| μοναχως : δια γαρ του καθολου μονου του ἀντικειμενου . διο χαλεπωτερον το ἐπι μερους ἀνασκευασασθαι . αὐτων δε τουτων | φωτος φανερουται , παν γαρ το φανερουμενον φως ἐστιν . διο λεγει , Ἐγειρε , ὁ καθευδων , και ἀναστα |
| αἰεν ἐν φυλλοισι ] ἀει γαρ ἐχει τα φυλλα : διο προσεθηκεν ” ἐν φυλλοισι θαλλουσης “ προς τον καρπον | , προς την οἰκοδομην της ἐκκλησιας ζητειτε ἱνα περισσευητε . διο ὁ λαλων γλωσσῃ προσευχεσθω ἱνα διερμηνευῃ . ἐαν [ |
| , πινειν τε το ὑδωρ μετ ' οἰνου λευκου των διουρητικων : και σιτια δε ἀντι μεν των ψυχοντων θερμαινοντα | πασῃ παρρησιᾳ ὡς παντοτε και νυν μεγαλυνθησεται Χριστος ἐν τῳ σωματι μου , εἰτε δια ζωης εἰτε δια θανατου . |
| κατεσκληκοτων : ἱκανως γαρ διοχλει τους τοιουτους . των δε διουρητικων τα μεν δια στοματος λαμβανεται ποτιμα . τα δε | ἐργον τουτο ποιησας ; ἐγω μεν γαρ , ἀπων τῳ σωματι παρων δε τῳ πνευματι , ἠδη κεκρικα ὡς παρων |
| και τελεσι τοις ἰδιοις , ὁσον ἀν χρονον ὁ πολεμος διαμενῃ , στρατευομενοι . ἀγασθεντων δ ' αὐτους ἁπαντων του | συν τῳ πιστῳ Ἀβρααμ . ὁσοι γαρ ἐξ ἐργων νομου εἰσιν ὑπο καταραν εἰσιν : γεγραπται γαρ ὁτι Ἐπικαταρατος πας |
| τοσουτον αὐτον ἐσεσθαι χρονον ἐφ ' ὁσον ἀν ὁ δαλος διαμενῃ . ἀπεθανον δε και οἱ ἀλλοι παιδες Οἰνεως μαχομενοι | και ἐν τῳ στοματι αὐτων οὐχ εὑρεθη ψευδος : ἀμωμοι εἰσιν . Και εἰδον ἀλλον ἀγγελον πετομενον ἐν μεσουρανηματι , |
| , ἀριστοφανεια και αὐτα καλουμενα : το πεμπτον χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον : το ἑκτον ἀπο ἰαμβικης βασεως εἰς χοριαμβικην ὑπερκαταληκτον | , Ὁ θρονος σου , ὁ θεος , εἰς τον αἰωνα του αἰωνος , και ἡ ῥαβδος της εὐθυτητος ῥαβδος |
| Το ζʹ προσοδιακον διμετρον ἀκαταληκτον . Το ηʹ τροχαϊκον διμετρον ἀκαταληκτον . Το θʹ δακτυλικον πενθημιμερες . Το ιʹ ἰαμβελεγος | συκων . και ἀποκριθεις εἰπεν αὐτῃ , Μηκετι εἰς τον αἰωνα ἐκ σου μηδεις καρπον φαγοι . και ἠκουον οἱ |
| Ἁρπαγῳ μεν Ἀστυαγης δικην ταυτην ἐπεθηκε . Κυρου δε περι βουλευων ἐκαλεε τους αὐτους των μαγων οἱ το ἐνυπνιον οἱ | τοις ἀσθενεσιν ἀσθενης , ἱνα τους ἀσθενεις κερδησω : τοις πασιν γεγονα παντα , ἱνα παντως τινας σωσω . παντα |
| ' ἀπορρει κἀπι μηδεν ἐρχεται . Τις οὐν τοιουτον ἀνδρα βουλευων ἑλειν ἀλυπος ἀτης ἐξαπαλλαχθησεται ; Ὁρα κακως πρασσοντε μη | ἀρχη , πρωτοτοκος ἐκ των νεκρων , ἱνα γενηται ἐν πασιν αὐτος πρωτευων , ὁτι ἐν αὐτῳ εὐδοκησεν παν το |
| . ? Ἀχιλλειος δρομος ἐκληθη ἐκ τοιαυτης αἰτιας : Ἰφιγενειας μελλουσης σφαγιαζεσθαι ἐν τῃ Αὐλιδι τῃ Ἀρτεμιδι ἀνηρπαζεν αὐτην ἡ | και πως αὐτου υἱος ἐστιν ; Ἀκουοντος δε παντος του λαου εἰπεν τοις μαθηταις [ αὐτου ] , Προσεχετε ἀπο |
| εἰς τον περι ζωης και περι πραξεως και περι ὑποστασεως μελλουσης και βεβαιοι τας της συνοδου πραξεις . και καθαπερ | θεῳ . και οὐκ ἰσχυσαν ἐπιλαβεσθαι αὐτου ῥηματος ἐναντιον του λαου , και θαυμασαντες ἐπι τῃ ἀποκρισει αὐτου ἐσιγησαν . |
| και την Δωριδα , μητροπολιν δε των ἐν Πελοποννησῳ Δρυοπων νομιζομενην . της δ ' Οἰταιας και ὁ Ἀκυφας ἐστι | δε ἐστε μεστοι ὑποκρισεως και ἀνομιας . Οὐαι ὑμιν , γραμματεις και Φαρισαιοι ὑποκριται , ὁτι οἰκοδομειτε τους ταφους των |
| ἡ των Θηβαιων πολις , τοτ ' εἰς την ἀπορθητον νομιζομενην εἰναι Λακεδαιμονιων χωραν εἰσεβαλον , κατ ' ἐκεινους τους | μετα δυο ἡμερας . και ἐζητουν οἱ ἀρχιερεις και οἱ γραμματεις πως αὐτον ἐν δολῳ κρατησαντες ἀποκτεινωσιν : ἐλεγον γαρ |
| , βουλομενον παντας μετασχειν του μυσους , και δια τουτου νομιζοντα συναγωνιστας ἑξειν και φυλακας της βασιλειας βεβαιους . την | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| λεγοντων μηδ ' ἀπροσδεκτων ? συμβουλιας , τουτον ὑπερ αὐτους νομιζοντα φρονειν ἐξ ἀναγκης κακοδαιμονειν : ληρειν δε και διοτι | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| Διευκρινηθεντων δη οὐν τουτων οὑτως , και των ἐν τοις συγγραμμασιν οἱς λεγεις περιτετυχηκεναι σαφης ἐστιν ἡ διαλυσις : τα | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| και διαφορας ἐπεξευρον τινες οὐ πανυ ἐμφανταζομενας τοις των παλαιων συγγραμμασιν , ἀλλ ' ὡς περιεργοτερον λελεπτολογημενας , ἁς ὁμως | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| , εἰτα την παρα Βηρισαδου : μαλιστα γαρ οὑτω γνωσεσθε διδασκομενοι . Λεγε και την ἐπιστολην την του Βηρισαδου . | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| . λαβετε δε αὐτους μη πολεμιως μηδ ' ὡς ἀξυνετοι διδασκομενοι , ὑπομνησιν δε του καλως βουλευσασθαι προς εἰδοτας ἡγησαμενοι | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| : Ξανθοτριχα μεν Φερενικον Ἀλφεον παρ ' εὐρυδιναν πωλον ἀελλοδρομον νικησαντα . . Ἐπειδη τεσσαρες ἀγωνες εἰσι , Ὀλυμπια , | Τοις δε λοιποις λεγω ἐγω , οὐχ ὁ κυριος : εἰ τις ἀδελφος γυναικα ἐχει ἀπιστον , και αὑτη συνευδοκει |
| φασι δε τον ἀνδρα τουτον την ἐσχατην τραγῳδιαν εἰσαγαγοντα και νικησαντα χαρᾳ περιπεσειν ἀνυπερβλητῳ , δι ' ἡν και τελευτησαι | πτερυγιον του ἱερου , και λεγει αὐτῳ , Εἰ υἱος εἰ του θεου , βαλε σεαυτον κατω : γεγραπται γαρ |
| ' εἰ ἰσως ἀμφοτερα ταυτ ' ἐστιν ἑξης τα τε συνημμενα και τα διεζευγμενα . προς δη ταυτα τοιουτοι τινες | ἐπειθοντο τοις λεγομενοις , οἱ δε ἠπιστουν : ἀσυμφωνοι δε ὀντες προς ἀλληλους ἀπελυοντο , εἰποντος του Παυλου ῥημα ἑν |
| και οὐ μεριζεται διαιρουμενα , τῃ δε ἀρχῃ τῃ ἑαυτων συνημμενα και ταυτης ἐξηρτημενα παρεστι μεν ἐκεινης ἐλλαμπουσης , ἀπιουσης | , και οἱ μεθυσκομενοι νυκτος μεθυουσιν : ἡμεις δε ἡμερας ὀντες νηφωμεν , ἐνδυσαμενοι θωρακα πιστεως και ἀγαπης και περικεφαλαιαν |
| ὁποτε ἐξελθειν βουλοιτο , παλιν εἰσηγες εἰς τον δρομον οὐ συγχωρων ἑτερᾳ μνημῃ την ὑπερ ἐμου των ὑμετερων ἐξελασαι στοματων | Σιλας και ὁ Τιμοθεος ἐκει . οἱ δε καθιστανοντες τον Παυλον ἠγαγον ἑως Ἀθηνων , και λαβοντες ἐντολην προς τον |
| οὐν οὑτως ἐχειν ἡγειται : φαινεται γαρ το μεν τι συγχωρων , το δε μη δεχομενος . οἰεται δε βιᾳ | θελων τε χαριτα καταθεσθαι τοις Ἰουδαιοις ὁ Φηλιξ κατελιπε τον Παυλον δεδεμενον . Φηστος οὐν ἐπιβας τῃ ἐπαρχειᾳ μετα τρεις |
| ὠφεληθησεται και κερδησει ἐν τῃ ξενῃ : ὁ δε ἀρξαμενος ὑποστρεφειν οἰκαδε , ὠφεληθησεται και ταχεως την ὁδον ἀνυσει , | τους μετ ' αὐτου , και εἰσπορευεται ὁπου ἠν το παιδιον : και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αὐτῃ |
| ἀπρακτος ἡ ὁρμη γινεται και λυπηρα . ὁ δε ἀρξαμενος ὑποστρεφειν Σεληνης οὐσης Αἰγοκερῳ πραειαν και ἀβλαβη την ὁδον ἑξει | τριμηνον ὑπο των πατερων αὐτου , διοτι εἰδον ἀστειον το παιδιον , και οὐκ ἐφοβηθησαν το διαταγμα του βασιλεως . |
| μεν τῃ πεψει των χυμων την φυσιν , μηπω δε κεκρατηκεναι , και δια τουτ ' ἐτι αὐτους ὀργαν . | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| ἀπῃτει τα χρηματα , ὁ δε οὐκ ὀφειλειν ἐφη , κεκρατηκεναι γαρ δη ἀκοντος . ὡς δε οὐδεν ἐπεραινεν , | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| , ἐστι σοι και τουτων οὑτως ἐχοντων ὁμως τα δεοντα βουλευσασθαι : μαλιστα μεν γαρ ἐγωγε φαιην ἀν την μητερα | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| Μελανθιον φησι τουτ ' εὐξασθαι λεγων : Τιθωνου Μελανθιος ἐοικε βουλευσασθαι βελτιον . ὁ μεν γαρ ἀθανασιας ἐπιθυμησας ἐν θαλαμῳ | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
| με αὐτος : οὐκ οἰσω πορνοβοσκον δεσποτην : σωφρονειν , πιστευσον , εἰθισμεθα . Ταυτα ἐδειτο , ἠλεει δε αὐτην | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| † } Πραξας κακως τι κἀν δοκῃς θεον λαθειν , πιστευσον ὁτι σεαυτον οὐ δυνῃ λαθειν . } Ἐαν φονευῃς | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| Ἠλειων . Γ εἰτα ἐν ἐκθεσει τρισυλλαβοι βʹ κατα ποδα κρητικον . ξυνανελκετον και σφω ] εἰτα ἐν ἐκθεσει ἀναπαιστικον | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| Το δε παιωνικον εἰδη μεν ἐχει τρια , το τε κρητικον και το βακχειακον και το παλιμβακχειακον : ὁ και | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| προς αὐτῃ σημειῳ τῳ Λ τῃ στερεᾳ γωνιᾳ εὐθυγραμμῳ τῃ περιεχομενῃ ὑπο των ΘΔ , ΔΕ , ΕΔ , ΔΗ | εἰς το θεατρον συναρπασαντες Γαϊον και Ἀρισταρχον Μακεδονας , συνεκδημους Παυλου . Παυλου δε βουλομενου εἰσελθειν εἰς τον δημον οὐκ |
| ἁφης ἀγομενῃ διαμετρῳ , οὐκ ἐλασσων ἐστι της ἐφεξης τῃ περιεχομενῃ ὑπο των προς μεσην την τομην κλωμενων εὐθειων . | : ἀσυμφωνοι δε ὀντες προς ἀλληλους ἀπελυοντο , εἰποντος του Παυλου ῥημα ἑν ὁτι Καλως το πνευμα το ἁγιον ἐλαλησεν |
| τινος μη κλινομενον δια καθαρου του ος , μη ὀντα δικαταληκτα δια το δελφις δελφινος , ἀρσενικα δια το ἀσπις | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| κἀν γαρ δια του ι γραφηται , ἀλλ ' οὐν δικαταληκτα ἐστιν : θις γαρ και ῥις . Τα εἰς | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| προνοιᾳ , ὡς πανταχου ἀρετην κρατειν και μετατιθεμενων και διορθωσεως τυγχανοντων των ἡμαρτημενων , οἱον ἐν ἑνι σωματι ὑγιειας δοθεισης | το ἐργον ὁ ἐπληρωσαν . παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την ἐκκλησιαν ἀνηγγελλον ὁσα ἐποιησεν ὁ θεος μετ ' αὐτων και |
| ἐκ μεταφορας των τοξοτων , των οὐχ ὁπως του σκοπου τυγχανοντων , ἀλλ ' οὐδ ' ἐγγυς βαλλοντων . Οὑτος | Λαοδικειᾳ ἀδελφους και Νυμφαν και την κατ ' οἰκον αὐτης ἐκκλησιαν . και ὁταν ἀναγνωσθῃ παρ ' ὑμιν ἡ ἐπιστολη |
| μειζονα δυναμιν , σχολαιοτερον τον πολεμον ἐχρητο , εἰ δε ἀσθενεστεραν , νεους και φιλοκινδυνους τας ἐπιθεσεις ποιειν προετρεπετο . | μετα των δωδεκα . και ἐσθιοντων αὐτων εἰπεν , Ἀμην λεγω ὑμιν ὁτι εἱς ἐξ ὑμων παραδωσει με . και |
| ἐφην , λεγεις ; ἀρα γε την μεν λεπτοτεραν ὁπερ ἀσθενεστεραν , την δε παχυτεραν ὁπερ ἰσχυροτεραν ; Τουτ ' | του ἀγρου πως αὐξανουσιν : οὐ κοπιωσιν οὐδε νηθουσιν : λεγω δε ὑμιν ὁτι οὐδε Σολομων ἐν πασῃ τῃ δοξῃ |
| ἐπι το του Διος ἀντρον και διατριβων ἐνθαδε , ἀπῃει συντεταγμενα ἐχων παραγγελματα τινα , ἁ ἐφασκεν εἰναι προσταγματα του | Πιστεικαι αὐτη Σαρρα στειραδυναμιν εἰς καταβολην σπερματος ἐλαβεν και παρα καιρον ἡλικιας , ἐπει πιστον ἡγησατο τον ἐπαγγειλαμενον : διο |
| ' ἀπειρον . λεγομεν οὐν προς τουτο ὁτι τα μεν συντεταγμενα ἀλληλοις οὐ λεγονται εἰναι γενη ἐκεινων , ἠγουν ὡν | μη ὡς ἀσοφοι ἀλλ ' ὡς σοφοι , ἐξαγοραζομενοι τον καιρον , ὁτι αἱ ἡμεραι πονηραι εἰσιν . δια τουτο |
| ἀλλῳ οὐτ ' ἐς δαιτ ' ἰεναι οὐτ ' ἐν μεγαροισι πασασθαι , πριν γ ' ὁτε δη ς ' | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| τε γονην τεκνων μαλ ' ὀπαζει , και βιον ἐν μεγαροισι και εὐκλεα φημιν ἁπαντῃ δωκεν , και φιλιην μεγαλων | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| χυλος συν μελιτι ἐπιχριομενος , ἠ πενταδακτυλου φυλλα συν μελιτι ἐπιτιθεμενα . [ Προς ἀχλυν ὀφθαλμων . ] Κολοκυνθης ξυσματων | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| ἐπι τουτων τους βιαιους δεσμους και το σπουδαζειν ἀλλασσειν τα ἐπιτιθεμενα : βλαπτει γαρ και τουτο και αἰτιον ῥευματισμων γινεται | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| και δια τουτο την Τυχην προσαγορευει [ και ] Διος ἐλευθεριου παιδα , ἡν και παρακαλει ἀμφιπολειν την Ἱμεραν . | μετα δυναμεως πολλης και δοξης . και τοτε ἀποστελει τους ἀγγελους και ἐπισυναξει τους ἐκλεκτους [ αὐτου ] ἐκ των |
| περι της ἰδιας δημοκρατιας βουλευσαμενοι παντες ὁμογνωμονως ἐψηφισαντο Διος μεν ἐλευθεριου κολοττιαιον ἀνδριαντα κατασκευασαι , κατ ' ἐνιαυτον δε θυειν | οὐρανου μετα δυναμεως και δοξης πολλης : και ἀποστελει τους ἀγγελους αὐτου μετα σαλπιγγος μεγαλης , και ἐπισυναξουσιν τους ἐκλεκτους |
| ' ἀν πεμπταιος ἀναβαιη τις : το δε μηκος ἐστι δισχιλιων και διακοσιων σταδιων το παρηκον παρα τα πεδια . | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| της Ἰνδικης πλατος δισμυριων σταδιων , του δε μυριων και δισχιλιων ; Ἐρουμεν δ ' ὁτι οὐ ψιλην την διαφωνιαν | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| δυνατοι φερειν την ὑμετεραν ἀρχην ἠ οἱτινες ὑπο των πολεμιων ἀναγκασθεντες ἀπεστησαν , ξυγγνωμην ἐχω : νησον δε οἱτινες ἐχοντες | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| ἐς Ὠρωπον . Ἀθηναιοι δε κατα ταχος και ἀξυγκροτητοις πληρωμασιν ἀναγκασθεντες χρησασθαι , οἱα πολεως τε στασιαζουσης και περι του | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| ὁμοιως ἐξιατεον και δια των αὐτων βοηθηματων του ὁλου σωματος ἀναγεγραμμενων , αὐτου δε του γαλακτος την κακωσιν πρωτον μεν | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| των τραγῳδιων ποιητου μετελαβον ἐγω διοτι παραφερειν μελλοντος τι των ἀναγεγραμμενων ἐν τῃ βιβλῳ προς τι δραμα τας ὀψεις ἀπεγλαυκωθη | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| συμπεριφοραις κεχαρισμεναις τοις ὑποτεταγμενοις χρωμενος μεγαλην εὐνοιαν ἐν τοις στρατιωταις περιεποιησατο . παντες γαρ της εὐεργεσιας χαριν ἀποδιδοντες ἐν ταις | εἰσιν : δια τουτο ἐκ του κοσμου λαλουσιν και ὁ κοσμος αὐτων ἀκουει . ἡμεις ἐκ του θεου ἐσμεν : |
| στρατιωτικους μισθους και μεταδιδους τοις πενησι της εὐποριας δυναμιν ἀξιολογον περιεποιησατο . ἐκτραπεις δε εἰς ὠμοτητα και πλεονεξιαν εἰσεπραττετο τους | λεγω ὑμιν ὁτι κλαυσετε και θρηνησετε ὑμεις , ὁ δε κοσμος χαρησεται : ὑμεις λυπηθησεσθε , ἀλλ ' ἡ λυπη |
| , ποιησαντα δε ἀφανισθηναι το δευτερον . Ταυτα μεν αἱ πολιες αὑται λεγουσι , ταδε δε οἰδα Μεταποντινοισι τοισι ἐν | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| Δρυοπες και Λημνιοι . Δωριεων μεν πολλαι τε και δοκιμοι πολιες , Αἰτωλων δε Ἠλις μουνη , Δρυοπων δε Ἑρμιων | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| ἀλλην τινα ἡδονην ἠθελε δαπαναν εἰς πολεμον . οὑτω μεν φιλοπολεμος ἠν : πολεμικος δε αὐ ταυτῃ ἐδοκει εἰναι ὁτι | γαμων , ἱνα ἐλθοντος και κρουσαντος εὐθεως ἀνοιξωσιν αὐτῳ . μακαριοι οἱ δουλοι ἐκεινοι , οὑς ἐλθων ὁ κυριος εὑρησει |
| ὁ δ ' ἡκε και των μετριων δεδιοτων , μη φιλοπολεμος ἀνηρ ἐπιτριψῃ το πληθος , πανυ σεμνως ἐκελευε την | θεου . μακαριοι οἱ πεινωντες νυν , ὁτι χορτασθησεσθε . μακαριοι οἱ κλαιοντες νυν , ὁτι γελασετε . μακαριοι ἐστε |
| μανια , κινησις . ἀναγκαιης : ἠ της φυσικης . ἀναγκαιης : βιαστικης , της κατ ' ἀναγκην γινομενης τοις | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| , τεως μεν μετα των Ἑλληνων ἐοντες ἐμαχοντο ὑπ ' ἀναγκαιης ἐχομενοι προς την βασιλεος στρατιην : ὡς δε εἰδον | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| φαυλον εἰργασαντο , ἀλλα και μαλλον ὠφελησαν δια ἰδιοτοπιαν ἠ ἀγαθοποιου μαρτυριαν ἠ οἰκειου σχηματος αἱρεσιν : και ἐν τουτοις | Τουτο το ποτηριον ἡ καινη διαθηκη ἐστιν ἐν τῳ ἐμῳ αἱματι : τουτο ποιειτε , ὁσακις ἐαν πινητε , εἰς |
| ὁσον βλαβησεται . Σεληνης δυνουσης , Ἀρεος ἐπιδυομενου , μηδενος ἀγαθοποιου μαρτυρουντος τῃ Σεληνῃ , κακιστον θανατον τῳ φυγοντι δηλοι | της λειτουργιας τῳ αἱματι ὁμοιως ἐραντισεν . και σχεδον ἐν αἱματι παντα καθαριζεται κατα τον νομον , και χωρις αἱματεκχυσιας |
| ὁρωμενη , ἠρυθρια δε μαλλον ἐπαινουμενη , ὡστε την ἀγοραν ἀποστρεφεσθαι , συνειναι δε τῃ μητρι και σεμνως οἰκουρειν . | τους ποδας αὐτου και ἐξεψυξεν : εἰσελθοντες δε οἱ νεανισκοι εὑρον αὐτην νεκραν , και ἐξενεγκαντες ἐθαψαν προς τον ἀνδρα |
| προστιθεασι το ι , ἱνα ἐν ταὐτῳ και χαρακτηρα μεταδιωξωσιν ἀποστρεφεσθαι την ὀξειαν τασιν και βραχυτεραν την συλλαβην ἀπεργασωνται . | Ὁ κυριος αὐτου χρειαν ἐχει . ἀπελθοντες δε οἱ ἀπεσταλμενοι εὑρον καθως εἰπεν αὐτοις . λυοντων δε αὐτων τον πωλον |
| ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | τοπους ἐκπεσωμεν , ἐκ πρυμνης ῥιψαντες ἀγκυρας τεσσαρας ηὐχοντο ἡμεραν γενεσθαι . των δε ναυτων ζητουντων φυγειν ἐκ του πλοιου |
| φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος | γραφειν οὐκ ἐβουληθην δια χαρτου και μελανος , ἀλλα ἐλπιζω γενεσθαι προς ὑμας και στομα προς στομα λαλησαι , ἱνα |
| ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | : ἀναγκη γαρ ἐλθειν τα σκανδαλα , πλην οὐαι τῳ ἀνθρωπῳ δι ' οὑ το σκανδαλον ἐρχεται . Εἰ δε |
| Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες | του θεου . παντα μεν καθαρα , ἀλλα κακον τῳ ἀνθρωπῳ τῳ δια προσκομματος ἐσθιοντι . καλον το μη φαγειν |
| ἐγω δε παρεληλυθα σημερον συντελεσων τῃ πανηγυρει , οὐκ ἀχρι κενης φιλοτιμιας , ἀλλ ' ὁ τῳ κοσμῳ και χρειαν | ἡ τιμη και ἡ δοξα και το κρατος εἰς τους αἰωνας των αἰωνων . και τα τεσσαρα ζῳα ἐλεγον , |
| ἐντιθησιν . ἀλλα γαρ ἐπετειχισθη τοις ὠφελουσι τα ἡδεα της κενης δοξης ἀλειμματα , εἰς ἁ και μυρεψοι πονουσι και | βασιλειαν αὐτου την ἐπουρανιον , ᾡ ἡ δοξα εἰς τους αἰωνας των αἰωνων : ἀμην . Ἀσπασαι Πρισκαν και Ἀκυλαν |
| ἀνακαθαρσεως , ταπεινωσει μεν την χωραν , οὐδεις δε αὐτης ἐπικρατησει . Σεληνης δε οὐσης ἐν τῃ ἐκλειψει ὁταν διᾳττων | εἰπειν , Ἐγειρε και περιπατει ; ἱνα δε εἰδητε ὁτι ἐξουσιαν ἐχει ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐπι της γης ἀφιεναι |
| , ἐπι των κατα συζυγιαν κρασεων ἀει της ἐπικρατουσης ποιοτητος ἐπικρατησει τα γνωρισματα . Ἡ μεν μικρα κεφαλη μοχθηρας ἐγκεφαλου | και τῳ υἱῳ ἐδωκεν ζωην ἐχειν ἐν ἑαυτῳ : και ἐξουσιαν ἐδωκεν αὐτῳ κρισιν ποιειν , ὁτι υἱος ἀνθρωπου ἐστιν |
| γε το ” ἐστιν ἀποδειξις “ , ὁπερ ἠν και ἐπιφορα . δοθεντος ἀρα του εἰναι ἀποδειξιν ἀληθους ἐν τῳ | αὐτοι ἀντικαλεσωσιν σε και γενηται ἀνταποδομα σοι . ἀλλ ' ὁταν δοχην ποιῃς , καλει πτωχους , ἀναπειρους , χωλους |
| ' ἐχει τι οὑ ἐστιν ἀποδειξις . εἰ οὐν ἡ ἐπιφορα ἐμπεριειληπται αὐτῃ , παν δε το προς τι ἐκτος | μη πιστευσαντες σωθωσιν . οἱ δε ἐπι της πετρας οἱ ὁταν ἀκουσωσιν μετα χαρας δεχονται τον λογον , και οὑτοι |
| μυελον ἐλαφου . [ Προς δυσεντερικους . ] Ἐπι δε δυσεντερικοις εἰδεναι ἀναγκαιον ὁτι ἐξαιρετον δυσεντεριας ἐστι φαρμακον , ὀλιγοσιτια | λεγομενην Ὡραιαν του αἰτειν ἐλεημοσυνην παρα των εἰσπορευομενων εἰς το ἱερον : ὁς ἰδων Πετρον και Ἰωαννην μελλοντας εἰσιεναι εἰς |
| ῥυπαρα εἰη ἑλκωσις ὡς τρυγωδη εἰναι τα φερομενα , τοις δυσεντερικοις χρη - στεον : καθαρας δε γενομενης , τοις | ἐν τοις ὑψιστοις . Και εἰσηλθεν εἰς Ἱεροσολυμα εἰς το ἱερον : και περιβλεψαμενος παντα , ὀψιας ἠδη οὐσης της |
| μεν ἀντεινεν καρα , πειρατο δε πˈρωτον μαχας , δισσαισι δοιους αὐχενων μαρψαις ἀφυκτοις χερσιν ἑαις ὀφιας . ἀγχομενοις δε | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| τ ' ἐξελαων ὑπακουει . ἐνθα κ ' ἀϋπνος ἀνηρ δοιους ἐξηρατο μισθους , τον μεν βουκολεων , τον δ | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| το πρεπον και ἐνδοξον . Μαρκελλινου . Ἡ πραγματικη τοις τελικοις κεφαλαιοις διαιρειται , ἁπερ εἰρηται τελικα , διοτι πολλων | συνετων , και ἀπεκαλυψας αὐτα νηπιοις : ναι , ὁ πατηρ , ὁτι οὑτως εὐδοκια ἐγενετο ἐμπροσθεν σου . Παντα |
| ἐπι δε το προτρεπειν . Διαιρουνται δε αἱ θεσεις τοις τελικοις καλουμενοις κεφαλαιοις , τῳ δικαιῳ , τῳ συμφεροντι , | ἐλαβετε πνευμα υἱοθεσιας , ἐν ᾡ κραζομεν , Αββα ὁ πατηρ : αὐτο το πνευμα συμμαρτυρει τῳ πνευματι ἡμων ὁτι |
| την ἀνακλασιν των ῥαγων . καλον δε και εἰς πιθον γλευκους κρεμναν , μη ἁπτομενους μητε του γλευκους , μητε | ἡμων , ὁτι προς ἑσπεραν ἐστιν και κεκλικεν ἠδη ἡ ἡμερα . και εἰσηλθεν του μειναι συν αὐτοις . και |
| ὀξει : τεμνουσι δε τροχισκους ὡσπερ ῥαφανιδος και ἐνειραντες ὑπερ γλευκους ἐκρεμασαν ἐπι καπνῳ . Ὁ δε ἐλλεβορος ἐπι ταὐτα | , οὐκ ἐστιν θανατος , οὐκ ἐστιν νυξ ἀλλα παντα ἡμερα . καθως προειρηκα : και ἀλλα προβατα ἐχω , |
| πλησιον δ ' αὐτου τοπον εὐθετον ἐκτισεν ἐν αὐτῳ πολιν Ἀλεξανδρειαν . εἰς δε την των Ὠρειτων χωραν δια των | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| αὐτοις , οἱον ῥοδα ἠ κρινα , ἠ κατα την Ἀλεξανδρειαν λωταρια . και χρη γινωσκειν ὁτι και τουτο καλλιστα | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| δε βουλει , περιοδος καταληκτικη ἐξ ἰαμβικης συζυγιας και τροχαϊκης καταληκτικης . το βʹ χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον ἐκ χοριαμβου και | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| το αʹ περιοδικον καταληκτικον , ἐξ ἰαμβικης συζυγιας και τροχαικης καταληκτικης : το βʹ ἰαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον : το γʹ | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| διοθεν και ἀπο του Διος : οἱ γαρ ἐν πολεμῳ φονευσαντες καθαροι εἰσιν . κοναβος ] ἠχος . κοναβος ] | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| , φησιν , ἐφονευσα Ἀγαμεμνονα ἀπωσασθε , και οἱ ἐμε φονευσαντες οὐκ ἀτιμαζονται , ὡς Ὀρεστης οὑτος ὁ ἐμος υἱος | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| ὑπερσυντελικον ἠιειν , δια του η και ι οὐσης της παραληγουσης , και ἐν συνθεσει ἀπηιειν , οἱον : ἀπηιειν | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| σ προσελαβεν κλητικῃ ἀκολουθιᾳ , ἀλλα το ε ἐφυλαξεν της παραληγουσης του ἐνεργητικου παρακειμενου : μεμελετηκα , μεμελετημαι , μελετημα | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| δε ἀναγκη του μετρου της ταυτολογιας αἰτια : ὁ Νεοπτολεμος ἐνεκαλει τῳ Ἀπολλωνι ὑπερ του φονου του Ἀχιλλεως , οὑ | των ἀσθενων , μακροθυμειτε προς παντας . ὁρατε μη τις κακον ἀντι κακου τινι ἀποδῳ , ἀλλα παντοτε το ἀγαθον |
| ἀπαλλαγειης , οὑτως οὐδε των ἐν τῳ βιῳ ; “ ἐνεκαλει τοις ἀνθρωποις περι της τυχης , αἰτεισθαι λεγων αὐτους | . ὁ δε Πιλατος ἐλεγεν αὐτοις , Τι γαρ ἐποιησεν κακον ; οἱ δε περισσως ἐκραξαν , Σταυρωσον αὐτον . |
| βουλη , ἀλλα ἀναγκη τουτους ἀλληλων καταφρονειν ὁρωντας ἀλληλων τα βουλευματα . σκοπει δη οὐν και συ εὐ μαλα ποτερον | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| ὁ χρονος ἐν ᾡ παρεσκευαζοντο πολυς ἐφελκυσθεις διεχεεν αὐτων τα βουλευματα . των γαρ ἐκ της συνωμοσιας τινες , εἰτε | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| ὠ θεοι , ὠ ἀνδρες . . . . η ἐκπληκτικον . ὁς : τις . Ὠ ποποι ὁς : | μαθητας αὐτου . εἰπεν δε αὐτοις , Ὁταν προσευχησθε , λεγετε , Πατερ , ἁγιασθητω το ὀνομα σου : ἐλθετω |
| ἀρχαιον , σεμνον , ἐνθεον , θειον , φρικωδες , ἐκπληκτικον , ἀρχαιοπλουτον , παλαιοπλουτον , ζαπλουτον , μεγαλοπλουτον , | ἀναθεματιζειν και ὀμνυναι ὁτι Οὐκ οἰδα τον ἀνθρωπον τουτον ὁν λεγετε . και εὐθυς ἐκ δευτερου ἀλεκτωρ ἐφωνησεν . και |
| της ἰδιας φυσεως και μοχθηριας φερομενους προς το βλαπτειν τον ἐντυγχανοντα ἀναιρειν ἡγουμεθα δειν και κολαζειν ἁπαντας , οὑτως και | τῳ θεῳ εἰς ὀσμην εὐωδιας . πορνεια δε και ἀκαθαρσια πασα ἠ πλεονεξια μηδε ὀνομαζεσθω ἐν ὑμιν , καθως πρεπει |
| ἀλληλους ὁτι Τα πνευματα και αἱ ψυχαι των ἀνθρωπων στεναζουσιν ἐντυγχανοντα και λεγοντα ὁτι Εἰσαγαγετε την κρισιν ἡμων προς τον | ἠ προφητευων κατα κεφαλης ἐχων καταισχυνει την κεφαλην αὐτου : πασα δε γυνη προσευχομενη ἠ προφητευουσα ἀκατακαλυπτῳ τῃ κεφαλῃ καταισχυνει |
| χειρω δε τα πλειονα των ἐλαττονων και τα μειζονα των βραχυτερων και τα ταχεωϲ ἀφανιζομενα των πλειονα χρονον ἐπιμενοντων , | γυναικα , Ἡ πιστις σου σεσωκεν σε : πορευου εἰς εἰρηνην . Και ἐγενετο ἐν τῳ καθεξης και αὐτος διωδευεν |
| μονων . κατα δη τους λεχθεντας τροπους διχα μυριων ἀλλων βραχυτερων φθειρομενου του πλειστου μερους ἀνθρωπων , ἐπιλειπειν ἐξ ἀναγκης | ' ἐμου ἐστιν . ταυτα λελαληκα ὑμιν ἱνα ἐν ἐμοι εἰρηνην ἐχητε : ἐν τῳ κοσμῳ θλιψιν ἐχετε , ἀλλα |
| βασιλεων , ὡς οὑτοι τε και οἱ ἀλλοι σχεδον ἁπαντες συγγραφεις ὁμολογουσι : Διονυσιος δ ' ὁ πρεσβυτερος ὀγδοηκοστωι και | παραβολην . και λεγει αὐτοις , Οὑτως και ὑμεις ἀσυνετοι ἐστε ; οὐ νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς |
| ἠδη δ ' ἐπ ' ἀρχην εἰμι της συνταξεως τους συγγραφεις ἐκθεμενος , οἱς δη χρωμενος τον ἱστορικον εἰς πιστιν | το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε , ἀλλ ' ἐγω ἐξελεξαμην ὑμας ἐκ του κοσμου |
| δε τριπλασιων τετραπλασιοι ἀποσῳζοντες την αὐτων εὐταξιαν , και ἐκ τετραπλασιων πενταπλασιοι και ἀει οἱ ἑπομενοι λογοι ἐκ των ἡγουμενων | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| ἐαν ὠσι δυο ἀριθμοι ὡν ὁ μειζων του ἐλασσονος ἐστι τετραπλασιων παρα μοναδα , ὁ ὑπ ' αὐτων προσλαβων τον | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| . φαινεται δε ὁτι και την ἐλαιουργιαν και μελιτουργιαν πρωτος ἐπενοησεν ἀρισταιος . τουτον και του μελιτος εὑρετην εἰναι λεγουσιν | ἐσομαι αὐτῳ εἰς πατερα , και αὐτος ἐσται μοι εἰς υἱον ; ὁταν δε παλιν εἰσαγαγῃ τον πρωτοτοκον εἰς την |
| προνοουσα του μηδε ταυτας κινδυνῳ περιπεσειν , δια της καθαρσεως ἐπενοησεν το περιττον ἀποχετευειν . ἐνθεν στραγγοτερας γινομενης καθαρσεως παρακολουθει | φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα πρεσβυτερους ἐφονευσε |
| διαιρεσεως μεμνηται ἐν τῳ Σοφιστῃ τῳ διαλογῳ λεγων την δε διαιρετικην μεθοδον οὐδεν ἐγκαυχησεται φυγον : και γαρ οὐδεν ἐκφευγει | αὐτο και ἐγερει ; ποσῳ οὐν διαφερει ἀνθρωπος προβατου . ὡστε ἐξεστιν τοις σαββασιν καλως ποιειν . τοτε λεγει τῳ |
| συγγραμμα εἰς τας διαλεκτικας μεθοδους . ἰστεον ὁτι εἰς την διαιρετικην χρησιμευει οὑτως : ὡσπερ ἐν τοις ἐξω ἐστι το | ἡμερων ἠκουσθη ὁτι ἐν οἰκῳ ἐστιν . και συνηχθησαν πολλοι ὡστε μηκετι χωρειν μηδε τα προς την θυραν , και |
| ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την οἰκιαν αὐτου δεσμωτηριον | ἀσκους καινους . Και ἐγενετο αὐτον ἐν τοις σαββασιν παραπορευεσθαι δια των σποριμων , και οἱ μαθηται αὐτου ἠρξαντο ὁδον |
| δε υἱον Δεινομενην . νικησας δε τα Ὀλυμπια ἀνεκηρυξεν ἑαυτον Συρακουσιον και Αἰτναιον : ἐκτισε γαρ πολιν ἐν Σικελιᾳ Αἰτνην | . Πολλα εἰχον γραψαι σοι , ἀλλ ' οὐ θελω δια μελανος και καλαμου σοι γραφειν : ἐλπιζω δε εὐθεως |
| των ἰδιων ἐπιτρεψειε . τοιουτος μεν δη τις ἐν τοις συμβουλευτικοις λογοις ὁ ἀνηρ . ἐν δε τοις δικανικοις τα | , ἀλλα και δι ' ἡμας οἱς μελλει λογιζεσθαι , τοις πιστευουσιν ἐπι τον ἐγειραντα Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἐκ |
| χρησις ἐστι μεν και παρα Δημοσθενει ἐν Φιλιππικοις τε και συμβουλευτικοις , μαλιστα δε παρα Θουκυδιδῃ ἐν ταις δημηγοριαις : | λεγω ὑμιν ὁτι χαιρει ἐπ ' αὐτῳ μαλλον ἠ ἐπι τοις ἐνενηκοντα ἐννεα τοις μη πεπλανημενοις . οὑτως οὐκ ἐστιν |
| ὁροις : τα γαρ ἀπολειπομενα ἐν τῳ μειζονι ἀκαταμετρητα μορια συγκρινομενα τῳ ἐλαττονι διαφοραν ἑξει παντως μοναδα . Λοιπον ἐστιν | και εὑρων αὐτον βασταζῃ τουτον ἐπι των ὠμων αὐτου και ἐρχεται ἐπι τους φιλους και ἀδελφους αὐτου λεγων ὁτι συγχαρητε |
| διαμενειν και οὐδεποτε φησι φθειρεσθαι , ἀλλα πληθει και ὀλιγοτητι συγκρινομενα και διακρινομενα . συγκρινομενα μεν ἐλεγεν ἑν γινεσθαι , | ἀκριβως οἰδατε ὁτι ἡμερα κυριου ὡς κλεπτης ἐν νυκτι οὑτως ἐρχεται . ὁταν λεγωσιν , Εἰρηνη και ἀσφαλεια , τοτε |
| † ὑειος καρα και χρυσειος σταυρος δια της ει διφθογγου γραφομενα , . , . + . . . Ἀμβροσιην | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| αὐτον οἰμωγων τε ἀφορμαι και δακρυων , ὡν ἐπι τα γραφομενα ῥει τα πλειω . Καλως σοι τεθρηνηται τἀμα κακα | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| “ καλω τινα εἰς δικαστηριον ” . ἐνταυθα δε το ἐνεργητικον ἀντι παθητικου ἐκληπτεον , ἠτοι ἐγκλητευσομενον . ἀνδρι ] | της θλιψεως δια την χαραν ὁτι ἐγεννηθη ἀνθρωπος εἰς τον κοσμον . και ὑμεις οὐν νυν μεν λυπην ἐχετε : |
| † κατα την † ἀσωματον και το ἀδιαιρετον και το ἐνεργητικον : χρησθαι γαρ αὐτην και τῳ σωματικῳ βαθει συμβαθυνομενην | του θεου ἐστιν , ὁτι πολλοι ψευδοπροφηται ἐξεληλυθασιν εἰς τον κοσμον . ἐν τουτῳ γινωσκετε το πνευμα του θεου : |
| την ἀντιπαλον ἀλλοτριοτητα : το μεν οὐν ὁμοιον ἐστι και φυλακτικον του παραπλησιου , το δ ' ἀνομοιον και φθαρτικον | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| οἰκειον και ἀλλοτριον θαυμαστον και τῳ συνανθρωπιζον οἰκουρον εἰναι και φυλακτικον του των εὐ δρωντων βιου παντων περιττοτατον : ὡν | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| δε ἐγγυς της πηγης πικρα τε και φαρμακωδη , σπασμον ἐμποιουντα και ἰλιγγον τοις πιειν ἐκ της χροας ἀπατηθεισι . | τον λογον ἀκουων και συνιεις , ὁς δη καρποφορει και ποιει ὁ μεν ἑκατον , ὁ δε ἑξηκοντα , ὁ |
| λαζομαι ἐλαζομην και συναρχομενως λαζετο . Λαθικηδεα : τον ληθην ἐμποιουντα τοις παισι των κακων ⌊ παντων ⌋ . Λαισηια | ἐαν μη ἀκουσῃ πρωτον παρ ' αὐτου και γνῳ τι ποιει ; ἀπεκριθησαν και εἰπαν αὐτῳ , Μη και συ |
| των ἀρχων ποιοτης , ἀναφαινεται τις αὑτη του παθους ἑτερα κοινοτης , ἡν ἐκεινοι παρηκαν : εἰ δ ' ἡ | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| ὀντος και εὐμισητου , του ἀνεπαχθως ποιησαι μεθοδοι τρεις : κοινοτης λογου , ἀναγκης προσποιησις , προσωπου ὑπαλλαγη . Τουτων | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| δε ἀμφοτερους Ἐτεοκλεους γενεαλογουσι , Διονυσιος δε τον Μινυαν Ἀρεος ἀναγραφει , Ἀριστοδημος δε Ἀλεου τον Μινυαν , και τους | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
| ὁρισθεισας ἀρας ἐπισκεπτεον . | Πρωτην ἀραν ὡς κουφοτατον κακον ἀναγραφει πενιαν και ἐνδειαν και σπανιν των ἀναγκαιων και μετουσιαν | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
| λιθους διαιρει . το δε της ῥιζης ἀφεψημα και προς δυσεντεριαν και διαρροιαν και προς αἱματος ἀναγωγην ὠφελιμον ἐστιν , | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| : και οἱ ἀπει - ροι θεωμενοι πλανωνται , νομιζοντες δυσεντεριαν το παθος : και τῃ ἀληθειᾳ , εἰ μετα | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| την θηραν ὁ Ἐρως αὐτῳ , και , ἁτε δη φιλονεικος θεος , ἀντιταττομενον ἰδων και βεβουλευμενον , ὡς ᾠετο | ἐν τῃ ἰδιᾳ πατριδι τιμην οὐκ ἐχει . ὁτε οὐν ἠλθεν εἰς την Γαλιλαιαν , ἐδεξαντο αὐτον οἱ Γαλιλαιοι , |
| τουτο . ἀνδρων : ἀνθρωπων . Δυσμαχος : ἀπιστος , φιλονεικος , δυστυχης , δυσπειθης κατα του διηγεισθαι . ἀτρεκεεσσι | θειῳ , ὁ ἐστιν ὁ θανατος ὁ δευτερος . Και ἠλθεν εἱς ἐκ των ἑπτα ἀγγελων των ἐχοντων τας ἑπτα |
| την χωραν ἐλθοντες , τοις δε ξυνδιασωσοντες , ἐπι Συρακουσας ἐπολεμησαν , οὐ κατα δικην τι μαλλον οὐδε κατα ξυγγενειαν | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
| ἐθνων τε ἐκρατησαν ἀπο Μακεδονιας μεχρι Εὐφρατου : και ὁσους ἐπολεμησαν , ἐς συμμαχιαν αὑτοις ἐπεισαν και βεβαιοτατοις ἐχρησαντο . | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
| δι ' ἡς οὐ χαλεπως πολλα και ἀτοπα συναγειν δυναται συμπερασματα , ὁμοιον ὡς εἰ και τον αὐτοανθρωπον και το | δε ἐγενετο ἐπι ἐτη δυο , ὡστε παντας τους κατοικουντας την Ἀσιαν ἀκουσαι τον λογον του κυριου , Ἰουδαιους τε |
| ἀναγκαιου : ταὐτα δε συναγονται ἐν ταυταις ταις συζυγιαις τα συμπερασματα , ἁ συνηγοντο και ἐν πρωτῳ σχηματι ἐπι της | ἐαν μη πυγμῃ νιψωνται τας χειρας οὐκ ἐσθιουσιν , κρατουντες την παραδοσιν των πρεσβυτερων , και ἀπ ' ἀγορας ἐαν |
| οὐδεν χαλεπον γνωναι . Οὐ δητα . Τοδε δε ἠδη χαλεπον , εἰ τῳ αὐτῳ τουτῳ ἑκαστα πραττομεν ἠ τρισιν | Ἰησους τοις δωδεκα , Μη και ὑμεις θελετε ὑπαγειν ; ἀπεκριθη αὐτῳ Σιμων Πετρος , Κυριε , προς τινα ἀπελευσομεθα |
| λεγεις . Ἐχει μεν γαρ οὑτως , ὠ Κλεινια , χαλεπον δε αὐτα προταξαμενον τουτῳ τῳ τροπῳ νομοθετειν : ἀλλ | ζητειτε ; οἱ δε εἰπαν , Ἰησουν τον Ναζωραιον . ἀπεκριθη Ἰησους , Εἰπον ὑμιν ὁτι ἐγω εἰμι : εἰ |
| ” ψυχροτατα . “ κρυμος το μετα χιονος ὑπερβαλλον της ψυχροτητος . γραφεται δε ” κεἰ κριμνωδη κατανιφοι “ , | τῃ ἀλωπεκι ταυτῃ , Ἰδου ἐκβαλλω δαιμονια και ἰασεις ἀποτελω σημερον και αὐριον , και τῃ τριτῃ τελειουμαι . πλην |
| θηλυ . δει οὐν συμμετριας τινος της θερμοτητος και της ψυχροτητος της περι το σπερμα προς το ποιεισθαι ἀρρεν ἠ | μη βλεπειν και ὠτα του μη ἀκουειν , ἑως της σημερον ἡμερας . και Δαυιδ λεγει , Γενηθητω ἡ τραπεζα |
| αὐτον κατα Δημοσθενους , ὡς κατα της πολιτειας την ἱεροσυλιαν τολμησαντα . τριτον : θαῤῥει μεν οὐν , ὡς ἐοικεν | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
| οὑτω νενομικα των δικαιων καταμελειν , ὡς ἀθῳον τουτον τηλικαυτα τολμησαντα διαδραναι την δικην . ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ . Οὐ νυν δε | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
| Ἀρεως ἀργαλεα ἐστι ταις τικτουσαις , και μαλιστα εἰ ἐν πλαγιοις ζῳδιοις και οὑτοι οἱ ἀστερες τυχοιεν , ἡ δε | κυριε : πρωτον δε ἐπιτρεψον μοι ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων |
| ἡκιστα πλατυς οὑτος ὁ μυς και προσαγει την ὠμοπλατην τοις πλαγιοις μερεσι του τραχηλου . ὁ δ ' ἐκ του | και οἱ ἑξ ἀδελφοι οὑτοι , και εἰσηλθομεν εἰς τον οἰκον του ἀνδρος . ἀπηγγειλεν δε ἡμιν πως εἰδεν τον |
| εἰς το τικτειν λιθους και πηγνυσθαι ἑτοιμως ὑπο της ἐμφυτου θερμοτητος . προς την παχυτητα οὐν δει ἐνιστασθαι μαλλον δια | και Ἰερουσαλημ και της παραλιου Τυρου και Σιδωνος , οἱ ἠλθον ἀκουσαι αὐτου και ἰαθηναι ἀπο των νοσων αὐτων : |
| ἀρτηρια δια σκληροτητα . και χρεια μεν ἠ πλεονεξια ἑπεται θερμοτητος , ἠ δαπανη του ψυχικου συναυξεται πνευματος , οὐχ | την γην : οὐκ ἠλθον βαλειν εἰρηνην ἀλλα μαχαιραν . ἠλθον γαρ διχασαι ἀνθρωπον κατα του πατρος αὐτου και θυγατερα |
| πατρος ἐσθλου γεγωτες δυστυχους ' ἀναξιως . τρισσαι μ ' ἀναγκαζουσι συννοιας ὁδοι , Ἰολαε , τους σους μη παρωσασθαι | κοσμον : παλιν ἀφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα . Λεγουσιν οἱ μαθηται αὐτου , Ἰδε νυν ἐν |
| παιδων ὑπογραψαντες γραμμας τῃ γραφιδι οὑτω το γραμματειον διδοασι και ἀναγκαζουσι γραφειν κατα την ὑφηγησιν των γραμματων , οὑτω δη | , ὁπως ἰδωσιν ὑμων τα καλα ἐργα και δοξασωσιν τον πατερα ὑμων τον ἐν τοις οὐρανοις . Μη νομισητε ὁτι |
| εἰπε : Δεσποτα , τινα λεγεις λογον οὐκ ὑγιεα , κελευων με δεσποιναν την ἐμην θεησασθαι γυμνην ; Ἁμα δε | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| τους ἡγουμενους , τας τε εἰσοδους πασας και λιμενας φυλαττεσθαι κελευων . ἐπεμπε δε και προς τον βασιλεα Παρθυαιων τε | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| ἀρετας συνηγεν , και προς αὐτον εἰποντος ” ὡρα σοι ἀναγιγνωσκειν τον προς Λεπτινην „ „ σοι μεν οὐν ” | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| . ταυτας τας ἐπιστολας εὑροντες [ συναγαγοντες ] ἐκκλησιαν φανερως ἀναγιγνωσκειν ἠξιουν . αἱ μεν ἀλλαι γυναικων ἠσαν ἱκετειαι και | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| πραγμα . χρη δε και ἐν ταις κακολογιαις εἰρωνευεσθαι και καταγελαν του ἐναντιου , ἐφ ' οἱς σεμνυνεται , και | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| τα πολλα αὐτων αἰνιγματα ἐστιν , και οὐ πανυ χρη καταγελαν ἀμυητον ὀντα . Πανυ γουν μυστηριων , ὠ Ζευ | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| βροτων . Βοτρυς προς βοτρυν πεπαινεται : ἐπι των ἐξισουσθαι φιλονεικουντων . Βουζυγης : ἐπι των πολλα ἀρωμενων . Ὁ | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| ἐνικα μαχην . Εἰ δε τις ἐρει των προς ἁπαντα φιλονεικουντων , ὁτι τουτον ἰσως ἐγραψε τον λογον ταις Ἀριστοτελους | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| δε μη ἀνυστα εἰδεναι , διοτι οὐκ ἀνυστα , και θεραπευοντα τους τα τοιαυτα ἐχοντας ὠφελεειν ἀπο της θεραπειης ἐς | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| μαραινομενα , και τα μεγαλα και τα σμικρα , και θεραπευοντα τα μεν ἀνυστα ἐκθερα - πευειν , τα δε | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| θαλασσης κειμενον λοφον Ἀντηνοριδων ἐπικεκλημενον . τινες δε οὑτω την ἱστοριαν ἐκτιθενται : οἱ Ἀντηνοριδαι φιλοφρονητικωτερον διεκειντο προς τους Ἑλληνας | τον λαον αὐτου ἀπο των ἁμαρτιων αὐτων . Τουτο δε ὁλον γεγονεν ἱνα πληρωθῃ το ῥηθεν ὑπο κυριου δια του |
| τῃ περιοχῃ μελλον ἀποβησεσθαι ἡ ψυχη θελῃ προαγορευσαι , την ἱστοριαν αὐτην ἐκεινην εἰς μεσον παραγει . ἐγω δε ἐπι | ἱνα μη λυθῃ ὁ νομος Μωϋσεως , ἐμοι χολατε ὁτι ὁλον ἀνθρωπον ὑγιη ἐποιησα ἐν σαββατῳ ; μη κρινετε κατ |
| ἀλλων οὐκ ὀλιγους : τελος δε τους πολιορκουντας εἰς πολιορκιαν συγκλεισας μεγαλων ἐπαινων ἐτυχεν . του δε περι την Κορκυραν | ἐμνησθημεν ὁτι ἐκεινος ὁ πλανος εἰπεν ἐτι ζων , Μετα τρεις ἡμερας ἐγειρομαι . κελευσον οὐν ἀσφαλισθηναι τον ταφον ἑως |
| , λαγνος και γυναικιας , ὁς ἐκθηλυνας ἑαυτον και γυναιξι συγκλεισας ὑπεγραφε το προσωπον , ἐβαπτε τας ὀφρυας , ἐξυρα | ἐστιν των δωδεκα φυλων υἱων Ἰσραηλ : ἀπο ἀνατολης πυλωνες τρεις , και ἀπο βορρα πυλωνες τρεις , και ἀπο |
| ἐν τοις αἰσθητοις και ἐν ἐπινοιαις ἀφαιρουσαις των αἰσθητων τας κοινοτητας . ἐπει δε και κινησεως ἐμνημονευσε λεγων , ὁτι | των εἰσπορευομενων εἰς το ἱερον : ὁς ἰδων Πετρον και Ἰωαννην μελλοντας εἰσιεναι εἰς το ἱερον ἠρωτα ἐλεημοσυνην [ λαβειν |
| . τον αὐτον δε τουτον λογον ἐστι και ἐπι τας κοινοτητας μεταφερειν . Κεφ . λεʹ . Ἑξης δ ' | τῳ Σιμωνι Πετρον , και Ἰακωβον τον του Ζεβεδαιου και Ἰωαννην τον ἀδελφον του Ἰακωβου , και ἐπεθηκεν αὐτοις ὀνοματα |
| τον δημον συλλαβειν τον Φειδιαν , και αὐτου του Περικλεους κατηγορουν ἱεροσυλιαν . προς δε τουτοις Ἀναξαγοραν τον σοφιστην , | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| κλεος εἰχεν ἐν τοις κωμηταις δικαιοσυνης περιττης . Πρωτοι δε κατηγορουν οἱ Μηθυμναιοι σαφη και συντομα , βουκολον ἐχοντες δικαστην | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| των ἀλλοτριων ὀρεγονται . ἀξιον δ ' ἐννοησαι ὡς και ἐλευθεριους ὁ τοιουτος πλουτος παρεχεται . Σωκρατης τε γαρ οὑτος | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| : διο και τους ἐπι πλεον δαπανηρους καιπερ οὐκ ὀντας ἐλευθεριους ὁμως φιλουσι , διοτι ὁμοιον τι ἐχουσι τοις ἐλευθεριοις | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| διαφερει ἠ δια τουτο κινησεως τι τον χρονον ὑπολαμβανειν , διοτι τῃ της κινησεως ἐπινοιᾳ συνηρτηται , ἠ δια τουτο | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| ἐκθεσθαι . ἀποδεδοται δε ὑπο του Ἡρωνος και Φιλωνος και διοτι αἱ προειρημεναι δυναμεις εἰς μιαν ἀγονται φυσιν , καιτοι | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| ἐπιστημῃ διϊστησι της φρονησεως , δια τουτο ταυτα προστιθησιν , ἀποδιδους τας αἰτιας περι ἀμφοιν , δι ' ἁς και | μαθητας λεγει αὐτοις , Σπλαγχνιζομαι ἐπι τον ὀχλον ὁτι ἠδη ἡμεραι τρεις προσμενουσιν μοι και οὐκ ἐχουσιν τι φαγωσιν : |
| ' ἐστι το δικαιωμα . ὁ μεν γαρ την παρακαταθηκην ἀποδιδους δικαιοπραγει , ὁ δε τῳ μη ἀποδιδοντι ἐπεξιων δικαιοι | συμβιβαζων ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος . Ὡς δε ἐπληρουντο ἡμεραι ἱκαναι , συνεβουλευσαντο οἱ Ἰουδαιοι ἀνελειν αὐτον : ἐγνωσθη |
| : το μεν πρωτον ἐξ ἰαμβικης βασεως των ἀρα δυο βραχειων ἀντι μιας μακρας λογιζομενων και τροχαϊκου πενθημιμερους : το | τον χιλιαρχον , ἐχει γαρ ἀπαγγειλαι τι αὐτῳ . ὁ μεν οὐν παραλαβων αὐτον ἠγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν |
| : παιων βʹ ἐκ βραχειας και μακρας και ἑτερων δυο βραχειων , ˘˘˘ – , οἱον ἀγευσιος : παιων γʹ | δει ἐλθειν πρωτον ; ὁ δε ἐφη αὐτοις , Ἠλιας μεν ἐλθων πρωτον ἀποκαθιστανει παντα , και πως γεγραπται ἐπι |
| χαριν τουτον τον πλουν ὑπεστημεν τον χαλεπον , εὐκολως ταις βουλαις της κορης τετελεσται . ἑζομενος πηδοισι : τοις πλατεσι | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
| πριν δε τους ὁρκους γενεσθαι οἱ βοιωταρχαι ἐκοινωσαν ταις τεσσαρσι βουλαις των Βοιωτων ταυτα , αἱπερ ἁπαν το κυρος ἐχουσιν | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
| ἐπιπαν τοιϲ πρεϲβυτεροιϲ μαλιϲτα , ἀπο του προϲ τῃ ῥινι κανθου του κνηϲμου ἀρχομενου , ὡϲπερ ὑπο μυιαϲ ἠ κωνωποϲ | των ἐθνων , ὁ λαος ὁ καθημενος ἐν σκοτει φως εἰδεν μεγα , και τοις καθημενοις ἐν χωρᾳ και σκιᾳ |
| ἐπιφυσεις πτερυγια . γενεσις δε αὐτων ἐστιν ἐκ του μεγαλου κανθου : προϊοντα δε ἐπι την στεφανην ἐπιφυεται τῳ μελανι | εἰναι ; λεγει αὐτῳ Φιλιππος , Ἐρχου και ἰδε . εἰδεν ὁ Ἰησους τον Ναθαναηλ ἐρχομενον προς αὐτον και λεγει |
| αἰχμαλωτους . Παραλαβων δε ὁ Κοιντιος την πολιν τα μεν ἐπιφανεστατα των λαφυρων εἰς Ῥωμην ἐκελευσε φερειν , τα δ | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
| ἀρχαιον . Ἠλειοις δε ἐν τῳ ὑπαιθρῳ της ἀγορας τα ἐπιφανεστατα ναος ἐστι και ἀγαλμα Ἀπολλωνος Ἀκεσιου : σημαινοι δ | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
| , τεχνιτων των ἐπισημοτατων χορῳ μεγαλῳ και παντοιοις ὀργανοις και συμφωνιαις παρεπεμπε το σωμα . Δικαιαρχος δ ' ἐν τοις | ἐμην ἡν δεδωκας μοι , ὁτι ἠγαπησας με προ καταβολης κοσμου . πατερ δικαιε , και ὁ κοσμος σε οὐκ |
| τον χρονον ] ἐν τε κιθαραις και αὐλων ταις ποικιλαις συμφωνιαις δια παντος του χρονου . μελεταν δε σοφισταις Διος | και ἀσπιλου Χριστου , προεγνωσμε - νου μεν προ καταβολης κοσμου , φανερωθεντος δε ἐπ ' ἐσχατου των χρονων δι |
| μεν τῃ ψυχῃ των ἐπι τοις σπουδαζομενοις πονων , μη κοινωνησαι δε της ἐπι τοις κατορθωθεισι τιμης , και συγγνωμης | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| και μεταμεληθησῃ ζ προκοψεις ἐξ ἀνελπιστων η οὐ συμφερει σοι κοινωνησαι : ζημιωθησῃ γαρ θ στρατευσῃ και ταχυ προκοψεις ι | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| περι τον Ἀριστοτελην ἀναγκη τον πολιτευομενον περι πολεμου και εἰρηνης συμβουλευσαι , και περι χρηματων , και περι φυλακης της | ἐστιν ἡ ἐντολη αὐτου , ἱνα πιστευσωμεν τῳ ὀνοματι του υἱου αὐτου Ἰησου Χριστου και ἀγαπωμεν ἀλληλους , καθως ἐδωκεν |
| οὐδε . τοις ἀπειροις , ἱκανος δηπου ἐστι και εἱς συμβουλευσαι . . . . . ἠ οὐ ταὐτα . | , βαπτιζοντες αὐτους εἰς το ὀνομα του πατρος και του υἱου και του ἁγιου πνευματος , διδασκοντες αὐτους τηρειν παντα |
| των σωματων φερεσθαι συγχρῳζοντ ' αὐτοις τον μεταξυ ἀερα . Ἀρισταγορας σχηματα συνδιατυπουντα πως αὑτοις τον ἀερα . Ἱππαρχος ἀκτινας | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| ἐν τῃ Ὀλυμπιᾳ , καλλιον ἀν των ἀνταγωνιζομενων ἐπανηλθεν ὁ Ἀρισταγορας τῃ πατριδι , την πενταετηρικην πανηγυριν , διαταξιν και | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| αὐτῳ γενομενος περι του μηδεν ἐμε κατ ' αὐτου πονηρον πεπιστευκεναι . μαλλον γαρ ἀν πεισθειην , ὡς την ἀρχην | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| πατερα αὐτου . τους μεν γαρ τας γνωμας χαλδαϊζοντας οὐρανῳ πεπιστευκεναι , τον δ ' ἐνθενδε μετανασταντα τῳ ἐποχῳ του | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| ὁ θεραπων προς τον Ἀγορακριτον . ἐν ἐκθεσει στιχοι τροχαϊκοι καταληκτικοι εʹ , οὑς οἱ ὑποκριται φασιν . Γ ἀνδρες | . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος την σοφιαν του |
| και μονομετρα ιεʹ . ἐν ἐκθεσει δε στιχοι τροχαϊκοι τετραμετροι καταληκτικοι δʹ , ὁμοιοι τοις ἑξης . ταυτα δη λιπους | ἐκκλησιᾳ και ἐν Χριστῳ Ἰησου εἰς πασας τας γενεας του αἰωνος των αἰωνων : ἀμην . Παρακαλω οὐν ὑμας ἐγω |
| δε ὁμου τῳ κυρτῳ , τον μεν μολυβδον μεθηκεν ὁ θηρατης ἐς το ἐσω : ὁ δε ἀρα ἐμπιπτων συν | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| . Γλαυκι δ ' αἱ κορυδαλλιδες ἀγρευονται , ἡν ὁ θηρατης κατα τινος χαλκης στησας ἁψιδος τινασσει , σπαρτα συνεχως | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| , και ἐκβεβλησθω ἡ ΒΡ ἐπι το Ο , και προσπιπτετωσαν ἀκτινες αἱ ΑΛ , ΑΚ , ΑΘ , ΑΞ | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| , και μειζον ἀει το ἐγγιον διαστημα του πορρωτερον . προσπιπτετωσαν ἀκτινες αἱ ΚΞ , ΚΛ , ΚΠ , ΚΝ | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| ἑτερου προς την οἰκειαν ἀναγνωσιν . τι οὐν λεγει τα γραμματα ; εἰς πολιαν , φησιν , ἀφικοιτο βασιλευς : | δια των σποριμων , και οἱ μαθηται αὐτου ἠρξαντο ὁδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας . και οἱ Φαρισαιοι ἐλεγον αὐτῳ |
| γραμματα γραψας ὁτι εὐνουςνομος δε ἐστιν ὁ κωλυων ψευδη εἰσφερειν γραμματα , δευτερον δε μη ἐξειναι ἐν τῳ θεατρῳ στεφανουσθαι | δε ἐλεγεν πειραζων αὐτον , αὐτος γαρ ᾐδει τι ἐμελλεν ποιειν . ἀπεκριθη αὐτῳ ὁ Φιλιππος , Διακοσιων δηναριων ἀρτοι |