| τον ὀνειρον τουτον και παις ὡραιος , και πορνοι γενομενοι πολλους ὑποδεξονται . και δικαζομενος τις ἐπι τουτῳ τῳ ὀνειρῳ | εἰμι . και συνομιλων αὐτῳ εἰσηλθεν , και εὑρισκει συνεληλυθοτας πολλους , ἐφη τε προς αὐτους , Ὑμεις ἐπιστασθε ὡς |
| ὁστις ἀν τοιουτος τυραννος ᾐ : οἰμαι δε και τους πολλους εἰναι τουτων των παραδειγματων ἐκ τυραννων και βασιλεων και | μετανοωσιν , και δαιμονια πολλα ἐξεβαλλον , και ἠλειφον ἐλαιῳ πολλους ἀρρωστους και ἐθεραπευον . Και ἠκουσεν ὁ βασιλευς Ἡρῳδης |
| οὐνομα Θωνιτις , ἡς ἑλκεται ἐς μυχα Τιγρις , δυνων πολλος ἐνερθε : παλιν δ ' ἐξαυτις ἀνασχων , ὀξυτερον | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| ᾠδον ἐξειλεν , ἐπιτεμων τα ποιηματα τον τροπον τουτον : πολλος δ ' ἱμεροεντα χορον περιισταθ ' ὁμιλος τερπομενος : | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| κρισεις βεβαιας εἰναι προς τε τους Θετταλους ἐπρεσβευσαν και τους ἀλλους Ἀμφικτυονας ἀξιουντες κοινῃ πολεμησαι τοις Φωκευσι . ψηφισαμενων δε | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| ἐνδοθεν παντας ἐξηγε φεροντας οἰνον , ἀλφιτα , ἀλευρα , ἀλλους δ ' ἐλαυνοντας βους , αἰγας , οἰς , | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| , ὠ ἀνδρες , οἰκειοι ἐοντες ὡς εἰπειν , ἀληθως πολλοισιν ὑμεων και πολιων ὑμετερων γινωσκομαι ὡς τυπῳ εἰπειν . | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| κακον . ἀλλ ' ὁμως ἀρηξομεν σοι . και μαχηι πολλοισιν εἱς ; εἰσοραις τευχη φεροντας τουσδ ' ; ὀναιο | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| ὁδε ὁ ἀνηρ , ὑπερ ὁτου μεν ἑτερου την ὁμιλιαν ἀναινεται ἡ θηλεια οὐκ ἐχειν σαφως εἰδεναι , τεκμαιρεσθαι δε | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| και εὐδιος ἀμμιν ἱκανοις μετρον ἀγων : οὐ γαρ τις ἀναινεται ἐργον ἐρωτος . παντῃ μεν κρατεεις , παντῃ δε | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| διατριβων λογους τινας διαλεκτικους ἠρωτηθη προς Στιλπωνος : και μη δυναμενος παραχρημα διαλυσασθαι , ὑπο του βασιλεως τα τε ἀλλα | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| λογου χρειαν ἐχει . ἐπιτηδειοτατος προς φιλιαν ὁ πλειστα ἀδικεισθαι δυναμενος και φερειν . ταχος και ἐπειξις ἀπεστω του ἐσθιειν | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| καταταθεντα μαλλον ἠ ὡς ἐδει , οἱ δε πλειστοι ἡσσον τεινονται ἠ ὡς δει . Χρη δ ' , ἐπην | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| ἐν τῳ λουτρῳ χρησιμος ἐστιν ἡ του καμνοντος ἡσυχια : τεινονται γαρ ἐν ταις κινησεσιν οἱ μυες , τεινομενοι δ | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| , και δια τουτο και ἀλληλοις ἀει ὁμοιοι εἰσι και διαμενουσιν ἐν τῃ φιλιᾳ : και οὐτε δεονται φαυλων οὐθ | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| ἐχουσιν ἐξουσιαν οἱ δεσποται βιαιως ἀπαγειν , και μεχρι τουτου διαμενουσιν ἀσινεις , μεχρι ἀν ἐπι διωρισμενοις φιλανθρωποις πεισαντες οἱ | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| ἀνθιστᾳ ἑτερον τι εὐεργετημα δι ' αὐτου του ἀδικη - ματος πεπραγμενον . ἀν δε εἰς τι των ἐξωθεν , | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| : περιφραστικως τον μανδραγοραν . ματεισθαι : ζητεισθαι . και ματος ἡ ζητησις λεγεται . μωμητεον : μεμπτεον . και | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| πληθει πολλαι κατα μερη , και οἱ κηρυκες και οἱ ἐπισταται περιθεοντες ἠπειγον . οἱ δε σοβαρως ἀλληλοις ἐπῃεσαν μετα | το κριμα της πορνης της μεγαλης της καθημενης ἐπι ὑδατων πολλων , μεθ ' ἡς ἐπορνευσαν οἱ βασιλεις της γης |
| πραγματος , δηλον ὁτι ταυτα ἐγνωκως και τα του ἑνος ἐπισταται , ἠτοι του προσωπου ἠ του πραγματος : ἀμφοιν | οὐσα ἐν ῥυσει αἱματος δωδεκα ἐτη και πολλα παθουσα ὑπο πολλων ἰατρων και δαπανησασα τα παρ ' αὐτης παντα και |
| , και τῃ τουτων διαφορᾳ , ἐπογδοῳ . την δε προβασιν ἀναγκῃ τινι φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| τετρασι τελειοις ἀριθμοις , οἱ συνιστανται ἐντος δεκαδος ἰσοι κατα προβασιν τοις ἀπο μοναδος συνεχεσι , μεχρις ἀν εἰς τετραδα | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| ἐκτισε τας Θηβας , ὁ δε την λεγομενην Κιλικιαν . πολιται ] ὠ Θηβαιοι . τα δια του της μακραν | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| σοι μεν ἑδρα θειοισι μετ ' ἀνδρασι : τον δε πολιται τιμασευντι πατρος μνωμενοι ὡς ἀγαθου . Ἠλθε και ἐς | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| του συλλογισμου , ἡ δε προς το ῥητον γινεται το προκειμενον : διαφερει δε και τῳ ὀνοματι : ἡ μεν | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| τῳ ι γραφεται , τον αὐτον δη τροπον και το προκειμενον σχημα ἠν το αὐτο παθος ἀναδεδεγμενον , ἀφ ' | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| ἀπτως του ἀπτωτος ὠ ἀπτως . Προσκειται δια καθαρου του τος κλινομενα δια το τιμης τιμηντος και φθογγης φθογγηντος : | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| συστελλει το α και τῳ μ παραληγεται και δια του τος κλινεται , θεμα θεματος , δωμα δωματος : το | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| αὐτου και των ὑποκειμενων ἑκαστον , περι ἁ ᾑ ἀνθρωπος καταγινεται . πασαι μεν γαρ αἱ τεχναι ἀνθρωπου εἰσιν , | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ἀν μελος ἀπετελειτο . ἡ δε γεωμετρια περι ἀκινητον μεγεθος καταγινεται και περι τα σχηματα της γης , ἡ δε | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| μεν γαρ ἀλλων φυτων τε και ζῳων οὐτε αἱ εὐφοριαι ἐπαινεται οὐθ ' αἱ κακοπραγιαι ψεκταιτας γαρ ἐφ ' ἑκατερα | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| , ὁτι “ Ὠ θαυμασιε , παντων ὑμων , ὁσοι ἐπαινεται φατε δικαιοσυνης εἰναι , ἀπο των ἐξ ἀρχης ἡρωων | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| ἐπι την δυσιν φερηται ἠ οὑ ἀν ὁ τοπος χειρον διακειται , προτελευτησει . ἐαν αὐξομενη ᾐ ἡ Σεληνη και | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| του παρα των θεων χολου τα κατ ' ἐμε κακως διακειται . ταυτα δε λεγει προπετειαν ἑαυτης καταγινωσκουσα . κατεμεμψατο | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| πινακων ὑπογραφειν ἁρμοζει ; Ἐκθεσις πασων των ὑπογραφων , αἱς περιεχονται Εὐρωπης πινακες ι , χωραι λδ πολεις ριη , | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| του Μελανθου , οἱ δε και συναμφοτερους . Ἀλλα γαρ περιεχονται του οὐνοματος μαλλον τι των ἀλλων Ἰωνων , ἐστωσαν | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| και ἐπην αὐανθῃ , ποιουσιν ἐξ αὐτου ἀλευρα , και προσφερονται ταυτα οὐ μαξαντες οὐδ ' ὑδατι δευσαντες , ἀλλα | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| ὁτι και τον ἀκρατον οὐχ ὁμοιως οἱ νυν τοις παλαι προσφερονται . νυν μεν γαρ ἀχρι του σωμα και ψυχην | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| ἀπωλοντο γαρ . . περσονομουνται ] κατα τους Περσων νομους διαγουσιν : ἀπωλοντο γαρ . . δασμοφορουσι ] τελη φερουσι | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| ταις εὐορκιαις , ἠτοι τοις ἀγαθοις τροποις και ἠθεσι , διαγουσιν αἰωνα . Οἱ δε εἰ . . , δηλονοτι | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| εὑρεθεισαν , το δ ' ἐργον καταπεπληγμαι , καιτοι μηδε πολλοστον μερος αὐτου δυνηθεις ἰδειν , ἀπο δε του φανεντος | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| λεγουσι τυραννειν αὐτον ἐθελειν . ταυτα δε παντα οὐδε το πολλοστον ἀν εἰη μερος των ἀνιωντων αὐτους . εἰ γουν | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| βοων κεκτημενου , πολλας δε ποιμνας , πολλους δε και καλους ἀγρους , πολλα δε ἀλλα χρηματα , ξυμπαντα δε | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| πυργων καθεστωτας . ἐμπηγνυμενων δε εἰς τας ἀσπιδας τουτων και καλους ἐχοντων προσδεδεμενους εἱλκον προς ἑαυτους ἐπιλαμβανομενοι των καλων . | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| πραττεται δε και κατασκευαζεται τουτο , ὁπως ὑμων μεν οἰκοι μενοντων , ἐξω δε μηδεμιας οὐσης τῃ πολει δυναμεως , | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| του τε γαρ χωριου το δυσεμβατον ἡμετερον νομιζω , ὁ μενοντων μεν ἡμων ξυμμαχον γιγνεται , ὑποχωρησασι δε καιπερ χαλεπον | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| εἰ δε χρονιϲοι , και αὐτου του δερματοϲ ἁπτεται , καιομενον δε λεπτομερεϲτερον γινεται . Ἀρτεμιϲιαι ἀμφοτεραι θερμαινουϲι μεν κατα | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| οὑ ἀπαγγελθεντος αὐτῳ , μεσουσης της θυσιας , το μεν καιομενον ἱερειον καταλιπειν λεγεται , ἐλθειν δε προς θαλασσαν ταραχθεντα | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| ὁ Πρωτευς , λεγων ὁτι : Ἐγω εἰ μη περι πολλου ἡγεομην μηδενα ξεινων κτεινειν , ὁσοι ὑπ ' ἀνεμων | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| ἑως ὁ των περιεστηκοτων ἐπαινος ἐπαυσατο πολυς τε και μεχρι πολλου γενομενος , λεγει προς αὐτον : Ἀλλ ' ἐγωγε | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| οἱ βοας ἐκταμεν ἡμεις . αὐτικα δ ' ἀθανατοισι μετηυδα χωομενος κηρ : Ζευ πατερ ἠδ ' ἀλλοι μακαρες θεοι | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| ἐξεσσυτο πατρης , οἱος Ἀρης , ὁτε μωλον ἐσερχεται αἱματοεντα χωομενος δηιοισι , μεμηνε δε οἱ μεγα θυμος , και | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| οὐκ ἀπο του ἰσου παρεσκευασαντο : ἐπειτα ᾡ μαλιστα πιστευοντες προσερχονται , ὡς προσηκον σφισιν ἀνδρειοις εἰναι , οὐ δι | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| τους μεν οὐν ἀλλους , ὁσοι προς τα κοινα δικαιως προσερχονται , κἀν δεδωκοτες ὠσιν εὐθυνας , την ἀειλογιαν ὁρω | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| πονεουσιν ἐς το κοινον : οὐδε τι ἀλλο ἀναγκης ἁπλως ἐπειναι τοισι σοφιστῃσιν , ὁτι μη θυειν τας θυσιας τοισι | του τοπου αὐτης , ἐαν μη μετανοησῃς . ἀλλα τουτο ἐχεις , ὁτι μισεις τα ἐργα των Νικολαϊτων , ἁ |
| αὐτῳ Ἀσσυρια γραμματα : οἱ μεν Ἀσσυριοι και μετρον ἐφασκον ἐπειναι τῳ ἐπιγραμματι , ὁ δε νους ἠν αὐτῳ ὁν | , Κυριε , προς τινα ἀπελευσομεθα ; ῥηματα ζωης αἰωνιου ἐχεις , και ἡμεις πεπιστευκαμεν και ἐγνωκαμεν ὁτι συ εἰ |
| Ἀπολλωνιατις δε ὑστερον προσαγορευθεισα . ἀπο των ἀρκτων δ ' ὑπερκεινται ἀμφοιν προς ἑω Ἐλυμαιοι τε και Παραιτακηνοι , λῃστρικοι | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| Ταπουρεοι : των δε Ἀναρεων ὀρων και του Ἀσκαταγκα ὀρους ὑπερκεινται οἱ ὁμωνυμοι Σκυθαι , Ἀναρεοι μεν ὑπο τους Ἀλανορσους | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| μονων συνισταται και ὁ διπλους ἐκ προσωπων , ὡσπερ ὁ προκειμενος : πραγμα γαρ παντελως οὐκ ἐχει κρινομενον : οὐτε | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
| * τοιουτος γαρ ἠν ὁ της Ἱπποδαμειας γαμος ἐν κοινῳ προκειμενος ἠτοι προτεθειμενος τῳ βουλομενῳ . * ἐμελετησε . του | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
| οὐσαν ἱκανην παιδευειν και δια τουτο σοφωτερους ἐσομενους , ἐαν ἐπιστωνται πολεων τε και ἰδιωτων πολεμους τε και ἐχθρας και | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| ποιησειν : ὁταν δ ' ἐπι τουτους ὡν ἀν σαφως ἐπιστωνται ἡττους ὀντες , πασαν ὁσην ἀν ἐχωσι δυναμιν ἀγουσιν | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| μυος ὁ ἀν εὑρῃ . * νυχηβορου : λαθροφαγου * εἰδεται : φαινεται * αἱμαχθεντος : τρωθεντος ὑπο κραντηρος : | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| εἰ δ ' ὑμεις πολεμοιο μεθησετε λευγαλεοιο , νυν δη εἰδεται ἠμαρ ὑπο Τρωεσσι δαμηναι . ὠ ποποι ἠ μεγα | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| προς τε τους ἀλλους ἀνθρωπους και τἀλλα ἀνθρωπινα πραγματα ὁμοιως διακεινται , και οὐτε ὡν δεονται ἰσασιν οὐτε ὁ τι | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| , και τους ἐπι των ἀσθενουντων λεγοντας , ὁτι κομψοτερον διακεινται , μεμφονται . ἀλλα Πλατων Πολιτειας τεταρτῳ Κομψους οὐ | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| κατα θλαϲιν προκεκριται : οἱ γαρ τεθλαϲμενοι ποτε και ϲυνουϲιαϲ ὀρεγονται μερουϲ τινοϲ , ὡϲ ἐοικε , των διδυμων ἐν | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| διαφερονται δε και ὁταν ἑτερα γενηται αὐτοις και μη ὡν ὀρεγονται . τινες τον Ἀλεξανδρον λεγουσιν εἰναι τον ἐπαγγειλαμενον τῳ | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| τουτο ἠδη ἐμον ἐργον ἐστιν . οὑτως τοινυν το μεν προηγουμενον και ἐπι του βιου ἐργον ἐκεινο : διελε τα | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| κεφαλαια . και ἐστιν αὐτων το συμφερον ἐξεταζομενον και το προηγουμενον μερος , ποτερον χρη μενειν ἐν Ὀλυνθῳ την δυναμιν | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| ταυτα και ἐν ὑγιαινουσι τοισιν ἀνθρωποισιν ἀπεργαζεται , και ἐν καμνουσιν . Τουτο μεν , εἰ τις θελει ὑγιαινων χειμωνος | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| τῃ ἀκμῃ ἀναπαυεται ἡ φυσις και αἱ δυναμεις , ἐπειδη καμνουσιν ἐν τῃ ἀρχῃ και ἐν τῃ ἀναβασει , ἐν | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| παλη . μη σπευδε : μη ἐπειγου ὡσπερ ὑπο φλογος καιομενος . παροιμια : μη σπευδε , οὐ γαρ ἐπι | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| πασαν ὡραν . Ἀπολλων δε και αὐτος της παιδος ποθωι καιομενος ὀργηι τε και φθονωι εἰχετο του Λευκιππου συνοντος και | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| οἱαν συμβεβηκε Σαρραν εἰναι , την ἀρχουσαν ἀρετην : και πειθεται γε ὁ σοφος Ἀβρααμ αὐτῃ παραινουσῃ ἁ δει : | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| ἐν τῳ φεροντι . πειθομενος δε οἱς ψηφιζῃ περι ἡμων πειθεται μεν ἀγαθῳ , εἰ πειθεται δε περι τοιουτου , | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| Ἀμφιτρυωνος : ἀντι πατρωνυμικου του Ἀμφιτρυωνιδου : οὐ γαρ Ἀμφιτρυωνι ἀγεται ὁ ἀγων . ὡς δε Ὁμηρος λεγει Ὑπεριονος Ἠελιοιο | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| . ἡ δε Σικυων Βοιωτιας [ ἐν ᾑ τα Πυθια ἀγεται . και ἐν Αἰγινῃ τα Δελφινια και Αἰακεια ] | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| ἀπιστον ὀρνιθα ἀπ ' ἀνδρος . κατα τουτο της χωρας φαινεται πυργος Τιμωνος , ὁς μονος εἰδε μηδενα τροπον εὐδαιμονα | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| δοξαν σεμνον ἐστι . της ἀληθινης δ ' ἀρετης καλλιστα φαινεται τα μαλιστα φαινομενα , και των ἀγαθων ἀνδρων οὐδεν | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| ἐν Λιβυῃ χιλιαρχουντος ἐτι , μεμνημενοι και παραβαλλοντες αὐτα τοις παρουσιν των τε ἐπεσταλμενων σφισιν ὑπο των ἐκ στρατοπεδου φιλων | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| ἐνετυχομεν , οὐκ ὀλιγοις δε και πρεσβευταις ἀπο της Αἰθιοπιας παρουσιν εἰς λογους ἀφικομεθα : παρ ' ὡν ἀκριβως ἑκαστα | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| Ἐν δε τῳ μεταξυ χωρῳ τουτῳ ἡ τε Πλατεα νησος ἐπικειται , την ἐκτισαν οἱ Κυρηναιοι , και ἐν τῃ | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| . Τῃ δε Ἀχολλῃ και τῃ Ἀλιποτῃ και τῃ Κιδιφθῃ ἐπικειται Κερκινα ἡ νησος , ἀπεχουσα σταδιους ρκʹ . Ἀπο | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| ἀκρατου δε σχεδον ἁπαντες και μαλισθ ' οἱς το πραγμα ἀσκειται : πιοντες γαρ ἐτι διψωσι και ἀρχονται μεν ἀπο | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| ἐννοων , και βουλομενος πολλους ὑμιν πολιτας τοιουτους γενεσθαι . ἀσκειται γαρ ἀει , φησι , το τιμωμενον , ἀμελειται | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| ἀτροφουσι σχεδον . Δια τι των παραλυθεντων μερων τα μεν ἐπεκτεινεται , τα δε συστελλεται και συνελκεται ; ὁτι το | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
| , χωρις της αὐτος : αὑτη γαρ ἀναφορικη οὐσα οὐτε ἐπεκτεινεται οὐτε μονως ὀρθοτονειται : ἐκεινοσι γαρ και οὑτοσι δεικτικως | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
| λογῳ την ὑμετεραν ζηλωσω σπουδην , δευτεραν ἀσφαλειαν την του χωματος ἐξευρες διωρυχην , ὡς ἀντι τειχους ἑτερου γεγενησθαι τον | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| . μετα δε ταυτα οἱ μεν Τυριοι την αὐξησιν του χωματος εὐλαβηθεντες ἐπληρωσαν πολλα των ἐλαττονων σκαφων ὀξυβελων τε [ | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| ἐκαλειτο τριων διεσεων ἀσυνθετων ἀνεσις , σπονδειασμος δε ἡ ταὐτου διαστηματος ἐπιτασις , ἐκβολη δε ε διεσεων ἐπιτασις : ταυτα | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| κατα το ἑξης ἐλαττονες εἰσιν . εἰληφθω δη του Κ διαστηματος ἐλαττον το ΕΛ , και δια του Λ τῃ | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| Κοιντος τις συνηθειαν ἐχων προς αὐτον προσεπεσε τοις γονασιν αὐτου δεομενος μηδεν βιαιον ἠ ἀνηκεστον πραξαι κατα της πατριδος . | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| ; Οὐ γαρ δεομενος οὐδεν ἐκκαλεις ἐμε . Ἐγω οὐ δεομενος ; Ἐπιτετριμμενος μεν οὐν . Ἀπειμι . Μη δητ | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| ᾐ μοναδων ἡ κυβικη πλευρα , τοσουτων δακτυλων την του τρηματος διαμετρον ποιειν προσθεντα ἐτι το δεκατον μερος της εὑρεθεισης | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| ὀρχουμενης μου της γυναικος ἑσπερας ἡ βαλανος ἐκπεπτωκεν ἐκ του τρηματος . Ἐμοι μεν οὐν ἐστ ' εἰς Σαλαμινα πλευστεα | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| κατερρυηκε τῳ ναῳ και ἀγαλμα οὐδεν ἐλειπετο : βασιλευσι δε ἀνειται Ῥωμαιοις . ἐστι δε της στοας ὀπισω της ἀπο | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| συνῳκοδομηται θωρακιου τροπον , το δε ἀχρι τεγους ἀναγειον ἀχανες ἀνειται , δυοιν ἑνεκα , του τε την πρεπουσαν αἰδω | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| ὀρεσι και τῃ Λιγυστικῃ , περαν δε το λοιπον . οἰκειται δε το μεν ὑπο των Λιγυστικων ἐθνων και των | μαχαιρα ; καθως γεγραπται ὁτι Ἑνεκεν σου θανατουμεθα ὁλην την ἡμεραν , ἐλογισθημεν ὡς προβατα σφαγης . ἀλλ ' ἐν |
| μεμνησθαι : ὡν δ ' Ὁμηρος μεμνηται Καλλιαρος μεν οὐκετι οἰκειται , [ εὐηροτον δε νυν ἐστι ] πεδιον : | πνευμα το ἁγιον του θεου , ἐν ᾡ ἐσφραγισθητε εἰς ἡμεραν ἀπολυτρωσεως . πασα πικρια και θυμος και ὀργη και |
| πανηγυριν τῳ θεῳ και τους ἀγωνας αὐτος διατιθεναι . περι μεντοι των ἱερων χρηματων ὁπως μεν διενοειτο ἐτι και νυν | Πορευθεντες ἑτοιμασατε ἡμιν το πασχα ἱνα φαγωμεν . οἱ δε εἰπαν αὐτῳ , Που θελεις ἑτοιμασωμεν ; ὁ δε εἰπεν |
| , και ἑτερου δια των βραγχιων αὐτοις ἐσθοροντος , εἰτα μεντοι τεθνηκασι και παραχρημα ἀναπλεουσιν . οἱ τοινυν δεινοι τα | παντες γαρ αὐτῳ ζωσιν . ἀποκριθεντες δε τινες των γραμματεων εἰπαν , Διδασκαλε , καλως εἰπας : οὐκετι γαρ ἐτολμων |
| ὁ νοτιωτερος των ἑπομενων λαμπρων , και ὁ προς μεσημβριαν κειμενος αὐτου ἀκατονομαστος και λαμπρος . Δυνει δε ὁ Ἐνγονασιν | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| τῳ θυρσῳ , και της Παρθενου ὁ ἀπ ' ἀρκτου κειμενος του δεξιου γονατος και του ποδος , ὡς ἡμιπηχιον | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| εἰ και μη γνωμῃ , ἀλλ ' ἀναγκῃ το ἐπιον ἀμυνονται κακον , ἐπειδαν δε μικραν ἐλπιδα του σωζεσθαι λαβωσιν | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| τας ἐριστικας ἐνιων ἁμιλλας ἀπανταν ἐμπρεπες , οἱς τους ἐναντιους ἀμυνονται πεπορισμενοις ἐξ ἑτοιμου , τοις δε προτεροις οὐδεμια ἀσφαλεια | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| κοιρανοις τιθου : σεβειν δε τους κρατουντας ἀρχαιος νομος . ὀντων δε παιδων και πεφυκοτος γενους καινους φυτευσαι παιδας ἐν | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| το πρωτον σοφισμα των την ῥητορικην ἀνατρεποντων και των μη ὀντων δεικνυοντων αὐτην , τοιουτος δε και ὁ του σοφισματος | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| ἡδυ αὐτῳ δοκει και μεγα φρονει ἠν λεγηται ὡς οὐ παντος ἀνδρος ἐστι συνιδειν ἁ περι των ἰδεων ὀξυδορκει . | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| κακιαν λεγοι εὐπαθη γουν και εὐκινητον εἰναι την κακην ἀπο παντος εἰς ἁπαν κακον φερομενην , εὐκινητον μεν εἰς ἐπιθυμιας | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| τῳ τροπαιῳ μετα την χαριν φιλοτιμησασθαι , και τῃ τρυφῃ τους πονους ἀντεξετασαι του πενητος , ταυτ ' ἐνοουν , | πιστις σου σεσωκεν σε . Ἐπερωτηθεις δε ὑπο των Φαρισαιων ποτε ἐρχεται ἡ βασιλεια του θεου ἀπεκριθη αὐτοις και εἰπεν |
| ἐλευθερους δ ' ὑπαρχοντας την ἰσοτητα τιμαν ἐν πασι . τους γαρ μαθοντας μηθ ' ὑπερεχειν μηθ ' ὑποπιπτειν ἀλλοις | ἀλλα θεῳ τῳ δοκιμαζοντι τας καρδιας ἡμων . οὐτε γαρ ποτε ἐν λογῳ κολακειας ἐγενηθημεν , καθως οἰδατε , οὐτε |
| ἐθυσε την βουν Ἀθηνᾳ και τῃ Αἰγυπτιᾳ φωνῃ ταυτην ἐτιμησεν ἐκει Ὀγκαν . ὁθεν οὑτως και αἱ πυλαι ὠνομασθησαν , | δουλοι και ἐλευθεροι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : καθως προειπεν ὁ προφητης Δαυιδ |
| ψυχῃ εἰς Ἰνδικην πορευθηναι , και ταχυτερον σου της κελευσεως ἐκει ἐσται . μετελθειν δε αὐτῃ κελευσον ἐπι τον ὠκεανον | αἰωνων ποταποι ἀναστησονται ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : πασα φυσις ἀνθρωπινη τριακονταετης ἀναστησεται |
| μετα , ὑπερ , ὑπο . πτωσεσι δε ταις πλαγιοις συντασσονται ἑξ αἱδε , ἀμφι , ἐπι , προς , | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| ἐπεξεργασασθαι τε την αἰτιαν οὑτως ἐχουσαν . . Αἱ πλαγιαι συντασσονται ταις εὐθειαις μεταξυ πιπτοντος ῥηματος , οὑ τα της | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| πειραν εἰληφως οὑτως ὑπερδιατεινῃ ; ἰσως ἐπιπνοια τις μοι γεγονεν αὐτοματος και φορα της ψυχης τοιαυτη προς ὑμας : ἐκεινο | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| ὁ κοὐκ ἀφελκουσι . πλην ἐκεινο γε φανερον ὁτι ὡν αὐτοματος ἡ πηξις τουτων πλειων ἡ ἐπιρροη της ὑγροτητος . | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| γραμματα οὐκ οἰδεν και ἀναιρει με ; Δειλος πυκτης συνεχως παιομενος ὑπο του ἀντιδικου ἀνεβοησε : Δεομαι ὑμων , μη | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| και ἀπο μηχανης βεβλημαι , και λιθοις πολλαχῃ και ξυλοις παιομενος ὑπερ ὑμων και της ὑμετερας δοξης και του ὑμετερου | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| ἑαυτου , τι καλον ἡμιν ἐργον ἀπεργαζεται και ἀξιον του ὀνοματος ; “ ἰθι οὐν , εἰπε . Ἀλλ ' | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| εἰσπορευομενων των περι τον Ξισουθρον , ἐκβαντας ζητειν αὐτον ἐπι ὀνοματος βοωντας : τον δε Ξισουθρον αὐτον μεν αὐτοις οὐκ | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| μεντοι προπαροξυνομενα ὁτε περισσοσυλλαβως κλινεται ἀναγκαιως κατερχεται μιαν συλλαβην ὁ τονος : οὐκ ἐστι γαρ τασις προ τριων συλλαβων , | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| δε , και ὁ τυπος της φωνης και ἐτι ὁ τονος αἰτιοι εἰσι του μη δοκειν τον μεν και γαρ | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| τον Κινναν Ῥωμαιων περι συλλυσεως : οἱς ἀποκρισιν ἐδωκεν ὡς ὑπατος ἐξεληλυθως οὐ προσεδεξατο την ἐπανοδον ἐν ἰδιωτου σχηματι ποιησασθαι | δε οἱ βοσκοντες το γεγονος ἐφυγον και ἀπηγγειλαν εἰς την πολιν και εἰς τους ἀγρους . ἐξηλθον δε ἰδειν το |
| μηνων , ὡς ὁ κρατων ἐταξε . και ὁ μεν ὑπατος λαβων τα κομισθεντα και διαδους τῃ στρατιᾳ ποιειται τας | ἐξηλθεν συν τῳ Βαρναβᾳ εἰς Δερβην . Εὐαγγελισαμενοι τε την πολιν ἐκεινην και μαθητευσαντες ἱκανους ὑπεστρεψαν εἰς την Λυστραν και |
| Θεοκλος προς Ἀριστομενην εἰπε : τι ματην τονδε ἐχεις τον πονον ; ἁλωναι Μεσσηνην παντως ἐστι πεπρωμενον , συμφοραν δε | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| μαλιστα ἐν ταις καχεξιαις , και τοις μεν πλειστοις παρεχειν πονον , ἐνιοις δε και μη παρεχειν , και μαλιστα | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| τῳ μειζονι Α προς τας ἰδεας ἐλεγχοντες ὁτι οὐτε ἀριθμους δυνατον λεγειν αὐτας οὐτε ἑτερον τι τοιουτο , και ὁσα | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
| Α , Β ἐφαπτομεναι των τομων ἠχθωσαν και , εἰ δυνατον , συμπιπτετωσαν κατα το Λ , και ἡ ΑΒ | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
| ἀντιτυπον , τον δε ἐξελαυνομενον σιδηρον το πημα ἐπι πηματι κειμενον , κατα τοιονδε τι εἰκαζων , ὡς ἐπι κακῳ | : ὡν ἐστιν Ὑμεναιος και Φιλητος , οἱτινες περι την ἀληθειαν ἠστοχησαν , λεγοντες [ την ] ἀναστασιν ἠδη γεγονεναι |
| . Ἡ λεγομενη νυμφη οἱον μυωδες ἠ δερματωδες ἐστι συγκριματιον κειμενον κατα την ἀνωθεν των πτερυγωματων συμβολην , καθ ' | οἰδατε παντες . οὐκ ἐγραψα ὑμιν ὁτι οὐκ οἰδατε την ἀληθειαν , ἀλλ ' ὁτι οἰδατε αὐτην , και ὁτι |
| . αἱ θαλαττιζουσαι δε την γευσιν , σκληροσαρκοι καθεστωσαι , διδονται [ δε ] τοις ἀσθενεσιν . το δ ' | λυχνοι καιομενοι , και ὑμεις ὁμοιοι ἀνθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον ἑαυτων ποτε ἀναλυσῃ ἐκ των γαμων , ἱνα ἐλθοντος και |
| τῳ τε του Διος και τῳ της Ἀφροδιτης , ἑκαστῳ διδονται μοιραι ζʹ , τοις δε κακοποιοις , τουτεστι τῳ | . εἰπεν δε αὐτῳ , Ἀφες τους νεκρους θαψαι τους ἑαυτων νεκρους , συ δε ἀπελθων διαγγελλε την βασιλειαν του |
| μεν ὀξεωϲ θνῃϲκουϲι , οὐχ ἡκιϲτα δε ἐμπυοι και φθιϲιεϲ γιγνονται : τουτεων δε ἀϲθενεϲτερη ἡ ἀπο τηϲ τρηχειηϲ ἀρτηριηϲ | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| μορφας , δια τας μεταλλαγας των ὡρεων , ὁτι μεγαλαι γιγνονται και πυκναι , και θαλπεα τε ἰσχυρα και χειμωνες | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| Ὑποδωριον . ἁρμογη δε ἐστιν , ὁταν αὐλησας τον Φρυγιον τονον και ἐκτελεσας το τε ᾀσμα και τα κρουματα τελεως | ὁς λαλησει ῥηματα προς σε ἐν οἱς σωθησῃ συ και πας ὁ οἰκος σου . ἐν δε τῳ ἀρξασθαι με |
| προσκειται τρισυλλαβα δια το ὠφελεια : προ τελους ἐχοντα τον τονον , δια το θαλεια ἡ εὐωχια δια της ει | ἀληθινης , ἡν ἐπηξεν ὁ κυριος , οὐκ ἀνθρωπος . πας γαρ ἀρχιερευς εἰς το προσφερειν δωρα τε και θυσιας |
| ἑξης μερει της Μεγαλης Ἀρμενιας δια της αὐτης γραμμης μεχρι περατος , οὑ ἡ θεσις ἐπεχει μοιρας . . . | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| καλουσιν Ἑλληνες . το δε ἐστι τοιονδε : ἀπο του περατος του ἐπους ἐπιστρεφει των ἐπων το δευτερον ὡσπερ ἐν | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| εʹ δʹʹ μεʹ Ϛʹʹ Ἡ δε ἀρκτικη πλευρα , ἡς ὑπερκειται Ὠκεανος ὁ καλουμενος Κανταβριος , περιγρα - φεται οὑτως | ἀμην γαρ λεγω ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και δικαιοι ἐπεθυμησαν ἰδειν ἁ βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι ἁ |
| , πολεις δ ' ἐσχον Ἐρινεον Βοιον Πινδον Κυτινιον : ὑπερκειται δ ' ἡ Πινδος του Ἐρινεου , παραρρει δ | . λεγω γαρ ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και βασιλεις ἠθελησαν ἰδειν ἁ ὑμεις βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι |
| και δεσποται δουλων . ἐν μεν οὐν τῃ ἀμεινονι ταξει κρινονται γονεις , πρεσβυτεροι γαρ εἰσι και ὑφηγηται και εὐεργεται | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| καθυφηκαν τας γραφας , ἠγαγοντο τας ἀλληλων γυναικας , και κρινονται κακου βιου . Σωπατρου , Μαρκελλινου . Ἀκολουθως κἀνταυθα | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| ἱλαρος εἰς την Ἀλεξανδρειαν και την πατριδα κατελθειν δυνηθω . Γενομενος οὐν ἐν Διος πολειἀρχαιοτατην λεγω της Αἰγυπτου πολιν και | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| Ῥωμαϊκας δυναμεις συνηθροιζε και προς τον πολεμον αὐτας ἐξηρτυετο . Γενομενος δε περι την Καππαδοκων , τους ἀριστους ἁμα των | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| τεινῃς , την ὀδυνην ἑνι μοριῳ ἐπιφερεις και μεγαλα συμπτωματα διαδεχονται . δει οὐν και το ἀνω μερος και το | Βηθσαϊδα : ὁτι εἰ ἐν Τυρῳ και Σιδωνι ἐγενηθησαν αἱ δυναμεις αἱ γενομεναι ἐν ὑμιν , παλαι ἀν ἐν σακκῳ |
| : και ἀλλοι δε κατ ' ἀλλους τοπους δυναστευουσι και διαδεχονται τα ζωπυρα του πολεμου των πρωτων ἀει καταλυομενων . | και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐποιησεν ἐκει δυναμεις πολλας δια την ἀπιστιαν αὐτων . Ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| το γαρ περιωσια και των ὀντων λευσσεσκεν ἑκαστα και πραπιδων πλουτον και τα ἐοικοτα ἐμφαντικα μαλιστα της ἐξαιρετου και ἀκριβεστερας | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| ὁθεν και καταγειν ταυτην φασι τους μαγους . διδωσι δε πλουτον και τῳ ταυτην την ὡραν ἐπιτηρουντι . οὐδ ' | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| με οἰει , και ταυτα του σου πατρος κρειττω με ἡγουμενου χρηματων ; ὁτι δ ' ἀληθη λεγω , που | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| εἰς την ἀποικιαν την εἰς Σαρδονα κατα τον χρησμον . ἡγουμενου δε του στολου παντος Ἰολαου , και συνεστρατευμενου σχεδον | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| γενηται , ἡδονη προϲγιγνεται ἐπι τοιϲι πλειϲτοιϲι : οἱ δε μαινονται . ὁκωϲ δε και ἀπ ' ὁκοιων χωριων τα | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| ἐν Ποτνιαις περι Θηβας , ἐξ ἡς οἱ ἱπποι πινοντες μαινονται , ὡς ἱστορει Ἰσιγονος ἐν δευτερῳ ἀπιστων . Κρηνη | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| ἀλλ ' ἰδου παλιν εἰρηνης ἐργα : νειος γαρ αὑτη διαφαινεται τριπολος , οἰμαι , τις , εἰ τι χρη | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| λοιπον χυμα μεμφεσθαι δει και τοσουτῳ μαλλον ὁσῳ και χειρω διαφαινεται . Τα δε ἀμεινω δε προσϊεσθαι ἀρχης τυγχανοντα ἐπικρατειας | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| ' εἰς κορακας ἐκ της οἰκιας . ἀλλ ' οὐ περιοψεται μ ' ὁ θειος Μεγακλεης ἀνιππον . ἀλλ ' | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
| μαλθακων ἠ τι τῳδε ἐοικος εὐτρεπιζειν ὁσον την κλινην οὐ περιοψεται ἐπι την γην ῥιπτευμενην , ὡστε ψαυσαι τοισι προς | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
| οὐ θεμις οὐτε παρα των ὁρωντων ἀκουειν οὐτε ἀναγραφειν οἰομαι δειν , νεμεσω δε και τοις ἀλλοις , ὁσοι πλειω | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| ἐπιλαμβανουσα , ἀγχιβαθης , βαρυτατον ἐχουσα ὑδωρ , ὡστε μη δειν κολυμβου , ἀλλα τον ἐμβαντα και μεχρι ὀμφαλου εὐθυς | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| δε ὡς , εἰ δι ' ἀλλου των αὑτου τι θησεται , συ γε ἠδικησαι και ληψῃ παρα τουδε δικην | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| : Ὠ γυναι , οὐ νυ σε τις δμωην ἐτι θησεται ἀλλος , Τευκρου ἐτι ζωοντος ἀμυμονος ἠδ ' ἐμευ | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| , ἀπ ' ἰνιου μετωπιαια κυκλοτερης περιειλησις , παλιν του ἁμματος γινομενου κατα τα ἀποληγοντα του βρεγματος . οὑτος ὁ | και ἀπολωλως και εὑρεθη . Ἐλεγεν δε και προς τους μαθητας , Ἀνθρωπος τις ἠν πλουσιος ὁς εἰχεν οἰκονομον , |
| του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον , εἰ μελλοι κρατησειν τον ἐπιδεσμον . | διελθοντα τα ἀνωτερικα μερη ἐλθειν εἰς Ἐφεσον και εὑρειν τινας μαθητας , εἰπεν τε προς αὐτους , Εἰ πνευμα ἁγιον |
| ἡμιν δυναμεων πυρετοι συνεχεις ἐπισκηψωσιν , ἑβδομῃ μαλιστα πως ἡμερᾳ διακρινονται : δικαζει γαρ ἀγωνα τον περι ψυχης , τοις | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
| ἡμερας τεταρτον : ἐκ γαρ τουτων αἱ γενεσεις και ἀναγενεσεις διακρινονται [ ] , πλην των [ πλανωμενων . Σεληνης | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
| κατα τας ἀπουρησεις , μονον , και μαλιστα ἀρχομενοι του οὐρειν και ἀποπαυομενοι , και ἐτι μαλλον δριμυτερων γενομενων των | Ἡρῳδιαδος της γυναικος του ἀδελφου αὐτου και περι παντων ὡν ἐποιησεν πονηρων ὁ Ἡρῳδης , προσεθηκεν και τουτο ἐπι πασιν |
| της φορας διοιγοντος αὐτον : ἀλλως δ ' ἀδυνατον ἠν οὐρειν τῳ ἀνθρωπῳ . και ἡ ἰασις δε την δοξαν | τις τοπος της καταπαυσεως μου ; οὐχι ἡ χειρ μου ἐποιησεν ταυτα παντα ; Σκληροτραχηλοι και ἀπεριτμητοι καρδιαις και τοις |
| μεν : τινες μεν των ἰχθυων . ἀναστειχους ' : ἀνερχονται , πορευονται . Ἀλλοι : ὀρνεις δηλονοτι . κατ | ἐπιλεξαμενος Σιλαν ἐξηλθεν παραδοθεις τῃ χαριτι του κυριου ὑπο των ἀδελφων , διηρχετο δε την Συριαν και την Κιλικιαν ἐπιστηριζων |
| . . . Καρη δ ' ἑτερης μετα χειρος Τοξῳ ἀνερχονται και Τοξοτῃ ἀντελλοντι . Συν τοις Ἑρμαιη τε Λυρη | ἐξουσια του Χριστου αὐτου , ὁτι ἐβληθη ὁ κατηγωρ των ἀδελφων ἡμων , ὁ κατηγορων αὐτους ἐνωπιον του θεου ἡμων |
| . καρτα ] λιαν . . το μελλον ] ὁ πεισεται . . οὐκ ἀκοσμως ] οὐ ταραχθεντες προς τον | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| λεξει δεινον εἰναι , εἰ ὁ μεν μηνυτης τα ἐσχατα πεισεται , οἱ δε μηνυθεντες των αὐτων ὑμιν ἐπιτιμοι ὀντες | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| ἐναισιμα λεγειν : και ἠροντο ὁποι ἐλαυνουσιν : οἱ δε ὑποκρινονται ὁτι κατα ζητησιν Νεαρχου τε και του στρατου του | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| . . . , . σοι δ ' ὡδε μνηστηρες ὑποκρινονται . * ) [ ἡ διπλη ὁτι ] το | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| ἀλλ ' ἐφ ' ὡν καλον και συμφερον χρησθαι . πας οὐν λογισμος κτηματα ἑαυτου τα παντα ἡγουμενος και ἑαυτον | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| ἠ οἱ στηριγμοι ἰσχυροτεραν ἠ ἀδρανη την ἐνεργειαν ἐργαζονται : πας δε ἀστηρ ἀπογειοτατος μεν ὠν ἐπικοινωνει πως της δυναμεως | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| . τιμαισιν , ὠ παι , δαιμονων χρησθαι χρεων . ἀλλοισιν ἀλλος θεων τε κἀνθρωπων μελει . εὐδαιμονοιης , νουν | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| πονῳ , ἠ βαρει , ἠ ἀλλῳ τινι ῥυονται : ἀλλοισιν αἱ κοινωνιαι . Δια την ῥοπην οὐκ ἐτι αἱμα | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| ἀμφω τα περατα γιγνομενων των διαταϲεων και τα νευρα ἑκατερωϲε διατεινεται ἡκιϲτα γαρ εἰϲ το πλατοϲ ἐκτεταμενουϲ ἐχει τουϲ πονουϲ | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| οὐκ ἐκ μαθησεως , οὐκ ἀν ἀλλως ἀγνοειν τον Φαιδρον διατεινεται , εἰ μη γε κατα τι συμπτωμα ἑαυτου ἐπιλελησται | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| . και οἱ Ἐρωτες δε ἀπαρχονται των μηλων και περιεστωτες εὐχονται καλον αὐτοις εἰναι τον κηπον . Ἡ μεν στρατια | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
| γαρ το μερος το ἀπο του πατρος ἐκ του Διος εὐχονται εἰναι , ἀντι του μετα του σεμνυνεσθαι λεγουσιν οἱ | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
| Ῥωμαιων δυναμις κρειττων ἑτερας ἐστιν ὁμονοουσης : ἠ γαρ οὐχ ὑπομενουσιν ὑμας ἐπιοντας ὁμοθυμαδον ἠ δικας ὑφεξουσι της τολμης ἀξιας | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| διδασκων ὡς οὐκ ἀγαπησουσι Ταρκυνιοι τας οὐσιας ἀπολαβοντες οὐδ ' ὑπομενουσιν ἰδιωτην βιον ζην , ἀλλα πολεμον ἐπαξουσι Ῥωμαιοις ἀλλοεθνη | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| κυλινδρου ἁπτονται αἱ εὐθειαι . κθʹ . , ] το παρον θεωρημα δεικνυται , δι ' ὡν και το κζʹ | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| δε Ὀρνιθιακα εἰς ἀλλον τινα Φιλαδελφεα Διονυσιον . Το δε παρον ποιημα ἱστορικον τινες ἐκαλεσαν , συγκειμενον ἐκ τοπικου και | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| ἐπιδεχομενος . Τουτ ' ἐστι μελαν ἠ λευκον εἰναι : ἐπιτεινεται γαρ και ἀνιεται : ἐστι γαρ ἀλλο ἀλλου λευκοτερον | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| μεν ταις ἡλικιαις οἱ παιδες προβαινουσι , τα μεν χρωματα ἐπιτεινεται των οὐρων , των δε ὑποστασεων ὑφαιρειται το πληθος | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| αἰτιον . το γαρ ἐθος το συνεισπορευομενον ἁμα τουτῳ και διαμενον ἐν τῃ πολει και μεχρι παντος ὀλεθριον ἐσται και | δε της χειρος αὐτου ὁ χιλιαρχος και ἀναχωρησας κατ ' ἰδιαν ἐπυνθανετο , Τι ἐστιν ὁ ἐχεις ἀπαγγειλαι μοι ; |
| δε των στρατιωτων ἐθελο - κακον τε και ἀπροθυμον , διαμενον ἐν τοις δημοτικοις , ἐξ οὑ περι της κληρουχιας | υἱος ἀποκαλυψαι . Και στραφεις προς τους μαθητας κατ ' ἰδιαν εἰπεν , Μακαριοι οἱ ὀφθαλμοι οἱ βλεποντες ἁ βλεπετε |
| . Ἀττικος εἰς λιμενα : ἐπι των εὐτονωτερως δια τινας παροντας ἐργαζομενων . ἐπει τους Ἀθηναιους φασιν πλησιον ὀντας του | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| τον Σερουιλιον . γενομενης δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| , ὁτι ἀναγοντος του ἡλιου το γλυκυ το καταλειπομενον και ὑπομενον ἁλμυρον εἰναι συμβαινει . . . . Δ . | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| ; τουτο γαρ τετηρηται , ὁτι ἐπι το την τρωσιν ὑπομενον μερος γινεται ἡ πτωσις : οἱον εἰ τυχοι της | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| των αἰσθητων πραγματων : παλιν δε ἡνικα περι τα αἰσθητα καταγινονται , οὐ δυνανται ἐπιμελεισθαι της ἑαυτων τελειοτητος . ὁ | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| δε νυν φιλοσοφοι ἀφεντες τον πρωτον τοπον και τον δευτερον καταγινονται περι τον τριτον : μεταπιπτοντας , ἠρωτησθαι περαινοντας , | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| ἀλυποι ἀλληλοις εἰσιν οἱ ἐμπλεοντες ἠ διοτι ἐν ταξει μεν καθηνται , ἐν ταξει δε προνευουσιν , ἐν ταξει δ | του θυσιαστηριου ἐχων λιβανωτον χρυσουν , και ἐδοθη αὐτῳ θυμιαματα πολλα ἱνα δωσει ταις προσευχαις των ἁγιων παντων ἐπι το |
| αὐτων στοιχειων ἐκφερομενον οὑτως ἐχει : το γαρ ἠνται ἠγουν καθηνται κατα τμησιν της ην συλλαβης εἰς ε και α | κοπιωσας ἐν κυριῳ . ἀσπασασθε Περσιδα την ἀγαπητην , ἡτις πολλα ἐκοπιασεν ἐν κυριῳ . ἀσπασασθε Ῥουφον τον ἐκλεκτον ἐν |
| Ἀραξην φησιν . Ἀραξης δε λεγεται παρα το ἀρασσειν και ἠχειν τα κυματα αὐτου . τῳ γαρ ὀνοματι τουτου και | τον χιλιαρχον , ἐχει γαρ ἀπαγγειλαι τι αὐτῳ . ὁ μεν οὐν παραλαβων αὐτον ἠγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν |
| δε ἠχοιη προσλαμβανομενον , το μεν ἡμισυ διαλαβοντες αὐτης μεσην ἠχειν ποιησομεν , το δε τεταρτον νητην ὑπερβολαιων , τα | δει ἐλθειν πρωτον ; ὁ δε ἐφη αὐτοις , Ἠλιας μεν ἐλθων πρωτον ἀποκαθιστανει παντα , και πως γεγραπται ἐπι |
| ἐναγεις καθαιροντων . Κλειδημος : ὀρυξαι βοθρυν προς ἑσπεραν του σηματος . ἐπειτα παρα τον βοθυνον προς ἑσπεραν βλεπε , | τον υἱον μου τον ἀγαπητον : ἰσως τουτον ἐντραπησονται . ἰδοντες δε αὐτον οἱ γεωργοι διελογιζοντο προς ἀλληλους λεγοντες , |
| : κεραυνου δε σκηψαντος εἰς τον ταφον ἀνεβλαστησεν ἐκ του σηματος δενδριον , ὁ ἐκεινοι κονναρον ἐπονομαζουσιν . ἐστι δε | τον Ἰωσηφ και το βρεφος κειμενον ἐν τῃ φατνῃ : ἰδοντες δε ἐγνωρισαν περι του ῥηματος του λαληθεντος αὐτοις περι |