| . και βασιλεις μεν αὐτον Ἀρμενιων και Περσων δορυφορουσι , δυνασται δε των περι την Μαιωτιν και τον ὁλον Ποντον | ||
| μεγιστων τιμων . οἱ δ ' εὐγενεις και πλουσιοι ἠ δυνασται ἀλλην εὐτυχιαν ἐχοντες ἀξιουσι τιμασθαι και τιμωνται ὡς ἐν |
| ἐναυσασθαι . ὁσοις δε το ζην δια κακουργηματων ἠλαθη , ἀγονται προς Ἐρινυων ἐπ ' ἐρεβος και χαος δια Ταρταρου | ||
| πλεγμα σκευοφορον στρατιωτικον ὁ γυλιος , εἰς ὁ τας τροφας ἀγονται οἱ στρατιωται . ἐστι δε και ζῳον , ὁ |
| , και της γενεσεως , ἡν ἐχουσιν οἱ πυρετοι , διαφερονται , ἀλλα και περι της ὑλης αὐτης , ἐξ | ||
| Πλατωνος ὁ Περιπατητικος ὀφθησεται , ὡστε , πλειονων ὀντων οἱ διαφερονται Πλατωνι , μαλιστα ἐναντιουμενος αὐτος φανειται . Το πρωτον |
| ὑπο συγκλητου ᾑρημενους . ὁ δε Μαξιμος ἐν τῃ Ἀκυληιᾳ γενομενος πρωτης μεν και δευτερας ἡμερας ἱερουργιαις ἐσχολαζε , τῃ | ||
| δυο και δεκα των προμαχων ἰσαριθμους βελεσι κατηγωνισατο . Και γενομενος ἐπι της βασιλειας οὑτως ἠν κοινος και μετριος , |
| λεγομενῳ παρολκῳ : οἱ γαρ παρα γην αὐτην πλεοντες οὐ δυνανται ἐρεττειν προσβαλοντες : τοις Συρακουσιοις δηλονοτι . ἀποσιμωσαντων : | ||
| τοις κεκρατημενοις μη ἐγχειρειν . οὐ γαρ ἐξ ὡν μη δυνανται αἱ τεχναι , ἀλλ ' ἐξ ὡν δυνανται οἱ |
| και το συμπαν γινονται σωμα , μικρας δε , ὡς εἰρηται , τας φλεβας ἰσχουσιν ὁμοιως ταις γυναιξιν οὐκ ἐπιθυμουσι | ||
| ἀριθμος , κἀν ὑποθωμεθα εἰναι αὐτο ἑν και ὀν . εἰρηται δε ἐν τῃ θεωριᾳ ὁτι οὐκ ἀναιρειται . δια |
| Μηστρας θυγατρος Ἐρυσιχθονος . Ἐρυσιχθων τις Θετταλος ὁ και Αἰθων καλουμενος υἱος Τριοπα ἐξετεμε το ἀλσος της Δημητρος , ἡ | ||
| ὀλεθριοις τουτον τιθεμεν ὡς προσημαινοντα τον ὀλεθρον . Ὁ διαλειπων καλουμενος σφυγμος παντελη μεν ἀφανισμον οὐ ποιει της κατα την |
| μετα λαχανων λιτῃ ἀρτυσει σκευαζονται . ἀκμαιαι δε βρωθεισαι ἐαρος καλλισται . των δε χημων τας τραχειας γλυκυμαριδας ἐνιοι καλουσιν | ||
| συμπλεωσιν : το μεν γαρ αὐτης βασιλεια ἠν , οἱα καλλισται πασταδες , και εὐναι , και δρομοι : ἐκτοσθεν |
| ὡς ὑλαιοις τισι θεοις και ναπαιοις του χωρου δεσποταις πανυ μελονται . διαρρει δε ὑπερ αὐτων και ἐκεινος ὁ λογος | ||
| οἱα τε θηρσι τοις ἀλλοις , ξεινοι δε ποθοι κεινοισι μελονται : οὐτε γαρ ἑσταοτες παρα τεμπεσιν ἀγρονομοισιν , οὐτ |
| και ἑνος , και δυας οὐ γενησεται . εἰ δε προσγινεται τι , τα δυο οὐ γενησεται δυο ἀλλα τεσσαρα | ||
| παιδευσις : δια τουτο οὐδε μια χορηγια ἀπο του προσωπου προσγινεται : ἰστεον δε ὡς ἀπο του ὑποκειμενου πραγματος δυναμεθα |
| λεγομεν . και μοι δι ' εἰκονος ἀποδεξασθε ἐαν πως δυνατος ὑμιν γενωμαι δηλωσαι το τοιουτον . Λεγε μονον . | ||
| ἐφ ' οἱς ἀν οὑτος ἐπικαθεζηται μονον . Ἐγω τοσαυτα δυνατος εἰμ ' εἱς ὠν ποειν ; Και ναι μα |
| ζητουμενον . πηλικοτητες δε λεγονται αἱ ἀφ ' ὡν παρωνυμως καλουνται ἀριθμοι : οἱον του διπλασιου αἱ β μοναδες , | ||
| ἀγροται και κυνηγοι . οὑτοι δε και Ἀληται και Τιτανες καλουνται . ἀπο τουτων γενεσθαι Ἀμυνον και Μαγον , οἱ |
| δ ' εἰναι χαλαρον εἰποντος , ὡς ὁτι μηδε εἰ περικειται γινωσκειν , ἐπαυξησαι . δει δε κἀκεινο προσεννοειν , | ||
| , ὡν τα περατα ἐστιν ἁμα , τοις δε ὑγροις περικειται παντως ὑγροτης και τοις διεροις , πως ἀν ἁπτοιτο |
| “ μνησαμενος δ ' ἀδινως ἀνενηκατο φωνησεν τε . ” ἀνεται κατανυεται , καταναλουται : “ τα δε πολλα κατανεται | ||
| Ἀργειοις ἀγορευεις . ἀλλ ' ἰομεν : μαλα γαρ νυξ ἀνεται , ἐγγυθι δ ' ἠως , ἀστρα δε δη |
| ποιοτητος , και αὐτη ἡ φυσις αὐτης και ἡ ὑλη ἐγκειται ἐν τῃ ποιοτητι , εἰ και μη ὁ σκοπος | ||
| μερικῳ θεωρεισθαι , οἱον εἰ και το καθολου λευκον οὐκ ἐγκειται ἐν τῳ Σωκρατει μονῳ , ἀλλ ' οὐν ἡ |
| φυλαττουσι χρονου , οἱα παρα των προγονων ἐδεξαντο : οὐχ ἡγουμενος ἀποχρην τοις ἀναγραφουσι τας ἀρχαιας και τοπικας ἱστοριας , | ||
| πυλας ἠσαν , ὁ μεν Κονων [ ὡσπερ ] ἐτυχεν ἡγουμενος [ ] ἐξεληλυθει προτερος ἐκ του [ ] τειχους |
| ἁψαμενος διηγησεως . εἰτα ἀναλαμβανει τα προειρημενα και οἱονει ἀναγνωρισμον ποιειται της Αἰγυπτου και λεγει προς την Ἰω ὁτι πολις | ||
| πραξεως Ὑδροχοος . ἐχων γαρ ἑστηκεν οἰνοχοην και ἐκχυσιν πολλην ποιειται ὑγρου . λεγουσι δε τινες αὐτον εἰναι τον Γανυμηδην |
| ὡς Ἀριστοφανης ὁ γραμματικος φησιν ὁτι πριν φαγειν οἱ Ἀττικοι κατα χειρος ἐλεγον , μετα δε το δειπνησαι ἀπονιψασθαι . | ||
| ἠ ἐν κινησει . ἡ δε μεταβολη παντων γλυκυτατον , κατα τον ποιητην , οὐ τῃ ἀριστῃ και ἀγαθῃ φυσει |
| γαρ το ϲωμα και ἱδρωταϲ κινει : χαμαιμηλου ἀνθοϲ λειον γενομενον και ἀναπλαϲθεν εἰϲ τροχιϲκουϲ και ξηραινομενον ἐν ϲκιᾳ και | ||
| πλειστοι Κορινθιοι δε και Μεσσηνιοι . Λεγουσι δ ' Ὀγχηστου γενομενον ἐγκρατη Μεγαρε ' ἀφ ' αὑτου τουτο θεσθαι τοὐνομα |
| παντες πορευονται : εἰς γαρ το κενουμενον ἀει οἱ ὀπισθεν ἐπερχονται . και τριηρης δε τοι ἡ σεσαγμενη ἀνθρωπων δια | ||
| κατα ποιους χρονους αἱ των της ἑτερας γενεσεως ἀστερων ἀφεσεις ἐπερχονται τοις τοποις των της ἑτερας γενεσεως ἀστερων : γινονται |
| αἰτια ποιητικα προαιρεσεως , δηλον ἐκ του ἀνευ νου και διανοιας και ἠθικης ἑξεως μη εἰναι προαιρεσιν . εἰ μη | ||
| την πολιν τα γραμματα και ὡς οὐκ ἐκβεβλημαι της σης διανοιας και μνημης , ἀλλ ' ἐν τῳ καταλογῳ των |
| διατριβων λογους τινας διαλεκτικους ἠρωτηθη προς Στιλπωνος : και μη δυναμενος παραχρημα διαλυσασθαι , ὑπο του βασιλεως τα τε ἀλλα | ||
| λογου χρειαν ἐχει . ἐπιτηδειοτατος προς φιλιαν ὁ πλειστα ἀδικεισθαι δυναμενος και φερειν . ταχος και ἐπειξις ἀπεστω του ἐσθιειν |
| τεσσαρα στοιχεια εἰ τυχοι των σωματων , ἠ μαλλον εἰδει ὡρισται , ὡς τα εἰκοσι τεσσαρα στοιχεια της φωνης ; | ||
| δηπου φθειρεται φθειρομενης γευσεως . το δε ζωον τῃ ἁφῃ ὡρισται : ἀναγκη ἀρα της γευστικης φθαρεισης δυναμεως και το |
| Θνητοι γεγωτες μη φρονειθ ' ὑπερ θεους . Θεραπευε τον δυναμενον , ἀνπερ νουν ἐχῃς . Θυμῳ χαριζου μηδεν , | ||
| ἡ μετοχη ἀκταινων και ἀκταινον μενος , το ἀναγον και δυναμενον ἀνορθουν . . . . ἀκταιωρος : παρα το |
| ἐχει , ἐμος γενομενος , ὠ πατερ , διδασκαλος , καὐτος φιλοσοφω καταλιπειν συγγραμματα σπευδων ἐμαυτου καινα της τεχνης . | ||
| νομιζομενα συ τουτων λαμβανεις ; Τον οὐν Δια τον σωτηρα καὐτος μοι δοκω χαιρειν ἐασας ἐνθαδ ' αὐτου καταμενειν . |
| μικραν ἰκμαδα και κεντρον ἐχον : ξηραινομενον δε το φυλλον διαχειται και οὐκετι κεντει . Ἡ ἰξινη δε φυεται μεν | ||
| και ἀραιος και βραδυς , οὐ μην σφοδροτητι διαφορος . διαχειται γαρ ἡ θερμη εἰς ἁπαν το σωμα , και |
| διεσις ἐναρμονιος : ὁτι δε και τουτο εἰς το διπλασιον αὐξεται , κατανοητεον . ὁταν γαρ ἐπι την αὐτην τασιν | ||
| γαρ το ἐπιμελεισθαι ἐστιν , ἡ δε ἀτημελητος ἐν συμφοραις αὐξεται , θριξ . [ ἐγω δε ποτε τινα των |
| Θρᾳκην δια τουτους οὐχι πεισθεντας τῳ ἐμῳ ψηφισματι , παλιν ὠνειται παρ ' αὐτων ὁπως μη ἀπιμεν ἐκ Μακεδονιας , | ||
| ἡδιστος , βιος τρισμακαριστος . τις ἐπιθυμει τρυφης ; τις ὠνειται τον ἁβροτατον ; Ἐλθε συ και λεγε ἁπερ εἰδως |
| ἀφριζομενης τῳ ἀφρῳ της κω - πηλασιας . λεπτοδομοις : τοις λεπτως κατεσκευασμενοις . λαοποροις τε μηχαναις : ταις τους | ||
| και ἑν διεζευγμενον : τουτων δε τα μεν συνημμενα ὑπισχνειται τοις ἐν αὐτοις ἡγουμενοις ἀκολουθειν τα ἐν αὐτοις ληγοντα , |
| ὁ και παρα Αἰλιανῳ κειται . λεγουσι δε και οἱ προφηται και θεραπες των θεων . . α , . | ||
| οἱ μακαριωτατοι ἀποστολοι και σωτηρες και εὐαγγελισται και της ἀληθειας προφηται ἑκαστος αὐτων ἐθεωρησεν καθ ' ὁν ἀπεκαλυφθη αὐτῳ ἐλπις |
| χειμα σφοδρον οὐτε θαλπος ἐγγιγνεται , ἀλλ ' εὐκρατος ἀηρ χειται ἁπαλαις ἡλιου ἀκτισιν ἀνακιρναμενος . ἐνταυθα τοις μεμυημενοις ἐστιν | ||
| κἀκει Διι εὐξαμενη την μορφην εἰς λιθον μετεβαλε , και χειται δακρυα νυκτωρ και μεθ ' ἡμεραν του λιθου . |
| κουφοτατος και πλακωδης , εὐθρυπτος και ἐμπορφυρος ἠ ἀφρωδης . καιεται δ ' ὁμοιως ἁλσιν . Πομφολυξ ἀριστη ἐστιν ἡ | ||
| την γλωσσαν : ὡσαυτως δε και ἡ ἀπ ' ὀξους καιεται . δυναμιν δ ' ἐχει καυστικην , ἀναξηραντικην και |
| και τοτε προσφερεσθαι τον ζωμον μυελοεντα , ἱνα λυθῃ και γενηται ὡς μυελος μυελοεντα ] μυελωδη μυελοεντα : ὡς ὑπο | ||
| δατεονται χηρωσται . ᾡ δ ' αὐτε γαμου μετα μοιρα γενηται , κεδνην δ ' ἐσχεν ἀκοιτιν , ἀρηρυιαν πραπιδεσσι |
| Δια κακωσιν δε του σωματος ταδε πασχει και νοσεει : αὐαινεται μαλιστα και ἀπο λαγνειης : ταδε οὐν πασχει : | ||
| ᾐ τῃ της φυτειας στασει , ὁ ἐραστης ὁ ἀρρην αὐαινεται . συνιησιν οὐν ὁ γεωργος την λυπην του φυτου |
| του σωματος την ψυχην ἐχοντα : τα δε πορρω του ὑμενος θνητα , πλεον ἐχοντα της ψυχης το σωμα : | ||
| μεταξυ του δερματος και του περικρανιου μυος και του περικρανιου ὑμενος ἠ ὑπο τον περικρανιον ὑμενα , μεταξυ αὐτου και |
| ὁλον τον γυρον ἀποτου αὐγου λευκον . Εἰτα τρυπησον τον πατον του ἐπανω καυκιου με τιποτας ὁπου να ποιησῃς τρυπαν | ||
| . ταχιστα : γραφεται ἀγεσθαι . ἀρδμον : ποτισμον . πατον : περιπατον . διωλυγιης : σκοτεινης . ἠ διωλυγιης |
| πρωτῳ ἐννατῳ . Εἰ δε ἠν ὁ ὡροσκοπος ἠ ὁ καματος ἐν τῳ δευτερῳ ἐννατῳ του Κριου ἐν τῃ πρωτῃ | ||
| βαλε : τειρε γαρ ἱδρως φευγοντ ' ἐκ ποταμου , καματος δ ' ὑπο γουνατ ' ἐδαμνα : ὀχθησας δ |
| περιλαμβανει , καθαπερ ἑκαστον των ἐντερων . ἐνθα μεν οὐν περιτεινεται τοις ἀγγειοις τε και τοις ἐντεροις , ἁπλουν ἐστιν | ||
| κορον οὐδ ' ἀν του βραχιστου το λοιπον ἀπογευσαιτο : περιτεινεται μεν γαρ ἡ γαστηρ τῳδε , οἰδαινει δε ἡ |
| ' ἀνθη Ζευς [ ] ? ? μεν ἐπεβρεμε βαρβαρα βρονται , γαν δ ' ἐτιναξε Ποσειδαν χρυσεοδοντι τριαιναι ! | ||
| βελος ] τον κεραυνον . . ταυτ ' ] αἱ βρονται και ὁ κεραυνος . . οὐκ ἀνασχετα ] μη |
| ἀποστελλουσι κατασκεψομενους νησους τινας ἐρημους , αἱπερ οὐν της Λιβυης προκεινται . εἰτα ὑποστρεφουσιν οὑτοι , και ἡγουνται της πτησεως | ||
| τον Λιβα σφισιν ἐστιν εὑρημενον : τας δε νησιδας αἱ προκεινται της χωρας ἀριθμον ἐννεα οὐσας Πελοπος μεν καλουσι , |
| χρονωι παλιν ἀπεκατεστησαν εἰς το κατα φυσιν ὁσοι περιεσωθησαν οἰνελαιου ποματος εὐπορησαντες : τουτο γαρ ἐκ περιπτωσεως ηὑρεθη του παθους | ||
| ἐσχε πρωτως . και γαρ οὐ τοσουτον ὑπο τροφης και ποματος ἐμψυχοντος ὀνινανται , ὁσον ὑπο της του ψυχρου ἀερος |
| τινα θραυϲματα του φλοιου . ῥυπτικον δε τι και το καλουμενον Ἀρμενιον ἐχει , ᾡ χρωνται οἱ ζωγραφοι , και | ||
| τῃ κλητικῃ χρωμεθα , ἀλλ ' ἱνα προς ἡμας τον καλουμενον ὑποστρεψωμεν : ὁθεν πολλακις οὐδε τοὐνομα λεγομεν , ἀλλ |
| ἐπικρατησαντος νοθου πνευματος ἀποδουναι λογους , ἱν ' ὁπως δια παντων ἀρτιος ὁ ἐπι πασῃ τῃ πραγματειᾳ λογος ἀφεις κἀν | ||
| . ἑκαστον οὐν ἐχειν και παρασκευαζειν δει την αὑτου ψυχην παντων των κακων καθαραν : ὡς οὐ τιμαται θεος ὑπ |
| ὑπ ' Ἀρτακιῃ : Ἀρτακια κρηνη περι Κυζικον , ἡς και Ἀλκαιος μεμνηται και Καλλιμαχος , ὁτι της Δολιονιας ἐστιν | ||
| πολλοι νομιζουσι , φυσιος ἐστιν : ἐαρος γαρ ἀρχει , και τα πολλα φυεται τηνικαυτα και διαβλαστανει : το δ |
| τῃ χολῃ τα ἀκρα των μηλων ἐπαλειφε , και οὐ σηπεται . Προαναλεξαμενος παν λιθωδες ἐκ των βοθρων φυτευσον το | ||
| ἡδε ἐστιν : τα ἑλκη ἐνιοτε τα ἐν τοις ἐντεροις σηπεται , τα μεν μαλλον , τα δ ' ἡττον |
| πεπονθοτων ἀγανακτειν . ἡ δικη δε ὡν τινες ἀδικουσι πολλακις τεινεται και ἐφ ' ἁπασαν πολιν . ἐνοσησαν μεν Ἀθηναιοι | ||
| τα παρισθμια παραλυσαντες μυς , ὑφ ' ὡν ἡ φαρυγξ τεινεται , προπαραλελυμενων δηλονοτι των κλειοντων τον λαρυγγα . κἀν |
| βλεψον προς ἡμας . ὁστις εὐγενης βροτων φερει † τα των θεων γε † πτωματ ' οὐδ ' ἀναινεται . | ||
| ποησαμενος ταχυ , ἱνα τας ἀφυας ὠνοιντο πολλας τοὐβολου , των δημιουργων ξυλλαβειν τα τρυβλια . Οἱ δ ' ἀνεκροτησαν |
| ἐαν ἀκουσωσι , λιθοι γεγονασι : και τουτο οὐ δει περιφερειν , ἐν πηρᾳ φυλαττοντα αὐτο . καιτοι φερε , | ||
| δ ' αὐτοις Λακωνας προς τας των γυναικων ἑστιασεις : περιφερειν τε αὐτους , ὁταν μελλωσιν ᾀδειν το παρεσκευασμενον ἐγκωμιον |
| μαλιστα δε νοτοισι , παχεα και πουλλα χρεμπτομενοισι , πυρετοι ἐπιγινονται , ἐπιεικως δε πεμπταιοι παυονται : αἱ βηχες δε | ||
| και ϲιαγονων και τενοντων , οἱϲ και πυρετοι ὡϲ ἐπιπαν ἐπιγινονται . παρεπεται δε και κνηϲμοϲ των ἀκουϲτικων πορων και |
| δια το και τα παροντα ἀδοκητως εὐτυχησαι . οἱς δε πλεισται μεταβολαι ἐπ ' ἀμφοτερα ξυμβεβηκασι , δικαιοι εἰσι και | ||
| μετ ' οὐ πολυ το στομα της Περσικης , και πλεισται κολυμβησεις εἰσι του πινικιου κογχου . Τουτου δε του |
| τοινυν εἰδη λογων ἑτερα , ἱνα μηδε τουτο παρελθωμεν , ταυτον πεπονθα προς τους της ῥητορικης λογους ὁ τι περ | ||
| , ἀριστον δοξῃ , φαινοιτο οὑτως . , φαινεται εἰναι ταυτον , οὑτως ἐχειν . προς ταυτα ] δια τουτο |
| ὡς τροφη ἐστιν αὐτοις : τα δε τρεφομενα και μη μενοντα , εἰ μη τρεφοιτο , πως οἱον τε λεγειν | ||
| την αὐτης ἀναλαμβανουσα ῥωμην . Ἐπι τοις αὐτοις δε εἰδεσι μενοντα δυσθυμιας μεν και σκοτοδινας , ἰλιγγας τε και ἐπιληψιας |
| το εὐσεβης και εὐγενης οἱ Βοιωτοι δια της ει διφθογγου προφερονται : προσκειται ἐχοντα οὐδετερου παρασχηματισμον δια το κτεις κτενος | ||
| ἐριον . ἀγνοια και ἀναιδεια και παντα τα τοιαυτα ἐκτεινοντες προφερονται την τελευταιαν οἱ παλαιοι Ἀττικοι και παροξυνοντες . * |
| ἀλλα τι δαπανηθησεται , οὐδε τι περιεσται ἀλλα τι οὐ περιεσται , ἐν τῃ νεοτητι τα του γηρως ἐφοδια προκαταναλισκοντες | ||
| διαφυγουσα ἀνθρωπου προσψαυσειεν ἐλθουσα μελεσι : οὐδε γαρ ἀν ποτε περιεσται ὁ τῳ χολῳ τῳ ταυτης και τῃ ἀναγκῃ περιπεσων |
| τον Ὁμηρου Φοινικα . και γαρ ἐκεινος ἐν ταις Λιταις προτεινεται την ὑποθεσιν των λογων του Ἀχιλλεως , ὡς οὐ | ||
| δει ἐπι τουτοις κρινεσθαι : οὐδεις γαρ ἀπολογιαν προτεινων ἀμφιβολον προτεινεται αὐτην , ἀλλα καθολικην ἀποφασιν : τουτο δε ἐστι |
| ἠ της εὐτρεπισθεισης ἀρμενοις . Ὁμηρος : τα πτερα νηυσι πελονται . ναος ὑποπτερου : ταχειας . ἠ δια τας | ||
| φωτι ἐϊσκω ἀθλων , οἱα τε πολλα μετ ' ἀνθρωποισι πελονται , ἀλλα τῳ , ὁς θ ' ἁμα νηϊ |
| τοπον ἐπεχει , καθαπερ χαλκος τῳ ἀνδριαντοπλαστῃ . ὁ δε προϊεται ἡ γυνη μετα της μιξεως και ἡδονης ὑγρον , | ||
| και φρω : ἐξ οὑ φρην : ἀφ ' ἡς προϊεται τα βουλευματα . . . , : χαρτης : |
| παλιν ἡ καταφασις ἀποφασις . ἀλλα μην οὐδε ὁρισμον ἀλληλων ἐπιδεχονται . οὐτε δε ὡς εἰς ἀνομοιομερη τεμνεται . ἐρρεθη | ||
| ὁρισμους ἀποδιδοναι : τα γαρ γενικωτατα των γενων ὁρισμους οὐκ ἐπιδεχονται . ἀλλ ' ἐστιν ὁτε και ὑπογραφαις κεχρημεθα . |
| τῃ γῃ και οὐ βεβαιως την στασιν ἐχουσαι ὑπελειφθησαν , αὑται δε ἀθροου ἐπελθοντος του κυματος αἱ μεν αὐτων ἐμπεσουσαι | ||
| : Τρια ἐπεα διαρκεσει . ἱκαναι εἰσιν αἱ τρεις αἰτιαι αὑται , ἁς ἀπαριθμουμαι , παραστησαι το δικαιως αὐτῳ συμβεβηκεναι |
| [ [ ] ! νεον τ ? [ [ ] ειν ταμ [ [ ] ην ? τομ ? [ | ||
| [ ! ! ! ! ] [ ! ! ] ειν [ ] τας ἰσας ἀναδεδεγμενας [ ] ὁλω ? |
| ἐστι μεν δι ' αὐτων ἀποδιδοται , ἐπει τῳ γενει συναπτονται , οὐ κατ ' οὐσιαν δε , ἐπει μη | ||
| της ἀλογου χωρισθεισαι και καθαραι παντος γενομεναι σωματος Θεοις τε συναπτονται , και τον ὁλον Κοσμον συνδιοικουσιν ἐκεινοις . Καιτοι |
| ἰσχυροτατη δε και μαλιστα ἐκφαινουσα την ἑαυτης φυσιν ὁταν ἠδη παυσηται και βλαστανοντα και καρπογονουντα . συμβαινει δε τισι των | ||
| γινεται και ἐκπυϊσκεται . ὁταν οὐν το ζεον της φλεγμονης παυσηται , των μεν παρηγορητικων φαρμακων ἀφιστασθαι , χρησθαι δε |
| των ἀναγκαιων κακων χρονος ἐστιν : οὑτος και σε νυν ἰασεται . ὠ δεσποτ ' ἀναξ , ἐστι τοις σοφοις | ||
| λεληρηται , οὐδεν δει της Στησιχορου παλινῳδιας , ἀλλα σπογγια ἰασεται , εἰτε τι και κρειττον ἐν τοις λογοις ἐνεστιν |
| ὀκλαζουσα δε τῃ ὑγροτητι κλαται και μεσην ποιουμενη φοραν λοξην περιφερεται , την μαχην των γεννησαντων τῳ τροπῳ δεικνυσα της | ||
| περι γαρ τον μενοντα πολον ἑκαστον αὐτων το ἰσον ἐχον περιφερεται τηι ἰδιαι διαστασει : ὡστε κυκλον ἀν περιφεροιτο ἑκαστον |
| μητρας ἐξ ἀναβρωσεως αἱμορραγειν , ἐφ ' ὡν οὐκετι ὁ αὐτος σκοπος της θεραπειας ἐστιν : οὐ γαρ φερεσθαι το | ||
| ' ὡς βελτιων οὑτος ; ἀλλ ' οὐδ ' ἀν αὐτος ἀξιωσειεν . ἀλλ ' ὁτι ἀποβεβληκως τα ὁπλα σωσαντι |
| μετα γε τοιουτου οἱος εἰ συ , Γανυμηδες , οὑτω καλος . Τι γαρ σε προς τον ὑπνον ὀνησει το | ||
| ὀφρυσιν ἱερον ἰχθυν . ἐκ ταυτης ἡμων της ὀψολογιας ὁ καλος Οὐλπιανος ζητειτω κατα τι Ἀρχεστρατος ἐν ταις καλαις ὑποθηκαις |
| την ἀσπιδα Πατροκλον ἀνελων : ἐπει δε τῳ φιλῳ τιμωρειν ἐπειγομενος ὁπλων ἐδειτο , ὁ μεν την τεκουσαν , ἡ | ||
| , οὐτε το βαρος ὡν ἐπηγετο ποιησαμενος ἐνθυμιον οὐτ ' ἐπειγομενος διαπονειν ἠ γυμναζειν ὁδοιποριαις ἐτι τον στρατον , οὐκ |
| πρωτον ὁ της Ἀθηνας ἀφορωμενος νεως και το πολισμα , ὀψεται παρα την ὁδον αὐτην ᾠκοδομημενον μνημα οἱον οὐχ ἑτερον | ||
| μητε φωνη μηδε μην αἰσθησις του περιτεθραμμενου σοι σαρκιδιου : ὀψεται γαρ το πασχον . ἐαν οὐν , ὁτε δηποτε |
| μετεστησας ; και το κοινον των δεινων συναπελαυσας ἐξαιτου - μενου του πενητος : και πληγην κατ ' ἀμφω μιαν | ||
| δε και το συναπτον τουτῳ , ἀπο μη συγχωρου - μενου λημματος κατασκευαζομενον . οὐ γαρ δη διδοται το ἀπο |
| ἀτεχνως ἀπο των ἐν Ὑμηττῳ πονων οὑς ἐν τῳ ὀρει πονουσιν αἱ μελιτται . τοιουτον δε ὀν ὁμως ἡττατο της | ||
| Κροτωνα : πενονται γαρ : οὐτε Συβαριν , ὁτι οὐ πονουσιν , οὐτε Σκυθας , ὁτι οὐ γεωργουσιν , οὐτε |
| ' ὀνοματι της ΘεομητοροςἈλυπος ὀνομα τῃ μονῃ προς την ἐξοδον ἐπειγομενον . Βοης δ ' ἐπι τῃ ταυτης εἰσελευσει γενομενης | ||
| τις οὐκ ἀν τον κοσσυφον ἐλεησειε , πασας μεν ὁραν ἐπειγομενον , νικωντα δε τοις ὑπερ αὐτων πονοις ἑκαστην και |
| ὁτι θεσει ἐστιν ἡ ΑΔ . εἰ γαρ μη , μενοντος του Α σημειου μεταπεσειται της ΑΔ ἡ θεσις διατηρουσα | ||
| μεν πατριδα και γενεαν και πατρῳον οἰκον , εἰδως ὁτι μενοντος μεν αἱ της πολυθεου δοξης ἐγκαταμενουσιν ἀπαται ἀνηνυτον κατασκευαζουσαι |
| ζωωδηϲ . καματοϲ οὐκ ἀγεννηϲ , ἀταρ ἠδ ' εὑδων ὁραται : και ἠν ἑλῃ μιν ὑπνοϲ , ἐξεπεψε μεν | ||
| οἰκειον χρωμα : ἐνια γαρ ἐν τῳ μεν φωτι οὐχ ὁραται , ἐν δε τῳ σκοτει ποιει αἰσθησιν , οἱον |
| μυξωδεις γιγνονται , τηνεσμος δε ἐστιν αὐτος , ᾡ κατεχομενος ἀνιαται : ἀνιωμενος τοιγαρουν ἐπι τουτῳ σφοδρα , καμνων τε | ||
| δε σωφρων ἐστι , και εἰ ζηλευτης τις εἰη , ἀνιαται , ὡς μηδε ὁραν ἀνδρα θελει τῃ ἑαυτου γαμετῃ |
| και τον Μελανα κολπον και τον Ἑλλησποντον : ἀκρα γαρ ἐκκειται προς εὐρονοτον , συναπτουσα την Εὐρωπην προς την Ἀσιαν | ||
| , ὁν καλουσιν Ἀκαθαρ - τον : ὁν παραπλευσαντι νησος ἐκκειται , τῃ μεν θεσει πελαγια , μηκος [ δ |
| καθικνεισθαι της κεφαλης . ληρος : χαριεντως και σκο - πον ἠνυσε και ὑβριζειν οὐκ ἐδοξε καιπερ λυπουμενος : ἐπει | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] πον [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| γραφειν : το δε καλως οὐκ ὀνειδος . Και οὑτως ἐπεισερχεται ὁ περι της ῥητορικης λογος . Τι οὐν το | ||
| το περι ψυχης του Πλατωνος βιβλιον ἐφ ' ἡσυχιας : ἐπεισερχεται δε μεταξυ ἡ Δημαινετη αὐτη ἐκεινη και καθιζεται πλησιον |
| χωρη ἐσχατη των οἰκεομενων : αὑτη δε χρυσον τε φερει πολλον και ἐλεφαντας ἀμφιλαφεας και δενδρεα παντοια ἀγρια και ἐβενον | ||
| δε διαδιδρηϲκουϲι την ἐκ τηϲ ἀπορρηξιοϲ πνιγα , ἑλκοϲ οἱδε πολλον ἰϲχουϲι ἐν πνευμονι και ἐϲ φθοην μεθιϲτανται . και |
| του πραγματος καλουσιν , ἀλλοι δε εὐθυς ἐπι τα συγκριτικα ἐρχονται . ἐπειδη δε οἱ καλως διαιρουντες οὐκ ἐδοκιμασαν οὐδεμιαν | ||
| : παντα Περσικα ἐθη : οἱ συγγενεις : ἀντι του ἐρχονται : ἐπεχει κωλυει , αὐτους δηλονοτι : οὐδεις νομος |
| τον δ ' ἀθλιον εἰναι , μηδε γεωργειν τον μεν πολλην , τῳ δ ' εἰναι μηδε ταφηναι , μηδ | ||
| ὁδον δεινος γινομαι φυλαξ των ὀντων . οὐκουν ἠρεμειν την πολλην δυναμαι νυκτα κλοπην ὑφορωμενος και παντα θορυβον λῃστας ὑποπτευων |
| ἀγαθων , ἀλλ ' ἐν ἐλαττωσει βλαβης : αἱ δε ἀρισται ψυχης φυσεις ἀμφισβητησιμοι , ἐν μεθοριᾳ της ἀκρας ἀρετης | ||
| τε οὑτω παντας τους ἡγεμονας ἀθροως ἐμπιπτειν τοις πολεμιοις . ἀρισται δε εἰσιν αἱ διπλασιον τον ἀριθμον των ἐν τῳ |
| ἐν τῳ Χαρμιδῃ ἐναντιωματα ἐξ αὐτου του διαλογου ὁ βουλομενος εἰσεται . ποιει γαρ αὐτον ἀσυμφωνως ποτε μεν σκοτοδινιωντα και | ||
| , ἐγγυητην Ἑλληνες . εὐφημει Ἀττικοι , σιγα Ἑλληνες . εἰσεται Ἀττικοι , γνωσεται κοινον . εἰ γαρ Ἀττικοι , |
| λεγοντες το περι την μουσικην ᾑ χαλεπον : ἐπειδη γαρ ὑμνειται περι αὐτην διαφεροντως ἠ τας ἀλλας εἰκονας , εὐλαβειας | ||
| ὁ θεος οὑτος οὐ μονον Ἐνοσιχθων , ἀλλα και Ἀσφαλειος ὑμνειται : και οἱ τους σεισμους παυειν ἐθελοντες Ποσειδωνι θυουσιν |
| το ἐπισσυτος . ἑκατερως γαρ δυναται ὑποστιζεσθαι : ἐφορμωσα : ἐπερχεται : συ παρα κλῃθρα : παραιτειται την ἀκοην πολλακις | ||
| προστριβεται ] προσκολλαται . γρ . προσγινεται , ἐφεπεται , ἐπερχεται . . ζηλω ς ' ὁθουνεκα ] θαυμαζω σε |
| ] ροτωνκ [ [ ] νβιαει : [ [ ] ον ? ? [ . . . . . . | ||
| ι [ ] ν [ ] ! ε [ ] ον ? [ ] ! , [ ἀνερχεται ] οὐν |
| Μυρρινη ἠ μυρϲινη . Ἐξ ἐναντιων και τουτο το φυτον ϲυγκειται οὐϲιων , ἐπικρατει δε ἐν αὐτῃ ὁμωϲ το γεωδεϲ | ||
| ἐκ θωρακοϲ και πνευμονοϲ ἀνακαθαρτικη . Μυρρινη ἐξ ἐναντιων οὐϲιων ϲυγκειται , κρατει δε ἐν αὐτῃ το γεωδεϲ ψυχρον : |
| . Πλατων ἐν τῳ Φαιδων ἠ περι ψυχης : ” δια δη ταυτα οὐδεν πανυ μοι ἐλεεινον εἰσῃει . ” | ||
| οὐχ εὑρηται ποτε ἀρσενικον ἑλληνικον ὀνομα ληγον εἰς ες , δια τουτο ἀπο του Ε φωνηεντος και της ες καταληξεως |
| ἐβακχευσαν . κατα μεν γαρ τον Κιθαιρωνα ὁρᾳς , ὡς μεσται του ἀθλου φερονται συνεξαιρουσαι την ἠχω του ὀρους , | ||
| , πολλοι δε βοες , πολλαι δε ἁμαξαι πολλων ἀγαθων μεσται : ἐκ δε τουτου διεβαινον ἠδη και οἱ ἀμφι |
| ὑπο του νοσεοντος προς τον ἰητρον : και ὁκοσα ἀκριβως ποιεεται ἐν τῃ τεχνῃ και λεγεται , και ἁ τε | ||
| ἐϲται και ξυναποθνῃϲκειν γιγνεται κοτε . και τα ϲμικρα μεζονων ποιεεται διαδεξιαϲ : κἠν το προϲθεν ἐϲ κινδυνον ἀϲινεϲ ᾐ |
| γε καλως του ἡλιου και των πνευματων , ὑδασι τε χρεονται ἀγαθοισιν , αὑται μεν ἡσσον αἰσθανονται των τοιουτεων μεταβολεων | ||
| τα ἀρθρα πονοι ἐκ πυρετων γινονται , οὑτοι σιτιοισι πλειοσι χρεονται . Ἠν τις πυρεσσοντι τροφην διδῳ , ἡν ὑγιει |
| ὀρος το προς τῃ πολει , ὁτου ἐν τῃσιν ὑπωρειῃσιν ᾠκισται ἡ Νυσα , Μηρος κληιζεται ἐπι τῃ συμφορῃ ᾑτινι | ||
| μακραν του Ἰνδου . ταυτα μεν ἐξω του Ἰνδου ποταμου ᾠκισται προς ἑσπερην ἐστε ἐπι τον Κωφηνα : τα δε |
| ἠδη ἰων των ἐρωτικων ἐξαιφνης κατοψεται τι θαυμαστον την φυσιν καλον , τουτο ἐκεινο , ὠ Σωκρατες , οὑ δη | ||
| μη πραττειν ἐφ ' ἡμιν : ὡστε εἰ το πραττειν καλον ὁτιουν ἐφ ' ἡμιν ἐστιν , και το μη |
| ' αὐτου θωρησσοντο . μετα γαρ την ἀνατολην εὐθυς δειπνοποιησαμενοι προερχονται εἰς την μαχην . εὐωχουνται δε παρ ' Ὁμηρῳ | ||
| . τα δε ἀνακαμπτοντα φανερον ὁτι οὐκ ἐπ ' ἀπειρον προερχονται . τα δε ἐκ του γεγονοτος ἠδη και ὑπομενοντος |
| σχηματισας την γυναικα ῥητινην ὑποθυμια , ἱνα δια του αἰδοιου δεξηται τον καπνον : και ἐαν εἰς το στομα αὐτης | ||
| ἑαυτου και χωρις αὐτων ὁρωμενος και ἐν αὐταις ἐμφαινομενος , δεξηται χαρακτηρας ἐξουσιας τε και εὐεργεσιας αὐτου και των τελειων |
| και ποιειν οὐχ οἱον ἑαυτον , ὁς ἐνιοτε οὐδεν τι φωραται κατεχων και οὐ συνορων , ὁτι πολλα δειται τριβης | ||
| πολλου συνεχως ἐπι πολλας ἡμερας παρα τους νομους πραττων τις φωραται , οὐ μονον δηπου του μη μετ ' ὀργης |
| Και αὐτῳ Μετελλος Καικιλιος ὁ Εὐσεβης , ἐκ πολλου τε ᾑρημενος ἐς τα λοιπα του συμμαχικου πολεμου και δια Κινναν | ||
| δ ' ὁς οὐτε γεωργων ἐγγυς τυγχανει οὐτ ' ἐπιμελητης ᾑρημενος οὐθ ' ἡλικιαν ἐχων εἰδεναι περι των τοιουτων , |
| ἀμφιβολως εἰρηκως ὁ Νικαινετος , ποτερον στρωμνης ἑνεκεν ἠ στεφανωσεως ἀρκειται τῃ λυγῳ , τῳ λεγειν αὐτην των Καρων ἀρχαιον | ||
| ἑτερον τροπον . τουτου δε μενοντος του αὐτου ὁμοιως οὐκ ἀρκειται οὐδ ' ἱκανουται , ἀλλ ' ἐπιθυμιας και ἐπιβολας |
| ἐκ μερων λεγομενην ὁλοτητα συμπληροι . Ὁτι μεν γαρ ἐκ μερων ἡ ὁλοτης συμπληρουται , και εἰ μη πασα , | ||
| εἰρημενῳ . εἰ δε κατα την ὑπερῳαν ἐκ των ἐνδοθεν μερων συστασα ἡ συριγξ φθειρειε το ὀστουν , εἰ μεν |
| , ἡκιστα μεν την ὡραν , ὡς αὐτους ἀποκυηθηναι , ἐκδεχονται , διαφαγοντες δε την γαστερα ἀλλος ἀλλαχοθε γιγνονται μεν | ||
| . Οἱ την γνωμην ἀμφιβολοι την παρα των εὐνοουντων κρισιν ἐκδεχονται . κἀγω τα πολλα ταις αὐραις διαλαλησαςοὐδε γαρ οὐδεν |
| μικρον ὀντα εἰπων : εἰ μεν ἐασει , γνωμεν ὁτι μαινεται : εἰ δ ' οὐκ ἐασει , σωφρονει και | ||
| οἰκημα καμπαις πολυπλοκοις ἠτοι στρατευσεις ἠ μενων ἐσῃ κακος . μαινεται δ ' ὁστις βροτων ψυχης νομιζει τους φιλους ὑπερτερους |
| τῳ της καταστασεως ὀνοματι κεχρηται προοιμια του λογου την καταστασιν καλων : οἱ δε τεχνικωτερον περι αὐτης διοριζοντες και διεξιοντες | ||
| γε . Οὐδε γε αὐ λογων , ὠ μακαριε , καλων τε και ἐλευθερων ἱκανως ἐπηκοοι γεγονασιν , οἱων ζητειν |