| τινας ὡς ὁ αὐτος ἐστι τῳ δελκανῳ , τον δε κορακινον ὑπο πολλων λεγεσθαι σαπερδην και εἰναι κρατιστον τον ἐκ | ||
| Χαλκεα : χαλκιτην , ὀνομα ἰχθυος , κορακινον , τον κορακινον τον ἐχοντα το εἰδος μελαν κατα το ὀνομα αὐτου |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
| περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
| ποιεισθαι τας ἀναστροφας τῃδε κἀκεισε . ὡς δε πλειστον ἐπανεστησε κονιορτον ἐπισκοτων ταις των πολεμιων ὀψεσιν , ὁ μεν ἐλαθε | ||
| καπνος ἠ ἀηρ ἠ πυρ γενοιτο , ἀλλα και εἰς κονιορτον ἀναλυθεισα . Παρεστι γουν ὁραν , ὁτι και τα |
| ὡς ἐδειχθη , και ἀντιστρεφομενη μερικην ἐποιει την μειζονα και ἀσυλλογιστον δια τουτο την συζυγιαν . εἰκοτως ἀρα οὐδεις ἐν | ||
| : της λογικης το μεν ἐστιν συλλογιστικον , το δε ἀσυλλογιστον : του συλλογιστικου το μεν ἀποδεικτικον , το δε |
| οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
| : ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
| δραχ . ζʹ ὑδωρ ὀμβριον . τουτο μεγιστον ἐστι το κολλουριον και πλειονα ὡν ἐπαγγελλεται , ποιει . Καδμιας . | ||
| , ἁλος ἀμμωνιακου , κομμεως , ἰσα ὀξει λειωσας ποιει κολλουριον και χρω . Ἀλλο . ὀπον αἰγειρου μετα διπλου |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| . τῃ λʹ του Ἀπριλλιου , ὑαδες ἁμα ἡλιου ἀνατολῃ ἀνατελλουσι . τῃ ζʹ του Μαϊου , πλειαδες ἑωθινοι φαινονται | ||
| ἐν τωι αἰθερι φερεσθαι οὐτε κατα τα αὐτα οὐτε ὡσαυτως ἀνατελλουσι . οἱ δε Πυθαγορειοι οὐ μονον τους πλανητας ἰδιαν |
| εἰπειν ὁρον ῥητορικης ἠναγκαζετο και την της ῥητορικης πασαν κατασκευην κατεργασασθαι : ἀλλως τε και αὐτο τουτο τῳ Μινουκιανῳ ἐγκαλων | ||
| πιστευθεις ἀληθευσειν ἁ ἐλεγες ἐπηρας τοσουτους ἀνθρωπους συστρατευεσθαι τε και κατεργασασθαι σοι ἀρχην οὐ τριακοντα μονον ἀξιαν ταλαντων , ὁσα |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| , και τον μοχλον ἑνα , δια των ἑξης δυο παραδιδους . . αὐτικα δ ' ἀσπιδα μεν προσθ ' | ||
| πολιτειας συγκεχυμενας διαταττων , ἐλευθεριαν τε ἀπο δουλειας ταις πολεσι παραδιδους και την παρανομιαν παυων , ὑβριν τε καταλυων και |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| ' εὐ παθοντες οὐδεν ' ἐτιμησαν , και πονηρους και ἀπαιδευτους ἡγεισθ ' εἰναι , πονηρους μεν διοτι καταψευδονται των | ||
| πραγματα μηδε αὐτους ἐκεινους ἀρεσκειν : τους γαρ ἀμαθεις και ἀπαιδευτους ψεγειν αὐτους ὡς οὐ δυναμενους ζην ὀρθως : εἰναι |
| ἐν τοις βοθροις καταλειφθησεται ἡ του ὑδατος κακια . Ὑδωρ ἀσθενεστατον ποιησεις ἀφεψων το τριτον μερος : και τα λευκα | ||
| , σκευην δ ' ἐχει τοιαυτην : ἀχρουστατον τε και ἀσθενεστατον ὑπαρχον ὑδατι διεντες αὐτο ἑψουσιν , εἰτ ' εἰς |
| τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
| αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
| ὀνομασι και ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ , ἐτι δε ἡ γινομενη ἐκ δυο ὀνοματων την αὐτην ταξιν ἐχει τῃ ἀποτομῃ | ||
| , ἀμβλυωπια δε ἀμυδροτηϲ του ὁραν ὑπο τινοϲ ἀδηλου αἰτιαϲ γινομενη . θεραπεια δε ἁρμοζει κοινωϲ μεν ἡ ἐπι των |
| ἡ ἀναγκη δεικνυσιν ἡμας δυναμενους , και το γε ἐξαιφνης ἀφορητον φανεν τῃ της φιλιας ἀναγκῃ φορητον ποιειν . μη | ||
| , και πληρη την ἑστιαν πεποιηκε συμφορων , δεινον , ἀφορητον εἰναι νομιζω το τολμημα , και ὁσα τοιαυτα . |
| και ἐπιστατησαι . . . . . το δε τεκμηριον ἐλαμβανομεν ἐκ των Μητροδωρου Ἰωνικων : ἱστορει γαρ ὁτι Σμυρναιοι | ||
| οὑτως γαρ δοξουσι πλειους προτασεις ἐκ τριων ὁρων γινεσθαι . ἐλαμβανομεν δε τας ἀντιστροφας προς την τελειωσιν των ἀτελων συλλογισμων |
| της θερινης συναφης την ἀνατολην ἠ την δυσιν ἐποιησατο , μακροτεραι ἐσονται των γινομενων ἡμερων του ἡλιου διαπορευομενου το ἑτερον | ||
| γην ἐσθιειν . εὐσιτοι δε και οἱ πονοι και αἱ μακροτεραι ἀποδημιαι . ἡτις δ ' εἰθισθη ἀταλαιπωρως διαιτασθαι , |
| μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
| ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
| ἐπ ' ἀνθρακων και διδου προ τροφης . Ἐπι των πλευριτικων , των θερμασματων μη λυοντων την ὀδυνην , κενου | ||
| συναγχος ᾐ , ἐκλεκτῳ ἀνακαθαιρε εἰτ ' ἀλλο τι των πλευριτικων . ἠν δε ἀσθενεστεροι φαινωνται , ἠν και πλεον |
| των ὑγρων : και πρωτον μεν τα πνευματα , ἑτοιμοτερον μεταλαμβανουσι της θερμοτητος , δευτερως δε τα ὑγρα , εἰς | ||
| τον φυλακα των ἀτυχουντων , οἱτινες τοις πελας προσιζανοντες οὐ μεταλαμβανουσι της δικης , ἀλλ ' ὑπερορωνται . μενει . |
| καρδιη και αἱ κοιλαι φλεβες κινεονται αἰει , και το θερμοτατον πλειστον ἐν τῃσι φλεψιν : και δια τουτο πνευμα | ||
| πιειν : ἠν δε ἀλλως κεφαλην ἀλγεῃ , ἀρτον ὡς θερμοτατον ἐξ οἰνου ἀκρητου ἐσθιειν . Ἠν ἀνθρωπον θερμη ἐχῃ |
| , ἐν Αἰγυπτῳ δε κολοιου μεγεθος και φθογγη διαφορος : ἡμερωτατον δ ' ἡ ἰβις , πελαργω - δης μεν | ||
| θυγατερας δοκιμου ἀνδρος . εἰ δε οἱ θεοι ἰσασι το ἡμερωτατον ζῳον και το ἀγριωτατον , οὐδε ἡμιν ἐκμελες τας |
| ἐπι των προσωπων : τουτο δε πεποιηκε προς τον ἰδιον σκοπον τον ὁρισμον ἀποδους : και γαρ αὐτος οὐ βουλεται | ||
| ἱκανην ἐξ ὡν ἐδρασε προτερον , ἐθηρασε τον του πολεμιου σκοπον , οἰομενος ἐπιθεσθαι τουτῳ ἐκεινον νυκτος , ὁ δη |
| τοτε μεν αὑτου κατεγνωκεναι δοκει , νυν δε την ἀρχην κολακευειν . ὁ δε Ἀγαμεμνων τα τε ἀλλα ἠν , | ||
| σε τῳ συνεχει της ἐρωτησεως , τα νυν ἐπι το κολακευειν σε τραπησομαι : συνδιοικησουσιν ἀποκαταστησουσι θεραπευσουσι την μοιχειαν : |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
| δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
| κωμαζειν πυρεττουσαν . και δικην ὠφληκοτα ἐγγυης προσελθων κελευσαι αὑτον ἀναδεξασθαι . και μαρτυρησων παρειναι του πραγματος ἠδη κεκριμενου . | ||
| ὁ μεγας βασιλευς ἐργον διαπραττωμαι προμνηστριας γραϊδος . ἀλλα ἐφθην ἀναδεξασθαι την κρισιν και παντες τουτο ἰσασι . μαλιστα δε |
| ἐφη , κρυφῃ φεροντων : δεδοικα γαρ τον σον και Ἀντισθενους πλουτον μη με καταδυναστευσῃ . ἡ μεν δη παις | ||
| δηλον ὡς τον πατερα ἠ το χρεος ἀποδουναι λυτρον του Ἀντισθενους . δει γαρ και ἑαυτου τον πατερα προτιμησαι , |
| λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
| . ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
| ἀνεμεινε περας . Τεχνιτην ἐδειξας ἐν οἱς ἐπεσταλκας , οὐκ ἀναμαρτητον ἀνδρα . ἐμε δε αὐτο τουτο διηλλαξε το δεινον | ||
| ἐστι δ ' αὑτη μηδεποτε γενεσθαι παντα χρηστον μηδ ' ἀναμαρτητον : ὁσα δ ' ἠ κινδυνευοντας ἐδει προνοησασθαι , |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| ποιησει λογων ἀριστος πανηγυρικων γινεται δια τε των προειρημενων περι πανηγυρικου λογου παντων τε και ὡσαυτως και ἐτι δια των | ||
| τουτῳ πλεοναζων τῳ εἰδει παρα τα ἀλλα εἰδη παντα του πανηγυρικου , ταις μεν ἀπο της ἀφελειας αὐτης ἡδοναις πολλαις |
| ὑποστροφη ἠ ἀνακοπη της φυγης γινεται , οὐδενος φαινομενου του ἀνακαλεσασθαι αὐτους ὀφειλοντος , παντων , ὡς εἰρηται , ἐν | ||
| . εἰ γαρ τον φονεα οὐχ οἱον τε τον φονον ἀνακαλεσασθαι , πως Ὀρεστης φονευσας ἐλευθερωθησεται ; κυματος ] κυηματος |
| ἐωσι διαστελλεσθαι της χρειας , λειπεται ταις πυκνοτησι το ἐνδεον ἀνασωσασθαι , ὡς δυσπνοειν ἐντευθεν κινδυνευειν τον ἀνθρωπον . το | ||
| , ὡς εἰδον ταχιστα τους πολεμιους , συνερραξαν , ἐρωντες ἀνασωσασθαι την πατρῳαν δοξαν . και μαχομενοι αἰτιοι μεν ἐγενοντο |
| ἀδυνατον . οὐ γαρ οἱον τε παντας ὁμου φιλοσοφησαι και ὑποδεξασθαι τα παρα του θεου ἀει προσφερομενα ἀγαθα προς εὐζωϊας | ||
| ὁπερ οἱ πολλοι ἀποκοτταβιζειν καλουσιν , εὐτρεπιστεα τουτῳ λεκανη τις ὑποδεξασθαι το ἐπαναπλεον του ποτου : και γαρ ἱνα ἐξεμουσι |
| τεχνικος : τρεις δε εἰσι τῃ ἀληθειᾳ : του γαρ παραγραφικου ἀει ἀφ ' ἑνος και περιστατικου κινουμενου , οἱον | ||
| κακου βιου : εἰ γαρ και Μαϊωρ ἐκβαλλει τουτον του παραγραφικου τον τροπον λεγων ὡς εἰ μεν διαφορα ἠσαν τα |
| , πας δε ἐστιν ἐν τοις τεχνογραφικοις και ἐπιδεικτικοις , δικανικους δε [ ἠ συμβουλευτικους ] οὐκ ἀπολελοιπε λογους , | ||
| κατα την πολιτειαν και τους ἐπιφανεστατους εἰρηκοτος ἀγωνας τους τε δικανικους και τους δημηγορικους και θαυμαζομενου δια πασης της Ἑλλαδος |
| ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
| ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
| και εἰς πυρ ἐμβαλων ὡδηγησα τους ἀνθρωπους εἰς τεχνην δυσκολως νοουμενην , ἠτοι την θυτικην μαντειαν : εὐκινητος γαρ οὐσα | ||
| γης προς το ἡλιακον ὑψος και την ἀπ ' αὐτου νοουμενην σφαιραν . Και το κατα ἀληθειαν ἀρα μεγεθος του |
| δει ἑνωσαι μετα του ζωμου των κυδωνιων μηλων και ποιησαι ἐμπλαστρον και ἐπιθειναι τῳ μετωπῳ ἀπο μηνιγγος . [ Περι | ||
| . ] Χολην βοος και ὑγροπισσον και ὀξος ἑνωσας ποιει ἐμπλαστρον και ἐπιθες : ἠ πηγανου φυλλα μετα χωρυγιου ἐπιθες |
| Μεμνονος πατρος , κυκλον ἐχουσα ἑκατον και εἰκοσι σταδιων , παραμηκης τῳ σχηματι : ἡ δ ' ἀκροπολις ἐκαλειτο Μεμνονιον | ||
| ἡ κριθη κατα τους ταρσους μαλιστα γινεται φλεγμονη τις οὐσα παραμηκης ἐοικυια κριθῃ κατα το σχημα . Περι μαδαρωσεως και |
| ὑπερβαλλειν ὑπερ του ἀνακλισμου και ἐπι μεν θατερα το σωμα καταναγκαζειν , ἐπι δε θατερα τον | βραχιονα συν τῳ | ||
| ἐμπαλιν , πονειν τα παντα και μοχθειν και το σωμα καταναγκαζειν ῥυπωντα και αὐχμωντα και πασι δυσαρεστουντα και λοιδορουμενον , |
| κἀν ταυτα παντα ταὐτα φη τις εἰναι την εὐδαιμονιαν , ὁριστεον ἐστι το φρονειν . ὡστε φιλοσοφητεον ἀν εἰη πασι | ||
| τι δε ὀν ἐστιν οὐδαμου εἰποντος αὐτῳ του συγγραμματος , ὁριστεον ἀν εἰη την παροιμιαν , ᾑ λαβοντες ἀνωθεν ἐχομεν |
| ἐπαλειψαι μεν ταυτα και θεραπευσαι της τεχνης εἰναι δοκει , συστησασθαι δ ' ἐξ ἀρχης οὐδεμια οὑτω τεχνη ἀν εἰη | ||
| , νομιζοντες οὐ δια νοσον , ἀλλα βουλεσθαι αὐτοθι σχολην συστησασθαι . ὡν ἠν και Ἀρκεσιλαος θελων ὑπ ' αὐτου |
| Φουφεττιος χρονον εἰς βουλην ᾐτησατο , και μεταστας ἐκ του συλλογου μετα των παροντων Ἀλβανων εἰ χρη δεχεσθαι τας αἱρεσεις | ||
| θαυμαζω . ποιου γαρ τροπαιου , τινος ἐξοδου , τινος συλλογου , ποιας πραξεως ἀπελειποντο Θηβαιοι Λακεδαιμονιων τον προτερον χρονον |
| παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
| , πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
| γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
| αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| ποιειται τας ἀποφασεις , τροπον τινα ἐν μεν τοις γεωγραφικοις μαθηματικος ἐν δε τοις μαθηματικοις γεωγραφικος ὠν , ὡστε προς | ||
| ῥητορικας γεγραφως : τριτος αὐτος οὑτος : τεταρτος Δημοκριτειος και μαθηματικος , Ἀβδηριτης , Ἀτθιδι γεγραφως και Ἰαδι : οὑτος |
| οὐν γε τῃ συντομιᾳ και ἀληθειᾳ συγκεκοσμημαι : ὡστε τους κληρονομους ἀτερ δικης και φθονου καρπωσασθαι , ἐφ ' ὁσον | ||
| και των ἐπωνυμων ἀτιμους εἰναι και αὐτους και γενος και κληρονομους τους τουτων , ἑως ἀν ἀποδωσιν . Ταυτα παντα |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| , και γαρ προτερον ἀκουω Κλεινιαν ἐν καιρῳ τῃ πολει πορισασθαι την ἐπικουριαν , διοτι πολλοις και προτερον ἐκ των | ||
| και μηδε ὑπο των ἐνταυθα σαφως λεγομενων την λυσιν τουτων πορισασθαι δυναμενοι , ἀλλ ' ὁτι μη ὁμοιως ἀποδεδονται τοις |
| ΔΒΓ ὁριζοντι , ὁταν δε κατα το Ν γενηται , ἀνατελλει τῳ ΑΒΓ ὁριζοντι , ὁταν δε κατα το Ξ | ||
| Παλιν ἐπει τα ζʹ ηʹ ὁμου δυνει και οὐχ ὁμου ἀνατελλει ἀλλα προτερον το ζʹ του ηʹ , δηλον ὡς |
| το ποσον παρυφισταμενα πλειω μεν ὑποφαινει την τροφην τῳ σωματι ἀναδιδοσθαι , ῥωμην δε τινα τῃ ἀλλοιωτικῃ παρειναι δυναμει . | ||
| . την γουν τροφην και ταυτης γε το γονιμωτατον ὠκιστα ἀναδιδοσθαι . και ἡ μεν πιμελη αὐτοις ἐξωθεν φησι περιχειται |
| ἀλιτηριος ὁ Ζευς , ὁτι λιμου συντονου γενομενου τους ἀλουντας ἐφυλαττον δια το μη κλεπτειν τι των ἀλουμενων : ὡς | ||
| του λοιπου βλαβην ἐδεχοντο παρα των λιθων , ἀλλ ' ἐφυλαττον ἰσχυρως τον τε λιμενα και το Κερας . ἐν |
| τα του καλου Ξενοφωντος εἰσεται ἡν εἰχε προς αὐτον ὁ λαμπροτατος Πλατων ζηλοτυπιαν , ἠ ταχα φιλονεικως εἰχον ἀρχηθεν οἱ | ||
| ἑξης φησιν ὁ Ποσειδωνιος , ὁτι ὁ Κανωβος καλουμενος ἀστηρ λαμπροτατος ἐστι προς μεσημβριαν ὡς ἐπι τῳ πηδαλιῳ της Ἀργους |
| και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
| Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
| δε ἐξ ἑτερου ἀπαρασκευαστος . ὁ μεν γαρ ἀρχιερευς ὁ μονομαχους δουναι θελων ἀπαρασκευος : οἱ δε μονομαχοι ἀπαρασκευαστοι . | ||
| τεχνημα καταδειξαντος . ὁτι δε ἀρχαιον ἠν το περι τους μονομαχους και Ἀριστοφανης εἰρηκεν ἐν Φοινισσαις οὑτως : ἐς Οἰδιπου |
| του ἑτερου των καταφατικων προσδιορισμων και μονου του καθολου των ἀποφατικων : ὁ γαρ εἰπων μονον το ζῳον αἰσθητικον ἠ | ||
| σχηματι ἐκ δυο ἐνδεχομενων οὐ γινεται συλλογισμος οὐτε καταφατικων οὐτε ἀποφατικων οὐσων , οὐτε ἀν ἡ μεν καταφατικη ἡ δε |
| φασκων ὑπο σου και πεντακισμυριους κατα την ἐφεξης μαχην , ἀπολαμβανων τον ἡκοντα ξυμμετρως ἠρωτων , τι δ ' ὁ | ||
| ὁ τοπος ἐπι τῃ ἀρχῃ του ἰσθμου , ἐντος μεν ἀπολαμβανων την Ἐρυθραιαν ἐκτος δε την των Κλαζομενιων . ὑπερκειται |
| δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
| ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
| τοιϲ μηροιϲ τα γονατα δια το την ὑϲτεραν προϲ ἐπιγαϲτριον φερομενην κατ ' εὐθυ του ϲτομιου γινεϲθαι , δια δε | ||
| - μεν τον ἐλαυνοντα δαιμονα τα ἡμετερα . οὐκουν εὐ φερομενην ἐμβαλουμεν εἰς κακον τι την πολιν , ἀλλα σειομενην |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
| πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
| . Ἐστι δε και πρωτος τῃ φυσει ὁ ἐνδιαθετος του προφορικου , ἐπει και συναναιρει μεν αὐτον , οὐ συναναιρειται | ||
| ἑτεροκινητα και συν ἑτεροις ἐκφωνουμενα αὐτα καθ ' αὑτα του προφορικου οὐ τυγχανουσιν . Ὡς οὐν οἱ ἐργαται ἐπι μεν |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| ἀν τριακοσιων ὀντων των την ὑλην ἐργαζομενων τεχνιτων χωρις των ὑπηρετουντων . τουτο μεν οὐν το μερος εἰς την θαλασσαν | ||
| την Σαλαμινα λυμηνασθαι φησι τοις πραγμασι και των προς ἡδονην ὑπηρετουντων οὐδεν γενεσθαι βελτιω . και ὁ μεν Ἰακχος ἐξεφοιτησε |
| περι ὡν ἀν σκοπῃ . ὡς γε μη εἰδως σοι ἀποφαινομαι . τουτο γαρ μοι ἰνδαλλεται διανοουμενη οὐκ ἀλλο τι | ||
| . δεδιως δε λεγω ταυτα , ὁτι ὑπερ ἀνθρωπου δοξαν ἀποφαινομαι , οὐ φαυλου ζῳου ἀλλ ' εὐμεταβολου , πλην |
| θερμῳ και ποτα πολλα διδοναι , ὑγιης γινεται δια το φλεγμαινον , τοισι φλεγμαινειν ποιεουσι προσφερομενοισιν ὁ ὠν πυρετος γινεται | ||
| τους χυλους και μαλιστα ἐπι χιονος . εἰ δε τι φλεγμαινον εἰη κυριον μοριον , οὐδε καθ ' ἑαυτους ἐπιβαλειν |
| Βραγχιδας θεοπροπους εἰρωτων περι Πακτυην ὁκοιον τι ποιευντες θεοισι μελλοιεν χαριεισθαι . Ἐπειρωτωσι δε σφι ταυτα χρηστηριον ἐγενετο ἐκδιδοναι Πακτυην | ||
| θαυμασαι το μη πολλα τεκνα φαναι δωσειν , ἑν δε χαριεισθαι μονον . δια τι δε ; ὁτι το καλον |
| και αὐθις προαιρεσει και γνωμῃ ἐσπεποιημενον , πως εὐλογον αὐθις ἀπωθεισθαι και πολλακις της μιας οἰκειοτητος ἀποστερειν ; εἰ δ | ||
| ἀει και ἀνομιᾳ πολεμειν , και προς το εἰργειν και ἀπωθεισθαι την τρυφην και συνεθιζεσθαι ἀπο γενετης σωφρονι και ἀνδρικῳ |
| προσερχεσθαι δηλονοτι ἡμιν . κακουμενοι : ὑφ ' ἡμων . διωθεισθαι : ἡμας δηλονοτι . προσαναγκαζειν : ἐλευθερουσθαι δηλονοτι . | ||
| ἀποδεχομαι ἐμαυτου οὐδε ὡς . ” Ἀποδιοπομπεισθαι . ἀποπεμπεσθαι και διωθεισθαι τα ἁμαρτηματα , συμπρακτορι χρωμενος τῳ Διϊ . Ἀποκναιειν |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| ἐπιδηλον ὀν αἰσθησει μη κατακρατειν του παθους νομιζεται του πλειονος ἀπεπτου και προσισχομενου τυγχανοντος . Ἐπειδαν δ ' ἐπι τοσουτον | ||
| μη θρομβωδη θηλυγονα : ἀπεπτοτερα γαρ , ἐκ δ ' ἀπεπτου το θηλυ . γινονται αἱ συλληψεις ταις γυναιξιν οὐ |
| ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
| ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
| φυλακην ἐποιουντο των τειχων , τα δ ' ἀλλα περιεωρων ἀπολλυμενα . Ἑρνικες δε δυσανασχετουντες ἐπι τῃ λυμῃ και διαρπαγῃ | ||
| ἀποβλεπουσα , ἡ δ ' ἐπι τα μητε γιγνομενα μητε ἀπολλυμενα , κατα ταὐτα δε και ὡσαυτως ὀντα ἀει . |
| και συ τοις πανωλεθροις ἐχεις ἐγκλημ ' Ἀτρειδαις , ὡστε θυμουσθαι παθων ; Θυμον γενοιτο χειρι πληρωσαι ποτε , ἱν | ||
| την παρος συγχει χαριν . Οἰμοι . Το μεν νοσουντι θυμουσθαι κακον , το δ ' ὡδ ' ὁραν φρονουντα |
| πλεοναζοντα , τον τε μεν οὐκ ἀσυνηθως ἀντι του μην παρειληφθαι ; . . . . . . οὐ μεν | ||
| σχεσιν δε αὐτων οὐδεμιαν σημαινοντας , οὐδαμως οἰητεον ἐν τουτοις παρειληφθαι , και εἰ προσχρῳντο τοις συμπλεκτικοις λεγομενοις συνδεσμοις της |
| βασιλικης πορφυρας ὁπλα τε αὐτος φερων και συμπροιοντων των λοιπων μονομαχων ὀφθηναι τοις Ῥωμαιοις . ἐπει δε την γνωμην αὑτου | ||
| Μελανιας χωρας Μελανθος ὁ των Ἀθηναιων βασιλευς Ξανθον τον Θηβαιον μονομαχων ἀπατησας ἀπεκτεινεν . Ἀπνοια ἐχινου : ἐπι των προσποιουμενων |
| τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
| ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
| : Παμφως δε , ὁς Ἀθηναιοις των ὑμνων ἐποιησε τους ἀρχαιοτατους , οὑτος ἀκμαζοντος ἐπι τῳ Λινῳ του πενθους Οἰτολινον | ||
| μεν Αἰγυπτιους , οἱ δε Φρυγας φασιν , Ἑλληνων δε ἀρχαιοτατους Ἀθηναιους και τους πριν Πελασγους , νυν δε Ἀρκαδας |
| το συμβεβηκος ἐν οὐσιᾳ . τουτο οὐν το ἐν τινι παραλαμβανει ἐν τῳ ὁρισμῳ ὡς γενος κατα πολλων λεγομενον . | ||
| ᾑ κληρουχοι Ῥωμαιων ἠσαν ἁμα τοις ἐπιχωριοις πολιτευομενοι , και παραλαμβανει την πολιν ἐξ ἐφοδου . ὡς γαρ ἐγνωσαν οἱ |
| , το δε κενον , ἁ και στοιχεια φησι . κοσμους τε ἐκ τουτων ἀπειρους εἰναι και διαλυεσθαι εἰς ταυτα | ||
| και τα ἐκεινων καλλη και κοσμους της πολεως καλλη και κοσμους εἰναι συμβεβηκε . δυνανται γαρ ὁπερ τοις βασιλειοις τα |
| τῳ ηʹ ἀστρῳ ἀπο ἑῳας φαινομενης ἐπιτολης ἐπι την ἑσπεριαν φαινομενην ἐπιτολην . Παλιν ἐπει το θʹ τῳ μʹ κατα | ||
| Καρκινου μοιρας β . και διηχθω ἡ ΔΖΚΝ εὐθεια την φαινομενην μοιραν την της σεληνης περιεχουσα : το μεν ἀρα |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| , και ἐπανατρεχει εἰς τα της μεταθεσεως της αἰτιας : κατασκευαζομεν δε την πιθανην ἀπολογιαν ἠ τουτο λεγοντες , ὁτι | ||
| παιδ ' οὐδ ' εἰδομεν , ἀλλ ' ἁρπαγην αὐτῳ κατασκευαζομεν . ὡν δε μη αἰτιος τροπος , τα γ |
| ὀμβριον . ἡ χρησις μετα γαλακτος ἐστιν . Των ἀποκρουστικων κολλουριων και μονοημερων καλουμενων διττη τις ἐστιν ἡ διαφορα . | ||
| δε ϲυν ῥευματι το ἑλκοϲ εἰη , των προϲ ἐκεινο κολλουριων τι μιξομεν , ὁποιον ἐϲτι το τε δι ' |
| δε μυρον το ἀπο της Ῥοδου : ὁ καλουμεν ἡμεις ῥοδινον . τον ἀλαβαστρον : Την μυροθηκην . ἀλλ ' | ||
| ἀποστημα των μαστων . ] Κιμωλιαν , λιβανον και ἐλαιον ῥοδινον διαμιξας ἐπιτιθει . ἀλλο . κατ ' ἀρχας μεν |
| ἐπιτηδειοτατης προς θεους ὁμιλιας ὑπαρ τε και κατα τους ὑπνους αἰτιωτατος τοις περι αὐτον , ὁπερ οὐτε ὑπο ὀργης τεθολωμενῃ | ||
| τους βασιλεις Λουκιος Ἰουνιος Βρουτος ὁ της Ταρκυνιου μαλιστα καθαιρεσεως αἰτιωτατος , και Ταρκυνιος Κολλατινος ὁ της Λουκρητιας ἀνηρ , |
| εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
| και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
| δε καταρωμενων και καθαπερει το μυσος εἰς ἐκεινον τρεποντων : ὑπολαμβανουσι γαρ μισητον εἰναι παντα τον ὁμοφυλῳ σωματι βιαν προσφεροντα | ||
| ἑκατερον . Ὁσοι δε μεταγραφουσι το εὐρυτερη βεβαυια , τοιουτον ὑπολαμβανουσι το ἑξης : εὐρυτερη μεν βεβηκυια σφενδονη : μειουται |
| , ἐξ ὡν εἰπομεν ὀφειλειν διαγινωσκειν , εὐδηλον ὁτι τοις θερμαινουσι δει κεχρησθαι παντι τροπῳ , οὐ μονον ἐδεσμασι τοιουτοις | ||
| λευκα χρω - ματα ἠ μελαινουσι τα μελαινα , ὡς θερμαινουσι τα θερμα παθος ἐμποιουντα παρωνυμον ἑαυτοις : εἰ γαρ |
| το ἐπικειμενον τῃ μηνιγγι αἱμα ἐριῳ περι μηλωτριδα ὀξυκρατῳ βεβρεγμενῳ ἀποκαθαιρειν και τοτε ῥοδινον ἐλαιον ἐπισταζειν τῃ μηνιγγι , ἐπειτα | ||
| ὀσμη το τοιουτο . δυναται δε στυφειν , θερμαινειν , ἀποκαθαιρειν τα ἐπισκοτουντα ταις κοραις και τα κοιλα των ἑλκων |
| δε κλινη δεκατον του αὐτου , το δε ἡμισυ του δεκατου πενταπλασιον , ἡ ἀρα οἰκια της κλινης πενταπλασιων : | ||
| τον Φιλιστιδην και τον Κλειταρχον , ἐν τῳ χρονῳ του δεκατου λογου των Φιλιππικων . διο και κακως αὐτου μεμνηται |
| καμειν ] ἠτοι λυπηθηναι . Ἰσως την κερκιδα ἠ τον ἀτρακτον λεγει γυναικος αἰχμην , εἰ μη που σκωπτει την | ||
| τοις ἰσον ἠτορ ἐπι σκιεροισι ποθοισι . Τευθισι δ ' ἀτρακτον τις ἀνηρ ἐπιμηχανοῳτο , ἐντυνων κλωστηρι πανεικελον : ἀμφι |