| ὧν τινων , καὶ πότε χρώμενος αὐτῇ τις οὐκ ἂν διαμαρτάνοι . κομιδῇ γὰρ ἀκούσου τινὸς εἶναι δοκεῖ μοι τὸ | ||
| ὥσπερ ἡ ὄψις μόνον μὲν κρίνουσα τὸ λευκὸν ἐλάχιστα ἂν διαμαρτάνοι , Κλέωνα δὲ εἶναι τὸ λευκὸν ἀποφαινομένη πολλάκις διαμαρτάνει |
| μὲν οὐδ ' ὁρᾶν ἐδόκει , καίπερ Φάρακος τοῦ προξένου παρεστηκότος αὐτοῖς , ὅπως προσαγάγοι : καθήμενος δ ' ἐπὶ | ||
| πρὸς πᾶν ἀναιδεύεται κοὐ μεθί - στησι τοῦ χρώματος τοῦ παρεστηκότος . Εἴ σε μὴ μισῶ , γενοίμην ἐν Κρατίνου |
| ; Ἔχομεν . Ὁ τοῦτο ἀπολλύων οὐ ζημιοῦται , οὐδενὸς στερίσκεται , οὐδὲν ἀποβάλλει τῶν πρὸς αὑτόν ; οὐκ ἔχομεν | ||
| τρίτον , ἦν τελευταῖον πάλιν μόνου γὰρ αὐτοῦ καὶ θεὸς στερίσκεται , ἀγένητα ποιεῖν ἅσς ' ἂν ᾖ πεπραγμένα τέχνη |
| ' ἀδείας ἕξομεν καὶ [ τὸ ] χρῆσθαι τὸ λοιπὸν ἀνεπικωλύτως . τάχα δὲ οὐδὲ παρασίτους ἡμᾶς ἀλλὰ φίλους ἡγήσεται | ||
| ὑπολαμβάνων βασιλείας εὐδαίμονος εἶναι τέλος τὸ πάσαις χρῆσθαι ταῖς ἡδοναῖς ἀνεπικωλύτως . πρὸς δὲ τὴν ἀσφάλειαν τῆς ἀρχῆς καὶ τὸν |
| ἐθέλοιεν διαλέγεσθαι ἀρχαίως καὶ ἀκριβῶς ἢ νεοχμῶς καὶ ἀμελῶς , δέξαιντ ' ἂν ἀντὶ παντὸς ἡμῖν σύμψηφοι γενόμενοι τῆς ἀμείνονος | ||
| ὑμῶν ἀδικουμένους ἑαυτοῖς ἔσεσθαι συμμάχους , τοὺς δὲ συκοφάντας εὐδοκιμεῖν δέξαιντ ' ἂν παρ ' ὑμῖν καὶ μέγα δύνασθαι ἐν |
| ἀκοσμίας ἐρασταὶ τῆς ἀνωτάτω ; διὰ ταῦτα εἰς τὴν τοῦ συμβούλου τάξιν ὁ Ἀπελλῆς παρῆλθεν , ἵνα βουλεύσηται Γάιος μεθ | ||
| δὲ ἀπ ' ἐν - αντίας ὁ Σωκρατικὸς ἔλεγε τὸ συμβούλου δεῖσθαι χεῖρον εἶναι τοῦ προσαιτεῖν . ὁ δὲ Ἡσίοδος |
| ὑβρίζειν ἐπαιρομένων . Κοσκίνου γῆρας : ἐπὶ τοῦ ἀχρήστου καὶ φαύλου . Κορίνθιον κακόν : ἴσως διὰ τὰς ἑταίρας . | ||
| . κἂν γὰρ δέῃ παθεῖν , κρεῖττον ἀπὸ ἀγαθοῦ ἢ φαύλου πάσχειν . Ἁπαλοὶ θερμολουσίαις , ἁβροὶ μαλθακευνίαις : ἐπὶ |
| καίτοι πολλὰ πρὸς πολλούς με δὴ ἐξεῖπας ὡς θρασεῖα καὶ πέρα δίκης ἄρχω , καθυβρίζουσα καὶ σὲ καὶ τὰ σά | ||
| . θεὸς θεῶν γὰρ οὐχ ὑποπτήσσων χόλον βροτοῖσι τιμὰς ὤπασας πέρα δίκης : ἀνθ ' ὧν ἀτερπῆ τήνδε φρουρήσεις πέτραν |
| τῶν θείων ὡς ὄντως πραγμάτων , οἷον ὡρῶν φύσεις εἰ ἐξετάζοι τις , ὅπως τε καὶ καθ ' ἃς αἰτίας | ||
| ὕλης μέρος ἀντιλαμβανόμενον τανῦν τῶν κακῶν . εἰ γάρ τις ἐξετάζοι ἐπ ' ἀκριβὲς τὰ πράγματα , χαλεπώτερον νῦν εὑρήσει |
| , συνάγεται ὁ ʂ Μο α : ἐάν τε πάλιν φήσωμεν τὰς τοῦ ἐλάσσονος Μο ιϚ ἴσας εἶναι ʂ ι | ||
| ἢ ἄλλως πως διαθερμανθῇ ὅλον τὸ σῶμα , τότε πυρέττειν φήσωμεν τὸν ἄνθρωπον : καὶ λέγωμεν οὐχὶ , ἐπειδὴ οὐ |
| διεστάναι . προσάγεται Ἀριστοτέλην , Φύλαρχον , Πολέμωνα , ὅτι παραπολὺ διαφέρουσι . χιτώνιον καὶ χιτωνίσκος διαφέρει . χιτωνίσκος μὲν | ||
| τὰ ὄρνεα ζηλωτὰ δόξει τῶν εἰκόνων , οἱ δὲ θεοὶ παραπολὺ τῆς αὑτῶν δόξης ἑστήξουσιν . ” ” ἔοικας „ |
| διδασκάλων Ἀναξαγόρου μὲν ἐν φιλοσόφοις , ὅθεν , φησὶν ὁ Ἄντυλλος , καὶ ἄθεος ἠρέμα ἐνομίσθη , τῆς ἐκεῖθεν θεωρίας | ||
| . ἐζήλωσε δ ' ἐπ ' ὀλίγον , ὥς φησιν Ἄντυλλος , καὶ τὰς Γοργίου τοῦ Λεοντίνου παρισώσεις καὶ τὰς |
| ὁμοιώσεων . σκυθρωπὸς δὲ καὶ σύννους καὶ αὐστηρὸς ἐφαίνετο καὶ μισογέλως , καθὰ καὶ Ἀριστοφάνης αὐτὸν αἰτιᾶται στρυφνὸς ἔμοιγε προσειπεῖν | ||
| ' Ἀναξαγόρου τρόφιμος χᾳοῦ στρυφνὸς μὲν ἔμοιγε προσειπεῖν , καὶ μισογέλως , καὶ τωθάζειν οὐδὲ παρ ' οἴνῳ μεμαθηκώς , |
| ἀλλὰ περισχίζεται ἄλλος ἄλλῃ κατὰ πόλεις , καὶ εἰσὶν αἱ σχίσεις μείζονες τῶν παρ ' Ἕλλησι ποταμῶν . τὸ δὲ | ||
| ὑπόληξιν , ἕκαστον μὲν ἂν λέγοιτο καθὸ τέτταρες αἱ πᾶσαι σχίσεις τῶν ὤτων , ἑκάτερον δὲ καθὸ συμφυῆ πάλιν ἐπὶ |
| τὰ πράγματα καὶ κατακούομεν ἀλλήλων , ἕκαστον ὑμῶν καίπερ ἀκριβῶς εἰδόθ ' ὅμως ἐπαναμνῆσαι βούλομαι , τίς ὁ Φωκέας πείσας | ||
| καὶ τὰς δυνάμεις κατέχοντα καὶ τὰ μαθήματα ἅπαντ ' ἐφεξῆς εἰδόθ ' , ἕτερόν σοι τυχόν φανήσεται τὸ πρᾶγμα . |
| οἷς σημείοις ἀεὶ κρίνουσι τὸν ἐπιτήδειον εἰς τὴν διαδοχήν , ἀπογενομένου τοῦ τὴν τιμὴν ἔχοντος . ἔστι δ ' αὐλὴ | ||
| ἢ κατὰ τὸν νόμον , ὃς εἴρηκεν πόσου προσγενομένου καὶ ἀπογενομένου δεῖ μηδέτερα τούτων ποιεῖν , ἀναγραφήτω τότ ' ἤδη |
| πορρωτάτω ποιεῖ συνεργεῖν , εἰ δέ τις τοῦτο καταμαθὼν ἕλκειν ἐπιχειροίη μὴ καλῶς μοίρας τινὰς τοῦ παντὸς εἰς ἕτερα μέρη | ||
| χρημάτων πολλῶν δὲ στρατιωτῶν εὐπορήσας ἐκ τούτων ῥᾳδίως τοῖς λοιποῖς ἐπιχειροίη πράγμασιν . εἶτα τοῦτο μὲν οὐχὶ λέγει τὸ ψήφισμ |
| ποδός , ἤτοι θλιβὲν ἐξ ὑποδήματος ἢ ὑπὸ δρόμου ἢ ἄλλου τινὸς τῶν παραπλησίων . ἀρχόμενον δὲ ἀπὸ τῶν ποδῶν | ||
| ἔχει ταῦτ ' ἄγονα . εἰ δὲ καὶ ἐπ ' ἄλλου τινὸς ταῦτα συμβαίνει τῶν ἀνθοφόρων ὥστε ἄγονον ἄνθος φύειν |
| καὶ τοῦ Πεισιστράτουχρὴ γὰρ καὶ τοῦτον μὴ παρεῖναι δορυφορήματος τρόπονκαὶ διαλεχθέντος εὐσχημόνως περὶ τῆς αἰδοῦς τοῦ Τηλεμάχου , πάλιν ἐπιβάλλει | ||
| δὲ Ἀμφιλόχου τε ἤκουσα ἐν Μαλλῷ , τοῦ ἥρωος ὕπαρ διαλεχθέντος μοι καὶ συμβουλεύσαντος περὶ τῶν ἐμῶν , καὶ ἃ |
| συγγεγραμμένους , ποίησον ἀξίους τῆς ἐπικλήσεως . οὔτοι φανήσῃ Κωνσταντίνου καταδεέστερος , ὅποι στήσῃ , εἰ τιμαῖς τὴν πόλιν ὑψηλοτέραν | ||
| ' ἑαυτὸν ἢ πρότερον ῥητόρων ἀκμασάντων οὐθενὸς ἂν δόξειεν εἶναι καταδεέστερος , οὐ διεγείρει δὲ τὸν ἀκροατὴν ὥσπερ Ἰσοκράτης [ |
| ' ἀναγκάζει φρονεῖν . οὐ γὰρ τὸ πλῆθος , ἂν σκοπῇ τις , τοῦ ποτοῦ ποιεῖ παροινεῖν , τοῦ πιόντος | ||
| τις οὐδεμία , ἀλλὰ δεήσει , οἷον εἴ τις ἐπὶ σκοπῇ καθήμενος ναῦν ἁλιάδα βραχεῖάν τινα τούτων τῶν ἐπακτρίδων τῶν |
| πρώτῳ φονεῖς φησιν † ἐκ τῆς ἐν Εὐριπίδου Μελανίππης λέγοντος ἴσως † : † ἀλάστορας οὐκ ἐτόλμησε κτανεῖν . ἔνιοι | ||
| : μάγος γὰρ ἦν ὁ τῆς ἀρχῆς ἐπιλαβόμενος , ἢ ἴσως ὁμώνυμος ὑπεκρίνετο εἶναι Μάρδῳ τῷ τοῦ Κύρου παιδὶ , |
| πορείας καὶ τὸ μέγεθος δὴ τοῦ πλοῦ καὶ τοῦ πόνου ἐπαιτιώμενος οἴει δόξαν κακίας ἀποφευξεῖσθαί ποτε ; πολλοῦ καὶ δεήσει | ||
| πορείας καὶ τὸ μέγεθος δὴ τοῦ πλοῦ καὶ τοῦ πόνου ἐπαιτιώμενος οἴει δόξαν κακίας ἀποφευξεῖσθαί ποτε ; πολλοῦ γε καὶ |
| οὐδ ' ἂν ἐγκέφαλον ἔσθων λίποι , καὶ Ἀριστοφάνης : ἀπολέσαιμ ' ἂν ἐγκεφάλου θρίω δύο , καὶ ἄλλοι . | ||
| καὶ σὺ σαυτόν . Ποῖ ; Κάτω . Ἀλλ ' ἀπολέσαιμ ' ἂν ἐγκεφάλου θρίω δύο . Οὐκ ἂν βαδίσαιμι |
| ' ἀνεμείχθημεν , εἷς μὲν αὐτῶν , ἀγνώς τις , Φανοστράτῳ προσπίπτει καὶ κατεῖχεν ἐκεῖνον , Κόνων δ ' οὑτοσὶ | ||
| . Ἐπειδὴ δ ' ὁ Πυθόδωρος ἐκείνῳ μὲν καὶ τῷ Φανοστράτῳ παρόντι ὡμολόγει ἀναιρεῖν , τοῦ δὲ Χαιρέου τοῦ συγκαταθεμένου |
| αὐτὸς ἂν μετ ' ἐμοῦ χάριν ὀφείλοις . ἐμοῦ τοίνυν ἀποδιδόντος τῷ λέγειν ἀπόδος καὶ σὺ τοῖς ἔργοις . Οἱ | ||
| συνάγομεν , τῷ πληγέντι μορίῳ τοῦ ἡγεμονικοῦ τὴν αἴσθησιν ὀξέως ἀποδιδόντος , καὶ παρεγκόπτομεν ἔσθ ' ὅτε τὸ πνεῦμα : |
| τὸν λόγον . οὐ μὴν δίαρμά γε οὐδὲ ἀξίωμά τι δύναιτ ' ἂν ἔχειν ὁ τοιοῦτος λόγος οὐδὲ τοῖς ὅλοις | ||
| ἀποκρίνασθαι καὶ λόγον ἐκ λόγου λέγειν , οὐδεὶς ὅστις οὐχὶ δύναιτ ' ἄν . ἐκ δὴ τοῦ θορυβεῖν οὐκ ἀπαλλάττεσθε |
| ἀλλὰ καὶ αἰσθήσεις κατὰ θάτερα . Ἀλλ ' εἰ τοῦ φανταστικοῦ ἡ μνήμη , ἑκατέρα δὲ ἡ ψυχὴ μνημονεύειν εἴρηται | ||
| , τουτέστι τοῦ νοῦ , ἀλλὰ μᾶλλον τοῦ δοξαστικοῦ καὶ φανταστικοῦ . Τὸ δὲ ὑπὸ τῷ ἱματίῳ διὰ τὸ ἐν |
| ἐπ ' ἐσχάτῳ δὲ τοῦ δρόμου τὰς πηγὰς ἔχει λάβρως ἐκχεομένας ὁ προειρημένος ποταμός . ἔστι δὲ τὸ φερόμενον ῥεῦμα | ||
| ὄψεως : οὐ γὰρ ἂν ἐχώρησε τὰς ἀπὸ τοῦ ὄντος ἐκχεομένας αὐγάς , ὁπότε οὐδὲ ταῖς ἀφ ' ἡλίου προσβλέπειν |
| Κλουσίνων Λάρον Πορσίναν , εἰς κινδύνους μεγάλους ἀγαγὼν τὴν πόλιν τοιούτου τέλους ἔτυχεν . Ἡ δὲ τῶν Ῥωμαίων βουλὴ μετὰ | ||
| ' ὀλίγον ἐλευσομένην . ὁρμουσῶν : αὐλιζουσῶν . ἐκ τοῦ τοιούτου : ἀντὶ τοῦ διὰ τὸ τοιοῦτον . λέγει δὲ |
| φθόγγων καὶ καθ ' ἕνα πύθῃ σεαυτοῦ , εἰ τούτου ἥττων εἶ : διατραπήσῃ γάρ : ἐπὶ δὲ ὀρχήσεως τὸ | ||
| ἀπὸ βαλβίδων περὶ τῆς ἀρχῆς ἀποδείξω τῆς ἡμετέρας ὡς οὐδεμιᾶς ἥττων ἐστὶν βασιλείας . τί γὰρ εὔδαιμον καὶ μακαριστὸν μᾶλλον |
| νοσησάντων , μετρίως μὲν τὰ οὖρα καὶ οὐ πάνυ σαφῶς ἀλλοιωθείη . Πέψεως δὲ μᾶλλον σημεῖα δείξει , μὴ προσαναφθέντος | ||
| κώλοις , ταῦτα κακῶς διατεθείη , μετρίως μὲν οὐκ ἂν ἀλλοιωθείη τὰ οὖρα , πλησμίως δ ' αὖ καὶ ταῦτ |
| ' ἀνθρώπων μόνον , ἀλλὰ καὶ ἵππος ἥδιον ἂν οἶμαι δράμοι κατὰ πρανοῦς πεδίου καὶ μαλακοῦ , προσηνῶς δεχομένου τὴν | ||
| ἀκούσειε , πάντως ἂν ὑπ ' ἐκπλήξεως ἐπὶ τὴν ἠϊόνα δράμοι καὶ θεωρήσειε τὸ γιγνόμενον . Ὁ μὲν γὰρ τριαίνῃ |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] [ Πάρνε ] , πρός [ σε ] χρήσομαι [ ] | ||
| [ ] ἀκούοντα : [ ⚓˘⚓ – – ] , Πάρνε ? ? ? ? ? , ς ? ' |
| λεπτόν . κακοχράσμων : πονηρός , δύστροπος . κακοχράσμων : δύστροπος , δύσχρηστος , δυσάρεστος . ἐς στομάλιμνον : τὰς | ||
| . ὅτεωι μὴ διαμένουσιν ἐπὶ πολλὸν οἱ πειραθέντες φίλοι , δύστροπος . . ἐκτρέπονται πολλοὶ τοὺς φίλους , ἐπὴν ἐξ |
| . Ἣ δ ' ἂν μήτε τὸ ἄμεινον τὸ ἐνταῦθα αἱρῆται μήτε τοῦ χείρονος μετέχουσα ᾖ , ἄλλον τόπον καὶ | ||
| , ταύτας προφερόμενος τὰς χάριτας ἁπάντων ὡς φίλος ὅσων ἂν αἱρῆται παρ ' αὐτῶν τυγχάνῃ . ἔπειτ ' ἐγὼ τῶν |
| εἶχεν εὐσχήμως πεσεῖν , κόρη καὶ ταῦτα : Δημοσθένης δὲ εὐσχήμονος θανάτου βίον προκρινεῖ ἀσχήμονα τῶν Ξενοκράτους καὶ Πλάτωνος ὑπὲρ | ||
| δὲ νεωτέρων Ἰάμβλιχος καὶ Πλούταρχος : κτλ . Δημοσθένης δὲ εὐσχήμονος θανάτου βίον προκρινεῖ ἀσχήμονα , τῶν Ξενοκράτους καὶ Πλάτωνος |
| τῆς θαλάττης . ὄντος δὲ φιλέλληνος τοῦ βασιλέως καὶ παιδείας ἀντεχομένου , μεγάλης αὐτὸν ἀποδοχῆς καταξιῶσαι : τὸ δὲ τελευταῖον | ||
| τῇ Ἀριστοτελικῇ μαθησόμεθα λέξει , φέροντες ἔξωθεν πρὸς ἀναίρεσιν τοῦ ἀντεχομένου δύο τινὰ ἐπιχειρήματα , ὧν τὸ μέν ἐστι λογικὸν |
| Ἀθηναίους ἄν τις λέγων σωτῆρας γενέσθαι τῆς Ἑλλάδος οὐκ ἂν ἁμαρτάνοι τἀληθέος : οὗτοι γὰρ ἐπὶ ὁκότερα τῶν πρηγμάτων ἐτράποντο | ||
| ἁπάσαις τὴν ἀρχέτυπον καὶ ἀληθῆ καὶ παραδειγματικὴν μουσικὴν οὐκ ἂν ἁμαρτάνοι τις εἶναι λέγων , ἀφ ' ἧς οἱ μετὰ |
| ἀποβησομένων . ὥσπερ δὲ οἶμαι καὶ ἐπ ' αὐτοῦ τοῦ προγνωστικοῦ , κἂν μὴ διὰ παντὸς ᾖ ἄπταιστον , τό | ||
| γὰρ περὶ τῶν τεττάρων τούτων παθῶν ἐν τῷ πέρατι τοῦ προγνωστικοῦ , ἔνθα φησὶν Ἱπποκράτης : αἱ δὲ κυνάγχαι δειναὶ |
| ἂν εἴη καὶ δυσσεβείας οὐ πόρρω , καὶ οὐκ ἂν λογίζοιτο ὅτι καὶ οἱ σφόδρα ἐπιθυμοῦντες τοῖς ὄμμασιν ἀτενίσαι πρὸς | ||
| ἣν αὐτὸς ἔχει , λόγων πατρῴων καρπός : ὃ εἰ λογίζοιτο , καὶ πρὸς τὴν αὑτοῦ βλέπειν ἐξέσται . τοῦτο |
| μὲν ὁ πρῶτος : οὐ γὰρ δή γε ὡς ἰαμβικὸν ἀξιώσαιμ ' ἂν ἔγωγε τὸ κῶλον τουτὶ ῥυθμίζειν ἐνθυμούμενος ὅτι | ||
| . . . σεται ταῖς ὁμοιότησι . τοῦτο δὴ ποιεῖν ἀξιώσαιμ ' ἂν καὶ τοὺς βουλομένους τὴν σύνθεσιν ἀκριβῶς εἰδέναι |
| χρείαν τὸ ἀρκοῦν πρὸϲ τὴν ϲύϲταϲιν . εἰ δὲ πλείονοϲ δέοιτο ϲτύψεωϲ , ὡϲ μηδὲ τῶν τροφῶν κρατεῖν , προϲμιγνύϲθω | ||
| οἱ Σινωπεῖς καὶ παρεκάλεσαν , ὧν ἂν ἐς τὸν πόλεμον δέοιτο , παρ ' αὐτῶν λαμβάνειν . ὁ δὲ ἄλλου |
| μὲν πρόσωπον πάντῃ ἐκλείπειν ἀδύνατον : τοῦ γὰρ δράσαντος μὴ ὑπόντος κατὰ τίνος ἐξοίσει τὴν ψῆφον ὁ δικαστής ; ἀλλ | ||
| γυναῖκες , οὐκ ἄλλως λέγω : ὅταν δ ' , ὑπόντος τοῦδ ' , ἁμαρτάνηι πόσις τἄνδον παρώσας λέκτρα , |
| ἔχει ὁ Ἑρμογένους ὁρισμὸς , ἅτε δὴ μὴ ἐκ γένους ἀποδεδομένος καὶ διαφορῶν : εἰ δὲ καὶ καθ ' ὑπογραφὴν | ||
| διαλεκτικήν , ἵνα δείξῃ ὅτι καὶ κατὰ τούτων ἁρμόζει ὁ ἀποδεδομένος ὅρος τῆς προτάσεως , καὶ ὅτι αἱ προτάσεις οὐδὲν |
| , ἀπορρεῖ δὲ τὸ ὕειον : ὁμοίως τῷ ἐλαίῳ χρώμεθα παρηγοροῦντες τὰς δήξεις ἐπὶ τῶν δυσεντερικῶν τε καὶ τεινεσμωδῶν . | ||
| τοῦ ] κακοῦ δαίμονος γέγονε μοίρας , κἀκεῖνον ἐκμειλισσόμενοι καὶ παρηγοροῦντες περιέπουσι ταῦτα καὶ θεραπεύουσιν : ἂν δὲ πολὺς ἐμπίπτῃ |
| χερείων χερείονος , βελτίων βελτίονος , γλυκίων γλυκίονος , ἡδίων ἡδίονος , ἀμείνων ἀμείνονος , ἐλάττων ἐλάττονος , βραχίων βραχίονος | ||
| μείων μείονος : λῴονος : ῥᾴονος : βελτίονος : ἡδίων ἡδίονος : κακίων κακίονος : ἐπιστατέον οὖν τὸ μείζων μείζονος |
| λαμπρὰ φαίνηται εὐδιεινόν . Ἅλως δὲ ἐὰν ὁμαλῶς παγῇ καὶ μαρανθῇ εὐδίαν σημαίνει . Αἱ κοιλάδες νεφέλαι χειμῶνος εὐδιειναί . | ||
| οὐδὲ ἓν φροντίζουσιν : ὅταν δὲ τὸ μὲν ἀποσβεσθῇ καὶ μαρανθῇ , μάτην δὲ αἱ φῦσαι καταπνέωσιν , ἐνταῦθα ἤδη |
| τρόπον . Εἰ δέ τῳ πάντα κατὰ δαίμονα καὶ νοῦν χωρήσειεν , ὥστε τοῖς ὅλοις ἐπιθεῖναι τοῦ πολέμου πράγμασι τέλος | ||
| ῥηκτὸς μεγάλοισί τε χερμαδίοισιν . οὐδ ' ἂν Ἀχιλλῆϊ ῥηξήνορι χωρήσειεν ἔν γ ' αὐτοσταδίῃ : ποσὶ δ ' οὔ |
| ἀνθ ' ἑνός ; ἀλλ ' εἴτε ἐκεῖνος ἠπάτησε , φιλολόγου τὸ πάθος , εἴτε σὸν ἡ προσθήκη , πατρὸς | ||
| ἐπ ' ἄθλους ὑπὸ σοῦ , τῶν δὲ τῇδε ἔχεσθαι φιλολόγου μὲν ἴσως , οὐ μὴν καλῶς εἰδότος τὰ αὑτοῦ |
| κοινόν ἐστι τῷ βίῳ . Ἀργὸς δ ' ὑγιαίνων τοῦ πυρέττοντος πολύ ἔστ ' ἀθλιώτερος , διπλάσια γοῦν ἐσθίει μάτην | ||
| γʹ . περὶ ἰάσεως διαφόρων νοσημάτων . δʹ . περὶ πυρέττοντος . εʹ . περὶ ὀφθαλμιῶντος . Ϛʹ . περὶ |
| ὅ τι γράψαι , τοῦτ ' ἂν μέλιτος καὶ Σειρήνων ἐτετεύχει . . . . Ἀναξαγόραν τὸν Κλαζομένιόν φασι μήτε | ||
| ὅ τι γράψαι , τοῦτ ' ἂν μέλιτος καὶ Σειρήνων ἐτετεύχει . τοῖσι χοροῖς αὐτὸς τὰ σχήματ ' ἐποίουν . |
| δίκαιος προσευχόμενος πρὸς ὀλίγον ταπεινωθῇ , μεθ ' οὗ πολὺ φαιδρότερος ἀναφαίνεται , οἷος γέγονεν Ἰωσὴφ ὁ ἀδελφός μου . | ||
| κἀνταῦθα μὲν οὐδεὶς σύννους οὕτω καὶ κατηφής , ὃς οὐ φαιδρότερος ἔσται : ἐκεῖ δὲ πρᾷος οὕτω καὶ ἄθυμός ἐστιν |
| , οἱ δ ' ἦσαν ἕτοιμοι πάσχειν , ὅ τι δόξειε τοῖς εἰκότως αἰτιωμένοις . ἐγὼ δὲ πάντων ἔφην ἀτοπώτατον | ||
| ἐπὶ τῆς διαλεκτικῆς , εἴ τις τοιουτοτρόπως ἀποφαίνηται , καταγέλαστος δόξειε . φαμὲν οὖν , ὡς οὐκ ἤδη , ἐὰν |
| καὶ καθ ' ὑπερβολὴν ἔστιν , ὅταν πλέον τις τοῦ δεόντος δαπανᾷ καὶ κατ ' ἔλλειψιν , ὅταν ἐνδεέστερον τοῦ | ||
| εἰς τὰ τετράκις ἑπτά : ἀνὴρ δ ' ἄχρις ἑνὸς δεόντος πεντήκοντα , εἰς τὰ ἑπτάκις ἑπτά : πρεσβύτης δ |
| ' οὐδὲ ἐπίσταμαι ἔγωγε τοῦ ἑτέρου ποιητοῦ τὸ ὄνομα , οἶμαι δὲ μηδὲ τούτων μηδένα . οὐδὲ γὰρ ἡγούμεθα ἡμεῖς | ||
| τακτικὰ συντάξασι καὶ μὴ ξενίζωνται , ὅταν ἐκείνοις ἐντυγχάνωσιν : οἶμαι δὲ τὸν ἅπαξ εἰσαχθέντα ταῖς ὑφ ' ἡμῶν παραδεδομέναις |
| πρὸς τοῖς εἰρημένοις πρῶτον μὲν ἀφροδισίων καὶ γαστρὸς πάντων ἀνθρώπων ἐγκρατέστατος ἦν , εἶτα πρὸς χειμῶνα καὶ θέρος καὶ πάντας | ||
| περίδρομον . εἶτα ὅστις ἂν ᾖ τῶν παρόντων ἐμπειρότατος καὶ ἐγκρατέστατος προσελθόντα ἐκ τοῦ πρόσθεν τῷ προβολίῳ παίειν . ἐὰν |
| φυλῆς . ὁ δημότης Σφήττιος . τὰ τοπικὰ Σφηττόθεν Σφηττόνδε Σφηττοῖ . ὁ δῆμος καλεῖται ἀπὸ Σφήττου τοῦ Τροιζῆνος παιδός | ||
| πρὸς τὸν πατέρα ὁ Ἐρασίστρατος ἡττήθη : καὶ τὰ μὲν Σφηττοῖ ἤδη τρία ἔτη μεμίσθωκα , τῶν δὲ Κικυννοῖ καὶ |
| μέγεθος τῶν εὐημερημάτων προφερόμενος , ὥσπερ τῆς τύχης οὐκ ἐναλλὰξ εἰθισμένης βραβεύειν τὰ κατὰ πόλεμον προτερήματα . Ἀθηναῖοι μὲν οὖν | ||
| , αἰδούμενος δὲ λαμβάνειν παρ ' ἑτέρων ἐξ οἰκίας γεγονὼς εἰθισμένης ἑτέροις βοηθεῖν , ὥρμησε νέος ὢν ἔτι πρὸς ἐμπορίαν |
| διορισμὸν καὶ ἀντιπεπονθυῖαν διαστολὴν τὴν πεντάδα ἀπὸ μὲν τοῦ μήκιστον ἀφεστῶτος πλεονέκτου τὸ τοῦ ἑτέρου μέρους ἐλάχιστον ἀπέχον πλεονεκτούμενον ἀπολαβεῖν | ||
| ἐπιτεχνώμενοι λαμβάνομεν πῦρ κατὰ ἀνάκλασιν τοσαύτας μυριάδας ἀπὸ τῆς γῆς ἀφεστῶτος αὐτοῦ . Καὶ μὴν διὰ τοῦ ζῳδιακοῦ ἰὼν καὶ |
| τῶν παθῶν νοεῖται . „ Τοῦτο γὰρ τὸ νόσημα πᾶσιν ἐφεδρεύει „ , ὅμως δὲ καὶ κατ ' ἰδίαν λεγέσθω | ||
| νοσήματος ἄρξομαι , πυρετοῦ : τοῦτο γὰρ τὸ νόσημα πᾶσιν ἐφεδρεύει τοῖσιν ἄλλοισιν νουσήμασι , μάλιστα δὲ φλεγμονῇ : δηλοῖ |
| Εὐριπίδης τὴν ῥίζαν τῆς πορνείας ἄνωθεν ἐξ εὐγενίδων συστᾶσαν τῷ ἐξαπλοῦσθαι εἰς πολλὰς τὸ κακόν . εἰ γὰρ ἐβεβλαστήκει ἐξ | ||
| ἐπίσκοπον ἑκάστης , ὃν κακία κρύπτεσθαι οὐ πέφυκεν , | ἐξαπλοῦσθαι δὲ καὶ φανερῶς ὁρᾶσθαι . ὅταν μέντοι διὰ πάντων |
| : θάρσος γὰρ τὸ εὔλογον , θράσος δὲ τὸ μετὰ ἰταμότητος . οὕτω καὶ Ἀρίστιππος ὁ φιλόσοφος . ᾗ τε | ||
| λήψεται : ὅ τε δεσπότης ἐκ τῆς πρὸς τοὺς οἰκέτας ἰταμότητος ἢ φιλανθρωπίας εὐπρόσιτος , ἢ φιλαπεχθήμων τοῖς ἐντυγχάνουσιν δόξειεν |
| γὰρ ἂν ἄλλως ἀποκρίναιτο , ὦ θεῖε , Λακεδαιμονίων γε ὁστισοῦν ; Πότερ ' οὖν δὴ πόλεσι μὲν πρὸς πόλεις | ||
| οἶδ ' ὅτι βέλτιον σχοίη : εἰ δὲ παρελθὼν εἷς ὁστισοῦν δύναιτο διδάξαι καὶ πεῖσαι , τίς παρασκευὴ καὶ πόση |
| μεῖζον κακὸν λέγει τοῦ τῇ μὲν οἰκείᾳ φύσει ἐλάττονος , δυναμένου δέ ποτε κατὰ συμβεβηκὸς γενέσθαι μείζονος κακοῦ . Δοκεῖ | ||
| λόγους : ὁ δ ' αὖ τὰ μὲν τοιαῦτα πάντα δυναμένου τορῶς τε καὶ ὀξέως διακονεῖν , ἀναβάλλεσθαι δὲ οὐκ |
| ἁπάσης κύριος ἐν οὐδεμιᾷ φανήσεται τῶν πόλεων οὔτε πρὸς τὰς ἀφροδισίους ἡδονὰς ὁρμήσας οὔτε μέθαις καὶ πότοις ἀκαίροις χρησάμενος . | ||
| ἁπάσης κύριος ἐν οὐδεμιᾶι φανήσεται τῶν πόλεων οὔτε πρὸς τὰς ἀφροδισίους ἡδονὰς ὁρμήσας οὔτε μέθαις καὶ πότοις ἀκαίροις χρησάμενος . |
| καλάπους ἐν τῷ Συμποσίῳ . καὶ περιτομεὺς δ ' ἂν ῥηθείη καὶ χηλεύματα καὶ ὄπεαρ καὶ ὀπήτιον , εἴρηται ἐν | ||
| λέγειν ἁπλῶς τοῖς ὁρισμοῖς τὰ ὀνόματα ; κἂν ὁρισμὸς δὲ ῥηθείη τὸ ὄνομα , οὕτως ἂν λέγοιτο ὡς κατὰ συμβεβηκὸς |
| ἑκάστου ἀκριβοῦν καὶ ἐξονυχίζειν . τοιγάρτοι πρῶτον μὲν ἀπὸ τοῦ κυριωτάτου τῶν ἐν τῷ σώματι μερῶν ἄρξομαι διασαφεῖν . Μεγάλην | ||
| . οὐκοῦν τῆς φρονήσεως , ἥν φαμεν δύναμιν εἶναι τοῦ κυριωτάτου τῶν ἐν ἡμῖν , οὐκ ἔστιν αἱρετώτερον οὐδέν , |
| ἀμφισβητήσιμος . ʃ ἀντὶ τοῦ ἀναμφίβολος . εἷς ὅρος οὐκ ἀντίλεκτος : ὡς μηδένα ὅλως ἐν πάσῃ τῇ γῇ ἡμῶν | ||
| ὑποτέτακται , ὡς ἔχει πρὸς αὐτούς ʃ ὑπόκειται . οὐκ ἀντίλεκτος : ἀντίλεκτος , ἀντὶ τοῦ ἀμφισβητήσιμος . ʃ ἀντὶ |
| τούτου δὲ τυχεῖν μὴ δυναμένη δι ' οἰκεῖαν ἀσθένειαν , προκαταλαμβάνοντος τὸ ἔργον τοῦ θανάτου , μέχρι μέν τινος ὠθήσασα | ||
| ἴδιον , ὡς ὁ τοῦ θεάτρου τόπος κοινὸς ὢν τοῦ προκαταλαμβάνοντος γίνεται ἴδιος , ἢ τὸ ἐπίσης μετεχόμενον ὡς ἡ |
| λιθολόγων ἀνιέναι τὸ ἐπιτείχισμα : τοσαύτη μὲν ἡ τῶν στρατιωτῶν εὐπείθεια , τοσαύτη δὲ ἡ τῶν χαλεπῶν εὐκολία . κατανείμας | ||
| γὰρ εὐταξία καὶ πρὸς τὰς ἡγουμένας τῆς ἐν αὑταῖς πολιτείας εὐπείθεια θαυμαστή τις , ἥ τε φιλοτιμία καὶ καθαριότης ἡ |
| καὶ λογικῇ κρίσει χρωμένων . οὐ μὴν οὐδὲ μακαριότης ψυχῆς κεχωρισμένης σώματος : οὐδὲ γὰρ τὴν θατέρου τούτων ἐξ ὧν | ||
| , ὅτι πολλοὶ περὶ κινουμένων εἰσὶ λόγοι οὐκ οὔσης κινήσεως κεχωρισμένης : ῥητέον οὖν ὅτι πρῶτον μὲν οὐχ ὅμοιόν ἐστι |
| οὐκ ἔστιν ἄλλο ἢ τὸ ὁρίζεσθαι τοὺς ὁρισμούς . καὶ δόξειεν ἂν κατὰ ταύτην τὴν ἐκδοχὴν ὁ Ἀριστοτέλης ταυτολογεῖν , | ||
| τὸ χρήσιμον . Ἀνδρίᾳ γὰρ καὶ ῥώμῃ καὶ τάχει διενεγκεῖν δόξειεν ἂν χαρίεντος εἶναι . Ἐγὼ δέ , καθάπερ καὶ |
| φύσει τεταγμένος : τῶν μὲν αὐτομάτων εἰς τὴν κοινωνίαν ὑπὸ οἰκείου ἔρωτος ἐν ὥρᾳ τοῦ γεννᾶν ἰόντων : τῶν δὲ | ||
| τὸν τῇ ἀνατελλούσῃ παρακείμενον τῆς ἐπισυναγωγῆς ἀριθμὸν ἐν τῷ τοῦ οἰκείου κλίματος κανονίῳ : ἀφελόντες γὰρ ἀπ ' αὐτοῦ πάντοτε |
| . κέαρ δέ μοι : ὡς δὲ ἡ ψυχή μου προορᾶται , οὕτως γένοιτο . βλέποντες : γράφεται λεύσσοντες . | ||
| καὶ τὸ τοῦ ἀνθρώπου εἶδος ὡς πρῷρα τις φαίνεται : προορᾶται γὰρ ἐμφανῶς ἅπασι καὶ καταφαίνεται μάλιστα τῶν ἄλλων μερῶν |
| τι τοῖς ἧττον εἰσάγουσιν ἀπεδέδοτο , καθάπερ αὐτός φησιν Ἀριστοφάνης μειαγωγὸς δὲ ἐλέγετο ὁ προάγων τὸ ἱερεῖον , 〚 Ἄλλως | ||
| οὐδεὶς στρατηγὸς ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου ἐδύναθ ' , ὥσπερ μειαγωγὸς ἑστιῶν * * * * * * * τῆς |
| ὅτε πρὸς τὸ ποιὸν εἶναι τὸν ἐρωτῶντα ἢ ἀποκρινόμενον . οἰηθείη γὰρ ἄν τις τό τε μονοειδὲς πολύσημον καὶ τὸ | ||
| ταύτῃ τιθέμενον ὡς εἶδος ὄντα καὶ αἴτιον , ἵνα μήτις οἰηθείη ὅτι καὶ ἑτέρων ὄντων αἰτίων μόνος ἐκ τούτων ὁ |
| τὰ κάλλιστα ὁρμή τε καὶ φιλοχωρία : νυνὶ δὲ τοσαύτης ἐπιπολαζούσης ἀφιλομουσίας ἆρ ' ἀγαπητὸν ἔσται τοῖς μετρίως ἐπιμελέσιν , | ||
| ἀλλὰ καὶ στιλπνοῦ : καὶ γὰρ στίλβειν ἔοικεν ὑπὸ τῆς ἐπιπολαζούσης αὐτῷ πιμελῆς . Ἀφροδίτην ἐλεφαντίνην ἐν ἁπαλοῖς μυρρινῶσιν ᾄδουσιν |
| γεωργικὸς λαός . Ἀγροῖκος ὀπώρα , ἀπ ' ἐναντίου τῇ γενναίᾳ , ὡς ἐν διαφορᾷ τῆς μὲν πρὸς τὸ ὀπωρίσαι | ||
| καὶ δεξιοὶ πρὸς πόλεμον , ἐν τλήμονι καὶ καρτερικῇ καὶ γενναίᾳ δόξῃ καὶ γνώμῃ ψυχῆς . . δόξῃ ] ἢ |
| , εὐθὺς αὐτὴν ἀναβιώσεσθαι τῶι τῆς τελετῆς νόμωι δυσωπουμένην . ἀπορήσαντος δὲ ἐπὶ πολὺ τοῦ Δαρείου καὶ μηδένα ἄνδρα δυνηθέντος | ||
| δὲ πάλιν πυθέσθαι ποῦ δὲ καλοὶ κἀγαθοὶ γίνονται ἄνθρωποι : ἀπορήσαντος δέ , “ ἕπου τοίνυν , ” φάναι , |
| δ ' ἂν ὑμῖν ἐπ ' εὐνοίᾳ καὶ φιλίᾳ μέμψιν ποιησαίμην νῦν μὲν ἐν κεφαλαίῳ , μικρὸν δ ' ὕστερον | ||
| ? ] ? Ἡρακλέους ἀκρωτηριάσαντος [ ] Περὶ πολλοῦ ἂν ποιησαίμην , ὦ ἄνδρες , τὸ τοιούτους ὑμᾶς ἐμοὶ δικαστὰς |
| ἐστι κατὰ ἔνδειξιν . Οὐκοῦν ἀπὸ μὲν τῆς ἀδιαιρέτου καὶ μονοειδοῦς ἐπὶ μίαν τὴν πρὸ πάντων ἥξομεν , ᾗ πάντα | ||
| ἀνάγκην ἑνὸς δεῖ πράγματος ἐνδεικτικὸν εἶναι , καὶ τούτου πάντως μονοειδοῦς , ἐπεί τοι ἐὰν κοινὸν πολλῶν ὑπάρχῃ , οὐκ |
| τῶν μὲν νοητῶν ἀρχῶν καὶ στοιχείων καὶ γενῶν , διότι ἀπολείπεται αὐτῶν τελειότητι καὶ καθαρότητι καὶ ἁπλότητί τε καὶ τῇ | ||
| δὲ πάντα παντελὴς ὤν . οὐδὲν ἄρα τῶν ὄντως ὄντων ἀπολείπεται τῆς οὐσίας τοῦ νοῦ , ἀλλ ' ἱδρύει ἀεὶ |
| Ἑλλήνων καὶ πανωλεθρίᾳ πράγματα ἀπολλύμενα οὐδ ' ἂν εἷς λέγων ἐφίκοιτο . εἶχον δὲ τὴν ἀρχὴν ἑκατέραν ἤδη Λακεδαιμόνιοι , | ||
| ὥστ ' οὐκ , εἰ μὴ κατ ' ἀξίαν τις ἐφίκοιτο τῷ λόγῳ , νομίζειν δυστυχεῖν , ἀλλ ' ἢν |
| ' ἀναβοήσας : Ἄνδρες φίλοι , ἕπεσθε , ἐνίει οὐδὲν φειδόμενος τῶν ἵππων , ἀλλ ' ἰσχυρῶς ἐξαιμάττων τῷ κέντρῳ | ||
| ἱμάτια . τούτου γὰρ γενομένου τῶν ἀλλοτρίων ἐσθήτων ἕκαστος οὐ φειδόμενος ἑτοιμότερος ἦν πράττειν τὰ κελευόμενα . Χάρης ἀπῆγε στρατόπεδον |
| ἐὰν μέν τις ἐν ἐμπύρῳ τόπῳ φυτεύῃ τοὺς γύρους ὕδατος ἐμπιπλάναι πρότριτα καὶ ἐπειδὰν ἀναπίωσι καταβάλλειν ὅπως ἔνικμος ἡ γῆ | ||
| καὶ ἀποσπουδάζων , φιλοσοφίᾳ δὲ μόνῃ ξυμβουλεύων προσέχειν καὶ σπουδῆς ἐμπιπλάναι τὴν Ἔφεσον μᾶλλον ἢ ῥᾳθυμίας τε καὶ ἀγερωχίας , |
| αὑτῶι γενέσθαι , φάναι , τοὺς παῖδας ἐν ὧι ἂν ἀποθάνηι μηνὶ κατ ' ἔτος παίζειν συγχωρεῖν . καὶ φυλάττεται | ||
| λέγουσι , πεντακοσίων , φοιτᾶν δὲ τότε φασὶ ἐπεάν οἱ ἀποθάνηι ὁ πατήρ . ἔστι δέ , εἰ τῆι γραφῆι |
| ἀγαπῶν δι ' ἐλάχιστ ' ὀργίζεται . οὐκ ἔστ ' ἄκουσμ ' ἥδιον ἢ ῥηθεὶς λόγος πατρὸς πρὸς υἱὸν περιέχων | ||
| γραφόμενος πρὸς γονεῖς μαίνῃ , τάλαν . οὐκ ἔστ ' ἄκουσμ ' ἥδιον ἢ ῥηθεὶς λόγος πατρὸς πρὸς υἱὸν περιέχων |
| πάλιν προστιθέσθω . Ἕτερον πειρητήριον : νέτωπον ὀλίγον ἐν εἰρίῳ εἱλίξας προσθεῖναι , καὶ ὁρῇν ὅθεν ἂν τοῦ στόματος ὄζῃ | ||
| ἂν ἄλλων θηρίων ὀσμὴν λάβῃ , στρόβιλος ἀμφ ' ἄκανθαν εἱλίξας δέμας , κεῖται θιγεῖν τε καὶ δακεῖν ἀμήχανος . |
| παρρησίας ἔφη : [ “ ἄνδρες Σάμιοι , εὐκαταφρονήτους ἡ ἀμορφία εἴωθε ποιεῖν τοὺς νοῦν ἔχοντας σώφρονα καὶ ὄντας εὐγενεῖς | ||
| ἡ Νιόβη , ὅτι πολύτεκνος . ἐναντίως τε εἰ ἡ ἀμορφία καὶ πενία ψεκτόν , ψεκτέος μὲν Ὀδυσσεύς , ὅτι |
| νῦν ἐγὼ ἐκ πάντων ὧν εἴρηκας τοῦθ ' οὕτως ἔχειν παντάπασιν ὑπὸ σοῦ ἀναπέπεισμαι . Νὴ Δί ' , ἔφη | ||
| ἱερῶν τῶν ἐμπρησθέντων καὶ καταβληθέντων ὑπὸ τῶν βαρβάρων οὐδὲν ἀνοικοδομήσω παντάπασιν , ἀλλ ' ὑπόμνημα τοῖς ἐπιγιγνομένοις ἐάσω καταλείπεσθαι τῆς |
| , ἂν δυνώμεθα , προσληψόμεθα . τοῦ δὲ Μήδου ἤκουες ἀποκαλοῦντος τοὺς ἱππέας : εἰ δ ' οὗτοι ἀπίασιν , | ||
| ὅσον τὸ ἔπος Ὁμήρου συστῆσαι κοινὸν ἁπάντων δεσπότην τὸν Ὕπνον ἀποκαλοῦντος περιέθεις λαμπαδίῳ προηγουμένῳ πάντα περισκοπῶν , πᾶσιν ἐφεστηκώς , |
| ἐγκρατῶς : τὸ δ ' ὀξύθυμον τοῦτο καὶ λίαν πικρὸν δεῖγμα ἐστὶν εὐθὺς πᾶσι μικροψυχίας . Σοφοκλέους Ἴωνος : Πρὸς | ||
| εἶναι φύλαττε τοὺς σαυτοῦ τρόπους καὶ τοῦ γε μὴ μεταβεβλῆσθαι δεῖγμα παρέχου τὸ Βοηθὸν τουτονὶ μὴ πολλῶν ἐᾶσαι δεηθῆναι . |
| , δραστήρια καὶ ὑψηλὰ ἔργα μεγάλα παρέχοντα , τόλμης καὶ μεγαλονοίας εἰς ἄκρον ἥκοντα δηλοῦσιν , ὀργῆς δὲ ἀκρατεῖς καὶ | ||
| ὁ δὲ ἐν τοῖς ὤμοις ὑποκινούμενος καὶ ἅμα πράως κεκυφὼς μεγαλονοίας καὶ ἀνδρείας καλῶς μέτοχος . ὁ δὲ ἐν τοῖς |
| ἐκ τοῦ κεκαῦσθαι τὴν οἰκίαν πεποιθέναι τὸ πρόσωπον : καὶ ἀντιτιθέντος τὸ ζήτημα τοῦ κατηγόρου τῷ χρώματι , καὶ φάσκοντος | ||
| τῶν ζητημάτων καὶ ἕκαστον ἐν μέρει κατασκευαζόμενον : οὐ κεφαλαίῳ ἀντιτιθέντος κεφάλαιον τοῦ λέγοντος , ὥσπερ ἐν τῷ κυρίως διπλῷ |
| ψυχήν : παύσω δὲ κώμους : ἀντὶ τοῦ : οὐκέτι κωμάσω σοι : οὐ γάρ ποτ ' οὔτ ' ἂν | ||
| φεύγεις συγκύψας . ἀλλὰ δῆτ ' ἐς τοῦ στρατηγοῦ | κωμάσω τοῦ Σκελλίου . φέρε νῦν ἐγὼ | τὴν ] |
| δέ : τοὐναντίον γὰρ ἐν ἐκείναις μὲν ὑπευθύνου πράγματος εἶναι δοκοῦντος ὡς ἀνευθύνου ἀπολογία : τούτῳ διαφέρουσι τῆς ἀντιλήψεως , | ||
| ὡς τὸ πῦρ φέρε καὶ ἡ γῆ καὶ τοῦ ἐλαχίστου δοκοῦντος εἶναι , νεύρου . Ἑτέρα δὲ ὅτι τὰ μὲν |
| τοῖς λόγοις ἀρχόμενοι : τοιγαροῦν Ἀριστάρχου ζηλωτοῦ τῆς ἐμῆς πολιτείας ὑπάρξαντος , καὶ τῇ συντυχίᾳ τὴν ἐπιθυμίαν ἐκτείναντος , ἐπετήρουν | ||
| ἡδονὴν ἤδη εἴπομεν . Ἀλλ ' εἰ ὑπάρξει μέν , ὑπάρξαντος δὲ δυνατὸν μὴ ἀσπαστὸν εἶναι ; Ἀλλ ' εἰ |
| δὲ καὶ κρυφαῖον εἰς πάντας κάκην , ἧς οὐκ ἂν ἄραιτ ' ἄχθος ἀνθρώπων φύσις . Αἰαῖ αἰαῖ , οἴμοι | ||
| ἔπος οὐδὲ πάθος οὐδὲ ξυμφορὰ θεήλατος , ἧς οὐκ ἂν ἄραιτ ' ἄχθος ἀνθρώπου φύσις . ὁ γὰρ μακάριος Διὸς |
| ἢ ταῖς φυσικαῖς δυνάμεσι νικηθέν , μετ ' οὐκ ὀλίγης ἐξερρύη τῆς βλάβης ὡς μηδὲν φέρον τοῖς κατὰ φύσιν εἰρηνικὸν | ||
| τοιαῦτα ἐφάνη , καὶ τὸ ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς δὴ γελοῖον ἐξερρύη ὑπὸ τοῦ ἐν τοῖς λόγοις μηνυθέντος ἀρίστου : καὶ |
| συμβου - λεύων : οὐ γὰρ μόνον εἴ τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις : ἔσκεμμαι μὲν τὸ συμφέρον : εἰ | ||
| τῶν βουλομένων συμβουλεύειν : οὐ γὰρ μόνον εἴ τι χρήσιμον ἐσκεμμένος ἥκει τις , τοῦτ ' ἂν ἀκούσαντες λάβοιτε , |