| ! ! ! ! ! ] ροι ? ? ? πο ? ? λωνον ? ? ? ? ? και | ||
| . οἱ γαρ Βυζαντιοι , της Ἀρτεμιδος ἐπιφανεισης ἐν τῳ πο - λεμῳ τῳ προς τους Θρᾳκας , νικησαντες ἐλογισαντο |
| ἀπολυσει : ἐν δε τῳ ἀντονομαζοντι μονον ἐν τῳ ἀντονομαζειν μενουσιν ἀμφοτεροι , του μεν φευγοντος ἀντονομαζοντος , οὐ μεντοι | ||
| ἰσχυοντες και ἐν ἀκμῃ της ἡλικιας : δια ταυτα οὐν μενουσιν : οὐδεις δ ' αὐτων δια το καλον . |
| της Ἑλλαδος χρησθαι τῳ πλεονεκτηματι και τας παρ ' αὑτῃ πολεις πολλας συμπεφευγυιας ἀφορμην των ἐξω πολεων πολλων και μεγαλων | ||
| προὐχωρει , ᾑ ὀνομα ἠν Γαζα : ἐς γαρ ἑπτα πολεις ξυμπεφευγεναι ἐλεγοντο οἱ ἐκ της χωρας βαρβαροι : Κρατερον |
| και θεων μαλλον ἠ τεχνηϲ : τα γαρ μεζονα παντα ἰωνται μουνοι θεοι . ἠ γαρ ἐν ϲπλαγχνῳ καιριῳ νοϲημα | ||
| αἱ δε σαρκες αὐτων ἐτι ζωντων ἐν ἐλαιῳ ἐψηθεισαι ὠταλγιαν ἰωνται , των μεν σαρκων καταπλασσομενων , του δε ἐλαιου |
| δραμα , δι ' ἐχθραν νομιζουσιν αὐτον πεποιηκεναι οὐκ ὀρθως οἰονται . πρωτον μεν γαρ Διφιλος εἰς Βοιδαν τον φιλοσοφον | ||
| ἡ εὐθεια τρυγοιπος προπαροξυτονως , οὐχ ὁ τρυγοιπης , ὡς οἰονται τινες . ἐπει ὁταν πολυ σταις κομιζωσιν , ὀλιγον |
| και καθαπερ σωμα διηρθρωμενη ἡδυνειν ἀν την ἀκοην δυναιτο . δει δε αὐτα μητε ἀπισωσθαι πανταπασιν : προσκορης γαρ ἡ | ||
| ὡν δει πρακτικην εἰναι και προς οὑς δει και ὁτε δει και ἐφ ' ὁσον δει και ὡς δει και |
| προστιθει την δυσκρασιαν των ἀρχων . ταχιστα μεν οὐν ἀπωλειαι γινονται της καρδιας παθουσης , ἐφεξης δε του ἐγκεφαλου , | ||
| φανερον μητε ἀει ἀφανη ποιουντων . ὁπου δε οἱ πολοι γινονται κατα κορυφην , οὐδε εἱς οὐτε ἀνατελλει οὐτε δυνει |
| ' ἀγρων . ὡς που και βασιλευσιν ἐειδεται ἐν φρεσιν ᾑσιν αὐτοις κηδομενοισι σαωτερος ἐμμεναι οἰκος . ἀλλ ' ἰομεν | ||
| τι μιν προσεφωνεον οὐδ ' ἐρεοντο : αὐταρ ὁ ἐγνω ᾑσιν ἐνι φρεσι φωνησεν τε : χαιρετε κηρυκες Διος ἀγγελοι |
| εἰναι προς τουτο τους γεγραμ - μενους : ὁπως δε πεισονται τοις νομοις και ἑκοντες ποιησουσι τα ἐκεινοις δοκουντα οὐδεν | ||
| αὐτα φοβουμενοι . „ και κατεστησεν αὐτους ἐς ἐννοιαν ὡν πεισονται , και ταυτο τοις ἑτεροις φοβησονται . Ἀξιον δε |
| δε ου ἑωρω ? ? δε ? ων ? σις μενος ? ιως νη ἀνδρες ] δικασται ] υσιος υνφι | ||
| , ἀντι του ἀναπειθουσα . ” ὡς εἰπων δεσμον ἀνιει μενος Ἡφαιστοιο ” , ἀντι του ἀπελυσεν . „ κολπον |
| πεντε ἑβδομαδων : και ἐν τῃ τεταρτῃ δε ἑβδομαδι ὀδοντες φυονται δυο τοισι πολλοισι των ἀνθρωπων , οὑτοι καλεονται σωφρονιστηρες | ||
| οὐκ ἐνεστι του ψυχρου . Και οἱ μεν πρωτοι ὀδοντες φυονται ἀπο της διαιτης της ἐν τῃ μητρῃ , και |
| ἐνθεν ἐπιδεομενοισιν : ἀχθος γαρ ἀνωφελες προς τῳ ἀλλῳ σφυγμῳ ἐπιγινεται . Τελευτωντες δε ἀπολυουσι τα ἐπιδεσματα , ὁποταν σφιν | ||
| στυφει . και δια των τοιουτων τροφων ῥωννυμενη ἡ δυναμις ἐπιγινεται και ἀπεμει την χολωδη ὑλην , και παυεται ἡ |
| αἱρεισθαι του βιασαμενου και ἑξης : ἑκατερῳ γαρ τουτων βουλη προκειται , ποτερον δει παραβαθηναι νομον ἠ ποιον μερος νομου | ||
| το Κ ἀστερα των λοιπων εἰς το ἡμικυκλιον , ὡς προκειται , ροα κε . και γεγονεν ἡμιν μετα των |
| ἐν τῳ ὀστεῳ : ἑδρη δε καλεεται , ὁταν , μενον το ὀστεον ἐν τῃ ἑωυτου φυσει , το βελος | ||
| ' ἐκεινο ὀντος , ᾡ δυναται και πολλα εἰναι , μενον αὐτο ἑν και οὐ θελον μεριζεσθαι οὐδε γενος εἰναι |
| γαρ ποταμον οὐτ ' οὐρουσιν οὐτε νιπτονται Περσαι , οὐδε λουονται , οὐδε νεκρον ἐμβαλλουσιν οὐδ ' ἀλλα των δοκουντων | ||
| ἀνεμων γιγνομενην ἠ ὑδατων ψυχρων ἠ φαρμακωδων , ἐν οἱϲ λουονται , και δια φλεγμονην του κατα τον πορον δερματοϲ |
| μαρτυρας πολλους μεν ἀστους , πολλους δ ' ἐκ των ἀλλων συμμαχιδων πολεων , οὐτε φαυλους οὐτ ' ἀφανεις . | ||
| δειξαι . Ἐν κυκλῳ μεγιστη μεν ἡ διαμετρος των δε ἀλλων ἀει ἡ ἐγγιον του κεντρου της ἀπωτερον μειζων ἐστιν |
| , ἀλλος οὐ γραψει . Ὡς μεν τοινυν οὐ παρα παντας τους νομους φανερως γεγραφεν το ψηφισμ ' Ἀριστοκρατης , | ||
| κακου ἀνεπιδεκτον , τελεως δε ἐστιν ἀλογον το κατα τυχην παντας τοις αὐτοις ἐπιβαλλειν ἰδιωμασιν , ἀλλα μη φυσικως οὑτως |
| ξενας ὁδους και παρηλλαγμενας ἀπολαυσεων ἐτεμνεν . εἰθ ' ἡ παντα τολμωσα τρυφη την φυσιν αὐτην παρενομησεν : και τις | ||
| , τεθνηκεναι , τα μετα τον θανατον : και ταυτα παντα ὁμου νοησας , χρονους , τοπους , πραγματα , |
| κοτυλης τον ἀμφορεα πληρουσθαι πειθοι , ψιλον ἐκ ψιλης , αὐτον ἐξ αὐτης . ἀλλ ' , οἰμαι , κατιοντος | ||
| τοιουσδε αὐτῳ προσηνεγκε , φας ἑτοιμος εἰναι θεραπευειν και τρεφειν αὐτον ἀναλαβων , εἰ ἐθελοι ἁ γε πεποιημενα εἰη αὐτῳ |
| , των προς μεσημβριαν οἰκουντων εἰσιν οὑς Ἑλληνες μεν Κυναμολγους καλουσιν , οἱ δ ' ἀστυγειτονες , ὡς ἀν τις | ||
| τας των ἀψυχων δικας . την δε συνοικουσαν αὐτῳ βασιλισσαν καλουσιν . ὁ δε πολεμαρχος θυει μεν Ἀρτεμιδι ἀγροτερᾳ και |
| συμβαινοντες ἐμετοι πλειονες εἰσι και συνεχεστεροι και φλεγματωδεις ἡτε γαστηρ ἐπεχεται τουτοις πολυ πλεον ἠ τοις νεφριτικοις , ὡστε μητε | ||
| την ὀσφυν μαλλον γινεται , και ἡ του σκυβαλου ἐκκρισις ἐπεχεται , παραθλιβομενου του ἀπευθυσμενου . εἰ δε το ἐμπροσθεν |
| , οἱς συγκατατιθεται και Τρυφων . . . . : Δυναται και το ψιλουμενον , ὡς φησι Τρυφων , και | ||
| παροιμια . Ἁβρων γαρ τις ἐγενετο πλουσιος και ἁβροδιαιτος . Δυναται δε και ἀπο του ἁβρου το ὀνομα γεγονεναι . |
| προσπιπτειν φαντασιας και το διοτι τῃ τοιαυτῃ μαχῃ ἀκολουθει το ἐπεχειν : των γαρ ζῳων τα μεν χωρις μιξεως γινεσθαι | ||
| ἐπινευειν , προς το ψευδος ἀνανευειν , προς το ἀδηλον ἐπεχειν , οὑτως προς μεν το ἀγαθον ὀρεκτικως κινεισθαι , |
| εἰς αὐτην ποταμων μεγαλων τῃ γλυκυτητι διαφορων , τουτων μεν περιγινεται κατα την δυσωδιαν , ἐξ αὑτης δε μεσης κατ | ||
| σημαινει και ὁ ποιητης λεγων : “ μητι τοι ἡνιοχος περιγινεται ἡνιοχοιο . ” ἐπι την του ὀντος ἐπιστημην . |
| , ὡσπερ τοτε αὐτους φευγοντας Θρασυβουλος κατηγαγεν , οὑτω νυν μενοντας ἐξελαυνειν παρα τους νομους γραφοντα τι . Ἀλλ ' | ||
| μεν ἐν τῳ Κορυφασιῳ ἐντος της Βουφραδος και του Τομεως μενοντας , τους δε ἐν Κυθηροις μη ἐπιμισγομενους ἐς την |
| προς το συμπαν του κοσμου μεγεθος σημειου λογον ἐπεχουσα δια πολλων ἐλεγχεται , ἀλλα και προς το ἡλιακον ὑψος , | ||
| ἀγρον , δουλης μεθυουσης , ἀνατετραμμενου χοως , ἀλλων τε πολλων κἀγαθων . Ἰθι νυν , ἀθρει οἱον προς ἀλληλας |
| το προς τι , το δε κινεισθαι ἑν τι γενος θησονται , και διαιρησονται το κινεισθαι ὡς ἑν διχῃ ἐν | ||
| και ἐστι το ῥητον οὑτως : „ εἰτα ἐν ἀδικηματι θησονται πεισθεντων ὑμων ἁ δεομεθα , πολυ δε ἐν πλειονι |
| και ποιειν οὐχ οἱον ἑαυτον , ὁς ἐνιοτε οὐδεν τι φωραται κατεχων και οὐ συνορων , ὁτι πολλα δειται τριβης | ||
| πολλου συνεχως ἐπι πολλας ἡμερας παρα τους νομους πραττων τις φωραται , οὐ μονον δηπου του μη μετ ' ὀργης |
| το ἀπο του σιτου ἀμυλον μετριως , ῥοδινον μετριως , πατος ὁ ἀπο παλαιστρας , σογχος ὁ μη ξηρος , | ||
| ποιουσιν , ἀλλ ' ἐπιχειρειν διαφορειν φαρμακοις . διαφορει δε πατος ταχεως τον ὀγκον κατα των βουβωνων ἐπιτιθεμενος . τους |
| Ἐφορου : . . . Ἀπολλοδωρος δε τουτων μεν ἐφροντισεν οὐδεν , τοις δε ἑκκαιδεκα ἐθνεσι προστιθησιν ἑπτακαιδεκατον , το | ||
| εὐθαλη και ποα χλωρα : και το πυρ πλησιον ἐνακμαζον οὐδεν λυπει οὐτε την των φυτων βλαστην οὐτε την τεθηλυιαν |
| τοι ὁσοι μεν τουτ ' ἐπεισθησαν αὐτῳ , σεμνοι σεμνως κεινται , καλλιστα δη παντων Ἑλληνων καταλυσαντες τον αἰωνα , | ||
| την ἀγγελιαν της ἐν Χαιρωνειᾳ μαχης ἀλγησας ἐτελευτησεν ἐθελοντης . κεινται δε και λιθου Φρυγιου Περσαι χαλκουν τριποδα ἀνεχοντες , |
| δ ' ἀν μεταθωνται και ὁταν , τοτε κυρια ἑκαστα εἰναι , γιγνομενα τεχνῃ και τοις νομοις ἀλλ ' οὐ | ||
| δε και ἀπ ' αὐτων των ἐργων ὁ νυνι φαμεν εἰναι της ψυχης σωτηριον : ἐν γαρ τῳ θεωρειν τα |
| τοπον κινησις ἡ αὐτη ταις ἀλλαις , κἀν εἰ πασαι δεωνται αὐτης , δια τα οὐρανια . ὁμοιως και της | ||
| , ὁπως ἀει συνοντες μαλλον και κοινοβουλωσιν , ἠν τι δεωνται : συσκηνουσι δε και ἀλλοι τρεις ἀνδρες των ὁμοιων |
| δηλωσομεν : διαφοραι δε εἰσι τρεις . πρωτον μεν γαρ τασσονται ἐν ἀραιοτεροις διαστημασιν ἐνιων χαριν χρειων : τεταγμενος μεν | ||
| γαρ κατα τον του κοσκινου δινον διακριτικως φακοι μετα φακων τασσονται και κριθαι μετα κριθων και πυροι μετα πυρων , |
| ὁπερ ἰσως και πιθανωτερον ἐστιν , εἰθ ' ὡς Ἑλλανικος οἰεται ἐπι του ταυρου την ὀνομασιαν ταυτην ἐσχεν , ἐκεινο | ||
| ἀλλ ' εἰ και τις ἀλλος ἐπισταμενος παρακρουσθηναι ἀν ὑμας οἰεται ὑπο των τἀνταυθα διοικησειν , ὡς ἀν αὐτος ἐκεινος |
| γαρ κηφηνες ἡμιν εἰσιν ἐγκαθημενοι οὐκ ἐχοντες κεντρον , οἱ μενοντες ἡμων του φορου τον γονον κατεσθιουσιν οὐ ταλαιπωρουμενοι . | ||
| , εὐ ποιησειν ὑμας . νυν οὐν σκεψασθε ποτερον ἐνθαδε μενοντες τουτο βουλευσεσθε ἠ εἰς τα ἐπιτηδεια ἐπανελθοντες . ἐμοι |
| δε σπερμα λευκον ἐστι φυσει , τουτο οὐν το περιττωμα ἀλαται και πλαναται τῃδε κἀκεισε , και ἡ φυσις λοιπον | ||
| . ἡμεροφαντον ] ὡσανει ὀναρ ὁ γερων . ἀλαινει ] ἀλαται . τι χρεος ] δια τι ; ἠγουν δι |
| ἡκειν ἀπο ἀνδρος ἡγησαμενου των τοπων , ἐξ Ἰσσης το γενος , τον Ἀδριαν δε ποταμου ἐπωνυμον γεγονεναι . σταδιοι | ||
| Φοινισσαι την Ἰω ἐφασαν δια το Φοινικα ἀπο Ἰους το γενος καταγειν . Καδμου γαρ και Εὐρωπης ἀδελφος Φοινιξ : |
| ⌊ ⌋ βιος . ] βιου [ ] ? δικαιου γεινεται [ ] καλως . βουλομεθα ⌊ ⌋ πλουτειν ⌊ | ||
| και παθητικων ? ? , | [ ἡ ἀταραξια ] γεινεται , σαφως οἰδα τα της [ σωτηριας φαρμακα προθεις |
| μυχοιο , συνεχες ἀργινοεσσαν ἀει περιτετροφε παχνην , οὐδε μεσημβριοωντος ἰαινεται ἠελιοιο . σιγη δ ' οὐποτε τηνδε κατα βλοσυρην | ||
| μιν στοματεσσι περισταδον ἰυζοντες σαινουσιν , του δ ' ἠτορ ἰαινεται εἰσοροωντος : ὡς ἀρα Τρωιοι υἱες ἐγηθεον , εὐτ |
| οὐδε οἱ αἰδως γιγνεται , ἡ τ ' ἀνδρας μεγα σινεται ἠδ ' ὀνινησιν : ἀθετειται , ὁτι ἐκ των | ||
| ἀρω , σινω και σινω : Ἡτ ' ἀνδρας μεγα σινεται , ἠδ ' ὀνινησι . Και λουω , λοω |
| . ζωροτερον ἀκρατοτερον . ζωστηρ ὁ ἐπανω του θωρακος ᾡ χρωνται : “ λυσε δε ζωστηρα παναιολον ἡ δ ' | ||
| , περικαλλυμα ἐστι του καρπου των φοινικων ἀκμην ἀνθουντων : χρωνται δ ' αὐτῳ οἱ μυρεψοι εἰς τας των μυρων |
| ἀμοιβην των πραξεων και δια τουτο τινες των εὐζωιᾳ ζωντων ἐπειγονται τας ἀρετας κτασθαι ὡς δια τουτο την ψυχην οἰκειοτεραν | ||
| ὁμως ἁπαντες ? ? ? , εἰ και διαφορου , ἐπειγονται ? ? . ληξιν ? ? τῃδε τεταχθαι και |
| προς τῃ μοναδι και ἑτερος τις ἀριθμος , και ποιος οὑτος ὑπαρχει . εἰ ὁρισθειησαν ἡμιν δυο περισσοι ἀριθμοι , | ||
| τον ἑαλωκοτα τετραπται σκαρον ὁ κυρτος : βαρειται δε ἡσυχη οὑτος λιθῳ μεμετρημενῳ . οὐκουν οἱ ἀρρενες , ὡσπερ οὐν |
| Και οὑτω ταχιστα ὑγιης ἐσται , ἡ δε νουσος θεραπηϊης δεεται πολλης , χαλεπη γαρ . Ἠν δε θεραπευθεις ὑγιης | ||
| οὐδεποτε χρειαν ἑψησεως ἐχει , ἀλλ ' αὐτο μονον τηξεως δεεται : χρη δ ' ἐπι τουτων καταχειν τα ξηρα |
| ' εὐκολως αὑτον ἐξαπατησας . Τοις μεν γαρ ἐπ ' εὐθειας κινουμενοις , αἱ βαρυτητες και κουφοτητες την ἀρχην της | ||
| λεγεται το ἑκαστον ἀνδρα ἐν τῳ ἑαυτου λοχῳ ἐπ ' εὐθειας εἰναι τῳ λοχαγῳ και τῳ οὐραγῳ φυλασσοντα τα ἰσα |
| ὁτι θεσει ἐστιν ἡ ΑΔ . εἰ γαρ μη , μενοντος του Α σημειου μεταπεσειται της ΑΔ ἡ θεσις διατηρουσα | ||
| μεν πατριδα και γενεαν και πατρῳον οἰκον , εἰδως ὁτι μενοντος μεν αἱ της πολυθεου δοξης ἐγκαταμενουσιν ἀπαται ἀνηνυτον κατασκευαζουσαι |
| βαθεος ἠ ὑπνου , ὁπως ἀποβλεπουσα προς τα νοητα αὐτου δεχηται τα εἰδη και τας μορφας , ἐφιεμενη των ἐκεινου | ||
| γην τε και ἀερα καθ ' ὁσον ἀν μιμηματα τουτων δεχηται . λογῳ δε δη μαλλον το τοιονδε διοριζομενους περι |
| ὑφ ' ἑτερου φθειρομενα , προς ὀργην διεγειρεται και ἀμυνειν ἐπειγεται . ὡς οὐν κτλ . : οἱ ἐπιλογοι ἐνθεν | ||
| τα συνηθη θεωρει και ἐπισπαται , προς ὁν και ἀναχθηναι ἐπειγεται . Εὐδωρος ὁ φιλοσοφος φησι Διοδωρον τον Ἀλεξανδρεα μαθηματικον |
| και τους κηδομενους ἑκαστων ἐπιμελεισθαι , ὡς μη ἀποδειλιασαντες ἀδοκιμοι πανταπασιν ἐν τῃ πολει γενοιντο . προς δε τουτοις το | ||
| ὁ μεσον ὁ Ἰαμβλιχος τιθεται των δυο ἀρχων και της πανταπασιν ἀπορρητου ἐκεινης , αἱ δε δυο , περας φερε |
| ἐντευθεν ἀποδεικτεον : τα οὐσιωδη τελειωτικα ἡμων εἰσι και ὁσον αὐξονται , τοσουτον τελειωτικα γινεται : το γαρ πλεον λογικευεσθαι | ||
| : ἰστεον , ὁτι τα ἀπο φωνηεντος ἀρχομενα ῥηματα χρονικως αὐξονται ἐν τῳ παρατατικῳ , οἱον ἀγω ἠγον , αἰρω |
| ὀρθως νομιζουσιν οἱ Ἑλληνες : οὐδεν γαρ χρημα γι - νεται οὐδε ἀπολλυται , ἀλλ ' ἀπο ἐοντων χρηματων συμμισγεται | ||
| . Τα εἰς ΙΟΣ ὑπερτρισυλλαβα ἐπι ἀλογων ζωων ὀξυ - νεται : αἰγυπιος χαραδριος ἐρῳδιος . το δε σκορπιος κωβιος |
| μετεστησας ; και το κοινον των δεινων συναπελαυσας ἐξαιτου - μενου του πενητος : και πληγην κατ ' ἀμφω μιαν | ||
| δε και το συναπτον τουτῳ , ἀπο μη συγχωρου - μενου λημματος κατασκευαζομενον . οὐ γαρ δη διδοται το ἀπο |
| Τυραννιων περισπα , οὐχ ὑγιως : ὁ γαρ χαρακτηρ βαρειαν τασιν ἀπαιτει , εἰτε ἀπο του βιβω βιβαθω γενομενου του | ||
| ἠσαν και ὠξυνοντο , και λοιπον γενομενα κυρια την αὐτην τασιν ἐφυλαξαν , φημι δη την ὀξειαν : εἰκοτως οὐν |
| και τοις σοισιν πολλη πολλου ' πικαθητο , ὡστε γε καὐτον σε κατ ' οὐν ἐβαλεν . Νη τον Δια | ||
| δε ποιον εἰπε μοι νοητεον ; τον πανθ ' ὁρωντα καὐτον οὐχ ὁρωμενον . προϲ τωι μυροπωλιωι γαρ ἀνθρωπων τινων |
| , ” φησι , “ τουτων κρατησαντες ῥᾳδιως των ἀλλων περιγινονται , οὑτω κἀγω Ξανθιππῃ χρωμενος τοις ἀλλοις ἀνθρωποις συμπεριενεχθησομαι | ||
| αἱ κακιαι οὐχ ᾑ ζῳοις ἡμιν ἀλλ ' ᾑ ἀνθρωποις περιγινονται , ὡν και το ἑκουσιον , οὑ μηδεν των |
| Ἑλλαδα τε Φθιην τε κουραι ἀριστηων , οἱ τε πτολιεθρα ῥυονται , ταων ἡν κ ' ἐθελωμι φιλην ποιησομ ' | ||
| προσωπῳ ἀποσφαγησεται , εἰ δε ἀγαθοποιοι ἐπιθεωρησουσι του μεν θανατου ῥυονται , δεσμοις δε και κακοις αὐτον περιβαλλουσιν . των |
| του : εἰπερ ἀληθως οὑτως ᾀδει ὡσπερ αἱ ἀηδονες . ταισιν ἀηδονισιν : ἐοικεν οὑτως ἀκριβως ᾀδειν ὡσπερ αἱ ἀηδονες | ||
| , δουλαισιν ὠστιζομενη στιγματιαις θ ' , ἁρπαλεως ἀραμενη , ταισιν ἐμαις δημοτισιν καομεναις φερους ' ὑδωρ βοηθω . Ἠκουσα |
| , ὡς ἀιδια . εἰ δε δεονται τινων , ἀλληλων δεησονται , οὐδεμιας δε της ἐξωθεν ἐπιφορας , ὡς ἀθανατα | ||
| χιλιαδος : αὑται δε ἱνα αὐταις το τοιουτο συμβῃ παντως δεησονται της δεκαδος , ὁθεν αὐτῃ ἐγκωμιον τουτο προσενειμαμεν . |
| τα παρα φυσιν . ιϚʹ . Οἱ βηχες οἱ κοπιωδεες ἁπτονται των σιναρων και μαλιστα των ἀρθρων . Περι βηχος | ||
| * . . Ἀμβροτον : ἀθανατον , οὑ βροτοι οὐχ ἁπτονται , . * . . Ἀμβροτοι : διοτι ἀθανατοι |
| Ἰταλιῃ οἰκεοντες , και Πευκετιος , ἀφ ' οὑ Πευκετιοι καλεονται οἱ ἐν τῳ Ἰονιῳ κολπῳ . τα μεν οὐν | ||
| ἐποψιαι ὀφθαλμοισιν , ἑπτα δ ' ἐκειναι γ ' ἐπιρρηδην καλεονται Ἀλκυονη Μεροπη τε Κελαινω τ ' Ἠλεκτρη τε και |
| οὐδε ἀναξιος ἐστι της δωρεας . Ἐαν δ ' ὑμων δεηται συγχωρησαι αὑτῳ περι της ταξεως του λογου , κατεπαγγελλομενος | ||
| ἑαυτου ὡς ἀν δη οἰκειον , ἱνα μη ἀλλοτριας αὐξησεως δεηται , ξενον και ἀσυνηθες πραγμα ποιησει , και ὁ |
| εἰ δε ἀναδυναι , και τουδε ἀρχει : μετακινουμενῳ δε ἑπονται και οἱ λοιποι . ὁστις δ ' ἀν ἑλῃ | ||
| ἀπεψημενου πολλαι καρτα ἁμαξαι τετρακυκλοι ἡμιονειαι κομιζουσαι ἐν ἀγγειοις ἀργυρεοισιν ἑπονται οἱ . Κτησιας δε ὁ Κνιδιος και ἱστορει , |
| ' οὐδ ' ἀν εἱς εἰποι . τον μεν γαρ ἀλλον ἁπαντ ' εἰς δυο ταυτα διῃρητο τα των Ἑλληνων | ||
| οὐν ἀλλον πυρεσσειν , ἀλλον πλειν , ἀλλον ἀποθνῃσκειν , ἀλλον κατακεκρισθαι ; ἀδυνατον γαρ ἐν τοιουτῳ σωματι , ἐν |
| δεινον ποιουμενοι προτερον εἰ τους ἐπιβουλευοντας σφων τῳ πληθει μη εἰσονται , τον μεν μηνυτην εὐθυς και τους ἀλλους μετ | ||
| του τεθνεωτος διαθηκαις μεταγραφηναι : οὐδεν γαρ μαλλον οἱ μαρτυρες εἰσονται , εἰ ἐφ ' αἱς ἐκληθησαν διαθηκαις , αὑται |
| , και ἐρωτομανιαν , και τα τοιαυτα , ἑξεις εἰναι ἀλλοιας παρα τας κακιας . Ἐρωτα δ ' εἰναι τον | ||
| ποιεουσιν : ἐπην δε κρατεωσιν , ὑπεκχωρησεις τε ποιεουσιν και ἀλλοιας κακιας : ὁποτε δε το προσφερομενον μεταλλασσεται , ἀναγκη |
| , ὁ το ” μηδεν ἀγαν “ παρακελευομενος , ᾡ πειθονται : το δε των ἀφρονων τε και ὑβριστων μεχρι | ||
| του στρατηγου κελευσαντος : οὐδε γε τους καμνοντας , ὁτι πειθονται τοις ἰατροις , οὐ δια τουτο φησουσι δουλους εἰναι |
| πεπονθοτες λαβοντες ἀφησουσιν , ἠ που σφας γ ' αὐτους ἡγησονται περιεργους ὑπερ ὑμων τηρουμενους . οὐκ οὐν δεινον εἰ | ||
| ἀλλα παν το μη περαιτερω του παροντος κακον ὡσπερ ἑρμαιον ἡγησονται τοις ὁλοις ἀπειποντες . ἀλλ ' ἐνταυθα γαρ ἠδη |
| . ὁ δε Ὁμηρος ἀειδει αὐτοις τα ἐπεα ταδε ἁ καλεεται Καμινος : εἰ μεν δωσετε μισθον ἀεισω ὠ κεραμηες | ||
| δ ' εἰχον ἡ γε νυν τῳ Ἀπολλωνι καθιερωται : καλεεται δε το μεν Κρισαιον πεδιον ᾡ Λοκροι παροικεουσι και |
| ὑπο δε οἱ και ὁ νηος ἁπας οἱον ὑπο λυχνοισι φαεινεται . ἐν ἡμερῃ δε το μεν φεγγος ἀσθενεει , | ||
| θηευμεθα . Του μεν ἀρ ' οἰη κνημη συν Χηλῃσι φαεινεται ἀμφοτερῃσιν : αὐτος δ ' ἐς κεφαλην ἐτι που |
| , ἁ ἐστιν ἑτερων μερη , ὁλα μεν ὁλων οὐχ ἁψεται δια τα προειρημενα , ἀλλ ' οὐδε μερεσι μερων | ||
| ἁψεται ἠ μερεσι μερων . και εἰ μεν μερεσι μερων ἁψεται , οὐκ ἐσται αὐτα ἐτι ἀδιαστατα και ἀμερη : |
| ἐκ μερων λεγομενην ὁλοτητα συμπληροι . Ὁτι μεν γαρ ἐκ μερων ἡ ὁλοτης συμπληρουται , και εἰ μη πασα , | ||
| εἰρημενῳ . εἰ δε κατα την ὑπερῳαν ἐκ των ἐνδοθεν μερων συστασα ἡ συριγξ φθειρειε το ὀστουν , εἰ μεν |
| ' ἐν αἱματι . ὁθεν καθ ' ὁ τι ἀν μερος του σωματος πλειον ἠι παρεσπαρμενον , κατ ' ἐκεινο | ||
| ἐνθουσιων δε και πηδων , ὡσπερ ἀναπολογητον το λειπομενον ἀφιεις μερος , εἰς την ἐναντιαν ὑποδεσιν ἐπαφηκε τον λογον . |
| ὁ μεσημβρινος κυκλωι φερονται και ἰσον τηι μεταφοραι τον κυκλον ἐχουσιν , ἀλλ ' ὡς προς την θεσιν της σφαιρας | ||
| ζῳων ἐχει τας αἰσθησεις πασας , ἐνια δ ' οὐκ ἐχουσιν , οἱον ὀψιν , την δ ' ἁφην και |
| σκεπτεσθαι : και οὐ λησεται ὁπη τρεψεται το νουσημα . Γιγνεται δε ἡ των τεταρταιων καταστασις ἐκ του τοιουτου κοσμου | ||
| τε σωμα ὡς ὑπο κοπου ἐχομενον κοπιᾳ και ἀλγεει . Γιγνεται δε ὡς ἐπιτοπουλυ και ἐκ πορειης μακρης και διψεος |
| ἀποστελλουσι κατασκεψομενους νησους τινας ἐρημους , αἱπερ οὐν της Λιβυης προκεινται . εἰτα ὑποστρεφουσιν οὑτοι , και ἡγουνται της πτησεως | ||
| τον Λιβα σφισιν ἐστιν εὑρημενον : τας δε νησιδας αἱ προκεινται της χωρας ἀριθμον ἐννεα οὐσας Πελοπος μεν καλουσι , |
| τουτο στομα ἐκαλεσαν και ὀμφαλον , ἱνα αὐτῳ τα λοιπα πειθωνται . Ἐπειδη δε το σφιγγεσθαι ἠτοι πυκνουσθαι προς το | ||
| και τα δικαια πρωτον αἰτειν λογῳ , ἐαν δε μη πειθωνται τοις ἀξιουμενοις , τοτ ' ἐπικυρουν τον πολεμον . |
| ! ! ! ? † ἀνθεσιν , αἰ δ ' ἀηται μελλιχα πνεοισιν [ [ ] ἐνθα δη συ στεμματ | ||
| οἱα τε νεβροι , σκαιρουσιν : τῃσιν δε περι σμαραγευντες ἀηται ἱμερτους δονεουσιν ἐπι στηθεσσι χιτωνας . ἀλλα τα μεν |
| . ἠν δ ' ἁλισκωνται προτερον και ἐπιγενηται τεταρταιος , παυονται . Νυν περι νοσηματος και συμπτωματος θελει διαλεχθηναι , | ||
| ἰσης μοιρας ὑποκαπνιζε : και εἰ μεν στροφοι γενωνται , παυονται τα της διαθεσεως . Χρησθαι δε αὐτας παραινω συνεχως |
| ' ᾡ μαλιστα ἡ πληθυς ἠγανακτησεν , ὁτι χρονον οὐδενα παυσεται στασιαζουσα περι παντος χρηματος ἡ πολις , ἀλλ ' | ||
| πεπαυσθαι , μεμειωσθαι γουν ταυτα , ἱνα θαρσησωμεν ὁτι και παυσεται ποτε συν τῳ χρονῳ : ὀντων δε των αὐτων |
| Ἀθηνη , φησιν ὁ ποιητης : την δ ' αὐτην ταυτην και τον Εὐμηλον ἐκ του ἁρματος ἐκβαλειν . τι | ||
| ἡν ἀπῃτει τα κιθαρισματα , και τι διοισει ἐφη ἐαν ταυτην κρουσω ; ἑτεραν δειξας . ὁ δε οὐδεν ἐφη |
| ? ! ! [ Ζευς Κρονος Ἑρμειας [ [ ] σεται ? ἀφθιτος ? ? ἀρχη : [ ] οεσσα | ||
| ἡλιον ἐπι το γʹ παραγενεσθαι το βʹ ἀστρον φανη - σεται δυνον . Φαινεσθω ἐσχατως του ἡλιου ὀντος προς τῳ |
| το ὠκιμον : και γαρ τας ἀποφυτειας ἐκ των ἀνω δεχεται , καιπερ ξυλωδες ὀν , ἀλλ ' ὁτι δυσξηραντον | ||
| . ὁταν οὐν ὁμονοωμεν , και το τυχον ἡμας σκιμποδιον δεχεται : ἐαν δε στασιασωμεν , οὐδε ἡ συμπασα οἰκια |
| δια τουτο και τιμαται . Ὁ δε ιβʹ ἀριθμος συζυγια καλειται : ἐστι γαρ ἐν αὐτῳ ἀῤῥενοτης και θηλυτης : | ||
| τῃ τριζῳδιᾳ ἀπαρτιζεται ἡ της μετοπωρινης ὡρας τροπη , ἡτις καλειται γη . Δεκατον ζῳδιον Αἰγοκερως , θηλυκον , τροπικον |
| δειλων δ ' ἀπεχου γνους ὁτι δειλοις ὀλιγη χαρις . παι Τελαμωνος Αἰαν αἰχμητα , λεγουσι σε ἐς Τροϊαν ἀριστον | ||
| ἐπι σοφαις διανοιαις . γινωσκε νυν , ὠ Ἀγησιδαμε , παι του Ἀρχεστρατου , ὁτι ἑνεκα της σης πυγμαχιας , |
| περιλαμβανει , καθαπερ ἑκαστον των ἐντερων . ἐνθα μεν οὐν περιτεινεται τοις ἀγγειοις τε και τοις ἐντεροις , ἁπλουν ἐστιν | ||
| κορον οὐδ ' ἀν του βραχιστου το λοιπον ἀπογευσαιτο : περιτεινεται μεν γαρ ἡ γαστηρ τῳδε , οἰδαινει δε ἡ |
| δεικνυουσι το Α δια του Α : ἐξ οὑ γαρ ἀρχονται , εἰς ἐκεινο και τελευτωσιν : οὑτω δε ἁπαντα | ||
| ἑλιον νυν καθαιρειν . Τουτῳ τῳ μηνι και σπορου πολλοι ἀρχονται . ἐαν δε μετα ιδʹ ἡμεραν βρεξῃ , εὐφορα |
| ὁ ΑΒΓ περι κεντρον το Δ , και ἐπι της περιφερειας αὐτου εἰληφθω τρια σημεια τα Α , Β , | ||
| Συνανατελλετω τῳ ζʹ , και ἡ γζʹ ἐστω ἐλαττων ζῳδιου περιφερειας , και τῳ ζʹ ἐστω κατα διαμετρον το ηʹ |
| και ἡκιστα προς τας ἐκεινων ἐμπτωσεις ἀντιτυποι . τροφης δε δεονται οὐδε ἑν , ἀποχρη γε μην ἀλληλας περιλιχμησασθαι . | ||
| ἐπειδη κοινον ἐπι παντων τουτων ἐστιν ἡ ξηροτης , και δεονται οὑτοι του ὑγρανθηναι . ἐπιτρεψωμεν αὐτοις ἐνδιατριψαι τῳ θερμῳ |
| ἐπι ποτμῳ Μεμνονος οὐρανιην νεφελην ἀνεδησατο μητηρ φεγγος ὑποκλεψασα κατηφεος ἠματος Ἠως . αἱ δ ' ἀπο Θερμωδοντος ἀρηιφιλοιο γυναικες | ||
| ' ἀργυφα μηλα νομευων : ἐγγυς γαρ νυκτος τε και ἠματος εἰσι κελευθοι . ἐνθ ' ἐπει ἐς λιμενα κλυτον |
| μετα λαχανων λιτῃ ἀρτυσει σκευαζονται . ἀκμαιαι δε βρωθεισαι ἐαρος καλλισται . των δε χημων τας τραχειας γλυκυμαριδας ἐνιοι καλουσιν | ||
| συμπλεωσιν : το μεν γαρ αὐτης βασιλεια ἠν , οἱα καλλισται πασταδες , και εὐναι , και δρομοι : ἐκτοσθεν |
| , τἀπιμηνια ταυτῃ τα μεν κρυπτονται , τα δε προφανεντα οἰχονται , και οὐχ ὁμοια γινονται , ἀλλα κακηθεα και | ||
| αὐλια ἐρημα , αἰγες δε ἐκειναι [ αἱ προτερον ] οἰχονται . τεως μεν οὐν ἡσυχιαν ἀγω , μη προαισθομενος |
| μορμονα . Ἰδου . Παραθες νυν ὑπτιαν αὐτην ἐμοι . Κειται . Φερε νυν ἀπο του κρανους μοι το πτερον | ||
| , ἠν Βαβυλων , ἐουσα τοιαυτη δη τις πολις . Κειται ἐν πεδιῳ μεγαλῳ , μεγαθος ἐουσα μετωπον ἑκαστον εἰκοσι |
| Ἠδη γαρ κατηυγασμενος ὠν ὑπο του θυραθεν φωτος βραχειας τινος δειται της ἐπικινησεως , ὡστε ἱκανον δοκειν ἠδη και το | ||
| ἐν τοις ῥημασιν οὐδε κατ ' ὀλιγον τα της συνταξεως δειται λογου , ἀνθρωπος ἐγραφεν , ἀνθρωπε γραφε . εἰ |
| : των οὐν δυο κανονων μαχομενων , και του μεν ἑνος ἀπαιτουντος εἰς την ου διφθογγον εἰναι την γενικην , | ||
| περι τα ἀφροδισια ἀκολασια κατα το πολυ μερος δια την ἑνος γενους ἑξιν ὑπο μανοτητος ὀστων ἐν σωματι ῥυωδη και |
| λεγω . ἡ μεν οὐν κοσμια τε και φρονιμος ψυχη ἑπεται τε και οὐκ ἀγνοει τα παροντα : ἡ δ | ||
| οὐτε βουλευεσθαι δεοι ἀν οὐτε πραγματευεσθαι : εἰρηκως ποσα ἀτοπα ἑπεται τῃ του ἐνδεχομενου ἀναιρεσει μενοντος ἐκεινου του πασης ἀντιφασεως |
| αἱ αὐται πανταχου πεφυκασι , αἱ δε της σεληνης αἱ αὐται . πρωτον ἐνη τετρας τε ⌊ και ἑβδομη ⌋ | ||
| , φησιν , ὁτι ἑν ἐστι προοιμιον , ἐπει αἱ αὐται ὑποληψεις εἰσιν : οὐ γαρ ἐπειδη πολλαι των ὑποληψεων |
| μικρον ὀντα εἰπων : εἰ μεν ἐασει , γνωμεν ὁτι μαινεται : εἰ δ ' οὐκ ἐασει , σωφρονει και | ||
| οἰκημα καμπαις πολυπλοκοις ἠτοι στρατευσεις ἠ μενων ἐσῃ κακος . μαινεται δ ' ὁστις βροτων ψυχης νομιζει τους φιλους ὑπερτερους |
| πατρος , ἐναπεθανεν ὁ παις δεσμοις , ἐῤῥιψαν αὐτον οἱ λῃσται εἰς την θαλασσαν , προσηνεχθη τῃ πολει : βουλεται | ||
| περι τας κορυφας , περι ὁ δη και συνισταντο οἱ λῃσται , λυπρον και ἀκαρπον δια τε τας παχνας και |
| του δε Εὐμολπον , του δε Μουσαιον τον ποιητην , του δε Εὐμολπον , τον καταδειξαντα την μυησιν , και | ||
| την διαιρεσιν της κτησεως των ἠτυχηκοτων ἀδικον ποιησαμενος ἐξεπεσεν ἐκ του Ῥηγιου φυγαδευθεις ὑπο των ἰδιων Καμπανων . συνηργησαν δε |
| και του ἠθους και της ἀλληλων ἀρετης γνωσιν σχοντες οὑτως ἱενται προς φιλιαν : το δε ἱεσθαι προς φιλιαν φιλησις | ||
| ὡς ἠκουσαν , ὡσπερ ἠ συος ἀγριου ἠ ἐλαφου φανεντος ἱενται ἐπ ' αὐτον . οἱ δ ' αὐ Κερασουντιοι |