; Ἔχομεν . Ὁ τοῦτο ἀπολλύων οὐ ζημιοῦται , οὐδενὸς στερίσκεται , οὐδὲν ἀποβάλλει τῶν πρὸς αὑτόν ; οὐκ ἔχομεν | ||
τρίτον , ἦν τελευταῖον πάλιν μόνου γὰρ αὐτοῦ καὶ θεὸς στερίσκεται , ἀγένητα ποιεῖν ἅσς ' ἂν ᾖ πεπραγμένα τέχνη |
μὲν οὐδ ' ὁρᾶν ἐδόκει , καίπερ Φάρακος τοῦ προξένου παρεστηκότος αὐτοῖς , ὅπως προσαγάγοι : καθήμενος δ ' ἐπὶ | ||
πρὸς πᾶν ἀναιδεύεται κοὐ μεθί - στησι τοῦ χρώματος τοῦ παρεστηκότος . Εἴ σε μὴ μισῶ , γενοίμην ἐν Κρατίνου |
κατὰ Τιμοθέου . ὁπότε δημευθείη τινὸς ἡ οὐσία , ἐξῆν προσελθόντι τῷ φάσκοντι δανειστῇ γεγονέναι τούτου τοῦ ἀνδρὸς λέγειν ὅτι | ||
οἷσπερ καὶ τὸ πολεμικὸν σημαίνουσιν ὄχλου προσκληθέντος , τῷ δὲ προσελθόντι τὰ ὀπίσθια πρῶτον ἀνασύρεσθαι μέχρι τῶν ὤμων εἶτα τὰ |
μονήν . Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ὡς ἄπειρον καὶ ἀκίνητον λέγοντος αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν ἐν τῆι Περὶ θεῶν ἀπομνημονεύει , | ||
: τοῦ γὰρ Αἰσχίνου τὸ Κτησιφῶντος ψήφισμα παρὰ τρεῖς γεγράφθαι λέγοντος νόμους : πρῶτον μὲν ὅτι ψευδῆ γέγραφε περὶ Δημοσθένους |
ὧν τινων , καὶ πότε χρώμενος αὐτῇ τις οὐκ ἂν διαμαρτάνοι . κομιδῇ γὰρ ἀκούσου τινὸς εἶναι δοκεῖ μοι τὸ | ||
ὥσπερ ἡ ὄψις μόνον μὲν κρίνουσα τὸ λευκὸν ἐλάχιστα ἂν διαμαρτάνοι , Κλέωνα δὲ εἶναι τὸ λευκὸν ἀποφαινομένη πολλάκις διαμαρτάνει |
ῥόα . ἡ δὲ βλάστησις ἄρχεται μὲν αὐτῷ περὶ τὸν Ποσειδεῶνα : ἀνθεῖ δὲ τοῦ ἦρος : τὸ δὲ ἄνθος | ||
ῥόα . ἡ δὲ βλάστησις ἄρχεται μὲν αὐτῷ περὶ τὸν Ποσειδεῶνα : ἀνθεῖ δὲ τοῦ ἦρος : τὸ δὲ ἄνθος |
, κατὰ θάτερα μὲν συνηγμένον ἐκείνῳ καὶ ταύτῃ ἀποπιμπλάμενον καὶ ἀπολαῦον καὶ μεταλαμβάνον αὐτοῦ καὶ νοοῦν , κατὰ θάτερα δὲ | ||
ἐστιν ὃ μὴ καὶ τῶν ὀρείων ἀγαθῶν καὶ τῶν πεδινῶν ἀπολαῦον τυγχάνει . καὶ προστίθει τὸ μέγεθος καὶ πλῆθος ποταμῶν |
τὴν μάχην ἀδόκιμον γίνεται , εἰ μὴ πρότερον ὑπὸ τοῦ στρατηλάτου γυμνάζοιτο καὶ παραθαρρύνοιτο . νυκτερίς , κέπφος καὶ βάτος | ||
πανταρίστου ] ? [ ] [ ] καὶ [ κλυτοῦ στρατηλάτου ] . [ ] πάρεστιν ? ? ? ἡμῖν |
τὸ ἄγαλμα ἐκ τοῦ ὀρόφου πέτρας , ὑπὸ τούτων δὲ καταγῆναι καὶ ἐς ἅπαν ἔφασκεν αὐτὸ ἀφανισθῆναι : καὶ ἔν | ||
τὸ σκάπτειν ἢ τὴν φυτείαν τῆς ἐλαίας , τοῦ δὲ καταγῆναι τοῦ φαλακροῦ τὸ κρανίον τὸν ἀετὸν ῥίψαντα τὴν χελώνην |
οἷς σημείοις ἀεὶ κρίνουσι τὸν ἐπιτήδειον εἰς τὴν διαδοχήν , ἀπογενομένου τοῦ τὴν τιμὴν ἔχοντος . ἔστι δ ' αὐλὴ | ||
ἢ κατὰ τὸν νόμον , ὃς εἴρηκεν πόσου προσγενομένου καὶ ἀπογενομένου δεῖ μηδέτερα τούτων ποιεῖν , ἀναγραφήτω τότ ' ἤδη |
ἀντώπησέ μοι , ὥστε με τρέμειν αὐτοῦ τὴν ἰδέαν : ἀνανεύσαντος δέ , θεωρῶ ἐν τῷ νοΐ μου τὸ φῶς | ||
' ὡς τάχιστ ' ἐμπιπρᾶναι : ὡς κατὰ τὸ σιωπώμενον ἀνανεύσαντος τοῦ Ἑρμοῦ μὴ τοῦτο ποιῆσαι , ἀλλ ' αὐτοὺς |
τῆς Μακεδονίας ἐπιτηρεῖν ὥσπερ ἔμελλεν αὐτοῦ τὰ ἀτυχήματα , πότε ἀτυχήσει , ἵνα τότε αὐτῷ εὐκαίρως ἐπίθηται . διηλλαγμένην ] | ||
ᾧ μηδὲ οὐσίας ; Ἀδύνατον . Οὗ δὲ ἀληθείας τις ἀτυχήσει , ποτὲ τούτου ἐπιστήμων ἔσται ; Καὶ πῶς ἄν |
πρεσβύτης ὡς εἰδότος αὐτοὺς τοῦ νεανίσκου καὶ ἀληθῆ περὶ αὐτῶν εἰρηκότος . φησὶν οὖν : τούτους αὐτούς . μηδὲν . | ||
μεταβολῇ , ὀρθῶς ἔφασκον , ὅθεν καί τινος τῶν ἀρχαίων εἰρηκότος ὅτι εἰς τὸν αὐτὸν ποταμὸν οὐκ ἔστι δὶς ἐμβῆναι |
καίτοι πολλὰ πρὸς πολλούς με δὴ ἐξεῖπας ὡς θρασεῖα καὶ πέρα δίκης ἄρχω , καθυβρίζουσα καὶ σὲ καὶ τὰ σά | ||
. θεὸς θεῶν γὰρ οὐχ ὑποπτήσσων χόλον βροτοῖσι τιμὰς ὤπασας πέρα δίκης : ἀνθ ' ὧν ἀτερπῆ τήνδε φρουρήσεις πέτραν |
καὶ ἂν ὑποδιπλασιασθῶσιν ἢ ὑποτριπλασιασθῶσιν ἢ ὑποτετραπλασιασθῶσιν αἱ πλευραὶ τοῦ ῥηθέντος τριγώνου , τρίγωνα πάλιν ἀποτελέσουσιν ὀρθογώνια , οἷον ὡς | ||
καὶ κατὰ τῶν Τρώων ἐπιφορᾶς δεομένου τοῦ ἐν τῇ πρεσβείᾳ ῥηθέντος αὐτῷ , ἡνίκα σὺν Μενελάῳ πρὸς τοὺς Τρῶας ἐπρέσβευεν |
τοὺς ὀδόντας , κατὰ δὲ τὴν Ἴωνος τοῦ Χίου δόξαν τριστοίχους Ἡρακλῆς . ὀνόματα δ ' ἐξ ὀδόντων σίδηρος ὠδοντωμένος | ||
τοὺς ὀδόντας , κατὰ δὲ τὴν Ἴωνος τοῦ Χίου δόξαν τριστοίχους Ἡρακλῆς . , : βομβυλιὸς δὲ τὸ στενὸν ἔκπωμα |
προειργασμένοι τὰς διανοίας . καὶ ταῦτα λέγουσα Κόρακος μὲν καὶ Τισίου καταγελᾷς καὶ Θεόδωρον σκώπτεις τὸν Βυζάντιον ὡς μικρὰ ἄττα | ||
εἶπεν ἴσως διὰ τὸν Κόρακα , ἐπειδὴ ἐλέγετο ὁ Κόραξ Τισίου μαθητὴς εἶναι . σμδʹ Ἀτὰρ ὦ ἑταῖρε Τοῦτο λέγει |
, ἔφην ἐγώ , ὦ Ἰσχόμαχε , ἱκανῶς ἤδη μοι δοκῶ ἀποτεθαρρηκέναι , ὡς οὐ δεῖ φοβούμενον μὴ οὐ γνῶ | ||
ἐπινεύουσαν εὐθὺς τὴν τύχην . καὶ γὰρ καθεύδων διαλέγεσθαί σοι δοκῶ , κᾆτ ' ἠνιάθην , ὅτι ὄνειρος ἦν ἄρα |
οὐκ ἐπιδευεῖς . ἐκ τούτων δ ' ἐπείσθη Ζηνόδοτος δαῖτα ἐίσην τὴν ἀγαθὴν λέγεσθαι . ἐπεὶ γὰρ ἡ τροφὴ τῷ | ||
αὐτίκα δ ' ἀσπίδα μὲν πρόσθ ' ἔσχετο πάντος ' ἐίσην καλὴν χαλκείην ἐξήλατον , ἣν ἄρα χαλκεύς ἤλασεν : |
τέχνας , ὑφ ' ὧν κατελιθώθη , τῷ δὲ οὐδὲ ἔπους αὐτὸν ἀξιώσαντι . καὶ ἐπειδὴ μήθ ' ἡ σοφία | ||
, ὥστε καὶ σοὶ γράφοντι πρὸς αὐτὼ τὴν ἐκείνου τοῦ ἔπους ἀρχὴν ἀρκεῖν ἥ φησιν : οὕτω νῦν , φίλα |
οὐδὲν διαφέρει : ἐὰν μέντοι μὴ ' θέλωσι ταῦτα ποιεῖν εἰπόντος ἐμοῦ , αὐτὸς ἤδη διαλέγου αὐτοῖς . ἀμέλει , | ||
, τοῦ δὲ νόσῳ πιεζομένου , τοῦ μὲν χρήματα φέρειν εἰπόντος , τοῦ δὲ μηδὲν ὑποσχομένου τοιοῦτον τὴν ἐκ θατέρου |
αὐχμοῖσιν ὀφθαλμία ἐπεδήμησαν ὀδυνώδεες . Τινὲς τοῦτον τὸν λόγον τοῦ ἀνωτέρου χωρίζουσι καί φασιν , ὅτι ἄνω εἶπεν ὁ Ἱπποκράτης | ||
δὲ ἀστὴρ ἀπογειότατος μὲν ὢν ἐπικοινωνεῖ πως τῆς δυνάμεως τοῦ ἀνωτέρου ἀστέρος , περιγειότατος δὲ μεταλαμβάνει τῆς τοῦ κατωτέρου , |
ὥστε φοινικοῦν γενέσθαι αὐτοῦ τὸ σῶμα . θυμάλωψ : ὁ διακεκαυμένος ἀναβάτης . χαριέντως δὲ εἶπεν , ἐπεὶ ἀνθρακεῖς εἰσιν | ||
ἀκριβῶς ὅσαι λοιπαὶ τῶν τριχῶν , ῥυσὸς τὸ δέρμα καὶ διακεκαυμένος ἐς τὸ μελάντατον οἷοί εἰσιν οἱ θαλαττουργοὶ γέροντες : |
ἄγγελος ὁ ῥυόμενός με ἐκ πάντων τῶν κακῶν ” : ὁμολογεῖ γὰρ καὶ οὗτος ἤδη , ὅτι τὰ μὲν γνήσια | ||
τῶν πλευσάντων ἐπὶ τῆς Ἀργοῦς καὶ τοῦτον γενέσθαι λεγόμενον . ὁμολογεῖ δέ μοι καὶ τοῦ Ῥοδίου ποιητοῦ τὰ ἔπη : |
, ἰδίᾳ λεγόμενον , πάλιν πρὸς ἀπαρτισμὸν τοῦ ῥήματος τοῦ λεγομένου παραλαμβάνεται : πρὸς γὰρ τὴν ἔγραψας ; φωνὴν φαμὲν | ||
περὶ τοῦ καλουμένου Ἀρχείου καὶ ὅθεν ὠνόμασται . περὶ τοῦ λεγομένου Γέροντος Ἁλίου . περὶ τοῦ ἐπονομαζομένου Παραβόλου . περὶ |
ἐπιστρέφεσθαι καὶ φροντίζειν ἄλλου τινὸς πράγματος τὸν μαχόμενον , ἀλλὰ μόνου τοῦ πολέμου γίνεσθαι . . ῬΥΤΑ . Τὰ χαλινὰ | ||
ὥραν τὸ ἔτος ἐπαγάγῃ τὴν αὐτήν : τότε δὲ ὑπὸ μόνου τοῦ μηχανήματος ἀνοιχθεῖσα καὶ οὐ πολὺ ἐπισχοῦσα συνεκλείσθη δι |
τούτοις βοῶντες πολλοὶ ἦσαν , λέγοντες ὡς σὺ ἐμοῦ μὲν καταπεφρόνηκας , ἄλλα δ ' ἐσπούδακας . ταῦτα δὴ διαβεβόηται | ||
ὑπεξίστασθαι καλῶς εἶχεν , εἰ καὶ τοῦ Ἐπικούρου τοῦ πάνυ καταπεφρόνηκας . Ἐγέλασα , ἦ δ ' ὃς ὁ Ζηνόθεμις |
, ἂν δυνώμεθα , προσληψόμεθα . τοῦ δὲ Μήδου ἤκουες ἀποκαλοῦντος τοὺς ἱππέας : εἰ δ ' οὗτοι ἀπίασιν , | ||
ὅσον τὸ ἔπος Ὁμήρου συστῆσαι κοινὸν ἁπάντων δεσπότην τὸν Ὕπνον ἀποκαλοῦντος περιέθεις λαμπαδίῳ προηγουμένῳ πάντα περισκοπῶν , πᾶσιν ἐφεστηκώς , |
τοῦ θανάτου τῶν ἀνθρώπων , οὐδὲ διακεκριμένον ὑπάρχει ὁπόταν ἡμεῖς τελευτήσωμεν ἡμέραν τὴν παῖδα τοῦ ἡλίου ἥσυχον σὺν ἀγαθῷ ἀβλαβεῖ | ||
λέγω τόδε βουλόμενος ἐνδείξασθαι , ὅτι οὐκ , ἐπειδὰν ἡμεῖς τελευτήσωμεν , καὶ οἱ λόγοι οἱ περὶ ἡμῶν αὐτῶν σεσιγήσονται |
διώκων , ὅτι νομίζει ἀγαθὰ εἶναι , βελτίων ἐστὶ τοῦ εἰδότος ὅτι φαῦλα καὶ διώκοντος : ὁ μὲν γὰρ ἠπατημένος | ||
μὲν γὰρ μετ ' ἐπιστήμης ἐστί , τί τέ ἐστιν εἰδότος τοῦ πολιτικοῦ ἑκάστη τῶν ἀρετῶν καὶ ποίου μορίου τῆς |
ὀχεῖσθαι , τοῦ μύθου τὴν τῆς σφαίρας εὕρεσιν καὶ καταγραφὴν αἰνιττομένου . γενέσθαι δ ' αὐτῷ πλείους υἱούς , ὧν | ||
διὰ χρυσοῦ πάντα νικήσεις . Φιλίππῳ δὲ ἐδόθη τοῦτο χρησμὸς αἰνιττομένου τοῦ θεοῦ ὡς διὰ προδοσίας πάντων κρατήσει . Ἄριστα |
τοῦτ ' ἐργάσασθαι , πτερνισθεὶς γὰρ καὶ κληρονομηθεὶς ὑπὸ τοῦ σοφοῦ λήσεται φθάσαντος πρὶν ἢ παθεῖν ἀμύνασθαι . Προσάγει δ | ||
εἰπεῖν . εἰ δὲ ἀξιώσει τις ἡμᾶς τῆς περὶ τοῦ σοφοῦ ζητήσεως ἀποστάντας ἁπλῶς τῷ συνετωτέρῳ τῶν ὄντων ἁπάντων πιστεύειν |
μεῖζον κακὸν λέγει τοῦ τῇ μὲν οἰκείᾳ φύσει ἐλάττονος , δυναμένου δέ ποτε κατὰ συμβεβηκὸς γενέσθαι μείζονος κακοῦ . Δοκεῖ | ||
λόγους : ὁ δ ' αὖ τὰ μὲν τοιαῦτα πάντα δυναμένου τορῶς τε καὶ ὀξέως διακονεῖν , ἀναβάλλεσθαι δὲ οὐκ |
[ ] καταστάσει . ἐπὶ [ δ ' εἴδη ] ταυτεὶ [ ] φερόμενος , [ ἐνίοτε ] ἔοικεν [ | ||
σπουδῆς ἔχω , πάντας ὑμᾶς ὑπολαμβάνων # ταὐτὸ πάσχειν . ταυτεὶ δέ σοι νῦν ἀπὸ Ῥόδου γράφω τῆς ἐπιστολῆς ταύτης |
εἰ καί τις ἄλλος , γεγονὼς καὶ πολλῆς ἱστορίας ἔμπειρος ἐπικεχείρηκε μὲν περὶ τούτων ἀποδιδόναι λόγον , ἠκολουθηκὼς δὲ ἀντιλεγομέναις | ||
γραφὴν , ἐξ οὗ τῇ προσποιήτῳ αὐτοῦ προφητείᾳ ὁ Μοντανὸς ἐπικεχείρηκε : καὶ πάλιν φησὶν , ὡς ἄρα Ζωτικὸς οὗ |
φύσιος πέρι οὔτε τι τῶν ἱρέων οὔτε ἄλλου οὐδενὸς παραλαβεῖν ἐδυνάσθην . Πρόθυμος δὲ ἔα τάδε παρ ' αὐτῶν πυθέσθαι | ||
' ἐμοῦ πάντες οἱ ὑμᾶς προδιδόντες . εἰ μὲν οὖν ἐδυνάσθην ἐγώ , ὅλην ἂν ἔχων τὴν πόλιν πρὸς ὑμᾶς |
λαμπρὰ φαίνηται εὐδιεινόν . Ἅλως δὲ ἐὰν ὁμαλῶς παγῇ καὶ μαρανθῇ εὐδίαν σημαίνει . Αἱ κοιλάδες νεφέλαι χειμῶνος εὐδιειναί . | ||
οὐδὲ ἓν φροντίζουσιν : ὅταν δὲ τὸ μὲν ἀποσβεσθῇ καὶ μαρανθῇ , μάτην δὲ αἱ φῦσαι καταπνέωσιν , ἐνταῦθα ἤδη |
σαφέστερον . σὺ δὲ παράπεμπε τῷ νῷ τὰς θεωρίας τῷ ῥητορικῷ σου κοσμῶν λόγῳ τὴν τέχνην . ἴσθι μέντοι , | ||
. ὁ δὲ τοῦτο εἰπὼν ἔπεισεν ὅτι ἔασον αὐτοὺς Ἀθήνησι ῥητορικῷ θανάτῳ ἀποθανεῖν . . π . ἑρμην . § |
διὰ τὴν περὶ τὸ κυούμενον ἀργίαν . ταῦτα δὲ τοῦ πιθανοῦ μᾶλλον ἢ τοῦ ἀληθοῦς ἔχεται , παρ ' ὅσον | ||
, εἶτα ἐπειδὴ καὶ οἱ φιλόσοφοι ἔχουσι λόγους , προσέθηκε πιθανοῦ : ἐκεῖνοι γὰρ οὐ πιθανοὺς ἔχουσιν , ἀλλ ' |
' αὑτὸ γὰρ ὑπάρχον πεντασύλλαβον πληροῖ τὴν ἐπὶ μέρους διάνοιαν προσυπακουομένου τοῦ μάλιστα μὲν εἵνεκα τοῦ νομίζειν συμφέρειν τῇ πόλει | ||
διὰ τὸ ὑπερέχον τῆς φιλοσοφίας τὸ πρὸς τὰς ἄλλας ἐπιστήμας προσυπακουομένου , οὕτω καὶ ὁ Ἀφθόνιος εἰς τὴν μεγίστην καὶ |
ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
μὲν ὁ πρῶτος : οὐ γὰρ δή γε ὡς ἰαμβικὸν ἀξιώσαιμ ' ἂν ἔγωγε τὸ κῶλον τουτὶ ῥυθμίζειν ἐνθυμούμενος ὅτι | ||
. . . σεται ταῖς ὁμοιότησι . τοῦτο δὴ ποιεῖν ἀξιώσαιμ ' ἂν καὶ τοὺς βουλομένους τὴν σύνθεσιν ἀκριβῶς εἰδέναι |
τοῖς ὅπλοις . οὕτω γοῦν τὴν μὲν τοῦ βασιλέως ἐπωνυμίαν ἀπαξιοῖ , τὴν τοῦ δικαστοῦ δὲ ἀγαπᾷ , ὡς ἐκεῖνο | ||
τῆς πρὸς Ἀλέξανδρον φιλίας τε καὶ ξυμμαχίας . εἰ δὲ ἀπαξιοῖ τὴν Σκυθῶν βασίλισσαν γῆμαι Ἀλέξανδρος , ἀλλὰ τῶν γε |
Ξέρξης ὁ Δαρείου , καταγνοὺς μὲν τοῦ πατρὸς ὡς ἐνδεῶς ἐπιχειρήσαντος , ὑπεριδὼν δὲ τῆς πόλεως καὶ τῶν Ἑλλήνων ὡς | ||
δεδώκεισαν φυλάττειν . τοῦ δὲ Παυσανίου τοῦτον τὸν τόπον πρῶτον ἐπιχειρήσαντος πολιορκεῖν καταπεφρονηκότως , ὡς οὐδέποτ ' ἂν τολμησάντων Ἠλείων |
σέ μου ἀφορμὴν πᾶσαν λύειν . Ὅτι γνώμην κακούργου καὶ πλεονέκτου λόγος οὐ πείθει , κἂν ἀληθὴς τυγχάνῃ . Λύκος | ||
' ἑκόντος λαμβάνειν ὁμοίως ἀναιδοῦς τινὸς καὶ φιλοκερδοῦς ἀνδρὸς καὶ πλεονέκτου : αἰτεῖν δέ γε τὰ μεγάλα ἀναιδές , πολὺ |
. εὔπιστον ἀτυχῶν ἐστιν ἄνθρωπος φύσει . τὸν πλησίον γὰρ οἴεται μᾶλλον φρονεῖν ὁ τοῖς λογισμοῖς τοῖς ἰδίοις πταίων ἀεί | ||
ἂν ἦι , ἐπαινέσω . εἴ τις ] εἴ τις οἴεται τὸ πρᾶγμα τόδε βροτὸς δικάζειν , μεῖζον ἢ κατ |
θαυμαζόμενον παρ ' Ἕλλησι : τοῦτον γὰρ κατὰ τὴν Ἰλιάδα παρεισάγειν τόν τε Δία καὶ τοὺς ἄλλους μετ ' αὐτοῦ | ||
. Τίς οὖν οὕτω μέμηνεν , ὡς θεοὺς μαχομένους ἀλλήλοις παρεισάγειν , Ὁμήρου φυσικῶς ταῦτα δι ' ἀλληγορίας θεολογήσαντος . |
ἐθέλοιεν διαλέγεσθαι ἀρχαίως καὶ ἀκριβῶς ἢ νεοχμῶς καὶ ἀμελῶς , δέξαιντ ' ἂν ἀντὶ παντὸς ἡμῖν σύμψηφοι γενόμενοι τῆς ἀμείνονος | ||
ὑμῶν ἀδικουμένους ἑαυτοῖς ἔσεσθαι συμμάχους , τοὺς δὲ συκοφάντας εὐδοκιμεῖν δέξαιντ ' ἂν παρ ' ὑμῖν καὶ μέγα δύνασθαι ἐν |
. Ἀλλ ' ἀπό γε τῆς θαυμασίας ἐπιστολῆς ἑῷός μοι ἐπέστης καὶ μαρμαρύσσεις ἀπρόσιτα καὶ ἀπαστράπτεις ὡς ἐαρινὸς Ἥλιος , | ||
τί τῶν οἰκείων ἢ τῶν Ἑλληνικῶν καὶ ξενικῶν , οἷς ἐπέστης , ἐπηνώρθωται ; ποῖαι τριήρεις ; ποῖα βέλη ; |
δέ : τοὐναντίον γὰρ ἐν ἐκείναις μὲν ὑπευθύνου πράγματος εἶναι δοκοῦντος ὡς ἀνευθύνου ἀπολογία : τούτῳ διαφέρουσι τῆς ἀντιλήψεως , | ||
ὡς τὸ πῦρ φέρε καὶ ἡ γῆ καὶ τοῦ ἐλαχίστου δοκοῦντος εἶναι , νεύρου . Ἑτέρα δὲ ὅτι τὰ μὲν |
βουλοίμην ὑμᾶς ἀκούειν , ἀλλ ' ἴσως ἔξω τοῦ πράγματος ὑπολήψεσθε ταῦτ ' εἶναι . ἐπεὶ καὶ τοῦτ ' ἔχω | ||
τὸν τρόπον γε τὸν τοῦ φεύγοντος καὶ τὸν βίον ψευδεῖς ὑπολήψεσθε τὰς μαρτυρίας τὰς ἀνεγνωσμένας εἶναι . πολὺ γὰρ ἐκ |
Λεοντῖνος διὰ τὸ σωφρόνως ζῆν σχεδὸν ὀγδοήκοντα ἔτη τῷ φρονεῖν συνεβίωσεν . καὶ ἐπεί τις αὐτὸν ἤρετο τίνι διαίτῃ χρώμενος | ||
εἶναι τῆς ἀληθείας βεβαιωτὴν τὸν Ἀθηναῖον Κηφισόδωρον , ὃς καὶ συνεβίωσεν Ἰσοκράτει καὶ γνησιώτατος ἀκουστὴς ἐγένετο καὶ τὴν ἀπολογίαν τὴν |
δεῖ εὑρεῖν ἀριθμόν , ὃς πολυπλασιάσας τὸ δον μέρος τοῦ ἀποκαταστατικοῦ χρόνου ἀποτελέσει τινὰ ἀριθμόν , ὃς προστεθεὶς μὲν τῇ | ||
τοῦ ἀπὸ ἓξ ψυχογονικοῦ κύβου , τοῦ δὲ αὐτοῦ καὶ ἀποκαταστατικοῦ διὰ τὸ σφαιρικόν , ὡς δὲ καὶ ἄλλην διὰ |
λαμβάνειν ἑπόμενον αὐτῷ ἀλλὰ ζῶον , καὶ ἔτι πρὸ τοῦ ζώου τὴν οὐσίαν τὴν ἔμψυχον , καὶ ἔτι πρὸ τούτου | ||
ἐλαίῳ ἑψήσας ἀλείψῃς τὰ δρέπανα , οὔτε ἀπ ' ἄλλου ζώου , ἢ πάχνης ἀδικηθήσεται ἡ ἄμπελος . Ἢ στέατι |
, ὡς λέγεται , οὐκ ἂν ἠνέσχετο ῥᾳδίως τινὸς μαχαίριον ὀνομάζοντος ἢ τομὴν ἢ ἐκτομὴν διὰ τὸ εὐνοῦχος εἶναι . | ||
κατὰ τὴν Ὁμήρου φήμην , πατέρα αὐτὸν θεῶν καὶ ἀνθρώπων ὀνομάζοντος : ἀποδεξάμενος δὲ τοῦ μαντείου , ἄλλο μὲν ἠξίωσεν |
ἤγουν αὐτὸς ἐνταῦθα πρὸς ἡμᾶς τῇδε ὃς πόλει ἠλιθείης ἐλθὲ ἀκουόμενος ἀναφανδὸν , ὅπου ἡμῖν παρακελεύων ἔρχεσθαι ἐν Μέμφει : | ||
νῦν ὁ ἀπόγονος Γραῦς . ἐρρέθη . ὁ γὰρ λόγος ἀκουόμενος περὶ τοῦ Γρᾶ καλλίων . τὰ δὲ περὶ τῆς |
ταύτῃ βίος οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἤρεσεν , δίς τε τῆς ἡμέρας ἐμπιπλάμενον ζῆν καὶ μηδέποτε κοιμώμενον μόνον νύκτωρ καὶ ὅσα τούτῳ | ||
δὲ οὐκ ἂν καθέλοι ποτέ . ὅτι δὲ κρεῶν ἀνθρωπείων ἐμπιπλάμενον τόδε τὸ ζῷον ὑπερήδεται , κατηγορεῖ καὶ τὸ ὄνομα |
γὰρ ταὐτὸν σημαίνει τῷ λόγῳ τῷ λέγοντι τὸ ὑποληπτὸν τοῦ δοξαστοῦ μὴ εἶναι γένος ὁ λέγων τὸ δοξαστὸν μὴ εἶναι | ||
. . ὁ δὲ γνώριμος αὐτοῦ Π . τοῦ μὲν δοξαστοῦ λόγου κατέγνω , φημὶ δὲ τοῦ ἀσθενεῖς ἔχοντος ὑπολήψεις |
λέγεσθαι : τοῦ δ ' Ἐμπεδοκλέους εἰρηκότος οὕνεκεν ὀψίγονοί τε σίδαι καὶ ὑπέρφλοια μῆλα τὸ μὲν τῶν σιδῶν ἐπίθετον νοεῖν | ||
, ἵνα σημαίνῃ ἄδηρον ἄβδηρον , δύω βδύω , καὶ σίδαι σίβδαι . ἢ παρὰ τὸ ἀμφίς ἐπίρρημα , τὸ |
: λευροὺς ] Τοὺς πλατεῖς . οὔκουν , Προμηθεῦ : Εἰπόντος τοῦ Προμηθέως ὅτι ἐγὼ τὴν παροῦσαν ὑπομενῶ τύχην , | ||
μὴ φθονήσῃς καὶ Γλαύκωνα τόνδε διδάξαι καὶ τοὺς ἄλλους . Εἰπόντος δέ μου ταῦτα , ὅ τε Γλαύκων καὶ οἱ |
ἔργων ἃ ἄλυτα ἐμοῦ μὴ θέλοντος , τὸ μὲν οὖν δεθὲν πᾶν λυτόν ” εἰ τοίνυν οὔκ ἐστιν ἄθεος Πλάτων | ||
ἄλυτα ἐμοῦ γε μὴ θέλοντος . τὸ μὲν οὖν δὴ δεθὲν πᾶν λυτόν , τό γε μὴν καλῶς ἁρμοσθὲν καὶ |
ἡ τοῦ κύβου πλευρὰ πρὸς τὴν τοῦ εἰκοσαέδρου πλευράν , προγραφέντος τοῦδε : Ἔστω κύκλος ὁ ΑΒΓ , καὶ ἐγγεγράφθωσαν | ||
τὸ τὰς ΓΗ ΖΚ παραλλήλους εἶναι . ναʹ . Τούτου προγραφέντος ἔστω ὁ μὲν κύκλος ὁ ΑΒΓΔ περὶ κέντρον τὸ |
τουτέστι τὴν τοῦ διδάσκοντος ἅπασαν ἐπιστήμην εἰς τὴν ψυχὴν τοῦ μανθάνοντος . σοφισταὶ μὲν γὰρ ὑπὸ μισθαρνίας ἅμα καὶ φθόνου | ||
ἀναμιμνῄσκεσθαι : μαθήσεως δὲ ἀνάμνησις οἰκεῖον . πολλάκις γὰρ τοῦ μανθάνοντος ἀπορρεῖ τὰ θεωρήματα μὴ δυναμένου δι ' ἀσθένειαν κρατεῖν |
ἱερὰ διαφέρει . ὅσια μὲν γὰρ τὰ ἰδιωτικά , ὧν ἐφίεταί τις [ ] καὶ ἔξεστι προσάψασθαι , ἱερὰ δὲ | ||
ἐν εἰδόσι διηγεῖσθαι ὡς χαλεπόν ἐστι πόλεμος : οὔτε γὰρ ἐφίεταί τις αὐτοῦ δι ' ἄγνοιαν οὔτε ἀποτρέπεται διὰ φόβον |
. κατὰ δὴ τοὺς λεχθέντας τρόπους δίχα μυρίων ἄλλων βραχυτέρων φθειρομένου τοῦ πλείστου μέρους ἀνθρώπων , ἐπιλείπειν ἐξ ἀνάγκης καὶ | ||
ἐκεῖνο , τοῦ συναμφοτέρου δηλαδὴ ζώου . διὸ καὶ τούτου φθειρομένου οὔτε φιλεῖ οὔτε μισεῖ οὔτε μνημονεύει : οὐ γὰρ |
καὶ τὰ λεγόμενα καὶ τὰ σημαίνοντα , τίνος ἕκαστον γένους σημαντικόν , ἐροῦμεν τὰ μὲν τίθεσθαι αὐτὰ μόνον δηλοῦντα , | ||
πολλῷ πλέον ἐν τοῖς ἄλλοις μὴ οἰηθῶμεν εἶναί τι μέρος σημαντικόν , ὥσπερ ἐνταῦθα παρέλαβεν τὸ μῦς , ὃ μέρος |
φύσει τεταγμένος : τῶν μὲν αὐτομάτων εἰς τὴν κοινωνίαν ὑπὸ οἰκείου ἔρωτος ἐν ὥρᾳ τοῦ γεννᾶν ἰόντων : τῶν δὲ | ||
τὸν τῇ ἀνατελλούσῃ παρακείμενον τῆς ἐπισυναγωγῆς ἀριθμὸν ἐν τῷ τοῦ οἰκείου κλίματος κανονίῳ : ἀφελόντες γὰρ ἀπ ' αὐτοῦ πάντοτε |
τὸν τοῦ σοφοῦ τρόπον τε καὶ βίον προσηκόντως ἂν φιλόσοφος ὀνομάζοιτο . Ἀλλ ' ὅμως τηλικαύτης προκοπῆς γενομένης περί τε | ||
ἐκ Δελφῶν καλεῖται πυθόχρηστον . καὶ οἱ χρώμενοι θεωροί . ὀνομάζοιτο δ ' ἂν καὶ ἡ τέχνη μαντική προαγορευτική , |
καταντῶντος , οἱ μὲν κατ ' Αἴγυπτον ἱερεῖς ἀπὸ τοῦ περιρρέοντος τὴν οἰκουμένην ὠκεανοῦ φασιν αὐτὸν τὴν σύστασιν λαμβάνειν , | ||
μὲν γὰρ ἑκόντες , οἱ δ ' ἀνάγκῃ προσεχώρουν , περιρρέοντος τοῦ πολέμου καὶ πάντων ἐφεξῆς ὥσπερ πῦρ ἐπιὸν ὑποφευγόντων |
ἄλλοις μοναδικοὺς εἶναι τοὺς ἀριθμοὺς τὸ ἀπὸ τοῦ ἑνὸς αὐτοὺς ὑφιστάνειν παρέλαβεν , οὐ προσποιούμενος ὅτι τὸ ἓν παρ ' | ||
: καὶ ὅλως ὅσα ὁ εἷς καὶ ὅλος δημιουργὸς ἑνιαίως ὑφιστάνειν καὶ κατακοσμεῖν καὶ σύμφωνα πρὸς ἑαυτὸν καὶ πρὸς ἄλληλα |
ἄγομεν τὴν πᾶσαν , παντὸς κακοῦ ἐλεύθεροι γενόμενοι ὑπὸ τοῦ Σινωπέως Διογένους , καὶ ἔχοντες μηδὲν πάντ ' ἔχομεν , | ||
, τῆς ἀπαθίας καταπληθυ νόμενος αὐτοῦ ἡ πολιτεία ) τοῦ Σινωπέως ! ! ἀλλ ' ἑτέρου Διὰ τοῦτο οὐδενὸς δεῖται |
ὀχέεσκον ὑπ ' αὐγὰς ἠελίοιο . Ζηνὸς μὲν πάϊς ἦα Κρονίονος , αὐτὰρ ὀϊζὺν εἶχον ἀπειρεσίην : μάλα γὰρ πολὺ | ||
Α : τὸ γὰρ Ζηνὸς δ ' οὐκ ἂν ἔγωγε Κρονίονος ἆσσον ἱκοίμην Ξ ὑπερβιβασμὸς χρόνου ἐγένετο , καὶ τὸ |
γένος ἔχοντες . τοῦτο σχῆμα . ὅρος σχήματος . πολλοῦ δεῖς . λείπῃ καὶ ἐνδεὴς εἶ εἰπεῖν : οἷον πολλοῦ | ||
Ὁμήρου ἐπίστασαι καὶ φάσκων ἐπιδείξειν , ἐξαπατᾷς με καὶ πολλοῦ δεῖς ἐπιδεῖξαι , ὅς γε οὐδὲ ἅττα ἐστὶ ταῦτα περὶ |
Κομνηνὸς Ἀλέξιος καὶ γνώμην εἰσενεγκεῖν ἀπαιτούμενος βουλὴν ἀρίστην εἰσήνεγκε , φήσας ὡς χρὴ ταχέως στρατιώτας ἐκπέμπειν καὶ τοῦ σκέμματος ἄρχοντας | ||
τὴν ἡμίσειαν τῆς ἑαυτοῦ μοίρας , τὸν μὲν πλειόνων δεῖσθαι φήσας , ἑαυτὸν δὲ ὀλίγων , ἐφιστὰς δὲ αὐτὸν καὶ |
τοῦ ἡλιακοῦ κύκλου ὥσπερ καὶ τὸ τῆς σελήνης μέγεθος τοῦ σεληναίου ἑπτακοσιοστὸν καὶ εἰκοστὸν μέρος ἀπεφήνατο κατά τινας . πρῶτος | ||
τοῦ ἡλιακοῦ κύκλου ὥσπερ καὶ τὸ τῆς σελήνης μέγεθος τοῦ σεληναίου ἑπτακοσιοστὸν καὶ εἰκοστὸν μέρος ἀπεφήνατο κατά τινας . πρῶτος |
μὲν νύξ τε δουλεύει βροτοῖς , σὺ δ ' οὐκ ἀνέξῃ δωμάτων ἔχειν ἴσον ; πῶς ἂν συστάντες ἐμάχοντο , | ||
ἡ νὺξ τῷ ἴσῳ δουλεύουσι , σὺ δ ' οὐκ ἀνέξῃ τῶν δωμάτων ἔχων τὸ ἴσον δουλεύειν τῇ ἰσότητι : |
τοὺς παῖδας αὐτοῦ παρὰ τοῖς νεωτέροις : οὐ γὰρ Ὅμηρον ἀμνημονῆσαι ἂν τούτων , τοῦ μὲν Παλαμήδους τοσαύτην σοφίαν καὶ | ||
ἔδωκεν ἄρχειν ὁπλιτῶν : ἐγὼ δὲ οὔτε τῶν περὶ αὐτὸν ἀμνημονῆσαι δύναμαι πόνων τηρῶ τε τὸ φίλτρον , ὃ παρὰ |
ἐπὶ τοῦ κατευγμένου καὶ οἷον κατ ' εὐχὴν ἀποδιδομένου καὶ ἀξίου εὐχῆς . εὐοδεῖν εὑρίσκω παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς . Θεόπομπος | ||
λέγειν . ἀλλ ' οὖν τό γε τῆς παροιμίας ἐξ ἀξίου τοῦ ξύλου καὶ πάσχειν ὑπῆρχεν , εἴ τῳ συμβαίνοι |
εἰς τέτταρα δὲ καὶ ἡ χώρα διῄρητο , ὧν οὐδενὸς ἐπῆρχεν ὁ Νέστωρ , ” οἳ δὲ Πύλον τ ' | ||
ὁ πρὸς Ζιποίτην τὸν Βιθυνὸν πόλεμος , ὃς τῆς Θυνιακῆς ἐπῆρχεν Θρᾴκης . Ἐν ᾧ πολέμῳ πολλοὶ τῶν Ἡρακλεωτῶν γενναίως |
τὰ πράγματα καὶ κατακούομεν ἀλλήλων , ἕκαστον ὑμῶν καίπερ ἀκριβῶς εἰδόθ ' ὅμως ἐπαναμνῆσαι βούλομαι , τίς ὁ Φωκέας πείσας | ||
καὶ τὰς δυνάμεις κατέχοντα καὶ τὰ μαθήματα ἅπαντ ' ἐφεξῆς εἰδόθ ' , ἕτερόν σοι τυχόν φανήσεται τὸ πρᾶγμα . |
; εἰ δ ' ἀντὶ ἀνθρώπου , ἡμέρου ζῴου καὶ κοινωνικοῦ , θηρίον γέγονας βλαβερόν , ἐπίβουλον , δηκτικόν , | ||
μόνου καὶ ἀπό τινος φυσικοῦ ὁρμώμενοι , ἀπὸ τοῦ φύσει κοινωνικοῦ εἶναι καὶ φιλαλλήλου καὶ ἡδέως συναναστρέφεσθαι ἀνθρώποις . ἀλλ |
ἐπὶ τὰς ὑποστάσεις : καὶ οὐ δύναμαι ἀφελεῖν ἀπὸ τοῦ ʂοῦ γ Μο . Δεῖ οὖν τὸν ʂ μείζονα μὲν | ||
, εἰ ὃ μέρος ἐστὶν ἢ μέρη Μο α , ʂοῦ α Μο α , τὸ αὐτὸ μέρος ἢ τὰ |
ἀνθ ' ἑνός ; ἀλλ ' εἴτε ἐκεῖνος ἠπάτησε , φιλολόγου τὸ πάθος , εἴτε σὸν ἡ προσθήκη , πατρὸς | ||
ἐπ ' ἄθλους ὑπὸ σοῦ , τῶν δὲ τῇδε ἔχεσθαι φιλολόγου μὲν ἴσως , οὐ μὴν καλῶς εἰδότος τὰ αὑτοῦ |
φλοιὸν καὶ τὰς θήκας τοῦ σίτου : ἀνθέρικες τὰ κοινῶς ἄγανα , ἅπερ ὁ στάχυς προβάλλεται , ἐκκλίνων τὰς ἐκ | ||
φλοιὸν καὶ τὰς θήκας τοῦ σίτου : ἀνθέρικες τὰ κοινῶς ἄγανα , ἅπερ ὁ στάχυς προβάλλεται , ἐκκλίνων τὰς ἐκ |
ἀποδυτηρίῳ μόνος , καὶ ἤδη ἐν νῷ εἶχον ἀναστῆναι : ἀνισταμένου δέ μου ἐγένετο τὸ εἰωθὸς σημεῖον τὸ δαιμόνιον . | ||
ῥίψας δι ' ἀμφοτέρων , τοῦ τε Ἀσκληπιοῦ καὶ τοῦ ἀνισταμένου ἀπὸ τοῦ θανάτου , ἀνεῖλεν αὐτούς . ῥίψαις δι |
ἢ ἁπλῶς ἄλλων ὑπομνηστικὸν , καὶ ὕστερον εὑρίσκεται τὸ σημαινόμενον ὑπομνηστικὸν , καὶ πᾶν ἐκτίθεται τὸ πρᾶγμα . οὕτω , | ||
παθόντα ἢ τὴν ἀρχὴν τοῦ πράγματος , ἢ ἁπλῶς ἄλλων ὑπομνηστικὸν , καὶ ὕστερον εὑρίσκεται τὸ σημαινόμενον ὑπομνηστικὸν , καὶ |
εἰς ἄψυχον χθονίων βωμόν : τὸ δὲ μέτριον νομοθέτης ἂν μαντεύσαιτο οὐκ ἀσχημονέστατα . ἔστω δὴ νόμος οὗτος : Τῷ | ||
τοῦ Ἐμπεδοκλέους λέγοντος : οὐκ ἂν ἀνὴρ τοιαῦτα σοφὸς φρεσὶ μαντεύσαιτο , ὡς ὄφρα μέν τε βιῶσι , τὸ δὴ |
τὸν Κάδμον . προσποιουμένου δὲ εἶναι Φάωνος αὐλητικοῦ καὶ ἔχειν φάσκοντος Μεγαροῖ χορόν , ληρεῖς , ἔφη , ἐκεῖ μὲν | ||
. τοῦτο καὶ Δημοσθένης ἐν τῷ Κατὰ Μειδίου πεποίηκε : φάσκοντος γὰρ τοῦ Μειδίου ὕβριν εἶναι καὶ ἰδιωτικόν , ἀλλ |
Σκέπτου δὲ τοῦ ἀπὸ τῆς Κορίνθου τὸν μὲν πηλὸν εὑρηκέναι φήσαντος , τὸν δὲ Πλάτωνα ζητεῖν , ἐπικόπτων αὐτὸν ὁ | ||
δὲ καὶ Ἀμύντᾳ ἔλεγεν ἑαυτὸν ἐπιτρέψειν . τοῦ Φουρνίου δὲ φήσαντος οὐδ ' Ἀμύνταν ἂν δέξασθαι τόδε ὕβριν ἔχον ἐς |
τῶν ἡμεῖς ἴδμεν ἐς Δελφοὺς ἀνέθηκε ἀναθήματα μετὰ Μίδην τὸν Γορδίεω , Φρυγίης βασιλέα . Ἀνέθηκε γὰρ δὴ καὶ Μίδης | ||
τὸ ἔτι καὶ νῦν ἐπὶ τῆς στήλης τοῦ μνήματος τοῦ Γορδίεω ἐπιγέγραπται : χαλκῆ παρθένος εἰμί , Μίδεω δ ' |
κἂν πάνυ λέγῃ δίκαια : τούτου γὰρ λέγειν ἕνεκα μόνου νομίζεθ ' οὗτος , τοῦ λαβεῖν . καὶ συκοφάντης εὐθὺς | ||
κἂν πάνυ λέγῃ δίκαια : τούτου γὰρ λέγειν ἕνεκα μόνου νομίζεθ ' οὗτος τοῦ λαβεῖν , καὶ συκοφάντης εὐθὺς ὁ |
: σὺ δ ' Ἀθηναίους ἐζήτησας μικροπολίτας ἀποφῆναι διατειχίζων καὶ χρησμῳδῶν , ὁ Θεμιστοκλεῖ ἀντιφερίζων . Κἀκεῖνος μὲν φεύγει τὴν | ||
τῆς τέχνης . Γ καὶ Εὔπολις Πόλεσιν Ἱερόκλεες , βέλτιστε χρησμῳδῶν ἄναξ . Γ οὑξ ' Ὠρεοῦ Γ : διαβάλλει |
, οὐδὲν ἄτοπον , ὥσπερ τῶν διαγραμμάτων ἐνίοτε τοῦ πρώτου σμικροῦ καὶ ἀδήλου ψεύδους γενομένου , τὰ λοιπὰ πάμπολλα ἤδη | ||
Σοφοκλεῖ αὖ προσελθὼν καὶ Εὐριπίδῃ τις λέγοι ὡς ἐπίσταται περὶ σμικροῦ πράγματος ῥήσεις παμμήκεις ποιεῖν καὶ περὶ μεγάλου πάνυ σμικράς |
ἔχοντα διανόει μοι εἰς πολλοὺς κηροὺς τὴν εἰκόνα τοῦ ἀριστέως μετατιθέμενον , τινὰ δὲ ταύτας τὰς εἰκόνας θεώμενον καὶ κατὰ | ||
καθάπερ εἰ μηδὲ τὴν ἀρχὴν ἐγένετο , ἢ τῷ τὸν μετατιθέμενον καὶ ἐν τῇ βελτίονι ταχθέντα τάξει δυσεύρετον εἶναι φύσει |
παρελθὼν - δὲ τὴν ὕλην φησίν : οἶον ἀκείνητόν τε θέλει τῶι παντὶ ὄνομα εἶναι . περὶ μὲν οὖν τῶν | ||
ὁ θέλων ὁμοιοῦσθαι τῷ θεῷ ἐφ ' ὅσον ἀνθρώπῳ δυνατὸν θέλει καὶ κατὰ τὴν γνῶσιν ὁμοιοῦσθαι αὐτῷ καὶ κατὰ τὴν |
, ὑφ ' ἧς πληγῆς ὕστερον ἀπέθανεν . ἔτι δὲ ζῶντος τοῦ Τυδέος Ἀμφιάραος ὁ μάντις ἀνῃρηκὼς τὸν Μελάνιππον ἤνεγκε | ||
δὴ λαβεῖν τὸ ἐπὶ μέρους λεχθὲν ἐφ ' ὅλου τοῦ ζῶντος σώματος : ἀνάλογον γὰρ ἔχει τὸ μέρος πρὸς τὸ |
θυμῷ κεχολωμένον : ὧς γὰρ ἄμεινον : ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται μάλα τ ' ἔκλυον αὐτοῦ . Ἦ καὶ ἐπ | ||
ἀποφθέγματα προανεφώνησεν , οἷον τὸ ἕπου θεῷ ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται , μάλα δ ' ἔκλυον αὐτοῦ καὶ μηδὲν ἄγαν |
] , διὰ στόματος λόγου [ ἀρχή , ] [ ὄζουσα ὡς ἱερῆς ] ἔρνεα φυταλίης [ ! ! ! | ||
τῷ διαμασᾶσθαι ἐκκαίων τὴν γεῦσιν : ῥίζα εὐμεγέθης ὕπεστιν , ὄζουσα λιβάνου . Ἄλλη λιβανωτὶς πάντα ἐοικυῖα τῇ πρὸ αὐτῆς |
γάρ . ἄρχειν βούλεται , τούτου δ ' ἀνταγωνιστὰς μόνους ὑπείληφεν ὑμᾶς . ἀδικεῖ πολὺν ἤδη χρόνον , καὶ τοῦτ | ||
, ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ Ζήνωνα διαλεκτικῆς ἀρχηγὸν ὑπείληφεν . . ἔφη δὲ δὴ ὁ Ἀντιφῶν λέγειν τὸν |
γὰρ οὕτως βαρβάρους ὀνομάζειν . ἡμεῖς δὲ ζητοῦμεν διὰ τί βαρβαροφώνους καλεῖ , βαρβάρους δ ' οὐδ ' ἅπαξ . | ||
' ἐπὶ φωνῆς ἐλαμβάνετο : ὡς καὶ Ὅμηρος τοὺς Κᾶρας βαρβαροφώνους , ὡς πολεμίους τῶν Ἰώνων . εἴρηται παρὰ τοῖς |
καὶ μὴν ” πόθος “ αὖ καλεῖται σημαίνων οὐ τοῦ παρόντος εἶναι [ ἱμέρου τε καὶ ῥεύματος ] ἀλλὰ τοῦ | ||
ἄλλοτε ἄλλους ἐκπέμπουσιν ὀψομένους τοῦ λόγου τὸ πέρας καὶ τοῦ παρόντος θεάτρου δυσχεραίνουσι τὸν καιρόν . ὡς ἂν μηδὲ τοῦτον |