| Ἀθηνη , φησιν ὁ ποιητης : την δ ' αὐτην ταυτην και τον Εὐμηλον ἐκ του ἁρματος ἐκβαλειν . τι | και στραφεις προς την γυναικα τῳ Σιμωνι ἐφη , Βλεπεις ταυτην την γυναικα ; εἰσηλθον σου εἰς την οἰκιαν , |
| ἡν ἀπῃτει τα κιθαρισματα , και τι διοισει ἐφη ἐαν ταυτην κρουσω ; ἑτεραν δειξας . ὁ δε οὐδεν ἐφη | ἠν . και παντες οἱ συμπαραγενομενοι ὀχλοι ἐπι την θεωριαν ταυτην , θεωρησαντες τα γενομενα , τυπτοντες τα στηθη ὑπεστρεφον |
| προστιθει την δυσκρασιαν των ἀρχων . ταχιστα μεν οὐν ἀπωλειαι γινονται της καρδιας παθουσης , ἐφεξης δε του ἐγκεφαλου , | ὑμιν φοβουμενοι τον θεον , ἡμιν ὁ λογος της σωτηριας ταυτης ἐξαπεσταλη . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ |
| φανερον μητε ἀει ἀφανη ποιουντων . ὁπου δε οἱ πολοι γινονται κατα κορυφην , οὐδε εἱς οὐτε ἀνατελλει οὐτε δυνει | ἐμη , ἱνα ἀγαπατε ἀλληλους καθως ἠγαπησα ὑμας : μειζονα ταυτης ἀγαπην οὐδεις ἐχει , ἱνα τις την ψυχην αὐτου |
| δραμα , δι ' ἐχθραν νομιζουσιν αὐτον πεποιηκεναι οὐκ ὀρθως οἰονται . πρωτον μεν γαρ Διφιλος εἰς Βοιδαν τον φιλοσοφον | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| ἡ εὐθεια τρυγοιπος προπαροξυτονως , οὐχ ὁ τρυγοιπης , ὡς οἰονται τινες . ἐπει ὁταν πολυ σταις κομιζωσιν , ὀλιγον | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| της Ἑλλαδος χρησθαι τῳ πλεονεκτηματι και τας παρ ' αὑτῃ πολεις πολλας συμπεφευγυιας ἀφορμην των ἐξω πολεων πολλων και μεγαλων | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| προὐχωρει , ᾑ ὀνομα ἠν Γαζα : ἐς γαρ ἑπτα πολεις ξυμπεφευγεναι ἐλεγοντο οἱ ἐκ της χωρας βαρβαροι : Κρατερον | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| κοτυλης τον ἀμφορεα πληρουσθαι πειθοι , ψιλον ἐκ ψιλης , αὐτον ἐξ αὐτης . ἀλλ ' , οἰμαι , κατιοντος | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| τοιουσδε αὐτῳ προσηνεγκε , φας ἑτοιμος εἰναι θεραπευειν και τρεφειν αὐτον ἀναλαβων , εἰ ἐθελοι ἁ γε πεποιημενα εἰη αὐτῳ | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| το προς τι , το δε κινεισθαι ἑν τι γενος θησονται , και διαιρησονται το κινεισθαι ὡς ἑν διχῃ ἐν | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| και ἐστι το ῥητον οὑτως : „ εἰτα ἐν ἀδικηματι θησονται πεισθεντων ὑμων ἁ δεομεθα , πολυ δε ἐν πλειονι | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| Ἰταλιῃ οἰκεοντες , και Πευκετιος , ἀφ ' οὑ Πευκετιοι καλεονται οἱ ἐν τῳ Ἰονιῳ κολπῳ . τα μεν οὐν | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| ἐποψιαι ὀφθαλμοισιν , ἑπτα δ ' ἐκειναι γ ' ἐπιρρηδην καλεονται Ἀλκυονη Μεροπη τε Κελαινω τ ' Ἠλεκτρη τε και | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| Ἠδη γαρ κατηυγασμενος ὠν ὑπο του θυραθεν φωτος βραχειας τινος δειται της ἐπικινησεως , ὡστε ἱκανον δοκειν ἠδη και το | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| ἐν τοις ῥημασιν οὐδε κατ ' ὀλιγον τα της συνταξεως δειται λογου , ἀνθρωπος ἐγραφεν , ἀνθρωπε γραφε . εἰ | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| ⌊ ⌋ βιος . ] βιου [ ] ? δικαιου γεινεται [ ] καλως . βουλομεθα ⌊ ⌋ πλουτειν ⌊ | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| και παθητικων ? ? , | [ ἡ ἀταραξια ] γεινεται , σαφως οἰδα τα της [ σωτηριας φαρμακα προθεις | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| δεινον ποιουμενοι προτερον εἰ τους ἐπιβουλευοντας σφων τῳ πληθει μη εἰσονται , τον μεν μηνυτην εὐθυς και τους ἀλλους μετ | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| του τεθνεωτος διαθηκαις μεταγραφηναι : οὐδεν γαρ μαλλον οἱ μαρτυρες εἰσονται , εἰ ἐφ ' αἱς ἐκληθησαν διαθηκαις , αὑται | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| ὁ μεσημβρινος κυκλωι φερονται και ἰσον τηι μεταφοραι τον κυκλον ἐχουσιν , ἀλλ ' ὡς προς την θεσιν της σφαιρας | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| ζῳων ἐχει τας αἰσθησεις πασας , ἐνια δ ' οὐκ ἐχουσιν , οἱον ὀψιν , την δ ' ἁφην και | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| και ἡκιστα προς τας ἐκεινων ἐμπτωσεις ἀντιτυποι . τροφης δε δεονται οὐδε ἑν , ἀποχρη γε μην ἀλληλας περιλιχμησασθαι . | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| ἐπειδη κοινον ἐπι παντων τουτων ἐστιν ἡ ξηροτης , και δεονται οὑτοι του ὑγρανθηναι . ἐπιτρεψωμεν αὐτοις ἐνδιατριψαι τῳ θερμῳ | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| , ὡσπερ τοτε αὐτους φευγοντας Θρασυβουλος κατηγαγεν , οὑτω νυν μενοντας ἐξελαυνειν παρα τους νομους γραφοντα τι . Ἀλλ ' | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| μεν ἐν τῳ Κορυφασιῳ ἐντος της Βουφραδος και του Τομεως μενοντας , τους δε ἐν Κυθηροις μη ἐπιμισγομενους ἐς την | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| ἡκειν ἀπο ἀνδρος ἡγησαμενου των τοπων , ἐξ Ἰσσης το γενος , τον Ἀδριαν δε ποταμου ἐπωνυμον γεγονεναι . σταδιοι | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| Φοινισσαι την Ἰω ἐφασαν δια το Φοινικα ἀπο Ἰους το γενος καταγειν . Καδμου γαρ και Εὐρωπης ἀδελφος Φοινιξ : | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| ὁπερ ἰσως και πιθανωτερον ἐστιν , εἰθ ' ὡς Ἑλλανικος οἰεται ἐπι του ταυρου την ὀνομασιαν ταυτην ἐσχεν , ἐκεινο | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| ἀλλ ' εἰ και τις ἀλλος ἐπισταμενος παρακρουσθηναι ἀν ὑμας οἰεται ὑπο των τἀνταυθα διοικησειν , ὡς ἀν αὐτος ἐκεινος | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| ἀπολυσει : ἐν δε τῳ ἀντονομαζοντι μονον ἐν τῳ ἀντονομαζειν μενουσιν ἀμφοτεροι , του μεν φευγοντος ἀντονομαζοντος , οὐ μεντοι | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| ἰσχυοντες και ἐν ἀκμῃ της ἡλικιας : δια ταυτα οὐν μενουσιν : οὐδεις δ ' αὐτων δια το καλον . | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| [ . . ] : λεγει ὁτι ἐαν τῃ εʹ ἀρξωνται πονειν την κεφαλην και μηδεν πλημμεληθῃ ὑπο του ἀρρωστου | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| ἐπι τους πολεμιους δεδοικοτες , μη τι δια την εἰρηνην ἀρξωνται ταραττειν ἀργοι και πενητες ἀνθρωποι , τουτο μεν ὀρθως | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| , των προς μεσημβριαν οἰκουντων εἰσιν οὑς Ἑλληνες μεν Κυναμολγους καλουσιν , οἱ δ ' ἀστυγειτονες , ὡς ἀν τις | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| τας των ἀψυχων δικας . την δε συνοικουσαν αὐτῳ βασιλισσαν καλουσιν . ὁ δε πολεμαρχος θυει μεν Ἀρτεμιδι ἀγροτερᾳ και | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| ' οὐδ ' ἀν εἱς εἰποι . τον μεν γαρ ἀλλον ἁπαντ ' εἰς δυο ταυτα διῃρητο τα των Ἑλληνων | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| οὐν ἀλλον πυρεσσειν , ἀλλον πλειν , ἀλλον ἀποθνῃσκειν , ἀλλον κατακεκρισθαι ; ἀδυνατον γαρ ἐν τοιουτῳ σωματι , ἐν | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| . ὁ δε Ὁμηρος ἀειδει αὐτοις τα ἐπεα ταδε ἁ καλεεται Καμινος : εἰ μεν δωσετε μισθον ἀεισω ὠ κεραμηες | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| δ ' εἰχον ἡ γε νυν τῳ Ἀπολλωνι καθιερωται : καλεεται δε το μεν Κρισαιον πεδιον ᾡ Λοκροι παροικεουσι και | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| το ἀπο του σιτου ἀμυλον μετριως , ῥοδινον μετριως , πατος ὁ ἀπο παλαιστρας , σογχος ὁ μη ξηρος , | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ποιουσιν , ἀλλ ' ἐπιχειρειν διαφορειν φαρμακοις . διαφορει δε πατος ταχεως τον ὀγκον κατα των βουβωνων ἐπιτιθεμενος . τους | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| πεντε ἑβδομαδων : και ἐν τῃ τεταρτῃ δε ἑβδομαδι ὀδοντες φυονται δυο τοισι πολλοισι των ἀνθρωπων , οὑτοι καλεονται σωφρονιστηρες | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| οὐκ ἐνεστι του ψυχρου . Και οἱ μεν πρωτοι ὀδοντες φυονται ἀπο της διαιτης της ἐν τῃ μητρῃ , και | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| , ἀλλος οὐ γραψει . Ὡς μεν τοινυν οὐ παρα παντας τους νομους φανερως γεγραφεν το ψηφισμ ' Ἀριστοκρατης , | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| κακου ἀνεπιδεκτον , τελεως δε ἐστιν ἀλογον το κατα τυχην παντας τοις αὐτοις ἐπιβαλλειν ἰδιωμασιν , ἀλλα μη φυσικως οὑτως | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| ὑφ ' ἑτερου φθειρομενα , προς ὀργην διεγειρεται και ἀμυνειν ἐπειγεται . ὡς οὐν κτλ . : οἱ ἐπιλογοι ἐνθεν | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| τα συνηθη θεωρει και ἐπισπαται , προς ὁν και ἀναχθηναι ἐπειγεται . Εὐδωρος ὁ φιλοσοφος φησι Διοδωρον τον Ἀλεξανδρεα μαθηματικον | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| εἰναι προς τουτο τους γεγραμ - μενους : ὁπως δε πεισονται τοις νομοις και ἑκοντες ποιησουσι τα ἐκεινοις δοκουντα οὐδεν | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| αὐτα φοβουμενοι . „ και κατεστησεν αὐτους ἐς ἐννοιαν ὡν πεισονται , και ταυτο τοις ἑτεροις φοβησονται . Ἀξιον δε | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| προσπιπτειν φαντασιας και το διοτι τῃ τοιαυτῃ μαχῃ ἀκολουθει το ἐπεχειν : των γαρ ζῳων τα μεν χωρις μιξεως γινεσθαι | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| ἐπινευειν , προς το ψευδος ἀνανευειν , προς το ἀδηλον ἐπεχειν , οὑτως προς μεν το ἀγαθον ὀρεκτικως κινεισθαι , | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| μυχοιο , συνεχες ἀργινοεσσαν ἀει περιτετροφε παχνην , οὐδε μεσημβριοωντος ἰαινεται ἠελιοιο . σιγη δ ' οὐποτε τηνδε κατα βλοσυρην | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| μιν στοματεσσι περισταδον ἰυζοντες σαινουσιν , του δ ' ἠτορ ἰαινεται εἰσοροωντος : ὡς ἀρα Τρωιοι υἱες ἐγηθεον , εὐτ | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| , ὁ το ” μηδεν ἀγαν “ παρακελευομενος , ᾡ πειθονται : το δε των ἀφρονων τε και ὑβριστων μεχρι | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| του στρατηγου κελευσαντος : οὐδε γε τους καμνοντας , ὁτι πειθονται τοις ἰατροις , οὐ δια τουτο φησουσι δουλους εἰναι | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| δηλωσομεν : διαφοραι δε εἰσι τρεις . πρωτον μεν γαρ τασσονται ἐν ἀραιοτεροις διαστημασιν ἐνιων χαριν χρειων : τεταγμενος μεν | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| γαρ κατα τον του κοσκινου δινον διακριτικως φακοι μετα φακων τασσονται και κριθαι μετα κριθων και πυροι μετα πυρων , | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| γαρ κηφηνες ἡμιν εἰσιν ἐγκαθημενοι οὐκ ἐχοντες κεντρον , οἱ μενοντες ἡμων του φορου τον γονον κατεσθιουσιν οὐ ταλαιπωρουμενοι . | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| , εὐ ποιησειν ὑμας . νυν οὐν σκεψασθε ποτερον ἐνθαδε μενοντες τουτο βουλευσεσθε ἠ εἰς τα ἐπιτηδεια ἐπανελθοντες . ἐμοι | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| εἰ δε ἀναδυναι , και τουδε ἀρχει : μετακινουμενῳ δε ἑπονται και οἱ λοιποι . ὁστις δ ' ἀν ἑλῃ | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| ἀπεψημενου πολλαι καρτα ἁμαξαι τετρακυκλοι ἡμιονειαι κομιζουσαι ἐν ἀγγειοις ἀργυρεοισιν ἑπονται οἱ . Κτησιας δε ὁ Κνιδιος και ἱστορει , | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| του δε Εὐμολπον , του δε Μουσαιον τον ποιητην , του δε Εὐμολπον , τον καταδειξαντα την μυησιν , και | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| την διαιρεσιν της κτησεως των ἠτυχηκοτων ἀδικον ποιησαμενος ἐξεπεσεν ἐκ του Ῥηγιου φυγαδευθεις ὑπο των ἰδιων Καμπανων . συνηργησαν δε | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| μορμονα . Ἰδου . Παραθες νυν ὑπτιαν αὐτην ἐμοι . Κειται . Φερε νυν ἀπο του κρανους μοι το πτερον | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| , ἠν Βαβυλων , ἐουσα τοιαυτη δη τις πολις . Κειται ἐν πεδιῳ μεγαλῳ , μεγαθος ἐουσα μετωπον ἑκαστον εἰκοσι | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| Ἑλλαδα τε Φθιην τε κουραι ἀριστηων , οἱ τε πτολιεθρα ῥυονται , ταων ἡν κ ' ἐθελωμι φιλην ποιησομ ' | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| προσωπῳ ἀποσφαγησεται , εἰ δε ἀγαθοποιοι ἐπιθεωρησουσι του μεν θανατου ῥυονται , δεσμοις δε και κακοις αὐτον περιβαλλουσιν . των | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| αἱρεισθαι του βιασαμενου και ἑξης : ἑκατερῳ γαρ τουτων βουλη προκειται , ποτερον δει παραβαθηναι νομον ἠ ποιον μερος νομου | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| το Κ ἀστερα των λοιπων εἰς το ἡμικυκλιον , ὡς προκειται , ροα κε . και γεγονεν ἡμιν μετα των | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| το ὠκιμον : και γαρ τας ἀποφυτειας ἐκ των ἀνω δεχεται , καιπερ ξυλωδες ὀν , ἀλλ ' ὁτι δυσξηραντον | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| . ὁταν οὐν ὁμονοωμεν , και το τυχον ἡμας σκιμποδιον δεχεται : ἐαν δε στασιασωμεν , οὐδε ἡ συμπασα οἰκια | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| και θεων μαλλον ἠ τεχνηϲ : τα γαρ μεζονα παντα ἰωνται μουνοι θεοι . ἠ γαρ ἐν ϲπλαγχνῳ καιριῳ νοϲημα | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| αἱ δε σαρκες αὐτων ἐτι ζωντων ἐν ἐλαιῳ ἐψηθεισαι ὠταλγιαν ἰωνται , των μεν σαρκων καταπλασσομενων , του δε ἐλαιου | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| ὑπο δε οἱ και ὁ νηος ἁπας οἱον ὑπο λυχνοισι φαεινεται . ἐν ἡμερῃ δε το μεν φεγγος ἀσθενεει , | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| θηευμεθα . Του μεν ἀρ ' οἰη κνημη συν Χηλῃσι φαεινεται ἀμφοτερῃσιν : αὐτος δ ' ἐς κεφαλην ἐτι που | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| τα παρα φυσιν . ιϚʹ . Οἱ βηχες οἱ κοπιωδεες ἁπτονται των σιναρων και μαλιστα των ἀρθρων . Περι βηχος | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| * . . Ἀμβροτον : ἀθανατον , οὑ βροτοι οὐχ ἁπτονται , . * . . Ἀμβροτοι : διοτι ἀθανατοι | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| ὁ ΑΒΓ περι κεντρον το Δ , και ἐπι της περιφερειας αὐτου εἰληφθω τρια σημεια τα Α , Β , | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| Συνανατελλετω τῳ ζʹ , και ἡ γζʹ ἐστω ἐλαττων ζῳδιου περιφερειας , και τῳ ζʹ ἐστω κατα διαμετρον το ηʹ | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| , ” φησι , “ τουτων κρατησαντες ῥᾳδιως των ἀλλων περιγινονται , οὑτω κἀγω Ξανθιππῃ χρωμενος τοις ἀλλοις ἀνθρωποις συμπεριενεχθησομαι | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| αἱ κακιαι οὐχ ᾑ ζῳοις ἡμιν ἀλλ ' ᾑ ἀνθρωποις περιγινονται , ὡν και το ἑκουσιον , οὑ μηδεν των | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| τοι ὁσοι μεν τουτ ' ἐπεισθησαν αὐτῳ , σεμνοι σεμνως κεινται , καλλιστα δη παντων Ἑλληνων καταλυσαντες τον αἰωνα , | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
| την ἀγγελιαν της ἐν Χαιρωνειᾳ μαχης ἀλγησας ἐτελευτησεν ἐθελοντης . κεινται δε και λιθου Φρυγιου Περσαι χαλκουν τριποδα ἀνεχοντες , | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
| Και οὑτω ταχιστα ὑγιης ἐσται , ἡ δε νουσος θεραπηϊης δεεται πολλης , χαλεπη γαρ . Ἠν δε θεραπευθεις ὑγιης | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| οὐδεποτε χρειαν ἑψησεως ἐχει , ἀλλ ' αὐτο μονον τηξεως δεεται : χρη δ ' ἐπι τουτων καταχειν τα ξηρα | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| τε και ληγουσι των κακων , εἰ δε μη , φερονται αὐθις εἰς τον Ταρταρον και ἐκειθεν παλιν εἰς τους | ἀναγκην , ὡσπερ οἱ ἀρχιερεις , προτερον ὑπερ των ἰδιων ἁμαρτιων θυσιας ἀναφερειν , ἐπειτα των του λαου : τουτο |
| ἐπι πολλους σταδιους ἱσταντες τας θηρας των ὀρτυγων ἐποιουντο : φερονται γαρ οὑτοι κατ ' ἀγελας μειζονας ἐκ του πελαγους | σωσει ψυχην [ αὐτου ] ἐκ θανατου και καλυψει πληθος ἁμαρτιων . Πετρος ἀποστολος Ἰησου Χριστου ἐκλεκτοις παρεπιδημοις διασπορας Ποντου |
| τοινυν εἰδη λογων ἑτερα , ἱνα μηδε τουτο παρελθωμεν , ταυτον πεπονθα προς τους της ῥητορικης λογους ὁ τι περ | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| , ἀριστον δοξῃ , φαινοιτο οὑτως . , φαινεται εἰναι ταυτον , οὑτως ἐχειν . προς ταυτα ] δια τουτο | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| ὀρθως νομιζουσιν οἱ Ἑλληνες : οὐδεν γαρ χρημα γι - νεται οὐδε ἀπολλυται , ἀλλ ' ἀπο ἐοντων χρηματων συμμισγεται | κυριε : πρωτον δε ἐπιτρεψον μοι ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων |
| . Τα εἰς ΙΟΣ ὑπερτρισυλλαβα ἐπι ἀλογων ζωων ὀξυ - νεται : αἰγυπιος χαραδριος ἐρῳδιος . το δε σκορπιος κωβιος | και οἱ ἑξ ἀδελφοι οὑτοι , και εἰσηλθομεν εἰς τον οἰκον του ἀνδρος . ἀπηγγειλεν δε ἡμιν πως εἰδεν τον |
| οὐδε οἱ αἰδως γιγνεται , ἡ τ ' ἀνδρας μεγα σινεται ἠδ ' ὀνινησιν : ἀθετειται , ὁτι ἐκ των | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| ἀρω , σινω και σινω : Ἡτ ' ἀνδρας μεγα σινεται , ἠδ ' ὀνινησι . Και λουω , λοω | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| του : εἰπερ ἀληθως οὑτως ᾀδει ὡσπερ αἱ ἀηδονες . ταισιν ἀηδονισιν : ἐοικεν οὑτως ἀκριβως ᾀδειν ὡσπερ αἱ ἀηδονες | ὠφελησεν ὁ λογος της ἀκοης ἐκεινους , μη συγκεκερασμενους τῃ πιστει τοις ἀκουσασιν . εἰσερχομεθα γαρ εἰς [ την ] |
| , δουλαισιν ὠστιζομενη στιγματιαις θ ' , ἁρπαλεως ἀραμενη , ταισιν ἐμαις δημοτισιν καομεναις φερους ' ὑδωρ βοηθω . Ἠκουσα | και ἐποικοδομουμενοι ἐν αὐτῳ και βεβαιουμενοι [ ἐν ] τῃ πιστει καθως ἐδιδαχθητε , περισσευοντες ἐν εὐχαριστιᾳ . βλεπετε μη |
| ἀπωλοντο χρονον οὐτ ' οἰκτιζονται τους ἀποιχομενους οὐτε τας νομιμους χεονται χοας , ἀλλα θυουσι Διι Καταιβατῃ . ΙΑΠΥΓΩΝ τε | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| . ἐκ δ ' ἐκεινης : γραφεται ἐν δε . χεονται : φυονται : γραφεται ἐκφυονται . ἀθεσφατοι : πολλαι | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| γαρ ποταμον οὐτ ' οὐρουσιν οὐτε νιπτονται Περσαι , οὐδε λουονται , οὐδε νεκρον ἐμβαλλουσιν οὐδ ' ἀλλα των δοκουντων | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| ἀνεμων γιγνομενην ἠ ὑδατων ψυχρων ἠ φαρμακωδων , ἐν οἱϲ λουονται , και δια φλεγμονην του κατα τον πορον δερματοϲ | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| ἐνθεν ἐπιδεομενοισιν : ἀχθος γαρ ἀνωφελες προς τῳ ἀλλῳ σφυγμῳ ἐπιγινεται . Τελευτωντες δε ἀπολυουσι τα ἐπιδεσματα , ὁποταν σφιν | ἐκτος του σωματος ἐστιν , ὁ δε πορνευων εἰς το ἰδιον σωμα ἁμαρτανει . ἠ οὐκ οἰδατε ὁτι το σωμα |
| στυφει . και δια των τοιουτων τροφων ῥωννυμενη ἡ δυναμις ἐπιγινεται και ἀπεμει την χολωδη ὑλην , και παυεται ἡ | εἰ ἐκ του κοσμου ἠτε , ὁ κοσμος ἀν το ἰδιον ἐφιλει : ὁτι δε ἐκ του κοσμου οὐκ ἐστε |
| ἐν τῳ ὀστεῳ : ἑδρη δε καλεεται , ὁταν , μενον το ὀστεον ἐν τῃ ἑωυτου φυσει , το βελος | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| ' ἐκεινο ὀντος , ᾡ δυναται και πολλα εἰναι , μενον αὐτο ἑν και οὐ θελον μεριζεσθαι οὐδε γενος εἰναι | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| φαινηται μηδενος των ἐκεινου παραμελων ἐμνησθη κατ ' ὀνομα : ὀδυρονται νυ που αὐτον Λαερτης και Πηνελοπη και Τηλεμαχος . | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| : ὡςτε γαρ ἠ παιδες νεαροι χηραι τε γυναικες ἀλληλοισιν ὀδυρονται οἰκον δε νεεσθαι : ταυτα Ὀδυσσευς : ὁ δε | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| δε σπερμα λευκον ἐστι φυσει , τουτο οὐν το περιττωμα ἀλαται και πλαναται τῃδε κἀκεισε , και ἡ φυσις λοιπον | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| . ἡμεροφαντον ] ὡσανει ὀναρ ὁ γερων . ἀλαινει ] ἀλαται . τι χρεος ] δια τι ; ἠγουν δι | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| δια τουτο και τιμαται . Ὁ δε ιβʹ ἀριθμος συζυγια καλειται : ἐστι γαρ ἐν αὐτῳ ἀῤῥενοτης και θηλυτης : | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| τῃ τριζῳδιᾳ ἀπαρτιζεται ἡ της μετοπωρινης ὡρας τροπη , ἡτις καλειται γη . Δεκατον ζῳδιον Αἰγοκερως , θηλυκον , τροπικον | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| ' ἀγρων . ὡς που και βασιλευσιν ἐειδεται ἐν φρεσιν ᾑσιν αὐτοις κηδομενοισι σαωτερος ἐμμεναι οἰκος . ἀλλ ' ἰομεν | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| τι μιν προσεφωνεον οὐδ ' ἐρεοντο : αὐταρ ὁ ἐγνω ᾑσιν ἐνι φρεσι φωνησεν τε : χαιρετε κηρυκες Διος ἀγγελοι | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| . ζωροτερον ἀκρατοτερον . ζωστηρ ὁ ἐπανω του θωρακος ᾡ χρωνται : “ λυσε δε ζωστηρα παναιολον ἡ δ ' | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| , περικαλλυμα ἐστι του καρπου των φοινικων ἀκμην ἀνθουντων : χρωνται δ ' αὐτῳ οἱ μυρεψοι εἰς τας των μυρων | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| ξενας ὁδους και παρηλλαγμενας ἀπολαυσεων ἐτεμνεν . εἰθ ' ἡ παντα τολμωσα τρυφη την φυσιν αὐτην παρενομησεν : και τις | δε ἐγενετο ἐπι ἐτη δυο , ὡστε παντας τους κατοικουντας την Ἀσιαν ἀκουσαι τον λογον του κυριου , Ἰουδαιους τε |
| , τεθνηκεναι , τα μετα τον θανατον : και ταυτα παντα ὁμου νοησας , χρονους , τοπους , πραγματα , | ἐαν μη πυγμῃ νιψωνται τας χειρας οὐκ ἐσθιουσιν , κρατουντες την παραδοσιν των πρεσβυτερων , και ἀπ ' ἀγορας ἐαν |
| τοπον κινησις ἡ αὐτη ταις ἀλλαις , κἀν εἰ πασαι δεωνται αὐτης , δια τα οὐρανια . ὁμοιως και της | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| , ὁπως ἀει συνοντες μαλλον και κοινοβουλωσιν , ἠν τι δεωνται : συσκηνουσι δε και ἀλλοι τρεις ἀνδρες των ὁμοιων | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| , ὡς ἐοικεν , οἱς προειλετο ἡ πολις νομιζοντες οὑτω μεμφονται ὡστ ' ἐξ ὡν το πραγμα κακιζουσι την πολιν | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| και σολοικισμους ἐκφευγομεν . Ἐν πραγματι πολιτικῳ . και τουτῳ μεμφονται τινες : οὐκ ἐδει γαρ , φασιν , ἐν | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| ' ᾡ μαλιστα ἡ πληθυς ἠγανακτησεν , ὁτι χρονον οὐδενα παυσεται στασιαζουσα περι παντος χρηματος ἡ πολις , ἀλλ ' | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| πεπαυσθαι , μεμειωσθαι γουν ταυτα , ἱνα θαρσησωμεν ὁτι και παυσεται ποτε συν τῳ χρονῳ : ὀντων δε των αὐτων | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| δεικνυουσι το Α δια του Α : ἐξ οὑ γαρ ἀρχονται , εἰς ἐκεινο και τελευτωσιν : οὑτω δε ἁπαντα | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| ἑλιον νυν καθαιρειν . Τουτῳ τῳ μηνι και σπορου πολλοι ἀρχονται . ἐαν δε μετα ιδʹ ἡμεραν βρεξῃ , εὐφορα | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| ' εὐκολως αὑτον ἐξαπατησας . Τοις μεν γαρ ἐπ ' εὐθειας κινουμενοις , αἱ βαρυτητες και κουφοτητες την ἀρχην της | χειρας ἠ δυο ποδας ἐχοντα βληθηναι εἰς το πυρ το αἰωνιον . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , |
| λεγεται το ἑκαστον ἀνδρα ἐν τῳ ἑαυτου λοχῳ ἐπ ' εὐθειας εἰναι τῳ λοχαγῳ και τῳ οὐραγῳ φυλασσοντα τα ἰσα | παραυτικα ἐλαφρον της θλιψεως ἡμων καθ ' ὑπερβολην εἰς ὑπερβολην αἰωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ἡμιν , μη σκοπουντων ἡμων τα |
| δε ου ἑωρω ? ? δε ? ων ? σις μενος ? ιως νη ἀνδρες ] δικασται ] υσιος υνφι | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| , ἀντι του ἀναπειθουσα . ” ὡς εἰπων δεσμον ἀνιει μενος Ἡφαιστοιο ” , ἀντι του ἀπελυσεν . „ κολπον | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| τουτο στομα ἐκαλεσαν και ὀμφαλον , ἱνα αὐτῳ τα λοιπα πειθωνται . Ἐπειδη δε το σφιγγεσθαι ἠτοι πυκνουσθαι προς το | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| και τα δικαια πρωτον αἰτειν λογῳ , ἐαν δε μη πειθωνται τοις ἀξιουμενοις , τοτ ' ἐπικυρουν τον πολεμον . | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| προς το συμπαν του κοσμου μεγεθος σημειου λογον ἐπεχουσα δια πολλων ἐλεγχεται , ἀλλα και προς το ἡλιακον ὑψος , | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| ἀγρον , δουλης μεθυουσης , ἀνατετραμμενου χοως , ἀλλων τε πολλων κἀγαθων . Ἰθι νυν , ἀθρει οἱον προς ἀλληλας | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| το εὐσεβης και εὐγενης οἱ Βοιωτοι δια της ει διφθογγου προφερονται : προσκειται ἐχοντα οὐδετερου παρασχηματισμον δια το κτεις κτενος | ἐστιν ἡ φιλαργυρια , ἡς τινες ὀρεγομενοι ἀπεπλανηθησαν ἀπο της πιστεως και ἑαυτους περιεπειραν ὀδυναις πολλαις . Συ δε , |
| ἐριον . ἀγνοια και ἀναιδεια και παντα τα τοιαυτα ἐκτεινοντες προφερονται την τελευταιαν οἱ παλαιοι Ἀττικοι και παροξυνοντες . * | ἡξει και οὐ χρονισει : ὁ δε δικαιος μου ἐκ πιστεως ζησεται , και ἐαν ὑποστειληται , οὐκ εὐδοκει ἡ |
| και ποιειν οὐχ οἱον ἑαυτον , ὁς ἐνιοτε οὐδεν τι φωραται κατεχων και οὐ συνορων , ὁτι πολλα δειται τριβης | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| πολλου συνεχως ἐπι πολλας ἡμερας παρα τους νομους πραττων τις φωραται , οὐ μονον δηπου του μη μετ ' ὀργης | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| εἰσι βλαβεραι : ταις γαρ πλημμυρισιν ἀνα λογον και αὐται παροξυνονται , δια τε το ταχος και ἐπι ξηρας πολλακις | του μεγαλου , ἱνα πετηται εἰς την ἐρημον εἰς τον τοπον αὐτης , ὁπου τρεφεται ἐκει καιρον και καιρους και |
| και ἐκμαινονται οὑτοι : ὁσοι δε ἐπι ταραχῃ κοιλιης οὑτω παροξυνονται , περι κρισιν μελανα διερχεται . Οἱσιν ὑγιαινουσι , | αὐτον εἰναι . Γενομενης δε ἡμερας ἐξελθων ἐπορευθη εἰς ἐρημον τοπον : και οἱ ὀχλοι ἐπεζητουν αὐτον , και ἠλθον |
| πεπονθοτες λαβοντες ἀφησουσιν , ἠ που σφας γ ' αὐτους ἡγησονται περιεργους ὑπερ ὑμων τηρουμενους . οὐκ οὐν δεινον εἰ | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| ἀλλα παν το μη περαιτερω του παροντος κακον ὡσπερ ἑρμαιον ἡγησονται τοις ὁλοις ἀπειποντες . ἀλλ ' ἐνταυθα γαρ ἠδη | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| συμβαινοντες ἐμετοι πλειονες εἰσι και συνεχεστεροι και φλεγματωδεις ἡτε γαστηρ ἐπεχεται τουτοις πολυ πλεον ἠ τοις νεφριτικοις , ὡστε μητε | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| την ὀσφυν μαλλον γινεται , και ἡ του σκυβαλου ἐκκρισις ἐπεχεται , παραθλιβομενου του ἀπευθυσμενου . εἰ δε το ἐμπροσθεν | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| . των δ ' υἱων των Λαπιθου Φορβας μεν εἰς Ὠλενον παρηλθεν , ἐξ ἡς μεταπεμψαμενος αὐτον Ἀλεκτωρ ὁ της | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| ἀνα χρονον δε τους οἰκητορας ἐκλιπειν ὑπο ἀσθενειας φασι την Ὠλενον και ἐς Πειρας τε και ἐς Εὐρυτειας ἀποχωρησαι . | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| βαθεος ἠ ὑπνου , ὁπως ἀποβλεπουσα προς τα νοητα αὐτου δεχηται τα εἰδη και τας μορφας , ἐφιεμενη των ἐκεινου | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
| γην τε και ἀερα καθ ' ὁσον ἀν μιμηματα τουτων δεχηται . λογῳ δε δη μαλλον το τοιονδε διοριζομενους περι | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
| τε γαρ γενους ἀκρατου και παλιν ἀμφοιν κατα τινα κοινωνιαν ἐφαπτονται . παροικος γαρ τῳ μεν ἐνδιατριβειν ἀστοις , τῳ | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| * ὀμνυειν βουλομενοι ὡς δικαιοτατην πιστιν τιθεντες και τῃ χειρι ἐφαπτονται τῃ δεξιᾳ μαρτυριον εὐγνωμοσυνης ἡγουμενοι τουτο : ὁμοιως δε | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| κακιαν του ζῳου και ὡς ὀλεθριον τῳ ἀνθρωπινῳ γενει , σεβονται ὁμως και ἀπεχονται : οὑτοι δε παντα τροπον ἀνιχνευουσι | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| εἰκοτως φαινεται πολλοις παραδοξον το γινομενον και ζητησεως ἀξιον . σεβονται γαρ ἐνια των ζωιων Αἰγυπτιοι καθ ' ὑπερβολην οὐ | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| μαλιστα δε νοτοισι , παχεα και πουλλα χρεμπτομενοισι , πυρετοι ἐπιγινονται , ἐπιεικως δε πεμπταιοι παυονται : αἱ βηχες δε | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
| και ϲιαγονων και τενοντων , οἱϲ και πυρετοι ὡϲ ἐπιπαν ἐπιγινονται . παρεπεται δε και κνηϲμοϲ των ἀκουϲτικων πορων και | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
| δειλων δ ' ἀπεχου γνους ὁτι δειλοις ὀλιγη χαρις . παι Τελαμωνος Αἰαν αἰχμητα , λεγουσι σε ἐς Τροϊαν ἀριστον | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| ἐπι σοφαις διανοιαις . γινωσκε νυν , ὠ Ἀγησιδαμε , παι του Ἀρχεστρατου , ὁτι ἑνεκα της σης πυγμαχιας , | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| , τἀπιμηνια ταυτῃ τα μεν κρυπτονται , τα δε προφανεντα οἰχονται , και οὐχ ὁμοια γινονται , ἀλλα κακηθεα και | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| αὐλια ἐρημα , αἰγες δε ἐκειναι [ αἱ προτερον ] οἰχονται . τεως μεν οὐν ἡσυχιαν ἀγω , μη προαισθομενος | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| , Ρ , και ἐπεζευχθωσαν αἱ ΘΛ , ΛΡ : ἐφαψονται δη αὑται . ἡ ἀρα ΕΛ τεμνει ἑκατεραν τομην | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| τομων , και αἱ ἀπο του Λ ἐπι τας συμπτωσεις ἐφαψονται . ἐπεζευχθω δη ἡ ΚΛ και ἐκβεβλησθω : τεμει | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| ἀμοιβην των πραξεων και δια τουτο τινες των εὐζωιᾳ ζωντων ἐπειγονται τας ἀρετας κτασθαι ὡς δια τουτο την ψυχην οἰκειοτεραν | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| ὁμως ἁπαντες ? ? ? , εἰ και διαφορου , ἐπειγονται ? ? . ληξιν ? ? τῃδε τεταχθαι και | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| και τοις σοισιν πολλη πολλου ' πικαθητο , ὡστε γε καὐτον σε κατ ' οὐν ἐβαλεν . Νη τον Δια | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| δε ποιον εἰπε μοι νοητεον ; τον πανθ ' ὁρωντα καὐτον οὐχ ὁρωμενον . προϲ τωι μυροπωλιωι γαρ ἀνθρωπων τινων | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| ? ! ! [ Ζευς Κρονος Ἑρμειας [ [ ] σεται ? ἀφθιτος ? ? ἀρχη : [ ] οεσσα | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| ἡλιον ἐπι το γʹ παραγενεσθαι το βʹ ἀστρον φανη - σεται δυνον . Φαινεσθω ἐσχατως του ἡλιου ὀντος προς τῳ | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| Ἐφορου : . . . Ἀπολλοδωρος δε τουτων μεν ἐφροντισεν οὐδεν , τοις δε ἑκκαιδεκα ἐθνεσι προστιθησιν ἑπτακαιδεκατον , το | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| εὐθαλη και ποα χλωρα : και το πυρ πλησιον ἐνακμαζον οὐδεν λυπει οὐτε την των φυτων βλαστην οὐτε την τεθηλυιαν | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| εἰς αὐτην ποταμων μεγαλων τῃ γλυκυτητι διαφορων , τουτων μεν περιγινεται κατα την δυσωδιαν , ἐξ αὑτης δε μεσης κατ | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| σημαινει και ὁ ποιητης λεγων : “ μητι τοι ἡνιοχος περιγινεται ἡνιοχοιο . ” ἐπι την του ὀντος ἐπιστημην . | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| ὁτι θεσει ἐστιν ἡ ΑΔ . εἰ γαρ μη , μενοντος του Α σημειου μεταπεσειται της ΑΔ ἡ θεσις διατηρουσα | πωλον ὀνου . ταυτα οὐκ ἐγνωσαν αὐτου οἱ μαθηται το πρωτον , ἀλλ ' ὁτε ἐδοξασθη Ἰησους τοτε ἐμνησθησαν ὁτι |
| μεν πατριδα και γενεαν και πατρῳον οἰκον , εἰδως ὁτι μενοντος μεν αἱ της πολυθεου δοξης ἐγκαταμενουσιν ἀπαται ἀνηνυτον κατασκευαζουσαι | ἐμου εἰς μαρτυριον αὐτοις . και εἰς παντα τα ἐθνη πρωτον δει κηρυχθηναι το εὐαγγελιον . και ὁταν ἀγωσιν ὑμας |
| τον ἀδελφον ἐν φυλακῃ ἀδεσμῳ ἐχειν , ἑως ἀν εὐ θηται τα παροντα , και αὐτον ὡς ἐπ ' ἀλλο | την οἰκιαν οὐκ ἀφηκεν εἰσελθειν τινα συν αὐτῳ εἰ μη Πετρον και Ἰωαννην και Ἰακωβον και τον πατερα της παιδος |
| τῃ Μελιτῃ το νυν ἀναχωρειν , ὁταν δε ἐν καλῳ θηται τα προς τον ἀνδρα και γενηται τα της ὀργης | ἐλεημοσυνην παρα των εἰσπορευομενων εἰς το ἱερον : ὁς ἰδων Πετρον και Ἰωαννην μελλοντας εἰσιεναι εἰς το ἱερον ἠρωτα ἐλεημοσυνην |
| δ ' ἀν μεταθωνται και ὁταν , τοτε κυρια ἑκαστα εἰναι , γιγνομενα τεχνῃ και τοις νομοις ἀλλ ' οὐ | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| δε και ἀπ ' αὐτων των ἐργων ὁ νυνι φαμεν εἰναι της ψυχης σωτηριον : ἐν γαρ τῳ θεωρειν τα | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| μετεστησας ; και το κοινον των δεινων συναπελαυσας ἐξαιτου - μενου του πενητος : και πληγην κατ ' ἀμφω μιαν | ἀνδρι αὐτης . και ἠκουσα φωνης μεγαλης ἐκ του θρονου λεγουσης , Ἰδου ἡ σκηνη του θεου μετα των ἀνθρωπων |
| δε και το συναπτον τουτῳ , ἀπο μη συγχωρου - μενου λημματος κατασκευαζομενον . οὐ γαρ δη διδοται το ἀπο | και οἱ το βαπτισμα λαβοντες τι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : τοτε ἐρωτηθησεται το γενος των Χριστιανων , |
| του αὐτου ταττουσιν . Ἡροδοτος δε ἐφη ἐπει δε σφι παντες κατεστρωντο ἐπι του ἀνῃρηντο : ὁθεν οὑτως ἀκουουσι και | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| των ἐπων . Και παλιν ἐπι τουτοις οἱ παρεστωτες , παντες των ἐλλογιμων στρατιωται τον Ὁμηρον ἐστεφανουν : ὁ δε | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| ἡτις ] ἐχει [ ἀλλας ] και ἀλλας δυναμεις . Φυεται δε το δενδρον τῳ μεγεθει μεν οὐ πλεον ἠ | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| καλως τελευταν . Τινες δε ἀπο Σαρδονος της νησου . Φυεται γαρ τις βοτανη ἐνταυθα , ἡς οἱ γευσαμενοι μετα | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| περιλαμβανει , καθαπερ ἑκαστον των ἐντερων . ἐνθα μεν οὐν περιτεινεται τοις ἀγγειοις τε και τοις ἐντεροις , ἁπλουν ἐστιν | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| κορον οὐδ ' ἀν του βραχιστου το λοιπον ἀπογευσαιτο : περιτεινεται μεν γαρ ἡ γαστηρ τῳδε , οἰδαινει δε ἡ | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| ἐκ μερων λεγομενην ὁλοτητα συμπληροι . Ὁτι μεν γαρ ἐκ μερων ἡ ὁλοτης συμπληρουται , και εἰ μη πασα , | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
| εἰρημενῳ . εἰ δε κατα την ὑπερῳαν ἐκ των ἐνδοθεν μερων συστασα ἡ συριγξ φθειρειε το ὀστουν , εἰ μεν | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
| , ὡς Διονυσοδωρος ὁ τας ἐπιστολας αὐτου συναγαγων φησιν . Ἀξιον δε και Πυρρου του Ἠπειρωτου μνησθηναι , ἀνδρος μετα | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
| τουτοις . Τῳ ὀφιι και κατα κρασιν τῳ ὀφι . Ἀξιον ἐστι ζητησαι , διατι ὡσπερ ἀπο του ὀφιι γινεται | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| ἐναυσασθαι . ὁσοις δε το ζην δια κακουργηματων ἠλαθη , ἀγονται προς Ἐρινυων ἐπ ' ἐρεβος και χαος δια Ταρταρου | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| πλεγμα σκευοφορον στρατιωτικον ὁ γυλιος , εἰς ὁ τας τροφας ἀγονται οἱ στρατιωται . ἐστι δε και ζῳον , ὁ | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| πρωτον μεν εἰς Δελφους ἀποστειλαντες τον θεον ἐπηρωτων , εἰ ληψονται τας Ἀθηνας : ἀνελοντος δ ' αὐτοις του θεου | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
| και ἐν πομπαις θριαμβων , ὁτε αὐτα τιμης θεων ἑνεκα ληψονται : λυπησει γαρ οὐδεν ' , ἐαν γενηται σπανια | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
| τον τοπον ἐν ᾡ ὁ στρατος , ὡσπερ ἐν ἀλλοις χραται . φησι γουν : δηεις τον γε συεσσι παρημενον | ἐντυγχανει ὑπερ ἁγιων . οἰδαμεν δε ὁτι τοις ἀγαπωσιν τον θεον παντα συνεργει εἰς ἀγαθον , τοις κατα προθεσιν κλητοις |
| λεγοντες και χρησιν αὐτης εἰναι παρα Κρατινῳ και Σωφρονι . χραται δε αὐτῃ και παροιμια ἐν τῳ „ Περι σφυρον | Ἰησου υἱε του θεου του ὑψιστου ; ὁρκιζω σε τον θεον , μη με βασανισῃς . ἐλεγεν γαρ αὐτῳ , |
| εἰτα ἡ μεν Παγκρατις ἐτελευτησεν , οἱ δε περι τον Ὠτον και Ἐφιαλτην ἐπεβαλοντο κατοικειν ἐν τῃ νησῳ και ἀρχειν | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| τε ἐνοικουντες Ἐπειοι ἐξ Ἠλιδος ἀφιγμενοι : διοπερ και τον Ὠτον τον Κυλληνιον „ Φυλειδεω ἑταρον μεγαθυμων ” ἀρχον Ἐπειων | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| μαρτυρας πολλους μεν ἀστους , πολλους δ ' ἐκ των ἀλλων συμμαχιδων πολεων , οὐτε φαυλους οὐτ ' ἀφανεις . | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| δειξαι . Ἐν κυκλῳ μεγιστη μεν ἡ διαμετρος των δε ἀλλων ἀει ἡ ἐγγιον του κεντρου της ἀπωτερον μειζων ἐστιν | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| και καθαπερ σωμα διηρθρωμενη ἡδυνειν ἀν την ἀκοην δυναιτο . δει δε αὐτα μητε ἀπισωσθαι πανταπασιν : προσκορης γαρ ἡ | ἡμεις δε παντες ἀνακεκαλυμμενῳ προσωπῳ την δοξαν κυριου κατοπτριζομενοι την αὐτην εἰκονα μεταμορφουμεθα ἀπο δοξης εἰς δοξαν , καθαπερ ἀπο |
| ὡν δει πρακτικην εἰναι και προς οὑς δει και ὁτε δει και ἐφ ' ὁσον δει και ὡς δει και | Και οἱ ἐμποροι της γης κλαιουσιν και πενθουσιν ἐπ ' αὐτην , ὁτι τον γομον αὐτων οὐδεις ἀγοραζει οὐκετι , |
| λεγω . ἡ μεν οὐν κοσμια τε και φρονιμος ψυχη ἑπεται τε και οὐκ ἀγνοει τα παροντα : ἡ δ | πιστις σου σεσωκεν σε . Ἐπερωτηθεις δε ὑπο των Φαρισαιων ποτε ἐρχεται ἡ βασιλεια του θεου ἀπεκριθη αὐτοις και εἰπεν |
| οὐτε βουλευεσθαι δεοι ἀν οὐτε πραγματευεσθαι : εἰρηκως ποσα ἀτοπα ἑπεται τῃ του ἐνδεχομενου ἀναιρεσει μενοντος ἐκεινου του πασης ἀντιφασεως | ἀλλα θεῳ τῳ δοκιμαζοντι τας καρδιας ἡμων . οὐτε γαρ ποτε ἐν λογῳ κολακειας ἐγενηθημεν , καθως οἰδατε , οὐτε |
| ἀποστελλουσι κατασκεψομενους νησους τινας ἐρημους , αἱπερ οὐν της Λιβυης προκεινται . εἰτα ὑποστρεφουσιν οὑτοι , και ἡγουνται της πτησεως | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| τον Λιβα σφισιν ἐστιν εὑρημενον : τας δε νησιδας αἱ προκεινται της χωρας ἀριθμον ἐννεα οὐσας Πελοπος μεν καλουσι , | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |