| και εἰ τι των λανθανοντων γεγυμνωται και ὁπως ὡμιληκαμεν τοις ἀνθρωποις και το μεγιστον , εἰ ἡ Τυχη συλλαμβανει . | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| αὐτῳ Λυκαιου Διος , ἐσοδος δε οὐκ ἐστιν ἐς αὐτο ἀνθρωποις : ὑπεριδοντα δε του νομου και ἐσελθοντα ἀναγκη πασα | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| διαλεγομενον τον Κανδαυλην προς τον Γυγην : ὠτα γαρ τυγχανει ἀνθρωποισιν ἐοντα ἀπιστοτερα ὀφθαλμων : οὐ γαρ περι ἀκοης και | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| ' αὐτη ἡ ἀναγκη ἰητρικην ἐποιησε ζητηθηναι τε και εὑρεθηναι ἀνθρωποισιν : ὁτι καμνουσι ταὐτα προσφερομενοισιν , ἁπερ οἱ ὑγιαινον | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| φιλαργυριαν ἠθους οὐτε εἰς ἀναθηματα θεων οὐτ ' εἰς εὐεργεσιαν ἀνθρωπων οὐδεν ἀνηλωσε . διο και γενομενος οὐ βασιλευς ἀλλ | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| γενομενοι και εἰς πολλην των ἀναγκαιων κατασταντες ἀποριαν οὐκ ἐσχον ἀνθρωπων μεμηνοτων και θανατωντων ἀνοητους λογισμους , ἀλλ ' εἰξαντες | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| μουσικην ἀπεδεξαντο , ῥητεον [ οὐ ] προς εὐδαιμονιαν αὐτην συντεινειν , ἐπει και ἀλ - λοι μη λειπομενοι της | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| διαφερει σκοπος οἰκονομιας , ὁτι προς μεν τον σκοπον παντα συντεινειν ὀφειλει τα λεγομενα , ἡ δε οἰκονομια μερων τινων | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| λογικον ἐστι και φρονιμον : ἡ δε γε προειρημενη δυναμις ἀνθρωπους πεφυκε κατασκευαζειν : λογικη τοινυν και φρονιμη γενησεται , | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| ὑπερ του τοιουτου παιδος , ὁς λεοντος ὠμου δικην τους ἀνθρωπους ἠσθιεν , ἀλλ ' ὑπερ Παλαμηδους υἱωνου ὀντος ἀπλουν | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| ἀπο ὀρους Ἀργους ἀκουστεον , ἀφ ' οὑ ὁ Ἰναχος καταφερεται ποταμος . τιφος : ὁ καθυγρος τοπος , ἐνθα | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| εἰς την Ἀντιοχειαν προελθων πλησιασας τῃ πολει προς την θαλατταν καταφερεται την κατα Σελευκειαν : το δ ' ὀνομα του | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| , ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| . . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| φυει και αὐξει , οὐδεν δε ἑτερον ἠ μονον ἀχνην ἀποφερεται , ὡστε οὐδενος μεταλαμβανει . Ἀν πολλα βαλλῃς ἀλλοτ | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| ὑπηρετης γινεται : τα γε μην των ποδων οὐκ ἰσον ἀποφερεται μετρον , ἀλλ ' ὑψει πλεονεκτουσιν οἱ προσθιοι και | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| κρεας κρεατος . Τα μεντοι προπαροξυνομενα ὁτε περισσοσυλλαβως κλινεται ἀναγκαιως κατερχεται μιαν συλλαβην ὁ τονος : οὐκ ἐστι γαρ τασις | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| γυναικες . τι οὐν φαμεν ; ὁτι το σπερμα ἐμψυχον κατερχεται , ὡς δε ἐμψυχον ἐχει τινα δυναμιν ἑλκτικην , | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| τῳ ἀριθμῳ , το δε ἰδιον , καθο ἑνος εἰδους κατηγορειται , οὑ ἐστιν ἰδιον , και των ἀτομων του | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| , οὐκ ἀδηλον . ὁτι δε οὐδ ' ὡς γενος κατηγορειται ἡ φιλια των μερικωτερων , ἀλλ ' ἐστι των | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| ποτε Κεβρηνη . ὑπονοει δ ' ὁ Δημητριος μεχρι δευρο διατεινειν την περι το Ἰλιον χωραν την ὑπο τῳ Ἑκτορι | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| περι ταυτας , οὐκ ἀληθες ἀν εἰη το την ἐλευθεριοτητα διατεινειν περι πασας τας ἐν χρημασι πραξεις , εἰτε διατεινοι | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| θυσιας γαρ ἀπαιτουντας τους θεους κινδυνον μεν ἀλλα και νικην προσημαινειν . παντα μεν τα εἰωθοτα συμβαινειν και ὁσα εἰκος | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| Εἰ δε τις , ὁτι φασκοντος αὐτου το δαιμονιον ἑαυτῳ προσημαινειν ἁ τε δεοι και ἁ μη δεοι ποιειν ὑπο | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| . Ἀλεξις δ ' ἐν Κουριδι περι τινος πλεον πινοντος διαλεγομενος φησιν : ὁ μεν οὐν ἐμος υἱος , οἱον | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| δε πρωτος ὠνομασε Πυθαγορας και ἑαυτον φιλοσοφον , ἐν Σικυωνι διαλεγομενος Λεοντι τῳ Σικυωνιων τυραννῳ ἠ Φλιασιων , καθα φησιν | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| θʹ ἡμερας αὐτῳ συνεστιωμενος ἠν την δεκατην δε το γραμμα διαδεξαμενος ἐπει μηδε αὐτος εἰχεν αὐτον ἀνελειν δια το συμφαγειν | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| δε τοις κατα τον θειοτατον Ἰουλιανον ἀκριβεστερον ταυτα εἰρηται . διαδεξαμενος δε ὁ Κωνσταντιος την βασιλειαν και κληρωθεις ὁσα γε | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| νο νδ ∠ ʹ βʹ ὁ ἐπι της ἀποτομης του καταστρωματος . . . . . . . . . | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| προωθει την ἐπιτιθεμενην ἐν αὐτῃ κεραιαν . Και ἐπι του καταστρωματος δε του ἐν τῳ συριγγιῳ πυκνους τιθησι κυλινδρους ἱνα | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| τα σοφισματα . παρατηρησις ἐστι τῳ ἐρωτωντι το καταναγκαζειν τον προσδιαλεγομενον ὁμολογειν τα ὁμωνυμα και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| προς ἀληθειαν προς το πραγμα Σωκρατικως προς νικην προς τον προσδιαλεγομενον ῥητορικως◄ των ἡδεως μεν κτλ . ὁτι ἡ ἀγνοια | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| δε αἰσθησεις οὐχ ὑλαι γινονται των αἰσθητων : οὐ γαρ λευκαινεται ἡ αἰσθησις οὐδε μελαινεται οὐδε βαρυνεται ἠ ὀξυνεται , | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
| βασευνται : βησονται . παλυνεται : μολυνεται , ὑπο εὐρωτος λευκαινεται . παλην γαρ ἐλεγον το λεπτοτατον του ἀλευρου , | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
| : τινα γαρ και διχως ἀποδιδοται , οἱον το ὑπερεχον ὑπερεχομενον ὑπερεχει και το ὑπερεχον ὑπεροχῃ ὑπερεχει . τεταρτον ἱνα | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| ἐνομισθη ὑπο των περι Πυθαγοραν , διοτι ἐκεινη τον μεσον ὑπερεχομενον τε και ὑπερεχοντα εἰχεν ἰδιῳ αὑτου μερει οὐκετι των | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| ἀλλ ' οἱ νομοι περι ἁπαντων ἀγορευουσι , στοχαζομενοι του συμφεροντος ταις πολιτειαις ἁπασαις , εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| ἀνηρ , και τῳ πρωτῳ διελοντι το δικαιον ἀπο του συμφεροντος καταρασθαι , ὡς ἀσεβες τι πραγμα δεδρακοτι : ἀσεβεις | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| εἰς το μειζονος ἀξιας εἰναι το νυν ὑπ ' αὐτου διωκομενον . οὐκουν εἰ ἑτερον ἀνθ ' ἑτερου ὁ φιλοσοφος | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| δακρυα : παιδας οἰκτειρεις οὑς ἀπωθησω του βηματος : ἐλεεις διωκομενον , ὁν οὐκ ἀφηκας πολιτευομενον . ἀλλ ' ὡς | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| συμβολον εἰναι της ἐκεινου δικαιοσυνης και δυναμεως και ὡς της ἀνθρωπειας προὐστη φυσεως παντας ἀγων προς το βελτιστον ; δι | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| . Φωκη θαλασσια , ζῳον καλλιστον ἐστι και γνωστον , ἀνθρωπειας χειρας ἐχουσα , προσωπον δε βοος μικρας . Φρυνος | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| δ ' αὐ νοτερον τε και διαπυρον και πασι τουτοις ἐπιτεταμενον τον αἰθερα τε και οὐρανον . οὑτως δη ὡσπερ | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| οὐχ ἑτερον ἐστι του προεπινοηθεντος , ἀλλ ' αὐτο ἐκεινο ἐπιτεταμενον . ἐπει οὐν ἀπο του ποσον ἐχοντος πλατος κατ | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| οὐκ ὀρθως βουλευομενος , ὡς ἐγω φημι , πειραται ἐξ ἁπαντος τροπου τον ἀδελφον τον αὑτου ἀπαιδα τεθνεωτα καταστησαι , | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| του ἐθνους , εἰ δε δει τἀληθες εἰπειν , ὑπερ ἁπαντος ἀνθρωπων γενους , αἱ δ ' ὑπερ ἑκαστου | | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| ἐστι το ἀλογον και αἰσθητικον , ἑκαστη δε αἰσθησις ἡδονῃ καταραται ὡς πολεμιωτατῃ και ἐχθιστῃ : και γαρ ἐστι τῳ | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| παρ ' ὁ προσεδοκων οἱ ἀκροαται το ῥητον ἐπηγαγε . καταραται ] ἱνα λεγῃ τοις προδοταις : τοις τοιουτοις δε | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| παραπαν ἀνιατα ἀδικηματα οὐκ ἐστιν ἀλλως ἐκφυγειν ἠ μαχομενον και ἀμυνομενον νικωντα και τῳ μηδεν ἀνιεναι κολαζοντα , τουτο δε | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| ἐξευρουσα τῃ συγγενειᾳ περας . ἐπειδη γαρ ἐδει κρατησαι τον ἀμυνομενον , ἐξηρπασε τον ἐπιοντα νοσῳ : και το μεν | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| τας ὀψεις καθαρας διηγεισθαι δηλον , ἀναγκη δε ἐπι των πλειστων χρησθαι τῃ ὑποθεσει ᾑπερ ἐνεστησαμην , και κεφαλαια ἐπιτρεχειν | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| δ ' οὐν ὑπο των ἀλλων Ἑλληνων και βαρβαρων των πλειστων διαφθειρωνται , την λεγομενην ἀτακτον Ἀφροδιτην ἐν αὐτοις ὁρωντες | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| εἰς συμμαχιαν ἀναγκαιας ἐρημωθεις : τῃ δ ' ὁτι τον διαδεξαμενον ἀνδρα την των γονεων ἐπιμελειαν και προστασιαν ἀφῃρηται : | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| Προμηθεως τῳ Ἡρακλει αὐτον ἐπι τα μηλα μη πορευεσθαι , διαδεξαμενον δε Ἀτλαντος τον πολον ἀποστελλειν ἐκεινον , πεισθεις διεδεξατο | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| καθαπερ ὁμοιως και παρ ' ἡμιν ἐπι πλειονων τοιαυτα τινα συντελειται . Παχνη δε συντελειται των δροσων τουτων πηξιν τινα | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| σανισι το παχος τετραδακτυλοις σκεπεσθω κατα τους ὀρθοστατας . Και συντελειται το σχημα . Και ἀπο του ἐδαφους των ἐσω | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| τα ὀρχιπεδα αὐτου ποιει εἰς διαφορους θεραπειας και δια τουτο διωκομενος ὑπο κυνων και ἀνδρων και εἰδως την αἰτιαν τοις | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| , ὡς ἐπαϊστος ἐγενετο τουτο ἐργασμενος , μισηθεις τε και διωκομενος οἰχετο φευγων τῃσι νηυσι ἐπι Λιβυης . Το ἐνθευτεν | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| ἀληθευων τις ἐσται , και μηδενος πλανωμενου οὐδ ' ἀπλανης καταστησεται τις . ὡσαυτως δε μη ὀντος ἀτεχνου συναναιρειται και | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| , εἰς στενον κομιδῃ τα της τροφης τοις ξενοις αὐτῳ καταστησεται . ἀλλα μην τον γε Παιονα και τον Ἰλλυριον | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| ἀφικετο ναυαρχος διαδοχος τωι Πολλιδι , συμπληρωσας εἰκοσι των τριηρων ἀναγομενος ἐκ της Ῥοδου κατεπλευσεν εἰς Καυνον . βουλομενος δε | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| το πραγμα . ἑκτος τοινυν ὁρισμος της φιλοσοφιας εἰς Πυθαγοραν ἀναγομενος ὁ λεγων αὐτην φιλιαν σοφιας . και εὐγε ὁτι | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| πειθονται . Ὁταν ἀλοητος ᾐ , και στρεφωνται περι τον δινον οἱ βοες , και πεπληρωμενη των δραγματων ἡ ἁλως | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| τι πηλινον ⌈ εἰχε / [ ἐφερε ] καλουμενον ⌈ δινον . [ δινος . ] χυτρεουν ] πηλινον . | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| , περιειπε , και τιθεται αὐτῳ το του Αἰγυπτιου Διονυσου πατριον ὀνομα . Ἀλεξανδρος δε ὁ Ἀφροδισιευς ἐν τοις Φυσικοις | : ἀναγκη γαρ ἐλθειν τα σκανδαλα , πλην οὐαι τῳ ἀνθρωπῳ δι ' οὑ το σκανδαλον ἐρχεται . Εἰ δε |
| γαρ και Ἑλληνικως ἐλαλουν , ἀλλ ' οὐν γε την πατριον ἐσῳζον ἀπηχησιν της φωνης : ὡς Σοφοκλης Ἑλενης ἀπαιτησει | του θεου . παντα μεν καθαρα , ἀλλα κακον τῳ ἀνθρωπῳ τῳ δια προσκομματος ἐσθιοντι . καλον το μη φαγειν |
| μιν ἀνηρ ὑπεροπλισσαιτο . και ὁ μεν ποιητης προς το σημαινομενον ἀπεδωκεν ἀντι του αὐτο το οἰκημα , οἱ δε | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| μεγαλειον τι διασαφων . ἀρξομαι δε λαμβανειν καθ ' ἑκαστον σημαινομενον , καθ ' ὁσον ἀν ὠ δυνατος . εἰ | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| , εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| της σφαιρας δεχεται ἐλασσων τις κυκλος του μεγιστου : ὡστε ἑκατερος των τροπικων μη ὠν δια του κεντρου της σφαιρας | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| Ῥωμαιων αὐτοις πολεμουσι συμμαχησοντων . οἱ δε ὠκνουν μεν ὁμοιως ἑκατερος γειτονος τοσουδε πολεμου καταρξαι , την Μιθριδατου δυναμιν δεδιοτες | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| πρεσβυτερων ἐλεγον μετεξετεροι δοκεειν σφι τον θεον την ἀκροπολιν χρησαι περιεσεσθαι : ἡ γαρ ἀκροπολις το παλαι των Ἀθηναιων ῥηχῳ | , και το ἀνθος αὐτου ἐξεπεσεν και ἡ εὐπρεπεια του προσωπου αὐτου ἀπωλετο : οὑτως και ὁ πλουσιος ἐν ταις |
| και νομιζων οἱ το ἀσφαλες ἐκ των της πατριδος φοβων περιεσεσθαι , ἐς πολεμον αὐτους μεγαν ἐμβαλειν ἐπενοει . ὑπολαβων | οἰνου : και του ἐπερχομενου ἐτους οὐ μη εὑρεθῃ ἐπι προσωπου πασης της γης ἡμιχοινικον σιτου οὐδε ἡμισταμνος οἰνου . |
| ἀειθαλη γεννησει ποιηματα . Ταυτα τοινυν Ἡσιοδος ἠ ὀψει ὀνειρων τεθεαμενος και διυπνισθεις , και το ποιμαινειν ἀφεις , και | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| τῳ σωσαντι . Ὁ δε θειοτατος Προαιρεσιος οὐπω τον συγγραφεα τεθεαμενος , ἀλλα και αὐτος ὁσον οὐκ ἠδη κατοδυρομενος , | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| δεικνυσιν . ἐπι τε των παιδιων σφοδρα λεπτον ὀν το περιτοναιον οὐκ αἰσθητην παραλλαγην τῃ συγκρισει προς τα κατα φυσιν | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| προϲ ἀλληλαϲ ζυγωϲομεν , ἐπειτα τον πυρηνα ἐξελκυϲομεν οὐτε τον περιτοναιον ἀποκοπτοντεϲ οὐτε τον διδυμον ἀναβαλλοντεϲ οὐτε ἀλλο οὐδεν , | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| λεγομενον , ὁτι ἐπαν μεν τις μουσικῃ παρεχῃ καταυλειν και καταχειν δια των ὠτων : πολυ γαρ το δευτερον ἐναργεστερον | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| . Λεχοι δε πυ - ρεταινουσῃ και ἀλγεουσῃ , ὑδωρ καταχειν , και πτισσανην παχειην διδοναι τρις της ἡμερης , | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| Μενεκρατην ἐθυμιων και ἐσπενδον οἱ παιδες . και τελος ὁ καινος Ζευς μετα των ὑπηκοων γελωμενος θεων ἐφυγεν ἐκ του | των Ἰουδαιων ; ὁ δε ἀποκριθεις αὐτῳ λεγει , Συ λεγεις . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ |
| ἑταιρον Σευηρος ἐκ των στρωματων και ταυτα τοσουτον ἀπεχων . καινος γε οὑτος ὁ κορις . ἀλλ ' ἐστι και | κληρονομησω ; ὁ δε Ἰησους εἰπεν αὐτῳ , Τι με λεγεις ἀγαθον ; οὐδεις ἀγαθος εἰ μη εἱς ὁ θεος |
| γραφουσι μετα δαιτα : διο ἡ διπλη . και ὁτι μαχεται το μετα δαιμονος ἀλλους : διο ἀθετειται . . | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| ἀχρηστον ; εἰ οὐν οὑτως περι ἱματιου λυπειται τις και μαχεται , ὁτι οὐκ ἀπειληφεν ὑγιες το ἱματιον , τι | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| γωνιαι . και φανερον ἐκ της κατασκευης , ὁτι οἱ περιεχοντες κυκλοι τας του δωδεκαεδρου γωνιας οἱ αὐτοι εἰσιν τοις | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| : ταυτα δε ἀληθεις μεν , μακροι δ ' εἰσιν περιεχοντες λογοι , πιστευειν δε ταις ἀλλαις φημαις χρεων περι | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| ὑστερον εἰς τοσουτον με κατεστησεν ἀγωνα , και μαρτυρα οὐδενα παρασχομενος ἐκ των λογων ζητει πιστος γενεσθαι , ἐξον αὐτοις | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| προς ὑμας εἰπων καταβηναι , και το ψηφισμα του δημου παρασχομενος , ὁ περι εὐσεβειας ἐποιησατο : χρησιμον γαρ ὑμιν | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| ! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| δε ψυχρος ἀπο πλεονος του κακου ἀποκρινομενος , του τε ὑπολειπομενου , και ἐτι ἰσχυοντος , και οὐπω συσσεσηποτος , | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| ἐπιτοπουλυ , ἐτι ἰσχυοντος του κακου του ἐν τῳ σωματι ὑπολειπομενου : οἱ δε θερμῳ ἱδρωτι ἱδρωντες ταχυτερον ἀπαλλασσονται των | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| , και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| πραττουσιν οἱ ἀνθρωποι ἐν αὐτῳ ἠ τινων στερουμενοι παντες οἰμωζουσι κατιοντες παρ ' ἡμας : οὐδεις γαρ αὐτων ἀδακρυτι διεπλευσεν | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| ἀποκινδυνευσαι ταις δυναμεσι δεδιοτες τας ἀλληλων παρασκευας , ἀκροβολισμους δε κατιοντες ἐκ των ἐρυματων οἱ ψιλοι παρ ' ἑκατερων συνεχεις | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| Κριτοβουλος δε ἡμερας τεσσαρας ἐν τῳ Κοτζινου ἀστει διαγαγων και καταστησαμενος τα αὐτου τῃ ὑστεραιᾳ ἀναλαβων τετρακοσιους ἱππεις ὡπλισμενους καλως | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| θυρας . ὡς δ ' ἐν τῳ λογῳ δεδηλωται Κυρος καταστησαμενος εἰς το διαφυλαττειν αὑτῳ τε και Περσαις την ἀρχην | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| - νατο μεγιστον φορτιον και ἀλλος κρομμυων . ταυτα δε καταθεμενος ὡς ἐπι δασμευσιν ἐθυετο . Ξενοφων δε μεταπεμψαμενος Κλεανδρον | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| ἡσυχιαν , οὐ μην ἐδυνηθην , ἀλλ ' οὐκ ἐφθην καταθεμενος και ἀνειλομην . εἰτ ' ἐμεριζον ἐμαυτον εἰς τε | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| κωλυματος τινος ἠ παρ ' αὐτην την κυουσαν ἠ του περιεχοντος οὑτω διατεθεντος ὡς ἀσυμμετρως προς τηνδε την κυησιν ἐσχηκοτος | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| νωθρος , ὠ παι , δεκτικος ὠν των ἐκ του περιεχοντος συνισταμενων νεφων ὁπου δ ' ἀν ἐμπεσῃ νεφελη , | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| ἀκατασκευους ὀντας , και τους μεν γινομενους καρπους εἰς ταυτα καταφερειν , την δε ἐκ τουτων ὀρυττομενην γην ἐπι τα | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| . και καταϲπαϲτικην δε δυναμιν ἐχει ὡϲ τουϲ ἀναδοθενταϲ ἡλουϲ καταφερειν : οὑτωϲ οὐν και προϲ ὑϲτερικαϲ πνιγαϲ και την | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| ἀθῳος γενηται των ἀσεβηματων , ἀλλ ' ἐν τῃ πατριδι περιβοητον ἐχῃ τον βιον ὑπο παντων ὀνειδιζομενος . εἰς τοσουτο | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| οὐσιαν πασαν τῳ περιβλεπτον δι ' αὐτον γενεσθαι και πασι περιβοητον και θαυμασιον : ἐνθεν και πλεον ἀγαπασθαι αὐτον ὑπο | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| ἐχων τας Ἀρκτους και τον Δρακοντα , και ὁ τουτωι ἀντικειμενος νοτιος ἀνταρκτικος και θερινος τροπικος μετα τον ἀρκτικον και | ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς τον παραδεισον και ἠκουσεν ἀρρητα |
| ἐλαττον του δεοντος τα τοιαυτα ζητων , ὁ ἐκ διαμετρου ἀντικειμενος , ὁς ἐστιν ἀναισθητος : ὁ δε μεσος ὁ | , οἱς οὐκ ἐστιν ταμειον οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων |
| Μωυσεως γνωριμοι , μεμαθηκοτες ἐκ πρωτης ἡλικιας ἐραν ἀληθειας , καταφρονουσιν ἀνεξαπατητοι διατελουντες . Ἀλλ ' ἐπειδη τα διωνομασμενα συμποσια | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| τελειν : οἱ δε , ἁτε οὐ δωροδοκοι ὀντες , καταφρονουσιν ἁπαντων τουτων , ὡς φησιν ὁ θεος και θεων | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| μονον ἐστη , ἀλλ ' ἁτε φιλομαθης και φιλοκαλος , ἀγαμενος την θεαν , λογισμον εἰκοτα ἐλαμβανεν , ὁτι ταυτα | και δια της χρηστολογιας και εὐλο - γιας ἐξαπατωσιν τας καρδιας των ἀκακων . ἡ γαρ ὑμων ὑπακοη εἰς παντας |
| . ἐνθα δη πληγεις εἰς τα στερνα παραχρημα πιπτει . ἀγαμενος δε της ἀλκης αὐτον Ἀχιλλευς ἐτι ἐμπνουν ἀνεκρινεν , | : το δε τελος της παραγγελιας ἐστιν ἀγαπη ἐκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως ἀγαθης και πιστεως ἀνυποκριτου , ὡν τινες |
| ταις ἑξης ἡμεραις την τριτην ἀπ ' ἐκεινης ἐσομενην ἀγοραν προειποντες , ἐν ᾑ τον δημον συναξουσι και ζημιαν ἐπιβαλουσι | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| δε ἡμερας ἠδη τινας προμεμαλαγμενου ἠδη του γαγγλιου , μηδεν προειποντες τῳ θεραπευομενῳ , εὐθεως μετα την του ἐπιδεσμου ἀφαιρεσιν | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| . τον ἀγγελον . . τυραννου ] του Διος . διακονον ] ὑπηρετην . . παντως ] ὁμολογουμενως . καινον | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| μετα δε των θεων Ἡρα πινετω , ἱνα ἐχῃ μειρακιον διακονον γυνη . ἐλεω δε αὐτου και την ἁρπαγην : | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
| μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
| ἀνθρακων και ζεσας , εἰτα χλιασθεις και συν τῳ ἐλαιῳ πινομενος τε και ἐσθιομενος σφοδρα ὠφελιμος γινεται . Σκοροδον πικρον | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| ἀρτος μη προσφατος , μηδε πανυ ἐζυμωμενος , και ὁ πινομενος οἰνος κιρρος τῃ χροιᾳ και λεπτος τῃ συστασει , | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| και βασιλευσιν ἐν αἰδοι το συνεδριον γραμματα τε εἰσπεμπον και διαλεγομενον προ των θρονων . ἐν δη τῳ χρηματιζειν της | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| ἐργον προῃσαν . και ὡς εἰδον τινα των ξυνωμοτων σφισι διαλεγομενον οἰκειως τῳ Ἱππιᾳ , ἐδεισαν και ἐνομισαν μεμηνυσθαι τε | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| . ἡδυ τι θαρσαλεαις ] εὐφραντον ἐλπισι θαρραλεαις τον μακρον τεινειν βιον , ἐν εὐφροσυναις φανεραις τρεφουσαν την ψυχην ἐμε | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| διοδευοντες λαμπρως , ἐαν μη παρεκβαινωμεν . δοκει δε ταυτα τεινειν εἰς Σιμωνιδην , ἐπει ἐκεινος παρεκβασεσι χρησθαι εἰωθε . | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |
| δακτυλου ὑποβεβληται τε τῃ κεφαλῃ του ἀστραγαλου και οὐδεν ἑαυτῳ συνταττομενον ὀστουν ἐχει , το δ ' ὡς κατα μικρον | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| αὐτης ταξεως τετυχηκεν . οὐδ ' ἐστιν ὁπως ποτε το συνταττομενον μεθ ' ἑτερων την καθ ' αὑτο οὐσιαν καταταττει | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| : εἰ δε και πασιν ἀποσβεσθειη , οὐδεις ἐστιν ὁτῳ καταλειπεται ἡ νικη . ἐστι δε Μουσων τε βωμος και | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| ὀσχας ὁ τε ] ὁπερ πολλον ] πολυ καλλειπεται ] καταλειπεται κομμι δε το κομμιδιον : οὑτω γαρ ἐστιν ἡ | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| ποιησει , ἠν κομισας τους οἰκετας οἰκεῃ ἐκεινῃ : ὡστε ὑποδεξαμενον ἀσμενον τους λογους τον Πανιωνιον κομισαι τα τεκνα και | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| ὁτι πιστιν σῳζοντες προς τον προγονον , φησι , τον ὑποδεξαμενον αὐτους , νικην τουτῳ νυν ἐδωρησαντο . ἠ οὑτοι | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| το μυλωθρειν κρατιστον ; εἰς μυλωνα ? [ οὑτοσι ? φερομενος ἡμιν ? ? . μηδαμως ? [ ] τεχνην | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| ἀλληλοις οἱ ποταμοι . Ὁ μεν γαρ Ταναϊς ἐκ βορειου φερομενος ἐπιβαλλει τῃ λιμνῃ , ὁ δε Νειλος ἀπο νοτου | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| ὁδηγουσιν αἱ αἰσθησεις την διανοιαν προς καταληψιν , ἀλλα και ἐναντιουνται αὐτῃ . ἀμελει γουν ἐκ του το μελι τοισδε | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| δε τουτο και δικανικως : μελεταται το συμβουλευτικον , ὁτε ἐναντιουνται ἡμιν συμβουλευσουσιν ἠ νομος , ἠ ψηφισμα ἠ τι | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| ἀναπνοην ἑλκομενου διηνεκως ἀερος ; δει τοινυν ἀναγινωσκειν τε πολλακις προφερεσθαι τε , το σωμα παν ἀνιεντας , και κεχυμενης | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| . . βεβληκ ' Ἀχιλλευς : Ἀρισταρχος φησιν ἀδεσποτως τουτο προφερεσθαι , ὡς Εὐριπιδου πεποιηκοτος κυβευοντας ἐν τῳ Τηλεφῳ , | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| χρωνται ἑν προς ἑν ἀλειφοντες . γινεται δε το μεν ὑφισταμενον κατω κινναβαρι , το δ ' ἐπανω και πλειον | , ἀλλα και δι ' ἡμας οἱς μελλει λογιζεσθαι , τοις πιστευουσιν ἐπι τον ἐγειραντα Ἰησουν τον κυριον ἡμων ἐκ |
| ἐκεινη ἡ πτωσις το ἐκχωρουν , ἡ δε δη και ὑφισταμενον : ἀλλ ' ὁμως λεγεται το ἐκ τουδε και | λεγω ὑμιν ὁτι χαιρει ἐπ ' αὐτῳ μαλλον ἠ ἐπι τοις ἐνενηκοντα ἐννεα τοις μη πεπλανημενοις . οὑτως οὐκ ἐστιν |
| , κἀν τοις προσωποις κἀν τοις των ἱερειων εἰδεσι , προσωποις μεν ἀρχιερεως και του συμπαντος ἐθνους και ἀρχοντος ἐν | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| Ἀξιον ἐπιστασεως ἐκεινο , ὁτιδηποτε τα μεν ῥηματα κινουμενα ἐν προσωποις κατα το τελος κινειται , αἱ δε ἀντωνυμιαι οὐκετι | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| ἐστιν ὁ ΑΒ προσλαμβανομενος : ὁ ἀρα ΓΒ ἐσται ὑπατων διατονος . παλιν ἐπει ὁ ΑΒ του ΒΔ ἐστι διπλους | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
| : ε τετραγωνον και πι ἀνε - Εστραμμενον ∐ διεζευγμενων διατονος : ω τετραγωνον ὑπτιον ℧ και ζ Ζ νητη | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
| συστασεσι ταυτα συμπλακησονται και ταις ὑποστασεσιν : και γαρ παχυ παρυφισταμενον ὑπερυθρον μετα παχειας συστασεως συνισταται και δηλοι κατα μεν | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| και τῳ χρωματι και τῃ συστασει του χρωματος και το παρυφισταμενον ἁπτεται . Το δε λεπτον οὐρουμενον και μετα ταυτα | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| ἡμερας : ὁταν δε καταλαβῃ χειμων , ἐγκαλυψαμενοι περιμενουσι το συμβησομενον : οἱ δε τινες καθυπνωσαντες οὐδε ἀνεστησαν , ἑως | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| βους ἀπετεκεν ἑξ βοιδια : προς οἰωνου δε ἀγαθου το συμβησομενον λαβων ὁ Πτολεμαιος ἐν τοις βασιλειοις μετα πασης ἐπιμελειας | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| ἡδοναις και τουτο φησιν εἰναι νουν ἐχοντος : το δε ἀντιτεινειν και καταδουλουσθαι τας ἐπιθυμιας οὐτ ' ἐμφρονος οὐτε εὐτυχους | [ ἀν ] ἐλθῃ ὁ υἱος του ἀνθρωπου . Οὐκ ἐστιν μαθητης ὑπερ τον διδασκαλον οὐδε δουλος ὑπερ τον κυριον |
| τουτον καθελων και διδαξας ὡς ἀρα οὐ χρη προς χαλινους ἀντιτεινειν , εὐ ποιεις : τους μεντοι Μεγαρεις εἰς ἰσον | και το πνευμα ἐστιν το μαρτυρουν , ὁτι το πνευμα ἐστιν ἡ ἀληθεια . ὁτι τρεις εἰσιν οἱ μαρτυρουντες , |
| μεν , ὁτι μη νυν δυναται διαλυσαι το χρεος , εὐχομενος δε τοις θεοις ὡς ταχιστα δυνηθηναι , μικραν δε | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| ἡ διπλη ὁτι οὐ προσυνεσταται περι της των Ἀχαιων κακωσεως εὐχομενος οὐδε κατ ' εὐχην τετιμηται , ἀλλα δια τας | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| βοᾳ : μη μου τα ᾀσματα φυσεως ἀπαιτει κρα - τειν , κἀν ᾀδω προς λυραν . οὐτε γαρ αἰθων | δαιμονιων ἐκβαλλει τα δαιμονια . και προσκαλεσαμενος αὐτους ἐν παραβολαις ἐλεγεν αὐτοις , Πως δυναται Σατανας Σαταναν ἐκβαλλειν ; και |
| οἰεσθε ἠ τοὐναντιον ὡς αἱ των σωφρονων εὐχαι πρατ - τειν , τιμαν μεν τους θεους , γνωριζειν δε ἀλληλους | οὐκ ἐξεστιν φαγειν εἰ μη μονους τους ἱερεις ; και ἐλεγεν αὐτοις , Κυριος ἐστιν του σαββατου ὁ υἱος του |
| τεκνογονιαν , και αὑτου χαριν και της πατριδος , και ὑπομενειν περι ταυτης , ἐαν ᾐ μετρια , και πονους | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| τα οἰκοι και εἰσω της αὐλης , και ταυτα παντα ὑπομενειν τε και ἀνεχεσθαι ῥᾳδιως , ὁτι δει φιλοσοφιαν οὐ | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| . Κενα τῳ ἡνιοχῳ ὁταν μη οἰδεν ἀπο θυρων που ἀπερχεται . Ἑρμηνεια . Μεμψις παντι λαχοντι ἀρχικον θρονον , | Βηθσαϊδα : ὁτι εἰ ἐν Τυρῳ και Σιδωνι ἐγενηθησαν αἱ δυναμεις αἱ γενομεναι ἐν ὑμιν , παλαι ἀν ἐν σακκῳ |
| χρηματα . } Πενητα ὁ συλων οὐ † τινα ἐχων ἀπερχεται † πολλα καταλειψας δακρυα και στεναγματα . } Ἰδιας | και ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου . και οὐκ ἐποιησεν ἐκει δυναμεις πολλας δια την ἀπιστιαν αὐτων . Ἐν ἐκεινῳ τῳ |
| ὑμεις δε δικαιοι ἐστε μεμνησθαι . ἀναγκαζομεθα δ ' αὐτα παραφερειν νυνι χρῃζοντες ἀντι πολλων και μεγαλων , ὡν ὑμιν | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| ἀλληλους ; Και τι μοι νυν την προς ἀλληλους μαχην παραφερειν και ταυτης μεμνησθαι ; συ αὐτος εἰ ἐφαρμοζεις καλως | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| φυσεις περι ἀλληλους εἰσι και ἐχθραι προς Ἀπολλοδωρον τον ἐμε ποιησαμενον ὑπηρχον αὐτοις τηλικαυται το μεγεθος , τι βελτιον ἀν | της θλιψεως δια την χαραν ὁτι ἐγεννηθη ἀνθρωπος εἰς τον κοσμον . και ὑμεις οὐν νυν μεν λυπην ἐχετε : |
| παραγονται δε συντονως και μετα σπουδης διωκοντες τον Ἀμφιθεον σπονδας ποιησαμενον προς τους Λακεδαιμονιους . γεγραπται δε το μετρον τροχαϊκον | του θεου ἐστιν , ὁτι πολλοι ψευδοπροφηται ἐξεληλυθασιν εἰς τον κοσμον . ἐν τουτῳ γινωσκετε το πνευμα του θεου : |
| δ ' ἐπιπτομενος αἰσιος , κατιδων τον λαγω φευγοντα , ἐπιφερομενος ἐπαισε τε αὐτον και συναρπασας ἐξηρε , κἀπενεγκων ἐπι | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| τινες σφενδονας καλουσιν , ὁ δε κριος ὑπο της ῥοπης ἐπιφερομενος τῳ τειχει , σχαστηριαν λαβων ἐπαφησει τοις τειχοφυλαξι τον | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| ὁτι , εἰ μη πανυ θαρσει ὁ ῥητωρ ὡς οὐκ ἀποκρινειται τις εἰ μη ὁ βουλεται , οὐ χρηται τῳ | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| ἀν κριναι και ἠδη ἐντυχοντων τοιουτοις , ἱνα ἐχωμεν ὁστις ἀποκρινειται ἁ ἐρωτωμεν ; Πανυ γε . Ἰθι δη μοι | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| προεπιθειναι τῳ λογῳ τους περι αἰτιας πεψεως ὡπερ ἐπαναλαβουσι τον λογον . Της τοινυν αὐτης φυσεως ἀει μεν το παραμονον | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| Ἱκανως δε και Κλεανθης περι το σπουδαιον εἰναι την πολιν λογον ἠρωτησε τοιουτον : εἰ πολις μεν ἐστι δικαστηριου κατασκευασμα | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| εἰς ἐπιτιμησιν . διο και θαμα πολλοις προσεκρουεν , οὐκ ἀνεχομενος αὐτων την κακιαν ὑποκοριζεσθαι . και ταχα ἀν ἡδε | εἰ ἁγιων ποδας ἐνιψεν , εἰ θλιβομενοις ἐπηρκεσεν , εἰ παντι ἐργῳ ἀγαθῳ ἐπηκολουθησεν . νεωτερας δε χηρας παραιτου : |
| , πινων τους πινοντας , εἰκων πασι , παραχωρων , ἀνεχομενος , οὑτως αὐτους ὠφελει και μη κατεξερα αὐτων το | ἱνα κατα χαριν , εἰς το εἰναι βεβαιαν την ἐπαγγελιαν παντι τῳ σπερματι , οὐ τῳ ἐκ του νομου μονον |
| ὁσῳ τῳ πληθει συνῃρηνται , τοσουτῳ τῃ δυναμει των ἐφεξης ὑπερεχουσιν , καθ ' ὁσον δε της ἀρχης ἀφισταμενα προς | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| την εὐεργεσιαν και εὐποιϊαν . και εἰη ἀν το τοις ὑπερεχουσιν ἐν τῃ πραξει ταὐτον τῳ τοις ὑπερεχουσι κατ ' | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| : ἠν μεν γαρ πειρωνται καμπυλλεσθαι , ὀδυνωνται , περιτενεος γινομενου ταυτῃ του δερματος , ᾑ τετρωνται : και ἁμα | του Χριστου , ἱνα πληρωθητε εἰς παν το πληρωμα του θεου . Τῳ δε δυναμενῳ ὑπερ παντα ποιησαι ὑπερεκπερισσου ὡν |
| ὑγρανθη , ἐξ οὑ αἱ παρακειμεναι σαρκες , και τουτου γινομενου κατα το συνεχες , ἐφθασεν ἡ ὑγροτης παρα τους | Χριστου : χαρις ὑμιν και εἰρηνη πληθυνθειη ἐν ἐπιγνωσει του θεου και Ἰησου του κυριου ἡμων . Ὡς παντα ἡμιν |
| καταδικης , ὁτεπερ και ἀτιμος ἐγενετο ὑπο των ἑξακοσιων ὡς ἀποφηναμενος γνωμην παρανομον . οὑτω δε οἱ Μασσαλιωται κολαζομεν , | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| ποιειται των ἁμαρτηματων ὑπερβολας , ὡστε περι των Μηλιων γνωμην ἀποφηναμενος ἐξανδραποδιζεσθαι , πριαμενος γυναικα των αἰχμαλωτων υἱον ἐξ αὐτης | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| μεγα το παρα σε τε ἀφιχθαι και σοι του νεου μελειν . ὁ δε ἀρχων ἐργῳ μεν σοι τον φιλουντα | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| ἡκει πλεως ἐς τασδε Θηβας . σοι δε τἀλλα χρη μελειν . μεθεσθε χειρων τουδ ' : ἐν ἀρκυσιν γαρ | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| . Εὐριπιδης Πλεισθενει : οὐ τον σον ἐκταν πατερα , πολεμιον γε μην , Αἰσχυλος δε Παλαμηδει : τινος κατεκτας | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| τοτε γαρ αὐτον , ὡς ἐοικεν , ὁ δημαρχος ψηφιειται πολεμιον , ὁταν ἡμων γενηται δυνατωτερος . ” Ταυτ ' | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| φησι δε και Ἱπποκρατης : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον ἀει κουφοτερον . μοχθηρα δ ' ἐστι τα βραδεως | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
| μετριη ὀδυνης λυτικη . Ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ταχεως ψυχομενον , κουφοτατον . Ὁκοσοισι πιειν ὀρεξιες νυκτωρ τοισι πανυ | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
| εἰς ἑντο : και το προστατικον ἑς . μαινολης ὁ μαινομενος : ἠ μανιοπος γινεται : μαινολης : παρα το | Χριστου . τιμης ἠγορασθητε : μη γινεσθε δουλοι ἀνθρωπων . ἑκαστος ἐν ᾡ ἐκληθη , ἀδελφοι , ἐν τουτῳ μενετω |
| ὑμιν τοις Ἀλεξανδρευσι κατελεξε Μενδησιους , ὡν οὐδ ' ἀν μαινομενος κυων γευσαιτο ἀν ποτε , ἠ των καλων σου | ὠν , φρεναπατᾳ ἑαυτον : το δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει |
| μετα ὀλιγον α εὐτυχησεις ἱλαρως β μη συναλλαξῃς ἀρτι . περιμεινον γ οὐκ ἀποδημησεις ταχεως : ἐπεχει γαρ δ προκοψεις | ὁς λαλησει ῥηματα προς σε ἐν οἱς σωθησῃ συ και πας ὁ οἰκος σου . ἐν δε τῳ ἀρξασθαι με |
| σοι α κοινωνησεις και βλαβησῃ β οὐ στρατευσῃ νυν . περιμεινον γ οὐκ ἐστιν ὡρα του ἐπιβαλεσθαι δ οὐ πλευσεις | ἀληθινης , ἡν ἐπηξεν ὁ κυριος , οὐκ ἀνθρωπος . πας γαρ ἀρχιερευς εἰς το προσφερειν δωρα τε και θυσιας |
| ταις ἀνατολαις προς ἀρκτους μεθιστηται , ταις δυσεσι προς μεσημβριαν μεθισταμενος φαινεται . ἀνατειλαντος γαρ του ΔΕΒ ἡμικυκλιου ὁ των | . εἰσκαλεσαμενος οὐν αὐτους ἐξενισεν . Τῃ δε ἐπαυριον ἀναστας ἐξηλθεν συν αὐτοις , και τινες των ἀδελφων των ἀπο |
| των τροπικων ἀνατελλει τε και δυνει και τροπας ποιειται ἐναντιως μεθισταμενος . ὁταν μεν γαρ ταις ἀνατολαις προς μεσημβριαν μεθιστηται | ἱνα βαλωσιν ἐπ ' αὐτον : Ἰησους δε ἐκρυβη και ἐξηλθεν ἐκ του ἱερου . Και παραγων εἰδεν ἀνθρωπον τυφλον |
| . Θ δειλαιος Θ : ἀθλιος , κακοδαιμων . Θ δακνομενος Θ ὑπο της δαπανης : ἐνοχλουμενος ὑπο των της | μαθητας λεγει αὐτοις , Σπλαγχνιζομαι ἐπι τον ὀχλον ὁτι ἠδη ἡμεραι τρεις προσμενουσιν μοι και οὐκ ἐχουσιν τι φαγωσιν : |
| συνελασειεν με ταις ἱπποις ὁ νομευς , παιομενος τε και δακνομενος ὑπο των ἀρσενων ἀπωλλυμην : ἀει γαρ με μοιχον | συμβιβαζων ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ Χριστος . Ὡς δε ἐπληρουντο ἡμεραι ἱκαναι , συνεβουλευσαντο οἱ Ἰουδαιοι ἀνελειν αὐτον : ἐγνωσθη |
| και του της ΕΘ προς την ΘΗ : ὁ ἀρα συνημμενος λογος ἐκ τε του , ὁν ἐχει ἡ ΑΒ | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| ΖΔ , τουτεστιν ἡ ΓΒ προς ΒΔ , ὁ δε συνημμενος λογος ἐκ τε του ὁν ἐχει ἡ ΓΕ προς | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| και ἀπεωσαμενοι του τειχους εἱποντο μεχρι του στρατοπεδου κτεινοντες . γενομενοι δε κατα τας μηχανας ἐνιας μεν αὐτων ῥιπτουσι κατα | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| τα αὐτα ἠθη διασῳζονται νεοι και πατερες ὀντες και πρεσβυται γενομενοι , ἀλλα γινεται τα μεν των πρεσβυτερων ἠθη μαλακωτερα | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| ὁ Φιλιππου ἠ Πτολεμαιος ἠ Μιθριδατης ἠ εἰ τις ἀλλος ἐκδεξαμενος την βασιλειαν παρα πατρος ἠρξεν , ἀλλα μοι το | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| εἰναι . ὡστε ἐκεινου προειποντος καταραν ὁ ἑτερος τον λογον ἐκδεξαμενος ἐπιφερει . ὁπερ και ἐν ταις ἑξης καταραις σαφεστερον | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| και ποτους ἑωθινους πινει δια σε νυν , προτερον οὐκ εἰθισμενος . εἰτ ' εἰ μεμαθηκε , δεσποτα , ζην | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
| γεγονοτων και φθαρησομενων οὐχι φυρομενος . ἀλλ ' ἀνω φοιταν εἰθισμενος ἀει και ἑνι ὀπαδος εἰναι μονῳ μεμελετηκως . ἀτμητοι | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |