| ἠκουσα σιωπην : εἰ γαρ ὁ κυκνος σιγᾳ , τις ᾀσεται μουσικην , εἰ ὁ μεγαλοφωνος Διονυσιος μικρα φθεγγεται , | ||
| τυγχανει ἀηδες και ὠφελιμον , τουτο δε και λεξει και ᾀσεται , ἐαντε χαιρωσιν ἐαντε μη ; ποτερως σοι δοκει |
| , ὡς βοωσι μεν ἐχοντες και συναγωνιζονται τῳ δεδωκοτι , παυσονται δε οὐδεποτε ἀλλως , εἰ μη ταις κολασεσι . | ||
| συμμαχους αὐτων ἐτιμωρησαμεθα συν θεοις , και δυειν θατερον ἠ παυσονται το λοιπον ἐνοχλουντες ἡμιν ἠ δικας τισουσιν ἐτι τουτων |
| ] ? ' ἐχουσα [ ] ιλων ? [ ] εται Ἑλλας [ ] ! ! ! ! φιαι [ | ||
| ! [ ] [ ] ] νειθ ! [ ] εται ] ϲτων ! [ ] ! [ ] ωνμα |
| . ἠν δ ' ἁλισκωνται προτερον και ἐπιγενηται τεταρταιος , παυονται . Νυν περι νοσηματος και συμπτωματος θελει διαλεχθηναι , | ||
| ἰσης μοιρας ὑποκαπνιζε : και εἰ μεν στροφοι γενωνται , παυονται τα της διαθεσεως . Χρησθαι δε αὐτας παραινω συνεχως |
| δε της ψυχης ἀρεταις τεθαρρηκοτες . οἱ μεν οὐν περι τον Ἐπαμεινωνδαν ὁρωντες την των Λακεδαιμονιων χωραν δυσεισβολον οὐσαν , | ||
| ἁλουργιδα ἱερευσι μεν και θυμελικοις και σκηνικοις και τοις περι τον Διονυσον τεχνιταις μονοις συμφερει , τοις δε λοιποις ταραχας |
| αὐθαδεις δε λαβοντες ἀποκρισεις προειπον αὐτοις τον πολεμον . και γινεται ἡ μεν πρωτη ἐξοδος ἑνος των ὑπατων Οὐαλεριου συν | ||
| ἐν τωι στοματι δε ληφθεισης της τροφης παρα ταυτα ἀναδοσις γινεται ἀπ ' αὐτης , ὡς ἀν δη παλιν και |
| του στρατευματος : ἐγω γαρ , ἐφη , οἰδα ὁτι ἑψονται πολλοι των νεων ἐμου ἡγουμενου . ἐκ τουτου ἐρωτωσιν | ||
| εἰπερ δε ἀρα , ἐπι των ἀπροσδιοριστων ταις μεν καταφασεσιν ἑψονται αἱ ἀποφασεις , ταις δε ἀποφασεσιν οὐ παντως αἱ |
| αἰφνιδιος ἀνεμου ἐμπτωσις . πτοιωδεσι : την πτοιαν οἱ μεν δεχονται τον κινδυνον , οἱ δε την ταραχην , οἱ | ||
| ὁ δε αὐτος λογος και ἐπι των θηλειων , ὁτε δεχονται το σπερμα . Στιλπνος . παρα το στιλβω , |
| φωνην , ἀλλα παντες παντων ὡς μικρων ἀφεμενοι των παροντων ἐχονται και χαιρουσιν ἀκουοντες τε και λεγοντες ὁ μεν τολμαν | ||
| οὑτως οὐδε τα γεγονοτα . ὁτι δε τα σημεια οὐκ ἐχονται , δηλον ἐκ του ἀμερη εἰναι . ἐχομενα γαρ |
| πεμπτον γινεσθαι Ϟ α μο α . Παντα πεντακις . Γινεται Ϟ ε μο ε . Ἀλλ ' ὁ τριτος | ||
| ἀξιας , ἐκ του ἀσυμφορου , ἐκ του αἰσχρου . Γινεται δε ἀσαφεια ἡ μεν περι την προφοραν , ἡν |
| , εἰ και μη ἑκοντες , ἀλλ ' ἀκοντες ἰσως ἐσονται βελτιους . Ζωιλος δε ἀπεσταλται διδαξων τε , εἰ | ||
| δημηγορουντες Ἀθηνησι του βελτιστου ἀντιποιουμενοι τουτο ποιουσι ζητουντες ὁπως βελτιστοι ἐσονται οἱ πολιται , ἠ και αὐτοι προς ἡδονην ἀφορωσιν |
| Ἐν Αἰγυπτῳ δε και Βαβυλωνι και Βακτροις , ὁπου μη ὑεται ἡ χωρα ἠ σπανιως , αἱ δροσοι το ὁλον | ||
| εἰς Κυμαιαν : ἐπι των παραδοξων και σπανιων . Ὀνος ὑεται : ἐπι των μη ἐπιστρεφομενων . Ὀνου θανατους : |
| , πιεζει γε μην και συνεχει το ἀσθμα , και κειται νεκρα δη : οἱ δ ' ἀνωθεν την ἐχθιστην | ||
| ἐρξας ἐργα και βιαια . „ Ἀργειος Δανδης σταδιοδρομος ἐνθαδε κειται νικαις ἱπποβοτον πατριδ ' ἐπευκλεϊσας Ὀλυμπιᾳ δις , ἐν |
| ἐν τῳ ὀστεῳ : ἑδρη δε καλεεται , ὁταν , μενον το ὀστεον ἐν τῃ ἑωυτου φυσει , το βελος | ||
| ' ἐκεινο ὀντος , ᾡ δυναται και πολλα εἰναι , μενον αὐτο ἑν και οὐ θελον μεριζεσθαι οὐδε γενος εἰναι |
| . Αὑται μεν οὐν ἐν τοις χυλοις αἱ μεταβολαι . Γινονται δε και κατα τας ὀσμας μαλιστα μεν αὐτοματως δια | ||
| ναυπηγικης το τοιανδε ναυν ποιησαι οἱον ἀκατιον ἠ δρομωνα . Γινονται οὐν οἱ ὁρισμοι ἐκ μεν του πορρω ὑποκειμενου , |
| ἀραται ] καταραται . ἀραται ] καθ ' ἡμων . ἀραται ] ἐκ παραλληλου . τυχας ] δυστυχιας . θΞ | ||
| ὁ τον ἱερον ἀροτον ἐπιτελων * * ἀλλα τε πολλα ἀραται και τοις μη κοινωνουσι κατα τον βιον ὑδατος ἠ |
| ἀνοικειος ἀνθρωπῳ . τι δε | Μωυσης ; οὐ προφητης ᾀδεται πανταχου ; λεγει γαρ : „ ἐαν γενηται ὑμων | ||
| Μουσων διπλουν : ἠ ὁτι ἐν τοις ποιηταις τα Σεμελης ᾀδεται παθη , οἱ δε ποιηται μουσοληπτοι , ἠ ὁτι |
| ' ἑξειης Μαιωτιδος ἐς στομα λιμνης , Γερμανοι Σαμαται τε Γεται θ ' ἁμα Βασταρναι τε . Βαταναβος , Ἀραβιας | ||
| ψυχας . Θεοπομπος δ ' ἐν τεσσαρακοστῃ ἑκτῃ των Ἱστοριων Γεται , φησι , κιθαρας ἐχοντες και κιθαριζοντες τας ἐπικηρυκειας |
| , πικροτερων δε θεαματων ἀνιαις κατατεινομενοι τας ψυχας ἀπαγορευσουσιν : ὀψονται γαρ ὡν συνῳκοδομησαν ἠ κατεφυτευσαν ἠ περιεποιησαντο κληρονομους γεγονοτας | ||
| . ἀλλ ' ἐαν που καταλειπωσι γε αὑτοις ἐπιτηδεια , ὀψονται και ἡμας ἐνταυθα πορευομενους . ἀλλ ' , ὠ |
| ἀκρων : ταυτα δε λευκα ἰσχυρως . και ἀλλοι δε ᾀδονται κιθαρῳδοι τικτεσθαι . και εἰσι πορφυροι μεν το παν | ||
| και χοροι τοις θεοις ἱστανται και παιανες ἐπι τοις θεοις ᾀδονται . και οὐδεν θαυμαστον , ὁποτε γε και αὐτων |
| αἱ αὐται πανταχου πεφυκασι , αἱ δε της σεληνης αἱ αὐται . πρωτον ἐνη τετρας τε ⌊ και ἑβδομη ⌋ | ||
| , φησιν , ὁτι ἑν ἐστι προοιμιον , ἐπει αἱ αὐται ὑποληψεις εἰσιν : οὐ γαρ ἐπειδη πολλαι των ὑποληψεων |
| αὐτο και ἑν ἀριθμῳ διαμενειν , ᾑ μετεχειν ὡς ἑκαστον δυναται , ταυτῃ κοινωνει το μεν μαλλον το δε ἡττον | ||
| ἐξω ψαυομενον σκληρον ἐστι , και το σιαλον καταπινειν οὐ δυναται . Ὁταν οὑτως ἐχῃ , σπογγον ἐς ὑδωρ θερμον |
| ' ἐν αἱματι . ὁθεν καθ ' ὁ τι ἀν μερος του σωματος πλειον ἠι παρεσπαρμενον , κατ ' ἐκεινο | ||
| ἐνθουσιων δε και πηδων , ὡσπερ ἀναπολογητον το λειπομενον ἀφιεις μερος , εἰς την ἐναντιαν ὑποδεσιν ἐπαφηκε τον λογον . |
| δει ποιειν . σειριασιν δε το παθος καλεισθαι φασιν οἱ μεν ἀπο του ἀστρου δια την πυρωσιν , οἱ δε | ||
| και μετα την ἐξεγερσιν οὐχ εὑρισκων τινας των ὑων τεως μεν ἐκλαιε τας πληγας ὀρρωδων τας παρα του πατρος , |
| φοβους και τας ἐπι μακρον γιγνομενας της διανοιας ἐκστασεις . ἰαται γαρ , φησιν , ἡ καταυλησις και ἰσχιαδα και | ||
| ξηρα δε λεια μετα σχιστου ἀρσενικου και γαλακτος πινομενη δυσεντερικους ἰαται ἐλκη τε παλαια τοις προς ταυτα μιγνυμενη φαρμακοις , |
| παρειληφαμεν τας Ἑλληνιδας : τουτων δ ' αὐτων τετταρων οὐσων την μεν Ἰαδα τῃ παλαιᾳ Ἀτθιδι την αὐτην φαμεν , | ||
| μια τις ἡ αἰτια , φανερον δε οὐχ ὁμοιως δια την ἀντιπεριστασιν . Ὁλως γαρ παντων των τοιουτων τας αὐτας |
| ἑκαστου , ὡς νυν Ἰρος ἐκεινος ἐπ ' αὐλειῃσι θυρῃσιν ἡσται νευσταζων κεφαλῃ , μεθυοντι ἐοικως , οὐδ ' ὀρθος | ||
| μεμβλετ ' Ἀχιλλευς ; κεινος ὁ γε προπαροιθε νεων ὀρθοκραιραων ἡσται ὀδυρομενος ἑταρον φιλον : οἱ δε δη ἀλλοι οἰχονται |
| ταδε : Ἱσπανιαι τρεις , ἁς Ἰβηριας προτερον ἐκαλουν . Αὑται δε χερρονησου δικην περιρρεονται ὑπο θαλασσης κατα σφοδρα στενον | ||
| ὁ ἀρχων ἀσθενης και δια τουτο ἑκαστος ἑαυτου ἐξουσιαζει . Αὑται μεν οὐν αἱ τε ἐν τῃ πολιτικῃ και ἐν |
| ἐντευθεν ἀποδεικτεον : τα οὐσιωδη τελειωτικα ἡμων εἰσι και ὁσον αὐξονται , τοσουτον τελειωτικα γινεται : το γαρ πλεον λογικευεσθαι | ||
| : ἰστεον , ὁτι τα ἀπο φωνηεντος ἀρχομενα ῥηματα χρονικως αὐξονται ἐν τῳ παρατατικῳ , οἱον ἀγω ἠγον , αἰρω |
| ἀμοιβην των πραξεων και δια τουτο τινες των εὐζωιᾳ ζωντων ἐπειγονται τας ἀρετας κτασθαι ὡς δια τουτο την ψυχην οἰκειοτεραν | ||
| ὁμως ἁπαντες ? ? ? , εἰ και διαφορου , ἐπειγονται ? ? . ληξιν ? ? τῃδε τεταχθαι και |
| εἰς αὐτην ποταμων μεγαλων τῃ γλυκυτητι διαφορων , τουτων μεν περιγινεται κατα την δυσωδιαν , ἐξ αὑτης δε μεσης κατ | ||
| σημαινει και ὁ ποιητης λεγων : “ μητι τοι ἡνιοχος περιγινεται ἡνιοχοιο . ” ἐπι την του ὀντος ἐπιστημην . |
| συμβαινοντες ἐμετοι πλειονες εἰσι και συνεχεστεροι και φλεγματωδεις ἡτε γαστηρ ἐπεχεται τουτοις πολυ πλεον ἠ τοις νεφριτικοις , ὡστε μητε | ||
| την ὀσφυν μαλλον γινεται , και ἡ του σκυβαλου ἐκκρισις ἐπεχεται , παραθλιβομενου του ἀπευθυσμενου . εἰ δε το ἐμπροσθεν |
| και ὑπαρξει ὑμιν ἡ ἐμη πολις : ἑκοντες γαρ με δεξονται . ἡγησομαι δε αὐτος ἐγω ἐνθεν πολλα χρηματα ληψεσθε | ||
| ὠφεληθησεται δι ' αὐτων και τισι συνουσιασει κρυφα και προσθηκην δεξονται τα τεκνα αὐτων ὡσαυτως και ὁ ἱματισμενος [ ] |
| ἰχνευμων τυχῃ ἐν τῃ Αἰγυπτῳ ἐν χωριῳ κατηρεφει τινι , ἱεται ἐπ ' αὐτην , το μεν πρωτον ἁλαμενος κατα | ||
| ὁ γαρ τα του ζην ὀργανα ἀφαιρουμενος ἐπ ' ἀνδροφονιαν ἱεται , μεχρι και ψυχης ἐπιβουλευειν διανοηθεις . Τοσαυτην δε |
| , ὁ ψευδος μεν ἐστιν οὐ μην ἀδυνατον , μη ἡγηται τις συναγεσθαι παρα την του ἐνδεχομενου εἰς το ὑπαρχον | ||
| τε τοις ῥημασι φυλαττειν , ἱνα τα ὀρθα των ἐγκλινομενων ἡγηται και τα παρεμφατικα των ἀπαρεμφατων , και ἀλλα τοιαυτα |
| πατρος , ἐναπεθανεν ὁ παις δεσμοις , ἐῤῥιψαν αὐτον οἱ λῃσται εἰς την θαλασσαν , προσηνεχθη τῃ πολει : βουλεται | ||
| περι τας κορυφας , περι ὁ δη και συνισταντο οἱ λῃσται , λυπρον και ἀκαρπον δια τε τας παχνας και |
| : των οὐν δυο κανονων μαχομενων , και του μεν ἑνος ἀπαιτουντος εἰς την ου διφθογγον εἰναι την γενικην , | ||
| περι τα ἀφροδισια ἀκολασια κατα το πολυ μερος δια την ἑνος γενους ἑξιν ὑπο μανοτητος ὀστων ἐν σωματι ῥυωδη και |
| και φυσικας ὡς οἱον τε ἠν συγκροτησας , και ἐπι πασιν ἐκεινο παρεγγυησαμενος , μηδενα λογον ἑν τι τοις οὐσι | ||
| το δη παντα ἀφεντας ? τα τοιαυτ ' ἐμποδων ὀντα πασιν και [ ] χρωμενων [ ] οὐ μονον των |
| ἀλλα χεονται . Και δ ' ἐμε δειλαιην ταχα δουλιον ἱξεται ἠμαρ οἰχομενου σεο προσθεν , ὁ μοι θεος ὡς | ||
| γνησιος ἐκ πατερων . Τῳ δ ' ἀλοχος μνηστη δομον ἱξεται : ἡς ἐτι νυμφης ἠλακατ ' ἐν θαλαμοις καλ |
| , Ρ , και ἐπεζευχθωσαν αἱ ΘΛ , ΛΡ : ἐφαψονται δη αὑται . ἡ ἀρα ΕΛ τεμνει ἑκατεραν τομην | ||
| τομων , και αἱ ἀπο του Λ ἐπι τας συμπτωσεις ἐφαψονται . ἐπεζευχθω δη ἡ ΚΛ και ἐκβεβλησθω : τεμει |
| κελευουσιν ἐπι θερμον τηγανον σιζουσαν ἀφαιρειν : ἁμα δ ' ἡπται και σιζει , καθαπερ τοὐλαιον , εὐθυς . διο | ||
| των ἐπι Δαφνῃ πανηγυρεων φησιν : παντος δε ὀργανου καταμιτον ἡπται , κροταλων , ὑπο φανου , πανδουρου , τῳ |
| ὀστουν : ἐρειστικον γαρ ἑκαστον τῃ της σαρκος μαλακοτητι . Ἑπεται δε , φησι , τοις ζῳοις τι δια μεσου | ||
| αἰσθητον ἐνεργουσης τελεια ἐστιν ἐν παντι μερει του χρονου . Ἑπεται δε ταις ἐνεργειαις της αἰσθησεως και της διανοιας ἡ |
| , ὡς ἀιδια . εἰ δε δεονται τινων , ἀλληλων δεησονται , οὐδεμιας δε της ἐξωθεν ἐπιφορας , ὡς ἀθανατα | ||
| χιλιαδος : αὑται δε ἱνα αὐταις το τοιουτο συμβῃ παντως δεησονται της δεκαδος , ὁθεν αὐτῃ ἐγκωμιον τουτο προσενειμαμεν . |
| ' ἀν ἁψηται πραγματος , ὡς δυσοιωνιστος ἀπωλεσεν αὐτο . ἁψηται δε λεγει ἀντι του ἐθελησῃ αὐτου προστηναι και ὑπερ | ||
| και το φυλλον παρομοιον ταις πτερισιν : ὁταν δε τις ἁψηται των κλωνιων , ὡσπερ ἀφαυαινομενα τα φυλλα συμπιπτειν φασιν |
| : ὁρᾳς δ ' , ἐφη , των φυτων πηλον ταις κεφαλαις πασαις ἐπικειμενον και παντων των φυτων ἐστεγασμενον το | ||
| της πετρας ἀντιτυπιᾳ . οἱ πλειστοι μεν οὐν τουτων ἐν ταις ἀκρωρειαις αὐταις ἀρκυσι και ἀκοντιοις και ποδαγραις αἱρουνται , |
| και του ἠθους και της ἀλληλων ἀρετης γνωσιν σχοντες οὑτως ἱενται προς φιλιαν : το δε ἱεσθαι προς φιλιαν φιλησις | ||
| ὡς ἠκουσαν , ὡσπερ ἠ συος ἀγριου ἠ ἐλαφου φανεντος ἱενται ἐπ ' αὐτον . οἱ δ ' αὐ Κερασουντιοι |
| ἐκ τουτων . ἠδη δε που και τοιονδε ἐν δυσεντεριαις ὠπται : προσαψαμενον των τυχαιων τινος το ἑλκος των ἐσω | ||
| πεισαι : παλαι γαρ μισθου και γραφων και νομους εἰσφερων ὠπται . και μην οὐδ ' ἐκεινο γ ' ἐνεστιν |
| Ἑλλαδα τε Φθιην τε κουραι ἀριστηων , οἱ τε πτολιεθρα ῥυονται , ταων ἡν κ ' ἐθελωμι φιλην ποιησομ ' | ||
| προσωπῳ ἀποσφαγησεται , εἰ δε ἀγαθοποιοι ἐπιθεωρησουσι του μεν θανατου ῥυονται , δεσμοις δε και κακοις αὐτον περιβαλλουσιν . των |
| σ , και γινεται ὁ ἀριθμος μοναδων μ . . Ἐσται ἀρα ὁ μεν μειζων των ἐκ της πρωτης διαιρεσεως | ||
| των μεν προφητων Σολομων περι των τεθνηκοτων εἰπεν : ” Ἐσται ἰασις ταις σαρξιν και ἐπιμελεια των ὀστεων . “ |
| : παρδαλις ἐν ἀκμαις ὀνυχων ἐχει το ἰσχυρον , ἀλλα καπρος ἐν ὀδοντι , και ἐπι του μετωπου κριος . | ||
| οἱ ἐφηβοι συμβαλλουσι μαχουμενους : ὁποτερων δ ' ἀν ὁ καπρος τυχῃ νικων , [ ἐστιν ] ἐν τῳ Πλατανιστᾳ |
| οὐδε οἱ αἰδως γιγνεται , ἡ τ ' ἀνδρας μεγα σινεται ἠδ ' ὀνινησιν : ἀθετειται , ὁτι ἐκ των | ||
| ἀρω , σινω και σινω : Ἡτ ' ἀνδρας μεγα σινεται , ἠδ ' ὀνινησι . Και λουω , λοω |
| ἐνδεισθαι δοκειτε , προς ἐμε λεγετε : συν γαρ θεοις οὐδενος ἀπορησομεν . και εἰ μεν τις εἰπειν τι βουλεται | ||
| και τελος και ὁρος εὐδαιμονιας ὁ θεος , μετεχων μεν οὐδενος ἑτερου προς βελτιωσιν , το δε ἰδιον μεταδεδωκως ἁπασι |
| προς τῃ μοναδι και ἑτερος τις ἀριθμος , και ποιος οὑτος ὑπαρχει . εἰ ὁρισθειησαν ἡμιν δυο περισσοι ἀριθμοι , | ||
| τον ἑαλωκοτα τετραπται σκαρον ὁ κυρτος : βαρειται δε ἡσυχη οὑτος λιθῳ μεμετρημενῳ . οὐκουν οἱ ἀρρενες , ὡσπερ οὐν |
| δε ου ἑωρω ? ? δε ? ων ? σις μενος ? ιως νη ἀνδρες ] δικασται ] υσιος υνφι | ||
| , ἀντι του ἀναπειθουσα . ” ὡς εἰπων δεσμον ἀνιει μενος Ἡφαιστοιο ” , ἀντι του ἀπελυσεν . „ κολπον |
| : ὁκκα δε το μεν ἁγηται , το δ ' ἑπηται , και ἀμφοτερα συμφωνει ἀλλαλοις , το τηνικαυτα ἀρετα | ||
| ἀν δη ζωῳ Πυροεις ἐπιοντι βεβηκως ἀμφοτεροις σελαεσσιν ὁμου βεβαωσιν ἑπηται , ὀφθαλμων σελας ἀμφοτερων ἠμερσε βροτοισιν : ἠν δε |
| Χιονιν αὐτον ἀναθειναι την στηλην , ἀλλ ' οὐ Λακεδαιμονιων ἡγηνται το δημοσιον : ἐστω γαρ δηπου , ὡς ἐν | ||
| Κασσανδρειᾳ τυραννησαντα . ἀνθ ' ὁτου δε Μεσσηνιοι το ὀνειδος ἡγηνται τουτο οὑτω πικρον , οὐ μοι τῳ λογῳ τῳ |
| Λακωσι τους πολεμιους φευγοντας μη φονευειν , ἱνα το φευγειν ἡγωνται του μενειν λυσιτελεστερον . Ὁτι Ἀγησιλαος τοις φευγουσι των | ||
| μεν των φρονιμων , ἱν ' ὀρθως κρινοντες ἀξιους αὐτους ἡγωνται τιμης , ὑπο δε των γινωσκοντων , ἱνα μη |
| τοισι προσθεν . Ἠν δε μη ὑπο ταυτης της θεραπειης παυηται , γαλακτι παχυνας καυσαι κατω την ὠμοπλατην την δεξιην | ||
| ζητειν , δωρεαν λαμβανειν , κἀν ἡ πολις βλαπτομενη μη παυηται , τουτῳ πως οἱον τε ἠν κατορθουν τῃ πολει |
| δει , παντων ὑστατος . γνωναι δε σοι ῥᾳστον της οὐσιας το μετρον παρα των ἐπι τουτῳ τεταγμενων . δει | ||
| οἱ περι ταυτα δεινοι οὐτε προς την γνωσιν της πολυσυνθετου οὐσιας αὐτων οὐτε προς την της θεραπειας παραδοσιν . ἠ |
| ἐχει ἐμφασιν προς το εἰναι , και τοις παντῃ μη οὐσιν ὡμοιωται τοτε , τα δε ἁπλως ἀναγκαια οὐχ οὑτως | ||
| . ἐπει δε σοφιαν | μεν ἐπιστημην της ἐν τοις οὐσιν ἀληθειας τιθεμεθα , το δε δι ' ἀποδειξιν , |
| , οἱς συγκατατιθεται και Τρυφων . . . . : Δυναται και το ψιλουμενον , ὡς φησι Τρυφων , και | ||
| παροιμια . Ἁβρων γαρ τις ἐγενετο πλουσιος και ἁβροδιαιτος . Δυναται δε και ἀπο του ἁβρου το ὀνομα γεγονεναι . |
| μυχοιο , συνεχες ἀργινοεσσαν ἀει περιτετροφε παχνην , οὐδε μεσημβριοωντος ἰαινεται ἠελιοιο . σιγη δ ' οὐποτε τηνδε κατα βλοσυρην | ||
| μιν στοματεσσι περισταδον ἰυζοντες σαινουσιν , του δ ' ἠτορ ἰαινεται εἰσοροωντος : ὡς ἀρα Τρωιοι υἱες ἐγηθεον , εὐτ |
| λεγω . ἡ μεν οὐν κοσμια τε και φρονιμος ψυχη ἑπεται τε και οὐκ ἀγνοει τα παροντα : ἡ δ | ||
| οὐτε βουλευεσθαι δεοι ἀν οὐτε πραγματευεσθαι : εἰρηκως ποσα ἀτοπα ἑπεται τῃ του ἐνδεχομενου ἀναιρεσει μενοντος ἐκεινου του πασης ἀντιφασεως |
| ? ! ! [ Ζευς Κρονος Ἑρμειας [ [ ] σεται ? ἀφθιτος ? ? ἀρχη : [ ] οεσσα | ||
| ἡλιον ἐπι το γʹ παραγενεσθαι το βʹ ἀστρον φανη - σεται δυνον . Φαινεσθω ἐσχατως του ἡλιου ὀντος προς τῳ |
| καθο - λου . Δημοσθενει Δημαδης ἀντειπων οὐκ ἐπεισεν : ηὑρηται κατιων ἐπι τοις ὁριοις της χωρας Δημοσθενης νεκρος ἀσκυλευτος | ||
| παιδας τον ἑνα νοσῳ ἀπεβαλε και πολεμῳ : ὁ δευτερος ηὑρηται ἀναρτων ἑαυτον , ὁ τριτος παις ἐπικαταλαβων διεκωλυσε και |
| προσπιπτειν φαντασιας και το διοτι τῃ τοιαυτῃ μαχῃ ἀκολουθει το ἐπεχειν : των γαρ ζῳων τα μεν χωρις μιξεως γινεσθαι | ||
| ἐπινευειν , προς το ψευδος ἀνανευειν , προς το ἀδηλον ἐπεχειν , οὑτως προς μεν το ἀγαθον ὀρεκτικως κινεισθαι , |
| και ἡκιστα προς τας ἐκεινων ἐμπτωσεις ἀντιτυποι . τροφης δε δεονται οὐδε ἑν , ἀποχρη γε μην ἀλληλας περιλιχμησασθαι . | ||
| ἐπειδη κοινον ἐπι παντων τουτων ἐστιν ἡ ξηροτης , και δεονται οὑτοι του ὑγρανθηναι . ἐπιτρεψωμεν αὐτοις ἐνδιατριψαι τῳ θερμῳ |
| την προειρημενην ἀποδεικνυσι φερωνυμον . ὁ γουν ἰος ἐπι παν ὠθειται το σωμα ταχει ἀμαχῳ , και μεντοι και ἡ | ||
| φερων . και ὁς ἀκουσας ταυτα καταπηδησας ἀπο του ἱππου ὠθειται αὐτον ἐκ της ταξεως και την ἀσπιδα ἀφελομενος ὡς |
| ἀπολυσει : ἐν δε τῳ ἀντονομαζοντι μονον ἐν τῳ ἀντονομαζειν μενουσιν ἀμφοτεροι , του μεν φευγοντος ἀντονομαζοντος , οὐ μεντοι | ||
| ἰσχυοντες και ἐν ἀκμῃ της ἡλικιας : δια ταυτα οὐν μενουσιν : οὐδεις δ ' αὐτων δια το καλον . |
| , ἁ ἐστιν ἑτερων μερη , ὁλα μεν ὁλων οὐχ ἁψεται δια τα προειρημενα , ἀλλ ' οὐδε μερεσι μερων | ||
| ἁψεται ἠ μερεσι μερων . και εἰ μεν μερεσι μερων ἁψεται , οὐκ ἐσται αὐτα ἐτι ἀδιαστατα και ἀμερη : |
| τα παρα φυσιν . ιϚʹ . Οἱ βηχες οἱ κοπιωδεες ἁπτονται των σιναρων και μαλιστα των ἀρθρων . Περι βηχος | ||
| * . . Ἀμβροτον : ἀθανατον , οὑ βροτοι οὐχ ἁπτονται , . * . . Ἀμβροτοι : διοτι ἀθανατοι |
| Τυραννιων περισπα , οὐχ ὑγιως : ὁ γαρ χαρακτηρ βαρειαν τασιν ἀπαιτει , εἰτε ἀπο του βιβω βιβαθω γενομενου του | ||
| ἠσαν και ὠξυνοντο , και λοιπον γενομενα κυρια την αὐτην τασιν ἐφυλαξαν , φημι δη την ὀξειαν : εἰκοτως οὐν |
| μαρτυρας πολλους μεν ἀστους , πολλους δ ' ἐκ των ἀλλων συμμαχιδων πολεων , οὐτε φαυλους οὐτ ' ἀφανεις . | ||
| δειξαι . Ἐν κυκλῳ μεγιστη μεν ἡ διαμετρος των δε ἀλλων ἀει ἡ ἐγγιον του κεντρου της ἀπωτερον μειζων ἐστιν |
| ἐνθεν ἐπιδεομενοισιν : ἀχθος γαρ ἀνωφελες προς τῳ ἀλλῳ σφυγμῳ ἐπιγινεται . Τελευτωντες δε ἀπολυουσι τα ἐπιδεσματα , ὁποταν σφιν | ||
| στυφει . και δια των τοιουτων τροφων ῥωννυμενη ἡ δυναμις ἐπιγινεται και ἀπεμει την χολωδη ὑλην , και παυεται ἡ |
| τεχνικως κρινουσα την τροπην των σωματων . Ἱπποκρατης δε ἰητρος ἰηται τουτο το παθος : τῳ γενει μεν οὐν ἐστι | ||
| πληθει ὀθονιων . Το μεν οὐν , αὑτη ἡ ἐπιδεσις ἰηται , το δε τοισιν ἰωμενοισιν ὑπηρετεει . Ἐς μεν |
| δηλωσομεν : διαφοραι δε εἰσι τρεις . πρωτον μεν γαρ τασσονται ἐν ἀραιοτεροις διαστημασιν ἐνιων χαριν χρειων : τεταγμενος μεν | ||
| γαρ κατα τον του κοσκινου δινον διακριτικως φακοι μετα φακων τασσονται και κριθαι μετα κριθων και πυροι μετα πυρων , |
| σοι δεδοται . και οἱ θεοι δε εὐμενεις τοις τοιουτοις εἰσιν , εἰς ἐνια δε και συνεργουσιν , εἰς ὑγιειαν | ||
| θηρια : φατναι δε ὡς ἀναπλεῳ μελων ἀνθρωπειων και ὀστων εἰσιν , οἱς εἰς την ἱπποτροφιαν ταυτην ὁ Διομηδης ἐχρησατο |
| . ὁ δε Ὁμηρος ἀειδει αὐτοις τα ἐπεα ταδε ἁ καλεεται Καμινος : εἰ μεν δωσετε μισθον ἀεισω ὠ κεραμηες | ||
| δ ' εἰχον ἡ γε νυν τῳ Ἀπολλωνι καθιερωται : καλεεται δε το μεν Κρισαιον πεδιον ᾡ Λοκροι παροικεουσι και |
| εἰναι προς τουτο τους γεγραμ - μενους : ὁπως δε πεισονται τοις νομοις και ἑκοντες ποιησουσι τα ἐκεινοις δοκουντα οὐδεν | ||
| αὐτα φοβουμενοι . „ και κατεστησεν αὐτους ἐς ἐννοιαν ὡν πεισονται , και ταυτο τοις ἑτεροις φοβησονται . Ἀξιον δε |
| προστιθει την δυσκρασιαν των ἀρχων . ταχιστα μεν οὐν ἀπωλειαι γινονται της καρδιας παθουσης , ἐφεξης δε του ἐγκεφαλου , | ||
| φανερον μητε ἀει ἀφανη ποιουντων . ὁπου δε οἱ πολοι γινονται κατα κορυφην , οὐδε εἱς οὐτε ἀνατελλει οὐτε δυνει |
| οὐδε ἀναξιος ἐστι της δωρεας . Ἐαν δ ' ὑμων δεηται συγχωρησαι αὑτῳ περι της ταξεως του λογου , κατεπαγγελλομενος | ||
| ἑαυτου ὡς ἀν δη οἰκειον , ἱνα μη ἀλλοτριας αὐξησεως δεηται , ξενον και ἀσυνηθες πραγμα ποιησει , και ὁ |
| δραμα , δι ' ἐχθραν νομιζουσιν αὐτον πεποιηκεναι οὐκ ὀρθως οἰονται . πρωτον μεν γαρ Διφιλος εἰς Βοιδαν τον φιλοσοφον | ||
| ἡ εὐθεια τρυγοιπος προπαροξυτονως , οὐχ ὁ τρυγοιπης , ὡς οἰονται τινες . ἐπει ὁταν πολυ σταις κομιζωσιν , ὀλιγον |
| ὑφ ' ἑτερου φθειρομενα , προς ὀργην διεγειρεται και ἀμυνειν ἐπειγεται . ὡς οὐν κτλ . : οἱ ἐπιλογοι ἐνθεν | ||
| τα συνηθη θεωρει και ἐπισπαται , προς ὁν και ἀναχθηναι ἐπειγεται . Εὐδωρος ὁ φιλοσοφος φησι Διοδωρον τον Ἀλεξανδρεα μαθηματικον |
| ποταμον ἐβαλεν , ὁς ἀπ ' αὐτου Εὐηνος μετωνομασθη . Γενναται δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη [ σαρισα προσαγορευομενη ] | ||
| : κατα δε προνοιαν θεων ὁ τοπος μετωνομασθη Παγγαιος . Γενναται δε ἐν αὐτῳ τῳ προειρημενῳ ποταμῳ βοτανη παρομοιος ὀριγανῳ |
| το προς τι , το δε κινεισθαι ἑν τι γενος θησονται , και διαιρησονται το κινεισθαι ὡς ἑν διχῃ ἐν | ||
| και ἐστι το ῥητον οὑτως : „ εἰτα ἐν ἀδικηματι θησονται πεισθεντων ὑμων ἁ δεομεθα , πολυ δε ἐν πλειονι |
| οἰει ; Ἐγωγε , ἐφη . Οὐκουν ὁσῳ ἀν μεγαλαυχοτεροι ὠσιν , δυσαλωτοτεροι γιγνονται ; Εἰκος γε . Ποιος τις | ||
| ἐπιταξασθαι τῃ φαλαγγι λοχους φυλακας ἱν ' ἀν που δεῃ ὠσιν οἱ ἐπιβοηθησοντες τῃ φαλαγγι και οἱ πολεμιοι τεταραγμενοι ἐμπιπτωσιν |
| [ . . ] : λεγει ὁτι ἐαν τῃ εʹ ἀρξωνται πονειν την κεφαλην και μηδεν πλημμεληθῃ ὑπο του ἀρρωστου | ||
| ἐπι τους πολεμιους δεδοικοτες , μη τι δια την εἰρηνην ἀρξωνται ταραττειν ἀργοι και πενητες ἀνθρωποι , τουτο μεν ὀρθως |
| δ ' ἀν μεταθωνται και ὁταν , τοτε κυρια ἑκαστα εἰναι , γιγνομενα τεχνῃ και τοις νομοις ἀλλ ' οὐ | ||
| δε και ἀπ ' αὐτων των ἐργων ὁ νυνι φαμεν εἰναι της ψυχης σωτηριον : ἐν γαρ τῳ θεωρειν τα |
| ὁτε και κτεινειν και πολεμειν . δορυ και κηρυκειον : ἐπι των ἁμα παρακαλουντων και ἀπειλουντων . οἱ δεκατευθεντες γαρ | ||
| ἐναλλοιωθησεται και ἡ των πραγματων δυναμις . οὐκ ἠβουληθην γαρ ἐπι πολυ και πολυμερως τας συγκρασεις συγγραφειν δια το και |
| το ἀπο του σιτου ἀμυλον μετριως , ῥοδινον μετριως , πατος ὁ ἀπο παλαιστρας , σογχος ὁ μη ξηρος , | ||
| ποιουσιν , ἀλλ ' ἐπιχειρειν διαφορειν φαρμακοις . διαφορει δε πατος ταχεως τον ὀγκον κατα των βουβωνων ἐπιτιθεμενος . τους |
| , ἀλλος οὐ γραψει . Ὡς μεν τοινυν οὐ παρα παντας τους νομους φανερως γεγραφεν το ψηφισμ ' Ἀριστοκρατης , | ||
| κακου ἀνεπιδεκτον , τελεως δε ἐστιν ἀλογον το κατα τυχην παντας τοις αὐτοις ἐπιβαλλειν ἰδιωμασιν , ἀλλα μη φυσικως οὑτως |
| ' εὐκολως αὑτον ἐξαπατησας . Τοις μεν γαρ ἐπ ' εὐθειας κινουμενοις , αἱ βαρυτητες και κουφοτητες την ἀρχην της | ||
| λεγεται το ἑκαστον ἀνδρα ἐν τῳ ἑαυτου λοχῳ ἐπ ' εὐθειας εἰναι τῳ λοχαγῳ και τῳ οὐραγῳ φυλασσοντα τα ἰσα |
| . ζωροτερον ἀκρατοτερον . ζωστηρ ὁ ἐπανω του θωρακος ᾡ χρωνται : “ λυσε δε ζωστηρα παναιολον ἡ δ ' | ||
| , περικαλλυμα ἐστι του καρπου των φοινικων ἀκμην ἀνθουντων : χρωνται δ ' αὐτῳ οἱ μυρεψοι εἰς τας των μυρων |
| μορμονα . Ἰδου . Παραθες νυν ὑπτιαν αὐτην ἐμοι . Κειται . Φερε νυν ἀπο του κρανους μοι το πτερον | ||
| , ἠν Βαβυλων , ἐουσα τοιαυτη δη τις πολις . Κειται ἐν πεδιῳ μεγαλῳ , μεγαθος ἐουσα μετωπον ἑκαστον εἰκοσι |
| ξενας ὁδους και παρηλλαγμενας ἀπολαυσεων ἐτεμνεν . εἰθ ' ἡ παντα τολμωσα τρυφη την φυσιν αὐτην παρενομησεν : και τις | ||
| , τεθνηκεναι , τα μετα τον θανατον : και ταυτα παντα ὁμου νοησας , χρονους , τοπους , πραγματα , |
| οἰμαι παραπλησιως ἐχει τοις των πολεμων : οὐδεις κρατει τοσουτον ὁσον βουλεται , οὐδ ' ὡστε και προειπειν ἐχειν ὁτι | ||
| Ἠν μη καθαρθῃ , της παλης του ἐκτο - μου ὁσον τοις τρισι δακτυλοις ἑψησας μελιτι , ἐγχεαι , και |
| πεπονθοτες λαβοντες ἀφησουσιν , ἠ που σφας γ ' αὐτους ἡγησονται περιεργους ὑπερ ὑμων τηρουμενους . οὐκ οὐν δεινον εἰ | ||
| ἀλλα παν το μη περαιτερω του παροντος κακον ὡσπερ ἑρμαιον ἡγησονται τοις ὁλοις ἀπειποντες . ἀλλ ' ἐνταυθα γαρ ἠδη |
| ! ! ! ? † ἀνθεσιν , αἰ δ ' ἀηται μελλιχα πνεοισιν [ [ ] ἐνθα δη συ στεμματ | ||
| οἱα τε νεβροι , σκαιρουσιν : τῃσιν δε περι σμαραγευντες ἀηται ἱμερτους δονεουσιν ἐπι στηθεσσι χιτωνας . ἀλλα τα μεν |
| και καθαπερ σωμα διηρθρωμενη ἡδυνειν ἀν την ἀκοην δυναιτο . δει δε αὐτα μητε ἀπισωσθαι πανταπασιν : προσκορης γαρ ἡ | ||
| ὡν δει πρακτικην εἰναι και προς οὑς δει και ὁτε δει και ἐφ ' ὁσον δει και ὡς δει και |
| και θεων μαλλον ἠ τεχνηϲ : τα γαρ μεζονα παντα ἰωνται μουνοι θεοι . ἠ γαρ ἐν ϲπλαγχνῳ καιριῳ νοϲημα | ||
| αἱ δε σαρκες αὐτων ἐτι ζωντων ἐν ἐλαιῳ ἐψηθεισαι ὠταλγιαν ἰωνται , των μεν σαρκων καταπλασσομενων , του δε ἐλαιου |
| ὑπο δε οἱ και ὁ νηος ἁπας οἱον ὑπο λυχνοισι φαεινεται . ἐν ἡμερῃ δε το μεν φεγγος ἀσθενεει , | ||
| θηευμεθα . Του μεν ἀρ ' οἰη κνημη συν Χηλῃσι φαεινεται ἀμφοτερῃσιν : αὐτος δ ' ἐς κεφαλην ἐτι που |