| ἡμεις τε τοις ἐκει νομιμοις ἐκεινοι τε τοις παρ ' ἡμιν τας δικας ἐλαμβανον . μη οὐν ἀγνοειτε ὁτι τα | οὐν την ἰσην δωρεαν ἐδωκεν αὐτοις ὁ θεος ὡς και ἡμιν πιστευσασιν ἐπι τον κυριον Ἰησουν Χριστον , ἐγω τις |
| , ἀπορουντες δε δια το ἀναλωμα : οὐ γαρ δυνατον ἡμιν τας ναυς ποιησαι χρηματα ὡς ἐκ των χρηματων ναυς | και παρακαλων αὐτον και λεγων , Διαβας εἰς Μακεδονιαν βοηθησον ἡμιν . ὡς δε το ὁραμα εἰδεν , εὐθεως ἐζητησαμεν |
| ἀδηκτως κατα την τριτην ἀποστασιν και θερμαινει κατα την πρωτην ἐπιτεταμενην , ἀποκρουεσθαι τε ἁμα και διαφορειν πεφυκε μετα του | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| ἀπορει τις λεγων ὁτι ἐνδεχεται ποτε και δια δραστηριον και ἐπιτεταμενην ἐκτηξιν της πιμελης γενεσθαι ἀθροαν ἐκκρισιν των γλισχρων διαχωρηματων | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| παντων ὀντες διεπολιτευοντο . του δε Περσου δη ἐπιοντος ἀλληλων λαβομενοι της πολεως ἐξω προελθοντες ἐς ταὐτον ἑκατερος την δεξιαν | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| μοσχον πεπλανημενον ἐλλοχησαντες εἰτα αὐτῳ προσπηδωσι , και του μυκτηρος λαβομενοι ἑλκουσιν : ὁ δε ἀντισπᾳ , και ἁμιλλα ὑπερ | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| φαινεται τοις παρα φυσιν ἡμερουμενοις : εἰς τε γαρ ἀερα μαλακωτερον μετατεθεντα και τροφην ἀλλοιοτεραν λαμβανοντα ἐξ ἀμφοτερων τουτων ἡ | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| κορυφην πλατυνομενα . Διαφερει δε το στεατωμα χοιραδος , το μαλακωτερον ὑποπιπτειν τῃ ἀφῃ : ἀθερωματος δε και μελικηριδος διαφερει | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| ' ἀξιωσειεν . ὁ μεν οὐν ὡσπερει μαλιστ ' ἀν ἐρωτικον λαβοις του λογου , περι τουτ ' ἐστιν : | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| οἱαν εὐχην κινειν . ὁ Παν οὐν ἐδιωκεν αὐτην δρομον ἐρωτικον , την δε ὑλη τις δεχεται δασεια φευγουσαν : | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| ἐξ ἐκεινου δεικνυομενα τε και ἐκφαινομενα , οὐ ποιουμενα οὐδε παραγομενα : ἐκ των ποιουμενων δε ὁ λογος γινεσθω , | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| γεγονε : τα γαρ ἀπο των εἰς ξ εἰς α παραγομενα ἐθνικα εἰσι , Φοινιξ Φοινισσα , Κιλιξ Κιλισσα . | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| δε των ἀλλων ἡμιν συγγνωμη δικαιως ἀν εἰη , τους λογιους θεους εἰ Πλατωνος του καλου περι πλειονος ποιουμεθα . | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| πολλοι γαρ οἱ διαβαλλοντες το μαθημα : και παραλογιζονται τους λογιους , και προσαγουσιν ἐναλλαγην χρονων [ προς ] βασιλεως | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| πολλα της βουλης ἀπειλουσης και παραινουσης μη λυειν συνθηκας ἀρτι γεγενημενας . οἱ δε και ταις συνθηκαις ἐπεμεμφοντο ὡς ἀδικως | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| ἱππεις , ἐπι το πλειον ποιων την ἀπουσιαν προς τας γεγενημενας χρειας , ὁμως πεζοι μεν ἀπολειφθησονται τετρακισμυριοι δισχιλιοι , | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| ἐπι τρυτανης το ἑτερον βαρυνοντες μερος προϊζειν ἐποιουν , ὡστε πληρουσθαι τα ἐλλυχνια . εἰτα το ἑτερον παλιν βαρυνοντες μερος | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| και ὠμα κενωθεν το σωμα : τῳ γαρ κενῳ ἑτοιμοτατον πληρουσθαι . δια ταυτα ἐπι ταις κενωσεσι μετριαζειν συμφερει , | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| φαντασια νους ἐννοια δημηγορος ῥητορεια δικαστης μνημη λογος λογος ἐνδιαθετος διαλεκτικος δοξα νομος συμβουλιον ἀνακηρυξις ἀσαφης κρισις ἐπιστημη ἀληθεια τρανωτατη | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| θετικης χρησεως των ὀνοματων κατα των σημαινομενων , ὁ δε διαλεκτικος οὐδαμως , οἱον ὡς ἐπι ταυτης της ἀμφιβολιας ἐν | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| ἀλφιτῳ καταπλασθεντα , ποθεντα δ ' ἀμβλυνει τον στομαχον και ἐμετους κινει . Δαφνη Ἀλεξανδρεια φυλλα ἐχει ὀξυμυρσινῃ ὁμοια , | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| ὑποτεταγμενος τῃ πικρᾳ τροχισκος ἐπιτηδειως διδοται : μετριους γαρ τους ἐμετους δια τουτου ἀποφηναντες , οὑτω χρωμεθα τῃ δι ' | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| προβατων . οἱ οὐν λυκοι κατεδυναστευον . των δε κυνων συμμαχησαντων τοις προβατοις ἀπεσοβησαν τους λυκους . οἱ δε λυκοι | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| γαρ ἡμων ποιησαντων ἐν Μακεδονιᾳ ἐσται ὁ πολεμος , μη συμμαχησαντων δε τοις Ὀλυνθιοις ἐλθων εἰς την Ἑλλαδα Φιλιππος πολεμησει | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| αἰσχρον τα ῥᾳδια διδασκειν ἐστιν , ἀλλ ' ἐμοι πολυ αἰσχιον μη ἐπιστασθαι ἀλλως τε και εἰ χρησιμα ὀντα τυγχανει | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| ὡς αἰσχρον ἠν προδουναι τους εὐεργετας : πολυ δε γε αἰσχιον και ἀδικωτερον τους παντας Ἑλληνας καταπροδουναι , οἱς ξυνωμοσατε | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| ' Αἰγυπτιους Θωθ αʹ της ἐν Ἀλεξανδρειᾳ μεσημβριας το μεν ἀπογειοτατον της ἐκκεντροτητος ἀπειχε της ἐαρινης ἰσημεριας ὡς εἰς τα | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| ἀποδειξιν ἐκ του την μεν προτεραν ἐκλειψιν γεγονεναι κατα το ἀπογειοτατον του ἐπικυκλου της σεληνης οὐσης , την δε δευτεραν | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| , ἰχωρωδεες , αἱμοῤῥαγεουσι λαβρως , και κοιλιη καταῤῥηγνυται : τουτοισι γνωμαι ταραχωδεες ὡς ἐπιτοπουλυ . Οἱσιν ἐφ ' αἱμοῤῥαγιῃ | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| , συντομωτερον . Ὁσα δε των ἀλγηματων ἐν τοισι τοποισι τουτοισι μη παυσηται μητε προς τας ἀναπτυσιας , μητε προς | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| το ἐναντιον αὐτων ἐνδεικνυται : και ὁπερ ἐνδεικνυται ταυτα , παραλαμβανομεν . διοπερ οὐ τα παθη , ἀλλα τα αἰτια | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| παραιτουμεθα , ἐν δε ταις ἀκμαις ἠ και παρακμαις τεθαρρηκοτως παραλαμβανομεν . δει δε και τους παρα τα ὠτα μυς | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| ἀποκρινομενος παρα βασιλει Μαρδονιος , εὐπορησουσι μεν ὡς ἐπι των συνεστηκοτων ἀκριβως και ἐνθυμηματων και παραδειγματων : μονος δε αὐτοις | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| ἑκαστον ἀσυστατων πως συνισταναι δυναται . Και ἀλλως ἡ των συνεστηκοτων ζητησις πολυειδης τις ἐστι και διαφορος , ἡ δε | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| οὐδ ' ἐννοουμεν , ὁτι ψυχην ἰσχυραν και παντῃ μεγαλην ἀσθενεστερον και ἐλαττον εἰδος ὁταν ὀχῃ , και ὁταν αὐ | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| εἰ μη ψυχρα ληφθειη . θριδακινη ὑγραινει , ἰντυβοι ταυτης ἀσθενεστερον , ἀνδραχνη : μαλαχη δε και βλιτα και ἀνδραφαξυς | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| : εὐδαιμονιαν δε μηδετι οὐσαν [ παρειναι ] λεγειν της παρουσης πλειονα ἀτοπον . Το μεν γαρ εὐδαιμονειν συμμεμενηκεναι ἀξιοι | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| , περι δε γε τα ὑποκειμενα και τα κοινα και παρουσης της αἰσθησεως και ἀπουσης διαψευδεται : παρουσης μεν ἐξ | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| ' ἑκατεραν την γενυν , ἐμπροσθεν μεν τετταρες οἱ τομεις ὀνομαζομενοι , μονορριζοι παντες , ἑξης δ ' αὐτων ἑκατερωθεν | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| ἐχθροι . βασιλει δε τῳ Λακεδαιμονιων δικαστηριον ἐκαθιζον οἱ τε ὀνομαζομενοι γεροντες , ὀκτω και εἰκοσιν ὀντες ἀριθμον , και | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| ἁ οὐ δει . . : περι δε της σωματικης ὀνομαζομενης ἐπιθυμιας τοιαυτα λεγειν ἐφασαν τους ἀνδρας ἐκεινους . αὐτην | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| . παρεστι μεν ἁ μελιτεια : μελιτεια εἰδος βοτανης οὑτως ὀνομαζομενης : ἐστι δε γλυκωδης . ἁ μελιτεια : ἠγουν | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| δοξαζεσθαι και το εἰναι ἀνθρωπος , εἰ γε ἐν τῳ δοξαζεσθαι και το εἰναι ἐχει , το δοξαζον οὐκ ἐστιν | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| παντα τα τῳ ὀντι καλα και νομιμα και ἐπιτηδευματα και δοξαζεσθαι καλα εἰναι και φαινεσθαι ἀει πασιν , ἠ παν | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| ὑπεροχης οὐσης τονιαιας τε και εἰς ἰσα διῃρημενης ὡν ἑκατερον ἡμιτονιον τε και ὑπεροχη [ μεν ] του δια τεσσαρων | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| τονους και το λοιπον , ὡς μεν αὐτοι νομιζουσιν , ἡμιτονιον , ὡς δε ὁ λογος ὑποβαλλει , το καλουμενον | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| μη τους ταφους ἀνορυττων : ἐν μεντοι τοις στοχαστικοις ζητημασι παρεπομενα μονον τα τοιαυτα λαμβανομεν , οὐχ ὡς μερος . | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| χρονικη συνταξις , των λεξεων κατα την συνουσαν παραθεσιν τα παρεπομενα αὑταις ἀναδεξαμενων . . . . : παραθησομαι και | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| πληθος βελων ἐνδουναι και ὑποχωρησαι τους ἐπι των ἐπαλξεων , προσηγοντο και οἱ καλουμενοι κριοι . μεγιστη δε ἀρα και | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
| ἐκελευσεν ἐς παντα ὑπακουειν ἠ τας Ξανθιων συμφορας προσδεχεσθαι : προσηγοντο τε αὐτοις οἱ Ξανθιοι ὀδυρομενοι τα σφετερα και παραινουντες | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
| συναγορευσας τῳ γεροντι και παραμυθησαμενος , ἀφεις ταυτα ἐπι το οἰκειοτατον ἐρχεται , ἐπι τον βασιλεα : νυν δ ' | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| οἱον ἠ ὑπερ συγγενων , ὡς ὁ Λυσιας πολλαχου , οἰκειοτατον ἐμαυτῳ νομιζω βοηθειν : ἠ ὑπερ φιλων , ὡς | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| . ἰσθμος μεν ἐστιν γης στενης διοδος ἑκατερωθεν ὑπο θαλασσης περιεχομενη : πορθμος δε τις ἐστιν στενος θαλασσης πορος ἑκατερωθεν | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| γωνιας περιεχεται , μοιρων Ϙ , ἡ δε ὁμαλη , περιεχομενη δε ὑπο της ὑπο ΕΑΖ γωνιας , μοιρων παλιν | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| Περσαις , τον ἐς ὀφθαλμους ἐλθοντα βασιλεως μη προτερον λογου μεταλαγχανειν πριν ἠ προσκυνησαι αὐτον . εἰ τοινυν αὐτος δι | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| περι Παρμαν χωριοις των ἐδωδιμων τοις στρατιωταις ἐς το ἀποχρων μεταλαγχανειν : μηδε γαρ παρειναι Ἀντιοχον ἐνταυθα τον ὑπαρχον , | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| Κροισον ἐντιμως . μετεδωκε δε αὐτῳ και του συνεδριου , διαλαμβανων ὑπαρχειν συνετον , ὡς ἀν πολλοις και πεπαιδευμενοις και | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| ὁ γραμματικωτατος , ἐν τῳ Συγγενικῳ περι διαφορας των ἀδελφων διαλαμβανων , ἐν οὐδε μιᾳ τουτων τεταχε τους ὁμαι - | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| και οἱ μετα το ἑψηθηναι και τεθηναι πησσομενοι , οἱτινες λαμβανομενοι κτεινουσι . βοηθουνται δ ' ἀπο ὑδρομελιτος ποσεως και | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| . Εὑρειν τρεις ἀριθμους ἰσους τετραγωνῳ , ὁπως συν δυο λαμβανομενοι του λοιπου ὑπερεχωσι τετραγωνῳ . Τεταχθωσαν οἱ τρεις ἰσοι | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| μερος το βουλευον μεν και συνεδρευον τοις ὑπερ των κοινων βουλευομενοις , πληθει μεν ἐλαχιστον , εὐγενειᾳ δε και φρονησει | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| Ἀττηλαν , ἐδοκει τῳ βασιλει Θεοδοσιῳ και τῳ μαγιστρῳ Μαρτιαλιῳ βουλευομενοις των προκειμενων περι μη μονον Βιγιλαν ἀλλα και Μαξιμινον | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| εἰσι πολλοι και μαλιστα των βαρβαρων , ἀναγκη τοτε κολλουριοις χρησασθαι και τουτων τοις ἀδηκτοις και ἀπαμβλυνειν δυναμενοις το δριμυ | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| καταλαμβανεται , ὡς το , ᾡ ἐστιν εὐ και κακως χρησασθαι , και τα ἑξης : δει ἐπαναφερειν ἀει τον | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| ὠκνει ὡς δη μανθανων και ἀκουων των περι φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
| μονον ἰδιον ἐθνος οὐχ ἁπασιν ἀλλα τοις καλοις και σωφροσιν οἰκειουσθαι πεφυκεν . ἐτι δε τοις μεν μηδεμιαν πω τοιαυτην | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
| ἀπατης δια της πειρας ἐπῃσθετο : ἐξειναι της ἐλευθεριας ἀποστερειν Ἀθηναιους ἐνομιζεν : ἀλλα παρ ' ἐλπιδας εὑρων κρειττους ἠ | ἀμην γαρ λεγω ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και δικαιοι ἐπεθυμησαν ἰδειν ἁ βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι ἁ |
| διακρουσαμενος τους ἀπαιτουντας . Φιλιππος ἐν Χαιρωνειᾳ γιγνωσκων τους μεν Ἀθηναιους ὀξεις και ἀγυμναστους , τους δε Μακεδονας ἠσκηκοτας και | . λεγω γαρ ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και βασιλεις ἠθελησαν ἰδειν ἁ ὑμεις βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι |
| . ὀνομαζονται δε δια το φυκων εἰναι πληρεις . οἱ νησιωται Φυκουσσαιοι ἠ Φυκουσσιοι . Φυλακη , πολις Θεσσαλιας . | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| αὐτοις ὁτι οὐκ Ἰωνες ταδε εἰσιν οὐδ ' Ἑλλησποντιοι και νησιωται , οἱ δεσποτην ἠ Μηδον ἠ ἑνα γε τινα | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| τῃ ἀκοῃ μηδαμωϲ , ὡϲ οἱον τε , ψαυοντα των φλεγμαινοντων μοριων . ἐγχρονιζουϲηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ και μελλουϲηϲ εἰϲ | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| και μηλωτιδος προστεθεισα . Οὐχ ὡς ἐπι των ἀλλων μοριων φλεγμαινοντων χρωμεθα τοις ἀποκρουστικοις , οὑτω και ἐπι των παρωτιδων | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| , μονῃ τῃ των κωλων ἁρμονιᾳ χρωμενοι διαφερουσῃἀλλα γαρ ἐστι κατασκευαζοντων κωλα και ἀλλα διασκευαζοντων , προσετι δε και τας | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| δε ἡ κατα Περικλεα . φασι γαρ ὁτι των Ἀθηναιων κατασκευαζοντων την ἐλεφαντινην Ἀθηναν και ἀποδειξαντων ἐργεπιστατην τον Περικλεα , | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| ἐισκεις „ ; ἐφη , οὐτε τον Πολεμωνα ἀφελομενος το νομιζεσθαι θειον ἀνδρα , οὐτε ἑαυτῳ διδους το τοιουτῳ ὁμοιουσθαι | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| και ἀναβιους : εὐημερησας γαρ ἐν τῳ δημῳ ἰσος θεοις νομιζεσθαι , κακως δε ἀπαλλαξας των νεκρων μηδε ὀλιγον διαφερειν | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| ἀλλα σκοπειν ὁπως τους στρατιωτας διαθρεψῃ . Ἰφικρατης μεν οὐν ὑπακουσας τῳ δογματι της πατριδος ἐλαφυ - ροπωλησε τον των | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| εἰσευπορησαι τῃ πολει χρηματα : ὁ δ ' Ἀρταξερξης προθυμως ὑπακουσας ἐδωκεν αὐτοις δωρεαν ἀργυριου ταλαντα τριακοσια . τοις δε | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| ἐπιμεριζοντα κακοποιον , τον δε κοινωνουντα αὐτῳ σωματικως ἠ ἀκτινοβολικως ἀγαθοποιον . και εἰ γε τοιουτον ἐστι το σχημα , | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| ἡξει θανατου . Τεταρτον εἰπομεν εἰδος το εἰναι τον ἐπιμεριζοντα ἀγαθοποιον , τον δε συνεπιμεριζοντα αὐτῳ κακοποιον . και εἰ | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| τουτον παρα των οὑτως ἀρχειν δυναμενων ὀρθη γιγνοιτ ' ἀν πολιτεια , την της τεχνης ῥωμην των νομων παρεχομενων κρειττω | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| περι Κεφαλου ὁτι προ Δημοσθενους ἠν . ἡ γαρ ἐμη πολιτεια ] κατα κωλον ἐπαναφορα . τι γαρ νυν λεγεις | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| χλωρα και κρομμυου ὀλιγον και πρασου . συνεργει δε τοις ἐμετοις και των ὀσπριων αἱ τε πτισαναι , μελιτος ἐχουσαι | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
| τα μελαγχολικα παθη , κουφιζηται τε ταις διαχωρησεσι και τοις ἐμετοις και ταις εὐπεψιαις και ταις ἐρυγαις ὁ ἀνθρωπος , | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
| ἀκουσον . τουτο γαρ λεγει τα γραμματα : α , ἀνελομενοι : β , βαδισαντες : δ , διελεσθε : | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| τριακοντα ναυς μαλιστα διαφθειραντες , και ἐπειδη Ἀθηναιοι ἠλθον , ἀνελομενοι τα κατα σφας αὐτους ναυαγια και νεκρους , και | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| κυκλος ὁ ΔΕ της ΔΓΕ διαμετρου κατα την του ἰσημερινου νοουμενης - . ἐπειτα και της ΓΔ του τριτου μερους | . εἰσκαλεσαμενος οὐν αὐτους ἐξενισεν . Τῃ δε ἐπαυριον ἀναστας ἐξηλθεν συν αὐτοις , και τινες των ἀδελφων των ἀπο |
| τουτο α ἐστι , τουτο β ἐστι , νυν εὐθειας νοουμενης , ὡς εἰ και τις φαιη τουτο ἀνθρωπος ἐστι | ἱνα βαλωσιν ἐπ ' αὐτον : Ἰησους δε ἐκρυβη και ἐξηλθεν ἐκ του ἱερου . Και παραγων εἰδεν ἀνθρωπον τυφλον |
| κατα Θετταλους και Ἀθηναιους οὐ φαυλον διαφορον . οὐ γαρ ἀμνημονειν γε φησομεν οὐτε της ἐν Ἁλιαρτῳ μαχης , ἡν | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| ταδε : προφερομενοι ὁρκους οὑς οἱ πατερες ὑμων ὠμοσαν μη ἀμνημονειν ἱκεται γιγνομεθα ὑμων των πατρῳων ταφων και ἐπικαλουμεθα τους | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| ἐλαθον ὑμων ὑφελομενοι , και τους ἐκ των πολεων τουτων συνεδρους παρ ' ὑμων μεν ἀνεστησαν , παλιν δε εἰς | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| . . ὁς γε πρωτον μεν οἰεται δειν ἀναμνησθηναι τους συνεδρους , διοτι κοινωμενους τον ὀρθρον ἐν μεν τωι πολεμωι | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| τουτου , ἀλλα το της κατανοησεως ἐν ὑπογραφῃ ποιεισθαι και παραδειγμασιν , εἰκοτως ἐδεησε της των ὑπαρχοντων κατανοησεως , των | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| οἱας δε συ λεγεις , πολλακις . τοις μεν οὐν παραδειγμασιν οὑτω χρηστεον . ὁταν γε μην τα παρα λογον | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| δ ' ἀδυνατον εἰη πεπαινειν , ἐν οἱς και τους νεφρους ἐφαμεν , και προσετι καρδαμῳ και ἀλευρῳ ὀροβινῳ μετα | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| συνεχως ἐμειτωσαν : και μηδεν πυρωδες προσφερεσθωσαν ὁ μελλει τους νεφρους ἠ την κυστιν θερμαινειν . Φυλαττεσθαι δε προσηκει τα | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| τα τε ἐνυλα εἰδη και πασαν την γενεσιν θυραζε προιεναι παρασκευαζων : το δε δευτερον πολλακις και ἀπειρακις : δια | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| ὁ ὑγειαν αὐτοις και τροφην και τα λοιπα κατα καιρον παρασκευαζων ἁπαντα . Συνεπιμαρτυρησας δε τουτῳ τον ἐχομενον ἠρωτα : | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| μ ' ἐθηκε τονδε δυστηνον γονον . περωσα γαρ δη ποταμιους δια ῥοας λεκτροις ἐπλαθην Στρυμονος φυταλμιοις , ὁτ ' | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| : μη δυναμενοι δε οὑτοι ἰχθυας προςενεγκασθαι , μονους τους ποταμιους καρκινους ἑφθους ἐσθιουσι , και πινοντες οἰνον μεμιγμενον ἐπ | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| . Ἡ δε διαιτα τοιαυτη ἐστω : μετα τους ὑπνους ἀποθεμενοι την ἐκ του κοιμασθαι νωχελειαν ἀποδιδοντες τα κατα κοιλιαν | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| ἀριθμος των δικαστων κατα λογον του ἐγκληματος . ὁποσοι δε ἀποθεμενοι γραφην πριν εἰσελθειν ἀπεθανον , και τουτους ὁ Αἰακος | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| ἐστιν . καλον προσρημα μισανθρωπος ὠνομαζομην προσηγοριαν ἀπο του τροπου μεταλαμβανων . εἰς ὑς μετεβαλε ποικιλων τε θηριων ὀψεις . | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| μεταληψιν . κεφαλης γαρ ἁπτεται οἰνος , ὑδατος εὐκρατου προτερον μεταλαμβανων . οὐκουν οὐδε του ψυχρου ὑδατος ἠ οἰνου ἠ | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| μοι σοφον ἐνθα γενηται ; πτωχος μεν φρενας εἰμι , νοου δε μοι οὐκ ἐνι κοκκος . ἠ με ματην | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| ἡν πλειστοι ὑποτρειουσι σοφιστων . ὡς και ἐγων ὀφελον πυκινου νοου ἀντιβολησαι ἀμφοτεροβλεπτος . δολιῃ δ ' ὁδῳ ἐξαπατηθην πρεσβυγενης | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| ἐπεγρετο κεδνα ἰδυια , κλαιεν δ ' ἐν λεκτροισι καθεζομενη μαλακοισιν . αὐταρ ἐπει κλαιουσα κορεσσατο ὁν κατα θυμον , | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| ἀεναῳ δ ' ἐνι πετρον ἐχεφρονα πιδακι λουων φαρεσιν ἐν μαλακοισιν ἁτε βρεφος ἀλδησασκε , και θεον ὡς λιπαρῃσιν ἀρεσσαμενος | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| και παντων ὁσα γλισχρα και βραδυπορα και των ψυχοντων και ὑγραινοντων ἐδεσματων ἁπαντων : οἰνῳ δε χρησθαι λεπτῳ και λευκῳ | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| ψυχρον , θερμαινοντων , ὡσπερ γε και εἰ ξηρον , ὑγραινοντων , και εἰ ὑγρον , ξηραινοντων . ἀλλ ' | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| Μουσας ἐν τῳ οὐρανῳ , παρ ' ὑμιν δε ξενιζονται διπλασιους , και μετεληλυθεν ὁ Ἑλικων εἰς τον Βοσπορον . | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| χρη δια την φυσιν , τῳ δε ἐκ προαιρεσεως στερξαντι διπλασιους δει ἀποδιδοναι χαριτας . την καθημερινην τροφην χρησιμην λαμβανε | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| χρειαϲ κατεπειγουϲηϲ , φλεβοτομηϲειϲ , ϲκοπον ἐχων ἐπι μεν των πυρεττοντων την παρακμην του παροξυϲμου . ἐπι δε των ἠτοι | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| νουσων οἱ τροποι . κʹ . Και εἰ τις των πυρεττοντων ἀρξηται ἀνεμετος , οἱον ἠ πιοντες τι κατισχοντες ἠ | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| το αὐτο περας ἀσυστατον : νομος τους παιδας ἐξ ἰσου κληρονομειν : δυο τις ἐχων παιδας ἀπεκηρυξε τον ἑτερον : | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
| τα μεν μεγαλα ὑπαρχοντα και ὑπαρκτα , ἁ τῳ γνησιῳ κληρονομειν ἐφειται μονῳ , τα δε μικρα δοματα , ὡν | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
| ἐν ἁφῃ ἡδονας καταγινεται . Αὐτων δε τουτων των σωματικων ἡδονων τας διαφορας δει λαβειν . Μελλει γαρ ἰδειν τας | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| ἑρμηνευεται , ὁ γαρ πονουμενος περι τας ἡδονας φυλακτικος των ἡδονων ἐστιν , ἀπολλυται δε και διαφθειρεται παρα τῳ σοφῳ | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| ] ? και ὀργιζομενοι [ κατ ] ' ἐμου και βουλομενοι [ ] ? δια του προσοντος [ αὐτοις ] | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| ἑστιων ἐκαλεσε των φιλων οἱ μαλιστ ' αὐτον αὐξειν τε βουλομενοι φανεροι ἠσαν και τιμωντες εὐνοϊκωτατα . συνεκαλεσε δε αὐτοις | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| . την δε διαφοραν ἐξεστι λαμβανειν τουτων ἀπο του βλεπεσθαι προσιουσαν ἠ ἀπιουσαν ἠ πασχουσαν τι ἠ δρωσαν ἡδυ ἠ | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| , ἐλαττους ἐν μειζοσι , γραφουσα σφαιρικον ἐτορνευε του την προσιουσαν φωνην μη χεομενην ἐξω σκεδαννυσθαι , εἰσω δ ' | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| τε και ἀπονηρος οἰκονομησαι τα εὑρεθεντα . ἐκ δη τουτων παρακελευομαι τοις ἀναγινωσκουσιν αὐτον την μεν εὑρεσιν των ἐνθυμηματων και | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| προς ἀριστην διαγωγην οὐχ ὑπολειψει . των μικρων ὑμας οὐ παρακελευομαι καταφρονειν , ἀλλα μη ἐπι μικροις ταραττεσθαι ἐνθα οὐδε | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| ἀποστελλουσι συνεδρευσοντας ἐς Ἀμφικτυονιαν πασαν : ἀπο δε ἐθνων των κατειλεγμενων ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| ἑκαστου δε ἁπαξ του μηνος θυουσιν ἐπι παντων Ἠλειοι των κατειλεγμενων βωμων . θυουσι δε ἀρχαιον τινα τροπον : λιβανωτον | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| ἱν ' ὁ παρακαταθεμενος μηδεν ἐχῃ της παρα σου φυλακης αἰτιασασθαι . παρακατεθετο δε σοι αὐτῳ ψυχην , λογον , | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| τεκνον , σφαλλουσιν ἀνθρωπους θεοι . το ῥαιστον εἰπας , αἰτιασασθαι θεους . δοκεις τα των θεων ξυνετα νικησειν ποτε | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| τεταγμενους και των νεων ἁς μεν κατεδυσεν , ἁς δε αὐτανδρους εἱλεν . ὑποστρεφων δ ' ἀπο του νικηματος ἠλπιζε | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| Περσαις και λαμπρα ἐργα ἐπεδειξαντο , ἑκατον τε ναυς ἑλοντες αὐτανδρους ἐπεζομαχησαν : και δυο τροπαια ἐστησαν , το μεν | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| δε των Βοιωτων βοηθησαντες αὐτοις στρατιωται ἐκ του Μεταχοιου , ἐφυγον εὐθυς ἐν ἀρχῃ της μαχης , αἰσθομενοι ἑνα τεθναναι | ἑαυτους ἁγνους εἰναι τῳ πραγματι . ἀρα εἰ και ἐγραψα ὑμιν , οὐχ ἑνεκεν του ἀδικησαντος , οὐδε ἑνεκεν του |
| της ἀρουρας † της Ἀθηναιων και των πεδιων . † ἐφυγον κακον , εὑρον ἀμεινον . ἀγετ ' ὠ Σπαρτας | μετα ταυτα μη ἐχοντων περισσοτερον τι ποιησαι . ὑποδειξω δε ὑμιν τινα φοβηθητε : φοβηθητε τον μετα το ἀποκτειναι ἐχοντα |
| τουτων παραδειγματα διατριψουσιν . Οὐ τουτῳ μεν διαφερει μονῳ γεωδαισια γεωμετριας , ἀλλ ' ὁτι και ἡ μεν χρειας ἀνθρωπικης | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| ὁ δε φησιν ὁτι ὀνειδιζει ὑμιν ὁ θεος ὡς ἀπειροις γεωμετριας : ἐδειξε γαρ μη ἰδιωτικως το διπλασιον ἐννοησαι , | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| αὐτου βαρβαριζει . Το γαρ βαρβαριζειν οὐχ ὑγιες ἐστιν οὐδε ἑλληνικον : εὑρισκονται δε βαρβαρισμοι ἐν τοις ποιηταις ἀμετρητοι , | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| οὐκ ἐστιν , ἐπει οὐκ ἀν ποτε ταὐτον τοις μεν ἑλληνικον ἐδοκει τυγχανειν τοις δε οὐχ ἑλληνικον : θεσει δε | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| ταλαντων ἐποιησασθε , ἀν λογισησθε τας ἰδιας δαπανας τας των στρατευσαμενων , ματαιαι δε και αἱ κατα Θηβαιων ἐλπιδες . | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| ὀντα τῃ ῥωμῃ καταδεεστερον , ἐφ ' οὑ μονου των στρατευσαμενων εἰρηκεν : ἐν δ ' αὐτος κιεν ᾑσι προθυμιῃσι | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| των χειλων ἐπιδουμεν , εἰ μεν ἀμφοτερα τουτο πεπονθοι , παρασκευαζοντες μεν ἐπιδεσμον ἀπο δυοιν ἀρχων , ἀρχομενοι δε της | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| την ἀναληψιν ἠπειγοντο την ἑαυτων , σκηνας τε πηγνυμενοι και παρασκευαζοντες εὐωχιαν , Χαιρεας δε μετα Πολυχαρμου περινοστων “ πως | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| . Χρη σπουδαζειν μετα τον πολεμον τον στρατηγον τοις πληγατοις παραμυθεισθαι και τους διαπιπτοντας ἐν τῳ πολεμῳ ταφης ἀξιουν , | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| ' ὁσον τις δυναται ἐπικουφιζειν τοις δυστυχουσι τας συμφορας και παραμυθεισθαι : δει δε ἐπισκοπουντας ἀκριβως πλεοναζειν ἐν τῳ οἰκειῳ | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| κατα σκηνην . και ταυτα δους οὐκ ἐφασκεν ἀναλωσαι των παρεσκευασμενων ἐς την πολιορκιαν οὐδε την δεκατην μοιραν . ἐνθεν | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| , ὁποτε μη ἀφικοιμην συν λογῳ , δουλος ἐγενομην των παρεσκευασμενων , ἀγομενος ὑπο δεσποτων ἀτιθασων , θεαματων και ἀκουσματων | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| ἀποδειξεως προσηκατο την διαιρεσιν , ἐπειπερ ὁ εἰς κατασκευην αὐτης παραληφθεις λογος οὐχ ἑτερος ἐστιν αὐτης : ὁθεν εἰ ἐν | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| : Ἀρχιδαμιδας δε μεμφομενων τινων Ἑκαταιον τον σοφιστην , ὁτι παραληφθεις εἰς το συσσιτιον οὐδεν ἐλεγεν , ὁ εἰδως ἐφη | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| ] ! ! ] ἀλαθεια ? ? ? [ ] παγκρατης ! ! ! ] ὀλιγοις ἀρεταν ἐδωκενε [ ! | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| ποτε , τα δ ' ἀλλα συγχει πανθ ' ὁ παγκρατης χρονος : φθινει μεν ἰσχυς γης , φθινει δε | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| ἐργωδεις και πεψις ἀπηντα μολις ἐν συχνῳ τινι μερει της ἐπιουσης ἡμερας ἡσυχαζοντι μεν , καθευδοντι δ ' οὐ . | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| , τοις ἐσφενδονημενοις προσεχων , εὑρε γεγραμμενον ὁτι ” της ἐπιουσης ἐκ μετωπου πεζοι κατα τους ἐργαζομενους ἐκδραμουνται και ἱππεις | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| ἀνθρωποις ἁγεμονειν μελλοντα βασιλεα : οὐδεν δε ἀβασιλευτον καλον οὐδε ἀναρχον : ἀνευ δε σοφιας και ἐπισταμας οὐτε μαν βασιλεα | ὁς λαλησει ῥηματα προς σε ἐν οἱς σωθησῃ συ και πας ὁ οἰκος σου . ἐν δε τῳ ἀρξασθαι με |
| ἀρχων . ἁ δ ' εὐκοσμια πολλα και τῳ μηδεν ἀναρχον εὑρεν δυνασθαι και τῳ τροπῳ τας ἀρχας διδασκει αὐτον | ἀληθινης , ἡν ἐπηξεν ὁ κυριος , οὐκ ἀνθρωπος . πας γαρ ἀρχιερευς εἰς το προσφερειν δωρα τε και θυσιας |
| ἐν βιῳ . ἡ δε τεφρα αὐτου συν πισσῃ ὑγρᾳ ἐπιχριομενη ἀλωπεκιας δασυνει . μετ ' ὀξους δε προστιθεμενη πασαν | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| : και ἡ θηριακη οἰνῳ ϲτυφοντι διειμενη και τῳ μετωπῳ ἐπιχριομενη τα ψυχρα των ῥευματων ἱϲτηϲιν . αὑτη μεν γε | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| , εἰ και μη ἐν πασι διομαλιζοιεν , την του πρωτειου ψηφον μαλλον ἀει φερεσθαι , κἀν εἰ μηδενος ἑτερου | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| και στραγγουριας . προς δε βηχικους ῥαφανος καυκοειδως γλυφεις και πρωτειου ἐλαιου πληρωθεις και τεθεις ἐπ ' ἀνθρακων και ζεσας | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| Κυριον . και εἰ ποτε διεγογγυζον αἱ θεραπαιναι μου , ἀνελαμβανον το ψαλτηριον και τον μισθον της ἀνταποδοσεως ἐψαλλον , | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| διεστωτες ἐν τουτοις τοις τοποις παρεχειμαζον ἁμα και τας δυναμεις ἀνελαμβανον . Κατα δε την Εὐρωπην Κασανδρος μεν ἐν Πελοποννησῳ | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| , των ἀγαθων ὁσων πλεα . Ὁσον το χρημα του πλακουντος ἀπεθετο : ἐμοι δ ' ἐδωκεν ἀποτεμων τυννουτονι . | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| ] ἀρτον ἐλαιῳ βεβρεγμενον . ἐστι δε πεμμα ἠ εἰδος πλακουντος ἐπεμελεισθ ' ἡμων ] ὁτε οὐκ ἐβλεπεν ὁ Πλουτος | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| , τον τε της του σκιρρου διαλυσεως και τον της διαφορησεως , οἱον ἐστι και το Γαληνειον : περνης χοιρειας | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
| ἡγητεον γινεσθαι . Δια τι ἐπι των ῥοωδως πυρεσσοντων , διαφορησεως οὐσης και ἀποικονομησεως των ἐν ἡμιν , θερμασια τις | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
| των κωμῳδιων ποιητης μεμνηται οὑτως : Ἀλεκτρυονα τον του Φιλιππου παραλαβων ἀωρι κοκκυζοντα και πλανωμενον κατεκοψεν : οὐ γαρ εἰχεν | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| ἐπι θανατῳ : παρ ' οὑ Τευθρας ὁ Μυσων δυναστης παραλαβων αὐτην ἐγημε . το δε βρεφος ἐκτεθεν ἐν ὀρει | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| ἱματια , σχηματα . Τοιαυτα εὐφορως , ἁπερ και αὐτοματα ἐπιφαινομενα ὠφελεει , και ὁκοτε κρισιν τα τοιαυτα ἐμποιεει , | μαχαιρα ; καθως γεγραπται ὁτι Ἑνεκεν σου θανατουμεθα ὁλην την ἡμεραν , ἐλογισθημεν ὡς προβατα σφαγης . ἀλλ ' ἐν |
| - νωδεσιν ἑξεσι μετα πυρετου ἐς οὐλα και ὀδοντας ῥευματα ἐπιφαινομενα , κακον . Ἐπι πασιν ὑποχονδρια μετεωρα , κακον | πνευμα το ἁγιον του θεου , ἐν ᾡ ἐσφραγισθητε εἰς ἡμεραν ἀπολυτρωσεως . πασα πικρια και θυμος και ὀργη και |
| δηλοι εἰσιν ἐπι χαριτι μεν συμβουλευοντες , το δε ἀξιωμα καθαιρουντες της πολεως , δια τουτο φοβουμενος ταυτην την παρ | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| εὐγενειαν , ἡ δι ' εὐσεβειας και ὁσιοτητος ηὐξηθη , καθαιρουντες . ἐφ ' οἱς Μωυσης περιπαθησας , εἰ πρωτον | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| ] δια του ἐπισχων ἐδειξεν ὡς και τοτε μολις εἰχε καρτερησαι μη ὑπερ των συμφεροντων πρωτος εἰπειν , ἐκ μεταφορας | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| διεφερε σωτηριαν . ἀλλα μαλλον ἐχρην ἐμου πεποιηκοτος τον φονον καρτερησαι τον νεον . ἠν γαρ ἐντευθεν αὐτῳ λογιζεσθαι και | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| ὑπ ' ἐρωτος κρατουμενος , ὁπως εἰς ἐκεινην την νυκτα παρασκευασαμενοι ἡκωσιν : σημειον δε αὐτοις ἀνασχησειν αὐτος ἐφη λαμπτηρα | : ἀναγκη γαρ ἐλθειν τα σκανδαλα , πλην οὐαι τῳ ἀνθρωπῳ δι ' οὑ το σκανδαλον ἐρχεται . Εἰ δε |
| παρεκρουσαντο τον Εὐμενη : ἀναλαβοντες γαρ ἑαυτους και τας τροφας παρασκευασαμενοι νυκτος ἀπηλλαγησαν και λαθραιως ἀπεχωρουν προς τον Ἀντιπατρον . | του θεου . παντα μεν καθαρα , ἀλλα κακον τῳ ἀνθρωπῳ τῳ δια προσκομματος ἐσθιοντι . καλον το μη φαγειν |
| τεθεωρημενων των τε ἐλαιωδων δηλονοτι και των ὁμωνυμως τῳ γενει κεκλημενων χλωρων , καθα κἀν τοις περι διαφορας οὐρων εἰρηται | τον υἱον μου τον ἀγαπητον : ἰσως τουτον ἐντραπησονται . ἰδοντες δε αὐτον οἱ γεωργοι διελογιζοντο προς ἀλληλους λεγοντες , |
| Τιμοκλης , τους γυναικονομους ἐφοραν τα συμποσια και ἐξεταζειν των κεκλημενων τον ἀριθμον εἰ ὁ κατα νομον ἐστιν . φησι | τον Ἰωσηφ και το βρεφος κειμενον ἐν τῃ φατνῃ : ἰδοντες δε ἐγνωρισαν περι του ῥηματος του λαληθεντος αὐτοις περι |
| ὑλην εἰναι μεν , μηδεν δε του ὀντος εἰναι : συγκεισθαι γαρ το ὀν παλιν ἐκ τε του ὀντος ὁ | μαθητας λεγει αὐτοις , Σπλαγχνιζομαι ἐπι τον ὀχλον ὁτι ἠδη ἡμεραι τρεις προσμενουσιν μοι και οὐκ ἐχουσιν τι φαγωσιν : |
| αὐτων τους ἀριθμους ὑπεθεντο , παντα τα ὀντα ἐξ ἀριθμων συγκεισθαι λεγοντες . ἀλλα και τας ἁρμονιας κατα ἀριθμους τινας | συμβιβαζων ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος . Ὡς δε ἐπληρουντο ἡμεραι ἱκαναι , συνεβουλευσαντο οἱ Ἰουδαιοι ἀνελειν αὐτον : ἐγνωσθη |
| Ἐστω κατα το Ν . Ἡ ἀρα προ της Ζ δυσεως ἡμερα ἰση ἐστιν τῃ μετα την Ζ δυσιν νυκτι | ὑψωθησῃ ; ἑως του ᾁδου καταβιβασθησῃ . Ὁ ἀκουων ὑμων ἐμου ἀκουει , και ὁ ἀθετων ὑμας ἐμε ἀθετει : |
| Θ ἀνατολης δυσις ἀνωτερον ἐστιν της προ της Ζ ἀνατολης δυσεως . Και ἐστιν ἡ προ της Θ ἀνατολης δυσις | τῳ πατρι ἠ τῃ μητρι , Δωρον ὁ ἐαν ἐξ ἐμου ὠφεληθῃς , οὐ μη τιμησει τον πατερα αὐτου : |
| ἀληθες λεγων το συμπερασμα , ἐλεγχοντες αὐτον το του συμπερασματος λαμβανομεν ἀντικειμενον , ὁπερ και τιθεται , το οὐ πας | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| Γ , ἀν τε προ του Α τον Δ ὁρον λαμβανομεν , ἐσται και προτασις προστιθεμενη ἡ Δ Α οὐδεμιᾳ | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| Κινδυνων ἐλπις ἀνευ κινδυνων τιθησι τον ἐλπιζοντα τῳ προησφαλισθαι των δυσχερων τῃ δοκησει τα πραγματα . ] Διωνος του Χρυσοστομου | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| οἱς ἐλευθερια τε και δημοκρατια πατριον , των περιεστωτων ἀπηλλαξα δυσχερων : οὑτω μεν οὐν τοις προσωποις ἐπεξελευσεται : τοπῳ | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| μεσα του Ταυρου της δωδεκαωρου . τῳ δε γʹ δεκανῳ παρανατελλουσι τα ἐμπροσθια του Κενταυρου βασταζοντος λαγωον και τα ἐμπροσθια | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| ἡμισυ του Κροκοδειλου της δωδεκαωρου . τῳ δε τριτῳ δεκανῳ παρανατελλουσι τα ὀπισθια της Ἐλαφου και το ἀλλο ἡμισυ του | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| τοις της ἑρμηνειας ῥυθμοις . ἀκροασαμενος δε και Ζηνωνος του Ἀθηναιου το περι την τεχνην ἀκριβες ἐκεινου ἐμαθεν . αὐτοσχεδιος | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| Ἀθηναιους ἐπεισε χρησθαι τοις των Ἰωνων γραμμασιν Ἀρχινου δι ' Ἀθηναιου ἐπι ἀρχοντος Εὐκλειδου . τους δε Βαβυλωνιους ἐδιδαξε δια | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| ὁ θορυβος και ἐκτος πεντε ἡμερεων ἐγενετο , ἐβουλευοντο οἱ ἐπανασταντες τοισι μαγοισι περι των παντων πρηγματων , και ἐλεχθησαν | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| Ἠπειρωτας , ἐς ὁ νυκτωρ αὐτον τε και τους παιδας ἐπανασταντες ἐκτειναν . ἀποκτειναντες δε τουτον Πυρρον τον Αἰακιδου καταγουσιν | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| δε συναφη του δανειζομενου , ἐκ δε των ὠφελουντων ἠ βλαπτοντων ἀστερων αἱ προαγορευσεις ἀκολουθως ἑπονται . τινες δε ἐπισκεπτουσι | Λεγετε μοι , οἱ ὑπο νομον θελοντες εἰναι , τον νομον οὐκ ἀκουετε ; γεγραπται γαρ ὁτι Ἀβρααμ δυο υἱους |
| ἱστορησεν : ἐβαν δε προς τον Πριαμιδαν Ἀλεξανδρον ἐπαγγελιαις λογων βλαπτοντων αὐτον και την πολιν αὐτου ἀπατωσαι και ἐφελκομεναι : | και πυρος ζηλος ἐσθιειν μελλοντος τους ὑπεναντιους . ἀθετησας τις νομον Μωϋσεως χωρις οἰκτιρμων ἐπι δυσιν ἠ τρισιν μαρτυσιν ἀποθνῃσκει |
| ἀνανθηναι : ἐν δε Κριῳ τον της Ἐλυμαϊδος χωρας ἡγουμενον τελευτησειν και τον παιδα αὐτου διαδεξεσθαι : ἐν δε Ταυρῳ | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| λογος οὐτε της ᾑμαγμενης ψεκαδος , ἡν ἐπι Σαρπηδονι μελλοντι τελευτησειν ἀφηκεν ὁ Ζευς παιδα φιλτατον τιμων . του μεν | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| οὐδε με τουτο λεληθεν ὡς ἐργωδης ὁ λογος και χαλεπος διενεγκειν και τας ἐκδρομας ὁποσας ἐχει : ἁς και συνιδειν | , και το ἀνθος αὐτου ἐξεπεσεν και ἡ εὐπρεπεια του προσωπου αὐτου ἀπωλετο : οὑτως και ὁ πλουσιος ἐν ταις |
| και τας Ἀμαζονας , περι ὡν προειρηκαμεν ὁτι δοκουσιν ἀλκηι διενεγκειν : και πρωτον μεν στρατειαν ὑπεροριον στειλασθαι , πολλην | οἰνου : και του ἐπερχομενου ἐτους οὐ μη εὑρεθῃ ἐπι προσωπου πασης της γης ἡμιχοινικον σιτου οὐδε ἡμισταμνος οἰνου . |
| ἐχει δε τον αὐχενα μονοσπονδυλον , καθαπερ ὁ λεων . αἰδοιον δε ἐχει ὀστωδες καθαρον καθαπερ ὁ ἀλωπηξ και ἡ | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| . Το δε του Σκορπιου δωδεκατημοριον , ὁ εἰς το αἰδοιον παραλαμβανεται , ἐστιν οἰκος Ἀρεως . τουτο δε το | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| ἀσυμβατων . Θυμος ἐσχατον γηρασκει : λεγεται δε δια τους πρεσβυτερους . ὁσον γαρ γηρασκουσι , τον θυμον ἐῤῥωμενεστερον ἐχουσι | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| πατερα μεν της ψυχης ἡμων τον ὀρθον λογον καλει , πρεσβυτερους δε τους ἑταιρους αὐτου και φιλους . οὑτοι της | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| το μεγεθος της δυναμεως . συνεδρευσαντων δε των βοιωταρχων και βουλευομενων , ποτερον χρη μενειν και προς πολλαπλασιονα δυναμιν διαγωνιζεσθαι | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| πολεμου ἐνισταμενου Σμυρναιοις προς Κολοφωνιους ὁμηρον δοθηναι , ἠ το βουλευομενων Σμυρναιων δαιμονιᾳ τινι ἐνεργειᾳ φθεγξασθαι και συμβουλευσαι ἐκκλησιαζουσι περι | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |