| ἐναλλασσων ταυτα ἀκυρολογει . . . ἀποικοι μεν οἱ ἐν ἐρημῳ τοπῳ πεμπομενοι οἰκησαι , ἐποικοι δε οἱ ἐν πολει | περι σεαυτου ; ἐφη , Ἐγω φωνη βοωντος ἐν τῃ ἐρημῳ , Εὐθυνατε την ὁδον κυριου , καθως εἰπεν Ἠσαϊας |
| : τουτο γαρ δει συμπαρομαρτειν : τῳ δ ' ἀρετης ἐρημῳ οὐδε ἀλλο καλως ἐχειν οὐδεν προσηκει . τι οὐν | . οὑτος ἐστιν ὁ γενομενος ἐν τῃ ἐκκλησιᾳ ἐν τῃ ἐρημῳ μετα του ἀγγελου του λαλουντος αὐτῳ ἐν τῳ ὀρει |
| εἰς οὐρον παιδος συν ἁλμῃ , θαλασσιῳ ὑδατι , και στυπτηριᾳ σχιστῃ , ζεσον ἑπτακις ; και ἐασον , και | τοις ἀσθενεσιν ἀσθενης , ἱνα τους ἀσθενεις κερδησω : τοις πασιν γεγονα παντα , ἱνα παντως τινας σωσω . παντα |
| και διασκεψον ὁτι τον ἰον λαμβανων , ποτε μεν ἐν στυπτηριᾳ προσπλεκει , ποτε δε ὠχραν , ποτε δε ἐλυδριον | ἀρχη , πρωτοτοκος ἐκ των νεκρων , ἱνα γενηται ἐν πασιν αὐτος πρωτευων , ὁτι ἐν αὐτῳ εὐδοκησεν παν το |
| ὑπομνηματων το προσηκον ἡμιν μερος τοδε δραμα το βιβλιον φησιν Ἀντιπατρῳ μεμηνυσθαι παροντα τον Ἀρχιαν . ὁ δ ' Ἀρχιας | υἱου του ἀνθρωπου και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα |
| οὐκ ὠν ἀξιομαχος ἠναγκασθη την ἐπιτροπην και την ἐξουσιαν πασαν Ἀντιπατρῳ δουναι περι της πολεως . ὁ δε φιλανθρωπως αὐτοις | οὐ βαλλω ἐφ ' ὑμας ἀλλο βαρος : πλην ὁ ἐχετε κρατησατε ἀχρις οὑ ἀν ἡξω . και ὁ νικων |
| Ῥηνειαν , ὁτι οἰκισας αὐτην ὁ Μινως ἀνεθηκε τῳ Ἀπολλωνι εὐσεβειᾳ , το δ ' εὐσεβες δικαιον . του δε | εἱς . και γαρ εἰπερ εἰσιν λεγομενοι θεοι εἰτε ἐν οὐρανῳ εἰτε ἐπι γης , ὡσπερ εἰσιν θεοι πολλοι και |
| οὐ την τεταγμενην κατα την ἐνεργειαν , ἀλλα την τῃ εὐσεβειᾳ ἐναντιαν ἑξιν . Το δε κατ ' ἀσεβειαν πεπραγμενον | Ἰησους ἐλαλησεν αὐτοις λεγων , Ἐδοθη μοι πασα ἐξουσια ἐν οὐρανῳ και ἐπι γης . πορευθεντες οὐν μαθητευσατε παντα τα |
| βλεφαρον ϲτυπτηριᾳ ϲχιϲτῃ μετ ' ὀξουϲ δριμεοϲ και τοιϲ θερμοτεροιϲ κολλυριοιϲ ἠ τῳ δια ϲανδυκοϲ . μη καθιϲταμενου δε ἀναρραπτειν | Ἀδριᾳ , κατα μεσον της νυκτος ὑπενοουν οἱ ναυται προσαγειν τινα αὐτοις χωραν . και βολισαντες εὑρον ὀργυιας εἰκοσι , |
| το λειψανον του παθουϲ κολλυριοιϲ και τῃ λοιπῃ ἐπιμελειᾳ . κολλυριοιϲ δε ἁπαλοιϲ χρηϲτεον ἐπι τουτων , τοιϲ ἀδηκτοιϲ λεγομενοιϲ | . διελθοντες δε ὁλην την νησον ἀχρι Παφου εὑρον ἀνδρα τινα μαγον ψευδοπροφητην Ἰουδαιον ᾡ ὀνομα Βαριησου , ὁς ἠν |
| τους νομους ἐπεχειροτονησατε , οὐσης ἑνδεκατῃ του ἑκατομβαιωνος μηνος , δωδεκατῃ τον νομον εἰσηνεγκεν , εὐθυς τῃ ὑστεραιᾳ , και | Ἀρχιππῳ τῳ συστρατιωτῃ ἡμων και τῃ κατ ' οἰκον σου ἐκκλησιᾳ : χαρις ὑμιν και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος ἡμων |
| ἐν Λιμναις Διονυσου , ᾡ τα ἀρχαιοτερα Διονυσια [ τῃ δωδεκατῃ ] ποιειται ἐν μηνι Ἀνθεστηριωνι , ὡσπερ και οἱ | , Ἰερουσαλημ ἐπουρανιῳ , και μυριασιν ἀγγελων , πανηγυρει και ἐκκλησιᾳ πρωτοτοκων ἀπογεγραμμενων ἐν οὐρανοις , και κριτῃ θεῳ παντων |
| βαλανον ποιησας ἐν μελιτι προσθες . Προσθετον καθαρτηριον μαλθακτικον : ἰσχαδα λαβων , ἑψησας , ἑως ἀν τας κεγχραμιδας ἀποβαλῃ | και εὑρων αὐτον βασταζῃ τουτον ἐπι των ὠμων αὐτου και ἐρχεται ἐπι τους φιλους και ἀδελφους αὐτου λεγων ὁτι συγχαρητε |
| ἠδη εἰτε και οὐπω ἠσαν οἱ ἐμετοι . καρυον και ἰσχαδα και φοινικος βαλανον και ἁμα ἀρτου τι προς αὐτοις | ἀκριβως οἰδατε ὁτι ἡμερα κυριου ὡς κλεπτης ἐν νυκτι οὑτως ἐρχεται . ὁταν λεγωσιν , Εἰρηνη και ἀσφαλεια , τοτε |
| το δε πληθοϲ μη μεχρι λειποθυμιηϲ : περιπνευμονιην γαρ ἐπιφοιτηϲαι κινδυνοϲ , ἠν το ϲωμα ἐπιψυχθεν την ψυχην ἐκλειπῃ . | ἡμας εἰς την Ἰταλιαν , παρεδιδουν τον τε Παυλον και τινας ἑτερους δεσμωτας ἑκατονταρχῃ ὀνοματι Ἰουλιῳ σπειρης Σεβαστης . ἐπιβαντες |
| ἀρρωϲτοϲ ᾐ και προϲ τουτοιϲ ἀνωμαλοϲ ἰϲχυρωϲ , ἐϲχατοϲ ὁ κινδυνοϲ και χρη πραττειν τα λελεγμενα , μηδεν ἀλλο περιεργαζομενον | δε τον καιρον ἐπεβαλεν Ἡρῳδης ὁ βασιλευς τας χειρας κακωσαι τινας των ἀπο της ἐκκλησιας . ἀνειλεν δε Ἰακωβον τον |
| ξανθη χολη ὑπεροπτηθειϲα εἰϲ την μελαιναν μεταπεϲουϲα , ὁτε και χαλεπωτατη ἡ φρενιτιϲ γινεται : ἐϲτιν ὁτε και τῳ διαφραγματι | τῳ ἱερῳ , και ἐθεραπευσεν αὐτους . ἰδοντες δε οἱ ἀρχιερεις και οἱ γραμματεις τα θαυμασια ἁ ἐποιησεν και τους |
| ἀφεσεις ἐκβαλλομεναι εἰς τας φθαρτικας των κακοποιων ἀκτινας ἐμπεσωσιν , χαλεπωτατη γινεται ἡ νοσος . εἰ μεν γαρ ἀπο Ἀρεως | πασα Ἱεροσολυμα μετ ' αὐτου , και συναγαγων παντας τους ἀρχιερεις και γραμματεις του λαου ἐπυνθανετο παρ ' αὐτων που |
| ἡμων τον νουν ἡλιον , ὁς ἐν ἀνθρωπῳ τῳ βραχει κοσμῳ μη ἀνατειλας και το ἰδιον φεγγος ἐκλαμψας , πολυ | ὑμιν φοβουμενοι τον θεον , ἡμιν ὁ λογος της σωτηριας ταυτης ἐξαπεσταλη . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ |
| το ἀστρον ὁραται δυνον ἐλασσων ἡμισους ἐνιαυτου . Ἐστω ἐν κοσμῳ ὁριζων ὁ αβγδʹ , ζῳδιακος δε ὁ αεγζʹ , | ἐμη , ἱνα ἀγαπατε ἀλληλους καθως ἠγαπησα ὑμας : μειζονα ταυτης ἀγαπην οὐδεις ἐχει , ἱνα τις την ψυχην αὐτου |
| ὡϲ βυρϲα τιϲ ἱϲταται . ὁ μεν οὐν ἀκριβηϲ μαραϲμωδηϲ πυρετοϲ , ὡϲ ἐφην , ἀνιατοϲ ἐϲτι . μαραινεται γαρ | . μη συ μειζων εἰ του πατρος ἡμων Ἀβρααμ , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον |
| ἐπι πλειον ϲαπειη , προηγειται μεν ῥιγοϲ , ἑπεται δε πυρετοϲ , ἐκνικωμενηϲ τηϲ ψυξεωϲ ὑπο του πληθουϲ τηϲ θερμαϲιαϲ | , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . ὁστις οὐν ταπεινωσει ἑαυτον ὡς το παιδιον τουτο , οὑτος |
| γενος το αἰσθησεων ἐστιν , ᾡ κρατηρας οἰκειους ἡ φυσις ἐδημιουργησε . κρατηρες δε ὁρασεως μεν ὀφθαλμοι , ἀκοης δε | του τοπου αὐτης , ἐαν μη μετανοησῃς . ἀλλα τουτο ἐχεις , ὁτι μισεις τα ἐργα των Νικολαϊτων , ἁ |
| ζωτικην οὐσαν τας ἁπλας και ἀπαθεις σφαιρας ἀπ ' αὐτης ἐδημιουργησε , το δε ἐσχατον αὐτης εἰς τα γεννητα και | , Κυριε , προς τινα ἀπελευσομεθα ; ῥηματα ζωης αἰωνιου ἐχεις , και ἡμεις πεπιστευκαμεν και ἐγνωκαμεν ὁτι συ εἰ |
| ἐοικε τρωγων σικυον , ὡς ἐφανη μελιτωδης ὁ χυμος , ἠρωτησε την διακονουσαν , ὁποθεν πριαιτο : της δε κηπον | κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , και ἀνεβησαν πολλοι εἰς Ἱεροσολυμα ἐκ |
| πολις , ἀλλα μολις . ἐν Πελλῃ προς φρεαρ προσελθων ἠρωτησε εἰ ποτιμον . εἰποντων δε των ἱμωντων , ἠσαν | Ἰησους . Ὡς δε ἠν ἐν τοις Ἱεροσολυμοις ἐν τῳ πασχα ἐν τῃ ἑορτῃ , πολλοι ἐπιστευσαν εἰς το ὀνομα |
| προελθοντι δυο εἰσιν ἀλλοι λοφοι , Φιλιππων μεν αὐτων ὁσον ὀκτωκαιδεκα σταδιους ἀφεστωτες , ἀλληλων δε ὁσον ὀκτω , ἐν | ; οἱ πατερες ἡμων το μαννα ἐφαγον ἐν τῃ ἐρημῳ , καθως ἐστιν γεγραμμενον , Ἀρτον ἐκ του οὐρανου ἐδωκεν |
| . κατα δε την ναυμαχιαν των μεν Ἀθηναιων διεφθαρησαν τριηρεις ὀκτωκαιδεκα , των δε Λακεδαιμονιων διεφθαρησαν μεν εἰκοσι και τετταρες | ἐν ἑαυτῳ ἐρχεται εἰς το μνημειον : ἠν δε σπηλαιον , και λιθος ἐπεκειτο ἐπ ' αὐτῳ . λεγει ὁ |
| σταδιοις : τα δε παραπλησια και ὁ Τιγρις ἐν τῃ Μεσοποταμιᾳ και ὁ Νειλος ἐν τῃ Λιβυῃ μικρον προ των | εἰ ἁγιων ποδας ἐνιψεν , εἰ θλιβομενοις ἐπηρκεσεν , εἰ παντι ἐργῳ ἀγαθῳ ἐπηκολουθησεν . νεωτερας δε χηρας παραιτου : |
| ἐπερρωσθη τῳ εὐψυχει και ἐνυδρῳ της πολεως μετα τον ἐν Μεσοποταμιᾳ ξηρον αὐχμον , τους τε στρατιωτας ἀνεκτατο , και | ἱνα κατα χαριν , εἰς το εἰναι βεβαιαν την ἐπαγγελιαν παντι τῳ σπερματι , οὐ τῳ ἐκ του νομου μονον |
| κυκλῳ περιλαμβανουσι , του μη καταφανη τον δολον γενεσθαι τῳ θηριῳ πελασαντι . Βοᾳ μεν ὡσανει θρηνων [ μη ] | και μετ ' αὐτου ἑκατον τεσσαρακοντα τεσσαρες χιλιαδες ἐχουσαι το ὀνομα αὐτου και το ὀνομα του πατρος αὐτου γεγραμμενον ἐπι |
| ἐδιδου , τροφην ἐν ταὐτῳ και ἡδονην τινα ἐπινοησας τῳ θηριῳ ἐν τῳ διασπαν τον ἐριφον , ἀλλα μη δοκειν | : Πατερ ἡμων ὁ ἐν τοις οὐρανοις , ἁγιασθητω το ὀνομα σου , ἐλθετω ἡ βασιλεια σου , γενηθητω το |
| ἐν ἰδιοις μετασχηματισμοις διαφορους χρονους δηλουν : προστιθησι δε τῳ ὁρισμῳ και φησι μετ ' ἐνεργειας και παθους ἠ οὐδετερου | οὐκ ἐχετε ; οὐπω νοειτε , οὐδε μνημονευετε τους πεντε ἀρτους των πεντακισχιλιων και ποσους κοφινους ἐλαβετε ; οὐδε τους |
| εἰς καταφασιν και ἀποφασιν : οὐδεποτε γαρ ὁμωνυμος φωνη ἐν ὁρισμῳ τινος ἠ ὑπογραφῃ λαμβανομενη , οἱον οὐδεις ὁριζομενος ἠ | ἐποιησαν οὑτως και κατεκλιναν ἁπαντας . λαβων δε τους πεντε ἀρτους και τους δυο ἰχθυας ἀναβλεψας εἰς τον οὐρανον εὐλογησεν |
| μην ὀνειροπολουντες ἐκ κληρου διαδοχην , μητ ' ἀλλῳ τῳ αἰσχρῳ και κιβδηλῳ τε και καπηλῳ και ἡκιστα ἐλευθερῳ ἁλισκομενοι | ἀσκους καινους . Και ἐγενετο αὐτον ἐν τοις σαββασιν παραπορευεσθαι δια των σποριμων , και οἱ μαθηται αὐτου ἠρξαντο ὁδον |
| και καθ ' ἡσυχιαν , αὐτος δηλονοτι οὐδεποτε εἰξας τῳ αἰσχρῳ ὀνειδει ἀλογως κινδυνευσειν . ξυμβησεσθαι : ἠτοι κατα γνωμην | . Πολλα εἰχον γραψαι σοι , ἀλλ ' οὐ θελω δια μελανος και καλαμου σοι γραφειν : ἐλπιζω δε εὐθεως |
| τῳ αὐχενι , παρα τον βροχον εἰρηται , ὁν και φαραγγα καλουσι . και ἡ μεν συνηθεια βρογχον καλει : | πατρος και κυριου Ἰησου Χριστου . Εὐχαριστειν ὀφειλομεν τῳ θεῳ παντοτε περι ὑμων , ἀδελφοι , καθως ἀξιον ἐστιν , |
| προς ἀνατολας μακραν , και ἰδον τοπον ἀλλον μεγαν , φαραγγα ὑδατος , ἐν ᾡ και δενδρα χροα ἀρωματων ὁμοιων | ἡμεραν του ἐνταφιασμου μου τηρησῃ αὐτο : τους πτωχους γαρ παντοτε ἐχετε μεθ ' ἑαυτων , ἐμε δε οὐ παντοτε |
| σταδιους Ϛʹ ὀψει ἀκρωτηριον προτεινον προς ἑσπεραν : παρακειται δε βραχη μετεωρα : φυλασσου παραπλεων : ὀψει δε νησιον ταπει | το ἐργον ὁ ἐπληρωσαν . παραγενομενοι δε και συναγαγοντες την ἐκκλησιαν ἀνηγγελλον ὁσα ἐποιησεν ὁ θεος μετ ' αὐτων και |
| λιμενας ἐχουσι , δια [ δε ] το ἐπικεισθαι αὐταις βραχη εἰς ταυτας πλεουσι συμμετρα πλοια . Τῃ δε Ἀχολλῃ | Λαοδικειᾳ ἀδελφους και Νυμφαν και την κατ ' οἰκον αὐτης ἐκκλησιαν . και ὁταν ἀναγνωσθῃ παρ ' ὑμιν ἡ ἐπιστολη |
| των βαρβαρων ὡς την εὐκρατον οἰκουντες . Σκυθαι δε και Αἰθιοπες , οἱ μεν ὑπο κρυους ἐνοχλουμενοι , οἱ δε | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| δε Μεγαν κολπον τον προς τῳ δυτικῳ ὠκεανῳ , ἰχθυοφαγοι Αἰθιοπες , και μεσημβρινωτεροι μεν τουτων μεχρι της ἀγνωστου γης | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| τοὐνομα του βαλλοντος ἐγκεχαραγμενον : ὁθενπερ και Φιλιππῳ ἐφωραθη τῳ Μακεδονι πολιορκουντι Μεθωνην ὁ βαλων ἐκ του τειχους τοξοτης . | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| ἀποστειλαντος Ἀλεξανδρου ἠρετο τους κομισαντας : τι δε ἐδοκει τῳ Μακεδονι τοσων ὀντων Ἀθηναιων και τοσων ἐμε δωρησασθαι μονον χρυσιῳ | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| Πυκνωθεντοϲ δερματοϲ θεραπεια μζ Πωϲ ἐπιμελητεον ἐγκαυϲεωϲ μη Περι ἑωθινηϲ τριψεωϲ μθ Περι ἑϲπερινηϲ τριψεωϲ ν Περι ἀπεψιαϲ να Περι | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| χωριϲ λιπουϲ ἠ ϲυν τινι των διαφορητικων . Περι ἑϲπερινηϲ τριψεωϲ . Ἡ δε ἑϲπερινη τριψιϲ τοιϲ κοπωδεϲιν ἠ ἐξηραϲμενοιϲ | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| ἐκ της Σινωπης ἀγωνιστην , κατα τον Τηλεφον ἐκεινον , βακτηριᾳ και θυλακῳ . Συνετελει δε αὐτοις και τα σχηματα | ἐμπροσθεν μου . Και εἰπων ταυτα ἐπορευετο ἐμπροσθεν ἀναβαινων εἰς Ἱεροσολυμα . Και ἐγενετο ὡς ἠγγισεν εἰς Βηθφαγη και Βηθανια |
| ὀγκῳ τε χλανιδος εὐ τεθωρακισμενος , σχημ ' ἀξιοχρεων ἐπικαθεις βακτηριᾳ , ἀλλοτριον , οὐκ οἰκειον , ὡς ἐμοι δοκει | εὐθεως οὐ προσανεθεμην σαρκι και αἱματι , οὐδε ἀνηλθον εἰς Ἱεροσολυμα προς τους προ ἐμου ἀποστολους , ἀλλα ἀπηλθον εἰς |
| ἐν τοις ποταμοις γινεται . ἐν ἑτεροις δε τοποις ἐστιν ἀκανθα λευκη τριοζος , ἐξ ἡς και σκυταλια και βακτηριας | ἐστιν κεφαλη της γυναικος ὡς και ὁ Χριστος κεφαλη της ἐκκλησιας , αὐτος σωτηρ του σωματος . ἀλλα ὡς ἡ |
| στολου : Ἰθακης ἀνακτα Λαρτιαδην Ὀδυσσεα ἐγω κατεπεφνον , οὐκ ἀκανθα τρυγονος . ὡς οὐτι χαιρησοντες , ὠ δυσδαιμονες , | μη ὁ λαμβανων . Και τῳ ἀγγελῳ της ἐν Θυατιροις ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ υἱος του θεου , |
| και μη λιαν μεγας , ὀπταν ὀρθῃ κεντησαντα δεμας νεοθηγι μαχαιρᾳ . και πολλῳ τυρῳ και ἐλαιῳ τουτον ἀλειφε : | οἱ Φαρισαιοι ὁτι Ἰησους πλειονας μαθητας ποιει και βαπτιζει ἠ Ἰωαννης καιτοι γε Ἰησους αὐτος οὐκ ἐβαπτιζεν ἀλλ ' οἱ |
| ἡ συμμαχια . Μεγα φρονει μαλλον ἠ Πηλευς ἐπι τῃ μαχαιρᾳ : ἐπι των ἐπι τοις τιμιοις μεγαλαυχουντων : παροσον | μηποτε αὐτος εἰη ὁ Χριστος , ἀπεκρινατο λεγων πασιν ὁ Ἰωαννης , Ἐγω μεν ὑδατι βαπτιζω ὑμας : ἐρχεται δε |
| σατυρισκος πενταπηχυς , ἐστεφανωμενος πιτυος στεφανῳ χρυσῳ , τῃ δεξιᾳ αἰγειῳ κερατι χρυσῳ σημαινων . Ὁ δε ἐλεφας σκευην εἰχε | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| και οἰνου πινομενον ἐλμινθας και ταινιας ἐξαγει . γαλακτι δε αἰγειῳ συνεψομενον θωρακα ἰαται . θυμιωμενον δε ὀφεις ἐλαυνει . | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| ἐν τοισι πυρετοισι τῃ ἑβδομῃ ἠ τῃ ἐνατῃ ἠ τῃ ἑνδεκατῃ ἠ τῃ τεσσαρεσκαιδεκατῃ ἰκτεροι ἐπιγινονται , ἀγαθον , ἠν | πολεις , τον ὁμοιον τροπον τουτοις ἐκπορνευσασαι και ἀπελθουσαι ὀπισω σαρκος ἑτερας , προκεινται δειγμα πυρος αἰωνιου δικην ὑπεχουσαι . |
| νησος . Μασιον , ὀρος ὑπερ της Νισιβιος . Στραβων ἑνδεκατῃ . οἱ οἰκουντες Μασηνοι , ἠ ὡς Παριον Παριανος | με ἠδικησατε : οἰδατε δε ὁτι δι ' ἀσθενειαν της σαρκος εὐηγγελισαμην ὑμιν το προτερον , και τον πειρασμον ὑμων |
| νηʹ . ποτε δει συναγειν τας ἀμυγδαλας . νθʹ . ἀμυγδαλα πικρα γλυκεα ποιησαι . ξʹ . καταγραπτα ἀμυγδαλα ποιησαι | διεκρινεν μεταξυ ἡμων τε και αὐτων , τῃ πιστει καθαρισας τας καρδιας αὐτων . νυν οὐν τι πειραζετε τον θεον |
| , ἡ δε δοϲιϲ κοχλιαριον νηϲτει . καλον δε και ἀμυγδαλα μαλιϲτα πικρα ϲυνεψειν τῃ πτιϲϲανῃ και κεφαλωτον πραϲον ϲυν | αὐτου . τοτε ἠγερθησαν πασαι αἱ παρθενοι ἐκειναι και ἐκοσμησαν τας λαμπαδας ἑαυτων . αἱ δε μωραι ταις φρονιμοις εἰπαν |
| καταναγκασει τον νεον , αὐτος ἐκ των ἐναντιων ἐφανη τῳ δημῳ πολεμιος , αὐτος ἁπαντων ἡμων τας ἐλπιδας παρετρεψε , | ; λεγει ἐκεινος , Οὐκ εἰμι . εἱστηκεισαν δε οἱ δουλοι και οἱ ὑπηρεται ἀνθρακιαν πεποιηκοτες , ὁτι ψυχος ἠν |
| ' Ἀθηναιων ὑποδεχεσθαι μηδ ' ἐκπεμπειν , ὁμως συνεπραττον τῳ δημῳ την καθοδον και το πολλακις ἀνεγνωσμενον παρ ' ὑμιν | ἀλλα ἐκτρεφετε αὐτα ἐν παιδειᾳ και νουθεσιᾳ κυριου . Οἱ δουλοι , ὑπακουετε τοις κατα σαρκα κυριοις μετα φοβου και |
| δε τουτοις μετην της πολιτειας οἱς εἰη Ζευς ἑρκειος , δεδηλωκε και Ὑπερειδης ἐν τῳ ὑπερ δημοποιητου , εἰ γνησιος | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| δημου πολιτης γεγενημενος . ὁν δε τροπον γινονται τινες δημοποιητοι δεδηλωκε Δημοσθενης ἐν τῳ κατα Νεαιρας , εἰ γνησιος . | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| τῳ νομῳ αὐτου , ἐξελθῃς ἐκ της πολεως αὐτου και ἀπελθῃς ἐν τῃ πολει σου και τῳ σῳ νομῳ χρησῃ | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| οἰκει ; Ξενω γαρ ἐσμεν ἀρτιως ἀφιγμενω . Μηδεν μακραν ἀπελθῃς , μηδ ' αὐθις ἐπανερῃ με , ἀλλ ' | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| και ἡ μεν κατεκαη πασα , Σκυλης δε οὐδεν τουτου εἱνεκα ἡσσον ἐπετελεσε την τελετην . Σκυθαι δε του βακχευειν | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| ὁτι δοιης ἀν , ἐπει τοι και την ἀρχην πειρας εἱνεκα ᾐτουν , ὁπως εἰδειην εἰ και τα τοιαυτα δωσεις | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| μεν εὑρων ῥιψεν , ὁ δ ' οὐχ εὑρων λυγρον ἐδησε βροχον . Ἁ Κυπρις Μουσαισι : κορασια , ταν | ἐγκακειν ἐν ταις θλιψεσιν μου ὑπερ ὑμων , ἡτις ἐστιν δοξα ὑμων . Τουτου χαριν καμπτω τα γονατα μου προς |
| βοεους δ ' ἐξηπτεν ἱμαντας , ἐκ διφροιο δ ' ἐδησε , καρη δ ' ἑλκεσθαι ἐασεν : ἐς διφρον | ' αὐτου και εἰς αὐτον τα παντα : αὐτῳ ἡ δοξα εἰς τους αἰωνας : ἀμην . Παρακαλω οὐν ὑμας |
| ἐπι τα Δ , Ξ μερη τῳ ἀπο του Α ἡμικυκλιῳ ὡς ἐπι τα Α , Θ μερη . ὁμοια | : ὁς δ ' ἀν ποιησῃ και διδαξῃ , οὑτος μεγας κληθησεται ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων . λεγω γαρ |
| χρονῳ ἀνατελλει ἠ δυνει , των δε ἐν τῳ λοιπῳ ἡμικυκλιῳ , ὁ ἐστιν μετα τον αἰγοκερω , ἡ τυχουσα | ἐγενοντο ἀστραπαι και φωναι και βρονται , και σεισμος ἐγενετο μεγας οἱος οὐκ ἐγενετο ἀφ ' οὑ ἀνθρωπος ἐγενετο ἐπι |
| ναυς ἐσβαν ἀπεκομισθη ἐπ ' οἰκου . του δε Δηλιου ἑπτακαιδεκατῃ ἡμερᾳ ληφθεντος μετα την μαχην και του ἀπο των | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| . . : Και Ἀπολλοδωρος δε ἐν τῃ περι Θεων ἑπτακαιδεκατῃ περι του των Ἡσυχιδων γενους και της ἱερειας φησι | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| ἡ των παθων ἀμετρος ἰσχυς ἐξασθενησασα πλατος ἐμπαρασχῃ ψυχης τῳ βελτιονι μερει . Προσεξεταστεον δε ὁτι και οἰκειοτατον ἑκαστῳ των | και δανειζετε μηδεν ἀπελπιζοντες : και ἐσται ὁ μισθος ὑμων πολυς , και ἐσεσθε υἱοι ὑψιστου , ὁτι αὐτος χρηστος |
| μεν μετασχειν αὐτοις της πολιτειας ἁπαντες ἐν ἐπιτηδευμασι και βιωι βελτιονι διετελουν ὀντες : ἐπει δε της δημοκρατιας των Βυζαντιων | ἑξης ἡμερᾳ κατελθοντων αὐτων ἀπο του ὀρους συνηντησεν αὐτῳ ὀχλος πολυς . και ἰδου ἀνηρ ἀπο του ὀχλου ἐβοησεν λεγων |
| σιδιον , κηκιδα , ῥουν την ἐρυθρην , ἐν οἰνῳ λευκῳ διατριψας , τουτῳ χρισας , ἐντιθεναι : ἐπειτα πισαι | ὁ Ἰωαννης . Ἐγενετο οὐν ζητησις ἐκ των μαθητων Ἰωαννου μετα Ἰουδαιου περι καθαρισμου . και ἠλθον προς τον Ἰωαννην |
| , καλαμινθη ἐν οἰνῳ ἑφθη , λιθαργυρος πεπλυμενη συν ῥοδινῳ λευκῳ . τας δ ' ἐκ λειχηνων οὐλας και τας | , και ἰδου κεχαρισται σοι ὁ θεος παντας τους πλεοντας μετα σου . διο εὐθυμειτε , ἀνδρες : πιστευω γαρ |
| της ὁσιοτητος αὐτον εἰχε τον ἐχθρον . ἱνα δε μη θαυμασῃ τις ἐχθρον ἀκουων τον κοινουμενον της ἀρχης , ἐρω | δε οἱ βοσκοντες το γεγονος ἐφυγον και ἀπηγγειλαν εἰς την πολιν και εἰς τους ἀγρους . ἐξηλθον δε ἰδειν το |
| γαρ τις χαριζεται τῳ θεῳ ” . ὁ δε „ θαυμασῃ „ ἐφη ” μαλλον , ὁτι μητε ἱκετευσας ποτε | ἐξηλθεν συν τῳ Βαρναβᾳ εἰς Δερβην . Εὐαγγελισαμενοι τε την πολιν ἐκεινην και μαθητευσαντες ἱκανους ὑπεστρεψαν εἰς την Λυστραν και |
| πιθηκους * * ὁ μεν γε δειλος , ὁ δε κολαξ , ὁ δε νοθος . Τις δ ' ἐστιν | , και ἐβαπτισεν αὐτον . ὁτε δε ἀνεβησαν ἐκ του ὑδατος , πνευμα κυριου ἡρπασεν τον Φιλιππον , και οὐκ |
| : ὡς Μενανδρος [ . ] πραττει δ ' ὁ κολαξ ἀριστα παντων : δευτερα ὁ συκοφαντης , ὁ κακοηθης | εἰπεν ἡ γραφη , ποταμοι ἐκ της κοιλιας αὐτου ῥευσουσιν ὑδατος ζωντος . τουτο δε εἰπεν περι του πνευματος ὁ |
| δια τεσσαρων ποιησαι προς τους προ της μεσης φθογγους , ἐξαλλαγη γινεται και πλανη ταις αἰσθησεσι του γενομενου παρα το | τον καπνον της πυρωσεως αὐτης λεγοντες , Τις ὁμοια τῃ πολει τῃ μεγαλῃ ; και ἐβαλον χουν ἐπι τας κεφαλας |
| ἐπειδη τριγωνα και παραλληλογραμμα τα δεικνυμενα , και ἐστιν εἰδων ἐξαλλαγη , ἡ ἰσοτης γενεσεως δειται και μηχανης ὡς καθ | Χριστου αὐτου . συνηχθησαν γαρ ἐπ ' ἀληθειας ἐν τῃ πολει ταυτῃ ἐπι τον ἁγιον παιδα σου Ἰησουν , ὁν |
| . ὡστε γενοιτ ' ἀν ποτε και ἡ ἐν τῳ θεωρητικῳ νῳ ὀρεξις αἰτια τῳ σωματι της κατα τοπον κινησεως | τον λογον ἀκουων και συνιεις , ὁς δη καρποφορει και ποιει ὁ μεν ἑκατον , ὁ δε ἑξηκοντα , ὁ |
| φοβον ἐγκυμονει και οἱον χρειωδεις τινας ἀφορμας ἐκ τουτου τῳ θεωρητικῳ μερει του νοος ἐμβιβαζει , ἐξ ὡν διδασκεται της | ἐαν μη ἀκουσῃ πρωτον παρ ' αὐτου και γνῳ τι ποιει ; ἀπεκριθησαν και εἰπαν αὐτῳ , Μη και συ |
| εἰμι : οὐτε γαρ ἐκελευσα οὐτ ' ἠναγκασα οὐτ ' ἐδωκα : και ἐτι προστιθημι αὐτοις ὁτι οὐδε παρεγενομην πινοντι | ἐκεινῃ τῃ ἡμερᾳ ἀπολουνται παντες οἱ διαλογισμοι αὐτου . Και παλιν εἰπον : κυριε , και ἀπο τοτε τι μελλεις |
| ἐαν ἐνεγκω , μη ὀντων μελλοντων : ὁ γαρ ἐθηκα ἐδωκα ἡκα , ἐπειπερ εἰχον τους μελλοντας ἐλεγχοντας , οὐ | κεκλημενους εἰς τους γαμους , και οὐκ ἠθελον ἐλθειν . παλιν ἀπεστειλεν ἀλλους δουλους λεγων , Εἰπατε τοις κεκλημενοις , |
| της κεφαλης , των δ ' ἐπικειμενων αὐτοις ἁμα τῳ τραχηλῳ παντι την κεφαλην . ἀνανευουσι μεν οὐν ἐπ ' | , Δημας , Λουκας , οἱ συνεργοι μου . Ἡ χαρις του κυριου Ἰησου Χριστου μετα του πνευματος ὑμων . |
| . Τῳ Καλλιμεδοντος ξυνηνεγκε προς το φυμα το ἐν τῳ τραχηλῳ , σκληρον ἐον και μεγα και ἀπεπτον και ἐπωδυνον | σωτηρος ἡμων θεου κοσμωσιν ἐν πασιν . Ἐπεφανη γαρ ἡ χαρις του θεου σωτηριος πασιν ἀνθρωποις , παιδευουσα ἡμας ἱνα |
| ἀλλ ' ἐκ του τελους : και ὁταν μεν τουτο χωρησῃ κατα νουν , κἀν τα μεταξυ πολλα ὀντα μη | ἀρσεν και θηλυ τελευτωσιν , και ἀλλοι γηραλεοι , και ἀλλοι νεωτεροι , και ἀλλοι βρεφη : ἐν τῃ ἀναστασει |
| δη δια του ζῳδιακου ἀπο του α ἐπι το β χωρησῃ , της φορας αὐτων οὐκ ἐπι εὐθειας του ζῳδιακου | , και ἐπυνθανετο τις εἰη και τι ἐστιν πεποιηκως . ἀλλοι δε ἀλλο τι ἐπεφωνουν ἐν τῳ ὀχλῳ : μη |
| δε αὐτον ἐλυπει το φιλοτιμον , Ἀντιπατρου δε ἠχθετο τῳ ἡγεμονικῳ , Πτολεμαιου δε το δεξιον ὑφεωρατο , Ταρριου δε | Ἰωαννης ἐπεμψεν προς τον κυριον λεγων , Συ εἰ ὁ ἐρχομενος ἠ ἀλλον προσδοκωμεν ; παραγενομενοι δε προς αὐτον οἱ |
| ἐπιρρεψει , ἀν τε θελῃς ἀν τε μη . λογικῳ ἡγεμονικῳ δειξον μαχην και ἀποστησεται : ἀν δε μη δεικνυῃς | ὁ παντοκρατωρ , ὁ ἠν και ὁ ὠν και ὁ ἐρχομενος . και ὁταν δωσουσιν τα ζῳα δοξαν και τιμην |
| Φυλαμον δοκησεται : εἰτα μετ ' ὀλιγον και : φερωνυμον νησιδα νασσονται προμου . Ἐξερχομενος Διομηδης ἐπι Τροιαν Κομητην τον | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| τῃ μαχῃ . ἐνιοι δε κατεφυγον καταπονουμενοι εἰς την καταντικρυ νησιδα την Σφακτηριαν . και αὐτος ὁ Δημοσθενης μετεπεμψατο ἀπο | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| ποθεν τοινυν ἰχνη παγανων ἐν τῳ παραδεισῳ ; ὁ δε ἐθαυμασε , [ και ] ὡς μεν ἡ παραβολη δηλονοτι | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| τελευτην και ὡς ταυτα σοι προηγορευε Καλχας . ὁ δε ἐθαυμασε τε και καλειν ἐκελευσε και ἐπεμψεν ὁσα ἐξην , | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| οἱ δε ἐπιλογοι ἐχουσιν ὁσα ζων ὁ πενης την πολιν ὠφελησε , διασκευην του παθους , ἠθοποιϊαν , καταδρομην του | . Ἠσαν δε Ἑλληνες τινες ἐκ των ἀναβαινοντων ἱνα προσκυνησωσιν ἐν τῃ ἑορτῃ : οὑτοι οὐν προσηλθον Φιλιππῳ τῳ ἀπο |
| πειραν και το θαυμαστον , ὁτι και ἐπι θερμων ῥευματων ὠφελησε προσενεχθεν και ἐκωλυσε παλιν γενεσθαι ῥευματισμον δευτερον . μετριας | παραγγελλει τοις ἀνθρωποις παντας πανταχου μετανοειν , καθοτι ἐστησεν ἡμεραν ἐν ᾑ μελλει κρινειν την οἰκουμενην ἐν δικαιοσυνῃ ἐν ἀνδρι |
| , κρυφᾳ δε σκολιαις γενυσσιν ἀνδεροντι ποδας ἠδε κεφαλαν και λιπαρῳ Σμυρναιων ἀστεϊ Ἀρχα μεγαλας ἀρετας , ὠνασς ' Ἀλαθεια | εἰχετε ἁμαρτιαν : νυν δε λεγετε ὁτι Βλεπομεν : ἡ ἁμαρτια ὑμων μενει . Ἀμην ἀμην λεγω ὑμιν , ὁ |
| μελικρατου : ὀλιγον δε ἐϲτω το διδομενον . ὑδρελαιῳ τε λιπαρῳ χλιαρῳ ϲυγχριϲτεον αὐτουϲ και ἐμβιβαϲτεον μεχρι κατωτερου του ὀμφαλου | νομος ἐλεγεν , Οὐκ ἐπιθυμησεις . ἀφορμην δε λαβουσα ἡ ἁμαρτια δια της ἐντολης κατειργασατο ἐν ἐμοι πασαν ἐπιθυμιαν : |
| ἀπειλης ἐστι κρειττω και ἐπιταγματος , ὡσπερ ἡ τε ἀλλη ξυμπασα ἀρετη και μαλιστα ἡ περι το θειον εὐλαβεια , | του θεου οὐχ ὑποτασσεται , οὐδε γαρ δυναται : οἱ δε ἐν σαρκι ὀντες θεῳ ἀρεσαι οὐ δυνανται . ὑμεις |
| γενομενου συναπηλαυσαν οἱ μηδεν αἰτιοι . Ἡσιοδος : πολλακι και ξυμπασα πολις κακου ἀνδρος ἀπηυρα . ἁμα : Ἡρωδιανος ἐν | περιτεμνειν αὐτους παραγγελλειν τε τηρειν τον νομον Μωϋσεως . Συνηχθησαν δε οἱ ἀποστολοι και οἱ πρεσβυτεροι ἰδειν περι του λογου |
| . ἀλλο . συκης φλοιον λειον καταπλασσε . ἀλλο . σταφιδα ἀγριαν καταπλασσε . Κεφ . στʹ . [ αʹ | σχισθησεται ἡ γη και ἀποκαλυφθησονται παντα τα κριτηρια ἐπι προσωπου πασης της γης . και ὁταν ἀνοιξῃ την ἑκτην σφραγιδα |
| ὀρχιν , λινου καρπον , λιτρον , ἀρου ῥιζαν , σταφιδα ἀγριην , καλαμινθης φυλλα χλωρα , στρουθιου καρπον , | ἐθνη ἐλπιουσιν . ὁ δε θεος της ἐλπιδος πληρωσαι ὑμας πασης χαρας και εἰρηνης ἐν τῳ πιστευειν , εἰς το |
| δε τελος του βιου ἀνυσαιμι ὡσπερ και ἠρξαμην , ἐν σωφροσυνῃ διατελεσας : ἀναξ : θεους γαρ : ἀναξ κυριως | τοις φιλοις μου , μη φοβηθητε ἀπο των ἀποκτεινοντων το σωμα και μετα ταυτα μη ἐχοντων περισσοτερον τι ποιησαι . |
| το γαρ ἡδυ και το λυπηρον μονῃ δοκουσιν ὑποκεισθαι τῃ σωφροσυνῃ , και τουτων ἐπικρατουντος του λογου κατορθουσθαι αὐτην , | ἐστιν ἡ κεφαλη , Χριστος , ἐξ οὑ παν το σωμα συναρμολογουμενον και συμβιβαζομενον δια πασης ἁφης της ἐπιχορηγιας κατ |
| Λεων δε στραφεις και βρυχησαμενος γε ᾠχετο φυγας τρομαξας εἰς τοὐπισω . Τουτον δ ' ἀλωπηξ προσιδους ' ἐπεφωνει : | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| την ἐπι τον Ἁιδην φερουσαν ὁδον : ἐπιστρεφονται γουν εἰς τοὐπισω και ὡσπερ οἱ δυσερωτες κἀν πορρωθεν ἀποβλεπειν τα ἐν | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| τον λογον λεγειν , ἱνα ἐκ της παραθεσεως των λογων δοξῃ αὐτῳ ὁ Λυσιας σοφος εἰναι : ἐπει δοξει το | ὑποταξαντος αὐτῳ τα παντα . ὁταν δε ὑποταγῃ αὐτῳ τα παντα , τοτε [ και ] αὐτος ὁ υἱος ὑποταγησεται |
| λεγει , ἱνα λυθωσιν ἐν τοις νομοθεταις ἠ ἱνα μη δοξῃ μονῳ τῳ Εὐβουλῳ ἐναντιουσθαι ὡς ἐχθρος . οἱ δε | , ἱνα δι ' ἐμου το κηρυγμα πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . |
| παρα Διος : τι ἐρδων φιλος σοι τε , καρτεροβροντα Κρονιδα , φιλος δε Μοισαις Εὐθυμιᾳ τε μελων εἰην , | ᾡ δεδωκας μοι , ἱνα ὠσιν ἑν καθως ἡμεις . ὁτε ἠμην μετ ' αὐτων ἐγω ἐτηρουν αὐτους ἐν τῳ |
| πολλους ἀνδρας ἀγαγειν ἀπο Θηρας εἰς την Λιβυην . τεμενος Κρονιδα : τον Νειλον Κρονιδαν [ φησιν ] , ὡς | Παυλῳ ἐλεγον δια του πνευματος μη ἐπιβαινειν εἰς Ἱεροσολυμα . ὁτε δε ἐγενετο ἡμας ἐξαρτισαι τας ἡμερας , ἐξελθοντες ἐπορευομεθα |
| των ἐγκληματων . ὁ δε βασιλευς περιχαρης γενομενος ἐπι τῃ σωτηριᾳ τἀνδρος μεγαλαις αὐτον δωρεαις ἐτιμησε : γυναικα γαρ αὐτῳ | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
| . „ ὁ μυθος προς ἀνδρα δια θησαυρων εὑρεσιν ἐπι σωτηριᾳ κινδυνευσαντα . κολοιος ἰδων περιστερας ἐν τινι περιστεροτροφειῳ καλως | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
| ἡπατοϲ και ϲτομαχου καταιονηϲει . Οἰνανθινον τα αὐτα δρᾳ τῳ μηλινῳ και τῳ ῥοδινῳ , ἐκτοϲ του την κοιλιαν μαλαϲϲειν | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| ψυχρα : και την κοιλιαν ὑπαλειψομεν ὀμφακινῳ τε ἐλαιῳ και μηλινῳ . Εἰ δε πλειων ἡ θερμοτης ᾐ , και | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| . ἀντι τιτανου , γη Ἐρετρια . ἀντι τραγακανθας , κομμι , τερεβινθινη . ἀντι τριβολου , σατυριον . ἀντι | το κριμα της πορνης της μεγαλης της καθημενης ἐπι ὑδατων πολλων , μεθ ' ἡς ἐπορνευσαν οἱ βασιλεις της γης |
| ὀφθαλμων φηϲι : ” προϲ τουϲ ἐν ἡμερᾳ μη βλεπονταϲ κομμι κροκοδειλου χερϲαιου κοπρον μιϲυ χολην ὑαινηϲ λειαν μετα μελιτοϲ | οὐσα ἐν ῥυσει αἱματος δωδεκα ἐτη και πολλα παθουσα ὑπο πολλων ἰατρων και δαπανησασα τα παρ ' αὐτης παντα και |
| πινειν διδου , εἰτα το δευτερον ὀξους μετα δη τουτο τυγχανετω , και ὁ τριτος παλιν οἰνου πινεσθω ὑπ ' | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
| κακουργοι , γραμμασι , φανεις δε ὡν τον χρηστον εἰκος τυγχανετω . Οἱ πρεσβεις οἱ παρ ' ὑμων χρυσουν μεν | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
| και τα ἀγγεια τα τε του οἰνου και τα του ὑδατοϲ , και ἐν οἱϲ ἑψωϲι τα ὀψα , πωματιζετωϲαν | ζων ἐπι πασαν την γην . και παλιν εἰπον : κυριε , ἀπο τοτε τι μελ - λεις ποιειν ; |
| ἐρευθουϲ χωριϲ ὑγραϲιαϲ . πυριαν οὐν αὐτουϲ ϲυχνωϲ ϲπογγοιϲ ἐξ ὑδατοϲ θερμου και ἐπιτιθεναι τοιϲ βλεφαροιϲ εἰϲ κοιτην ᾠον μετα | μετοχους σου : και , Συ κατ ' ἀρχας , κυριε , την γην ἐθεμελιωσας , και ἐργα των χειρων |
| ἐν τῳ περι Ἀναδιπλασιασμου . Μυκηνη . μυκης ἐστιν ἡ λαβη του ξιφους , και ἀπο του μυκητος του ξιφους | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| καθ ' ὁ μερος ὠνυχωται ἡ ἀκμη . ἡ δε λαβη ὑπο του ἐνεργουντος κρατουμενη πλησσεσθω τῳ κεφαλικῳ σφυριῳ . | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| μη ἐκτος της κωνικης ἐπιφανειας , και ἐπιζευχθεισα ἡ ΑΘ ἐκβεβλησθω : πεσειται δη ἠ ἐπι την περιφερειαν του κυκλου | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| ἡλιου δε κεντρον το Β , και ἐπιζευχθεισα ἡ ΑΒ ἐκβεβλησθω , και ἐκβεβλησθω δια της ΑΒ και του κεντρου | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| ΓΘ κερδω ] ἀλωπεκα . Γ πολυιδριν λεγει τον Κλεωνα ἀλωπεκα , ὁτι πολυπειροι αἱ ἀλωπεκες . και παροιμια “ | τῃ καρδιᾳ και στραφωσιν , και ἰασομαι αὐτους . ταυτα εἰπεν Ἠσαϊας , ὁτι εἰδεν την δοξαν αὐτου , και |
| τολμηρον ὀντα , και ἀλκιμον και των φοβουντων καταφρονητικον , ἀλωπεκα δε πανουργον και δολεραν δια το ἐν ταις ἐνεργειαις | πολιν και λεγει τοις ἀνθρωποις , Δευτε ἰδετε ἀνθρωπον ὁς εἰπεν μοι παντα ὁσα ἐποιησα : μητι οὑτος ἐστιν ὁ |
| του ὀπου ϲταγονεϲ δ ἠ ε ϲυν ἀλφιτῳ φυραθειϲαι και ταχεωϲ καταπινομεναι : και γαρ καταϲχεθειϲαι ἐν τῳ ϲτοματι ἐπι | και ἐαν ἐχω προφητειαν και εἰδω τα μυστηρια παντα και πασαν την γνωσιν , κἀν ἐχω πασαν την πιστιν ὡστε |
| πεψεωϲ ϲυμπτωμα του φλεβωδουϲ γενουϲ ὑπαρχον : ὁταν δε και ταχεωϲ διεξερχηται , ὁ καλουμενοϲ διαβητηϲ γιγνεται . ἀλλα τουτο | εἰναι , μηδενα βλασφημειν , ἀμαχους εἰναι , ἐπιεικεις , πασαν ἐνδεικνυμενους πραϋτητα προς παντας ἀνθρωπους . Ἠμεν γαρ ποτε |
| των Συρακοσιων αὐθις ἀνορθωσαντες διεχειμαζον . και ἐπεμψαν μεν ἐς Καρχηδονα τριηρη περι φιλιας , εἰ δυναιντο τι ὠφελεισθαι , | τελειοτητος . και ἡ εἰρηνη του Χριστου βραβευετω ἐν ταις καρδιαις ὑμων , εἰς ἡν και ἐκληθητε ἐν ἑνι σωματι |
| ἀποικισμος αὐτης γεγονεν ὑστερον ἐτεσιν ἑκατον ἑξηκοντα της κατα την Καρχηδονα κτισεως . Ἀλλαι δ ' ὑπαρχουσι νησοι κατ ' | καταισχυνει , ὁτι ἡ ἀγαπη του θεου ἐκκεχυται ἐν ταις καρδιαις ἡμων δια πνευματος ἁγιου του δοθεντος ἡμιν , ἐτι |
| μεν λοιπους των Νομαδων ὡς ὑποπτους ὁ Καισαρ ἐς Λιβυην ἀπεπεμψε , Πασιου δε πελασαντος αὐτῳ συν καταφρονησει και μερος | περι ἐμαυτου , ἡ μαρτυρια μου οὐκ ἐστιν ἀληθης : ἀλλος ἐστιν ὁ μαρτυρων περι ἐμου , και οἰδα ὁτι |
| δειπνοποιεισθαι . της δ ' ἡμερας διελθουσης τον μεν κηρυκα ἀπεπεμψε , δους εἰς την αὐριον την ἀναιρεσιν , αὐτος | . εἰ τα ἐργα μη ἐποιησα ἐν αὐτοις ἁ οὐδεις ἀλλος ἐποιησεν , ἁμαρτιαν οὐκ εἰχοσαν : νυν δε και |
| Ταυτα δρασομεν : συ δ ' ἡμιν , ὠ θεων σοφωτατε , ἁττα χρη ποειν ἐφεστως φραζε δημιουργικως : τἀλλα | οἱ ἀγγελοι μετ ' αὐτου , τοτε καθισει ἐπι θρονου δοξης αὐτου : και συναχθησονται ἐμπροσθεν αὐτου παντα τα ἐθνη |
| φωσιν , αὐτα ταυτα εἰναι νομιμα ; Εἰεν , ὠ σοφωτατε Καλλικλεις : οὑτω λεγεις ; Πανυ μεν οὐν . | ἱνα και αὐτοι σωτηριας τυχωσιν της ἐν Χριστῳ Ἰησου μετα δοξης αἰωνιου . πιστος ὁ λογος : εἰ γαρ συναπεθανομεν |
| τῳ θειῳ παρεδωκε δικαστηριῳ . φησι γαρ : ὁς ἀν ἐγχειρῃ τι πραττειν μεθ ' ὑπερηφανιας , ” τον θεον | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| μηδεν ὀργῃ προ λογισμου χαριζομενη , βεβαιοτερον ὁπως και σταθερωτερον ἐγχειρῃ τοις πρακτεοις . εὐθυς οὐν πεμπετω κηρυκας τους προκαλεσομενους | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| περι τον μηρον αὐτης . ἐκεινη δε μυσαχθεισα το γεγονος ἐριῳ σπογγισασα τον θορον εἰς την γην ἐρριψε και ἐξ | γαμων , ἱνα ἐλθοντος και κρουσαντος εὐθεως ἀνοιξωσιν αὐτῳ . μακαριοι οἱ δουλοι ἐκεινοι , οὑς ἐλθων ὁ κυριος εὑρησει |
| πεσσῳ προστιθει δια ὑδατος . ἀλλο . γληχωνα λειον ἀναλαβων ἐριῳ καθαρῳ προστιθει : βοηθει δε ὀξει ξεστῳ σπογγος βαπτομενος | θεου . μακαριοι οἱ πεινωντες νυν , ὁτι χορτασθησεσθε . μακαριοι οἱ κλαιοντες νυν , ὁτι γελασετε . μακαριοι ἐστε |
| κρυερου Βορεαο βιηφιν ἐκ ῥιζων ἐριπουσα : τοσην ἐπικαππεσε γαιαν Εὐρυπυλοιο δεμας , μεγα δ ' ἐβραχε Τρωιον οὐδας και | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| θεινομεναι μελιῃσι τοτ ' ἀσπιδες . Ὀψε δε μακρη Πηλιας Εὐρυπυλοιο διηλυθεν ἀνθερεωνος πολλα πονησαμενη : του δ ' ἐκχυτο | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| βεβαιως χρησαμεναι δυσμαχωτατοι τοις ἀντιπαλοις γινεσθαι . Συν δη τοιαυτῃ ἐλπιδι και ἡμεις , διχῃ την δυναμιν διελοντες το πρωτον | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| οἰκετου δ ' αὐτον ἐμφηναντος ὁπλιταις , τους ὁπλιτας ἐπεισεν ἐλπιδι χρηματων πλεον - ων πεμψαι τινας ἀπο σφων προς | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| και κατα ποντον : ἀλλ ' ὁποταν πλειστοισιν ἐρειδομενον ποσι βαινῃ , ἐνθα ταχος γυιοισιν ἀφαυροτατον πελει αὑτου . γριφωδη | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
| της αὐτης ἐννοιας , ὁτι ὁπου ἀν ὁ ἐρωμενος μου βαινῃ Μι - λων , παντα αὐξει , και σμηνη | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
| αὐτος λογος και ἐπι τουτον και τουτονι . οὐλη και ὠτειλη διαφερει . οὐλη μεν ἐστιν ἡ ὑγιασμενη σαρξ ἐκ | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| εἰρηται δε παρα το διελκουσθαι την σαρκα [ ] . ὠτειλη δε ἐστιν ἡ ἐκ του συνεγγυς σιδηρου πληγη : | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| αἰσθησεων φθαρται τε και φθορας αἰτιαι , ὁ δ ' ὁρμητηριῳ χρωμενος ταις ἀρεταις λογος ἱερος και θειος ὀντως , | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| ἠγουν την Μεσσηνην . ἐξ αὐτου ὁρμωμενοι : ἠγουν ὡς ὁρμητηριῳ χρωμενοι . σφισι : τοις Συρακουσιοις . βουλομενοι . | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| την αἰγειρον μονην ἀκαρπειν φασιν , ὡσπερ και οἱ ἐν Ἀρκαδιᾳ , τα δε ἀλλα παντα τα ἐν τοις ὀρεσι | ἐν εἰρηνῃ σπειρεται τοις ποιουσιν εἰρηνην . Ποθεν πολεμοι και ποθεν μαχαι ἐν ὑμιν ; οὐκ ἐντευθεν , ἐκ των |
| ἡ Ἐρινυς ἡ της Δικης βοηθος . Τελφουσα πολις ἐν Ἀρκαδιᾳ . ἀπο νυμφης λεγομενης Τελφουσης , θυγατρος Λαδωνος × | διδασκων ὁ Ἰησους και λεγων , Κἀμε οἰδατε και οἰδατε ποθεν εἰμι : και ἀπ ' ἐμαυτου οὐκ ἐληλυθα , |
| πλειους φαμεν εἰναι των τετταρων και ἡμιολιους , ἐαν δε δωδεκα , ἐλαττους και ἡμισεις , και οὐδε ἀνεκτον ἀλλως | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ἀντωνυμιαν ἀναφορικην δηλουσαν το ταυτῃ , οἱον “ τῃ και δωδεκα παιδες ἐνι μεγαροισιν λιποντο , ” ῥημα δε προστακτικον | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| κατα φυϲιν εὐεξιαν ἐπαναγει το μοριον . τηϲ γαρ μοχθηραϲ ὑγροτητοϲ δαπανωμενηϲ ἡ φυϲιϲ ἐπι ταϲ ἰδιαϲ ἐνεργειαϲ ἀφικνειται , | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| : οἱ τε εὐθυϲ ἐν τῃ κομιδῃ των καρπων πολληϲ ὑγροτητοϲ πληρωθεντεϲ , οἱ τε ἀλλωϲ ὑδατοϲ προϲλαβοντεϲ , ὀξειϲ | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| και Καππαδοκια , Μεσοποταμια , Συρια , Ἐρυθρα θαλασσα . ἐξεθεμεθα δε τα κατα μερος δια το χρησιμευειν το τοιουτον | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
| των αὐτων ὁρων και δι ' ἀδυνατου . ἐπει οὐν ἐξεθεμεθα την δι ' ἀδυνατου , δεικτεον ἡμιν το αὐτο | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
| γενικῃ . και ἐστιν εἰπειν , ὁτι τα εἰς ηξ θηλυκα οὐ φαινεται παραληγομενα τῳ ω , οἱον πηληξ ἡ | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| φαυλων ποιει . ἐν δε τοις της Ἀφροδιτης τοποις δια θηλυκα προσωπα μετεωρισμους ποιει , και ψογον και λυπας και | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| : ἡ δε τριτη δια της οι διφθογγου , οἱον χρυσω χρυσοις χρυσοι . Των δε εἰς μι ληγοντων ῥηματων | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| την ? Ἀφροδιτην Θεων [ και Τυραννιων ] ἀναγινωσκουσι [ χρυσω ] κατα γενικην , ἱν ' ἠι : οὐδε | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| θεσπεσιον και γαια μεγ ' ἰαχεν , εὐτ ' ἀκαμαντας θηκε παρα Ξανθοιο ῥοον ποδας . Ἐκ δ ' ἐβοησε | οὐρανων ἐμπροσθεν των ἀνθρωπων : ὑμεις γαρ οὐκ εἰσερχεσθε , οὐδε τους εἰσερχομενους ἀφιετε εἰσελθειν . Οὐαι ὑμιν , γραμματεις |
| ἀϊδνοδηλος και κατα συγκοπην ἀϊδηλος . και τον μεν ἀϊδηλον θηκε θεος : ἀπο του ἀϊδνοδηλος γινεται . ὁ δε | ' αὐτους . οὐ πεινασουσιν ἐτι οὐδε διψησουσιν ἐτι , οὐδε μη πεσῃ ἐπ ' αὐτους ὁ ἡλιος οὐδε παν |
| δ ' ἀσπις ἑαφθη και κορυς , ἀμφι δε οἱ βραχε τευχεα ποικιλα χαλκῳ . οἱ δε μεγα ἰαχοντες ἐπεδραμον | τε και Ἑλληνας παντας ὑφ ' ἁμαρτιαν εἰναι , καθως γεγραπται ὁτι Οὐκ ἐστιν δικαιος οὐδε εἱς , οὐκ ἐστιν |
| χθονι φυλλα πελασσῃ : ὡς πεσεν , ἀμφι δε οἱ βραχε τευχεα ποικιλα χαλκῳ . Τευκρος δ ' ὁρμηθη μεμαως | υἱος εἰ του θεου , βαλε σεαυτον ἐντευθεν κατω : γεγραπται γαρ ὁτι Τοις ἀγγελοις αὐτου ἐντελειται περι σου του |
| τα δευτερα ἐκδεξαμενους ἐγκωμιαζων , τους ἐπ ' Ἀρτεμισιῳ και Σαλαμινι ναυμαχησαντας , και τους γε εἰς Κυπρον και Παμφυλιαν | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| ἁ προσηκει πραττειν εἰδεναι . ἐκεινοι Θεμιστοκλεα τον την ἐν Σαλαμινι ναυμαχιαν στρατηγουντα και Μιλτιαδην τον ἡγουμενον Μαραθωνι και πολλους | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| ἐαν ἁλληται ἠ ὁ βολος , πενητι ἀηδιαν δηλοι , δουλῳ διαβολην , παρθενῳ κινδυνον , χηρᾳ ψογον : ἐχθρου | και δια τουτο οὐ δυναμαι ἐλθειν . και παραγενομενος ὁ δουλος ἀπηγγειλεν τῳ κυριῳ αὐτου ταυτα . τοτε ὀργισθεις ὁ |
| συμβουλοις χρησαμενος τοις ἀριστοις και σοφωτατοις , Ἑλικωνι τῳ εὐπατριδῃ δουλῳ , σπερμολογῳ , περιτριμματι , και Ἀπελλῃ τινι τραγῳδῳ | και τυφλους και χωλους εἰσαγαγε ὡδε . και εἰπεν ὁ δουλος , Κυριε , γεγονεν ὁ ἐπεταξας , και ἐτι |
| ἰαμβικου πενθημιμερους . το ιηʹ ἰαμβικον ἑφθημιμερες . τα λοιπα ἑπτακαιδεκα οὑτως : το αʹ Φαλαικιον το βʹ ἐκ χοριαμβου | δε ᾐδειν ὁτι παντοτε μου ἀκουεις : ἀλλα δια τον ὀχλον τον περιεστωτα εἰπον , ἱνα πιστευσωσιν ὁτι συ με |
| ἀπολοιμεθα : ὑπαρχει γαρ νυν ἡμιν οὐδεν των ἐπιτηδειων . ἑπτακαιδεκα γαρ σταθμων των ἐγγυτατω οὐδε δευρο ἰοντες ἐκ της | ὑπο τεσσαρων . και μη δυναμενοι προσενεγκαι αὐτῳ δια τον ὀχλον ἀπεστεγασαν την στεγην ὁπου ἠν , και ἐξορυξαντες χαλωσι |
| της Σεληνης μοιραις δʹ ἐν Διδυμοις παρακειται Παρθενος , ἐν Παρθενῳ ταις ιαʹ παρακειται Σκορπιος : τουτον ἐν Ἰχθυσιν εὑρον | γεγονας : μηκετι ἁμαρτανε , ἱνα μη χειρον σοι τι γενηται . ἀπηλθεν ὁ ἀνθρωπος και ἀνηγγειλεν τοις Ἰουδαιοις ὁτι |
| τῃ Παρθενῳ ἀντικαταδυνειν την κεφαλην αὐτου : οὐ γαρ τῃ Παρθενῳ , ἀλλα ταις Χηλαις ἀρχεται ἀντικαταδυνειν . . . | οὐ μη παρελθῃ ἡ γενεα αὑτη μεχρις οὑ ταυτα παντα γενηται . ὁ οὐρανος και ἡ γη παρελευσονται , οἱ |
| δε ὑγροτερα ἐστι των διαχωρηματων ἠ ὡστε ἐκτυπουσθαι ἐν τῃ διεξοδῳ , ταυτα δε παντα κακιω . Τοισι δε συχνα | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| γε και την της ψυχης κινησιν την ἐν αὐτῃ ἐν διεξοδῳ οὐσαν ἀιδιῳ ; Ἠ ὁτι το προ ταυτης ἐστιν | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| ἀρχων . Το δε σοφοι λεγει , ἐπειδη ἐν τῃ ὀλιγαρχιᾳ οἱ ῥητορες τον δημον ἀγουσι , καθαπερ ἠσαν ἐν | ὁς λαλησει ῥηματα προς σε ἐν οἱς σωθησῃ συ και πας ὁ οἰκος σου . ἐν δε τῳ ἀρξασθαι με |
| χαριν ᾐδει . και ἀρχην μεν οὐδεμιαν ἠρξεν ἐν τῃ ὀλιγαρχιᾳ : ἐπειδη δε ταχιστα ἠλθον εἰς την Ἀκαδημειαν Λακεδαιμονιοι | ἀληθινης , ἡν ἐπηξεν ὁ κυριος , οὐκ ἀνθρωπος . πας γαρ ἀρχιερευς εἰς το προσφερειν δωρα τε και θυσιας |
| και ὑποχυσιν ὀφθαλμων θεραπευει . το δε στεαρ μιχθεν συν χοιρειῳ στεατι βοηθει ἀρθριτικοις , τρομωδεσι , και ψυγμενοις , | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| δε ποτε ἑλκωθειη το μερος ὑπο των φαρμακων , ἰασθαι χοιρειῳ στεατι ἠ χηνειῳ ὑπαλειφοντα , ἠ ῥοδινῳ . Κεφ | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| μεν δη , φησιν , δια τουτο τρυχῃ ὁτι τῃ Ἑκατῃ οὐκ ἐτελεσας θυσιαν . το δε ἑξης : συ | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| και αὐτην ἐξ ἀφρου γεννηθηναι . Ἀπολλοδωρος δε φησιν τῃ Ἑκατῃ θυεσθαι τριγλην δια την του ὀνοματος οἰκειοτητα : τριμορφος | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| : της δ ' ἐλελιχθη γυια , χαμαι δε οἱ ἐκπεσε κερκις : ἡ δ ' αὐτις δμῳῃσιν ἐϋπλοκαμοισι μετηυδα | : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα , οἱτινες ἀνεθεματισαν ἑαυτους μητε φαγειν μητε πιειν ἑως οὑ ἀνελωσιν |
| πληξεν : ὁ δ ' ἰδνωθη , θαλερον δε οἱ ἐκπεσε δακρυ : σμωδιξ δ ' αἱματοεσσα μεταφρενου ἐξυπανεστη σκηπτρου | τους ἱππεις ἀπερχεσθαι συν αὐτῳ ὑπεστρεψαν εἰς την παρεμβολην : οἱτινες εἰσελθοντες εἰς την Καισαρειαν και ἀναδοντες την ἐπιστολην τῳ |
| μεν οὐν εἰχεν ἐπαγωγον τι και θελκτηριον ἐν τῳ τοιουτῳ βιῳ , ἐπειδη δε την σκληραγωγιαν μονην εἰδεν , οὐδε | παραχρημα . ὁ δε εἰπεν αὐτῃ , Θυγατηρ , ἡ πιστις σου σεσωκεν σε : πορευου εἰς εἰρηνην . Ἐτι |
| ἐκ καταληψεων ἐγγεγυμνασμενων προς τι τελος εὐχρηστον των ἐν τῳ βιῳ . τα αὐτα δε ταυτα και τῃ ῥητορικῃ ἀν | [ και ] το κηρυγμα ἡμων , κενη και ἡ πιστις ὑμων , εὑρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του θεου , |
| και διαδετεον εὐτονωϲ τα ἀκρα , ϲκεπαϲτεον τε τον τραχηλον ἐριοιϲ οἰϲυπηροιϲ ἠ και ἐλαιοβραχεϲι και τοιϲ δι ' ὠμηϲ | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| οὐ μονον ἀπορρυπτον ἀλλα και ἐκδερον . το δε παραπληϲιον ἐριοιϲ οἰϲυπηροιϲ ἀϲθενεϲτερον ἁπαντων ἐϲτιν . Ἁλμη ἡ μεν ἀμιγηϲ | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| , εἰτα τον κηρον τηξας ἐπ ' ἀνθρακων ἁμα τῃ ῥητινῃ ἐμπασσε εἰς αὐτον την σανδαρακην και την σανδυκα λεια | : ἐαν δε ἀξιον ᾐ του κἀμε πορευεσθαι , συν ἐμοι πορευσονται . Ἐλευσομαι δε προς ὑμας ὁταν Μακεδονιαν διελθω |
| , ἀμμωνιακον μετα μελιτος μαλαχθεν και ἐπιτεθεν , ἰξος συν ῥητινῃ και κηρωτῃ , ἰτεας φυλλα συν κηρωτῃ . ῥησσει | ' ὁσον οὐκ ἐποιησατε ἑνι τουτων των ἐλαχιστων , οὐδε ἐμοι ἐποιησατε . και ἀπελευσονται οὑτοι εἰς κολασιν αἰωνιον , |
| αὐτου ἐλαιου ἐνεματισομεν ὁσον οὐγκιας ἑξ , προκενωσαντες αὐτους ἐκκοπρωτικῳ κλυστηρι , ἐν ᾡ ἀφηψηται πηγανον και κυμινον : εἰτα | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| ἐν χηνος στεατι τριψας και ῥητινην , ἐς τα αἰδοια κλυστηρι ἐνειναι . Ἠν ὑπο ῥοου ὑδατωδεος το ἠτρον ἀλγεῃ | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| της Μυσιας Τευθραντι . το δ ' ἀπολειφθεν ἐν τῳ Παρθενιῳ βρεφος ὑπο της Αὐγης βουκολοι τινες Κορυθου του βασιλεως | ἐπιχορηγων ὑμιν το πνευμα και ἐνεργων δυναμεις ἐν ὑμιν ἐξ ἐργων νομου ἠ ἐξ ἀκοης πιστεως ; καθως Ἀβρααμ ἐπιστευσεν |
| . Ἁρπυς : ὁ Ἐρως : ἡ χρησις παρα τῳ Παρθενιῳ ἐν Κριναγορᾳ : ἀμφοτεροις ἐπιβας Ἁρπυς ἐληϊσατο . εἰρηται | ἀπεκτανθησαν ἐν ταις πληγαις ταυταις , οὐδε μετενοησαν ἐκ των ἐργων των χειρων αὐτων , ἱνα μη προσκυνησουσιν τα δαιμονια |
| ὁ Ἀττικος κεραμος . πρωτον μεν ἡ των κοτταβων εὑρεσις Σικελικη ἐστιν παιδια , ταυτην πρωτων εὑροντων Σικελων , ὡς | εὐλογησας ἡμας ἐν πασῃ εὐλογιᾳ πνευματικῃ ἐν τοις ἐπουρανιοις ἐν Χριστῳ , καθως ἐξελεξατο ἡμας ἐν αὐτῳ προ καταβολης κοσμου |
| τουτων ἑκαστη κατα λογον ἐπιγραφονται , Ῥωμαϊκων Κελτικη τε και Σικελικη και Ἰβηρικη και Ἀννιβαϊκη και Καρχηδονιακη και Μακεδονικη και | κατα ἰδιαν προθεσιν και χαριν , την δοθεισαν ἡμιν ἐν Χριστῳ Ἰησου προ χρονων αἰωνιων , φανερωθεισαν δε νυν δια |
| το ὀνομα ἐλεγε : Μελιτην μεν εἰναι την μισθωσαμενην , Λευκιππην δε την ἀνῃρημενην . εἰ δε ταυτα γεγονεν οὑτως | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| προς θεαν , ὡς ᾠετο . ἐπει δε εἰδε την Λευκιππην , ἀνεφλεγη την ψυχην , και ἐδοξεν αὐτῳ τοτε | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| πολιν δεικνυσιν ὁτι ἐκ πολλου το κοινον ἠ το συμφερον ἐζητησε . και δια του και χρησιμον αὐτον εἰπειν και | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| ὀκνησομεν † ἐπιπροσθηναι , διασαφησαι , Τερεντιανε φιλτατε , ὁπερ ἐζητησε τις των φιλοσοφων προς ἐμ ' ἐναγχος , ” | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| φλεγματοϲ ἐχει το ϲπερμα . Μηλα . τοιϲ μηλοιϲ ἁπαϲιν ὑγροτηϲ ἐμφερεται περιττωματικη και ψυχρα : ἀλλα τα μεν ἐκλυτα | ἀδελφας , ἐτι τε και την ψυχην ἑαυτου , οὐ δυναται εἰναι μου μαθητης . ὁστις οὐ βασταζει τον σταυρον |
| μεν το παθοϲ ἐϲτιν , αἰτια δε αὐτου περιττωματικη τιϲ ὑγροτηϲ ἐϲτιν . θεραπευειν οὐν δει αὐτην φλεβοτομουνταϲ ἀπ ' | νοειτε ὁτι παν το ἐξωθεν εἰσπορευομενον εἰς τον ἀνθρωπον οὐ δυναται αὐτον κοινωσαι , ὁτι οὐκ εἰσπορευεται αὐτου εἰς την |