| πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
| σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
| αὐτων οἱ σαρκωδεις και γεωδεστεροι ἐλαττονα τε πιμελην ἐχοντες . Ἀρχεστρατος δε φησι Σειριου ἀντελλοντος δειν τον φαγρον ἐσθιειν : | ||
| παντα δε τα σελαχωδη τον Σμυρναικον κολπον ἐχειν διαφεροντα . Ἀρχεστρατος δε φησι : και σελαχη μεντοι καινη Μιλητος ἀριστα |
| των Αἰγυπτιων : οὑτοι δε ἐπειδη ἠπορουντο , παντοθεν κυκλον ποιησαμενοι , ὡστε ὁρασθαι τα ὁπλα , ὑπο ταις ἀσπισιν | ||
| των βαρβαρων ἐπῃνεσεν Ἀγησιλαος , ὁτι τους θεους ἑαυτοις ἐχθρους ποιησαμενοι ταις ἐπιορκιαις , αὐτῳ φιλους και συμμαχους κατεπραξαντο . |
| γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
| την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
| ἐστι και των ἀφελων και των πολιτικων , αὐτικα το ἐπισημηνασθαι περι πραγματων ὡν ἀν μελλῃς λεγειν και το ἐπεσκεφθαι | ||
| ταχεως ἐπι τον λογον των χρηματων δραμειν . ἀξιον δε ἐπισημηνασθαι ὁτι οὐδε ἐγχρονιζειν βουλεται τῳ λογῳ τῳ περι των |
| ὑπεξηλθον , οἱ δε ἀλλοι κοινολογησαμενοι τοις των φευγοντων φιλοις καταγουσι τους ἐκ Πηγων , ὁρκωσαντες πιστεσι μεγαλαις μηδεν μνησικακησειν | ||
| αὑτη των πρωτων δυο , ὁτι ἐκειναι ἀπο ἑνος σκελους καταγουσι την κοινως και ἰδιως , αὑτη δε ἀπο ἑνος |
| πιστευων ὑπερορω της ἀπολογιας : τῃ δε σκληροτητι του δαιμονος ἀπιστων ὀρρωδω , μη οὐ μονον της χρειας του παιδος | ||
| λαβειν ὑπερ του λαθειν ἀδυνατον . φυλαττου τον παρα των ἀπιστων ἐπαινον . ἐπαινεθεντες ποσοι ἀπωλοντο . κρινε σεαυτον ὡς |
| χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
| δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
| βραχυτερας ἀγομεν ἡλικιας εἰς μεσον μηδε τα της παρουσης πλεονεκτηματα χωρουντος του λογου ; ἠδη δε προς ταυτα πορευσομαι . | ||
| μεν οὐν ἐπιτηδεια προς τα μετριως σηπομενα : προσω δε χωρουντος του κακου και της σηπεδονος ἰσχυροτερας γινομενης , ὡστε |
| , ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
| των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
| Τιμιος μεν δη ὁ θεωρητικος βιος , ἑπομενος δε και ἀναγκαιος ὁ πρακτικος : ὁτι δε τουτο οὑτως ἐχει , | ||
| τις προσεθηκε τον ἑξης στιχον . . ἀθετειται ὁτι οὐκ ἀναγκαιος : προκειται γαρ το ἀλλ ' αἰει μυθοισι λαβρευεαι |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| παραδοξων , ὑπεροπται δε των πρεποντων και εἰωθοτων , τουτεστι καταφρονουντες των συνηθων φʃ τοις πραγμασι , φησι , και | ||
| , ἐσται ἡ νοσος ἀπο φρικιων ἐλαχιστων . οὑτοι τε καταφρονουντες , αὐξουσι τα παθη . το δε προκαταρκτικον αἰτιον |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| ἠξιωσαν οὐδε προσβλεψαι το παν . κρατιστα δη μοι των παρεστωτων τοτε ἐφαινετ ' εἰναι προσλαβοντα μητερα ἑκονθ ' ἑκοντι | ||
| λεγουσα πειθω νιν λογῳ . ἑπου . τα λῳστα των παρεστωτων λεγει . πειθου λιπουσα τονδ ' ἁμαξηρη θρονον . |
| προσδεοιντο , ψηφισθηναι ἐς τον ἐκπλουν . και ὁ Νικιας ἀκουσιος μεν ᾑρημενος ἀρχειν , νομιζων δε την πολιν οὐκ | ||
| ὁρμης μεν ἑκουσιος ἡ κινησις , προς δε του παθηματος ἀκουσιος . ἁπερ δ ' ἐπι των σκιρρων , ταυτα |
| ἠ φρονιμωτερον . οὑς ἰδοντες οἱ Σαβινοι συν πολλῃ καταφρονησει χωρουντας ἐπι σφας ἀσυντακτους τε και διεσπασμενους ἀπ ' ἀλληλων | ||
| οὑς ἐδεξω τῃ ψυχῃ πασαν ἰδεαν , τους μεν δρομῳ χωρουντας , τους δε σχολῃ βαινοντας , ἐπιστολας , διαλεκτικους |
| χευω και θευω , το τρεχω . . . . ἀνασχεσθαι : ἀνεχω ἀνεξω , ὁ δευτερος ἀοριστος ἀνεχον , | ||
| ἡ εἰρηνη διατεθεικε βαθεια οὐσα , ὡς μη ἀν ῥᾳδιως ἀνασχεσθαι λοφον ἑνα κρανους πολεμιου ἰδοντας . Οὐ ταυτα ἐφασαν |
| ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
| ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| γαρ ἡ ξυστρα του ἐλαιου . κομωσι ] τρυφωσι , πλουτουσι . ὠ πολιουχε Παλλας : ἡ την πολιν κατειληφυια | ||
| παιδας ἠδη τοις Ἀθηνησιν χαριεστατοις . ἀλλ ' οἱ μεν πλουτουσι , Σπευσιππος δε χαριεστερος ὠν πενεται . τουτ ' |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| τυνη ἐξεταθη ; ἰσως δε και αἱ δια του νη τεινουσι την παραληγουσαν : ἰδου γαρ και ἀπο του ἐμιν | ||
| μεν οὐν Περι φυσεως αὐτωι και οἱ Καθαρμοι εἰς ἐπη τεινουσι πεντακισχιλια , ὁ δε Ἰατρικος λογος εἰς ἐπη ἑξακοσια |
| ' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
| ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
| . των ἀντικειμενων ἀρα κοιναι εἰσιν ἀσυμπτωτοι . Ἐαν ἐν ἀντικειμεναις ἀχθῃ τις εὐθεια τεμνουσα ἑκατεραν των περιεχουσων την ἐφεξης | ||
| ἰσον ἐστι τῳ ΞΣ . Ἐαν ἐν ταις κατα συζυγιαν ἀντικειμεναις των ἐφεξης τομων εὐθειαι ἐφαπτομεναι συμπιπτωσι , και δια |
| γυμνον ἐν τῃ εὐνῃ ὀνταῥιψαι ἑαυτον εἰς την θαλασσαν και καταλαβοντα τον Δαμωνα ἠδη ἀπαγορευοντα φαινεσθαι γαρ ἐπι πολυ ταυτα | ||
| τοτε γαρ και ἡ γυνη θερμοτερα γινεται . το δε καταλαβοντα το πυρ ἐν τουτοις εἰτα ἀποσβεννυειν ἑαυτῳ αἰτιον ζημιων |
| Ἀττικῃ δῃουμενῃ μη τολμησαντας βοηθειν ἐν Πελοποννησῳ χωριον τειχιζειν και καταλαμβανεσθαι . οὑτοι μεν οὐν ἡγουμενου Θρασυμηδους πλησιον της Πυλου | ||
| ἐστι τῃ σκεψει , ἐπειδη κἀκεινη τα παθη μονα φησι καταλαμβανεσθαι . διαφερει δε αὐτης , ἐπειδη ἐκεινη μεν την |
| ἠδικουν , ἀλλ ' οἱ μη θελοντες διακρινειν ἀπο των ἐμβαλοντων το πυρ τους μονον τεθεαμενους . κατεχε τοινυν αὐτους | ||
| πλειστα των πνευματων κινεισθαι και περιφερεσθαι , ὑφ ' ὡν ἐμβαλοντων ἐνοιδειν την Ἀτλαντικην θαλασσαν και κατασκευαζειν τας πλημμυριας , |
| δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
| φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
| ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
| ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
| μεν θανατῳ περιπεσων καταλειπει τινα τοις ἠδικημενοις παραψυχην τουτο ἐκεινο λογιζομενοις : τι γαρ ἐνην πλεον παθειν ; λογῳ δε | ||
| ἀπωναντο προτερον των κατα την οὐσιαν , ἡδιστη τελευτη γινεται λογιζομενοις ὁτι προς οὑς ηὐξαντο διαδοχους την οὐσιαν ἐλθειν ἐρχεται |
| , “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
| δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
| εἰ ἐπ ' ἐκεινοις γενοιτο , ἀποστερηθεντας δια τουτον των ἡδιστων ; ἐτι δε τα τειχη ὡς κατεσκαφη και αἱ | ||
| και ἀγαλματα και οἱς αὐτοι κοσμουνται , και ταυτα μετα ἡδιστων ὀσμων και θεαματων παρεχει : ἐπειτα δε ὀψα πολλα |
| : δις γαρ πας περισσος ἀρτιος γινεται : οἱ δε προτεροι παντες περισσοι , διοτι ὁ ἑτερος των ὁμοιων ἀκρος | ||
| δε Ἀργιλιος δεδοικως περι αὑτου , ἐπειδη γαρ οὐδε οἱ προτεροι πεμφθεντες ἀπενοστησαν , προς Ξερξην οὐ παρεγενετο , ἐλθων |
| κατασκευασμασιν ; Νη Δια : δυναται γαρ βαπτειν , οὐκ ἐσθιεσθαι μονον το της πορφυρας κρεας . Ἀλλ ' οὐ | ||
| , ἐνταυθα παντες οἱ ἰχθυες ὑγροτεροι και μαλλον πιονες και ἐσθιεσθαι ἡδιους , προς δε πεψιν και τροφην χειρους , |
| ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
| οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |
| κατα το πλειστον : νοσοι δε ἐκ πληθωρας ἠ κοπου παρακολουθουσιν . καʹ Ἀρεως τριτος , Κρονου ἑβδομος : δυσκολος | ||
| , ἠγουν του ποιειν ἠ πασχειν , διοτι τα τοιαυτα παρακολουθουσιν . ἐτι δε και ἐν τοις ἀλλοις ἁπασι το |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| του τε κατηγορου και του φευγοντος , του μεν μειζον δεικνυντος το εὐεργετημα της βλαβης ἐπι της ἀντιστασεως : ἐπι | ||
| ἠ κλαδοις συσκιασας μυρικης ἠ και ἑτερου τινος την ὡραν δεικνυντος φυτου τοις αἰγιαλοις ἐνθειη τις , πλειστον των σηπιων |
| προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
| , οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| οἱ μεν ἐχθροι ἐφηδονται μοι , οἱ δε φιλοι προσιοντες συμβουλευουσιν ἐκποδων ἐχειν ἐμαυτον , μη τι και παθω ὑπο | ||
| μενειν ἐν τηι ἑαυτου . ἀπαγγελλεται ταυτα βασιλει , και συμβουλευουσιν Ἀρτοξαρης τε ὁ Παφλαγων εὐνουχος , ἀλλα και ἡ |
| ἐστιν , ὁτι αἱ μεν τεχναι οὐ παντα τα ὀντα γινωσκουσιν , ἀλλα περι τα ἐνυλα μονα καταγινονται , ἐπει | ||
| του μεζονος ἐς το μειον προ μοιρης : διοτι οὐ γινωσκουσιν ὁ τι ποιεουσιν . Ἀρσενων μεν οὐν και θηλειων |
| τους γονεις θανατῳ και τα αὐτων μειωσει , και ἐσται λαμπροτερος των γονεων δι ' ἑαυτου κτωμενος και ἐν ἱεροις | ||
| ἡ σεληνη των ἀλλων ἀστρων , ἠ ὁ ἡλιος ὁ λαμπροτερος , ἠ ὁσα ἀλλα ἐστι ποιητικωτερα . Σωφρων δε |
| μοναις , τουτεστι ταις πρωταις τρισιν ἡμεραις γεννηθεισης αὐτης φυτευειν συγχωρουσιν . ἀλλοι παραιτουνται ἀπο δεκατης μεχρι εἰκοστης φυτευειν τι | ||
| πεπονθοτα , οὐ χρη ὑπτιον σχηματιζειν αὐτον : οὐ γαρ συγχωρουσιν αἱ κυστεις εἰσω το κλυσμα παριεναι , σκληραι και |
| την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
| ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| ἐν τουτῳ ὀντες ἡλικιας και παντες οἱ περι τον θεον θεραπευται και ταξεις ἐχοντες ὡμολογουν ἀει δη ποτε μηδενα πω | ||
| γραφων : . . οἱτινες ἀγαθοι γεγονασιν ἠ εἰσι σωματων θεραπευται ἐλεγες μοι πανυ σπουδαζων , Θεαριων ὁ ἀρτοκοπος και |
| την πολιν ὀλιγου δεησαντες ἀπολεσαι . ὡς γαρ ἀνεπαυσατο των στρατειων το πληθος , ἐπι την διανομην εὐθυς ὡρμησε των | ||
| των μεν εἰσφορων ἀπολυομενους δια την ἀποριαν , των δε στρατειων δια την ἀνεισφοριαν . οὐ γαρ ἐλαμβανον ἐκ του |
| ἐξετασωμεν την λογου μεταποιουμενην ἀκοην : ἡς ὁ συντονος και τελειοτατος δρομος ἱσταται κατα ἀερα τον περιγειον , ὁταν βια | ||
| και δυο και τρια και τεσσαρα δεκα γινεται ὁς ἐστι τελειοτατος ἀριθμος , ἐπειπερ ἐπ ' αὐτον φθασαντες παλιν ἀναλυομεν |
| χωριον ἐπριατο και καθιερωσε τῃ θεῳ , δι ' οὑ ποταμος ἐρρει Σελινους , ὁμωνυμος τῳ ἐν Ἐφεσῳ . τοὐντευθεν | ||
| ποταμου , και ἀπωλετο . Και μετεκληθη ἐκτοτε ὁ αὐτος ποταμος ἀπο των της Αἰτωλιας χωρας Ἀχελῳος ἑως της νυν |
| μεν θεινουσι σιδηρειῃσι βολῃσιν , ἀλλοτε δ ' ἐν βροχιδεσσιν ἀναψαμενοι μεθεπουσιν . ὡς δ ' ὁτε νηπιαχα φρονεων παϊς | ||
| , εὐτ ' ἀν ὑπο πρωτον νυκτος κνεφας ἀσπαλιηες πυρσον ἀναψαμενοι , γλαφυρον σκαφος ἰθυνοντες , ἰχθυσιν ἀτρεμεουσιν ἀειδελον αἰσαν |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| , φυλαττει δε ἀρα τους των νεοττιων δεσποτας ἀφεστωτας και πλανωμενους , και παρελθων ἐς καταγωγην ὀθνειαν ἐντικτει . οὐ | ||
| και εἰκοσι , τους λοιπους δε οἱ συμμαχουντες αὐτῳ Νουμιδαι πλανωμενους συνελαβον τε και παρεστησαντο τῳ ὑπατῳ . Μετα θαυμαστης |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
| οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |
| , ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
| τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
| ιζ να νθ , αἱς ἀκολουθως και τας λοιπας των κανονιων ἐπισυνθεσεις ἐποιησαμεθα . Ἱνα δε και τας ἐποχας αὐτων | ||
| ' ὁν και μονης γινεται παροδος . των δε σεληνιακων κανονιων ἑκατερον ταξομεν ἐπι στιχους μεν με , σελιδια δε |
| τοις Ὀλυμπιοις του περυσιν ἐνιαυτου ὀντος ἐκελευσε τους Ἠλειους Νερων ἀναβαλεσθαι αὐτα ἐς την ἑαυτου ἐπιδημιαν , ὡς ἐκεινῳ μαλλον | ||
| ἐπιεικειαν της κολασεως του ἀνδρος και οὐδ ' εἰς ἑτερους ἀναβαλεσθαι χρονους τας κρισεις των ἐν ταις αἰτιαις βουλομενου : |
| και ἀερος πυρ και ἐμπαλιν . . . ὁθεν και Ἡρακλειτον ψυχηισι φαναι τερψιν ἠ θανατον ὑγρηισι γενεσθαι . τερψιν | ||
| οὐτε ἑτερα παρα τον ἀνθρωπον . ὁ δε Αἰνησιδημος κατα Ἡρακλειτον και ἑτερον φησι το μερος του ὁλου και ταὐτον |
| οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
| Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
| τας ἀναθυμιασεις και σφοδρους και ἀηθεις βορεας γεννᾳ τους καλουμενους προδρομους : τουτους δε τινες καλουσι και προκυνας προς ἀντιδιαστολην | ||
| οὐσης ἐπι τον βορειον πολον , ἐν αἱς και τους προδρομους ποιει : μετα ταυτας δε νικησας τον ἐνδοτατω κρυμον |
| , σπενδωμεν ταις Μναμας παισιν Μουσαις και τωι μουσαρχωι τωι Λατους υἱει . Πολυμνια παντερπης κορα , ναρκισσου τερενωτερον . | ||
| δε και κιθαραι κλαζεις παιανας μελπων . ὠη , τον Λατους αὐδω , ὁστ ' ὀμφαν κληροις † προς χρυσεους |
| αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
| γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
| οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
| ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
| καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
| διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
| θαυμαζειν οὐ χρη , εἰ και ἐν μεσοις τοις ἀγωσιν ἐπιλογιζεσθαι δει : και γαρ ὁ Δημοσθενης ἐν τῳ κατα | ||
| ἀνυπαρκτος ἐστιν ἡ ἀποδειξις , ἀπ ' αὐτων ὡν λεγουσιν ἐπιλογιζεσθαι δυνατον , ἑκαστον των περιεχομενων ἐν τῃ ἐννοιᾳ διατρεποντα |
| δικαιον λογον , παραλαβων αὐτον ὁ ἀδικος λογος ἐκδιδασκει . κομισαμενος δε αὐτον ὁ πατηρ ἐκπεπονημενον ἐπηρεαζει τοις χρησταις : | ||
| ποιησεις τους νομους δηπου κυριους . εἰ οὐν τα αὑτου κομισαμενος και του συναγορευειν ἁψασθαι βουληθειη , μετ ' εὐνοιας |
| ' ἀνεκτα : την γαρ θεον ἀφελοντες μου και χαμαι καταθεμενοι και τα στρωματα μου παντα περισπασαντες γυμνον ἠδη προσδεουσι | ||
| των κατωτατων μερων , τα λεγομενα παρα Συροις γορφια , καταθεμενοι ἐν τοις φυτωριοις , ὁταν ἐπιτηδεια προς μεταθεσιν ἰδωσι |
| ἀν ἐγχωρῃ μοριων , ἱνα τους ἐν τοις οἰκειοις λογοις συνισταμενους ἑκαστῳ των φθογγων ἀπο του εἰρημενου κοινου περατος ἐχοντες | ||
| μεν διαθεσεις τραυματων γινομενας , ποικιλους δε και μεγαλους ἀγωνας συνισταμενους ὑπερ της νικης . Ὀξαθρης δ ' ὁ Περσης |
| δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
| ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
| λεγεται ἐστερησθαι , ἐπειδη αὐτος πεφυκεν ἐχειν . παλιν δε ἐστερησθαι λεγεται και το μη πεφυκος ἐχειν κατ ' ἐκεινον | ||
| ἐκωλυεν ἀνασταντα τυπτειν τον Κριτιαν : οὑτως ᾠετο μεγαλου τινος ἐστερησθαι , ἐπει αὐτῳ φανερον ἐγενετο ὁτι οὐκ ὀρθως το |
| ἡμιν , την τ ' ἐπιθυμιαν της κατ ' ἀνδρα διανομης των ἀγρων ἐπανησουσι μαθοντες , ὁτι λυσιτελεστερα της μικρας | ||
| ἀρετης χωρας , ἐπανισουμενους τῳ πληθει τε και ὀλιγοτητι της διανομης . νειμασθαι δε δη και τους ἀνδρας δωδεκα μερη |
| πεπραχθαι παιδαριων πολυ προ ἡβης ἐπι παντα πετομενων , ὀξεως ἀναβαινοντων , καταβαινοντων , ἀπ ' ἀλλων ἐπ ' ἀλλα | ||
| ἐλπιζει ἠν ἐπιδειξῃ ὡς οὐδεν χειρων ἐστιν των τας ἱππους ἀναβαινοντων ὀνων . αὑτη γαρ , ὠ ἑταιρε , φιλοσοφιας |
| την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
| Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
| ἐπορευετο . Ὁ μεντοι Τιθραυστης , καταμαθειν δοκων τον Ἀγησιλαον καταφρονουντα των βασιλεως πραγματων και οὐδαμῃ διανοουμενον ἀπιεναι ἐκ της | ||
| αὐτου δια ταυτης την προπετειαν , θρασυν τινα ἀνθρωπον και καταφρονουντα των νομων ἐκφραζοντες και δια τουτο λεγοντες αὐτον μηδε |
| μειζονος τμηματος οὐσα κατα το λγʹ του γʹ βιβλιου της ἐπιπεδου . Ἀνακλωμεναι αἱ ὀψεις . , ] ἐαν ἀπο | ||
| ἐπιπεδα παραλληλα τα ΔΛΜ , ΝΗΞ , ΒΕΓ ὑπο τινος ἐπιπεδου του ΑΒΓ τεμνεται , αἱ κοιναι τομαι ἀρα αὐτων |
| τον διαπορθμευσαντα Εὐρωπην Διι . . . Αὐτονοης δε και Ἀρισταιου παις Ἀκταιων ἐγενετο , ὁς τραφεις παρα Χιρωνι κυνηγος | ||
| παραθεσθαι τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον |
| , αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
| ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
| οὐδεν ἀτοπον ἀπαχθησεται . ἐκεινων ἐστι ταυτα . τοις εὐ παθουσι πρεπει πυρ καιειν , ἀρισταν , ἀν οὑτως τυχῃ | ||
| βιος ἡμιν , ἀλλαι μελεται . ἀποδος τοις οὐ ταυτα παθουσι τα ὁπλα . ἀνδρας αἱ μαχαι ζητουσι . παρεισιν |
| † και ὑποταϲϲομενον τηϲ κλιϲεωϲ των ὀνοματων . και ἐϲτι προτακτικον μεν ὁ , ὑποτακτικον δε ὁϲ . Παρεπεται δε | ||
| . Παν ἀρθρον ὀρθης και αἰτιατικης πτωσεως ὀν , εἰτε προτακτικον , εἰτε ὑποτακτικον , ἐπι ἑνικου ἀριθμου , ἐπι |
| ἡμεων βασιλεα γενεσθαι , ἠτοι κληρῳ γε λαχοντα , ἠ ἐπιτρεψαντων τῳ Περσεων πληθεϊ τον ἀν ἐκεινο ἑληται , ἠ | ||
| . ἀλλον δε διαιταν εἰληφοτα μεγαλην , ἑκατερον πεισαντα των ἐπιτρεψαντων , τον μεν ἀποτισαι τεσσαρα ταλαντα , τον δε |
| εἰς . λεγειν ] δημηγορειν , ῥητορευειν . χρηστων ] δανειστων . χρηστης και ὁ δανειζων και ὁ δανειζομενος , | ||
| ἐμαυτου μηποτ ' ἀν ὑπομειναι παρα τινα των ἐν πολει δανειστων ἐλθειν μηδ ' ἀν εἰ φθανοιμι λιμῳ κατασκληναι . |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| ἑως τινος της ἐπιστημης ἀπολαυειν . και πλευσας ἐπι την περισπουδαστον Ἀλεξανδρειαν μετα συχνου ἀργυριου τοις ἐντελεστατοις των φιλολογων † | ||
| ποτιμον ἐν μεσῃ θαλαττῃ , οὑτος κειμενους ἀνεστησεν , οὑτος περισπουδαστον ἡλιον φως τοις θεαταις ἐδειξεν , ὡν ἱεραι θηκαι |
| και στρατευεται ἐπι την Καρδιην . Και ἐπειδη ἡ μαχη συνειστηκει , ἐκελευσεν αὐλειν τα αὐληματα , ὁσα οἱ ἱπποι | ||
| Σαβινων ἐτυγχανον οὐσαι γενους , δι ' ἁς ὁ πολεμος συνειστηκει , συνελθουσαι διχα των ἀνδρων εἰς ἑν χωριον και |
| , νη την Ἀθηναν . Νη Δι ' , οὐχι πειστεον . Ἡξουσι καὐθις , ἠν ἐχωμεν την Πυλον . | ||
| παρα τινι των νεωτερων κωμῳδων , οἱς και αὐτοις οὐ πειστεον . Ἐντεχνως : πανυ αἰτιωνται τοὐνομα και φασι τεχνικως |
| προσαψῃς την ἀλογιαν , ἀλλ ' ἐμοι τῳ μη δυναμενῳ διαιρεισθαι τα ἐκεινῳ νενοημενα . χειρες μεν οὐν νοουνται προδηλως | ||
| εἰ δε και το ἑν ἐφ ' ὁσα το ὀν διαιρεισθαι ὁμωνυμως θειημεν , περι αὐτου τα εἰκοτα λεξομεν . |
| οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
| ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
| : ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
| Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
| οὐτε λιτανειαι θεων και θυσιαι και ἐφ ' οὑς ἀνθρωποι τελευταιους ἐν ταις τοιαισδε ἀναγκαζονται καταφευγειν συμφοραις , οἱ κατ | ||
| τελευταιον θʹ : Ἀριστοδημος δ ' ὁ Ἠλειος φησι τους τελευταιους τιθεντας τον ἀγωνα Ἑλλανοδικας εἰναι ιʹ , ἀφ ' |
| αὐθις και μετα πλειονος ἐπηρχοντο της χειρος : και δη προσβαλλουσι ταυταις και μαχης συστασης πιπτουσι μεν των Τουρκων συχνοι | ||
| δε περιαιρουνται το εὐποιητικον ἐκ των θεων , ἀπο μερους προσβαλλουσι τῃ τουτων προληψει : κατα τον αὐτον λογον και |
| χρονους προτεκμαιρεσθαι χρη . Ὁσοι δ ' ἀν ἀμελησωσι των τοιουτεων ἀμφιφλασματων , ἠν και ἀλλο μηδεν αὐτοισι φλαυρον μεζον | ||
| νοσηροτερον γινεται , σφακελισμοι τε χρονιοι ὀστεου πολλοισιν ἠδη ἀπο τοιουτεων προφασιων ἐγενοντο . Ἀταρ και ἠν μη παρα το |
| του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
| , ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |
| προγονων εὐδοξιας . ἡμεις δε τους ἁρμοττοντας τῃ γραφῃ χρονους παραθεντες ἐπι τας οἰκειας της ὑποκειμενης ἱστοριας πραξεις τρεψομεθα . | ||
| τεσσαρα προς τον τρια τον ἐπιτριτον : οὑς ἀλληλοις μεν παραθεντες τον των δεκα πληρουμεν ἀριθμον , τουτον δε τῳ |
| , ὁτι ἀει φανταζεται την ἱππικην , το τους ἱππους φανταζεσθαι . ἀπολωλεκεν : το θεμα ὀλεω , ὀλω , | ||
| λεγομεν , ὁταν ἐνεργωμεν ἀκριβως περι τα αἰσθητα , τοτε φανταζεσθαι , ἀλλα μαλλον ὁταν μη ἐναργως αἰσθανωμεθα : οὐδεις |
| δει μεταχειριζεσθαι ταις συνηθειαις τους ἐν ταις πολεσιν νεους : ταξαμενοι δε ταυτα , ἁττα ἐστι και ὁποι ' ἀττα | ||
| οὐν ἐτη προικα ἐχοντων : μετα δε τουτον τον χρονον ταξαμενοι μοιραν ὀλιγην παρεχετωσαν ἀπο των καρπων , ἀπο δε |
| ' ἐτ ' εὐσεβους πατρος κρεισσω φανεισαν † τἀμ ' ἀποδουναι † λεχη . εἰ δ ' ἐμε γυναικα την | ||
| : ἐπι αἰσχροτητι . φιαλεις : ⌈ οὐδ ' ἐπιβαλῃ ἀποδουναι . Γ Ὁμηρος : αὐτος γαρ ἐπιηλεν ταδε ἐργα |
| παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
| κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |