| το καθολου μεν ἐν τῳ συμπερασματι δειν ὑπαρχειν , το καθ ' αὑτο δε ἐν ταις προτασεσιν : οὐτε γαρ | σωματος Ἰησου Χριστου ἐφαπαξ . Και πας μεν ἱερευς ἑστηκεν καθ ' ἡμεραν λειτουργων και τας αὐτας πολλακις προσφερων θυσιας |
| μητροπολεων ἐκεινοι μαλιστα συμπαθουσιν οἱ τοποι του ζῳδιακου κυκλου , καθ ' ὡν ἐν ταις καταρχαις των κτισεων αὐτων ὡς | και διεμεριζον αὐτα πασιν καθοτι ἀν τις χρειαν εἰχεν : καθ ' ἡμεραν τε προσκαρτερουντες ὁμοθυμαδον ἐν τῳ ἱερῳ , |
| ὁς ἐαν ταυτα ποιησῃ , καρποφορησει . Νηστευοντος μου και καθημενου εἰς ὀρος τι εὐχαριστων τῳ κυριῳ περι παντων ὡν | αἰτουσιν αὐτον . Και ἠν ἐκβαλλων δαιμονιον [ , και αὐτο αὐτο ἠν ] κωφον : ἐγενετο δε του δαιμονιου |
| και πολλα των ἀλογων ζῳων ἠλεει . και οὐν ποτε καθημενου ἐν ὑπαιθρῳ , διωκομενος βιαιως στρουθος ὑπο ἱερακος ἐς | αἱμα των μοσχων μετα ὑδατος και ἐριου κοκκινου και ὑσσωπου αὐτο τε το βιβλιον και παντα τον λαον ἐραντισεν , |
| τῳ εὑρηματι : Αἰας δε ὁ ἑτερος ἐς αὐτους ὁρᾳ παιζοντας . τουτῳ τῳ Αἰαντι το χρωμα ἐστιν οἱον ἀν | συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης . και καθως προειρηκεν Ἠσαϊας , Εἰ μη κυριος Σαβαωθ ἐγκατελιπεν ἡμιν |
| οὐν και πολλους ἐνδον ἰδειν μυας και τουτους ἱλαρους και παιζοντας : πολλην γαρ εὐφροσυνην προσημαινουσι και οἰκετων ἐπικτησιν . | ὑμιν : μεινατε ἐν ἐμοι , κἀγω ἐν ὑμιν . καθως το κλημα οὐ δυναται καρπον φερειν ἀφ ' ἑαυτου |
| Μενεκρατην ἐθυμιων και ἐσπενδον οἱ παιδες . και τελος ὁ καινος Ζευς μετα των ὑπηκοων γελωμενος θεων ἐφυγεν ἐκ του | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| ἑταιρον Σευηρος ἐκ των στρωματων και ταυτα τοσουτον ἀπεχων . καινος γε οὑτος ὁ κορις . ἀλλ ' ἐστι και | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| ἱκετειαις , ἀνατελλοντος τε ἡλιου και σεληνης και προς δυσμας ἰοντων προκυλισεις ἁμα και προσκυνησεις ἀκουοντες τε και ὁρωντες . | . Ἠν δε ἀνθρωπος ἐκ των Φαρισαιων , Νικοδημος ὀνομα αὐτῳ , ἀρχων των Ἰουδαιων : οὑτος ἠλθεν προς αὐτον |
| ἑλισσομενων ἐνιαυτοι , μακρα δε σηματα κειται ἀποπροθεν εἰς ἑν ἰοντων , οὐδ ' ἐτι θαρσαλεος κεινων ἐγω ἀρκιος εἰην | . Ὁ δε Ἰησους γνους ἀνεχωρησεν ἐκειθεν . και ἠκολουθησαν αὐτῳ πολλοι , και ἐθεραπευσεν αὐτους παντας , και ἐπετιμησεν |
| , οὐ δηπου δια τουτ ' αὐτον φησι δειν συμφορᾳ περιπεσειν . Ἐγω δε , ὠ Δημοσθενες , περι μεν | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| καθολου βιαιον τι πασχοντα μη ῥυσαιτο δυνατος ὠν , θανατῳ περιπεσειν ὠφειλεν : εἰ δε προς ἀληθειαν δια το ἀδυνατον | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| κατα την ἀριστεραν πτερυγα την γυπινην . προσελασας οὐν και καθεζομενος ἐπ ' αὐτης διανεπαυομην ἐς την γην ἀνωθεν ἀποβλεπων | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| στρατοπεδον , και ἐγνω την παρουσιαν αὐτων ὁ Μαρκιος , καθεζομενος ἁμα τοις ἐπιφανεστατοις Οὐολουσκων τε και των ἀλλων συμμαχων | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| Ῥωμαιοι γαρ ὁτιουν ὑβρισθεντες ἀμυνουνται σε παντως : ἀμυνεισθαι δε μελλοντας αὐτους προκαταβλαπτε . μειζον δ ' οὐκ ἀν εὑροις | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| ἐκεινους ποιησοντας οὐδετερους , οὐτε τους δωσειν οὐτε τους ληψεσθαι μελλοντας . εἰ δε μη ἀργυριον μηδε χρυ - σιον | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| φιλοσοφῳ . ἀνυποθετος δε ἐστιν ἡ λαμβανουσα κοινας ἐννοιας μη δεομενας ἀποδειξεων , οἱον ὡς ὁταν εἰπωμεν ὁτι ὁ θεος | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| : των δε προτασεων τας σαφεις και ἐναργεις και μη δεομενας ἀποδειξεως δια το σαφες ἀξιωματα καλει μονως [ προτασεις | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| ἑαυτους παντα τροπον , οὐθεν αἰσχυνομενοι τους ὁρωντας οὐδε τους παριοντας . χρωνται δε τουτῳ τῳ νομῳ πολλοι και των | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| ἐγενετο ἐν Νεμεᾳ , ἐνταυθα διετριβεν , ἐλπιζων τους Ἀθηναιους παριοντας ληψεσθαι και λογιζομενος μεγα ἀν τουτο γενεσθαι τοις μεν | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| . τροφης δε ἀπορων θεασαμενος προβατον ἐδειτο ποτον ἐκ του παραρρεοντος αὐτῳ ποταμου κομισαι . ” εἰ γαρ συ μοι | τινι ἀποδῳ , ἀλλα παντοτε το ἀγαθον διωκετε εἰς ἀλληλους και εἰς παντας . Παντοτε χαιρετε , ἀδιαλειπτως προσευχεσθε , |
| ἀκραγαντες : * * * πολις Σικελιας , ἀπο ποταμου παραρρεοντος . φησι γαρ Δουρις , ὁτι αἱ πλεισται των | αὐτον οἱ περι αὐτον συν τοις δωδεκα τας παραβολας . και ἐλεγεν αὐτοις , Ὑμιν το μυστηριον δεδοται της βασιλειας |
| δεικνυσιν . ἐπι τε των παιδιων σφοδρα λεπτον ὀν το περιτοναιον οὐκ αἰσθητην παραλλαγην τῃ συγκρισει προς τα κατα φυσιν | εἰς το θεατρον συναρπασαντες Γαϊον και Ἀρισταρχον Μακεδονας , συνεκδημους Παυλου . Παυλου δε βουλομενου εἰσελθειν εἰς τον δημον οὐκ |
| προϲ ἀλληλαϲ ζυγωϲομεν , ἐπειτα τον πυρηνα ἐξελκυϲομεν οὐτε τον περιτοναιον ἀποκοπτοντεϲ οὐτε τον διδυμον ἀναβαλλοντεϲ οὐτε ἀλλο οὐδεν , | : ἀσυμφωνοι δε ὀντες προς ἀλληλους ἀπελυοντο , εἰποντος του Παυλου ῥημα ἑν ὁτι Καλως το πνευμα το ἁγιον ἐλαλησεν |
| και αὐτη του ἐναντιου : οὐ γαρ ἐσται τι γιγνομενον ἐφθαρμενον . μηποτε προχειρως εἰληπται , ὡς εἰ ἀδεκτος θανατου | Σιλας και ὁ Τιμοθεος ἐκει . οἱ δε καθιστανοντες τον Παυλον ἠγαγον ἑως Ἀθηνων , και λαβοντες ἐντολην προς τον |
| μοριον αἱματος : ἠ γαρ φλεβα τεμοντας κενωσαι δει το ἐφθαρμενον αἱμα , ὁταν περι αὐτο το μοριον φλεψ μεγαλη | θελων τε χαριτα καταθεσθαι τοις Ἰουδαιοις ὁ Φηλιξ κατελιπε τον Παυλον δεδεμενον . Φηστος οὐν ἐπιβας τῃ ἐπαρχειᾳ μετα τρεις |
| ἐργου , ἠφανισεν ἠ ἐβλαψεν , ὡσπερ ὁσα αὐανθειη ἀν παριοντος πυρος , ἠ ζῳα ἐλαττω ὑπο μειζονων δρομου παρασυρειη | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| οἱ ἐμετοι γινονται , ἀθρουν τε εἰσπνευσας ἐπικυπτετω , οὐ παριοντος μεν εἰσω του πνευματος εἰς την γαστερα : συν | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| οὐκ ἐμον . εἰ δε δικαιον μεν το πεπραγμενον , καινον δε τουτο και οὐκ ἐμον , οὐδεν ἑτερον λεγουσιν | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| ἀρχομενης μερων , τελευτωσης δ ' εἰς τα ἀνω . καινον δ ' εἰναι χρη τον σπογγον , κἀν μη | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| λεγειν παρεπεσθαι αὐτα τοις παθεσιν οὑτως ὡς τῃ μεν ὑγιειᾳ παρεπεται ἡ εὐχροια , τῃ δε νοσῳ ἡ δυσχροια : | φιλοσοφιας και κενης ἀπατης κατα την παραδοσιν των ἀνθρωπων , κατα τα στοιχεια του κοσμου και οὐ κατα Χριστον : |
| ἐπι πολλων οὐ τηρειται ταξις : ζηλος δε τοις πολλοις παρεπεται του κρειττονος . και ἐρω σοι : και εἰ | ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα το πλουτος της δοξης αὐτου δυναμει κραταιωθηναι δια του |
| ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | σοι . [ ἠ ] οὐκ ἐξεστιν μοι ὁ θελω ποιησαι ἐν τοις ἐμοις ; ἠ ὁ ὀφθαλμος σου πονηρος |
| πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε | εἰς τας καρδιας αὐτων ποιησαι την γνωμην αὐτου , και ποιησαι μιαν γνωμην και δουναι την βασιλειαν αὐτων τῳ θηριῳ |
| αὐτῳ , ὡν ἀνευ ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| δη τουτων των εἰδων , ἀφ ' ὡν ψυχη ἠδη παραδεχεται μονη την του ζῳου ἡγεμονιαν , διανοιαι δη και | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| των φωλευοντων δια το ψυχος φησι την ναρκην κατα γης δυεσθαι . ἐν δε τῳ περι των δακετων και βλητικων | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| πριν τας οἰκησεις εὑρεθηναι . και το καθ ' ὑδατος δυεσθαι και ἀποκρυπτειν ἑαυτον . Δερμηστης ἐσθων . οἱ μεν | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| μεχρι του μη βλασφημειν περι αὐτα , εὐφημειν δε ἀει θυοντας τε και ἐν εὐχαις εὐχομενους εὐσεβως . Τουτο μεν | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| Ἀριστοτελης το μετα το θυειν αὐτῳ χρησθαι . θεοισι μικρα θυοντας τελη , των βουθυτουντων ὀντας εὐσεβεστερους , Εὐριπιδης φησι | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| μελικρατῳ ἠ ὑδατι θερμῳ κελευσομεν . εἰ δε μη παυοιτο ἐνοχλων , πταρμικῳ χρησομεθα . εἰ δε και οὑτως ἐπιμενοι | ἐχθες τον Αἰγυπτιον ; ἐφυγεν δε Μωϋσης ἐν τῳ λογῳ τουτῳ , και ἐγενετο παροικος ἐν γῃ Μαδιαμ , οὑ |
| ἀλλ ' ἑν με ἐλυπει οὐ μετριως , ὁ Θεσμοπολις ἐνοχλων και ἀρετην τινα προς με διεξιων και διδασκων ὡς | , και ὁ μισων την ψυχην αὐτου ἐν τῳ κοσμῳ τουτῳ εἰς ζωην αἰωνιον φυλαξει αὐτην . ἐαν ἐμοι τις |
| αὐτου , ἀποδιδωσι την αἰτιαν , των ἐξουσιαζοντων ἐν ταὐτῳ καθαπτομενος και νηφειν οἱον ἐγκελευομενος , ἱνα μη αὐτοι φαυλοι | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| ἀμφω ἱεσθην κοιλην ἐπι νηα νεεσθαι : Νεστωρ αὐ κατερυκε καθαπτομενος ἐπεεσσι : “ Ζευς το γ ' ἀλεξησειε και | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| μη ταυταις , αἱς νυν τινες γεγραφασιν , ἀλλα ταις γενομεναις μεν προς βασιλεα και Λακεδαιμονιους , προσταττουσαις δε τους | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| . το δε αἰτιον ὁτι πασαις ταις ἀφ ' Ἡλιου γενομεναις ἐμηνιεν Ἀφροδιτη , δια την μηνυθεισαν ὑφ ' Ἡλιου | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| τῳ ἀριθμῳ , το δε ἰδιον , καθο ἑνος εἰδους κατηγορειται , οὑ ἐστιν ἰδιον , και των ἀτομων του | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| , οὐκ ἀδηλον . ὁτι δε οὐδ ' ὡς γενος κατηγορειται ἡ φιλια των μερικωτερων , ἀλλ ' ἐστι των | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| ὡν εὐεργετουντο ἀπαιτουμενοι εὐεργεσιαν ᾐτουντο μη ἐπι Κερκυρᾳ την φυγην καταλυειν , ὡστε ἡμιν ὁ τι δρασωμεν ἠπορει ἡ γνωμη | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| οἱ της βουλης προεστωτες τους εἰσφεροντας καινα πολιτευματα δημαρχους και καταλυειν ἀξιουντας τον πατριον της πολιτειας κοσμον αἰτιους ἀπεφαινον της | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| τας ὀψεις καθαρας διηγεισθαι δηλον , ἀναγκη δε ἐπι των πλειστων χρησθαι τῃ ὑποθεσει ᾑπερ ἐνεστησαμην , και κεφαλαια ἐπιτρεχειν | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| δ ' οὐν ὑπο των ἀλλων Ἑλληνων και βαρβαρων των πλειστων διαφθειρωνται , την λεγομενην ἀτακτον Ἀφροδιτην ἐν αὐτοις ὁρωντες | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| ἀκατασκευους ὀντας , και τους μεν γινομενους καρπους εἰς ταυτα καταφερειν , την δε ἐκ τουτων ὀρυττομενην γην ἐπι τα | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| . και καταϲπαϲτικην δε δυναμιν ἐχει ὡϲ τουϲ ἀναδοθενταϲ ἡλουϲ καταφερειν : οὑτωϲ οὐν και προϲ ὑϲτερικαϲ πνιγαϲ και την | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| μεν τους μη ἐνοχλουντας μηδε ἀρχοντας ἀδικων μηδε τῳ σμηνει προσιοντας κακουργως και συν ἐπιβουλῃ εἰρηναια αὐταις και ἐνσπονδα ἐστι | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| Ἑλληνας , ἐπεστησαν φυλακην τῳ τοπῳ τουτῳ κελευσαντες ἀπειργειν τους προσιοντας : κατοικιαν δ ' αὐτοις ἐδοσαν την προσαγορευομενην Ῥακωτιν | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| Αἰθραν και των ἀλλων φιλων τους ἀριστους , φυλακας της παρθενου . Πειριθου δε κριναντος μνηστευσαι Φερσεφονην και παρακαλουντος συναποδημησαι | ἡμεις δε παντες ἀνακεκαλυμμενῳ προσωπῳ την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αὐτην εἰκονα μεταμορφουμεθα ἀπο δοξης εἰς δοξαν , καθαπερ ἀπο |
| εἰς ἀφαντα κευθμωνος βαθη , Ζωστηριου τε κλιτυν , ἐνθα παρθενου στυγνον Σιβυλλης ἐστιν οἰκητηριον , γρονῳ βερεθρῳ συγκατηρεφες στεγης | Και οἱ ἐμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν ἐπ ' αὐτην , ὁτι τον γομον αὐτων οὐδεις ἀγοραζει οὐκετι , |
| σε τουτουϊ βιβλιου , γραφηναι εἰσ - πραττομενοι , οὐκετι προχειρος ἐγεγονειν ἐκεινῳ , σοι την πρωτην χαριν ἀποταμιευομενος . | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| Ἀγησια , προς σε δε ἐστιν ἐπαινος ἑτοιμος , ἠγουν προχειρος , οὐ συν πονῳ εὑρισκομενος , ἁτε δηλονοτι ὑφ | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| τον γυμνικον και ἐτι μαλλον τον της μουσικης οὐκ εἰσαπαξ ὁριζομενον , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκαστῃ τελευτωντα ὡς εἰπειν | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ὁ λογος ὁ τουτο οἰομενος δεικνυναι τοιουτος : δει τον ὁριζομενον τι εἰδεναι την προς τα διαφεροντα αὐτου παντα διαφοραν | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| οὑτω κἀνταυθα προηγειται μεν το ποθεν , ἑπεται δε το που , και τελευταιον ἐστι το πῃ ἀκολουθως τοις τρισι | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| ποιουσιν , ὡς φασιν οἱ ἀγαθοι ἀνδρες . λεγει δε που και Ἡσιοδος : Την μεν γαρ κακοτητα και ἰλαδον | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| οὑτος ὁ της οἰκησεως και ῥᾳδιος τοις οὑτω διακειμενοις . ποιος γαρ ἐτι τυραννος ἠ ποιος κλεπτης ἠ ποια δικαστηρια | του θεου οὐχ ὑποτασσεται , οὐδε γαρ δυναται : οἱ δε ἐν σαρκι ὀντες θεῳ ἀρεσαι οὐ δυνανται . ὑμεις |
| κεφαλαιον . Πεμπτον δε ὑπαρχει κεφαλαιον , ἐν ᾡ ζητουμεν ποιος τελειος ὁρισμος και ποιος ἀτελης . ἰστεον ὁτι τελειος | περιτεμνειν αὐτους παραγγελλειν τε τηρειν τον νομον Μωϋσεως . Συνηχθησαν δε οἱ ἀποστολοι και οἱ πρεσβυτεροι ἰδειν περι του λογου |
| μηδεν χρησιμοι το παραπαν και δασμον οὐκ ἐτησιον ἀλλ ' ἐφημερον ἀναπραττωσι παρα των ἠδικημενων τροφας ἀναγκαιας ἁτε ποριζειν ἀδυνατουντες | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| το θειον εὐτυχη δωρηματα Ζευς ἐσθ ' ὁ πεμπων την ἐφημερον τροφην ἀνευ θεου γαρ οὐδε εἱς ἀνηρ σθενει θειᾳ | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| τεταγμενον , ὁς ἐξ ἀναγκης προς μεν τον ἑτερον τον ἐπιτριτον σωζει λογον , προς δε τον λοιπον τον ἡμιολιον | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| ἀρα ἐλεχθη , διαλυομενον μεν τον διπλασιον εἰς ἡμιολιον και ἐπιτριτον διαλυεσθαι , συντιθεμενων δε παντως ἡμιολιου και ἐπιτριτου μονον | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| καταστησας ἐνθεν και ἐνθεν , ἐπ ' ἐκεινων την κατατασιν ποιεεσθαι . Πολλοι δε και ἀλλοι τροποι κατατασιων . Ἀριστον | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| δε τῃ πυριῃ την διατριβην ὁτι πλειστον της ἡμερης μερος ποιεεσθαι . Και τῃ μεν τοιαυτῃ πυριῃ ἐπι πεντε ἡμερας | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| κρεας κρεατος . Τα μεντοι προπαροξυνομενα ὁτε περισσοσυλλαβως κλινεται ἀναγκαιως κατερχεται μιαν συλλαβην ὁ τονος : οὐκ ἐστι γαρ τασις | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| γυναικες . τι οὐν φαμεν ; ὁτι το σπερμα ἐμψυχον κατερχεται , ὡς δε ἐμψυχον ἐχει τινα δυναμιν ἑλκτικην , | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| καθαπερ ὁμοιως και παρ ' ἡμιν ἐπι πλειονων τοιαυτα τινα συντελειται . Παχνη δε συντελειται των δροσων τουτων πηξιν τινα | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| σανισι το παχος τετραδακτυλοις σκεπεσθω κατα τους ὀρθοστατας . Και συντελειται το σχημα . Και ἀπο του ἐδαφους των ἐσω | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| δει δε ἀει σκοπειν μη μειζον ἐστι του προσωπου το ἐπιφερομενον ἐγκλημα , ἱνα μη ἀπιθανος ὁ λογος γενηται : | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| ἀποβληθηναι , ἐπειδη οὐδεποτε μετα την υι διφθογγον συμφωνον εὑρισκεται ἐπιφερομενον ἀλλα φωνηεν , οἱον μυια ἁρπυια υἱος : εἰ | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| αὐτοκρατορ , την πολιν , ᾑ τον καιρον ἐξευρε του ἀναθηματος . οὐ γαρ Ὀλυμπιασιν ἠ Δελφοις ἀνακηρυττει τον στεφανον | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
| των ἐν Σικελιᾳ βαρβαρων προσκεισθαι . πλησιον δε του Ὑβλαιων ἀναθηματος βαθρον τε πεποιηται χαλ - κουν και ἐπ ' | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |
| . ῥηγνυνται ] σχιζονται . παταγουσιν ] ἠχουσιν . αἰθεριος δινος ] ἡ του οὐρανου και του ἀερος συστροφη . | συν τῳ πιστῳ Ἀβρααμ . ὁσοι γαρ ἐξ ἐργων νομου εἰσιν ὑπο καταραν εἰσιν : γεγραπται γαρ ὁτι Ἐπικαταρατος πας |
| , ὁ δε Στρεψιαδης ποτηριον τι ἐνοησε κεραμεουν ⌈ “ δινος ” οὑτω [ δινον και τουτο ] καλουμενον παρ | και ἐν τῳ στοματι αὐτων οὐχ εὑρεθη ψευδος : ἀμωμοι εἰσιν . Και εἰδον ἀλλον ἀγγελον πετομενον ἐν μεσουρανηματι , |
| ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| , εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| ἐστι πυκνοτερος . και παλιν ὁ μειζον εἰ τυχοι και παχυτερος χαλκος του ἐλαττονος και λεπτοτερου ποιει ψοφον ὀξυτερον , | συ καλλιον ἐπιγινωσκεις . εἰ μεν οὐν ἀδικω και ἀξιον θανατου πεπραχα τι , οὐ παραιτουμαι το ἀποθανειν : εἰ |
| ὁν μελαγκρανιν καλουμεν δια το μελανα τον καρπον ἐχειν , παχυτερος δε οὑτος και σαρκωδεστερος : και τριτος τῳ μεγεθει | εὑρεθεις ὡς ἀνθρωπος ἐταπεινωσεν ἑαυτον γενομενος ὑπηκοος μεχρι θανατου , θανατου δε σταυρου . διο και ὁ θεος αὐτον ὑπερυψωσεν |
| Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
| ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
| . ἀλλα μεθ ' ἑτερων ; τινων ; δηλονοτι των συνοντων . ποτερον ἐλευθερων ἠ δουλων ; ἐλευθεροις μεν γαρ | τῳ κοσμῳ ὠ , φως εἰμι του κοσμου . ταυτα εἰπων ἐπτυσεν χαμαι και ἐποιησεν πηλον ἐκ του πτυσματος , |
| περιοικα παντα ἐπι Ῥωμαιους ἀνιστη και βουλην ἐκ των οἱ συνοντων , ἐς μιμημα της συγκλητου , κατελεγε . δυο | και Σαμαρειᾳ και ἑως ἐσχατου της γης . και ταυτα εἰπων βλεποντων αὐτων ἐπηρθη , και νεφελη ὑπελαβεν αὐτον ἀπο |
| φθειρομενου αὐτου : ἀσθενουντος : πλαγιασμος ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| γαρ φησιν ἀντι του ἀπολιμπανω ἐμαυτην ἐξ ἀθυμιας : και παραλυεται μου τα μελη ἐλαυνομαι ] διωκομαι κλυεις ] † | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| τελους διαφορος ἐστιν ἡ μεταθεσις της αἰτιας : το μεν ὀρεινον χωριον , ὁτι ἐλαττονος ἐστι τιμης και ὁτι οὐκ | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| ἐπι τουτου του ζητηματος : ἀσωτος καταναλωσας την οὐσιαν ἠγορασεν ὀρεινον χωριον και βαρβαρα ἀνδραποδα , και ἐν αὐτῳ διαιτωμενου | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | τελειωσαι . ὁ τε γαρ ἁγιαζων και οἱ ἁγιαζομενοι ἐξ ἑνος παντες : δι ' ἡν αἰτιαν οὐκ ἐπαισχυνεται ἀδελφους |
| γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ | , οὑτως και το χαρισμα : εἰ γαρ τῳ του ἑνος παραπτωματι οἱ πολλοι ἀπεθανον , πολλῳ μαλλον ἡ χαρις |
| μονον ἐστη , ἀλλ ' ἁτε φιλομαθης και φιλοκαλος , ἀγαμενος την θεαν , λογισμον εἰκοτα ἐλαμβανεν , ὁτι ταυτα | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| . ἐνθα δη πληγεις εἰς τα στερνα παραχρημα πιπτει . ἀγαμενος δε της ἀλκης αὐτον Ἀχιλλευς ἐτι ἐμπνουν ἀνεκρινεν , | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| ὀλιγῳ πλειονων ἐτων παρῳχηκοτων , ἐξ οὑ τα πρωτα ὁ Νινος των ἐκεινῃ κατεσχε πραγματων . Οὑτω γαρ Κτησιᾳ τῳ | αὐτης , ἀπο μακροθεν στησονται δια τον φοβον του βασανισμου αὐτης , κλαιοντες και πενθουντες , λεγοντες , Οὐαι οὐαι |
| , Ξερξης δε τον Ἑλλησποντον ζευξας ἐπι την Ἑλλαδα , Νινος δε ὑπο Μηδων ἑαλω , ὁ δε Σαρδαναπαλλος ἐκαυθη | , και ἠρωτησαν αὐτον περι αὐτης . και ἐπιστας ἐπανω αὐτης ἐπετιμησεν τῳ πυρετῳ , και ἀφηκεν αὐτην : παραχρημα |
| ἐπι ἀγαθων τοπων κεχρηματικοτες , μαλιστα δε Κρονου και Διος ἑῳων ἀνατολικων ὑπαρχοντων , ἐπι δε των νυκτερινων Σεληνη , | και στραφεις προς την γυναικα τῳ Σιμωνι ἐφη , Βλεπεις ταυτην την γυναικα ; εἰσηλθον σου εἰς την οἰκιαν , |
| ἐπι τα προς ἀρκτους , ἐκεινων αἱ ἑῳαι δυσεις των ἑῳων ἐπιτολων προηγουνται , ὁσα δε ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου | ἠν . και παντες οἱ συμπαραγενομενοι ὀχλοι ἐπι την θεωριαν ταυτην , θεωρησαντες τα γενομενα , τυπτοντες τα στηθη ὑπεστρεφον |
| πειθονται . Ὁταν ἀλοητος ᾐ , και στρεφωνται περι τον δινον οἱ βοες , και πεπληρωμενη των δραγματων ἡ ἁλως | των ἀσθενων , μακροθυμειτε προς παντας . ὁρατε μη τις κακον ἀντι κακου τινι ἀποδῳ , ἀλλα παντοτε το ἀγαθον |
| τι πηλινον ⌈ εἰχε / [ ἐφερε ] καλουμενον ⌈ δινον . [ δινος . ] χυτρεουν ] πηλινον . | . ὁ δε Πιλατος ἐλεγεν αὐτοις , Τι γαρ ἐποιησεν κακον ; οἱ δε περισσως ἐκραξαν , Σταυρωσον αὐτον . |
| ἀφικετο ναυαρχος διαδοχος τωι Πολλιδι , συμπληρωσας εἰκοσι των τριηρων ἀναγομενος ἐκ της Ῥοδου κατεπλευσεν εἰς Καυνον . βουλομενος δε | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
| το πραγμα . ἑκτος τοινυν ὁρισμος της φιλοσοφιας εἰς Πυθαγοραν ἀναγομενος ὁ λεγων αὐτην φιλιαν σοφιας . και εὐγε ὁτι | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| ὁ ἠν αὐτοθι των Συρακοσιων αἱρουσι και ἀνδρας των φυλακων ἀποκτεινουσιν . οἱ δε πλειους διαφυγοντες εὐθυς προς τα στρατοπεδα | τοπους ἐκπεσωμεν , ἐκ πρυμνης ῥιψαντες ἀγκυρας τεσσαρας ηὐχοντο ἡμεραν γενεσθαι . των δε ναυτων ζητουντων φυγειν ἐκ του πλοιου |
| τε Ἀνδροκλεα και των περι αὐτον τους λογου μαλιστα ἀξιους ἀποκτεινουσιν . Ἀντιοχος δε βασιλευων ἠδη μονος ἐπεμπεν ἐς Σπαρτην | γραφειν οὐκ ἐβουληθην δια χαρτου και μελανος , ἀλλα ἐλπιζω γενεσθαι προς ὑμας και στομα προς στομα λαλησαι , ἱνα |
| ἀν προσειχομεν , τι λεγει περι ἡμων ὁ κολοιος ὁ πετομενος ἠ τι φησιν ἡ κιττα και τινα ἐχει δοξαν | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| ταχιστα . Ποτερον οὐν τρεχων τις αἱροι ἀν θαττον ἠ πετομενος ; Μη οὐν αὐτος γε αἱρει ; Τις μην | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| φρυγανον ἠ ἀλλο τι των τοιουτων προσενεγκῃ , μετα φλογος καιεσθαι . Κατα δε την Ἀραβιαν ἐν πολει Λευκοθεᾳ Ἀμωμητον | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| θνητον εἰναι και ἀθανατον διασῳζεσθαι : οὐ γαρ το ἐνδεχομενον καιεσθαι , παντως που καιεται . Εἰτα Πλατωνα μεν ἐπαινουσι | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| ἰδων γαρ ἐν ἰσῳ το ἀδικειν , μαλλον δε πολλῳ δικαιοτερον ἠδη του δικαιου νενομισμενου το ἀδικον , τοσουτον ἀπεχω | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| και οὐδε αὐτος ἐχει διαιταν σαφως και ἀκριβως τινες ἐπεκαλουν δικαιοτερον , ἀλλ ' ἐπι τας ἡμερας ἐλθων ὑποδηλοι και | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| ς ἐχθρων ὁμιλησειεαιρατου [ ! ] ? [ ] ? πατρας ἑκας [ ] λερας ? [ ] [ χειρας | εἰσιν : δια τουτο ἐκ του κοσμου λαλουσιν και ὁ κοσμος αὐτων ἀκουει . ἡμεις ἐκ του θεου ἐσμεν : |
| τοὐμου προς κασιγνητου τισιν , ὁς μ ' ἐξεωσεν κἀπεσυλησεν πατρας . Εἰ γαρ τι πιστον ἐστιν ἐκ χρηστηριων , | λεγω ὑμιν ὁτι κλαυσετε και θρηνησετε ὑμεις , ὁ δε κοσμος χαρησεται : ὑμεις λυπηθησεσθε , ἀλλ ' ἡ λυπη |
| ἀειθαλη γεννησει ποιηματα . Ταυτα τοινυν Ἡσιοδος ἠ ὀψει ὀνειρων τεθεαμενος και διυπνισθεις , και το ποιμαινειν ἀφεις , και | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| τῳ σωσαντι . Ὁ δε θειοτατος Προαιρεσιος οὐπω τον συγγραφεα τεθεαμενος , ἀλλα και αὐτος ὁσον οὐκ ἠδη κατοδυρομενος , | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| ἀνεμοι την ἀχνην , τουτεστι τα λεπτα των ἀχυρων , ἐπιφεροντες λεληθοτως τοις ὀφθαλμοις των ἀνθρωπων , διακαιουσι τας κορας | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| της εἰρηνης , τους αὐτους τουτους συκοφαντουσι και κρισεις ἀδικους ἐπιφεροντες δια τον φθονον τιμωριαις περιβαλλουσι . διο και των | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| τι τεινοντων το κατασκευαζομενον , εὑρεσις δε λογος νοηματα διαφορα περιεχων . Προσκειται δε το σχεδον : οὐ γαρ πασαν | Ἰωαννης ἐπεμψεν προς τον κυριον λεγων , Συ εἰ ὁ ἐρχομενος ἠ ἀλλον προσδοκωμεν ; παραγενομενοι δε προς αὐτον οἱ |
| και ἑτεροι πλειονες των ἀστρολογων . Ἐξελιγμος ἐστι χρονος ἐλαχιστος περιεχων ὁλους μηνας και ὁλας ἡμερας και ὁλας ἀποκαταστασεις της | ὁ παντοκρατωρ , ὁ ἠν και ὁ ὠν και ὁ ἐρχομενος . και ὁταν δωσουσιν τα ζῳα δοξαν και τιμην |
| . Ἀλεξις δ ' ἐν Κουριδι περι τινος πλεον πινοντος διαλεγομενος φησιν : ὁ μεν οὐν ἐμος υἱος , οἱον | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| δε πρωτος ὠνομασε Πυθαγορας και ἑαυτον φιλοσοφον , ἐν Σικυωνι διαλεγομενος Λεοντι τῳ Σικυωνιων τυραννῳ ἠ Φλιασιων , καθα φησιν | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| τῳ περι την θηραν μοχθῳ τῳ ἑαυτου σωματι ἐκομιζε τους καπρους προς τον χειρωνα . ἠ ἀσθμαινοντα τα των καπρων | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| φιλοκυνηγος : μεθ ' ἡμεραν μεν ἐπι τε λεοντας και καπρους ἐφερετο , νυκτωρ δε κατῃει πανυ κεκμηκως προς την | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| εἰς το μειζονος ἀξιας εἰναι το νυν ὑπ ' αὐτου διωκομενον . οὐκουν εἰ ἑτερον ἀνθ ' ἑτερου ὁ φιλοσοφος | και συνηχθησαν προς αὐτον ὀχλοι πολλοι , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα καθησθαι , και πας ὁ ὀχλος ἐπι τον |
| δακρυα : παιδας οἰκτειρεις οὑς ἀπωθησω του βηματος : ἐλεεις διωκομενον , ὁν οὐκ ἀφηκας πολιτευομενον . ἀλλ ' ὡς | παιδιων . Και εὐθεως ἠναγκασεν τους μαθητας ἐμβηναι εἰς το πλοιον και προαγειν αὐτον εἰς το περαν , ἑως οὑ |
| τοτε μεν ἀντιας , ἀλλοτε δε πλαγιας , τοτε δε ὑπτιας : οἱον ὁταν τις ὑπτιος ἐρεισας την κεφαλην μεν | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
| αὐτο Ἡροδοτος ἐπι του Σκυλλιου . νειν δ ' ἐξ ὑπτιας μαθημα κολυμβητων εἰρηκεν Ἀριστοφανης και Πλα - των . | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
| δ ' ἐπιπτομενος αἰσιος , κατιδων τον λαγω φευγοντα , ἐπιφερομενος ἐπαισε τε αὐτον και συναρπασας ἐξηρε , κἀπενεγκων ἐπι | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| τινες σφενδονας καλουσιν , ὁ δε κριος ὑπο της ῥοπης ἐπιφερομενος τῳ τειχει , σχαστηριαν λαβων ἐπαφησει τοις τειχοφυλαξι τον | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| εὐ πεποιηται ἡ περι τον Κυκλωπα ἱστορια ἠ ἀλλο τι τοιουτον οὐκ ἀγαν ὀρθοεπει : μαλλον γαρ ἁρμοζει λεγειν εὐ | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| πολλων σταντων παλιν ἐπ ' ἀρχην ἠλθεν ἡ μαχη . τοιουτον γαρ και ἐπι του καθολου γινεται : κατακρατειται γαρ | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| οὐ κατα χρονονχρονος γαρ ἑπεται κατα ἡλιου περιοδον και σεληνης ὁριζομενος . οὐδε μεν γαρ και ἑνδεκαμηνον και δωδεκαμηνον κατα | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| οὑ τελευτησαντος Ἀλεξανδρειαν ἐκτισεν , ἐνταφιον αὐτῳ της ἀρετης χαριν ὁριζομενος πολιν . Θ εἰθ ' ἐξεκοπην : ἐπαιξε το | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| μικραν ἐχον ὁμοιοτητα φαινεται ἐκεινο . ὁταν γαρ καθευδῃ , κατιοντος του πνευματος και του αἱματος ἐπι την ἀρχην συγκατερχονται | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| οἰνῳ , μαινομενος κακ ' ἐρεξε δομοις ἐνι Πειριθοοιο . κατιοντος γουν του οἰνου ἐς το σωμα , ὡς φησιν | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| της σφαιρας δεχεται ἐλασσων τις κυκλος του μεγιστου : ὡστε ἑκατερος των τροπικων μη ὠν δια του κεντρου της σφαιρας | Πιστεικαι αὐτη Σαρρα στειραδυναμιν εἰς καταβολην σπερματος ἐλαβεν και παρα καιρον ἡλικιας , ἐπει πιστον ἡγησατο τον ἐπαγγειλαμενον : διο |
| Ῥωμαιων αὐτοις πολεμουσι συμμαχησοντων . οἱ δε ὠκνουν μεν ὁμοιως ἑκατερος γειτονος τοσουδε πολεμου καταρξαι , την Μιθριδατου δυναμιν δεδιοτες | μη ὡς ἀσοφοι ἀλλ ' ὡς σοφοι , ἐξαγοραζομενοι τον καιρον , ὁτι αἱ ἡμεραι πονηραι εἰσιν . δια τουτο |
| ὑστερον εἰς τοσουτον με κατεστησεν ἀγωνα , και μαρτυρα οὐδενα παρασχομενος ἐκ των λογων ζητει πιστος γενεσθαι , ἐξον αὐτοις | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| προς ὑμας εἰπων καταβηναι , και το ψηφισμα του δημου παρασχομενος , ὁ περι εὐσεβειας ἐποιησατο : χρησιμον γαρ ὑμιν | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| . Θ δειλαιος Θ : ἀθλιος , κακοδαιμων . Θ δακνομενος Θ ὑπο της δαπανης : ἐνοχλουμενος ὑπο των της | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
| συνελασειεν με ταις ἱπποις ὁ νομευς , παιομενος τε και δακνομενος ὑπο των ἀρσενων ἀπωλλυμην : ἀει γαρ με μοιχον | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
| , ὁ τι προς ἡμας ἀπολογησῃ μη τῳ σαυτου τροπῳ χρησαμενος . οὑτος δ ' ἐστι μηδαμου ῥᾳθυμειν . ἐξ | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| ἠδη γεγονοτων . τουτο οὐν ἐδηλωσεν ἐπι της ὑλης παραδειγματι χρησαμενος ὡστε ἐκ πυρος μεν ὑδωρ γινεται , ἐκ δε | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| δια του δ κλιθηναι , οὐ γαρ ἐστι παρωνυμον μακρᾳ παραληγομενον , ὡστε ἁμαρτημα το παρα τῃ Σαπφοι πολυϊδριδι και | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| διαφοραν τινα ποιοιη , ἠ ὑποστρεφει εἰς ῥημα τῳ Ε παραληγομενον , βαρυνεται : τροπος ὁ τρεπων τροπος ὁ τετραμμενος | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| και ἐστιν ἀνθρωπων οὐ σφοδρα εὐτυχων οὐδε ἀνδρειων δασμον ἑτεροις παρεχειν : ἐαν δε τινες , μητε ἐπιστρατευσαμενου μηδενος μητε | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| ἀναλογιαν κατα το περιεχειν και περιεχεσθαι και κατα το ἑδραν παρεχειν και ἐνιδρυεσθαι , και εἱς ἐπι τουτων παντων ὁ | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| : ἱκετης γαρ και ἱερος του Μηνος : διο και σημαινουσιν ὡραν . και συμβουλευειν μηδεν παρα το βελτιστον τωι | . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος την σοφιαν του |
| : οὑτοι , καθως προειρηται , τοις κεντροις και φωστηρσιν σημαινουσιν ἐν καταρχαις μηχανικους , δολιους , ἀνδροφονους και ψευστας | ἐκκλησιᾳ και ἐν Χριστῳ Ἰησου εἰς πασας τας γενεας του αἰωνος των αἰωνων : ἀμην . Παρακαλω οὐν ὑμας ἐγω |
| ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | και ἰδων την πιστιν αὐτων εἰπεν , Ἀνθρωπε , ἀφεωνται σοι αἱ ἁμαρτιαι σου . και ἠρξαντο διαλογιζεσθαι οἱ γραμματεις |
| εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το | ἐστιν ἡμας ὡδε εἰναι , και ποιησωμεν τρεις σκηνας , σοι μιαν και Μωϋσει μιαν και Ἠλιᾳ μιαν . οὐ |
| και εἰ τι των λανθανοντων γεγυμνωται και ὁπως ὡμιληκαμεν τοις ἀνθρωποις και το μεγιστον , εἰ ἡ Τυχη συλλαμβανει . | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| αὐτῳ Λυκαιου Διος , ἐσοδος δε οὐκ ἐστιν ἐς αὐτο ἀνθρωποις : ὑπεριδοντα δε του νομου και ἐσελθοντα ἀναγκη πασα | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| και βασιλευσιν ἐν αἰδοι το συνεδριον γραμματα τε εἰσπεμπον και διαλεγομενον προ των θρονων . ἐν δη τῳ χρηματιζειν της | και την θαλασσαν , ὁτι κατεβη ὁ διαβολος προς ὑμας ἐχων θυμον μεγαν , εἰδως ὁτι ὀλιγον καιρον ἐχει . |
| ἐργον προῃσαν . και ὡς εἰδον τινα των ξυνωμοτων σφισι διαλεγομενον οἰκειως τῳ Ἱππιᾳ , ἐδεισαν και ἐνομισαν μεμηνυσθαι τε | εἰ τις ἐστιν ἀνεγκλητος , μιας γυναικος ἀνηρ , τεκνα ἐχων πιστα , μη ἐν κατηγοριᾳ ἀσωτιας ἠ ἀνυποτακτα . |
| και ἀλληγορικωτε - ρον λελεκται . Ἠ γαρ ἐν τῳ ποιμαινειν περι τον Ἑλικωνα ἐνομευε , και καθευδησας ὁ Ἡσιοδος | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| γεωμορειν , τους δε υἱους αὐτου ἑνδεκα τον ἀριθμον ὀντας ποιμαινειν , την δε θυγατερα Δειναν και τας γυναικας ἐριουργειν | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| [ της των προς ] ἀλλη [ - ] ‖ λους ἀνθρωπων ? [ ] πολειτειας δια [ τε ] | ὁ γεωργος ἐστιν . παν κλημα ἐν ἐμοι μη φερον καρπον , αἰρει αὐτο , και παν το καρπον φερον |
| το δακρυειν ἐστιν τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τε - λους , οὐ το θελειν τυραννησαι : ἰσμεν δε τουτο | . οὐχ ὁτι ἐπιζητω το δομα , ἀλλα ἐπιζητω τον καρπον τον πλεοναζοντα εἰς λογον ὑμων . ἀπεχω δε παντα |
| της γης σχισματα , κατω συρουσιν . Ἀει δε και διαπαντος τῳ χλιαρῳ ἀνεμῳ οἱ καρποι χαιροντες πυκνοι και συνεχεις | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| , διηνεκης δε ταις εὐδαιμονιαις , εὐεργεσιαις δε ταις αὐταις διαπαντος κεχρημενος . εἰ δε μαλιστα τῳ Φειδιᾳ τῳ δημιουργῳ | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| οὐ θαῤῥεις ὑποστηναι ; „ ̈ . . μειρακιου δε περιεργοτερον παρα την ἡλικιαν ἐρωτωντος ζητημα τι , προσηγαγε προς | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| γηρας ἀμυνεται και πενιαν . Μεταξυ δε τα σα καταλεγων περιεργοτερον σοι πολλακις ἐνατενισας ἐνοησα τι πεφυκεναι σοι πρεπον : | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| μεμνημενον γε της Πανιωνικης θυσιας ἡν ἐν τῃ Πριηνεων χωρᾳ συντελουσιν Ἰωνες τῳ Ἑλικωνιῳ Ποσειδωνι , ἐπει και αὐτοι οἱ | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| : και ἐπι των ἀλλων δε ὁμοιως πλειστα οἱ λογισμοι συντελουσιν εἰς ἐναργειαν . Ἀρξομεθα δε ἀπο των πρωτων , | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| κωλυματος τινος ἠ παρ ' αὐτην την κυουσαν ἠ του περιεχοντος οὑτω διατεθεντος ὡς ἀσυμμετρως προς τηνδε την κυησιν ἐσχηκοτος | εἰπεν , Ὁ θεος των πατερων ἡμων προεχειρισατο σε γνωναι το θελημα αὐτου και ἰδειν τον δικαιον και ἀκουσαι φωνην |
| νωθρος , ὠ παι , δεκτικος ὠν των ἐκ του περιεχοντος συνισταμενων νεφων ὁπου δ ' ἀν ἐμπεσῃ νεφελη , | ἐν τῃ προσευχῃ πιστευοντες λημψεσθε . Και ἐλθοντος αὐτου εἰς το ἱερον προσηλθον αὐτῳ διδασκοντι οἱ ἀρχιερεις και οἱ πρεσβυτεροι |
| περι ὡν συνεβουλευσεν ἐκρινετο ἐν τῳ Ἀπολλωνι τῳ Πυθιῳ , ποτεραν ἀν ἠνεγκε την ψηφον ὁ θεος περι αὐτου . | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| οὐ . ἐστι ταυτα οὑτως ἐχοντα ; Ἐστιν . Ἐπι ποτεραν οὐν με παρακαλεις την θεραπειαν της πολεως , διορισον | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| και μαλακωτεραι : ἠν δε παρατυγχανῃς , ταυτα ἀν και ποιεων και ξυμβουλευων τυγχανοις μαλιστα . Πλευριτις : πυρετος ἰσχει | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
| δε ἐκεινων ἐργαζομενων ἐχοι τι και σινεσθαι ἐσβαλλων . Ταυτα ποιεων ἐπολεμεε ἐτεα ἑνδεκα , ἐν τοισι τρωματα μεγαλα διφασια | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
| ὑποπτος . ἐπιβουλευσας δε τις τυχων ξυνετος και ὑπονοησας ἐτι δεινοτερος : προβουλευσας δε ὁπως μηδεν αὐτων δεησει , της | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| Δημοσθενους δεινοτητι . εἰρηκως δε και περι των πραγματων ὁτι δεινοτερος ἐστιν οἰκονομησαι Λυσιου και ὁλους τους λογους και τα | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| κἀπι της ὁδε . . Και ἐπει ἐφαμεν τας δεικτικας ἐπιτεινεσθαι εἰς πλειονα δειξιν , αἱ δε προκειμεναι φωναι οὐκ | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| τηλαυγεστερον ἐπιδιδωσιν , ὡς ἐτι μαλλον τον ἀνηνυτον και ἀδιεξιτητον ἐπιτεινεσθαι του καταλαβειν ἱμερον , Τανταλειον τιμωριαν ἐπιφερουσης της ἐπιθυμιας | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| μεντοι δραχμη εἰχεν ὀβολους ἑξ : ὁθεν και ἐπωβελια το ἑκτον του τιμηματος . και το δραχμης ἀξιον δραχμιαιον , | τους μετ ' αὐτου , και εἰσπορευεται ὁπου ἠν το παιδιον : και κρατησας της χειρος του παιδιου λεγει αὐτῃ |
| και δυναμει διαφανες : τῃ γαρ ὀψει κρινομεν ἀποφατικως . ἑκτον ἐπι τουτοις γενος των ὁρατων ὁ ἡλιος το μαλιστα | τριμηνον ὑπο των πατερων αὐτου , διοτι εἰδον ἀστειον το παιδιον , και οὐκ ἐφοβηθησαν το διαταγμα του βασιλεως . |
| Διο πολλοι και τους των νεοφυτων κλωνας χαμαι ἑλκουσι , ταπεινοτερον και χαμαιζηλοτερον το δενδρον ἀναγκαζοντες γινεσθαι . Και αὐταρκως | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| βιασασθαι : πολεως τε χειροποιητου κτισιν ἀρχην ποιησασθαι της γραφης ταπεινοτερον ἠ κατα την ἀξιαν των νομων ὑπολαβων εἰναι , | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| . προμηθειᾳ δε των ὀφεων τουτο δρωσιν , ἱνα μη ἀπολωνται : και δια ταυτα ἐς την νησον την προειρημενην | δε ἐγενετο ἐπι ἐτη δυο , ὡστε παντας τους κατοικουντας την Ἀσιαν ἀκουσαι τον λογον του κυριου , Ἰουδαιους τε |
| πασης της δυναμεως ἐπι τους Ἑλληνας ἐλθουσης κυκλωθωσι και παντες ἀπολωνται . οἱ δε μετα του βασιλεως ταχθεντες ἐπειδη τα | ἐαν μη πυγμῃ νιψωνται τας χειρας οὐκ ἐσθιουσιν , κρατουντες την παραδοσιν των πρεσβυτερων , και ἀπ ' ἀγορας ἐαν |
| εἰκοσιν ἡμερας ὁ τε πυρετος ἐχων και το οἰδημα μη καθισταμενον , ἐς διαπυησιν τρεπεται . Γιγνεται δε τουτεοισιν ἐν | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| , το εἰς ἐλαχιστον και μικρον ἐκ τινος οὐσιας μερος καθισταμενον . Ψηνος ὁ φαλακρος εἰρηται . Σιμωνιδης . παρα | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| προμου , θεατρομορφῳ προς κλιτει γεωλοφῳ ἀγυιοπλαστησαντες ἐμπεδοις τομαις πυκνας καλιας , Ζηθον ἐκμιμουμενοι . ὁμου δ ' ἐς ἀγραν | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
| γαρ γυναικος εἰναι καλλωπιστικης και ἀπατηλης ὁρωσης εἰς ἀπαντησιν της καλιας . κωτιλλουσα δε σημαινει ἡδεα λεγουσα : και γαρ | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
| ἀθρησαιμι φιλην ὑπο δουρασι πατρην δυσμενεων : οὐ γαρ τι κακωτερον ἐλπομαι ἀλλο πημα μετ ' ἀνθρωποισιν ὀιζυροισι τετυχθαι . | ἐκεινῃ τῃ ἡμερᾳ ἀπολουνται παντες οἱ διαλογισμοι αὐτου . Και παλιν εἰπον : κυριε , και ἀπο τοτε τι μελλεις |
| φορβη τε φιλη και λιχνος ὀλεθρος . ὡς οὐδεν λιμοιο κακωτερον οὐδε βαρειης γαστερος , ἡ κρατεει μεν ἐν ἀνθρωποισιν | κεκλημενους εἰς τους γαμους , και οὐκ ἠθελον ἐλθειν . παλιν ἀπεστειλεν ἀλλους δουλους λεγων , Εἰπατε τοις κεκλημενοις , |
| μεν τον ναυαρχον ἀπεστειλε μετα της ναυτικης δυναμεως , προσταξας παραπλειν ἐπι τον λοφον τον καλουμενον Ταυρον . τουτον δε | ἐν ἐκκλησιᾳ , ἑαυτῳ δε λαλειτω και τῳ θεῳ . προφηται δε δυο ἠ τρεις λαλειτωσαν , και οἱ ἀλλοι |
| μεγαλα βοωντων . Μη εἰκη την Ἀβυδον : λειπει , παραπλειν . Ἐπι των παρακινδυνευοντων . Μη κινειν κακον εὐ | οὐρανε , και οἱ ἁγιοι και οἱ ἀποστολοι και οἱ προφηται , ὁτι ἐκρινεν ὁ θεος το κριμα ὑμων ἐξ |
| παραπαν ἀνιατα ἀδικηματα οὐκ ἐστιν ἀλλως ἐκφυγειν ἠ μαχομενον και ἀμυνομενον νικωντα και τῳ μηδεν ἀνιεναι κολαζοντα , τουτο δε | . ἀναγκαιον οὐν ἡγησαμην παρακαλεσαι τους ἀδελφους ἱνα προελθωσιν εἰς ὑμας και προκαταρτισωσιν την προεπηγγελμενην εὐλογιαν ὑμων , ταυτην ἑτοιμην |
| ἐξευρουσα τῃ συγγενειᾳ περας . ἐπειδη γαρ ἐδει κρατησαι τον ἀμυνομενον , ἐξηρπασε τον ἐπιοντα νοσῳ : και το μεν | ἀληθη χαριν του θεου : εἰς ἡν στητε . Ἀσπαζεται ὑμας ἡ ἐν Βαβυλωνι συνεκλεκτη και Μαρκος ὁ υἱος μου |
| συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | γεγονας : μηκετι ἁμαρτανε , ἱνα μη χειρον σοι τι γενηται . ἀπηλθεν ὁ ἀνθρωπος και ἀνηγγειλεν τοις Ἰουδαιοις ὁτι |
| Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις | οὐ μη παρελθῃ ἡ γενεα αὑτη μεχρις οὑ ταυτα παντα γενηται . ὁ οὐρανος και ἡ γη παρελευσονται , οἱ |
| την Λαϊδα , ὀρχεισθαι δε πολλακις ὑπο μεθης ἀνισταμενον και παροινειν . των δε Στωϊκων οὐδεις παρην : ἐτι γαρ | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| , ὁ δ ' ὑπεκρινετο ἀρα τῳ δαιμονι και ἐδοκει παροινειν , ἁ ἐπαρῳνει τοτε , ὁρωντος τε ἐς αὐτο | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |