ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
ὡς και εἰ ἰδωμεν ἰατρον κακως ἰατρευοντα ἠ ὑποκριτην κακως ὑποκρινομενον , οὐ λεγομεν τουτον ἁπλως κακον ἀλλα μετα προσθηκης | ||
ὡν τους βιους ἀναγραφει Φιλοστρατος τον σοφιστην ] τον σοφιαν ὑποκρινομενον , ἠ ἀπατεωνα ὑπερπικρον ] † ἠγουν λιαν πικρον |
, του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
. Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
ἐξανθημαϲι τε και δοθιηϲι και τοιϲ ἀλλοιϲ τραχυϲμοιϲ τηϲ ἐπιφανειαϲ πινομενον ἁρμοδιωτατον . και προϲ τουϲ κανθαριδαϲ πιονταϲ ἠ βουπρηϲτιν | ||
, οἱ δε κανεα ξυλινα και πλεκτα . το δε πινομενον ἐστι παρα μεν τοις πλουτουσιν οἰνος ἐξ Ἰταλιας και |
. Δηλοι δε γραμμα το γ πληϲιον ἐχον το ρ τεμνομενον μετ ' εὐθειαϲ γραμμηϲ , # . Αἱ δε | ||
τοινυν μετασκευασαντας ἡμας την σκηνην ἐμε μεν σιωπαν και ἀνεχεσθαι τεμνομενον και καιομενον , εἰ δεοι , ἐπι σωτηριᾳ , |
δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
εἰς το μειζονος ἀξιας εἰναι το νυν ὑπ ' αὐτου διωκομενον . οὐκουν εἰ ἑτερον ἀνθ ' ἑτερου ὁ φιλοσοφος | ||
δακρυα : παιδας οἰκτειρεις οὑς ἀπωθησω του βηματος : ἐλεεις διωκομενον , ὁν οὐκ ἀφηκας πολιτευομενον . ἀλλ ' ὡς |
παραπαν ἀνιατα ἀδικηματα οὐκ ἐστιν ἀλλως ἐκφυγειν ἠ μαχομενον και ἀμυνομενον νικωντα και τῳ μηδεν ἀνιεναι κολαζοντα , τουτο δε | ||
ἐξευρουσα τῃ συγγενειᾳ περας . ἐπειδη γαρ ἐδει κρατησαι τον ἀμυνομενον , ἐξηρπασε τον ἐπιοντα νοσῳ : και το μεν |
κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
του τροπου λεγων , εἰ λαθρα διωρυξε τον ταφον ὁ κρινομενος , ἐνοχος ἐστι τυμβωρυχιας : ἠ ἀπο του προσωπου | ||
: ἐν δε τῳ προκατασκευαζομενῳ προτερον : ἐν γαρ τουτῳ κρινομενος ὁ πατηρ συνειδοτος , προς ἀποδειξιν του μη συνειδεναι |
: εἰ δε βουλει διακριναι , εἰ πυον ἐστι το ἀναγομενον , εἰτε φλεγμα , πολλην γαρ ἐχει την ὁμοιοτητα | ||
χρησιμον ἀρα ἀγαθον τι ἐστι , ὑπο το προς τι ἀναγομενον . ὁτι δε και ὁ καιρος ἐν χρονῳ και |
συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
, ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
αἱ δε πολυχρονιοι των ἀρρωστιων πλεοναζον ] ? ἐχουσι το ἡδομενον ἐν τῃ σαρκι ἠπερ το ἀλγουν ? [ ] | ||
τον ἐλαχιστον χρονον παρεστι , το δε μονον ὑπερτεινον το ἡδομενον κατα σαρκα οὐ πολλας ἡμερας συμμενει . αἱ δε |
ὀργανον σαμβυκη : καλειται δε σαμβυκη , ἐπει ὁταν ἐξαρθῃ προσαγομενον τοις τειχεσι , γινεται σχημα νεως και κλιμακος ἑνοποιουμενων | ||
ἀνιωντες ἀτμοι : ῥοδινον δ ' ἀρκει μη πανυ ψυχρον προσαγομενον . συμφερει δε και ἡσυχια και ὑπνος τῃ τε |
τα σωματα ὁλα συνεκεκοπτο , και βοη σφας ἐπελελοιπει , παρεμενον δ ' ὁμως τῃ προθυμιᾳ . ὡς δε και | ||
ὁμως προςηλθον ἀνεχειν ἐπιπολυ μη δυναμενος , και προςηδρευον , παρεμενον : ὡς δε οὐδεν ἠνυον , προςηλθον , εἰπον |
ἀλλ ' οἱον Διονυσοδωρον ποτε φασι τον αὐλητην εἰπειν , σεμνυνομενον ἐπι τῳ μηδενα των κρουματων αὐτου μητ ' ἐπι | ||
„ Ὁ αὐτος κατανοησας μειρακιον ἐπι τῃ πολυτελειᾳ της χλαμυδος σεμνυνομενον ” οὐ παυσῃ ” , ἐφη , „ μειρακιον |
ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
, εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
και βασιλευσιν ἐν αἰδοι το συνεδριον γραμματα τε εἰσπεμπον και διαλεγομενον προ των θρονων . ἐν δη τῳ χρηματιζειν της | ||
ἐργον προῃσαν . και ὡς εἰδον τινα των ξυνωμοτων σφισι διαλεγομενον οἰκειως τῳ Ἱππιᾳ , ἐδεισαν και ἐνομισαν μεμηνυσθαι τε |
” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
Κορινθιοι ἠ το κοινον Θετταλων , μηδενα αὐτων φοβουμενον μηδε εὐχομενον ἀλλῳ λαχειν , ἀλλα προκαλουμενον ἐφεξης ἁπαντας , και | ||
τον δε αὐτον τροπον οὐτ ' ἀν φρονιμον τινα γενεσθαι εὐχομενον , εἰ μη τουτων την μαθησιν λαβοι . Ἐρωτηθεις |
δε και προϲ ταϲ ἐν δακτυλιῳ και ἐντεροιϲ φλεγμοναϲ : ἐνιεμενον δε λυει και τεινεϲμουϲ , ποιει και προϲ χειμεθλα | ||
και καταμηνια κινει και ἐμβρυα φθειρει και δι ' ἑδρας ἐνιεμενον ἰσχιαδας ὀνινησιν , αἱματωδη κενουν . Θριδαξ ὑγρον και |
! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
φησι δε και Ἱπποκρατης : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον ἀει κουφοτερον . μοχθηρα δ ' ἐστι τα βραδεως | ||
μετριη ὀδυνης λυτικη . Ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ταχεως ψυχομενον , κουφοτατον . Ὁκοσοισι πιειν ὀρεξιες νυκτωρ τοισι πανυ |
τον γυμνικον και ἐτι μαλλον τον της μουσικης οὐκ εἰσαπαξ ὁριζομενον , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκαστῃ τελευτωντα ὡς εἰπειν | ||
ὁ λογος ὁ τουτο οἰομενος δεικνυναι τοιουτος : δει τον ὁριζομενον τι εἰδεναι την προς τα διαφεροντα αὐτου παντα διαφοραν |
Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
δει δε ἀει σκοπειν μη μειζον ἐστι του προσωπου το ἐπιφερομενον ἐγκλημα , ἱνα μη ἀπιθανος ὁ λογος γενηται : | ||
ἀποβληθηναι , ἐπειδη οὐδεποτε μετα την υι διφθογγον συμφωνον εὑρισκεται ἐπιφερομενον ἀλλα φωνηεν , οἱον μυια ἁρπυια υἱος : εἰ |
, και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | ||
τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν |
εἰς ἑντο : και το προστατικον ἑς . μαινολης ὁ μαινομενος : ἠ μανιοπος γινεται : μαινολης : παρα το | ||
ὑμιν τοις Ἀλεξανδρευσι κατελεξε Μενδησιους , ὡν οὐδ ' ἀν μαινομενος κυων γευσαιτο ἀν ποτε , ἠ των καλων σου |
ἐθει μεν αὐτος ὡς ἐξελων μετα των φυλαττειν τεταγμενων το πιεζομενον , οἱ δε αἰσθομενοι του δρομου φθασαντες αὐτοι τους | ||
δε αὐτου τῳ ἀνευ προφασεως φα - νερας συνιστασθαι και πιεζομενον κοιλαινεσθαι και ἀναπληρουσθαι : ἐστι δε ψυχροτερον του ἐμφυσηματος |
της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
“ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
κατεισιν . ἀρα γε τα τοιαυτα ὑφ ' ὑμων καλως ἐπιτελειται ; το μεν γαρ στρατοπεδον των μιαιφονουντων ὁ προὐχων | ||
και προσηγορον και φιλιον : φιλια γαρ δι ' ὁμοιοτητος ἐπιτελειται . Παντα δε ἐκτραγῳδει τα ἐπεισελθοντα κακα ἐν τῳ |
οὐδεν γαρ κωλυει μη διψωντα τινα μηδε οἱῳ χαιρει ποματι προσφερομενον πινοντα χαιρειν , μη τῳ πινειν ἀλλα τῳ συμβαινειν | ||
' αὑτους τε γενομενοι και κατα τυχην ἰδοντες σιτηγον πλοιον προσφερομενον , πεντε ναυσιν ἐπεπλευσαν αὐτῳ , και κατακυριευσαντες κατηγον |
το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
προς του Δαρειου ἱππου τους μυκτηρας προσενεικαι , τον δε αἰσθομενον φριμαξασθαι τε και χρεμετισαι . Δαρειος τε δη ὁ | ||
πολλα κακα δραν τους ἐγχωριους . Ποσειδωνα δε το γεγονος αἰσθομενον τους υἱους κρυψαι κατα γης δια την πεπραγμενην αἰσχυνην |
ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
. . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
Σεληνης και των ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος , λαμπρον ἐπισημον εὐτυχη τον γεννωμενον ποιησει : ἐπι δε των λοιπων κεντρων ἠ των | ||
το γεννων τῳ γεννηθεντι ἠ τῳ ποιηθεντι , ἠ το γεννωμενον τῳ ποιησαντι και το γεννηθεν τῳ γεννησαντι : το |
, και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
. Θ δειλαιος Θ : ἀθλιος , κακοδαιμων . Θ δακνομενος Θ ὑπο της δαπανης : ἐνοχλουμενος ὑπο των της | ||
συνελασειεν με ταις ἱπποις ὁ νομευς , παιομενος τε και δακνομενος ὑπο των ἀρσενων ἀπωλλυμην : ἀει γαρ με μοιχον |
οὐχ ὑπολαμβανω ἐν τῳ καθολου το τοιουτον ἀληθες εἰναι , πιστουμενος οὐκ ἐκ ποιητικων παραθεσεων , εἰγε τῃ ποιητικῃ συνταξει | ||
, ἠ Δαρειος ἀλλος το γραφειν ἁ βουλει συγκεχωρησθαι σοι πιστουμενος : τουτων , ὠ Μικων , των πολεμουντων τῃ |
και πυρωδες , οὐδεποτε στασιν ἐχον , ἀλλ ' αἰει φερομενον ἐγκυκλιως : ἰδιως δε τον ἡλιον και την σεληνην | ||
προλαμβανουσαι αὐτου την θρυψιν , ὡσπερ και εἰ ἀμμου σωρον φερομενον παισοι τις προλαμβανων τῃ πληγῃ την φοραν : τηνικαυτα |
. . ἀβεβηλος και βεβηλος : ἀμφω ἐπ ' ἀγαθῳ λαμβανονται . ἀβεβηλα μεν τα ἱερα και ἀψαυστα και μη | ||
μεγαλογνωμονα . το γαρ βους και ἱππος ἐπι των μεγαλων λαμβανονται . . . . Βουταδαι : δημος ἐστι της |
τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
δια του δ κλιθηναι , οὐ γαρ ἐστι παρωνυμον μακρᾳ παραληγομενον , ὡστε ἁμαρτημα το παρα τῃ Σαπφοι πολυϊδριδι και | ||
διαφοραν τινα ποιοιη , ἠ ὑποστρεφει εἰς ῥημα τῳ Ε παραληγομενον , βαρυνεται : τροπος ὁ τρεπων τροπος ὁ τετραμμενος |
και αὐτη του ἐναντιου : οὐ γαρ ἐσται τι γιγνομενον ἐφθαρμενον . μηποτε προχειρως εἰληπται , ὡς εἰ ἀδεκτος θανατου | ||
μοριον αἱματος : ἠ γαρ φλεβα τεμοντας κενωσαι δει το ἐφθαρμενον αἱμα , ὁταν περι αὐτο το μοριον φλεψ μεγαλη |
. ἀφικετο δε εἰς Ἰταλιαν οὐ μονοστολος οὐδε ἀγελην βοων ἐπαγομενος : ἀλλ ' ἐπι δουλωσει και ἀρχῃ των τῃδε | ||
ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς ταχιστα ᾐει . μοχθῳ δε ξυν πολλῳ και |
και κατοικειν αὐτην ἐχοντας και νεμομενους τα ἑαυτων και τον εἰθισμενον ἐτησιως καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν | ||
: και ποτους ἑωθινους πινει δια σε νυν προτερον οὐκ εἰθισμενον . εἰ τι μεμαθηκε , δεσποτα , ζην , |
την γενεσιν συνειρειν . ἐνθαδε δε ὁσον μονον λυσαι το ἀπορουμενον λεγει φησι γαρ ὁτι οὐδε την ἀρχην ἐστι συνεχη | ||
παρακαταθηκην δουναι , ἐπειτα τον ἑτερον ἀπολαβειν : και οὑτως ἀπορουμενον διηλεγξεν . . . Ἑρμαγορας Ἀμφιπολιτης , φιλοσοφος , |
και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
λιθοις και ἀποδημιαν προηγορευσε : δει γαρ ὡς εἰκος τον βαλλομενον φυγειν . ἐπειδαν δε πολλοι ὠσιν οἱ βαλλοντες , | ||
ἑνεκεν : ταχυτατῳ : στηριγματα : βελος : παν το βαλλομενον . ταυτα δε φησιν ὡς βαλλων λιθους ἐν τοις |
ἀπο του αἰθεριου πυρος , το δε ἀπ ' ἐκεινου πεμπομενον ἐπι τον ὑελοειδη ὑπ ' αὐτου λεγομενον ἡλιον , | ||
λευκωσαντα ἀφανιζειν τα γραμματα . Ὁταν οὐν ἀφικηται παρα τον πεμπομενον , λαβοντα εἰς ὑδωρ θειναι το πυξιον : φανειται |
κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
μη ταυταις , αἱς νυν τινες γεγραφασιν , ἀλλα ταις γενομεναις μεν προς βασιλεα και Λακεδαιμονιους , προσταττουσαις δε τους | ||
. το δε αἰτιον ὁτι πασαις ταις ἀφ ' Ἡλιου γενομεναις ἐμηνιεν Ἀφροδιτη , δια την μηνυθεισαν ὑφ ' Ἡλιου |
' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
. Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |
αὐτῳ ” θαρσει , διαλυε . “ Αἰσωπος ἐπιγνους ἑαυτον ἐπαινουμενον , παρρησιας λαβων καιρον ἠρξατο λεγειν . [ ” | ||
του Νειλου , ὑπερ τον ἱππον τον ποταμιον εἰς ἀλκην ἐπαινουμενον : κροκοδειλος δε ὀνομα ἠν αὐτῳ . παρηλλακτο δε |
ἀλυξαι : φυγειν , εἰς το ἐκφυγειν . Ἑρπων : συρομενος ὁ πολυπους . ἀσπετα : γραφεται ἀσχετα . ἀσχετα | ||
. . . Ἐνθεν ἀποθρῳσκει γενεσις πολυποικιλου ὑλης : ἐνθεν συρομενος πρηστηρ ἀμυδροι πυρος ἀνθος κοσμων ἐνθρῳσκων κοιλωμασι : παντα |
ἀλλους ἐωμεν χαιρειν αὐτοις βιοις , τον μεν ἐν ἡδονῃ τηκομενον , τον δ ' ἐν γῃ πονουμενον , τον | ||
τῃ γλωσσῃ κρατειται κυαμου μεγεθος ὡστε καταπινειν ἐπι σχολης το τηκομενον , και σφοδρα την ἀρτηριαν λεαινει τε και ἀνδρειοι |
προς τῳ ἀργυριῳ , ὡν οὐκ ἐγχωρει ἐξ ἰσου τον ἐλαττουμενον ἐπαυρισκεσθαι . ἀναγκη οὐν τῳ μειον ἐχοντι προς τους | ||
, ὁτι το κατασκευασμα ἀληθως εἰχε τον κεραυνον και ὀλιγῳ ἐλαττουμενον της ἀληθους λαμπηδονος : οὐ γαρ οἱον τε ἠν |
δη το τοιουτον ἐνταυθα ὡς θρεμμα ἀγριον , τρεφειν δε συνημμενον ἀναγκαιον , εἰπερ τι μελλοι ποτε θνητον ἐσεσθαι γενος | ||
ἐπαγειν τουτο τῳ λογῳ ἑπομενον τῳ ἀντικειμενῳ προς το δευτερον συνημμενον : το γαρ συνημμενον οὑτως εἰχεν . ὡν δε |
γραφουσι μετα δαιτα : διο ἡ διπλη . και ὁτι μαχεται το μετα δαιμονος ἀλλους : διο ἀθετειται . . | ||
ἀχρηστον ; εἰ οὐν οὑτως περι ἱματιου λυπειται τις και μαχεται , ὁτι οὐκ ἀπειληφεν ὑγιες το ἱματιον , τι |
εἰς συμμαχιαν ἀναγκαιας ἐρημωθεις : τῃ δ ' ὁτι τον διαδεξαμενον ἀνδρα την των γονεων ἐπιμελειαν και προστασιαν ἀφῃρηται : | ||
Προμηθεως τῳ Ἡρακλει αὐτον ἐπι τα μηλα μη πορευεσθαι , διαδεξαμενον δε Ἀτλαντος τον πολον ἀποστελλειν ἐκεινον , πεισθεις διεδεξατο |
εὐ πεποιηται ἡ περι τον Κυκλωπα ἱστορια ἠ ἀλλο τι τοιουτον οὐκ ἀγαν ὀρθοεπει : μαλλον γαρ ἁρμοζει λεγειν εὐ | ||
πολλων σταντων παλιν ἐπ ' ἀρχην ἠλθεν ἡ μαχη . τοιουτον γαρ και ἐπι του καθολου γινεται : κατακρατειται γαρ |
μαιομενων και ζητουντων ἐν θυμῳ μεγαλην ἀρετην : και γαρ κινουμενου του θυμικου ἐν τῃ καρδιᾳ , ὁθεν και εὐκαρδιος | ||
μετα δε * * * κατα τας των μερων του κινουμενου ἰδικας κινησεις : ἡ μεν γαρ ὁλη κινησις ἐν |
, εὐμηχανωτατον δ ' ἀλλως και συνετωτατον και του βελτιονος αἰσθανομενον . και δη κατα τον ποιητικον λογον “ γαιαν | ||
- φιος , αὐτικα ὁμιλησας φλογι . Ταυτα προς οὐδεν αἰσθανομενον παιζων ἐρει . Τας κιχλας δε ῥᾳδιως τοτε ἐστιν |
δυναμιν προεκαλειτο τους Κυμαιους εἰς μαχην : οὐδενος δ ' ἐξιοντος δῃωσας την χωραν ἀπεπλευσεν ἐπι Μιτυληνην . Κυμαιων δε | ||
στροφων και ἀντιστροφων παραγραφος . ἐπι δε τωι τελει κορωνις ἐξιοντος του χορου . μεσωιδος κωλων ηʹ . ἀντιστροφη κωλων |
, οὐδε ἡγειται τι αἰσχρον ποιειν , ὁ ἐν φωτι δρωμενον αἰσχυνει αὐτην . Φησιν δε ὁ μυθος και ἀνθρωπον | ||
ἀνετεμνε τους φορμους , ὡστε ῥειν την ἀμμον . τουτο δρωμενον ἰδοντες Τορωναιοι προς ὁμολογιαν ἐτραποντο . Τιμοθεος μετα Κερκυραιων |
μαχην σημεια , τους Περσας ἐταραττες . ὁ δε κακως ἀπολουμενος Δημαρατος ὁ τα παρ ' ἡμιν ἐπαινων προς ἐκεινους | ||
αὐτῳ θανατου ποτε ἀξιον ἐργασασθαι , προυφερε τε ὡς ἀπεστελλετο ἀπολουμενος . και της μεν των Ἑλληνων δουλωσεως ὀλιγον ἑαυτῳ |
μητε το ἀλγεινον ὡς ἀμαχον δεδιοτας μητε το ἡδυ ἀνδραποδωδως προαιρουμενους και την εὐδαιμονιαν ζητουντας ἐν τῳ μελιτι και ταις | ||
τῳ μεταβαλλοντι τα πραγματα χρονῳ και το τους τα κρατιστα προαιρουμενους ἐπαινειν και το τα μελλοντα ἐκ των γεγονοτων εἰκαζειν |
τα μελλοντα ἀπεφοιβαζεν . εἰς γαρ καρυον ἠ τι τοιουτο τετρημενον ἐξ ἑκατερου μερους ἐνετιθει πυρ και την συνεχειν αὐτο | ||
ὠτος , το δ ' ἑτερον ἐν χυτρᾳ πωμα ἐχουσῃ τετρημενον και πανταχοθεν ἐστεγανωμενον , ὡστε τον ἀναφερομενον ἀτμον προσεμπιπτειν |
Το λογιστικον ] οὐν αὐτης ἀνω προς το ἀνω ἀει πληρουμενον και ἐλλαμπομενον μενει ἐκει , το δε τῃ του | ||
Παμφυλιᾳ : δευτερον δε τον Ὑρκανιον ἐκ του Κρονικου κολπου πληρουμενον . ἐστι δε και περι τουτου παλιν ἀμφιβολος ἡ |
ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | ||
πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε |
τα ὀρχιπεδα αὐτου ποιει εἰς διαφορους θεραπειας και δια τουτο διωκομενος ὑπο κυνων και ἀνδρων και εἰδως την αἰτιαν τοις | ||
, ὡς ἐπαϊστος ἐγενετο τουτο ἐργασμενος , μισηθεις τε και διωκομενος οἰχετο φευγων τῃσι νηυσι ἐπι Λιβυης . Το ἐνθευτεν |
ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |
ὁ συκαμινος συκαμιν ' , ὁρᾳς , φερει , ὁ πρινος ἀκυλους , ὁ κομαρος μιμαικυλα . Θεοφραστος : ἡ | ||
φυτευεσθαι δει προ καλανδων Μαρτιων . φασι δε , ἡ πρινος ἐαν πολυκαρπος γενηται , ἀκαρπιαν σημαινει . Λιβανος Συριον |
ὁλως τε πασαι αἱ ἀντιθετικαι ἀλληλαις ὡς ἐπι το πλειστον συμπλεκονται , και οὐ μονον ἀλληλαις ἀλλα και ταις ἀλλαις | ||
ἐν ταις ἀλλαις ἐγκλισεσιν οἰκειοτητα προς ἀλληλους ἐχοντες συναπτονται και συμπλεκονται και οἱ δυο ἑνα χρονον ἀποτελουσι . Ποιοι δε |
φωνῃ ] , φρασαι κελευσας ὡς κατα στομα μεν οὐ μαχειται αὐτοις παρακολουθων ? [ ] ? δε ? τη | ||
ὁτι βοηθησουσιν ἀλλοι αὐτῳ , προς ἐλαττους δε και φαυλοτερους μαχειται ἠ μεθ ' ὡν αὐτος ἐστιν , ἐτι δε |
ἐπιδημειν : ὑπανιστανται δε μοι ἠδη και θακων και ὁδων ἐξιστανται οἱ πλουσιοι . και εἰμι νυν μεν τυραννῳ ἐοικως | ||
συν ὁπλοις , ἐν ᾡ πολλοι και των παλαιων μαθηματων ἐξιστανται , ἐν τουτῳ δυνησεται τις ἀπορραψῳδησας παραχρημα ἀνδρας πολεμικους |
του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
Ῥωμαιοι γαρ ὁτιουν ὑβρισθεντες ἀμυνουνται σε παντως : ἀμυνεισθαι δε μελλοντας αὐτους προκαταβλαπτε . μειζον δ ' οὐκ ἀν εὑροις | ||
ἐκεινους ποιησοντας οὐδετερους , οὐτε τους δωσειν οὐτε τους ληψεσθαι μελλοντας . εἰ δε μη ἀργυριον μηδε χρυ - σιον |
εἰρησθαι αὐτην ἀπο της Ἀντινοου μνηστευσαμενου την Πηνελοπην συμφορας : προσαγομενος γαρ το ἐκπωμα ἐτελευτησε τοξευθεις παρα του Ὀδυσσεως . | ||
! ! ! ! ] ! ριˈ [ ] κεισθαι προσαγομενος [ ! ! ] ! δοˈ [ μαρτυν ] |
μεγα το παρα σε τε ἀφιχθαι και σοι του νεου μελειν . ὁ δε ἀρχων ἐργῳ μεν σοι τον φιλουντα | ||
ἡκει πλεως ἐς τασδε Θηβας . σοι δε τἀλλα χρη μελειν . μεθεσθε χειρων τουδ ' : ἐν ἀρκυσιν γαρ |
ἀφετηριας και της εἰσοδου της κατα τον δρομον ἀριστην ὁρμην ἐπιδειξαμενος και πασι δοξας θαυμαστος δηλον ὡς και τον ὁλον | ||
συγκειται , ἀλλ ' αὐτος μεν ἑκαστην ῥαψῳδιαν γραψας και ἐπιδειξαμενος τῳ περινοστειν τας πολεις τροφης ἑνεκεν ἀπελιπεν . ὑστερον |
συμβαλλομενας , ἀλλ ' οὐκ ἐξ ἐκεινων ὀνομαζομενας εἰς ἁς συμβαλλονται , ἀλλ ' ἐκ των καθ ' ἑαυτας προκειμενων | ||
προς δε τας πρωτας των δακτυλων σκυταλιδας κατ ' ἀρθρον συμβαλλονται . δακτυλων δε σκυταλιδες μεν καθ ' ἑκαστον τρεις |
και ἀδιατμητον , ἀχρις ἀν ἠ ἐν χρησει ὀν και φορουμενον κατατριβῃ ἠ και ἀνευ χρησεως κειμενον ὑπο του χρονου | ||
την ἡμεραν ὁ ἀν εἰπῃ πιστευθησεται . εἰς κοιτην δε φορουμενον ὁραματα ἀληθη δεικνυσιν . Δρακοντιων δυο εἰδη εἰσιν : |
. Ἀλεξις δ ' ἐν Κουριδι περι τινος πλεον πινοντος διαλεγομενος φησιν : ὁ μεν οὐν ἐμος υἱος , οἱον | ||
δε πρωτος ὠνομασε Πυθαγορας και ἑαυτον φιλοσοφον , ἐν Σικυωνι διαλεγομενος Λεοντι τῳ Σικυωνιων τυραννῳ ἠ Φλιασιων , καθα φησιν |
Ἡλιον , συν αὐτῳ και τον Δια και τον Ἑρμην ἐπικοινον του νυχθημερου λεγω . προσενειμαν δε καλλιστα τα ἐναντια | ||
Ἀργειοισι ἐν Δελφοισι περι σωτηριης της πολιος της σφετερης ἐχρησθη ἐπικοινον χρηστηριον , το μεν ἐς αὐτους τους Ἀργειους φερον |
χρειας τῳ πατρι διαγγελλουσι . παρο και ἀνερχομενους αὐτους και κατιοντας εἰσηγαγεν , οὐκ ἐπειδη των μηνυσοντων ὁ παντῃ ἐφθακως | ||
οἰκειν λεγονται , συριγμα δε δεινον φασιν ἀκουεσθαι τουτων και κατιοντας αὐτους ἐπι την θαλατταν πλειν ἐπι πολυ του πελαγους |
ἐπαγγελλομενος ταχεως καταλυσειν τον πολεμον . ἠδη δ ' αὐτου μελλοντος διαλυειν την ἐκκλησιαν ἀναστας Θεοδωρος ὁ Συρακοσιος , ἐν | ||
γενους : . Περι του ἰδιου : . Περι του μελλοντος : . Εὑρηματων ἐλεγχοι δυο : . Ὑπομνηματα ἁ |
παρ ' ἡμιν το των δελφινων στεαρ , ἀλειφεσθαι τους δεομενους . οἰμαι γαρ αὐτους των ὑων ἡττονα ψυχην ἐχειν | ||
εἰ μη ὁρκος , και προς εὐτυχουντας ἐτι και οὐ δεομενους παρηγοριας τους Ἀθηναιους , ἐτι δ ' οὐχι τους |
ἑαυτους παντα τροπον , οὐθεν αἰσχυνομενοι τους ὁρωντας οὐδε τους παριοντας . χρωνται δε τουτῳ τῳ νομῳ πολλοι και των | ||
ἐγενετο ἐν Νεμεᾳ , ἐνταυθα διετριβεν , ἐλπιζων τους Ἀθηναιους παριοντας ληψεσθαι και λογιζομενος μεγα ἀν τουτο γενεσθαι τοις μεν |
φρυγανον ἠ ἀλλο τι των τοιουτων προσενεγκῃ , μετα φλογος καιεσθαι . Κατα δε την Ἀραβιαν ἐν πολει Λευκοθεᾳ Ἀμωμητον | ||
θνητον εἰναι και ἀθανατον διασῳζεσθαι : οὐ γαρ το ἐνδεχομενον καιεσθαι , παντως που καιεται . Εἰτα Πλατωνα μεν ἐπαινουσι |
ἐπισκοπουν ” , ἐναντιως της των πολλων χρησεως . ἀκωλυτοι διεμενον ὑπο των εἰωθοτων κατα το ἀνθρωπινον κωλυματων . , | ||
Ἀλλ ' οἱ μεν ἐπι του δεξιου ταχθεντες ἐξαρχης ἀκεραιοι διεμενον , ὡς αὐτος φησι : το δε λοιπον πληθος |
οὐν το του ἀνδρος σπερμα και κατασχεθεν ἐν τῃ μητρα προσφυεται ταις κοτυληδοσιν , εἰτε κατα τον δεξιον αὐτης κολπον | ||
ἀμοιρον ἡ σπογγια κυημα ἐστι θαλαττης , ἀλλα ταις πετραις προσφυεται , ὡσπερ οὐν και ἑτερα , ἐχει δε τινα |
τε χρυσιου πειθω ῥᾳδιως και ἐμβας τυχων του Ποσειδωνος ἐκομιζομην τερπομενος , Περινθον τε παραπλεων Ῥοιτειον τε και Σιγειον και | ||
τῳ ποιητῃ μηνιων Ἀχιλλευς καταλαμβανεται ὑπο των ἐξαποσταλεντων πρεσβευτων φρενα τερπομενος φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ : ἐπι δ ' ἀργυρεον |
μικραν ἐχον ὁμοιοτητα φαινεται ἐκεινο . ὁταν γαρ καθευδῃ , κατιοντος του πνευματος και του αἱματος ἐπι την ἀρχην συγκατερχονται | ||
οἰνῳ , μαινομενος κακ ' ἐρεξε δομοις ἐνι Πειριθοοιο . κατιοντος γουν του οἰνου ἐς το σωμα , ὡς φησιν |
ὁτι οὐχ ὑπερ τουτων ἐλεγον , ἀλλα τοις νομοις τοις κειμενοις ἐβοηθουν . ἠρξαμην μεν οὐν τουτων ἑνεκα , δεδιως | ||
ἀποδεικτικη ἡ ὁριστικη : ἐδυνατο γαρ ὁσον ἐπι τοις πρωτοις κειμενοις ἑτερων μεν εἰναι , ἀποδεικτικη μεντοι και αὐτη εἰναι |