| τοιουτο και της παρα τοις θεολογοις και ποιηταις μυθοποιησεως : πασης γαρ ἀσεβειας ἐστι πληρης . ἐνθεν και ὁ Ξενοφανης | σχισθησεται ἡ γη και ἀποκαλυφθησονται παντα τα κριτηρια ἐπι προσωπου πασης της γης . και ὁταν ἀνοιξῃ την ἑκτην σφραγιδα |
| της ὑπερβολης και ἐλλειψεως φθειρεται : και γαρ ὁ μεν πασης ἡδονης ἀπολαυων και μηδεμιας ἀπεχομενος ἀκολαστος ἐστιν , ὁ | ἐθνη ἐλπιουσιν . ὁ δε θεος της ἐλπιδος πληρωσαι ὑμας πασης χαρας και εἰρηνης ἐν τῳ πιστευειν , εἰς το |
| δε Ἰωνων ἰδιον . ταυτα δε πλαττεται ἡ Ὑψιπυλη , ἀποδημειν ἐπι Θρᾳκης τους ἀνδρας . ἀροωσι δε ἀροτριωσιν , | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| τραχειαν , οἱ γαρ φυγοδικουντες ἐσκηπτοντο εἰς Σκυρον ἠ Λημνον ἀποδημειν . Ἀρχη , ἀρχων ἀρχειν , ἐξαρχος , ἀρχηγος | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| κυριον , δι ' ἁς δε συνεχωρηθη ταυτ ' αἰτιας παρελιπον : δια τουτ ' ἐπεξηλθον ἁπασας . και ἐπειδη | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| δη τουτο και πομπικον εἰρημενον οὐδεις Ἰσοκρατους ἀμεινων ἐγενετο , παρελιπον ἑκων , οὑς ᾐδειν ἡττον ἐν ταις ἰδεαις ταυταις | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| τας μεν συνθηκας , ἁς ἐποιησαντο προς τον παππον αὐτου παραδιδοντες την ἡγεμονιαν , λελυσθαι λεγων μετα τον ἐκεινου θανατον | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| και ἠπιωτερα : ἐνεργεστεροι δε κριθησονται οἱ παραλαμβανοντες ἠ οἱ παραδιδοντες . Καλλιον μεν οὐν το ἀγαθοποιον ἀγαθοποιῳ παραδιδοναι ἠ | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| , το πασας τας δυναμεις ἑαυτου εἰς ἑαυτον ἑλκυσαι και ἀποστηναι των αἰσθητων . ξδʹ Ὁταν δε ταὐτον πολλακις Ὁταν | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ἠ παρακρουσθεις ὑπο ἐπιθυμιας ἠ ταπεινωθεις ὑπο λυπης , ὡστε ἀποστηναι των βελτιστων και δικαιοτατων ἐργων προδοτης αὑτου γενομενος ; | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| των προς ἀλληλους σχηματισμων και των ἐπισημων φασεων ἁπαντα ἀπεργαζονται παραλαμβανοντες και τους των πλανωμενων προς αὐτους σχηματισμους εἰς αὐξησιν | ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ σκηνη του θεου μετα των ἀνθρωπων |
| : ἐπαν δε δυο ἠ τρεις ἠ πλειους παραδιδοντες ἠ παραλαμβανοντες τυχωσιν , ἑκαστου ἀστερος την δυναμιν δει συνεπικρινειν προς | και οἱ το βαπτισμα λαβοντες τι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : τοτε ἐρωτηθησεται το γενος των Χριστιανων , |
| το φιλοινον κεραμια οἰνου πολλα μανδραγορᾳ διαφθειρας και ἐν τοις προαστειοις ἐπικλινας ἐπιοντων ἀνεχωρησεν εἰς την πολιν , ὡς οὐχ | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| ὁρμους καταιρουσαις τε και ἀφιεισαις ὁλκασιν , οἰκιαι τε ἐν προαστειοις αἱ μεν κατεσκευασμεναι τον ἐν ἀστει τροπον , αἱ | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| , ἀλλοι δε ἀλλως , οἱ δε ἀριστην αὐτῳ ταξιν ἐπιτιθεντες ἐπι τῃ ἀνασκευῃ και κατασκευῃ τουτον παραλαμβανουσι . και | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| ἠ ῥου μαγειρικου ἀφεψημα ἐπιτιθεασι τῳ φλεγμαινοντι τοπῳ , ἀνωθεν ἐπιτιθεντες φυλλα κικεως ἠ καρπασου , εἰ δε μη , | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| , καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| ἐμελλεν ἐπι Γερμανους διαβησεσθαι : ἁμα γαρ τῳ την ἀρχην παραλαβειν εὐθεως πολεμικων ἐργων ἠρξατο , και δια σωματος μεγεθος | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| γαρ ἐκ παιωνων ἀκριβως , ἀλλα παιωνικον τι ἐστι . παραλαβειν μεντοι τον παιωνα εἰς τους λογους , ἐπειδη μικτος | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| ἡ ἀρα φιλια ἑξις ἐστιν : ἡ δε φιλησις ἀνευ προαιρεσεως οὐσα , καθαρως ἐστι παθος . Παντα μεν οὐν | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| σχεδον και τα των νυν ἐστι φιλανθρωπιας τε περι και προαιρεσεως . αἱ γαρ δη δοκουσαι φιλοφρονησεις και χαριτες , | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| ἀλλα ο : δηλον οὐν ὁτι της παραληγουσης μη δυναμενης μεταβληθηναι εἰς το ε , εἰκοτως οὐδε ἡ ληγουσα ἐξεταθη | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| , ἀλλα και τους ἠδη χρονισαντας και εἰς πυον φθασαντας μεταβληθηναι θαυμαστως ἰασατο . δει δε λειωθεντα καλως ἐπιτιθεναι . | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| ἠ οὐν οὑτως ἠ ὁτι μεχρι μεν τουτου περι των παραδεδομενων εἰρηται κοινων ὡς γενων , ἁ και συνηθη ἐστι | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| ἀπωλεια . τα οὐν ἁρμοζοντα τουτοιϲ βοηθηματα προϲενεκτεον ἐκ των παραδεδομενων , λεγω δη των καθολικων και κοινων ἀντιδοτων και | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| προς τους Περσας : ὠ πιστα γεννηματα και ἀνατροφαι πατερων πιστων ἐμοι , ὠ ἐκ πιστων πατερων πιστα ἐμοι τεκνα | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| μη , ὡν τελευταιον ναες ἀναες ἀναες . ὠ πιστα πιστων ] εἰσθεσις διπλης καθολου , ἡς προτιθενται στιχοι ἰαμβικοι | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| και ἀποστροφος ὁ κομητης ἀνισχει τοις , καθ ' ὡν ἀποστρεφεται , τας ἀστοχιας φερει . εἰ δε προς νοτον | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| λυπη . νυν δε την μεν λυπην φευγει παντα και ἀποστρεφεται ὡς κακον , διωκει δε και ἐπιτρεχει την ἡδονην | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| ἐνταυθα γαρ το αἰει πλειον δεπας εἰρηκεν οὐχ ὁτι το ποτηριον δια παντος πληρες ἑστηκει τῳ Ἰδομενει και μαχομενῳ και | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| . ὁτι μεν πλοιου ὀνομα κοινον , ὁτι δε και ποτηριον τι οὑτω καλειται Ἀμειψιας ἐν Ἀποκοτταβιζουσι φησι : ἡ | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| ἀποδιδοντων . Ἀνεῳγμεναι Μουσων θυραι : ἐπι των ἐξ ἑτοιμου λαμβανοντων τα καλλιστα ἐπι τῃ παιδειᾳ . Ἀν μη λεοντη | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| οὐκ ἐνοσησεν . Ἡ ἀφυη πυρ : ἐπι των ταχεως λαμβανοντων , παροσον ἡ ἀφυη ταχεως ἑψεται . Ἡ γαρ | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| Μηδειαν και μη καταλαβοντων αὐτην και δια φοβον Αἰητου ἐνταυθα κατοικησαντων και κτισαντων την πολιν , ἡτις τῃ Κολχιδι φωνῃ | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| φησι τους πενεστας και Θετταλοικετας . Βοιωτων των την Ἀρναιαν κατοικησαντων οἱ μη ἀπαραντες εἰς Βοιωτιαν , ἀλλ ' ἐμφιλοχωρησαντες | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | τοις ἀσθενεσιν ἀσθενης , ἱνα τους ἀσθενεις κερδησω : τοις πασιν γεγονα παντα , ἱνα παντως τινας σωσω . παντα |
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης | ἀρχη , πρωτοτοκος ἐκ των νεκρων , ἱνα γενηται ἐν πασιν αὐτος πρωτευων , ὁτι ἐν αὐτῳ εὐδοκησεν παν το |
| . λελυμενων τοινυν λαμπρως των σπονδων και παντων ἐλπιδι μιᾳ κρατουμενων ἀπεραντον εἰναι την στασιν , πολλοι γαρ διαλλαττειν ἐσπουδακοτες | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως ἀλλους ποιειν ὁρμην , κρατουμενων δε ὑπο των της ἐναντιας αἱρεσεως καταφοροι και ἀνεπιτευκτοι | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| δια σημειων μεν τους νομαδας εἰρηκε γαλακτοφαγους ἀβιους τε , δικαιοτατους ἀνθρωπους , και ἐτι ἀγαυους ἱππημολγους , Σκυθας δε | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| τῳ οἰνῳ , ὡς φησι Βαιτων . Κτησιας δε και δικαιοτατους αὐτους φησιν εἰναι . Ἁρμοδιος δε φιλοποτας λεγει γενεσθαι | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| αἱ κυνες τα σκυλακια θεραπευουσι , μεχρις ἀν δεηται των μαστων , μικρον δε ὑστερον δακνουσι και σπαραττουσι και διακρινονται | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| οὐσης και ὑετου και κρυους , ἐπερων βρεχομενοι μεχρι των μαστων . Ἀννιβας δε και ἐς δευτεραν ὡραν ἀνεπαυσε την | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| . Ὡσπερ οὐν εἰκος , ἰδιειν τε ἀναγκη ὑπ ' ἀποριας και μητε διψωντα πιειν αἰτειν τολμαν , μη δοξῃς | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| εἰθ ' ἁλισκομενοι τῃ προς το παρον ἐνδειᾳ , της ἀποριας οὐκ ἐωσης ἑλεσθαι το βελτιον , την εἰκαιαν ποαν | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| οἰδ ' ὁπως συνηρπασεν , ἀλλα νυν ἐντος ἐμαυτου γεγονως ἐγνων ὁποι προηχθην και σωφρονω . τουτων οὐδεν εἰπειν ἐκεινον | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| γυναι : ὁτι κἀγω ὁτε τους ποδας αὐτου ἐπλυνα , ἐγνων ἐν τῃ καρδιᾳ μου ὁτι οὑτοι εἰσιν οἱ ποδες | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| παν και τους κατω του χρονου γεγενημενους . Βακκαιοι των ἀποθνησκοντων νοσῳ τους νεκρους ὑβριζοντες ὡς ἀνανδρως και μαλακως τεθνεωτων | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| στρατοπεδον ἐμπεσοντος και των στρατιωτων νοσεοντων , τινων δε και ἀποθνησκοντων , των δε και ἐκλειποντων το φρουριον δια την | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| την ἀλλοιωϲιν ἑτοιμοτεραν και την θρεψιν βελτιονα ἐργαζεται δια την γινομενην θερμοτητα . ἐκκαθαιρει δε και τουϲ πορουϲ και κενοι | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| μιμησις των ὑπο της λεξεως ἑρμηνευομενων πραγματων : ἡν παριστησι γινομενην Ξενοφων ὁ καλος ἐν τῃ Ἀναβασει ἐν τῳ παρα | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| δια του Ο μικρου , οἱον τετυφοτος : τουτων οὐν μαχομενων ἀπεκοπη ἡ ἀμφιβαλλομενη συλλαβη και γεγονε τετυμμαι και ἐτετυμμην | συν τῳ πιστῳ Ἀβρααμ . ὁσοι γαρ ἐξ ἐργων νομου εἰσιν ὑπο καταραν εἰσιν : γεγραπται γαρ ὁτι Ἐπικαταρατος πας |
| προς Ἀρχωνα . και τα μεν πληθη των ἀπο - μαχομενων κατ ' ἰσχυν των χωριων ἐκρατειτο : ὡς δ | και ἐν τῳ στοματι αὐτων οὐχ εὑρεθη ψευδος : ἀμωμοι εἰσιν . Και εἰδον ἀλλον ἀγγελον πετομενον ἐν μεσουρανηματι , |
| , ἐπειδη πανθ ' ὡσπερ αὐτοκρατωρ χρηματιζων τε και πραττων ἀπαγεσθαι ἐδοκει της βουλης ταυτης , και ὁ Ἀπολλωνιος ” | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| και τοδε : νομος καθεστηκει Κορινθιοις τους ἐν δικαστηριῳ ἁλισκομενους ἀπαγεσθαι προς τον πολεμαρχον , και καθειργνυσθαι των ἐπιτιμιων ἑνεκα | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| ' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| γαρ ἡδε Φοιβεια γυνη θεοι χθονιοι ζοφεραν ἀδιαυλον ἐχοντες ἑδραν φθειρομενων Ἀχεροντιαν λιμνην ἀδωρος χαρις δρακοντος αἱματωπον ὀμμα αἱματοσταγη κηλιδα | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
| εἰτα φησιν ὁτι ποιητικον αἰτιον ζητειται ἐπι των γινομενων και φθειρομενων : ἀνθρωπος γαρ ἀνθρωπον γεννᾳ : ἐπι μεντοι γε | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
| προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| των ἐν τοιϲ γυμναϲιοιϲ ἀνδριαντων διαφορητικοϲ ἐϲτι και μαλακτικοϲ φυματων ἀπεπτων : ὁ δε ἐν ταιϲ παλαιϲτραιϲ , ὁν και | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| δοκει θρυπτειν πινομενον , οὐρα τε προτρεπει και ταϲ των ἀπεπτων πνευματων διαδρομαϲ ἐξιαται και πονουϲ πλευρων και ῥηγματα . | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| τριτον ἐστι του πρωτου : ὑπερεχεται δ ' ὑπο του τελευταιου τῳ ἰσῳ : εἰ γαρ ὑφαιρεθειη των δωδεκα τα | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| ὑφηναμενος ἐκεινων μεν ὑστερος ἀπολωλεν πολλων ὀντων , του δε τελευταιου οἰμαι προτερος , και οὐδεν τι μαλλον τουτου ἑνεκα | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| ἐπιδεικνυνται . Την οὐν θερμην δυσκρασιαν ἰασθαι δει δια των ἐμψυχοντων , ἐπιλεγεσθαι δε παντως ἐκεινα τα ψυχοντα , ὁσα | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| την χροιαν . και θαυμαζω , πως αὐτος οὐδενι των ἐμψυχοντων ἠδυνηθη χρησασθαι , ἀλλα ταυτα μεν ἐφυγεν . ἐχρησατο | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| , ὁ δε ε δευτερος ἐκ του α και δ συντεθεντων σχηματογραφουμενος και αὐτος οὑτως [ ] , ὁ δε | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| δεικνυμενου προτασεις ἀλλου τινος συμπερασματα δεικνυσθαι , ὡς ἐπι των συντεθεντων ἐδειχθη συλλογισμων . ἐνια γαρ των ἀνωθεν τε και | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| , φασιν , προς τας χειρους των προσδιωρισμενων παραβαλλοντες τας ἀπροσδιοριστους ἰδειν : εἰ διαιρουσιν ἐκειναι , ἐκειναις δε ἀναλογουσιν | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| γαρ εἰσιν αἱ την ἀντιφασιν ποιουσαι , ἐπει τας γε ἀπροσδιοριστους οὐδεν κωλυει πασας πασαις συναληθευειν . ὁτι δε μη | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ἀμην γαρ λεγω ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και δικαιοι ἐπεθυμησαν ἰδειν ἁ βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι ἁ |
| Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς | . λεγω γαρ ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και βασιλεις ἠθελησαν ἰδειν ἁ ὑμεις βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι |
| αὐτοις , οὐκ ἀνασχομενοι ἀναιρουσι . φονευουσι δε και τον ἐπαρχον του στρατου παντας τε τους ἐκεινῳ θυμηρεις φιλους : | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| νομισματα ἐκομισαν ἐκτετυπωμενα την ἐκεινου εἰκονα . λαθοντες δε καιτοι ἐπαρχον ὀντα τον Περεννιον και δειξαντες τῳ Κομοδῳ τα νομισματα | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| τους Λακωνας αὐτομολησαντων ἀπορρητα γραμματα ἐπεμψε προς τους ἡγεμονας των ἀποσταντων παρακαλων μεμνησθαι του συγκειμενου καιρου , καθ ' ὁν | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| ἀναλαβοντες τους οἰκειους χρονους . των γαρ Αἰγυπτιων ἀπο Περσων ἀποσταντων κατα τους ἀνωτερω χρονους Ἀρταξερξης ὁ ἐπικληθεις Ὠχος αὐτος | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| ἡμερινης γενεσεως . ὁ Ἀρης Ἀφροδιτην τετραγωνιζων , του Ἀρεως καθυπερτερουντος , πονηραι κρισεις και ζημιαι και μαχαι και βλαβαι | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| κατα παροδον και ἐφορᾳ τουτον ἀπο τετραγωνου , του Ἀρεως καθυπερτερουντος αὐτον , ἐσται ὁ ἐχων την ἐναλλαγην ἐπισπουδατος και | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| τουτο και διαλυεσθαι πεφυκεν . ἐπει δε λεγουσι την λυπην ἐνδειαν εἰναι του κατα φυσιν , εἰη ἀν ἡ ἡδονη | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
| ἐπ ' αὐτην ἐρχεται τα ζῳα την ἐκ της κενωσεως ἐνδειαν ἰωμενα . σαφες οὐν ὁτι της μεν ἐνδειας ἡ | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
| μεσοτητος οὐδαμως . το δε οὐδαμῃ , ὡς ἀπο θηλυκου παρακειμενη του οὐδαμος , ὡς ἀλλος ἀλλῃ . ὁθεν ἐχει | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| την εἰσβολην του Ταυρου , ἡ καλειται Χερρονησος Ταυρικη , παρακειμενη τῳ στοματι της Μαιωτιδος ἐκ δυσμων : πολλα δε | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| “ θαυματοποιιαις ” ταις οὐδεν ὠφελουσαις , ὑπο δε των ἀνοητων περιστατοις γινομεναις “ ” ἀντι του περι ἁς κυκλῳ | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| : ἐπι των ἀπορων . Γυναικος φρενας : ἐπι των ἀνοητων . Γλωσσα που πορευῃ , πολιν ἀνορθωσασα και παλιν | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| φυσιν , εἰ οἱον τε , μη διαταθηναι . τασεως αὐταρκους γενομενης , μοχλειαι παραλαμβανεσθωσαν αἱ τῳ ὀλισθηματι καταλληλοι . | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| , εἰς διδασκαλιαν και γνωσιν των ὀντων του λογου ὀντος αὐταρκους . Ἀπεχονται δε ἐμψυχων . εἰ μεν γαρ ἑτερου | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| Παλικων ] θεων και Πολεμων και Αἰσχυλος ἐν τηι Αἰτνηι παραδιδοασιν [ . . . ] . . . . | ἐαν εἰ τι ἀν δωσῃ ἀνθρωπος , ἀπολαμβανει ἑκατον . ἐαν ἐνι ἀσθενης , τα δε κουφιζονται και τα ἐνενηκοντα |
| Λυδιαν Φρυγιαν , και τον θανατον δε του Καλχαντος ἐνταυθα παραδιδοασιν ἀλλοι τε και Σοφοκλης . . . , : | ἀξια , ἐλθατω ἡ εἰρηνη ὑμων ἐπ ' αὐτην : ἐαν δε μη ᾐ ἀξια , ἡ εἰρηνη ὑμων προς |
| ἐλασσον παραβαλλειν . [ θεωρειται γουν τουτο το μεγεθος της παραβολης ἐπ ' ἀπειρον μη αὐξομενον μειουμενον δε ἐπ ' | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
| ἡ ΓΔ τῃ ΔΕ : δειξαι ὁτι το Δ ἁπτεται παραβολης . Ἠχθω καθετος ἡ ΓΖ , τῃ δε ΑΒ | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
| ἑκατεροις ἁπαντα ἠν , ἐξῃεσαν εἰς το πεδιον , και συμπεσοντες ἠγωνιζοντο μεχρι μεσουσης ἡμερας οὐτ ' εἰκοντες τοις πολεμιοις | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| περι της ἡγεμονιας κατ ' ἀλληλων τα ὁπλα ἡρπασαν και συμπεσοντες ἐμαχοντο , οὐτε κατα ταξιν οὐτ ' ἐκ παραγγελματος | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| ἡ ἡμερα τας ὡρας , των δωδεκα των τυπικως ὡρων ἐνισταμενων ἐκ της νυκτος ὑπαρχουσι σμικρυνομενης ταυτης : τουτο δε | συ καλλιον ἐπιγινωσκεις . εἰ μεν οὐν ἀδικω και ἀξιον θανατου πεπραχα τι , οὐ παραιτουμαι το ἀποθανειν : εἰ |
| περιοδος ἀνυηται του κοσμου : χρειαν γαρ ἐχει των μεν ἐνισταμενων , των δε μελ - λοντων , των δ | εὑρεθεις ὡς ἀνθρωπος ἐταπεινωσεν ἑαυτον γενομενος ὑπηκοος μεχρι θανατου , θανατου δε σταυρου . διο και ὁ θεος αὐτον ὑπερυψωσεν |
| τον κατα κορυφην τοπον του ζῳδιακου και των περι αὐτον πλανωμενων ἀστερων , οἱς οἰκειως και αὐτοι τας ψυχικας κινησεις | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| ἐκ πολλων ἀνομοιων συγκιρναμενην , ἐτι και τοις παλαιοις των πλανωμενων συσχηματισμοις , ἀφ ' ὡν ἐφαρμοζομεν τοις ὡσαυτως ἐχουσι | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| ὀλιγακις , δια το πλεοναζειν ἐν τισι τα σχηματα τα ἀποδημιας ἐμποιουντα ἐν τισι δε μη : ὁθεν οἱ μεν | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| κληρου ἠ του περι ξενης πεσων μηδενος αὐτων κυριος ὠν ἀποδημιας οὐ παρεχει , ἀλλα τα πλειστα ἐν πατριδι διαγοντας | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| , ἐν Ἰχθυσι πρωϊμους τους σιτικους καρπους . Ἡλιου δε ἐκλειποντος ἐν Κριῳ σιτου δαψιλειαν και ὑγιεινον το ἐτος ἀποδεικνυει | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| ἐξουσιαν ἀλλον παραλαβειν , περι δε δʹ ἠ εʹ ὡραν ἐκλειποντος ὑπο πολλων την Αἰγυπτον και την Συριαν ὀχληθησεσθαι , | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| διδοι εὐρυοπα Ζευς , οἱ μεν εἰς την ἀκροπολιν ἀξιουσι καταφευγειν κοτινοις τοτε πυκνοις καταπεφραγμενην , Θεμιστοκλης δε προς τας | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| εἰναι τον λογον , οὐδ ' ἀν αὐτος ᾠμην δειν καταφευγειν εἰς μαρτυρας , ἀλλ ' ἐπ ' ἐμαυτου δεικνυναι | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ἀκριβως τα περι του Ἰησου , ἐπισταμενος μονον το βαπτισμα Ἰωαννου . οὑτος τε ἠρξατο παρρησιαζεσθαι ἐν τῃ συναγωγῃ : |
| Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα | λαου και διαλογιζομενων παντων ἐν ταις καρδιαις αὐτων περι του Ἰωαννου , μηποτε αὐτος εἰη ὁ Χριστος , ἀπεκρινατο λεγων |
| διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| τῳ πολεμῳ δεδρακοτες εἰσιν , ὁποτε μη φαιεν , ἀπαγοντες ἀπεκτεινον και ἐξαιρετον ἐποιησαντο οὐδενα . διεφθειραν δε Πλαταιων μεν | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| θεου , οἱ περι τον Περικλεα οὐ κατασχοντες την ὀργην ἀπεκτεινον αὐτον κατερχομενον . τουτο ἐστι το Κυλωνειον ἀγος . | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| : τοις Ἀμπρακιωταις . οὐκ ἀρεσκομενος τῃ . . . καταστασει : εὑρε γαρ την μητερα Ἐριφυλην ἀναιρεθεισαν ὑπο Ἀλκμεωνος | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| . παλιν δε ὑπενεχθεις εἰς ὑπνον ἠρεμει της προτερας ὑγιεινοτερᾳ καταστασει χρωμενος , ὡς ἐνην ἐκ τε της ἀναπνοης και | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| αὐτης παντες λεγουσιν , ὁσοι εἰς ἐννοιαν ἠλθον της τοιαυτης φυσεως , και μεχρι τουτου την αὐτην φερονται : τις | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| φοναν ἀξιον νομῳ πειθαρχουντας , ὁς κελευει τον ἀνδρογυνον το φυσεως νομισμα παρακοπτοντα νηποινει τεθναναι , μηδεμιαν ἡμεραν ἀλλα μηδ | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| τους Θρηικας . Ἐς τουτους δε μοι δοκεει και προσωτατα ἀπικεσθαι ὁ αἰγυπτιος στρατος : ἐν μεν γαρ τῃ τουτων | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| Μακαρων νησος . Ἐς μεν δη τουτον τον χωρον λεγεται ἀπικεσθαι τον στρατον : το ἐνθευτεν δε , ὁτι μη | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| ἠγον ὁ μεν ὡν ἐκρατει Μακεδονων την δυναμιν και των ἐνοικουντων Ἑλληνων ὁπλιτας , ὁ δε προς τοις αὐτου περιλοιποις | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| και μεγαλους παρ ' ἡμιν ἑστηκοτας , ὁ της των ἐνοικουντων εὐσεβειας ἐποιου σημειον , ὡς των μεν βουλομενων καθαιρειν | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | τινα ὑμων ἐκηρυξαμεν εἰς ὑμας το εὐαγγελιον του θεου . ὑμεις μαρτυρες και ὁ θεος , ὡς ὁσιως και δικαιως |
| ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και | ὁτι κλειετε την βασιλειαν των οὐρανων ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων : ὑμεις γαρ οὐκ εἰσερχεσθε , οὐδε τους εἰσερχομενους ἀφιετε εἰσελθειν |
| ὁ δε δευτερος την προσληψιν του πεμπτου , ὁ δε κατηγορικος το συνημμενον του δευτερου : διο και ὑποθετικος λεγεται | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| ] συλλογισμος οὑτως ἐχει , εἰ προτερον δειξωμεν ὁτι πας κατηγορικος συλλογισμος ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται , οὐ μονον | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| ὡροσκοπου : ἀλλ ' ὁποταν ἡ Σεληνη ἀφετης εὑρεθῃ , παραφυλαττεσθαι χρη τας κωλυσεις και τας ἑξαγωνους πλευρας και τετραγωνους | Ἠ τις γυνη δραχμας ἐχουσα δεκα , ἐαν ἀπολεσῃ δραχμην μιαν , οὐχι ἁπτει λυχνον και σαροι την οἰκιαν και |
| αʹ . Περι των ἐν τῃ ἡμερᾳ του πολεμου ὀφειλοντων παραφυλαττεσθαι . βʹ . Περι τοξοτων πολεμιων . γʹ . | τῃ γυναικι αὐτου , και ἐσονται οἱ δυο εἰς σαρκα μιαν . ὡστε οὐκετι εἰσιν δυο ἀλλα σαρξ μια . |
| εἰθ ' οἱς δι ' ἐκεινον ἀν τοτ ' ἐδωκατε δωρειαν , δια τουτους νυν αὐτον ἐκεινον ἀφαιρησεσθε την ἀτελειαν | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| το της δαπανης μεγιστον ἐκεινῳ , ἀλλ ' ὁτι την δωρειαν ὑμας αὐτον ἀφῃρησθαι νομιει . Οὐ τοινυν , ὠ | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| ἀγωγον καταμηνιων νεʹ . Θεραπεια των δια πλειστην πιμελην μη καθαιρομενων νϚʹ . Θεραπεια των ὑπο ἀτροφιας μη καθαιρομενων νζʹ | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| παρα φυσιν το ἐπεχεσθαι το ἐμμηνον . των οὐν μη καθαιρομενων αἱ μεν μηδεν ἐχουσαι παθος οὐ καθαιρονται φυσικως , | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| και οὐ συγκεχυται , ἀλλα αὐ χωρις . Το γουν μεταλαμβανον οὐχ ὁμου παντων , ἀλλ ' ὁτου δυναται μεταλαμβανει | τον ἀδελφον αὐτου . Ὁτι αὑτη ἐστιν ἡ ἀγγελια ἡν ἠκουσατε ἀπ ' ἀρχης , ἱνα ἀγαπωμεν ἀλληλους : οὐ |
| οὐτ ' εἰς ἐκκλησιας καλουμενον οὐτ ' ἀλλης πολιτικης φιλανθρωπιας μεταλαμβανον οὐδεμιας , δια ταυτα πανθ ' ὑμας μισει και | ὑμιν . μη ταρασσεσθω ὑμων ἡ καρδια μηδε δειλιατω . ἠκουσατε ὁτι ἐγω εἰπον ὑμιν , Ὑπαγω και ἐρχομαι προς |
| γοʹ ια γʹ και το ἀφετηριον των εἰς την Χρυσην ἐμπλεοντων . . . . . ρλϚ γʹ ια . | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| τινος ἀντιτυπου ταξιν ἐχοντος ἐπικοπου ἐνεργειν . ἐπι δε των ἐμπλεοντων και ὑποβλητεον τοξον και † ἐπι την ταξιν : | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
| ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
| , κἀν μη ὑφ ' ἑκοντος ἀναιρεθῃ , κατα του κτειναντος φονωσι , νικωντος του οἰκειου παθους τον ἀκριβη των | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
| , δεδιοτες οὐ πορθησιν ἀλλα δουλειαν την ὑπ ' ἀνδροφονου κτειναντος ἡγεμονα και εὐεργετηνἀμφοτερα γαρ ἠν αὐτῳ Καισαρἀπεμαχοντο μεν ἐφ | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
| ἀλλα και ὁτι ἀπειληφασιν : ἐκομισθη γαρ αὐτοις ἐπι της τριηρους . Ῥᾳδιον μεν οὐν ἐκ των εἰρημενων γνωναι ὁτι | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| , οἱτινες τους μεν ναυτας φασι δειν οἰκειους εἰναι της τριηρους της ληψομενης τον στεφανον , των δε τριηραρχων τους | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| των ἐνοικουντων τους ἁπανταχοθεν ἐφελκεται . πολλους οἰδα ξενους ἐγω παραδραμειν βουλευσαμενους την πολιν και συχνον διατριψαντας χρονον ἡμεροτητι των | ὁς λαλησει ῥηματα προς σε ἐν οἱς σωθησῃ συ και πας ὁ οἰκος σου . ἐν δε τῳ ἀρξασθαι με |
| γαρ τις και οἱον ἐπικυματιζων αἰρεται . φησι δε και παραδραμειν ἐν Αὐλιδι τον Ἀχιλλεα ἐν ἀθλοις , γυμναζομενης ἐπι | ἀληθινης , ἡν ἐπηξεν ὁ κυριος , οὐκ ἀνθρωπος . πας γαρ ἀρχιερευς εἰς το προσφερειν δωρα τε και θυσιας |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | Χριστου . τιμης ἠγορασθητε : μη γινεσθε δουλοι ἀνθρωπων . ἑκαστος ἐν ᾡ ἐκληθη , ἀδελφοι , ἐν τουτῳ μενετω |
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε | ὠν , φρεναπατᾳ ἑαυτον : το δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει |
| και μολις οἱ στρατηγοι κατεσχον ὡστε μη και τους ἀνθρωπους διαφθειρεσθαι . και τους μεν Μενδαιους μετα ταυτα πολιτευειν ἐκελευον | τους μετ ' αὐτου , και εἰσπορευεται ὁπου ἠν το παιδιον : και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αὐτῃ |
| χρηστα τοις ἀχρηστοις , και οὑτως ἐν τῳ παντι σωματι διαφθειρεσθαι χυμους . ἀλλ ' ἡνικα ἀν ἰδῃ τε και | τριμηνον ὑπο των πατερων αὐτου , διοτι εἰδον ἀστειον το παιδιον , και οὐκ ἐφοβηθησαν το διαταγμα του βασιλεως . |
| προδιαλεχθεις δε τοις περι αὐτον δι ' οὑ τροπου ψευδομαντιν ἀποδειξειν τον οἰωνοσκοπον ὑπελαμβανεν , ἐπειδη παρεγενετο φιλανθρωποις αὐτον ἀσπασμοις | εἰσελθοντα κατοικει ἐκει , και γινεται τα ἐσχατα του ἀνθρωπου ἐκεινου χειρονα των πρωτων . Ἐγενετο δε ἐν τῳ λεγειν |
| ἐκειν ' οἱς Θεσπις ἠγωνιζετο : και τους τραγῳδους φησιν ἀποδειξειν κρονους τους νυν διορχησαμενος ὀλιγον ὑστερον . τις ἐπ | ἐγω ὁ Χριστος , ἀλλ ' ὁτι Ἀπεσταλμενος εἰμι ἐμπροσθεν ἐκεινου . ὁ ἐχων την νυμφην νυμφιος ἐστιν : ὁ |
| , ἠ ἀκονιτι , εὐχερως συντομως : ὡστε μη κονιορτον ἐγειρεσθαι . ἀλλαντοπωλων , παρα το ἀλλας , ἀλλαντος και | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| καταπνιγουσης το πυρ και τῃ φλογι μη συγχωρουσης εἰς ὑψος ἐγειρεσθαι . δια τι ὁ ἡλιος και παυει τα πνευματα | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
| και παταχθεις , ὡσπερ βασανους παθων μυριας , καταλεγει μηδενος ἐρωτωντος αὐτον : Ἐγω την κορην ἀπεκτεινα , και ἐλαβον | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
| . εἰργου , γαρ φησι , βρωματων : εἰτα ὡσπερ ἐρωτωντος τινος : ποιων ; ἀπεκρινατο : ὡν εἰπομεν . | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
| της ἀμιδος πολλην την ἀτονιαν την ἐπι τῃ τριτῃ πεψει κατηγορει της φυσεως . Εἰ γαρ τοι ἰσχυεν αὑτη , | εἰ ἁγιων ποδας ἐνιψεν , εἰ θλιβομενοις ἐπηρκεσεν , εἰ παντι ἐργῳ ἀγαθῳ ἐπηκολουθησεν . νεωτερας δε χηρας παραιτου : |
| ὑμιν χρωμενος . ἡ γαρ ἐμη πολιτεια , ἡς οὑτος κατηγορει , ἀντι μεν του Θηβαιους μετα Φιλιππου συνεμβαλειν εἰς | ἱνα κατα χαριν , εἰς το εἰναι βεβαιαν την ἐπαγγελιαν παντι τῳ σπερματι , οὐ τῳ ἐκ του νομου μονον |
| το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| ⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| ὑποκειται τῃ ΔΖ : και αἱ ΔΕ , ΕΖ ἀρα ἐλαττους ἐσονται της ΔΖ , αἱ δυο της μιας : | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : το παχος δε αὐτων δεκαετης παις γεγονως μολις | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| οὐν θεους οἰεσθαι χρη συν ἡμιν ἐσεσθαι : οὐ γαρ ἐπιβουλευσαντες ἀδικως ἐχομεν , ἀλλ ' ἐπιβουλευθεντες ἐτιμωρησαμεθα . το | Βηθσαϊδα : ὁτι εἰ ἐν Τυρῳ και Σιδωνι ἐγενηθησαν αἱ δυναμεις αἱ γενομεναι ἐν ὑμιν , παλαι ἀν ἐν σακκῳ |
| ἐπιβολην πασαν συντελεσαι την χειρουργιαν : πολλοι γαρ ἠδη τουτο ἐπιβουλευσαντες ὑμενας ἀπο των νευρων πεφυκοτας , οἱ δ ' | και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐποιησεν ἐκει δυναμεις πολλας δια την ἀπιστιαν αὐτων . Ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| . ἐστι δε ὁ λογος τοιουτος , ὡς των εἰρημενων ἀπορωτερον ἐστιν , εἰ τινος ἀγαθου ἠ ἐναντιου οἱ τετελευτηκοτες | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
| οὑτως ἐστιν ἀπορον τοις προειρημενοις ἀνδρασιν : πολλῳ δε τουτου ἀπορωτερον το μη κατ ' ἀθρουν γινεσθαι μεριστον διαστημα , | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
| ἐν τουτῳ ὀντες ἡλικιας και παντες οἱ περι τον θεον θεραπευται και ταξεις ἐχοντες ὡμολογουν ἀει δη ποτε μηδενα πω | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| γραφων : . . οἱτινες ἀγαθοι γεγονασιν ἠ εἰσι σωματων θεραπευται ἐλεγες μοι πανυ σπουδαζων , Θεαριων ὁ ἀρτοκοπος και | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| ἀξιαν ἀπονεμων , ἐθος δε νομιμον ἀγραφον ἐκ συλλογης συνισταμενον παραδειγματων : εἰ γαρ ἑκαστος εἰ τυχοι των εὐπορωτερων Ἀθηνησι | και ἀκατακριτον ἐξεστιν ὑμιν μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; |
| μαθειν ἐδεηθην , ἑξης δε ἐπιστατουντος αὐτου γυμνασασθαι πολυειδως ἐπι παραδειγματων πλειονων , ὡσπερ οἱ παλαιειν μανθανοντες ἠ σκυτοτομειν ἠ | Ἰουδαιων , ὁς προσεδεχετο την βασιλειαν του θεου , οὑτος προσελθων τῳ Πιλατῳ ᾐτησατο το σωμα του Ἰησου , και |
| δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| . ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| παντα δε ἠν το ὁλον . κἀν ἐπι των ἐκ διωρισμενων δε μερων ἐρωτησῃς τον λογον , τα αὐτα ἀπορα | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| δυναται , εἰπερ ἡ δοξα του καθολου . Τουτων οὑτω διωρισμενων σκεπτεον και περι των ἀτελων , τι το κινουν | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| προσγινεται . ἀφ ' ὁμολογουμενων γαρ ὁρμωμενοι τουτων ἐπι το ἀμφισβητουμενον προαγουσιν ὑπο της ἀκαταλληλου ἐφαρμογης . ὡς εἰ γε | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
| το ἀμφισβητουμενον . ἀλλαχου : σαφες δε δη το γε ἀμφισβητουμενον . πρωτον δη δικαστηριον ἡμιν γιγνεσθω κοινον ἁπασι . | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
| βωμοις ἐπετιθει , παντοδαποις ἀρωμασι σωρευων , οἰνου τε του παλαιοτατου και καλλιστου πολλους ἀμφορεας των βωμων προχεων , ὡς | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| ἱερον ἐν τῃ χωρᾳ τῃ Ἐρυκος , ἁγιωτατον τε ἐκ παλαιοτατου και οὐκ ἀποδεον πλουτῳ του ἱερου του ἐν Παφῳ | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| . και ὑδωρ δε , οἰμαι , χρη ἐπισιτισασθαι και ἀπαγειν αὐτο ἐν ἀσκοις , ὡσπερ τον οἰνον . „ | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| μη φερουσα τα μεν πρωτα λογοις ἐπειρατο τουτον της πλεονεξιας ἀπαγειν τα μεν δι ' ἑαυτης , τα δε και | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |