐτοον ὑπαρχει και | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
| ὀρθας . πλειονα σημεια . , ] δια μεν των προλαβοντων δυο θεωρηματων ὡς ὁμολογουμενον λαμβανων ὁ στοιχειωτης το καθ | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
| και της ἀλλης Αἰγυπτου βασιλεων γενεσθαι φησιν ἐπι τους ποιμενας ἐπαναστασιν , και πολεμον αὐτοις συρραγηναι μεγαν και πολυχρονιον . | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| , ὁς ἐν τῳ τριτῳ φησιν ἀμβην καλεισθαι την ὀφρυωδη ἐπαναστασιν . και γαρ οἱ Ῥο - διοι ἀμβωνας καλουσι | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| Τι οὐν ; οὐ νομοθετου και ταυτα αὐ φησομεν εἰναι διανεμειν ; Και μαλα . Βουλει δη τα μεν ἁπαντα | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| οὐτι που χρυσῳ κεκοσμημενας , ἀλλα παντοιων ἀνθων στεφανοις . διανεμειν δε και των ἀνθων αὐτων , και τἀλλα ἐπιμελεισθαι | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| το ἐν ᾡ τι γιγνεται του ἐν αὐτῳ γιγνομενου ὀφειλει προϋπαρχειν , ὁ γιγνομενος ἐν ἑαυτῳ χρονος , εἰ μεν | παραβολην . και λεγει αὐτοις , Οὑτως και ὑμεις ἀσυνετοι ἐστε ; οὐ νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς |
| οὐδεν γινεται ἐκ του μηδαμῃ μηδαμως ὀντος : δει γαρ προϋπαρχειν την ὑλην ἐπι των γινομενων . εἰτα λοιπον ζητει | το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε , ἀλλ ' ἐγω ἐξελεξαμην ὑμας ἐκ του κοσμου |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| διασυρων το τειχος της ἀκροπολεως . και ὁτι οὐ δυνατον ἀντισχειν προς τοσαυτην του βαρβαρου παρασκευην : προς τι γαρ | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| της πολεως και της ἐνταυθα διατριβης : οὐ γαρ μικρον ἀντισχειν τοσαυταις μεν ἐπιθυμιαις , τοσουτοις δε θεαμασι τε και | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| ἐγω την ἀληθινην δοξαν ἐσεσθαι και λογον ἡμων μεν ὀντων ἐπιεικων βελτιω , φαυλων δε , τοὐναντιον . . . | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| ἐχει γαρ τα φυσει ἀγαθα και κρειττω μετα φιλων και ἐπιεικων ἠτοι ὁμοιων αὐτῳ ἠ μετα ὀθνειων και κατα τα | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| ] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
| ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
| ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | περι ἐμαυτου , ἡ μαρτυρια μου οὐκ ἐστιν ἀληθης : ἀλλος ἐστιν ὁ μαρτυρων περι ἐμου , και οἰδα ὁτι |
| λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα | . εἰ τα ἐργα μη ἐποιησα ἐν αὐτοις ἁ οὐδεις ἀλλος ἐποιησεν , ἁμαρτιαν οὐκ εἰχοσαν : νυν δε και |
| και ὠνομασεν ἀντι της Ἰφιγενειας Ὀρσιλοχιαν . ἐγενετο δε Ἀχιλλει συνοικος . Τυφων ἐγενετο Γης υἱος ἐξαισιος δαιμων προς ἰσχυν | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| φανερᾳ τῃ ψηφῳ καταψηφισαμενος , οὑτος ἐν ταυτῃ τῃ χωρᾳ συνοικος ὑμων γεγενηται . Βουλομαι δ ' ἐτι βραχεα προς | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| . ὁταν δε γε μυρια ἀναπληρωθῃ , ἑκατον ταλαντα ἡ προσοδος ἐσται . ὁτι δε δεξεται πολλαπλασια τουτων μαρτυρησαιεν ἀν | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| και λαμβανοντος . σοι δε νυν ἡ κατ ' ἐνιαυτον προσοδος πλειων ἐσται ἠ ἐμπροσθεν τα παροντα παντα ἁ ἐκεκτησο | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| εἰδη φυταριων . . . σισυμβρια : Φυλλα τινα οἱς στεφανουνται οἱ νυμφιοι . 〚 νυμφιων βιον : Ἠ ὁτι | ἀγαπων με τους λογους μου οὐ τηρει : και ὁ λογος ὁν ἀκουετε οὐκ ἐστιν ἐμος ἀλλα του πεμψαντος με |
| Ἀθηναιοι ἐπαινουσι και ὁτε Ἀθηνησιν οἱ παιδες ἐν μηνι ἀνθεστηριωνι στεφανουνται των ἀνθεων τριτῳ ἀπο γενεας ἐτει , κρατηρας τε | ἐμε ζητειτε , ἀφετε τουτους ὑπαγειν : ἱνα πληρωθῃ ὁ λογος ὁν εἰπεν ὁτι Οὑς δεδωκας μοι οὐκ ἀπωλεσα ἐξ |
| δε Ἡρακλεωται τουτοις τοις λογοις ἐξηπατημενοι ὡς ἀληθεσι τοις τερατευθεισιν ἐπιστευον . Ὁ δε Κοννακοριξ , ὡς ἠπατημενους ἐγνω , | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| τουτο ὡς νομοθετῃ ἐπειθοντο και ἐφιλουν οὑς ἐκεινος δοκιμαζοι και ἐπιστευον ἀριστους ἀνδρας εἰναι . τα τελευταια και ἐμυηθη μονος | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| νοουμενων ἐστι παραστατικα , ἁπερ ἀπολυτως νοειται : ὁ γαρ ἀποφαινομενος περιπατω ἠ γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
| πλεον † ἀνοιαν και μανιαν δεικνυσι τιμιῳ ἱππῳ παραβαλλοντα αὐτον ἀποφαινομενος τον κανθαρον . και χαριν περιποιει πολλην τῳ ποιηματι | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
| . εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ἑαυτους ἁγνους εἰναι τῳ πραγματι . ἀρα εἰ και ἐγραψα ὑμιν , οὐχ ἑνεκεν του ἀδικησαντος , οὐδε ἑνεκεν του |
| ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ | μετα ταυτα μη ἐχοντων περισσοτερον τι ποιησαι . ὑποδειξω δε ὑμιν τινα φοβηθητε : φοβηθητε τον μετα το ἀποκτειναι ἐχοντα |
| , Πατροκλῳ δακρυοντι και χρονῳ παραδραμοντι και βαρβαρων πυρι και μεγισταις των Ἀχαιων συμφοραις . τον γαρ ἐκ της ἡμετερας | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| εὐεργετων ἐν δυναμει και τιμαισιν γενεσθαι τα μεγιστα ἐν ταις μεγισταις . ἐστιν δε οὐκ ἀν τις πλουσιον ἑαυτον ποιησῃ | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| , οὐκ ἐξ ὡν ἑορακαθ ' ὑπειληφοτας , ὁμως την δικαιαν εὐνοιαν διασῳζειν , Λυκουργῳ δ ' οὑτως ὑπογυου και | . ὡς δε ἐβαπτισθη και ὁ οἰκος αὐτης , παρεκαλεσεν λεγουσα , Εἰ κεκρικατε με πιστην τῳ κυριῳ εἰναι , |
| βασιλευς πραϋναι βουλομενος του Παυσανιου την ἐπι τῳ παθει γεγενημενην δικαιαν ὀργην δωρεας ἀξιολογους ἀπενειμεν αὐτῳ και κατα την σωματοφυλακιαν | ἐξω ἐν τῃ αὐλῃ : και προσηλθεν αὐτῳ μια παιδισκη λεγουσα , Και συ ἠσθα μετα Ἰησου του Γαλιλαιου . |
| , φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| , ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| ὁ Καρυστιος ἐν τῳ περι λεξεως τῳ Ποσειδωνι φησι θυννον θυεσθαι , καθαπερ προειπαμεν . Ἡρακλεων δ ' ὁ Ἐφεσιος | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| θυσειεν , ὡσπερ οἰκοι , ἐφη , εἰωθειν ἐγω ὑμιν θυεσθαι και ὁλοκαυτειν . ὁ δ ' οὐκ ἐφη ἐξ | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |