| συνεχους ἑξης ἀριθμου ἐκλεξαμενος ἰδιᾳ μεν τους περισσους τασσω ἐν ἑνι στιχῳ , ἰδιᾳ δε τους ἀρτιους ἐν ἑτερῳ , | , ὁτι φορτιζετε τους ἀνθρωπους φορτια δυσβαστακτα , και αὐτοι ἑνι των δακτυλων ὑμων οὐ προσψαυετε τοις φορτιοις . οὐαι |
| Δει γαρ αὐτα ἠρεμουντα προφερειν , οἱον ἐξ ἐπιστημης ἐν ἑνι οὐσης ἐπιθεωρειν τα ἐνοντα . Κοσμου δη τουδε ὀντος | . ζηλω γαρ ὑμας θεου ζηλῳ , ἡρμοσαμην γαρ ὑμας ἑνι ἀνδρι παρθενον ἁγνην παραστησαι τῳ Χριστῳ : φοβουμαι δε |
| ῥηματων το προ του ἐσχατου : οὐ γαρ το ω χαρακτηριζει την συζυγιαν , ἀλλα το προ αὐτου : πολλα | [ εἰναι ] νεκρους μεν τῃ ἁμαρτιᾳ ζωντας δε τῳ θεῳ ἐν Χριστῳ Ἰησου . Μη οὐν βασιλευετω ἡ ἁμαρτια |
| ἀσυμπτωτοι , το δ ' εἰς ἀπειρον ἐκβαλλομενας μη συμπιπτειν χαρακτηριζει τας παραλληλους , και οὐδε τουτο ἁπλως , ἀλλα | δε ἐννεα που ; οὐχ εὑρεθησαν ὑποστρεψαντες δουναι δοξαν τῳ θεῳ εἰ μη ὁ ἀλλογενης οὑτος ; και εἰπεν αὐτῳ |
| καιρον , ἀλλ ' εἰς ἁπαντα τον βιον πολλακις αὐτην ἐσωσεν ἐκ μεγαλων κακων . γυνη τις ἀφικετο προς τον | γαρ ἡ γυνη ἐκ του ἀνδρος , οὑτως και ὁ ἀνηρ δια της γυναικος : τα δε παντα ἐκ του |
| μετα ῥοδινου ἠ μηλινου καθ ' ἑκαστην ἡμεραν , πολλους ἐσωσεν . Ἀντιδοτος ποδαγρικοις λαμβανομενη ἐπ ' ἐνιαυτον κατ ' | θεῳ . Και εἰσελθων διηρχετο την Ἰεριχω . και ἰδου ἀνηρ ὀνοματι καλουμενος Ζακχαιος , και αὐτος ἠν ἀρχιτελωνης και |
| ἐστι ὁ λυροποιος ἐπικαλουμενος . ἐδημαγωγησε δε τα ἐσχατα του Πελοποννησιακου πολεμου μετα την ἐν Σικελιᾳ συμφοραν . ἐν δε | ὀχλοις , και χωρις παραβολης οὐδεν ἐλαλει αὐτοις : ὁπως πληρωθῃ το ῥηθεν δια του προφητου λεγοντος , Ἀνοιξω ἐν |
| δυοιν πολεμων αἰτια γεγονεναι , του τε Σαμιακου και του Πελοποννησιακου , ὡς ἐστι μαθειν παρα τε Δουριδος του Σαμιου | οὐκ ἐξεστιν ἀποκτειναι οὐδενα : ἱνα ὁ λογος του Ἰησου πληρωθῃ ὁν εἰπεν σημαινων ποιῳ θανατῳ ἠμελλεν ἀποθνῃσκειν . Εἰσηλθεν |
| ἡ αἰθυια δε την θαλασσαν ἐντρεχει δοκους ' ὡδε κἀκεισε χαλκουν εὑρησειν . Πας ὁπερ ἀποβαλλει , και ζητει τουτο | Χριστου και ἡ ἀγαπη του θεου και ἡ κοινωνια του ἁγιου πνευματος μετα παντων ὑμων . Παυλος ἀποστολος , οὐκ |
| Γαϊου , ἐν δε τῃ μεγιστῃ και περισημοτατῃ και ἀνδριαντα χαλκουν ἐποχουμενον τεθριππῳ . και τοσουτον ἠν το ταχος και | ποιῳ ὀνοματι ἐποιησατε τουτο ὑμεις ; τοτε Πετρος πλησθεις πνευματος ἁγιου εἰπεν προς αὐτους , Ἀρχοντες του λαου και πρεσβυτεροι |
| ἡ ἰατρικη . Τα οὐν μη την ἀρχην ἐνθυμηθεντα τῳ κρειττονι οὐδε την συστασιν του γενεσθαι ἐχει , ἀλλ ' | : Ἀγαπησωμεν ἀλληλους , και ἡ της εὐρεθη ἐχων μαχην με των ἀδελφον αὐτου , και την ὡραν ἐκεινην οὐ |
| ἀν Ἑλληνες εἰποιεν δημοτικους : τους δ ' ἐν τῃ κρειττονι πατερας εἰτε δια το πρεσβευειν ἡλικιᾳ των ἀλλων , | ἐδοθη μοι σκολοψ τῃ σαρκι , ἀγγελος Σατανα , ἱνα με κολαφιζῃ , ἱνα μη ὑπεραιρωμαι . ὑπερ τουτου τρις |
| σωμα ἐλαιῳ ἀνηθινῳ . εἰ δε μη πυρεττοιεν , εἰς κολοκυνθιδος κελυφος ἐμβαλων οἰνον και θερμανας διδου πιειν . ἀλλο | Οὐδεις οἰκετης δυναται δυσι κυριοις δουλευειν : ἠ γαρ τον ἑνα μισησει και τον ἑτερον ἀγαπησει , ἠ ἑνος ἀνθεξεται |
| την ὑστεραν χρη κενουν τοις φλεγμαγωγοις ὁμοιως πεσσοις τοις δια κολοκυνθιδος σκευαζομενοις , οἱτινες ἀναγραφησονται προς τας μη συλλαμβανουσας δι | : ἐαν δε μη ἀκουσῃ , παραλαβε μετα σου ἐτι ἑνα ἠ δυο , ἱνα ἐπι στοματος δυο μαρτυρων ἠ |
| μεταβαλλει ψυχη : δοξασα δ ' εἰπον , ὁτι οὐδεποτε ἐφθειρετο : των γαρ ἀκουσιων οὐδεν του πασχοντος προς ἀληθειαν | τελειωσαι . ὁ τε γαρ ἁγιαζων και οἱ ἁγιαζομενοι ἐξ ἑνος παντες : δι ' ἡν αἰτιαν οὐκ ἐπαισχυνεται ἀδελφους |
| σπηλαιον τουτο ἐλθουσαν ἐπι χρονον ἀπειναι πολυν . ὡς δε ἐφθειρετο μεν παντα ὁσα ἡ γη τρεφει , το δε | , οὑτως και το χαρισμα : εἰ γαρ τῳ του ἑνος παραπτωματι οἱ πολλοι ἀπεθανον , πολλῳ μαλλον ἡ χαρις |
| πολλης ἠ λιμενων ἠ ἀκροπολεων ἰσχυρων , ἁ ἐστι πολυ χαλεπωτερα και ἐπικινδυνοτερα κατεργασασθαι των ἰδιωτικων ἐπιθυμηματων . ἀλλα μεντοι | ; λεγει ἐκεινος , Οὐκ εἰμι . εἱστηκεισαν δε οἱ δουλοι και οἱ ὑπηρεται ἀνθρακιαν πεποιηκοτες , ὁτι ψυχος ἠν |
| περιδεους Ἁρμοδιῳ και Ἀριστογειτονι ἐγενετο . τοις δ ' Ἀθηναιοις χαλεπωτερα μετα τουτο ἡ τυραννις κατεστη , και ὁ Ἱππιας | ἀλλα ἐκτρεφετε αὐτα ἐν παιδειᾳ και νουθεσιᾳ κυριου . Οἱ δουλοι , ὑπακουετε τοις κατα σαρκα κυριοις μετα φοβου και |
| χολωδες τικτειν δυνηται . Λαχανων δε προσφερεσθωσαν ἰντυβον τε και θριδακινην και μαλαχην , εἰ δε ἡδεως ἐχοιεν , και | αὐτῳ . Και ἐποιησεν δοχην μεγαλην Λευις αὐτῳ ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου : και ἠν ὀχλος πολυς τελωνων και ἀλλων |
| ἱερακες , εὐθυ των αἱμασιων ἰασι , και την ἀγριαν θριδακινην ἀνασπωσι , και τον ὀπον αὐτης πικρον ὀντα και | πατριδι αὐτου και ἐν τοις συγγενευσιν αὐτου και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐδυνατο ἐκει ποιησαι οὐδεμιαν δυναμιν |
| ἐθελωσι χωρην ἀσινεας . Ἐπιλεγων δε τον λογον τονδε ταυτα ἐνετελλετο , ὡς εἰ μεν ἀπωλοντο οἱ κατασκοποι , οὐτ | οἰκῳ Δαυιδ παιδος αὐτου , καθως ἐλαλησεν δια στοματος των ἁγιων ἀπ ' αἰωνος προφητων αὐτου , σωτηριαν ἐξ ἐχθρων |
| και γνωμας οὑτω λυσιτελεις δεδωκοτων ; Και μην οὐ μονος ἐνετελλετο σοι Πηλευς ἡμερον εἰναι και πρᾳον , ἀλλα παιδιον | ὁ και ἐποιησα ἐν Ἱεροσολυμοις , και πολλους τε των ἁγιων ἐγω ἐν φυλακαις κατεκλεισα την παρα των ἀρχιερεων ἐξουσιαν |
| ὑποθεσεις εἰσαγειν και φυσικας εὐ λεγεται , και ὁτι εἰ σφαιροειδης ἡ γη καθαπερ και ὁ κοσμος , περιοικειται , | προσκαλεσαμενος παιδιον ἐστησεν αὐτο ἐν μεσῳ αὐτων και εἰπεν , Ἀμην λεγω ὑμιν , ἐαν μη στραφητε και γενησθε ὡς |
| οἰκον αἰνιττεται φιλοσοφων ψυχων , και φησιν : Οἰκος ἠν σφαιροειδης ἠ ὠοειδης ταις δυσμαις βλεπων εἰς ἁς εἰχεν την | μετ ' αὐτου . ἀπεκριθη Ἰησους και εἰπεν αὐτῳ , Ἀμην ἀμην λεγω σοι , ἐαν μη τις γεννηθῃ ἀνωθεν |
| και Ἀλησιον οὐδας , και μοι τω Σκεδασου μελετον δυσπενθεε κουρα . ἐνθα μαχη πολυδακρυς ἐπερχεται : οὐδε τις αὐτην | πιστευειν , εἰς το περισσευειν ὑμας ἐν τῃ ἐλπιδι ἐν δυναμει πνευματος ἁγιου . Πεπεισμαι δε , ἀδελφοι μου , |
| ἱπποπειρην οὐκ ἐχεις ἐπεμβατην . κλυθι μεο γεροντος εὐεθειρα χρυσοπεπλε κουρα ἀλκιμων ς ' ὠ ' ριστοκλειδη πρωτον οἰκτιρω φιλων | σπερματος Δαυιδ κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου |
| τουτους τε προσηγαγετο και των ἐλεφαντων πλανωμενων κατα την χωραν ἐκυριευσεν . Αὐτος δε παρελθων ἐπι τον Ἰνδον ποταμον και | καθως ἐξελεξατο ἡμας ἐν αὐτῳ προ καταβολης κοσμου , εἰναι ἡμας ἁγιους και ἀμωμους κατενωπιον αὐτου ἐν ἀγαπῃ , προορισας |
| περονῃ μετελαμβανε τραγικον . Ἀλεξανδρος δ ' ὡς της Ἀσιας ἐκυριευσεν Περσικαις ἐχρητο στολαις . ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ δε παντας ὑπερεβαλεν : | , και τι το ὑπερβαλλον μεγεθος της δυναμεως αὐτου εἰς ἡμας τους πιστευοντας κατα την ἐνεργειαν του κρατους της ἰσχυος |
| μεν οὐ μην ϲφοδρωϲ ἁμα τῳ μηδε ξηραινειν ἰϲχυρωϲ ἐϲτι μαλακτικα . ἐϲτι δε ταυτα : αἰγειον ϲτεαρ και το | ἀμην γαρ λεγω ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και δικαιοι ἐπεθυμησαν ἰδειν ἁ βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι ἁ |
| ἀναπλαττε ῥοδομελιτι και διδου προϲ δυναμιν . Ἀλοηδαρια δια ῥοδομελιτοϲ μαλακτικα κοιλιαϲ ἀλυποτατα . χρω δε αὐτοιϲ ἐπι των περι | . λεγω γαρ ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και βασιλεις ἠθελησαν ἰδειν ἁ ὑμεις βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι |
| ἐπεθηκεν τοις βωμοις , και ἀπο τοτε ἐθος τουτο διεμεινε Μεγαρευσι . Φιλοχορος δε ἐν τῳ Περι θυσιων φησιν , | αὐτου . Και ὁταν ὀψε ἐγενετο , ἐξεπορευοντο ἐξω της πολεως . Και παραπορευομενοι πρωϊ εἰδον την συκην ἐξηραμμενην ἐκ |
| ' αὐτου ἠν και νεων τριων φυλακη του μη ἐσπλειν Μεγαρευσι μηδε ἐκπλειν μηδεν . τῳ τε φρουριῳ προσεβαλον και | . ἠν δε ὁ Φιλιππος ἀπο Βηθσαϊδα , ἐκ της πολεως Ἀνδρεου και Πετρου . εὑρισκει Φιλιππος τον Ναθαναηλ και |
| οὑτω και τα ἐξωθεν ἀγαθα , προστιθεμενα τῳ καλῳ και εὐδαιμονι , συνεπικοσμει αὐτου τον βιον , και την χρησιν | τον καπνον της πυρωσεως αὐτης λεγοντες , Τις ὁμοια τῃ πολει τῃ μεγαλῃ ; και ἐβαλον χουν ἐπι τας κεφαλας |
| ἠ ἑαυτους και τα ἑαυτων , χρεια δια τουτο τῳ εὐδαιμονι φιλων , ὁπως ὁρων τας του φιλου πραξεις και | Χριστου αὐτου . συνηχθησαν γαρ ἐπ ' ἀληθειας ἐν τῃ πολει ταυτῃ ἐπι τον ἁγιον παιδα σου Ἰησουν , ὁν |
| ἠ καλλιω . ἐγω μεν οὐν ἐπῃνουν , ὁ δε ἡδετο . Ὀλυμπιῳ δε πολλων εἰδως χαριν , ὁτι σοι | , ᾡ ἡ δοξα εἰς τους αἰωνας των αἰωνων : ἀμην . Ἀσπασαι Πρισκαν και Ἀκυλαν και τον Ὀνησιφορου οἰκον |
| ἐπ ' αὐτῳ . Καμβυσης δε ὁ του Κυρου πατηρ ἡδετο μεν πυνθανομενος ταυτα , ἐπει δ ' ἠκουσεν ἐργα | γεγονας ; ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους και εἰπεν , Ἀμην ἀμην λεγω ὑμιν , ζητειτε με οὐχ ὁτι εἰδετε σημεια |
| δε οὐκ εἰσιν , οὐτ ' ἐδειξεν οὐτ ' ἀν ἐνδεχοιτο δειχθηναι . ἀλλ ' ὁτι μεν [ οὐκ ] | και δια τουτο οὐ δυναμαι ἐλθειν . και παραγενομενος ὁ δουλος ἀπηγγειλεν τῳ κυριῳ αὐτου ταυτα . τοτε ὀργισθεις ὁ |
| της ἐνεργειας : εἰ δ ' οὐν , πασιν ἀν ἐνδεχοιτο τοις θηριοις φαντασιαν ὑπαρχειν : δοκει δ ' οὐ | και τυφλους και χωλους εἰσαγαγε ὡδε . και εἰπεν ὁ δουλος , Κυριε , γεγονεν ὁ ἐπεταξας , και ἐτι |
| θεων συνεθελοντων γενοιτ ' ἀν . εἰ δε τις τουτο θαυμαζει , ὁτι πολλακις γεγραπται το συν θεῳ πραττειν , | μετα των δωδεκα . και ἐσθιοντων αὐτων εἰπεν , Ἀμην λεγω ὑμιν ὁτι εἱς ἐξ ὑμων παραδωσει με . και |
| της ὁλης Σικελιας ἐγκεχαραγμενον μεγαλως , ὁν βασιλευς ὁ Περσων θαυμαζει και φιλει , πεμπει δε αὐτῳ κατ ' ἐτος | του ἀγρου πως αὐξανουσιν : οὐ κοπιωσιν οὐδε νηθουσιν : λεγω δε ὑμιν ὁτι οὐδε Σολομων ἐν πασῃ τῃ δοξῃ |
| σαφως ἐπιστας ' , Ἰονιος κεκλησεται , της σης πορειας μνημα τοις πασιν βροτοις . σημεια σοι ταδ ' ἐστι | δε τις δοκει φιλονεικος εἰναι , ἡμεις τοιαυτην συνηθειαν οὐκ ἐχομεν , οὐδε αἱ ἐκκλησιαι του θεου . Τουτο δε |
| δ ' ἀποδοκιμασθειησαν , την μεν οὐσιαν ἐλαμβανον διπλην , μνημα δε αὐτοις ὡς νεκροις ἐχωννυτο ὑπο των ὁμακοων , | ἐνεχθεισαν συν αὐτῳ ὀντες ἐν τῳ ἁγιῳ ὀρει . και ἐχομεν βεβαιοτερον τον προφητικον λογον , ᾡ καλως ποιειτε προσεχοντες |
| Ὑπεριωνα τ ' Ἰαπετον τε . . . οὑτοι δε Τιτανες καλουνται και Τιτανιδες , ὡς Ἀκουσιλαος . . π | , ὁτι καθως ἐκεινος ἐστιν και ἡμεις ἐσμεν ἐν τῳ κοσμῳ τουτῳ . φοβος οὐκ ἐστιν ἐν τῃ ἀγαπῃ , |
| το των Τελχινων γενος ἐφυετο : ηὐξανετο Βακχος , και Τιτανες παντες διερρηγνυντο φθονῳ : τελος δε μη στεγειν δυναμενοι | μου ἀγαπητοι . οὐχ ὁ θεος ἐξελεξατο τους πτωχους τῳ κοσμῳ πλουσιους ἐν πιστει και κληρονομους της βασιλειας ἡς ἐπηγγειλατο |
| οἱον λευκον μελαν καθησθαι ἑσταναι . τουτων οὐν τα μεν συμπληρωτικα ἐστι της οὐσιας ἠγουν της ὑπαρξεως , το γενος | μαθητων αὐτου εἰπεν αὐτῳ , Συ εἰ ὁ ἐρχομενος ἠ ἑτερον προσδοκωμεν ; και ἀποκριθεις ὁ Ἰησους εἰπεν αὐτοις , |
| λεγειν τον τραχηλον ἠ την κεφαλην μη του ἐκτος ἀνθρωπου συμπληρωτικα εἰναι μερη , ἀλλα της ἡμετερας συμμνημονευσεως . εἰ | εἰ μη το ἀλληλους ἀγαπαν : ὁ γαρ ἀγαπων τον ἑτερον νομον πεπληρωκεν . το γαρ Οὐ μοιχευσεις , Οὐ |
| και ὁ Ὑδασπης οἱ ποταμοι ὀρυγας τρεφουσιν . ὁτι οἱ Αἰγυπτιοι ἱερεις σεβουσι τους ὀρυγας , ἐπειδη αὐτοι τον Σειριον | ἀπολεσῃ δραχμην μιαν , οὐχι ἁπτει λυχνον και σαροι την οἰκιαν και ζητει ἐπιμελως ἑως οὑ εὑρῃ ; και εὑρουσα |
| ὁ των δακτυλων ἐστι κροτος . προτεινουσι δε ἀρα οἱ Αἰγυπτιοι και ξενια αὐταις . ἐπαν γαρ ἀπο δειπνου γενωνται | μου παθειν . Ἀπηλθεν δε Ἁνανιας και εἰσηλθεν εἰς την οἰκιαν , και ἐπιθεις ἐπ ' αὐτον τας χειρας εἰπεν |
| το προκριναι ὁ δεον γενεσθαι , οὐκετι περι του πραγματος βουλευομεθα , ἀλλα γινωσκομεν ὡρισμενως ὡς δει ποιειν : ἀναγομεν | ἀπολεισθε . ἠ ἐκεινοι οἱ δεκα ὀκτω ἐφ ' οὑς ἐπεσεν ὁ πυργος ἐν τῳ Σιλωαμ και ἀπεκτεινεν αὐτους , |
| Λακεδαιμονιοι πως ἀν Σκυθαι καλως πολιτευσαιντο , ἀλλα παντες ἀνθρωποι βουλευομεθα πρωτον περι των ἐφ ' ἡμιν : ταυτα δε | τοπον τον ἰδιον . και ἐδωκαν κληρους αὐτοις , και ἐπεσεν ὁ κληρος ἐπι Μαθθιαν , και συγκατεψηφισθη μετα των |
| αἰ τιϲ ἐνθυμειν γα [ ληι τουθ ] ' ὁ ἑτεροϲ των ὑποκριτων ] ηι εἰϲοδωι εὐξαμενου τινα ] ! | ὁδον ἐδιωξα ἀχρι θανατου , δεσμευων και παραδιδους εἰς φυλακας ἀνδρας τε και γυναικας , ὡς και ὁ ἀρχιερευς μαρτυρει |
| ! ! ! ] ! ἐϲκεψαθ ? ? ' : ἑτεροϲ τοιϲ Ϲαμοθραιξιν εὐχεται [ τωι κυβερνητηι ] βοηθειν [ | : διαγρηγορησαντες δε εἰδον την δοξαν αὐτου και τους δυο ἀνδρας τους συνεστωτας αὐτῳ . και ἐγενετο ἐν τῳ διαχωριζεσθαι |
| την μεγιστην δασμοφορον ποιησω . Ἱστιαιος μεν δη λεγων ταυτα διεβαλλε , Δαρειος δε ἐπειθετο και μιν ἀπιει , ἐντειλαμενος | γυναικα , Ἡ πιστις σου σεσωκεν σε : πορευου εἰς εἰρηνην . Και ἐγενετο ἐν τῳ καθεξης και αὐτος διωδευεν |
| λοιπον θαρρησας ἀνεσειε τα πληθη , και την ἐκκλησιαν συνταραττων διεβαλλε τους στρατηγους , ὁτι χρημασι πεισθεντες ἐγκατελιπον την των | ' ἐμου ἐστιν . ταυτα λελαληκα ὑμιν ἱνα ἐν ἐμοι εἰρηνην ἐχητε : ἐν τῳ κοσμῳ θλιψιν ἐχετε , ἀλλα |
| συνιδων ὁ Σκιπιων κελευειν ἡμιν δεχεσθαι τας Καρχηδονιων παρακλησεις . πειθωμεθα οὐν και τοις δεομενοις και τῳ στρατηγῳ . ” | ἐαν ᾐ φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα |
| διακεισθαι ; Οὐδ ' ὁπωστιουν . Βουλει οὐν ᾡ λεγομεν πειθωμεθα το γε τοσουτον ; Το ποιον δη τουτο , | και οὐδεν αὐτῳ λεγουσιν . μηποτε ἀληθως ἐγνωσαν οἱ ἀρχοντες ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος ; ἀλλα τουτον οἰδαμεν ποθεν |
| τας ἀγορας και τους στενωπους νεκρων , και μεγαν αἱματος κρατηρα πολιτικου στησαντες οὑτως ἀν ἐδεξαμεθα την ὀφειλομενην μοιραν . | θεος τον λαον αὐτου ; μη γενοιτο : και γαρ ἐγω Ἰσραηλιτης εἰμι , ἐκ σπερματος Ἀβρααμ , φυλης Βενιαμειν |
| ἐν νυκτομαχιᾳ προτερον πολεμουντες , και εἰρηνη συχνη . ἀλλα κρατηρα στησαντες οἱον ἐν εἰρηνῃ σπονδας ποιησωμεθα θεων μεν Ἑρμῃ | εἰδεναι ποθεν . και ὁ Ἰησους εἰπεν αὐτοις , Οὐδε ἐγω λεγω ὑμιν ἐν ποιᾳ ἐξουσιᾳ ταυτα ποιω . Ἠρξατο |
| τοπος περι Κυζικον , ὁθεν ἡρπασθαι φασι Γανυμηδην . οἱ οἰκητορες Ἁρπαγιανοι . Ἁρπαλυκεια , πολις Φρυγιας , κτισμα Γορδιοτειχιτων | Ἀρα και τοις ἐθνεσιν ὁ θεος την μετανοιαν εἰς ζωην ἐδωκεν . Οἱ μεν οὐν διασπαρεντες ἀπο της θλιψεως της |
| : Μυστια , πολις Σαυνιτων . Φιλιστος ἑνδεκατῳ . Οἱ οἰκητορες Μυστιανοι , ὡς της Ὠστιας Ὠστιανοι . : Νουκρια | , Ποθεν εἰ συ ; ὁ δε Ἰησους ἀποκρισιν οὐκ ἐδωκεν αὐτῳ . λεγει οὐν αὐτῳ ὁ Πιλατος , Ἐμοι |
| [ τι οὐν θαυμαστον ] , εἰ [ ἐπιστημην ] ἐθετο [ ὁπερ αὐτῳ ] ? τε και [ Θεοδωρωι | της θλιψεως δια την χαραν ὁτι ἐγεννηθη ἀνθρωπος εἰς τον κοσμον . και ὑμεις οὐν νυν μεν λυπην ἐχετε : |
| πρωτα και ἀδιαιρετα των σωματων τα σφαιρικα , ἁ πυρ ἐθετο και ψυχην , κινητικωτατα των ἀλλων και δραστικα δια | του θεου ἐστιν , ὁτι πολλοι ψευδοπροφηται ἐξεληλυθασιν εἰς τον κοσμον . ἐν τουτῳ γινωσκετε το πνευμα του θεου : |
| ταλαντα ἀνηλωθη . προσεσθ ' ] τῃ ζημιᾳ περιφρονησις . σωφροσι ] τοις συνετοις και σῳζουσι τας φρενας . παντα | κοσμον : παλιν ἀφιημι τον κοσμον και πορευομαι προς τον πατερα . Λεγουσιν οἱ μαθηται αὐτου , Ἰδε νυν ἐν |
| ἀλλα και οἱ ἡρωες τας ἑαυτων γυναικας ᾠδοις τισιν ὡς σωφροσι φυλαξι παρακατετιθεντο , καθαπερ ὁ Ἀγαμεμνων την Κλυταιμνηστραν . | , ὁπως ἰδωσιν ὑμων τα καλα ἐργα και δοξασωσιν τον πατερα ὑμων τον ἐν τοις οὐρανοις . Μη νομισητε ὁτι |
| , μετα δε ταυτα και μισθοφορους ἐκ των ἀλλοεθνων ἀθροιζων κατεσκευαζε δυναμιν ἀξιοχρεων . ἐπεμψε δε και προς Ἀθηναιους πρεσβεις | , ἀλλ ' ἠν αὐτοις παντα κοινα . και δυναμει μεγαλῃ ἀπεδιδουν το μαρτυριον οἱ ἀποστολοι της ἀναστασεως του κυριου |
| του συνεχες τε εἰναι και ἀδιαιρετον ἑν εἰναι το ὀν κατεσκευαζε , λεγων ὡς εἰ διαιρειται , οὐδε ἐσται ἀκριβως | ἐποιει : πολλοι γαρ των ἐχοντων πνευματα ἀκαθαρτα βοωντα φωνῃ μεγαλῃ ἐξηρχοντο , πολλοι δε παραλελυμενοι και χωλοι ἐθεραπευθησαν : |
| αἰτιαν συμβηναι γενομενην , ἐστω ταυτῃ ὁπῃ τις ὑπολαμβανει : σωτηρια δ ' οὐν οὑτως συνεβη τοις τοτε γενομενοις . | την οἰκιαν οὐκ ἀφηκεν εἰσελθειν τινα συν αὐτῳ εἰ μη Πετρον και Ἰωαννην και Ἰακωβον και τον πατερα της παιδος |
| δια τους τουτων τροπους ὠφελησαν , ἁ και τοις ἀδικουσι σωτηρια γιγνεται : οἱ δε παιδες ὑμων , ὁσοι μεν | ἐλεημοσυνην παρα των εἰσπορευομενων εἰς το ἱερον : ὁς ἰδων Πετρον και Ἰωαννην μελλοντας εἰσιεναι εἰς το ἱερον ἠρωτα ἐλεημοσυνην |
| Τετμησθω ἡ ΑΒ διχα κατα το Ε σημειον , και ἀναγεγραφθω ἀπο της ΕΒ τῳ Δ ὁμοιον και ὁμοιως κειμενον | Βηθσαϊδα : ὁτι εἰ ἐν Τυρῳ και Σιδωνι ἐγενηθησαν αἱ δυναμεις αἱ γενομεναι ἐν ὑμιν , παλαι ἀν ἐν σακκῳ |
| ποταμων , φραζετω : ἐμοι δε και ταυτα ὡς ἀκοη ἀναγεγραφθω . ἐπει και ἀλλων πολλων ποταμων οὐνοματα Μεγασθενης ἀνεγραψεν | και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐποιησεν ἐκει δυναμεις πολλας δια την ἀπιστιαν αὐτων . Ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| , ἠ καλαμινθης χυλος ὁμοιως χλιαρος ἐγχεομενος , ἠ σμυρνα λειωθεισα συν γαλακτι γυναικειῳ και ἐγχεομενη . [ Προς αἱμοῤῥοϊαν | ἀμετακινητοι , περισσευοντες ἐν τῳ ἐργῳ του κυριου παντοτε , εἰδοτες ὁτι ὁ κοπος ὑμων οὐκ ἐστιν κενος ἐν κυριῳ |
| τα κατα γαστερᾳ γινομενα , και ῥουν γυναικειον ἱστησι . λειωθεισα δε συν στεατι χοιρειῳ και ὑγροπισσῃ και ἑψηθεισα ἑλκη | τινα ] καταπιειν : ᾡ ἀντιστητε στερεοι τῃ πιστει , εἰδοτες τα αὐτα των παθηματων τῃ ἐν [ τῳ ] |
| οὐκ ὀλιγα την βασιλεως . ἐπι τουτους οὐν τον στολον ἐξεπεμπεν . Ἰονουζης δε πληρωσας ὀγδοηκοντα ναυς στρατιωτιδας και ὁπλισας | εἰς την παρεμβολην ὁ Παυλος λεγει τῳ χιλιαρχῳ , Εἰ ἐξεστιν μοι εἰπειν τι προς σε ; ὁ δε ἐφη |
| ἐτι πλην Σερτωριου μακραν ὀντος , Μετελλον μεν ἐπι τουτον ἐξεπεμπεν ἐς Ἰβηριαν , τα δ ' ἐν τῃ πολει | και ἐγερει ; ποσῳ οὐν διαφερει ἀνθρωπος προβατου . ὡστε ἐξεστιν τοις σαββασιν καλως ποιειν . τοτε λεγει τῳ ἀνθρωπῳ |
| τοι προησω ἀπαγεσθαι , ἀλλ ' αὐτα ἐγω τῳ Ἑλληνι ξεινῳ φυλαξω , ἐς ὁ ἀν αὐτος ἐλθων ἐκεινος ἀπαγαγεσθαι | τον υἱον μου τον ἀγαπητον : ἰσως τουτον ἐντραπησονται . ἰδοντες δε αὐτον οἱ γεωργοι διελογιζοντο προς ἀλληλους λεγοντες , |
| του βωμου ὁ ἱρευς ἀπηγορευε , φας οὐκ ὁσιον εἰναι ξεινῳ αὐτοθι θυειν . Ὁ δε Κλεομενης τον ἱρεα ἐκελευε | τον Ἰωσηφ και το βρεφος κειμενον ἐν τῃ φατνῃ : ἰδοντες δε ἐγνωρισαν περι του ῥηματος του λαληθεντος αὐτοις περι |
| σημειον δε , ὁτι ἡ εὐτυχια δοκει ταὐτον εἰναι τῃ εὐδαιμονιᾳ , ἡ δε εὐδαιμονια εὐπραξια τις και περι πραξιν | ὁ τον λογον μου ἀκουων και πιστευων τῳ πεμψαντι με ἐχει ζωην αἰωνιον , και εἰς κρισιν οὐκ ἐρχεται ἀλλα |
| οἰονται εἰναι ἡδυν : και εὐλογως την ἡδονην συμπλεκουσι τῃ εὐδαιμονιᾳ , ὡς ἑτεραν μεν οὐσαν την ἡδονην της εὐδαιμονιας | και περισσευθησεται : ὁστις δε οὐκ ἐχει , και ὁ ἐχει ἀρθησεται ἀπ ' αὐτου . δια τουτο ἐν παραβολαις |
| πιθηκοι ἀδεεστερον καταπεμπουσιν , ὁ δε κατεισι και μικρον ἰδων ἀνεστρεψε και παλιν κατηλθε , και πλησιον γενομενος ἀνεχωρησε και | δε της χειρος αὐτου ὁ χιλιαρχος και ἀναχωρησας κατ ' ἰδιαν ἐπυνθανετο , Τι ἐστιν ὁ ἐχεις ἀπαγγειλαι μοι ; |
| διατριβη γαρ γινεται και περιεργεια . κἀκεινο δε ὁρα : ἀνεστρεψε γαρ την ταξιν : το μεν γαρ πρωτον ἠν | υἱος ἀποκαλυψαι . Και στραφεις προς τους μαθητας κατ ' ἰδιαν εἰπεν , Μακαριοι οἱ ὀφθαλμοι οἱ βλεποντες ἁ βλεπετε |
| , ἑπτα δε πηχων το μηκος προηκουσιν οἱ ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : | ἁμαρτιας μεν , ὁτι οὐ πιστευουσιν εἰς ἐμε : περι δικαιοσυνης δε , ὁτι προς τον πατερα ὑπαγω και οὐκετι |
| περι αὐτην τῳ ὑπο γην , καθ ' ὁ δε εὑρεθειεν οἱ κακοποιοι του διαθεματος τεθεντος κατ ' ἐκεινο δει | του θεου . ἠλθεν γαρ Ἰωαννης προς ὑμας ἐν ὁδῳ δικαιοσυνης , και οὐκ ἐπιστευσατε αὐτῳ : οἱ δε τελωναι |
| ἑξεως εἰναι την γνωσιν των ἀρχων . κρειττων δε ἐπιστημης γνωστικη ἑξις οὐκ ἐστιν ἀλλη ἠ νους : νους ἀρα | αὐτων . και νυξ οὐκ ἐσται ἐτι , και οὐκ ἐχουσιν χρειαν φωτος λυχνου και φως ἡλιου , ὁτι κυριος |
| τον αὐτον λογον διαιρει , ἐπειδη δι ' ὁλου ἡ γνωστικη δυναμις ὁμοειδης ἐστι προς ἑαυτην , τας τε διαφορας | και ἀποκριθεις ὁ Ἰησους εἰπεν προς αὐτους , Οὐ χρειαν ἐχουσιν οἱ ὑγιαινοντες ἰατρου ἀλλα οἱ κακως ἐχοντες : οὐκ |
| . ἠν δε καταπινειν ῥηϊϲτον ᾐ , ἐλατηριου διδοναι ξυν μελικρητῳ και ὀρρῳ γαλακτοϲ , ὁκοϲον ἀν καθηραι ἱκανον ᾐ | ὁ Ἰησους , Καλως εἰπες ὁτι Ἀνδρα οὐκ ἐχω : πεντε γαρ ἀνδρας ἐσχες , και νυν ὁν ἐχεις οὐκ |
| ἀμφ ' αὐτῳ δε χοην χεισθαι πασιν νεκυεσσι , πρωτα μελικρητῳ , μετεπειτα δε ἡδεϊ οἰνῳ , το τριτον αὐθ | ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της |
| προσειληφοτα χυλον ψυχουσων βοτανων , κοτυληδονος τε και ὀξαλιδος και θριδακινης και ἀτραφαξυος και ἀνδραχνης και ἀρνογλωσσου και ἀλλων μυριων | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| καταπλαττε παραπτομενος ῥοδινῳ , ἐξωθεν δε ἐπιτιθει φυλλα σευτλου ἠ θριδακινης . ἐνιοτε δε το ὀπιον και τον κροκον λεαναντες | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| . Ἀγαθαρχιδης δ ' ὁ Κνιδιος ἐν τῃ τεταρτῃ και τριακοστῃ των Εὐρωπιακων περι του Φασιδος ποταμου τον λογον ποιουμενος | οὐ λαμβανετε . εἰ τα ἐπιγεια εἰπον ὑμιν και οὐ πιστευετε , πως ἐαν εἰπω ὑμιν τα ἐπουρανια πιστευσετε ; |
| και ἐναταιοι και ἑνδεκαταιοι και τεσσαρεσκαιδεκαταιοι και εἰκοστῃ ἑβδομῃ και τριακοστῃ τεταρτῃ : οὑτοι γαρ οἱ ἱδρωτες νοσους κρινουσιν , | ἁμαρτιας ; εἰ ἀληθειαν λεγω , δια τι ὑμεις οὐ πιστευετε μοι ; ὁ ὠν ἐκ του θεου τα ῥηματα |
| τε ὀσμη προσεβαλλεν ἀσυνηθης , και τἀλλα διαφοραν ἐχοντα παντα παμμεγεθη τους ἱππους ὁλοσχερως συνεταραττε : διο και των Ἰνδων | ὁν δει οὐρανον μεν δεξασθαι ἀχρι χρονων ἀποκαταστασεως παντων ὡν ἐλαλησεν ὁ θεος δια στοματος των ἁγιων ἀπ ' αἰωνος |
| , αὐτοματην ἡξειν βοηθειαν , και μεταβολην ἐσεσθαι των ὁλων παμμεγεθη εἰς τοὐναντιον : ταυτα γαρ ὁραν δια της των | εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και ἐλαλησεν περι αὐτου . ὁμως μεντοι και ἐκ των ἀρχοντων |
| δυναμεις διαβιβασαντες ἐχωρουν προσω , και κατεστρατοπεδευσαν πλησιον Τυρρηνων ἐν λειμωνι καλουμενῳ Ναιβιῳ παρα δρυμον ἱερον ἡρωος Ὁρατιου . ἐτυγχανον | ὑπαρ - χοντα και πλεοναζοντα οὐκ ἀργους οὐδε ἀκαρπους καθιστησιν εἰς την του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου ἐπιγνωσιν : ᾡ |
| Αἰακον : οὑτοι οὐν ἐπειδαν τελευτησωσι , δικασουσιν ἐν τῳ λειμωνι , ἐν τῃ τριοδῳ ἐξ ἡς φερετον τω ὁδω | ὁ Χριστος : και γαρ ἐν ἑνι πνευματι ἡμεις παντες εἰς ἑν σωμα ἐβαπτισθημεν , εἰτε Ἰουδαιοι εἰτε Ἑλληνες , |
| και κυλιξ αἰχμη , κομη δε τοξα , δηιοι δε κρατηρες , ἱπποι δ ' ἀκρητος και ἀλαλη μυρον . | τῃ ἁμαρτιᾳ ὑμων ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει |
| σχημα της στρατειας Ἐγεσταιοι και Λεοντινοι παρειχον , οἱ δε κρατηρες ἀλλο τι βουλομενων ἠσαν και ἡ μεχρι Αἰγινης ἁμιλλα | ὁ θεος , ὁς οὐκ ἐασει ὑμας πειρασθηναι ὑπερ ὁ δυνασθε , ἀλλα ποιησει συν τῳ πειρασμῳ και την ἐκβασιν |
| γουν ἐγω φημι ἐκ μελιαν λεγεσθαι . Ἠ παρα το ἐκμελες και ἀῤῥυθμον εἰναι , και ἀπειθες ἀπο μεταφορας του | τους ποδας αὐτου και ἐξεψυξεν : εἰσελθοντες δε οἱ νεανισκοι εὑρον αὐτην νεκραν , και ἐξενεγκαντες ἐθαψαν προς τον ἀνδρα |
| αὐτοις ὀργανον πασι τοις φθογγοις ἐστιν ὁτε δι ' ὁλων ἐκμελες και ἀπῳδον οὐ μετριως καθεστηκε , προς ἀναρμοστιαν ἀκρως | Ὁ κυριος αὐτου χρειαν ἐχει . ἀπελθοντες δε οἱ ἀπεσταλμενοι εὑρον καθως εἰπεν αὐτοις . λυοντων δε αὐτων τον πωλον |
| , ὀλιγον δε ἐμπροσθεν ἐν ἀριστερᾳ της ὁδου ταφος Εὐπολιδι Ἀθηναιῳ ποιησαντι κωμῳδιαν . προελθουσι δε και ἐπιστρεψασιν ὡς ἐπι | και ἰδων την πιστιν αὐτων εἰπεν , Ἀνθρωπε , ἀφεωνται σοι αἱ ἁμαρτιαι σου . και ἠρξαντο διαλογιζεσθαι οἱ γραμματεις |
| ' αὐτου παλλακιδα γεγενημενην Περσεως του βασιλεως ὀνομα Καλλιππαν συνοικειν Ἀθηναιῳ τῳ Περγαμηνῳ . προς ταυτην οὐν διελθων και τραγῳδησας | ἐστιν ἡμας ὡδε εἰναι , και ποιησωμεν τρεις σκηνας , σοι μιαν και Μωϋσει μιαν και Ἠλιᾳ μιαν . οὐ |
| πολλοις δημοταις . Ὁμοτροπον δε τι τουτῳ και παλαι ἐν Λακεδαιμονι γενεσθαι . Μηνυθεισης γαρ ἐπιβουλης τοις ἀρχουσιν ὁτι ὁταν | εἰπον ὑμιν . και ἀπελθουσαι ταχυ ἀπο του μνημειου μετα φοβου και χαρας μεγαλης ἐδραμον ἀπαγγειλαι τοις μαθηταις αὐτου . |
| ” Ζυγιανος Ταυριανος Σκορπιανος ” . Σκοτινα , τοπος ἐν Λακεδαιμονι , ἐν ᾡ τιμαται Ζευς Σκοτινας , ὡς Παυσανιας | , και οὐκ εἰσιν ἀλλα συναγωγη του Σατανα . μηδεν φοβου ἁ μελλεις πασχειν . ἰδου μελλει βαλλειν ὁ διαβολος |
| και ὁσα τοιαυτα ἐξ ὑπερθετικων των εἰς στος ὑπερθετικα ἠ συγκριτικα . ] και Πλατων δε Κλεοφωντι ” ἱν ' | ἐλευθεροι ἐσεσθε . οἰδα ὁτι σπερμα Ἀβρααμ ἐστε : ἀλλα ζητειτε με ἀποκτειναι , ὁτι ὁ λογος ὁ ἐμος οὐ |
| ὁσα οὐδετεροις παρασχηματιζονται , ἠγουν τριγενη ὀντα , ταυτα και συγκριτικα ποιουσιν , οἱον ἐλαφρος ἐλαφρη και το ἐλαφρον , | ὁ Ἰησους και εἰπεν , Ἀμην ἀμην λεγω ὑμιν , ζητειτε με οὐχ ὁτι εἰδετε σημεια ἀλλ ' ὁτι ἐφαγετε |
| εὐτε μοι λευκαι μελαιναις ἀνεμεμιξονται τριχες , αἱ δε μεο φρενες ἐκκεκωφεαται , κνυζη τις ἠδη και πεπειρα γινομαι σην | ποιων τους ἀγγελους αὐτου πνευματα , και τους λειτουργους αὐτου πυρος φλογα : προς δε τον υἱον , Ὁ θρονος |
| και της καρδιας , ἠ και ἀλλως κατα τους παλους φρενες εἰσιν αἱ διεζωκυιαι τον ὑπο τῳ πνευματι και τῃ | πληγων τουτων ἀπεκτανθησαν το τριτον των ἀνθρωπων , ἐκ του πυρος και του καπνου και του θειου του ἐκπορευομενου ἐκ |
| , ὁταν ἠ ὑπο πνευματος βλαστοκοπηθῃ , ἠ ὁταν τῃ ἐργασιᾳ συμπαθῃ , ἠ τριτον ὁταν ὑπτια τμηθῃ : συμβαινει | οἱ ἀγγελοι μετ ' αὐτου , τοτε καθισει ἐπι θρονου δοξης αὐτου : και συναχθησονται ἐμπροσθεν αὐτου παντα τα ἐθνη |
| τας ἀλλοιωσεις και μεταβολας ἐδαφει και ὑδατι και ἀερι και ἐργασιᾳ . Και γαρ ἁπλως ἡ γεωργια μεθιστησιν ἐξημερουσα τα | ἱνα και αὐτοι σωτηριας τυχωσιν της ἐν Χριστῳ Ἰησου μετα δοξης αἰωνιου . πιστος ὁ λογος : εἰ γαρ συναπεθανομεν |
| σε τωνδ ' ὁς αἰτιος φακων . και ἀλλος ἑξης ἀνεβοησε : φακος σε δαιμων και φακη τυχη λαβοι . | και συνηχθησαν προς αὐτον ὀχλοι πολλοι , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα καθησθαι , και πας ὁ ὀχλος ἐπι τον |
| σιωπωντα ἡλιος . ” προς δε τους οἰκειους ὀλοφυρομενους αὐτον ἀνεβοησε : „ δοτε μοι σωμα και μελετησομαι . „ | παιδιων . Και εὐθεως ἠναγκασεν τους μαθητας ἐμβηναι εἰς το πλοιον και προαγειν αὐτον εἰς το περαν , ἑως οὑ |
| τῃ ὁλῃ : ὁπερ ἐστιν ἀδυνατον . Τῃ ἀρα μεσης ἀποτομῃ δευτερᾳ μια μονον προσαρμοζει εὐθεια μεση δυναμει μονον συμμετρος | ἐπετιθουν τας χειρας ἐπ ' αὐτους , και ἐλαμβανον πνευμα ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως |
| μονον συμμετρος οὐσα τῃ ὁλῃ . Μια ἀρα μονη τῃ ἀποτομῃ προσαρμοζει ῥητη δυναμει μονον συμμετρος οὐσα τῃ ὁλῃ : | οὐν [ και ] ἡ πρωτη δικαιωματα λατρειας το τε ἁγιον κοσμικον . σκηνη γαρ κατεσκευασθη ἡ πρωτη ἐν ᾑ |
| . ἠν δε ἀπο τηϲ δευτερηϲ ἑβδομαδοϲ ἡ ἀρχη τηϲ ἀναγωγηϲ των πτυελων γιγνηται και των ξυντεινοντων κακων , ἐϲ | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
| δ ' ἡκιϲτα : νεοι δε μεχρι ἀκμηϲ ἀπο αἱματοϲ ἀναγωγηϲ φθινωδεεϲ γιγνονται , και ὑγιαζονται μεν , οὐ ῥηϊδιωϲ | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
| κἀν τε σωματα ἐστι κἀν τε μη , οὐδεν τῳ ἡμετερῳ λογῳ λυμαινεται : ὑφισταται γαρ ἐν τῃ ἡμετερᾳ διανοιᾳ | . μη συ μειζων εἰ του πατρος ἡμων Ἀβρααμ , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον |
| ἐων οἱον μιν ἐγω τα πρωτ ' ἐνοησα οἰκῳ ἐν ἡμετερῳ πινοντα τε τερπομενον τε , ἐξ Ἐφυρης ἀνιοντα παρ | , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . ὁστις οὐν ταπεινωσει ἑαυτον ὡς το παιδιον τουτο , οὑτος |
| : και γαρ ἐπαιδευσεν και συναπεδημησεν και εἰς τους Ἑλληνας ἐνεγραψεν , και κατα γε τουτο χαριν ἀν εἰδειην τῳ | εἰς τους γαμους , και οὐκ ἠθελον ἐλθειν . παλιν ἀπεστειλεν ἀλλους δουλους λεγων , Εἰπατε τοις κεκλημενοις , Ἰδου |
| τρεφει , οὑς ἀρτι γαλακτος ἀπαλλαγεντας εἰς στρατιωτας ὁ βασιλευς ἐνεγραψεν , ὡν νυν ὁ καλος ἡγειται Μουσωνιος πραττων αὐτοις | αὐτος το προσωπον ἐστηρισεν του πορευεσθαι εἰς Ἰερουσαλημ , και ἀπεστειλεν ἀγγελους προ προσωπου αὐτου . και πορευθεντες εἰσηλθον εἰς |
| , ἐγω δε , εἰ μεν αὐτο ἐφ ' ἑαυτου βουλοιο τοὐμον σκεπτεσθαι , και πανυ ἀσφαλης εἰμι . δουλειαν | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| τε γαρ οὐκ ἀν παραναλισκοις πλειω τε οὐκ ἀν ἠ βουλοιο πινοις χωρα τε οὐκ ἀν εἰη πονηραις αἰτησεσιν . | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
| : ὑπερ δε ὡν ἐν Βυζαντιῳ ἐκαινουργει , ὑπερ τουτων διεφθειρε και την χαριν την ἐπι τοις πρωτοις . Φωκιωνα | , Ἀμην ἀμην λεγω ὑμιν , πριν Ἀβρααμ γενεσθαι ἐγω εἰμι . ἠραν οὐν λιθους ἱνα βαλωσιν ἐπ ' αὐτον |
| νυκτομαχιᾳ νικησας , τας τε παρεμβολας εἱλε και τεσσαρακοντα χιλιαδας διεφθειρε του των πολεμιων στρατου , εἰκοσι των ἑαυτου μαχητων | [ ὁ Ἰησους ] αὐτοις λεγων , Θαρσειτε , ἐγω εἰμι : μη φοβεισθε . ἀποκριθεις δε αὐτῳ ὁ Πετρος |
| . , ἠσαν δε κτιλα παντα και ἀνθρωποισι προσηνη , θηρες τ ' οἰωνοι τε , φιλοφροσυνη τε δεδηει . | αὐτων ἀκολουθει μετ ' αὐτων . Και εἰδον , και ἰδου νεφελη λευκη , και ἐπι την νεφελην καθημενον ὁμοιον |
| ' ἐς τοσονδ ' ἀφιξομαι ; σιγατε προς θεων , θηρες , ἡσυχαζετε , συνθεντες ἀρθρα στοματος : οὐδε πνειν | ἐτι αὐτου λαλουντος ἰδου νεφελη φωτεινη ἐπεσκιασεν αὐτους , και ἰδου φωνη ἐκ της νεφελης λεγουσα , Οὑτος ἐστιν ὁ |
| την ὑλην ἑνος τιθεασιν οἱον Ἐμπεδοκλης και Ἀ . και Λευκιππος , τουτοις δε ἑτερον [ ̈ ἀλλοιωσιν και γενεσιν | ἐκαθαρισθησαν ; οἱ δε ἐννεα που ; οὐχ εὑρεθησαν ὑποστρεψαντες δουναι δοξαν τῳ θεῳ εἰ μη ὁ ἀλλογενης οὑτος ; |
| μεν πυρ και γην , οἱ δε ἀπειρα , ὡσπερ Λευκιππος και Δημοκριτος και Ἀναξαγορας . και παλιν οἱ μεν | μη χωριζετω . λεγουσιν αὐτῳ , Τι οὐν Μωϋσης ἐνετειλατο δουναι βιβλιον ἀποστασιου και ἀπολυσαι [ αὐτην ] ; λεγει |
| πληγῃ ] ἐν ἑνι πολεμῳ . κατεφθαρται ] ἐφθαρη , ἀπωλετο . ὀλβος ] εὐδαιμονια . ἀνθος ] το ἐξαιρετον | πινακι την κεφαλην Ἰωαννου του βαπτιστου . και λυπηθεις ὁ βασιλευς δια τους ὁρκους και τους συνανακειμενους ἐκελευσεν δοθηναι , |
| δυστυχιαν ἐλεησας : περιπαθεις ἀγαν αἱ Φοινισσαι τῃ τραγῳδιᾳ . ἀπωλετο γαρ ὁ Κρεοντος υἱος ἀπο του τειχους ὑπερ της | Ἀβρααμ , πρωτον μεν ἑρμηνευομενος βασιλευς δικαιοσυνης ἐπειτα δε και βασιλευς Σαλημ , ὁ ἐστιν βασιλευς εἰρηνης , ἀπατωρ , |
| ᾠδας καλουσι Ῥωμαιοι καρμινα , την δε γυναικα ταυτην ὁμολογουσι δαιμονιῳ πνευματι κατασχετον γενομενην τα μελλοντα συμβαινειν τῳ πληθει δι | μετα δυναμεως πολλης και δοξης . και τοτε ἀποστελει τους ἀγγελους και ἐπισυναξει τους ἐκλεκτους [ αὐτου ] ἐκ των |
| και χειρας ὑπερθεν . Ὁρας το πληθος των συγγιγνομενων τῳ δαιμονιῳ Βουλει τοινυν , τον Σωκρατην ἐασας , Ὁμηρου πυθεσθαι | οὐρανου μετα δυναμεως και δοξης πολλης : και ἀποστελει τους ἀγγελους αὐτου μετα σαλπιγγος μεγαλης , και ἐπισυναξουσιν τους ἐκλεκτους |
| , εἰς Λυδιαν αὐτον ἐκαλει . Ὁ δε φιλοχωρων οὐχ ὑπηκουσε : τον μεντοι παιδα Γυγην ἐπεμψε , περι ιηʹ | ὁτι ὁ ἀρχων του κοσμου τουτου κεκριται . Ἐτι πολλα ἐχω ὑμιν λεγειν , ἀλλ ' οὐ δυνασθε βασταζειν ἀρτι |
| . Ὁ δε δημος μαλα ἡδομενος ἐπ ' αὐτῳ ἀσμενως ὑπηκουσε , και συν τοις ὁπλοις ἠγαγον εἰς την δευτεραν | ' ἐμαυτου . ἐξουσιαν ἐχω θειναι αὐτην , και ἐξουσιαν ἐχω παλιν λαβειν αὐτην : ταυτην την ἐντολην ἐλαβον παρα |
| ὑψηλου μνηματος , της μικρολογιας . Ἀλλ ' εἰ αἰχμαλωτος ἀγοιτο , παρ τοι ἐστιν ὁδος ἐξιεναι , εἰ μη | αὐτοι ἀντικαλεσωσιν σε και γενηται ἀνταποδομα σοι . ἀλλ ' ὁταν δοχην ποιῃς , καλει πτωχους , ἀναπειρους , χωλους |
| ἀγεται γαρ το ὀρεγομενον , κἀν εἰ προς το ἀγαθον ἀγοιτο . Και δη και περι του νου αὐτου ἀπορητεον | μη πιστευσαντες σωθωσιν . οἱ δε ἐπι της πετρας οἱ ὁταν ἀκουσωσιν μετα χαρας δεχονται τον λογον , και οὑτοι |
| τεφρωσαιο ] φλεξον , καυσον ἠε και πατον στρουθοιο : ἀφοδευμα ὀπτον ὀρνιθος κατοικαδος . παραλελοιπε δε το μετα τινος | του τοπου αὐτης , ἐαν μη μετανοησῃς . ἀλλα τουτο ἐχεις , ὁτι μισεις τα ἐργα των Νικολαϊτων , ἁ |
| ' ἐλαιου παλαιου λεανθεν ἐπιμελως και ἐπιχριομενον : ἠ σαυρας ἀφοδευμα ἐγχριε : ἠ νυκτικορακος ὠον ἐγχριε , και βαψεις | , Κυριε , προς τινα ἀπελευσομεθα ; ῥηματα ζωης αἰωνιου ἐχεις , και ἡμεις πεπιστευκαμεν και ἐγνωκαμεν ὁτι συ εἰ |
| Διωκτεα μεν οὐν . Ἐστιν δε γε που πληρης μεν γραφικη αὐτων και πασα ἡ τοιαυτη δημιουργια , πληρης δε | τῃ ἀλωπεκι ταυτῃ , Ἰδου ἐκβαλλω δαιμονια και ἰασεις ἀποτελω σημερον και αὐριον , και τῃ τριτῃ τελειουμαι . πλην |
| αὑται μεν γαρ εἰσιν ἡ μεν μουσικη , ἡ δε γραφικη : ἠ γαρ ; Ναι . Τι δε δη | μη βλεπειν και ὠτα του μη ἀκουειν , ἑως της σημερον ἡμερας . και Δαυιδ λεγει , Γενηθητω ἡ τραπεζα |
| πραγματων , ὡς ἐχει το [ πολλα ἠν ἑτερα περι Θουκυδιδου διεξελθειν , εἰ μη το παντα ἐρειν το των | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| Θουριοις κατῳκισθησαν . ἐν δε τῳ περι Ἀνδρειας Μελησιαν τον Θουκυδιδου του ἀντιπολιτευσαμενου Περικλει και Λυσιμαχον τον Ἀριστειδου του δικαιου | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| ὁλου του νηπιου διχα της κεφαλης : ὑστερον δε πλατυτερῳ τελαμωνι και ὡσανει πεντε δακτυλων το πλατος ὁλον περιτυλιττειν το | πατρος και κυριου Ἰησου Χριστου . Εὐχαριστειν ὀφειλομεν τῳ θεῳ παντοτε περι ὑμων , ἀδελφοι , καθως ἀξιον ἐστιν , |
| ὁτι φησιν οὑτος ἑωρακεναι το της Ἀθηνας ἀγαλμα ἐν Τευθιδι τελαμωνι κατειλημμενον . και ἠ Καλλιμαχος ἠ οὑτος ψευδεται : | ἡμεραν του ἐνταφιασμου μου τηρησῃ αὐτο : τους πτωχους γαρ παντοτε ἐχετε μεθ ' ἑαυτων , ἐμε δε οὐ παντοτε |
| φυλλορροει , πηγνυται ὁ ὀπος , και εἰ πηγνυται , φυλλορροει . πλην μη ἐπι των τυχοντων το πηγνυσθαι , | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| φυλλορροουντα παρα τισιν οἱον συκη και ἀμπελος δια τουτο οὐ φυλλορροει καθαπερ εἰρηται δι ' ὁτι διαρκης ἡ τροφη : | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| ! ! ] π [ ] Πυθωνα τε μηλοθυταν ὑμνεων Νεμεαν τε και Ἰσθμον [ ] : γᾳ δ ' | οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων . τις δε ἐξ ὑμων |
| τοις ἑπτα Ἐτεοκλον Ἰφιος και Μηκιστεα . παραγενομενοι δε εἰς Νεμεαν , ἡς ἐβασιλευε Λυκουργος , ἐζητουν ὑδωρ . και | ὁτι κριματα ἐχετε μεθ ' ἑαυτων : δια τι οὐχι μαλλον ἀδικεισθε ; δια τι οὐχι μαλλον ἀποστερεισθε ; ἀλλα |
| το ὑακος κεισθαι αὐτο , ἠγουν νεφελιακως , ὡσπερ ὑδατος πληρες . Παρα το φαεινως γραφεσθαι αὐτο , ὡσπερ φωτι | ὑποταξαντος αὐτῳ τα παντα . ὁταν δε ὑποταγῃ αὐτῳ τα παντα , τοτε [ και ] αὐτος ὁ υἱος ὑποταγησεται |
| ἀγωνιστων συνεδραμον ἐκ των πλησιον πολεων ἁπαντες . ἐπει δε πληρες το θεατρον ἠν , περιστησας τους στρατιωτας και τους | , ἱνα δι ' ἐμου το κηρυγμα πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . |
| ἀπο του δαιμονος ἐς τἀλλα ἠν οὐδεν : Εὐθυμος δε ἀφικετο γαρ ἐς την Τεμεσαν , και πως τηνικαυτα το | δια Ἠσαϊου του προφητου λεγοντος , Αὐτος τας ἀσθενειας ἡμων ἐλαβεν και τας νοσους ἐβαστασεν . Ἰδων δε ὁ Ἰησους |
| : εἰς την Περσιδα ὑπ ' αὐτων : των Ἀθηναιων ἀφικετο : το δεινον δηλονοτι . ἐθνῃσκον πολλῳ μαλλον : | Ἐαν ᾐ μοιχος , ἰδε τον Δαυιδ τον προφητην ὁπου ἐλαβεν την του Οὐριαν γυναικαν , την Βηρσαβεε , και |
| ποικιλαι του διτονου διαιρεσεις : πρωτη μεν ἡ εἰς κδ δωδεκατημορια , δευτερα δε ἡ εἰς διεσεις ἠ τονου τεταρτημορια | ἐν ἐκεινῃ τῃ νυκτι ἐπιασαν οὐδεν . πρωϊας δε ἠδη γενομενης ἐστη Ἰησους εἰς τον αἰγιαλον : οὐ μεντοι ᾐδεισαν |
| και ὁσα τετραγωνιζειν λεγεται , περιεχοντα μιαν ὀρθην και τρια δωδεκατημορια και μοιρας Ϙʹ , και ἐτι ὁσα ἑξαγωνον ποιειται | περιτμηθητε τῳ ἐθει τῳ Μωϋσεως , οὐ δυνασθε σωθηναι . γενομενης δε στασεως και ζητησεως οὐκ ὀλιγης τῳ Παυλῳ και |
| ἐπιγνους Νινος ἠδη γηραιος ὠν , ἐγαμησεν : ἡ δε ἐτεκνωσεν ἐξ αὐτου Νινυαν παιδα . μετα δε τον Νινου | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| βασιλειαν Βιαντι τῳ ἀδελφῳ . γημας δε Ἰφιανειραν την Μεγαπενθους ἐτεκνωσεν Ἀντιφατην και Μαντω , ἐτι δε Βιαντα και Προνοην | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| , τοις μεν ἐδοξε κουφολογησαι νεανικως , τον δε δημον ἀνελαβε κατεπτηχοτα και ᾑρεθη στρατηγος ἐς Ἰβηριαν ὡς πραξων τι | Και εἰδον οὐρανον καινον και γην καινην : ὁ γαρ πρωτος οὐρανος και ἡ πρωτη γη ἀπηλθαν , και ἡ |
| γενομενους τιμησας ταις ἀξιαις ἑκαστους δωρεαις ἐφ ' ἡμερας τινας ἀνελαβε την δυναμιν . ἐπειτα προαγων ἐπ ' Αἰγυπτου και | γινεσθαι και Μωϋσης , εἰ παθητος ὁ Χριστος , εἰ πρωτος ἐξ ἀναστασεως νεκρων φως μελλει καταγγελλειν τῳ τε λαῳ |
| τους μουσικους πλεον τερπεσθαι παρα τους ἰδιωτας ἀπο των ἀκροαματων λεγοιτ ' ἀν χρειουν ἡ μουσικη . πρωτον μεν γαρ | ἐπι τον ἁγιον παιδα σου Ἰησουν , ὁν ἐχρισας , Ἡρῳδης τε και Ποντιος Πιλατος συν ἐθνεσιν και λαοις Ἰσραηλ |
| κατα την Σαρρας ἀψευδη μαρτυριαν , και του Ἰσαακ ὀρθοτατα λεγοιτ ' ἀν εἰναι πατηρ . μεταδιδωσι δε και τῳ | δε ὁτι προφητης τις των ἀρχαιων ἀνεστη . εἰπεν δε Ἡρῳδης , Ἰωαννην ἐγω ἀπεκεφαλισα : τις δε ἐστιν οὑτος |
| ἡλικιας , δεδωκε σοι ἀν και των λοιπων συστοιχων . ἐχρησαμεθα ἁπλως τῃ καθολικῃ θεραπειᾳ . ἐρχομεθα παρα την του | , Ὁ θρονος σου , ὁ θεος , εἰς τον αἰωνα του αἰωνος , και ἡ ῥαβδος της εὐθυτητος ῥαβδος |
| αἰσθητων κεκληκαμεν , ὡδε και ἀπο των προς την ἁφην ἐχρησαμεθα τισι μεταφοραις . ὁταν μεν οὐν ἐπ ' ἰσης | συκων . και ἀποκριθεις εἰπεν αὐτῃ , Μηκετι εἰς τον αἰωνα ἐκ σου μηδεις καρπον φαγοι . και ἠκουον οἱ |
| τοις ἰδιοις και τοις ἱεροις ἀποκειμενα ἠν ὁπλα τε και νηες και βελη τα τε ἀλλα παντα καλως αὐτῃ παρεσκευαστο | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| , ὁτι οὐ χρη αἱ ναυς λεγειν , ἀλλα αἱ νηες , ᾠηθη δειν λεγειν και την αἰτιατικην ὁμοιως , | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| σημεια ταυτα ἐστι : λευκος πανυ ἠ μελας πανυ , σαρκωδης ἠ προγαστωρ , παχυσκελης , τα δε ἀρθρα μικρα | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| και τον ὁλον ὀγκον σεισωσιν ἐκ ταυτης , ὁ μεν σαρκωδης τοπος ἁπας ἐκπιπτει θρυπτομενος δια την εἰρημενην θερμασιαν : | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| ὁποτερου αὐτων ἐστιν , [ ἐτι δε σαφεστερον ] ὁ φονευς ἀν ἐλεγχθειη . Οἱ τε γαρ ἁμαρτανοντες ὡν ἀν | εἰσελθοντα κατοικει ἐκει , και γινεται τα ἐσχατα του ἀνθρωπου ἐκεινου χειρονα των πρωτων . Ἐγενετο δε ἐν τῳ λεγειν |
| , . * . Ἀλαστωρ : ὁ ἁμαρτωλος ἠ ὁ φονευς ἠ ὁ ἐφορων τους φονους Ζευς . κατα μεν | ἐγω ὁ Χριστος , ἀλλ ' ὁτι Ἀπεσταλμενος εἰμι ἐμπροσθεν ἐκεινου . ὁ ἐχων την νυμφην νυμφιος ἐστιν : ὁ |
| την χωραν των οἰκητορων κατεκληρουχησαν πεδια καρποφορα και νομας τοις κτηνεσι δαψιλεις ἐκτρεφοντα . αὑτη δ ' ἡ παραλιος λιμενας | τῳ συνεδριῳ εἰδον το προσωπον αὐτου ὡσει προσωπον ἀγγελου . Εἰπεν δε ὁ ἀρχιερευς , Εἰ ταυτα οὑτως ἐχει ; |
| φαγειν ἡδιων , και τα ἐκ τουτου ἀχυρα ἡδιω τοις κτηνεσι . Σπουδαιοτερον δε χρη ὑπο τον ὀρθρον ἐτι δεδροσισμενα | ᾑ ὡρᾳ οὐ δοκειτε ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐρχεται . Εἰπεν δε ὁ Πετρος , Κυριε , προς ἡμας την |
| γαρ τροφη ἡ τε ξηρα και ἡ ὑγρα αἱματος ἐστι γεννητικη . τουτο δε τρεφει μεν το σωμα , πλεονασαν | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| ἐφιεται και ἀγαθου , και δια τουτο τοις ἐμψυχοις ἡ γεννητικη ἐνεσπαρται δυναμις , πως ἐπι των ἀψυχων ὁ λογος | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| ἀφιεναι αὐτονομους τας Ἑλληνιδας πολεις : εἰ οὐν κακως πασχοι Καρια , ἐνθαπερ ὁ Τισσαφερνους οἰκος , οὑτως ἀν ἐφασαν | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| ' Ἑλλησποντῳ κειμενη , ἐκ δε των πλαγιων Λυδια και Καρια , ὑπερδεξιος δε της Φρυγιας και παραλληλος ἡ Πισιδικη | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| ἐν ἁπασι , τῃ δε περι την ἐργασιαν διαφορᾳ την ἐξαλλαγην μηχανησομεθα . το δε ἀγωνιστικωτατον και μαλιστα ἡμιν συμβαλλομενον | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| οἱ του ἀνθρωποι ἐστιν ἀρθρον . οὐκ ἀρα παρα την ἐξαλλαγην της φρασεως κατα την μεταθεσιν οὐχι του κτηματος ἐστι | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| μερος σχιζομενον τους δυο ποταμους ἀπεργαζεται , προς νοτον μεν Εὐρωταν , προς δε ζεφυρον Ἀλφειον . Καδδε μεσην νησον | πτωμα αὐτου και ἐθηκαν αὐτο ἐν μνημειῳ . Και συναγονται οἱ ἀποστολοι προς τον Ἰησουν , και ἀπηγγειλαν αὐτῳ παντα |
| μελαθρων λωβαι : στενει δε και τις ἀμφι τον εὐροον Εὐρωταν Λακαινα πολυδακρυτος ἐν δομοις κορα , πολιον τ ' | συγκαθημενος μετα των ὑπηρετων και θερμαινομενος προς το φως . οἱ δε ἀρχιερεις και ὁλον το συνεδριον ἐζητουν κατα του |
| Ἀῳος γαρ ὁ Ἀδωνις ὠνομαζετο και ἀπ ' αὐτου οἱ Κυπριοι † βασιλευσαντος . Ζωϊλος δε ὁ Κεδρασευς και αὐτον | και την θαλασσαν , ὁτι κατεβη ὁ διαβολος προς ὑμας ἐχων θυμον μεγαν , εἰδως ὁτι ὀλιγον καιρον ἐχει . |
| μαχαιρας δε μεγαλας εἰχον : οὑτοι μεν οὑτω ἐσταλατο . Κυπριοι δε παρειχοντο νεας πεντηκοντα και ἑκατον , ἐσκευασμενοι ὡδε | εἰ τις ἐστιν ἀνεγκλητος , μιας γυναικος ἀνηρ , τεκνα ἐχων πιστα , μη ἐν κατηγοριᾳ ἀσωτιας ἠ ἀνυποτακτα . |
| . παρα το μαιρω , το λαμπω , και διπλασιασμος μαρμαιρω , ὁθεν μαρμαρος . Μαρψαι . κυριως το ἐν | ἐπειθοντο τοις λεγομενοις , οἱ δε ἠπιστουν : ἀσυμφωνοι δε ὀντες προς ἀλληλους ἀπελυοντο , εἰποντος του Παυλου ῥημα ἑν |
| : παρα το μαιρω , το λαμπω , ὁθεν το μαρμαιρω κατ ' ἀναδιπλασιασμον . μαιρω μαρης και εὐμαρης , | , και οἱ μεθυσκομενοι νυκτος μεθυουσιν : ἡμεις δε ἡμερας ὀντες νηφωμεν , ἐνδυσαμενοι θωρακα πιστεως και ἀγαπης και περικεφαλαιαν |
| κρασεως οἱ την κυρειαν λαβοντες ὁμοιως , ἐαν μεν συνοικειουμενοι τυχωσι τοις διατιθεμενοις ἠ καθυπερτερηθωσιν ὑπο της των ἐναντιων αἱρεσεως | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| ἐξον οὐκ ἠθελησατε , ἀλλ ' ἱν ' οἱ ἀλλοι τυχωσι των δικαιων , τα ὑμετερ ' αὐτων ἀνηλισκετ ' | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| ἠ πολτοις . και καθ ' ἑαυτο δε δις ἡψημενον λαμβανεσθω το δε πινομενον ὑδωρ ὀμβριον ἐστω και ἐφ ' | τον της πιστεως ἀρχηγον και τελειωτην Ἰησουν , ὁς ἀντι της προκειμενης αὐτῳ χαρας ὑπεμεινεν σταυρον αἰσχυνης καταφρονησας , ἐν |
| ἱκανα . εἰσαγεσθω δη μετα τουτον ὁ Δημοσθενης , και λαμβανεσθω κἀκεινου λεξις ἐκ μιας των κατα Φιλιππου δημηγοριας , | οἱ δε λογοι μου οὐ μη παρελευσονται . Περι δε της ἡμερας ἐκεινης ἠ της ὡρας οὐδεις οἰδεν , οὐδε |
| θυγατερα και ξυλων παντοδαπων ὑλην εἰς την του ναου κατασκευην ἐδωρησατο . και Μενανδρος δε ὁ Περγαμηνος περι των αὐτων | , Ἀκουετε και συνιετε : οὐ το εἰσερχομενον εἰς το στομα κοινοι τον ἀνθρωπον , ἀλλα το ἐκπορευομενον ἐκ του |
| φυροντες , ὡς δεον , ἐπειδη γλωτταν ἡ φυσις αὐτοις ἐδωρησατο , λελυμενῃ χρησθαι και ἀχαλινωτῳ προς ἁ μη θεμις | ῥηθεν δια του προφητου λεγοντος , Ἀνοιξω ἐν παραβολαις το στομα μου , ἐρευξομαι κεκρυμμενα ἀπο καταβολης [ κοσμου ] |
| : τραγικωτερον γαρ ἡ παγκληρια . τα δε σκευη και σκευαρια φιλον τοις κωμῳδοις καλειν . ὠνομαζετο δε τινα σκευη | ἀγορασωμεν εἰς παντα τον λαον τουτον βρωματα . ἠσαν γαρ ὡσει ἀνδρες πεντακισχιλιοι . εἰπεν δε προς τους μαθητας αὐτου |
| το πραγμ ' ὁπως ἐχει . οὑτος , τι τα σκευαρια ταυτι βουλεται ; ποτερον μετοικιζομενος ἐξενηνοχας αὐτ ' ἠ | ἐλεγον προς τους ἀποστολους ταυτα . και ἐφανησαν ἐνωπιον αὐτων ὡσει ληρος τα ῥηματα ταυτα , και ἠπιστουν αὐταις . |
| τε ὁσας στρατευσαιντο την γην τηνδε περιποιουμενοι , κατελεγον και ἠγανακτουν , εἰ των κοινων ἀποστερησονται , ὠνειδιζον τε ἁμα | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| και ἀκριβη και οὐδεν ἀν εἰκῃ και ἀλογιστως ποιησαι , ἠγανακτουν ἀν , ἡγουμενος μ ' ἀλλον λεγεσθαι ἠ ὡς | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| νυν διαλεγεται . Τριτη δε ἐστι κρισις ἡ αὐτῳ τῳ Πλουτωνι και τοις ἐν Ἁιδῃ καθαρτικοις θεοις συνουσα , ἡτις | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| της ἀκαρπιας ἡ Ἑλλας ἀπαλλαττεται . τιμαται δε και παρα Πλουτωνι τελευτησας Αἰακος , και τας κλεις του Ἁιδου φυλαττει | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| ὀλοα ] δεινα . ὀλοα ] τα δεινα , τα ὀλεθρια . ὀλοα ] ὀλεθρια . θ ὀλοα ] + | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| ἀφανει τινι μορῳ φερομενον : ταλαινα , νῳν δ ' ὀλεθρια νυξ ἐπ ' ὀμμασιν βεβακε : πως γαρ ἠ | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| ἠ λευκῳ λιθῳ λευκη σταθμη : ἐστι δε σταθμη σπαρτος τεκτονικη . κατ ' ἐλλειψιν δε εἰρηται ἡ παροιμια : | Ἰησους , Και ἑωρακας αὐτον και ὁ λαλων μετα σου ἐκεινος ἐστιν . ὁ δε ἐφη , Πιστευω , κυριε |
| ἐπιστημαι και τεχναι περι τινα μερικα καταγινονται , οἱον ἡ τεκτονικη περι μονα τα ξυλα , ἡ ἀστρονομια περι μονα | ὁ πατηρ με ἀπεσταλκεν : και ὁ πεμψας με πατηρ ἐκεινος μεμαρτυρηκεν περι ἐμου . οὐτε φωνην αὐτου πωποτε ἀκηκοατε |
| και ἀνακρινας εἰσηγαγεν εἰς το δικαστηριον . και οὑτοσι Ὀλυμπιοδωρος ἠγωνιζετο πρωτος , και ἐλεγεν ὁ τι ἐβουλετο , και | ἀποστολοι και οἱ ἀδελφοι του κυριου και Κηφας ; ἠ μονος ἐγω και Βαρναβας οὐκ ἐχομεν ἐξουσιαν μη ἐργαζεσθαι ; |
| δη . τι δ ' ἐστι ; μων τι κεδνον ἠγωνιζετο ; νεος μεθεστηκ ' ἐκ γεροντος αὐθις αὐ . | των οὐρανων οὐδε ὁ υἱος , εἰ μη ὁ πατηρ μονος . ὡσπερ δε αἱ ἡμεραι του Νωε , οὑτως |
| δε φιλοσοφων και ἐν Κυνοσαργει διαλεγομενος ἰσχυσεν αἱρετιστης ἀκουσαι . Μιλτιαδης οὐν και Διφιλος Ἀριστωνειοι προσηγορευοντο . ἠν δε τις | , ἀνοιξαι το βιβλιον και τας ἑπτα σφραγιδας αὐτου . Και εἰδον ἐν μεσῳ του θρονου και των τεσσαρων ζῳων |
| Ἐμπεδος , Τιμασιος , Πολεμαιος , Ἐνδιος , Τυρσηνος Καρχηδονιοι Μιλτιαδης , Ἀνθης , Ὁδιος , Λεωκριτος Παριοι Αἰητιος , | γενος Δαυιδ , ὁ ἀστηρ ὁ λαμπρος ὁ πρωϊνος . Και το πνευμα και ἡ νυμφη λεγουσιν , Ἐρχου . |
| ἀναγκη μεν θεασασθαι και γνωριζειν : ἀνευ γαρ γελοιων τα σπουδαια και παντων των ἐναντιων τα ἐναντια μαθειν μεν οὐ | γεγονας : μηκετι ἁμαρτανε , ἱνα μη χειρον σοι τι γενηται . ἀπηλθεν ὁ ἀνθρωπος και ἀνηγγειλεν τοις Ἰουδαιοις ὁτι |
| περιττολογειν και ἐμποδιζειν ἀλλοις θελουσι λεγειν , ὡς ἀν τα σπουδαια λεγοντες ἐξελθοιεν , μεχρις ἀν και το ὑδωρ ἐκχυθῃ | οὐ μη παρελθῃ ἡ γενεα αὑτη μεχρις οὑ ταυτα παντα γενηται . ὁ οὐρανος και ἡ γη παρελευσονται , οἱ |