| οὐκ οἰδα ποιους τινας χρη μαλλον εὐξασθαι ἠ τοιουτους στρατιωτας ἐχειν . ὁ μεν δη Κυρος ἁμα γελων οὑτως ἐπῃνεσε | , μαλλον ἑλομενος συγκακουχεισθαι τῳ λαῳ του θεου ἠ προσκαιρον ἐχειν ἁμαρτιας ἀπολαυσιν , μειζονα πλουτον ἡγησαμενος των Αἰγυπτου θησαυρων |
| συμβεβηκοτα τοις καθολου ὑπαρχουσιν , οἱον τῳ ἁπλως τριγωνῳ το ἐχειν τας τρεις γωνιας δυσιν ὀρθαις ἰσας : εἰ γαρ | κριμα ἐμπεσῃ του διαβολου . δει δε και μαρτυριαν καλην ἐχειν ἀπο των ἐξωθεν , ἱνα μη εἰς ὀνειδισμον ἐμπεσῃ |
| οὐ θεμις οὐτε παρα των ὁρωντων ἀκουειν οὐτε ἀναγραφειν οἰομαι δειν , νεμεσω δε και τοις ἀλλοις , ὁσοι πλειω | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| ἐπιλαμβανουσα , ἀγχιβαθης , βαρυτατον ἐχουσα ὑδωρ , ὡστε μη δειν κολυμβου , ἀλλα τον ἐμβαντα και μεχρι ὀμφαλου εὐθυς | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| καταταθεντα μαλλον ἠ ὡς ἐδει , οἱ δε πλειστοι ἡσσον τεινονται ἠ ὡς δει . Χρη δ ' , ἐπην | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
| ἐν τῳ λουτρῳ χρησιμος ἐστιν ἡ του καμνοντος ἡσυχια : τεινονται γαρ ἐν ταις κινησεσιν οἱ μυες , τεινομενοι δ | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
| διατριβων λογους τινας διαλεκτικους ἠρωτηθη προς Στιλπωνος : και μη δυναμενος παραχρημα διαλυσασθαι , ὑπο του βασιλεως τα τε ἀλλα | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| λογου χρειαν ἐχει . ἐπιτηδειοτατος προς φιλιαν ὁ πλειστα ἀδικεισθαι δυναμενος και φερειν . ταχος και ἐπειξις ἀπεστω του ἐσθιειν | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| ποτ ' ἠκουσας βιον ἀληλεμενον ; ναι . τουτ ' ἐκειν ' ἐστιν σαφως : ἀμητες , οἰνος ἡδυς , | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| οὐκ ἐναντια τοις ὑμιν ἀρεσκουσιν μελλων παραινειν , ἀλλ ' ἐκειν ' εἰδως , ὁτι ἀν μεν μη ' θελησητε | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| ταυτα και ἐν ὑγιαινουσι τοισιν ἀνθρωποισιν ἀπεργαζεται , και ἐν καμνουσιν . Τουτο μεν , εἰ τις θελει ὑγιαινων χειμωνος | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| τῃ ἀκμῃ ἀναπαυεται ἡ φυσις και αἱ δυναμεις , ἐπειδη καμνουσιν ἐν τῃ ἀρχῃ και ἐν τῃ ἀναβασει , ἐν | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| Θνητοι γεγωτες μη φρονειθ ' ὑπερ θεους . Θεραπευε τον δυναμενον , ἀνπερ νουν ἐχῃς . Θυμῳ χαριζου μηδεν , | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| ἡ μετοχη ἀκταινων και ἀκταινον μενος , το ἀναγον και δυναμενον ἀνορθουν . . . . ἀκταιωρος : παρα το | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| ὑπο συγκλητου ᾑρημενους . ὁ δε Μαξιμος ἐν τῃ Ἀκυληιᾳ γενομενος πρωτης μεν και δευτερας ἡμερας ἱερουργιαις ἐσχολαζε , τῃ | του τοπου αὐτης , ἐαν μη μετανοησῃς . ἀλλα τουτο ἐχεις , ὁτι μισεις τα ἐργα των Νικολαϊτων , ἁ |
| δυο και δεκα των προμαχων ἰσαριθμους βελεσι κατηγωνισατο . Και γενομενος ἐπι της βασιλειας οὑτως ἠν κοινος και μετριος , | , Κυριε , προς τινα ἀπελευσομεθα ; ῥηματα ζωης αἰωνιου ἐχεις , και ἡμεις πεπιστευκαμεν και ἐγνωκαμεν ὁτι συ εἰ |
| δε και σαιρειν φησεις τον θυρωρον , τι κωλυει κἀκεινο καλειν σαρον ; ἡ χρησις γαρ ἀπο της ἁλω και | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| οἱον καππαρις και θερμος . ἡμερον δε και ἀγριον δικαιον καλειν ἀναφεροντα προς τε ταυτα και ὁλως προς το ἡμερωτατον | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| ] ροτωνκ [ [ ] νβιαει : [ [ ] ον ? ? [ . . . . . . | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| ι [ ] ν [ ] ! ε [ ] ον ? [ ] ! , [ ἀνερχεται ] οὐν | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| δρωσιν , ἀλλα παρα της καρδιας λαμβανουσων , ἡς γνωμης ἐχεται και Ἡροφιλος . Ἐρασιστρατῳ δε οὐδετερον ἀρεσκει : βουλεται | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ἐν οἱς ἐλπις ἐστι πολλη τα ἐργα , ὁσα σωματος ἐχεται , εὐ ἀπεργασασθαι . Ἐστι ταυτα . Ποτερον οὐν | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| καθικνεισθαι της κεφαλης . ληρος : χαριεντως και σκο - πον ἠνυσε και ὑβριζειν οὐκ ἐδοξε καιπερ λυπουμενος : ἐπει | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] πον [ ! ! ! ! ! ! ! ! | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| ' ὀνοματι της ΘεομητοροςἈλυπος ὀνομα τῃ μονῃ προς την ἐξοδον ἐπειγομενον . Βοης δ ' ἐπι τῃ ταυτης εἰσελευσει γενομενης | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| τις οὐκ ἀν τον κοσσυφον ἐλεησειε , πασας μεν ὁραν ἐπειγομενον , νικωντα δε τοις ὑπερ αὐτων πονοις ἑκαστην και | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| ἀῤῥενος και του θηλεος , ἐπι τουτων ἀρσενικα και θηλυκα ταττονται : ἐπι δε των ἀψυχων ἐφ ' ὡν οὐτε | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| χρονου πρεσβεια εὑρηνται και ἐπ ' εὐωνυμοις παρα σοφῳ ταξιαρχουντι ταττονται : των δε ἀρετης αἱ μνημαι κοινωνησουσι πρεσβειων , | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| ἀντιτυπον , τον δε ἐξελαυνομενον σιδηρον το πημα ἐπι πηματι κειμενον , κατα τοιονδε τι εἰκαζων , ὡς ἐπι κακῳ | ἀμην γαρ λεγω ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και δικαιοι ἐπεθυμησαν ἰδειν ἁ βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι ἁ |
| . Ἡ λεγομενη νυμφη οἱον μυωδες ἠ δερματωδες ἐστι συγκριματιον κειμενον κατα την ἀνωθεν των πτερυγωματων συμβολην , καθ ' | . λεγω γαρ ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και βασιλεις ἠθελησαν ἰδειν ἁ ὑμεις βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι |
| τῳ τροπαιῳ μετα την χαριν φιλοτιμησασθαι , και τῃ τρυφῃ τους πονους ἀντεξετασαι του πενητος , ταυτ ' ἐνοουν , | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
| ἐλευθερους δ ' ὑπαρχοντας την ἰσοτητα τιμαν ἐν πασι . τους γαρ μαθοντας μηθ ' ὑπερεχειν μηθ ' ὑποπιπτειν ἀλλοις | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
| γε καλως του ἡλιου και των πνευματων , ὑδασι τε χρεονται ἀγαθοισιν , αὑται μεν ἡσσον αἰσθανονται των τοιουτεων μεταβολεων | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| τα ἀρθρα πονοι ἐκ πυρετων γινονται , οὑτοι σιτιοισι πλειοσι χρεονται . Ἠν τις πυρεσσοντι τροφην διδῳ , ἡν ὑγιει | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| ὀρχησεις ἠ κατα μελῳδιας , μητε τις αὐτους πεισῃ προσαγων παντοιας ἡδονας ; Ὀρθοτατα λεγεις . Ἐχει τις οὐν ἡμων | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| ὀρος , ἀμυθητον μεν ἀναφαινον της περιμετρου το μεγεθος , παντοιας δε ὑλης δρυμοις διεζωσμενον . Ὁτι την ἀστυγειτονα της | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| χειμα σφοδρον οὐτε θαλπος ἐγγιγνεται , ἀλλ ' εὐκρατος ἀηρ χειται ἁπαλαις ἡλιου ἀκτισιν ἀνακιρναμενος . ἐνταυθα τοις μεμυημενοις ἐστιν | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| κἀκει Διι εὐξαμενη την μορφην εἰς λιθον μετεβαλε , και χειται δακρυα νυκτωρ και μεθ ' ἡμεραν του λιθου . | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| την ἀσπιδα Πατροκλον ἀνελων : ἐπει δε τῳ φιλῳ τιμωρειν ἐπειγομενος ὁπλων ἐδειτο , ὁ μεν την τεκουσαν , ἡ | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| , οὐτε το βαρος ὡν ἐπηγετο ποιησαμενος ἐνθυμιον οὐτ ' ἐπειγομενος διαπονειν ἠ γυμναζειν ὁδοιποριαις ἐτι τον στρατον , οὐκ | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| εἰ δε χρονιϲοι , και αὐτου του δερματοϲ ἁπτεται , καιομενον δε λεπτομερεϲτερον γινεται . Ἀρτεμιϲιαι ἀμφοτεραι θερμαινουϲι μεν κατα | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| οὑ ἀπαγγελθεντος αὐτῳ , μεσουσης της θυσιας , το μεν καιομενον ἱερειον καταλιπειν λεγεται , ἐλθειν δε προς θαλασσαν ταραχθεντα | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| ὑποτροχον . οὑτως ἐκ της κατα βραχυ συναυξησεως μελετησει την ἐπιβασιν . και ταυτα μεν περι κινησεως , ἑξης δε | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| μεν δη και Δρουσος ἀνῃρητο δημαρχων . και οἱ ἱππεις ἐπιβασιν ἐς συκοφαντιαν των ἐχθρων το πολιτευμα αὐτου τιθεμενοι , | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| του πραγματος καλουσιν , ἀλλοι δε εὐθυς ἐπι τα συγκριτικα ἐρχονται . ἐπειδη δε οἱ καλως διαιρουντες οὐκ ἐδοκιμασαν οὐδεμιαν | ' ὑμων διελθειν εἰς Μακεδονιαν , και παλιν ἀπο Μακεδονιας ἐλθειν προς ὑμας και ὑφ ' ὑμων προπεμφθηναι εἰς την |
| : παντα Περσικα ἐθη : οἱ συγγενεις : ἀντι του ἐρχονται : ἐπεχει κωλυει , αὐτους δηλονοτι : οὐδεις νομος | οὐ μονον δε τουτο κινδυνευει ἡμιν το μερος εἰς ἀπελεγμον ἐλθειν , ἀλλα και το της μεγαλης θεας Ἀρτεμιδος ἱερον |
| ἐπειδη τα γενη και τα εἰδη των ἀτομων συμβεβηκοτων οὐχ ὑποκεινται τοις καθολου συμ - βεβηκοσι , τα τοις καθολου | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
| ∠ ʹʹδʹʹ νδʹ Παλιν τοις μεν Ἀτρεβατιοις και τοις Καντιοις ὑποκεινται Ῥηγνοι και πολις Νοιομαγος ιθʹ ∠ ʹʹδʹʹ νγʹ ιβʹʹ | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
| ' αὐτου θωρησσοντο . μετα γαρ την ἀνατολην εὐθυς δειπνοποιησαμενοι προερχονται εἰς την μαχην . εὐωχουνται δε παρ ' Ὁμηρῳ | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| . τα δε ἀνακαμπτοντα φανερον ὁτι οὐκ ἐπ ' ἀπειρον προερχονται . τα δε ἐκ του γεγονοτος ἠδη και ὑπομενοντος | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
| [ [ ] ! νεον τ ? [ [ ] ειν ταμ [ [ ] ην ? τομ ? [ | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| [ ! ! ! ! ] [ ! ! ] ειν [ ] τας ἰσας ἀναδεδεγμενας [ ] ὁλω ? | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| , ἠτοι μαλλον κατατρωγουσι : τα γαρ μασωμενα και κατατρωγομενα μεριζονται : ἐφη κακως , αἱ δαμαλεις και οἱ μοσχοι | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| ἀλληλα κατα το πληθος τουτο ἐνδεικνυται , πως πολλαπλασιαζονται και μεριζονται παρ ' ἀλληλους κατα το ἐν αὐτοις ποσον . | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| ὑποζυγιοις και βοσκημασιν , ὁδων τε ἐπιμελουμενους ὁπως ὡς ἡμερωταται ἑκασται γιγνωνται , και των ἐκ Διος ὑδατων , ἱνα | ὁ τον λογον μου ἀκουων και πιστευων τῳ πεμψαντι με ἐχει ζωην αἰωνιον , και εἰς κρισιν οὐκ ἐρχεται ἀλλα |
| και ἐν ἑαυταις κατα την ψυχην , ὠ Τελεσικρατες , ἑκασται των παρθενων ηὐχοντο σε ἀνδρα εὐτυχησαι , αἱ δε | και περισσευθησεται : ὁστις δε οὐκ ἐχει , και ὁ ἐχει ἀρθησεται ἀπ ' αὐτου . δια τουτο ἐν παραβολαις |
| ἐστι πασι γνωστον . τουτου ἡ κοπρος χριομενη και πινομενη ἐντασιν ποιει . το δε στεαρ αὐτου τετανικους πανυ ὠφελει | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| και τας ῥινας : κατα γαρ την γινομενην του πνευματος ἐντασιν ἐκριπτεται το ἐνδον σφηνωθεν . ποιει δε τουτο συνεχως | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| ἠ της εὐτρεπισθεισης ἀρμενοις . Ὁμηρος : τα πτερα νηυσι πελονται . ναος ὑποπτερου : ταχειας . ἠ δια τας | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| φωτι ἐϊσκω ἀθλων , οἱα τε πολλα μετ ' ἀνθρωποισι πελονται , ἀλλα τῳ , ὁς θ ' ἁμα νηϊ | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| γραμματα οὐκ οἰδεν και ἀναιρει με ; Δειλος πυκτης συνεχως παιομενος ὑπο του ἀντιδικου ἀνεβοησε : Δεομαι ὑμων , μη | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| και ἀπο μηχανης βεβλημαι , και λιθοις πολλαχῃ και ξυλοις παιομενος ὑπερ ὑμων και της ὑμετερας δοξης και του ὑμετερου | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| ἐπιδεχομενος . Τουτ ' ἐστι μελαν ἠ λευκον εἰναι : ἐπιτεινεται γαρ και ἀνιεται : ἐστι γαρ ἀλλο ἀλλου λευκοτερον | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| μεν ταις ἡλικιαις οἱ παιδες προβαινουσι , τα μεν χρωματα ἐπιτεινεται των οὐρων , των δε ὑποστασεων ὑφαιρειται το πληθος | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| γενηται , ἡδονη προϲγιγνεται ἐπι τοιϲι πλειϲτοιϲι : οἱ δε μαινονται . ὁκωϲ δε και ἀπ ' ὁκοιων χωριων τα | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| ἐν Ποτνιαις περι Θηβας , ἐξ ἡς οἱ ἱπποι πινοντες μαινονται , ὡς ἱστορει Ἰσιγονος ἐν δευτερῳ ἀπιστων . Κρηνη | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| δει παντα τα τοιαυτα προνοειν . Διαπριοντα δε μοχλον ἐλαιον ἐπιχειν : θασσον γαρ και ἀψοφητι μαλλον πρισθησεται . Ἐαν | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| των κατω ἀγγειων ὑδωρ εἰς τους αὐτους τοπους ὁθεν ἐληφθη ἐπιχειν ἐστι δυνατον , ἀλλ ' οὐδ ' αὐτο παραυτικα | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| ὁλον τον γυρον ἀποτου αὐγου λευκον . Εἰτα τρυπησον τον πατον του ἐπανω καυκιου με τιποτας ὁπου να ποιησῃς τρυπαν | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| . ταχιστα : γραφεται ἀγεσθαι . ἀρδμον : ποτισμον . πατον : περιπατον . διωλυγιης : σκοτεινης . ἠ διωλυγιης | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| ἑτερα καλλη : σχεδον γαρ ἡ ἀπειρια των ἀριθμων ταυτῃ μετρειται , διοτι οἱ συστησαντες αὐτην ὁροι τεσσαρες εἰσιν , | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| ὑπο ἑκαστον των Β ἑκατοντας ἡ αʹ , και καθο μετρειται ἑκαστος των Β ὑπο της ἑκατονταδος ἐστωσαν οἱ ἐφ | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| ἀπτως του ἀπτωτος ὠ ἀπτως . Προσκειται δια καθαρου του τος κλινομενα δια το τιμης τιμηντος και φθογγης φθογγηντος : | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| συστελλει το α και τῳ μ παραληγεται και δια του τος κλινεται , θεμα θεματος , δωμα δωματος : το | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| ' εἰς κορακας ἐκ της οἰκιας . ἀλλ ' οὐ περιοψεται μ ' ὁ θειος Μεγακλεης ἀνιππον . ἀλλ ' | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| μαλθακων ἠ τι τῳδε ἐοικος εὐτρεπιζειν ὁσον την κλινην οὐ περιοψεται ἐπι την γην ῥιπτευμενην , ὡστε ψαυσαι τοισι προς | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| συνειδεναι , και λογον διδοναι και παντα τἀκ των νομων ὑπεχειν ᾠμην δειν , οὑτος δε τἀναντια . πως οὐν | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| ταυτα πραττειν : οὐ δικαιον οὐν τον συμβουλον καιρων εὐθυνας ὑπεχειν και ὡν ἐν τῃ τυχῃ το τελος . . | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| ὡς Λακεδαιμονιοι , οἱ δε τους μακροτερους τε των λογων ἀνεχονται και μαλλον ἀνειμενοι τας γνωμας ὑπαρχουσιν , ὡς Ἀθηναιοι | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| εὐδιη και γαληναιη περικεαται , οὐδε των του ἐτεος τροπεων ἀνεχονται , ἀλλ ' ἐν μιῃ ὡρῃ οἰκεουσιν . ἰδοντες | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| λεγομενῳ παρολκῳ : οἱ γαρ παρα γην αὐτην πλεοντες οὐ δυνανται ἐρεττειν προσβαλοντες : τοις Συρακουσιοις δηλονοτι . ἀποσιμωσαντων : | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| τοις κεκρατημενοις μη ἐγχειρειν . οὐ γαρ ἐξ ὡν μη δυνανται αἱ τεχναι , ἀλλ ' ἐξ ὡν δυνανται οἱ | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| ἐστι μεν δι ' αὐτων ἀποδιδοται , ἐπει τῳ γενει συναπτονται , οὐ κατ ' οὐσιαν δε , ἐπει μη | γεγονας : μηκετι ἁμαρτανε , ἱνα μη χειρον σοι τι γενηται . ἀπηλθεν ὁ ἀνθρωπος και ἀνηγγειλεν τοις Ἰουδαιοις ὁτι |
| της ἀλογου χωρισθεισαι και καθαραι παντος γενομεναι σωματος Θεοις τε συναπτονται , και τον ὁλον Κοσμον συνδιοικουσιν ἐκεινοις . Καιτοι | οὐ μη παρελθῃ ἡ γενεα αὑτη μεχρις οὑ ταυτα παντα γενηται . ὁ οὐρανος και ἡ γη παρελευσονται , οἱ |
| γαρ το ϲωμα και ἱδρωταϲ κινει : χαμαιμηλου ἀνθοϲ λειον γενομενον και ἀναπλαϲθεν εἰϲ τροχιϲκουϲ και ξηραινομενον ἐν ϲκιᾳ και | δε ᾐδειν ὁτι παντοτε μου ἀκουεις : ἀλλα δια τον ὀχλον τον περιεστωτα εἰπον , ἱνα πιστευσωσιν ὁτι συ με |
| πλειστοι Κορινθιοι δε και Μεσσηνιοι . Λεγουσι δ ' Ὀγχηστου γενομενον ἐγκρατη Μεγαρε ' ἀφ ' αὑτου τουτο θεσθαι τοὐνομα | ὑπο τεσσαρων . και μη δυναμενοι προσενεγκαι αὐτῳ δια τον ὀχλον ἀπεστεγασαν την στεγην ὁπου ἠν , και ἐξορυξαντες χαλωσι |
| ἑαυτου , τι καλον ἡμιν ἐργον ἀπεργαζεται και ἀξιον του ὀνοματος ; “ ἰθι οὐν , εἰπε . Ἀλλ ' | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| εἰσπορευομενων των περι τον Ξισουθρον , ἐκβαντας ζητειν αὐτον ἐπι ὀνοματος βοωντας : τον δε Ξισουθρον αὐτον μεν αὐτοις οὐκ | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| πραττεται δε και κατασκευαζεται τουτο , ὁπως ὑμων μεν οἰκοι μενοντων , ἐξω δε μηδεμιας οὐσης τῃ πολει δυναμεως , | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| του τε γαρ χωριου το δυσεμβατον ἡμετερον νομιζω , ὁ μενοντων μεν ἡμων ξυμμαχον γιγνεται , ὑποχωρησασι δε καιπερ χαλεπον | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| μαλλον . αἰφνιδιοι δε ἠν προσπεσωσιν , ἑως ἐτι περιδεεις προσδεχονται , μαλιστ ' ἀν σφεις περιγενεσθαι και κατα παντα | ἱματια , και ἐπεκαθισεν ἐπανω αὐτων . ὁ δε πλειστος ὀχλος ἐστρωσαν ἑαυτων τα ἱματια ἐν τῃ ὁδῳ , ἀλλοι |
| ἐξ αὐτου σκευη τα ἐπιτραπεζα . οἱ μεν τοιουτοι παντες προσδεχονται την του σιδηρου δυναμιν : ἐνιοι δε λιθοις ἀλλοις | καταβας μετ ' αὐτων ἐστη ἐπι τοπου πεδινου , και ὀχλος πολυς μαθητων αὐτου , και πληθος πολυ του λαου |
| ἐβακχευσαν . κατα μεν γαρ τον Κιθαιρωνα ὁρᾳς , ὡς μεσται του ἀθλου φερονται συνεξαιρουσαι την ἠχω του ὀρους , | ἁμαρτιας μεν , ὁτι οὐ πιστευουσιν εἰς ἐμε : περι δικαιοσυνης δε , ὁτι προς τον πατερα ὑπαγω και οὐκετι |
| , πολλοι δε βοες , πολλαι δε ἁμαξαι πολλων ἀγαθων μεσται : ἐκ δε τουτου διεβαινον ἠδη και οἱ ἀμφι | του θεου . ἠλθεν γαρ Ἰωαννης προς ὑμας ἐν ὁδῳ δικαιοσυνης , και οὐκ ἐπιστευσατε αὐτῳ : οἱ δε τελωναι |
| ἐθυσε την βουν Ἀθηνᾳ και τῃ Αἰγυπτιᾳ φωνῃ ταυτην ἐτιμησεν ἐκει Ὀγκαν . ὁθεν οὑτως και αἱ πυλαι ὠνομασθησαν , | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| ψυχῃ εἰς Ἰνδικην πορευθηναι , και ταχυτερον σου της κελευσεως ἐκει ἐσται . μετελθειν δε αὐτῃ κελευσον ἐπι τον ὠκεανον | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| ἐπιστατευειν τε και ἐπιτασσειν , ἀλλ ' ἀξιῃ και γνωμῃ προεχειν των ἐπιτασσομενων . Προς τους παρα δικην ζωοντας , | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| πολλους μεν εἰναι παιδας , ἐννεα και εἰκοσι παντας , προεχειν δε ἐν αὐτοις Προμηθεα και Ἐπιμηθεα και Ἀτλαντα , | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| ἀρχης μεγεθει τον λογον , και σχεδον του ἰσου χρονου δεομενον ὁσοσπερ ὁ της ἀρχης : εἰη δ ' ἀν | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| και μετρον ἑκαστης και τι κουφον και τι των Κροισου δεομενον χρηματων και ὡς τοις τα μεγιστα ὑποστασιν εἰκοτως ἀν | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| πολεμιων . Ἀρ ' οὐν οὐκ ἐν τοιουτῳ μεν δεσμωτηριῳ δεδεται ὁ τυραννος , φυσει ὠν οἱον διεληλυθαμεν , πολλων | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| τινος , εἰ μη προτερον γνωμεν αὐτον , τουτεστι καθο δεδεται δεσμος δε ἐν τοις ζητουμενοις ἡ της διανοιας ἀπορια | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| μη συνιοντες εἰς ταὐτο πολλοι βουλας ἀπορρητους μετ ' ἀλληλων ποιωνται περι καταλυσεως της ἀρχης . ἠσαν δ ' αὐτῳ | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| Ἀκαδημαικον παραινειν τοις ἐπι δειπνον πορευομενοις φροντιζειν ὁπως ἡδυν ποτον ποιωνται μη μονον εἰς το παρον , ἀλλα και εἰς | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| . τιμαισιν , ὠ παι , δαιμονων χρησθαι χρεων . ἀλλοισιν ἀλλος θεων τε κἀνθρωπων μελει . εὐδαιμονοιης , νουν | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
| πονῳ , ἠ βαρει , ἠ ἀλλῳ τινι ῥυονται : ἀλλοισιν αἱ κοινωνιαι . Δια την ῥοπην οὐκ ἐτι αἱμα | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
| ἱλαρος εἰς την Ἀλεξανδρειαν και την πατριδα κατελθειν δυνηθω . Γενομενος οὐν ἐν Διος πολειἀρχαιοτατην λεγω της Αἰγυπτου πολιν και | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| Ῥωμαϊκας δυναμεις συνηθροιζε και προς τον πολεμον αὐτας ἐξηρτυετο . Γενομενος δε περι την Καππαδοκων , τους ἀριστους ἁμα των | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| πινακων ὑπογραφειν ἁρμοζει ; Ἐκθεσις πασων των ὑπογραφων , αἱς περιεχονται Εὐρωπης πινακες ι , χωραι λδ πολεις ριη , | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| του Μελανθου , οἱ δε και συναμφοτερους . Ἀλλα γαρ περιεχονται του οὐνοματος μαλλον τι των ἀλλων Ἰωνων , ἐστωσαν | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| ἡδυ αὐτῳ δοκει και μεγα φρονει ἠν λεγηται ὡς οὐ παντος ἀνδρος ἐστι συνιδειν ἁ περι των ἰδεων ὀξυδορκει . | Χριστου . τιμης ἠγορασθητε : μη γινεσθε δουλοι ἀνθρωπων . ἑκαστος ἐν ᾡ ἐκληθη , ἀδελφοι , ἐν τουτῳ μενετω |
| κακιαν λεγοι εὐπαθη γουν και εὐκινητον εἰναι την κακην ἀπο παντος εἰς ἁπαν κακον φερομενην , εὐκινητον μεν εἰς ἐπιθυμιας | ὠν , φρεναπατᾳ ἑαυτον : το δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει |
| τεινῃς , την ὀδυνην ἑνι μοριῳ ἐπιφερεις και μεγαλα συμπτωματα διαδεχονται . δει οὐν και το ἀνω μερος και το | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| : και ἀλλοι δε κατ ' ἀλλους τοπους δυναστευουσι και διαδεχονται τα ζωπυρα του πολεμου των πρωτων ἀει καταλυομενων . | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| ὡς τροφη ἐστιν αὐτοις : τα δε τρεφομενα και μη μενοντα , εἰ μη τρεφοιτο , πως οἱον τε λεγειν | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| την αὐτης ἀναλαμβανουσα ῥωμην . Ἐπι τοις αὐτοις δε εἰδεσι μενοντα δυσθυμιας μεν και σκοτοδινας , ἰλιγγας τε και ἐπιληψιας | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| ἀγαθων , ἀλλ ' ἐν ἐλαττωσει βλαβης : αἱ δε ἀρισται ψυχης φυσεις ἀμφισβητησιμοι , ἐν μεθοριᾳ της ἀκρας ἀρετης | συνετων , και ἀπεκαλυψας αὐτα νηπιοις : ναι , ὁ πατηρ , ὁτι οὑτως εὐδοκια ἐγενετο ἐμπροσθεν σου . Παντα |
| τε οὑτω παντας τους ἡγεμονας ἀθροως ἐμπιπτειν τοις πολεμιοις . ἀρισται δε εἰσιν αἱ διπλασιον τον ἀριθμον των ἐν τῳ | ἐλαβετε πνευμα υἱοθεσιας , ἐν ᾡ κραζομεν , Αββα ὁ πατηρ : αὐτο το πνευμα συμμαρτυρει τῳ πνευματι ἡμων ὁτι |
| οὐν προ ἡμων οὐκ ἰθυτενη μονον ἐζητουν ἐν τῃ γῃ διαστασιν , ἱνα μεγιστου κυκλου ποιῃ περιφερειαν , ἀλλα και | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| και ἐπι παντων της ἀντιφασκουσης προς αὐτην , μειζονα ἐχει διαστασιν της προς ἀλληλας των ἐναντιων καταφασεων δια - φορας | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| οἱ ἀφαυροτατοι , ὁτε Καρκινος ἀντελλῃσιν , ἀστερες ἀμφοτερωθεν ἑλισσομενοι περικεινται , τοι μεν δυνοντες , τοι δ ' ἐξ | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| ἐκεινοις πραγμα παντος ἀξιον θαυματος : ἐπιλαθομενοι γαρ ὁτι σωμα περικεινται προς καιριαν πληγην ἀντισχειν δυναμενον οὐδαμως και θανατον ἐχον | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| γενομενος . μεγαλωτερον . εἰη σε τε τουτον ὑψου χρονον πατειν : ὁ νους : εἰη σε μεν τον χρονον | δια των σποριμων , και οἱ μαθηται αὐτου ἠρξαντο ὁδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας . και οἱ Φαρισαιοι ἐλεγον αὐτῳ |
| „ . και ἡ ” μηδ ' εἰκη την Ἀβυδον πατειν ” παροιμια , τουτεστι μη καταθαρρειν αὐτης ἐπιβαινειν . | δε ἐλεγεν πειραζων αὐτον , αὐτος γαρ ᾐδει τι ἐμελλεν ποιειν . ἀπεκριθη αὐτῳ ὁ Φιλιππος , Διακοσιων δηναριων ἀρτοι |
| τον ὀνειρον τουτον και παις ὡραιος , και πορνοι γενομενοι πολλους ὑποδεξονται . και δικαζομενος τις ἐπι τουτῳ τῳ ὀνειρῳ | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| ὁστις ἀν τοιουτος τυραννος ᾐ : οἰμαι δε και τους πολλους εἰναι τουτων των παραδειγματων ἐκ τυραννων και βασιλεων και | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| πλεον τι ἐχειν του δημου : ὡστε οὐδε τους τοιουτους ἀχθονται κωμῳδουμενους . φημι οὐν ἐγωγε τον δημον τον Ἀθηνησι | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| των κηριων τελειοτητι . πριν γαρ ἐξυφηναι εἰ τρυγηθειεν , ἀχθονται και παυονται πονουσαι . Το δ ' αὐτο δρωσι | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| Ἀβοριγινων οἰκησις ἐν τοις πανυ ἐπιφανης . Ἐνιαυτῳ δε ἑκτῳ περιισταται παλιν εἰς ἑνα Ῥωμυλον ἡ της πολεως ἀρχη Τατιου | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| και ἐπι του προκειμενου ταὐτον παρακολουθησει , και ἡ ἀπολογια περιισταται εἰς σολοικισμονἀμεινον . οὐν παραδεξασθαι Δωρικην μεταθεσιν του ε | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| τον Ὁμηρου Φοινικα . και γαρ ἐκεινος ἐν ταις Λιταις προτεινεται την ὑποθεσιν των λογων του Ἀχιλλεως , ὡς οὐ | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| δει ἐπι τουτοις κρινεσθαι : οὐδεις γαρ ἀπολογιαν προτεινων ἀμφιβολον προτεινεται αὐτην , ἀλλα καθολικην ἀποφασιν : τουτο δε ἐστι | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| κολακειαν , οὐδε φευγει μαρτυριαν ἀληθους ἀρετης , ἀλλα θωπειαν κακιας . σε δε , ὠ βασιλευ , και Πλατων | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
| ἀποπεμψαντες , ἁτε ἀμφιβολον ὀν και ἐν μεταιχμιῳ ἀρετης και κακιας καθωρμισμενον , θεασωμεθα ὑπο των ἐπιτηδευματων ἑκατερον ὑπο ἑκατερου | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
| , ἀπ ' ἰνιου μετωπιαια κυκλοτερης περιειλησις , παλιν του ἁμματος γινομενου κατα τα ἀποληγοντα του βρεγματος . οὑτος ὁ | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον , εἰ μελλοι κρατησειν τον ἐπιδεσμον . | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| ' ἀνθη Ζευς [ ] ? ? μεν ἐπεβρεμε βαρβαρα βρονται , γαν δ ' ἐτιναξε Ποσειδαν χρυσεοδοντι τριαιναι ! | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| βελος ] τον κεραυνον . . ταυτ ' ] αἱ βρονται και ὁ κεραυνος . . οὐκ ἀνασχετα ] μη | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| κοινωνοϲ ἀλγεων : ἀταρ και αἱ τουδε διαδεξιεϲ οὐ μαλα περιγιγνονται : περιεϲτηκυια δε πλευριτιϲ ἀπο περιπνευμονιηϲ εὐηθεϲτερον . χρη | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| ἐν τῃσιν αὐτεῃσιν ἡμερῃσι τον ἀριθμον , ἐξ ὡν τε περιγιγνονται οἱ ἀνθρωποι και ἐξ ὡν ἀπολλυνται . Οἱ τε | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| Σινδοι και οἱ Κιμμεριοι πυκνοι και συνεχεις ὀντες τους Σαυροματας ἐπεχουσιν , οἱ τε πλησιον του Εὐξεινου ὀντες Κερκετιοι τε | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| περιγραφην τοιαυτην : μετα τας του Βορυσθενους ἐκβολας , αἱ ἐπεχουσιν , ὡς εἰρηται , μοιρας νζʹ ∠ ʹʹ μηʹ | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| τῳ μειζονι Α προς τας ἰδεας ἐλεγχοντες ὁτι οὐτε ἀριθμους δυνατον λεγειν αὐτας οὐτε ἑτερον τι τοιουτο , και ὁσα | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| Α , Β ἐφαπτομεναι των τομων ἠχθωσαν και , εἰ δυνατον , συμπιπτετωσαν κατα το Λ , και ἡ ΑΒ | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| Και αὐτῳ Μετελλος Καικιλιος ὁ Εὐσεβης , ἐκ πολλου τε ᾑρημενος ἐς τα λοιπα του συμμαχικου πολεμου και δια Κινναν | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| δ ' ὁς οὐτε γεωργων ἐγγυς τυγχανει οὐτ ' ἐπιμελητης ᾑρημενος οὐθ ' ἡλικιαν ἐχων εἰδεναι περι των τοιουτων , | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| ἐν τῳ Χαρμιδῃ ἐναντιωματα ἐξ αὐτου του διαλογου ὁ βουλομενος εἰσεται . ποιει γαρ αὐτον ἀσυμφωνως ποτε μεν σκοτοδινιωντα και | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| , ἐγγυητην Ἑλληνες . εὐφημει Ἀττικοι , σιγα Ἑλληνες . εἰσεται Ἀττικοι , γνωσεται κοινον . εἰ γαρ Ἀττικοι , | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| μιγνυται δε αὐτων Γρʹ γ ϲυν ἀλφιτοιϲ ἐν ὑδατι και πινεται : τα γαρ ξηρανθεντα κλωνια ἀδυναμωτερα εἰϲι . του | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| : και συν τῳ ὀροβινῳ ἀλευρῳ ἐν τῳ αὐτῳ κοπεισα πινεται ἐν οἰνῳ κεκραμενῳ ὁσον τρισι κοτυλαις και μελιτι , | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| ἀν σφοδρα εὑροις περι πλειστου ποιησαμενους τα δικαια κατασχειν , ἐπειτα ἀποτισαντας οὐχ ἑκουσιως , ἀλλ ' ἀναγκῃ και φοβῳ | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| και ὁπως ἐπισιτισασθαι , ὡς ἀν ταχιστα διανυσαι δυνηθειης . ἐπειτα καὐτος ἁ μεν προϊοντι ἐπιδεικνυς κατα την ὁδον , | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| ξυντυχιας ἀνθρωπων χωρις . ἀφανισμον δε και μεταβολην της φυσεως ἐπευχεται ἑαυτῳ ὁ χορος ἠτοι προς το ἀπειρος γενεσθαι των | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| ὀπωπα τησδ ' ὁμιλιας οὐδ ' ἡτις αἰα τουτ ' ἐπευχεται γενος τρεφους ' ἀνατει μη μεταστενειν πονον . τἀντευθεν | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| ὀρεσι και τῃ Λιγυστικῃ , περαν δε το λοιπον . οἰκειται δε το μεν ὑπο των Λιγυστικων ἐθνων και των | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
| μεμνησθαι : ὡν δ ' Ὁμηρος μεμνηται Καλλιαρος μεν οὐκετι οἰκειται , [ εὐηροτον δε νυν ἐστι ] πεδιον : | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
| οἱαν συμβεβηκε Σαρραν εἰναι , την ἀρχουσαν ἀρετην : και πειθεται γε ὁ σοφος Ἀβρααμ αὐτῃ παραινουσῃ ἁ δει : | ἐπιλεξαμενος Σιλαν ἐξηλθεν παραδοθεις τῃ χαριτι του κυριου ὑπο των ἀδελφων , διηρχετο δε την Συριαν και την Κιλικιαν ἐπιστηριζων |
| ἐν τῳ φεροντι . πειθομενος δε οἱς ψηφιζῃ περι ἡμων πειθεται μεν ἀγαθῳ , εἰ πειθεται δε περι τοιουτου , | ἐξουσια του Χριστου αὐτου , ὁτι ἐβληθη ὁ κατηγωρ των ἀδελφων ἡμων , ὁ κατηγορων αὐτους ἐνωπιον του θεου ἡμων |
| τῳ σχηματι κεχρημενης ἀλλοτε παρ ' ἀλλοις ἑκαστα αὐτων και δυεται και ἀνατελλει και τουτου ἑνεκα δεησει ἁμα και σβεννυσθαι | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| ἀποκλινομενης δε της ἡμερης ὑπιεται του ψυχρου , ἐς οὑ δυεται τε ὁ ἡλιος και το ὑδωρ γινεται χλιαρον : | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| ιε τροπων κατα τα τρια γενη : ποσοις γαρ σχημασι σημαινεται ἑκαστον ἐκ τουτου δηλον ] [ Α Β Γ | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| : οὐδεμια γαρ αἰτια του εἰναι αὐτον ἐν τῳ λογῳ σημαινεται . ἀλλ ' οὐδε δια τι τουτ ' ἐστι | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| πεπονθοτων ἀγανακτειν . ἡ δικη δε ὡν τινες ἀδικουσι πολλακις τεινεται και ἐφ ' ἁπασαν πολιν . ἐνοσησαν μεν Ἀθηναιοι | ἀγαπων με τους λογους μου οὐ τηρει : και ὁ λογος ὁν ἀκουετε οὐκ ἐστιν ἐμος ἀλλα του πεμψαντος με |
| τα παρισθμια παραλυσαντες μυς , ὑφ ' ὡν ἡ φαρυγξ τεινεται , προπαραλελυμενων δηλονοτι των κλειοντων τον λαρυγγα . κἀν | ἐμε ζητειτε , ἀφετε τουτους ὑπαγειν : ἱνα πληρωθῃ ὁ λογος ὁν εἰπεν ὁτι Οὑς δεδωκας μοι οὐκ ἀπωλεσα ἐξ |
| , της ὀπισθιου κοιλιας πεπονθυιας του ἐγκεφαλου ἑπεται , ἠτοι ποιας τινος δυσκρασιας , ἠ τινος χυμου ἐκει που συρρυεντος | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| ἐπιστημας ἐν ταις πολεσιν εἰναι προσηκει , και τινας ἀνθρωπους ποιας ἐπιστημας δεον μανθανειν και μεχρι τινος , μονης της | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| ἐναυσασθαι . ὁσοις δε το ζην δια κακουργηματων ἠλαθη , ἀγονται προς Ἐρινυων ἐπ ' ἐρεβος και χαος δια Ταρταρου | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| πλεγμα σκευοφορον στρατιωτικον ὁ γυλιος , εἰς ὁ τας τροφας ἀγονται οἱ στρατιωται . ἐστι δε και ζῳον , ὁ | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| του σωματος την ψυχην ἐχοντα : τα δε πορρω του ὑμενος θνητα , πλεον ἐχοντα της ψυχης το σωμα : | εἰμι . και συνομιλων αὐτῳ εἰσηλθεν , και εὑρισκει συνεληλυθοτας πολλους , ἐφη τε προς αὐτους , Ὑμεις ἐπιστασθε ὡς |
| μεταξυ του δερματος και του περικρανιου μυος και του περικρανιου ὑμενος ἠ ὑπο τον περικρανιον ὑμενα , μεταξυ αὐτου και | μετανοωσιν , και δαιμονια πολλα ἐξεβαλλον , και ἠλειφον ἐλαιῳ πολλους ἀρρωστους και ἐθεραπευον . Και ἠκουσεν ὁ βασιλευς Ἡρῳδης |
| μυος ὁ ἀν εὑρῃ . * νυχηβορου : λαθροφαγου * εἰδεται : φαινεται * αἱμαχθεντος : τρωθεντος ὑπο κραντηρος : | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| εἰ δ ' ὑμεις πολεμοιο μεθησετε λευγαλεοιο , νυν δη εἰδεται ἠμαρ ὑπο Τρωεσσι δαμηναι . ὠ ποποι ἠ μεγα | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| , Δεκιε , οὐτε περι πολιτων ἐκδοσεως οὐτε περι ἀλλου χρηματος ὡν ἡμιν πρακτεον οὐδενος : οὐδε ὀθνειᾳ φρονησει νεων | κυριε : πρωτον δε ἐπιτρεψον μοι ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων |
| μνων “ . εἰ δε οὑτως εἰποις : ” του χρηματος “ ἀντι του ” βαβαι της παρανομιας “ , | και οἱ ἑξ ἀδελφοι οὑτοι , και εἰσηλθομεν εἰς τον οἰκον του ἀνδρος . ἀπηγγειλεν δε ἡμιν πως εἰδεν τον |
| τουτο παντελως μικρον δια το τον περιβολον ἐχειν μη πλειω δυειν σταδιων , κατα δε την ἐρυμνοτητα θαυμαστον : ἐπι | δει οὐν των συνελθοντων ἡμιν ἀνδρων ἐν παντι χρονῳ ᾡ εἰσηλθεν και ἐξηλθεν ἐφ ' ἡμας ὁ κυριος Ἰησους , |
| Λακωνικης , ἱνα μη Ταραντινοι γειτνιωτες ἐπιπηδησαιεν τῳ τοπῳ . δυειν δ ' οὐσων πολεων , του Μεταποντιου ἐγγυτερω [ | δε ἐγερθεις παρελαβεν το παιδιον και την μητερα αὐτου και εἰσηλθεν εἰς γην Ἰσραηλ . ἀκουσας δε ὁτι Ἀρχελαος βασιλευει |
| οἱϲ αὐτικα και νοτιδεϲ δια παντοϲ του ϲωματοϲ ἠ ἱδρωτεϲ ἐπιγιγνονται , ὡϲτε και θαρρων τιϲ τουτουϲ λουοι τῃ τεταρτῃ | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| ἑλκος ἐγγενηται : και λειεντεριαι και ὑδρωπες τελευτωσι τοισι νοσευμασιν ἐπιγιγνονται : οὐ γαρ ἀποξηραινονται αἱ κοιλιαι ῥηϊδιως . Ἠν | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| καλουμενοι των κοχλιων ἀρειονες , οὑτοι μεν και ἀπατωσι και περιερχονται τινι φυσικῃ σοφιᾳ τους προειρημενους . των γαρ συμφυων | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
| : και οἱ τα ἱερα καθαιροντες περιστιαρχοι : ἐξωθεν γαρ περιερχονται μαχαιροφορουντες , ἑκαστου των ἱερων , οἰκιας περιλημμενοι δημοσιας | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
| ὁ νοτιωτερος των ἑπομενων λαμπρων , και ὁ προς μεσημβριαν κειμενος αὐτου ἀκατονομαστος και λαμπρος . Δυνει δε ὁ Ἐνγονασιν | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| τῳ θυρσῳ , και της Παρθενου ὁ ἀπ ' ἀρκτου κειμενος του δεξιου γονατος και του ποδος , ὡς ἡμιπηχιον | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| τῳ λογῳ προσβιβαζοντας . οἰδα δε και Σωκρατην δεικνυντα τοις συνουσιν ἑαυτον καλον κἀγαθον ὀντα και διαλεγομενον καλλιστα περι ἀρετης | τῳ κλινιδιῳ εἰς το μεσον ἐμπροσθεν του Ἰησου . και ἰδων την πιστιν αὐτων εἰπεν , Ἀνθρωπε , ἀφεωνται σοι |
| πολιν , λῃζομενῳ τε παντα και διαρπαζοντι και μεριζομενῳ τοις συνουσιν : ὁθεν αὐτῳ πολλοι των Νομαδων ἐπεφοιτων , μισθους | του ἱματιου αὐτου σωθησομαι . ὁ δε Ἰησους στραφεις και ἰδων αὐτην εἰπεν , Θαρσει , θυγατερ : ἡ πιστις |
| το ἐπισσυτος . ἑκατερως γαρ δυναται ὑποστιζεσθαι : ἐφορμωσα : ἐπερχεται : συ παρα κλῃθρα : παραιτειται την ἀκοην πολλακις | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| προστριβεται ] προσκολλαται . γρ . προσγινεται , ἐφεπεται , ἐπερχεται . . ζηλω ς ' ὁθουνεκα ] θαυμαζω σε | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| τε των εἰρημενων , και ἐπι τουτοισιν αἰτιη ἀδηλος και μερει και ὁλῳ , τινι τε και οὐτινι . Ἀποκρισιες | ὑποταξαντος αὐτῳ τα παντα . ὁταν δε ὑποταγῃ αὐτῳ τα παντα , τοτε [ και ] αὐτος ὁ υἱος ὑποταγησεται |
| δε ἀδελφην : και παρ ' ἑκατερᾳ ἀνεπαυετο ἐν τῳ μερει . και ἡ μεν ἠκολουθει στρατευομενῳ , ἡ δε | , ἱνα δι ' ἐμου το κηρυγμα πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . |
| . Οὐκουν εἰπερ ἡ ἰατρικη οἱα τε ἐστιν τον νοσουντα παυειν , φαινοιτο ἀν ἡμιν ἐνιοτε και ἡ ἰατρικη των | παρεδοθη ἀνεχωρησεν εἰς την Γαλιλαιαν . και καταλιπων την Ναζαρα ἐλθων κατῳκησεν εἰς Καφαρναουμ την παραθαλασσιαν ἐν ὁριοις Ζαβουλων και |
| : ὡς οὐδε νυν δι ' ἐνιαυτου δικαζοντες ὑπαρχουσιν ὡστε παυειν τους ἀδικουντας ὑπο του πληθους των ἀνθρωπων . φερε | ' ὀναρ ἀνεχωρησεν εἰς τα μερη της Γαλιλαιας , και ἐλθων κατῳκησεν εἰς πολιν λεγομενην Ναζαρετ , ὁπως πληρωθῃ το |
| , μεγαλα δε και ὀνομαστα . οὑς δε ἠ φιλους ἡγειται ἠ ἐχθρους , φανερως και μισει και φιλει : | ἐν τῃ ἰδιᾳ πατριδι τιμην οὐκ ἐχει . ὁτε οὐν ἠλθεν εἰς την Γαλιλαιαν , ἐδεξαντο αὐτον οἱ Γαλιλαιοι , |
| ἐκτισεν . Ἀμφιονος ] του λυρικου . των ὀμματων τιμιωτεραν ἡγειται την ἀρχην . πλεον δε ὀμνυει εἰς την αἰχμην | θειῳ , ὁ ἐστιν ὁ θανατος ὁ δευτερος . Και ἠλθεν εἱς ἐκ των ἑπτα ἀγγελων των ἐχοντων τας ἑπτα |
| και ἐπην αὐανθῃ , ποιουσιν ἐξ αὐτου ἀλευρα , και προσφερονται ταυτα οὐ μαξαντες οὐδ ' ὑδατι δευσαντες , ἀλλα | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| ὁτι και τον ἀκρατον οὐχ ὁμοιως οἱ νυν τοις παλαι προσφερονται . νυν μεν γαρ ἀχρι του σωμα και ψυχην | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| του συλλογισμου , ἡ δε προς το ῥητον γινεται το προκειμενον : διαφερει δε και τῳ ὀνοματι : ἡ μεν | και ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω |
| τῳ ι γραφεται , τον αὐτον δη τροπον και το προκειμενον σχημα ἠν το αὐτο παθος ἀναδεδεγμενον , ἀφ ' | λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : τουτο το βιβλιον ὁ ἑωρακας , γεγραμμενα εἰσιν τα ἐν τῳ οὐρανῳ |
| νυ γραμματων . Και ὁλως το νυ δι ' εὐφωνιαν ἐφελκονται οἱ Ἀττικοι Δημοσθενην λεγοντες και Σωκρατην . τῃ διανοιᾳ | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| ἠδη τας ὡρισμενας ἐκκλησιας παρεληλυθεναι . [ , ] ἐτι ἐφελκονται νοηματα και ὑποστασεις ὑποστασεις καλουνται τα σχηματα τα οἱονει | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| . καρτα ] λιαν . . το μελλον ] ὁ πεισεται . . οὐκ ἀκοσμως ] οὐ ταραχθεντες προς τον | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| λεξει δεινον εἰναι , εἰ ὁ μεν μηνυτης τα ἐσχατα πεισεται , οἱ δε μηνυθεντες των αὐτων ὑμιν ἐπιτιμοι ὀντες | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| ὑγρος ψυχρος ἀρχεται κρυους , ἐξ οὑ νεφη εἰς ὑψος αἰρονται θεειν , ὑειν ὁλῃ τε γαιᾳ καρπους ἐκφυειν , | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| , ἀφ ' ὡν οἱ τε πυρετοι και αἱ διψαι αἰρονται . γιγνονται μεν οὐν δια ταυτα . ἐν δε | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |