γαρ τουτων των ἐθων οὐτ ' ἀν φρονιμος οὐδεις ποτε γενεσθαι των ὑπο τον οὐρανον ἀνθρωπων ἐκ νεου ἐπιτηδευων δυναιτο | τοπους ἐκπεσωμεν , ἐκ πρυμνης ῥιψαντες ἀγκυρας τεσσαρας ηὐχοντο ἡμεραν γενεσθαι . των δε ναυτων ζητουντων φυγειν ἐκ του πλοιου |
στυγει . διφρου τετυκται βλωσις εὐζυγον τερας ὠ Ζευ , γενεσθαι τησδε μ ' ἐξαντη νοσου . . . . | γραφειν οὐκ ἐβουληθην δια χαρτου και μελανος , ἀλλα ἐλπιζω γενεσθαι προς ὑμας και στομα προς στομα λαλησαι , ἱνα |
και βελτιον το τα χαλεπωτερα διαθεσθαι καλως του των ῥᾳδιων περιγενεσθαι : ἡ ἀρετη ἀρα μαλιστα ἐν τοις χαλεπωτεροις ἐστι | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
φευξεσθαι , ἐδει δε μηδε πυρφορον τῳ ἐκεινων λογῳ ἐκφυγοντα περιγενεσθαι . Προς ταυτα ὠν ταδε ἐμηχανεοντο : των νεων | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
τυφος παραλογιστης και , ὁτε δοκεις μαλιστα περι τα σπουδαια καταγινεσθαι , τοτε μαλιστα καταγοητευῃ . ὁρα γουν , ὁ | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
τον διαζευκτικον συνδεσμον ὡς της ῥητορικης μη δυναμενης περι ἀμφω καταγινεσθαι : ἰδου γαρ , φασιν , εὑρισκομεν τον Δημοσθενην | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
. ὁ δε νους : μη ἐπιζητει θεος γε - νεσθαι : ἀποχρη γαρ σοι της εὐδαιμονιας το μεγεθος , | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
των φιλων ἁπτωμεθα . ἀρ ' οὐν δικαιον ἀμυ - νεσθαι τους ἐπιοντας ; δικαιοτατον μεν οὐν . τι δαι | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
. Σατυριασις ἐστι παθος μετα ἐντασεως αἰδοιου γιγνομενον μετα του τεινεσθαι αὐτοις τα μορια : ἐστι δε οἱς και σπερματος | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
των ἐκτος : οὐκ ἀδηλον δ ' ὁτι το μεν τεινεσθαι και εἰς ἑαυτους συνερχεσθαι συμφυτος ἐνεργεια τοις μυσι , | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
ὀρθαις πλαγιας , εὐτροχους , ὁπη βουληθειη τις ἁμα νοηματι περιαγεσθαι δυναμενας , ἐπ ' ἀκρων δε των κεραιων ἠ | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
πεπρυτανευται , ἐκειθεν και τα των ἐλπιδων κατ ' ἀκολουθιαν περιαγεσθαι . ἡκετω τοινυν ὁ μουσουργος προς τον μεγιστον βασιλεα | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
τιμων σε τῃ σιωπῃ και ἱν ' ὁλον σον το γενησομενον ᾐ σου και πεπονηκοτος και σαυτον παρακαλεσαντος . Την | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
διαφερεσθαι . δηλον τε ἠν τι κακον ἑτερον ἐκ τουδε γενησομενον . Συλλας δ ' ἐν τοις ἀγροις ἐνυπνιον ἐδοξεν | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
ἀπιστιας : ἐπει εἰ γ ' ὁμοθυμαδον ἠν μετα παντων ἐπιθεσθαι μονῳ , οὐδ ' ἀδικειν ἡμας ἐκεινον ἀδικημ ' | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
Ἀπομνημονευμασι . . . πορφυραν τε ἀναλαβειν αὐτον και στροφιον ἐπιθεσθαι χρυσουν , ὡς Φαβωρινος ἐν Ἀπομνημονευμασιν , ἐτι τ | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
, ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
ἐνουσαν ἐν τῳ στοματι , ἑαυτον ἀποσφαξαι περιβοητου της πραξεως γενομενης . . . : Περι Ἀσσαονος . Ἱστορει Ξανθος | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
ἀπαντησαι τοις ἐκ της πολεως ἐκχεομενοις μετα του βασιλεως : γενομενης δε μαχης ἰσχυρας , και των ἀριστεων δια τας | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
γινεσθαι , και μαλιστα το ἀνωθεν , και την κοιλιαν διατεινεσθαι και την βροχην ἁμα συμβαινειν των σιτιων και την | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
γενομενης , τινα μεν πυκνουσθαι και συστρεφεσθαι , τινα δε διατεινεσθαι . ὁσῳ γαρ συστρεφεται προς ἑαυτα πυκνουμενα τα μερη | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
χρονισαν και ξηρανθεν ἀσθενεστερον γενηται . Την οἰνανθην βοτανην χρη λαβομενον ἀκμαιαν ἐαρος ὡρῃ ῥιζοθεν ἐξερυσαντα χυλον ἐξ αὐτης ποιεισθαι | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
ἀπευθυνειν . εἰ δε και χειρα προβεβληκεν , μη ἐπισπασθαι λαβομενον αὐτης , ἀλλα κατα του ὠμου τους δακτυλους ἀκρους | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
τον Ἀλεξανδρον δε κατ ' ἀρχας μεν οὐ συγχωρειν ἀποτεμειν φειδομενον του κυνος , εἰποντος δ ' ὁτι τετταρας ἀντιδωσω | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
ἐπιεικεστερων των ἐν ταις ἐξουσιαις . κολαζειν μεν γαρ προσηκει φειδομενον , διδασκειν δε μη φειδομενον : και χρηστου μεν | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
Κριτοβουλος δε ἡμερας τεσσαρας ἐν τῳ Κοτζινου ἀστει διαγαγων και καταστησαμενος τα αὐτου τῃ ὑστεραιᾳ ἀναλαβων τετρακοσιους ἱππεις ὡπλισμενους καλως | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
θυρας . ὡς δ ' ἐν τῳ λογῳ δεδηλωται Κυρος καταστησαμενος εἰς το διαφυλαττειν αὑτῳ τε και Περσαις την ἀρχην | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
. Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
Ἀνδραγαθου προδοντος πολλα και μεγαλα χαρισαμενος αὐτῳ , μειζονα δε ὑποσχομενος , ἐαν εἰς την Ἀσιαν αὐτῳ συναποδημησῃ , ἐπειδη | ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος . |
ὑφιεσθαι και συγχωρησαι τοις Λακεδαιμονιοις ἐν τῳ τοτε την ἡγεμονιαν ὑποσχομενος παρ ' ἑκοντων αὐτοις των Ἑλληνων αὐτην ἀνακτησεσθαι . | το δοκιμαζειν ὑμας τι το θελημα του θεου , το ἀγαθον και εὐαρεστον και τελειον . Λεγω γαρ δια της |
, ἀναμνησθεντι του ποτε μοι συμβαντος ἐν Ἀλεξανδρειᾳ . εὐθεως παραγενομενου ἐκεισε γυναιον μοι προσηλθε μελλον ἀποθνησκειν , ἐχον διαθεσιν | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
Κυζικηνος , ὁτι Ἑλενου ἐκ της πατριδος εἰς την Ἠπειρον παραγενομενου θυοντος τε ἐπιβατηρια , ἡ βους οὐ καιριαν λαβουσα | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
ὀργανικον ἠ κοινον . εἰ συμπτωμα βλαβη ἐστιν ἐνεργειας ἠ ἐκκρινομενον ἠ ἐπεχομενον . εἰ διαθεσις τις ἠ ἀμφω αὐτῳ | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
. Δακρυον : ὡς ἐπιπαν το ἐκ δεους ἠ δεοντος ἐκκρινομενον . Δειλια : ἐκ του δεους λιαν . Δικιος | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
ἀληθως φιλοσοφον εἰπειν . , ; , . . Δομνινος προσεσθαι τουτῳ οὐν ἠδη προγεγηρακοτι νεωτερος ὠν ἐντυχειν ὁ Ἀσκληπιοδοτος | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
τρεφοντι . ἀλλα και το ὑπ ' Ἀντιπατρου πεμφθεν μη προσεσθαι , ὡς φησι Μυρωνιανος ἐν Ὁμοιοις . και χρυσῳ | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
, “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
αὐτος αὑτον και διεξῃει το σωμα ἁπαν κοπτων τε και λυμαινομενος . Ἀργειοι μεν δη τοις ἱκεταις του Ἀργου διδοντα | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
, τοις δε ἐπιλαθομενοις της ἀνθρωπινης φυσεως ὁ φθονος ἀντικαθηται λυμαινομενος την των εὐτυχουντων δοξαν . οὐδεν γαρ ἐστι μεγα | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
ὁ μεντοι λογος και αὐτος ὁ συνων τῃ πραξει και ἐπιστατων οὐκ ἀν εἰη πραξις . Εἰ οὐν μη πραξις | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
την ἐκ δεξιων ἠ ἐξ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των ἐπιστατων και παραστατων , ὁπερ πως γινεται δηλωσομεν , ὁταν | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
πολλων κακων ἐν τῳ παροντι πεπειραται ; το μεν τοινυν προελεσθαι τα καλλιστα και το των οἰηθεντων Ἑλληνων , εἰ | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
βελτιον μεν το κατορθωσαι τι , μικρον δε οὐδε το προελεσθαι . Πολλοις οἰδα σε φιλοις βεβοηθηκοτα και πολλοις οὐτ | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
Οὐκ οἰδ ' , οὐδ ' ἐπεοικεν ἁ μη μαθομες πονεεσθαι . Εἰ μευ καλα πελει τα μελυδρια , και | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
ἐν μεσσοισιν ἀνιστατο Νηλεος υἱος , οὐ μεν πυγμαχιῃσι λιλαιομενος πονεεσθαι οὐτε παλαισμοσυνῃ πολυτειρει : του γαρ ὑπερθε γυια και | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
πυκνον κατεχοντων , δυο δ ' ἀνισων , του τε λειπομενου της πρωτης συμφωνιας και της ὑπεροχης ᾑ το δια | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
συνοντος αὐτῃ ἠ ☍ ἠ □ . τῳ δε φωτι λειπομενου και τοις ἀριθμοις ἀφαιρουσα , μαλιστα ἀγαθοποιων ἐπιθεωρουντων , | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
γης εἰς την Μιδα κρηνην : και κατ ' ὀλιγον καταφερομενος ἁλιει τινι προσηνεχθη : κατα δε χρησμου προσταγην Πεισιστρατος | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
Καμαριναν τουτο γενομενον : οὐ γαρ πλημμυρᾳ χρηται ὁ ποταμος καταφερομενος . βελτιον οὐν οὑτως τινες : ἐπειδη ἐξ ὑπογυιου | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
φθονον και παν δυσκολον παθος ὡς πολεμια ἐκδιωκοντες παντι σθενει διατελουσιν . Ἐμοι μεν περιβλημα χλαινα σκυθικη , ὑποδημα δερμα | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
δε οἰνον ὁποσον βουλονται , δια τουτο ἀπειροι μεν ἡλιου διατελουσιν , ἀπειροι δε του διψην κατα φυσιν , οἰκοτροφοι | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
. και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα ἠ τρεις προῃρημενους κατα τους | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
εἰτε βουλοιτο μετα του σωσαντος ἀπελθειν εἰτε μετα των γονεων καταμενειν ἐν τῃ πατριδι . την μεν οὐν κορην ἑλεσθαι | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
, ἠ ψυχρον , ἠ ξηρον , ἠ ὑγρον το λυμαινομενον τον ἀνθρωπον , και δει τον ὀρθως ἰητρευοντα βοηθεειν | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
ἐμνησθης . της σης πολεως θ ' ἡτις σε τρεφει λυμαινομενον τοις μειρακιοις . οὐχι διδαξεις τουτον Κρονος ὠν . | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
πρεσβυτερων ἐλεγον μετεξετεροι δοκεειν σφι τον θεον την ἀκροπολιν χρησαι περιεσεσθαι : ἡ γαρ ἀκροπολις το παλαι των Ἀθηναιων ῥηχῳ | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
και νομιζων οἱ το ἀσφαλες ἐκ των της πατριδος φοβων περιεσεσθαι , ἐς πολεμον αὐτους μεγαν ἐμβαλειν ἐπενοει . ὑπολαβων | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
πολλους εὐπατριδας ἐφασκεν οἱς ἡ βασιλεια μαλλον ἁρμοζει : και λαβομενος της χειρος Γλαβριωνος εἱλκεν αὐτον καθιζεσθαι κελευων ἐπι του | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
γουν θυοντων , δευτερον αὐτοις ὁ Τριτων ἀναφαινεται , και λαβομενος του σχοινιου της Ἀργους , ὁ χαλινον νυν φησι | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
φερουσα δε ἑτερου ποιει , παρ ' ὁτῳπερ ἐμελλον μονους εἰσεσθαι τους ὑπερ των λογων μοχθους . ὁ δη και | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
καλων , ἐφη , ὠ Σωκρατες , αὐτικα μοι δοκεις εἰσεσθαι : οὑτοι γαρ τυγχανουσιν οἱ εἰσιοντες προδρομοι τε και | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
; . ἁρμοι πεπαυμαι ] νεωστι , ἀπο μεταφορας των ἁρματων των συντιθεμενων και ἁρμοζοντων τῳ νεῳ , ἠ παρα | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
; οἱ πολλακις τυπτειν ἀλληλους ἐξαγονται δυοιν ἐν ταὐτῳ συμπλεκομενων ἁρματων : ἀλλα και κινδυνος ἐκει συνεχης ἱππων τε και | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
οὐδε ταις τροπικαις των λεξεων ὡς ἐτυχε χρωμενος , οὐδε φαινομενος τοις ἐντυγχανουσιν ὡς ἐπιπολης , ἀλλ ' ἀει βαθυς | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
ἑστως ἐφιππος ἑωρα τα δρωμενα θαρσος τε ἐμποιων τοις αὑτου φαινομενος και ἁμα του πολεμου το τελος ἀποσκοπων : ἐνομιζε | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
και ἀπεωσαμενοι του τειχους εἱποντο μεχρι του στρατοπεδου κτεινοντες . γενομενοι δε κατα τας μηχανας ἐνιας μεν αὐτων ῥιπτουσι κατα | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
τα αὐτα ἠθη διασῳζονται νεοι και πατερες ὀντες και πρεσβυται γενομενοι , ἀλλα γινεται τα μεν των πρεσβυτερων ἠθη μαλακωτερα | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
ἠ πευκης φλοιος καταπλασσομενος ἐπουλοι : πιτυος φλοιος λειος ἠ ἀδιαντον ξηρον λειον ἠ μυρρινης φυλλα κατακεκαυμενα λεια : ποιει | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
και το ἀλευρον ἀναμιγνυεις ἁμα στεατι . διαφορει δε και ἀδιαντον ἀποστηματα , και ἀνηθινον ἐλαιον διαφορητικον ἐστι και πεπτικον | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
συστασις κατα τον ὀμφαλον , ποτε δε και ὑπο χιτωνος συνεχομενον . υηʹ . Πωρομφαλον ἐστι πωρου συστασις κατα τον | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
αὐτην εἰργασμενην ὁμαλην και λειαν , ὡστε τον ἐξ ἀμφοτερων συνεχομενον ἁρμον οὑτως ἐχειν , ὡστε μη διηθεισθαι ῥευμα δι | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
βουλευσομενοι περι των παροντων . δει τοινυν τας μεν κατηγοριας ὑπερθεσθαι πασας , και τοτ ' ἐν ὑμιν λεγειν καθ | γεγονας : μηκετι ἁμαρτανε , ἱνα μη χειρον σοι τι γενηται . ἀπηλθεν ὁ ἀνθρωπος και ἀνηγγειλεν τοις Ἰουδαιοις ὁτι |
τους αὐτους καιρους , τον Πτολεμαιον αὐτον ἠδυνατο ταις χορηγιαις ὑπερθεσθαι . προς δε τον Ἀντιγονον , εἰ μονον τριακοσιων | οὐ μη παρελθῃ ἡ γενεα αὑτη μεχρις οὑ ταυτα παντα γενηται . ὁ οὐρανος και ἡ γη παρελευσονται , οἱ |
. Χρυσαμπελος ὁ λυριστης δικην ἐχων περι παιδος εἰς δουλειαν ἀγομενου ἐδοξε τον Πανα βλεπειν ἐν τῃ ἀγορᾳ καθεζομενον ἐχοντα | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
το μετα την θυσιαν , ὡς τῃ ἐπιφωσκουσῃ του ἀγωνος ἀγομενου , τῃ ὑστεραιᾳ . ἐνθα λευκωθεις καρα μυρτοις : | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
: ἠν μεν γαρ πειρωνται καμπυλλεσθαι , ὀδυνωνται , περιτενεος γινομενου ταυτῃ του δερματος , ᾑ τετρωνται : και ἁμα | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
ὑγρανθη , ἐξ οὑ αἱ παρακειμεναι σαρκες , και τουτου γινομενου κατα το συνεχες , ἐφθασεν ἡ ὑγροτης παρα τους | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
τουθ ' ἡμιν ἐπι τας κατ ' αὐτων τιμωριας ἁρμοττον ἱεσθαι , ἑνεκα της προς το ἐθνος τιμης , ἱνα | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
ἀγαν νεισθαι , τουτεστι πορευεσθαι . ἠ ἀπο του ἀγαν ἱεσθαι . ἠ δια τας αἰγας : ἐπ ' αὐτας | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
Μηνοφανης Μιθριδατου στρατηγος εἰτε αὐτος ὑπερφρονησας εἰτε και ὑπο Μιθριδατου προστεταγμενον ἀνθρωπῳ γαρ ἀφορωντι ἐς κερδος τα θεια ὑστερα λημματων | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
. και Θηραμενην μεν ἀπο των βωμων ἀποσπασαντες οἱς ἠν προστεταγμενον , δια μεσης της ἀγορας εἱλκυσαν ἐπι τον θανατον | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
δε ἐν Λυκιᾳ κατα την προς θαλασσαν εἰσβολην ποταμου του λεγομενου Γαγαν . Λιθος ὁμωνυμος τῳ ἑρπετῳ σκορπιος , ὁστις | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
πλην ὁσον περι λογισμους και συμβολαια , τυφλου δικαιως και λεγομενου και γραφομενου του πλουτου τυφλοτερος ἐραστης , περι παντα | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
δεησιν . του δε μηθεν αὐταις συμβησεσθαι δεινον ἐγγυητας ἀπεφαινον ἐσομενους θεους μεν πρωτον , οἱς καθοσιωθεισαι τας ἱκεσιας ποιησονται | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
καταβεβλημενα , ἐμπρησαι τους ὑπηρετας ἐκελευσεν , ὡς ἐγνω ἀδυνατους ἐσομενους ἐρημιᾳ ἀνδρων ἀλλῳ τροπῳ περιγενεσθαι . και ξυνεβη οὑτως | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
και πελια των ὑπωπιων σπογγος ἐν ἁλμῃ ἀποβαπτομενος και συνεχως προστιθεμενος . μετα τουτο δε πυρια συνεχης δια ὑδατος θερμου | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
/ , ὁ δε τετραγωνος μθ͵βτδ / , ὁ δε προστιθεμενος αὐτοις τετραγωνος μθ͵δϘϚ / . ζ . Κυβῳ και | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
- θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
ἀλλων Ἑκτοριδων , ἀφειμενων ἐκ της Ἑλλαδος ὑπο Νεοπτολεμου , καταγων αὐτους ἐπι την πατρωιαν ἀρχην εἰς Τροιαν ἀφικνειται . | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
ἀκρον , καθ ' ὁν τοπον ὁ ὀνισκος ἠν ὁ καταγων την χειρα , και κατα το εἰς το πλινθιον | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
ὠν ὀξυς χρηστος ἐστι τον τροπον . μικρα δε μοι συγγενομενος εἰς τους φιλους ἐγγεγραπται : τοσουτον ἰσχυσε τοις μικροις | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
ἐχομεν εἰπειν τους διδασκαλους των ἐνδοξων ἀνδρων , ὁτῳ ἑκαστος συγγενομενος λογου ἀξιος ἐγενετο διχα γε Ἡρακλειτου του Ἐφεσιου και | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
τας κουφοτερας ζημιας , ἱνα τας βαρυτερας ἐκφυγωμεν . αἰλουρος προσποιουμενος γενεθλια ἀγειν ἐπι δειπνον ὀρνεα ἐκαλεσεν : ἐπειτα παρατετηρηκως | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
των Ἰνδων βασιλευς ἀπηγαγε την δυναμιν ἀπο του ποταμου , προσποιουμενος μεν ἀναχωρειν δια φοβον , τῃ δ ' ἀληθειᾳ | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
ἐλεημονα , φιλοξενον , δικαιον , ἀληθινον , θεοσεβη , ἀπεχομενον ἀπο παντος πονηρου πραγματος : και νυν γινωσκε , | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
λαμπρον και ἐξησκημενον , εἰτα καθισαντα διατιθεσθαι τον λογον οὐδεμιας ἀπεχομενον κινησεως οὐδε σχηματος ἑνος . και ποτε ὀψοφαγον μιμουμενον | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
ἐν ἀκρᾳ τῃ βορειῳ χηλῃ Τιμοχαρις μεν ἀναγραφει βορειο - τερον του ἰσημερινου μοιρᾳ α και πεμπτῳ , Ἱππαρχος δε | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
ἀρθρον . μετα δε την ζʹ ἠ και βραδυ - τερον ἐπιλυϲαντα δει μετριᾳ κεχρηϲθαι τριψει δια το ϲτερεμνιωτερου γινομενου | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
λαβοντες παραβαλλομεν , ἡμερας μεν παρα τους ὡριαιους χρονους τους παρακειμενους τῃ του Ἡλιου μοιρᾳ του γενεθλιου , νυκτος δε | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
τῃ ὡροσκοπουσῃ . ἐρχομαι εἰς το αὐτο κλιμα και εὑρισκω παρακειμενους τῃ ιʹ μοιρᾳ του Κριου ὡριαιους χρονους ιε και | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
των Ἀμαζονων συντεθεισα . Ἀρκαδας μιμησομαι : ἐπι των ἑτεροις πονουντων . Ἀρκαδες γαρ ἰδιᾳ οὐδενα ἐνικησαν , ἑτεροις δε | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
τοξοτης ἀνηρ βελος προπεμπων και λεγειν βιαζεται : Το των πονουντων ἐσχατον στοιχει χρονῳ . Ἐπαιρε σαυτον , ὠ τεκνον | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
, ὁσον ᾐδεσαν ἁ πασχουσιν , ἐπει ἀμυνεσθαι γε τους ἐπικειμενους οὐδε τουτοις ἠν . οἱα δε ἐν νυκτι και | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
δευτερα δ ' ὡς διαφραγματος αὐτων τουτων προς τους ἐξωθεν ἐπικειμενους μυς : τριτη δ ' ὡς προς το θαττον | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
περιτυχειν ἀνδρι και γνωναι το φερτατον . ἀντι του το ἀποβησομενον ἀφ ' οὑ τις γεννηθῃ μεχρι τελους . τουτο | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
ἀγωνισμα , ἀφανες ἐστι και ἀπροορατον το ἐκ της τυχης ἀποβησομενον , πριν ἠ τελος γενεσθαι , ποτερον νικησουσιν ἠ | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
. . . ἀνειται ] ἀνεφυσεν , ἀνεβλαστησεν , ἠ καταλελειπται . . ἐργον δ ' ἐν κυβοις ] λιαν | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
γαρ της σεληνιακης γεγονεν αἱρεσεως , ὁ δε του Διος καταλελειπται της ἡλιακης κατα ταυτα . ἐπει και των φθοροποιων | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
τον μεν ἀτοπα ἐρωτωντα , τον δε οὐδεν προς λογον ἀποκρινομενον , Οὐ δοκει ὑμιν , ἐφη , ὠ φιλοι | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
ὁ τριτος ἀνθρωπος , ἀλλ ' ἀπο του συγχωρειν τον ἀποκρινομενον σημαινειν τον ἀνθρωπον ὁπερ τοδε τι και οὐσιαν αὐτην | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
τοινυν αὐτο το τῃ διαστηματικῃ κινησει μονῃ και τους φθογγους περαινεσθαι και τας των οὐρανιων φορας , μηδεμιας των ἀλλοιωτικων | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
ἀνακινησεις , ἐχουσαι τινα ἐντεχνον ἐπιχειρησιν χρησιμον προς το μελλον περαινεσθαι . και δη που κιθαρῳδικης ᾠδης λεγομενων νομων και | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
δε ἐν δυο ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
προσηκται , εἰ μη ὁτι ταιν θεοιν ἱεροφαντης ἀπεδεδεικτο : Δεινομενους γαρ υἱεις εἰσιν οἱ περι τον Ἱερωνα του τα | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
μιν ἀνηρ ὑπεροπλισσαιτο . και ὁ μεν ποιητης προς το σημαινομενον ἀπεδωκεν ἀντι του αὐτο το οἰκημα , οἱ δε | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
μεγαλειον τι διασαφων . ἀρξομαι δε λαμβανειν καθ ' ἑκαστον σημαινομενον , καθ ' ὁσον ἀν ὠ δυνατος . εἰ | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
ἐν σαυτῳ περιφερων | , τοις δε των προγονων ὀνομασιν ἐπαιρομενος | , ὡσπερ αὐτος ὀνομα οὐκ ἐχων , ἐπι | , και ἡ φωνη ἡν ἠκουσα ὡς κιθαρῳδων κιθαριζοντων ἐν ταις κιθαραις αὐτων . και ᾀδουσιν [ ὡς ] ᾠδην |
παρανομιαν τε και ὑβριν , ἐξουσιᾳ δημαρχικῃ και ἐλπιδι κουφῃ ἐπαιρομενος , ὁτι συναγανακτησας ὁ δημος αὐτῳ παρησει ῥιψαι τους | της ὁμολογιας : οὐ γαρ ἐχομεν ἀρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ἀσθενειαις ἡμων , πεπειρασμενον δε κατα παντα καθ ' |
μη λουμενον , ἀλλα ἐν τῳ βορβορῳ διατριβοντα τε και στρεφομενον και πινοντα ὑδωρ τεθολωμενον , και ἡσυχιᾳ και στεγῃ | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
ληφθεν ἐκειθεν ἐμβαλλεται εἰς λοπαδα νεαν ζεοντος μελιτος και ἑψειται στρεφομενον . ὁτε δε ἱκανως ἑψηθῃ και ξανθον γενηται , | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
αὐτο των πολεμιων ἀμφοτερων . τοιουτων δη κινδυνων την πολιν περισταντων και οὐδε των ἐντος τειχους ὁμονοουντων τινα βοηθειαν εὑρασθε | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
γαρ του περι την Λακωνικην σεισμου και Λακεδαιμονιους των περιοικων περισταντων και παντων ὡς ἀληθως ὡσπερ ἐν σεισμῳ ταραχθεντων των | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
περι την ὀρθην , ὁ δε ͵βφκ ἐκ του στερεου περιεχομενου ἐκ της μειζονος των ὀρθων , και της ὑπεροχης | ἐγενετο δε προσπεινος και ἠθελεν γευσασθαι : παρασκευαζοντων δε αὐτων ἐγενετο ἐπ ' αὐτον ἐκστασις , και θεωρει τον οὐρανον |
, ΒΓ περιεχομενον ὀρθογωνιον μετα του ὑπο ΒΑ , ΑΓ περιεχομενου ὀρθογωνιου ἰσον ἐστι τῳ ἀπο της ΑΒ τετραγωνῳ . | τῳ δευτερῳ ἀνεγνωρισθη Ἰωσηφ τοις ἀδελφοις αὐτου , και φανερον ἐγενετο τῳ Φαραω το γενος [ του ] Ἰωσηφ . |
εἰων , ἀπολαβειν δε συνεβουλευον , ὁπως ὑπομεινας μεν το προσταττομενον την ἀλλοτριαν ἐχειν ὁμολογω , μη προεμενος δε το | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
, συνεστρατευκοτες τοις Αἰγυπτιοις , ἀπεστειλαν δωρα , και το προσταττομενον ποιησειν ἐπηγγειλαντο . [ . . . . , | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
ἐπιμυοντες και κτυπῳ των ἀσπιδων τας ψυχας κραδαινομενοι τῳ κακῳ περιπιπτουσιν αὐτοματοι και ταις του δικτυου λαγοσιν ἀπροοπτως ἐναπολαμβανονται . | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
ἱνα μη ἀλογα ὡς εἰκος ἠ ἀνθρωποι του φοσσατου ἀγνοουντες περιπιπτουσιν ἐν αὐτοις . Αἱ μεν προτεταγμεναι ταξεις εὑρηματων παλαιων | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
προς ἀλληλα τοπου ; ἡ προς Αἰσχινην ὑπερ Κτησιφωντος του παρασχοντος Δημοσθενει το περι του στεφανου ψηφισμα και την των | μισθον ἀρξαμενος ἀπο των ἐσχατων ἑως των πρωτων . και ἐλθοντες οἱ περι την ἑνδεκατην ὡραν ἐλαβον ἀνα δηναριον . |
ἡμερας και του ἡλιου καθαρως τοις ἀνθρωποις μηπω το φως παρασχοντος , ὁρωμεν κατα την ἀγγελιαν και το πληθος ἁπαν | τοις στρατιωταις λεγοντες , Εἰπατε ὁτι Οἱ μαθηται αὐτου νυκτος ἐλθοντες ἐκλεψαν αὐτον ἡμων κοιμωμενων . και ἐαν ἀκουσθῃ τουτο |
, μουνων δε των ὠφελεοντων την ψυχην μαθηματων ἐθελοιμι αἰει ἐφιεσθαι . Νικῳην νικην την και ἐμοι και τῳ προσδιαλεγομενῳ | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
ἡ φαντασια . εἰ δε τις νους μητε ἐνδεης ὡστε ἐφιεσθαι , μητε ἀσθενης ὡστε φευγειν , οὑτος οὐκ ἀν | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
τι ποτε ἐστι των ἐν τῳ ὁρισμῳ το μη δεοντως εἰλημμενον , οἱον εἰ τις ὑδατος ὁρισμον ἀποδῳη ὑγρον ποτον | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
ἀποδεικνυναι την προτασιν . ὁταν μεν γαρ ὁρισμος εἰη το εἰλημμενον του μειζονος ἀκρου , ἀμεσος ἐστιν και ἀναποδεικτος ἡ | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
ὀρος Κηρυκιον , ἐνθα Ἑρμην τεχθηναι λεγουσι , Πολος τε ὀνομαζομενον χωριον : ἐνταυθα Ἀτλαντα καθημενον πολυπραγμονειν τα τε ὑπο | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
καλουσιν Ἑλληνες . προ δε της πολεως κυπαρισσων ἐστιν ἀλσος ὀνομαζομενον Κρανειον . ἐνταυθα Βελλεροφοντου τε ἐστι τεμενος και Ἀφροδιτης | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
ἀλλ ' ἐν κακοισι δυναμιν οὐ μικραν φερει γεννητορων ἑκατι κατθανειν καλον λυπη γαρ ὀργη τ ' εἰς ἑνα ψυχης | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
κορος ἀλλ ' ἡνικ ' ἀν μεν ᾐ προσω το κατθανειν , Ἁιδης ποθειται τοις δεδυστυχηκοσιν : ὁταν δ ' | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
ἀποκτειναι πολλους των συν αὐτῳ και αὐτον δη τον σατραπην ἀγωνιζομενον καλως : και νυν σιτον τε ὁτι πολυν και | σοι . [ ἠ ] οὐκ ἐξεστιν μοι ὁ θελω ποιησαι ἐν τοις ἐμοις ; ἠ ὁ ὀφθαλμος σου πονηρος |
πυγμης ἀγωνα θειναι και νικησαντα , την ἑξης Ὀλυμπιαδα παλιν ἀγωνιζομενον , ὑπο Ἐλατου και Φερανδρου παλῃ ληφθηναι : και | εἰς τας καρδιας αὐτων ποιησαι την γνωμην αὐτου , και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αὐτων τῳ θηριῳ |
ἰδιον . και παλιν ἐπει τα πολλα των δεκα γενικωτατων γενων συμβεβηκοτα εἰσιν οἱον το ποιον και το ποσον , | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
δ ' εἰς ταὐτα ἰῃ και των ἀλλων τι συνιον γενων μαχηται , λυομενα οὐ παυεται , πριν ἠ πανταπασιν | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
ὑποθεσθαι δει και πιστευσαι τοις ἐκει δειχθεισιν . . . ὑποθεσθαι δε και σφαιροειδη μεν τον κοσμον , σφαιροειδη δε | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
τους περι των πρωτων διαφερομενους ἰσως ἀν ἐχοι καλως ἑτεραν ὑποθεσθαι προ τουτων ἀρχην , συνδιαπορουντας αὐτοις περι ὡν δοξαζουσιν | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
γαρ χειμαζομενης νηος ἐν νυκτι αἱ δυο ἀγκυραι ὑφαλου πετρας ἐχομεναι σωζουσιν αὐτην και μη τοις ἀνεμοις ὑπεικειν ἐργαζονται , | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
Ἐτι εἰ αἱ κατα το πρωτον και δευτερον ὀρθου τονου ἐχομεναι ἀντιδιαστολην ἀναδεχονται , τι το ἐμποδων το και ἐπι | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
ἀπο του ἐλασσονος τετραγωνος προς την ὑπεροχην αὐτων λογον ἐχῃ δεδομενον . Ἐπιτεταχθω δη τον μειζονα του ἐλασσονος εἰναι γπλ | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
εἰδει , λεγει ὁτι δεδοται ἀρα τῳ εἰδει . ἐαν δεδομενον ᾐ τῃ θεσει , λεγει ὁτι δεδοται ἀρα τῃ | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
ἐπι ποσον τε διατεινουσιν ἐν τοις μαθημασι , και πως ὑπαρχουσιν ἐν αὐτοις , κατα τι τε διεστηκασι των ἐν | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
κατηγορων ἐκεινους τους λογους εἰπεν οἱ κατ ' αὐτου νυν ὑπαρχουσιν : ἁ γαρ ὡρισω συ δικαια , ὁτε Τιμαρχον | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
. το δ ' ὑπερεχεσθαι του ὑπερεχομενου ἐν τῃ του ὑπερεχοντος ὁραται ὑπεροχῃ , ὡστε ἀφιλητος ὁ ὑπερεχων : ὡστε | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
κατορθουντας οὐ δη δειν ὠιομην Ἰσοκρατους ἐν ἁπασι παντων τουτων ὑπερεχοντος λογον τινα ποιεισθαι περι ἐκεινων οὐδε γε περι των | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
και ἱκανης εἰς ὀργην ἐκκαλεσασθαι ἠ φοβον ἐμποιησαι , μηδεν παροξυνεσθαι ἠ φοβεισθαι , ἐνιοτε δε σμικρων γινομενων και ἀμυδρων | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
γεννωνται και συμβησεται ἐνιοτε τον πασχοντα και δις της ἡμερας παροξυνεσθαι . Ὁποια μεν οὐν διαιτα ἁρμοδιος ἑκαστῃ των εἰρημενων | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
τι τουτο ; Σκυθρωπην ἐπι τουτοις την γερουσιαν ὁρω . Ἀμεινον οὐν κοσμον ἀλλον ἀεισαι και ἠδη ἀειδομεν . Ἰδετε | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
ἀπογιγνομενου ; ὡσπερ ἀν εἰ συ με ἐροιο : ” Ἀμεινον διοικειται σωμα και σῳζεται τινος παραγιγνομενου ἠ ἀπογιγνομενου ; | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
γαρ ἐτι ζεον και ὠγκωμενον το ἐνθεμα παραχρημα εἰς το ὑποδεχομενον ἐμβληθῃ , πασα ἀναγκη προ του την ἑνωσιν γενεσθαι | ὁ γεωργος ἐστιν . παν κλημα ἐν ἐμοι μη φερον καρπον , αἰρει αὐτο , και παν το καρπον φερον |
ἀλλα το των ἑρμηνεων γενος τας παρ ' ἑκατερων φωνας ὑποδεχομενον και διαπορθμευον προς ἑκατερους , συνηψεν αὐτων και συνεκερασεν | . οὐχ ὁτι ἐπιζητω το δομα , ἀλλα ἐπιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εἰς λογον ὑμων . ἀπεχω δε παντα |
ἰδιος ἀϊδιος μαψιδιος παυριδιος ἁρμοδιος νυμφιδιος . σεσημειωται το ἐρῳδιος ὀξυνομενον . Τα δια του ΩΝΙΟΣ προπαροξυνεται : Κιθαιρωνιος Μαραθωνιος | τῳ κοσμῳ ὠ , φως εἰμι του κοσμου . ταυτα εἰπων ἐπτυσεν χαμαι και ἐποιησεν πηλον ἐκ του πτυσματος , |
παλη σαλη ζαλη ἀλη . Ἁλη δε δημος της Ἀττικης ὀξυνομενον . το δε γαλη περισπαται ἀπο συναιρεσεως . Τα | και Σαμαρειᾳ και ἑως ἐσχατου της γης . και ταυτα εἰπων βλεποντων αὐτων ἐπηρθη , και νεφελη ὑπελαβεν αὐτον ἀπο |
την μεριμναν , τον αὐτον τροπον και οἱ πολλαις ὑλαις συνταγματων ἐνδιατριψαντες πολυχρονιαν νοσον μη θεραπευσαντες προσαπωλεσαν και τον νουν | μαχαιρα ; καθως γεγραπται ὁτι Ἑνεκεν σου θανατουμεθα ὁλην την ἡμεραν , ἐλογισθημεν ὡς προβατα σφαγης . ἀλλ ' ἐν |
τοις περι τας ἀνατολας των ἀστρων συμφωνουντων ἀλληλοις των δυο συνταγματων , περι δε του Περσεως διαφορου της ἀναγραφης οὐσης | πνευμα το ἁγιον του θεου , ἐν ᾡ ἐσφραγισθητε εἰς ἡμεραν ἀπολυτρωσεως . πασα πικρια και θυμος και ὀργη και |
μεν οὐ μετριως ἠγωνιασαν , και προς την γην ἐπεχειρησαν καταπλειν : μετα δε ταυτα λογισαμενοι , διοτι κινδυνευσουσιν ἀπολεσθαι | Πιστεικαι αὐτη Σαρρα στειραδυναμιν εἰς καταβολην σπερματος ἐλαβεν και παρα καιρον ἡλικιας , ἐπει πιστον ἡγησατο τον ἐπαγγειλαμενον : διο |
, παλιν μετα των Μασσαλιωτων των του Ἡγεστρατου πολιτων μη καταπλειν Ἀθηναζε το πλοιον ἐπραττε , λεγων ὡς αὐτος τε | μη ὡς ἀσοφοι ἀλλ ' ὡς σοφοι , ἐξαγοραζομενοι τον καιρον , ὁτι αἱ ἡμεραι πονηραι εἰσιν . δια τουτο |
και τριακοσιοι Σπαρτιαται , κλειοντες προτερον μεν τοις ὁπλοις , ὑστερον δε τῳ θανατῳ τας Πυλας , σεμνοτερον ἠγειρατε τροπαιου | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
Ἀργους εἰς την ἀπ ' ἐκεινου μεν τοτε Πελασγιαν , ὑστερον δε Ἀρκαδιαν κληθεισαν , ἐβασιλευσεν ἐτη εἰκοσι πεντε και | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | το ἐργον ὁ ἐπληρωσαν . παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την ἐκκλησιαν ἀνηγγελλον ὁσα ἐποιησεν ὁ θεος μετ ' αὐτων και |
ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και | Λαοδικειᾳ ἀδελφους και Νυμφαν και την κατ ' οἰκον αὐτης ἐκκλησιαν . και ὁταν ἀναγνωσθῃ παρ ' ὑμιν ἡ ἐπιστολη |
οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
γραφομενα , και το Φθια μακρον ἐχον το α και βαρυνομενον : και το σκια ἀπο του κιω γεγονος : | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
γαρ κατα Ἡρακλειδην ὁριστικον εὑρεσθαι εἰς ην ληγον μη παντως βαρυνομενον ἐν πρωτῳ προσωπῳ , εἰ μη μονοσυλλαβον εἰη : | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
τους Φωκεας ἐν τῃ εἰρηνῃ παρεδρος Ἀμφικτυονων ἠβουληθη γενεσθαι ὡς λειποντος του ἑνος ἐθνους Ἀμφικτυονων προς ἀναπληρωσιν των ιβʹ . | τελειοτητος . και ἡ εἰρηνη του Χριστου βραβευετω ἐν ταις καρδιαις ὑμων , εἰς ἡν και ἐκληθητε ἐν ἑνι σωματι |
πριν ἠ φθασαι τα κερατα συναφθηναι , ὁρμησει δια του λειποντος τοπου διαλαθειν και ἐκφυγειν τοτε τους πλαγιοφυλακας ἑκατερωθεν των | καταισχυνει , ὁτι ἡ ἀγαπη του θεου ἐκκεχυται ἐν ταις καρδιαις ἡμων δια πνευματος ἁγιου του δοθεντος ἡμιν , ἐτι |
ἐπικαλουμενον . ὁ γαρ Αἰσχινης δυσχεραινων , εἰ Δημοσθενης ὀφθειη στεφανουμενος , και ταυτα ἐφθεγγετο . ἀπολειφθεισι ] ἀντι του | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
ἡδυς και του μελανος ἐχων την βαφην ἠρεμα τῳ λευκῳ στεφανουμενος , ὁταν τοις δακρυσιν ὑγρανθῃ , ἐοικε πηγης ἐγκυμονι | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
ἀντιθεσις ἐστιν ἀντιστατικη , ὁτι ἐσωσα αὐτον , του δε ἐναντιουμενου ἀντεγκληματικη , ὁτι ἀποκηρυκτῳ ὀντι και ὑβρισαντι τον πατερα | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
ἀντιστατικη , οἱον ὁτι ἐσωσα την ναυν , του δε ἐναντιουμενου ἀντεγκληματικη , οἱον ὁτι ἀποκηρυκτῳ ὀντι σοι οὐ δικαιον | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
ὁ ποιητης εἰωθε διαστελλεσθαι τας ὁμωνυμιας , οἱον ἐπι του Ὀρχομενου τον μεν Ἀρκαδικον πολυμηλον καλων τον δε Βοιωτιακον Μινυειον | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
της Ὠκεανου και Ποσειδωνος . ὁ δε Μινυας πρωτος ἠρξεν Ὀρχομενου . συν γαρ ὑμιν τα τερπνα : μεθ ' | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
ἀνθρωπους και τα ἀλλα ζῳα συγγενειαν κατα το του σωματος ἐπικηρον , ἀθανατου δε δια την του γενναν προς θεον | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
χρονον , εἰ δε μη γε , τον πλειστον , ἐπικηρον τ ' ἐστι και ἀσθενες και μυριων δεομενον βοηθηματων | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |