| ἀνα μερος ἐμβιβαζων τους στρατιωτας , ἱνα δοκοιη τοις πολεμιοις ἑν σκαφος ἐχειν , ἠσκει των τριηρων ἁπασων τα πληρωματα | ἑν μελος , συμπασχει παντα τα μελη : εἰτε δοξαζεται ἑν μελος , συγχαιρει παντα τα μελη . Ὑμεις δε |
| ἑν εἰχε το τ , ἀναγκαιως ἡ θηλυκη οὐδ ' ἑν ἐσχεν , ἀλλα δια καθαρου του α ἐξηνεχθη : | ἀλλῳ δε ἑρμηνεια γλωσσων : παντα δε ταυτα ἐνεργει το ἑν και το αὐτο πνευμα , διαιρουν ἰδιᾳ ἑκαστῳ καθως |
| ” . . . , στιχος λαγαρος . * ) σημειωσαι τον στιχον , ὁτι και ἀνωτερω οὐ περι Τηλεμαχου | ἀπωλοντο . εἰ ἐν τῃ ζωῃ ταυτῃ ἐν Χριστῳ ἠλπικοτες ἐσμεν μονον , ἐλεεινοτεροι παντων ἀνθρωπων ἐσμεν . Νυνι δε |
| ' αὐτων . συνεβη δε τοὐναντιον . το δε ἱστορων σημειωσαι ἀντι του προβλεπων . . φθαρεντες ] ἡττηθεντες . | καταλυσωσιν και εὑρωσιν ἐπισιτισμον , ὁτι ὡδε ἐν ἐρημῳ τοπῳ ἐσμεν . εἰπεν δε προς αὐτους , Δοτε αὐτοις ὑμεις |
| ἑαυτου συγγραμμα ἐπαινει , τον περι ἰδεων λογον ἐξαιρετον και ἰδιαζοντα και οὐ δυναμενον μετα τινος ἀλλου ζητεισθαι ἐν αὐτῳ | οἱ δε ἀλλοι μαθηται τῳ πλοιαριῳ ἠλθον , οὐ γαρ ἠσαν μακραν ἀπο της γης ἀλλα ὡς ἀπο πηχων διακοσιων |
| δια της ῥαχεως φθεγγομενος , καλον μελος ᾀδει . Βασιλεα ἰδιαζοντα , και μη ἐλεουντα ἐν τοις πταισμασι βουλομενοι σημηναι | Λυκαονιας Λυστραν και Δερβην και την περιχωρον , κἀκει εὐαγγελιζομενοι ἠσαν . Και τις ἀνηρ ἀδυνατος ἐν Λυστροις τοις ποσιν |
| Ὀνοματα . Τουσδε Ἀνδρομαχος ἐμηνυσεν : Ἀλκιβιαδην , Νικιαδην , Μελητον , Ἀρχεβιαδην , Ἀρχιππον , Διογενη , Πολυστρατον , | τελειωσαι . ὁ τε γαρ ἁγιαζων και οἱ ἁγιαζομενοι ἐξ ἑνος παντες : δι ' ἡν αἰτιαν οὐκ ἐπαισχυνεται ἀδελφους |
| : ἐντευθεν φασι τον Ἀριστοφανην χαριζομενον τοις περι Ἀνυτον και Μελητον γεγραφεναι το δραμα διαβαλλοντα εἰς ἀθεοτητα τον Σωκρατην . | , οὑτως και το χαρισμα : εἰ γαρ τῳ του ἑνος παραπτωματι οἱ πολλοι ἀπεθανον , πολλῳ μαλλον ἡ χαρις |
| ὑπεροχης οὐσης τονιαιας τε και εἰς ἰσα διῃρημενης ὡν ἑκατερον ἡμιτονιον τε και ὑπεροχη [ μεν ] του δια τεσσαρων | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| τονους και το λοιπον , ὡς μεν αὐτοι νομιζουσιν , ἡμιτονιον , ὡς δε ὁ λογος ὑποβαλλει , το καλουμενον | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| τινας ὡς ὁ αὐτος ἐστι τῳ δελκανῳ , τον δε κορακινον ὑπο πολλων λεγεσθαι σαπερδην και εἰναι κρατιστον τον ἐκ | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| Χαλκεα : χαλκιτην , ὀνομα ἰχθυος , κορακινον , τον κορακινον τον ἐχοντα το εἰδος μελαν κατα το ὀνομα αὐτου | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| ἀναβας τον καρπον κατεσειε . τα δε προβατα ἐσθιοντα τους βαλανους ἐλαθον και τα ἱματια συγκαταφαγοντα . ὁ δε ποιμην | δε οἱ βοσκοντες το γεγονος ἐφυγον και ἀπηγγειλαν εἰς την πολιν και εἰς τους ἀγρους . ἐξηλθον δε ἰδειν το |
| σπονδων . ἀπο των ἑαυτοις ἐπιχεοντων ὑδωρ , ἠ τας βαλανους κρυπτοντων τῳ πυρι . Γ κυριως ἐπι του τας | ἐξηλθεν συν τῳ Βαρναβᾳ εἰς Δερβην . Εὐαγγελισαμενοι τε την πολιν ἐκεινην και μαθητευσαντες ἱκανους ὑπεστρεψαν εἰς την Λυστραν και |
| οἱ γαρ δη δοκουντες ταυτα μετα λογων ἐξητακεναι Τιμοσθενης ὁ Ῥοδιος ἐστιν , ἀρχικυβερνητης του δευτερου Πτολεμαιου γεγονως , και | λυχνοι καιομενοι , και ὑμεις ὁμοιοι ἀνθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον ἑαυτων ποτε ἀναλυσῃ ἐκ των γαμων , ἱνα ἐλθοντος και |
| μνημονευοντας . παρεθετο δε περι των γυναικων ψηφισμα Ἱερωνυμος ὁ Ῥοδιος , ὁπερ σοι διαπεμψομαι εὐπορησας του βιβλιου . . | . εἰπεν δε αὐτῳ , Ἀφες τους νεκρους θαψαι τους ἑαυτων νεκρους , συ δε ἀπελθων διαγγελλε την βασιλειαν του |
| Ἀρμενιας ἐν τῃ Σακασηνῃ και τῃ Ἀραξηνῃ . της μεντοι προσηκουσης ἐπιμελειας οὐκ ἐτυχεν οὐτε αὐτη οὐτε ἡ ἐπωνυμος αὐτῃ | και την θαλασσαν , ὁτι κατεβη ὁ διαβολος προς ὑμας ἐχων θυμον μεγαν , εἰδως ὁτι ὀλιγον καιρον ἐχει . |
| της ἀγωγης δοξας κακως προεσταναι της προειρημενης ἐπιμελειας ἐπιτιμησεως ἐτυχε προσηκουσης . ἡ γαρ συγκλητος παρελομενη την ἐξουσιαν παρεδωκεν ἀλλοις | εἰ τις ἐστιν ἀνεγκλητος , μιας γυναικος ἀνηρ , τεκνα ἐχων πιστα , μη ἐν κατηγοριᾳ ἀσωτιας ἠ ἀνυποτακτα . |
| δ ' οἰκεια περιοραν ἀπολλυμενα δια μαλακιαν οὐδε προς μεν Αἰκανους και Οὐολουσκους και Σαβινους και τους ἀλλους περιοικους ἁπαντας | δε τις δοκει φιλονεικος εἰναι , ἡμεις τοιαυτην συνηθειαν οὐκ ἐχομεν , οὐδε αἱ ἐκκλησιαι του θεου . Τουτο δε |
| συνεδριου , λοιδορησῃ . νυν δ ' ὑπερ του προς Αἰκανους και Σαβινους πολεμου , περι οὑ κεκλησαι γνωμην ἀποδειξομενος | ἐνεχθεισαν συν αὐτῳ ὀντες ἐν τῳ ἁγιῳ ὀρει . και ἐχομεν βεβαιοτερον τον προφητικον λογον , ᾡ καλως ποιειτε προσεχοντες |
| εὐκαταληπτον και των μελλοντων το προγνωστικον και των παραγγελματων το ἐξαισιον και των ὁλων το μοναρχικον . θεοδιδακτου δε μου | νομου οὐ δικαιωθησεται πασα σαρξ ἐνωπιον αὐτου , δια γαρ νομου ἐπιγνωσις ἁμαρτιας . Νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου |
| ἀν τῳ και ἀλλῳ γενοιτο , ἐπειτα προηλθεν εἰς ὀγκον ἐξαισιον , και ὁ τε βουβων μεστος ἠν και παντα | της ἁμαρτιας και του θανατου . το γαρ ἀδυνατον του νομου , ἐν ᾡ ἠσθενει δια της σαρκος , ὁ |
| ἐπινοιαν αὐτου και προς τι εἰναι λεγομενον και ἐκκαλυπτικον του σημειωτου , ἀνυπαρκτον εὑρισκεται , ὡς παρεστησαμεν . ἠτοι δε | ἀμην γαρ λεγω ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και δικαιοι ἐπεθυμησαν ἰδειν ἁ βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι ἁ |
| ἀληθες ληγοντι , ὡς ἀν και αὐτου ὑπαρχοντος και του σημειωτου συνυπαρχειν ὀφειλοντος αὐτῳ . τοινυν ὁταν λεγηται το σημειον | . λεγω γαρ ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και βασιλεις ἠθελησαν ἰδειν ἁ ὑμεις βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι |
| προγονος υἱος ἠν Ἡρακλεους και Ἀστυδαμειας . λεγει οὐν τους Ῥοδιους ἐκ μεν του πατρος του Τληπολεμου εἰς Δια ἀναγειν | σκανδαλιζει ; ἐαν οὐν θεωρητε τον υἱον του ἀνθρωπου ἀναβαινοντα ὁπου ἠν το προτερον ; το πνευμα ἐστιν το ζῳοποιουν |
| πολει . Λαβων οὐν ἁς εἰχεν ὁ Τριαριος , και Ῥοδιους εἰκοσι ναυς , ὡν συμπαν το πληθος εἰς τρεις | ζητησετε με και οὐχ εὑρησετε [ με ] , και ὁπου εἰμι ἐγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . εἰπον οὐν |
| ' ἐπει ἡ προληψις και ἡ ἐννοια του πραγματος οὐχ ὑπαρξις ἐστιν , ἐπινοειν μεν αὐτο φαμεν , καταλαμβανεσθαι δε | και ταλαιπωρια ἐν ταις ὁδοις αὐτων , και ὁδον εἰρηνης οὐκ ἐγνωσαν . οὐκ ἐστιν φοβος θεου ἀπεναντι των ὀφθαλμων |
| οὐκ ἐτι ἐξ ἀναγκης ἠκολουθει τῃ ἀληθειᾳ των λογων ἡ ὑπαρξις των πραγματων . “ το γαρ ὁποτερ ' ἐτυχεν | ὁτι την δωρεαν του θεου ἐνομισας δια χρηματων κτασθαι . οὐκ ἐστιν σοι μερις οὐδε κληρος ἐν τῳ λογῳ τουτῳ |
| ποτε και ἐν ἡμεραις ἐκβαινουσι της θαλασσης , ἐν ταις πετραις και ταις ψαμαθοις ἡσυχως μενουσι και ἐξω της ἁλος | τον υἱον μου τον ἀγαπητον : ἰσως τουτον ἐντραπησονται . ἰδοντες δε αὐτον οἱ γεωργοι διελογιζοντο προς ἀλληλους λεγοντες , |
| Διος , τας ἑκατον κεφαλας ξαινομενος και προταρασσομενος ἀπαντων ἐν πετραις . ἀλλη συνταξις : αἱ ξανθαι τριχες του Τυφωνος | τον Ἰωσηφ και το βρεφος κειμενον ἐν τῃ φατνῃ : ἰδοντες δε ἐγνωρισαν περι του ῥηματος του λαληθεντος αὐτοις περι |
| μεν οὐν συνεταχθησαν εἰς την Βοιωτιαν : τους δε τοις Ἀθηναιοις ὁμορους προσοικουντας ἰδιαι Θηβαιοι προσηγαγοντο πολλοις ἐτεσιν ὑστερον , | θησαυριζων ὁ τι ἐαν εὐοδωται , ἱνα μη ὁταν ἐλθω τοτε λογειαι γινωνται . ὁταν δε παραγενωμαι , οὑς ἐαν |
| πολιχνιον ἐκ τοσωνδε ἀποικιων ἐχρησατο μονη , οἱον τι και Ἀθηναιοις ἐς Μαραθωνα μικρα πολις , ἡ Πλαταιεων , ἐδραμε | καμψει παν γονυ ἐπουρανιων και ἐπιγειων και καταχθονιων : και τοτε μεινῃ ὁ οὐρανος κενος και κατελθω ἐπι της γης |
| ἀντιπολεμησαντων ἀρετῃ . Δεξιππος . Ὁτι την Ῥωμαιων ἀρχη αἰτιον αὐξηθηναι το φιλομαχον ἐθνων και το εὐσυντακτον της δυναμεως . | αὐτων ἀκολουθει μετ ' αὐτων . Και εἰδον , και ἰδου νεφελη λευκη , και ἐπι την νεφελην καθημενον ὁμοιον |
| των αὐτων και καθαιρει την Θηβαιων δυναμιν και το μη αὐξηθηναι Λακεδαιμονιους συνιστησιν . ἀλλα νη Δια ταυτα μεν οὑτως | ἐτι αὐτου λαλουντος ἰδου νεφελη φωτεινη ἐπεσκιασεν αὐτους , και ἰδου φωνη ἐκ της νεφελης λεγουσα , Οὑτος ἐστιν ὁ |
| καλαμωνα . χαλασαντων οὐν κρανος των στρατιωτων ἐπι το ὑδωρ ἀρυσασθαι , νομισας στρατιωτην κατιεναι , ἱκετευων ἐληφθη . ὡς | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| και ἀρυσανας τινες καλουσι και ἀρυστηρας και ἀρυστιχους ἀπο του ἀρυσασθαι . ὁθεν και ἡ ἀρυταινα . παρα Πολυβιῳ δε | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| εὑρισκηται ἀδυνατος ἡ της ἀποδειξεως , ἀναμφιλεκτως και ἡ της ὑπαρξεως ἐλπις ἀποκοπτεται . δυειν οὐν οὐσων ἀποδειξεων , της | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
| λογου χρωμενου αὐτου . και ὁτι το μεν ὀνομα της ὑπαρξεως και της οὐσιας ἐστιν σημαντικον , το δε ῥημα | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
| και σον , ὠλαφιον , ἁ σοι καθ ' ὁδον ἐφραζον ταυτα μεμνησθαι ποειν . Πρωτον μεν οὐν διελθε κἀνακαλπασον | παντα και τα των δαιμονιζομενων . και ἰδου πασα ἡ πολις ἐξηλθεν εἰς ὑπαντησιν τῳ Ἰησου , και ἰδοντες αὐτον |
| οὐν Ἡλιῳ τε Αἰθιοπι και Ἠῳῳ Μεμνονι , τουτι γαρ ἐφραζον οἱ ἱερεις , τον μεν ἀπο του αἰθειν τε | ἠλθομεν εἰς τοπον τινα καλουμενον Καλους Λιμενας , ᾡ ἐγγυς πολις ἠν Λασαια . Ἱκανου δε χρονου διαγενομενου και ὀντος |
| τον Ἀρχυταν ἐνδειν του μετριου , μη μονον αὐτου το ἐναρμονιον ἀλλα και το τε χρωματικον και το διατονικον ἑκατερον | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
| . τρια μεν τοινυν οὑτος ὑφισταται γενη , το τε ἐναρμονιον και το χρωματικον και το διατονικον : ἑκαστου δε | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
| ἐμποροι ἑρμηνεις γεωμετραι νομικοι φιλοσοφοι , παντες δε κακοτροποι δριμεις συνετοι ψευσται : ποιει δε και ὁπλοδιδακτας ἠ και ὁπλοπαικτας | Ἠ τις γυνη δραχμας ἐχουσα δεκα , ἐαν ἀπολεσῃ δραχμην μιαν , οὐχι ἁπτει λυχνον και σαροι την οἰκιαν και |
| ἑκατεροι ὁμωνυμοι , εἰ δε ἐκ τυχης τινος εἰεν και συνετοι , συνωνυμοι εἰσιν : εὑρισκονται γαρ και Εὐβουλοι λεγομενοι | τῃ γυναικι αὐτου , και ἐσονται οἱ δυο εἰς σαρκα μιαν . ὡστε οὐκετι εἰσιν δυο ἀλλα σαρξ μια . |
| . : ὁν ἐπι χερνιβας μολων Καδμος ὀλεσε μαρμαρωι κρατα φονιον ὀλεσιθηρος ὠλενας δικων βολαις ] ὁ μεν οὐν Ἑλλανικος | , και το ἀνθος αὐτου ἐξεπεσεν και ἡ εὐπρεπεια του προσωπου αὐτου ἀπωλετο : οὑτως και ὁ πλουσιος ἐν ταις |
| , καλλιστα δ ' ἐν πενιαι . το δε λυγρον φονιον τε γηρας μισω : κατα κυματων δ ' ἐρροι | οἰνου : και του ἐπερχομενου ἐτους οὐ μη εὑρεθῃ ἐπι προσωπου πασης της γης ἡμιχοινικον σιτου οὐδε ἡμισταμνος οἰνου . |
| ὁμοιωθεισα γυναικι ταις λοιπαις Ἀμαζοσιν ἐλεγεν ἁρπασαι τους ξενους την Ἱππολυτην . ἐνοπλων δε αὐτων ὡς προς μαχην κατελθουσων Ἡρακλης | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| . Ἀστυδαμεια δε ἡ Ἀκαστου γυνη , ἡν ὁ Πινδαρος Ἱππολυτην καλει , ἐρασθεισα Πηλεως και μη δυνηθεισα πεισαι αὐτον | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| ἀλλον λογον ταυτα τοιουτον . Της ὁλης θεουργιας διττον ἐστι προσχημα , το μεν ὡς παρ ' ἀνθρωπων προσαγομενον , | οὐρανῳ εἰρηνη και δοξα ἐν ὑψιστοις . και τινες των Φαρισαιων ἀπο του ὀχλου εἰπαν προς αὐτον , Διδασκαλε , |
| μαλιστα παντων συκοφαντειν ἐπιχειρησειν ὡς ἐπιδειξιν οὐσαν το πραγμα και προσχημα μαλλον εἰς τους πολλους , οὐ μεγαλοφροσυνην οὐδεμιαν . | εἰπεν Ἠσαϊας ὁ προφητης . Και ἀπεσταλμενοι ἠσαν ἐκ των Φαρισαιων . και ἠρωτησαν αὐτον και εἰπαν αὐτῳ , Τι |
| θελγει ὡν ἐθελει , τους δ ' αὐτε και ὑπνωοντας ἐγειρει . κοιλαν ἐς ἀγυιαν : ὡς παρα το αἰθω | Ὁ οὐρανος μοι θρονος , ἡ δε γη ὑποποδιον των ποδων μου : ποιον οἰκον οἰκοδομησετε μοι , λεγει κυριος |
| λουτρον ἐπι τοις προτεροις ἐγειρειν , ἑνεκα γε ναματων θαρρουντως ἐγειρει και οὐ δεδοικε , μη το μεν εἰς ἀκρον | : μητε ἐν τῃ γῃ , ὁτι ὑποποδιον ἐστιν των ποδων αὐτου : μητε εἰς Ἱεροσολυμα , ὁτι πολις ἐστιν |
| του πειθειν αὐτον ἀπωλεσεν . οὐ περιοψεται ] οὐ μελλει καταφρονησαι . οὐ περιοψεται : εἰκος γαρ ἠν και τουτον | ἐκ νεοτητος την ἀπ ' ἀρχης γενομενην ἐν τῳ ἐθνει μου ἐν τε Ἱεροσολυμοις ἰσασι παντες Ἰουδαιοι , προγινωσκοντες με |
| ξυνενεχθεισαι ἐτι μαλλον ἐπηραν τους [ ἐν ] ταυτῃ σατραπευοντας καταφρονησαι αὐτου της οἰκοι ἀπονοστησεως . οὐ μην ἀλλα και | ὡς και ἐν τῳ ψαλμῳ γεγραπται τῳ δευτερῳ , Υἱος μου εἰ συ , ἐγω σημερον γεγεννηκα σε . ὁτι |
| εἰσι πολλοι και μαλιστα των βαρβαρων , ἀναγκη τοτε κολλουριοις χρησασθαι και τουτων τοις ἀδηκτοις και ἀπαμβλυνειν δυναμενοις το δριμυ | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| καταλαμβανεται , ὡς το , ᾡ ἐστιν εὐ και κακως χρησασθαι , και τα ἑξης : δει ἐπαναφερειν ἀει τον | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| Ὁμηρος περι των γιγαντων μεμνημονευκεν . . , . ὁ Ἀκουσιλαος δε τον Ἡρακλεα πυρι τετελευτηκεναι φησι . , . | λεγων , Εἰπεν κυριος τῳ κυριῳ μου , Καθου ἐκ δεξιων μου ἑως ἀν θω τους ἐχθρους σου ὑποκατω των |
| κυνων . και τουτον ἐτελευτησε τον τροπον , ὡς μεν Ἀκουσιλαος λεγει , μηνισαντος του Διος ὁτι ἐμνηστευσατο Σεμελην , | Εἰπε ἱνα καθισωσιν οὑτοι οἱ δυο υἱοι μου εἱς ἐκ δεξιων σου και εἱς ἐξ εὐωνυμων σου ἐν τῃ βασιλειᾳ |
| [ ! ! ! ! ! ! ] ω της πραγματικης ? [ ] [ ! ! ! ] τει | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| πασαν περιλαμβανομεν την πραγματικην : και την μεν κοινωνιαν της πραγματικης , και ἐν ᾡ τον ὁρον διορθουμεθα τον κατα | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| χρη καλειν , οὐ γινεται κατα περιωσιν , Ἐρασιστρατος ἐδειξεν ἐλεγξας την του Ἑστιαιου δοξαν . γινεται τοινυν ἡ τοιαυτη | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| , που και ποτε δει την κοινην εὐτυχιαν ἐκτεμειν , ἐλεγξας μεν και μεμψαμενος , των ψυχων δε οὐκ ἀποστερησας | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| ἐν τῳ „ ὁς κακα πολλ ' ἑρδεσκεν ἐθων Οἰνηος ἀλωην „ . ἀμαιμακετον βʹ : το μεγα . και | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| ἀγκυλον εἱλετο τοξον : βη δε διεκ μεγαλοιο Διος παγκαρπον ἀλωην , αὐταρ ἐπειτα πυλας ἐξηλυθεν Οὐλυμποιο αἰθεριας . ἐνθεν | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| . διαβαντων δ ' αὐτων και προσβαλλοντων τοις τειχεσιν οἱ φρουρουντες το Πηλουσιον ἐκχυθεντες ἐκ της πολεως συνηψαν μαχην προς | ὁτι Ἠγγικεν ἡ βασιλεια των οὐρανων . ἀσθενουντας θεραπευετε , νεκρους ἐγειρετε , λεπρους καθαριζετε , δαιμονια ἐκβαλλετε : δωρεαν |
| του “ ᾀδων ” , σχηματισας αὐτο . οἱ γαρ φρουρουντες ἐν τῳ παραμυθεισθαι αὐτων ἀγρυπνιαν ᾐδον : και οὑτως | θεῳ . οὑτως και ὑμεις λογιζεσθε ἑαυτους [ εἰναι ] νεκρους μεν τῃ ἁμαρτιᾳ ζωντας δε τῳ θεῳ ἐν Χριστῳ |
| τον Ἑλλησποντον και Προποντιδα γενομενος και δοξης αὐτῳ ἐπι τῳ σχεδιαζειν πολλης μεν ὑπαρχουσης Ἀθηνησι , πολλης δε ἐν Ἰωνιᾳ | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| προθεσις και δηλοι το ἀμυνεσθαι δευτερον . Ποτε ῥητωρ προσποιησεται σχεδιαζειν ; τριων οὐσων ἰδεων ῥητορικης ἐν τῃ συμβουλευτικῃ μαλιστα | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| τοις ἀλλοις κτηνεσιν . εἰς τε τουτους γιγνεσθαι τους τε καθαρμους και ἀποτροπιασμους μαντικην τε πασαν και κληδονας και τα | μαθητας λεγει αὐτοις , Σπλαγχνιζομαι ἐπι τον ὀχλον ὁτι ἠδη ἡμεραι τρεις προσμενουσιν μοι και οὐκ ἐχουσιν τι φαγωσιν : |
| Εὐμολπου Φιλοχορος φησιν . οὑτος δε παραλυσεις και τελετας και καθαρμους συνεθηκεν . ὁ δε Σοφοκλης χρησμολογον αὐτον φησι . | συμβιβαζων ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος . Ὡς δε ἐπληρουντο ἡμεραι ἱκαναι , συνεβουλευσαντο οἱ Ἰουδαιοι ἀνελειν αὐτον : ἐγνωσθη |
| του πελαγους ὡσπερει χειρα προτεινουσα εἰς ὑποδοχην , παντοδαπους δε ὁρμους και λιμενας παρεχομενη κυκλῳ περι πασαν ἑαυτην , ἐτι | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| μετρια ὀσπρια πανσπερμηδον ἐπεγχευῃσιν ἀλετρις . τῃ ἐνι μεν σικυης ὁρμους βαλον ἐκπλυναντες , ἐν δε μυκην σειρας τε παλαι | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| δευτερος ἀοριστος ἀνην , ἡ μετοχη ἀνεις ἀνεντος , το ὑποτακτικον ἐαν ἀνω , ἐαν ἠς , το τριτον ἐαν | ἐντυγχανει ὑπερ ἁγιων . οἰδαμεν δε ὁτι τοις ἀγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εἰς ἀγαθον , τοις κατα προθεσιν κλητοις |
| , ἀλλ ' ἐπηρμενον τε και τετυφωμενον : οὐδε το ὑποτακτικον μοριον : το γαρ εὐ . τα γαρ τοιαυτα | Ἰησου υἱε του θεου του ὑψιστου ; ὁρκιζω σε τον θεον , μη με βασανισῃς . ἐλεγεν γαρ αὐτῳ , |
| . ἐκθει πλεᾳ ] ἐξερχεται πεπληρωμενῃ . νη Δι ' ἐξαγαγων γε τἀπορρητα : ἐπειδη ὁ Κλεων εἰπεν ἀπορρητα , | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| ἐπι την γην μαλλον ἀνεθαλπετο , Ἀθηνας δε βουλῃ Πελληνης ἐξαγαγων τουτον ἀνειλε . Πορφυριωνι δε Ζευς Ἡρας ἐπιθυμιαν ἐμβαλλει | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| ' ὁπλα Καδμειων πολει . ποι ; μων νεαζων οὐχ ὁραις ἁ χρη ς ' ὁραν ; ἐκτος ταφρων τωνδ | του θυσιαστηριου ἐχων λιβανωτον χρυσουν , και ἐδοθη αὐτῳ θυμιαματα πολλα ἱνα δωσει ταις προσευχαις των ἁγιων παντων ἐπι το |
| θνηισκουσι φιλοις , εἰ δαιμων ταδε κραινοι . και μην ὁραις τηνδ ' ἡς ἐφεστηκας πελας πυραν , Διος θησαυρον | κοπιωσας ἐν κυριῳ . ἀσπασασθε Περσιδα την ἀγαπητην , ἡτις πολλα ἐκοπιασεν ἐν κυριῳ . ἀσπασασθε Ῥουφον τον ἐκλεκτον ἐν |
| των εἰρημενων ἀμφοτεροι ἀγνοουσιν , ὁ τε Ἀρατος και ὁ Ἀτταλος συναποφαινομενος αὐτῳ , διοτι δυνει ὁ Κηφευς τῃ ζωνῃ | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| Φαινομενων και ἀλλοι πλειονες συντεταχασιν : ἐπιμελεστατα δε δοκει παντων Ἀτταλος ὁ καθ ' ἡμας μαθηματικος τον περι αὐτων πεποιησθαι | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| και κοιλαινονται : ἐπι δε τῃ πρωτοπαθειᾳ των κενεωνων οὐκ εἰκουσι τα ἐπαρματα τῃ ἁφῃ , ἐπειδη ὑπο παχεων πνευματων | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| τα χειρω φιλονικησαι : ὡς οἱτινες τοις μεν ἰσοις μη εἰκουσι , τοις δε κρεισσοσι καλως προσφερονται , προς δε | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| Ὠνησαμην : ἐνθα ἀν μη δυνηθῃς το πριασθαι ἠ το ἐπριαμην θειναι , ἐκει τα ἀπο του εω ῥηματα ταττε | και παλιν δοξασω . ὁ οὐν ὀχλος ὁ ἑστως και ἀκουσας ἐλεγεν βροντην γεγονεναι : ἀλλοι ἐλεγον , Ἀγγελος αὐτῳ |
| . . . . . . . . ἀλλ ' ἐπριαμην παρ ' ἀνδρος , ὠ γη και θεοι , | Πετρῳ , Ὁ κυριος ἐστιν . Σιμων οὐν Πετρος , ἀκουσας ὁτι ὁ κυριος ἐστιν , τον ἐπενδυτην διεζωσατο , |
| 〚 ἀλλα περι μεν τουτων τα κατα μερος μικρον ὑστερον ἀναγραψομεν , περι δε της του ποταμου φυσεως και των | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| των προπαιδευματων και περι κακωσεως , ἑξης τον περι φυγαδων ἀναγραψομεν τοπον . μεμνηται γαρ πολλαχου των ἀποδιδρασκοντων , καθαπερ | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| μη εἰκοντος ὑπ ' ἀθυμιας ἀσιτησαντα ἑπτα ἡμερας τον βιον μεταλλαξαι . τα ὁμοια τουτῳ και Ἀντιγονος ὁ Καρυστιος ἱστορει | . μη συ μειζων εἰ του πατρος ἡμων Ἀβρααμ , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον |
| κατ ' αὐτον τον καιρον ἀρρωστησαντι ἐν τῃ Βαβυλωνιων πολει μεταλλαξαι τον βιον , ἐτη βασιλευσαντι εἰκοσι και ἑν . | , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . ὁστις οὐν ταπεινωσει ἑαυτον ὡς το παιδιον τουτο , οὑτος |
| , λεγω δε ψυχων ἀσινων και κεκαθαρμενων , το | θυσιαστηριον ἀναπλεων ἐστι : δυσιατος δε ἠ παντελως ἀνιατος μωμος | ὁτι ἀδικοι θεου βασιλειαν οὐ κληρονομησουσιν ; μη πλανασθε : οὐτε πορνοι οὐτε εἰδωλολατραι οὐτε μοιχοι οὐτε μαλακοι οὐτε ἀρσενοκοιται |
| ζυμης και μελιτος προσαγεσθαι , μηδετερον ἀξιων ἀναφερειν ἐπι το θυσιαστηριον : μελι μεν ἰσως , ἐπειδηπερ ἡ συναγωγος αὐτου | μετενοησαν ἐκ των φονων αὐτων οὐτε ἐκ των φαρμακων αὐτων οὐτε ἐκ της πορνειας αὐτων οὐτε ἐκ των κλεμματων αὐτων |
| ἐπι Εὐκλεους ἀρχοντος . ΓΘ το Χαλκιδικον ποτηριον ] το ὀστρακινον . ἐχρωντο δε τουτῳ εἰς τα συμποσια . Γ | συνετων , και ἀπεκαλυψας αὐτα νηπιοις : ναι , ὁ πατηρ , ὁτι οὑτως εὐδοκια ἐγενετο ἐμπροσθεν σου . Παντα |
| αἰθερος ἠγουν αὐτος ὁ αἰθηρ περιφραστικως . δινος ] το ὀστρακινον ποτηριον , ἡ συστροφη του αἰθερος . βασιλευει ] | ἐλαβετε πνευμα υἱοθεσιας , ἐν ᾡ κραζομεν , Αββα ὁ πατηρ : αὐτο το πνευμα συμμαρτυρει τῳ πνευματι ἡμων ὁτι |
| ἐν τῃ κοτιδι , δυο ἐν τῃ ῥινι παρα τους κανθους : τας φλεβας καιειν δε τας μεν παρα τα | Σαββατον ἐστιν , και οὐκ ἐξεστιν σοι ἀραι τον κραβαττον σου . ὁ δε ἀπεκριθη αὐτοις , Ὁ ποιησας με |
| και τραχωματα , ὑδατιδας τε και ψωροφθαλμιαν , και βεβρωμενους κανθους θεραπευει . Λαγωος ὁ θαλασσιος λειωθεις και περιχρισθεις τας | ἰδιῳ ὀφθαλμῳ οὐ κατανοεις ; πως δυνασαι λεγειν τῳ ἀδελφῳ σου , Ἀδελφε , ἀφες ἐκβαλω το καρφος το ἐν |
| το γενος , ἀφικετο ποτε ὑπο την ἐν τῃ Λυκιᾳ Ἰδην , και πολιν κτισας ἐκεισε ἀφ ' ἑαυτου προσηγορευσεν | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| πιοτατον . πιδηεσσης καθυγρου , πιδακωδους . συνηθως δε την Ἰδην λεγει . και πολυπιδακου πολλας ὑδατος ἀναβολας ἐχουσης . | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| ἑκαστῳ μοιραρχῃ και ἀρχοντι ταγματος τους ὑπ ' αὐτους τελουντας παρασκευαζειν αὐτους ποιειν , καθως δηλουνται ἐν τῃ προκειμενῃ γνωσει | του προσκομματος , καθως γεγραπται , Ἰδου τιθημι ἐν Σιων λιθον προσκομματος και πετραν σκανδαλου , και ὁ πιστευων ἐπ |
| αὐτην την συνουσιαν , νομιζοντες και το πλειονα των ἱκανων παρασκευαζειν περιττον εἰναι , μη μελλοντα γε προσφερεσθαι . „ | σκοτιας ἐτι οὐσης εἰς το μνημειον , και βλεπει τον λιθον ἠρμενον ἐκ του μνημειου . τρεχει οὐν και ἐρχεται |
| ἁρμοδιον . εἰκος ] ἀκολουθον . Ξ πραξειν ] ἠγουν ἡττηθηναι . πραξειν ] παθειν . πραξειν ] + διατεθησεσθαι | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| δια το και αὐτον εἰς Ἑλλαδα μετα στρατου ἐλθειν και ἡττηθηναι , και ταυτα μυριοπλασιον πληθος ἐχοντα ἠ πρωην ἐκεινος | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| τοινυν : οὐ γαρ ἀστειον γε το θεαμα κεχηνοτα φιλον ἐγκαταλιπειν , και ταυτα ὡς συ φης ἐκ των ὠτων | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| γνωμῃ , και μη την ἐξ ἀρχης θαυμαστην ταυτην ἐνστασιν ἐγκαταλιπειν , ἐπειτ ' οὐκ ἐθελησομεν ; και πως οὐκ | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| μεν οὐν κατα το ἰσον προαγομεν τας συγκρισεις , ἰσα δεικνυντες , ἁ παραβαλλομεν , ἠ δια παντων ἠ δια | δοκουντες οὐδεν προσανεθεντο , ἀλλα τοὐναντιον ἰδοντες ὁτι πεπιστευμαι το εὐαγγελιον της ἀκροβυστιας καθως Πετρος της περιτομης , ὁ γαρ |
| πως οὐ γελοιον ; εἰ Κρητες μεν τον Διος ταφον δεικνυντες οὐκ αἰσχυνονται , Ἀθηναιοι δε τον Ἐριχθονιον ἐκ της | , ἠ πνευμα ἑτερον λαμβανετε ὁ οὐκ ἐλαβετε , ἠ εὐαγγελιον ἑτερον ὁ οὐκ ἐδεξασθε , καλως ἀνεχεσθε . λογιζομαι |
| χαλικων ᾠκοδομημενον ἀνευ πηλου τειχιον , και ὁ ἐξ ἀκανθων φραγμος . Ἀπισας . ἱκανωσας . Ἀμφιδεας . ἁλυσεις , | κλινην και ὑπαγε εἰς τον οἰκον σου . και ἐγερθεις ἀπηλθεν εἰς τον οἰκον αὐτου . ἰδοντες δε οἱ ὀχλοι |
| φραττειν , ἀποφραττειν , ἐμφραττειν , ἐπιφραττειν , φραγμα , φραγμος . τῳ δε διαφραγματι ἡ γαστηρ ὑποκειται , και | μνημειον , και παρακυψας βλεπει τα ὀθονια μονα : και ἀπηλθεν προς ἑαυτον θαυμαζων το γεγονος . Και ἰδου δυο |
| ἀλλης ἀδικιας και βδελυριας ἀθλητας ἐποιησεν . τι γαρ των αἰσχρων ἠ δεινων αὐτοις οὐ προσην , ἠ τι των | δε της χειρος αὐτου ὁ χιλιαρχος και ἀναχωρησας κατ ' ἰδιαν ἐπυνθανετο , Τι ἐστιν ὁ ἐχεις ἀπαγγειλαι μοι ; |
| αἰσχυνη , ἡ εὐταξια , τῃ των νομων προσθηκῃ των αἰσχρων περιεστιν , της ἀναισχυντιας , της θρασυτητος , της | υἱος ἀποκαλυψαι . Και στραφεις προς τους μαθητας κατ ' ἰδιαν εἰπεν , Μακαριοι οἱ ὀφθαλμοι οἱ βλεποντες ἁ βλεπετε |
| ἠδη περιπεπτωκοταϲ ἀναϲῳζει . Ἀφρονιτρον και νιτρου ἀφροϲ . Ἀφρονιτρον ἀφρου νιτρου διαφερει : νιτρου μεν γαρ ἀφροϲ ξηραντικον ἐϲτι | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| ' εἰναι και τουτον Ἀφροδιτῃ δια το και αὐτην ἐξ ἀφρου γεννηθηναι . Ἀπολλοδωρος δ ' ἐν τοις περι θεων | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| γαρ σοι πειθεται , συ και αὐτος κατα του νοσηματος ἀγωνιζομενοι , νικαται το νοσημα : εἰ δε ἀντιπρασσει σοι | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| ἀγωσιν ἐπεδειξαντο των μελων την ἀνδρειαν και την κρισιν , ἀγωνιζομενοι περι ἐσθητος . το ἐσθατος ἀμφις ἀμφιβολον , ποτερον | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ὁδον ἐδιωξα ἀχρι θανατου , δεσμευων και παραδιδους εἰς φυλακας ἀνδρας τε και γυναικας , ὡς και ὁ ἀρχιερευς μαρτυρει |
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , | : διαγρηγορησαντες δε εἰδον την δοξαν αὐτου και τους δυο ἀνδρας τους συνεστωτας αὐτῳ . και ἐγενετο ἐν τῳ διαχωριζεσθαι |
| . Ἀστυαγης δε μιν ἀπεφαινε τῳ λογῳ σκαιοτατον τε και ἀδικωτατον ἐοντα παντων ἀνθρωπων , σκαιοτατον μεν γε , εἰ | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| ' ἑαυτῳ ] το γαρ αὐτῳ δοξαν δικαιον ἡγειται κἀν ἀδικωτατον ᾐ ἐμπας ] ὁμως † περισσον ἠν ἐνταυθα το | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| τα δεινα . πατροθεν ] ἡ ἀπο του πατρος . πατροθεν ] ἡ πατρικη . εὐκταια φατις ] ἡ καταρα | τινα ὑμων ἐκηρυξαμεν εἰς ὑμας το εὐαγγελιον του θεου . ὑμεις μαρτυρες και ὁ θεος , ὡς ὁσιως και δικαιως |
| Ἀριστωνος , και Εὐριπιδου εὐφημια γαρ παρα σπονδαισι καλλιστον . πατροθεν αὐτον καλεσας ὁ ἡρως , ἐς δεον σε εὑρον | ὁτι κλειετε την βασιλειαν των οὐρανων ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων : ὑμεις γαρ οὐκ εἰσερχεσθε , οὐδε τους εἰσερχομενους ἀφιετε εἰσελθειν |
| λιαν ἀνοητος δοξω των πλειονων τε παιδων ἐστερημενος και Πολυξενην ἐκδιδους πολεμιῳ , ὡστε πειρωμενου τοιαυτα Πολυδαμαντος ἀπαταν μεταξυ πολλακις | του θυμου του θεου του ζωντος εἰς τους αἰωνας των αἰωνων . και ἐγεμισθη ὁ ναος καπνου ἐκ της δοξης |
| ἰσχυρος . παντας ἐκαλει τα Περσικα προϊσταμενος , εὐφημοτατα ἀνθρωπων ἐκδιδους μετα του βασιλεως τας πολεις . ὁ δ ' | ἐστιν ἡ δοξα και το κρατος εἰς τους αἰωνας των αἰωνων : ἀμην . Ἀγαπητοι , μη ξενιζεσθε τῃ ἐν |
| τινος Ἀθηναιου , ὡς Φανοδημος . Φιλοστεφανος δε τον Ὑπερβορεον Θεσσαλον φησιν εἰναι . . : Γρυλλος : καθαρας τους | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| Ἀθηναιου , ὡς φησι Φιλοδημος . Φιλοστεφανος δε τον Ὑπερβορεον Θεσσαλον φησιν εἰναι . ἀλλοι ἀπο Ὑπερβορεου Πελασγου του Φορωνεως | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | δουλοι και ἐλευθεροι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : καθως προειπεν ὁ προφητης Δαυιδ |
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον | αἰωνων ποταποι ἀναστησονται ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : πασα φυσις ἀνθρωπινη τριακονταετης ἀναστησεται |
| μοι δοκεις τοσαυτα ὠφεληματα παρασχειν ὁσα ἀπο των μισθοφορων . τρεφεις μεν γαρ δηπου και συ αὐτους σαυτῳ φυλακας : | μαθηται λεγοντες , Τι οὐν οἱ γραμματεις λεγουσιν ὁτι Ἠλιαν δει ἐλθειν πρωτον ; ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ἠλιας |
| ἀνδριαντας ἑστιᾳς ; . . . αὑτον οὐ τρεφων κυνας τρεφεις ; ἐπικαρσια δητα προσπεσουμαι . ἐχων μεν ἐν τῃ | και οἱ νεκροι ἐγερθησονται ἀφθαρτοι , και ἡμεις ἀλλαγησομεθα . δει γαρ το φθαρτον τουτο ἐνδυσασθαι ἀφθαρσιαν και το θνητον |
| του δε ῥᾳδιως δια τον ἐρωτα ἑκατερα ὑπομειναντος ὁ γεωργος καταφρονησας αὐτου , ὡς παρεγενετο προς αὐτον , ῥοπαλοις αὐτον | ἐν τῃ ἐρημῳ , Ἑτοιμασατε την ὁδον κυριου , εὐθειας ποιειτε τας τριβους αὐτου . πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν |
| τῃ ἀναιδειᾳ , ᾑ χρω - μενος προτερον μεν ἠξιωσε καταφρονησας ὑμων και των ἐν τῃ πολει δικαιων τα χρηματα | ὑμεις θεοδιδακτοι ἐστε εἰς το ἀγαπαν ἀλληλους : και γαρ ποιειτε αὐτο εἰς παντας τους ἀδελφους [ τους ] ἐν |
| ἐργων ἀπολογησομαι . Συν δυσι παισιν ἀριστευσας τις ἐδειτο ἑτερου παραχωρησαι τῳ ἀδελφῳ του γερως : μονομαχησας ἀπεκτεινε τον ἀδελφον | μαχαιρα ; καθως γεγραπται ὁτι Ἑνεκεν σου θανατουμεθα ὁλην την ἡμεραν , ἐλογισθημεν ὡς προβατα σφαγης . ἀλλ ' ἐν |
| Ἑλληνων τριποδα θειναι : κριθηναι δε Ἀριστοδημον Σπαρτιατην , ὁν παραχωρησαι Χειλωνι . . . . , : Σπαρτιατην δε | πνευμα το ἁγιον του θεου , ἐν ᾡ ἐσφραγισθητε εἰς ἡμεραν ἀπολυτρωσεως . πασα πικρια και θυμος και ὀργη και |
| σημειον το ἐπι του ἀξονος ἑστος αἰτιον ἐγενετο του κυκλον γραφηναι ὑπο του ἐπι της ἐπιφανειας της σφαιρας σημειου [ | , μαλλον ἑλομενος συγκακουχεισθαι τῳ λαῳ του θεου ἠ προσκαιρον ἐχειν ἁμαρτιας ἀπολαυσιν , μειζονα πλουτον ἡγησαμενος των Αἰγυπτου θησαυρων |
| ὁλον το φανερον ἡμισφαιριον : και γαρ ἐνδεχεται τινα κυκλον γραφηναι ὡς τον γηʹ , και την γηʹ ὑπερ γην | κριμα ἐμπεσῃ του διαβολου . δει δε και μαρτυριαν καλην ἐχειν ἀπο των ἐξωθεν , ἱνα μη εἰς ὀνειδισμον ἐμπεσῃ |
| οὐκ ἐλαττον ἠ δεκα πηχων , τιθεντας και τους λιθους ὀρθιους ἐν γυψῳ , μαλιστα μεν ἐκ κραταιου λιθου τα | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
| : δειξας δ ' αὐτοις και λοφους ἠ βουνους ἠ ὀρθιους τοπους κελευετω συν δρομῳ καταλαμβανεσθαι : ποτε δε και | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
| ποιει ⃞ον . Και ἐαν παντα παραβαλωμεν παρα τον της ὑποτεινουσης και καθετου ἑνος των ὀρθογωνιων , δεησει τον ὑποτεινουσης | ἐαν ᾐ φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα |
| ἑκατερας των ἐντος , τουτεστι των ἐπι της πλευρας της ὑποτεινουσης την γωνιαν την ἐφεξης τῃ αὐτῃ ἐκτος γωνιᾳ . | και οὐδεν αὐτῳ λεγουσιν . μηποτε ἀληθως ἐγνωσαν οἱ ἀρχοντες ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος ; ἀλλα τουτον οἰδαμεν ποθεν |
| οἱ γαρ Ἀθηναιοι ταυτα ἐψηφισαντο Περικλεους εἰποντος την γην αὐτους αἰτιωμενοι την ἱεραν τοις θεοις ἀπεργαζεσθαι ” . Γ ὁ | τῳ κλινιδιῳ εἰς το μεσον ἐμπροσθεν του Ἰησου . και ἰδων την πιστιν αὐτων εἰπεν , Ἀνθρωπε , ἀφεωνται σοι |
| ἡμας ἰουσης της περι τον σιτον και συκοφαντην ἀντι χρηματων αἰτιωμενοι τουτον ἡμιν κεκομικεναι . ἐκ του - των , | του ἱματιου αὐτου σωθησομαι . ὁ δε Ἰησους στραφεις και ἰδων αὐτην εἰπεν , Θαρσει , θυγατερ : ἡ πιστις |
| αὐτῳ οἰνον . δυοιν οὐν ἀμφορεων παραβληθεντων ἀλληλοις ἠτοι το ὀστρακον του ὀστρακου ἁψεται ἠ ὁ οἰνος του οἰνου ἠ | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| γαρ τις ἐπιπασσοι τον οὑτω δεδολωμενον ἰον ἐπι λεπιδα ἠ ὀστρακον , ἐπειτα τουτων το ἑτερον ἐπι της θερμης τεφρας | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| ἀλληλων , σαρξ μετρια ἁπαλη , σκελη τε και μηροι εὐτραφεις , σφυρα καρτερα , ποδων και χειρων ἀρθρα γενναια | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
| εἰσι και τετανοι τας τριχας τα τε σωματα μεγαλοι και εὐτραφεις τοις μεγεθεσι και ὑποψυχροι τας φυσεις , ἀγριοι δε | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
| : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν ἐξ ἀρχης πειρασεται : παρατηρητεον δε ὡς διπλη τις ἡ τοιαυτη στασις , τουτεστιν | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| ὀνομα του ἐπιτρεχοντος μοριου ἐν τοις εἰδεσι του πολλαπλασιεπιμοριου . παρατηρητεον δε ἐφ ' ἑκαστης πλασεως των τε ἐπιμερων σχεσεων | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| πλειονα ἐτι των Φιλιππῳ δοθεντων Ἀλεξανδρῳ εἰς τιμην συγχωρησαι . ἐπανελθοντα δε ἐς Μακεδονιαν ἐν παρασκευῃ εἰναι του ἐς την | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
| οὐν χρη ποιειν . Και ὁς ἐφη : κτεινειν αὐτον ἐπανελθοντα ὡς ταχιστα : μονη γαρ αὑτη ἀσφαλεια ἀν εἰη | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
| , ἐνδιδῳ δε ἐλπιδας χρηστας ἁπτομενοις της ἰατρειας και τα παραγγελματα καταδεχηται γεννικως , και ἀπαιτῃ την παρρησιαν ὡσπερ ὀφλημα | ἐστιν ἡ ἐντολη αὐτου , ἱνα πιστευσωμεν τῳ ὀνοματι του υἱου αὐτου Ἰησου Χριστου και ἀγαπωμεν ἀλληλους , καθως ἐδωκεν |
| το του Διος ἀντρον και διατριβων ἐνθαδε ἀπηιει συντεταγμενα ἐχων παραγγελματα τινα , ἁ ἐφασκεν εἰναι προσταγματα του Διος . | , βαπτιζοντες αὐτους εἰς το ὀνομα του πατρος και του υἱου και του ἁγιου πνευματος , διδασκοντες αὐτους τηρειν παντα |
| ἐν ἀρχῃ αἰτεισθαι συμβησεται . ἐνθα δε το ἐν ἀρχῃ αἰτεισθαι , οὐκ ἐστιν ἀποδειξις . εἰ ὁρισμου ἀρα ἀποδειξις | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| το την ἀντιφασιν συντρεχειν . ἀναισχυντειν . το ἐν ἀρχῃ αἰτεισθαι . προὐργου . συμφερον ἠ πλεον . μη ἀπεχομενῳ | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| το ἡμικυκλιον το ἀπο Κριου αης μοιρας μεχρι Παρθενου μοιρας λης : πλαγιον γαρ παραπιπτει παρα τον ὁριζοντα και πολλα | των ἀσθενων , μακροθυμειτε προς παντας . ὁρατε μη τις κακον ἀντι κακου τινι ἀποδῳ , ἀλλα παντοτε το ἀγαθον |
| ἐπληρου . ἀλλ ' ὁ μεν ἱππος ἀνεσεως πολ - λης παραπολαυων δαψιλως ἐτρεφετο , χαιτην τε και πλοκαμους ὑπο | . ὁ δε Πιλατος ἐλεγεν αὐτοις , Τι γαρ ἐποιησεν κακον ; οἱ δε περισσως ἐκραξαν , Σταυρωσον αὐτον . |
| , ἡν παρα το δογμα το των Ἀμφικτυονων ὑπο Φιλιππου φρουρουμενην , ὁτ ' ἐκεινος ἐν Σκυθαις ἠν , ἐκβαλοντες | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| ἐν τῳ περι της των Ῥοδιων ἐλευθεριας ” Σαμον δε φρουρουμενην ὑπο Κυπροθεμιδος , ὁν “ κατεστησε Τιγρανης ὁ βασιλεως | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| , το δ ' ἡσυχαιον ἀργον : ἐν δ ' ἀμφοιν νοσος . ἐκμαρτυρειν γαρ ἀνδρα τας αὑτου τυχας εἰς | δει οὐν των συνελθοντων ἡμιν ἀνδρων ἐν παντι χρονῳ ᾡ εἰσηλθεν και ἐξηλθεν ἐφ ' ἡμας ὁ κυριος Ἰησους , |
| καλουμενη μυλη , οὐτε ζῳον δια το μη παρ ' ἀμφοιν οὐτε ἀψυχον ληφθεν εἰναι ὡσπερ τα ὑπηνεμια . πολυν | δε ἐγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αὐτου και εἰσηλθεν εἰς γην Ἰσραηλ . ἀκουσας δε ὁτι Ἀρχελαος βασιλευει |
| αὐτον ἐφη : ὁμολογησον , ὁτι μεμαθηκας την τεχνην του προγιγνωσκειν , και οὐδεις ἐπιβουλευειν ἐτι τολμησει . ὁ δε | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| ἐπιεναι τῳ λογῳ . Τῳ τοινυν ἀκριβως διαγιγνωσκειν τε και προγιγνωσκειν αἱρουμενῳ των παθων τα συμβαινοντα , οὐ μονον οὐρων | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ὁτι μοι προς παρασκευας λογων και μαρτυρας οὐ τἀληθη μαρτυρησοντας ὁ ἀγων ἐστιν | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| , εἱς ἐγων ἀποχρεω . τας θυσιας και τας λαμπροτερας παρασκευας ἐκαλουν οἱ παλαιοι εἰλαπινας και τους τουτων μετεχοντας εἰλαπιναστας | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| ὑπο ἰασονος : νεον δε το ἐκβληθηναι της κορινθιας : εὑρισκεται κακος ὠν προς τους φιλους : ἑως τουτου ἡ | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| δριμεων και ἰσχυρων ζῳων , ὁτι οὐδεν αὐτων κενον ὀστεον εὑρισκεται . παντα γαρ πληρη . ἀλλ ' ἀπορητεον ἐτι | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| , ὑπομηκες τῳ σχηματι , ἀνωθεν δε αὐτου ἐπιτιθει μεγα σπληνιον της δια χυλων ἠ της δια μελιτος ἠ της | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| δια δυο και πυριαν ξηραν προσαγειν ἐπιτιθεναι τε το αὐτο σπληνιον και ἐπιδεσει τῃ αὐτῃ χρησθαι : εἰωθε δε δια | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| παρθενους ὑβρισαι δοκουσι τας ἀφιγμενας ἐπι την θυσιαν , ἐν μεθοριοις ἐστι της τε Λακωνικης και της Μεσσηνιας , ὁπου | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| και παρανομων ἁψαμενοι θυματων . διο Θωες μεν οἱ ἐν μεθοριοις Θρᾳκης οἰκησαντες μηδενος ἀπαρχομενοι μηδε θυοντες , ἀναρπαστοι κατ | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| ἀπατης δια της πειρας ἐπῃσθετο : ἐξειναι της ἐλευθεριας ἀποστερειν Ἀθηναιους ἐνομιζεν : ἀλλα παρ ' ἐλπιδας εὑρων κρειττους ἠ | Πορευθεντες ἑτοιμασατε ἡμιν το πασχα ἱνα φαγωμεν . οἱ δε εἰπαν αὐτῳ , Που θελεις ἑτοιμασωμεν ; ὁ δε εἰπεν |
| διακρουσαμενος τους ἀπαιτουντας . Φιλιππος ἐν Χαιρωνειᾳ γιγνωσκων τους μεν Ἀθηναιους ὀξεις και ἀγυμναστους , τους δε Μακεδονας ἠσκηκοτας και | παντες γαρ αὐτῳ ζωσιν . ἀποκριθεντες δε τινες των γραμματεων εἰπαν , Διδασκαλε , καλως εἰπας : οὐκετι γαρ ἐτολμων |
| ἐντος του ἐρυματος των Ἀσσυριων ἑστηκοτες ἐπι της κεφαλης της ταφρου τοξευειν μεν ἠ ἀκοντιζειν εἰς τους κατακαινοντας οὐτε ἐφρονουν | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| δομων πλινθου ταρσους καλαμων διαστοιβαζοντες , ἐδειμαν πρωτα μεν της ταφρου τα χειλεα , δευτερα δε αὐτο το τειχος τον | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| ἐσεσθαι . αὐτικα ὁτε ἱππευεν , οὐ μονον ἱππους ἐκτησατο λαμπρους ἀλλα και ἀθλητας οἱς ἐνικησεν Ἰσθμοι και Νεμεᾳ , | ἐσομαι αὐτῳ εἰς πατερα , και αὐτος ἐσται μοι εἰς υἱον ; ὁταν δε παλιν εἰσαγαγῃ τον πρωτοτοκον εἰς την |
| ἀν ἐκεινης λαμπρους μεν τους ταπεινους , ταπεινους δε τους λαμπρους τιθεισης και παλιν αὐ προς τα προσθεν ἑκατερους ἀποφερουσης | φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα πρεσβυτερους ἐφονευσε |
| ' οὐκ ἀξιον ἐρασθηναι των νομων , οἱ τοσαυτης γεμουσιν ἡμεροτητος ; δι ' ἡν οἱ μεν πλουσιοι διδασκονται μεταδιδοναι | τε και Ἑλληνας παντας ὑφ ' ἁμαρτιαν εἰναι , καθως γεγραπται ὁτι Οὐκ ἐστιν δικαιος οὐδε εἱς , οὐκ ἐστιν |
| αὐτου σκληροτερον κεχρημενων τῃ πολει , οὑτος δια της ἰδιας ἡμεροτητος διωρθωσατο τας ἐκεινων ἀποτομιας , προκρινας της τιμωριας την | υἱος εἰ του θεου , βαλε σεαυτον ἐντευθεν κατω : γεγραπται γαρ ὁτι Τοις ἀγγελοις αὐτου ἐντελειται περι σου του |
| δυνασθαι ἐσθιειν . Οὐδεν δε ἀτοπον οὐδ ' εἰ πλειω τοιαυτ ' ἐστιν . Ἐπει οὐδε τουτο πορρω των εἰρημενων | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| , νομισαντες ὑπαρχειν σφισι μηδεν ἐναντιον ψηφισωνται : οὑτοι δε τοιαυτ ' ἀπαγγελουσι παρ ' ἡμων και ὑποσχησονται ἐξ ὡν | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| και τα μεν γνωσεως ἑνεκα ἐπιτηδευομενα , ὡς μαθηματα ὀντα τιμητεον , ὁσα του ἀει ὀντος γνωσεως , ἀλλ ' | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| ἐχει το ἀληθες , οὐ πενθητεον σοι θανατον , ἀλλα τιμητεον και σεβαστεον . τιμη δε ἡ ἀριστη τε και | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| διπλη και ἑπτας μονοστροφικη περιοδων πεντακωλων ἰωνικων διμετρων , δυο καταληκτικων , τριων δε βραχυκαταληκτων . εἰτα ἐν ἐπεισθεσει του | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
| συστημα κατα περικοπην ὁμοιον τῳ ῥηθεντι συστηματι στιχων ἰαμβικων τετραμετρων καταληκτικων εʹ . ἐπι τῳ τελει παραγραφος . ἡ χρηστος | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
| ἀναγραφης ἀξιωσαι τα διαφωνουμενα παρα τοις συγγραφευσιν ἀναγκαιον , ὁπως ἀκεραιος ἡ περι της ἀληθειας κρισις ἀπολειπηται τοις ἀναγινωσκουσιν . | ἐπιλεξαμενος Σιλαν ἐξηλθεν παραδοθεις τῃ χαριτι του κυριου ὑπο των ἀδελφων , διηρχετο δε την Συριαν και την Κιλικιαν ἐπιστηριζων |
| ὁ σοφος ὑπο της τυχης ἀηττητος ἐστι και ἀδουλωτος και ἀκεραιος και ἀπαθης , πασαν ἐπεχειρησεν ἐργῳ ἐλεγξαι την τουτου | ἐξουσια του Χριστου αὐτου , ὁτι ἐβληθη ὁ κατηγωρ των ἀδελφων ἡμων , ὁ κατηγορων αὐτους ἐνωπιον του θεου ἡμων |
| την κινησιν την κατα τοπον ἡ ὀρεξις , ἐν τοιουτῳ θετεον μερει του σωματος , ἐν οἱῳ δυναιτο ἀν και | εὐθειας ποιειτε τας τριβους αὐτου . Αὐτος δε ὁ Ἰωαννης εἰχεν το ἐνδυμα αὐτου ἀπο τριχων καμηλου και ζωνην δερματινην |
| καθ ' ἑαυτας εἰσιν αἱρεται , δηλον ὁτι την εὐδαιμονιαν θετεον εἰναι των καθ ' ἑαυτας αἱρετων : αὐταρκης γαρ | εἰπεν ὑμιν . και ἐξελθουσαι ἐφυγον ἀπο του μνημειου , εἰχεν γαρ αὐτας τρομος και ἐκστασις : και οὐδενι οὐδεν |
| και εἰναι ἀνδρων ὀκτακισχιλιων και ἑκατον και δυοιν ἐπι τοις ἐνενηκοντα . ὀνοματα δε αὐτων και ταξεις αἱδε εἰσιν . | μισθον ἀρξαμενος ἀπο των ἐσχατων ἑως των πρωτων . και ἐλθοντες οἱ περι την ἑνδεκατην ὡραν ἐλαβον ἀνα δηναριον . |
| μνων : συμπαντα δε ὁσα φανερα ἠν , πλεον ἠ ἐνενηκοντα μνων : χωρις δε τουτων δανεισματα οὐκ ὀλιγα , | τοις στρατιωταις λεγοντες , Εἰπατε ὁτι Οἱ μαθηται αὐτου νυκτος ἐλθοντες ἐκλεψαν αὐτον ἡμων κοιμωμενων . και ἐαν ἀκουσθῃ τουτο |
| γαρ παντα . και πρωτον το ὑπερ γην ἡμισφαιριον διοδευουσα εὐκολον την εὑρεσιν ποιειται , το δε ὑπο γην δυσκολως | . εἰσκαλεσαμενος οὐν αὐτους ἐξενισεν . Τῃ δε ἐπαυριον ἀναστας ἐξηλθεν συν αὐτοις , και τινες των ἀδελφων των ἀπο |
| το διδαξαι ὠφειλεν ἐπαγαγειν : τῳ δε μη εἰδοτι οὐκ εὐκολον : ὁ δε ἐπι το πραγμα μετατιθησι τον λογον | ἱνα βαλωσιν ἐπ ' αὐτον : Ἰησους δε ἐκρυβη και ἐξηλθεν ἐκ του ἱερου . Και παραγων εἰδεν ἀνθρωπον τυφλον |
| Τροιζηνιος : οὑτος δε ποικιλος τα μεν φοινικοις τα δε λευκοις χρωμασι . ποικιλος δε και ὁ Κορινθιος τοις αὐτοις | ὑψωθησῃ ; ἑως του ᾁδου καταβιβασθησῃ . Ὁ ἀκουων ὑμων ἐμου ἀκουει , και ὁ ἀθετων ὑμας ἐμε ἀθετει : |
| εἰ τοις φρονουμενοις συμβεβηκεν εἰναι λευκοις , κἀν συμβεβηκει τοις λευκοις φρονεισθαι , οὑτως εἰ τοις φρονουμενοις συμβεβηκε μη εἰναι | τῳ πατρι ἠ τῃ μητρι , Δωρον ὁ ἐαν ἐξ ἐμου ὠφεληθῃς , οὐ μη τιμησει τον πατερα αὐτου : |
| Πειραια ἐρημον ὀντα νεων πλειν : και ὁσον οὐκ ἠδη ἐνομιζον αὐτους παρειναι . ὁπερ ἀν , εἰ τολμηροτεροι ἠσαν | Ἡρῳδιαδος της γυναικος του ἀδελφου αὐτου και περι παντων ὡν ἐποιησεν πονηρων ὁ Ἡρῳδης , προσεθηκεν και τουτο ἐπι πασιν |
| ἀκουοντες , οἱ μεν τινες ὠργιζοντο και ἀτιμιαν τῳ ὀντι ἐνομιζον της Ἑλλαδος το γεγονος , οἱ δε τινες ἠλπιζον | τις τοπος της καταπαυσεως μου ; οὐχι ἡ χειρ μου ἐποιησεν ταυτα παντα ; Σκληροτραχηλοι και ἀπεριτμητοι καρδιαις και τοις |
| γαρ οἱ τρεις προσπλακεντες εἰς μιαν ἑνωσιν ποθου ἀρραγους στερεμνιου φιλτρου τε οἰκησουσιν ἐν μιξει μιᾳ σωμα , ψυχη και | ὀλολυζοντες ἐπι ταις ταλαιπωριαις ὑμων ταις ἐπερχομεναις . ὁ πλουτος ὑμων σεσηπεν και τα ἱματια ὑμων σητοβρωτα γεγονεν , ὁ |
| ἐμοι πιστευσον . ἐμελλε τις ἐν Ἐφεσῳ του περι σε φιλτρου δωσειν δικην κἀνταυθα τις ὑπωπτευετο και ἡ συλληψις ἠλπιζετο | . Ἡ χαρις του κυριου Ἰησου Χριστου μετα του πνευματος ὑμων . Πολυμερως και πολυτροπως παλαι ὁ θεος λαλησας τοις |
| ὡς Ὁμηρος : χρυσαμπυκας ἱππους : και ἀλλαχου : ἀμπυκα κεκρυφαλον τ ' ἠδε πλεκτην ἀναδεσμην . τιν δε κυδος | της ἐμης παρουσιας παλιν προς ὑμας . Μονον ἀξιως του εὐαγγελιου του Χριστου πολιτευεσθε , ἱνα εἰτε ἐλθων και ἰδων |
| κοσμος τις περι τας γυναικειας κεφαλας : Ὁμηρος : ἀμπυκα κεκρυφαλον τε : νυν δε ἀπο μερους τας τιμιας λεγει | του στοματος μου , ἐν παρρησιᾳ γνωρισαι το μυστηριον του εὐαγγελιου ὑπερ οὑ πρεσβευω ἐν ἁλυσει , ἱνα ἐν αὐτῳ |
| ἀγωνιζομενους θυειν του Ἡρακλεους πρωτον κατα τιμην τουτο πεποιηκοτος . ἀμφιπολον δε λεγει ἠ τον περιπολουμενον δια το ἐν μεσῃ | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| δ ' ὀιστος και σφαιραν ἐπειτ ' ἐρριψε μετ ' ἀμφιπολον βασιλεια : ἀμφιπολου μεν ἁμαρτε , βαθειῃ δ ' | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| οὑ προτερον ἐμνησθην : ἐπει τινες των ἰχθυων οὐκ ἐχοντες βρογχον φθεγγονται . τοιουτοι δ ' εἰσιν οἱ περι Κλειτορα | . ἀναγκαιον οὐν ἡγησαμην παρακαλεσαι τους ἀδελφους ἱνα προελθωσιν εἰς ὑμας και προκαταρτισωσιν την προεπηγγελμενην εὐλογιαν ὑμων , ταυτην ἑτοιμην |
| αὐτουϲ ἐπιδηϲωμεν ταινιδιῳ κατα τον τραχηλον παρενθεϲει δακτυλου κατα τον βρογχον τον πνιγμον ἀποφευγοντεϲ και πληρωθειϲαν την φλεβα την ἐν | ἀληθη χαριν του θεου : εἰς ἡν στητε . Ἀσπαζεται ὑμας ἡ ἐν Βαβυλωνι συνεκλεκτη και Μαρκος ὁ υἱος μου |