| τοις Ἡρακλειτειοις . ἀτοπον δε ἐστι το την μαχομενην ἀγωγην ὁδον εἰναι λεγειν της αἱρεσεως ἐκεινης ᾑ μαχεται : ἀτοπον | και ἐγενετο ἐν τῳ σπειρειν ὁ μεν ἐπεσεν παρα την ὁδον , και ἠλθεν τα πετεινα και κατεφαγεν αὐτο . |
| ἐν τηι τραγωιδιαι σπειρω δ ' ἀρουραν δωδεχ ' ἡμερων ὁδον , Βερεκυνθα χωρον . . . , εἰτα μετ | ἐν τῃ καρδιᾳ αὐτου : οὑτος ἐστιν ὁ παρα την ὁδον σπαρεις . ὁ δε ἐπι τα πετρωδη σπαρεις , |
| - θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| ἐπειδαν ἱκανως του καρτερειν ἐχῃ , ἐπι αἰχμῃ και ἀσπιδι τεταγμενον , ὑπο στρατηγῳ τῳ νομῳ προμαχειν της ἐλευθεριας , | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| ἐπι ταις εὐναις ἐν πλαισιῳ , ἐπι ὀκτω και τουτο τεταγμενον : οἱς εἰρητο , ᾑ ἀν του στρατευματος τι | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| τουτῳ δοὐν τῳ τροπῳ σημαινων ἐνεδωκεν . Ταυτα δει οὐν συμβαλλομενον παντα φυλαττεσθαι και τας πυλας αὐτον τον ἀρχοντα κλειειν | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| γλυκυτητι διαφερον , προς τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| ὁρα δε ὁπως ἐλεγχεται σοφιζομενος : οὐ γαρ φημι το πεπερασμενον ἐξ ἀναγκης προς τι περαινειν : το γαρ προς | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| οὐχ ἑξις , ἀλλα στερησις , και περατος οὐ το πεπερασμενον οὐδε το περας , ἀλλα το ἀπειρον και καθ | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| και δια τουτο βραχυτερας ἐπικουριας ἐκ φαρμακων προσδειται το μη παραγινομενον αὐταρκως εἰς μαστους αἱμα . και ὁσα γε τουτο | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| χρονον ἐπεδημησας ἐν Σαμῳ , Διαγορα , πολλακις οἰδα σε παραγινομενον εἰς τους παρ ' ἐμοι ποτους , ἐν οἱς | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| . Ἡγου ἐς το προσθεν . ὁρᾳς αὐτον ἀγρυπνουντα και λογιζομενον ; Ὁρω νη Δια προς ἀμαυραν γε και διψωσαν | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| οἱον ἐφεξης και ἑτερον μερος αὐτης , ὡσπερ το μεν λογιζομενον φαμεν ἀλλο , το δε ἀλογον ; Γνωσθειη δ | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| καλως και κωλυουσι φλυκταινουσθαι , και ὠον ὁλον ὠμον παραχρημα ἐπιτιθεμενον ἀναλαμβανομενον ἐριῳ μαλακῳ : και γαρ ἐμψυχει μετριως και | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| ἐπιφανη φερει παραμυθιαν [ ἠτοι παρηγοριαν ] κολοκυντης το λεπος ἐπιτιθεμενον , πεπονος τε και σικυου ἡ σαρξ καθ ' | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| περι των Ἰσοκρατους μαθητων ἑωθινον τον Ὑπερειδην ποιεισθαι ἀει τους περιπατους ἐν τοις ἰχθυσι . . : μετα τα περι | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| ἀναθρεπτεον , διδοντας μη ἐλασσον κοτυλης μιας μετα τους ἑωθινους περιπατους θερμον προσηνως ἠ ἁμα τῳ ἀμελχθηναι την ἰδιαν ἐτι | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| τον τροπον τουτον τοις θεοις εἰναι οἰκειον και τῃ φυσει προσφορον . ἀλλα μην ὁτι γε και τας ἀρχας τας | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| οἱον ἐναπερειδεσθαι την δυναμιν του τεχνιτου ἐκεινην την τῳ ὀργανῳ προσφορον , μαλλον δε οὐ την δυναμινπανταχου γαρ ἡ δυναμιςἐκει | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| γαρ αὐτην και χαρακτηριζειν μαλιστα δυνανται . χρη τοινυν τον βουλομενον ἀκριβως ἰδεαν τινα λογῳ διαπλεξαι τους μεν ἐπικοινους αὐτης | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| μολοντες εἰπεν ἠξιουμεν παλιν αὐτον δειπνειν ; Ξενοκρατης νεον φιλοσοφειν βουλομενον ἠρετο εἰ γεγεωμετρηκε : του δ ' ἀποφησαντος , | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| και εἰς τἀλλα παντα προβληματα μετα πολλης ῥᾳστωνης και ἀληθειας ἀναστρεφονται . ἀλλα μην και το μεσον παρ ' αὐτῳ | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| μεν ἐν στρατιαις διαπρεπουσιν , οἱ δε ἐν βασιλικαις αὐλαις ἀναστρεφονται ἠ ἐν δημοσιαις πραξεσι , πλην τα μητρικα ἠ | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| πραιδας , ὡς ἀν μη περι ταυτην σποραδην ἀσχολουμενοις αὐτοις συντεταγμενον το των πολεμιων ἐπιθηται στρατευμα . Ἁμαρτημα του στρατηγου | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| μυριαδων : ἁπαν γαρ ἐστι το πληθος μαχιμον , οὐ συντεταγμενον [ δε ] . παρα τουτοις δε λεγεται και | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| ἐμου , νικησαι και ἀλλους ἀγωνας : ἱνα των ἑξης ἐσομενων ἐπινικων ὁ νυν γραφομενος λεγηται προ του παντος κωμου | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| ἀνθρωπῳ το μελλον και προς τα παροντα τας περι των ἐσομενων γνωμας αἱ τυχαι τρεπουσι . Τουτοις ἐπιτιθησιν ἐτι φορτικωτεραν | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| αὐτο μεγα εἰναι και μικρον προς ἀλλο και ἀλλο δηλονοτι παραβαλλομενον , ὡστε των ἐναντιων δεκτικον εἰναι κατα τον αὐτον | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| δειξαι . Το ἀπο της δυο μεσα δυναμενης παρα ῥητην παραβαλλομενον πλατος ποιει την ἐκ δυο ὀνοματων ἑκτην . Ἐστω | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| το δοκειν ἡμας αἰτιους εἰναι προσεσται : ὁ πολυ του προτερου μειζον , εἰ οἱον τε εἰπειν . οὐ τοινυν | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| δε ἐπιρρηματα καθ ' ἑνα σχηματισμον ἐκφερεται . του μεν προτερου , ἀνθρωποι ὀντες διαλεγεσθε , ᾀδοντες ὑμνειτε , διαχεομενοι | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| Ἑλλησι πλαττομεναις και σκευας και συμβολα και δωρεας , ὡν εὑρεται και δοτηρες ἀνθρωποις ἑκαστοι παραδιδονται , οὐ μονον Διος | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| ἱερα εἰσιεναι ἀπο γυναικος ἀλουστους ἐνομοθετησαν , γεωμετριας τε αὐ εὑρεται γεγονασιν . Εἰσιν δε οἱ Καρας την δι ' | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| Μηνοφανης Μιθριδατου στρατηγος εἰτε αὐτος ὑπερφρονησας εἰτε και ὑπο Μιθριδατου προστεταγμενον ἀνθρωπῳ γαρ ἀφορωντι ἐς κερδος τα θεια ὑστερα λημματων | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| . και Θηραμενην μεν ἀπο των βωμων ἀποσπασαντες οἱς ἠν προστεταγμενον , δια μεσης της ἀγορας εἱλκυσαν ἐπι τον θανατον | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| ἀποκτειναι πολλους των συν αὐτῳ και αὐτον δη τον σατραπην ἀγωνιζομενον καλως : και νυν σιτον τε ὁτι πολυν και | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| πυγμης ἀγωνα θειναι και νικησαντα , την ἑξης Ὀλυμπιαδα παλιν ἀγωνιζομενον , ὑπο Ἐλατου και Φερανδρου παλῃ ληφθηναι : και | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| ὀσφυος , ἐφηβαιου , ποτε δε κεφαλης τε και τραχηλου τενοντων τε ὀμματων και ἰσχιων και μηρων , και μαστων | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| βουβωνων και πυρετων ἐφ ' ἡς και βρεγματος πονος και τενοντων συνολκη και ὀφθαλμων ὀδυνη . σϞθʹ . Ἀποστημα ἐν | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| . οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| ἀποκτεινασι τουτο το ζῳον ὡς ἠσεβηκοσι τα μεγιστα θανατος ὡριστο προστιμον : διο δη και παρα τισιν ἐνισχυσεν ἐν παροιμιας | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| της ὁρασεως τῳ τον ἑνα ἀντεκκεκοφθαι τον δρασαντα ἐλαττον ὑπελαβε προστιμον ἐκτισαι : τυφλωσαντα γαρ ἑνα των πολιτων , εἰ | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| διαφερειν εἰς ἐγκρατειαν και τας ἀλλας ἀρετας ὀφειλεις την καλλιστην τεταγμενος ταξιν , ὑπο ταξιαρχῃ τῳ της φυσεως ὀρθῳ λογῳ | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| τοινυν ἐθελοντης ἐξανεστη Μαρκος Οὐαλεριος ἐν τοις ἀρχουσι των στρατιωτων τεταγμενος , και σκευασαμενος ἐπηλθεν . Ὁρμωντι δε αὐτῳ κατα | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| ἀστερων σφαιρας διατεινειν , ἀλλα μη δεκα σταδια το ὑψος ἀνατεινειν τα νεφη . Οἱ γουν ἐπι την Κυλληνην ἀναβαινοντες | , και ἐβαπτισεν αὐτον . ὁτε δε ἀνεβησαν ἐκ του ὑδατος , πνευμα κυριου ἡρπασεν τον Φιλιππον , και οὐκ |
| , ἀλλ ' ὁτι τουτο μεν αὐτος τον κωλυοντα ζοφον ἀνατεινειν χειρας εἰς Ἡλιον ἀρετῃ καθηρας εἰς οὐρανον ἀναπεμπειν οἱον | εἰπεν ἡ γραφη , ποταμοι ἐκ της κοιλιας αὐτου ῥευσουσιν ὑδατος ζωντος . τουτο δε εἰπεν περι του πνευματος ὁ |
| συστασις κατα τον ὀμφαλον , ποτε δε και ὑπο χιτωνος συνεχομενον . υηʹ . Πωρομφαλον ἐστι πωρου συστασις κατα τον | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| αὐτην εἰργασμενην ὁμαλην και λειαν , ὡστε τον ἐξ ἀμφοτερων συνεχομενον ἁρμον οὑτως ἐχειν , ὡστε μη διηθεισθαι ῥευμα δι | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| ὠ και ἐταν , ὁ ἐστιν ὠ ἑταιρε . οὐχι βουλησεται ] ὁ Φιλιππος . εἰ ἁ νυν ] το | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| αὑτη μεν παντων τουτων καθαρα ἐσται και το ἀλογον δε βουλησεται και αὐτο καθαρον ποιησαι , ὡστε μηδε πληττεσθαι : | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| ὀρος Κηρυκιον , ἐνθα Ἑρμην τεχθηναι λεγουσι , Πολος τε ὀνομαζομενον χωριον : ἐνταυθα Ἀτλαντα καθημενον πολυπραγμονειν τα τε ὑπο | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| καλουσιν Ἑλληνες . προ δε της πολεως κυπαρισσων ἐστιν ἀλσος ὀνομαζομενον Κρανειον . ἐνταυθα Βελλεροφοντου τε ἐστι τεμενος και Ἀφροδιτης | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| ἀστεος , και οὐδε ὁστις εἰωθει τοις δια Μακεδονιας ἰουσιν ἐπιτιθεμενος ἐκταραττειν ἀνηρ Μακεδων ἐταραξεν : ἐπεθετο μεν γαρ , | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| ἀλωπεκος σπλην ἐπιδεσμουμενος ἰαται σπληνικους . ἀλλο . ἐριφου σπλην ἐπιτιθεμενος τηκει σπληνα . ἀλλο . ἀγρια κραμβη καταπλασσομενη ἰαται | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| , ] τουτεστι κατα διαστασιν . Τουτεστιν ἐπει μη συνεχεις προσπιπτουσιν αἱ ὀψεις , ἀλλα κατα διαστημα , ἐσονται τινα | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| ΗΕ . ἐπει οὐν αἱ ὀψεις προτερον προς την ΗΕ προσπιπτουσιν κατα τα Η , Λ , Μ σημεια ἠπερ | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| ἰσμεν , ὁτι , κἀν μη ἡμεις παρακελευωμεθα , ἱκανως ἐπιμελησεται . ταυτ ' οὐν , ὠ γονεις και παιδες | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| δε πεντε ἡμερων διαστημα : ἐν δε τῳ μεταξυ Καλλιροης ἐπιμελησεται Στατειρα ἡ ἐμη γυνη : οὐ γαρ ἐστι δικαιον | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| ὁ θανατος του πατρος , ταυτα παντα παρα των Ἑλληνων γινωσκονται προ ὀφθαλμων ὀντα και ἐλπιδας ἀγαθας ὑποτιθεται : πορευτεον | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| ἑκαστα των σημειων . δικαιοι γαρ ἀπο των αὐτων σημειων γινωσκονται , ἀλλ ' οἱ μεν ἀγριωτερα τα ἠθη ἐχουσιν | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| , ὡς ἐπι του ζῳου και ἀνθρωπου . το γαρ ἐπιστητον της ἐπιστημης προτερον ἀν δοξειεν εἰναι : μη ὀντος | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| διαθεσει διαθετον , και ἡ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη και το ἐπιστητον ἐπιστημῃ ἐπιστητον . Και ἡ ἀνακλισις και ἡ στασις | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| οἱ τε συνακολουθουντες ἡμιν στρατιωται παντες δρεπομενοι συνεχρωντο και ἡμιν προσεφερον ψιλουντες των ἀκανθων . : Πτολεμαιος δ ' ὁ | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| ' ὀντων οἱ μεν του Δημητριου στρατιωται πανταχου περιπλεοντες κλιμακας προσεφερον τοις τειχεσι και βιαιοτερον ἐνεκειντο , συναγωνιζομενων και των | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| ἐλαττους των πεντακισμυριων , ἱππεις δε ὑπερ τους πεντακισχιλιους . διανυσας δε ταχεως την ὁδον και πλησιασας τῃ πολει των | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| συναιρεται , τοσουτον τοις ἀδικοις ἐναντιουται . ὁδοιπορος πολλην ὁδον διανυσας ἐπειδη κοπῳ συνειχετο , πεσων παρα τι φρεαρ ἐκοιματο | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| τοινυν ψηφισμα τουτι τῳ μεν ἡγουμενῳ των Κερσοβλεπτου πραγματων ἀσφαλειαν διδον , τοις δε των ἑτερων βασιλεων στρατηγοις φοβον και | ὁς λαλησει ῥηματα προς σε ἐν οἱς σωθησῃ συ και πας ὁ οἰκος σου . ἐν δε τῳ ἀρξασθαι με |
| τῳ μεν ἑνι τῳ Κερσοβλεπτῃ συμπραττοντι την ἀρχην Χαριδημῳ ἀσφαλειαν διδον , τοις δε των ἑτερων βασιλεων στρατηγοις φοβον και | ἀληθινης , ἡν ἐπηξεν ὁ κυριος , οὐκ ἀνθρωπος . πας γαρ ἀρχιερευς εἰς το προσφερειν δωρα τε και θυσιας |
| τις εἰναι δοκουσα και ἑστηκυια ἐπι λιθου τινος στρογγυλου ; Καλειται μεν , ἐφη , Τυχη : ἐστι δε οὐ | δωδεκα , και ἐπ ' αὐτων δωδεκα ὀνοματα των δωδεκα ἀποστολων του ἀρνιου . Και ὁ λαλων μετ ' ἐμου |
| δε αὐτοπροσωπα ὡς ὁσα γεγραφεν ὡς ἀφ ' ἑαυτου . Καλειται δε τα μεν διαλογικα και ἐξωτερικα , τα δε | θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν . Των δε δωδεκα ἀποστολων τα ὀνοματα ἐστιν ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος |
| ἀπο δε εἰδων εἰς ἀτομα , ὡς ὁταν τον καθολου ἀνθρωπον διελωμεν εἰς Σωκρατην Πλατωνα Ἀλκιβιαδην και τους λοιπους , | Πορευθεντες ἑτοιμασατε ἡμιν το πασχα ἱνα φαγωμεν . οἱ δε εἰπαν αὐτῳ , Που θελεις ἑτοιμασωμεν ; ὁ δε εἰπεν |
| ψογοι και τα καλα και κακα παντα τα περι τον ἀνθρωπον γινεται ἐν τουτοις τοις μερεσι τας ψυχας . και | παντες γαρ αὐτῳ ζωσιν . ἀποκριθεντες δε τινες των γραμματεων εἰπαν , Διδασκαλε , καλως εἰπας : οὐκετι γαρ ἐτολμων |
| Ἑλληνων . το δε ἑξης οὑτως : ὁ δε Πριαμος ἀναιρεθησεται , ὁταν χελυδρος και τα ἐξης . ὁ δε | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| ἐαν δε και κακοποιοι την ☾ ἐπιθεωρησωσι τῃ ζʹ ἡμερᾳ ἀναιρεθησεται . ἐαν δε ἀγαθοποιοι την ☾ ἐπιθεωρησωσι , μετα | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| . ἐργα νεων , βουλαι δε μεσων , εὐχαι δε γεροντων , . ὡς κε πολις ῥεζηισι , νομος δ | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| των εἰς μηδεν χρησιμευοντων . Παν γαρ το σωμα των γεροντων ἀσθενες . Ἀνδρος γεροντος μηποτ ' ἐς πυγην ὁραν | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| . Ἐν τουτῳ δε ἀφικοντο παρα Ἀλεξανδρον των Μαλλων των ὑπολειπομενων πρεσβεις ἐνδιδοντες το ἐθνος , και παρα Ὀξυδρακων οἱ | ἐπιλεξαμενος Σιλαν ἐξηλθεν παραδοθεις τῃ χαριτι του κυριου ὑπο των ἀδελφων , διηρχετο δε την Συριαν και την Κιλικιαν ἐπιστηριζων |
| πως ; ἠ περι μεν συνδεσμων και ἀρθρων και των ὑπολειπομενων του λογου μερων ἐκεινο λεγομεν , ὡς ἐν οὐδεμιᾳ | ἐξουσια του Χριστου αὐτου , ὁτι ἐβληθη ὁ κατηγωρ των ἀδελφων ἡμων , ὁ κατηγορων αὐτους ἐνωπιον του θεου ἡμων |
| οὐ γαρ ῥᾳδιον : πωλουσι γαρ ἐν ταις ἁμαξαις εὐθεως κεκραμενον , οὐχ ἱνα τι κερδαινωσι , των δ ' | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| το ἀκρατον ἐκεινο φεγγος ἀπ ' αὐτων ἐδυ , το κεκραμενον ἐκαρπωσαντο . ” τοις γαρ υἱοις Ἰσραηλ φως ἠν | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| ὁτι ἐστιν : ἀλλο γαρ ἐκεινο και δι ' ἀποδειξεως δεικνυμενον . και το ἀκολουθουν ἀτοπον ἐπιφερει : ὁ ἀρα | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| ὁτι ἑτερου ὁ ὁρος και ἑτερου ὁ συλλογισμος ἐστι το δεικνυμενον . ἀλλ ' εἰ και ἑτερον τουτο ἐκεινου , | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| ὑπογειου Πλουτωνος τον Κερβερον , ταις χερσι του μεγαλοφρονος Ἡρακλεους ἑλκομενον , δεινον χυλον σιελωδη ἀπο των στοματων αὐτου φασιν | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| το κακον ἠ εἰς αἰσθησιν των εἰργασμενων ὑπο της συνειδησεως ἑλκομενον στρεβλουσθαι την ψυχην και δειμαινειν τα ἐν ᾁδου κολαστηρια | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| , και παλιν ἡ φροντις διϋπνιζει αὐτον , και οὑτως διακοπτεται ὁ ὑπνος . Διαχωρημα δε ἀριστον ἐστι μαλθακον τε | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| συνετη και ἐν βαθει κειμενη και ἀφανης οὐσα περι φοβῳ διακοπτεται . εἰρηται δε παρα το “ Συ δ ' | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| οὐ παρων τοιαυτην πραξιν ἠ συμμαχιαν ἡλικην νυν διεξῃεις ὁρων ἀφαιρουμενον της πολεως και ἑξης : κατα δε το τελος | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| ἀδιαιρετα κεχρημενος λογῳ τοιουτῳ . ὁπερ μητε προστιθεμενον μητε δε ἀφαιρουμενον μειζον ἠ ἐλαττον ποιει , τουτο οὐκ ἐστιν . | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| ἀν τις χρησαιτο τῃ δια του ἀσκου ἐνθεσει , το ὑποτεταγμενον ὑποδειγμα περιεχει . Ἐχομενως δε ἀλλης ἐμβολης δια τουτων | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| παρακολουθει , περι δε τους ἐναντιους ἠ τους κακοποιους το ὑποτεταγμενον και ἐπισφαλεστερον , και το της ἀξιας δε της | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| την ἐπ ' εὐθειας , ἐγκαρσιον ἀτραπον εὑρων και νομισας κατατεινειν ἀχρι της ἐρυθρας θαλαττης ὁδοιπορειν ἠρχετο . τεραστιον δε | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| φαινεται ἐλευθεριωτερον τε και μεγαλοπρεπεστερον ἠ στρεβλουν τε αὐτους και κατατεινειν και ἀγχειν ἀναγκαζοντα ἀποτιννυναι μη οἱους τε ὀντας . | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| αὐτου και θεωρει τα ἐν αὐτῳ , ἠ ἀμφοτερα ἀλληλοις προσεισιν ὡσπερ ὁ διδασκαλος και ὁ μαθητης : και ὁ | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| προσῃει αὐτῳ ὁ Καλλισθενης φιλησων , φαναι ὁτι οὐ προσκυνησας προσεισιν . και τον Ἀλεξανδρον οὐ παρασχειν φιλησαι ἑαυτον : | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| δε ὀντος του κηρυγματος , οὐδε ὑπο τουτων των κακουργων ἀπιστον διαφθαρηναι αὐτον . Του δε θεραποντος πως χρη πιστοτεραν | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε κατεμεμψατο ; και τα τοιαυτα : εἰτα ἐντευθεν | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| συνεμπεσῃ τῳ ἠεν , τῳ γενομενῳ ἀπο του ἐω του σημαινοντος το ὑπαρχω : ἐπι δε του ἀϊω , ἱνα | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| την αὐτην ἐχον σημασιαν τῳ πρωτοτυπῳ , τηνικα τηνικαδε . σημαινοντος οὐν του ὡς ἐπιρρηματος το οὑτως , εἰη ἀν | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| . εἰ γαρ τις ἰδῃ τινα πεινωντα ζητουντα φαγειν και ὀργιζομενον δια τουτο , οὐκ ἀν αὐτον ψεξει , ἀλλα | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
| Ἀθηναιων προς Φιλιππον και λαβειν οὐ θελησαντων . Ἀλεξανδρον Ἀριστοτελης ὀργιζομενον πραϋναι βουλομενος και παυσαι χαλεπαινοντα πολλοις , ταυτι προς | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
| γαρ ἁπαντα προ ὀφθαλμων λαβοντες ἁ γεγραφας , ὡς καλον ἐπικουρειν ἀπο πολλων τοις δεομενοις και ὡς ἡδιον συνειναι και | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| κατελαβον . φερειν ὑδωρ μεθ ' ἡμων : Ἀντι του ἐπικουρειν ἡμιν και συσβεννυειν . μοχθηροι . . μαχεται . | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| ἀντελεγεν ἡττωμενων , ἐν οἱς δε λεγων ἠν καταπεπληγμενων , δεδειγμενον πως τοις τοτε ἀνθρωποις ὑπηρχε μηδεν εἰναι μητ ' | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| τους ἐν τῳ πρωτῳ σχηματι τους πρωτους , εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| μη λουμενον , ἀλλα ἐν τῳ βορβορῳ διατριβοντα τε και στρεφομενον και πινοντα ὑδωρ τεθολωμενον , και ἡσυχιᾳ και στεγῃ | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| ληφθεν ἐκειθεν ἐμβαλλεται εἰς λοπαδα νεαν ζεοντος μελιτος και ἑψειται στρεφομενον . ὁτε δε ἱκανως ἑψηθῃ και ξανθον γενηται , | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| τας φιαλας τα πνευματα των ἀνεμων ἐπεβαρει ἐβλαπτεν πολεμεις ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἀπο της των κυβευτων μεταφορας ἡμερα μια τῃ | το κριμα της πορνης της μεγαλης της καθημενης ἐπι ὑδατων πολλων , μεθ ' ἡς ἐπορνευσαν οἱ βασιλεις της γης |
| παροντος και κυβιστητηρος προσκυπτων προς τον Πεισιστρατον και των σκευων διατιθεμενος ; ἀλλ ' Ὁμηρος ὡσπερ ἀγαθος ζωγραφος παντα ὁμοιον | οὐσα ἐν ῥυσει αἱματος δωδεκα ἐτη και πολλα παθουσα ὑπο πολλων ἰατρων και δαπανησασα τα παρ ' αὐτης παντα και |
| ἐλεημονα , φιλοξενον , δικαιον , ἀληθινον , θεοσεβη , ἀπεχομενον ἀπο παντος πονηρου πραγματος : και νυν γινωσκε , | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| λαμπρον και ἐξησκημενον , εἰτα καθισαντα διατιθεσθαι τον λογον οὐδεμιας ἀπεχομενον κινησεως οὐδε σχηματος ἑνος . και ποτε ὀψοφαγον μιμουμενον | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| μεν ἐν τῳ παραχρημα χρονῳ , ὑστερον δε τα μεν ἀπολογουμενον , τα δε παραιτουμενον , τα δ ' ἑτεραις | ἐστιν ἡ φιλαργυρια , ἡς τινες ὀρεγομενοι ἀπεπλανηθησαν ἀπο της πιστεως και ἑαυτους περιεπειραν ὀδυναις πολλαις . Συ δε , |
| , ὁπερ ἐστιν ἀναιδεστατον και δυσαποσπαστον . . . . ἀπολογουμενον ] οἱονει ἀπολυομενον ὑπερ των αἰσχρων πραξεων ὡν ἐπραξεν | ἡξει και οὐ χρονισει : ὁ δε δικαιος μου ἐκ πιστεως ζησεται , και ἐαν ὑποστειληται , οὐκ εὐδοκει ἡ |
| οὐ πρεπων ἐν τῳ τοιουτῳ μερει , πλην εἰ τους ἐπιλογους δεησειεν οὐ κατ ' οἰκτον , ἀλλα κατα το | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| γενεσθαι μετα κρισεως την σφαγην . ΜΕτα ταυτα θησεις τους ἐπιλογους , ἐχοντας καταδρομην του ἀνελοντος μετα πολλης της σφοδροτητος | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| εἰποντος Ἱπποκρατους , οἱ ἐξηγηται εἰς μεν τα ἀλλα παντα συντιθενται , ὁτι σπερματα μιγνυνται , και ὁτι σφαιρα γινεται | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| ἀναψυχην ἡ καρδια , ὡς ἐπι των ἀναφωνιστων ὁταν μελη συντιθενται και οὐ βουλονται ἀναπνειν δια το μη ἐκπεσειν της | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| του ἐστιν ἐσημανεν τας προτασεις τας ἐχουσας το ἐστιν τριτον προσκατηγορουμενον * * * ἀλλ ' αὐτοθεν τον κατηγορουμενον συνημμενον | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| προτασεων των ἀντι του ἐστιν ἀλλο τι ῥημα ἐχουσων οὐ προσκατηγορουμενον , ἀλλα κατηγορουμενον , ἀοριστῳ μεντοι παλιν τῳ ὑποκειμενῳ | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| , και τῃ ἑαυτου τρυφῃ καταχρωμενος χιλια και διακοσια ταλαντα προσοδον ἑαυτῳ περιεποιησατο καθ ' ἑκαστον ἐτος , και ἐκ | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
| ἀνεγνω , εἰ τι δικαιον ἐβουλου πραττειν , πρωτον μεν προσοδον γραψασθαι προς την βουλην , εἰτα τῳ δημῳ διαλεχθηναι | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
| φορτικωτερον αἰτει παρ ' αὐτων , ἱν ' εὐκολως δυνηθῃ τυχειν οὑπερ αὐτος βουλεται . μετα τας πιστεις και τας | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| την του πατρος δοξαν και τας ἰδιας ἀρετας ἀποδοχης μεγαλης τυχειν . τουτων δ ' Ἰοκαστος μεν της Ἰταλιας ἀντεχομενος | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| ἀνυσιν : τον τε πλουν και ἐφ ' ἡν πραξιν ἐπλεον . ἀστειως δε ταυτην αὐτοις την ἐρωτησιν διδωσι την | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
| γην ὁ Ζευς ἐπι του Δευκαλιωνος και παντες οἱ ἀνθρωποι ἐπλεον ἐν τοις ὑδασι και τα τειχη κατεπιπτον , των | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
| των Καρων δεεσθε τα αὐτα ὑμιν ποιεειν : εἰ δε μηδετερον τουτων οἱον τε γινεσθαι , ἀλλ ' ὑπ ' | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| μαλλον ἠ ἡττον ὁτιουν ἀν ποιοι ἠ πασχοι , ᾡ μηδετερον τουτων προσειη ; Ἀδυνατον . Ἐπειδη τοινυν κερδη μεν | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| ὑπογραφης διαφερει , ὁτι ὁ μεν ὁρισμος ἐξ οὐσιωδων φωνων λαμβανεται και την οὐσιαν αὐτην και την φυσιν του ὑποκειμενου | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| ἰω ” και το “ ἰου ” ἐνταυθα ἐπι χαρας λαμβανεται : το δε “ ἰου ” . . . | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ἀμην λεγω ὑμιν ὁτι ὁ τον λογον μου ἀκουων και πιστευων τῳ πεμψαντι με ἐχει ζωην αἰωνιον , και εἰς |
| Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων | ὁδον ἡν λεγουσιν αἱρεσιν οὑτως λατρευω τῳ πατρῳῳ θεῳ , πιστευων πασι τοις κατα τον νομον και τοις ἐν τοις |
| φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| ἰσχοντων , τουτο δε ὁταν τις κρυσταλλου πεπηγοτος την χειρα προτεινας ἀπονιψαμενος θερμοτερος αὐτος αὑτου και ἡδιων γενηται : ἀλλα | ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ὁσον ἐστιν το πληθος των ἀγγελων , τοσον ἐστιν το γενος των ἀνθρωπων , καθως |
| το ἐκ του προσωπου ἐχον το ἀσυστατον : και γαρ προτεινας ἐξ ἀρχης ὑλην του πολιτικου ζητηματος και φησας ταυτην | και πολει θεου ζωντος , Ἰερουσαλημ ἐπουρανιῳ , και μυριασιν ἀγγελων , πανηγυρει και ἐκκλησιᾳ πρωτοτοκων ἀπογεγραμμενων ἐν οὐρανοις , |
| , παρα παντων ὁμοιως κοινος ἐχθρος και μετα τον θανατον ὀνομαζομενος . Μετα τουτον ἐβασιλευσε Περτιναξ , ἀνηρ εἰς γηρας | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| λεπτον του κριθαριου ἀλευρου . ἀμεως : ἠτοι ὁ λαγοκυμινος ὀνομαζομενος . ἀμυλον ἠτοι το καταστατον το ἐκ του σιτου | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| ιε . Τον δοθεντα ἀριθμον διελειν εἰς δυο ἀριθμους και προσευρειν αὐτοις τετραγωνον , ὁς λιπων ἑκατερον ποιει τετραγωνον . | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| ἀριθμων δοθεντων ἐπισκεψασθαι , εἰ δυνατον ἐστιν αὐτοις τριτον ἀναλογον προσευρειν . Ἐστωσαν οἱ δοθεντες δυο ἀριθμοι οἱ Α , | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησι Πυθοδωρου Ῥωμαιοι μεν ὑπατους κατεστησεν Τιτον Κοϊντιον και Νιττον Μενηνιον , Ἠλειοι δ | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησι Διοτιμου Ῥωμαιοι μεν ὑπατους κατεστησαν Γαιον Ἰουλιον και Προκλον Οὐεργινιον Τρικοστον , Ἠλειοι | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| ὑμεις τε , παιδες , τῳδε : και καταινεσον μηποτε προδωσειν τασδ ' ἑκων , τελειν δ ' ὁς ' | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| ὁτι ῥιψασπις ὁ Κλεωνυμος Γ , εἰρηται . Γ οὐχι προδωσειν κτλ . ] ὁπερ ἐστι κολακος ῥημα . Γ | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| περα της των νηων διαμετρου προβεβληκοτες , ξενον τι και παρηλλαγμενον πανουργευμα δια του τοιουτου τεχνασματος ἐτεκτηναντο . ὑψου γαρ | , και το ἀνθος αὐτου ἐξεπεσεν και ἡ εὐπρεπεια του προσωπου αὐτου ἀπωλετο : οὑτως και ὁ πλουσιος ἐν ταις |
| τους γαμους δε και τας των τελευτωντων ταφας πολυ το παρηλλαγμενον ἐχειν ἐποιησε νομιμα προς τα των ἀλλων ἀνθρωπων . | οἰνου : και του ἐπερχομενου ἐτους οὐ μη εὑρεθῃ ἐπι προσωπου πασης της γης ἡμιχοινικον σιτου οὐδε ἡμισταμνος οἰνου . |
| παρυπατης διαστημα ἡμιτονιαιον ἐστι , το δε παρυπατης και λιχανου τονιαιον . ἡ δε ἁρμονια ὡς φαμεν μονοειδης ὑπαρχει . | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| τουτῳ διαστηματος γνωριμωτατον μερος τε και μετρον ἐστι το καλουμενον τονιαιον διαστημα , καθαπερ ὁ πηχυς του κυριως τοπικου διαστηματος | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| δεησιν . του δε μηθεν αὐταις συμβησεσθαι δεινον ἐγγυητας ἀπεφαινον ἐσομενους θεους μεν πρωτον , οἱς καθοσιωθεισαι τας ἱκεσιας ποιησονται | τῳ κοσμῳ ὠ , φως εἰμι του κοσμου . ταυτα εἰπων ἐπτυσεν χαμαι και ἐποιησεν πηλον ἐκ του πτυσματος , |
| καταβεβλημενα , ἐμπρησαι τους ὑπηρετας ἐκελευσεν , ὡς ἐγνω ἀδυνατους ἐσομενους ἐρημιᾳ ἀνδρων ἀλλῳ τροπῳ περιγενεσθαι . και ξυνεβη οὑτως | και Σαμαρειᾳ και ἑως ἐσχατου της γης . και ταυτα εἰπων βλεποντων αὐτων ἐπηρθη , και νεφελη ὑπελαβεν αὐτον ἀπο |
| και λογων και παιδευσει νεους : ἐαν γαρ των μη προσοντων αὐτῳ μνησθῃς , ἁ παντες ἰσασιν ὁτι τουτων οὐδεν | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| ἐρειν τοις διεξιουσιν ἀμηχανον . Ψογος ἐστι λογος ἐκθετικος των προσοντων κακων . Τοπου δε κοινου διενηνοχε τῳ τον μεν | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | τον υἱον μου τον ἀγαπητον : ἰσως τουτον ἐντραπησονται . ἰδοντες δε αὐτον οἱ γεωργοι διελογιζοντο προς ἀλληλους λεγοντες , |
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου | τον Ἰωσηφ και το βρεφος κειμενον ἐν τῃ φατνῃ : ἰδοντες δε ἐγνωρισαν περι του ῥηματος του λαληθεντος αὐτοις περι |
| μεγα φρονειν ὑπο ἀμουσων και ἀτεχνων ἐπαινουμενος , κἀν εἰ περισταντες αὐτον παιδες συφορβοι και ποιμενες θαυμαζοιεν και κροτοιεν , | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| Καισαρ τον στρατιωτην ἀνεστησεν , ὁ δε στρατος ἠγανακτησε και περισταντες αὐτον ἀποχωρουντα του θεατρου τον στρατιωτην ἀπῃτουν , οὐχ | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| αὐτον ἡ ἐπιθυμια οὑτως ὡστε και εἰναι τοιουτον , ἠτοι πεπεισμενον , ἠτοι προαιρουμενον και διωκειν τας σωματικας ἡδονας ἀνεδην | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| και καιρου δυσκολια νικαται . ταυτα εἰπον οὐ πειθων τον πεπεισμενον , ἀλλ ' ὁρμην καλην παρακαλων , ἐπει και | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| τι τουτο ; Σκυθρωπην ἐπι τουτοις την γερουσιαν ὁρω . Ἀμεινον οὐν κοσμον ἀλλον ἀεισαι και ἠδη ἀειδομεν . Ἰδετε | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| ἀπογιγνομενου ; ὡσπερ ἀν εἰ συ με ἐροιο : ” Ἀμεινον διοικειται σωμα και σῳζεται τινος παραγιγνομενου ἠ ἀπογιγνομενου ; | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| μεν γαρ , καθο μητροπολις ἐστε , ἐξαιρετον ἐστιν ἐργον ὑμετερον : εἰτα τῳ παρεχειν αὑτους δικαιους ἁπασι και μετριους | λυχνοι καιομενοι , και ὑμεις ὁμοιοι ἀνθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον ἑαυτων ποτε ἀναλυσῃ ἐκ των γαμων , ἱνα ἐλθοντος και |
| δευτε δη ἐννεπετε σφετερον πατερ ' ὑμνειουσαι , ἀντι του ὑμετερον . χρονοι ἐν ῥημασιν : ἐγω δε κ ' | . εἰπεν δε αὐτῳ , Ἀφες τους νεκρους θαψαι τους ἑαυτων νεκρους , συ δε ἀπελθων διαγγελλε την βασιλειαν του |
| εἰπωμεν ὁτι ἰατρικη ἐστιν τεχνη ὑγειας περιποιητικη , ἀπο του συναμφοτερου δε , ὡς ὁταν εἰπωμεν τους δυο ὁρους συναψαντες | Πιστεικαι αὐτη Σαρρα στειραδυναμιν εἰς καταβολην σπερματος ἐλαβεν και παρα καιρον ἡλικιας , ἐπει πιστον ἡγησατο τον ἐπαγγειλαμενον : διο |
| ἐστιν ᾑ ὑπερεχουσιν δυο οἱ Β και εἱς ὁ Γ συναμφοτερου του Β Γ , τουτεστιν ἡ των Ε Ζ | μη ὡς ἀσοφοι ἀλλ ' ὡς σοφοι , ἐξαγοραζομενοι τον καιρον , ὁτι αἱ ἡμεραι πονηραι εἰσιν . δια τουτο |
| οἱ δε συμπαροντες ἠ μαρτυρουντες ἡττονες εἰς το εὐεργετειν ἠ κακοποιειν , ἀλλ ' ὁμως σθενουσι , και μαλισθ ' | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| θερμαινειν ἀλλα του ἐναντιου : οὑτως οὐν οὐδε ἀγαθοποιου το κακοποιειν , ἀλλα τοὐναντιου . και μην ἀγαθος ὁ θεος | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| ἐχθρῳ . Ὁ δε γελασας εὐ μαλα , των αὑτῳ παρακειμενων ἐπεδαψιλευετο τε και εὐμενεστερος ἐγενετο . Χρονου δε προϊοντος | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| ἐν τῳ Δειπνῳ δευτερων τραπεζων μνημονευων πολλα και των ἡμιν παρακειμενων ὠνομασεν , φερε και τουτων ἀπομνημονευσωμεν : τας δε | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| : οἱς ὁ ἱερος λογος ὁρκον ἐν οὐ δεοντι καιρῳ ποιουμενοις οὐ μετριως ἐπιτιμᾳ και ὀνειδιζει : δυσκαθαρτοι γαρ και | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| κυνηγιαν φιλοτιμηθεις και τοις τας παραδοξους θηρας των ἀλκιμωτατων ζῳων ποιουμενοις μεγαλας ἀπονεμων δωρεας , πολλα δε χρηματα δαπανησας εἰς | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| δε μη πλαγιον το σχημα της συριγγος , ἀλλ ' ἀντιον , τουτεστιν εἰς βαθος τεινοι , περιελουμεν κατα κυκλον | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| δειπνοποιουμενοι ἐν ταις Ἀργινουσαις : αὑται δ ' εἰσιν [ ἀντιον της Λεσβου ἐπι τῃ Μαλεᾳ ἀκρᾳ ] ἀντιον της | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| πληθος εἰδεναι μαγειρικης . οὐδεις ἑτερος σοι προς ἐμε και γραφησεται . μικρ ' ἀντακουσον ἐν μερει κἀμου . λεγε | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| πεντε παραλληλων , ὡς την ψ , δι ' ἡς γραφησεται το του περι το δ ἰσημερινου : αἱ δε | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| θεσπεσιαν δ ' εὐφροσυνην παρεχομενον , ἀρρητῳ δε τῃ συμμετριᾳ ἀναφαινομενον , ἐξῃρημενον δ ' ἀπο των ἀλλων εἰδων της | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
| ὁραθηναι τον ἡλιον , ἐκ μεσου δε του πελαγους φασιν ἀναφαινομενον αὐτον ὁρασθαι μεν ἀνθρακι παραπλησιον τῳ πυρωδεστατῳ , σπινθηρας | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
| φερουσα δε ἑτερου ποιει , παρ ' ὁτῳπερ ἐμελλον μονους εἰσεσθαι τους ὑπερ των λογων μοχθους . ὁ δη και | της θλιψεως δια την χαραν ὁτι ἐγεννηθη ἀνθρωπος εἰς τον κοσμον . και ὑμεις οὐν νυν μεν λυπην ἐχετε : |
| καλων , ἐφη , ὠ Σωκρατες , αὐτικα μοι δοκεις εἰσεσθαι : οὑτοι γαρ τυγχανουσιν οἱ εἰσιοντες προδρομοι τε και | του θεου ἐστιν , ὁτι πολλοι ψευδοπροφηται ἐξεληλυθασιν εἰς τον κοσμον . ἐν τουτῳ γινωσκετε το πνευμα του θεου : |
| Ἐτι δε ἐπι της των πολεων καταταγης τας μεν παραλιους προχειροτερον ἀν τις ὑπογραφοι , ταξεως τινος ὡς ἐπιπαν τηρηθεισης | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| των τας ἐκτετοπισμενας ἡμιν χωρας περιελθοντων και της εἰς το προχειροτερον ἁμα και οἰκειοτερον των καταγραφων ἐπιβολης , αὐταρκως ἐχειν | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| περιπλουν της Ἰβηριας ποιησασθαι . Ἐστι δε της μεν Βαιτικης καλουμενης ἐπαρχιας ἡ Καλπη , τελος δε του ἐθνους τουτου | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| Ἀνδρομαχης ἐκ της Ἰδης και του Δασκυλειου και της Ἀσκανιας καλουμενης , ἡν ἐκτισεν ὁ Αἰνειου παις Ἀσκανιος . . | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| αὐτο κατασκευαζειν , ποτε δε οὐ . Εἰ γαρ λαβοιμεν διαβεβλημενον , οὐποτε μεν ὡς ἐπαινουμενον αὐτο λαμβανομεν , ποτε | τε και Ἑλληνας παντας ὑφ ' ἁμαρτιαν εἰναι , καθως γεγραπται ὁτι Οὐκ ἐστιν δικαιος οὐδε εἱς , οὐκ ἐστιν |
| οὐν , ὠ ἀνδρες , ὑφ ' ὡν εἰπον τυραννιδων διαβεβλημενον το ἀρχειν ξυμβουλους ὑμας ποιουμαι , πως ἀν διαθειμην | υἱος εἰ του θεου , βαλε σεαυτον ἐντευθεν κατω : γεγραπται γαρ ὁτι Τοις ἀγγελοις αὐτου ἐντελειται περι σου του |
| τυφος παραλογιστης και , ὁτε δοκεις μαλιστα περι τα σπουδαια καταγινεσθαι , τοτε μαλιστα καταγοητευῃ . ὁρα γουν , ὁ | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| τον διαζευκτικον συνδεσμον ὡς της ῥητορικης μη δυναμενης περι ἀμφω καταγινεσθαι : ἰδου γαρ , φασιν , εὑρισκομεν τον Δημοσθενην | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |