| ἐξετασωμεν την λογου μεταποιουμενην ἀκοην : ἡς ὁ συντονος και τελειοτατος δρομος ἱσταται κατα ἀερα τον περιγειον , ὁταν βια | ||
| και δυο και τρια και τεσσαρα δεκα γινεται ὁς ἐστι τελειοτατος ἀριθμος , ἐπειπερ ἐπ ' αὐτον φθασαντες παλιν ἀναλυομεν |
| χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
| δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
| παντα δρομεα , οὐδε τον παλαιοντα παλαιστην , ἀλλα της τελειοτερας του πραγματος ἑξεως ταυτα ὀνοματα . μεσος τοινυν Πλατωνος | ||
| την της ὑποδοχης της ἑξεως προκοπην δεξαμενα , εἰτα της τελειοτερας μεθεξεως εὐμοιρησαντα , του μεν μετεχομενου μενοντος , του |
| και ἀναβατην ἐρριψεν εἰς θαλασσαν ” : ἀμεινονα γαρ και τελειοτεραν οὐκ ἀν τις εὑροι σκοπων νικην ἠ καθ ' | ||
| μεντοι ταις αὐξησεσι χρηστεον ἐν τῃ προβολῃ , την δε τελειοτεραν αὐξησιν φυλακτεον τοις ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , |
| ἀπωλετο παραπλησιως τοις φθοην νοσησασι . μεμνηται δε και ὁ θειοτατος Γαληνος οὐ λιθον ἀναπτυσαντος τινος , ἀλλα χαλαζιοις παραπλησια | ||
| χλιαρων . ἐμοι γουν ἐπηλθε θαυμασαι πολλακις , πως ὁ θειοτατος Γαληνος ἐπι παντων οὐκ ἀλλην τινα διαιταν ἐπιταττων φαινεται |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| αὐτων οἱ σαρκωδεις και γεωδεστεροι ἐλαττονα τε πιμελην ἐχοντες . Ἀρχεστρατος δε φησι Σειριου ἀντελλοντος δειν τον φαγρον ἐσθιειν : | ||
| παντα δε τα σελαχωδη τον Σμυρναικον κολπον ἐχειν διαφεροντα . Ἀρχεστρατος δε φησι : και σελαχη μεντοι καινη Μιλητος ἀριστα |
| προσελθειν : “ συ δε ἐκελευσας μοι , δεσποτα , προνοεισθαι του λαθειν . ὀρθως δε προσεταξας : ἀνειληφας γαρ | ||
| , οἱ τον ἑαυτων βιον φαυλως διοικουντες των μηδεν προσηκοντων προνοεισθαι πειρωνται . μαντις ἐπι της ἀγορας καθεζομενος ἠργυρολογει . |
| δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
| σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
| μη τοσαυτην δυναμιν κεκτηνται προς τε τας πραξεις και τους τελειους χρονους , πλην ἐνεργησουσιν . ἀναγκαιον δε και την | ||
| δε κἀν τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες |
| τοιουτον οὐδε αἰτια του πραγματος τα τοιαυτα , ἀλλα του συμπερασματος μονον . ἐξοριστεον οὐν ἁπαντα μεν τα τοιαυτα , | ||
| ὁτε και μεσον το μεσον και αἰτιον οὐ μονον του συμπερασματος , ἀλλα δη και του πραγματος . Ἀποριαν τινα |
| ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
| ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
| σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
| βοτανη , τῃ διαλεκτῳ των βαρβαρων φριξα καλουμενη , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστιν μισοπονηρος : πηγανῳ δε ἐστι παρομοιος , ἡν | ||
| : προσαγορευεται δε τῃ διαλεκτῳ των ἐγχωριων βαλλην , ὁπερ μεθερμηνευομενον ἐστι βασιλευς , καθως ἱστορει Ἑρμησιαναξ Κυπριος ἐν βʹ |
| τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
| οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |
| παροξυνομενος . δυνατον μην ἐτι τους ἀρχομενους καρκινους κωλυειν αὐξεσθαι καθαιροντα τον μελαγχολικον χυμον πριν ἐν τῳ πεπονθοτι μοριῳ στηριχθηναι | ||
| ἐν σπλαγχνοις σκιρρουμενοις ἠ ἐμπεφραγμενοις . πλεονεκτει δε τα συκα καθαιροντα τα ἐν νεφροις ψηγματα . ἀμφοτερα δε γαστρος ὑπαγωγα |
| ἑν μεστον , τοις μεν παιδιοις μικρον , τοις δε τελειοις μεγα . και μεντοι και το σωματωδες της σκιλλης | ||
| τ ' ὀμβρωι τε και αἰθερι παμφανοωντι , Κυπριδος ὁρμισθεισα τελειοις ἐν λιμενεσσιν , εἰτ ' ὀλιγον μειζων εἰτε πλεονεσσιν |
| πλειστης χολης γινεται , και ἀπαλλασσεται ταχιστα των ἀλλων , μακροτερος δε ἐστι του ξυνοχου , ὁκοσῳ ἀπο ἐλασσονος γινεται | ||
| ] ταις ὑποθηκαις ἁμα διακονουσαν . Και τα μεν ἀλλα μακροτερος ἀν εἰη λογος περι του δειπνου ἐμοι τε διηγησασθαι |
| ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
| ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
| πληθει των Φωκεων , εἰτε την γνωμην σφισι του θεου βλαπτοντος εἰτε και αὐτοις πεφυκοσιν ἐπιπροσθεν εὐσεβειας τα κερδη ποιεισθαι | ||
| , εὐψυχοτατοι δε το μεχρι πλειστου γενομενοι , τοτε , βλαπτοντος ἠδη του θεου , τῳ στρατηγῳ σφων ἀπεκριναντο ἀναξιως |
| λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
| τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
| δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
| φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
| τους Δαναους τους ἀλκηεντας , ἠγουν τους ἰσχυρους , τους γενναιους , ἐνεβαλεν εἰς τας πρυμνας τας θαλασσιας , ἀντι | ||
| μεν ταις ψυχαις ἡμων δενδρα τα παιδειας ὀρθης ἐμφυτευσῃ , γενναιους δε και ἀρρενας ὡς ἀληθως καρπους και λογους χαρισηται |
| ἀναπνοας παρασκευαζει γινεσθαι , ὁποια ἐν τε ταις κατα το μεσαιτατον , και ταις κατα το διαφραγμα και τον ὑπεζωκοτα | ||
| , ἐπιγαστριον , το δε ἑκατερωθεν κενεων . το δε μεσαιτατον του λαγονος ὀμφαλος . το δε ὑπο τουτον ἰτρον |
| . Ταν χειρα ποτιφεροντα ταν τυχαν καλειν : ὡς δεον ἐπικαλεισθαι τους θεους μετα του ἐγχειρειν τι και πραττειν , | ||
| κακοπαθουσων . διο και τας ἐν τοις τοιουτοις κινδυνευουσας γυναικας ἐπικαλεισθαι μαλιστα την θεον ταυτην . Ἀρτεμιν δε φασιν εὑρειν |
| θεραπειαι μεγαλα συμβαλλονται , και ἐτι προτερον αἱ φυτειαι και ποιουσι μεγαλας διαφορας , λεκτεον και περι τουτων . Και | ||
| γινεται και πως : διο και φασι μονοις τοις ἀπειρα ποιουσι τα στοιχεια παντα συμβαινειν κατα λογον . και των |
| † και ὑποταϲϲομενον τηϲ κλιϲεωϲ των ὀνοματων . και ἐϲτι προτακτικον μεν ὁ , ὑποτακτικον δε ὁϲ . Παρεπεται δε | ||
| . Παν ἀρθρον ὀρθης και αἰτιατικης πτωσεως ὀν , εἰτε προτακτικον , εἰτε ὑποτακτικον , ἐπι ἑνικου ἀριθμου , ἐπι |
| μαθησεσθε , ἑν δ ' , ὁ μεγιστον ἐχω και προχειροτατον προς ὑμας εἰπειν , οὐκ ἀποτρεψομαι . την γαρ | ||
| ἐπιμελειται , κακουργει . . . = , . Ψευδεσθαι προχειροτατον τοις πολλακις ἁμαρτανουσιν . . = , . Την |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| , ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
| των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
| δικαιον λογον , παραλαβων αὐτον ὁ ἀδικος λογος ἐκδιδασκει . κομισαμενος δε αὐτον ὁ πατηρ ἐκπεπονημενον ἐπηρεαζει τοις χρησταις : | ||
| ποιησεις τους νομους δηπου κυριους . εἰ οὐν τα αὑτου κομισαμενος και του συναγορευειν ἁψασθαι βουληθειη , μετ ' εὐνοιας |
| μη προβαλλοιτο μαρτυρα ὁ διωκων , τοτε ἐξην τῳ φευγοντι προσαγαγειν τινα μαρτυρουντα μη εἰσαγωγιμον εἰναι την δικην : και | ||
| ὑπο των χρεων καταπονουμενος δια την του παιδος ἱπποτροφιαν βουλεται προσαγαγειν τῳ Σωκρατει τον παιδα , ἱν ' ὑπ ' |
| : ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
| Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
| οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
| ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
| ὡς ᾑ μαλιστ ' ἀν δυνωνται ἐξεικαζουσιν αὑτους ταις των φιλουντων ὑπουργιαις . και τοινυν αἱ ἐπιβουλαι ἐξ οὐδενων πλεονες | ||
| δεσποτης . προς τουτον ἑνα δει ζην ἐμε . ὀργη φιλουντων ὀλιγον ἰσχυει χρονον . τινι δεδουλωνται ποτε ; ὀψει |
| και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
| της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
| Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
| τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
| ☿ ἠ ♀ ἠ του ♃ μονου , οὐδεν ἡσσον πολυχρονιος ἡ νοσος και σπληνικα παθη και νεφριτικα . και | ||
| : το θυμικον . μωλον : μαχην : μωλος ἡ πολυχρονιος μαχη παρα το μη λυεσθαι ταχεως , ἠ παρα |
| δε , ἠγουν των Ὀλυμπιακων ἀγωνων : ἀπο γαρ των ἀγωνισματων και ἀπο της νικης πρωτος ὁ Πελοψ ἐνικησεν Ὀλυμπια | ||
| , ὁτι οὑτως ἀν εἰη νικηφορος των καλλιστων και μεγαλοπρεπεστατων ἀγωνισματων και ὀνομαστοτατος και ζων και τελευτησας γενοιτ ' ἀν |
| Ἀττικῃ δῃουμενῃ μη τολμησαντας βοηθειν ἐν Πελοποννησῳ χωριον τειχιζειν και καταλαμβανεσθαι . οὑτοι μεν οὐν ἡγουμενου Θρασυμηδους πλησιον της Πυλου | ||
| ἐστι τῃ σκεψει , ἐπειδη κἀκεινη τα παθη μονα φησι καταλαμβανεσθαι . διαφερει δε αὐτης , ἐπειδη ἐκεινη μεν την |
| ἀπομεριζουσαι : διο και εὐθικτοι προς τας ἀπαντησεις ἠσαν . κατηγορουντος οὐν ποτε Στιλπωνος Γλυκερας παρα ποτον ὡς διαφθειρουσης τους | ||
| μη ἀλογος ἡ ἐπιτιμησις εἰναι σου δοξῃ και θρασεια , κατηγορουντος ὡν ἀγνοεις . Ἐτι γαρ τουτο μοι το λοιπον |
| της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
| τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
| . . ἰσως Ἐριννυς ἐστι : τα γαρ ἀποτροπαια των φαντασματων τραγῳδοις μαλλον ἁρμοττει . ἐκ τραγῳδιας : Ὡς οἱ | ||
| . μαλιστα δ ' ἐνοχλουνται οἱ μελαγχολικοι ὑπο των τοιουτων φαντασματων : εὐκινητοι γαρ ὀντες ὡς πολλου και παχεος ἐν |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
| πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
| Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
| τους σκαιως αὐτῳ και ἀμετρως χρωμενους : ὑπο δε ᾠδης σφαλλομενους και πολυ κακιον ἐχοντας των παροινουντων εὐθυς ἀπο της | ||
| ἐχοντας ἀνδρας ἐν ψυχῃ και μωριᾳ και ἀνοιᾳ τα πολλα σφαλλομενους ἐν ταις κατα τον ὀρθον βιον πραξεσιν , οὐκ |
| γαρ Ὁμηρον πεποιηκεναι ἀριστον μεν ἀνδρα Ἀχιλλεα των εἰς Τροιαν ἀφικομενων , σοφωτατον δε Νεστορα , πολυτροπωτατον δε Ὀδυσσεα . | ||
| ἀφελης την διαιταν γεγονε . πρεσβειων οὐν πολλων προς αὐτον ἀφικομενων οὐδεποτε πλειον πεντακλινου διεστρωννυτο : ὁτε δε μη παρειη |
| ' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
| ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
| , ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |
| αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
| . φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| ἐκ του παρεπομενου ὠνομασται , λεγω δη ἐκ του συνδεσμοις ὑποτασσεσθαι : οὑτω δε και τοις παραπληρωματικοις συμβεβηκε συνδεσμοις . | ||
| του οἰκειου σημαινομενου κληθεισης , αὑτη δε παρα το συνδεσμοις ὑποτασσεσθαι ὑποτακτικη προσηγορευται . Προς οὑς ἐρουμεν , ὁτι αἱ |
| τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
| παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
| ἐχον των φυλλων πλειους , δριμυτατον : και τριτον σφοδρα μικρον και δυσοσμον , τῳ ἀνθει ἐγχρυσιζον : και τεταρτον | ||
| φλαυρον και φαυλον διαφερει . φλαυρον μεν γαρ ἐστι το μικρον και κουφον κακον , φαυλον δε το μεγα . |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| τε παραδοξοι γυναικων ὠφθησαν και παιδων ἐς πατερας εὐνοιαι και θεραποντων ὑπερ φυσιν ἐς δεσποτας . και τωνδε ὁσα παραδοξοτατα | ||
| και Ἀγαθων ὁ χρηστος , εἱποντο δε ἡμιν και των θεραποντων Βαιτυλος και Ποδαρκης και Φιλων ὁ θρασυς , ἡμεις |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| . ὁ δε Λιγυς οὑτος κωλυων Ἡρακλη ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνελθειν ἀνῃρεθη . και κατα μεν τους μη εἰδοτας | ||
| Ἀλεβιωνος ἀδελφου , ὁς Ἡρακλεα κωλυων ἀπερχομενον ἐπι τας Γηρυονου βους ἀνῃρεθη . Εὐρωπης δε και Λιβυης ἀκραι πορθμος σταδιων |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| τουτων ἀντωμοσιαν . ἐχει δε πως ὡδε : Σωκρατη φησιν ἀδικειν τους τε νεους διαφθειροντα και θεους οὑς ἡ πολις | ||
| ἀδικειν . τον δε ἑαυτον ἀδικουντα ἀναγκη κατα ταὐτον και ἀδικειν και ἀδικεισθαι : δια το τον αὐτον εἰναι και |
| , ὀντα πρεσβυτερον των σοφιστων , τινα νομιζει των ὀντων ἀνδρειοτατον . ὁ δε τα ἀγριωτατα των ζῳων ἐφησε : | ||
| θεωρικων ὑμιν ἠ Βοηδρομια πεμψωσιν οὑτοι , και το παντων ἀνδρειοτατον , των ὑμετερων αὐτων χαριν προσοφειλετε . οἱ δ |
| ἠξιωσαν οὐδε προσβλεψαι το παν . κρατιστα δη μοι των παρεστωτων τοτε ἐφαινετ ' εἰναι προσλαβοντα μητερα ἑκονθ ' ἑκοντι | ||
| λεγουσα πειθω νιν λογῳ . ἑπου . τα λῳστα των παρεστωτων λεγει . πειθου λιπουσα τονδ ' ἁμαξηρη θρονον . |
| τοις σεαυτου ὀφθαλμοις ἀπιστων . Εἰδον : ἀλλα το πραγμα τεραστιον , ὁ αὐτος πυρ και ὑδωρ . Εὐ γε | ||
| , τουτο μονον ἐκπληττονται και ὡσπερ ἐστι , καινον και τεραστιον δοκει αὐτοις . τα δε ἀλλα ματην ἀρα τῳ |
| ιζ να νθ , αἱς ἀκολουθως και τας λοιπας των κανονιων ἐπισυνθεσεις ἐποιησαμεθα . Ἱνα δε και τας ἐποχας αὐτων | ||
| ' ὁν και μονης γινεται παροδος . των δε σεληνιακων κανονιων ἑκατερον ταξομεν ἐπι στιχους μεν με , σελιδια δε |
| : εἰ δ ' ἐλαιον εἰη , καταχεισθαι αὐτων και ἀλειφεσθαι : ἁπασαν δε πλουσιαν οἰκιαν ἀνεισθαι αὐτοις μεχρι γυναικωνιτιδος | ||
| , ἐγω δε τοις λογοις ὀνος ὑομαι . Ἐπειτ ' ἀλειφεσθαι το σωμα μοι πριω μυρον ἰρινον και ῥοδινον , |
| , ἀλλ ' οἱ ἀρκτοι τον χειμωνα φοβουμενοι , ἐν ἀντροις ὑπεισδυομενοι λειχουσι μονον τους ἑαυτων δακτυλους , ἀλλ ' | ||
| θαλπεσι μεσημβρινοις ἡλιομανης βοᾳ . Χειμαζω δ ' ἐν κοιλοις ἀντροις νυμφαις οὐρειαις ξυμπαιζων : ἠρινα τε βοσκομεθα παρθενια λευκοτροφα |
| ὡροσκοπῳ , προσετι δε και τον κυριον του κλιματος μη ἐναντιουσθαι τῳ κλιματι ἐν ᾡ ἡ καταρχη μητε τῃ Σεληνῃ | ||
| δε και κατα τετραγωνον των φωτων ὀντων τους κληρους ἑαυτοις ἐναντιουσθαι : και ἐπι τουτου του εἰδους τους πρακτικους τινες |
| φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
| ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
| ὡς τινες ἀποπεπτωκοτες της ἀρχαιας φωνης και ἐπι την ἀμαθιαν καταφευγοντες ποριζουσι μαρτυρας τινας του προειρησθαι ὑπο των ἀρχαιων τασδε | ||
| μαχαιρα ἐκδικησει δικην , οἱ δ ' εἰς τας πολεις καταφευγοντες , ὁταν ἐν ἀσφαλει γεγενησθαι νομισωσιν , ἐλπιδος ἀπατῃ |
| Ὁταν μεν οὐν νεωστι κατεαγῃ , οἱ τετρωμενοι σπουδαζουσιν , οἰομενοι μεζον το κακον εἰναι , ἠ ὁσον ἐστιν : | ||
| πρωτον γαρ ἐξεταζουσι τας χωρας των σωματων οἱαι εἰσιν , οἰομενοι αὐτας ἀσφαλες εἰναι κριτηριον ἠθων τε και νομων . |
| δε ἐστιν ἀντιφασκειν λεγω προτασιν προτασει την του αὐτου κατηγορουμενου ποιουμενην την κατηγοριαν κατα του αὐτου ὑποκειμενου τῳ παραληφθεντι και | ||
| την ἀπογειον περιφερειαν εἰς τα προηγουμενα του κοσμου την μεταβασιν ποιουμενην ἀκολουθως τῃ της ἀνωμαλιας ἀποκαταστασει . προς μεντοι την |
| : δις γαρ πας περισσος ἀρτιος γινεται : οἱ δε προτεροι παντες περισσοι , διοτι ὁ ἑτερος των ὁμοιων ἀκρος | ||
| δε Ἀργιλιος δεδοικως περι αὑτου , ἐπειδη γαρ οὐδε οἱ προτεροι πεμφθεντες ἀπενοστησαν , προς Ξερξην οὐ παρεγενετο , ἐλθων |
| πραγμασιν ἐπικουριαν οὐδεμιαν , ἡδομενοι δε και κατ ' εὐχην δεχομενοι τον ἐξωθεν πολεμον , ὡς των παροντων σφας κακων | ||
| κοσμον και φυλακην περι παντος ποιουμενοι και τα παραγγελλομενα ὀξεως δεχομενοι : καλλιστον γαρ τοδε και ἀσφαλεστατον , πολλους ὀντας |
| οὐδεν ἀτοπον εἰναι φησομεν ἐξ ἑνος αἰτιου πολλα και ἀπειρα γεννασθαι , ὁμοειδη μεντοι ἀλληλοις , εἰ κατ ' ἐκεινο | ||
| συνισταται , το ἐμφανες και ὁρατον , ᾡ τα αἰσθητα γεννασθαι πεφυκεν , ἐξομοιωσαι : τεταρτον δε και ἀναγκαιοτατον την |
| ἰσον , μενειν ἐν τῃ ἰδιᾳ ταξει ὡς δηφενσορας και συμβαλλειν μετα τους μερους . Παραγγειλαι δε και τοις ὑπερκερασταις | ||
| τον ἀλαζονευομενον . . πιθηκων ὁ καλλιστος αἰσχρος ἀνθρωπων γενει συμβαλλειν . ἀνθρωπων ὁ σοφωτατος προς θεον πιθηκος φανειται και |
| οἱ θεοι δηλαδη . δαϊοις δε ἠ τοις πριν οὐσι πολεμικοις ἠ διακεκομμενοις . . [ γρ . δυσεανη , | ||
| μελετημασι και ἐν ταις προς ἐπιδειξιν ἱππασιαις και ἐν τοις πολεμικοις ἀγωνισμασι , τι ἐτι ἐμποδων τουτῳ μη οὐχι πλειονος |
| παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
| παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
| οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
| ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
| των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
| . ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
| δνοφερης και ταρταρου ἠεροεντος ποντου τ ' ἀτρυγετοιο και οὐρανου ἀστεροεντος ἑξειης παντων πηγαι και πειρατ ' ἐασιν , ἀργαλε | ||
| ἐκ παντα τετυκται : Ζευς πυθμην γαιης τε και οὐρανου ἀστεροεντος . και ἀρχη μεν οὑτος ὡς ποιητικον αἰτιον , |
| το μετρον ὡρας και νεοτητος παντος ἀτεχνως φυτου κρειττον και ἐπιφανεστερον βλαστημα . ὁ δε ξυμπας οὐρανος τε και κοσμος | ||
| περι τας θυσιας και τας ἁγιστειας τας ἐν τοις ἱεροις ἐπιφανεστερον των ἀλλων ἐσπουδασεν ἡγουμενος , εἰ και μηδεν αὐτωι |
| τον διαπορθμευσαντα Εὐρωπην Διι . . . Αὐτονοης δε και Ἀρισταιου παις Ἀκταιων ἐγενετο , ὁς τραφεις παρα Χιρωνι κυνηγος | ||
| παραθεσθαι τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον |
| τοις πελας ἐπιτασσομενη . Τα δε του πολεμου και των ἑκατεροις ὑπαρχοντων ὡς οὐκ ἀσθενεστερα ἑξομεν γνωτε καθ ' ἑκαστον | ||
| ἐν ἀθροῳ γινονται τῳ δεινῳ , και ὁ ἐρως ἐν ἑκατεροις ἠν ἀκατασχετος . Λαβων δη την κομην ὁ Ἁβροκομης |
| χυσεως . ἐνιοι δ ' ὀφθαλμους ἐχοντες ἀσθενεις ἠ τοις ὀνομαζομενοις σκοτωματικοις παθεσιν ἑτοιμως ἁλισκομενοι και αὐτοι κατα την ἀρχην | ||
| . Οἱ δ ' ἐν ταις ἐξουσιαις διῃρημενοις χρωνται τοις ὀνομαζομενοις αὐτων φιλοις . οἱ μεν γαρ εἰσιν αὐτοις ἡδεις |
| ὁπωσουν δηποτε εὑρειν ἀνευ τεχνης ῥᾳδιον : ὡσαυτως και ἀλλους πολλαπλασιους : το δε ἐπιμοριους δυο ἠ πλειονας οὐ ῥᾳδιον | ||
| ἀλλα τα ] ποιητικα ? ἐνιων ? ἡδονων ? ? πολλαπλασιους ? [ ] [ ] ? ? [ ὀχλησεις |
| και τριηραρχοι καθιστανται τετρακοσιοι ἑκαστου ἐνιαυτου , και τουτων τοις βουλομενοις δει διαδικασαι ὁσα ἐτη : προς δε τουτοις ἀρχας | ||
| : παρα δε τοις Ῥωμαιοις προτιθεσθαι πεντε μνας τοις ὑπομενειν βουλομενοις την κεφαλην ἀποκοπηναι πελεκει , ὡστε τους κληρονομους κομισασθαι |
| προς φως και λαμπροτατον ἡλιον ἐναυγαζεσθε μητε τας ἀνθρωπων των ἀμεινονων ἀπειλας μητε τας ἀπαραιτητους ἐκ θεου δικας τοις οὑτως | ||
| την παροιμιαν ἀποτελευτησαι . παροιμια γαρ ἐστιν ἡ λεγουσα δευτερων ἀμεινονων . δευτερον ἀμεινον ἐπι των ἐξ ἀρχης μεν ὁρμωντων |
| πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
| ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
| ἠ μοϲχειον μετ ' ἐλαιου . καταψυχρων δε ὀντων των νοϲηματων και νωθρων ἀλγηματων χαλβανην μετα του βουτυρου ἐνιεμεν , | ||
| του ταϲ πλευραϲ ὑπεζωκοτοϲ ὑμενοϲ . τινοϲ γαρ των τοιουτων νοϲηματων παροντοϲ , τα παντα φαυλα ϲημεια ἐπιφαινομενα κινδυνωδη . |
| τις , ὀρυκτηρσιν οἱς ἐπιφερεται σιδηροις και ἑτεροις ὁπλοις ἀμυνεσθαι παρεσκευασμενος : εἰ δ ' ἡλιος ἀνασχοι , μηκεθ ' | ||
| του μοιριδιου χαλεπους ἐπεφερε , παντα τα φθοροποια χορηγιαις ἀφθονοις παρεσκευασμενος , οἱς , εἰ μη ἐφθασε προαναιρεθεις ὑπο της |
| κοιλιαι τουτων , νοσεουσι δε οὐ : ἀναμενοντος κατω του φλεγματος , εἰλεοι . Τα παθη χρονια , ἀλλοις δι | ||
| νοσοποιουσιν ἐκτρεπομενων ἐπι το κακιον , τα δε χρονια ὑπο φλεγματος και με - λαινης χολης ὁμοιως , ἠ πληθυνοντων |
| , ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
| ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
| οὑτω μεχρι μυριων ἀμερων προερχεται ὁ Διοδωρος δεικνυς , ὁτι ἀνυποστατος ἐστιν ἡ κατ ' ἐπικρατειαν κινησις : ἀτοπον γαρ | ||
| ἀντεχειν τον πανδαματορα σιδηρον . Θυμος τῳ θηρι πολυς και ἀνυποστατος , ἑως ἀν αὐτον ἐχῃ της ὑλης το συσκιον |
| χωριον ἐπριατο και καθιερωσε τῃ θεῳ , δι ' οὑ ποταμος ἐρρει Σελινους , ὁμωνυμος τῳ ἐν Ἐφεσῳ . τοὐντευθεν | ||
| ποταμου , και ἀπωλετο . Και μετεκληθη ἐκτοτε ὁ αὐτος ποταμος ἀπο των της Αἰτωλιας χωρας Ἀχελῳος ἑως της νυν |
| των δε Κελτιβηρων ἱππεων , οἱ ἐμισθοφορουν Ἀννιβᾳ , λαμπρως ἀγωνιζομενων , ὁσοι Ῥωμαιων ἐστρατηγουν ἐν Ἰβηριᾳ , τοιουσδε ἑτερους | ||
| ἐμβιβασαι , τῳ τε πληθει των νεων και τῃ των ἀγωνιζομενων ὑπερ της σωτηριας ἀπονοιᾳ καταπληξειν τους Συρακοσιους . διοπερ |
| Τιμιος μεν δη ὁ θεωρητικος βιος , ἑπομενος δε και ἀναγκαιος ὁ πρακτικος : ὁτι δε τουτο οὑτως ἐχει , | ||
| τις προσεθηκε τον ἑξης στιχον . . ἀθετειται ὁτι οὐκ ἀναγκαιος : προκειται γαρ το ἀλλ ' αἰει μυθοισι λαβρευεαι |