| ἐθελεις γενεσθαι , ὁντινα μη συ δωροδοκησας , οἱα πολλα ποιειτε , ἀδικα πεισεις ὑπερ σου ψηφισασθαι ; Θαρρειτε τουτου | ἐν τῃ ἐρημῳ , Ἑτοιμασατε την ὁδον κυριου , εὐθειας ποιειτε τας τριβους αὐτου . πασα φαραγξ πληρωθησεται και παν |
| ἀναγνωσῃ και τρεμων προς ἀλλους ἐρεις . οὑτως και ὑμεις ποιειτε . θελεις ἀναγνω σοι , ἀδελφε ; και συ | ὑμεις θεοδιδακτοι ἐστε εἰς το ἀγαπαν ἀλληλους : και γαρ ποιειτε αὐτο εἰς παντας τους ἀδελφους [ τους ] ἐν |
| ἁς δη και ἐννεα Μουσας προσηγορευκασιν . Ἀλλα προς ἀποδειξιν ἀληθεστεραν ἐκθετεον και τα ὀργανα οὑτως . Ἐστω τετραγωνον ἰσοπλευρον | τον λογον ἀκουων και συνιεις , ὁς δη καρποφορει και ποιει ὁ μεν ἑκατον , ὁ δε ἑξηκοντα , ὁ |
| γεγονυιας εἰρηνης : οὐ γαρ ἐνεστ ' εἰπειν οὐτ ' ἀληθεστεραν οὐτε καλλιω προφασιν του της των τετελευτηκοτων ἀγασθεντ ' | ἐαν μη ἀκουσῃ πρωτον παρ ' αὐτου και γνῳ τι ποιει ; ἀπεκριθησαν και εἰπαν αὐτῳ , Μη και συ |
| . και γαρ ἡ φυσις αὐτο ποιει κατα παν μετρον ἀκοινωνητον τῳδε τινι . ἐν μεν οὐν τοις πρωτοις περι | δια των σποριμων , και οἱ μαθηται αὐτου ἠρξαντο ὁδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας . και οἱ Φαρισαιοι ἐλεγον αὐτῳ |
| , ἡ δ ' ἀκολασια και φιληδονια εἰς κοινωνιαν ἐκαλεσεν ἀκοινωνητον και ἁρμονιαν ἀναρμοστον . ἁπερ ἐκμυσαξαμενος ὁ ἱερωτατος Μωυσης | δε ἐλεγεν πειραζων αὐτον , αὐτος γαρ ᾐδει τι ἐμελλεν ποιειν . ἀπεκριθη αὐτῳ ὁ Φιλιππος , Διακοσιων δηναριων ἀρτοι |
| την ἑαυτου δυναμιν διασῳζει , του περισσου και ἐν τουτοις ἐπικρατουντος , ἑαυτῳ τε συντιθεμενος γεννᾳ τον ἀρτιον : γονιμος | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| τελει φερονται , ἀλλα τους ἐν Λοκροις , μεχρι δευρο ἐπικρατουντος του Ἀχιλλεως , ὡσπερ και μεχρι Τραχινος και της | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| των ἀσεβων τοπον παραβαλλειν , ὁπου σαφως οἰδε τους σφαγεις κολαζομενους . λοιδορηθεντων δ ' αὐτῳ των πρεσβευτων , κἀκεινου | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| ἐδοξεν : ἐπει οὐδ ' αὐτους ἐκεινους ὁρω τους ἱεροσυλους κολαζομενους , ἀλλ ' οἱ γε πλειστοι διαφευγουσιν ὑμας : | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| μονον ἑαυτων , ἀλλα και των γεννωμενων , δια της συγγενους φιλοζωιας τας διαδοχας εἰς ἀϊδιον ἀγουσα διαμονης κυκλον . | εἰμι . και συνομιλων αὐτῳ εἰσηλθεν , και εὑρισκει συνεληλυθοτας πολλους , ἐφη τε προς αὐτους , Ὑμεις ἐπιστασθε ὡς |
| λεγεται . τινες δε , φησι , την φωνην ἐκ συγγενους λεγουσι προς τινα πρεσβυτερον φιλοφρονως ἀναφερεσθαι : ἀντισπᾳ δε | μετανοωσιν , και δαιμονια πολλα ἐξεβαλλον , και ἠλειφον ἐλαιῳ πολλους ἀρρωστους και ἐθεραπευον . Και ἠκουσεν ὁ βασιλευς Ἡρῳδης |
| , ὡστε και την φιαλην εἰναι χαλκιῳ προσεοικυιαν ἐκπεταλῳ , δεχομενην ψυχρον ὑδωρ . την δ ' ἀμφιθετον ποτερα δυο | πιστις σου σεσωκεν σε . Ἐπερωτηθεις δε ὑπο των Φαρισαιων ποτε ἐρχεται ἡ βασιλεια του θεου ἀπεκριθη αὐτοις και εἰπεν |
| το πυρουμενην και ὑγραινομενην , δηλοι τε ἐν τῳ μορφας δεχομενην οὐ το μεμορφωσθαι αὐ - την , ἀλλ ' | ἀλλα θεῳ τῳ δοκιμαζοντι τας καρδιας ἡμων . οὐτε γαρ ποτε ἐν λογῳ κολακειας ἐγενηθημεν , καθως οἰδατε , οὐτε |
| τις οὐρανου τε ὑπερ ἀστρονομειν λεγῃ την του μη πλαστως φιλοσοφουντος ψυχην και παντα τα ὀντα νοητως θεωρειν , ἰσως | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| οἰδα γαρ ὁτῳ ἀν μαλλον σου πεισθειην και βουλευομενου και φιλοσοφουντος τα καλλιστα , εἰδως σε τοις ἀληθεσι της φιλοσοφιας | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| Ἐστρατηγησε Λακεδαιμονιοισι ἐς Θεσσαλιην , παρεον δε οἱ παντα ὑποχειρια ποιησασθαι ἐδωροδοκησε ἀργυριον πολλον : ἐπ ' αὐτοφωρῳ δε ἁλους | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| ; οὐδε εἱς . οὐκουν οὐδ ' ὑπερ αὐτου του ποιησασθαι την πολιν εἰρηνην οὐδεν αὐτῳ λεκτεον : οὐ γαρ | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
| , πασαν της περι σου δοξης πιμπλησι διηγουμενος , οἱας ἐποιησας Ἀρμενιοις τας πολεις . εὐχου δη τον ἀνδρα μεχρι | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| , ἐφη , παι , παρα χαλκουν με μικρου Φασηλιτην ἐποιησας : προς δε τον ἐπαινουντα , ἱνα λαβῃ τι | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| : οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| τον τριποδα κομισηται των τις ἐκγονων των ἐν τῃ Ἀργοι συμπλεοντων , τοτε ἑκατον πολις οἰκησαι περι την Τριτωνιδα λιμνην | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| . τουτων δε μαρτυρας παρειχοντο τους κυβερνητας και ἀλλους των συμπλεοντων πολλους . τοιαυτα λεγοντες ἐπειθον τον δημον : ἐβουλοντο | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| και οὑτως ἀπορουμενον διηλεγξεν . . . Ἑρμαγορας Ἀμφιπολιτης , φιλοσοφος , μαθητης Περσαιου . διαλογοι αὐτου : Μισοκυων ἠ | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| γαρ ἐστι δυνατον και ἐφικτον ἀνθρωπῳ , δοκει ὁμοιουσθαι ὁ φιλοσοφος τῳ θεῳ , ἐπει οὐχ ὡσαυτως ἐστιν οὐτε το | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| παραινεσεσιν ὁμοιως ἑαυτον ἐπαινων φαινεται λεγων : ἐγω δε τους φιλοσοφουντας ἐπανορθω : ὁμοιως δε και ἐν τῳ πανηγυρικῳ εὐθυς | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| ὡς δια τουτο μηδεποτε ἀν ἐλπισαι περι αὐτων ὁμονοησαι τους φιλοσοφουντας , μονον δε το μαθηματικον , εἰ τις ἐξεταστικως | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| ἑφθον και το μεν λεπυριον ἀπορριψαι , τῳ δε ᾠῳ καταχρησασθαι . τουτου ἡ δεσποινα ἐτυχεν ἐγκυος οὐσα , ἐπειτα | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| μεσῳ δη ταυτην σχολην καλως ἀν ἐχον εἰη εἰς ἀκροασιν καταχρησασθαι σοφιστικην , οἱος εἰ συ πανουργοτατος ἐν τοις λογοις | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| χρησμους ἐπεμψεν , οὐτε γης φασιν οὐτε οὐρανου ἁπτομενους , ἀνοητους δε και δυσνοητους ἁπαντας . Ἁπερ ὑστερον αἰσθομενος , | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| και . . . ποτε τοις Ἀθηναιοις . . . ἀνοητους : ταυτα λεγει ὁ δικαιος λογος ἐπαπειλων τῳ ἀδικῳ | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| γαρ ἀπολωλεκεναι τριηρεις το μη ἀπολεσαι ἀντικειται , το δε προσκτησασθαι ἐναντιον ἐστιν . ἀπο του μαχομενου : θαυμαζω δε | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| κατ ' ἐργασιαν ἐκπλειν , ἡνικα οὐδ ' ἀν εἱς προσκτησασθαι οὐδεν ἀν ἐζητησεν , ἀλλα τα ὑπαρχοντα μονον διαφυ | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| σοις λογοις τιμησαι τον θεον : τουτο δ ' ἀν ποιοιην ἀναγιγνωσκων . πεμπε οὐν και διδασκε γειτονα πολιν , | ἐσομαι αὐτῳ εἰς πατερα , και αὐτος ἐσται μοι εἰς υἱον ; ὁταν δε παλιν εἰσαγαγῃ τον πρωτοτοκον εἰς την |
| τι δε τουτων ἐγω πεμπων εἰς Περσας καλως και νομιμως ποιοιην ἀν τα μεν προς τους θεους τον πατερα ἐρωτα | φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα πρεσβυτερους ἐφονευσε |
| εἰ δε μη , πολλα το ἑν ἐσται , ὁ κἀκεινοις συνεβαινεν . Μ . και οἱ Πυθαγορειοι δ ' | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| τι πραττουσιν , τουτοις ἀποκεισθαι προσηκει τας τοιαυτας καταφυγας , κἀκεινοις οὐκ εἰς το μη δουναι δικην , ἀλλ ' | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| ποιεις και λαμπρον ἐν Ἑλληνων χοροις ; ἡμεις δε σε ἐπαινουντες μεν οὐ παυομεθα , ποιουμεν δε παραπλησιον ὡσπερ ἀν | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| νυκτας τε και ἠμαρ . οἱ γε μην κωμικοι ἐλανθανον ἐπαινουντες αὐτον δια των σκωμματων . ἱνα και Φιλημων φησιν | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| Διῃτησε δε Καισαρ το ὁλον , ἑκαστῳ των παιδων μερος ἀποδους της ἀρχης , την δ ' ἡμισειαν μοιραν Ἀρχελαῳ | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| πασι το αὐτο ἐστιν . % και την δευτεραν οὐν ἀποδους αἰτιαν [ ] ? του συνγραμματος ? , το | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| οἱα δητινα τυγχανοντα , τοις μεν χρωμασιν ἐπιμαρτυρησει την των ἐπικρατουντων χυμων ποιοτητα τε και ἰδιοτητα και λελεκται περι χρωματων | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| κρειττον γενεσιν μεν ἁπλως , φθοραν δε τινα ὀνομαζομεν : ἐπικρατουντων δε των χειρονων το ἐμπαλιν . δια ταυτα οὐ | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| ἐμελλε ποιεισθαι την παροδον , εὐρυτεραν τε αὐτῳ και λειοτεραν κατασκευαζοντας την διαβασιν . το γαρ ὀρος τουτο ὁ Ταυρος | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| ματαιου γινεσθαι . Λακεδαιμονιοι τε ἐξελαυνουσι Σπαρτης τους τα μυρα κατασκευαζοντας ὡς διαφθειροντας τοὐλαιον : και τους τα ἐρια δε | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| σεβει , και καλων αἰδω , το τουτῳ θαρρος ἐναντιον ἀναιδειαν τε προσαγορευει και μεγιστον κακον ἰδιᾳ τε και δημοσιᾳ | μισθον ἀρξαμενος ἀπο των ἐσχατων ἑως των πρωτων . και ἐλθοντες οἱ περι την ἑνδεκατην ὡραν ἐλαβον ἀνα δηναριον . |
| περι ποτους ἀπληστος εὐλογως ὠνομασται : Σκυλλαν δε την πολυμορφον ἀναιδειαν ἠλληγορησε , διο δη κυνας οὐκ ἀλογως ὑπεζωσται προτομαις | τοις στρατιωταις λεγοντες , Εἰπατε ὁτι Οἱ μαθηται αὐτου νυκτος ἐλθοντες ἐκλεψαν αὐτον ἡμων κοιμωμενων . και ἐαν ἀκουσθῃ τουτο |
| τελεωτερον ; οὐ της πατριδος εἰμι μεταναστης ; οὐ της συγγενειας ἀπεληλαμαι ; οὐ της πατρῳας οἰκιας ἠλλοτριωμαι ; οὐκ | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| : ἀνεψιου δε , και εἰ τις ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| το τας παντων ἐχειν δυναμεις οἱ μεν ἀντι παντων τουτον θεραπευουσιν , οἱ δε οἱς νομιζουσιν ἐφ ' ὁτῳουν και | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| , δι ' οὑπερ ἀν ἀρεσειν τροπου τουτοις νομισωσιν οὑς θεραπευουσιν . ἑτεροι δε ἁβρυνονται αὐτων , οἱ μεν γαρ | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| δηλουμενων . διοπερ και τους ὁρισμους αὐτων ἐξαριθμησει μαλλον ἐοικοτας ἀποδιδοασιν , ἠ γενικην τινα φυσιν δηλουντας . τοιουτος γαρ | Πορευθεντες ἑτοιμασατε ἡμιν το πασχα ἱνα φαγωμεν . οἱ δε εἰπαν αὐτῳ , Που θελεις ἑτοιμασωμεν ; ὁ δε εἰπεν |
| φυσωδης και τροφιμωτατος . και ἀλλας δε τινας αἰτιας πλειους ἀποδιδοασιν , αἱ αὐτους ἐνηγον ἀπεχεσθαι των κυαμων . ὁτι | παντες γαρ αὐτῳ ζωσιν . ἀποκριθεντες δε τινες των γραμματεων εἰπαν , Διδασκαλε , καλως εἰπας : οὐκετι γαρ ἐτολμων |
| ] , διοτι τοιαυτ [ ' εἰδε ] τουτους [ ἀδικησαντας ] . . π . εὐσεβ . , . | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| συνθηκας . και ἑτερα δ ' ἐστιν ἀδικηματα ὡν τους ἀδικησαντας οὐκ ἐστιν ὀνομαζειν , ἀλογιου , κακωσεως , ἀποπομπης | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| , οὐχ ὁτι οἱ ἐλεγχοι ἀλλ ' οὐδ ' οἱ φαινομενοι ἐλεγχοι . εἰσι γαρ και μη παρα την λεξιν | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| διαλεκτικος : οὑτοι δε οὐκ εἰσι κυριως ἐλεγχοι , ἀλλα φαινομενοι . Περι των σοφιστικων ἐλεγχων : οὐχ ἰνα αὐτοι | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| αὐτον μετελθοντας , δειν κατακοπηναι βουν ὑπο της πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| εἰσιν , ὁμως δια τινας των μωρων των τοιαυτα ληρα ἀπορουντων γραπτεον και ταυτα . * ὡς * και το | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| . και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| παρασκευαζουσιν . Ἐπι δε του διαβητου καλουμενου παθους δυσκρασια τις ἐπιτεταμενης θερμοτητος περι τους νεφρους αἰτια πεφυκεν : αὑτη γαρ | σοι . [ ἠ ] οὐκ ἐξεστιν μοι ὁ θελω ποιησαι ἐν τοις ἐμοις ; ἠ ὁ ὀφθαλμος σου πονηρος |
| παυομενων αὐτων διερεθιστεον . λυγμου δε διοχλουντος ἠ ξηρας βηχος ἐπιτεταμενης , θερμον ὀλιγον καταρροφειτωσαν . το δε παγολυτον ἠ | εἰς τας καρδιας αὐτων ποιησαι την γνωμην αὐτου , και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αὐτων τῳ θηριῳ |
| ὁρᾳς ὁτι και ἐν τῳ παντι ἡλιος εἱς ὠν το μυριον και βαθυ σκοτος κατα γην και κατα θαλατταν κεχυμενον | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
| τε συνιουσαις ἑστιαις : το γαρ ὁμαλον και συμμετρον ἀκρατου μυριον διαφερει προς ἀρετην . κοσμιων τε πατερων χρη προθυμεισθαι | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
| . ἐπει οὐν ὁλος ὁ ΑΓ ὁλου του ΓΔ ἐστι διπλασιων , ὡν ὁ ΑΗ του ΔΕ ἐστι διπλασιων , | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| δε ὑπο συναμφοτερου του Ζ . Α και του ΗΚ διπλασιων ἐστιν ὁ ὑπο συναμφοτερου του Ζ . Α και | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| τα κοινα προπινειν προαιρουμενος : ἐπι παντων οὐν των τοιουτων ποιησομεν ἀπο των ὑποκειμενων πραγματων τας ποιοτητας ἀναπλασαντες , και | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| : εἰ δε βουλεσθε , ὠ θεαται , και τουτο ποιησομεν προσχαριζομενοι ὑμιν . ἀντι του τον ἐγκεφαλον ἠ τας | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| τοισδε , οἱον πολλακις ὑπο σιτων και ποτων και ἀφροδισιων κρατουμενοι ἡδεων ὀντων , γιγνωσκοντες ὁτι πονηρα ἐστιν , ὁμως | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| στερηθηναι και ἐπιθυμουντες ἐκεινων , ἀλλων ἀπεχονται ὑπ ' ἀλλων κρατουμενοι . καιτοι καλουσι γε ἀκολασιαν το ὑπο των ἡδονων | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| ὑμεις τε και οἱ θεοι θελωσιν . Σκεψασθε οὐν ὁσῳ δικαιοτερα ὑμων δεησομαι ἐγω ἠ ὁ ἀδελφος . Ἐγω μεν | ἁμαρτιας μεν , ὁτι οὐ πιστευουσιν εἰς ἐμε : περι δικαιοσυνης δε , ὁτι προς τον πατερα ὑπαγω και οὐκετι |
| την των θεων εὐνοιαν ἐχομεν , ὁσῳ διατελουμεν εὐσεβεστερα και δικαιοτερα πραττοντες . τι ποτ ' οὐν ἐκεινος ἐν τῳ | του θεου . ἠλθεν γαρ Ἰωαννης προς ὑμας ἐν ὁδῳ δικαιοσυνης , και οὐκ ἐπιστευσατε αὐτῳ : οἱ δε τελωναι |
| κατα πολεμον αὐτους ἡττημενους , το ἐξ ἀναγκης γιγνομενον εἰς καθαιρεσιν ἐλαβε : το γαρ μετα συμμαχων αὐτους πολεμειν τεκμηριον | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| γαρ ὡς θεῳ νομιζετε ἐκεινῳ πεπηγεναι , δηλον ὁτι προς καθαιρεσιν ἡκει λοιπον αὐτῳ τα της δυναμεως . ἀντι του | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| τας συνθηκας Μαγων μεν ἀπεπλευσε , Διονυσιος δε παραλαβων το Ταυρομενιον τους μεν πλειστους των ἐκει Σικελων ἐξεβαλεν , των | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
| Σικελιαν , οὐκ εἰς Συρακουσας δε , ἀλλ ' εἰς Ταυρομενιον , και ἐζητει καιρον δι ' οὑ τα ἐπιτηδεια | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
| περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| οὐδετερων λεγομενων ὀνοματων την ἐννοιαν ἠ ἐπι το προ ἀμφοιν ἀγομενην , ὡς ὁταν το πρωτον λεγωμεν , ἠ ἐπι | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| σφαγιον αὐτην αἰτουντων των Ἀχαιων , προς δε τον βωμον ἀγομενην οἱ μεν ἀριστεις οὐ προσεβλεψαν , ἀλλα παντες ἐτρεψαν | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| Οἰδα και τας τυραννιδας , ὡς ἐστιν ἀριστη βασανος ἀνδρων φιλοσοφουντων , και ξυγχωρω σκοπειν , ὁ τι ἑκαστος ἑτερου | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| το σαφες και το καθαρον περι ταυτα ποτερον ἡ των φιλοσοφουντων ἠ μη φιλοσοφουντων ἀκριβεστερον ἐχει ; Και μαλα δοκει | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| ' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| ἐξαναϲταϲεων , ϲφυγμοι ἀνωμαλοι , και οἱ πυρετοι μεγεθυνονται ἀτακτωϲ ἐπιτιθεμενοι μετα περιψυξεωϲ των ἀκρων και τριτον ἐϲθ ' ὁτε | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| ἡμεις ποιουμεν στροφουμενοι ἠ ὀδυνωμενοι προς τι μοριον τας χειρας ἐπιτιθεμενοι , και προσψαυοντες παρηγορουμεθα τῳ ὀδυνωμενῳ μοριῳ . Ἑκτον | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| φιλοκαλος ὠν ἐζωπυρει την του παιδος φυσιν ἐξαιρετοις και περιτταις ἐπιμελειαις , ἱνα μη ἐντυφηται μονον , ἀλλα και θαττον | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| και τοις εἰς τον πολεμον ἀσκημασι και ταις του πλουτου ἐπιμελειαις , ταυτα παντα ἀγαστα μοι δοκει εἰναι . και | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| Οὐκουν και ἐν δημηγοριᾳ ὁ στασεις τε παυων και ὁμονοιαν ἐμποιων ; Ἐμοιγε δοκει . οὑτω δε των λογων ἐπαναγομενων | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| . ἠ παρα το ἀλγος , ὁ λυπας και κακα ἐμποιων , . , , . , . * ? | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| ταξιν τας ἀντιθετικας ἐταξε μετα την ἀντιληψιν : της γαρ δικαιολογιας εἰς δυο μερισθεισης , εἰς τε ἀντιληψιν φημι και | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| ἐστι κανονα : οὐ γαρ ἐχει τας ἐξ ἑκατερου μερους δικαιολογιας ἐρρωμενας , ὁπερ ἐκεινος ἡμιν παρηγγελλεν , ἀλλα θατερῳ | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| την αὑτων σοφιαν ἀγαγοντες ἀμυητοι ἀμυητοις πολλακις ἐξεφερον ἀτελη παραδειγματα ὀργιων : θαυμαζομενοι δε ὑπο των πολλων ἐπεχειρουν αὐτοι τελειν | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
| δε Αἰγυπτιοισι , και Πυθαγορειοισι : οὐδε γαρ τουτων των ὀργιων μετεχοντα ὁσιον ἐστι ἐν εἰρινεοισι εἱμασι θαφθηναι . ἐστι | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
| το μικρον δεδυνησθαι , ὁ ἐθηραθη μεν ὑπο του βελτιστου Κλεινιου κειμενον περι τον λιμενα πλουν ἀναμενον τον ἐπι Καρχηδονος | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| ἑξηκοντα πεμπειν ἐς Σικελιαν και στρατηγους αὐτοκρατορας Ἀλκιβιαδην τε τον Κλεινιου και Νικιαν τον Νικηρατου και Λαμαχον τον Ξενοφανους , | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| καταλαβων ποτε μεν αὐτον ἐδακνε , ποτε δε το ἐντευθεν ἀπορρεον αὐτου αἱμα ἀνελειχεν . ὁ δε λαγωος ἐδοκει τον | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| δε ὀσμης προσαφοριζειν παρηκεν πλην τοσουτον , ὁτι το λεπτον ἀπορρεον ἀπο των βαρεων ποιει την ὀδμην . ποιον δε | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
| [ Με - ] [ λιγουνις ] ις ? ? πεποιημενην . [ πελωρα ] : [ ὑπερφυεις και φοβερους | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
| πλουτουσαν δε κορην ταχα που προς σε λυπουμενην ἐν δευτερῳ πεποιημενην αὐτην της ἀπορουσης τοιουτοις παραμυθησεται λογοις , ὡς νεοτητι | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
| δε τον στρατον παραλαβοντες νικηφοροι δη κατα Βρεττανων ἐς την ἀντικειμενην Γαλλιαν , διαβαντες τον ὠκεανον , ἀφικοντο . ὁπως | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| αὐτην , εἰθ ' ὡς ἐπι το στηθος και την ἀντικειμενην μασχαλην , χιεσματος γεγονοτος κατα την σφαγην . ἡ | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| ἀννησου μαραθρου τε και ἀμμιος ἠδε σελινου ἐξ ἑνος ἑν πληρων σπερματος ὀξυβαφον , συν δ ' ὀροβου λειου δυο | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| ἀλλ ' ἀκρατεστερον μοι , ὠ παι , τῳ κυαθῳ πληρων ἐγχει εἰς την κυλικα , μη κατα τον κωμῳδιοποιον | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| ἁπαντων ἁπλως : οἱ δε πρωτοι και ἀσυνθετοι καθ ' ὑποδιαιρεσιν του περισσου εἰδους μονου ὠφθησαν , ἀλλ ' οὐ | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
| παλιν ἡ διαιρεσις δυο ἀδιαιρετους μοναδας ἐργαζεται . καθ ' ὑποδιαιρεσιν δε του ἀρτιου . εἰρηκαμεν , ὁτι προῃρηται εἰπειν | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| και μαλα ὀντος δεινου κινδυνου τῳ κλεπτοντι , και τους κρατιστους μεντοι μαλιστα , εἰπερ ὑμιν οἱ κρατιστοι ἀρχειν ἀξιουνται | παντα και τα των δαιμονιζομενων . και ἰδου πασα ἡ πολις ἐξηλθεν εἰς ὑπαντησιν τῳ Ἰησου , και ἰδοντες αὐτον |
| ἀναλαβων ὁ Κυρος τον Τιγρανην και των Μηδων ἱππεων τους κρατιστους και των ἑαυτου φιλων ὁποσους καιρος ἐδοκει εἰναι , | ἠλθομεν εἰς τοπον τινα καλουμενον Καλους Λιμενας , ᾡ ἐγγυς πολις ἠν Λασαια . Ἱκανου δε χρονου διαγενομενου και ὀντος |
| , και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| γηινοις οὐ συνεστηκεν , ἐπει ἀκαταστατος ἡ γη και οἱ ἐνοικουντες ἐν αὐτῃ : ἐν δε τοις ἐπουρανιοις συνεστηκεν ἡ | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| , ἀλλα ψιλη ἠν ἁπασα ἡ χωρα : οἱ δε ἐνοικουντες ὀνους ἀλετας παρα τον ποταμον ὀρυττοντες και ποιουντες εἰς | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| περι ἀγαθων και κακων ὡσπερ και οἱ ἀλλοι και ἐτι κατεχομενοι ὑπο πασης κακιας ; οὐδεν γαρ κωλυει εἰδεναι μεν | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
| ἐσχηματιζοντο πως . παντες μεν οὐν οἱ ἐκ θεων του κατεχομενοι ἀξιοθεατοι δοκουσιν εἰναι : ἀλλ ' οἱ μεν ἐξ | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
| χαλεπαινων πιστος ἀει , ὁ δε ἀντιλεγων αὐτῳ ὑποπτος . ἐπιβουλευσας δε τις τυχων τε ξυνετος και ὑπονοησας ἐτι δεινοτερος | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| “ Εἰθε κληρονομησαιμι της γυναικος , ” “ Εἰθε λαθοιμι ἐπιβουλευσας τῳ ἀδελφῳ , ” “ Γενοιτο μοι νικησαι την | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| και δικαιοσυνῃ και ταις ἀλλαις ἁπασαις ἀρεταις : διο και παραλαβοντα την βασιλειαν παρα του Κρονου πλειστα και μεγιστα τον | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| ἀποδουναι φησιν το χρυσιον τῳ Λαμπιδι , οὐτε τον παιδα παραλαβοντα τον ἐμον οὐτε τον κοινωνον ἐπιδημουντα ἐν Βοσπορῳ . | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| τροπον δε ἐπι της του ὠμου ἐμβολης τον ἐπι πασι καταρτισμον δυνατωτατον ὀντα κατακεχωρικεν , οὑτως και ἐπι των παροντων | ὁτι ἀδικοι θεου βασιλειαν οὐ κληρονομησουσιν ; μη πλανασθε : οὐτε πορνοι οὐτε εἰδωλολατραι οὐτε μοιχοι οὐτε μαλακοι οὐτε ἀρσενοκοιται |
| γινηται . τα μεν σημεια ταυτα ἐκτεθειται : τον δε καταρτισμον , ὁν τροπον δει ποιεισθαι , δια τουτων δεδηλωκεν | μετενοησαν ἐκ των φονων αὐτων οὐτε ἐκ των φαρμακων αὐτων οὐτε ἐκ της πορνειας αὐτων οὐτε ἐκ των κλεμματων αὐτων |
| ἠ παρα την κρασιν των πασχοντων , ἠ παρα την ποιουσαν αἰτιαν , ἠ δια την των μοριων διαθεσιν και | αὐτοι ἡγιασμενοι ἐν ἀληθειᾳ . Οὐ περι τουτων δε ἐρωτω μονον , ἀλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου |
| τεταχαμεν την ἐπιστημην , ὡς ἀπταιστον και μετα λογου παντα ποιουσαν , και μηδεποτε ἁμαρτανουσαν : την δε τεχνην δευτεραν | δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει και οὐκ εἰς τον ἑτερον : |
| προς Καδουσιους δια τοιαυτας αἰτιας : Παρσωνδην τον Περσην , θαυμαζομενον ἐπ ' ἀνδρειαι και συνεσει και ταις ἀλλαις ἀρεταις | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| ἐκ της Καδουσιων χωρας . διο και παρα τοις ἐγχωριοις θαυμαζομενον αἱρεθηναι τε βασιλεα και την Μηδιαν συνεχως λεηλατειν και | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| ᾐδει βουλαις ἀνοσιοις και πραξεσιν ἀντιβησομενον ὑπερ του παρασπονδηθηναι κινδυνευσαντος αὐτοκρατορος . και τοις πανταχοσε χειροτονουμενοις ὑπαρχοις ἐπεσκηψε παρηγορησαι μεν | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| , ὁς ἀπο κτισεως Ῥωμης μεχρι τελευτης του ἰδιου πατρωνος αὐτοκρατορος Οὐηρου σαφως παντα ἀνεγραψεν και τα ὀνοματα και τους | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| νομιζουσι . κατα δε την ὁδον την ἐκ Βοιων ἐς Ἐπιδαυρον την Λιμηραν ἀγουσαν Ἀρτεμιδος ἱερον ἐστιν ἐν τῃ Ἐπιδαυριων | ποτηριον ὡσαυτως μετα το δειπνησαι , λεγων , Τουτο το ποτηριον ἡ καινη διαθηκη ἐν τῳ αἱματι μου , το |
| οὐδεν των προκατειργασμενων καταδεεστερον . Εὐθυ δε ἐπι Τροιζηνα και Ἐπιδαυρον πορευθεις την μεν χωραν ἐδῃωσε , των δε πολεων | , ὑπερ ἡμων ἐστιν . Ὁς γαρ ἀν ποτισῃ ὑμας ποτηριον ὑδατος ἐν ὀνοματι ὁτι Χριστου ἐστε , ἀμην λεγω |
| φαει τε πυρμαχουντα πυρ βαπτεινοντα βαψαι θελουσι , παμπαν οὐ δεδοικασιν ὡς τριπλοκον τειχισμα και στερεμνιον ἀλληλα συνδεοντα τεσσαρσι στιχοις | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| τουτοις ἠ τοις πλοιοις μονοις . Τρομεουσι : φοβουνται , δεδοικασιν . μελαινομε - νον : σκοτιζομενον , ἐκ του | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| ἠναγκαζετο καρτερειν δια τε την ἀργιαν και το της ψυχης εἰρηνικον . κατα δε τους ὑποκειμενους καιρους των Φοινικων και | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| αὐτου φορουμενη εὐμορφον και ἐρωτικον και φιλητον ἐν πασι και εἰρηνικον ποιει τον φορουντα : κἀν ἐν μεσῳ πολεμιων πεσῃ | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| ἐκπεφευγεν , αὑτη καλλιστη , ὁμως δ ' ἐξ ὡν ἐπαινετεον τουτων ἑκαστην λεκτεον . ἀν μεν τοινυν ἐν πλαγιῳ | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| ἀναμιξ ᾐ ταυτα και συγκεχυμενως φαινηται διακειμενα , την ποικιλιαν ἐπαινετεον , ὡσπερ Ἀριστειδης πεποιηκεν . ἐτι δε προς τα | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| χρησιμον ; Πως λεγεις ; Αὐτην την διεξοδον ἀποκρισιν σοι ποιησομαι . Καλλιστ ' εἰπες . Ἐστι τοινυν παντα ἡμιν | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| νεωτερος ἐν τοις Ἠθικοις . Περι δε των ἠθικων ἑξης ποιησομαι τον ὑπομνηματισμον , τα κεφαλαια των ἀναγκαιων δογματων ἀναλαβων | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| ἐν ταις ἀπαντησεσι των λογων , ὡς δηλον ἐξ ὡν προειρηκαμεν . Και πρασιν ἠνεγκε γενναιοτατα : πλεων γαρ εἰς | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| . ἐν γαρ τοις τοιουτοις τῳ θεωρηματι τουτῳ χρηστεον ὡς προειρηκαμεν , οὑτω λεγοντα , οὐτε ἐλευθεριαν πραττων ἐμαυτῳ , | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| και ξηροτεραι τυγχανουσαι εὐκατεργαστοι εἰσι και εὐδιοικητοι και τας ἑξεις θερμοτερας και καθαρωτερας παρασκευαζουσιν . διαφερουσι δε και οἱ μεσογειοι | μαχαιρα ; καθως γεγραπται ὁτι Ἑνεκεν σου θανατουμεθα ὁλην την ἡμεραν , ἐλογισθημεν ὡς προβατα σφαγης . ἀλλ ' ἐν |
| ἐστι δε και λεπτομερης . ἡ ῥητινη δ ' αὐτης θερμοτερας δυναμεως ἐστιν . Ἀκακια ξηραινει μεν σφοδρως , ψυχει | πνευμα το ἁγιον του θεου , ἐν ᾡ ἐσφραγισθητε εἰς ἡμεραν ἀπολυτρωσεως . πασα πικρια και θυμος και ὀργη και |
| εἰς τον Ποντον εἰσπλεοντι . και τριηρει μεν ἐστιν εἰς Ἡρακλειαν ἐκ Βυζαντιου κωπαις ἡμερας μακρας πλους : ἐν δε | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| ἐχρησμῳδησεν ὁ θεος ἐξιλασκεσθαι Μεγαρευσι και Βοιωτοις , ὁτε την Ἡρακλειαν ἐμελλον κτιζειν . τουτο δε ἐφη ὁ Ἀπολλωνιος ὡς | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| τι κατηγορουμενον ἑκαστου ὡσπερ των ἀνθρωπων ὁ ἀνθρωπος . και ἀποδιδομενων των λογων καθ ' ἑκαστον ἐνυπαρξει ὁ του ὀντος | τον της πιστεως ἀρχηγον και τελειωτην Ἰησουν , ὁς ἀντι της προκειμενης αὐτῳ χαρας ὑπεμεινεν σταυρον αἰσχυνης καταφρονησας , ἐν |
| , και τοτε περιειλουμενων τοις ἀνω τροχιλοις , εἰτ ' ἀποδιδομενων τοις τυλοις του ἀξονος , γινεται ἡ κατ ' | οἱ δε λογοι μου οὐ μη παρελευσονται . Περι δε της ἡμερας ἐκεινης ἠ της ὡρας οὐδεις οἰδεν , οὐδε |
| πονων ἁμα γινομενων μη κατα τον αὐτον τοπον , ὁ σφοδροτερος ἀμαυροι τον ἑτερον . Περι τας γενεσιας του πυου | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| ' οἰνου * * μεθυσκεται . Ποτος ἐσται * * σφοδροτερος : οὐκουν , εἰ φρασαι τις , οὐκ ἐτι | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | τον χιλιαρχον , ἐχει γαρ ἀπαγγειλαι τι αὐτῳ . ὁ μεν οὐν παραλαβων αὐτον ἠγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν |
| ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , | δει ἐλθειν πρωτον ; ὁ δε ἐφη αὐτοις , Ἠλιας μεν ἐλθων πρωτον ἀποκαθιστανει παντα , και πως γεγραπται ἐπι |
| Κραγος , ὁς κρατεων πασας ληιζετ ' ἀρουρας . οἱ κατοικουντες Τρεμιλεις . Ἀλεξανδρος δευτερωι : τελευτησας [ τας ] | δε της χειρος αὐτου ὁ χιλιαρχος και ἀναχωρησας κατ ' ἰδιαν ἐπυνθανετο , Τι ἐστιν ὁ ἐχεις ἀπαγγειλαι μοι ; |
| των ἀπογονων αὐτου τοιαυτα μυθολογουσιν οἱ την ὀρεινην της Ἰνδικης κατοικουντες . Τον τε Ἡρακλεα φασι παρ ' αὑτοις γεγενησθαι | υἱος ἀποκαλυψαι . Και στραφεις προς τους μαθητας κατ ' ἰδιαν εἰπεν , Μακαριοι οἱ ὀφθαλμοι οἱ βλεποντες ἁ βλεπετε |
| , το δε μειζον τμημα προσλαβον την ἡμισειαν της ὁλης πενταπλασιον δυναται του ἀπο της ἡμισειας της ὁλης , και | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| ἐστι πενταπλασια , ἐστι δε και το Ξ του Δ πενταπλασιον . συναμφοτερα ἀρα τα Ν , Δ τῳ Ξ | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| ἐξ ἀλλης γυναικος και οὐκ ἐκ της θυγατρος του Οἰνομαου Ἱπποδαμειας , ὁ Λαιος ἡρπασεν ἐρασθεις αὐτου και αὐτῳ συνεγενετο | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| ” πελας “ ἡνικα προεθυμειτο λαβειν παντι τροπῳ τον της Ἱπποδαμειας γαμον . τῳ δε Τανταλῳ και πας ἀν ἡγησαιτο | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| ἀνθρωπος ὀργανῳ χρηται τῳ σωματι . τομει . τομευς ἐστιν ἐργαλειον την βασιν ἐχον κυκλικην , σμιλη δε ἡμικυκλικην . | δουλοι και ἐλευθεροι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : καθως προειπεν ὁ προφητης Δαυιδ |
| : Εὐστροφον και εὐκινητον δει εἰναι . ὁ δε βεμβιξ ἐργαλειον ἐστιν , ὁ μαστιγι στρεφουσιν οἱ παιδες . ἠ | αἰωνων ποταποι ἀναστησονται ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : πασα φυσις ἀνθρωπινη τριακονταετης ἀναστησεται |
| πολλοις και διαφερουσιν ἐνυπαρχειν , μολις δ ' ἀν οὑτως ἐπινοηθηναι δυναμενην . τοσαυτα μεν οὐν και περι των κοινων | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| καθαπερ φαινεται κινουμενα : παρα δε ταυτα οὐθεν οὐδ ' ἐπινοηθηναι δυναται οὐτε περιληπτως οὐτ ' ἀναλογως τοις περιληπτοις , | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| το ἐν ταις κοιταις ἐκκριτον και διαπρεπες γενος εὑρησει την ἀποικιαν : οἱτινες συν τιμῃ θεων εἰς ταυτην την νησον | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| τε χωρας μοιραν ἀποτεμομενος , ἡν τοις σφετεροις διειλεν , ἀποικιαν ἐποιησε Ῥωμαιων και ταυτην την πολιν , ἠν δε | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| λεπταλεη κονις ἐσσεαι , οἰχεται ἐργον ἀθανατων , προθελυμνα θεμειλια Λαομεδοντος . και σε , πατερ , και μητερ , | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| πολεμον ἐξηνεγκαν , ἐκεινος δε ἀδικον ” ἑνεχ ' ἱππων Λαομεδοντος . ” προς τουτο δε παλιν ἀντιτιθεται μυθος : | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| , οἱ δε ὁ τι ἀν ἑκαστος ἐπινοησῃ τουτο μοι προσαπτουσι . τα τελευταια δε και το φως αὐτο κλοπιμαιον | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| τα πολεμια . Λακεδαιμονιων : την Λακεδαιμονιων πολιτειαν τινες Λυκουργῳ προσαπτουσι πασαν . ὁ δε Ἀλκμαν οἰκετης ἠν Ἀγησιδου , | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| δ ' ἰθυς προς τειχος ἐϋδμητον βοας αὐας ὑψος ' ἀνασχομενοι ἐκιον μεγαλῳ ἀλαλητῳ . μεγεθει μεν γαρ των διαστηματων | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
| οἱ πολλοι και οὐτ ' ἀλαλαγμον οὐθ ' ὁπλων κτυπον ἀνασχομενοι , προτροπαδην ἐφευγον εἰς τα τειχη : ὡστε πολλους | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
| ἐκεινων ἐργα λεγοντες , ὑβριστας εἰναι πικρους ἐξειργασαντο . τοιουτοις συνεχομενοι κακοις οἱ ὑπατοι πεμπουσι τους συνωνησομενους σιτον ἐκ των | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| , ἑως ἀν ὑπερπιοντες και ὑπερμεθυσθεντες ὑπο ἰλιγγων και στροφων συνεχομενοι ὑφ ' ἑτερων ἀγησθε και μη αὐτοι δυνησθε σωθηναι | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| και βαρβαροις γενομενας , ἐκ των παρ ' ἐκεινοις ἐπιχωριων γραμματων σπουδασας την ἱστοριαν μαθειν . Γραφων δη περι των | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| τους Φοινικας ἐμπορους ὑπο της χρειας αὐτης ἐπι την των γραμματων εὑρεσιν ἐλθειν . . . . . ἠ ῥα | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| πλεκτας στεγας , πεδαρσιοι δηλονοτι , και ἀπο της γης ἐπαιρομενοι και ὑψουμενοι ἐπι τοις εὐκυκλοις ὀχοις , ἠτοι ταις | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| οὐχ ὁρᾳς ὁτι οὑτοι οἱ παροντες ὑφ ' ἡμων παντες ἐπαιρομενοι παρεισιν ; οὐκουν καλως ἀν πραττοιμι εἰ τουτων ἀμελων | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| , ὁπηνικα αὐτον ἐδει ἁμα και τῳ ἠρι διαλυεσθαι και καθαιρεσθαι ὑπο τε κορυζης και βραγχων , τη - νικαυτα | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| ἐπιῤῥοφειν . Τουτο και τοισι ῥεγχουσι διδοναι και μη δυναμενοισι καθαιρεσθαι . Εἰ δε ἰσχυροτερον βουλοιο ποιεειν , ὑσσωπου και | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| γενοιμην νυμφιωι [ ὁμολογουμενην ἀτυχιαν . τα ! [ ἠδικημενος κατειχον . ἀνδραποδον [ εἰ , Δημεα . εἰ γαρ | δωδεκα , και ἐπ ' αὐτων δωδεκα ὀνοματα των δωδεκα ἀποστολων του ἀρνιου . Και ὁ λαλων μετ ' ἐμου |
| και τοδε μεν ἐπῃρε Ῥωμαιους , νυκτος δε φοβοι πολλοι κατειχον : οἱ γαρ ἱππης , ὁσοι των βαρβαρων , | θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν . Των δε δωδεκα ἀποστολων τα ὀνοματα ἐστιν ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος |
| τον Λαϊον ὑπο του υἱεος ἀναιρεθεντα και τον Οἰδιπουν ταυτα ποιησαντα και παθοντα τυφλον ἀλασθαι , και προτερον ἀλλου βασιλεως | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| , ἀλλ ' ὑπεχωρει . ὡς δε τουτ ' εἰδον ποιησαντα αὐτον οἱ Ἀρμενιοι , διεδιδρασκον ἠδη ἑκαστος ἐπι τα | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| παραχωρει προς τον ἐγγυτερον ἠ ἀπωτερον του πληττοντος ἐκ της ἐπιτεχνησεως των τρυπηματων , ἐπι δε των ἀρτηριων ἀναπαλιν , | μηδε ἀρτον φαγειν . και ἀκουσαντες οἱ παρ ' αὐτου ἐξηλθον κρατησαι αὐτον , ἐλεγον γαρ ὁτι ἐξεστη . και |
| της γης ὁμοιοτητα και οὐ δει τινος προς το τοιουτον ἐπιτεχνησεως : οὐ μην οὐτε προχειρον παρεχει το δυναμενον μεγεθος | παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος ; ἐξηλθον ἐκ της πολεως και ἠρχοντο προς αὐτον . Ἐν |
| πλεονεκτημα ἐχει μεγα : και δη και ἐνθεν ἀρκτεον της περιηγησεως . Εἰρηται δε ὁτι ἀρχη τουδε του κολπου ἐστιν | τῳ κλινιδιῳ εἰς το μεσον ἐμπροσθεν του Ἰησου . και ἰδων την πιστιν αὐτων εἰπεν , Ἀνθρωπε , ἀφεωνται σοι |
| του Ἀβδηριτης μεμνηται Εὐδοξος ἐν τεταρτῃ περιοδων και Παυσανιας ἑκτῃ περιηγησεως και Ἡροδοτος ἑβδομῃ και πολλαχου Ἑκαταιος τε και πολλοι | του ἱματιου αὐτου σωθησομαι . ὁ δε Ἰησους στραφεις και ἰδων αὐτην εἰπεν , Θαρσει , θυγατερ : ἡ πιστις |
| και Πλατων ἐν Πρωταγορᾳ . το θηλυκον Ταραντινη , και Ταραντινον οὐδετερως . και ταραντινιζειν το την ἐνοπλιον και εἰς | λυχνοι καιομενοι , και ὑμεις ὁμοιοι ἀνθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον ἑαυτων ποτε ἀναλυσῃ ἐκ των γαμων , ἱνα ἐλθοντος και |
| την μιμησιν των ἀνδρων Μιμαλλονας . Φιλιππος ἐπι στρατοπεδου Δοκιμον Ταραντινον λουτρῳ θερμῳ χρησαμενον την ἡγεμονιαν ἀφειλετο , φησας ἀγνοειν | . εἰπεν δε αὐτῳ , Ἀφες τους νεκρους θαψαι τους ἑαυτων νεκρους , συ δε ἀπελθων διαγγελλε την βασιλειαν του |
| και πλεονεκτικον , ταυτα και παρ ' ἑκοντος λαμβανειν ὁμοιως ἀναιδους τινος και φιλοκερδους ἀνδρος και πλεονεκτου : αἰτειν δε | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
| γη κομωσα ἡδυ οὑτω θεαμα ὡς γυνη κατακομος . φευ ἀναιδους παλαμης : ὀντως παντα τα ἐκ πολεμιων πεπονθας : | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
| δρακοντων : λειπει ἡ μετα , ἱν ' ᾐ μετα δρακοντων . νασιωταις δε τοις Σεριφιοις : ἡ δε Σεριφος | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| ἀνασκιρτωντας και τῃ προνομαιᾳ την πλευραν τυπτοντας ὡς καθιξομενους των δρακοντων , εἰτα ἀει κενουμενου του ζωτικου , πηδαν μεν | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| τῃ των λωποδυτων ἀπαγωγῃ και ταις της ὑβρεως γραφαις , συμβουλευοντων δε μοι και παραινουντων μη μειζω πραγματ ' ἠ | τῃ ἀναστασει οὐτε γαμουσιν οὐτε γαμιζονται , ἀλλ ' ὡς ἀγγελοι ἐν τῳ οὐρανῳ εἰσιν . περι δε της ἀναστασεως |
| ἀπεφαινε κατα των πολλων και παρεκαλει μηδε την φωνην ἀνεχεσθαι συμβουλευοντων , ἀλλ ' ἐνθυμεισθαι διοτι το παραπαν οὐδ ' | και τας ἑπτα λυχνιας τας χρυσας : οἱ ἑπτα ἀστερες ἀγγελοι των ἑπτα ἐκκλησιων εἰσιν , και αἱ λυχνιαι αἱ |
| μετανοουσι : ἐσθ ' ὁτε δε δειλον και εὐκαταφρονητον ἠθος ἀναλαμβανοντες , ἐγκρατεις και ὑποκριτικοι και ἡττονες προς οὑς οὐκ | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| λεγομεν , νυν δε ὡς ἀνακεφαλαιουμενοι , ἐν ἑνι παντα ἀναλαμβανοντες . Περι συντομιας . Ἀναγκαιον εἰδεναι και τουτο , | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| οὐν και το ὁλον και το παν γενητον ἐστι και φθαρτον , γενομενον ἀπο του μειονος ἐπι το μειζον μετεβαλε | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| ὁμοιος τε κατα το δυνατον και ὁμωνυμος , εἰ και φθαρτον ἀφθαρτῳ χρημα , φερων δε ὁμως ἐν ἑαυτῳ την | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |