ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
την ἐν πρωτοις προσωποις ἐπιγινομενην προσταξιν , οὐκ ἀνασκευασαντες τους προκειμενους λογους , παρατιθενται ὡς προστακτικα ἐν τῃ χρησει , | ||
χειρονι δοσκεν : ἡ διπλη ὁτι οὑτος ὁ στιχος τους προκειμενους ἀναιρει : βελτιονα μεν γαρ τῃ κατασκευῃ ἐνδεχεται ἀναλαμβανειν |
κρισεως λογον , τοσουτον μονον ὑπειποντας φροντιδι της προσηκουσης τοις προκειμενοις ἀρχης και ταξεως ὁτι δει τους ποιητην τον θεον | ||
προς το διατιθεναι γυναικας . ὁ μεντοι του Κρονου τοις προκειμενοις σχημασι συνοικειωθεις , ἐαν μεν και αὐτος ᾐ τεθηλυσμενος |
τε γαρ ἀπο των πεντε δυναμεων , ὁς ἐστιν ὁ συγκειμενος ἐκ των τριων ἀριθμων , ἀφελω τον ἀπο του | ||
. Ἐστω ὁ μεν δοθεις Μο γ , ὁ δε συγκειμενος ἐκ δυο των αων ΔΥ α ʂ δ Μο |
, διαθεσεως , ἐπιτηδειοτητος και των μετεχοντων , ἑκτου , διακειμενου , ἐπιτηδειου . δει εἰδεναι ὁτι τουτων τα ἑξ | ||
' ἐτεθορυβητο μου ἡ ψυχη οὐδ ' ἠγανακτει ὡς ἀνδραποδωδως διακειμενου , ἀλλ ' ὑπο τουτουϊ του Μαρσυου πολλακις δη |
ἐκ δε τουτου προς δυσμας ἑως του Ῥηβα και του ἐπικειμενου σκοπελου κατα την ἐκβολην τουτου . . . . | ||
δια ταυτηϲ τηϲ λεξεωϲ πανυ διδαϲκει θεραπευτικον και τεχνικον το ἐπικειμενου βαρυτερου παροξυϲμου μη δειν παρατιθεναι τροφην . εἰτε γαρ |
εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
ἀρα ἐστιν ἡ ΘΡΗ . και του κωνου ἀρα του ἐκκειμενου και του κυλινδρου ἡ τομη αὑτη ἐλλειψις ἐστιν : | ||
ἐν τοις των βʹ στηριγμων σελιδιοις , ὡς ἐπι του ἐκκειμενου μηκους τας τε σμζ Ϛ μοιρας και τας σλε |
θερμασιας πυρωδους αἰσθανεσθαι τον καμνοντα μαλλον ἠπερ διατασεως ἠ βαρους ἐγκειμενου τινος , ἐτι δε και το ἐρυθρον ὁρασθαι τῃ | ||
Ἀρτεμιν θεοκλυτουσαι και του ἀγαλματος ἐκκρεμαμεναι , του βαρβαρου πικρως ἐγκειμενου . και των δορυφορων ἀποσπωντων , κἀκεινων ἀπριξ ἐχομενων |
, οὐχ ἁπλουν ζητει : συνθετον γαρ ἐστι πραγμα ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου . δει δε προτερον δηλον εἰναι ὁτι | ||
φανερον οὐν ἐκ των εἰρημενων , ὁτι των καθ ' ὑποκειμενου λεγομενων , ἀναγκαιον και τοὐνομα και τον λογον κατηγορεισθαι |
ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
ὁτι οὐχ ὑπερ τουτων ἐλεγον , ἀλλα τοις νομοις τοις κειμενοις ἐβοηθουν . ἠρξαμην μεν οὐν τουτων ἑνεκα , δεδιως | ||
ἀποδεικτικη ἡ ὁριστικη : ἐδυνατο γαρ ὁσον ἐπι τοις πρωτοις κειμενοις ἑτερων μεν εἰναι , ἀποδεικτικη μεντοι και αὐτη εἰναι |
, Ἀναξ Μανουηλ , πορφυροβλαστε κλαδε , Ὁ Καματηρος ἐκ γενους Ἰωαννης , Τῳ σῳ δε κρατει πιστοτατος οἰκετης , | ||
ἐλαττονων ζῳων . και ταδε ἐπραττον ἐς πολυανδριαν του Ἰταλικου γενους , φερεπονωτατου σφισιν ὀφθεντος , ἱνα συμμαχους οἰκειους ἐχοιεν |
και ὠμος και ἀσελγης δοξῃ , γεροντος δε ἐπι τυραννιδα ἡκοντος πρωτη αἰτια το τοιαυτα βουλεσθαι : και γαρ ἠν | ||
τε γαρ σου χρηστοτης διεφαινετο παλαι και ἐπιστελλειν ἐμανθανες . ἡκοντος δε του καιρου και ἐργων και λογων πως ἐμελλες |
ὁτι το τις οὐκ ἐξεταζεται παντελως : ὁ δε στρατηγος προσκειμενου του πραγματος ὑπονοιαν τινα και ἐξετασιν ἐκ της τιμης | ||
προσκειμενου , ὁ δε ἀπο του δβ ὁ ἀπο του προσκειμενου , ὁ δε ἀπο του γδ ὁ ἀπο του |
του δια σε . Δωριεων των ἐπι Ἰταλιας ἐστι το κειμενων ὀνοματων κυριου τε και προσηγορικου τῳ μεν κυριῳ προστιθεναι | ||
εἰ σφαιροειδης ὁ κοσμος . Ἐκ των παρ ' ἑκαστοις κειμενων . Ὁ γαρ ῥητωρ τα πολιτικα διαπλεκει ζητηματα , |
ἑνος , και δυο . Και ὁποταν ᾐ ἀπο δυο συγκειμενον το μελος παντως , ἠ ἀπο ἑνος και δυο | ||
και της ἐφαπτομενης , ἑξει προς αὐτην ἡ κατηγμενη τον συγκειμενον λογον ἐκ τε του ὁν ἐχει ἡ ἑτερα των |
μετ ' Ἀθηναιων ηὐδοκιμησε λαμπρως και Βοιας και Κυθηρα εἱλεν ἀρχοντος Ἀθηνησι Καλλιου . ἐνεπρησε δε ὁ Τολμιδης και τα | ||
δε την αὐξησιν της ἰδιας πολεως ἠσχολουντο . Ἐπ ' ἀρχοντος δ ' Ἀθηνησιν Ἀκεστοριδου ἐν Ῥωμῃ την ὑπατον ἀρχην |
ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος . Διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι | ||
ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος : διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι |
πετομενον , ἀλλα και ἁλισκεται δια την αὐτου σκιαν , προσερχομενον αὐτῃ καθ ' ὑδατος ὁραθεισῃ . Ἀμαλθειας κερας : | ||
και ἐνθεασμους ὡς ἐκστατικην . μεταπειθοντι . ἱνα ἀλλον νοησωμεν προσερχομενον τῳ μουσικῳ χαριν τινος δεησεως και ὡν λεγει , |
δευτερα μηδ ' ἐστι το πρωτον γινομενον και αἰτιον τινος ἐσομενου , δια ποιαν αἰτιαν μετα τα πρωτα γινεται τινα | ||
ὁλος μελλων ἐστιν , καθοσον δε προ της ἀρχης του ἐσομενου , ὁλοκληρος ἐσται γεγονως . ἐσται τοινυν του γεγονοτος |
προτασεων . Λεγω δε ὁτι το ἐστι ἠ τῳ δικαιῳ προσκεισεται ἠ τῳ οὐ δικαιῳ . ἐνταυθα καλως εἰπεν ἐπι | ||
ἐν ἰσῳ γαρ ἀριθμῳ σχεδον τα της συνταξεως ἐγενετο . προσκεισεται γαρ και τῳ ἀλλοι μεν γαρ παντες , ὁσοι |
, και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
ἠ τοσουτου ἀποδοσθαι . νεανισκοι οὐν τινες ὠνουμενοι μεγαν ἰχθυν εἰποντος του ἁλιεως τα αὐτα λυπηθεντες τῳ πολλακις ἀκουειν ὑποπιοντες | ||
μοι λεγε : ἀντι του , συ εἰπε , ἱνα εἰποντος σου μη ἀντιλεξω μηδε μαχησωμαι σοι . ΓΘ ἠ |
μονοις : εἰχον δε και των χηρων ἀλλας δωδεκα τραπεζας κειμενας : και εἰ τις ξενος προηρχετο αἰτησαι ἐλεημοσυνην , | ||
, την δυναμιν ἀποκρυψας ἱππεας και πεζους πεμψας ἐνεπρησεν ὑλας κειμενας ἐπι των ὁριων Ἰλλυριδος και Ἀτιντανιδος , αἱ καταφανεις |
το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
εἰς ψ ληγοντα γεγονοτα παρα τον παρακειμενον την παραληγουσαν του παρακειμενου φυλαττοντα ἐχοντα τε τουτον δια των δυο μμ λεγομενον | ||
κατ ' αὐτου : ἐαν οὐν θελῃ πιειν ἐκ του παρακειμενου ὑδατος , πιπτει ἡ πετρα ἐπανω αὐτου και τιμωρειται |
ὑπακουσαι , ἀναγαγοντος δ ' αὐτους ἐς την δημοκρατιαν ἐκ προσταγματος Ἀλεξανδρου παλιν δουλευσαι τοις Ποντικοις . ἐφ ' οἱς | ||
τα τετρακοσια ταλαντα την δοσιν ἀπεφαινον εἰναι . Και του προσταγματος δε το ἀντιγραφον οὐκ ἀχρηστον οἰομαι κατακεχωρισθαι . Πολλῳ |
ὡς ἐπυθομην παρα των ἐν Αἰγυπτῳ ἱερεων ἑνος εὐ μαλα γεροντος ἐν τῃ Ὀνουφι , ἀλλα τε πολλα των Ἑλληνων | ||
οὐ σου χατιζων δευρ ' ἀναξ στρατηλατει : τι γαρ γεροντος ἀνδρος Εὐρυσθει πλεον θανοντος ; ἀλλα τουσδε βουλεται κτανειν |
το φανον τουτο λεγομεν ; ἠ το φαινεσθαι τοις δευτεροις ἀντεχομενον και εἰς συμμετριαν ἑαυτο παρεχομενον τοις ἀπολαυειν αὐτου βουλομενοις | ||
φρονιμον εἰναι μη ὀντα ἀγαθον , ἠτοι σπουδαιον και ἀρετης ἀντεχομενον . Μεχρι μεν τουδε την φρονησιν ἐδειξεν ἀνευ μη |
Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
, ὁσα ἐπραξεν ἠ ἐπαθεν ὁ ἀνθρωπος : χρονου δε προιοντος ἐπι τῳ θανατῳ και ἀλλων μνημαι ἀν φανειεν ἐκ | ||
φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου προιοντος συνειδον αὐτης το πρᾳον , ἐθαρρησαν μεχρι του προσελθειν |
τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
ψηφον , ἡι , ὁταν ἰσαι γενωνται , νικαι ὁ κατηγορουμενος . κἀν ἰσοψηφος κριθηι ] κἀν ἰσαι δε γενωνται | ||
κωμικος . των δραματων αὐτου Ἀγροικος , Πορφυρα , Δις κατηγορουμενος . ἐστι δε της μεσης κωμῳδιας . Μοσχιων Ξενιζων |
ὁς ἠν μετα Βαγοραζον και Μενοστανη και ἑτερους τινας , μεθυοντος ἐν ἑορτηι τινι του Ξερξου και καθευδοντος ἐν τοις | ||
ὀφεως , σποραν ὑποτιθενται : και ὡσπερ ἐν ἀστατῳ γνωμῃ μεθυοντος ἠ παραλαλουντος οὐκ ἰσα ἀν εἰη τα ῥηματα , |
, ἑως αὐτην ὁ ἀγαγων σατραπης προς βιαν ἐκαθισεν . ἁπτομενου δε του Κυρου και διασκοπουντος τους ὀφθαλμους αὐτων και | ||
πεδια ποτε θαλατταν γενεσθαι . του δε Στρατωνος ἐτι μαλλον ἁπτομενου της αἰτιολογιας , ὁτι φησιν οἰεσθαι τον Εὐξεινον μη |
δε ἱππον ὁ Ἀρτυβιος δεδιδαγμενον προς ὁπλιτην ἱστασθαι ὀρθον . Πυθομενος ὠν ταυτα ὁ Ὀνησιλος , ἠν γαρ οἱ ὑπασπιστης | ||
Φοινικες ἀναπλεουσι ἐκ της Μιλητου ἐπι την ἀλλην Ἰωνιην . Πυθομενος δε ταυτα Θασον μεν ἀπορθητον λειπει , αὐτος δε |
τα μεν ὁπως ἐπιτηδευσῃ μαθων , τα δε προς ἐλεγχον ἐπισταμενος , ἀμφω καλως ἐπαιδευθη . οὐ μην ἐπεπολαζε των | ||
, πολυ προτερον ἐμαυτῳ παραινεσας και χαριν ἐμαυτῳ οὐ μικραν ἐπισταμενος . “ Εἰεν : ὁ μεν γενναδας εἰπων ταυτα |
: περι γαρ την φυσιν και τα σωματα οὑτος ἀναστρεφεται ἐπιμελουμενος αὐτων και ἰωμενος . Ἐπειδη οὐν εἰς το περας | ||
σωζεσθαι βουλομενων . ἠν δε τις ἐν αὐτοις συοφορβιων βασιλικων ἐπιμελουμενος ἐπιεικης ἀνηρ Φαιστυλος ὀνομα , ὁς ἐν τῃ πολει |
ὁ δε δανειζομενος το δυνον , το δε μεσουρανημα το διδομενον ἀργυριον , το δε ὑπο γην μηνυει σοι την | ||
και σκωληκας παντοιους και ἀσκαριδας και το ῥινημα του ἐλεφαντος διδομενον . παντοιας ἑλμινθας φθειρει και καλαμινθη : ξηραν βαλλων |
παρ ' ἡμιν το των δελφινων στεαρ , ἀλειφεσθαι τους δεομενους . οἰμαι γαρ αὐτους των ὑων ἡττονα ψυχην ἐχειν | ||
εἰ μη ὁρκος , και προς εὐτυχουντας ἐτι και οὐ δεομενους παρηγοριας τους Ἀθηναιους , ἐτι δ ' οὐχι τους |
παρακολουθει μεχρι τελειαϲ ἐκϲταϲεωϲ . δει οὐν τον ἐπιϲτημονα ἰατρον ἐπιμελουμενον του καμνοντοϲ τουτων προφανεντων ἠ τινων αὐτων τα δεοντα | ||
νυνδη ἐλεγομεν εὐλογως ἐχει , το θεον τε εἰναι τον ἐπιμελουμενον ἡμων και ἡμας ἐκεινου κτηματα εἰναι . το γαρ |
ἀνθρωπος : ἐν γαρ ταις τοιαυταις προτασεσι περι μονον το κατηγορουμενον και το ὑποκειμενον της μεταθεσεως γινομενης το ὀνομα ἐφη | ||
των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου οὐκ ἐγχωρει ἀοριστον λαβειν τον κατηγορουμενον : ἁμα γαρ τῳ ληφθηναι ἀοριστον ἐστι ῥημα . |
των ἐμαυτου , ἡγουμενος και ὑμιν αἰσχρον εἰναι παρα τε ἑκοντος ἐμου και παρ ' ἀκοντος λαμβανειν . και οὐ | ||
, καθ ' ἡν ὁ φευγων ῥητῳ ὑφ ' ἑαυτου ἑκοντος παραβεβασμενῳ ἐπ ' οὐδεμιᾳ ἀδικιᾳ διανοιαν ἀντιτιθησιν , και |
, ἑνος του Χαμαιλεοντος οὐδεν ὀρρωδησαντος τας ἀπειλας , ἀλλα φαμενου Ἡρακλης καρρων , Σελευκε . Ὁ δ ' οὐν | ||
δυσχεραναντα τον Ἡρακλεα λιθους περι αὐτον ἐσωρευε . του δε φαμενου τι τουτο ; Τελαμων ἐφη : ἐγειρειν μελλω βωμον |
δια ταυτα οὐν ὀρρωδουντος μου ὑπερ αὐτων και ἐν φυλακῃ ποιουμενου , ὁπως ἀν μη θυραζε ἐκφοιτησειαν , λανθανουσιν οἱ | ||
πρωτον ποιουν παν καθ ' αὑτο κρειττον εἰναι δει του ποιουμενου : οὐ γαρ ἡ ἀμουσια μουσικον , ἀλλ ' |
το μη ὀν ἀπολειται . οὐδεν ἀρα δυναται ἐκ του αὐξομενου ἠ μειουμενου γινεσθαι . και μην οὐδ ' ἐκ | ||
την προσαγορευομενην Ἰντεραμναν . Κατα δε την Σικελιαν ἀει μαλλον αὐξομενου Ἀγαθοκλεους και δυναμεις ἁδροτερας ἀθροιζοντος Καρχηδονιοι πυνθανομενοι τον δυναστην |
λεγων κατα διαρτησιν ἀσυνακτον εἰναι τινα λογον , φασιν μεν προφερομενος μονην ἀντιτιθεμενην αὑτῳ φασιν ἑξει την ἀντικειμενην τῃ προειρημενῃ | ||
φιλοσοφε , ἐκεινα ἁ ἐλε - γες ; ποθεν αὐτα προφερομενος ἐλεγες ; ἀπο των χειλων αὐτοθεν . τι οὐν |
και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
ἀλλας ἐνεπρησε . διαπλευσας δ ' εἰς την Κυπρον και προσλαβομενος στρατιωτας και ναυς διεπλευσεν εἰς το Πηλουσιον . της | ||
ἰδιαν οὐ μονον δια της νικης ἐπηυξησεν , ἀλλα και προσλαβομενος Μακεδονων ἀγαθων ἀνδρων πληθος . Νεοπτολεμος μεν οὐν μετα |
οὐδε τι σε χρη ταυτης ἀφροσυνης : ἀνα δε σχεο κηδομενος περ , μηδ ' ἐθελ ' ἐξ ἐριδος σευ | ||
' ἐτυπτες ; ἐγωγε ς ' , εὐνοων τε και κηδομενος . εἰπε δη μοι , οὐ κἀμε σοι δικαιον |
, ὠ καθηγητα , ἐπεθυμεις μεν αὐτος ἐξουδενωσαι ἡμας , αἰδουμενος δε , τον σαπρον ἐπι του πυλωνος ἐστησας Αἰσωπον | ||
του πεπονθοτος ταδε λογοισιν ἡσθην τοισδε : νυν δ ' αἰδουμενος θεους τ ' ἐκεινον θ ' , οὑνεκ ' |
των Τρωικων , οἱ δε ὑπο του Ψαμμιτιχου παιδος , ἀρξαμενου μονον , εἰτ ' ἐκλιποντος τον βιον , ὑστερον | ||
' εὐωνυμων τετυμμενοι ὁμοσπλαγχνων τε πλευρωματων : του γαρ ἡμιχοριου ἀρξαμενου λεγειν δι ' εὐωνυμων τετυμμενοι και μελλοντος εἰπειν και |
νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
της πορειας τοιονδε τι ἀπαιτησαι την φυσιν , ἀναγκη πασα πετομενον με ἀποπατειν „ . και ὁ Ξανθος : ” | ||
“ ἠν δ ' ἐγω , ” τον Ὑπερβορεον ἀνδρα πετομενον ἠ ἐπι του ὑδατος βεβηκοτα ; “ ” Και |
ἐγενηθη . Το μεν οὐν μεγεθος αὐτης ἑκατον τριακοντα κλινας ἐπιδεχομενον κυκλῳ , διασκευην δ ' εἰχε τοιαυτην . Κιονες | ||
ἐξῃρηται παντων , ὑπερφυες ἀιδιον προϋπαρχον , οὐδε παραθεσιν τινα ἐπιδεχομενον οὐτε ὑπεροχην τινος ἐν πολλοις προτεταγμενην : ἀλλ ' |
, καθο και ἡ ἐξ αὐτων μεταληφθεισα μετοχη στερουμενη των προκειμενων και της των ῥηματων ἰδεας ἀπεβληθη . οὐ γαρ | ||
την συνθεσιν των ἀντωνυμιων τα ὀνοματα παρῃτησατοἘπει . κἀκ των προκειμενων τα ὀνοματα μετελαμβανετο , δηλον ὡς και τα προκειμενα |
κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
ἐν καλῳ του χωριου ἱζησαι . Ἡγου δη , ὡς ἑψομενου και ὑπερ τα μεσα της Θρᾳκης . Παρελθωμεν ἐς | ||
ἐγχριε , αὐτο δε το ἡπαρ ἐϲθιειν διδου . και ἑψομενου δε τον ἀτμον τοιϲ ὀφθαλμοιϲ ἀνεῳγοϲι δεχεϲθαι κελευε . |
θαλατταν διεσωσε τας ναυς . Ἰμιλκων δε ταις πρωταις τριηρεσιν ἐπιθεμενος τῳ πληθει των βελων ἀνειργετο : ἐπι μεν γαρ | ||
χαλκειον ἐλθων και ἁρπασας παιδα ἑνα , ἐπι των ὠμων ἐπιθεμενος ἐκελευσε ποδηγειν προς τας ἀνατολας . ἐκει δε παραγενομενος |
' ἐπαν ληφθωσιν ὑπο των ἁλιεων , τεθνεωτες ἐπιτριβουσι τους ὠνουμενους . της οὐσιας γαρ εἰσιν ἡμων ὠνιοι , ὁ | ||
ἠ ἐπι καταλυσει του δημου συνιοντας ἠ τους τα τελη ὠνουμενους και μη καταβαλλοντας δησαι . νυν δε ταυθ ' |
καυϲονι καθ ' ἑκαϲτον παροξυϲμον . ἐπι γαρ καυϲου ῥιγεοϲ ἐπιγενομενου λυει το νοϲημα . διενηνοχε δε ὁ καυϲοϲ του | ||
και κεραμῳ βαλλοντων , και ὑετου ἁμα δια νυκτος πολλου ἐπιγενομενου , ἐφοβηθησαν και τραπομενοι ἐφευγον δια της πολεως , |
ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
, οὐχ ὁσους συ ἐπεισας , ἀλλ ' ὁποσους ἐγω πλειστους ἐδυναμην : συ δε μοι ἐδωκας μεν ἐν τῃ | ||
, και τροφης και παιδειας τυχοντα ἡς δει , τους πλειστους αὐτων και χειρους κατεχειν ὀρθοτατα δυναιτ ' ἀν τῳ |
δισωμον ἐν μετανοιᾳ ἐσται ὁ κατηγορων , ἐαν δε στερεον ἐπιμονος και ἀπαραιτητος ὁ ἐναγων . ἐπαν δε και ὑπο | ||
δακνωδης ἐρεθιζει , ἐκει που πλεονασας . Πριαπισμος δε ἐστιν ἐπιμονος του καυλου ἐντασις . εἰληφε δε τοὐνομα ἀπο τινος |
ἀσφαλεως ἀγορευει αἰδοι μειλιχιῃ , μετα δε πρεπει ἀγρομενοισιν : ἐρχομενον δ ' ἀνα ἀστυ θεον ὡς εἰσοροωσιν . και | ||
ἐεικοστῳ ἐνιαυτῳ . τον δε πολυ πρωτος ἰδε Τηλεμαχος θεοειδης ἐρχομενον κατα δωμα συβωτην , ὠκα δ ' ἐπειτα νευς |
και προς τουτον παρειμι φερων ἀσπιδα , δι ' ἡς ἐκεινους ἀπεωσαμην και δι ' ἡς παλιν εἰκοτως ἡγουμαι κρατειν | ||
τοις ἀγωνισταις εὐνοι , οἱ οὐν εὐνοι τουτοις θελουσι νικαν ἐκεινους , οἱς εὐνοι εἰσι , συναθλειν δε ἠ συνδισκευειν |
στρατοπεδου μετα τωνδε : αὐτος δε ὑμιν Μαρδονιος και ὁ στρατος αὐτου οὑτος κατα ποδας ἐμεο ἐλαυνων προσδοκιμος ἐστι . | ||
' ὁ μεινας ] ἀλλ ' οὐδ ' ὁ καταλειφθεις στρατος τῳ Μαρδονι , αἱ τριακοντα μυριαδες , ὑποστρεψουσιν εἰς |
ἐφισταμενος αὐταις φερεται , ἐπιλαβων ταιν χεροιν τω ὀφθαλμω του φεροντος . ταυτην και ἱππαδα και κυβησινδα καλουσι την παιδιαν | ||
] . Ἀναμνησθωμεν δ ' ἡμετερου τινος αὐτων ἐργου , φεροντος εἰς τα παροντα . ἠν γαρ ποτε χρονος , |
ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
. Περι γαμου ἐπισκοπητεον οὑτως : ἀνδρα μεν Ἠελιον και ἀνερχομενον σκοπον ὡρης , αὐτην δ ' ἐκ ζῳδιου θ | ||
Ὁμηρου Ζ . . Γ . . , . νεον ἀνερχομενον . * ) [ ἡ διπλη ὁτι το νεον |
γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
λεγομενου , ἐχει την γενεϲιν και ἐκ των ἀποφυϲεων των περικειμενων τῳ ὀφθαλμῳ ϲωματων . ὑγρα δε ἐϲτιν ἐν τῳ | ||
ἁμα κἀν ταις ὀφρυσιν ὑπτιον ἠ δια την ὑγροτητα των περικειμενων τῃ διαρθρωσει σωματων , δι ' ἡν χαλαρα τε |
ὑπο σμικροτητος και ἀδιαπλαστα ζῳα κατασπειραντες και παλιν διακριναντες μεγαλα ἐντος ἐκθρεψωνται και μετα τουτο εἰς φως ἀγαγοντες ζῳων ἀποτελεσωσι | ||
γε λογου ἀξιων μεχρι πολλου , διδασκομενα τε και μανθανομενα ἐντος τοιχων μονον ἐγνωριζετο . ἐπι δε των θυραιων και |
. ἠδικητο δ ' ἀν γραφοντος ἐξεπιτηδες φαυλοτερα και οὐ χρωμενου τοις οὐσι . του αὐτου τοινυν ἀν εἰη το | ||
ἐκ τουτων ἀποδεικνυς μαλλον οἰδε του τας ὑστερας γινωσκοντος κἀκειναις χρωμενου . ἀρ ' οὐν οὐκ ἐστιν οὐδαμως ἀποδειξαι τας |
, και ἀπαγομενας συν ὑβρει και ἀτιμιᾳ ξαινομενας τε τας παρειας συν οἰμωγῃ και ὀλολυγῃ και κοπτομενας πικρως , παιδας | ||
ὠτειλη . ὠχρος ὠχριασις : “ ὠχρος τε μιν εἱλε παρειας . ” και ὠχρησαντα ὠχριασαντα : “ οὐτ ' |
των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ : κἀν το ὑπο των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ | ||
ὡς μεγαλην . εἰ γαρ και ἑν ἐστι μοριον το περιεχομενον , ἀλλ ' οὐ πολυ πνευμα , και δια |
τερας ἐσκοπιαζον , εἰ μιν ἐσαθρησαιμι παρος γ ' ἐμε κεινον ἰδεσθαι . ἠματος ἠν το μεσηγυ , και οὐδεπω | ||
, ἐτι νηος ἐφιεμενον και ἑταιρων : οἱ δε θοως κεινον τε πορον και λυγρον ἀεθλον ἀχνυμενοι λειπουσι και ἐς |
μεν ἐκπεμπεις οἱ συμφερει , τοις δε ἐπιστελλεις ὑπερ των ἐπειγοντων , τοις δε ἀντεπιστελλεις ὑπερ ὡν ἐρωτωσι ; τα | ||
, εἰτα ἐπαναλαβοντες παλιν φαμεν ὡσπερ ἐπενθυμουμενοι και ὁ μεν ἐπειγοντων αὐτον μειζονων ὁμως του πλεονεκτειν ἑνεκεν ἐποιει τα χαλεπωτερα |
της κυνωδους ὀρεξεως , ὁταν ἀραιοτερον ὑπαρχῃ το σωμα και διαφορουμενον δια της ἀδηλου διαπνοης ἀμετρως ἐν χρειᾳ συνεχει καθιστηται | ||
παραπληϲιον τῳ κατ ' ἀρχαϲ , πλην ὁτι θαττον ἐκεινων διαφορουμενον ἁτε ἰχωρα λεπτον περιεχον , του κατ ' ἀρχαϲ |
δοκουσης : ὁρωντες δε τον Μακρινον ἐν χλιδῃ και τρυφῃ διαιτωμενον , ἀφηνιαζοντες ἠδη προς ἀλληλους αὐτον κακως ἠγορευον , | ||
ὁτι κρειττον συν πολλοις οἰκουντα ἀσφαλως τἀρκουντα ἐχειν ἠ μονον διαιτωμενον τα των πολιτων ἐπικινδυνως παντα κεκτησθαι , ἐπι δε |
. πριν γουν συλ - λεγεσθαι τι πανταχοθεν ἐφθανε πορρω γιγνομενος , δηλον ποιων ὁτι πολλαχου το ταχος μαλλον της | ||
ὡν ὁ γʹ κειμενος μεσος προς μεν τον δʹ ὑπολογος γιγνομενος ποιει τον ἡμιολιον λογον , ἐξ ὡν ἀμφοτερων ὁ |
οἱον ἐλαιας , ὁς ἀνοιχθεις λευκον προϊεται ἀνθος , οὑ πεσοντος εὑρισκεται τι οἱον βαλανος ἐπιμηκης , ὁπερ ἀνοιχθεν ἐχει | ||
και μηδετεροις ἐν βεβαιῳ διαμενουσης : ὁμως ἀπειρου πληθους ἑκατερωθεν πεσοντος ὀψε και μολις Ῥωμαιοις ἐξενικησε βεβαιωθηναι το κρατος . |
μελετην ποιοιτο , του δε γραφειν ἐν παιδιᾳ και παρεργῳ ἐπιμελομενος εὐ φρονειν κριθειη παρα τοις εὐ φρονουσιν ; πολλακις | ||
τις , ἐφη , δυνατος ὠν των της πολεως πραγματων ἐπιμελομενος την τε πολιν αὐξειν και αὐτος δια τουτο τιμασθαι |
κλισιας και νηας ἱκεσθην , τον δ ' εὑρον φρενα τερπομενον φορμιγγι λιγειῃ καλῃ δαιδαλεῃ , ἐπι δ ' ἀργυρεον | ||
αὐτοις ποιησειε πικρον : και εἰδως πανυ αὐτον τῳ παραδεισῳ τερπομενον , ἐγνω τουτον , ὁσον οἱος τε ἐστι , |
Πολυδωρον . τροπος δε ἐστι λογος κατα παρατροπην του κυριου λεγομενος κατα τινα δηλωσιν κοσμιωτεραν ἠ κατα το ἀναγκαιον . | ||
. δευτερος ὁ ἐπι πονηριᾳ κωμῳδουμενος . τριτος ὁ Ψακαδος λεγομενος . τεταρτος ὁ τραπεζιτης , οὑ μεμνηται Εὐπολις ἐν |
Ἱεροκλης δ ' οὐχ ὁ διδασκαλος , ἀλλ ' ὁ προβαλλομενος τα θαυμασια , ἀπιστον και τουτο προσεθηκεν : ὁτι | ||
φυσιν ἐχειν ταυτα τῃ ἀντιληψει : οὐδεις γαρ την ἐξουσιαν προβαλλομενος ἐφ ' οἱς ἐπραξε , συγγνωμην αἰτει : ὁ |
, δεησει και τον ἑτερον προσεκκοψαι , κἀν ὁ εἱς πους κυλλος , και τον ἑτερον ἀναπηρον ποιειν , κἀν | ||
. † ) τοις κλινοποδιοις : ἑρμις ὁ της κλινης πους . . . . . . , : ὁ |
ἀθλοθεται , ἀγωνων διαθεται , ἀθλων ἐπιμεληται , ἐφοροι , προσταται , ἐπισκοποι , ἐποπται . το δε πραγμα ἀγωνοθεσια | ||
Δυμαιοις ὁθεν . . . „ και Θεοπομπος μʹ ” προσταται δε της πολεως ἠσαν των μεν Συρακοσιων Ἀθηνις και |
γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | ||
εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι |
προτιθεμενος : οὐ γαρ ἀνελιξει ποτε τον ἐν τῃ μοναδι συνῃρημενον ὁ προποδιζων ἀπ ' αὐτης ἀει ἀριθμος . Διο | ||
ὁλον ἑαυτον , και ὀντα και ζωντα και νοουντα , συνῃρημενον τε και διακρινομενον και διακεκριμενον : ᾑ οὐν ζωῃ |
' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
. Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |
τι δοξειεν αὐτοις την του συνεδριου ταραχην , τῃ Κορνηλιου προστιθενται γνωμῃ . και παρελθων εἱς ἐξ αὐτων , Ἀππιος | ||
περιτιθησι , και παντες σχεδον οἱ τον ποιητην τουτον ἐξηγουμενοι προστιθενται τοις ὑπ ' αὐτου λεγομενοις . Ἐμπειροτερον δε Εὐδοξος |
, δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | ||
γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα |
οἰκημα Δαιμονος τε ἀγαθου και Τυχης ἱερον ἐστιν ἀγαθης : διαιτωμενος δε ἐνταυθα τα τε ἀλλα καθαρευει και λουτρων εἰργεται | ||
ἀνδρας , ἀστραγαλοις δε παιδας ἐξαπατωσιν . Ὀρεστης ἐν ὀρεσι διαιτωμενος : ἐπι των λωποδυτουντων . οὑτος ὁ Ὀρεστης προσποιουμενος |
” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
μη ἀνταρῃ κατα της φυσεως , ὁμοιον τῳ πατρι το τικτομενον γινεται . και ἐπι μεν των ἐνυλων ἐνδεχομενα ταυτα | ||
φυσωδες δ ' ἐστι πνευμα δηλονοτι το ἐξογκουν το μοριον τικτομενον ἐξ ὑγρων γλισχρων και παχεων ὑπο θερμοτητος μετριας . |