| ὁτι οὐχ ὑπερ τουτων ἐλεγον , ἀλλα τοις νομοις τοις κειμενοις ἐβοηθουν . ἠρξαμην μεν οὐν τουτων ἑνεκα , δεδιως | ||
| ἀποδεικτικη ἡ ὁριστικη : ἐδυνατο γαρ ὁσον ἐπι τοις πρωτοις κειμενοις ἑτερων μεν εἰναι , ἀποδεικτικη μεντοι και αὐτη εἰναι |
| κρισεως λογον , τοσουτον μονον ὑπειποντας φροντιδι της προσηκουσης τοις προκειμενοις ἀρχης και ταξεως ὁτι δει τους ποιητην τον θεον | ||
| προς το διατιθεναι γυναικας . ὁ μεντοι του Κρονου τοις προκειμενοις σχημασι συνοικειωθεις , ἐαν μεν και αὐτος ᾐ τεθηλυσμενος |
| ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
| τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
| εἰς ψ ληγοντα γεγονοτα παρα τον παρακειμενον την παραληγουσαν του παρακειμενου φυλαττοντα ἐχοντα τε τουτον δια των δυο μμ λεγομενον | ||
| κατ ' αὐτου : ἐαν οὐν θελῃ πιειν ἐκ του παρακειμενου ὑδατος , πιπτει ἡ πετρα ἐπανω αὐτου και τιμωρειται |
| ὁτι το τις οὐκ ἐξεταζεται παντελως : ὁ δε στρατηγος προσκειμενου του πραγματος ὑπονοιαν τινα και ἐξετασιν ἐκ της τιμης | ||
| προσκειμενου , ὁ δε ἀπο του δβ ὁ ἀπο του προσκειμενου , ὁ δε ἀπο του γδ ὁ ἀπο του |
| ἐκ δε τουτου προς δυσμας ἑως του Ῥηβα και του ἐπικειμενου σκοπελου κατα την ἐκβολην τουτου . . . . | ||
| δια ταυτηϲ τηϲ λεξεωϲ πανυ διδαϲκει θεραπευτικον και τεχνικον το ἐπικειμενου βαρυτερου παροξυϲμου μη δειν παρατιθεναι τροφην . εἰτε γαρ |
| και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
| συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
| του δια σε . Δωριεων των ἐπι Ἰταλιας ἐστι το κειμενων ὀνοματων κυριου τε και προσηγορικου τῳ μεν κυριῳ προστιθεναι | ||
| εἰ σφαιροειδης ὁ κοσμος . Ἐκ των παρ ' ἑκαστοις κειμενων . Ὁ γαρ ῥητωρ τα πολιτικα διαπλεκει ζητηματα , |
| , διαθεσεως , ἐπιτηδειοτητος και των μετεχοντων , ἑκτου , διακειμενου , ἐπιτηδειου . δει εἰδεναι ὁτι τουτων τα ἑξ | ||
| ' ἐτεθορυβητο μου ἡ ψυχη οὐδ ' ἠγανακτει ὡς ἀνδραποδωδως διακειμενου , ἀλλ ' ὑπο τουτουϊ του Μαρσυου πολλακις δη |
| συ δε της παρα τοις πολλοις δοξης ἀλογεις οὐδεν εὐφημιας ἐπιστρεφομενος . ” ἁπερ και λεγειν και ἐννοεισθαι ἀσεβεστατον : | ||
| γυναιξιν ὡπλισμεναις και οἱδε ἐμαχοντο και προθυμως ἐθνησκον , οὐκ ἐπιστρεφομενος αὐτων οὐδεις οὐδε τα νωτα δεικνυς οὐδε φωνην ἀφιεντες |
| τον ὡν οὐκ ἀνευ λογον ἐχον , οὑτω συνηρτηται τοις προηγουμενοις αἰτιοις . Βελτιον οὐν φιλιαν και οἰκειωσιν αἰτιασθαι , | ||
| μη πασιν ὡς προηγουμενοις χρηται , ἀλλα τοις μεν ὡς προηγουμενοις , τοις δε μη οὑτω . Κατα λεξιν δε |
| τε γαρ ἀπο των πεντε δυναμεων , ὁς ἐστιν ὁ συγκειμενος ἐκ των τριων ἀριθμων , ἀφελω τον ἀπο του | ||
| . Ἐστω ὁ μεν δοθεις Μο γ , ὁ δε συγκειμενος ἐκ δυο των αων ΔΥ α ʂ δ Μο |
| ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
| κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
| , ὁσα ἐπραξεν ἠ ἐπαθεν ὁ ἀνθρωπος : χρονου δε προιοντος ἐπι τῳ θανατῳ και ἀλλων μνημαι ἀν φανειεν ἐκ | ||
| φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου προιοντος συνειδον αὐτης το πρᾳον , ἐθαρρησαν μεχρι του προσελθειν |
| τον γυμνικον και ἐτι μαλλον τον της μουσικης οὐκ εἰσαπαξ ὁριζομενον , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκαστῃ τελευτωντα ὡς εἰπειν | ||
| ὁ λογος ὁ τουτο οἰομενος δεικνυναι τοιουτος : δει τον ὁριζομενον τι εἰδεναι την προς τα διαφεροντα αὐτου παντα διαφοραν |
| τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
| μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
| μικραν ἐχον ὁμοιοτητα φαινεται ἐκεινο . ὁταν γαρ καθευδῃ , κατιοντος του πνευματος και του αἱματος ἐπι την ἀρχην συγκατερχονται | ||
| οἰνῳ , μαινομενος κακ ' ἐρεξε δομοις ἐνι Πειριθοοιο . κατιοντος γουν του οἰνου ἐς το σωμα , ὡς φησιν |
| Ἀλλα περιποιει , φησιν , και δια τουτο ἀγανακτω ὡς ἀπολειπομενος αὐτου . Και τις αὑτη ἡ εὐροια , ἡν | ||
| ἡς ὁ μεν κατα λογον ζων μετοχος , ὁ δε ἀπολειπομενος οἰκοφθορος και περι πολιν οὐδαμῃ σωτηρ ἀλλα παν τοὐναντιον |
| ἐχων προκλησιν , ἀξιων αὐτος βασανιζειν τον ἀνθρωπον , και ἐπιλαβομενος εἱλκεν , και ἐνελειπεν οὐδεν ἀσελγειας . και ἐγωγ | ||
| ἐπειδαν τινος ἐφαψωνται ἀρχης , και παραδωσιν τῳ νῳ , ἐπιλαβομενος ταυτης , διορᾳ τα λοιπα , και διεξερχεται ἐπι |
| - νατο μεγιστον φορτιον και ἀλλος κρομμυων . ταυτα δε καταθεμενος ὡς ἐπι δασμευσιν ἐθυετο . Ξενοφων δε μεταπεμψαμενος Κλεανδρον | ||
| ἡσυχιαν , οὐ μην ἐδυνηθην , ἀλλ ' οὐκ ἐφθην καταθεμενος και ἀνειλομην . εἰτ ' ἐμεριζον ἐμαυτον εἰς τε |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
| λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
| ὁς ἠν μετα Βαγοραζον και Μενοστανη και ἑτερους τινας , μεθυοντος ἐν ἑορτηι τινι του Ξερξου και καθευδοντος ἐν τοις | ||
| ὀφεως , σποραν ὑποτιθενται : και ὡσπερ ἐν ἀστατῳ γνωμῃ μεθυοντος ἠ παραλαλουντος οὐκ ἰσα ἀν εἰη τα ῥηματα , |
| κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
| δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
| οὐχ ὑπολαμβανω ἐν τῳ καθολου το τοιουτον ἀληθες εἰναι , πιστουμενος οὐκ ἐκ ποιητικων παραθεσεων , εἰγε τῃ ποιητικῃ συνταξει | ||
| , ἠ Δαρειος ἀλλος το γραφειν ἁ βουλει συγκεχωρησθαι σοι πιστουμενος : τουτων , ὠ Μικων , των πολεμουντων τῃ |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
| αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
| ὁστις ἀνθρωπων σωθησεται οὐτε ὑμιν οὐτε ἀλλῳ πληθει οὐδενι γνησιως ἐναντιουμενος και διακωλυων πολλα ἀδικα και παρανομα ἐν τῃ πολει | ||
| κατα Μειδιου , ὁσα μεν οὐν ἠ τους χορευτας , ἐναντιουμενος ἡμιν ἀφεθηναι της στρατειας , ἠνωχλησεν , ἠ προβαλλομενος |
| ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
| . . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
| λεγομενου , ἐχει την γενεϲιν και ἐκ των ἀποφυϲεων των περικειμενων τῳ ὀφθαλμῳ ϲωματων . ὑγρα δε ἐϲτιν ἐν τῳ | ||
| ἁμα κἀν ταις ὀφρυσιν ὑπτιον ἠ δια την ὑγροτητα των περικειμενων τῃ διαρθρωσει σωματων , δι ' ἡν χαλαρα τε |
| τας ὀψεις καθαρας διηγεισθαι δηλον , ἀναγκη δε ἐπι των πλειστων χρησθαι τῃ ὑποθεσει ᾑπερ ἐνεστησαμην , και κεφαλαια ἐπιτρεχειν | ||
| δ ' οὐν ὑπο των ἀλλων Ἑλληνων και βαρβαρων των πλειστων διαφθειρωνται , την λεγομενην ἀτακτον Ἀφροδιτην ἐν αὐτοις ὁρωντες |
| τως γαρ ἀμεινον : ὁ γαρ και προσθεν ἀκουει ἀνδρος ἐπερχομενου και ἐς ἑρκεα θηρος ἰοντος . ταυτα ἀκουσας ὁ | ||
| ἀπεργαζεται νομον : κατα δε ψηφισματος εἰσαγωγην , οἱον βασιλεως ἐπερχομενου πολλῳ στρατῳ γραφει Θεμιστοκλης , ἐκλιποντας την πολιν εἰς |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| οὐδεν γαρ κωλυει μη διψωντα τινα μηδε οἱῳ χαιρει ποματι προσφερομενον πινοντα χαιρειν , μη τῳ πινειν ἀλλα τῳ συμβαινειν | ||
| ' αὑτους τε γενομενοι και κατα τυχην ἰδοντες σιτηγον πλοιον προσφερομενον , πεντε ναυσιν ἐπεπλευσαν αὐτῳ , και κατακυριευσαντες κατηγον |
| τῃ δ ' ἀλλῃ δυναμει πασῃ περιεστρατοπεδευσε την πολιν , προσγενομενων ἀλλων παρα τε Σικελων και Σικανων δισμυριων στρατιωτων . | ||
| Πελοποννησιων λεηλατων και καταφθειρων , τα δε φρουρια πολιορκων : προσγενομενων δε αὐτῳ πεντηκοντα τριηρων ἐκ της Κερκυρας , πολυ |
| της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
| “ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
| δευτερα μηδ ' ἐστι το πρωτον γινομενον και αἰτιον τινος ἐσομενου , δια ποιαν αἰτιαν μετα τα πρωτα γινεται τινα | ||
| ὁλος μελλων ἐστιν , καθοσον δε προ της ἀρχης του ἐσομενου , ὁλοκληρος ἐσται γεγονως . ἐσται τοινυν του γεγονοτος |
| το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
| φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
| μη ταυταις , αἱς νυν τινες γεγραφασιν , ἀλλα ταις γενομεναις μεν προς βασιλεα και Λακεδαιμονιους , προσταττουσαις δε τους | ||
| . το δε αἰτιον ὁτι πασαις ταις ἀφ ' Ἡλιου γενομεναις ἐμηνιεν Ἀφροδιτη , δια την μηνυθεισαν ὑφ ' Ἡλιου |
| τους ξενους εἰς Καριαν , βοηθησοντας τοις περι τον Κασανδρον πολεμουμενοις ὑπο Πτολεμαιου του στρατηγου , τους δε περι τον | ||
| καθ ' ἡν ἡμεραν Ἰων ὁ Ξουθου ἐβοηθησε σπουδηι πολληι πολεμουμενοις Ἀθηναιοις ὑπο Εὐμολπου του Ποσει - δωνος , Ἐρεχθεως |
| δει δε ἀει σκοπειν μη μειζον ἐστι του προσωπου το ἐπιφερομενον ἐγκλημα , ἱνα μη ἀπιθανος ὁ λογος γενηται : | ||
| ἀποβληθηναι , ἐπειδη οὐδεποτε μετα την υι διφθογγον συμφωνον εὑρισκεται ἐπιφερομενον ἀλλα φωνηεν , οἱον μυια ἁρπυια υἱος : εἰ |
| καθαιρετικον του ἀξιωματος : ὁ δε Δημοσθενης θειᾳ τινι μεθοδῳ κεχρημενος τουτῳ και το ἀξιωμα φυλαττει λαμπρον , και ὁσον | ||
| και πολλακι δοσκον ἀλητῃ τοιῳ , ὁποιος ἐοι και ὁτευ κεχρημενος ἐλθοι : ἠσαν δε δμωες μαλα μυριοι ἀλλα τε |
| ἑνος , και δυο . Και ὁποταν ᾐ ἀπο δυο συγκειμενον το μελος παντως , ἠ ἀπο ἑνος και δυο | ||
| και της ἐφαπτομενης , ἑξει προς αὐτην ἡ κατηγμενη τον συγκειμενον λογον ἐκ τε του ὁν ἐχει ἡ ἑτερα των |
| , και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | ||
| τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν |
| δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
| εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
| μελετην ποιοιτο , του δε γραφειν ἐν παιδιᾳ και παρεργῳ ἐπιμελομενος εὐ φρονειν κριθειη παρα τοις εὐ φρονουσιν ; πολλακις | ||
| τις , ἐφη , δυνατος ὠν των της πολεως πραγματων ἐπιμελομενος την τε πολιν αὐξειν και αὐτος δια τουτο τιμασθαι |
| . και ὁ μεν ἐπιμελειας της προσηκουσης τυχων ταχεως του τραυματος ἀπαλλαττεται . βασιλευς δε ἡμερας ἑπτα προς ταις δεκα | ||
| ἀ ἀ ἀ , οἱα μ ' ὀδυνη τειρει φονιου τραυματος εἰσω . πως ἀν ὀλοιμην ; χρην γαρ μ |
| μεν ὁμοιως ἐπι των ἀπηλιωτικων ὀντες κεντρων ἠ ἐπαναφορων , ἐπισινεις δε ἐπι των δυτικων . Ἀρης μεν γαρ βλεψας | ||
| και φιλοστοργοτερους θανατῳ χωριζουσι , τους δε λοιπους ἐχθρους και ἐπισινεις ποιουσι : μαλιστα δε ἐξω των κεντρων γενομενοι . |
| Σεληνης και των ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος , λαμπρον ἐπισημον εὐτυχη τον γεννωμενον ποιησει : ἐπι δε των λοιπων κεντρων ἠ των | ||
| το γεννων τῳ γεννηθεντι ἠ τῳ ποιηθεντι , ἠ το γεννωμενον τῳ ποιησαντι και το γεννηθεν τῳ γεννησαντι : το |
| : περι γαρ την φυσιν και τα σωματα οὑτος ἀναστρεφεται ἐπιμελουμενος αὐτων και ἰωμενος . Ἐπειδη οὐν εἰς το περας | ||
| σωζεσθαι βουλομενων . ἠν δε τις ἐν αὐτοις συοφορβιων βασιλικων ἐπιμελουμενος ἐπιεικης ἀνηρ Φαιστυλος ὀνομα , ὁς ἐν τῃ πολει |
| αἱ δε πολυχρονιοι των ἀρρωστιων πλεοναζον ] ? ἐχουσι το ἡδομενον ἐν τῃ σαρκι ἠπερ το ἀλγουν ? [ ] | ||
| τον ἐλαχιστον χρονον παρεστι , το δε μονον ὑπερτεινον το ἡδομενον κατα σαρκα οὐ πολλας ἡμερας συμμενει . αἱ δε |
| ' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
| . Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |
| , του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
| . Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
| ἱν ' ἠ κρειττονος ἐπιστασιας ἀξιωθεις ἀμεινονι βιῳ χρησηται ἠ ἐπιμενων τῳ ἀδικειν μετ ' εὐμαρειας αὐτοκρατορι ἡγεμονων ἀρχῃ των | ||
| Σωκρατης , ὑποτεμων τον του Πωλου λογον μεταξυ , φησιν ἐπιμενων τῳ παραδοξῳ των λογων “ οὐ φημι ποιειν αὐτους |
| το θυμοειδες ἐκεινο , και ταπεινωθεις ὑπο πενιας προς χρηματισμον τραπομενος γλισχρως και κατα σμικρον φειδομενος και ἐργαζομενος χρηματα συλλεγεται | ||
| και ἐφενακιζον , μεχρι δη και ἐπ ' αὐτους ἐκεινους τραπομενος ἐχρησατο και ἐνταυθα τῃ φυσει , ὡστε και οἱδε |
| ᾡ ἐστιν ἡ σεληνη και ἐν ἀρχῃ του ἑξης και ἑπομενου ζῳδιου , καθως ὑποδεδεικται ἐπι της Κριου ἀρχης και | ||
| Ὁταν δε ἐπι γενους και εἰδους και ἡγουμενου | και ἑπομενου αἱρεσις προτεθειη ὁποτερον ἀποκρινεσθαι , το μερικωτερον και ἐλαττον |
| λεκανης μυρσινας : και ἐβαλλον εἰς το ποτηριον ἐκεινο το ἀπολειπομενον : και ὁ καταδυσας το ποτηριον ἐνικα . Γ | ||
| μεν εὑρεσις κατα την φρονησιν ἐχουσα , εἰπερ ἀμηχανον φρονησεως ἀπολειπομενον των χρησιμων εὑρειν ὁτιουν , ἡ δε σωφροσυνη κατα |
| ἐπισκοπουν ” , ἐναντιως της των πολλων χρησεως . ἀκωλυτοι διεμενον ὑπο των εἰωθοτων κατα το ἀνθρωπινον κωλυματων . , | ||
| Ἀλλ ' οἱ μεν ἐπι του δεξιου ταχθεντες ἐξαρχης ἀκεραιοι διεμενον , ὡς αὐτος φησι : το δε λοιπον πληθος |
| ὑπο σμικροτητος και ἀδιαπλαστα ζῳα κατασπειραντες και παλιν διακριναντες μεγαλα ἐντος ἐκθρεψωνται και μετα τουτο εἰς φως ἀγαγοντες ζῳων ἀποτελεσωσι | ||
| γε λογου ἀξιων μεχρι πολλου , διδασκομενα τε και μανθανομενα ἐντος τοιχων μονον ἐγνωριζετο . ἐπι δε των θυραιων και |
| ἀνεμοι την ἀχνην , τουτεστι τα λεπτα των ἀχυρων , ἐπιφεροντες λεληθοτως τοις ὀφθαλμοις των ἀνθρωπων , διακαιουσι τας κορας | ||
| της εἰρηνης , τους αὐτους τουτους συκοφαντουσι και κρισεις ἀδικους ἐπιφεροντες δια τον φθονον τιμωριαις περιβαλλουσι . διο και των |
| του μεταξυ , ὡστ ' ἀναγκαιον εἰναι τι μεταξυ : κενου δε γενομενου οὐχ ' ὁτι ἀκριβως , ἀλλ ' | ||
| λεπτον . το δε χλωρον ἐκ του στερεου και του κενου συνεσταναι † μεγαλων ἐξ ἀμφοιν , τῃ θεσει δε |
| ὑπαρχει : ἀπο του μελω το φροντιζω και μεμβλεται το ἐπιμελειται . αὐταρ : δε . ὁ : τα προτακτικα | ||
| ὡς δει και ἐκκλινειν , ἐν τῳ αὐτῳ και εὐσεβειας ἐπιμελειται . σπενδειν δε και θυειν και ἀπαρχεσθαι κατα τα |
| ὡς και εἰ ἰδωμεν ἰατρον κακως ἰατρευοντα ἠ ὑποκριτην κακως ὑποκρινομενον , οὐ λεγομεν τουτον ἁπλως κακον ἀλλα μετα προσθηκης | ||
| ὡν τους βιους ἀναγραφει Φιλοστρατος τον σοφιστην ] τον σοφιαν ὑποκρινομενον , ἠ ἀπατεωνα ὑπερπικρον ] † ἠγουν λιαν πικρον |
| ἀρα ἐστιν ἡ ΘΡΗ . και του κωνου ἀρα του ἐκκειμενου και του κυλινδρου ἡ τομη αὑτη ἐλλειψις ἐστιν : | ||
| ἐν τοις των βʹ στηριγμων σελιδιοις , ὡς ἐπι του ἐκκειμενου μηκους τας τε σμζ Ϛ μοιρας και τας σλε |
| , ἀφ ' οὑ την ἀρχην παρελαβε , και δικασταις χρησομενος ἐαν τις αὐτου κατηγορησῃ πασι Ῥωμαιοις . ἀπολογηθεις δε | ||
| ἱστορικοις ὑπομνημασιν φησιν ὁτι Σοφοκλης εὐπρεπη παιδα ἐξω τειχους ἀπηγαγε χρησομενος αὐτῳ . ὁ μεν οὐν παις το ἰδιον ἱματιον |
| ἀληθους ἐλεγχου ὁρισμῳ τηρουμενων ἡ φαντασια της ἀπατης γινεται . διαιρουμενοις οὐν οὑτω τοις τοιουτοις σοφισμασι κοινον ἐπι πασι θετεον | ||
| το θρεπτικον . οὐ γαρ ὡσπερ ἐν τοις ὡς γενος διαιρουμενοις εἰς εἰδη ὁ κατα το κοινον ἀποδιδομενος λογος και |
| και λεγει ὁτι λεγεται ἑξις ἡ ἐνεργεια του ἐχοντος και ἐχομενου , τουτεστιν αὐτη ἡ σχεσις , ὡσπερ του ἀνδρος | ||
| Σικελιας θεωροι πλεωσι , πρωτον θυουσιν . Συρακουσας δε του ἐχομενου ἐτους Ἀρχιας των Ἡρακλειδων ἐκ Κορινθου ᾠκισε , Σικελους |
| δε ἐκ του ἐχινου μετα ἑνος κοκκου σατυριου κεκλασμενος και διδομενος ἐν ποσει ἠ βρωσει μεγιστην ἐντασιν ποιειται , μαλιστα | ||
| στεφανους διδοντες . και βραβειον λεγεται ὁ παρα των βραβευτων διδομενος στεφανος τῳ νικωντι , . , . * . |
| εἰς το μειζονος ἀξιας εἰναι το νυν ὑπ ' αὐτου διωκομενον . οὐκουν εἰ ἑτερον ἀνθ ' ἑτερου ὁ φιλοσοφος | ||
| δακρυα : παιδας οἰκτειρεις οὑς ἀπωθησω του βηματος : ἐλεεις διωκομενον , ὁν οὐκ ἀφηκας πολιτευομενον . ἀλλ ' ὡς |
| , ὁ τι προς ἡμας ἀπολογησῃ μη τῳ σαυτου τροπῳ χρησαμενος . οὑτος δ ' ἐστι μηδαμου ῥᾳθυμειν . ἐξ | ||
| ἠδη γεγονοτων . τουτο οὐν ἐδηλωσεν ἐπι της ὑλης παραδειγματι χρησαμενος ὡστε ἐκ πυρος μεν ὑδωρ γινεται , ἐκ δε |
| και τοις οὐσιν ἀρχηγου και αὐ ἐκεινου του ἐν αἰσθητοις μεριστου παντη , προς μεν του αἰσθητου και ἐγγυς τι | ||
| ἐστι του τε ἀμεριστου ταυτου και του περι τα σωματα μεριστου ταυτου : ὁμοιως δη και θατερον μεσον . Και |
| ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
| προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
| ὑπαρχον : τον γαρ ἀναγκαιον τροπον , οὐ το ὑπαρχειν ἀναιρουσιν . εἰ γαρ μηδενι ἠ μη παντι ἐξ ἀναγκης | ||
| ἐς τας πολεις οὐκ ἀγουσιν , ἀλλα και ποθεν ἐπιπηδησαντες ἀναιρουσιν , ὡς μοιχους μεμισηκοτες . Ἰνδων δε ὁ μεγας |
| γενος οὐτε εἰδος οὐτε διαφορα οὐτε ἰδιον οὐτε συμβεβηκος : ἀναιρουμενου δε του εἰναι ἀπο τινος αὐτων ἀναιρειται ἡ οἰκεια | ||
| δε των μη οὑτως ὀντων ῥηματων παντα εἰσαγεται πλην του ἀναιρουμενου , οἱον ὁ Σωκρατης οὐ περιπατει ἑτερα μυρια εἰσαγεται |
| ἀει δη τουτο πασχουσι , μειζονος ἠ κατα τα χρωματα δεομεναι κινησεως , και τας αὐτων χρεων ἀν εἰη ἐκμανθανειν | ||
| δε κατα την μητραν ἠ κυστιν ἑλκωσεις , των αὐτων δεομεναι φαρμακων , ὀργανων χρῃζουσι των εἰσω παραπεμψοντων αὐτα : |
| ὠκυμορου της θυγατρος ἀποθανουσης ἐτι περιειπε τον Γαιον , εὐνοιαν προσφερομενος οὐ πενθερου μαλλον ἠ γνησιου πατρος , ἡς ἐνομιζεν | ||
| τροπον ἀλλα και τοις παισι των Ἀθηναιων ὑπερηφανως και χαλεπως προσφερομενος . . . . . . . ἐπει δε |
| εἰς ἐπιτιμησιν . διο και θαμα πολλοις προσεκρουεν , οὐκ ἀνεχομενος αὐτων την κακιαν ὑποκοριζεσθαι . και ταχα ἀν ἡδε | ||
| , πινων τους πινοντας , εἰκων πασι , παραχωρων , ἀνεχομενος , οὑτως αὐτους ὠφελει και μη κατεξερα αὐτων το |
| κυκλον εἰναι ἑκκαιδεκαπλασιονα της γης . Ξενοφανης δε εἰναι νεφος πεπυρωμενον . οἱ Στωικοι μικτην εἰναι την σεληνην ἐκ πυρος | ||
| γαρ ἰσως ἀνιατα , καταψυχων δε το ζεον αὐτου και πεπυρωμενον ἀγαν ἡμερωσον : τιθασον γαρ και χειροηθες εἰ γενοιτο |
| της γε νυν διατριβης ἀξιον γιγνηται . Λεγε δη : προσφεροντες τῳ θαυματι τουτῳ την μεθην , ποιον τι ποτε | ||
| , και τας φιαλας ἐπι των δακτυλων ἀκρων ὀχειτωσαν , προσφεροντες τοις συμποταις εὐλαβως . τα δ ' ἐκπωματα και |
| και πυρωδες , οὐδεποτε στασιν ἐχον , ἀλλ ' αἰει φερομενον ἐγκυκλιως : ἰδιως δε τον ἡλιον και την σεληνην | ||
| προλαμβανουσαι αὐτου την θρυψιν , ὡσπερ και εἰ ἀμμου σωρον φερομενον παισοι τις προλαμβανων τῃ πληγῃ την φοραν : τηνικαυτα |
| θεων προπεμπων και προφερων και λεγων , ἀλλα και ὁ πεμπομενος δεχεσθαι παρα των θεων χρησμους : ὁν και θεωρον | ||
| ἐκ τησδε της πολεως γιγνηται , ὡσπερ ὁ εἰς Δηλον πεμπομενος , οὐδεις ἀλλοθεν οὐδαμοθεν τουτῳ ἐφαμιλλος γιγνεται οὐδε εὐανδρια |
| ἀηρ και το πνευμα το περι αὐτο ταὐτον ποιει : συνεπεται γαρ αὐτῳ και ὁταν εἰς το ἐπ ' ἐκεινα | ||
| θεων γνωσεως ἡ προς ἑαυτους ἐπιστροφη και ἡ γνωσις ἑαυτων συνεπεται . Ματην οὐν διαπορεις ὡς οὐ δει προς δοξας |
| , οὐχ ὁσους συ ἐπεισας , ἀλλ ' ὁποσους ἐγω πλειστους ἐδυναμην : συ δε μοι ἐδωκας μεν ἐν τῃ | ||
| , και τροφης και παιδειας τυχοντα ἡς δει , τους πλειστους αὐτων και χειρους κατεχειν ὀρθοτατα δυναιτ ' ἀν τῳ |
| ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
| , εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
| δια ταυτα οὐν ὀρρωδουντος μου ὑπερ αὐτων και ἐν φυλακῃ ποιουμενου , ὁπως ἀν μη θυραζε ἐκφοιτησειαν , λανθανουσιν οἱ | ||
| πρωτον ποιουν παν καθ ' αὑτο κρειττον εἰναι δει του ποιουμενου : οὐ γαρ ἡ ἀμουσια μουσικον , ἀλλ ' |
| και ὠμος και ἀσελγης δοξῃ , γεροντος δε ἐπι τυραννιδα ἡκοντος πρωτη αἰτια το τοιαυτα βουλεσθαι : και γαρ ἠν | ||
| τε γαρ σου χρηστοτης διεφαινετο παλαι και ἐπιστελλειν ἐμανθανες . ἡκοντος δε του καιρου και ἐργων και λογων πως ἐμελλες |
| παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
| νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
| ἑν ἑκατερον ] μετεχει τινος κοινης ἰδεας καθ ' ἡν ἑκατερον αὐτων προσαγορευεται ἑν , ἠ οὐ μετεχει . και | ||
| εἰ μεν ἐκ δυο σωματων ἠ πλειονων εἰη , ἠτοι ἑκατερον αὐτων ἠ ἑκαστον ζωην συμφυτον ἐχειν , ἠ το |
| Μακεδονων τῳ δεξιῳ κερατι διαγωνιζομενων ὁ μεν Δαρειος του λαιου κερατος ἡγουμενος συναγωνιστας εἰχε τους συγγενεις ἱππεις , ἐπιλεκτους ταις | ||
| εἰ τις ἐκτειναι φαλαγγα εὐπορως δυναιτο ἠ βαθυναι ἠ ἐκ κερατος εἰς φαλαγγα καταστησαι ἠ ἐκ δεξιας ἠ ἀριστερας ἠ |
| χρειας τῳ πατρι διαγγελλουσι . παρο και ἀνερχομενους αὐτους και κατιοντας εἰσηγαγεν , οὐκ ἐπειδη των μηνυσοντων ὁ παντῃ ἐφθακως | ||
| οἰκειν λεγονται , συριγμα δε δεινον φασιν ἀκουεσθαι τουτων και κατιοντας αὐτους ἐπι την θαλατταν πλειν ἐπι πολυ του πελαγους |
| , πολλων ὀντων ὁμοιων ; Δια τι γαρ ἀλλο ; Ποτερον οὐν κεραμει μεν λυσιτελει μηδενα ἀλλον εἰναι κεραμεα ἐν | ||
| μη ἐπιστασθαι μηπω ἐχειν ἐπιστημην ἐστιν ; Ὡμολογει αὐτῳ . Ποτερον οὐν εἰσιν οἱ λαμβανοντες ὁτιουν οἱ ἐχοντες ἠδη ἠ |
| μετ ' Ἀθηναιων ηὐδοκιμησε λαμπρως και Βοιας και Κυθηρα εἱλεν ἀρχοντος Ἀθηνησι Καλλιου . ἐνεπρησε δε ὁ Τολμιδης και τα | ||
| δε την αὐξησιν της ἰδιας πολεως ἠσχολουντο . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησιν Ἀκεστοριδου ἐν Ῥωμῃ την ὑπατον ἀρχην |
| μηνες , τῃ δε θηλειῃ τεσσαρες : ὡδε γαρ ὡς ἐπιτοπλειστον ξυμβαινει : ἐστι δ ' ἁ και προσθεν των | ||
| του ὑδροφοβικου παθους ἐγκατασκηψις οὐδε ὡρισμενην ἐχει προθεσμιαν : ὡς ἐπιτοπλειστον γαρ ἑως τεσσαρακοστης ἡμερας εἰωθος , τοις ἀμεληθεισι και |
| ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | ||
| πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε |
| δε ψυχρος ἀπο πλεονος του κακου ἀποκρινομενος , του τε ὑπολειπομενου , και ἐτι ἰσχυοντος , και οὐπω συσσεσηποτος , | ||
| ἐπιτοπουλυ , ἐτι ἰσχυοντος του κακου του ἐν τῳ σωματι ὑπολειπομενου : οἱ δε θερμῳ ἱδρωτι ἱδρωντες ταχυτερον ἀπαλλασσονται των |
| ' εὐθυ μοιραν ζητω , τοις εὑρεθεισιν ἐτεσι και μησιν ποστος ἀριθμος παρακειται , και τουτον προσθεις ταις του ὡροσκοπου | ||
| και τοσουτον ; τοσουτοι και τοσαυται και τοσαυτα τοσουτων . ποστος ποστη ποστον ; ποστοι ποσται ποστα . Κτητικα . |
| ἀν προσειχομεν , τι λεγει περι ἡμων ὁ κολοιος ὁ πετομενος ἠ τι φησιν ἡ κιττα και τινα ἐχει δοξαν | ||
| ταχιστα . Ποτερον οὐν τρεχων τις αἱροι ἀν θαττον ἠ πετομενος ; Μη οὐν αὐτος γε αἱρει ; Τις μην |
| εἰ γαρ τις ὑμιν ἀφηκεν τι των αὑτου , οὐδεν ἀδικειται οὐθ ' ὁ δους οὐθ ' ὁ πεισας : | ||
| ξυνεβη . τιμωρια γαρ οὐκ εὐτυχει δικαιως , ὁτι και ἀδικειται : οὐδε ἰσχυς βεβαιον , διοτι και εὐελπι . |
| . ὑπονοητεον δ ' ὁτι και ἑκαστου των ἀλλων ἁ δικαζουσιν αἰσθησεις τα πρεσβυτερα | εἰδη και μετρα , οἱς | ||
| μοι της δικης προς τουτον πρωτον , ἐπεδειξα σαφως τοις δικαζουσιν , ὡσπερ ὑμιν ἐπιδειξω , πανθ ' ὁς ' |
| ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
| και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |