| ἀφριζομενης τῳ ἀφρῳ της κω - πηλασιας . λεπτοδομοις : τοις λεπτως κατεσκευασμενοις . λαοποροις τε μηχαναις : ταις τους | , ἀλλα και δι ' ἡμας οἱς μελλει λογιζεσθαι , τοις πιστευουσιν ἐπι τον ἐγειραντα Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἐκ |
| και ἑν διεζευγμενον : τουτων δε τα μεν συνημμενα ὑπισχνειται τοις ἐν αὐτοις ἡγουμενοις ἀκολουθειν τα ἐν αὐτοις ληγοντα , | λεγω ὑμιν ὁτι χαιρει ἐπ ' αὐτῳ μαλλον ἠ ἐπι τοις ἐνενηκοντα ἐννεα τοις μη πεπλανημενοις . οὑτως οὐκ ἐστιν |
| ἐναυσασθαι . ὁσοις δε το ζην δια κακουργηματων ἠλαθη , ἀγονται προς Ἐρινυων ἐπ ' ἐρεβος και χαος δια Ταρταρου | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| πλεγμα σκευοφορον στρατιωτικον ὁ γυλιος , εἰς ὁ τας τροφας ἀγονται οἱ στρατιωται . ἐστι δε και ζῳον , ὁ | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| ὁτι θεσει ἐστιν ἡ ΑΔ . εἰ γαρ μη , μενοντος του Α σημειου μεταπεσειται της ΑΔ ἡ θεσις διατηρουσα | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| μεν πατριδα και γενεαν και πατρῳον οἰκον , εἰδως ὁτι μενοντος μεν αἱ της πολυθεου δοξης ἐγκαταμενουσιν ἀπαται ἀνηνυτον κατασκευαζουσαι | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| μαλιστα δε νοτοισι , παχεα και πουλλα χρεμπτομενοισι , πυρετοι ἐπιγινονται , ἐπιεικως δε πεμπταιοι παυονται : αἱ βηχες δε | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| και ϲιαγονων και τενοντων , οἱϲ και πυρετοι ὡϲ ἐπιπαν ἐπιγινονται . παρεπεται δε και κνηϲμοϲ των ἀκουϲτικων πορων και | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| μετα λαχανων λιτῃ ἀρτυσει σκευαζονται . ἀκμαιαι δε βρωθεισαι ἐαρος καλλισται . των δε χημων τας τραχειας γλυκυμαριδας ἐνιοι καλουσιν | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| συμπλεωσιν : το μεν γαρ αὐτης βασιλεια ἠν , οἱα καλλισται πασταδες , και εὐναι , και δρομοι : ἐκτοσθεν | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| τοινυν εἰδη λογων ἑτερα , ἱνα μηδε τουτο παρελθωμεν , ταυτον πεπονθα προς τους της ῥητορικης λογους ὁ τι περ | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| , ἀριστον δοξῃ , φαινοιτο οὑτως . , φαινεται εἰναι ταυτον , οὑτως ἐχειν . προς ταυτα ] δια τουτο | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| “ μνησαμενος δ ' ἀδινως ἀνενηκατο φωνησεν τε . ” ἀνεται κατανυεται , καταναλουται : “ τα δε πολλα κατανεται | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| Ἀργειοις ἀγορευεις . ἀλλ ' ἰομεν : μαλα γαρ νυξ ἀνεται , ἐγγυθι δ ' ἠως , ἀστρα δε δη | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| βλεψον προς ἡμας . ὁστις εὐγενης βροτων φερει † τα των θεων γε † πτωματ ' οὐδ ' ἀναινεται . | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| ποησαμενος ταχυ , ἱνα τας ἀφυας ὠνοιντο πολλας τοὐβολου , των δημιουργων ξυλλαβειν τα τρυβλια . Οἱ δ ' ἀνεκροτησαν | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| και τοτε προσφερεσθαι τον ζωμον μυελοεντα , ἱνα λυθῃ και γενηται ὡς μυελος μυελοεντα ] μυελωδη μυελοεντα : ὡς ὑπο | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| δατεονται χηρωσται . ᾡ δ ' αὐτε γαμου μετα μοιρα γενηται , κεδνην δ ' ἐσχεν ἀκοιτιν , ἀρηρυιαν πραπιδεσσι | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| και ποιειν οὐχ οἱον ἑαυτον , ὁς ἐνιοτε οὐδεν τι φωραται κατεχων και οὐ συνορων , ὁτι πολλα δειται τριβης | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| πολλου συνεχως ἐπι πολλας ἡμερας παρα τους νομους πραττων τις φωραται , οὐ μονον δηπου του μη μετ ' ὀργης | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| χρονωι παλιν ἀπεκατεστησαν εἰς το κατα φυσιν ὁσοι περιεσωθησαν οἰνελαιου ποματος εὐπορησαντες : τουτο γαρ ἐκ περιπτωσεως ηὑρεθη του παθους | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| ἐσχε πρωτως . και γαρ οὐ τοσουτον ὑπο τροφης και ποματος ἐμψυχοντος ὀνινανται , ὁσον ὑπο της του ψυχρου ἀερος | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| , και της γενεσεως , ἡν ἐχουσιν οἱ πυρετοι , διαφερονται , ἀλλα και περι της ὑλης αὐτης , ἐξ | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| Πλατωνος ὁ Περιπατητικος ὀφθησεται , ὡστε , πλειονων ὀντων οἱ διαφερονται Πλατωνι , μαλιστα ἐναντιουμενος αὐτος φανειται . Το πρωτον | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| ἐχει , ἐμος γενομενος , ὠ πατερ , διδασκαλος , καὐτος φιλοσοφω καταλιπειν συγγραμματα σπευδων ἐμαυτου καινα της τεχνης . | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| νομιζομενα συ τουτων λαμβανεις ; Τον οὐν Δια τον σωτηρα καὐτος μοι δοκω χαιρειν ἐασας ἐνθαδ ' αὐτου καταμενειν . | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| ζητουμενον . πηλικοτητες δε λεγονται αἱ ἀφ ' ὡν παρωνυμως καλουνται ἀριθμοι : οἱον του διπλασιου αἱ β μοναδες , | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| ἀγροται και κυνηγοι . οὑτοι δε και Ἀληται και Τιτανες καλουνται . ἀπο τουτων γενεσθαι Ἀμυνον και Μαγον , οἱ | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| δ ' εἰναι χαλαρον εἰποντος , ὡς ὁτι μηδε εἰ περικειται γινωσκειν , ἐπαυξησαι . δει δε κἀκεινο προσεννοειν , | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| , ὡν τα περατα ἐστιν ἁμα , τοις δε ὑγροις περικειται παντως ὑγροτης και τοις διεροις , πως ἀν ἁπτοιτο | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| ὑπο του νοσεοντος προς τον ἰητρον : και ὁκοσα ἀκριβως ποιεεται ἐν τῃ τεχνῃ και λεγεται , και ἁ τε | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| ἐϲται και ξυναποθνῃϲκειν γιγνεται κοτε . και τα ϲμικρα μεζονων ποιεεται διαδεξιαϲ : κἠν το προϲθεν ἐϲ κινδυνον ἀϲινεϲ ᾐ | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| ὡς τροφη ἐστιν αὐτοις : τα δε τρεφομενα και μη μενοντα , εἰ μη τρεφοιτο , πως οἱον τε λεγειν | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| την αὐτης ἀναλαμβανουσα ῥωμην . Ἐπι τοις αὐτοις δε εἰδεσι μενοντα δυσθυμιας μεν και σκοτοδινας , ἰλιγγας τε και ἐπιληψιας | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| ὁλον τον γυρον ἀποτου αὐγου λευκον . Εἰτα τρυπησον τον πατον του ἐπανω καυκιου με τιποτας ὁπου να ποιησῃς τρυπαν | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| . ταχιστα : γραφεται ἀγεσθαι . ἀρδμον : ποτισμον . πατον : περιπατον . διωλυγιης : σκοτεινης . ἠ διωλυγιης | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| ὑπ ' Ἀρτακιῃ : Ἀρτακια κρηνη περι Κυζικον , ἡς και Ἀλκαιος μεμνηται και Καλλιμαχος , ὁτι της Δολιονιας ἐστιν | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| πολλοι νομιζουσι , φυσιος ἐστιν : ἐαρος γαρ ἀρχει , και τα πολλα φυεται τηνικαυτα και διαβλαστανει : το δ | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| μετα γε τοιουτου οἱος εἰ συ , Γανυμηδες , οὑτω καλος . Τι γαρ σε προς τον ὑπνον ὀνησει το | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| ὀφρυσιν ἱερον ἰχθυν . ἐκ ταυτης ἡμων της ὀψολογιας ὁ καλος Οὐλπιανος ζητειτω κατα τι Ἀρχεστρατος ἐν ταις καλαις ὑποθηκαις | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| μητρας ἐξ ἀναβρωσεως αἱμορραγειν , ἐφ ' ὡν οὐκετι ὁ αὐτος σκοπος της θεραπειας ἐστιν : οὐ γαρ φερεσθαι το | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| ' ὡς βελτιων οὑτος ; ἀλλ ' οὐδ ' ἀν αὐτος ἀξιωσειεν . ἀλλ ' ὁτι ἀποβεβληκως τα ὁπλα σωσαντι | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| τινα θραυϲματα του φλοιου . ῥυπτικον δε τι και το καλουμενον Ἀρμενιον ἐχει , ᾡ χρωνται οἱ ζωγραφοι , και | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| τῃ κλητικῃ χρωμεθα , ἀλλ ' ἱνα προς ἡμας τον καλουμενον ὑποστρεψωμεν : ὁθεν πολλακις οὐδε τοὐνομα λεγομεν , ἀλλ | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| ὡς Ἀριστοφανης ὁ γραμματικος φησιν ὁτι πριν φαγειν οἱ Ἀττικοι κατα χειρος ἐλεγον , μετα δε το δειπνησαι ἀπονιψασθαι . | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| ἠ ἐν κινησει . ἡ δε μεταβολη παντων γλυκυτατον , κατα τον ποιητην , οὐ τῃ ἀριστῃ και ἀγαθῃ φυσει | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| ἐαν ἀκουσωσι , λιθοι γεγονασι : και τουτο οὐ δει περιφερειν , ἐν πηρᾳ φυλαττοντα αὐτο . καιτοι φερε , | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| δ ' αὐτοις Λακωνας προς τας των γυναικων ἑστιασεις : περιφερειν τε αὐτους , ὁταν μελλωσιν ᾀδειν το παρεσκευασμενον ἐγκωμιον | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| το εὐσεβης και εὐγενης οἱ Βοιωτοι δια της ει διφθογγου προφερονται : προσκειται ἐχοντα οὐδετερου παρασχηματισμον δια το κτεις κτενος | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| ἐριον . ἀγνοια και ἀναιδεια και παντα τα τοιαυτα ἐκτεινοντες προφερονται την τελευταιαν οἱ παλαιοι Ἀττικοι και παροξυνοντες . * | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| περιλαμβανει , καθαπερ ἑκαστον των ἐντερων . ἐνθα μεν οὐν περιτεινεται τοις ἀγγειοις τε και τοις ἐντεροις , ἁπλουν ἐστιν | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| κορον οὐδ ' ἀν του βραχιστου το λοιπον ἀπογευσαιτο : περιτεινεται μεν γαρ ἡ γαστηρ τῳδε , οἰδαινει δε ἡ | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| καθικνεισθαι της κεφαλης . ληρος : χαριεντως και σκο - πον ἠνυσε και ὑβριζειν οὐκ ἐδοξε καιπερ λυπουμενος : ἐπει | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] πον [ ! ! ! ! ! ! ! ! | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| και τον Μελανα κολπον και τον Ἑλλησποντον : ἀκρα γαρ ἐκκειται προς εὐρονοτον , συναπτουσα την Εὐρωπην προς την Ἀσιαν | και ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω |
| , ὁν καλουσιν Ἀκαθαρ - τον : ὁν παραπλευσαντι νησος ἐκκειται , τῃ μεν θεσει πελαγια , μηκος [ δ | λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : τουτο το βιβλιον ὁ ἑωρακας , γεγραμμενα εἰσιν τα ἐν τῳ οὐρανῳ |
| χωρη ἐσχατη των οἰκεομενων : αὑτη δε χρυσον τε φερει πολλον και ἐλεφαντας ἀμφιλαφεας και δενδρεα παντοια ἀγρια και ἐβενον | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| δε διαδιδρηϲκουϲι την ἐκ τηϲ ἀπορρηξιοϲ πνιγα , ἑλκοϲ οἱδε πολλον ἰϲχουϲι ἐν πνευμονι και ἐϲ φθοην μεθιϲτανται . και | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| Μηστρας θυγατρος Ἐρυσιχθονος . Ἐρυσιχθων τις Θετταλος ὁ και Αἰθων καλουμενος υἱος Τριοπα ἐξετεμε το ἀλσος της Δημητρος , ἡ | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| ὀλεθριοις τουτον τιθεμεν ὡς προσημαινοντα τον ὀλεθρον . Ὁ διαλειπων καλουμενος σφυγμος παντελη μεν ἀφανισμον οὐ ποιει της κατα την | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| πρωτῳ ἐννατῳ . Εἰ δε ἠν ὁ ὡροσκοπος ἠ ὁ καματος ἐν τῳ δευτερῳ ἐννατῳ του Κριου ἐν τῃ πρωτῃ | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| βαλε : τειρε γαρ ἱδρως φευγοντ ' ἐκ ποταμου , καματος δ ' ὑπο γουνατ ' ἐδαμνα : ὀχθησας δ | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| ὑπο συγκλητου ᾑρημενους . ὁ δε Μαξιμος ἐν τῃ Ἀκυληιᾳ γενομενος πρωτης μεν και δευτερας ἡμερας ἱερουργιαις ἐσχολαζε , τῃ | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| δυο και δεκα των προμαχων ἰσαριθμους βελεσι κατηγωνισατο . Και γενομενος ἐπι της βασιλειας οὑτως ἠν κοινος και μετριος , | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| δε προς ἀνθρωπινου βιου διοικησιν . ἀχρι μεν οὐν λεγεται μονον τα των νομων παραγγελματα , βραχειας ἠ οὐδεμιας ἀποδοχης | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| ἀρνουμενος και τους γεγονοτας προς του πεποιηκοτος τιμων και μη μονον γην ἠ ὑδωρ ἠ ἀερα ἠ πυρ , τα | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| και ἑνος , και δυας οὐ γενησεται . εἰ δε προσγινεται τι , τα δυο οὐ γενησεται δυο ἀλλα τεσσαρα | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| παιδευσις : δια τουτο οὐδε μια χορηγια ἀπο του προσωπου προσγινεται : ἰστεον δε ὡς ἀπο του ὑποκειμενου πραγματος δυναμεθα | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| ἀποστελλουσι κατασκεψομενους νησους τινας ἐρημους , αἱπερ οὐν της Λιβυης προκεινται . εἰτα ὑποστρεφουσιν οὑτοι , και ἡγουνται της πτησεως | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| τον Λιβα σφισιν ἐστιν εὑρημενον : τας δε νησιδας αἱ προκεινται της χωρας ἀριθμον ἐννεα οὐσας Πελοπος μεν καλουσι , | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| , και ἐρωτομανιαν , και τα τοιαυτα , ἑξεις εἰναι ἀλλοιας παρα τας κακιας . Ἐρωτα δ ' εἰναι τον | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| ποιεουσιν : ἐπην δε κρατεωσιν , ὑπεκχωρησεις τε ποιεουσιν και ἀλλοιας κακιας : ὁποτε δε το προσφερομενον μεταλλασσεται , ἀναγκη | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| γαρ το ϲωμα και ἱδρωταϲ κινει : χαμαιμηλου ἀνθοϲ λειον γενομενον και ἀναπλαϲθεν εἰϲ τροχιϲκουϲ και ξηραινομενον ἐν ϲκιᾳ και | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| πλειστοι Κορινθιοι δε και Μεσσηνιοι . Λεγουσι δ ' Ὀγχηστου γενομενον ἐγκρατη Μεγαρε ' ἀφ ' αὑτου τουτο θεσθαι τοὐνομα | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| Θνητοι γεγωτες μη φρονειθ ' ὑπερ θεους . Θεραπευε τον δυναμενον , ἀνπερ νουν ἐχῃς . Θυμῳ χαριζου μηδεν , | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| ἡ μετοχη ἀκταινων και ἀκταινον μενος , το ἀναγον και δυναμενον ἀνορθουν . . . . ἀκταιωρος : παρα το | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| ὡς ὑλαιοις τισι θεοις και ναπαιοις του χωρου δεσποταις πανυ μελονται . διαρρει δε ὑπερ αὐτων και ἐκεινος ὁ λογος | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| οἱα τε θηρσι τοις ἀλλοις , ξεινοι δε ποθοι κεινοισι μελονται : οὐτε γαρ ἑσταοτες παρα τεμπεσιν ἀγρονομοισιν , οὐτ | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| τοπον ἐπεχει , καθαπερ χαλκος τῳ ἀνδριαντοπλαστῃ . ὁ δε προϊεται ἡ γυνη μετα της μιξεως και ἡδονης ὑγρον , | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| και φρω : ἐξ οὑ φρην : ἀφ ' ἡς προϊεται τα βουλευματα . . . , : χαρτης : | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| ] ροτωνκ [ [ ] νβιαει : [ [ ] ον ? ? [ . . . . . . | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| ι [ ] ν [ ] ! ε [ ] ον ? [ ] ! , [ ἀνερχεται ] οὐν | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| . και βασιλεις μεν αὐτον Ἀρμενιων και Περσων δορυφορουσι , δυνασται δε των περι την Μαιωτιν και τον ὁλον Ποντον | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| μεγιστων τιμων . οἱ δ ' εὐγενεις και πλουσιοι ἠ δυνασται ἀλλην εὐτυχιαν ἐχοντες ἀξιουσι τιμασθαι και τιμωνται ὡς ἐν | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| ἁψαμενος διηγησεως . εἰτα ἀναλαμβανει τα προειρημενα και οἱονει ἀναγνωρισμον ποιειται της Αἰγυπτου και λεγει προς την Ἰω ὁτι πολις | αὐτης , ἀπο μακροθεν στησονται δια τον φοβον του βασανισμου αὐτης , κλαιοντες και πενθουντες , λεγοντες , Οὐαι οὐαι |
| πραξεως Ὑδροχοος . ἐχων γαρ ἑστηκεν οἰνοχοην και ἐκχυσιν πολλην ποιειται ὑγρου . λεγουσι δε τινες αὐτον εἰναι τον Γανυμηδην | , και ἠρωτησαν αὐτον περι αὐτης . και ἐπιστας ἐπανω αὐτης ἐπετιμησεν τῳ πυρετῳ , και ἀφηκεν αὐτην : παραχρημα |
| μικρον ὀντα εἰπων : εἰ μεν ἐασει , γνωμεν ὁτι μαινεται : εἰ δ ' οὐκ ἐασει , σωφρονει και | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| οἰκημα καμπαις πολυπλοκοις ἠτοι στρατευσεις ἠ μενων ἐσῃ κακος . μαινεται δ ' ὁστις βροτων ψυχης νομιζει τους φιλους ὑπερτερους | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| παντες πορευονται : εἰς γαρ το κενουμενον ἀει οἱ ὀπισθεν ἐπερχονται . και τριηρης δε τοι ἡ σεσαγμενη ἀνθρωπων δια | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| κατα ποιους χρονους αἱ των της ἑτερας γενεσεως ἀστερων ἀφεσεις ἐπερχονται τοις τοποις των της ἑτερας γενεσεως ἀστερων : γινονται | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| ἠδη ἰων των ἐρωτικων ἐξαιφνης κατοψεται τι θαυμαστον την φυσιν καλον , τουτο ἐκεινο , ὠ Σωκρατες , οὑ δη | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| μη πραττειν ἐφ ' ἡμιν : ὡστε εἰ το πραττειν καλον ὁτιουν ἐφ ' ἡμιν ἐστιν , και το μη | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| λεγομενῳ παρολκῳ : οἱ γαρ παρα γην αὐτην πλεοντες οὐ δυνανται ἐρεττειν προσβαλοντες : τοις Συρακουσιοις δηλονοτι . ἀποσιμωσαντων : | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| τοις κεκρατημενοις μη ἐγχειρειν . οὐ γαρ ἐξ ὡν μη δυνανται αἱ τεχναι , ἀλλ ' ἐξ ὡν δυνανται οἱ | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| λεγομεν . και μοι δι ' εἰκονος ἀποδεξασθε ἐαν πως δυνατος ὑμιν γενωμαι δηλωσαι το τοιουτον . Λεγε μονον . | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
| ἐφ ' οἱς ἀν οὑτος ἐπικαθεζηται μονον . Ἐγω τοσαυτα δυνατος εἰμ ' εἱς ὠν ποειν ; Και ναι μα | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
| ἡκειν ἀπο ἀνδρος ἡγησαμενου των τοπων , ἐξ Ἰσσης το γενος , τον Ἀδριαν δε ποταμου ἐπωνυμον γεγονεναι . σταδιοι | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| Φοινισσαι την Ἰω ἐφασαν δια το Φοινικα ἀπο Ἰους το γενος καταγειν . Καδμου γαρ και Εὐρωπης ἀδελφος Φοινιξ : | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| Δια κακωσιν δε του σωματος ταδε πασχει και νοσεει : αὐαινεται μαλιστα και ἀπο λαγνειης : ταδε οὐν πασχει : | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| ᾐ τῃ της φυτειας στασει , ὁ ἐραστης ὁ ἀρρην αὐαινεται . συνιησιν οὐν ὁ γεωργος την λυπην του φυτου | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| φυλαττουσι χρονου , οἱα παρα των προγονων ἐδεξαντο : οὐχ ἡγουμενος ἀποχρην τοις ἀναγραφουσι τας ἀρχαιας και τοπικας ἱστοριας , | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| πυλας ἠσαν , ὁ μεν Κονων [ ὡσπερ ] ἐτυχεν ἡγουμενος [ ] ἐξεληλυθει προτερος ἐκ του [ ] τειχους | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| μετεστησας ; και το κοινον των δεινων συναπελαυσας ἐξαιτου - μενου του πενητος : και πληγην κατ ' ἀμφω μιαν | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| δε και το συναπτον τουτῳ , ἀπο μη συγχωρου - μενου λημματος κατασκευαζομενον . οὐ γαρ δη διδοται το ἀπο | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| ἑκατερω - θεν ἰσας της ΑΒ , κατασκευασεις ἰσοσκελες την βασιν των λοιπων πλευρων μειζονα ἐχον . Και μηδενος δε | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| . Πας κωνος κυλινδρου τριτον μερος ἐστι του την αὐτην βασιν ἐχοντος αὐτῳ και ὑψος ἰσον . Ἐχετω γαρ κωνος | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| ἀλλα τι δαπανηθησεται , οὐδε τι περιεσται ἀλλα τι οὐ περιεσται , ἐν τῃ νεοτητι τα του γηρως ἐφοδια προκαταναλισκοντες | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| διαφυγουσα ἀνθρωπου προσψαυσειεν ἐλθουσα μελεσι : οὐδε γαρ ἀν ποτε περιεσται ὁ τῳ χολῳ τῳ ταυτης και τῃ ἀναγκῃ περιπεσων | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| κουφοτατος και πλακωδης , εὐθρυπτος και ἐμπορφυρος ἠ ἀφρωδης . καιεται δ ' ὁμοιως ἁλσιν . Πομφολυξ ἀριστη ἐστιν ἡ | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| την γλωσσαν : ὡσαυτως δε και ἡ ἀπ ' ὀξους καιεται . δυναμιν δ ' ἐχει καυστικην , ἀναξηραντικην και | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| ἐστι δηλουται , ὡς τῃ ἀποδειξει το τῳδε τοδε ὑπαρχειν περαινεται : το δε τι ἐστι ταὐτον τῳ ὁρῳ , | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| ' ἐκεινου . παντα δε κατ ' ἐκεινον γινεται και περαινεται . Μη διαφερου ποτερον ῥιγων ἠ θαλπομενος το πρεπον | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| δια το και τα παροντα ἀδοκητως εὐτυχησαι . οἱς δε πλεισται μεταβολαι ἐπ ' ἀμφοτερα ξυμβεβηκασι , δικαιοι εἰσι και | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| μετ ' οὐ πολυ το στομα της Περσικης , και πλεισται κολυμβησεις εἰσι του πινικιου κογχου . Τουτου δε του | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| το ἑκατερος ἐπι δυοιν , το δε ἑκαστος ἐπι πλειονων τασσεται . Ἀλλοιωσις και ἑτεροιωσις διαφερει . ἀλλοιωσις [ ] | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| . βιος ζωης διαφερει . βιος μεν ἐπι των λογικων τασσεται ζῳων , τουτεστιν ἀνθρωπων μονων , ζωη δε και | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| διεσις ἐναρμονιος : ὁτι δε και τουτο εἰς το διπλασιον αὐξεται , κατανοητεον . ὁταν γαρ ἐπι την αὐτην τασιν | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| γαρ το ἐπιμελεισθαι ἐστιν , ἡ δε ἀτημελητος ἐν συμφοραις αὐξεται , θριξ . [ ἐγω δε ποτε τινα των | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| γαρ κηφηνες ἡμιν εἰσιν ἐγκαθημενοι οὐκ ἐχοντες κεντρον , οἱ μενοντες ἡμων του φορου τον γονον κατεσθιουσιν οὐ ταλαιπωρουμενοι . | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| , εὐ ποιησειν ὑμας . νυν οὐν σκεψασθε ποτερον ἐνθαδε μενοντες τουτο βουλευσεσθε ἠ εἰς τα ἐπιτηδεια ἐπανελθοντες . ἐμοι | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| τον Ὁμηρου Φοινικα . και γαρ ἐκεινος ἐν ταις Λιταις προτεινεται την ὑποθεσιν των λογων του Ἀχιλλεως , ὡς οὐ | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| δει ἐπι τουτοις κρινεσθαι : οὐδεις γαρ ἀπολογιαν προτεινων ἀμφιβολον προτεινεται αὐτην , ἀλλα καθολικην ἀποφασιν : τουτο δε ἐστι | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| ἐπικρατησαντος νοθου πνευματος ἀποδουναι λογους , ἱν ' ὁπως δια παντων ἀρτιος ὁ ἐπι πασῃ τῃ πραγματειᾳ λογος ἀφεις κἀν | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| . ἑκαστον οὐν ἐχειν και παρασκευαζειν δει την αὑτου ψυχην παντων των κακων καθαραν : ὡς οὐ τιμαται θεος ὑπ | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| ἐκ μερων λεγομενην ὁλοτητα συμπληροι . Ὁτι μεν γαρ ἐκ μερων ἡ ὁλοτης συμπληρουται , και εἰ μη πασα , | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| εἰρημενῳ . εἰ δε κατα την ὑπερῳαν ἐκ των ἐνδοθεν μερων συστασα ἡ συριγξ φθειρειε το ὀστουν , εἰ μεν | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| ποιοτητος , και αὐτη ἡ φυσις αὐτης και ἡ ὑλη ἐγκειται ἐν τῃ ποιοτητι , εἰ και μη ὁ σκοπος | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| μερικῳ θεωρεισθαι , οἱον εἰ και το καθολου λευκον οὐκ ἐγκειται ἐν τῳ Σωκρατει μονῳ , ἀλλ ' οὐν ἡ | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| ἀπειρον γιγνοιτ ' ἀν το θερμοτερον και τοὐναντιον ἁμα . Φαινεται γουν , ὠ Σωκρατες : ἐστι δ ' , | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| και τῳ πατρι αὐτου κατα φυσιν το ὀνομα εἰναι . Φαινεται . Κινδυνευει γαρ τοιουτος τις εἰναι ὁ ” Ἀγαμεμνων | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| τε και ληγουσι των κακων , εἰ δε μη , φερονται αὐθις εἰς τον Ταρταρον και ἐκειθεν παλιν εἰς τους | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| ἐπι πολλους σταδιους ἱσταντες τας θηρας των ὀρτυγων ἐποιουντο : φερονται γαρ οὑτοι κατ ' ἀγελας μειζονας ἐκ του πελαγους | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| μυξωδεις γιγνονται , τηνεσμος δε ἐστιν αὐτος , ᾡ κατεχομενος ἀνιαται : ἀνιωμενος τοιγαρουν ἐπι τουτῳ σφοδρα , καμνων τε | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| δε σωφρων ἐστι , και εἰ ζηλευτης τις εἰη , ἀνιαται , ὡς μηδε ὁραν ἀνδρα θελει τῃ ἑαυτου γαμετῃ | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| . Πλατων ἐν τῳ Φαιδων ἠ περι ψυχης : ” δια δη ταυτα οὐδεν πανυ μοι ἐλεεινον εἰσῃει . ” | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| οὐχ εὑρηται ποτε ἀρσενικον ἑλληνικον ὀνομα ληγον εἰς ες , δια τουτο ἀπο του Ε φωνηεντος και της ες καταληξεως | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| ἐβακχευσαν . κατα μεν γαρ τον Κιθαιρωνα ὁρᾳς , ὡς μεσται του ἀθλου φερονται συνεξαιρουσαι την ἠχω του ὀρους , | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| , πολλοι δε βοες , πολλαι δε ἁμαξαι πολλων ἀγαθων μεσται : ἐκ δε τουτου διεβαινον ἠδη και οἱ ἀμφι | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| δηλον , ὡν ἐκμυζησας τῳ στοματι τον ἀερα το ὑδωρ ἐπισπαται δια μακρας πανυ πολλακις ὁδου παρα φυσιν ἀνω φερομενον | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| δε και ἡπαρ και σπληνα μετα πηγανου και πεπερεως . ἐπισπαται δε και καταμηνια και ἐμβρυα συν μυρσινῃ και μελιτι | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
| ' ὀνοματι της ΘεομητοροςἈλυπος ὀνομα τῃ μονῃ προς την ἐξοδον ἐπειγομενον . Βοης δ ' ἐπι τῃ ταυτης εἰσελευσει γενομενης | ἐδουλωσα , ἱνα τους πλειονας κερδησω : και ἐγενομην τοις Ἰουδαιοις ὡς Ἰουδαιος , ἱνα Ἰουδαιους κερδησω : τοις ὑπο |
| τις οὐκ ἀν τον κοσσυφον ἐλεησειε , πασας μεν ὁραν ἐπειγομενον , νικωντα δε τοις ὑπερ αὐτων πονοις ἑκαστην και | ποιειτε , παντα εἰς δοξαν θεου ποιειτε . ἀπροσκοποι και Ἰουδαιοις γινεσθε και Ἑλλησιν και τῃ ἐκκλησιᾳ του θεου , |
| κοτυλης τον ἀμφορεα πληρουσθαι πειθοι , ψιλον ἐκ ψιλης , αὐτον ἐξ αὐτης . ἀλλ ' , οἰμαι , κατιοντος | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| τοιουσδε αὐτῳ προσηνεγκε , φας ἑτοιμος εἰναι θεραπευειν και τρεφειν αὐτον ἀναλαβων , εἰ ἐθελοι ἁ γε πεποιημενα εἰη αὐτῳ | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| και ὀρυγες , των τα κερεα τοισι φοινιξι οἱ πηχεες ποιευνται , και βασσαρια και ὑαιναι και ὑστριχες και κριοι | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| , οὑτοι φυλασσουσι ἐνιαυτον ἑκαστος : περι πολλου γαρ δη ποιευνται Ἀπολλωνιηται τα προβατα ταυτα ἐκ θεοπροπιου τινος : ἐν | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| τοι ὁσοι μεν τουτ ' ἐπεισθησαν αὐτῳ , σεμνοι σεμνως κεινται , καλλιστα δη παντων Ἑλληνων καταλυσαντες τον αἰωνα , | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| την ἀγγελιαν της ἐν Χαιρωνειᾳ μαχης ἀλγησας ἐτελευτησεν ἐθελοντης . κεινται δε και λιθου Φρυγιου Περσαι χαλκουν τριποδα ἀνεχοντες , | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| παλιν ἡ καταφασις ἀποφασις . ἀλλα μην οὐδε ὁρισμον ἀλληλων ἐπιδεχονται . οὐτε δε ὡς εἰς ἀνομοιομερη τεμνεται . ἐρρεθη | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| ὁρισμους ἀποδιδοναι : τα γαρ γενικωτατα των γενων ὁρισμους οὐκ ἐπιδεχονται . ἀλλ ' ἐστιν ὁτε και ὑπογραφαις κεχρημεθα . | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
| ἀτεχνως ἀπο των ἐν Ὑμηττῳ πονων οὑς ἐν τῳ ὀρει πονουσιν αἱ μελιτται . τοιουτον δε ὀν ὁμως ἡττατο της | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| Κροτωνα : πενονται γαρ : οὐτε Συβαριν , ὁτι οὐ πονουσιν , οὐτε Σκυθας , ὁτι οὐ γεωργουσιν , οὐτε | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| δε σπερμα λευκον ἐστι φυσει , τουτο οὐν το περιττωμα ἀλαται και πλαναται τῃδε κἀκεισε , και ἡ φυσις λοιπον | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| . ἡμεροφαντον ] ὡσανει ὀναρ ὁ γερων . ἀλαινει ] ἀλαται . τι χρεος ] δια τι ; ἠγουν δι | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| τῃ γῃ και οὐ βεβαιως την στασιν ἐχουσαι ὑπελειφθησαν , αὑται δε ἀθροου ἐπελθοντος του κυματος αἱ μεν αὐτων ἐμπεσουσαι | , και ἡ φωνη ἡν ἠκουσα ὡς κιθαρῳδων κιθαριζοντων ἐν ταις κιθαραις αὐτων . και ᾀδουσιν [ ὡς ] ᾠδην |
| : Τρια ἐπεα διαρκεσει . ἱκαναι εἰσιν αἱ τρεις αἰτιαι αὑται , ἁς ἀπαριθμουμαι , παραστησαι το δικαιως αὐτῳ συμβεβηκεναι | της ὁμολογιας : οὐ γαρ ἐχομεν ἀρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ἀσθενειαις ἡμων , πεπειρασμενον δε κατα παντα καθ ' |
| ἐπι ποτμῳ Μεμνονος οὐρανιην νεφελην ἀνεδησατο μητηρ φεγγος ὑποκλεψασα κατηφεος ἠματος Ἠως . αἱ δ ' ἀπο Θερμωδοντος ἀρηιφιλοιο γυναικες | Βηθσαϊδα : ὁτι εἰ ἐν Τυρῳ και Σιδωνι ἐγενηθησαν αἱ δυναμεις αἱ γενομεναι ἐν ὑμιν , παλαι ἀν ἐν σακκῳ |
| ' ἀργυφα μηλα νομευων : ἐγγυς γαρ νυκτος τε και ἠματος εἰσι κελευθοι . ἐνθ ' ἐπει ἐς λιμενα κλυτον | και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐποιησεν ἐκει δυναμεις πολλας δια την ἀπιστιαν αὐτων . Ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| προς το συμπαν του κοσμου μεγεθος σημειου λογον ἐπεχουσα δια πολλων ἐλεγχεται , ἀλλα και προς το ἡλιακον ὑψος , | της θλιψεως δια την χαραν ὁτι ἐγεννηθη ἀνθρωπος εἰς τον κοσμον . και ὑμεις οὐν νυν μεν λυπην ἐχετε : |
| ἀγρον , δουλης μεθυουσης , ἀνατετραμμενου χοως , ἀλλων τε πολλων κἀγαθων . Ἰθι νυν , ἀθρει οἱον προς ἀλληλας | του θεου ἐστιν , ὁτι πολλοι ψευδοπροφηται ἐξεληλυθασιν εἰς τον κοσμον . ἐν τουτῳ γινωσκετε το πνευμα του θεου : |
| τελει παραδους τα περι του πεντεκαιδεκαγωνου εἰς ἀστρονομικην θεωριαν συμβαλλομενα παυεται . το δε πρωτον θεωρημα λημμα ἐστι λημματος της | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| την των Ἀττικων φωνην εἰωθως μεταλαμβανειν ἑκαστα των ὀνοματων οὐ παυεται λεγων οὐτε το καταληπτον οὐτε την καταληψιν οὐτε την | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| μεντοι το ὑδωρ ἀνεσωσαντο οἱ Πλαταιεις . ἐκ Πλαταιας δε ἰουσιν ἐς Θηβας ποταμος ἐστιν Ὠεροη : θυγατερα δε εἰναι | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| ἰμεν , οὐδ ' ἁλιωσαν ὁδον , πορε δε σφιν ἰουσιν κρειων Αἰητης χαλεπους ἐς ἀεθλον ὀδοντας Ἀονιοιο δρακοντος , | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| τον δ ' ἀθλιον εἰναι , μηδε γεωργειν τον μεν πολλην , τῳ δ ' εἰναι μηδε ταφηναι , μηδ | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| ὁδον δεινος γινομαι φυλαξ των ὀντων . οὐκουν ἠρεμειν την πολλην δυναμαι νυκτα κλοπην ὑφορωμενος και παντα θορυβον λῃστας ὑποπτευων | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| πως οὐν δη τουτ ' αὐτο και πῃ και τι περι αὐτων εἰκοτως διαπορηθεντες ἀν λεγοιμεν ; πρωτον μεν , | συνετων , και ἀπεκαλυψας αὐτα νηπιοις : ναι , ὁ πατηρ , ὁτι οὑτως εὐδοκια ἐγενετο ἐμπροσθεν σου . Παντα |
| δε γε δικαιον των περι τα γενη ποιουμενων ἐπιμελειαν τουτων περι λεγειν , εἰ τι μη κατα τροπον πραττουσιν . | ἐλαβετε πνευμα υἱοθεσιας , ἐν ᾡ κραζομεν , Αββα ὁ πατηρ : αὐτο το πνευμα συμμαρτυρει τῳ πνευματι ἡμων ὁτι |
| ἀμφιβολως εἰρηκως ὁ Νικαινετος , ποτερον στρωμνης ἑνεκεν ἠ στεφανωσεως ἀρκειται τῃ λυγῳ , τῳ λεγειν αὐτην των Καρων ἀρχαιον | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| ἑτερον τροπον . τουτου δε μενοντος του αὐτου ὁμοιως οὐκ ἀρκειται οὐδ ' ἱκανουται , ἀλλ ' ἐπιθυμιας και ἐπιβολας | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| [ [ ] ! νεον τ ? [ [ ] ειν ταμ [ [ ] ην ? τομ ? [ | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| [ ! ! ! ! ] [ ! ! ] ειν [ ] τας ἰσας ἀναδεδεγμενας [ ] ὁλω ? | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| του δε Εὐμολπον , του δε Μουσαιον τον ποιητην , του δε Εὐμολπον , τον καταδειξαντα την μυησιν , και | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| την διαιρεσιν της κτησεως των ἠτυχηκοτων ἀδικον ποιησαμενος ἐξεπεσεν ἐκ του Ῥηγιου φυγαδευθεις ὑπο των ἰδιων Καμπανων . συνηργησαν δε | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| δε λαχανων ὡδε ἐχει . Σκοροδον θερμον και διαχωρεει και οὐρεεται , ἀγαθον τοισι σωμασι , τοισι δ ' ὀφθαλμοισι | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| παραπλησια τῳ ὀριγανῳ διαπρησσεται . Θυμον θερμον , διαχωρεει και οὐρεεται , ἀγει δε και φλεγματωδεα . Ὑσσωπος θερμαινει και | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| πρωτον ὁ της Ἀθηνας ἀφορωμενος νεως και το πολισμα , ὀψεται παρα την ὁδον αὐτην ᾠκοδομημενον μνημα οἱον οὐχ ἑτερον | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| μητε φωνη μηδε μην αἰσθησις του περιτεθραμμενου σοι σαρκιδιου : ὀψεται γαρ το πασχον . ἐαν οὐν , ὁτε δηποτε | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| και το συμπαν γινονται σωμα , μικρας δε , ὡς εἰρηται , τας φλεβας ἰσχουσιν ὁμοιως ταις γυναιξιν οὐκ ἐπιθυμουσι | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
| ἀριθμος , κἀν ὑποθωμεθα εἰναι αὐτο ἑν και ὀν . εἰρηται δε ἐν τῃ θεωριᾳ ὁτι οὐκ ἀναιρειται . δια | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
| προς το δοξαν ἐμποιησαι τοις Καρχηδονιοις ὡς μενοντος ἐν τῃ πολει . οὑτοι μεν οὐν ἠδη της ἡμερας ὑποφωσκουσης ἀφωρμησαν | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| ἐρημοι προς ἀσωτιαν ὡρμων , ἐχοντες χρυσιον ἀφθονον . ἐν πολει δε μικρᾳ και περιεργιας Ἑλληνικης πληρει ξενικη πολυτελεια τους | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| μικραν ἰκμαδα και κεντρον ἐχον : ξηραινομενον δε το φυλλον διαχειται και οὐκετι κεντει . Ἡ ἰξινη δε φυεται μεν | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| και ἀραιος και βραδυς , οὐ μην σφοδροτητι διαφορος . διαχειται γαρ ἡ θερμη εἰς ἁπαν το σωμα , και | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| αἰτια ποιητικα προαιρεσεως , δηλον ἐκ του ἀνευ νου και διανοιας και ἠθικης ἑξεως μη εἰναι προαιρεσιν . εἰ μη | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| την πολιν τα γραμματα και ὡς οὐκ ἐκβεβλημαι της σης διανοιας και μνημης , ἀλλ ' ἐν τῳ καταλογῳ των | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| ἑαυτου ἀναθεμενος , ἠ οὐδεν ἠ πανυ βραχυ τεχνης ὑπουργουσης δεησεται : ταυτα μεν δη περι τεχνης λεγουσι παρεκβατικωτερον εἰρηται | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| , ἐπει τροπῳ τινι την αὐτην ἐσχηκεν ἐκεινῳ δυναμιν , δεησεται ἑτερου τινος κριτηριου . και εἰ τουτο , οὐ | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| , ” φησι , “ τουτων κρατησαντες ῥᾳδιως των ἀλλων περιγινονται , οὑτω κἀγω Ξανθιππῃ χρωμενος τοις ἀλλοις ἀνθρωποις συμπεριενεχθησομαι | του τοπου αὐτης , ἐαν μη μετανοησῃς . ἀλλα τουτο ἐχεις , ὁτι μισεις τα ἐργα των Νικολαϊτων , ἁ |
| αἱ κακιαι οὐχ ᾑ ζῳοις ἡμιν ἀλλ ' ᾑ ἀνθρωποις περιγινονται , ὡν και το ἑκουσιον , οὑ μηδεν των | , Κυριε , προς τινα ἀπελευσομεθα ; ῥηματα ζωης αἰωνιου ἐχεις , και ἡμεις πεπιστευκαμεν και ἐγνωκαμεν ὁτι συ εἰ |
| τεσσαρα στοιχεια εἰ τυχοι των σωματων , ἠ μαλλον εἰδει ὡρισται , ὡς τα εἰκοσι τεσσαρα στοιχεια της φωνης ; | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| δηπου φθειρεται φθειρομενης γευσεως . το δε ζωον τῃ ἁφῃ ὡρισται : ἀναγκη ἀρα της γευστικης φθαρεισης δυναμεως και το | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| γραφειν : το δε καλως οὐκ ὀνειδος . Και οὑτως ἐπεισερχεται ὁ περι της ῥητορικης λογος . Τι οὐν το | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| το περι ψυχης του Πλατωνος βιβλιον ἐφ ' ἡσυχιας : ἐπεισερχεται δε μεταξυ ἡ Δημαινετη αὐτη ἐκεινη και καθιζεται πλησιον | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| διατριβων λογους τινας διαλεκτικους ἠρωτηθη προς Στιλπωνος : και μη δυναμενος παραχρημα διαλυσασθαι , ὑπο του βασιλεως τα τε ἀλλα | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| λογου χρειαν ἐχει . ἐπιτηδειοτατος προς φιλιαν ὁ πλειστα ἀδικεισθαι δυναμενος και φερειν . ταχος και ἐπειξις ἀπεστω του ἐσθιειν | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| κοινωνοϲ ἀλγεων : ἀταρ και αἱ τουδε διαδεξιεϲ οὐ μαλα περιγιγνονται : περιεϲτηκυια δε πλευριτιϲ ἀπο περιπνευμονιηϲ εὐηθεϲτερον . χρη | Χριστου . τιμης ἠγορασθητε : μη γινεσθε δουλοι ἀνθρωπων . ἑκαστος ἐν ᾡ ἐκληθη , ἀδελφοι , ἐν τουτῳ μενετω |
| ἐν τῃσιν αὐτεῃσιν ἡμερῃσι τον ἀριθμον , ἐξ ὡν τε περιγιγνονται οἱ ἀνθρωποι και ἐξ ὡν ἀπολλυνται . Οἱ τε | ὠν , φρεναπατᾳ ἑαυτον : το δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει |
| τῃ χολῃ τα ἀκρα των μηλων ἐπαλειφε , και οὐ σηπεται . Προαναλεξαμενος παν λιθωδες ἐκ των βοθρων φυτευσον το | μαθητας λεγει αὐτοις , Σπλαγχνιζομαι ἐπι τον ὀχλον ὁτι ἠδη ἡμεραι τρεις προσμενουσιν μοι και οὐκ ἐχουσιν τι φαγωσιν : |
| ἡδε ἐστιν : τα ἑλκη ἐνιοτε τα ἐν τοις ἐντεροις σηπεται , τα μεν μαλλον , τα δ ' ἡττον | συμβιβαζων ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος . Ὡς δε ἐπληρουντο ἡμεραι ἱκαναι , συνεβουλευσαντο οἱ Ἰουδαιοι ἀνελειν αὐτον : ἐγνωσθη |
| του αὐτου ταττουσιν . Ἡροδοτος δε ἐφη ἐπει δε σφι παντες κατεστρωντο ἐπι του ἀνῃρηντο : ὁθεν οὑτως ἀκουουσι και | ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ σκηνη του θεου μετα των ἀνθρωπων |
| των ἐπων . Και παλιν ἐπι τουτοις οἱ παρεστωτες , παντες των ἐλλογιμων στρατιωται τον Ὁμηρον ἐστεφανουν : ὁ δε | και οἱ το βαπτισμα λαβοντες τι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : τοτε ἐρωτηθησεται το γενος των Χριστιανων , |