| , ᾑ περι του χρυσου λεγει γενους . τοτε δε ἀπ ' ἀλληλων . διεκρι - θησαν ἐν τῃ Μηκωνῃ | κραζει , και σπαρασσει αὐτον μετα ἀφρου και μογις ἀποχωρει ἀπ ' αὐτου συντριβον αὐτον : και ἐδεηθην των μαθητων |
| ὑπαι πυρι , τηκετο λαθρῃ , μεχρις ἐπι χθονα διαν ἀπ ' εὐρεος Ὠκεανοιο νυξ ἐχυθη , μεροπεσσι λυσιν καματοιο | ἀνεσιν μεθ ' ἡμων ἐν τῃ ἀποκαλυψει του κυριου Ἰησου ἀπ ' οὐρανου μετ ' ἀγγελων δυναμεως αὐτου ἐν πυρι |
| ἐρρωμενον , ἡτταται δε ὑπο της ἐπιθυμιας και μοιχευει , ἀπορησει τις πως ὁ ἀκρατης ὑπολαμβανων ὀρθως , ἠτοι γινωσκων | Λεγετε μοι , οἱ ὑπο νομον θελοντες εἰναι , τον νομον οὐκ ἀκουετε ; γεγραπται γαρ ὁτι Ἀβρααμ δυο υἱους |
| οἰκετων κελευσῃς πριαμενον τι σοι ἐξ ἀγορας ἐνεγκειν , οὐδεις ἀπορησει , ἀλλα πας εἰδως φανειται ὁποι χρη ἐλθοντα λαβειν | και πυρος ζηλος ἐσθιειν μελλοντος τους ὑπεναντιους . ἀθετησας τις νομον Μωϋσεως χωρις οἰκτιρμων ἐπι δυσιν ἠ τρισιν μαρτυσιν ἀποθνῃσκει |
| ἐαν διακαρτερωμεν πολεμουντες , διδαξαι και ἡμας : εἰ δε ἀπορως γιγνωσκετε ἐχοντα τα ἡμετερα , εἰ μεν και ὑμιν | δε ᾐδειν ὁτι παντοτε μου ἀκουεις : ἀλλα δια τον ὀχλον τον περιεστωτα εἰπον , ἱνα πιστευσωσιν ὁτι συ με |
| μεν και ἀπειρος δικων ἐγωγε ἐτι , δεινως δε και ἀπορως ἐχει μοι περι του πραγματος , ὠ ἀνδρες , | ὑπο τεσσαρων . και μη δυναμενοι προσενεγκαι αὐτῳ δια τον ὀχλον ἀπεστεγασαν την στεγην ὁπου ἠν , και ἐξορυξαντες χαλωσι |
| : νη την Δημητρα , δεδοικας . ἐγω δ ' ἀπολοιμην εἰ σε δεδοικα . οὐπωποθ ' οὑτω καθαρως οὐδενος | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| στρατηγων και τουτοις πειραζοντων εἰ γρηγορουσιν οἱ φυλακες . Ἐξωλης ἀπολοιμην και προωλης . Ἐξωλεις : οἱ πανολεθριᾳ φθειρομενοι : | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| ” ψυχροτατα . “ κρυμος το μετα χιονος ὑπερβαλλον της ψυχροτητος . γραφεται δε ” κεἰ κριμνωδη κατανιφοι “ , | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| θηλυ . δει οὐν συμμετριας τινος της θερμοτητος και της ψυχροτητος της περι το σπερμα προς το ποιεισθαι ἀρρεν ἠ | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| οὐν κακοποιος τυχῃ , ἐτι χειρον . οἱ δε ἀγαθοποιοι ἀφαιρουντες τα αὐτα ἀπεργαζονται , ἐπι τουτοις δε και ἐκπτωσεις | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| ἐξενεγκειν , οἱας παρελαβον , μητε προστιθεντες αὐταις τι μητε ἀφαιρουντες : ἐν αἱς και μυθοι τινες ἐνησαν ἀπο του | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| ἐπιτρεψειεν ἐκπεσειν τῳ μηρῳ κἀπειτα ἐμβληθειη , μενουσης μεν της ὑγροτητος , αὐθις ὡσαυτως ἐκπεσειται : ξηρανθεισης δε την κατα | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| την ἀρχην και καταμαραινον τῳ ὑπερισχυειν . οὐτε γαρ ἀνευ ὑγροτητος οὐδεν καυστον οὐτε ταυτης ἐνυπαρχουσης ἐαν μη ἐχῃ δυναμιν | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| ἑκατερας των ὑποθεσεων φαντασιαν στηριγμου ποιησεται , και ἡλικην ἀν ἀπολαβωμεν ἐφ ' ἑκατερα του Η περιφερειαν , την μεν | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| ἐαν εἰς τα προηγουμενα του Θ ἰσην τῃ ΘΕ περιφερειαν ἀπολαβωμεν , οἱον την ΘΚ , τῳ Κ σημειῳ του | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| : των δε ὀκνουντων και ἀποστρεφομενων , λοιδορειν αὐτους ὡς μαλακους τε και ἀναξιους αὑτου και τῃ μητρι μαλλον ἐοικοτας | μεταλαμβανοντες ἀκουρευτι τιναις οἰσιν . Ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη , τινος αἰ οἰ τριχαι δἰἀβου τον ὀφθαλμων , αὐτου ὁκεστην |
| δι ' ἑξαμηνου φασιν ἀνερχεσθαι τον Ἀδωνιν . μαλακαι : μαλακους φησιν ἐχειν ποδας τας Ὡρας , ἐπει το ἐαρ | την πανουργιαν εἰπεν προς αὐτους , Δειξατε μοι δηναριον : τινος ἐχει εἰκονα και ἐπιγραφην ; οἱ δε εἰπαν , |
| ταυτα μου συμβουλευομενου και διακρινοντος ἐν τῃ καρδιᾳ μου βλεπω κατεναντι μου καθεδραν λευκην ἐξ ἐριων χιονινων γεγονυιαν μεγαλην : | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| ἀπεδεξαντο , ἁ ἐστι δενδρα οὑτω καλουμενα . κατεναντιον : κατεναντι του Πριηπου και των κρηνων . τηνος : ἀντι | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| , ὀλιγωρουσι των ἀστων . Διοπερ εἰσαγει τον σπουδαιον τοτε βεβαιοτατον ἀνδρα της γαμετης , ὁτε παλλακιδι χρησθαι παρηγγελλον οἱ | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| ὁτι και ἡ ἀρετη δι ' ἡν ἀλληλων φιλοι εἰσι βεβαιοτατον τι χρημα καθεστηκε και μονιμωτατον . και ἑως ἀν | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| οὐδε εἰρεσιῃ : ἀλλ ' ἐπει ἐξεκοψαν τους ἀνδρας , ἐφεροντο κατα κυμα και ἀνεμον . Και ἀπικνεονται της λιμνης | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| προς αὐτον , οἱ δ ' εὐβουλοτερον ἐς το στρατοπεδον ἐφεροντο . Ἀρχελαος δ ' αὐτους προλαβων , ἀπειροτατα δη | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| συμμετριας εἰς μη πλειονων ἐπιθυμειν : τουτο μεγιστον ἀνθρωποις και λυσιτελεστατον : το χρησθαι οὐν τῃ συμμετριᾳ εἰς ὁλον τον | ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ σκηνη του θεου μετα των ἀνθρωπων |
| ἀνδρας τοις ὁρκοις , ὁ δε διαβεβαιουμενος ὁτι δει το λυσιτελεστατον ὡσπερ ἐπι των ἀλλων , οὑτω και ἐπι των | και οἱ το βαπτισμα λαβοντες τι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : τοτε ἐρωτηθησεται το γενος των Χριστιανων , |
| μηνων τριων ἠ δʹ . ἐκβαλλειν . ] Ὀποπανακος ὀβολου κολλυριον ποιησας ὑποθες . ἀκινδυνον ἐστι και πεπειραται ἐπι πολλων | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| παρ ' ἐνιοις γʹ . τῳ χυλῳ ἀναλαμβανε και ποιησας κολλυριον χρω . Συναξον ἀπο της προ ιʹ καλανδων του | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| τῳ Πυθαγορειῳ και παρα πασιν ὡς εἰπειν τοις ἀπο του διδασκαλειου του των Πυθαγορειων ὡρμημενοις : ὁμως δε κεισθω το | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| ἀπωλειας αἰτιος . εἰ γαρ , ἡνικα την ἐκ του διδασκαλειου δελτον ἐκλεψα και ἠνεγκα αὐτῃ , ἐπεπληξε μοι , | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| περιεχοντος ἀερος δια της ἀναπνοης γιγνομενης μετακινησαντα την φυσιν ἡ χορηγος ἠν του σπερματος συν ἰδιοτητι ἑλκτικῃ ψυχης , δια | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| , ἑταιρων και πορνοτροφων και μαστροπων και παντος ἀκολαστου θιασου χορηγος φιλοτιμοτατος . συ δε ἐρανον παρεξεις πενησι φιλων , | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| : Ξανθοτριχα μεν Φερενικον Ἀλφεον παρ ' εὐρυδιναν πωλον ἀελλοδρομον νικησαντα . . Ἐπειδη τεσσαρες ἀγωνες εἰσι , Ὀλυμπια , | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| φασι δε τον ἀνδρα τουτον την ἐσχατην τραγῳδιαν εἰσαγαγοντα και νικησαντα χαρᾳ περιπεσειν ἀνυπερβλητῳ , δι ' ἡν και τελευτησαι | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| τῳ αʹ του ἀστερος σελιδιῳ ἐπισκεψομεθα , κἀν μεν προς ἀφαιρεσιν ᾐ τα ἑξηκοστα , τοσαυτα λαβοντες των ἐκ του | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| ἐσκαταῤῥαγεντα και εὐρυτερῃσιν , ἐτι ἀκινδυνοτερα και εὐμαρεστερα ἐς την ἀφαιρεσιν γινεται . Και οὐ χρη πριειν των τοιουτων οὐδεν | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| . , : Οἱ δε Πελασγοι πολλης και ἀγαθης χωρας κρατησαντες , πολεις τε προσελαβον και ἀλλας αὐτοι κατασκευασαντες μεγαλην | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| ποταμου ἐπιτιθενται συν τοις παρουσι των Ἀθηναιων ἱππευσι : και κρατησαντες ἐποιησαν τους πολεμιους το λοιπον της ἡμερας ὑπο τας | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| λεγει ἐν τοις δυο τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου ἐν τοις Τοποις , περι δε του σοφιστικου ἐν | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| τοιαυτα . διδαξας οὐν περι ἀποδειξεως ἐδιδαξε και περι του διαλεκτικου συλλογισμου και τον οἰκειον ἠδη σκοπον ἐκπεπληρωκε . νυν | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| μεθ ' ὑδατος λελειωμενοις . εἰ δε μη προκοπτοι , καταπλαστεον κοριῳ μετ ' ἀρτου ἠ ἀρνογλωσσου φυλλοις ἠ σελινου | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| την ληφθεισαν τροφην : και τουτῳ μαλιστα διακρινονται των κοιλιακων καταπλαστεον οὐν αὐτους λινοσπερμου μετα φοινικων : ἀκρως δε ποιει | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| εἰναι τον σοφον ἑνα ὀντα και [ ὁτι ] των ἀποδεικτικων ἀρχων , ὁ μεμνημενος ἐκεινων εἰσεται : ὁτι δε | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| πρωτῳ των Τοπικων ἐπι πλεον , ὡσπερουν και ἡ των ἀποδεικτικων ἐν τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις . Αἱ δε ἀρχαι των | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| ἐκλυσαι . Νικομηδους δε και Ἀτταλου συγχωρειν ὑποκρινομενων οἱ Βιθυνοι διδαχθεντες ἐλεγον οὐκ εἰναι δυνατοι φερειν ἐτι την ὠμοτητα την | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| ἀριστερων ἐπι τα δεξια ἀστραπας αἰσιους , εἰτε παρα Τυρρηνων διδαχθεντες , εἰτε πατερων καθηγησαμενων κατα τοιονδε τινα , ὡς | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| της ἀξιας κομιζεσθαι : οὐδε δικαιον τα αὐτα μη δρασαι κρατησαντας , ἁπερ ἡττηθεντες ὑπο των κεκρατηκοτων ἀν ἐπαθομεν . | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| μεθ ' ὁπλων ἀφικομενους , ἀνελειν μεν τους φυλακας , κρατησαντας δε των τειχων και γενομενους ἐγκρατεις της ἐλευθεριας χαριστηρια | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| μειζον ἠ κατ ' ἀνθρωπον ἡγεισθαι . μετα δε τον ζῳδιακον κυκλον εἰκοσι και τετταρας ἀφοριζουσιν ἀστερας , ὡν τους | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| πολων του ὁριζοντος και του κεντρου σεληνης ὀρθου προς τον ζῳδιακον ὀντος , και ἑνος και του αὐτου κυκλου γινομενου | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| Μενηνιον , Σπουριον Οὐετουριον . ἐπι δε τουτων Συρακοσιοι πρεσβεις ἀποστειλαντες εἰς τε Κορινθον και Λακεδαιμονα παρεκαλουν βοηθησαι και μη | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| ἀφικετο και Θηβαιους , και οὐν και ἐδεηθησαν αὐτου πρεσβεις ἀποστειλαντες συν τῃ ἀνωτατω σπουδῃ ἀφικεσθαι σφισι τον ἀνδρα οὐκ | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| και περιβολον ἑκαστῃ του τειχους ἰδιον ἐχει : και ὀρος Θεου προσωπον , Τριηρης [ πολις ] και λιμην , | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
| το ἀσφαλως ἐγγινεται προγινωσκειν , και τουτων μεν ἑκαστον , Θεου διδοντος , λελεξεται ἐν ἰδιοις λογοις , ἡμεις δε | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| εὐξηται τι των μη καθαρων κτηνων , ἀγετω προς τον δοκιμωτατον των ἱερεων : ὁ δε τιμασθω μη ὑπερβαλλων την | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| του οἰνου , και διηθησαντες , εἰ μη μεταβαλοι , δοκιμωτατον κρινουσιν . εἰωθασι δε οἱ οἰνοι τρεπεσθαι ἐν ταις | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| το κεντρον αὐτης κατα το ἐλαχιστον ἀποστημα , ὁπερ ἐστιν τεταρτου ὁρου του της ἀνωμαλιας ἀριθμου περιεχοντος μοιρας ρπ και | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| το γʹ ἰωνικον ἀπ ' ἐλαττονος διμετρον ἀκαταληκτον ἐκ παιωνος τεταρτου ἀντι ἰωνικου και διιαμβου : το μεντοι κωλον της | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| ἀφ ' οὑ ἡ ῥις τεταται , ἡς το ἀκρον σφαιριον καλειται , το δ ' ὑποκειμενον διαφραγμα . ἀπο | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| προμηκεις ὡς ἀν εἰποις τινας βλεφαριδας , εἰτα ἑκαστῃ βραχυ σφαιριον προσπεφυκε . συνοιδεν οὐν ἑαυτῳ τουτοις ἐφολκοις ὑπο της | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| ἐπειτα ἐλθοντες οἰκεωμεν ἐπ ' ἡμεων αὐτων . Ἐπειθοντο και ἐποιησαν ταυτα οἱ νεηνισκοι . Ἐπειτε δε ἀπολαχοντες των κτηματων | ἀγαπων με τους λογους μου οὐ τηρει : και ὁ λογος ὁν ἀκουετε οὐκ ἐστιν ἐμος ἀλλα του πεμψαντος με |
| Ὑπο δε την ἐκτυπωσιν των λιθων της ᾠοθεσιας , στεφανον ἐποιησαν οἱ τεχνιται παγκαρπον , ἐν ὑπεροχῃ προδηλως ἐχοντα βοτρυων | ἐμε ζητειτε , ἀφετε τουτους ὑπαγειν : ἱνα πληρωθῃ ὁ λογος ὁν εἰπεν ὁτι Οὑς δεδωκας μοι οὐκ ἀπωλεσα ἐξ |
| πραγματειᾳ ἐπιτιμαν τοις τουτο ποιουσιν , βλαπτικον ὀφθαλμων το ἐπιχειρημα δεικνυων και της κοιλιας ἐπισχετικον . Ἐρασιστρατον οὐ μονον ἐν | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| , και ὁτε την καθολου προς την καθολου συνεκρινε , δεικνυων ὁτι μαλλον οὐσια ἡ εἰδικη της γενικης , νυν | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| ζῳον λογικον θνητον ἐστι . Ταυτα μεν οὐν δια το προφανες οὐ πολλης ἐπιστασεως ἀξια : πῃ δε διοισει τα | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| ἁς τινας , και το δι ' ὁ τι . προφανες γενησεται ὡς εἰη ἐν τρισι μερεσι λογου , προθεσεως | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| βʹ ἀντισπαστικον διμετρον καταληκτικον , ἠτοι ἑφθημιμερες , ὁ καλειται Φερεκρατειον ἐκ διτροχαιου . Το γʹ ἰαμβικον τριμετρον βραχυκαταληκτον , | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| ἀναπαιστικον ἑφθημιμερες . το δʹ δακτυλικον πενθημιμερες . το εʹ Φερεκρατειον . το ζʹ τριμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ διμετρον | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| ὠφελησει τα καλα πραττων και τους ἀλλους ἐπι τα ἰσα κινησει : τον δε μοχθηρον οὐκετι . φιλων γαρ και | ἱματια , και ἐπεκαθισεν ἐπανω αὐτων . ὁ δε πλειστος ὀχλος ἐστρωσαν ἑαυτων τα ἱματια ἐν τῃ ὁδῳ , ἀλλοι |
| της προσβολης , και τῃ κατα ταὐτα ἐν ταὐτῳ περιαγομενῃ κινησει περιξ αὐτας ἐλαβεν , και τον μεν ἐξω , | καταβας μετ ' αὐτων ἐστη ἐπι τοπου πεδινου , και ὀχλος πολυς μαθητων αὐτου , και πληθος πολυ του λαου |
| και δια τουτο την Τυχην προσαγορευει [ και ] Διος ἐλευθεριου παιδα , ἡν και παρακαλει ἀμφιπολειν την Ἱμεραν . | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| περι της ἰδιας δημοκρατιας βουλευσαμενοι παντες ὁμογνωμονως ἐψηφισαντο Διος μεν ἐλευθεριου κολοττιαιον ἀνδριαντα κατασκευασαι , κατ ' ἐνιαυτον δε θυειν | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| ἐκμελη , ἀμελη , ἀναγωγον , ἀπειθη , δυσκαμπη , τραχειαν , διεσπασμενην , ἀηδη , λυπηραν , βραγχωδη , | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| . διο και Ἡσιοδος εἰκοτως την προς ἀρετην φερουσαν ὁδον τραχειαν προσειπεν . την του κατορθωσαι ἐπιτυχιαν . κεκρυμμενον . | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| δε μετ ' ἀλλων και τουτο ἀγαθοι , οὐ γραμμασιν ἀποδεικνυντες Σπαρτιατας ἀλλ ' ἀγωγῃ : κἀν ἐλθων τις Σκυθης | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| ἀλλως μεν ὁριζομενοι λεγομεν , ἀλλως δ ' ἀποδεικνυντες . ἀποδεικνυντες γαρ βροντη ἐστι πυρος ἀποσβεσις ἐν νεφει , ἡ | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| του σημαινομενου του χωρειν . παρα δε αὐτο το χαιρω χαρτης , χωρητικη οὐσα των ἐγγραφομενων . Φιλοξενος ἐν τῳ | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| χρεα γραφουσιν τον το χρεος ἐχοντα γεγραμμενον . γραμματειον ὁ χαρτης , ἐν ᾡ σημειουμεθα τοδε τι . ἀναγνω ] | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| : ὁς ἐν τῳ τοτε χρονῳ πολυς ἐρρει κατα των δημοτικων οὐτε λογων φειδομενος , ὡν βαρυ τοις ἐλευθεροις ἀκουειν | ἐστιν ἡ φιλαργυρια , ἡς τινες ὀρεγομενοι ἀπεπλανηθησαν ἀπο της πιστεως και ἑαυτους περιεπειραν ὀδυναις πολλαις . Συ δε , |
| ποσον δε οἰει πληθος ἐν ἑκαστῃ πολει των ἀφανων και δημοτικων Ἀτρεων και Θυεστων , των μεν και ἀποκτιννυντων κρυφα | ἡξει και οὐ χρονισει : ὁ δε δικαιος μου ἐκ πιστεως ζησεται , και ἐαν ὑποστειληται , οὐκ εὐδοκει ἡ |
| τρισιν καλιδιοις , οἰκημ ' ἐχων ἑκαστος . Ἠδη γαρ Ἀρισταρχον στρατηγουντ ' ἀχθομαι . Ἀταρ ἠγαγες καινον τι φιτυ | κυριε : πρωτον δε ἐπιτρεψον μοι ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων |
| Νικοδημῳ θανατον κατασκευασθεντα , ὁν ἰστε παντες , ἐξεβαλε τον Ἀρισταρχον ἐπι ταις αἰσχισταις αἰτιαις ; και τοιουτῳ φιλῳ Δημοσθενει | και οἱ ἑξ ἀδελφοι οὑτοι , και εἰσηλθομεν εἰς τον οἰκον του ἀνδρος . ἀπηγγειλεν δε ἡμιν πως εἰδεν τον |
| συνιστασιν . οὐ φαυλον δ ' ἰσως παραθεσθαι και την Φερεκρατους λεξιν ποταμοι μεν ἀθαρας και μελανος ζωμου πλεον δια | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| παλιν ἀγανακτησῃς δηκοκταν μου λεγοντος , δειξω . κατα γαρ Φερεκρατους Ψευδηρακλεα εἰποι τις ἀν των πανυ δοκησιδεξιων . . | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| κινησιν δοξαν προσαγορευειν , ἐξ ἀμφοιν τε της τε ἀλογου παθητικης κινησεως , ἡν αἰσθησιν προσαγορευει ἀλλ ' οὐ κινησιν | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| γαρ ὁμολογον ἐστιν , ὁτι ἡ ἐνεργητικη διαθεσις προτερα της παθητικης : τοτε γαρ πεπονθεν , ὁτε και ἀναδεδεκται την | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| ἐστι νησος Εὐβοιας . . . . ἀπῳδον : το ἀποθεν της ᾠδης . και ἀπῳδως ἐπιρρημα . το α | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| οὐσα του συνηρμοσθαι ὁ βουλεται , της ἀπο προθεσεως το ἀποθεν δηλουσης . οὑτως Μεθοδιος , . , , . | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| οὐρανου και γης και των μεταξυ φυσεων ἐκδηλων τε και ἀποκρυφων , ὀρθη τις και ἐοικυια τοις οὐσι παρεισηλθεν ἐννοια | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| τους τε θανατους πυρεκτικους ἀπεργαζεται και παθη τα δι ' ἀποκρυφων και σκοτισμων και προσδρομων αἰφνιδιων : ὁ δε του | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| ὁταν δε εἰς ταυτα ἀποβλεψαι κελευσω , εἰς ταυτηνι την ἀκροπολιν ἀποβλεψαι κελευω και τον Παρθενωνα και τα λαφυρα , | ἀδελφον μου σκανδαλισω . Οὐκ εἰμι ἐλευθερος ; οὐκ εἰμι ἀποστολος ; οὐχι Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἑωρακα ; οὐ |
| τριακοντα ἀνδρων εἰς τους πολιτας . Ὡς Διονυσιος ὁ τυραννος ἀκροπολιν κατασκευασας διεμερισε την πολιν και την χωραν τοις πληθεσιν | , και οὐκ εἰσηκουσεν αὐτους . και παλιν εἰπεν ὁ ἀποστολος Παυλος : ὁσοι ἀνομως ἡμαρτον ἀνομως και ἀπολουνται , |
| εἰς τα κενωματα των ἀπενεχθεντων κατα τα πλαγια των ἀγγειων ἑλκομενης της τροφης και καταχωριζομενης ” . ἀλλ ' οὐδε | και δια τουτο οὐ δυναμαι ἐλθειν . και παραγενομενος ὁ δουλος ἀπηγγειλεν τῳ κυριῳ αὐτου ταυτα . τοτε ὀργισθεις ὁ |
| τον τοπον ἐνιοτε λαμβανειν ἀνακλωμενης της ἡμετερας ὀψεως ἀπο της ἑλκομενης ὑγροτητος ὑπ ' αὐτου προς τον ἡλιον . δια | και τυφλους και χωλους εἰσαγαγε ὡδε . και εἰπεν ὁ δουλος , Κυριε , γεγονεν ὁ ἐπεταξας , και ἐτι |
| βαρυτερου τοπου εἰς ὀξυτερον , ἡ δ ' ἀνεσις ἐξ ὀξυτερου τοπου εἰς βαρυτερον : ὀξυτης δε το γενομενον δια | μου . ἐκεινοι δε οἱ γεωργοι προς ἑαυτους εἰπαν ὁτι Οὑτος ἐστιν ὁ κληρονομος : δευτε ἀποκτεινωμεν αὐτον , και |
| δια το κοινον ἑνα γινεσθαι του τε βαρυτερου και του ὀξυτερου δια πασων και μεσον παντωνποτε μεν παρ ' αὐτην | ἐπροφητευσεν Ἠσαϊας περι ὑμων των ὑποκριτων , ὡς γεγραπται ὁτι Οὑτος ὁ λαος τοις χειλεσιν με τιμᾳ , ἡ δε |
| μεν ἡλιξ ἠ νεωτερος ᾐ των μαχομενων : ἀπ ' ὀρθωσεως . μεγιστου τιμηματος . Ἀθηνησι δʹ τιμηματα ἠν , | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
| οὐδε διακωλυσιν . του πατριαρχου το βιβλιον : ἀπ ' ὀρθωσεως : οὐδε διακωλυσιν : ἐχει μεντοι και το ἀπαρεμφατον | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
| , διαφερουσι δε ἐν τουτῳ , ὁτι τα μεν ὁριστικα βραχυτερους ἐπιδεχονται χρονους : το γαρ τυπτεις ὁριστικον και το | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| πλειονας ἠ ἐλαττονας , ἀλλ ' ἀπο του μειζονας ἠ βραχυτερους εἰναι τους κοκκους συμβαινει . Ἡ ῥοια διαφορως ἐμφυλλιζεται | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| , λαβε μοι ταυτασι τας μαρτυριας , ὡς ἐγενετο Πασιων Ἀρχεστρατου . Εἰτα τον σῳσαντα μεν ἐξ ἀρχης τα πραγματα | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| : Κλεαρχος δε ἐν τοις περι παροιμιων και διδασκαλον του Ἀρχεστρατου γενεσθαι φησιν Τερψιωνα , ὁν και πρωτον γαστ - | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| ἐν ἀλλῳ σπερματος , γλυκυρριζης χυλου ἠ σπερματος τραγακανθης ἰσα ἀναλαμβανων ὑδατι , πλασσε δραχμιαια και χρω : καταρροφειτωσαν δε | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| μετενηνοχοτας , αὐτος τε αὐ παλιν ἑκαστου την διανοιαν ὀνοματος ἀναλαμβανων εἰς την ἡμετεραν ἀγων φωνην ἀπεγραφετο : και ταυτα | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| Ἰωνες ἀρξαντας , οὑτω δη και αὐτοι ἀποσταντες ἀπο Περσεων ἐπεθεντο τοισι βαρβαροισι . Μιλησιοισι δε προσετετακτο μεν ἐκ των | το κριμα της πορνης της μεγαλης της καθημενης ἐπι ὑδατων πολλων , μεθ ' ἡς ἐπορνευσαν οἱ βασιλεις της γης |
| εὐλογου γενομενου παρ ' αὐτοις , καιρον τηρησαντες και ἐπεξελθοντες ἐπεθεντο παρ ' ἐλπιδα τοις πολεμιοις και κατωρθωσαν . Ἠδη | οὐσα ἐν ῥυσει αἱματος δωδεκα ἐτη και πολλα παθουσα ὑπο πολλων ἰατρων και δαπανησασα τα παρ ' αὐτης παντα και |
| ἀνακαθαρσεως , ταπεινωσει μεν την χωραν , οὐδεις δε αὐτης ἐπικρατησει . Σεληνης δε οὐσης ἐν τῃ ἐκλειψει ὁταν διᾳττων | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| , ἐπι των κατα συζυγιαν κρασεων ἀει της ἐπικρατουσης ποιοτητος ἐπικρατησει τα γνωρισματα . Ἡ μεν μικρα κεφαλη μοχθηρας ἐγκεφαλου | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| . πολλα δε και ἀλλα προστετακται , νεοις μεν εἰς ἀποδοχην γηρως , πρεσβυταις δ ' εἰς ἐπιμελειαν νεοτητος , | και παλιν δοξασω . ὁ οὐν ὀχλος ὁ ἑστως και ἀκουσας ἐλεγεν βροντην γεγονεναι : ἀλλοι ἐλεγον , Ἀγγελος αὐτῳ |
| πανυ και καλως πλανον εἰπε την των εἰρημενων ὡς θεων ἀποδοχην . οἱ γαρ ἰδοντες ἡλιου μεν προσοδοις και ἀναχωρησεσι | Πετρῳ , Ὁ κυριος ἐστιν . Σιμων οὐν Πετρος , ἀκουσας ὁτι ὁ κυριος ἐστιν , τον ἐπενδυτην διεζωσατο , |
| . οἱον : Μυσος ἐστιν ὁ ἀτιμαζων ἡμας , ἠ ἀδοκιμος παρα την παροιμιαν . ἠ οὑτως : ἐστι δε | δωδεκα , και ἐπ ' αὐτων δωδεκα ὀνοματα των δωδεκα ἀποστολων του ἀρνιου . Και ὁ λαλων μετ ' ἐμου |
| οἰνῳ βεβρεγμενος μετα εὐκνημου της βοτανης βρωθεις οὐκ ἐστι βοηθειν ἀδοκιμος : και ταμισον δε πινομενον διαλυει το ἐν τοις | θεραπευειν πασαν νοσον και πασαν μαλακιαν . Των δε δωδεκα ἀποστολων τα ὀνοματα ἐστιν ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος |
| εἰς τον χρεωστην , ἐαν δε ᾐ λειψιφως ἡ Σεληνη ἐναντιως . Κακη δε ἡ Σεληνη ἐν τοις συνδεσμοις ἠ | αὐτων ἀκολουθει μετ ' αὐτων . Και εἰδον , και ἰδου νεφελη λευκη , και ἐπι την νεφελην καθημενον ὁμοιον |
| ὁλοι , ἠ παραπλησιοι . ἀντιφερονται : ἐναντιως ἀντιμαχονται , ἐναντιως φερονται , ἀντιμαχονται , μαχονται ἐξ ἐναντιας . Ὀλβῳ | ἐτι αὐτου λαλουντος ἰδου νεφελη φωτεινη ἐπεσκιασεν αὐτους , και ἰδου φωνη ἐκ της νεφελης λεγουσα , Οὑτος ἐστιν ὁ |
| το ὑποσχεσθαι χρηματα δωσειν τῳ συλλαβοντι και ἐναγαγοντι ἠ και ἀποκτειναντι τινα των καταδικασθεντων : οἱ Ἀθηναιοι ἐπεκηρυξαν , εἰ | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| , τους μεν καθαρμους τους αὐτους καθαρθητω τῳ τον δουλον ἀποκτειναντι , παλαιον δε τινα των ἀρχαιων μυθων λεγομενον μη | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| συναχθομενον , ἠν τι κακον , και συνεπικουρειν προθυμουμενον ταις ἀποριαις αὐτων , και φοβουμενον μη τι σφαλωσι , και | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| . το μεν γαρ ἐγκωμιαστικον , συν τῳ ταις αὐταις ἀποριαις ὑπαγεσθαι , ἐτι και ἀμεθοδον ἐστιν . ἐπει γαρ | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| ἐπιστημῃ διϊστησι της φρονησεως , δια τουτο ταυτα προστιθησιν , ἀποδιδους τας αἰτιας περι ἀμφοιν , δι ' ἁς και | . Και προσελθοντες οἱ Φαρισαιοι και Σαδδουκαιοι πειραζοντες ἐπηρωτησαν αὐτον σημειον ἐκ του οὐρανου ἐπιδειξαι αὐτοις . ὁ δε ἀποκριθεις |
| ' ἐστι το δικαιωμα . ὁ μεν γαρ την παρακαταθηκην ἀποδιδους δικαιοπραγει , ὁ δε τῳ μη ἀποδιδοντι ἐπεξιων δικαιοι | αὐτον δια το ἀκουειν περι αὐτου , και ἠλπιζεν τι σημειον ἰδειν ὑπ ' αὐτου γινομενον . ἐπηρωτα δε αὐτον |
| τυγχανειν ὁποια φαινεται : νυν δε ἐν τῃ συγκρισει ἀνεπικριτον εὑρισκοντες μαχην , καθ ' ἡν τα ἑτερα ὑπο των | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| σκιας προς την αὐγην , ἐπειδαν ἀνασπασωσι , πολλῳ μικροτερα εὑρισκοντες ἀνιωνται . ἠδη οὐν σοι προλεγω , ἐκχεας το | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| παραστηματι διεξερχομενου πολλη τις αἰδως τον Ἀλεξανδρον εἰσηλθε , και ἀποκλινας προς ἑνα των ἑταιρων εἰπεν ἀλλ ' εἰ μη | : και εὐθυς ἀποστειλας ὁ βασιλευς σπεκουλατορα ἐπεταξεν ἐνεγκαι την κεφαλην αὐτου . και ἀπελθων ἀπεκεφαλισεν αὐτον ἐν τῃ φυλακῃ |
| συνανθρωπισιν ἀρνησαμενος και της οἰκειας σαρκος ἀποχωρησας τῃ σχεσει και ἀποκλινας προς το νοερωτερον και θειοτερον ἱκανην ἐχει προς μακαριοτητα | πας ἀνηρ προσευχομενος ἠ προφητευων κατα κεφαλης ἐχων καταισχυνει την κεφαλην αὐτου : πασα δε γυνη προσευχομενη ἠ προφητευουσα ἀκατακαλυπτῳ |
| , εἰτα την παρα Βηρισαδου : μαλιστα γαρ οὑτω γνωσεσθε διδασκομενοι . Λεγε και την ἐπιστολην την του Βηρισαδου . | τον λαον αὐτου ἀπο των ἁμαρτιων αὐτων . Τουτο δε ὁλον γεγονεν ἱνα πληρωθῃ το ῥηθεν ὑπο κυριου δια του |
| . λαβετε δε αὐτους μη πολεμιως μηδ ' ὡς ἀξυνετοι διδασκομενοι , ὑπομνησιν δε του καλως βουλευσασθαι προς εἰδοτας ἡγησαμενοι | ἱνα μη λυθῃ ὁ νομος Μωϋσεως , ἐμοι χολατε ὁτι ὁλον ἀνθρωπον ὑγιη ἐποιησα ἐν σαββατῳ ; μη κρινετε κατ |
| τα γεννωμενα . Τραπεζαν κοινην παρατιθενται , ἀλλ ' οὐ κοιτην . Ἐν σαρκι τυγχανουσιν , ἀλλ ' οὐ κατα | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| ἐν τοις βορειοτατοις τοποις ἐδεικνυον οἱ αὐτοθι βαρβαροι την ἡλιου κοιτην , ὡς ἐκει των νυκτων ἀει γενομενου παρ ' | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| μελιτοϲ κοχλιαριον α : ἐπι δε τα μορια ἐπιτιθεναι των διαφορητικων φαρμακων τινα και των φοινιϲϲειν δυναμενων ϲυνεπιβαλλονταϲ τουτοιϲ του | σοι . [ ἠ ] οὐκ ἐξεστιν μοι ὁ θελω ποιησαι ἐν τοις ἐμοις ; ἠ ὁ ὀφθαλμος σου πονηρος |
| πλεον δει μιγνυειν , και ἐν τῃ ἀκμῃ μαλλον των διαφορητικων , ἐν δε τῃ παρακμῃ των ἰσχυροτερως διαφορειν δυναμενων | εἰς τας καρδιας αὐτων ποιησαι την γνωμην αὐτου , και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αὐτων τῳ θηριῳ |
| τρεις ἑνικαι , τρεις δυϊκαι , και τρεις πληθυντικαι : καταχρηστικως δε πολλαι , περι ὡν ἑκαστης διδαξω σε ἀκριβεστατα | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| : παρα τον ἀρην , ἐξ οὑ παρωνυμον ἀριστευς . καταχρηστικως δε και ἐπι παντος προσηκοντος , , . . | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| ; ἐμοι μεν μετα το πλουτειν δευτερον . παρετεθη τριπους πλακουντα χρηστον , ὠ πολυτιμητοι θεοι , ἐχων ἐν ἀργυρῳ | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| ὀφεις και ἀλλα τινα ἑρπετα , κατεχουσι † τινες † πλακουντα και ῥιπτουσιν ἐπι το ἐκφυγειν . και μετα την | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| εἰ βουλει , γενος . ναυκληρος ἀποθυει τις εὐχην , ἀποβαλων τον ἱστον ἠ πηδαλια συντριψας νεως , ἠ φορτι | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| προσωπον προσλαβων το σομαι και την ἐν ἀρχαις κλιτικην ἐκτασιν ἀποβαλων παθητικον μελλοντα ποιει , ἐτυφθη τυφθησομαι , ἠγορασθη ἀγορασθησομαι | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| γυμνικον , τα τε περι των ἀθλων διαταξαι και θεωρους ἀποστειλαι τους ταις πολεσι προερουντας την θεαν των ἀγωνων . | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| τε ὡς θυγατερας και προικας ἐπιδουναι και εἰς την Μεσσηνην ἀποστειλαι τοις πατρασιν αὐτων . Χρονῳ δε ἐν ταις Ἀθηναις | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
| ἐστι προοιμιον θειναι του ὑμνου του νυν την πατριδα του νικητου μεγιστην οὐσαν . ἐπει ἐν ἑλλαδι ναιων και οἰκων | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| Ὁμηρον και Κρατερον ἱστορουσι κυριον ὀνομα . Ἀρριανος δε ἐπι νικητου την λεξιν τιθησιν , οἱον ὁ δεινα κρατερος του | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| πτυσματος : ἠν δε μη , ἐρου αὐτον , εἰ γλυκυτερον το σιαλον , και ἠν μεν φῃ , ἰσθι | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| εἰρηται , το γαλα , μεχρι παχυτερον τε ὁμαλως και γλυκυτερον του ὠμου γενηται . Δει δε και της των | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| δριμυτητος , ἀλλ ' ὑγροτερον μεν * . . . δριμυτερον δε δια την προσγινομενην αὐτῃ σηπεδονα . Οὐ κατα | συνετων , και ἀπεκαλυψας αὐτα νηπιοις : ναι , ὁ πατηρ , ὁτι οὑτως εὐδοκια ἐγενετο ἐμπροσθεν σου . Παντα |
| τουτο ἐπινευει : εἰ τις δε ὑγροτης καταδαπανᾳ ταυτην και δριμυτερον ὑφαιρουμενης ταυτης γινεται . Και ὁ ξανθηχολος ὡδε χυμος | ἐλαβετε πνευμα υἱοθεσιας , ἐν ᾡ κραζομεν , Αββα ὁ πατηρ : αὐτο το πνευμα συμμαρτυρει τῳ πνευματι ἡμων ὁτι |
| ἁτερος ἀποθνησκει , Σεξτος Κοιντιλιος , και ὁ μετα τουτον ἀποδειχθεις ὑπατος Σποριος Φουριος , και των δημαρχων τετταρες , | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| ὁ τον Αἰκανων στρατον αὐτῳ χαρακι ἀραμενος δημαρχος τοτ ' ἀποδειχθεις , ὡσπερ ἐφην , τῃ πρωτῃ της ἀρχης ἡμερᾳ | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| ἐπιδερματις της ῥινος και οὐ δυναται ἡ λιγνυς διοδευσαι . ἀμελει δια ταυτα ἐπι των πανυ θερμων , ἀραιουμενων των | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| λεγουσι , τας ἐνδοθεν ἐκχεομενας ἀκτινας εἰς το διορᾳν . ἀμελει τουτων ἐκπεσουσων , κατακλωμενων , οὐκετι ὁμοιως ἐπ ' | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| ἀν πλεονακις ἐξεταζῃ τις αὐτα , ἀναγκη τους τουτων αἰτιους εὐδοκιμειν . οὐ μην ἀλλα μοι δοκουσιν αὐτοι φανερον καθισταναι | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| , ἱπποσυνῃ και τοις ἀλλοις . παρα παντων δια το εὐδοκιμειν . της του Ἀδραστου θυγατρος Ἀργειας , ἡν Πολυνεικης | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| ἐκ της νικης εὐδοξιαν . αὐτος δε τους ἀλλους ταις φιλανθρωποις ἐντευξεσιν εἰς την προϋπαρχουσαν εὐνοιαν ἀποκαταστησας προηγεν ἐπι τους | δε οἱ βοσκοντες το γεγονος ἐφυγον και ἀπηγγειλαν εἰς την πολιν και εἰς τους ἀγρους . ἐξηλθον δε ἰδειν το |
| μερος δ ' αὐτης και το τοις ἐθεσιν ἰσοις και φιλανθρωποις και το νο - μοις ἀκριβεσι και δικαιοις χρησθαι | ἐξηλθεν συν τῳ Βαρναβᾳ εἰς Δερβην . Εὐαγγελισαμενοι τε την πολιν ἐκεινην και μαθητευσαντες ἱκανους ὑπεστρεψαν εἰς την Λυστραν και |
| εἰ τι κακον νυν εἰρηται , τα δε παντα θεοι μεταμωνια θειεν . Ὡς εἰπων τους μεν λιπεν αὐτου , | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| . μεταμωνια Δ . . . . . , : μεταμωνια : ματαια , ἀπο του μετα των ἀνεμων ἰεναι | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| Φιλοσοφος , διαλεκτικος , θεωρητικος , παιδευτικος , προτρεπτικος , διδασκαλικος , τας ψυχας ἐξιωμενος , ἐπανορθουμενος τα της γνωμης | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| μη ἐνταυθα : διο εὐλογως ζητουμεν τις ὁ τροπος ὁ διδασκαλικος . οὐδεμια ἀλλη κατηγορια παρυφισταται ταις λοιπαις κατηγοριαις , | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| μοιραν , και εἰ μεν κακοποιῳ ἡ του συνδεσμου λυσις ἀπαντησει , πολ - λων κακων παραιτια γινεται , εἰ | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| , ἀλλα τα μεν ταγματα εἰς ἑκαστον ἀριθμον , ὡς ἀπαντησει , ποιειν , προς το ποσον των ὀντων σωματων | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| ὀρος διειργει της Σκυθιας , ἡν κατοικουσι των Σκυθων οἱ προσαγορευομενοι Σακαι : την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| τον Νειλον . Παροικουσι δε τουτοις οἱ ῥιζοφαγοι και ἑλειοι προσαγορευομενοι δια το ἐκ του παρακειμενου ῥιζοτομουντας ἑλους κοπτειν λιθοις | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| : αὑτη κολλαν τραυματα μεγαλα δυναται και τα ῥυπαρα ἑλκη ἀνακαθαιρειν και τα παχυτερα των ἑλκων ἰασθαι και προστελλειν κολπους | εἰς το μη ἐγκοπτεσθαι τας προσευχας ὑμων . Το δε τελος παντες ὁμοφρονες , συμπαθεις , φιλαδελφοι , εὐσπλαγχνοι , |
| : διο και ὁϲα ταϲ μεγιϲταϲ ἐϲχαραϲ ἐχει μετα μελιτοϲ ἀνακαθαιρειν δυναται . ἐϲτι δε και πινομενη των καθαιροντων . | ὁ πρωτος και ὁ ἐσχατος , ἡ ἀρχη και το τελος . Μακαριοι οἱ πλυνοντες τας στολας αὐτων , ἱνα |
| ἐστιν ἐναφεψομενων ποτε μεν ὑδατι μονῳ , ποτε δε και βραχεος μελιτος ἐμβεβλημενου , και ῥοδων , ἑλικων ἀμπελου και | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| και μυξωδεις , ὑστερον δε και ξυσματωδεις , εἰτα και βραχεος αἱματος ἐκκρισις ἐπεσταγμενου τῳ διαχωρηματι , οὐκ ἀναμεμιγμενου , | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουσαν ἑκαστῳ διαθεσιν . ὀστρακοις των ὀνομαζομενων ἰδιων ὀστρεων κεκαυμενοις | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐν ἑκαστῳ ἐπικρατουσαν διαθεσιν . ἡ δ ' ἀγρια προς μεν τας | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| δε το πλησιον γενεσθαι τον ἀνεωγοτα ποντον ἐκειθεν ὀψει δυο θαλασσας και κολπους ἐκ διαστασεως , ὡν μεταξυ το Κριου | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
| φησιν εἰναι ᾠδην ἡς ἡ ἀρχη : πετρας και πολιας θαλασσας τεκνον , ἡς ἐπι τελει γεγραφθαι : ἐκ δε | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
| ὁρκους παρα των συμμαχων , λεγει δε Θετταλων : εἰτα προσεταξαν αὐτῳ πεισαι Φιλιππον Ἀμφιπολιν ἀποδουναι τῃ πολει : ἐπειδη | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| προτεροις ἀγγελοις παθειν δια το σχημα της προξενιας ἀφεισαν , προσεταξαν δ ' ἐκποδων εἰναι παραχρημα και του λοιπου τοιαυτας | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| , ὁποιον ἐστιν ἡ πικρα φαρμακον : συγχωρησας γαρ τις ἀθροιζεσθαι την κακοχυμιαν , δυσιατοις ἠ ἀνιατοις ἁλωσεται παθημασι , | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| δε ταυτα τους τῃ ῥωμῃ λειπομενους ὑπο του συμφεροντος διδαχθεντας ἀθροιζεσθαι και ποιησαι σημειον ἑαυτοις ἐκ των ὑστερον καθιερωθεντων ζῳων | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| μεγιστον τε ἁμα και ὑγιεινοτατον βιον . Πομπιλιος Νουμας ὁ εὐδαιμονεστατος των Ῥωμαιων βασιλεων και μαλιστα περι την θεραπειαν των | εἰσελθοντα κατοικει ἐκει , και γινεται τα ἐσχατα του ἀνθρωπου ἐκεινου χειρονα των πρωτων . Ἐγενετο δε ἐν τῳ λεγειν |
| παιδειας μετεσχεν , και τινα ἐργα ἐπραξε , και ὡς εὐδαιμονεστατος ἀνθρωπων ἐγενετο , τουτο δε ἀλλο τι βουλεται τῳ | ἐγω ὁ Χριστος , ἀλλ ' ὁτι Ἀπεσταλμενος εἰμι ἐμπροσθεν ἐκεινου . ὁ ἐχων την νυμφην νυμφιος ἐστιν : ὁ |
| ἐν τῳ περι του ἀσπιδοποιου . ἐν δε τοις Ἀττικοις ψηφισμασιν , ἁ τοις ξενοις ἐπι τιμῃ ἐγραφετο , ἐστιν | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| νομων καθαρος το σωμα , γραψει δ ' ἐν τοις ψηφισμασιν εὐχας ὑπερ της πολεως ταις σεμναις θεαις . Εἰτα | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| ὁλως λαβειν φαρμακον ὑπηλατον . μετα δε το ληφθηναι το καθαρτηριον συμφερει της πτισανης ἐπιρροφειν , ὡς φησιν Ἱπποκρατης : | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| νιτρου και λιβανωτου βαλανον ποιησας ἐν μελιτι προσθες . Προσθετον καθαρτηριον μαλθακτικον : ἰσχαδα λαβων , ἑψησας , ἑως ἀν | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| παντας διαφθειρεις . Ὀφεις οὐκ ἐσονται ἐν χωριῳ , ἐαν ἀψινθιον ἠ ἀρτεμισιαν ἠ ἀβροτονον περι την ἐπαυλιν φυτευσῃς . | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| τουτων ἐνοχλουμενη . εἰ δε μετα την πεψιν παρασχωμεν το ἀψινθιον , τηνικαυτα ἡ τε καθαρτικη ἐνεργεια και ἡ στυπτικη | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| των πολιορκουντων ἀπεκτεινον και κατετραυματιζον , συνεργον ἐχοντες την της ἀκροπολεως ὀχυροτητα : ὡς δ ' ἡ μεν των ἀναγκαιων | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| τοις δε πιστοτεροις ἐν τῳ μικροτερῳ τροχῳ και προς της ἀκροπολεως μαλλον ὀντι διετετακτο ἡ φρουρα , τοις δε παντων | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| και την σεληνην ἐκ ταυτης της νησου φαινεσθαι παντελως ὀλιγον ἀπεχουσαν της γης και τινας ἐξοχας γεωδεις ἐχουσαν ἐν αὐτῃ | θυελλῃ και σαλπιγγος ἠχῳ και φωνῃ ῥηματων , ἡς οἱ ἀκουσαντες παρῃτησαντο μη προστεθηναι αὐτοις λογον : οὐκ ἐφερον γαρ |
| προς τον βασιλεα εἰς πολιν Παλιβοθρα , πολλων ἡμερων ὁδον ἀπεχουσαν της θαλαττης . ὀντος δε φιλελληνος του βασιλεως και | γῃ , οὑτοι εἰσιν οἱτινες ἐν καρδιᾳ καλῃ και ἀγαθῃ ἀκουσαντες τον λογον κατεχουσιν και καρποφορουσιν ἐν ὑπομονῃ . Οὐδεις |
| , καρπον βαλσαμου οὐγ . γʹ , ἀμωμου οὐγ . ἡμισειαν , καρυοφυλλου οὐγ . βʹ , κασσιας οὐγ . | Χριστου . τιμης ἠγορασθητε : μη γινεσθε δουλοι ἀνθρωπων . ἑκαστος ἐν ᾡ ἐκληθη , ἀδελφοι , ἐν τουτῳ μενετω |
| ταυτης δε ἡμισειαν την των ψιλων , και ταυτης ἐτι ἡμισειαν την των ἱππεων . οὑτος γαρ τοι ὁ ἀριθμος | ὠν , φρεναπατᾳ ἑαυτον : το δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει |
| ναρδινου . παραπλησιως δε και ταις ἑξης εἰσεφερετο τηλινον , ἀμαρακινον , ἰρινον , παντα διαφεροντα ταις εὐωδιαις . ἐστρωτο | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| και κασια και καλαμος ἀρωματικος και το ἰρινον και το ἀμαρακινον ἐλαιον και το ὀποβαλσαμον . οὑτω μεν οὐν ἰασθαι | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| ἐπιμελειας ἡς ἐδυναντο πλειστης , θεοπεμπτα τε ἡγουμενους εἰναι και σωτηριας κυρια τῃ πολει . Ἁλισκομενης δε της κατω πολεως | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| ὡς ἐοικεν , ὁ τε Ζευς ἐξηγειται τοις θεοις τἀληθη σωτηριας των ὁλων ἑνεκα και Ὁμηρος ὡς προσηκοντα τα τοιαυτα | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| . ταξαμενων δε αὐτων προθεσμιαν οἱ βατραχοι δια μισος του ὑδρου παραγενομενοι προς τον ἐχιν παρεθαρσυνον αὐτον ἐπαγγελλομενοι και αὐτοι | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| μεν τας μανικας νοσους , ἐκραγεν δε αἱμα ἰσχει , ὑδρου δε ἰαται μονου δηγμα ἑρπετων . ὁν δε ἐτριβοντο | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| χειρον . ἐνθεν ἡ λογικη της ἀλογου και πασης της ἀναισθητου φυσεως τιμιωτερα , ταυτης δε ὡς ἑνοειδεστερα μαλλον ἡ | ὁ Ἰωαννης . Ἐγενετο οὐν ζητησις ἐκ των μαθητων Ἰωαννου μετα Ἰουδαιου περι καθαρισμου . και ἠλθον προς τον Ἰωαννην |
| ἐμανθανον . Μηδεποτε μηδεις Μεγαρεων γενοιτο σοφωτερος : ἐπι του ἀναισθητου . Χαριεντιζομενοι δε τουτο ἐλεγον . Μηδε μελι , | , και ἰδου κεχαρισται σοι ὁ θεος παντας τους πλεοντας μετα σου . διο εὐθυμειτε , ἀνδρες : πιστευω γαρ |
| γεγραπται δε Ἰαδι διαλεκτῳ . ὁ δε λογος ἐκ του ποιητικου προσωπου προς ἐρωμενον : ὁθεν και το ἐπιγραμμα Ἀϊτης | οὐ κατελιπον τεκνα και ἀπεθανον . ὑστερον και ἡ γυνη ἀπεθανεν . ἡ γυνη οὐν ἐν τῃ ἀναστασει τινος αὐτων |
| του εἰδικου αἰτιου γνωσιν , ὁτι και κατα την του ποιητικου αἰτιου γνωσιν δυναται ἡ σοφια εἰναι δεικνυσιν : ἐν | αὐτου οὐκετι κυριευει . ὁ γαρ ἀπεθανεν , τῃ ἁμαρτιᾳ ἀπεθανεν ἐφαπαξ : ὁ δε ζῃ , ζῃ τῳ θεῳ |
| ἀναλαβων διδου κοχλιαριον ὑπο γλωττης . Προς τας της φωνης ἀποκοπας : γλυκυρριζης ⋖ η , σμυρνης ⋖ κδ , | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| ἀποβραχεισα ἐν οἰνῳ και ποθεισα φωνην λαμπρυνει . [ Προς ἀποκοπας φωνης . ] Στυρακα λειωσας μετα ὑδατος ποιει καταποτια | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| τοις μεν Ἀναγνιταις ἀδικηματα ποιουσι πολεμον κατηγγειλαν , Φρουσινωνα δε ἐκπολιορκησαντες ἀπεδοντο την χωραν . Του δ ' ἐνιαυσιου χρονου | των ἀσθενων , μακροθυμειτε προς παντας . ὁρατε μη τις κακον ἀντι κακου τινι ἀποδῳ , ἀλλα παντοτε το ἀγαθον |
| μαχης περι πολιν Ὀρνεας ἐνικων οἱ Λακεδαιμονιοι και τας Ὀρνεας ἐκπολιορκησαντες ἐπανηλθον εἰς την Σπαρτην . Χαρης δε ὁ των | . ὁ δε Πιλατος ἐλεγεν αὐτοις , Τι γαρ ἐποιησεν κακον ; οἱ δε περισσως ἐκραξαν , Σταυρωσον αὐτον . |