| τουτο προσεθηκε . λεγει δη το ἐπι το χειρον , ἐπει ἁπλως γε εἰη ἀν ὁ ἐπιεικης και ἀκριβοδικαιος , | στειραδυναμιν εἰς καταβολην σπερματος ἐλαβεν και παρα καιρον ἡλικιας , ἐπει πιστον ἡγησατο τον ἐπαγγειλαμενον : διο και ἀφ ' |
| , τασσω τον αον ΔΥ θ ʂ Ϛ . παλιν ἐπει θελομεν τον αον και τον βον μετα Μο α | δε σε χρηστοτης θεου , ἐαν ἐπιμενῃς τῃ χρηστοτητι , ἐπει και συ ἐκκοπησῃ . κἀκεινοι δε , ἐαν μη |
| συναπτουσαν , ἐπει το ἐναντιον παθουσης ἡ δουλεια πολλῳ ἀμεινων ἐσται της ἐλευθεριας ὡς φησι Δωροθεος . και τα ἡμικυκλια | τε και Ἑλληνας παντας ὑφ ' ἁμαρτιαν εἰναι , καθως γεγραπται ὁτι Οὐκ ἐστιν δικαιος οὐδε εἱς , οὐκ ἐστιν |
| , ἐαν μεν ἀληθες ᾐ ἐκεινο το ὁμολογουμενον , ἀληθες ἐσται και το ζητουμενον , και ἡ ἀποδειξις ἀντιστροφος τῃ | υἱος εἰ του θεου , βαλε σεαυτον ἐντευθεν κατω : γεγραπται γαρ ὁτι Τοις ἀγγελοις αὐτου ἐντελειται περι σου του |
| . και σαφες ὁτι αἱ ἐξ αὐτων δειξεις πρω - ται ἐφοδοι εἰσι των ὑποκειμενων προσωπων , οὐ δεομεναι της | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| μιτρα Λυδια , νεανιδων ἰανογλεφαρων [ ] ἀγαλμα , οὐδε ται Ναννως κομαι , ἀλλ ' οὐδ [ ' ] | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| γε τακτικων λογον παιδας ἁπαντας ἀνθρωπους ἀπεφηνατε . οὐ γαρ προς τους πολεμιους ἀσκειν μονον προὐθεσθε αὐτα τοις στρατιωταις τε | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| , και ὁταν ἐνυπνιον ἰδηι [ δεισιδαιμων ] , πορευεσθαι προς τους ὀνειροκριτας , προς τους μαντεις , προς τους | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| το λοιπον ἀτιμος ἐσει , παντες δ ' ὡς προσθεν τας δωρεας ἑξουσι πεπαυμενου του νομου , και μηδενος ἐτ | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
| τα τουτοις ὁμοια εἰς ἀκρον ἐξεργαζεσθαι και κατατηκειν εἰς ταυτα τας τεχνας , πολιτικος δ ' ἀρα δημιουργος , παντας | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
| εἰρηκεν οὐδεν . χωρις δε τουτων και διαβαλλει την πολιν τα μεγιστ ' ἐν οἱς ψευδεται : εἰ γαρ ὑμεις | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| γαρ ἀρχαι ἁπλαι τυγχανουσιν , ὡς τα τεσσαρα στοιχεια προς τα σωματα , και τα εἰκοσι - τεσσαρα προς τα | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| σοι δεδοται . και οἱ θεοι δε εὐμενεις τοις τοιουτοις εἰσιν , εἰς ἐνια δε και συνεργουσιν , εἰς ὑγιειαν | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| θηρια : φατναι δε ὡς ἀναπλεῳ μελων ἀνθρωπειων και ὀστων εἰσιν , οἱς εἰς την ἱπποτροφιαν ταυτην ὁ Διομηδης ἐχρησατο | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| ὁτε και κτεινειν και πολεμειν . δορυ και κηρυκειον : ἐπι των ἁμα παρακαλουντων και ἀπειλουντων . οἱ δεκατευθεντες γαρ | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| ἐναλλοιωθησεται και ἡ των πραγματων δυναμις . οὐκ ἠβουληθην γαρ ἐπι πολυ και πολυμερως τας συγκρασεις συγγραφειν δια το και | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| ἐνδεισθαι δοκειτε , προς ἐμε λεγετε : συν γαρ θεοις οὐδενος ἀπορησομεν . και εἰ μεν τις εἰπειν τι βουλεται | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| και τελος και ὁρος εὐδαιμονιας ὁ θεος , μετεχων μεν οὐδενος ἑτερου προς βελτιωσιν , το δε ἰδιον μεταδεδωκως ἁπασι | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| σ , και γινεται ὁ ἀριθμος μοναδων μ . . Ἐσται ἀρα ὁ μεν μειζων των ἐκ της πρωτης διαιρεσεως | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| των μεν προφητων Σολομων περι των τεθνηκοτων εἰπεν : ” Ἐσται ἰασις ταις σαρξιν και ἐπιμελεια των ὀστεων . “ | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| και φυσικας ὡς οἱον τε ἠν συγκροτησας , και ἐπι πασιν ἐκεινο παρεγγυησαμενος , μηδενα λογον ἑν τι τοις οὐσι | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| το δη παντα ἀφεντας ? τα τοιαυτ ' ἐμποδων ὀντα πασιν και [ ] χρωμενων [ ] οὐ μονον των | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| ποταμον ἐβαλεν , ὁς ἀπ ' αὐτου Εὐηνος μετωνομασθη . Γενναται δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη [ σαρισα προσαγορευομενη ] | δουλοι και ἐλευθεροι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : καθως προειπεν ὁ προφητης Δαυιδ |
| : κατα δε προνοιαν θεων ὁ τοπος μετωνομασθη Παγγαιος . Γενναται δε ἐν αὐτῳ τῳ προειρημενῳ ποταμῳ βοτανη παρομοιος ὀριγανῳ | αἰωνων ποταποι ἀναστησονται ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : πασα φυσις ἀνθρωπινη τριακονταετης ἀναστησεται |
| τοισι προσθεν . Ἠν δε μη ὑπο ταυτης της θεραπειης παυηται , γαλακτι παχυνας καυσαι κατω την ὠμοπλατην την δεξιην | , οἱ καταφρονηται , και θαυμασατε και ἀφανισθητε , ὁτι ἐργον ἐργαζομαι ἐγω ἐν ταις ἡμεραις ὑμων , ἐργον ὁ |
| ζητειν , δωρεαν λαμβανειν , κἀν ἡ πολις βλαπτομενη μη παυηται , τουτῳ πως οἱον τε ἠν κατορθουν τῃ πολει | ἐκτραπησονται . συ δε νηφε ἐν πασιν , κακοπαθησον , ἐργον ποιησον εὐαγγελιστου , την διακονιαν σου πληροφορησον . Ἐγω |
| : ὁρᾳς δ ' , ἐφη , των φυτων πηλον ταις κεφαλαις πασαις ἐπικειμενον και παντων των φυτων ἐστεγασμενον το | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| της πετρας ἀντιτυπιᾳ . οἱ πλειστοι μεν οὐν τουτων ἐν ταις ἀκρωρειαις αὐταις ἀρκυσι και ἀκοντιοις και ποδαγραις αἱρουνται , | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| δει ποιειν . σειριασιν δε το παθος καλεισθαι φασιν οἱ μεν ἀπο του ἀστρου δια την πυρωσιν , οἱ δε | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
| και μετα την ἐξεγερσιν οὐχ εὑρισκων τινας των ὑων τεως μεν ἐκλαιε τας πληγας ὀρρωδων τας παρα του πατρος , | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
| δει , παντων ὑστατος . γνωναι δε σοι ῥᾳστον της οὐσιας το μετρον παρα των ἐπι τουτῳ τεταγμενων . δει | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
| οἱ περι ταυτα δεινοι οὐτε προς την γνωσιν της πολυσυνθετου οὐσιας αὐτων οὐτε προς την της θεραπειας παραδοσιν . ἠ | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
| ἐκ τουτων . ἠδη δε που και τοιονδε ἐν δυσεντεριαις ὠπται : προσαψαμενον των τυχαιων τινος το ἑλκος των ἐσω | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| πεισαι : παλαι γαρ μισθου και γραφων και νομους εἰσφερων ὠπται . και μην οὐδ ' ἐκεινο γ ' ἐνεστιν | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| Ἐν Αἰγυπτῳ δε και Βαβυλωνι και Βακτροις , ὁπου μη ὑεται ἡ χωρα ἠ σπανιως , αἱ δροσοι το ὁλον | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| εἰς Κυμαιαν : ἐπι των παραδοξων και σπανιων . Ὀνος ὑεται : ἐπι των μη ἐπιστρεφομενων . Ὀνου θανατους : | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| ἐχει ἐμφασιν προς το εἰναι , και τοις παντῃ μη οὐσιν ὡμοιωται τοτε , τα δε ἁπλως ἀναγκαια οὐχ οὑτως | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| . ἐπει δε σοφιαν | μεν ἐπιστημην της ἐν τοις οὐσιν ἀληθειας τιθεμεθα , το δε δι ' ἀποδειξιν , | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| δε της ψυχης ἀρεταις τεθαρρηκοτες . οἱ μεν οὐν περι τον Ἐπαμεινωνδαν ὁρωντες την των Λακεδαιμονιων χωραν δυσεισβολον οὐσαν , | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| ἁλουργιδα ἱερευσι μεν και θυμελικοις και σκηνικοις και τοις περι τον Διονυσον τεχνιταις μονοις συμφερει , τοις δε λοιποις ταραχας | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| αὐθαδεις δε λαβοντες ἀποκρισεις προειπον αὐτοις τον πολεμον . και γινεται ἡ μεν πρωτη ἐξοδος ἑνος των ὑπατων Οὐαλεριου συν | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| ἐν τωι στοματι δε ληφθεισης της τροφης παρα ταυτα ἀναδοσις γινεται ἀπ ' αὐτης , ὡς ἀν δη παλιν και | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| , εἰ και μη ἑκοντες , ἀλλ ' ἀκοντες ἰσως ἐσονται βελτιους . Ζωιλος δε ἀπεσταλται διδαξων τε , εἰ | και εὑρων αὐτον βασταζῃ τουτον ἐπι των ὠμων αὐτου και ἐρχεται ἐπι τους φιλους και ἀδελφους αὐτου λεγων ὁτι συγχαρητε |
| δημηγορουντες Ἀθηνησι του βελτιστου ἀντιποιουμενοι τουτο ποιουσι ζητουντες ὁπως βελτιστοι ἐσονται οἱ πολιται , ἠ και αὐτοι προς ἡδονην ἀφορωσιν | ἀκριβως οἰδατε ὁτι ἡμερα κυριου ὡς κλεπτης ἐν νυκτι οὑτως ἐρχεται . ὁταν λεγωσιν , Εἰρηνη και ἀσφαλεια , τοτε |
| ἑκαστου , ὡς νυν Ἰρος ἐκεινος ἐπ ' αὐλειῃσι θυρῃσιν ἡσται νευσταζων κεφαλῃ , μεθυοντι ἐοικως , οὐδ ' ὀρθος | εἰχετε ἁμαρτιαν : νυν δε λεγετε ὁτι Βλεπομεν : ἡ ἁμαρτια ὑμων μενει . Ἀμην ἀμην λεγω ὑμιν , ὁ |
| μεμβλετ ' Ἀχιλλευς ; κεινος ὁ γε προπαροιθε νεων ὀρθοκραιραων ἡσται ὀδυρομενος ἑταρον φιλον : οἱ δε δη ἀλλοι οἰχονται | νομος ἐλεγεν , Οὐκ ἐπιθυμησεις . ἀφορμην δε λαβουσα ἡ ἁμαρτια δια της ἐντολης κατειργασατο ἐν ἐμοι πασαν ἐπιθυμιαν : |
| πεμπτον γινεσθαι Ϟ α μο α . Παντα πεντακις . Γινεται Ϟ ε μο ε . Ἀλλ ' ὁ τριτος | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| ἀξιας , ἐκ του ἀσυμφορου , ἐκ του αἰσχρου . Γινεται δε ἀσαφεια ἡ μεν περι την προφοραν , ἡν | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| . Αὑται μεν οὐν ἐν τοις χυλοις αἱ μεταβολαι . Γινονται δε και κατα τας ὀσμας μαλιστα μεν αὐτοματως δια | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| ναυπηγικης το τοιανδε ναυν ποιησαι οἱον ἀκατιον ἠ δρομωνα . Γινονται οὐν οἱ ὁρισμοι ἐκ μεν του πορρω ὑποκειμενου , | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| ] ? ' ἐχουσα [ ] ιλων ? [ ] εται Ἑλλας [ ] ! ! ! ! φιαι [ | . της φιλοξενιας μη ἐπιλανθανεσθε , δια ταυτης γαρ ἐλαθον τινες ξενισαντες ἀγγελους . μιμνῃσκεσθε των δεσμιων ὡς συνδεδεμενοι , |
| ! [ ] [ ] ] νειθ ! [ ] εται ] ϲτων ! [ ] ! [ ] ωνμα | τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ λαῳ . ἀνεστησαν δε τινες των ἐκ της συναγωγης της λεγομενης Λιβερτινων και Κυρηναιων |
| ἀνοικειος ἀνθρωπῳ . τι δε | Μωυσης ; οὐ προφητης ᾀδεται πανταχου ; λεγει γαρ : „ ἐαν γενηται ὑμων | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| Μουσων διπλουν : ἠ ὁτι ἐν τοις ποιηταις τα Σεμελης ᾀδεται παθη , οἱ δε ποιηται μουσοληπτοι , ἠ ὁτι | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| ἠκουσα σιωπην : εἰ γαρ ὁ κυκνος σιγᾳ , τις ᾀσεται μουσικην , εἰ ὁ μεγαλοφωνος Διονυσιος μικρα φθεγγεται , | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| τυγχανει ἀηδες και ὠφελιμον , τουτο δε και λεξει και ᾀσεται , ἐαντε χαιρωσιν ἐαντε μη ; ποτερως σοι δοκει | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| ἀραται ] καταραται . ἀραται ] καθ ' ἡμων . ἀραται ] ἐκ παραλληλου . τυχας ] δυστυχιας . θΞ | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| ὁ τον ἱερον ἀροτον ἐπιτελων * * ἀλλα τε πολλα ἀραται και τοις μη κοινωνουσι κατα τον βιον ὑδατος ἠ | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| ' ἀν ἁψηται πραγματος , ὡς δυσοιωνιστος ἀπωλεσεν αὐτο . ἁψηται δε λεγει ἀντι του ἐθελησῃ αὐτου προστηναι και ὑπερ | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| και το φυλλον παρομοιον ταις πτερισιν : ὁταν δε τις ἁψηται των κλωνιων , ὡσπερ ἀφαυαινομενα τα φυλλα συμπιπτειν φασιν | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| . ἠν δ ' ἁλισκωνται προτερον και ἐπιγενηται τεταρταιος , παυονται . Νυν περι νοσηματος και συμπτωματος θελει διαλεχθηναι , | δε τις δοκει φιλονεικος εἰναι , ἡμεις τοιαυτην συνηθειαν οὐκ ἐχομεν , οὐδε αἱ ἐκκλησιαι του θεου . Τουτο δε |
| ἰσης μοιρας ὑποκαπνιζε : και εἰ μεν στροφοι γενωνται , παυονται τα της διαθεσεως . Χρησθαι δε αὐτας παραινω συνεχως | ἐνεχθεισαν συν αὐτῳ ὀντες ἐν τῳ ἁγιῳ ὀρει . και ἐχομεν βεβαιοτερον τον προφητικον λογον , ᾡ καλως ποιειτε προσεχοντες |
| του στρατευματος : ἐγω γαρ , ἐφη , οἰδα ὁτι ἑψονται πολλοι των νεων ἐμου ἡγουμενου . ἐκ τουτου ἐρωτωσιν | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
| εἰπερ δε ἀρα , ἐπι των ἀπροσδιοριστων ταις μεν καταφασεσιν ἑψονται αἱ ἀποφασεις , ταις δε ἀποφασεσιν οὐ παντως αἱ | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
| κελευουσιν ἐπι θερμον τηγανον σιζουσαν ἀφαιρειν : ἁμα δ ' ἡπται και σιζει , καθαπερ τοὐλαιον , εὐθυς . διο | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| των ἐπι Δαφνῃ πανηγυρεων φησιν : παντος δε ὀργανου καταμιτον ἡπται , κροταλων , ὑπο φανου , πανδουρου , τῳ | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| φοβους και τας ἐπι μακρον γιγνομενας της διανοιας ἐκστασεις . ἰαται γαρ , φησιν , ἡ καταυλησις και ἰσχιαδα και | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| ξηρα δε λεια μετα σχιστου ἀρσενικου και γαλακτος πινομενη δυσεντερικους ἰαται ἐλκη τε παλαια τοις προς ταυτα μιγνυμενη φαρμακοις , | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| ταδε : Ἱσπανιαι τρεις , ἁς Ἰβηριας προτερον ἐκαλουν . Αὑται δε χερρονησου δικην περιρρεονται ὑπο θαλασσης κατα σφοδρα στενον | και σκηνωσει μετ ' αὐτων , και αὐτοι λαοι αὐτου ἐσονται , και αὐτος ὁ θεος μετ ' αὐτων ἐσται |
| ὁ ἀρχων ἀσθενης και δια τουτο ἑκαστος ἑαυτου ἐξουσιαζει . Αὑται μεν οὐν αἱ τε ἐν τῃ πολιτικῃ και ἐν | πληρωθησεται , και παν ὀρος και βουνος ταπεινωθησεται , και ἐσονται τα σκολια εἰς εὐθειαν και αἱ τραχειαι εἰς ὁδους |
| αἱ αὐται πανταχου πεφυκασι , αἱ δε της σεληνης αἱ αὐται . πρωτον ἐνη τετρας τε ⌊ και ἑβδομη ⌋ | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| , φησιν , ὁτι ἑν ἐστι προοιμιον , ἐπει αἱ αὐται ὑποληψεις εἰσιν : οὐ γαρ ἐπειδη πολλαι των ὑποληψεων | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| παρειληφαμεν τας Ἑλληνιδας : τουτων δ ' αὐτων τετταρων οὐσων την μεν Ἰαδα τῃ παλαιᾳ Ἀτθιδι την αὐτην φαμεν , | αὐτοι ἡγιασμενοι ἐν ἀληθειᾳ . Οὐ περι τουτων δε ἐρωτω μονον , ἀλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου |
| μια τις ἡ αἰτια , φανερον δε οὐχ ὁμοιως δια την ἀντιπεριστασιν . Ὁλως γαρ παντων των τοιουτων τας αὐτας | δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει και οὐκ εἰς τον ἑτερον : |
| καθο - λου . Δημοσθενει Δημαδης ἀντειπων οὐκ ἐπεισεν : ηὑρηται κατιων ἐπι τοις ὁριοις της χωρας Δημοσθενης νεκρος ἀσκυλευτος | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| παιδας τον ἑνα νοσῳ ἀπεβαλε και πολεμῳ : ὁ δευτερος ηὑρηται ἀναρτων ἑαυτον , ὁ τριτος παις ἐπικαταλαβων διεκωλυσε και | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| αὐτο και ἑν ἀριθμῳ διαμενειν , ᾑ μετεχειν ὡς ἑκαστον δυναται , ταυτῃ κοινωνει το μεν μαλλον το δε ἡττον | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| ἐξω ψαυομενον σκληρον ἐστι , και το σιαλον καταπινειν οὐ δυναται . Ὁταν οὑτως ἐχῃ , σπογγον ἐς ὑδωρ θερμον | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| παντος οὐν του ληφθεντος πεπερασμενου μεγεθους μειζον ἀλληλων διαστησονται ἐκβαλλομεναι ἐπ ' ἀπειρον αἱ εὐθειαι . τουτου δη προυποτεθεντος λεγω | την οἰκιαν οὐκ ἀφηκεν εἰσελθειν τινα συν αὐτῳ εἰ μη Πετρον και Ἰωαννην και Ἰακωβον και τον πατερα της παιδος |
| παραμυθουμενοι . ἀλλοι δε , ὡν ἐστι και Αἰσχυλος , ἐπ ' Ἀρχεμορῳ τῳ Νεμεας παιδι : οἱ δε ἐπι | ἐλεημοσυνην παρα των εἰσπορευομενων εἰς το ἱερον : ὁς ἰδων Πετρον και Ἰωαννην μελλοντας εἰσιεναι εἰς το ἱερον ἠρωτα ἐλεημοσυνην |
| αἰφνιδιος ἀνεμου ἐμπτωσις . πτοιωδεσι : την πτοιαν οἱ μεν δεχονται τον κινδυνον , οἱ δε την ταραχην , οἱ | ἐντυγχανει ὑπερ ἁγιων . οἰδαμεν δε ὁτι τοις ἀγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εἰς ἀγαθον , τοις κατα προθεσιν κλητοις |
| ὁ δε αὐτος λογος και ἐπι των θηλειων , ὁτε δεχονται το σπερμα . Στιλπνος . παρα το στιλβω , | Ἰησου υἱε του θεου του ὑψιστου ; ὁρκιζω σε τον θεον , μη με βασανισῃς . ἐλεγεν γαρ αὐτῳ , |
| πασαι πλην Θηβαιων : Θηβαιοι γαρ μονοι , την Βοιωτιαν ὑπο μιαν ἀγοντες συντελειαν , οὐ προσεδεχθησαν ὑπο των Ἑλληνων | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| και Κρατητα , ὡν ὑπο μεν Στιλπωνος ἐγενετο μαχητης , ὑπο δε Ἡρακλειτου αὐστηρος , κυνικος δε ὑπο Κρατητος . | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| : ὁκκα δε το μεν ἁγηται , το δ ' ἑπηται , και ἀμφοτερα συμφωνει ἀλλαλοις , το τηνικαυτα ἀρετα | μισθον ἀρξαμενος ἀπο των ἐσχατων ἑως των πρωτων . και ἐλθοντες οἱ περι την ἑνδεκατην ὡραν ἐλαβον ἀνα δηναριον . |
| ἀν δη ζωῳ Πυροεις ἐπιοντι βεβηκως ἀμφοτεροις σελαεσσιν ὁμου βεβαωσιν ἑπηται , ὀφθαλμων σελας ἀμφοτερων ἠμερσε βροτοισιν : ἠν δε | τοις στρατιωταις λεγοντες , Εἰπατε ὁτι Οἱ μαθηται αὐτου νυκτος ἐλθοντες ἐκλεψαν αὐτον ἡμων κοιμωμενων . και ἐαν ἀκουσθῃ τουτο |
| φωνην , ἀλλα παντες παντων ὡς μικρων ἀφεμενοι των παροντων ἐχονται και χαιρουσιν ἀκουοντες τε και λεγοντες ὁ μεν τολμαν | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| οὑτως οὐδε τα γεγονοτα . ὁτι δε τα σημεια οὐκ ἐχονται , δηλον ἐκ του ἀμερη εἰναι . ἐχομενα γαρ | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| ἀκρων : ταυτα δε λευκα ἰσχυρως . και ἀλλοι δε ᾀδονται κιθαρῳδοι τικτεσθαι . και εἰσι πορφυροι μεν το παν | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| και χοροι τοις θεοις ἱστανται και παιανες ἐπι τοις θεοις ᾀδονται . και οὐδεν θαυμαστον , ὁποτε γε και αὐτων | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| , ὡς βοωσι μεν ἐχοντες και συναγωνιζονται τῳ δεδωκοτι , παυσονται δε οὐδεποτε ἀλλως , εἰ μη ταις κολασεσι . | παραχρημα . ὁ δε εἰπεν αὐτῃ , Θυγατηρ , ἡ πιστις σου σεσωκεν σε : πορευου εἰς εἰρηνην . Ἐτι |
| συμμαχους αὐτων ἐτιμωρησαμεθα συν θεοις , και δυειν θατερον ἠ παυσονται το λοιπον ἐνοχλουντες ἡμιν ἠ δικας τισουσιν ἐτι τουτων | [ και ] το κηρυγμα ἡμων , κενη και ἡ πιστις ὑμων , εὑρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου , |
| Λακωσι τους πολεμιους φευγοντας μη φονευειν , ἱνα το φευγειν ἡγωνται του μενειν λυσιτελεστερον . Ὁτι Ἀγησιλαος τοις φευγουσι των | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| μεν των φρονιμων , ἱν ' ὀρθως κρινοντες ἀξιους αὐτους ἡγωνται τιμης , ὑπο δε των γινωσκοντων , ἱνα μη | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| πατρος , ἐναπεθανεν ὁ παις δεσμοις , ἐῤῥιψαν αὐτον οἱ λῃσται εἰς την θαλασσαν , προσηνεχθη τῃ πολει : βουλεται | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| περι τας κορυφας , περι ὁ δη και συνισταντο οἱ λῃσται , λυπρον και ἀκαρπον δια τε τας παχνας και | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| , πιεζει γε μην και συνεχει το ἀσθμα , και κειται νεκρα δη : οἱ δ ' ἀνωθεν την ἐχθιστην | ἀμην λεγω ὑμιν ὁτι ὁ τον λογον μου ἀκουων και πιστευων τῳ πεμψαντι με ἐχει ζωην αἰωνιον , και εἰς |
| ἐρξας ἐργα και βιαια . „ Ἀργειος Δανδης σταδιοδρομος ἐνθαδε κειται νικαις ἱπποβοτον πατριδ ' ἐπευκλεϊσας Ὀλυμπιᾳ δις , ἐν | ὁδον ἡν λεγουσιν αἱρεσιν οὑτως λατρευω τῳ πατρῳῳ θεῳ , πιστευων πασι τοις κατα τον νομον και τοις ἐν τοις |
| , πικροτερων δε θεαματων ἀνιαις κατατεινομενοι τας ψυχας ἀπαγορευσουσιν : ὀψονται γαρ ὡν συνῳκοδομησαν ἠ κατεφυτευσαν ἠ περιεποιησαντο κληρονομους γεγονοτας | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| . ἀλλ ' ἐαν που καταλειπωσι γε αὑτοις ἐπιτηδεια , ὀψονται και ἡμας ἐνταυθα πορευομενους . ἀλλ ' , ὠ | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| ' ἐν αἱματι . ὁθεν καθ ' ὁ τι ἀν μερος του σωματος πλειον ἠι παρεσπαρμενον , κατ ' ἐκεινο | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| ἐνθουσιων δε και πηδων , ὡσπερ ἀναπολογητον το λειπομενον ἀφιεις μερος , εἰς την ἐναντιαν ὑποδεσιν ἐπαφηκε τον λογον . | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| , ὁ ψευδος μεν ἐστιν οὐ μην ἀδυνατον , μη ἡγηται τις συναγεσθαι παρα την του ἐνδεχομενου εἰς το ὑπαρχον | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| τε τοις ῥημασι φυλαττειν , ἱνα τα ὀρθα των ἐγκλινομενων ἡγηται και τα παρεμφατικα των ἀπαρεμφατων , και ἀλλα τοιαυτα | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| ἐντευθεν ἀποδεικτεον : τα οὐσιωδη τελειωτικα ἡμων εἰσι και ὁσον αὐξονται , τοσουτον τελειωτικα γινεται : το γαρ πλεον λογικευεσθαι | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
| : ἰστεον , ὁτι τα ἀπο φωνηεντος ἀρχομενα ῥηματα χρονικως αὐξονται ἐν τῳ παρατατικῳ , οἱον ἀγω ἠγον , αἰρω | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
| : παρδαλις ἐν ἀκμαις ὀνυχων ἐχει το ἰσχυρον , ἀλλα καπρος ἐν ὀδοντι , και ἐπι του μετωπου κριος . | ἐστιν ἡ φιλαργυρια , ἡς τινες ὀρεγομενοι ἀπεπλανηθησαν ἀπο της πιστεως και ἑαυτους περιεπειραν ὀδυναις πολλαις . Συ δε , |
| οἱ ἐφηβοι συμβαλλουσι μαχουμενους : ὁποτερων δ ' ἀν ὁ καπρος τυχῃ νικων , [ ἐστιν ] ἐν τῳ Πλατανιστᾳ | ἡξει και οὐ χρονισει : ὁ δε δικαιος μου ἐκ πιστεως ζησεται , και ἐαν ὑποστειληται , οὐκ εὐδοκει ἡ |
| ἐν τῳ ὀστεῳ : ἑδρη δε καλεεται , ὁταν , μενον το ὀστεον ἐν τῃ ἑωυτου φυσει , το βελος | μαθητας λεγει αὐτοις , Σπλαγχνιζομαι ἐπι τον ὀχλον ὁτι ἠδη ἡμεραι τρεις προσμενουσιν μοι και οὐκ ἐχουσιν τι φαγωσιν : |
| ' ἐκεινο ὀντος , ᾡ δυναται και πολλα εἰναι , μενον αὐτο ἑν και οὐ θελον μεριζεσθαι οὐδε γενος εἰναι | συμβιβαζων ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος . Ὡς δε ἐπληρουντο ἡμεραι ἱκαναι , συνεβουλευσαντο οἱ Ἰουδαιοι ἀνελειν αὐτον : ἐγνωσθη |
| : των οὐν δυο κανονων μαχομενων , και του μεν ἑνος ἀπαιτουντος εἰς την ου διφθογγον εἰναι την γενικην , | ἐκ νεοτητος την ἀπ ' ἀρχης γενομενην ἐν τῳ ἐθνει μου ἐν τε Ἱεροσολυμοις ἰσασι παντες Ἰουδαιοι , προγινωσκοντες με |
| περι τα ἀφροδισια ἀκολασια κατα το πολυ μερος δια την ἑνος γενους ἑξιν ὑπο μανοτητος ὀστων ἐν σωματι ῥυωδη και | ὡς και ἐν τῳ ψαλμῳ γεγραπται τῳ δευτερῳ , Υἱος μου εἰ συ , ἐγω σημερον γεγεννηκα σε . ὁτι |
| Τυραννιων περισπα , οὐχ ὑγιως : ὁ γαρ χαρακτηρ βαρειαν τασιν ἀπαιτει , εἰτε ἀπο του βιβω βιβαθω γενομενου του | ἁμαρτιας μεν , ὁτι οὐ πιστευουσιν εἰς ἐμε : περι δικαιοσυνης δε , ὁτι προς τον πατερα ὑπαγω και οὐκετι |
| ἠσαν και ὠξυνοντο , και λοιπον γενομενα κυρια την αὐτην τασιν ἐφυλαξαν , φημι δη την ὀξειαν : εἰκοτως οὐν | του θεου . ἠλθεν γαρ Ἰωαννης προς ὑμας ἐν ὁδῳ δικαιοσυνης , και οὐκ ἐπιστευσατε αὐτῳ : οἱ δε τελωναι |
| προμοι . ὁσαι δ ' ἀκληροι Τρωιαδων , ὑπο στεγαις ταισδ ' εἰσι , τοις πρωτοισιν ἐξηιρημεναι στρατου , συν | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
| σε φημα , γυναι , φρενας ἐπισσυτος ; ἀπωλομεσθα : ταισδ ' ἐπιστασαι πυλαις ἀκουσαθ ' οἱος κελαδος ἐν δομοις | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |
| Χιονιν αὐτον ἀναθειναι την στηλην , ἀλλ ' οὐ Λακεδαιμονιων ἡγηνται το δημοσιον : ἐστω γαρ δηπου , ὡς ἐν | σοι . [ ἠ ] οὐκ ἐξεστιν μοι ὁ θελω ποιησαι ἐν τοις ἐμοις ; ἠ ὁ ὀφθαλμος σου πονηρος |
| Κασσανδρειᾳ τυραννησαντα . ἀνθ ' ὁτου δε Μεσσηνιοι το ὀνειδος ἡγηνται τουτο οὑτω πικρον , οὐ μοι τῳ λογῳ τῳ | εἰς τας καρδιας αὐτων ποιησαι την γνωμην αὐτου , και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αὐτων τῳ θηριῳ |
| ἀμοιβην των πραξεων και δια τουτο τινες των εὐζωιᾳ ζωντων ἐπειγονται τας ἀρετας κτασθαι ὡς δια τουτο την ψυχην οἰκειοτεραν | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| ὁμως ἁπαντες ? ? ? , εἰ και διαφορου , ἐπειγονται ? ? . ληξιν ? ? τῃδε τεταχθαι και | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| τεχνικως κρινουσα την τροπην των σωματων . Ἱπποκρατης δε ἰητρος ἰηται τουτο το παθος : τῳ γενει μεν οὐν ἐστι | τῳ κοσμῳ ὠ , φως εἰμι του κοσμου . ταυτα εἰπων ἐπτυσεν χαμαι και ἐποιησεν πηλον ἐκ του πτυσματος , |
| πληθει ὀθονιων . Το μεν οὐν , αὑτη ἡ ἐπιδεσις ἰηται , το δε τοισιν ἰωμενοισιν ὑπηρετεει . Ἐς μεν | και Σαμαρειᾳ και ἑως ἐσχατου της γης . και ταυτα εἰπων βλεποντων αὐτων ἐπηρθη , και νεφελη ὑπελαβεν αὐτον ἀπο |
| , Ρ , και ἐπεζευχθωσαν αἱ ΘΛ , ΛΡ : ἐφαψονται δη αὑται . ἡ ἀρα ΕΛ τεμνει ἑκατεραν τομην | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| τομων , και αἱ ἀπο του Λ ἐπι τας συμπτωσεις ἐφαψονται . ἐπεζευχθω δη ἡ ΚΛ και ἐκβεβλησθω : τεμει | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| , ὡς ἀιδια . εἰ δε δεονται τινων , ἀλληλων δεησονται , οὐδεμιας δε της ἐξωθεν ἐπιφορας , ὡς ἀθανατα | ; λεγομεν γαρ , Ἐλογισθη τῳ Ἀβρααμ ἡ πιστις εἰς δικαιοσυνην . πως οὐν ἐλογισθη ; ἐν περιτομῃ ὀντι ἠ |
| χιλιαδος : αὑται δε ἱνα αὐταις το τοιουτο συμβῃ παντως δεησονται της δεκαδος , ὁθεν αὐτῃ ἐγκωμιον τουτο προσενειμαμεν . | , και ὁ ῥυπαρος ῥυπανθητω ἐτι , και ὁ δικαιος δικαιοσυνην ποιησατω ἐτι , και ὁ ἁγιος ἁγιασθητω ἐτι . |
| και ὑπαρξει ὑμιν ἡ ἐμη πολις : ἑκοντες γαρ με δεξονται . ἡγησομαι δε αὐτος ἐγω ἐνθεν πολλα χρηματα ληψεσθε | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| ὠφεληθησεται δι ' αὐτων και τισι συνουσιασει κρυφα και προσθηκην δεξονται τα τεκνα αὐτων ὡσαυτως και ὁ ἱματισμενος [ ] | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| οἰει ; Ἐγωγε , ἐφη . Οὐκουν ὁσῳ ἀν μεγαλαυχοτεροι ὠσιν , δυσαλωτοτεροι γιγνονται ; Εἰκος γε . Ποιος τις | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
| ἐπιταξασθαι τῃ φαλαγγι λοχους φυλακας ἱν ' ἀν που δεῃ ὠσιν οἱ ἐπιβοηθησοντες τῃ φαλαγγι και οἱ πολεμιοι τεταραγμενοι ἐμπιπτωσιν | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |
| και του ἠθους και της ἀλληλων ἀρετης γνωσιν σχοντες οὑτως ἱενται προς φιλιαν : το δε ἱεσθαι προς φιλιαν φιλησις | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
| ὡς ἠκουσαν , ὡσπερ ἠ συος ἀγριου ἠ ἐλαφου φανεντος ἱενται ἐπ ' αὐτον . οἱ δ ' αὐ Κερασουντιοι | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
| ' ἑξειης Μαιωτιδος ἐς στομα λιμνης , Γερμανοι Σαμαται τε Γεται θ ' ἁμα Βασταρναι τε . Βαταναβος , Ἀραβιας | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| ψυχας . Θεοπομπος δ ' ἐν τεσσαρακοστῃ ἑκτῃ των Ἱστοριων Γεται , φησι , κιθαρας ἐχοντες και κιθαριζοντες τας ἐπικηρυκειας | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| προς τῃ μοναδι και ἑτερος τις ἀριθμος , και ποιος οὑτος ὑπαρχει . εἰ ὁρισθειησαν ἡμιν δυο περισσοι ἀριθμοι , | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| τον ἑαλωκοτα τετραπται σκαρον ὁ κυρτος : βαρειται δε ἡσυχη οὑτος λιθῳ μεμετρημενῳ . οὐκουν οἱ ἀρρενες , ὡσπερ οὐν | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| συμβαινοντες ἐμετοι πλειονες εἰσι και συνεχεστεροι και φλεγματωδεις ἡτε γαστηρ ἐπεχεται τουτοις πολυ πλεον ἠ τοις νεφριτικοις , ὡστε μητε | οἰκῳ Δαυιδ παιδος αὐτου , καθως ἐλαλησεν δια στοματος των ἁγιων ἀπ ' αἰωνος προφητων αὐτου , σωτηριαν ἐξ ἐχθρων |
| την ὀσφυν μαλλον γινεται , και ἡ του σκυβαλου ἐκκρισις ἐπεχεται , παραθλιβομενου του ἀπευθυσμενου . εἰ δε το ἐμπροσθεν | ὁ και ἐποιησα ἐν Ἱεροσολυμοις , και πολλους τε των ἁγιων ἐγω ἐν φυλακαις κατεκλεισα την παρα των ἀρχιερεων ἐξουσιαν |
| ἰχνευμων τυχῃ ἐν τῃ Αἰγυπτῳ ἐν χωριῳ κατηρεφει τινι , ἱεται ἐπ ' αὐτην , το μεν πρωτον ἁλαμενος κατα | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
| ὁ γαρ τα του ζην ὀργανα ἀφαιρουμενος ἐπ ' ἀνδροφονιαν ἱεται , μεχρι και ψυχης ἐπιβουλευειν διανοηθεις . Τοσαυτην δε | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
| , οἱς συγκατατιθεται και Τρυφων . . . . : Δυναται και το ψιλουμενον , ὡς φησι Τρυφων , και | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| παροιμια . Ἁβρων γαρ τις ἐγενετο πλουσιος και ἁβροδιαιτος . Δυναται δε και ἀπο του ἁβρου το ὀνομα γεγονεναι . | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| μαρτυρας πολλους μεν ἀστους , πολλους δ ' ἐκ των ἀλλων συμμαχιδων πολεων , οὐτε φαυλους οὐτ ' ἀφανεις . | δε ᾐδειν ὁτι παντοτε μου ἀκουεις : ἀλλα δια τον ὀχλον τον περιεστωτα εἰπον , ἱνα πιστευσωσιν ὁτι συ με |
| δειξαι . Ἐν κυκλῳ μεγιστη μεν ἡ διαμετρος των δε ἀλλων ἀει ἡ ἐγγιον του κεντρου της ἀπωτερον μειζων ἐστιν | ὑπο τεσσαρων . και μη δυναμενοι προσενεγκαι αὐτῳ δια τον ὀχλον ἀπεστεγασαν την στεγην ὁπου ἠν , και ἐξορυξαντες χαλωσι |
| προσπιπτειν φαντασιας και το διοτι τῃ τοιαυτῃ μαχῃ ἀκολουθει το ἐπεχειν : των γαρ ζῳων τα μεν χωρις μιξεως γινεσθαι | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| ἐπινευειν , προς το ψευδος ἀνανευειν , προς το ἀδηλον ἐπεχειν , οὑτως προς μεν το ἀγαθον ὀρεκτικως κινεισθαι , | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| εἰς αὐτην ποταμων μεγαλων τῃ γλυκυτητι διαφορων , τουτων μεν περιγινεται κατα την δυσωδιαν , ἐξ αὑτης δε μεσης κατ | αὐτων . και νυξ οὐκ ἐσται ἐτι , και οὐκ ἐχουσιν χρειαν φωτος λυχνου και φως ἡλιου , ὁτι κυριος |
| σημαινει και ὁ ποιητης λεγων : “ μητι τοι ἡνιοχος περιγινεται ἡνιοχοιο . ” ἐπι την του ὀντος ἐπιστημην . | και ἀποκριθεις ὁ Ἰησους εἰπεν προς αὐτους , Οὐ χρειαν ἐχουσιν οἱ ὑγιαινοντες ἰατρου ἀλλα οἱ κακως ἐχοντες : οὐκ |
| ὀστουν : ἐρειστικον γαρ ἑκαστον τῃ της σαρκος μαλακοτητι . Ἑπεται δε , φησι , τοις ζῳοις τι δια μεσου | ἱματια , και ἐπεκαθισεν ἐπανω αὐτων . ὁ δε πλειστος ὀχλος ἐστρωσαν ἑαυτων τα ἱματια ἐν τῃ ὁδῳ , ἀλλοι |
| αἰσθητον ἐνεργουσης τελεια ἐστιν ἐν παντι μερει του χρονου . Ἑπεται δε ταις ἐνεργειαις της αἰσθησεως και της διανοιας ἡ | καταβας μετ ' αὐτων ἐστη ἐπι τοπου πεδινου , και ὀχλος πολυς μαθητων αὐτου , και πληθος πολυ του λαου |
| ἀλλα χεονται . Και δ ' ἐμε δειλαιην ταχα δουλιον ἱξεται ἠμαρ οἰχομενου σεο προσθεν , ὁ μοι θεος ὡς | διεκρινεν μεταξυ ἡμων τε και αὐτων , τῃ πιστει καθαρισας τας καρδιας αὐτων . νυν οὐν τι πειραζετε τον θεον |
| γνησιος ἐκ πατερων . Τῳ δ ' ἀλοχος μνηστη δομον ἱξεται : ἡς ἐτι νυμφης ἠλακατ ' ἐν θαλαμοις καλ | αὐτου . τοτε ἠγερθησαν πασαι αἱ παρθενοι ἐκειναι και ἐκοσμησαν τας λαμπαδας ἑαυτων . αἱ δε μωραι ταις φρονιμοις εἰπαν |
| δε ου ἑωρω ? ? δε ? ων ? σις μενος ? ιως νη ἀνδρες ] δικασται ] υσιος υνφι | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| , ἀντι του ἀναπειθουσα . ” ὡς εἰπων δεσμον ἀνιει μενος Ἡφαιστοιο ” , ἀντι του ἀπελυσεν . „ κολπον | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| και ἡκιστα προς τας ἐκεινων ἐμπτωσεις ἀντιτυποι . τροφης δε δεονται οὐδε ἑν , ἀποχρη γε μην ἀλληλας περιλιχμησασθαι . | και την θαλασσαν , ὁτι κατεβη ὁ διαβολος προς ὑμας ἐχων θυμον μεγαν , εἰδως ὁτι ὀλιγον καιρον ἐχει . |
| ἐπειδη κοινον ἐπι παντων τουτων ἐστιν ἡ ξηροτης , και δεονται οὑτοι του ὑγρανθηναι . ἐπιτρεψωμεν αὐτοις ἐνδιατριψαι τῳ θερμῳ | εἰ τις ἐστιν ἀνεγκλητος , μιας γυναικος ἀνηρ , τεκνα ἐχων πιστα , μη ἐν κατηγοριᾳ ἀσωτιας ἠ ἀνυποτακτα . |
| την προειρημενην ἀποδεικνυσι φερωνυμον . ὁ γουν ἰος ἐπι παν ὠθειται το σωμα ταχει ἀμαχῳ , και μεντοι και ἡ | , και ἡ φωνη ἡν ἠκουσα ὡς κιθαρῳδων κιθαριζοντων ἐν ταις κιθαραις αὐτων . και ᾀδουσιν [ ὡς ] ᾠδην |
| φερων . και ὁς ἀκουσας ταυτα καταπηδησας ἀπο του ἱππου ὠθειται αὐτον ἐκ της ταξεως και την ἀσπιδα ἀφελομενος ὡς | της ὁμολογιας : οὐ γαρ ἐχομεν ἀρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ἀσθενειαις ἡμων , πεπειρασμενον δε κατα παντα καθ ' |
| ἀπολυσει : ἐν δε τῳ ἀντονομαζοντι μονον ἐν τῳ ἀντονομαζειν μενουσιν ἀμφοτεροι , του μεν φευγοντος ἀντονομαζοντος , οὐ μεντοι | ὁ γεωργος ἐστιν . παν κλημα ἐν ἐμοι μη φερον καρπον , αἰρει αὐτο , και παν το καρπον φερον |
| ἰσχυοντες και ἐν ἀκμῃ της ἡλικιας : δια ταυτα οὐν μενουσιν : οὐδεις δ ' αὐτων δια το καλον . | . οὐχ ὁτι ἐπιζητω το δομα , ἀλλα ἐπιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εἰς λογον ὑμων . ἀπεχω δε παντα |
| οὐδε ἀναξιος ἐστι της δωρεας . Ἐαν δ ' ὑμων δεηται συγχωρησαι αὑτῳ περι της ταξεως του λογου , κατεπαγγελλομενος | ἀπολεισθε . ἠ ἐκεινοι οἱ δεκα ὀκτω ἐφ ' οὑς ἐπεσεν ὁ πυργος ἐν τῳ Σιλωαμ και ἀπεκτεινεν αὐτους , |
| ἑαυτου ὡς ἀν δη οἰκειον , ἱνα μη ἀλλοτριας αὐξησεως δεηται , ξενον και ἀσυνηθες πραγμα ποιησει , και ὁ | τοπον τον ἰδιον . και ἐδωκαν κληρους αὐτοις , και ἐπεσεν ὁ κληρος ἐπι Μαθθιαν , και συγκατεψηφισθη μετα των |
| τα παρα φυσιν . ιϚʹ . Οἱ βηχες οἱ κοπιωδεες ἁπτονται των σιναρων και μαλιστα των ἀρθρων . Περι βηχος | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| * . . Ἀμβροτον : ἀθανατον , οὑ βροτοι οὐχ ἁπτονται , . * . . Ἀμβροτοι : διοτι ἀθανατοι | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| Ἑλλαδα τε Φθιην τε κουραι ἀριστηων , οἱ τε πτολιεθρα ῥυονται , ταων ἡν κ ' ἐθελωμι φιλην ποιησομ ' | και Ἰερουσαλημ και της παραλιου Τυρου και Σιδωνος , οἱ ἠλθον ἀκουσαι αὐτου και ἰαθηναι ἀπο των νοσων αὐτων : |
| προσωπῳ ἀποσφαγησεται , εἰ δε ἀγαθοποιοι ἐπιθεωρησουσι του μεν θανατου ῥυονται , δεσμοις δε και κακοις αὐτον περιβαλλουσιν . των | την γην : οὐκ ἠλθον βαλειν εἰρηνην ἀλλα μαχαιραν . ἠλθον γαρ διχασαι ἀνθρωπον κατα του πατρος αὐτου και θυγατερα |
| λεγω . ἡ μεν οὐν κοσμια τε και φρονιμος ψυχη ἑπεται τε και οὐκ ἀγνοει τα παροντα : ἡ δ | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| οὐτε βουλευεσθαι δεοι ἀν οὐτε πραγματευεσθαι : εἰρηκως ποσα ἀτοπα ἑπεται τῃ του ἐνδεχομενου ἀναιρεσει μενοντος ἐκεινου του πασης ἀντιφασεως | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| οὐδε οἱ αἰδως γιγνεται , ἡ τ ' ἀνδρας μεγα σινεται ἠδ ' ὀνινησιν : ἀθετειται , ὁτι ἐκ των | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| ἀρω , σινω και σινω : Ἡτ ' ἀνδρας μεγα σινεται , ἠδ ' ὀνινησι . Και λουω , λοω | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| , ἁ ἐστιν ἑτερων μερη , ὁλα μεν ὁλων οὐχ ἁψεται δια τα προειρημενα , ἀλλ ' οὐδε μερεσι μερων | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| ἁψεται ἠ μερεσι μερων . και εἰ μεν μερεσι μερων ἁψεται , οὐκ ἐσται αὐτα ἐτι ἀδιαστατα και ἀμερη : | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| ἠ ἀρρωϲτον ἠ περα του δεοντοϲ αἰϲθητικον . οὑτοι γαρ παντεϲ εὐδιαφορητοι εἰϲι και λειποθυμιαιϲ δυϲανακομιϲτοιϲ ἁλιϲκονται ἐπι ταιϲ φλεβοτομιαιϲ | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| χρονιοϲ κατα βραχυ ὡϲ ἐπιπαν λυεται και οἱ ἀργοτερωϲ κινουμενοι παντεϲ . Προγνωϲιϲ νοϲηματοϲ δι ' ἐκκριϲεωϲ λυομενου . την | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| δηλωσομεν : διαφοραι δε εἰσι τρεις . πρωτον μεν γαρ τασσονται ἐν ἀραιοτεροις διαστημασιν ἐνιων χαριν χρειων : τεταγμενος μεν | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| γαρ κατα τον του κοσκινου δινον διακριτικως φακοι μετα φακων τασσονται και κριθαι μετα κριθων και πυροι μετα πυρων , | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| εἰναι προς τουτο τους γεγραμ - μενους : ὁπως δε πεισονται τοις νομοις και ἑκοντες ποιησουσι τα ἐκεινοις δοκουντα οὐδεν | τον χιλιαρχον , ἐχει γαρ ἀπαγγειλαι τι αὐτῳ . ὁ μεν οὐν παραλαβων αὐτον ἠγαγεν προς τον χιλιαρχον και φησιν |
| αὐτα φοβουμενοι . „ και κατεστησεν αὐτους ἐς ἐννοιαν ὡν πεισονται , και ταυτο τοις ἑτεροις φοβησονται . Ἀξιον δε | δει ἐλθειν πρωτον ; ὁ δε ἐφη αὐτοις , Ἠλιας μεν ἐλθων πρωτον ἀποκαθιστανει παντα , και πως γεγραπται ἐπι |
| μυχοιο , συνεχες ἀργινοεσσαν ἀει περιτετροφε παχνην , οὐδε μεσημβριοωντος ἰαινεται ἠελιοιο . σιγη δ ' οὐποτε τηνδε κατα βλοσυρην | γεγονας : μηκετι ἁμαρτανε , ἱνα μη χειρον σοι τι γενηται . ἀπηλθεν ὁ ἀνθρωπος και ἀνηγγειλεν τοις Ἰουδαιοις ὁτι |
| μιν στοματεσσι περισταδον ἰυζοντες σαινουσιν , του δ ' ἠτορ ἰαινεται εἰσοροωντος : ὡς ἀρα Τρωιοι υἱες ἐγηθεον , εὐτ | οὐ μη παρελθῃ ἡ γενεα αὑτη μεχρις οὑ ταυτα παντα γενηται . ὁ οὐρανος και ἡ γη παρελευσονται , οἱ |
| ἐνθεν ἐπιδεομενοισιν : ἀχθος γαρ ἀνωφελες προς τῳ ἀλλῳ σφυγμῳ ἐπιγινεται . Τελευτωντες δε ἀπολυουσι τα ἐπιδεσματα , ὁποταν σφιν | συνετων , και ἀπεκαλυψας αὐτα νηπιοις : ναι , ὁ πατηρ , ὁτι οὑτως εὐδοκια ἐγενετο ἐμπροσθεν σου . Παντα |
| στυφει . και δια των τοιουτων τροφων ῥωννυμενη ἡ δυναμις ἐπιγινεται και ἀπεμει την χολωδη ὑλην , και παυεται ἡ | ἐλαβετε πνευμα υἱοθεσιας , ἐν ᾡ κραζομεν , Αββα ὁ πατηρ : αὐτο το πνευμα συμμαρτυρει τῳ πνευματι ἡμων ὁτι |
| . ὁ δε Ὁμηρος ἀειδει αὐτοις τα ἐπεα ταδε ἁ καλεεται Καμινος : εἰ μεν δωσετε μισθον ἀεισω ὠ κεραμηες | Βηθσαϊδα : ὁτι εἰ ἐν Τυρῳ και Σιδωνι ἐγενηθησαν αἱ δυναμεις αἱ γενομεναι ἐν ὑμιν , παλαι ἀν ἐν σακκῳ |
| δ ' εἰχον ἡ γε νυν τῳ Ἀπολλωνι καθιερωται : καλεεται δε το μεν Κρισαιον πεδιον ᾡ Λοκροι παροικεουσι και | και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐποιησεν ἐκει δυναμεις πολλας δια την ἀπιστιαν αὐτων . Ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| και καθαπερ σωμα διηρθρωμενη ἡδυνειν ἀν την ἀκοην δυναιτο . δει δε αὐτα μητε ἀπισωσθαι πανταπασιν : προσκορης γαρ ἡ | νομου οὐ δικαιωθησεται πασα σαρξ ἐνωπιον αὐτου , δια γαρ νομου ἐπιγνωσις ἁμαρτιας . Νυνι δε χωρις νομου δικαιοσυνη θεου |
| ὡν δει πρακτικην εἰναι και προς οὑς δει και ὁτε δει και ἐφ ' ὁσον δει και ὡς δει και | της ἁμαρτιας και του θανατου . το γαρ ἀδυνατον του νομου , ἐν ᾡ ἠσθενει δια της σαρκος , ὁ |
| ? ! ! [ Ζευς Κρονος Ἑρμειας [ [ ] σεται ? ἀφθιτος ? ? ἀρχη : [ ] οεσσα | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| ἡλιον ἐπι το γʹ παραγενεσθαι το βʹ ἀστρον φανη - σεται δυνον . Φαινεσθω ἐσχατως του ἡλιου ὀντος προς τῳ | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| ὑφ ' ἑτερου φθειρομενα , προς ὀργην διεγειρεται και ἀμυνειν ἐπειγεται . ὡς οὐν κτλ . : οἱ ἐπιλογοι ἐνθεν | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| τα συνηθη θεωρει και ἐπισπαται , προς ὁν και ἀναχθηναι ἐπειγεται . Εὐδωρος ὁ φιλοσοφος φησι Διοδωρον τον Ἀλεξανδρεα μαθηματικον | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
| [ . . ] : λεγει ὁτι ἐαν τῃ εʹ ἀρξωνται πονειν την κεφαλην και μηδεν πλημμεληθῃ ὑπο του ἀρρωστου | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| ἐπι τους πολεμιους δεδοικοτες , μη τι δια την εἰρηνην ἀρξωνται ταραττειν ἀργοι και πενητες ἀνθρωποι , τουτο μεν ὀρθως | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| προστιθει την δυσκρασιαν των ἀρχων . ταχιστα μεν οὐν ἀπωλειαι γινονται της καρδιας παθουσης , ἐφεξης δε του ἐγκεφαλου , | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| φανερον μητε ἀει ἀφανη ποιουντων . ὁπου δε οἱ πολοι γινονται κατα κορυφην , οὐδε εἱς οὐτε ἀνατελλει οὐτε δυνει | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| ' εὐκολως αὑτον ἐξαπατησας . Τοις μεν γαρ ἐπ ' εὐθειας κινουμενοις , αἱ βαρυτητες και κουφοτητες την ἀρχην της | διερρηξεν τα ἱματια αὐτου λεγων , Ἐβλασφημησεν : τι ἐτι χρειαν ἐχομεν μαρτυρων ; ἰδε νυν ἠκουσατε την βλασφημιαν : |
| λεγεται το ἑκαστον ἀνδρα ἐν τῳ ἑαυτου λοχῳ ἐπ ' εὐθειας εἰναι τῳ λοχαγῳ και τῳ οὐραγῳ φυλασσοντα τα ἰσα | Δια τι λυετε ; οὑτως ἐρειτε ὁτι Ὁ κυριος αὐτου χρειαν ἐχει . ἀπελθοντες δε οἱ ἀπεσταλμενοι εὑρον καθως εἰπεν |
| , ἀλλος οὐ γραψει . Ὡς μεν τοινυν οὐ παρα παντας τους νομους φανερως γεγραφεν το ψηφισμ ' Ἀριστοκρατης , | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
| κακου ἀνεπιδεκτον , τελεως δε ἐστιν ἀλογον το κατα τυχην παντας τοις αὐτοις ἐπιβαλλειν ἰδιωμασιν , ἀλλα μη φυσικως οὑτως | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
| το προς τι , το δε κινεισθαι ἑν τι γενος θησονται , και διαιρησονται το κινεισθαι ὡς ἑν διχῃ ἐν | ὁδηγειν ; οὐχι ἀμφοτεροι εἰς βοθυνον ἐμπεσουνται ; οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον , κατηρτισμενος δε πας ἐσται ὡς |
| και ἐστι το ῥητον οὑτως : „ εἰτα ἐν ἀδικηματι θησονται πεισθεντων ὑμων ἁ δεομεθα , πολυ δε ἐν πλειονι | : και παντες ἐφοβουντο αὐτον , μη πιστευοντες ὁτι ἐστιν μαθητης . Βαρναβας δε ἐπιλαβομενος αὐτον ἠγαγεν προς τους ἀποστολους |
| δ ' ἀν μεταθωνται και ὁταν , τοτε κυρια ἑκαστα εἰναι , γιγνομενα τεχνῃ και τοις νομοις ἀλλ ' οὐ | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| δε και ἀπ ' αὐτων των ἐργων ὁ νυνι φαμεν εἰναι της ψυχης σωτηριον : ἐν γαρ τῳ θεωρειν τα | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |