| προσενεγκαμενων φυσιν τε και φιλοπονιαν ὑπηρξαν ἑκατεροι διαφεροντες ἀρετῃ : ὡν Ἐπαμεινωνδας μεν μεγαλους ἀγωνας και κινδυνους ὑπομεινας τῃ πατριδι | παρ ' οὑ δυνησῃ αὐτος ἀνακρινας περι παντων τουτων ἐπιγνωναι ὡν ἡμεις κατηγορουμεν αὐτου . συνεπεθεντο δε και οἱ Ἰουδαιοι |
| θελγειν τον Ὀρφεα λεγων , ὑπο των καρπων των ἡμερων ὡν γεωργια παρεχει πασαν ἡμερωσαι φυσιν και θηριων διαιταν , | οὑ φαγειν οὐκ ἐχουσιν ἐξουσιαν οἱ τῃ σκηνῃ λατρευοντες . ὡν γαρ εἰσφερεται ζῳων το αἱμα περι ἁμαρτιας εἰς τα |
| γαρ ἀκουσωσιν αὐτων ἐν ταις δειξεσι [ ] και ταις πανηγυρεσι , [ φησιν ] [ ὁ ] Ἐπικουρος , | ἐσομαι αὐτῳ εἰς πατερα , και αὐτος ἐσται μοι εἰς υἱον ; ὁταν δε παλιν εἰσαγαγῃ τον πρωτοτοκον εἰς την |
| ἠ χρησεως . τοιγαρτοι τας μεν ἐπιδειξεις τας ἐν ταις πανηγυρεσι και την ἐκ χειρος θεωριαν φερουσιν αὐτου οἱ λογοι | φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα πρεσβυτερους ἐφονευσε |
| των ὁλων ἀρχην , περι ἡς οὐτ ' αὐτος οὐτε Παρμενιδης οὐτε Πυθαγορας ἐπετρεπον ἑαυτοις λογους καταβαλλεσθαι πλειονας , τας | : και εὐθυς ἀποστειλας ὁ βασιλευς σπεκουλατορα ἐπεταξεν ἐνεγκαι την κεφαλην αὐτου . και ἀπελθων ἀπεκεφαλισεν αὐτον ἐν τῃ φυλακῃ |
| . . . τουτους οἱ μεν θαλασσης παιδας φασι , Παρμενιδης δ ' ἐκ των Ἀκταιωνος κυνων γενεσθαι μεταμορφωθεντων ὑπο | πας ἀνηρ προσευχομενος ἠ προφητευων κατα κεφαλης ἐχων καταισχυνει την κεφαλην αὐτου : πασα δε γυνη προσευχομενη ἠ προφητευουσα ἀκατακαλυπτῳ |
| πεποιημενα και προσηγμενα , της ἐμπειριας και τεχνης τας ὑπεροχας ἀπαραλλακτως ἐχοντα προς την ἀληθειαν , ὡστε και ῥιπιζοντος του | ταις θηλαζουσαις ἐν ἐκειναις ταις ἡμεραις : ἐσται γαρ ἀναγκη μεγαλη ἐπι της γης και ὀργη τῳ λαῳ τουτῳ , |
| ἡμερινων ποιουμεν γενεσεων , ἐπι δε των νυκτερινων τἀλλα μεν ἀπαραλλακτως , τους μεντοι ἀναφορικους χρονους του ἀφετου και τους | πενθουντες , λεγοντες , Οὐαι οὐαι , ἡ πολις ἡ μεγαλη , ἡ περιβεβλημενη βυσσινον και πορφυρουν και κοκκινον , |
| , ἐξ ἀμφοιν δε παν διακριθεν εἰς τα συνεχη και προστακτικα των ὁλων σχισθηναι . Πιθανως δε και την νησον | , οἱ καταφρονηται , και θαυμασατε και ἀφανισθητε , ὁτι ἐργον ἐργαζομαι ἐγω ἐν ταις ἡμεραις ὑμων , ἐργον ὁ |
| ἐνεστωτος βραχειᾳ θελει παραληγεσθαι . τιθετω : τα εἰς θι προστακτικα τροπῃ του θι εἰς τω το τριτον ποιει . | ἐκτραπησονται . συ δε νηφε ἐν πασιν , κακοπαθησον , ἐργον ποιησον εὐαγγελιστου , την διακονιαν σου πληροφορησον . Ἐγω |
| Ἀργειων και Ἀρκαδων ἀντειχον τῳ πολεμῳ και Ἀθηναιων ἀμυναι σφισιν ἐδεηθησαν : οἱ δε ἐς μεν την Λακωνικην οὐποτε μετα | ψυχην ἐκ του σωματος , ἐρχεται ὁ ἀγγελος ὁ ἐξ ἀρχης ἠν μετα τον ἀνθρωπον και ὁ πρωτος ἀρχαγγελος Μιχαηλ |
| ἐλαττονα ὑπαρχουσαν συλλογιστικαι οὐσαι τελειοι εἰσι , φανερον : οὐκ ἐδεηθησαν γαρ οὐτε της δι ' ἀντιστροφης οὐτε της δι | Την μεν οὐν βιωσιν μου ἐκ νεοτητος την ἀπ ' ἀρχης γενομενην ἐν τῳ ἐθνει μου ἐν τε Ἱεροσολυμοις ἰσασι |
| προσηλθεν ἡγεμων τις : ἠρωτα ποσου ταυτ ' ἐστιν : ἠκουσεν , συνεχωρης ' , ἐπριατο [ . παλιμβολος δε | και δια τουτο οὐ δυναμαι ἐλθειν . και παραγενομενος ὁ δουλος ἀπηγγειλεν τῳ κυριῳ αὐτου ταυτα . τοτε ὀργισθεις ὁ |
| τῃ τροφιμῃ σου μητρυιαν ἐπαγαγηται . ” τουτων ὁ Λεωνας ἠκουσεν ἀσμενως και “ θεος μοι τις ” εἰπεν “ | και τυφλους και χωλους εἰσαγαγε ὡδε . και εἰπεν ὁ δουλος , Κυριε , γεγονεν ὁ ἐπεταξας , και ἐτι |
| δε ἐχουϲι την δυναμιν , ὡϲτε και ἐϲθιεϲθαι δυναϲθαι . πλειουϲ μεντοι και τουτων , εἰ τιϲ προϲενεγκοιτο , την | Τουτο το ποτηριον ἡ καινη διαθηκη ἐστιν ἐν τῳ ἐμῳ αἱματι : τουτο ποιειτε , ὁσακις ἐαν πινητε , εἰς |
| εἰη διαϲεϲηποτα , ἀλλα το μεροϲ , ἐνθα μη νομιζει πλειουϲ μηδε μειζοναϲ εἰναι φλεβαϲ ἠ ἀρτηριαϲ , πρωτον δια | της λειτουργιας τῳ αἱματι ὁμοιως ἐραντισεν . και σχεδον ἐν αἱματι παντα καθαριζεται κατα τον νομον , και χωρις αἱματεκχυσιας |
| ξδʹ . ἑξης δε εἰς ἑτεραν ὑποθεσιν μεταβας και ἑτερῳ μετρῳ ἐχρησατο . και εἰσι τα ἑξης κωλα χοριαμβικα διμετρα | ἐπιχορηγων ὑμιν το πνευμα και ἐνεργων δυναμεις ἐν ὑμιν ἐξ ἐργων νομου ἠ ἐξ ἀκοης πιστεως ; καθως Ἀβρααμ ἐπιστευσεν |
| τοις Ἠπειρωτικοις ἐθνεσιν . ἀλλ ' ὡσπερ οὑτος τῃ παραλιᾳ μετρῳ χρωμενος ἐντευθεν ποιειται την ἀρχην , ἡγεμονικον τι την | ἀπεκτανθησαν ἐν ταις πληγαις ταυταις , οὐδε μετενοησαν ἐκ των ἐργων των χειρων αὐτων , ἱνα μη προσκυνησουσιν τα δαιμονια |
| . σχισται τα ὑποδηματα . σχιστας ἐνεργειν : σχιστος δε ἀρρενικως χιτων γυναικειος . ταλαν το ἐπιρρημα , ταλας ὁ | πασῃ παρρησιᾳ ὡς παντοτε και νυν μεγαλυνθησεται Χριστος ἐν τῳ σωματι μου , εἰτε δια ζωης εἰτε δια θανατου . |
| ἐπι την γην . οὑτω δε και τον μεν οὐρανον ἀρρενικως , την δε γην θηλυκως λεγουσιν ὡς την ἐκεινου | ἐργον τουτο ποιησας ; ἐγω μεν γαρ , ἀπων τῳ σωματι παρων δε τῳ πνευματι , ἠδη κεκρικα ὡς παρων |
| παρα την ὀπα . Τους ἐν λογοις οὐν αὐτην τετιμηκοτας ἀπαγγελλουσι , τῃ δε Οὐρανιᾳ τους ἀστρονομησαντας : δια γαρ | , ἀλλ ' ἠν αὐτοις παντα κοινα . και δυναμει μεγαλῃ ἀπεδιδουν το μαρτυριον οἱ ἀποστολοι της ἀναστασεως του κυριου |
| ἠ ἐπι της δημοκρατιας . εἰ οὐν οὑτοι ἀληθη ταυτα ἀπαγγελλουσι και τα ὑμετερα οὑτως ὡς φασιν ἐχει , πολλη | ἐποιει : πολλοι γαρ των ἐχοντων πνευματα ἀκαθαρτα βοωντα φωνῃ μεγαλῃ ἐξηρχοντο , πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι ἐθεραπευθησαν : |
| δυναμεως ἀπηρεν εἰς την Ἀσιαν . Ὡς Καρχηδονιοι μεγαλαις δυναμεσιν ἐστρατευσαν εἰς την Σικελιαν . Ὡς Γελων καταστρατηγησας τους βαρβαρους | των ἀσθενων , μακροθυμειτε προς παντας . ὁρατε μη τις κακον ἀντι κακου τινι ἀποδῳ , ἀλλα παντοτε το ἀγαθον |
| μερων ἀνθρωποι το γενος ἀσημοι , καταθαρσησαντες ἐπι την χωραν ἐστρατευσαν , και ῥᾳδιως ἀμαχητι ταυτην κατα κρατος εἱλον . | . ὁ δε Πιλατος ἐλεγεν αὐτοις , Τι γαρ ἐποιησεν κακον ; οἱ δε περισσως ἐκραξαν , Σταυρωσον αὐτον . |
| οὑτως σεμνα και καλα και προσηκοντα τοις ὑμετεροις ἠθεσιν ὑμεις ὑπολαμβανετε εἰναι , ὡστε και των προγονων τους ταυτα πραξαντας | ἐναντιον Φαραω βασιλεως Αἰγυπτου , και κατεστησεν αὐτον ἡγουμενον ἐπ ' Αἰγυπτον και [ ἐφ ' ] ὁλον τον οἰκον |
| ὁταν μεν μη φῃ την βουλην αἰτειν , ταυθ ' ὑπολαμβανετε : ὁτι δ ' οὐδε τον δημον ἐᾳ διδοναι | εἰς την γην . οἱ δε ἀκουσαντες ἐξηρχοντο εἱς καθ ' εἱς ἀρξαμενοι ἀπο των πρεσβυτε - ρων , και |
| ἁρμοττει δε ταυτην την ὡραν ἀμυγδαλα πεφρυγμενα , μυρτα , βαλανοι ὀπτοι , καρυα πλατεα , και ἑφθα και ὀπτα | μαθητας λεγει αὐτοις , Σπλαγχνιζομαι ἐπι τον ὀχλον ὁτι ἠδη ἡμεραι τρεις προσμενουσιν μοι και οὐκ ἐχουσιν τι φαγωσιν : |
| ἐγω κατ ' ἀγρον ἐπειραθην . οἱ δε τηϲ δρυοϲ βαλανοι ἐϲθιομενοι τροφην μεν δαψιλη παρεχουϲι τῳ ϲωματι . ἐϲτι | συμβιβαζων ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος . Ὡς δε ἐπληρουντο ἡμεραι ἱκαναι , συνεβουλευσαντο οἱ Ἰουδαιοι ἀνελειν αὐτον : ἐγνωσθη |
| οὑς τιμωρειται . . θαρσειτε ] ἀγγελος ὁ και προτερον ἀπαγγειλας περι της των Ἀργειων ἐφοδου , οὑτος και νυν | ὁ λυχνος τῃ ἀστραπῃ φωτιζῃ σε . Ἐν δε τῳ λαλησαι ἐρωτᾳ αὐτον Φαρισαιος ὁπως ἀριστησῃ παρ ' αὐτῳ : |
| παλιν ὑπο του δημου , την τε νικην της πολεως ἀπαγγειλας , και Τεμενιδου του της Πανδιονιδος ταξιαρχου και συμπρεσβευσαντος | : ἀλλα ἐν ἐκκλησιᾳ θελω πεντε λογους τῳ νοϊ μου λαλησαι , ἱνα και ἀλλους κατηχησω , ἠ μυριους λογους |
| παρα του κοινου των Ἑλληνων εἰληφεναι . οἱς ἀντιλεγων ὁ Ἀγαμεμνων οὐκ ἀπορει , ὁπως και αὐτος θεραπευσῃ το πληθος | διαφορα , εἰτε προφητειαν κατα την ἀναλογιαν της πιστεως , εἰτε διακονιαν ἐν τῃ διακονιᾳ , εἰτε ὁ διδασκων ἐν |
| λαχοιην , αἰθ ' οὑτως ἐπι πασι χολον τελεσει ' Ἀγαμεμνων : και μηποτε τα της συνταξεως δοξῃ κατα παρολκην | αἱματος του σταυρου αὐτου , [ δι ' αὐτου ] εἰτε τα ἐπι της γης εἰτε τα ἐν τοις οὐρανοις |
| ἐκπερισπα , ἀποκαταστησον . Αὑται σοι παρα του τακτικου καθηγησεις ἐλεχθησαν , σωτηριαν τοις χρωμενοις αὐταις ποριζουσαι και τοις ἐναντιοις | Λεγετε μοι , οἱ ὑπο νομον θελοντες εἰναι , τον νομον οὐκ ἀκουετε ; γεγραπται γαρ ὁτι Ἀβρααμ δυο υἱους |
| Ἀθηναις και οἱ πενητες τα των ἀλουντων ἀλευρα διηρπαζον : ἐλεχθησαν οὐν οἱ τους ἀλουντας τηρουντες και ἁρπαζοντες ἀλιτηριοι . | και πυρος ζηλος ἐσθιειν μελλοντος τους ὑπεναντιους . ἀθετησας τις νομον Μωϋσεως χωρις οἰκτιρμων ἐπι δυσιν ἠ τρισιν μαρτυσιν ἀποθνῃσκει |
| πηγανον , κυμινον , δαφνιδες , ἀνηθον , ἀσφαλτος . δριμεις δ ' ἁλμη , θαλασσια , γαρος σιλουρου , | περι μεσημβριαν ἐξαιφνης ἐκ του οὐρανου περιαστραψαι φως ἱκανον περι ἐμε , ἐπεσα τε εἰς το ἐδαφος και ἠκουσα φωνης |
| ἀγωνας οὐ τους τυχοντα ὑπομενουσι και καθαιρεσεις . ἀλλως τε δριμεις και εὐσυνετους περι τας πραξεις ἀποτελουσι , ποικιλως τον | ἀκουσει λαλησει , και τα ἐρχομενα ἀναγγελει ὑμιν . ἐκεινος ἐμε δοξασει , ὁτι ἐκ του ἐμου λημψεται και ἀναγγελει |
| δε και ἀτεκνος , και ἀδελφην μιαν ἐσχεν , ἐν ὑπονοιᾳ δε και στασει ἐγενετο προς τους ἰδιους . περι | . Ἠσαν δε Ἑλληνες τινες ἐκ των ἀναβαινοντων ἱνα προσκυνησωσιν ἐν τῃ ἑορτῃ : οὑτοι οὐν προσηλθον Φιλιππῳ τῳ ἀπο |
| καθο και τα ἀλλα των περισπωμενων ἀρθρων ; ἠ ἐν ὑπονοιᾳ και αὐτος οὐκ εἰχε το μοριον . . δια | παραγγελλει τοις ἀνθρωποις παντας πανταχου μετανοειν , καθοτι ἐστησεν ἡμεραν ἐν ᾑ μελλει κρινειν την οἰκουμενην ἐν δικαιοσυνῃ ἐν ἀνδρι |
| ” παθος ψυχης σχολαζουσης ” . Ὁ αὐτος ἐν συμποσιῳ νεανισκον τινα βλεπων ἡσυχιαν ἀγοντα εἰπεν : „ εἰ μεν | : ἀρα οἱ παντες ἀπεθανον : και ὑπερ παντων ἀπεθανεν ἱνα οἱ ζωντες μηκετι ἑαυτοις ζωσιν ἀλλα τῳ ὑπερ αὐτων |
| διεξοδικως λεγειν και προς ἐρωτησιν : ὁθεν και Ναυσιφανην ἠδη νεανισκον ὀντα θηραθηναι . ἐφασκε γουν γινεσθαι δειν της μεν | σχισωμεν αὐτον , ἀλλα λαχωμεν περι αὐτου τινος ἐσται : ἱνα ἡ γραφη πληρωθῃ ἡ λεγουσα , Διεμερισαντο τα ἱματια |
| . αἱ δε ῥιζαι των λαχανωδων φυτων κακοχυμοι μεν ὁσαι δριμειαι , καθαπερ ἡ των κρομμυων και πρασων και σκοροδων | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| και προς τας ἐκκρισεις εὐ ἐχουσιν . σαλπαι αἱ πελαγιαι δριμειαι , εὐστομοι , δυσφθαρτοι , δυσδιαχωρητοι , τροφωδεις , | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| ” [ ὁ λογος δηλοι , ὁτι τοτε μαλιστα και οἰκοι και πολεις ἐρημουνται , ὁταν οἱ προεστωτες χαλεποι ὠσιν | ἡμων , ὁτι προς ἑσπεραν ἐστιν και κεκλικεν ἠδη ἡ ἡμερα . και εἰσηλθεν του μειναι συν αὐτοις . και |
| εἰναι δοκουσαι κατεσκευαζοντο , καλουμεναι κοτταβιδες . προς δε τουτοις οἰκοι κατεσκευαζοντο κυκλοτερεις , ἱνα παντες εἰς το μεσον του | , οὐκ ἐστιν θανατος , οὐκ ἐστιν νυξ ἀλλα παντα ἡμερα . καθως προειρηκα : και ἀλλα προβατα ἐχω , |
| φρονουντων τα των πολλων ἀνθρωπων ἰδων ἐργα και τας ὑπερβαλλουσας σπουδας , αἱς ἠ προς ἀργυρισμον ἠ δοξαν ἠ την | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| ὡρισμενης ὡρας ἡκουσης . ἰδοις δ ' ἀν και τας σπουδας τας περι τινα μεχρι των ὑπνων ἐπακολουθουσας : ὁ | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| ἐβοηθει τοις Περσαις τα τοξα . πας δε στρατος ἀπωλλυτο δαμασθεις ἐν προσβολαις ναϊοις και δια νηων γινομεναις , ἠτοι | Ὁ οὐρανος μοι θρονος , ἡ δε γη ὑποποδιον των ποδων μου : ποιον οἰκον οἰκοδομησετε μοι , λεγει κυριος |
| ὀφρα τα μεν τ ' ἐρυγῃσι τα δ ' ἑψητοισι δαμασθεις ἀλθησῃ ὑδατεσσιν ὁτ ' ἰκμηνῃ δεμας ἱδρως . και | : μητε ἐν τῃ γῃ , ὁτι ὑποποδιον ἐστιν των ποδων αὐτου : μητε εἰς Ἱεροσολυμα , ὁτι πολις ἐστιν |
| , ὡς εἰκος , ἐπειρατο , ἠν αὐτῳ και το μειδιαμα φοβερον και οἱον ἀνιασαι μαλλον ὁρωσαν ἠπερ εὐφραναι . | περι ἐμαυτου , ἡ μαρτυρια μου οὐκ ἐστιν ἀληθης : ἀλλος ἐστιν ὁ μαρτυρων περι ἐμου , και οἰδα ὁτι |
| τεκειν ὑπο δροσῳ ἐαρινῃ οἰδεν , ἐρυθημα τε ὡραιον και μειδιαμα ἡδιστον . γυναιον ἐκ Συριας καθημαξευμενον ὑπο παντος του | . εἰ τα ἐργα μη ἐποιησα ἐν αὐτοις ἁ οὐδεις ἀλλος ἐποιησεν , ἁμαρτιαν οὐκ εἰχοσαν : νυν δε και |
| τα παρ ' ἀμφοτερων . 〚 ἐπει δε της νομοθεσιας ἐμνησθημεν , οὐκ ἀνοικειον εἰναι της ὑποκειμενης ἱστοριας 〛 νομιζομεν | τους ποδας αὐτου και ἐξεψυξεν : εἰσελθοντες δε οἱ νεανισκοι εὑρον αὐτην νεκραν , και ἐξενεγκαντες ἐθαψαν προς τον ἀνδρα |
| σκοπου ὁρατιζομεν . ἐλαιου τοιγαρουν ἐπιζητουντες οὐσιαν , δεοντως τουτων ἐμνησθημεν , ἱνα μη μονον ἐν τῳ παρ ' ἡμων | Ὁ κυριος αὐτου χρειαν ἐχει . ἀπελθοντες δε οἱ ἀπεσταλμενοι εὑρον καθως εἰπεν αὐτοις . λυοντων δε αὐτων τον πωλον |
| Σικυωνιος , ἀδελφος τε Καναχου και οὐ πολυ τα ἐς δοξαν ἐλασσουμενος . ἐφ ' ὁτῳ δε ὁ Θεογνητος πιτυος | λεγομενην Ὡραιαν του αἰτειν ἐλεημοσυνην παρα των εἰσπορευομενων εἰς το ἱερον : ὁς ἰδων Πετρον και Ἰωαννην μελλοντας εἰσιεναι εἰς |
| μη κατα τους ἡρωας , ἀλλα καθ ' Ὁμηρον εἰς δοξαν ἀφικτο τα ἀργυρεια , ἀρα μεμψαιτο τις ἀν την | ἐν τοις ὑψιστοις . Και εἰσηλθεν εἰς Ἱεροσολυμα εἰς το ἱερον : και περιβλεψαμενος παντα , ὀψιας ἠδη οὐσης της |
| ; δια ταυτας ὡς ἀχρηστον ταυτην παραδραμουμεθα και οὐδεποτε ὁλως παραληψομεθα , ἠ χρη ἀντιθεσθαι ταυταις παρατηρησεις τινας , δι | , ἱνα μη διψω μηδε διερχωμαι ἐνθαδε ἀντλειν . Λεγει αὐτῃ , Ὑπαγε φωνησον τον ἀνδρα σου και ἐλθε ἐνθαδε |
| παντα βοηθηματα συν ποσῳ μεγεθει νοειται , παντα τα βοηθηματα παραληψομεθα και ἀδιαφορησομεν , ὁπερ ἐστιν ἀλογωτατον . εἰ δε | : ὁταν ἐλθῃ ἐκεινος , ἀναγγελει ἡμιν ἁπαντα . λεγει αὐτῃ ὁ Ἰησους , Ἐγω εἰμι , ὁ λαλων σοι |
| , ὡν οἱ ἐπιφανεστατοι Παρμενιων και Φιλωτας . ιϚʹ . Στρατεια Ἀλεξανδρου εἰς τους Παροπανισαδας και τα πραχθεντα κατ ' | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| Ὡς Λακεδαιμονιοι στρατευσαντες εἰς την Ἀττικην τας κτησεις κατεφθειραν . Στρατεια Ἀθηναιων δευτερα ἐπι τους Ποτιδαιατας . Στρατεια Λακεδαιμονιων εἰς | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| την Ἀμιλκα δυναμιν ὑπερβηναι . και ἐστρατευσεν ἑξακισμυριους , ἱππεις ὀκτακισχιλιους , ἐλεφαντας διακοσιους . ὑπο δε οἰκετου ἐπιβουλευθεις ἐσφαγη | ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ σκηνη του θεου μετα των ἀνθρωπων |
| πεζους μεν πλειους των δισμυριων ὀκτακισχιλιων , ἱππεις δ ' ὀκτακισχιλιους πεντακοσιους , ἐλεφαντας δε ἑξηκοντα πεντε . Διηλλαγμεναις δ | και οἱ το βαπτισμα λαβοντες τι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : τοτε ἐρωτηθησεται το γενος των Χριστιανων , |
| δια το μη ἐχειν την μητραν ἐπ ' εὐθειας . Γυναικα γεννησασαν θηλεα βρεφη πρωτως βουλομενοι σημηναι , ταυρον ἐπι | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| του βιου σωτηρια . Γυναικος ἐσθλης ἐπιτυχειν οὐ ῥᾳδιον . Γυναικα θαττειν κρεισσον ἐστιν ἠ γαμειν . Γραμματα μαθειν δει | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| . Τελοϲ του ἑκτου λογου . Πιναξ των κεφαλαιων του ἑβδομου λογου . α Περι φυϲεωϲ ὀφθαλμων β Ποϲα και | κραζει , και σπαρασσει αὐτον μετα ἀφρου και μογις ἀποχωρει ἀπ ' αὐτου συντριβον αὐτον : και ἐδεηθην των μαθητων |
| και τον μεν του μεγιστου ποικιλον , τον δε του ἑβδομου λαμπροτατον , τον δε του ὀγδοου το χρωμα ἀπο | ἀνεσιν μεθ ' ἡμων ἐν τῃ ἀποκαλυψει του κυριου Ἰησου ἀπ ' οὐρανου μετ ' ἀγγελων δυναμεως αὐτου ἐν πυρι |
| τῳ λιμῳ . διεκαρτερει δ ' ὁμως ὁ Μιθριδατης , ἐλπιζων ἐτι την Κυζικον αἱρησειν τοις χωμασι τοις ἀπο του | και σκηνωσει μετ ' αὐτων , και αὐτοι λαοι αὐτου ἐσονται , και αὐτος ὁ θεος μετ ' αὐτων ἐσται |
| δανειον δια την του δανεισαμενου ἐπιεικειαν , ὁ δ ' ἐλπιζων , μαλλον δ ' ἀκριβως εἰδως , ὡς οὐ | πληρωθησεται , και παν ὀρος και βουνος ταπεινωθησεται , και ἐσονται τα σκολια εἰς εὐθειαν και αἱ τραχειαι εἰς ὁδους |
| και τα δημηγορικα . τον αὐτον δε τροπον και τας ἀπαγγελιας συναψομεν τῳ προοιμιῳ ἠ παρα τα μερη πιστας και | σχισθησεται ἡ γη και ἀποκαλυφθησονται παντα τα κριτηρια ἐπι προσωπου πασης της γης . και ὁταν ἀνοιξῃ την ἑκτην σφραγιδα |
| μεν ἱστοριαν παραδιδωσι , το δε ὑπτιον και ἀνειμενον της ἀπαγγελιας σοι οὐκ ἐπιτηδειον . . Π . ἰδ . | ἐθνη ἐλπιουσιν . ὁ δε θεος της ἐλπιδος πληρωσαι ὑμας πασης χαρας και εἰρηνης ἐν τῳ πιστευειν , εἰς το |
| . ἐαν τυφθωμεν ἐαν τυφθητε ἐαν τυφθωϲι Μεϲου ἀοριϲτου και μελλοντοϲ αʹ Ἑν . ἐαν τυψωμαι τυψῃ τυψηται Δυ . | ποσῳ οὐν διαφερει ἀνθρωπος προβατου . ὡστε ἐξεστιν τοις σαββασιν καλως ποιειν . τοτε λεγει τῳ ἀνθρωπῳ , Ἐκτεινον σου |
| Δυ . τυψαϲθον τυψαϲθων Πληθ . τυψαϲθε τυψαϲθωϲαν Ἀοριϲτου και μελλοντοϲ βʹ Ἑν . τυπηθι τυπητω Δυ . τυπητον τυπητων | ἐστε . Ἀπεκριθησαν οἱ Ἰουδαιοι και εἰπαν αὐτῳ , Οὐ καλως λεγομεν ἡμεις ὁτι Σαμαριτης εἰ συ και δαιμονιον ἐχεις |
| , και δη και την ζητουμενην νυν πολιτικην και την ῥηθεισαν ὑφαντικην ἀφανιουμεν ; ἁπασαι γαρ αἱ τοιαυται που το | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| ἐπιστημη κατα διανοιαν . εἰ μεν οὐν κατα την πρωτην ῥηθεισαν γραφην ληψομεθα το ῥητον , ἐλλιπεστερον ἐσται , ὡς | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| το ἀγελαιαν εἰναι : τα γαρ ἐν τοις ὀρεσι διατριβοντα καθαρωτερα και ὑγιεινοτερα των ἀλλων . ἠ ἁγνης της ἀσινους | ὑψωθησῃ ; ἑως του ᾁδου καταβιβασθησῃ . Ὁ ἀκουων ὑμων ἐμου ἀκουει , και ὁ ἀθετων ὑμας ἐμε ἀθετει : |
| ζητων ἀντιστροφον ἐνταυθα προβεβληκεναι σκοπων ἀρα ἐστι τις ἑτερας ἀλλη καθαρωτερα ἐπιστημης ἐπιστημη , καθαπερ ἡδονης ἡδονη . Και μαλα | τῳ πατρι ἠ τῃ μητρι , Δωρον ὁ ἐαν ἐξ ἐμου ὠφεληθῃς , οὐ μη τιμησει τον πατερα αὐτου : |
| κενταυριου χυλος συν μελιτι ἐπιχριομενος , ἠ πενταδακτυλου φυλλα συν μελιτι ἐπιτιθεμενα . [ Προς ἀχλυν ὀφθαλμων . ] Κολοκυνθης | , ἀνοιξαι το βιβλιον και τας ἑπτα σφραγιδας αὐτου . Και εἰδον ἐν μεσῳ του θρονου και των τεσσαρων ζῳων |
| κεκομμενου και σεσησμενου ἐμπασσεσθαι μελικρατου κυαθοις ε ἠ ἑξ ἠ μελιτι ἀπεφθῳ ἀναλαμβανειν μετ ' ὀλιγου πεπερεως . της δε | γενος Δαυιδ , ὁ ἀστηρ ὁ λαμπρος ὁ πρωϊνος . Και το πνευμα και ἡ νυμφη λεγουσιν , Ἐρχου . |
| ἀναδειχθηναι . τουτο μεν δη ταυτῃ λελεχθω . προσηκει δε κἀκεινο λελογισθαι , ὁτι μονων ἀγαθων ἐστιν ὁ θεος αἰτιος | παραδοξα σημερον . Και μετα ταυτα ἐξηλθεν και ἐθεασατο τελωνην ὀνοματι Λευιν καθημενον ἐπι το τελωνιον , και εἰπεν αὐτῳ |
| ζῳοιϲ τε ἀλλοιϲ προαπολλυμενοιϲ , ὁταν ταυτα ἐνθυμηθῃϲ , προϲετι κἀκεινο ἐνθυμου , ποταπη μεν ἡ παρουϲα ὡρα , ποταπον | ἐλαλουμεν ταις συν - ελθουσαις γυναιξιν . και τις γυνη ὀνοματι Λυδια , πορφυροπωλις πολεως Θυατιρων σεβομενη τον θεον , |
| Ἐρινυες ] : εἰσι δε θεων ὑπηρεται και ἀνθρωπους [ κολαζουσι ] ? ? ? : ὁσαι δε εἰσιν ὁπωσπερ | κυριε : πρωτον δε ἐπιτρεψον μοι ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων |
| ἐπληξεν , οὐκ ἐξετασας ἀλλ ' ἀμελησας εἰδεναι , ἠδη κολαζουσι τον τοιουτον ὡς ἐξον αὐτῳ γνωναι ὁς ἠν παρεστως | και οἱ ἑξ ἀδελφοι οὑτοι , και εἰσηλθομεν εἰς τον οἰκον του ἀνδρος . ἀπηγγειλεν δε ἡμιν πως εἰδεν τον |
| το μελι : και σμυρναν την στακτην και ἀλλως ὡς βελτιστην τριψας λειην , διεσθαι του οἰνου του αὐτου παρεγχεοντα | ἐδυνατο ἀποκριθηναι αὐτῳ λογον , οὐδε ἐτολμησεν τις ἀπ ' ἐκεινης της ἡμερας ἐπερωτησαι αὐτον οὐκετι . Τοτε ὁ Ἰησους |
| ἱεραν οἱ ναυτιλλομενοι φασιν , καθιεναι , και ἐπι την βελτιστην ἀπονοιαν ὁρμησαντες , ἐτι τε και τολμαν και ἀμαθιαν | ὑστερεισθαι . και πορευθεις ἐκολληθη ἑνι των πολιτων της χωρας ἐκεινης , και ἐπεμψεν αὐτον εἰς τους ἀγρους αὐτου βοσκειν |
| μη μοι βαιων : κακος ἰχθυς . ΒΟΥΓΛΩΣΣΟΣ . ὁ Πυθαγορικος δε δι ' ἐγκρατειαν Ἀρχεστρατος φησιν : εἰτα λαβειν | νομου οὐ δικαιωθησεται πασα σαρξ ἐνωπιον αὐτου , δια γαρ νομου ἐπιγνωσις ἁμαρτιας . Νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου |
| νυκτι μιῃ . Γεγονασι δε Λυκωνες και ἀλλοι : πρωτος Πυθαγορικος , δευτερος αὐτος οὑτος , τριτος ἐπων ποιητης , | της ἁμαρτιας και του θανατου . το γαρ ἀδυνατον του νομου , ἐν ᾡ ἠσθενει δια της σαρκος , ὁ |
| ΔΛ , καθετοι δ ' ἠχθωσαν ἐπι μεν την ΓΖΘ ἐκβληθεισαν ἀπο των Η και Δ ἡ τε ΗΜ και | και ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω |
| ἀπο των Δ και Ν σημειων - ἐπι την ΑΘ ἐκβληθεισαν αἱ ΔΦ και ΝΧ . ἐπει τοινυν ἡ ΞΕ | λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : τουτο το βιβλιον ὁ ἑωρακας , γεγραμμενα εἰσιν τα ἐν τῳ οὐρανῳ |
| ἐξαιθριασαντες προσεπλεξαν τῳ κηριῳ και θειῳ : και οὑτως ἐκπυρωσαντες τελειοτητι και συμμετροις πυριαις , τουτεστιν λειωσεσιν ἠ ὀπτησεσιν ἀνελομενοι | ὁτι Ἠγγικεν ἡ βασιλεια των οὐρανων . ἀσθενουντας θεραπευετε , νεκρους ἐγειρετε , λεπρους καθαριζετε , δαιμονια ἐκβαλλετε : δωρεαν |
| ἀλογως δ ' ἀν οὐτε ἀπορησειεν οὐτε ἀξιωσειεν : ἐν τελειοτητι μεν γαρ τινι το σπερμοφυειν και των ζωων ὁσων | θεῳ . οὑτως και ὑμεις λογιζεσθε ἑαυτους [ εἰναι ] νεκρους μεν τῃ ἁμαρτιᾳ ζωντας δε τῳ θεῳ ἐν Χριστῳ |
| θεου ταυτης , ἐν ᾡ τοπῳ την γενεσιν αὐτης ὑπαρξαι μυθολογουσι . λεγουσι δε και τους γαμους του τε Διος | τῳ ἱερῳ , και ἐθεραπευσεν αὐτους . ἰδοντες δε οἱ ἀρχιερεις και οἱ γραμματεις τα θαυμασια ἁ ἐποιησεν και τους |
| χασμα καταγειον προς την ἀρκτον νενευκος , δι ' οὑ μυθολογουσι τον Πλουτωνα μεθ ' ἁρματος ἐπελθοντα ποιησασθαι την ἁρπαγην | πασα Ἱεροσολυμα μετ ' αὐτου , και συναγαγων παντας τους ἀρχιερεις και γραμματεις του λαου ἐπυνθανετο παρ ' αὐτων που |
| τριτῳ δε ἐτεϊ Ἀθηναιοι ἑκατον μνεων , τεταρτῳ δε ἐτεϊ Πολυκρατης δυων ταλαντων . Οὑτω μεν ἀπικετο ἐς την Σαμον | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| Σαμιῳ . Ὁ δε ἡσθη τῳ δωρῳ , και ἐρᾳ Πολυκρατης Σμερδιου , και αὐτῳ συνερᾳ ὁ Τηϊος ποιητης Ἀνακρεων | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| πολλοι προς την κληρουχιαν Ἑλληνες ἀπηντησαν : τελος δε οἰκητορες ἀπεδειχθησαν εἰς μεν την Συρακοσιαν την * ἀδιαιρετον τετρακισμυριοι , | Παυλῳ εἰσηλθεν προς αὐτους και ἐπι σαββατα τρια διελεξατο αὐτοις ἀπο των γραφων , διανοιγων και παρατιθεμενος ὁτι τον Χριστον |
| γαρ τοις ὑμνοις και φορμιγγες , δι ' οὑς και ἀπεδειχθησαν : ἠ οἱ ἀνασσομενοι ὑπο φορμιγγων ὑμνοι : προτερον | ἐπι την τελειοτητα φερωμεθα , μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι μετανοιας ἀπο νεκρων ἐργων , και πιστεως ἐπι θεον , βαπτισμων |
| , διοτι κατα μετοικου ποτε ξενιας ἐπηνεγκου γραφην , και ἐλπιζεις δια τουτο δυνασθαι και δημηγορειν . ΓΘ το δε | τοις ἀσθενεσιν ἀσθενης , ἱνα τους ἀσθενεις κερδησω : τοις πασιν γεγονα παντα , ἱνα παντως τινας σωσω . παντα |
| ἐκεινων μεν οὐν ἠν λαβω , φανουμαι σοι τοιουτος οἱον ἐλπιζεις : των ἀρκτων δε ἡμιν ἡ πολις ὑμων μεταδοτω | ἀρχη , πρωτοτοκος ἐκ των νεκρων , ἱνα γενηται ἐν πασιν αὐτος πρωτευων , ὁτι ἐν αὐτῳ εὐδοκησεν παν το |
| γαρ ταυταις ταις ἐννοιαις κεχρημενους τους ἀνθρωπους , καθως αὐτος ἐτυμολογει , τα ὀνοματα τεθεισθαι τα ἐκκειμενα δοξαζοντας το παντα | τε και Ἑλληνας παντας ὑφ ' ἁμαρτιαν εἰναι , καθως γεγραπται ὁτι Οὐκ ἐστιν δικαιος οὐδε εἱς , οὐκ ἐστιν |
| τας ὀψεις ὀχλειν και λυπειν . οὑτως Ἡρακλειδης ὁ Ποντικος ἐτυμολογει . Ἀητης , ὁ ἀνεμος , παρα το ἀειν | υἱος εἰ του θεου , βαλε σεαυτον ἐντευθεν κατω : γεγραπται γαρ ὁτι Τοις ἀγγελοις αὐτου ἐντελειται περι σου του |
| παρακειμενων νευρων τε και μυων ὀδυναι ἰϲχυραι και ϲπαϲμοι και πυρετοι ὀξειϲ ἐπιγινονται , μαλιϲτα ἐπι ἀγκωνων και γονατων και | θησαυριζων ὁ τι ἐαν εὐοδωται , ἱνα μη ὁταν ἐλθω τοτε λογειαι γινωνται . ὁταν δε παραγενωμαι , οὑς ἐαν |
| ἑλκει ἐκ των πιμελων , ἀφ ' ὡν οἱ τε πυρετοι και αἱ διψαι αἰρονται . γιγνονται μεν οὐν δια | καμψει παν γονυ ἐπουρανιων και ἐπιγειων και καταχθονιων : και τοτε μεινῃ ὁ οὐρανος κενος και κατελθω ἐπι της γης |
| τοις κολοιοις δε δια την φυσικην φιλοστοργιαν , καιπερ τοσουτον πανουργιᾳ διαφερουσιν , ὁμως ὁταν ἐλαιου κρατηρ τεθῃ πληρης , | , ἀλλα και δι ' ἡμας οἱς μελλει λογιζεσθαι , τοις πιστευουσιν ἐπι τον ἐγειραντα Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἐκ |
| των ἰσχυροτερων γεγονεναι κρειττων . οὐ μην ἠδυνηθη γε τῃ πανουργιᾳ κατασοφισασθαι την ἐκ της πεπρωμενης ἀναγκην , ἀλλα ποιητης | λεγω ὑμιν ὁτι χαιρει ἐπ ' αὐτῳ μαλλον ἠ ἐπι τοις ἐνενηκοντα ἐννεα τοις μη πεπλανημενοις . οὑτως οὐκ ἐστιν |
| τεθνεωτων τιναϲ οὐτε των ἁλοντων οὐδενα ἐλυϲατο . δια τουτων κεφαλαιωδως ἀναμιμνῃσκει των παρ ' ὁλην την κατηγοριαν εἰρημενων κατ | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| ἐχει κεφαλαιωδη των ζητηματων ἁπαντων και ἀναμνησιν των προηγουμενων ἀποδειξεων κεφαλαιωδως και των ἀναγκαιων , ἡ δε μεταξυ γιγνομενη ἀναμνησιν | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| ἠσαν , ἐστ ' ἀν ἐν τῃ γῃ , ᾑ ἐγεννηθησαν , ἐμαχοντο . συμμαχουντος δε Ἡρακλεος Διι και τουτους | κλινην και ὑπαγε εἰς τον οἰκον σου . και ἐγερθεις ἀπηλθεν εἰς τον οἰκον αὐτου . ἰδοντες δε οἱ ὀχλοι |
| αἱ και τον ἐχοντα ταυτας , μεθ ' οὑ και ἐγεννηθησαν , κατελιπον ; „ ὁτι μηδεις λυπεισθω ἐπι συμφορᾳ | μνημειον , και παρακυψας βλεπει τα ὀθονια μονα : και ἀπηλθεν προς ἑαυτον θαυμαζων το γεγονος . Και ἰδου δυο |
| ἐγω , τι νυ πρωτα , τι δ ' ὑστατον ἀχνυμενη κηρ κωκυσω πολεεσσι περιπληθουσα κακοισιν , υἱεας ἠ ποσιν | μαχαιρα ; καθως γεγραπται ὁτι Ἑνεκεν σου θανατουμεθα ὁλην την ἡμεραν , ἐλογισθημεν ὡς προβατα σφαγης . ἀλλ ' ἐν |
| ἐσσυμενως , ἡ δ ' ἀγριον ἠτορ ἐχουσα ἐντροπαλιζομενη ἀναχαζεται ἀχνυμενη κηρ : ὡς ἡ γ ' εὐρεος ἱππου ἀπεσσυτο | πνευμα το ἁγιον του θεου , ἐν ᾡ ἐσφραγισθητε εἰς ἡμεραν ἀπολυτρωσεως . πασα πικρια και θυμος και ὀργη και |
| το στρατοπεδον , ἀποβεβληκως των ἱππων τους πλειους κατα την ὁδοιποριαν : διετεινε γαρ ἑξ ἡμεραις ἀπο Μαλου σταθμους εἰκοσι | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
| δε ταυτα των δυναμεων εἰς ἀλλην χωραν ἐμβαλουσων και την ὁδοιποριαν ποιουμενων δια τοπων καταδενδρων και τραχεων ἀφνω συνεμιξαν ἀλληλοις | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
| : ὁ δε τοπος κοιλος και ἐφυδρος : ἐν τε Φιλιπποις προτερον μεν μαλλον ἐξεπηγνυντο , νυν δ ' ἐπει | τῃ ἁμαρτιᾳ , ἀλλα παραστησατε ἑαυτους τῳ θεῳ ὡσει ἐκ νεκρων ζωντας και τα μελη ὑμων ὁπλα δικαιοσυνης τῳ θεῳ |
| μη ῥᾳδιως ἀν περιλαβειν τετταρας ἀνδρας . ἡ δε ἐν Φιλιπποις ἰτεα περιεκοπη μεν τους ἀκρεμονας , οὐ μην παρεπελεκηθη | νεκρων ἐγηγερται , πως λεγουσιν ἐν ὑμιν τινες ὁτι ἀναστασις νεκρων οὐκ ἐστιν ; εἰ δε ἀναστασις νεκρων οὐκ ἐστιν |
| τους ἐμπορους ταχυ τοις τε βιοις ἀνεδραμον και ταις δοξαις ηὐξηθησαν . μετα δε ταυτην την νησον ἐστιν ἑτερα την | των ἐθνων , ὁ λαος ὁ καθημενος ἐν σκοτει φως εἰδεν μεγα , και τοις καθημενοις ἐν χωρᾳ και σκιᾳ |
| [ ] ἀρξαμενος ἀφ ' οἱων πραγματων μετα τα Περσικα ηὐξηθησαν οἱ Ἀθηναιοι , ἀλλα παλιν ἐπι τας κοινας αἰτιας | εἰναι ; λεγει αὐτῳ Φιλιππος , Ἐρχου και ἰδε . εἰδεν ὁ Ἰησους τον Ναθαναηλ ἐρχομενον προς αὐτον και λεγει |
| ἐπι δε του ἀπολογουμενου ἀπελογησατο , ἀπελυθη ὡς Ἀντιφων , ἀπεφυγεν , ἀπελυσατο τας αἰτιας : κἀκεινος μεν ἀπεφηνεν ὑπαιτιον | και ἐγενετο ἐν τῳ σπειρειν ὁ μεν ἐπεσεν παρα την ὁδον , και ἠλθεν τα πετεινα και κατεφαγεν αὐτο . |
| ἀλλ ' ὡς ἠδη ποτε και προτερον ἑτερος τοιαυτα γραψας ἀπεφυγεν . Ἐφ ' ᾡ και νυνι μεγα φρονειν ἀκουω | ἐν τῃ καρδιᾳ αὐτου : οὑτος ἐστιν ὁ παρα την ὁδον σπαρεις . ὁ δε ἐπι τα πετρωδη σπαρεις , |
| δε ἐπι την θηραν του Καλυδωνιου καπρου ἐλθων , Εὐρυτῳ ἐντυγχανει και κτεινει τουτον ἀκων . Παλιν οὐν ὁ Πηλευς | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| ὑποστρεφῃ , ἐπι τα ὑψηλοτερα του κοσμου ἀνατρεχων ἀει κυκλοις ἐντυγχανει μειζονα του χειμερινου τμηματα ὑπερ γης ἐχουσι : και | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| Ἐπικουρος , ᾡ συνηκμασεν ὁ Μενανδρος . οὑτοι δε οἱ Ἐπικουρειοι και μεχρι των οὐρανιων ἱστων την προνοιαν , ἱνα | δε ἐγενετο ἐπι ἐτη δυο , ὡστε παντας τους κατοικουντας την Ἀσιαν ἀκουσαι τον λογον του κυριου , Ἰουδαιους τε |
| λεκτων , και οὐχ οἱ ἑτεροδοξοι μονον , οἱον οἱ Ἐπικουρειοι , ἀλλα και οἱ Στωικοι , ὡς οἱ περι | ἐαν μη πυγμῃ νιψωνται τας χειρας οὐκ ἐσθιουσιν , κρατουντες την παραδοσιν των πρεσβυτερων , και ἀπ ' ἀγορας ἐαν |
| : σκληρον γαρ ἐστι το κεντρον , το προς την ἀφροδιτην αἰδοιον , οἱονει ὀστουν οὐχ ὑπεικον , οὐδε καμπτομενον | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| δηλοι , πενητι δε καματον . Βαλανος ἁλλομενος δουλῳ εἰς ἀφροδιτην ἐλθειν δηλοι . Ἀκρωμος ἁλλομενος ἡδονην τινα πιστευεται σημαινειν | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| δη τινων φιλων , εἰσελθοντα δε παρακαθεζεσθαι μοι ἐπι της κλινης οὑτωσι κατακειμενῳ . φαναι οὐν προς αὐτον ὁτι ἀσιτοιην | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| ; Σχολαστικος μετα του πατρος καθευδων , ἀνισταμενος ἐπι της κλινης νυκτος ἐτρωγε σταφυλας ὑπερανω κρεμαμενας . του δε πατρος | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| τε και αἰτιας και των ἀρχων ὁ θεος ἐξηγειται , σπουδαστεον ἐν τουτῳ μαλιστα ἐκεινην την ἐπιστημην κτησασθαι , δι | οὐν πληρωθωσιν αἱ γραφαι ὁτι οὑτως δει γενεσθαι ; Ἐν ἐκεινῃ τῃ ὡρᾳ εἰπεν ὁ Ἰησους τοις ὀχλοις , Ὡς |
| εἰ δε ἐν τουτῳ μαλιστα ἐστιν ἡ ὀντως εὐδαιμονια , σπουδαστεον περι αὐτην , εἰπερ ὀντως βουλομεθα μακαριοι εἰναι . | τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και παραλαβων αὐτους ἐν ἐκεινῃ τῃ ὡρᾳ της νυκτος ἐλουσεν ἀπο των πληγων , |
| οὑτως ἐχει , και τοδε : τοισι γαρ βουσι τοτε ἐκπιπτουσι μαλλον οἱ μηροι ἐκ της κοτυλης , ἡνικα ἀν | τον λαον αὐτου ἀπο των ἁμαρτιων αὐτων . Τουτο δε ὁλον γεγονεν ἱνα πληρωθῃ το ῥηθεν ὑπο κυριου δια του |
| δε των Ἀθηναιων αἱ μεν μαλιστα ὁρμησασαι τρεις διαφθειρονται και ἐκπιπτουσι προς την πολιν των Χιων , και ἀνδρες οἱ | ἱνα μη λυθῃ ὁ νομος Μωϋσεως , ἐμοι χολατε ὁτι ὁλον ἀνθρωπον ὑγιη ἐποιησα ἐν σαββατῳ ; μη κρινετε κατ |
| μεν ἀδελφοι ὠσιν ὁμοπατορες : και ἐαν παιδες ἐξ ἀδελφων γνησιοι , την του πατρος μοιραν λαγχανειν : ἐαν δε | γαρ ἐστιν δικαιον . τιμα τον πατερα σου και την μητερα , ἡτις ἐστιν ἐντολη πρωτη ἐν ἐπαγγελιᾳ , ἱνα |
| ἐπιλεκτους σχολας συγγραψας : και Ὠριων και ἀλλοι οὑς οἱ γνησιοι Ἐπικουρειοι σοφιστας ἀποκαλουσιν . Ἠσαν δε και ἀλλοι Ἐπικουροι | ἐν Αἰγυπτῳ λεγων , Ἐγερθεις παραλαβε το παιδιον και την μητερα αὐτου και πορευου εἰς γην Ἰσραηλ , τεθνηκασιν γαρ |
| και τους ἀλλους ἁπαντας , ὁσοι τε μελαγχολικοι και ὁσοι φλεγματωδεις εἰσι και σπλαγχνων φλεγμονης ἐκγονοι : και γαρ οὐν | ἀμετακινητοι , περισσευοντες ἐν τῳ ἐργῳ του κυριου παντοτε , εἰδοτες ὁτι ὁ κοπος ὑμων οὐκ ἐστιν κενος ἐν κυριῳ |
| οὐδ ' ἐκφυσαν ἠ πινειν ψυχρον . γινονται δε και φλεγματωδεις ἐμετοι . και ὁσα δια γαστρος ἐκκενουται , ψυχροτερα | τινα ] καταπιειν : ᾡ ἀντιστητε στερεοι τῃ πιστει , εἰδοτες τα αὐτα των παθηματων τῃ ἐν [ τῳ ] |
| αἱ ποιοτητες : και ἐπι μεν των ἀσθενουντων , καλως παραιτουμεθα τας των δοκουντων ἐπ ' ὠφελειᾳ διδοσθαι φαρμακων ποσεις | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| και θρομβια μεταξυ αὐτων . Ἐφ ' ὡν τον ἐμετον παραιτουμεθα , των θρομβων μαλλον ἐν τῳ στομαχῳ σφηνουμενων , | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| και διαγωγαν καταρχα ὑβριος και ὀλεθρω ῥιζουται τοις ἀνθρωποις . ἀναγκα γαρ τως πολλα ἐχοντας τετυφωσθαι πρατον , τετυφωμε - | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| , ἀλλα ὁ τις ἀνθρωπος ἐπιδεχεται . και γαρ ποιον ἀναγκα και παλιν ποσον και ποτι τι πως ἐχεν τον | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| των Γαδειρων . στειχουσι ἐρχονται . Μετα : εἰς . λυσσαν : συνουσιαν , την πυρωσιν . οἰστρησωσι : ἐπιθυμησωσι | . ὡς δε ἐβαπτισθη και ὁ οἰκος αὐτης , παρεκαλεσεν λεγουσα , Εἰ κεκρικατε με πιστην τῳ κυριῳ εἰναι , |
| γυναικεια . μη βαυζε , μηδε ἀγριαινου την κυνικην προβαλλομενος λυσσαν των ὑπο κυνα οὐσων ἡμερων , δεον αἰκαλλειν μαλλον | ἐξω ἐν τῃ αὐλῃ : και προσηλθεν αὐτῳ μια παιδισκη λεγουσα , Και συ ἠσθα μετα Ἰησου του Γαλιλαιου . |
| ἐμον θειον οὑτοι ἀπεκτειναν και μισθον ἐλαβον , οἱ οὐκ ἐδυνηθησαν ἐμης νοσου λογον εἰπειν , οὐδε ἐξ ἐπομβριας πως | ὁ γεωργος ἐστιν . παν κλημα ἐν ἐμοι μη φερον καρπον , αἰρει αὐτο , και παν το καρπον φερον |
| : ἠτοι ἀριθμῳ , ἠ ἀντι του πολλακις . ὁσοι ἐδυνηθησαν ἐν γῃ και ἐν Ἁιδῃ . . . . | . οὐχ ὁτι ἐπιζητω το δομα , ἀλλα ἐπιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εἰς λογον ὑμων . ἀπεχω δε παντα |
| ὡστε παν εἰδεναι το στρατοπεδον . τουτου και οἱ ἑταιροι ὑπερβαλλουσῃ τροφῃ ἐχρησαντο . ὡν εἱς ὠν ὁ Ἁγνων χρυσους | , Ἀκουετε και συνιετε : οὐ το εἰσερχομενον εἰς το στομα κοινοι τον ἀνθρωπον , ἀλλα το ἐκπορευομενον ἐκ του |
| κατηγορειτο πορνοβοσκος ὠν ἑταιρας : ἀλλοι δε , ἐπι των ὑπερβαλλουσῃ πονηριᾳ χρωμενων . Ζευς κατειδε χρονιος εἰς τας διφθερας | ῥηθεν δια του προφητου λεγοντος , Ἀνοιξω ἐν παραβολαις το στομα μου , ἐρευξομαι κεκρυμμενα ἀπο καταβολης [ κοσμου ] |
| τα βελτιστ ' οὐχι πειθομενης αὐτῳ βουλης : ἀν δε σιωπαν , πως οὐκ ἀδικει , εἰ , παρον ἐξαμαρτανειν | ἑαυτους ἁγνους εἰναι τῳ πραγματι . ἀρα εἰ και ἐγραψα ὑμιν , οὐχ ἑνεκεν του ἀδικησαντος , οὐδε ἑνεκεν του |
| πως , παρ ' ᾡ ἐμαθες λαλειν , παρα τουτῳ σιωπαν οὐκ ἐμαθες „ ; Ὁ αὐτος σκυτοτομου τινος ἐν | μετα ταυτα μη ἐχοντων περισσοτερον τι ποιησαι . ὑποδειξω δε ὑμιν τινα φοβηθητε : φοβηθητε τον μετα το ἀποκτειναι ἐχοντα |
| τριαδων και ἑξης ἀκολουθως . ἐκ δε των πλασθεντων διπλασιων τριπλασιοι , πρωτοι παλιν ἐκ πρωτων και συνεχεις ἐκ συνεχων | πλοιου και χαλασαντων την σκαφην εἰς την θαλασσαν προφασει ὡς ἐκ πρῳρης ἀγκυρας μελλοντων ἐκτεινειν , εἰπεν ὁ Παυλος τῳ |
| το βαθος και την ὑποτεινουσαν . ἐκ μεν γαρ διπλασιων τριπλασιοι τε και ἡμιολιοι φυσονται , ἐκ δε τριπλασιων τετραπλασιοι | ὁ θεος τα ῥηματα του θεου λαλει , οὐ γαρ ἐκ μετρου διδωσιν το πνευμα . ὁ πατηρ ἀγαπᾳ τον |
| ὁ παραφραστης της ἐναντιας ἐγενετο δοξης της και τῳ Ἀριστοτελει δοκουσης . τουτοις οὐν τοις δυο , τῳ τε Μαξιμῳ | οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων . τις δε ἐξ ὑμων |
| των ἀπολογουμενων , το ἀξιοπιστον της κατηγοριας ἐκ της παλαι δοκουσης φιλιας προειληφοτες , οὐδε τουτο λογιζομενοι , ὁτι πολλαι | ὁτι κριματα ἐχετε μεθ ' ἑαυτων : δια τι οὐχι μαλλον ἀδικεισθε ; δια τι οὐχι μαλλον ἀποστερεισθε ; ἀλλα |
| κεχωρισμενος και καθ ' αὑτο ὑπαρχων , ὡς ἐδοκει τοις Πυθαγορειοις τε και Πλατωνι , εἰ μη εἰη το ἑν | ; λεγει ἐκεινος , Οὐκ εἰμι . εἱστηκεισαν δε οἱ δουλοι και οἱ ὑπηρεται ἀνθρακιαν πεποιηκοτες , ὁτι ψυχος ἠν |
| , ἐπειδη διαφερουσιν ἀλληλων . ὡστε ἐνταυθα φαινεται ἑπομενος τοις Πυθαγορειοις και τῳ Πλατωνι : κἀκεινοι γαρ φασιν ὁτι ἑτερος | ἀλλα ἐκτρεφετε αὐτα ἐν παιδειᾳ και νουθεσιᾳ κυριου . Οἱ δουλοι , ὑπακουετε τοις κατα σαρκα κυριοις μετα φοβου και |
| ἑαυτων κακιας , και μαλιστ ' ἐαν ὠσι χολωδεις και μελαγχολικοι , τους δε φλεγματικους λεπτυναι , ἐαν σοι παχεις | μαθητας αὐτου . εἰπεν δε αὐτοις , Ὁταν προσευχησθε , λεγετε , Πατερ , ἁγιασθητω το ὀνομα σου : ἐλθετω |
| τριταιος . μγʹ . Οἱ μελαγχολικοι ἐπιληπτοι και οἱ ἐπιληπτοι μελαγχολικοι εἰωθασι γιγνεσθαι ὡς ἐπι το πουλυ . τουτεων δε | ἀναθεματιζειν και ὀμνυναι ὁτι Οὐκ οἰδα τον ἀνθρωπον τουτον ὁν λεγετε . και εὐθυς ἐκ δευτερου ἀλεκτωρ ἐφωνησεν . και |
| ' οὑ τα ἐπιτηδεια ἑξει . Τῳ δε Ἁβροκομῃ ἐν Συρακουσαις ὡς χρονος πολυς ἐγενετο , ἀθυμια ἐμπιπτει και ἀπορια | ἡμεις δε παντες ἀνακεκαλυμμενῳ προσωπῳ την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αὐτην εἰκονα μεταμορφουμεθα ἀπο δοξης εἰς δοξαν , καθαπερ ἀπο |
| και ὁσων δεοι παρασκευασωνται ὡς ἐς το ἐαρ ἐπιχειρησοντες ταις Συρακουσαις . Και οἱ μεν ταυτῃ τῃ γνωμῃ ἀπεπλευσαν ἐς | Και οἱ ἐμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν ἐπ ' αὐτην , ὁτι τον γομον αὐτων οὐδεις ἀγοραζει οὐκετι , |
| το οὐλον σωμα θεραπευειν παντα , ὁκοιης ἀν δοκεῃ δεεσθαι θεραπειης , ἠν τε σοι δοκεῃ ἐξ ἁπαντος του σωματος | ἐμνησθημεν ὁτι ἐκεινος ὁ πλανος εἰπεν ἐτι ζων , Μετα τρεις ἡμερας ἐγειρομαι . κελευσον οὐν ἀσφαλισθηναι τον ταφον ἑως |
| δε χρη παρα τον ἀνδρα , ὁταν τα ὑπο της θεραπειης καλως ἐχῃ , ληγοντων ἠ ἀρχομενων των ἐπιμηνιων : | ἐστιν των δωδεκα φυλων υἱων Ἰσραηλ : ἀπο ἀνατολης πυλωνες τρεις , και ἀπο βορρα πυλωνες τρεις , και ἀπο |
| τινων μεν τυγχανει του ὀντος , ἐπι δε των πολλων ἀποτυγχανει . Οὐ μην οἱ γε θεοπεμπτοι καλουμενοι ὀνειροι τουτον | . της φιλοξενιας μη ἐπιλανθανεσθε , δια ταυτης γαρ ἐλαθον τινες ξενισαντες ἀγγελους . μιμνῃσκεσθε των δεσμιων ὡς συνδεδεμενοι , |
| παντα τελειοι , ἡ δε διψυχια μη καταπιστευουσα ἑαυτῃ παντων ἀποτυγχανει των ἐργων αὐτης ὡν πρασσει . βλεπεις οὐν , | τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ λαῳ . ἀνεστησαν δε τινες των ἐκ της συναγωγης της λεγομενης Λιβερτινων και Κυρηναιων |
| , ἡκων ἐπ ' αἰσχροις . ἐρχεται δ ' ἀνακτορων κρηπιδος ἐντος , ὡς παρος χρηστηριων εὐξαιτο Φοιβωι , τυγχανει | εἰσελευσονται εἰς την καταπαυσιν μου . Βλεπετε , ἀδελφοι , μηποτε ἐσται ἐν τινι ὑμων καρδια πονηρα ἀπιστιας ἐν τῳ |
| τους Αἰσχινου λογους και τουτων καθαπτεται ὡσπερει τινος ἀρχης και κρηπιδος και προς τουτους ἀποβλεπων την ὁλην κατηγοριαν ποιειται . | ἀπελθοντες συλλεξωμεν αὐτα ; ὁ δε φησιν , Οὐ , μηποτε συλλεγοντες τα ζιζανια ἐκριζωσητε ἁμα αὐτοις τον σιτον . |
| μεν οὐν και αὑτη ἡ πολις Λυκιακη ἐπι των ὁρων ἱδρυμενη των προς Παμφυλιαν , του δε κοινου των Λυκιων | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| τῃ ὁ Κιρφει πολις ἀρχαια Κιρρα , ἐπι τῃ θαλαττῃ ἱδρυμενη , ἀφ ' ἡς ἀναβασις εἰς Δελφους ὀγδοηκοντα που | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| κακοποιοι σκοπει ποτε ἀλλαξουσι τους τοπους και ἀντ ' αὐτων ἀγαθοποιοι εἰσελευσονται , και τοτε την ἐπανοδον ὑπονοητεον ἠ ὁτε | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| ἐαν οὐν κακοποιος τυχῃ , ἐτι χειρον . οἱ δε ἀγαθοποιοι ἀφαιρουντες τα αὐτα ἀπεργαζονται , ἐπι τουτοις δε και | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| στρατηγοι πολεως προς τους πολεμιους ; ποιοις δε συμμαχοις ἠ δορυφοροις ἐπι ταυτα χρησθαι δυνατον , εἰ μη γε τοις | . ἀναγκαιον οὐν ἡγησαμην παρακαλεσαι τους ἀδελφους ἱνα προελθωσιν εἰς ὑμας και προκαταρτισωσιν την προεπηγγελμενην εὐλογιαν ὑμων , ταυτην ἑτοιμην |
| ἐστι το ἀνελθειν εἰς την ἀκροπολιν , το μαχεσθαι τοις δορυφοροις , το ἀποσφαξαι τον τυραννον , ὁ δε συ | ἀληθη χαριν του θεου : εἰς ἡν στητε . Ἀσπαζεται ὑμας ἡ ἐν Βαβυλωνι συνεκλεκτη και Μαρκος ὁ υἱος μου |
| διοριζεται λεγων ὁτι Ἐν πολεμῳ , ἀγορῃ δε τ ' ἀμεινονες εἰσι και ἀλλοι . ἐχων οὐν ἐνεχυρον ὁ Ὀδυσσευς | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| ' ἐπισταμενος σαφα εἰπειν : ἡμεις τοι πατερων μεγ ' ἀμεινονες εὐχομεθ ' εἰναι : ἡμεις και Θηβης ἑδος εἱλομεν | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| , οἱ τε Ποσειδαωνος ὁρωμενοι ἠ Διος αὐτου ἀστερες ἀνθρωποισι τετυγμενα σημαινουσιν . Τῳ κεινων πεπονησο . Μελοι δε τοι | διεκρινεν μεταξυ ἡμων τε και αὐτων , τῃ πιστει καθαρισας τας καρδιας αὐτων . νυν οὐν τι πειραζετε τον θεον |
| ἀνα δρυμα , φαιδιμ ' Ὀδυσσευ : εὑρομεν ἐν βησσῃσι τετυγμενα δωματα καλα . ἐδει γαρ συμπλεξαι τῳ και : | αὐτου . τοτε ἠγερθησαν πασαι αἱ παρθενοι ἐκειναι και ἐκοσμησαν τας λαμπαδας ἑαυτων . αἱ δε μωραι ταις φρονιμοις εἰπαν |
| ταξιν , και ἐντευθεν βλαβην γινεσθαι . Εἰ δε συμβῃ αἰχμαλωσιαν αὐτους ἠ πραιδαν ἐπιφερεσθαι , εἰτε καθ ' ἑνος | ἐαν εἰ τι ἀν δωσῃ ἀνθρωπος , ἀπολαμβανει ἑκατον . ἐαν ἐνι ἀσθενης , τα δε κουφιζονται και τα ἐνενηκοντα |
| ' ἐποιησαμεν αὐτους ὑποσπονδους , και ἀπεδωκαμεν αὐτοις πασαν την αἰχμαλωσιαν . Και ᾠκοδομησα ἐγω την Θαμνα και ὁ πατηρ | ἀξια , ἐλθατω ἡ εἰρηνη ὑμων ἐπ ' αὐτην : ἐαν δε μη ᾐ ἀξια , ἡ εἰρηνη ὑμων προς |
| Πυθια και Δηλια : ἐπι των ταχεως ἀπολλυμενων . Φασι Πολυκρατην τον Σαμου τυραννον Πυθια και Δηλια ποιησαντα ἁμα ἐν | . διδαχαις ποικιλαις και ξεναις μη παραφερεσθε : καλον γαρ χαριτι βεβαιουσθαι την καρδιαν , οὐ βρωμασιν , ἐν οἱς |
| κἀν ἐκπεσῃ , μη ἀνεχομενον καθ ' ἡσυχιαν ζην ; Πολυκρατην μεν γαρ οὐδε το ἐξ Αἰγυπτου νουθετημα ἐπεισεν μη | Θαυμαζω ὁτι οὑτως ταχεως μετατιθεσθε ἀπο του καλεσαντος ὑμας ἐν χαριτι [ Χριστου ] εἰς ἑτερον εὐαγγελιον , ὁ οὐκ |
| νοσειν με κατα σε κριτην , ἐαν νοσημα ἐστι και παραφροσυνη και μανια το μισειν τους ἐμους ἐχθρους . . | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| , ἐμετος , και λειποψυχιη γινεται . Ἐπι αἱματος ῥυσει παραφροσυνη ἠ σπασμος , κακον . Ἐπι εἰλεῳ ἐμετος , | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
| κατα ἀλκην σωματος και θυμου τραχυτητα φλογοειδης ἠν , δευτεραγωνιστης τυγχανων Βαυδωνος . ἀλλως τε ἠν και προς σωφροσυνην πεπηγως | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| ἀρχας των Ἰχθυων , ὁπου κατα το περιγειον του ἐπικυκλου τυγχανων ὁ της Ἀφροδιτης ἀστηρ βορειοτερος ἐστιν του δια μεσων | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| δ ' οὐχ αὑτον τε και σε παλαι προς ταυτην ἐπανηγαγεν ἀπο τοσαυτης γλωττης , κατηγορησομεν , το τιμημα δε | στειραδυναμιν εἰς καταβολην σπερματος ἐλαβεν και παρα καιρον ἡλικιας , ἐπει πιστον ἡγησατο τον ἐπαγγειλαμενον : διο και ἀφ ' |
| . Δειξασα δε μοι τα τοσαυτα κἀμε τοις ἐπαινουσιν ἐκεινοις ἐπανηγαγεν αὐθις , οὐκετι την αὐτην ἐσθητα ἐκεινην ἐνδεδυκοτα ἡν | δε σε χρηστοτης θεου , ἐαν ἐπιμενῃς τῃ χρηστοτητι , ἐπει και συ ἐκκοπησῃ . κἀκεινοι δε , ἐαν μη |
| : εἰ αὐταρκειαν ἀσπαζῃ , φιλοσοφε , τι οὐ τους Πυθαγορικους ἐκεινους ζηλοις , περι ὡν φησιν Ἀντιφανης μεν ἐν | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| το δεχομενον αὐτην οὐκετι προσδιοριζουσιν , ὡσπερ ἐνδεχομενον κατα τους Πυθαγορικους μυθους , οἱς ἐκεινος μεν ἐχρητο πολιτικως , οὑτοι | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| την δυαδα , καλως ἐλαμβανετο ὁ Ἀριστοτελης : νυν δε συμβολικως λεγουσι την δυαδα ἀρχην των μεριστων παντων , ἐπειδη | εἰπεν , Ὁ θεος των πατερων ἡμων προεχειρισατο σε γνωναι το θελημα αὐτου και ἰδειν τον δικαιον και ἀκουσαι φωνην |
| εἰρηται ἐν τῃ Περι ψυχης πραγματειᾳ . παλιν ἡ εὐθεια συμβολικως λαμβανεται εἰς την ψυχην , δια το ποθεν ποι | ἐν τῃ προσευχῃ πιστευοντες λημψεσθε . Και ἐλθοντος αὐτου εἰς το ἱερον προσηλθον αὐτῳ διδασκοντι οἱ ἀρχιερεις και οἱ πρεσβυτεροι |
| ὁτι το μεν πρωτον ηὐδοκιμει Περικλης και οὐδεμιαν αἰσχραν δικην κατεψηφισαντο αὐτου Ἀθηναιοι , ἡνικα χειρους ἠσαν : ἐπειδη δε | , και ἐβαπτισεν αὐτον . ὁτε δε ἀνεβησαν ἐκ του ὑδατος , πνευμα κυριου ἡρπασεν τον Φιλιππον , και οὐκ |
| ὡν δ ' ἐδοξαν καταψηφιζεσθαι δυοιν , οὐδε τουτων ἀδικειν κατεψηφισαντο , ἀλλ ' ὡσπερ παιδες διδασκαλον αὐτοις ἠξιωσαν ὑποχωρησαι | εἰπεν ἡ γραφη , ποταμοι ἐκ της κοιλιας αὐτου ῥευσουσιν ὑδατος ζωντος . τουτο δε εἰπεν περι του πνευματος ὁ |
| κωνειον πιειν ἠ προδοντα την ναυν ὁτι ταχιστα των κακων ἀπαλλαγηναι : ἐπι ζημιας κεινται και προστιμηματος . Ὁ Κρης | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| προφασει μεν ἀλλοτε ἀλλῃ , το δε δη ἀληθες οὐτε ἀπαλλαγηναι της Καλλιροης δυναμενος οὐτε ἐπαγεσθαι θελων αὐτην : ἐμελλε | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| ! ] ? [ ! ! ! ! ] μη ἐχετωσαν ? μητε [ ] ἀρετης στεφανον ? [ ] | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| ἡ ΒΓΔ της ΑΒ ἐφαπτεσθω κατα το Β , και ἐχετωσαν ἀντεστραμμενα τα κυρτα , και συμπιπτετω πρωτον ἡ ΒΓΔ | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| , ἐχειν δε οἰκιας καλας και τα ἀλλα παντα θαυμαστως κατεσκευασμενα : και γαρ αὐ τα των τεχνων ἐργα δωρα | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
| παντοδαπα φιλοτεχνως τοις τε χρωμασι και τοις των τυπων ἀπομιμημασι κατεσκευασμενα : το δ ' ὁλον ἐπεποιητο κυνηγιον παντοιων θηριων | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
| χαιταισιν ἱσδει : [ Ἀστυμελοισα ] κατα στρατον [ ] μελημα δαμωι [ ] μαν ? ἑλοισα [ ] λεγω | ἐν πασῃ δυναμει και σημειοις και τερασιν ψευδους και ἐν πασῃ ἀπατῃ ἀδικιας τοις ἀπολλυμενοις , ἀνθ ' ὡν την |
| ἐν ἁλιξι θησεμεν ἐν και παλαιτεροις , νεαισιν τε παρθενοισι μελημα . και γαρ ἑτεροις ἑτερων ἐρωτες ἐκˈνιξαν φρενας : | πλουτος της χαριτος αὐτου , ἡς ἐπερισσευσεν εἰς ἡμας ἐν πασῃ σοφιᾳ και φρονησει γνωρισας ἡμιν το μυστηριον του θεληματος |
| τοις θεοις ὡστε και αὐτους ἀλληλους ἀποκτειναι : ἀπετυχον : ἀπαιδευτως : οὐτ ' ἐξοδον διδοντες : καθειρξαν αὐτον , | και βασιλευσουσιν ἐπι της γης . Και εἰδον , και ἠκουσα φωνην ἀγγελων πολλων κυκλῳ του θρονου και των ζῳων |
| σε καρδοπην εἰπειν , εἰπες ἀπαιδευτως καρδοπον . εὐηθικως : ἀπαιδευτως . ' καλεσας εὐηθικως ] εἰρηκας ἀνοητως . προαναφωνημα | , ἡτοιμασμενην ὡς νυμφην κεκοσμημενην τῳ ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ |
| και Κελτοι δισχιλιοι και ἱπποτοξοται Ἀραβες τε και Μηδοι και Παρθυαιοι τετρακισχιλιοι . συμμαχοι δε εἱποντο βασιλεες και τετραρχαι Γαλατων | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| διεμεινε . των μεν οὐν Μηδων και των Βαβυλωνιων ἐπαρχουσι Παρθυαιοι , των δ ' Ἀρμενιων οὐδ ' ἁπαξ : | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| το χρυσιον και τα ἐλεφαντινα σκευη και τα ἠλεκτρινα και κρυσταλλος και θυον και ἐβενος και ὁ των γυναικων κοσμος | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| λευκην : εἰ δ ' οὐκ ἐχεν ἐνδον ἐθειρας , κρυσταλλος κεν ἐην : ὁ δε χρυσολιθῳ δεμας ἀντην εἰκελος | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| δια των ἐφ ' ὡν τα Β μυριαδες εἰσιν ρʹ ὁμωνυμοι τῳ Ζ γενομεναι ἐπι τον Ε [ τας ρκʹ | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| μερεσιν . τοις δε Α , Β , Γ μερεσιν ὁμωνυμοι ἀριθμοι εἰσιν οἱ Δ , Ε , Ζ : | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |