| Φωκιωνα συλλαβων ἀπεστειλε δεσμιους εἰς τας Ἀθηνας , διδους την ἐξουσιαν τῳ δημῳ εἰτε βουλεται θανατουν εἰτ ' ἀπολυσαι των | εἰπειν , Ἐγειρε και περιπατει ; ἱνα δε εἰδητε ὁτι ἐξουσιαν ἐχει ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐπι της γης ἀφιεναι |
| εἰτε του γηρως ἠδη τι παραλυοντος της τολμης εἰτε την ἐξουσιαν και τον ὀγκον , ὡς Καλλισθενης φησι , της | και τῳ υἱῳ ἐδωκεν ζωην ἐχειν ἐν ἑαυτῳ : και ἐξουσιαν ἐδωκεν αὐτῳ κρισιν ποιειν , ὁτι υἱος ἀνθρωπου ἐστιν |
| ἀλλ ' οὐτε σωματος οὐτε ψυχης οὐτε του συναμφοτερου το ἐνθουσιαν ἐστιν ἐργον : οὐδε γαρ ἐχει τινα ταυτα ἐν | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| ψυχη ἐνθουσιᾳ , εἰρηται . Πως δε και ἀγαλμα λεγεται ἐνθουσιαν ; Ἠ αὐτο μεν οὐκ ἐνεργει περι το θειον | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | μηδε ἀρτον φαγειν . και ἀκουσαντες οἱ παρ ' αὐτου ἐξηλθον κρατησαι αὐτον , ἐλεγον γαρ ὁτι ἐξεστη . και |
| και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα | παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος ; ἐξηλθον ἐκ της πολεως και ἠρχοντο προς αὐτον . Ἐν |
| δη και περι παντα τα εἰδη των κατηγοριων κατα την παρουσαν διαιρεσιν διατετακται το ποιειν : κατα μεν οὐσιαν το | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| ἠ κολοκυντην ἠ σικυον ἠ ἀλλο τι των προς την παρουσαν ὡραν μη ἀναρμοστων ἡψημενον ἁπλως . πινειν δε λευκον | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| ἐκελευον ὀνοματα λεγειν , οὐ θεων . Ὁ αὐτος Δωριων καταγελων του ἐν τῳ Τιμοθεου ναυτιλῳ χειμωνος ἐφασκεν ἐν κακκαβᾳ | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| πως οὐν ἑτερος ταυτην ἐχων οὐδεν πεπονθεν ἀλλ ' ἀπηλθε καταγελων , ἑτερος δ ' ἀπολωλε ; καιρος ἐστιν ἡ | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| πολλακις ὁ πολεμος φιλανθρωποτερον ἀριστειας του μεν ἐνιοτε τυραννιδα γερας αἰτουντος και , το γε της δυναστειας εὐτυχημα , καρπουμενου | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
| , ὁτι ὁ Βυζαντιος εἰη σοφιστης , ὁθεν του Πολεμωνος αἰτουντος τας ὑποθεσεις ἐπεστρεφοντο παντες ἐς τον Μαρκον , ἱνα | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
| ἐξημαρτον . οὐ γαρ πασιν ὁμοιως ἐξην προς τον κρατουντα παρρησιαζεσθαι , και τοις ἐν τελει της στρατιας και τοις | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| ἐκεινοις . Καιτοι ματαιον ἰσως και περιττον ἐν παιδειας νομῳ παρρησιαζεσθαι προς σε . οὐτε γαρ ἀν αὐτος ποτε βελτιων | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| εἰ μηδεν ἀλλο ἐχει προσενεγκειν αὐτῳ , εἰτε ἐκδηλοτερον τοις παριουσι το ἀφιδρυμα ποιουντος εἰτε προς συμβολον του ἐκ μικρων | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| θαλασσα , αὐτου τῃδε μενουσα πολυκλαυτῳ ἐπι τυμβῳ , ἀγγελεω παριουσι , Μιδας ὁτι τῃδε τεθαπται . φερουσι δε μαρτυριον | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| ἀν ἐτολμησε τας χειρας Περδικκᾳ προσενεγκειν δια το μεγεθος της εὐημεριας . οἱ δ ' οὐν Μακεδονες πυθομενοι τα περι | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| , το ιʹ περι προσοδου ἠ ἀξιας ἠ τιμης και εὐημεριας , το ιαʹ περι ἀγνοιας τινος ἠ ὑβρεως αἰφνιδιου | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| . Ὡσπερ οὐν εἰκος , ἰδιειν τε ἀναγκη ὑπ ' ἀποριας και μητε διψωντα πιειν αἰτειν τολμαν , μη δοξῃς | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| εἰθ ' ἁλισκομενοι τῃ προς το παρον ἐνδειᾳ , της ἀποριας οὐκ ἐωσης ἑλεσθαι το βελτιον , την εἰκαιαν ποαν | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| . λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| δ ' ἐκ των Λιβυρνων ἐξελαθεντες ἀπο του Δυρραχιου Κερκυραιους ἐπαγομενοι θαλασσοκρατουντας ἐξεβαλον τους Λιβυρνους : και αὐτοις οἱ Κερκυραιοι | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| τε αὐτῳ προσετιθεντο πολλοι και ἀγαθοι δυναμεις ἀξιοχρεους πανοικιᾳ μετανισταμενας ἐπαγομενοι , ὡν ἐφ ' ἑνος ἡγεμονος ἐκ Τυρρηνιας ἐλθοντος | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| , τῃ μεν εἰναι συνεχη την κατ ' Αἰγυπτον και Κυπρον και τας νησους θαλατταν τῃ δε την κατα Μακεδονας | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| ' Εὐαγορου και Φωκιωνος δυναμεως οἱ βασιλεις οἱ κατα την Κυπρον εἰς ἀγωνιαν και μεγιστους φοβους ἐνεπιπτον . και τα | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| τους γονεις θανατῳ και τα αὐτων μειωσει , και ἐσται λαμπροτερος των γονεων δι ' ἑαυτου κτωμενος και ἐν ἱεροις | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| ἡ σεληνη των ἀλλων ἀστρων , ἠ ὁ ἡλιος ὁ λαμπροτερος , ἠ ὁσα ἀλλα ἐστι ποιητικωτερα . Σωφρων δε | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| μη διδου Παριοις εἰς τελος καταγελασαι της πολεως . ἐκειθεν εὐτυχεστερον του φυσαντος ἐπανελθοις . μηδε κατοκνει τον πλουν , | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| και μεγαλη και σεμνοτατα φερουσα τῳ κεκτημενῳ . τι γαρ εὐτυχεστερον ἠ την εὐνοιαν την ἡμετεραν ἐν γραμμασιν ἀναγνωναι και | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| γαρ ἡδε Φοιβεια γυνη θεοι χθονιοι ζοφεραν ἀδιαυλον ἐχοντες ἑδραν φθειρομενων Ἀχεροντιαν λιμνην ἀδωρος χαρις δρακοντος αἱματωπον ὀμμα αἱματοσταγη κηλιδα | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| εἰτα φησιν ὁτι ποιητικον αἰτιον ζητειται ἐπι των γινομενων και φθειρομενων : ἀνθρωπος γαρ ἀνθρωπον γεννᾳ : ἐπι μεντοι γε | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| ὑπεξηλθον , οἱ δε ἀλλοι κοινολογησαμενοι τοις των φευγοντων φιλοις καταγουσι τους ἐκ Πηγων , ὁρκωσαντες πιστεσι μεγαλαις μηδεν μνησικακησειν | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| αὑτη των πρωτων δυο , ὁτι ἐκειναι ἀπο ἑνος σκελους καταγουσι την κοινως και ἰδιως , αὑτη δε ἀπο ἑνος | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| . κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | και εὑρων αὐτον βασταζῃ τουτον ἐπι των ὠμων αὐτου και ἐρχεται ἐπι τους φιλους και ἀδελφους αὐτου λεγων ὁτι συγχαρητε |
| . και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος | ἀκριβως οἰδατε ὁτι ἡμερα κυριου ὡς κλεπτης ἐν νυκτι οὑτως ἐρχεται . ὁταν λεγωσιν , Εἰρηνη και ἀσφαλεια , τοτε |
| κλεος αὐτων εἰναι , Ἀθηναιων δε το αὐτο τουτο παθοντων διπλασιαν ἀν την δυναμιν εἰκαζεσθαι ἀπο της φανερας ὀψεως της | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| και ἁμα της εὐφημιας : ὀψις ὀνειρατων γενομενη μοι ὡσπερει διπλασιαν ἐδεικνυε την πολιν , χωριον τε δη τινος προσθηκῃ | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| του θυμου , οὑτω διατιθενται ὡς οἱ μεθυοντες και οἱ μαινομενοι . κεκαρωμενοι γαρ και οὑτοι και μεθυοντες ὑπο των | . εἰσκαλεσαμενος οὐν αὐτους ἐξενισεν . Τῃ δε ἐπαυριον ἀναστας ἐξηλθεν συν αὐτοις , και τινες των ἀδελφων των ἀπο |
| . δυσμεταχειριστοτερον οὐδεν ἐστιν . κεκρικα . και γαρ οἱ μαινομενοι : ἀλλ ' ὁσῳ βεβαιοτερον κρινουσι τα οὐκ ὀντα | ἱνα βαλωσιν ἐπ ' αὐτον : Ἰησους δε ἐκρυβη και ἐξηλθεν ἐκ του ἱερου . Και παραγων εἰδεν ἀνθρωπον τυφλον |
| τῳ ἀληθει : ἀμηχανον γαρ ἑκατερους τοις ἀληθεσι κεχρησθαι τους ἀντιδικους : εἰ γαρ ἐναντια ἑαυτοις λεγουσι , πως δυναται | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| τον Δημοσθενην εἰς συνηγοριαν ἐκαλει ; . . . τους ἀντιδικους ] δια το μη ἐχειν αὐτους ἀντιλεγειν προς τα | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ἀμην γαρ λεγω ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και δικαιοι ἐπεθυμησαν ἰδειν ἁ βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι ἁ |
| σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ | . λεγω γαρ ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και βασιλεις ἠθελησαν ἰδειν ἁ ὑμεις βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι |
| ἐλπις ζωης : ἐαν δε ἐπιστρεψωσι και ἁγνως τελειωσωσι την διακονιαν αὐτων , δυνησονται ζησαι . οἱ δε ἐψωριακοτες , | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| το τον ἀντιλεγοντα και τον προτρεποντα εἰς την πολιτειαν ἠ διακονιαν ἀποφηναι φαυλον ὀντα και μη γιγνωσκοντα ὑπερ ὡν λεγει | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| δι ' ὀλιγου ποριουμενων , τα δ ' ἐκ Πελοποννησου σχολαιτερον μεν , ὁμως δ ' , ἠν μη προσεχητε | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
| ἀμφι τον Ἀλιγερνον ἀνα τα μεταπυργια του τειχους ξυνειλεγμενοι οὐ σχολαιτερον ἀντακοντιζοντες τε και ἀντιτοξευοντες διεμαχοντο , λιθους τε ἐκ | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| : πλατυνε τον φαρυγγα τῃ παρρησιᾳ : και γαρ στενουται προσβαλων σου τοις πονοις . ἀγωνιᾳ χειρ , εἰργεται νους | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| δε ἐπαγομενος , φησιν , ἐγνωρισεν , ἠγουν τῃ αἰσθησει προσβαλων ἠγουν θεασαμενος : Ἐνιων γαρ τουτον τον τροπον ἡ | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
| την ἀλλοιωϲιν ἑτοιμοτεραν και την θρεψιν βελτιονα ἐργαζεται δια την γινομενην θερμοτητα . ἐκκαθαιρει δε και τουϲ πορουϲ και κενοι | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| μιμησις των ὑπο της λεξεως ἑρμηνευομενων πραγματων : ἡν παριστησι γινομενην Ξενοφων ὁ καλος ἐν τῃ Ἀναβασει ἐν τῳ παρα | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| Ἀχαιων . οἱ δε θοους οὐρηας ὑποζευξαντες ἀπηναις ἐκ πολιος κατεβαινον ἁμα Πριαμῳ βασιληι ἀλλοι δημογεροντες : ἐλαφροτατοι δ ' | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| , και παλιν ἀναστρεφοντες ἠκοντιζον . και ταυτα ἁμα ποιουντες κατεβαινον ἀπο των ἱππων και ἀνεπαυοντο . εἰ δε καταβεβηκοσιν | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| μεν , ἀκαρπα δε γινεται : την δ ' αἰτιαν παραπλησιαν ὑποληπτεον εἰναι τοις προτερον ὁτι της ἀρχης ἀλλοιουμενης και | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
| . . . προς δε τα παρα τοις ἀλλοις εὐωδη παραπλησιαν ἠ χειρω κρασιν ἐχει . Καθαπερ συμβαινει και ἐπι | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
| , ὁτι ἀει φανταζεται την ἱππικην , το τους ἱππους φανταζεσθαι . ἀπολωλεκεν : το θεμα ὀλεω , ὀλω , | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| λεγομεν , ὁταν ἐνεργωμεν ἀκριβως περι τα αἰσθητα , τοτε φανταζεσθαι , ἀλλα μαλλον ὁταν μη ἐναργως αἰσθανωμεθα : οὐδεις | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| δει μεταχειριζεσθαι ταις συνηθειαις τους ἐν ταις πολεσιν νεους : ταξαμενοι δε ταυτα , ἁττα ἐστι και ὁποι ' ἀττα | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| οὐν ἐτη προικα ἐχοντων : μετα δε τουτον τον χρονον ταξαμενοι μοιραν ὀλιγην παρεχετωσαν ἀπο των καρπων , ἀπο δε | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| οὐ τἀληθη ἐφη λεγειν τους ἐξαγγελλοντας . παραινουντων δε των ἀφιγμενων , εἰ μη σφισι πιστευουσι , κατασκοπους τινας πεμψαι | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| δε λεγειν ὑστερον ὡς μονος εἰη Ξενοκρατης των προς αὐτον ἀφιγμενων ἀδωροδοκητος . ἀλλα και πρεσβευων προς Ἀντιπατρον περι αἰχμαλωτων | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| των Αἰγυπτιων : οὑτοι δε ἐπειδη ἠπορουντο , παντοθεν κυκλον ποιησαμενοι , ὡστε ὁρασθαι τα ὁπλα , ὑπο ταις ἀσπισιν | δε οἱ βοσκοντες το γεγονος ἐφυγον και ἀπηγγειλαν εἰς την πολιν και εἰς τους ἀγρους . ἐξηλθον δε ἰδειν το |
| των βαρβαρων ἐπῃνεσεν Ἀγησιλαος , ὁτι τους θεους ἑαυτοις ἐχθρους ποιησαμενοι ταις ἐπιορκιαις , αὐτῳ φιλους και συμμαχους κατεπραξαντο . | ἐξηλθεν συν τῳ Βαρναβᾳ εἰς Δερβην . Εὐαγγελισαμενοι τε την πολιν ἐκεινην και μαθητευσαντες ἱκανους ὑπεστρεψαν εἰς την Λυστραν και |
| ἐπακολουθειν , ὡστε τας δυο ὡς μιαν τοις ἐναντιοις φαινεσθαι παραταξιν . Ὁταν δε ὡς ἀπο ἑνος μιλιου της των | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| . Ἀλλα δει ἐν τῳ ἁμα μεν κινειν την τε παραταξιν και αὐτας , εἰτε μια , εἰτε δυο γινονται | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
| Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
| : τοις σωφροσιν γαρ ἀντικεντρα γιγνεται . συ δ ' αἱματηρον πνευμ ' ἐπουρισασα τῳ , ἀτμῳ κατισχναινουσα , νηδυος | ἀγαπων με τους λογους μου οὐ τηρει : και ὁ λογος ὁν ἀκουετε οὐκ ἐστιν ἐμος ἀλλα του πεμψαντος με |
| . ἀλλ ' ἡκομεν γαρ εἰς ἀναγκαιας τυχας , θυγατρος αἱματηρον ἐκπραξαι φονον . πως ; τις δ ' ἀναγκασει | ἐμε ζητειτε , ἀφετε τουτους ὑπαγειν : ἱνα πληρωθῃ ὁ λογος ὁν εἰπεν ὁτι Οὑς δεδωκας μοι οὐκ ἀπωλεσα ἐξ |
| γαρ ἡ ξυστρα του ἐλαιου . κομωσι ] τρυφωσι , πλουτουσι . ὠ πολιουχε Παλλας : ἡ την πολιν κατειληφυια | εἰμι . και συνομιλων αὐτῳ εἰσηλθεν , και εὑρισκει συνεληλυθοτας πολλους , ἐφη τε προς αὐτους , Ὑμεις ἐπιστασθε ὡς |
| παιδας ἠδη τοις Ἀθηνησιν χαριεστατοις . ἀλλ ' οἱ μεν πλουτουσι , Σπευσιππος δε χαριεστερος ὠν πενεται . τουτ ' | μετανοωσιν , και δαιμονια πολλα ἐξεβαλλον , και ἠλειφον ἐλαιῳ πολλους ἀρρωστους και ἐθεραπευον . Και ἠκουσεν ὁ βασιλευς Ἡρῳδης |
| πεζων ὀγδοηκοντα των το μεγιστον τιμημα ἐχοντων Λευκιον Κοιντιον Κικιννατον ἀποδεικνυουσιν ὑπατον , οὑ τον υἱον Καισωνα Κοιντιον εἰς ἀγωνα | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| κυριοι τους ἐκ των πατρικιων μετιοντας αὐτην ἀνδρας ἐπιφανεις χιλιαρχους ἀποδεικνυουσιν , Αὐλον Σεμπρωνιον Ἀτρατινον και Λευκιον Ἀτιλιον Λουσκον και | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| , εἰθ ' ὡς Ἑλλανικος οἰεται ἐπι του ταυρου την ὀνομασιαν ταυτην ἐσχεν , ἐκεινο γε ἐξ ἀμφοιν δηλον , | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| παιδιας , εἰτ ' ἐκστασεως συμβολον εἰσιν οἱ Σατυροι την ὀνομασιαν ἐσχηκοτες ἀπο του σεσηρεναι και οἱ Σκιρτοι ἀπο του | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| ἀρα των τεσσαρων ἠν κεντρων ἠ των ἐπαναφορων ἠ των ἀποκλιματων , και τινος μεν ἐστιν οἰκος , τινος δε | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| ἠ ῥυπαρον , του δε Κρονου ὀντος εἰς ἑν των ἀποκλιματων ἠ ἐν Κριῳ ἀτιμον και εὐτελες και ῥυπαρον και | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| χωριον ἐπριατο και καθιερωσε τῃ θεῳ , δι ' οὑ ποταμος ἐρρει Σελινους , ὁμωνυμος τῳ ἐν Ἐφεσῳ . τοὐντευθεν | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| ποταμου , και ἀπωλετο . Και μετεκληθη ἐκτοτε ὁ αὐτος ποταμος ἀπο των της Αἰτωλιας χωρας Ἀχελῳος ἑως της νυν | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| ὁ στρατηγος Ῥωμαιων ἐπι Τραϊανου . Ἀλλοι ἐπι ἡμερας τινας παραταξαμενοι πλησιον του ἰδιου ἀπληκτου ὡς ἐπι μαχῃ δημοσιᾳ και | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| πασα Ῥωμαιων ἐσαλευεν ἀρχη , κατελυσαμεν και ἐν οἱς ἀνδρειως παραταξαμενοι οὐδεν τι ἡττημεθα , και ἐν οἱς σπεισαντες μετα | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| τῳ τοπῳ , ἀλλα φροντιζειν και των κατα τον πλουν συμπτωματων μαλλον τῳ καιρῳ τουτῳ τοις πλωτηρσιν ἐγγινομενων , τοτε | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| δε ἀνωμαλιαν οὐδαμως ἀποκαταστησει . οὐδεν ἀρα οὐδε τουτων των συμπτωματων ἐχειν δει τας παραλαμβανομενας διαστασεις , εἰ μελλησουσιν αὐτοθεν | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| ἐγενομην , χορος οἱ συνηθεις περι ἐμε γεγονοτες , εἰτα πυθομενοι την ἀπρακτον δι ' ἐμου των ἐχθρων ἀναχωρησιν ἐχαιρον | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| το θεατρον τοπους κατελαμβανοντο : οἱ δε των Ῥοδιων πρυτανεις πυθομενοι το συμβεβηκος και την πολιν ὁρωντες ἁπασαν τεθορυβημενην τοις | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| μη στερηθῃ , περι πλειστου πας τις ἀξει το μη κατανταν ἐπι τον ὁρκον : ἐπειθ ' ὑπελαμβανεν ὁ νομοθετης | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| ἀπαγοντες ἀτοπον τον ἐνισταμενον τοις ἀλλοις ἀξιωμασιν εἰς την ἀντιφασιν κατανταν αὐτον παρασκευαζομεν . ὁλως δε μη συγχωρηθεντων αὐτων εἰναι | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| τῳ μεσῳ και ἑτερας διαφορας , ἐπιτηδες βουλομενος διδαξαι ὡς ἀδιαφορον και ἑτερας παραλαμβανειν διαφορας . Καλως οὐν εἰπεν οὐδεν | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
| ἡμιολια ἐκ χοριαμβου και πυρριχιου , ἠ ἰαμβου δια την ἀδιαφορον : εἰ δε βουλει , δακτυλικα διμετρα καθαρα . | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
| ἐν τῳ προσοδιῳ τῳ ἐς Δηλον : τῳ γαρ Ἰθωματα καταθυμιος ἐπλετο μοισα ἁ καθαραν κιθαραν και ἐλευθερα σαμβαλ ' | δε της χειρος αὐτου ὁ χιλιαρχος και ἀναχωρησας κατ ' ἰδιαν ἐπυνθανετο , Τι ἐστιν ὁ ἐχεις ἀπαγγειλαι μοι ; |
| δασμον παρεχειν θεραποντι . δουλωι τακτα νεμοις , ἱνα τοι καταθυμιος εἰη . στιγματα μη γραψηις ἐπονειδιζων θεραποντα . δουλον | υἱος ἀποκαλυψαι . Και στραφεις προς τους μαθητας κατ ' ἰδιαν εἰπεν , Μακαριοι οἱ ὀφθαλμοι οἱ βλεποντες ἁ βλεπετε |
| και εἰναι ἀκριβεστατους ἐν τουτωι . και πειρασθαι πρωτον μεν καταμανθανειν σημεια συμμετριας ποτων τε και σιτων και ἀναπαυσεως . | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| ἐχων , ἠν τε και ἐν τῃ νουσῳ γενηται , καταμανθανειν δει : ἠν γαρ μελλῃ ἀπολλυσθαι ὁ ἀνθρωπος , | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| , νη την Ἀθηναν . Νη Δι ' , οὐχι πειστεον . Ἡξουσι καὐθις , ἠν ἐχωμεν την Πυλον . | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| παρα τινι των νεωτερων κωμῳδων , οἱς και αὐτοις οὐ πειστεον . Ἐντεχνως : πανυ αἰτιωνται τοὐνομα και φασι τεχνικως | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
| ' ἠν ἐν ἀρχῃ κακως εἰπειν , τουτον ἐν τοις τελευταιοις ἐπῃνεσεν , ὡς ἐξον ἠδη , μαλ ' ἀρ | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| τε λεγουσι μεν τι και περι τουτων ὡς ἐν τοις τελευταιοις ἀπεωσμενων , οὐ μην ἀλλ ' ἐπειδη περι τα | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| , καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| ἑκατεροις ἁπαντα ἠν , ἐξῃεσαν εἰς το πεδιον , και συμπεσοντες ἠγωνιζοντο μεχρι μεσουσης ἡμερας οὐτ ' εἰκοντες τοις πολεμιοις | πιστις σου σεσωκεν σε . Ἐπερωτηθεις δε ὑπο των Φαρισαιων ποτε ἐρχεται ἡ βασιλεια του θεου ἀπεκριθη αὐτοις και εἰπεν |
| περι της ἡγεμονιας κατ ' ἀλληλων τα ὁπλα ἡρπασαν και συμπεσοντες ἐμαχοντο , οὐτε κατα ταξιν οὐτ ' ἐκ παραγγελματος | ἀλλα θεῳ τῳ δοκιμαζοντι τας καρδιας ἡμων . οὐτε γαρ ποτε ἐν λογῳ κολακειας ἐγενηθημεν , καθως οἰδατε , οὐτε |
| : ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | μαχαιρα ; καθως γεγραπται ὁτι Ἑνεκεν σου θανατουμεθα ὁλην την ἡμεραν , ἐλογισθημεν ὡς προβατα σφαγης . ἀλλ ' ἐν |
| Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε | πνευμα το ἁγιον του θεου , ἐν ᾡ ἐσφραγισθητε εἰς ἡμεραν ἀπολυτρωσεως . πασα πικρια και θυμος και ὀργη και |
| και μολις οἱ στρατηγοι κατεσχον ὡστε μη και τους ἀνθρωπους διαφθειρεσθαι . και τους μεν Μενδαιους μετα ταυτα πολιτευειν ἐκελευον | και ἀπολωλως και εὑρεθη . Ἐλεγεν δε και προς τους μαθητας , Ἀνθρωπος τις ἠν πλουσιος ὁς εἰχεν οἰκονομον , |
| χρηστα τοις ἀχρηστοις , και οὑτως ἐν τῳ παντι σωματι διαφθειρεσθαι χυμους . ἀλλ ' ἡνικα ἀν ἰδῃ τε και | διελθοντα τα ἀνωτερικα μερη ἐλθειν εἰς Ἐφεσον και εὑρειν τινας μαθητας , εἰπεν τε προς αὐτους , Εἰ πνευμα ἁγιον |
| ἐν ἀκροτητων τροπῳ μεσοτης φαινεται ὁ λεγομενος τελειος ἐν ἰσοτητι εὑρισκομενος και οὐτε τα μερη ἑαυτου πλειονα ἀποτελων συντεθεντα οὐτε | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| γαστρος φορουμενος [ ἐμβρυων κατοχος ] και ὁ ἐντος ἀρτου εὑρισκομενος σιτου κοκκος ἀριστερῳ βραχιονι φορουμενος . Ὁμοιως ἐμβρυων κατοχα | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
| φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
| ΑΕ διπλη ἐστι της ἐπι την βασιν του ΑΔΜ τριγωνου ἀγομενης ἀπο του κεντρου του κυκλου , ἐν ᾡ ἐγγεγραπται | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| καιρους τουτους συνεπεσε τι τοιουτον ἐν Σαμῳ . πανδημου ἑορτης ἀγομενης αἰφνης ἀετος καταπτας και τον δημοσιον ἁρπασας δακτυλιον , | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| ἀγωγον καταμηνιων νεʹ . Θεραπεια των δια πλειστην πιμελην μη καθαιρομενων νϚʹ . Θεραπεια των ὑπο ἀτροφιας μη καθαιρομενων νζʹ | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| παρα φυσιν το ἐπεχεσθαι το ἐμμηνον . των οὐν μη καθαιρομενων αἱ μεν μηδεν ἐχουσαι παθος οὐ καθαιρονται φυσικως , | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| βαθυπλοι καθεστωσαι και ταις κατασκευαις ἐμβριθεις , μεγαλους και δεινους ἐπιφερουσι κινδυνους τοις ἐν αὐταις πλεουσι . διαρσει γαρ ἱστιων | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| ] # . % αὐθις δ ' ἐνκλημα [ ] ἐπιφερουσι τῃ [ φυσει ] [ ] πο ? [ | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| Διος ἀστερα . Ταυτην μεν οὐν πιθανοτητος μαλλον ἠ ἀληθειας ἐχομενην την ἀλληγοριαν ἀχρι του μη δοκειν ἀγνοειν παρειληφαμεν . | ἐπιλεξαμενος Σιλαν ἐξηλθεν παραδοθεις τῃ χαριτι του κυριου ὑπο των ἀδελφων , διηρχετο δε την Συριαν και την Κιλικιαν ἐπιστηριζων |
| εἰναι , ἠ ἐν συμφοραις τε και πενθεσιν και θρηνοις ἐχομενην : καμνουσαν δε ἠ ἐρωσαν ἠ ὠδινουσαν , πολλου | ἐξουσια του Χριστου αὐτου , ὁτι ἐβληθη ὁ κατηγωρ των ἀδελφων ἡμων , ὁ κατηγορων αὐτους ἐνωπιον του θεου ἡμων |
| μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
| ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| . ἐστι δε ὁ λογος τοιουτος , ὡς των εἰρημενων ἀπορωτερον ἐστιν , εἰ τινος ἀγαθου ἠ ἐναντιου οἱ τετελευτηκοτες | Χριστου . τιμης ἠγορασθητε : μη γινεσθε δουλοι ἀνθρωπων . ἑκαστος ἐν ᾡ ἐκληθη , ἀδελφοι , ἐν τουτῳ μενετω |
| οὑτως ἐστιν ἀπορον τοις προειρημενοις ἀνδρασιν : πολλῳ δε τουτου ἀπορωτερον το μη κατ ' ἀθρουν γινεσθαι μεριστον διαστημα , | ὠν , φρεναπατᾳ ἑαυτον : το δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει |
| εἰσιν ἐνεργειᾳ δε οὐκ εἰσιν , οἱ Πλατωνικοι τουτων μη ἀνεχομενοι τεσσαρα τινα ἐγκληματα προσαγουσι τῃ τοιαυτῃ λυσει . πρωτον | Ἡρῳδιαδος της γυναικος του ἀδελφου αὐτου και περι παντων ὡν ἐποιησεν πονηρων ὁ Ἡρῳδης , προσεθηκεν και τουτο ἐπι πασιν |
| , τα συμβολα του καλλους μαλλον ἠ το καλλος ὁραν ἀνεχομενοι και στεργοντες . κἀγω προς ταυτην ἐξωρμησα την γραφην | τις τοπος της καταπαυσεως μου ; οὐχι ἡ χειρ μου ἐποιησεν ταυτα παντα ; Σκληροτραχηλοι και ἀπεριτμητοι καρδιαις και τοις |
| οὐχ ὁ γε δη που Σολων ἐλανθανεν αὐτον ὁσου τινος ἀξιος γενοιτο ἐπι των προτερων τῃ πολει . οὐ γαρ | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| εἰπειν τε και μη , τυγχανων μεν της σπουδης ἐπαινου ἀξιος , ἁμαρτανων δε οὐδε συγγνωμης . ᾡ γαρ ἐξην | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα . εἰτα ἀντιθεσις συγγνωμονικη . | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
| δε μετρον ἑτερον , ἐν δε τῃ παλαιᾳ πολυμετρια το σπουδαζομενον . διασκευῃ δε , ὁτι ἐν μεν τῃ νεᾳ | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
| συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| δια των ἀποφασεων ἀπογυμνων ἡμων ἐκεινην την φυσιν , ἡν τελευτων οὐδε εἰναι φησιν , ἀλλα μονον ἑν του εἰναι | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| χρησασθαι ἐν τῃ σχεδιᾳ παροσον μιαν ἡμεραν ζων και ὀψε τελευτων . * Ῥειθυμνα πολις Κρητης * . Ῥιθυμνια πολις | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| παρα τῃ κρισει και τας τιμας και τας τιμωριας . αἱρετωτερον σοι ἐστω λιθον εἰκῃ βαλλειν ἠ λογον ἀργον . | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| ποτερον το δικαιον του ἀδικου και το δικαιως του ἀδικως αἱρετωτερον ; ναι . ἀλλ ' ἀποθανειν ἀδικως αἱρετωτερον ἠ | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| ἐχουσι το πνευμα και τοις ἀργοτερον τον ὀγκον του σωματος κεκτημενοις και τοις ἀναλαμβανουσι σαρκα περιβεβλημενοις ἀναληθη . οἱ δε | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| εἰσ - φορας : τοις δ ' ἐλαττω των ἱκανων κεκτημενοις ἀφεισθαι παντων ὀχληρων . ἐποιει δε τουτων ἑκαστον οὐκ | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| Πλεον δε αὑτου ὀν οὐ και ἐλαττον ἐσται , και βαρυτερον ὀν κουφοτερον , και πρεσβυτερον ὀν νεωτερον , και | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| : τιθημι δε και τον δευτερον γαμον ἐτι μοι τουτων βαρυτερον . ἀλλα μιαν ἀντι παντων αἰτουμαι χαριν παρα σου | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| ἡμερινης γενεσεως . ὁ Ἀρης Ἀφροδιτην τετραγωνιζων , του Ἀρεως καθυπερτερουντος , πονηραι κρισεις και ζημιαι και μαχαι και βλαβαι | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| κατα παροδον και ἐφορᾳ τουτον ἀπο τετραγωνου , του Ἀρεως καθυπερτερουντος αὐτον , ἐσται ὁ ἐχων την ἐναλλαγην ἐπισπουδατος και | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| ἐαν ἀντι της περιουσιας ἐνδειαν παρεχηται . τοις γε μεντοι ἐπιμελεισθαι δυναμενοις και συντεταμενως γεωργουσιν ἁνυτικωτατην χρηματισιν ἀπο γεωργιας και | το ἐργον ὁ ἐπληρωσαν . παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την ἐκκλησιαν ἀνηγγελλον ὁσα ἐποιησεν ὁ θεος μετ ' αὐτων και |
| , ὡς δεησον τουτων ὡσπερ και της στρατηγιας τον στρατηγον ἐπιμελεισθαι . ὡς δε και ταυτ ' ἀπεφησα , ἐπηρου | Λαοδικειᾳ ἀδελφους και Νυμφαν και την κατ ' οἰκον αὐτης ἐκκλησιαν . και ὁταν ἀναγνωσθῃ παρ ' ὑμιν ἡ ἐπιστολη |
| παραδειγμα ἐστιν ὁ Λυσιου λογος , ὁ περι του κυνιδιου γεγραμμενος : οὐτε γαρ ἀνακεφαλαιωσιν ἐχει δια το ὀλιγον εἰναι | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| με παρηλθεν ὁ Νειλος , αὐτος μεν ὁ ποταμος οὐδαμου γεγραμμενος , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| , ὁτι και πολλου ὀχλου ὀντος ἐν τῃ πολει προς παρρησιαν ὁλον ἑαυτον παρεσκευαζεν . ἀλλως : εὐθυς : [ | μου . ἐκεινοι δε οἱ γεωργοι προς ἑαυτους εἰπαν ὁτι Οὑτος ἐστιν ὁ κληρονομος : δευτε ἀποκτεινωμεν αὐτον , και |
| ' ὑβρεως ἀνδραποδισμους και το συνολον την ἐλευθεριαν και την παρρησιαν ἀποβαλοντες , μεγιστων ἀγαθων ἠλλαξαντο τας ἐσχατας συμφορας . | ἐπροφητευσεν Ἠσαϊας περι ὑμων των ὑποκριτων , ὡς γεγραπται ὁτι Οὑτος ὁ λαος τοις χειλεσιν με τιμᾳ , ἡ δε |
| , “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
| δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
| γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
| ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
| οὐν θεους οἰεσθαι χρη συν ἡμιν ἐσεσθαι : οὐ γαρ ἐπιβουλευσαντες ἀδικως ἐχομεν , ἀλλ ' ἐπιβουλευθεντες ἐτιμωρησαμεθα . το | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| ἐπιβολην πασαν συντελεσαι την χειρουργιαν : πολλοι γαρ ἠδη τουτο ἐπιβουλευσαντες ὑμενας ἀπο των νευρων πεφυκοτας , οἱ δ ' | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | τοσον ἐστιν το γενος των ἀνθρωπων , καθως εἰπεν ὁ προφητης : ἐστησεν ὁρια ἐθνων κατα ἀριθμον ἀγγελων θεου . |
| ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . | . λεγει αὐτῳ ἡ γυνη , Κυριε , θεωρω ὁτι προφητης εἰ συ . οἱ πατερες ἡμων ἐν τῳ ὀρει |
| κιθαρην και τοξα και ἐρνεα θεσκελα δαφνης . ἀλλα οἱ εὐρυτερον [ ] τι μελος μετα τουτο φυλασσω σον ποθον | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| καλουμενον , ⌈ ὁ κοινως κουρελον ὀνομαζουσιν , ὁπερ ἀνω εὐρυτερον ὀν κατω εἰς ὀξυ ληγει . οὐδεπω κτλ . | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| Ἐπι τουτου του σχηματος ταις αὐταις λεξεσι χρωμενοι πλεονακις ἑτερα σημαινομεν , ὡς ἐχει τα τοιαυτα , χαριεν ἐστ ' | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| ἀνθρωπον των ζῳων εἰναι πολλαχως λεγεται : οὐ γαρ εἰ σημαινομεν τι πραγμα ἀφελοντες ἀπο του ὁλου λογου τι μερος | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| ταυτην τις , ἠ τιτθην καλῃ , περας οὐ ποιει λαλιας : το Δωδωναιον ἀν τις χαλκιον , ὁ λεγουσιν | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| Μυρτιλην ταυτην τις , ἡν τιτθην καλει , περας ποει λαλιας . το Δωδωναιον ἀν τις χαλκιον , ὁ λεγουσιν | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| δε ὁ ἀπο του ΕΖ του ἀπο του Η : διπλασιος ἀρα ὁ ἀπο του Η του ἀπο ΕΘ : | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| εἰπειν μη πολλαπλασιασαντα τους ἀριθμους . Γεγονετω , και ὁ διπλασιος του πληθους αὐτων μετρεισθω προτερον ὑπο τετραδος , και | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| ] ὑδατωδη καθαιρειν . ἐκ τουτων τοιγαρτοι και των τουτοις παραπλησιων φανερον , ὡς τα μεν [ ἀλλα ] τα | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| πολιν , καθαπερ εἰ ἐλεγομεν οὐδε σκηνοφυλαξ ἠ τι των παραπλησιων . οὐδε τἀρχαιον ποιει : ἐπι των μη λυσιτελουντων | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| προσδεοιντο , ψηφισθηναι ἐς τον ἐκπλουν . και ὁ Νικιας ἀκουσιος μεν ᾑρημενος ἀρχειν , νομιζων δε την πολιν οὐκ | ἐν τῃ ἰδιᾳ πατριδι τιμην οὐκ ἐχει . ὁτε οὐν ἠλθεν εἰς την Γαλιλαιαν , ἐδεξαντο αὐτον οἱ Γαλιλαιοι , |
| ὁρμης μεν ἑκουσιος ἡ κινησις , προς δε του παθηματος ἀκουσιος . ἁπερ δ ' ἐπι των σκιρρων , ταυτα | θειῳ , ὁ ἐστιν ὁ θανατος ὁ δευτερος . Και ἠλθεν εἱς ἐκ των ἑπτα ἀγγελων των ἐχοντων τας ἑπτα |
| ψυχης ἐπιμελειᾳ πλησιον αὐτων ἐστι των μεν αἰσχρων ἐπιθυμιων πλεον κρατων ἠ ὡν ἀρχει πολεων , των δ ' ἠδη | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| Τυχην , ὡς εἰκος , σχετλιαζων , ὁτι τοις ὁπλοις κρατων ἀπηλθε μη φερων του πολεμου το ἀθλον . ἀπρακτων | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| ἀθλητου , ἀλλα κοινην εἰναι φασκων της πολεως , και καταφρονησιν ἐρει το γιγνομενον , και ὡσπερ πολιτειας διαλυσιν : | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| ὑπεροπτην εὐτελη ποιει και ταπεινον . Ἡ γαρ αὐθαδεια προς καταφρονησιν ἐγειρει των ἀλλων ἁπαντων : ἡ δε ταπεινωσις εἰς | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| ἀγωνα καλλους φησι γενεσθαι παρα Ἠλειοις , και την κρισιν ἐπιτελεισθαι μετα σπουδης , λαμβανειν τε τους νικησαντας ἀθλα ὁπλα | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
| μαλιστα φροντιδα τιθεσθαι , ἐπι παντος γυμνασιου ἐν ὑγιεινῳ χωριῳ ἐπιτελεισθαι και ἀερι καθαρῳ . ἀρκειτω οὐν και περι γυμνασιων | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
| το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | δοκουντες οὐδεν προσανεθεντο , ἀλλα τοὐναντιον ἰδοντες ὁτι πεπιστευμαι το εὐαγγελιον της ἀκροβυστιας καθως Πετρος της περιτομης , ὁ γαρ |
| ⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ | , ἠ πνευμα ἑτερον λαμβανετε ὁ οὐκ ἐλαβετε , ἠ εὐαγγελιον ἑτερον ὁ οὐκ ἐδεξασθε , καλως ἀνεχεσθε . λογιζομαι |
| του δε βʹ στηριγμου μοιρας ρϘδ θ , ἁς και παραθησομεν ἐν τῳ δεκατῳ σελιδιῳ κατα του αὐτου στιχου . | Πορευθεντες ἑτοιμασατε ἡμιν το πασχα ἱνα φαγωμεν . οἱ δε εἰπαν αὐτῳ , Που θελεις ἑτοιμασωμεν ; ὁ δε εἰπεν |
| , χαιρειν εἰκος δαιτυμονας δεξιους τινας , και λογους αὐτοις παραθησομεν φεροντες ἀρα , οἱ μεν μιμουνται τας ἐν δικαστηριοις | παντες γαρ αὐτῳ ζωσιν . ἀποκριθεντες δε τινες των γραμματεων εἰπαν , Διδασκαλε , καλως εἰπας : οὐκετι γαρ ἐτολμων |
| και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| του τε κατηγορου και του φευγοντος , του μεν μειζον δεικνυντος το εὐεργετημα της βλαβης ἐπι της ἀντιστασεως : ἐπι | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| ἠ κλαδοις συσκιασας μυρικης ἠ και ἑτερου τινος την ὡραν δεικνυντος φυτου τοις αἰγιαλοις ἐνθειη τις , πλειστον των σηπιων | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| μεν οὐν ἐξεσται τους ἀναγινωσκοντας κρινειν προς τας ἰδιας ἑκαστου προαιρεσεις . 〛 την δε Μηδειαν ἱστορουσι καθηγησασθαι τους Ἀργοναυτας | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| ἐστιν . Οὐκ ἐξεστι δε γαμειν ἐξ ἀλλου γενους ἠ προαιρεσεις ἠ τεχνας μεταχειριζεσθαι , οἱον στρατιωτην ὀντα γεωργειν ἠ | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |