| σαντο . πολιτειας δε και ἐπιγαμιας τυχοντες , οὐ μην ἀρχης οὐδε βουλης μετασχοντες ὑπονοιαν ἐσχον ὡς νεωτεριζοντες και συλληφθεντες | ψυχην ἐκ του σωματος , ἐρχεται ὁ ἀγγελος ὁ ἐξ ἀρχης ἠν μετα τον ἀνθρωπον και ὁ πρωτος ἀρχαγγελος Μιχαηλ |
| μεν Φοινικας οὐκ ἀπορησων λογουτι γαρ ἐδει μενειν ἐπι της ἀρχης οὐ μενοντα ; την δ ' ἀπο της πολεως | Την μεν οὐν βιωσιν μου ἐκ νεοτητος την ἀπ ' ἀρχης γενομενην ἐν τῳ ἐθνει μου ἐν τε Ἱεροσολυμοις ἰσασι |
| το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| σου θεων ἐν γουνασι κειται εἰ παλιν ληψομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι αὐτος αἰτει , Πλατωνος μη αἰτουντος , “ | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
| ἐν κουρειῳ , ” φησι , “ κειρομαι . ” ὀνειδιζομενος ὁτι παρ ' Ἀντιπατρου τριβωνιον ἐλαβεν , ἐφη , | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| κατα ταὐτα τεταγμενῃ ἁπλῃ και ὁμαλῃ αὐτων φορᾳ κατα συμβεβηκος ἐπιγινομενης τινος ποικιλης και ἀνωμαλου κινησεως . περι δε της | . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ δε Πιλατος παλιν ἐπηρωτα αὐτον λεγων , Οὐκ ἀποκρινῃ οὐδεν ; |
| ὁ δ ' αὐτος λογος και ἐπι της τῳ ἑλκει ἐπιγινομενης οὐλης και ἐπι της του θανατου προηγουμενης καρδιας τρωσεως | ἡ ἐσχατη πλανη χειρων της πρωτης . ἐφη αὐτοις ὁ Πιλατος , Ἐχετε κουστωδιαν : ὑπαγετε ἀσφαλισασθε ὡς οἰδατε . |
| συσταντος την ἡσυχιαν αὐτος ἀγειν εἱλομην ὡς ἀν μη τεχνην ἐπαγγελλομενος μαχης κοινωνειν ἀναγκαζουσαν , οὐτε δωρεας ἀξιος ἠν οὐτε | τῳ ἱερῳ , και ἐθεραπευσεν αὐτους . ἰδοντες δε οἱ ἀρχιερεις και οἱ γραμματεις τα θαυμασια ἁ ἐποιησεν και τους |
| προχειρως ἐπαγγελλομενων πολλα . Χαρης γαρ ἐγενετο στρατηγος Ἀθηναιος προθυμως ἐπαγγελλομενος . Ἁλιευς πληγεις νουν οἰσει : αὑτη παραπλησιον τι | πασα Ἱεροσολυμα μετ ' αὐτου , και συναγαγων παντας τους ἀρχιερεις και γραμματεις του λαου ἐπυνθανετο παρ ' αὐτων που |
| προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | σοι . [ ἠ ] οὐκ ἐξεστιν μοι ὁ θελω ποιησαι ἐν τοις ἐμοις ; ἠ ὁ ὀφθαλμος σου πονηρος |
| φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα | εἰς τας καρδιας αὐτων ποιησαι την γνωμην αὐτου , και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αὐτων τῳ θηριῳ |
| χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| , ἐλεγχειη δε σοι αὐτῳ ἐσσεται : ἀλλα φιλος φρονεων πεφυλαγμενος εἰναι . εἰ γαρ κ ' ἐν νυσσῃ γε | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| δ ' ἐκπονεοιντο ποτι σπορον , ἁνικα τεττιξ ποιμενας ἐνδιους πεφυλαγμενος ὑψοθι δενδρων ἀχει ἐν ἀκρεμονεσσιν : ἀραχνια δ ' | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| κατα δυναμιν ; οὐ γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| τοὐναντιον , ἀλλα προσδειται μεν τουτων προς την εὐδαιμονιαν ὁ ἀνθρωπινος βιος , καθαπερ εἰπομεν : ἡ δε οὐσια της | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| ἀποδημιας παρεχει , τοις τε ἀπο ξενης εἰς τα οἰκεια ἐρχομενοις το αὐτο σχημα ταχειας τας ἀναστροφας δηλοι . τον | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| ἐχων ἁ δωσειν ἐφης ἀποστελλε και χαριζου τῃ πατριδι τοις ἐρχομενοις ἐκ της πατριδος κεχαρισμενα . λογος δε παρ ' | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| ἀτμιᾳν καταλεπτυνομενον ὁμοιως : το δε χολωδες καταλειπομενον μαλλον ποιει θερμαινεσθαι το σωμα : πλειων γαρ και καλλιων τροφη τῳ | αὐτοι ἡγιασμενοι ἐν ἀληθειᾳ . Οὐ περι τουτων δε ἐρωτω μονον , ἀλλα και περι των πιστευοντων δια του λογου |
| θερμανθηναι δει προτερον αὐτο και παρα φυσιν αὐτο ἐν τῳ θερμαινεσθαι γινεσθαι . Οὐδεν δει τοινυν ἀλλου σωματος τῳ οὐρανῳ | δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει και οὐκ εἰς τον ἑτερον : |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| ἐν Ῥοδῳ διηγε μετα των συντροφων , ὁ τι πραξει βουλευομενος : ὁ δε Ἱπποθοος διεγνω την Ἀνθιαν ἀγαγειν ἀπο | τους μετ ' αὐτου , και εἰσπορευεται ὁπου ἠν το παιδιον : και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αὐτῃ |
| ἐγκαλει , και ἐμαρτυρησεν ὡς ὀργιζομενος ἐκεινῳ και οὐκ ὀρθως βουλευομενος ταυτα διεθετο . Πως γαρ ἀν εὐ φρονων , | τριμηνον ὑπο των πατερων αὐτου , διοτι εἰδον ἀστειον το παιδιον , και οὐκ ἐφοβηθησαν το διαταγμα του βασιλεως . |
| προσανεβαινον , ἀλλοι δε διηγωνιζοντο προς τους ἀπο των στεγων ἀμυνομενους . οὐ μην οὐδε τοις εἰς τα τεμενη καταφυγουσιν | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| . κωνωπια τα ἐν τοις ὀλυνθοις γινομενα . Ἀλεξομενους . ἀμυνομενους . Σαγαρεις . πελεκεις , τα ἐκ χειρος ὁπλα | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| . Ἀλλος δε τις παρην ; Σχεδον τι οἰμαι τουτους παραγενεσθαι . Τι οὐν δη ; τινες φῃς ἠσαν οἱ | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| ὁτι παρασκευαζομενου Ξερξου τον ἐπι τηι Ἑλλαδι στολον , πρεσβεις παραγενεσθαι προς Γελωνα τον τυραννον ἱκετευοντας εἰς τον των Ἑλληνων | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| των Ἰβηρων και της Κασπιας θαλαττης , προς ἑω μεν ἁπτομενοι της θαλαττης , προς δυσιν δε ὁμορουντες τοις Ἰβηρσι | εἰς το θεατρον συναρπασαντες Γαϊον και Ἀρισταρχον Μακεδονας , συνεκδημους Παυλου . Παυλου δε βουλομενου εἰσελθειν εἰς τον δημον οὐκ |
| κατα την ἀγοραν και τους στενωπους κλαιοντες , ἱκετευοντες , ἁπτομενοι δεξιας ἑκαστου και γονατων , ἀπολοφυρομενοι την κατεχουσαν αὐτους | : ἀσυμφωνοι δε ὀντες προς ἀλληλους ἀπελυοντο , εἰποντος του Παυλου ῥημα ἑν ὁτι Καλως το πνευμα το ἁγιον ἐλαλησεν |
| και το πραγμα ποικιλσις κατα Πλατωνα , και το ῥημα ποικιλλειν , και το ἐπιρρημα ποικιλτικως , ὡσπερ και ἐριουργικως | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| ποικιλλει ἰων τα γιγνομενα ἐκ της γης : το δε ποικιλλειν και αἰολειν ταὐτον . Τι δε ἡ ” σεληνη | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| δε ῥοπαλῳ και θωρακι : και προς ἀλληλους ἐφιλοτιμηθησαν οἱ προειρημενοι θεοι κατα τας τεχνας , της μεν προς εἰρηνικην | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| ἠσαν δε και αὐτοι χιλιοι . παντες δ ' οἱ προειρημενοι εἰχον πορφυρας ἐφαπτιδας , πολλοι δε και διαχρυσους και | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| ὡσπερ εἰ και ἀνευ του διαιρειν ἐξ ἀρχης εὐθυς μηδεν πραγματευσαμενος τις ἐλαμβανε ταυτα . Πεφεισμενως ἐοικε το των διαιρεσεων | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| Λαιτος ὁ και τους βιους των φιλοσοφων ἐπ ' ἀκριβες πραγματευσαμενος . ἐν δη ταις των προειρημενων ἱστοριαις δηλουται κατα | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| δι ' ἡν [ και ] ἐν τοις πολλαπλασιοις και μερικοις γεγονασιν οἱ λο - γοι , οἱτινες εὑρισκονται , | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| οὑτω δε ὁμως χαλεπον ἐστι , και μαλιστα ἐν τοις μερικοις . οὐ γαρ ὡρισμενη τις ἐστιν ἡ κρισις τουτων | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| ἀντι γαρ τυφλου ἐξωμματωται και λελαμπρυνται κορας , Ἀσκληπιου παιωνος εὐμενους τυχων . Λεγεις μοι χαραν , λεγεις μοι βοαν | και ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω |
| δικης του [ ὀβριμωτατου ] στρατηγου ? ? ? ? εὐμενους . εἰης πολυχρονιος [ ] , ἀφθονος [ ] | λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : τουτο το βιβλιον ὁ ἑωρακας , γεγραμμενα εἰσιν τα ἐν τῳ οὐρανῳ |
| τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| ὁ Πλατων : ἐστι γαρ πολλαχου ἀκουσαι αὐτου λεγοντος και ἀποφαινομενου , ὁπῃ ἐλεγεν ὡς κατα τον ποιητην , ἐν | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| κἀκειθεν τας σωτηριας και ἀπαγορειας λαμβανοντων , ὡς ἀπο τινος ἀποφαινομενου κριτου , ὡς νικωσης ἠ νικωμενης δηλαδη της ζωτικης | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| παν ὁτιουν μετερχομενον , ὡς ἐχοντα του εὐ ἐν πασιν ἀναφαινεσθαι , και μηδενος ὀντος των ἡμετερων , ὁ μη | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| κοινη . ἐστι δε ἀτοπον των λογικων κρειττω τα ἀλογα ἀναφαινεσθαι , ἀλλ ' εἰ μεν ὡς ποιητικη και γενητικη | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| συμπαντα και μεταβολαις μεγαλαις , ὑποληπτεον μητε την γην ἀει συμμενειν οὑτως ὡστ ' ἀει τηλικαυτην εἰναι μηδεν προστιθεισαν ἑαυτῃ | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| παιδι : ἀνευ γαρ ἀναγκαιης ἰσχυρης συμβασιες ἰσχυραι οὐκ ἐθελουσι συμμενειν . Ὁρκια δε ποιεεται ταυτα τα ἐθνεα τα περ | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | παραδοξα σημερον . Και μετα ταυτα ἐξηλθεν και ἐθεασατο τελωνην ὀνοματι Λευιν καθημενον ἐπι το τελωνιον , και εἰπεν αὐτῳ |
| . προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την | ἐλαλουμεν ταις συν - ελθουσαις γυναιξιν . και τις γυνη ὀνοματι Λυδια , πορφυροπωλις πολεως Θυατιρων σεβομενη τον θεον , |
| δε κατα διανοιαν ἀληθειαν : ἁρμοζει γαρ διανοιᾳ μεν μηδεν παραδεχεσθαι ψευδος , ἑρμηνειᾳ δε μηδεν ἐμποδιζειν των εἰς την | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| τῃ ἀποτεξει και πλειστον προσανευρυνεται μεχρι του και χειρας τελειων παραδεχεσθαι . κατα μεντοι την φυσιν τρυφερον ἐστι και σαρκωδες | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| βροχος . σεσημειωται το μυχος . το δε μοιχος πτωχος ἀρχος ἐπιθετικα ὀντα ὀξυνεται . Τα εἰς ΧΟΣ ὑπερδισυλλαβα προπαροξυνεται | Ὁ οὐρανος μοι θρονος , ἡ δε γη ὑποποδιον των ποδων μου : ποιον οἰκον οἰκοδομησετε μοι , λεγει κυριος |
| δε οὐ γινεται , ἠν μη τμηθῃ . Ἠν ὁ ἀρχος φλεγμηνῃ , και ὀδυνη ἐχῃ και πυρετος , και | : μητε ἐν τῃ γῃ , ὁτι ὑποποδιον ἐστιν των ποδων αὐτου : μητε εἰς Ἱεροσολυμα , ὁτι πολις ἐστιν |
| και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| συνεδριον στρατιωτας δισχιλιους : ὁ δε Μηδιος της συμμαχιας αὐτῳ παραγενομενης Φαρσαλον εἱλεν ὑπο Λακεδαιμονιων φρουρουμενην και τους ἐν αὐτῃ | Σιλας και ὁ Τιμοθεος ἐκει . οἱ δε καθιστανοντες τον Παυλον ἠγαγον ἑως Ἀθηνων , και λαβοντες ἐντολην προς τον |
| Ὀλυμπιων τῳ περι την Ἑκτορος ἀτιμιαν ἐλεῳ και πολλης ἀρτι παραγενομενης ἐπικουριας Αἰθιοπων , Ἰνδων , Ἀμαζονων . μη γαρ | θελων τε χαριτα καταθεσθαι τοις Ἰουδαιοις ὁ Φηλιξ κατελιπε τον Παυλον δεδεμενον . Φηστος οὐν ἐπιβας τῃ ἐπαρχειᾳ μετα τρεις |
| της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| περικοπην : ἐν ἑκατερῳ γαρ τουτων ἡ ποιοτης των προσωπων ἐξεταζεται δια το τα σημεια ἀσθενη εἰναι : οὐ γαρ | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| ἀποψυξαντα , ταυτα παντα . . . ἐν τοις στρατηγικοισιν ἐξεταζεται μαθημασιν . τις δη τι παραδειξας ἐμοι τα δεοντ | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| , καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | , ἀλλα και δι ' ἡμας οἱς μελλει λογιζεσθαι , τοις πιστευουσιν ἐπι τον ἐγειραντα Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἐκ |
| την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ | λεγω ὑμιν ὁτι χαιρει ἐπ ' αὐτῳ μαλλον ἠ ἐπι τοις ἐνενηκοντα ἐννεα τοις μη πεπλανημενοις . οὑτως οὐκ ἐστιν |
| ' ὀνοματων καλων , ὡς ἠ δικαιως τον Μηδον καταλυσαντες ἀρχομεν ἠ ἀδικουμενοι νυν ἐπεξερχομεθα , λογων μηκος ἀπιστον παρεξομεν | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| σοι διδομεν πληγματα κρατος στερνων τε κοπους : τωνδε γαρ ἀρχομεν . οἰ ' γω πολεως , οἰμοι δε σεθεν | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| αἰδεσθεις το σεμνοπρεπες και ἱερον ὑποδεχεται ἀσμενος . Ἠδη δε ἀναγομενων αἱ Διονυσου δυναμεις περιφανως διεδεικνυντο , χλωρα τε σμιλαξ | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| και ἀσωματον . και ἐπι μεν των ὑπο διαφορους κατηγοριας ἀναγομενων και αἱ συστατικαι και αἱ διαιρετικαι παντως ἑτεραι εἰσιν | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| ἐντος των ἱματιων τηρητεον , των δε προσφερομενων ἐκλεγοντας τα θερμαινειν μεν αὐτων δυναμενα τα σωματα , διαλυειν δε τα | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| των ὁμοιων . Περι τριψεωϲ παραϲκευαϲτικηϲ . Προ των γυμναϲιων θερμαινειν μετριωϲ το ϲωμα χρη τριψει τε χρωμενουϲ τῃ δια | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ἀγαπων με τους λογους μου οὐ τηρει : και ὁ λογος ὁν ἀκουετε οὐκ ἐστιν ἐμος ἀλλα του πεμψαντος με |
| γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και | ἐμε ζητειτε , ἀφετε τουτους ὑπαγειν : ἱνα πληρωθῃ ὁ λογος ὁν εἰπεν ὁτι Οὑς δεδωκας μοι οὐκ ἀπωλεσα ἐξ |
| ἀλλα τον δεσποτην , ὁς οὐ πονειν με ἐδιδαξεν , ἀλλοτριους δε πονους κατεσθιειν . „ οὑτω και των παιδων | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| δ ' οὐκ ὀξυδορκουντες εἰσι , τουτους ταχει ῥιπτουσιν ὡς ἀλλοτριους : εἰ δε ἐπι της Ἑλενης λεγοιτο , λεγει | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ἀμην λεγω ὑμιν ὁτι ὁ τον λογον μου ἀκουων και πιστευων τῳ πεμψαντι με ἐχει ζωην αἰωνιον , και εἰς |
| και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν | ὁδον ἡν λεγουσιν αἱρεσιν οὑτως λατρευω τῳ πατρῳῳ θεῳ , πιστευων πασι τοις κατα τον νομον και τοις ἐν τοις |
| ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | δια των σποριμων , και οἱ μαθηται αὐτου ἠρξαντο ὁδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας . και οἱ Φαρισαιοι ἐλεγον αὐτῳ |
| ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι | δε ἐλεγεν πειραζων αὐτον , αὐτος γαρ ᾐδει τι ἐμελλεν ποιειν . ἀπεκριθη αὐτῳ ὁ Φιλιππος , Διακοσιων δηναριων ἀρτοι |
| οἱδε οὐδε ἑν . γηρᾳ δε παρειμενον ἐλεφαντα ἠ νοσῳ κατειλημμενον οὐκ ἀν ποτε οἱ συναγελαζομενοι καταλιποιεν , ἀλλα πιστως | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| και την γην διαξαινων το μεν οὐραιον βλεπων τῃ ψαμμῳ κατειλημμενον , το δε ἡμιτομον το ἐκ της γαστρος ἐς | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| ' ἁμα μεν λεγειν ὡς οὐδεις Ἀθηνησι πολιτης εἰη ἀγαθος γεγενημενος , ἁμα δ ' ὡς και ἀλλοθι τοιουτοι γεγονασι | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος αὐτοις γεγενημενος της ἐλευθεριας : τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| ἡ γενικη προς την ἰδιαν εὐθειαν , οὐδε ἡ κλητικη διαφορος γεγονεν : ἐν δε τοις ἑνικοις ἐπειδη οὐκ ἐστιν | αἰτουσιν αὐτον . Και ἠν ἐκβαλλων δαιμονιον [ , και αὐτο αὐτο ἠν ] κωφον : ἐγενετο δε του δαιμονιου |
| ἡ ἀπο θατερου εἰς θατερον κινησις των τρεχοντων τῃ σχεσει διαφορος : οὑτω δε και ἡ ἀπο των ἀρχων ἐπι | αἱμα των μοσχων μετα ὑδατος και ἐριου κοκκινου και ὑσσωπου αὐτο τε το βιβλιον και παντα τον λαον ἐραντισεν , |
| κεστρευς νηστευει εἰρηται ἐπι των δικαιοπραγουντων μεν , ἡττον δε φερομενων δια τουτο αὐτο . μετενηνεκται δε ἀπο του ἰχθυος | τῳ κοσμῳ ὠ , φως εἰμι του κοσμου . ταυτα εἰπων ἐπτυσεν χαμαι και ἐποιησεν πηλον ἐκ του πτυσματος , |
| ἐχει τἀληθες . δοκει γαρ τισιν ἀναγκαιον εἰναι , τηλικουτων φερομενων σωματων γιγνεσθαι ψοφον , ἐπει και των παρ ' | και Σαμαρειᾳ και ἑως ἐσχατου της γης . και ταυτα εἰπων βλεποντων αὐτων ἐπηρθη , και νεφελη ὑπελαβεν αὐτον ἀπο |
| οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | και δια τουτο οὐ δυναμαι ἐλθειν . και παραγενομενος ὁ δουλος ἀπηγγειλεν τῳ κυριῳ αὐτου ταυτα . τοτε ὀργισθεις ὁ |
| Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη | και τυφλους και χωλους εἰσαγαγε ὡδε . και εἰπεν ὁ δουλος , Κυριε , γεγονεν ὁ ἐπεταξας , και ἐτι |
| . Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| , τους μεν βαδιζειν εὐθυ του ἱερου , αὐτος δε ἀπαλλαττομενος δεξιουσθαι τε αὐτους και χαριν ἐχειν , ὁτι πανταχου | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| ὡστε ὁ μεν προσιων θεῳ στασεως ἐφιεται , ὁ δε ἀπαλλαττομενος ἁτε γενεσει τῃ τρεπομενῃ προσιων κατα το εἰκος φορειται | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| . Ἠ παλιν πειρατεον τους ἑβδομαδικους κυκλους εἰς μθʹετηριδας καταξαντας ἀπολυειν ἀπο του ἀφετου ἀνα μιαν , και εἰς οἱον | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| το ἑξης ἀλλ ' ἀνωφερως , ὡς ἐπι το μεσουρανημα ἀπολυειν : και ὁπου δ ' ἀν καταληξῃ , ὁ | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| ἀλλοτε μεν πολυκοιτους , πολλακις δε μηδε ἀφροδισιαζοντας ἀλλα μονον ἡδομενους . τετραγωνοι δε πολλῳ χειρονες : τα μεν γαρ | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| ἐν ταις πολιτειαις κολασεων φανερον : τους γαρ τοις πονηροις ἡδομενους λυπουντες οἱ νομοθεται πειθουσι τα μεν φαυλα μισειν , | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| , ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| και συντριβησεται προς ἑαυτον , προς οἱους ἐσοιτο ὁ ἀγων αἰσθανομενων των ἀντιπαλων , ἁτε χρωμενους ἀνανταγωνιστῳ συμμαχιᾳ του δικαιου | ἐγγυς δε οὐσης Λυδδας τῃ Ἰοππῃ οἱ μαθηται ἀκουσαντες ὁτι Πετρος ἐστιν ἐν αὐτῃ ἀπεστειλαν δυο ἀνδρας προς αὐτον παρακαλουντες |
| τας στοας ὑπελθετε , ” ἐκπεσειν λογον ὡς Κυμαιων οὐκ αἰσθανομενων ὡς ἐν τοις ὀμβροις ὑπο τας στοας ὑπελθετεον , | ἐκ των δουλων του ἀρχιερεως , συγγενης ὠν οὑ ἀπεκοψεν Πετρος το ὠτιον , Οὐκ ἐγω σε εἰδον ἐν τῳ |
| την εἰκονα και το πληθος των ἀκολουθων τῃ φορᾳ των καταφερομενων ὑδατων και τῃ βιᾳ της χαλαζης βαρυνομενους τε και | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| ὁ τοπος ἑως της ἀβυσσου , πληρης στυλων πυρος μεγαλων καταφερομενων : οὐτε μετρον οὐτε μεγεθος ἠδυνηθην ἰδειν οὐτε εἰκασαι | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| Ὑποβρυχιαι οὐν γινονται ὡς του γενεσιουργου αὐτων λοιπον βριθοντος και βουλομενου ἐνεργησαι , ἠ και του ὀχηματος λοιπον ἐνικμου γενομενου | τον της πιστεως ἀρχηγον και τελειωτην Ἰησουν , ὁς ἀντι της προκειμενης αὐτῳ χαρας ὑπεμεινεν σταυρον αἰσχυνης καταφρονησας , ἐν |
| πασι θαυμασιωτερον τι διεπραξατο . του γαρ ἀδελφου Φαβιου μονομαχιας βουλομενου ποιειν ἐπι τῳ πατρι , μη δυναμενου δε ὑποδεξασθαι | οἱ δε λογοι μου οὐ μη παρελευσονται . Περι δε της ἡμερας ἐκεινης ἠ της ὡρας οὐδεις οἰδεν , οὐδε |
| ἐν αὐτῳ γινεσθαι τας μεταβολας ; αὐτο μεν οὐν τι μεταβαλλειν οὐχ οἱον τε , εἰ μη τινα ἐχει και | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| τα ἀλλα δ ' ὡσαυτως . ἐτι δ ' αὐτους μεταβαλλειν τηι κρησει κατα τα παθη και τας ἡλικιας : | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| ἀντιπαλον εἰναι την δι ' ἐναντιας παρασκευην , ἀποτρεπεται του παραβαινειν τας συνθηκας . ἐστι δε τουτο αἰτιωδες του το | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| : “ αὑτη τῃ ἑαυτης βιᾳ ἀναγκαζει και τους νομους παραβαινειν τους θεσπισαντας ὁπλα ἐνεχυρα μη τιθεναι ” . ἐνεχυρον | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| τυχῃ των λεγομενων , ἐνεβαλεν ῥημα ἀξιον λογου βραχυ και συνεστραμμενον ὡσπερ δεινος ἀκοντιστης , ὡστε φαινεσθαι τον προσδιαλεγομενον παιδος | αὐτης , ἀπο μακροθεν στησονται δια τον φοβον του βασανισμου αὐτης , κλαιοντες και πενθουντες , λεγοντες , Οὐαι οὐαι |
| και θαμνωδεστερον δε , το δε στελεχος ἐχειν σκληρον και συνεστραμμενον ἐπι της γης , παχυτερον δε ἠ κνημοπαχες : | , και ἠρωτησαν αὐτον περι αὐτης . και ἐπιστας ἐπανω αὐτης ἐπετιμησεν τῳ πυρετῳ , και ἀφηκεν αὐτην : παραχρημα |
| ἠδη γαρ τινας οἰδα των πεποιηκοτων τοις προς ἑαυτων γεγονοσιν εὐχομενους τε και θυοντας , οἱς πολυ βελτιον ἠν ἑκατεραν | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| . σπευδοντας οὐν ἐπι την ἐνεργον ἀρετην εὐχεσθαι προσηκει και εὐχομενους την κτησιν ταυτης ἐργαζεσθαι , τουτο δε ἠν προς | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| των ἡκοντων Ἀθηνηθεν μαλα εὐνουν την Ἀθηναν εἰναι τῳ βασιλει φησαντος , ” πεπαυσο „ εἰπεν „ Ὀλυμπιασιν ὑπερ τουτων | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| , αὐθις ἠρετο , πως και ἑτερως ; του δε φησαντος ἐν τῳ βασιλικως παντα εἰναι , οὐχ ἡττον ἠγασθη | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| ἠ ῥοιων , το ϲαρκωδεϲ και ϲκληρον ἀποπτυετωϲαν . μη κατεχοντων δε την τροφην ϲικυαν ὡϲ μεγιϲτην κουφην τῳ ϲτομαχῳ | ἀδελφον μου σκανδαλισω . Οὐκ εἰμι ἐλευθερος ; οὐκ εἰμι ἀποστολος ; οὐχι Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἑωρακα ; οὐ |
| ἡς ἐν τῃ χειρουργιᾳ προεπιπτεν ὁ διδυμος , χαλασθεντων των κατεχοντων αὐτον και περιειληφοτων ἀγγειων , συν οἱς και ὁ | , και οὐκ εἰσηκουσεν αὐτους . και παλιν εἰπεν ὁ ἀποστολος Παυλος : ὁσοι ἀνομως ἡμαρτον ἀνομως και ἀπολουνται , |
| Παναθηναϊκῳ , ὁτι φιλανθρωπος ἡ πολις ὑποδε - χομενη τους καταφευγοντας . ἀκολουθει τοινυν τοις ἐπιτηδευμασι λοιπον ὁ περι των | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| οὐκ ἐκβαλων ὑπο των νομων δυο λιμεσι τους εἰς αὑτον καταφευγοντας ἐδεξατο , νομων τε ἀναγνωσει και ῥητορικης ἰσχυι . | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| Παλλαντος ἐπιθεσθαι ταις Ἀθηναις διανοουμενου και την Σφηττιαν ὁδον προφανως διαπορευομενου ἐπι το ἀστυ μετα της δυναμεως αὐτου , οἱ | μαθητας λεγει αὐτοις , Σπλαγχνιζομαι ἐπι τον ὀχλον ὁτι ἠδη ἡμεραι τρεις προσμενουσιν μοι και οὐκ ἐχουσιν τι φαγωσιν : |
| , ὡς νυν ἐχει ὁ των ζῳδιων κυκλος θεσεως , διαπορευομενου την νμξʹ περιφερειαν παντα τα ἀστρα φαινεται τα ἐπι | συμβιβαζων ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος . Ὡς δε ἐπληρουντο ἡμεραι ἱκαναι , συνεβουλευσαντο οἱ Ἰουδαιοι ἀνελειν αὐτον : ἐγνωσθη |
| Ἑρμου μαρτυρησωσι τῳ Ἡλιῳ και τῃ Σεληνῃ καλλιστην καταρχην τοις ἀναγομενοις σημαινει και εὐπλοησουσι μαλιστα . ἐαν οἱ μεν κακοποιοι | ἐν τῃ ἰδιᾳ πατριδι τιμην οὐκ ἐχει . ὁτε οὐν ἠλθεν εἰς την Γαλιλαιαν , ἐδεξαντο αὐτον οἱ Γαλιλαιοι , |
| κατα τας ἐντολας οὐκ ἐκρινε , ξενοις δε τισι Καρσιν ἀναγομενοις εἰς την Ἀσιαν δωρησασθαι : οὑτοι δ ' ἀπαγαγοντες | θειῳ , ὁ ἐστιν ὁ θανατος ὁ δευτερος . Και ἠλθεν εἱς ἐκ των ἑπτα ἀγγελων των ἐχοντων τας ἑπτα |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| την ὑλην και ὁριζον και τροπον τινα εἰς το εἰναι παραγον , τριτον δε το συνθετον το ἐκ τουτων . | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| ' ἑνος προϊοντων . Οὐδεν γαρ οὐδε ὁπωστιουν προς το παραγον ἑτεροφυλον ἐστι των παραγομενων , οὐδε ἀνοικειον , οὐδε | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| προσεδεχοντο προτερον τας σπονδας , δοκουντες τῃ παρουσῃ εὐτυχιᾳ καθυπερτεροι γενησεσθαι : και τους ξυμμαχους ἁμα ἐδεδισαν σφων μη δια | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| εἰναι : καλεισθω δε ἀγγελος , ὁτι σχεδον τα μελλοντα γενησεσθαι διηγγελλε τρανοτερᾳ φωνης ἡσυχιᾳ δια της μεγαλουργηθεισης ὀψεως . | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | κοσμον : παλιν ἀφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα . Λεγουσιν οἱ μαθηται αὐτου , Ἰδε νυν ἐν |
| ' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια | , ὁπως ἰδωσιν ὑμων τα καλα ἐργα και δοξασωσιν τον πατερα ὑμων τον ἐν τοις οὐρανοις . Μη νομισητε ὁτι |
| . Οἱ δε Φοινικες σοφιην ἐν τε τοισι ἀλλοισι ἐργοισι ἀποδεικνυνται και δη και ἐν ἐκεινῳ : ἀπολαχοντες γαρ μοριον | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| , τα τε ζῳα ἀγριαινοντα περι τας λοχειας μιγεντα ἡσυχεστερα ἀποδεικνυνται . κατα μεν ψυχην τοσουτον δυναται : κατα δε | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | δωδεκα , και ἐπ ' αὐτων δωδεκα ὀνοματα των δωδεκα ἀποστολων του ἀρνιου . Και ὁ λαλων μετ ' ἐμου |
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : | θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν . Των δε δωδεκα ἀποστολων τα ὀνοματα ἐστιν ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος |
| σπουδασαι , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , και τους ἀσελγως μεν καταφρονουντας των νομων των ὑμετερων , ἀναιδως δ ' ἠσεβηκοτας | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| μεν ἐκεινην ἀποβλεποντας και μειδιωντας προς αὐτην , ἐμου δε καταφρονουντας , ὁτι ἐν χρῳ κεκαρμαι και ἀρρενωπον βλεπω και | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| νοσηματα . δια τουτο φησι προειδως τα ἐσομενα ἐκ των παρεοντων νοσηματων , συμπτωματων , αἰτιων . Ὑγιεας μεν γαρ | εἰ ἁγιων ποδας ἐνιψεν , εἰ θλιβομενοις ἐπηρκεσεν , εἰ παντι ἐργῳ ἀγαθῳ ἐπηκολουθησεν . νεωτερας δε χηρας παραιτου : |
| : Δει δε δηπου ταυτα αἰτια ἑκαστου ἡγεεσθαι , ὡν παρεοντων μεν τοιουτον τροπον ἀναγκη γινεσθαι , μεταβαλλοντων δε ἐς | ἱνα κατα χαριν , εἰς το εἰναι βεβαιαν την ἐπαγγελιαν παντι τῳ σπερματι , οὐ τῳ ἐκ του νομου μονον |
| . τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| ] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| ἀπολεσας ἐν τῳ πολεμῳ ἐξεπεσεν ὑπο των λʹ , και στρατευομενος ἐν Ἀσιᾳ ἀριστειων ἠξιωθη , και ἐν Κορινθῳ μετα | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| ἐπεδειξατο : βοιωταρχων μεν περι Λευκτρα ἐνικα τους πολεμιους , στρατευομενος δε και ἀγωνιζομενος ὑπερ της πατριδος ἀπεθανεν ἐν Μαντινειᾳ | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| κακον δε και ἐπι ἰκτερῳ μωρωσις : τουτους ἀφωνους , αἰσθανομενους δε , ξυμβαινει γινεσθαι : ταχα δε και κοιλιη | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| ' οὐν οἰδε , και αὑτον ὑμιν ἐπιβουλευοντα και ὑμας αἰσθανομενους : εὐ φρονειν δ ' ὑμας ὑπολαμβανων , δικαιως | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | και ἐγενετο ἐν τῳ σπειρειν ὁ μεν ἐπεσεν παρα την ὁδον , και ἠλθεν τα πετεινα και κατεφαγεν αὐτο . |
| και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως | ἐν τῃ καρδιᾳ αὐτου : οὑτος ἐστιν ὁ παρα την ὁδον σπαρεις . ὁ δε ἐπι τα πετρωδη σπαρεις , |
| Φαρναβαζος δε παντι τῳ των Πελοποννησιων στρατευματι και τοις συμμαχοις παρακελευσαμενος μη ἀθυμειν ἑνεκα ξυλων , ὡς ὀντων πολλων ἐν | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| γης τρις , οἰμαι , τοις τε την ἀρχην πεπιστευμενοις παρακελευσαμενος ξυντονως ἁπτεσθαι του ἐργου ἀνῃει ἐς την Κορινθον τα | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| ' , ἐφη , και ταυτα πανταπασιν ἐοικεν ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνομενοις . Το δ ' , ἐπειδη και τουτο φανερον | τον λογον ἀκουων και συνιεις , ὁς δη καρποφορει και ποιει ὁ μεν ἑκατον , ὁ δε ἑξηκοντα , ὁ |
| ἀθροιζεσθαι [ λιθων ] πλησιον αὐτου , μαλλον ἐπι τουτοις γιγνομενοις ὁρωντα τερπεσθαι και μεγαλαυχεισθαι , νομιζοντα της μουσικης ἡκειν | ἐαν μη ἀκουσῃ πρωτον παρ ' αὐτου και γνῳ τι ποιει ; ἀπεκριθησαν και εἰπαν αὐτῳ , Μη και συ |
| ἐστιν ἀγαπαν την πολιν οὐδ ' ἡγεισθαι πατριδα , και λινον μεν εἰ τις ἐργαζεται , χειρων ἐστιν ἑτερου και | μου . ἐκεινοι δε οἱ γεωργοι προς ἑαυτους εἰπαν ὁτι Οὑτος ἐστιν ὁ κληρονομος : δευτε ἀποκτεινωμεν αὐτον , και |
| λαθραιως ἀψοφητι ῥινῃ ἠ σμιλῃ την βαλανον , ὡστε ἐνεχεσθαι λινον . Εἰτα βροχον περιθεις καθηκε την βαλανον ἐχομενην ὑπο | ἐπροφητευσεν Ἠσαϊας περι ὑμων των ὑποκριτων , ὡς γεγραπται ὁτι Οὑτος ὁ λαος τοις χειλεσιν με τιμᾳ , ἡ δε |
| ? [ – × – ˘ – [ ] παλαια καινοις ⌊ ⌋ δακρυοις ⌊ οὐ χρη στενειν . [ | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| και ποτα , των ἑαυτης τριγωνων παλαιοτερα ὀντα και ἀσθενεστερα καινοις ἐπικρατει τεμνουσα , και μεγα ἀπεργαζεται το ζῳον τρεφουσα | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| Ὁ κατα ἀμφισβητησιν ἐχει ὁρισμον μεν του αὐτου πραγματος : ἀναιρεσιν δε του ἐναντιου καθ ' ἑκαστον κεφαλαιον : ἡ | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| ὁθεν και οἱ μεχρι τελευτης ἀριστευοντες και ὑπερ πατριδος εἰς ἀναιρεσιν αὑτους ἐπιδιδοντες δια ταυτην ἰσως την αἰτιαν ἐπανδρως ἀγωνιζονται | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| ψευδη προτασιν ἐξ ἡς συνηχθη το ψευδος , τους δε φαινομενους ψευδεις συλλογισμους , ἠγουν τους παρα το εἰδος , | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
| και μη ἐσθιεσθαι , τους δ ' ἐν τῳ φθινοπωρῳ φαινομενους δυο ἡμεραις ἠ μιᾳ , τουτους εἰναι ἐδωδιμους . | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |
| λευκον ὑδαρεα : ᾑ δ ' ἀν ὀδυνη προσιστηται , χλιαινειν , και λουειν θερμῳ , ἠν μη ὁ πυρετος | παρεδοθη ἀνεχωρησεν εἰς την Γαλιλαιαν . και καταλιπων την Ναζαρα ἐλθων κατῳκησεν εἰς Καφαρναουμ την παραθαλασσιαν ἐν ὁριοις Ζαβουλων και |
| ' ὑστεριζῃ της τεταγμενης ἀκμης , ὡστ ' ἠ προοπτησαντα χλιαινειν παλιν , ἠ μη προοπτησαντα συντελειν ταχυ , ἀπεστερησε | ' ὀναρ ἀνεχωρησεν εἰς τα μερη της Γαλιλαιας , και ἐλθων κατῳκησεν εἰς πολιν λεγομενην Ναζαρετ , ὁπως πληρωθῃ το |
| τι μελλομεν ] τι ἑστωτες στεναζομεν και οὐχ ἱκετευομεν ; μελλομεν ] βραδυνομεν και οὐχ ἱκετευομεν . μελλομεν ] βραδυνομεν | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| τἀληθες . ἀλλα τῳ ὀντι ἡμιν δεδεικται ὁτι , εἰ μελλομεν ποτε καθαρως τι εἰσεσθαι , ἀπαλλακτεον αὐτου και αὐτῃ | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| . νησους δε ἐξ ἠπειρων ἀμειβων και τας Ἀθηναιων τριηρεις φυλαττομενος πασαις θαλατταις ἐνεσπαρμενας κατεδυ πλεων ἐν ἀκατιωι μικρωι . | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| τε και ἐν χρησει ὀντων ἐποιησαμην τον λογον ἀει τε φυλαττομενος , ὁπου γε μη μεγαλη ἀναγκη ἐπειγοι , μη | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| ἠ το προς Γαιον εὐσεβες καταπλησειν την χωραν ἁπασαν | ἀναθηματων , οἱ δε ἐν ὀψεσι ταις αὑτων την των | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| Ἀπολλωνα ἀνεθηκε τον μικρον : και ἁπαντων πρωτον τεθηναι των ἀναθηματων τουτο φασιν οἱ Δελφοι . βαρβαρων δε των προς | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| Τρῳαδος προς Σιγειον . ἐνταυθα δ ' αὐτων την ἀποβασιν ποιησαμενων , εὑρεθηναι φασι παρθενον δεδεμενην παρα τον αἰγιαλον δια | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| διεξεπαισαντο ἐξω πως . γενομενου δε τουτου και λογον οὐδενα ποιησαμενων των πολεων περι του συμβαντος παθους ἐπαυσαντο της ἐπιμελειας | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| προσιοντων και ἀπιοντων , και ψυχεος , ἡλιου , πνευματων μεταβαλλομενων τε και μηδεποτε ἀτρεμιζοντων . Ταυτα δ ' ἐστι | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| . χαλεπα τα καλα . παροιμια ἐπι των ἐν εὐπραγιᾳ μεταβαλλομενων εἰς ὠμοτητα . φησι δε αὐτην Διδυμος ὑπο Σολωνος | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| , ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
| μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| μεχρι ἑπτα [ ἐτων ] και τριακοντα : γυναικας δε συνειναι μη μιγνυμενας αὐτοις : τουτους δε θαυμαζεσθαι διαφεροντως . | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| ἰδειν ἡδιστη και πολυτιμος και ἀλοιδορος , ἠγουν νομιζομεν ἐτι συνειναι ἡμιν αὐτην και της παρ ' ἡμων τιμης ἀπολαυειν | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| μεν οὐν . Το γουν μετα ταυτα ἀναγκαιον αἱρεισθαι τους συνελθοντας τουτους κοινους τινας ἑαυτων , οἱ δη τα παντων | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| . ἑτεροι δε λεγουσιν ἀνεστιους τινας και πλανητας ἐκ πολλων συνελθοντας χωριων κατα δαιμονα περιτυχειν ἀλληλοις αὐτοθι και την οἰκησιν | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| του μηδεν ἐπι τουτῳ παθειν ἡ προς το σχημα αἰδως παρεξειν ἐμελλεν . ἡ ἐλευθερια δε προχειρος ἀκοντος του δεσποτου | ὁ Ἰωαννης . Ἐγενετο οὐν ζητησις ἐκ των μαθητων Ἰωαννου μετα Ἰουδαιου περι καθαρισμου . και ἠλθον προς τον Ἰωαννην |
| των πατρικιων την προς τον ἡγεμονα γενομενην μεγαλην σφισιν ὠφελειαν παρεξειν νομιζουσαι . ἠρξαντο δε της ἀποστασεως οἱ καλουμενοι Οὐιεντανοι | , και ἰδου κεχαρισται σοι ὁ θεος παντας τους πλεοντας μετα σου . διο εὐθυμειτε , ἀνδρες : πιστευω γαρ |
| ἡ γυνη ἐτι . ὡς δε σωφρονουσαν ἐπυθετο , αὐθις ἐρεσθαι μη τι βιαιον ἐξ Ἀλεξανδρου αὐτῃ ἐς ὑβριν ξυνεβη | και διδαξῃ οὑτως τους ἀνθρωπους , ἐλαχιστος κληθησεται ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : ὁς δ ' ἀν ποιησῃ και |
| και παιδαρι ' ὡς τριακοντα βαδιζειν , αὐτος δε θαυμασας ἐρεσθαι τινα των ὁδοιπορων τις ἁνθρωπος ἐστι και τις ὀχλος | τῳ σταυρῳ : μνησθητι μου , Κυριε , ἐν τῃ βασιλειᾳ σου , τον παραδεισον ἐλαβεν . Ἐαν ᾐ μοιχος |
| , και οὐχι μονον τον πατερα ἀναιρειν μεμελετηκως ἐκ του ἀνθρωπειου βιου , ἀλλ ' ἠδη και νομον κατα σου | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| , ἐδημιουργουν τα θνητα ζῳα . Ἐπει δε περι του ἀνθρωπειου γενους ὡς συγγενεστατου θεοις παλιν φροντις ἠν τῳ τε | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| πολεις ξυμμαχιδας πλειους , βασιλεως τε αὐτοις και Τισσαφερνους χρηματα παρεχοντων , σφισι τε οὐκετι ὀντων , εἰ μη τις | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
| . ὀνος ἀγων μυστηρια : ἐπι των ἑτεροις κακοπαθουντων και παρεχοντων εὐφροσυνην δια το τῳ καιρῳ των μεγαλων μυστηριων ἐξ | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
| το μεν θαττον το δε βραδυτερον ὡστε και του χειμωνος ἐπιλαμβανειν . οὐκ ἀναλογοι δε αἱ φυλλοβολιαι ταις βλαστησεσιν , | συ καλλιον ἐπιγινωσκεις . εἰ μεν οὐν ἀδικω και ἀξιον θανατου πεπραχα τι , οὐ παραιτουμαι το ἀποθανειν : εἰ |
| ὡρῃ ἐκ μεθης και ῥιγεος : ἀρχεται δε τοπρωτον ῥιγος ἐπιλαμβανειν , ἐπειτα και πυρετος κατεχει : το δε ὑγρον | εὑρεθεις ὡς ἀνθρωπος ἐταπεινωσεν ἑαυτον γενομενος ὑπηκοος μεχρι θανατου , θανατου δε σταυρου . διο και ὁ θεος αὐτον ὑπερυψωσεν |