ἔχει ὁ Ἑρμογένους ὁρισμὸς , ἅτε δὴ μὴ ἐκ γένους ἀποδεδομένος καὶ διαφορῶν : εἰ δὲ καὶ καθ ' ὑπογραφὴν | ||
διαλεκτικήν , ἵνα δείξῃ ὅτι καὶ κατὰ τούτων ἁρμόζει ὁ ἀποδεδομένος ὅρος τῆς προτάσεως , καὶ ὅτι αἱ προτάσεις οὐδὲν |
. . . . Παρμενίδης δὲ οὐκ ἂν δόξαι τῆς διαλεκτικῆς ἀπείρως ἔχειν , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ | ||
τὰ τοιαῦτα ἄττα ἀτεχνῶς σκοτεινὰ καὶ λοξὰ ῥήματα τῆς Ἀριστοτέλους διαλεκτικῆς , τούτῳ δὲ οὐχ ἕξετε προσενεγκεῖν τι βασανιστήριον οὐδὲ |
εἰς τὸ κοινὸν ἀμφοτέρων γένος τιθέασιν . , Καὶ ὁ ὁρισμὸς εἷς ἐστίν , ὁμοίως δὲ οὐδὲ τοῦτον ἔχουσι λέγειν | ||
δυνάμει , ποιήσει τὸ διωρισμένον συνεχές , καὶ ἔσται ὁ ὁρισμὸς αὐτοῦ φθαρτικός . Πέμπτον δεῖ ζητῆσαι εἰ ὑγιῶς ἔχει |
μὴ κεκωλύσθαι νόμον ποιεῖται ὁ φεύγων ἐκ τῆς τοῦ ἐναντίου ἀντιφάσεως : καὶ ἀπαιτήσομεν τὸν κατήγορον δεῖξαι νόμον κωλύοντα : | ||
πάλιν ἕτερόν τι δείκνυσιν ἐντεῦθεν ὅτι οὐδέν ἐστι μεταξὺ τῆς ἀντιφάσεως . φησὶν οὖν ὅτι οὐκ ἐνδέχεται εἶναί τι μεταξὺ |
ὅτι παραφθορὰ τῆς ἰατρικῆς ἐστιν : ἐκ γὰρ ἀγαθοῦ τῆς ῥητορικῆς γνόντες τὴν φύσιν αὐτῶν εἰς φθορὰν αὐτοῖς κατεχρήσαντο : | ||
βούλεται δεῖξαι αὐτῷ ὅσον διάφορόν ἐστι τῆς ἀλη - θοῦς ῥητορικῆς πρὸς τὴν δημώδη , καὶ ὅτι ὃ μὲν σῴζει |
. Πόσῳ δὲ βελτίων Κέλσου καὶ διὰ πολλῶν δείξας εἶναι ἐλλογιμώτατος καὶ πλείονα βασανίσας δόγματα καὶ ἀπὸ πλειόνων συναγαγὼν ἃ | ||
πατρῴα γῆ καὶ αἱ πατρῷαι θῆκαι . κϚʹ . Ἀνὴρ ἐλλογιμώτατος καὶ Ἡρακλείδης ὁ Λύκιος καὶ τὰ οἴκοι μέν , |
οὐδέ γε περὶ τῶν συμβιωσάντων Ἰσοκράτει καὶ τὸν χαρακτῆρα τῆς ἑρμηνείας ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενός , Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ | ||
συγκαταθέσεις νῦν . Ταῦτα δὲ οὐδὲν ἔχουσι περινενοημένον , οὐδὲ ἑρμηνείας δεόμενον . Πρόκλος δ ' ἐν τούτοις μᾶλλον πολυλογεῖ |
ἢ περὶ ὀρθότητος ὀνομάτων , λογικός : Θεαίτητος ἢ περὶ ἐπιστήμης , πειραστικός : Σοφιστὴς ἢ περὶ τοῦ ὄντος , | ||
τῇ ποιότητι , ὅτε ἔλεγεν ὅτι πρότερον τὸ ἐπιστητὸν τῆς ἐπιστήμης , τῶν μέντοι ἀντικειμένων ἐν πάσῃ κατηγορίᾳ ἐδεήθη : |
, εἰ μὴ ἔστι μέσον λαβεῖν ὁρισμὸν ἑνὸς ὄντος τοῦ ὁρισμοῦ : ὥστε οὐ μόνον οὐκ ἔσται ἀπόδειξις , ἀλλ | ||
εἶναι τὸ ἑαυτόν τινα ἀδικεῖν καὶ ἑκουσίως ἀδικεῖσθαι διὰ τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ ἀδικεῖσθαι , ὅ ἐστι τὸ ἄδικα πάσχειν παρὰ |
πρὸς τῷ ἄρθρῳ λέγοντες τὸν προσδιορισμὸν ἡγούμεθα κοινοτάτην ποιεῖσθαι τὴν ἀπόφανσιν καὶ μὴ μάτην αὐτὸν προστίθεμεν , μόνον ἄρα τὸ | ||
ζῷον κύνα . ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν κατάφασιν ὁριζόμενός φησιν ἀπόφανσιν , καὶ τὴν ἀπόφασιν ὡσαύτως . ὥστε κυρίως γένος |
καὶ φέρουσιν αἰσχύνην τῷ ἀπολογουμένῳ κάλλιστος ὁ δι ' εἰκασίας τρόπος , οἱονεὶ πορνείας κατηγορηθεὶς μὴ παρὰ ἕκαστον πειρῶ ἀπολογεῖσθαι | ||
πᾶσιν ἀνθρώποις ἴσοι . οὐδέν με λυπεῖ μᾶλλον ἢ χρηστὸς τρόπος εἰς χαλεπὸν ὅταν ᾖ συγκεκλῃμένος βίον . οἰκτρότατόν ἐστι |
τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
καὶ ἐκ τοκέων ἁγιωτέρων , οὐδέν , ὡς ἔοικε , διενήνοχε φιλαδελφία φιλανθρωπίας . νῦν δὲ λίαν στενοῦς αὐτῇ καὶ | ||
ταῦτα ὑπερφέρει τῆς διοικούσης τὸν κόσμον φύσεως , ἥτις οὐ διενήνοχε θεοῦ . ἔστιν ἄρα θεός . Τὸ μὲν οὖν |
ἐχρήσαντο . ὅλως δὲ εὑρετὴν αὐτὸν γενέσθαι φασὶ καὶ τῆς πολιτικῆς ὅλης παιδείας , εἰπόντα μηδὲν εἰλικρινὲς εἶναι τῶν ὄντων | ||
γὰρ τῶν κατὰ τὸν βίον πράξεων . οἱ δὲ τῆς πολιτικῆς λόγοι , οἱ μὲν περὶ τούτων διαλαμβάνουσιν , οἱ |
: τὸν γὰρ πρῶτον ἄρτιον καὶ τὸν πρῶτον περιττὸν κυρίῳ ὀνόματι ἄρτιον ἁπλῶς καλεῖ καὶ περιττὸν ἁπλῶς . τὸ δὲ | ||
ὁρισμοὶ τοῦτο προσδηλοῦσιν : ἢ δὴ ὥσπερ οὐδεμία ἀπόδειξις τῷ ὀνόματι ἕπεται , ὅτι τοῦδέ ἐστιν δεικνύουσα ᾧ καὶ ἐπιτέθειται |
ἀνέμου δηλονότι , καὶ ἀναπνοαῖς τῶν ἀνέμων . πετάσας : ἐξαπλώσας . Τὰ μὲν πνοιῇσι : τὰ ἱστία ἐκ προτόνων | ||
, ἢ στηρίγματα εἰς τὴν μάχην . ἀνατιτήνας : ἄνω ἐξαπλώσας , ἐξαπλώσας , ἀναπετάσας . Δήϊα : πολεμικά : |
φιλοσόφῳ δὴ καὶ ἰατρῷ καὶ ῥήτορι καὶ μουσικῷ καὶ παντὶ συλλογιζομένῳ τι ἀναγκαία ἡ προειρημένη μέθοδός τε καὶ ὁδός : | ||
ὅλως συλλογιζόμενος , εἴ γε τῷ ἀποδεικνύντι καὶ ἁπλῶς τῷ συλλογιζομένῳ παντὶ ὁμολογούμενα δεῖ λαμβάνειν καὶ οὕτω δῆλον ποιεῖν τὸ |
διαρρήδην . Περὶ ὧν ἡμεῖς ἐν τῇ παρασκευῇ τῆς ἰδίας πραγματείας μνησθέντες , εἰς τοῦτον ὑπερεθέμεθα τὸν καιρὸν κατὰ μέρος | ||
οὐδὲν δὲ κωλύειν λέγων ἁπάσας ταύτας κατεσκευακέναι τὸν φιλόσοφον τὰς πραγματείας ἔτι παιδευόμενον παρὰ Πλάτωνι , ψυχρὰν μὲν καὶ ἀπίθανον |
' οὐ δικαστήριά τε καὶ ἰατρεῖα πολλὰ ἀνοίγεται , καὶ δικανική τε καὶ ἰατρικὴ σεμνύνονται , ὅταν δὴ καὶ ἐλεύθεροι | ||
κωμική , καὶ ἐν τῇ πεζῇ ἡ ἱστορικὴ καὶ ἡ δικανική . ἆρα γὰρ οὐδ ' ὁ λόγος ἐστὶ γενικός |
” Πῶς γὰρ οὔκ ; “ ἐρεῖ . Καὶ μὴν ἀμφισβητεῖ γε Γοργίας ὅδε τὴν παρ ' αὑτῷ τέχνην μείζονος | ||
Καὶ ἵνα μὴ περὶ κάλλους σοι μόνον διαλέγωμαι , οὐκ ἀμφισβητεῖ τῷ Ἀχιλλεῖ περὶ ἀνδρείας ὁ Αἴας , οὐδὲ τῷ |
ἕνεκα τῆς ἐν τοῖς ὀνόμασιν ἐκτενείας . οὗτος γὰρ τῆς προσρήσεως ὁ τρόπος ἅμα μὲν ἂν σημεῖον οὐκ ἀμαυρὸν εἴη | ||
Λείαν μισουμένην εἰσάγουσιν οἱ χρησμοί : διὸ καὶ τοιαύτης ἔτυχε προσρήσεως : ἑρμηνευθεῖσα γάρ ἐστιν ἀνανευομένη καὶ κοπιῶσα διὰ τὸ |
τε δίκης νικᾶσθαι παρὰ τὸ ἀληθές , αὐτοῦ τε τοῦ ἀληθοῦς , κἂν μὴ ὁ τιμωρήσων ᾖ . Αὐτῶν δὲ | ||
ὅσας καὶ ἡμεῖς , ἢ πάντας ἀνάγειν εἰς τὴν τοῦ ἀληθοῦς ἐλέγχου ἄγνοιαν . ἐχρῆν οὖν περὶ συλλογισμοῦ ἐσκέφθαι πρότερον |
διαιρετικὴ ποιεῖν βούλεται , δείξομεν αὐτοὶ ἐν τῷ τῶν Ὑστέρων ἀναλυτικῶν δευτέρῳ . ὅτι δὲ μηδὲ ἡ διαίρεσις αὐτοῖς τοιοῦτόν | ||
τοῖς Ὑστέροις ἀναλυτικοῖς : τούτους γάρ φησι διὰ ἀπαιδευσίαν τῶν ἀναλυτικῶν ταῦτα λέγειν . δέδεικται γὰρ ἐν ἐκείνοις ὅτι δεῖ |
' αὐτῆς ὠφελείας κρείττους εἶναι τῆς πραγματείας τῆς εἰς ταύτας συντεινούσης : καὶ αὔταρκες , ἐξαρκεῖν γὰρ τῷ ἔχοντι : | ||
, τοῦτο β , πάλιν ἐκ τῆς μεταβάσεως τοῦ ῥήματος συντεινούσης ἐπὶ τὸ τοῦτο β καὶ τοῦ στοιχείου νοουμένου κατ |
ὃ σημαινόμενον νῦν δεῖ ἀκοῦσαι τὸ ἄτομον . Ὑποσχόμενος ὁ Πορφύριος δύο παραδείγμασιν ὑποβάλλειν τὰ γενικώτατα καὶ ὑπάλληλα καὶ εἰδικώτατα | ||
δογμάτων , ἐς αὐτὰ κάμπτεται . τὸν βίον αὐτοῦ πάντα Πορφύριος ἐξήνεγκεν , ὡς οὐδένα οἷόν τε ἦν πλέον εἰσφέρειν |
' ὅτι οἱ σοφισταὶ ἐλέγχουσι τοὺς ἀμαθεῖς καὶ ἀπείρους τῆς συλλογιστικῆς πραγματείας . ἐν δὲ τῷ τέλει τοῦ πρώτου τμήματος | ||
κατωρθωκὼς ἂν εἴη τὸ προκείμενον , τουτέστιν ἐπιστήμων ἔσται τῆς συλλογιστικῆς μεθόδου , ὡς ἂν μὴ ἀρκοῦντος τοῦ μόνον εἰδέναι |
ὧν λέγει ἢ γράφει , κατ ' αὐτό τε πᾶν ὁρίζεσθαι δυνατὸς γένηται , ὁρισάμενός τε πάλιν κατ ' εἴδη | ||
κατὰ τοὺς καλουμένους τόνους μεταβολῶν . Ὅτι τῷ διὰ πασῶν ὁρίζεσθαι δεῖ τοὺς ἄκρους τῶν τόνων . Ὅτι μόνους ἑπτὰ |
. ἔργον ἐνταῦθα εὐδόκιμον τοῦ Ὀδυσσέως ὁ Πρωτεσίλεως οἶδε : προκειμένῳ γὰρ τῷ Αἴαντι τὰ ὅπλα ἐπενεγκὼν τοῦ Ἀχιλλέως καὶ | ||
καὶ ἐπικίνδυνον ἐπιτήδειον πρὸς ἄσκησιν , ἀλλὰ τὸ πρόσφορον τῷ προκειμένῳ ἐκπονηθῆναι . τί δ ' ἐστὶ τὸ προκείμενον ἐκπονηθῆναι |
ἐν παντὶ ἡδέως φαίνεσθαι , εἰ μὲν οὐδενὸς ἕνεκεν , ἀρέσκεια λέγοιτ ' ἂν καὶ ὁ κατ ' αὐτὴν ἄρεσκος | ||
: ἔργον δὲ ἄριστον ἡ πρὸς τὸ πρῶτον καλὸν ἀνυπέρθετος ἀρέσκεια . διὸ καὶ προστέτακται : „ ἐὰν εὔξῃ εὐχήν |
Ἐπειδὴ τέσσαρες τῆς διδασκαλίας οἱ τρόποι καὶ τῆς μαθήσεως , διαιρετικός τε καὶ ἀναλυτικὸς ὁριστικός τε καὶ ἀποδεικτικός , ἔδειξε | ||
πᾶσαν σκέψιν ἁρμόζει ὁ τοιοῦτος τρόπος , λέγω δὲ ὁ διαιρετικός : οὔτε γὰρ περὶ συμβεβηκότος ἢ ἰδίου , περὶ |
ἄτοπον . ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀξιωμάτων ὁ ἔλεγχος κατὰ τῶν ἐνισταμένων διὰ τῆς ἀντιφάσεως , ἐπεὶ καὶ | ||
τὰς θεραπαινίδας διέφθειρεν : ταῦτα δὲ ἀληθὴς τῆς μοιχείας ἐστὶν ἔλεγχος : ὁ δὲ διώκων ὑπὲρ τοῦ εὐνούχου ἀπολογούμενος εἰκότως |
φαίη τις ἂν νοερὰν κατὰ μέθεξιν , ἅτε τὰς κοινὰς ἐννοίας ἀεὶ προβεβλημένην ἀδιαστρόφους . Πάντως δὲ τὸ χωριστὸν ἐν | ||
διά τε τὸ χρηστὸν τὸ τῆς συμβουλῆς καὶ τὸ τῆς ἐννοίας σεμνόν . ταῦτα περί τε πολέμου νόει συντόμως , |
. ταῦτα οὖν διορίζεσθαι καὶ πειρᾶσθαι κατὰ τὸ ποσὸν τῆς ἁπλῆς διαθέσεως ἐξευρίσκειν τὸ ποσὸν τῆς τοῦ φαρμάκου δυνάμεως , | ||
, καὶ τῇ μὲν ἐκ μεταθέσεως ἀποφάσει ἐπὶ πλέον τῆς ἁπλῆς , καὶ τῇ καταφάσει αὐτῆς κατὰ τὸ ἀκόλουθον ἐπ |
δεκτικόν : τοῦτο δ ' ἄν τις ποιήσαιτο τοῦ τε συντόμου καὶ τοῦ ἀκριβοῦς ἅμα φροντίζων : οἱ γὰρ ὁρισμοὶ | ||
ἀλλαχοῦ ἑτέραν ἐχούσης φύσιν τῆς προβολῆς , ἀλλὰ πανταχοῦ οὔσης συντόμου ἀποφάσεως τῶν εἰρημένων ἀδικημάτων : καὶ τοῦτο διαφέρει τῆς |
τε λέγουσι καὶ Λεοντεύς , εἷς τῶν ἐπ ' ἄκρον Ἐπικούρου μαθητῶν , πρὸς Λυκόφρονα γράφων , τιμᾶσθαί τέ φησι | ||
δεσμῷ τινι ἀφύκτῳ πεδηθείς . ἀνήρ τις ἦν διὰ τῶν Ἐπικούρου λόγων τὴν ψυχὴν ἐκνευρισθεὶς καὶ θῆλυς γενόμενος , ὁ |
, καὶ τοῦτο προωμολογημένον : οὐκ ἔχομεν δέ γε σύμφωνον κριτήριον , ζητεῖται δέ : οὐκ ἄρα δυνατόν ἐστιν εὑρεῖν | ||
οὖν [ οὕτως ] [ ἐχόντων ] , δεῖ ? κριτήριον [ λέγειν ] ? ἐξ [ ἀρχῆς - ] |
Κλεάνθην , ᾧ καὶ πολλάκις ἔλεγε μόνης τῆς τῶν δογμάτων διδασκαλίας χρῄζειν , τὰς δὲ ἀποδείξεις αὐτὸς εὑρήσειν . μετενόει | ||
γὰρ ὁ τὴν εὐθεῖαν ὁδὸν γιγνώσκων μίαν οὖσαν οὐ δεῖται διδασκαλίας ἑτέρας εἰς ἔλεγχον τῶν πεπλανημένων , οὕτως ὁ τὴν |
' ἀρετὴν καὶ σωφροσύνην , παρώρμα πρὸς τὰ βέλτιστα , παράδειγμα τὸν ἴδιον βίον ἐκθεὶς ἅπασιν , ἀκόλουθον ὄντα τοῖς | ||
σκώπτει τὸν ἐπαινέσαντα Ὅμηρον . ὃν διανοούμεθα . τὸ νοητὸν παράδειγμα , τὴν ἰδέαν . ἀμφότερά γε . τὸ τὴν |
τῶν συναφῶν . Κοινὸς προσκείσθω ὁ τῆς ΛΔΜ περιφερείας τῆς ἐξαλλαγῆς χρόνος : ὅλη ἄρα ἡ ΖΔΜ περιφέρεια τῇ ΛΔΗ | ||
πολλάκις ἁμαρτάνει . καθ ' ὃ ἡ μὲν ἀμετρία τῆς ἐξαλλαγῆς ἀσαφῆ ποιεῖ τὴν λέξιν αὐτοῦ , τὸ δὲ μὴ |
καὶ ῥῆμα φάσις ἔστω μόνον . μέλλων ὁ φιλόσοφος περὶ ἀποφάνσεως καὶ καταφάσεως καὶ ἀποφάσεως καὶ ἀντιφάσεως διδάσκειν , ἐπειδὴ | ||
ἀποφασκόμενον . ὥστε κἀκ τούτων δῆλον ὡς τὸ μέρος τῆς ἀποφάνσεως σημαντικὸν ὂν δι ' αὐτὸ τὸ σημαίνειν καλεῖ διὰ |
τοιοῦτοί τινες , οὐδένα ἡγούμενος οὔτε ἀκριβέστερον οὔτε χαριέστερον γεγονέναι Λυσίου : Ἀντιφῶν γε μὴν τὸ αὐστηρὸν ἔχει μόνον καὶ | ||
εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , κἂν μὴ |
, ἀμφότερα γὰρ ἐκ τῶν πεπραγμένων λαμβάνεται : ὁ δὲ Ἑρμογένης ἀκολουθότερον ἐκ τῆς προβολῆς ἄρχεται , ἅτινα αὐξητικά ἐστιν | ||
κἀν τῇ ἀρχῇ δὲ τῆς περὶ τῶν στάσεων τέχνης ὁ Ἑρμογένης τὸν περὶ διαιρέσεως τῶν πολιτικῶν ζητημάτων λόγον εἰς τὰ |
Εὐρύτου , ἃ δὴ καὶ ἐν τοῖς ἔπειτά που ὁ λόγος ἐπέξεισί μοι . Περιήρει δὲ ἐγεγόνεσαν ἐκ Γοργοφόνης τῆς | ||
ἰχθὺν ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ κληθῆναι νομίζουσι . λέγει δέ τις λόγος σπάνιον μὲν αὐτὸν εἶναι , ἐν δὲ τῷ κατὰ |
αἰσθητῶν , τοῦ Κορίσκου ἢ τοῦ Ἱππονίκου καὶ τοῦ ἐγκεκαλυμμένου Κορίσκου , εἰ καὶ μὴ ὁμώνυμός ἐστιν ὁ τρόπος , | ||
γάρ , φησίν , ὁ Κορίσκος ἕτερός ἐστι τοῦ μουσικοῦ Κορίσκου , ὅμως εἰ καὶ ἕτερός ἐστιν , ἀλλ ' |
ὡς εἴρηται , ὡς εἶναι καὶ τοῦτο τῷ τῆς εὐδαιμονίας ὁρισμῷ συνῳδόν . τὸ δὲ σχεδὸν τέθειται δι ' εὐλάβειαν | ||
εἶναι ὁρισμός : οὐδὲ γάρ , ὡς εἴρηται , ἐν ὁρισμῷ εἰώθασιν οἱ φιλόσοφοι τῇ διαλλήλῳ δείξει κεχρῆσθαι . λείπεται |
δεομένων καὶ ὁμολογουμένων παρὰ τοῦ ἀντιδίκου μέγιστον , ὅπερ ὁ συλλογισμὸς ἐπαγγέλλεται , καὶ γὰρ λέγει ἐκεῖνος εἶναι τόδε τι | ||
ᾗπερ τὸ ῥητὸν καὶ ἡ διάνοια , εἰ γὰρ ὁ συλλογισμὸς ἐμπίπτει τῇ ἀντινομίᾳ , ἐν οἷς τὸ περιεχόμενον καὶ |
ἡ ἑξῆς θεωρία παραστήσει . Καταψηφισάμενος ὁ Ἀριστοτέλης τῆς Πλατωνικῆς ὑπογραφῆς τῶν πρός τι , διότι τὸ ζῷον καὶ τὴν | ||
ἔχειν τοῦ ποιεῖν ἅπαντας κακῶς . Ἔτι ἀναμνήσομεν δι ' ὑπογραφῆς ἤτοι εἰκόνος ἢ ἀνδριάντος ἢ τάφου ἢ τῶν τοιούτων |
γνησίας αὐτοῦ θυγατέρας νομίζεσθαι , τὰς δὲ ἐξ ἄλλων ἤδη κοινότερον Νηρεΐδας καλεῖσθαι : καὶ τὰς μὲν γνησίας † καὶ | ||
, ἀεὶ τοῦ ἅμματος ἐκ πλαγίων τοῦ ἀγκῶνος γινομένου . κοινότερον δ ' ὅ τε βραχίων καὶ ὁ πῆχυς πάντα |
δὲ τοῦ παρόντος βιβλίου τὸ ἐπάγγελμα : διαφέρει δὲ τοῦ εἴδους τῆς ῥητορικῆς τὸ ὁμώνυμον εἶδος , ὅ ἐστιν ἡ | ||
ἐνταῦθα οὐ τὴν τοῦ συμφέροντος φύσιν ὑπογράφομεν , ὥστε συμβουλευτικοῦ εἴδους τὸν μῦθον εἶναι , ἀλλὰ τὴν ἀλήθειαν . γυμνάζει |
ἡ σύγκρισις διπλοῦν ἐγκώμιόν ἐστιν : ἐν μὲν γὰρ τῷ ἐγκωμίῳ περὶ ἑνὸς ἀγωνίζεται , ἐνταῦθα δὲ περὶ δύο : | ||
ὁ Θεοπόμπου τοῦ ἱστοριογράφου ἀδελφός , ἐν τῷ τοῦ Ἡρακλέους ἐγκωμίῳ . καὶ τὸν Ὀδυσσέα δὲ Ὅμηρος πολυφάγον καὶ λαίμαργον |
διὰ τὴν περὶ τὸ κυούμενον ἀργίαν . ταῦτα δὲ τοῦ πιθανοῦ μᾶλλον ἢ τοῦ ἀληθοῦς ἔχεται , παρ ' ὅσον | ||
, εἶτα ἐπειδὴ καὶ οἱ φιλόσοφοι ἔχουσι λόγους , προσέθηκε πιθανοῦ : ἐκεῖνοι γὰρ οὐ πιθανοὺς ἔχουσιν , ἀλλ ' |
οὖσιν ἔχειν τὸν καθόλου , ὡς ἡ τὶς ἐπιστήμη τὴν ἐπιστήμην . Καὶ εἶναι καὶ καθ ' αὑτὸν τὸν μέγαν | ||
. οὐδεμίαν δέ τινα δύναμιν ἐν ἑαυτοῖς ἔχομεν ἀληθευτικὴν ὑπὲρ ἐπιστήμην ἢ νοῦν . ὥστε νοῦς ἂν εἴη ἐπιστήμης ἀρχή |
ταῦτα ἡγείσθω λέγειν ἁπάσης κατα - γινώσκοντα τῆς ἐγκατασκεύου καὶ ἐξηλλαγμένης λέξεως ᾗ κέχρηται Πλάτων , ἐπεὶ πολλὰ καὶ περὶ | ||
, ἀπὸ δὲ τῶν θεῶν ἐγείρεται εἰς τρόπους φαντασιῶν , ἐξηλλαγμένης πάντῃ τῆς ἀνθρωπίνης συνηθείας . Ἐπεὶ δὲ καὶ ἢ |
μέμφομαί γε τῷ ποιητῇ τοῦτο ἀμέλει , ὅτι προοίμιον τῆς ποιήσεως τὴν μῆνιν ἔγραψε τὴν Ἀχιλλέως : ἀτὰρ ὁρῶ καὶ | ||
τὴν τῶν πραγμάτων πολυπειρίαν . λέγωμεν δὲ περὶ τῆς τούτου ποιήσεως , πρότερον μνησθέντες διὰ βραχέων τοῦ γένους αὐτοῦ . |
. μηδ ' ὀμνύναι θεούς : ἀσκεῖν γὰρ αὑτὸν δεῖν ἀξιόπιστον παρέχειν . τούς τε πρεσβυτέρους τιμᾶν , τὸ προηγούμενον | ||
δὴ τοῦτον Ἰουλιανὸς αὐτῷ , τοσοῦτον ἐπιθεὶς ὡς οὐκ ἔστιν ἀξιόπιστον ἓν μειράκιον ὑπὲρ πολλῶν εὐγενεστέρων ὁμηρεῦον παρ ' αὐτῷ |
καὶ τῷ ἰδίῳ ὑπεύθυνον ἑαυτὸν εἶναι λέγει τὴν ἀπὸ τοῦ συλλογισμοῦ περιάπτων ἰσχὺν , οἷον τοῦ κατηγόρου συλλογιζομένου καὶ λέγοντος | ||
μόνον , ἀλλὰ παντός : ἐφαρμόζει γὰρ ὁ ὅρος τοῦ συλλογισμοῦ ὁ ἀποδεδομένος ὑπ ' αὐτοῦ καὶ τῷ ὑποθετικῷ , |
, ὑπάρχειν τὸ πράττεσθαι αὐτὰς κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον . ῥηθήσεται δ ' ὕστερον περὶ αὐτοῦ , ἐν τῷ ἕκτῳ | ||
ἢ ξυλλαβῶν ἢ σημείων καταληφθῇ , σύνθετος ὁ χρόνος οὗτος ῥηθήσεται . Λάβοι δ ' ἄν τις παράδειγμα τοῦ εἰρημένου |
χρῆσίς ἐστι , διέλθωμεν . Καθόλου μὲν οὖν εἰπεῖν , προτροπὴ μέν ἐστιν ἐπὶ προαιρέσεις ἢ λόγους ἢ πράξεις παράκλησις | ||
. τὸ δ ' ἀρχαῖον ἡ μουσικὴ ἐπ ' ἀνδρείαν προτροπὴ ἦν . Ἀλκαῖος γοῦν ὁ ποιητής , εἴ τις |
καὶ δείκνυσι ταὐτὸν ὂν τὸ πε - πραγμένον τῷ μὴ πεπραγμένῳ , ἀκόλουθος ἦν ἐπαγωγὴ ἡ τὸ μεῖζον σημαίνουσα : | ||
τοῖς δὲ λείπουσιν : ὅτ ' ἂν τὰ λείποντα τῷ πεπραγμένῳ διεξίωμεν λέγοντες , ὑβριστής ἐστιν ὁ τύπτων τινὰ , |
ἵππου χαλεποῦ καὶ βιαίου κατέχων τὸ ἄγριον καὶ ἀπειθὲς , ἐκφερόμενος μὲν ὑπ ' αὐτοῦ , πολλάκις δὲ κατέχων καὶ | ||
τῷ πρώτῳ Περὶ ὅρων , λόγος κατ ' ἀνάλυσιν ἀπαρτιζόντως ἐκφερόμενος , ἤ , ὡς Χρύσιππος ἐν τῷ Περὶ ὅρων |
ἐξέτασιν ἐπιδεχόμενα καὶ ὅσα οὐκ ἐπιδέχεται : ὕλη γὰρ τοῦ πολιτικοῦ ζητήματος τὰ πρόσωπα καὶ τὰ πράγματα , ὥσπερ τῆς | ||
εἴδη καὶ μέρη , ἔτι δὲ καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη . Ὅτι δὲ γνήσιον Ἀφθονίου τὸ παρὸν |
οἷον τὸ δίκαιον τοῦ δικανικοῦ ἔστι , τὸ ἀγαθὸν τοῦ συμβουλευτικοῦ , τοῦ δὲ πανηγυρικοῦ τὸ καλόν . Καὶ κατὰ | ||
ὄντων εἰδῶν , τοῦ τε δικανικοῦ λέγω καὶ πανηγυρικοῦ καὶ συμβουλευτικοῦ , ἐν πᾶσιν ἡ χρεία τοῦ προγυμνάσματος τούτου εὑρεθήσεται |
οὐ μακρὰν δ ' ἐστὶν ὁ κόλαξ τοῦ τῶν παρασίτων ὀνόματος . Κλείσοφον γοῦν τὸν ὑπὸ πάντων κόλακα Φιλίππου τοῦ | ||
πρὸ αὐτοῦ ἀλλ ' ὡς αὐτὸς ὀνοματοθέτης ὢν τούτου τοῦ ὀνόματος . ὅρον δέ , φησίν , καλῶ εἰς ὃν |
καὶ τῶν ἀναγινωσκόντων τὰς τοιαύτας πραγματείας οἱ μὲν ὑπερβαίνουσι τὰς ῥητορείας , κἂν ὅλως ἐπιτετεῦχθαι δόξωσιν , οἱ δὲ διὰ | ||
πράττοντα : τὸ δὲ τοιοῦτον ἀπολογίαν καλοῦσι . πέμπτον εἶδος ῥητορείας : ὅταν τις εὖ λέγῃ καὶ ἀποφαίνῃ καλὸν κἀγαθόν |
τὸ ἡμικλήριον εἶναι τοῦ παιδός : δεῖ δή σε τῆς ἀγχιστείας , ὅ τι ὁ παῖς Ἁγνίᾳ προσήκει , τὸ | ||
γένος ἐξ αἵματος γνησιότητος καὶ τῆς πρὸς τὸ Δουκικὸν ἐξ ἀγχιστείας ἐγγύτητος : ἐκ Δουκῶν γὰρ ἁρμοσάμενος τοῦ βίου τὴν |
ἐκ τῶν παρὰ Σώφρονι Ἴσθμια Θεωμένων καὶ κεχωρισμένον ἐστὶ τοῦ ποιητικοῦ προσώπου . ἔθος δὲ εἶχον οἱ κατ ' Ἀλεξάνδρειαν | ||
ποιοῦν εἶναι τὸ μάλιστα αἴτιον , καὶ τὸ ποιοῦν τοῦ ποιητικοῦ αἰτίου ὀνόματι διαφέρει μόνον . ὅσα οὖν τὰ ποιοῦντα |
ἑβδόμης ὁ Ἑρμῆς ἄρχεται κρατῶν ἐξ ἀποτελεσμάτων , σοφία καὶ ἀκρίβεια καὶ νομὴ τῶν ἀστέρων . ἀποτελεῖ δὲ ῥήτορας , | ||
τειχῶν ἀσφαλείας καὶ προσέτι τοῦ εὖ κεκρᾶσθαι καὶ τῶν ἄλλων ἀκρίβεια καὶ μάλισθ ' ὅτι πρὸ μακρῶν ἐτῶν τὰ περὶ |
ὀνόματα . καὶ δὴ καὶ τοῖς ἀρχαίοις πολλὴ πρόνοια τῆς ἰδέας ἦν ταύτης : καὶ οὔτε τὰ ὀνόματα τοῖς ὀνόμασιν | ||
, νοεῖσθαι δ ' οὔ , τὰς δ ' αὖ ἰδέας νοεῖσθαι μέν , ὁρᾶσθαι δ ' οὔ . Παντάπασι |
τέλους , μιᾶς μὲν τῆς ἡδονὴν τὴν τοῦ σώματος τέλος τιθεμένης , ἑτέρας δὲ τῆς τὸ καλὸν καὶ τὴν ἀρετὴν | ||
καθάπερ προϋποδέδειχεν : τῆς χειρὸς ἐπὶ τραπέζης κατὰ τὸ ἐναντίον τιθεμένης ἢ τῇ χειρὶ ἢ τῇ πτέρνῃ τὰ ἐξέχοντα καταβιβασθήσεται |
προσεπηρεάζων , αὐτός τε ἂν εἴη πειραστικὸς ἥ τε πειραστικὴ διαλεκτική τις . ἐριστικοὶ δὲ καὶ φαινόμενοι ἔλεγχοι καὶ συλλογισμοὶ | ||
, καὶ οὐ διεζευγμένους . Εἴτ ' οὖν ἐρώτησις ἡ διαλεκτική . ἐν τούτοις παραδοῦναι βούλεται πῶς δεῖ ἀπαντᾶν πρὸς |
ἢ τὸ γελαστικὸν ἢ τὸ θνητὸν περιέχει . καθόλου δὲ καταφάσεως ἀνῃρημένης ἴσμεν ὅτι κινδυνεύουσι καὶ συλλογισμοὶ πάντες ἀνῃρῆσθαι , | ||
ἀλλήλων διεστάναι φαμὲν τὰς ἐναντίας καταφάσεις ἤπερ τὴν ἀπόφασιν τῆς καταφάσεως . εἴρηται δὲ ἡμῖν ἐξ ἀρχῆς ὅτι ἔοικεν ὁ |
μεθέξεις τῆς τοιᾶσδε φύσεως : αἱ δὲ ὑπάρξεις ὡς τῆς αὐτοτελοῦς , πλὴν ὅτι καὶ τούτων αἱ συναιρέσεις γίνονται οἷον | ||
καὶ συμβολαίων ἐπιμελεῖται καὶ προσταγμάτων , ὡς ἂν πολιτείας ἄρχων αὐτοτελοῦς . ἐν Αἰγύπτωι μὲν οὖν ἴσχυσε τὸ ἔθνος διὰ |
ἅμα καὶ τοῦ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ , περιγράφεσθαί φασι τὸ χαρακτηρίζον τὴν ἀντίθεσιν τῶν τοιούτων προτάσεων : ἅμα τε γὰρ | ||
πρῶτον τοῦ ὁρῶντος τὴν θέαν ὑφαρπάζον καὶ σχεδὸν τὴν γνώμην χαρακτηρίζον , οὕτω καὶ ἐν τῷ λόγῳ κυριώτατον ἡ τῆς |
τοῖς εἴδεσι : πρῶτον μὲν γὰρ τἀγαθὸν τὴν ἰδέαν αὐτὴν ἀποφαίνεται , ὅπερ ἐστὶ θεῖον καὶ χωριστόν : δεύτερον δὲ | ||
Κατηγοριῶν , καὶ ἐν ταῖς Φυσικαῖς μέντοι πάσαις πραγματείαις γίνεσθαι ἀποφαίνεται τὰ ἐναντία ἐκ τῶν ἐναντίων , ἅτε πλεῖστον ἀπ |
ἐκβαλλομένων τῶν ὄψεων καὶ τῶν ὁρωμένων , οὐδὲ ἡ τοῦ βιβλίου , ἀλλὰ αὕτη κατὰ τὸ ἐν τοῖς ὅροις ἐκβαλλομένων | ||
εὔλογον ἄρα καὶ ἀναγκαιότατον . ἤδη εἰρήκαμεν τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου τούτου . ἔφημεν δὲ καὶ ὅτι φιλοσοφία ἐστὶ φιλία |
καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ | ||
καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ |
καὶ οὕτως πλατυνοῦμεν τὴν ἐργασίαν . Διαφέρει δὲ ἡ ἐνταῦθα πανηγυρικὴ διαίρεσις τῆς τοῦ ἐγκωμίου διαιρέσεως , ὅτι ἐν ἐκείνῳ | ||
' ἀρχῆς ἄχρι τέλους τολμῶντες ἐπιφωνηματικώτερον , ἔσται καὶ οὕτως πανηγυρικὴ ἡ βάσις δι ' ὃν ἀναγκαζόμεναι δυστυχοῦσιν ἀπαιδίαν αἱ |
κατὰ τὴν ἀρχαίαν φύσιν , ὁμοιώσαντα δὲ τέλος ἔχειν τοῦ προτεθέντος ἀνθρώποις ὑπὸ θεῶν ἀρίστου βίου πρός τε τὸν παρόντα | ||
Ἡ δ ' οὖν μέθοδός ἐστιν ἥδε . Παντὸς οὑτινοσοῦν προτεθέντος ζητήματος , εἰ συνεστήκοι , ἐπισκοπεῖν δεῖ τὸ κρινόμενον |
ἄλλοις . ἀντιλαμβανόμενοι γὰρ ἑκάστοτε κεναῖς καὶ περιτταῖς ἐρωτήσεσι τοῦ διδάσκοντος , ὥσπερ ἐν συνοδίᾳ , τὸ ἐνδελεχὲς ἐμποδίζουσι τῆς | ||
εἶναι , τὸν μανθάνοντα δὲ ἐνεργεῖν μόνον , ἀλλὰ τοῦ διδάσκοντος παρόντος καὶ ἐνεργοῦντος τοσοῦτον ἐνεργεῖν καὶ ποιεῖν τοῦτο ὃ |
τῷ τί ἦν εἶναι καὶ τὸ Β ὁμοίως τοῦ Γ ὁρισμόν , δῆλον ὅτι καὶ τὸ Β ὁρισμόν τινα καὶ | ||
ἔστιν ἀποδοῦναι . εἰπὼν δὲ ὅτι συνθέτου ἔστιν οὐσίας ἀποδοῦναι ὁρισμόν , προσέθηκε τὸ ἐάν τε αἰσθητῆς ἐάν τε νοητῆς |
σοφόν , περὶ ὧν Ἀριστοτέλης φησίν , ὅτι παλαιᾶς εἰσὶ φιλοσοφίας ἐν ταῖς μεγίσταις ἀνθρώπων φθοραῖς ἀπολομένης ἐγκαταλείμματα , περισωθέντα | ||
ἐν αἷστισιν ἂν ᾖ πράξεσιν , παρὰ πάντα δὲ ἀεὶ φιλοσοφίας ἐχόμενος καὶ τροφῆς τῆς καθ ' ἡμέραν ἥτις ἂν |
λοιποῦ παιγνίου ἐκ τούτου γενήσεται . καὶ ταῦτα γελοίου χάριν παρείληπται . ἢ καὶ πρὸς τὴν ἀθεότητα Σωκράτους , ὅτι | ||
ἀναγκαίως : ἕνεκα γὰρ τοῦ ὁρᾶσθαι τὸν Αἴαντα ἡ δεῖξις παρείληπται , ἕνεκα δὲ τῆς ἰδίας ποιότητος , ὑπὲρ ἧς |
μὲν λογικοῦ καὶ τοῦ πρακτικοῦ κοινωνοῦσιν , ἐν δὲ τῷ πρακτικῷ τὸ κῦρος ἔχουσιν , οἷον Πυθαγόρας ὁ φιλόσοφος ἐρωτηθεὶς | ||
, ὅτι τῷ μὲν αὐτὴ τέλος ἡ ἐνέργεια , τῷ πρακτικῷ δὲ ἡ ὄρεξις ἄλλου τινὸς ἕνεκεν παρ ' αὐτὴν |
τῶν ἄλλων , καὶ περὶ ῥυθμῶν καὶ ἁρμονιῶν καὶ γραμμάτων ὀρθότητος , καὶ ἄλλα ἔτι πρὸς τούτοις πάνυ πολλά . | ||
οὐ κατακρατεῖ τῆς περὶ τὸν ἄξονα κυκλικῆς περιαγωγῆς ἀπὸ τῆς ὀρθότητος πλαγιασθείς , οὕτως οὐδὲ ψυχὴ τῆς τεύξεως τῶν ὄντως |
τὸ δεύτερον ἔτος ὁ ναὸς ἐπετελέσθη . Τῶν δὲ τῆς ἀληθείας ἱστοριῶν Ἕλληνες οὐ μέμνηνται , πρῶτον μὲν διὰ τὸ | ||
μάγων , οἳ τὰ φύσεως ἔργα διερευνώμενοι πρὸς ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας καθ ' ἡσυχίαν τὰς θείας ἀρετὰς τρανοτέραις ἐμφάσεσιν ἱεροφαντοῦνταί |
Ζ Ε σημείοις , ὅπερ : ∼ Ὁ μοναχὸς πρώτου προβλήματος τοῦ τρίτου ἐπιτάγματος . καʹ . Τριῶν δοθεισῶν εὐθειῶν | ||
ἀναγκαζόμεναι δυστυχοῦσιν ἀπαιδίαν αἱ νῆσοι . Διήγησίς ἐστι παντὸς μὲν προβλήματος αὐτὸ τὸ πρᾶγμα , ἐξ οὗ συνέστηκεν ἡ ὑπόθεσις |
λόγου τὸ ἄγαν λαμπρὸν τῇ διακοπῇ καὶ ὑποστροφῇ . Ἔτι μεθόδου λαμπρᾶς καὶ τὸ τὰ ἔνδοξα ἐνδοξοτέρως λέγειν , ὥσπερ | ||
προσεγένετο τῷ Πλάτωνι . ἄπειροι γὰρ ἦσαν οἱ πρῴην διαλεκτικῆς μεθόδου , φημὶ δὲ διαιρέσεως καὶ ὁρισμῶν . ἔγνω οὖν |
ὡμολόγηται , αὕτη δὲ οὔτε ἐκ γενικῆς οὔτε ἐξ εἰδικῆς ἀποδείξεως δύναται ἀποδειχθῆναι , δῆλον ὡς ἄλλου μηδενὸς εὑρισκομένου παρὰ | ||
τῶν μὲν γὰρ ἀπὸ τῆς αἰτίας λαμβανομένων , οἳ τῆς ἀποδείξεως διαφέρουσι θέσει , καὶ τῶν ἀναποδείκτων θέσεων , οἷοί |
ὀρούει πρὸς δρόμον , οὐκ ἐπικρίνει δὲ τὸ τοιοῦτον συνημμένον διαλεκτικῶς ” εἰ μάστιξ ἐπανατέταται , δραμητέον ἐστί μοι “ | ||
τε καὶ ἀπορητικῶς , ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν λογικῶς τε καὶ διαλεκτικῶς . τὸ γὰρ ἀπορεῖν τοῦ διαλεκτικοῦ οἰκειότερον , εἴ |
τῆς τέχνης , ἐπιτάξειε δ ' ἂν καὶ ἰδιώτης ἀνὴρ ἐπιστήμονι . εἴπερ οὖν σύμβουλος ἐγενόμην σοι τῆς ἐργασίας , | ||
περὶ τῶν Γαδείρων . Παραγνώσσοντι ] τινὲς μὲν ἐξηγοῦνται τῷ ἐπιστήμονι , ἄλλοι δὲ παρ ' ἀγνοοῦντι . Ἤτοι μὲν |
αὐτῶν ; οὐκοῦν ταύτην πρῶτον ἐκβλητέον τὴν στάσιν . Ἄλλοι πραγματικῆς ὑποθέσεως εἶναι τὸν λόγον προῄρηνται , λέγοντες ζητεῖσθαι εἰ | ||
ὡρισμένα εἰσὶν ἐπὶ ἑκάστης στάσεως καὶ ἀεὶ φυλαττόμεναοἷον ἐπὶ τῆς πραγματικῆς δίκαιον , συμφέρον καὶ νόμιμον , ταῦτα πάντως ἐν |
αὐτῷ περιττότερον τοὺς πεπαιδευμένους . καθόλου δὲ τοὺς ἀπό τινος ἐπαινουμένης μούσης ὁρμωμένους εὐεργέτει , συλλαμβάνων ἐκ τῆς ἰδίας οὐσίας | ||
ἢ χρημάτων ἢ σώματος ἢ γένους , ἀλλὰ μὴ γελᾶν ἐπαινουμένης ἀκούοντα ; ὡς δή τοι εἴ τις ἔχει ψευδῆ |
ἐν τοῖς ἑξῆς , λέγω δὲ ἐν τῷ μετὰ τοῦτο βιβλίῳ , ἀκριβέστερον εἰσόμεθα . νῦν δὲ ἐκ τῶν εἰρημένων | ||
ὡς προείρηται . Διεξελθὼν ὁ Πτολεμαῖος καὶ ἐν τῷ τετάρτῳ βιβλίῳ τῶν μαθηματικῶν , ἀπὸ ποίων τηρήσεων τὰ περὶ τὴν |
ἔχουσι καὶ δύναμιν λογικὴν καὶ ἐν πράγματι , προσέθηκε τῷ πολιτικῷ , ὅ ἐστιν οἰκεῖον ῥητορικῆς τέλος , „ ἔχουσα | ||
λέγεται , ὅταν εἰδὼς πράττῃ : ἀναγκαῖον δὲ καὶ τῷ πολιτικῷ καὶ νομοθετικῷ εἰδέναι περὶ ἑκουσίου καὶ ἀκουσίου : οὐ |
νοούμενον , ἀλλὰ ἀορισταινούσης μᾶλλον καί , ὅσον ἀκαταμέτρητον καὶ ἀπερίληπτον νοήσει , τοῦτο ἄπειρον λεγούσης : ὥσπερ γὰρ τὸ | ||
' ἀληθείᾳ δικαζούσῃ νομίζεσθαι κἀκεῖνο πρόσεστιν ἐξαίρετον : ἀπερίγραφον καὶ ἀπερίληπτον συμ - βέβηκεν εἶναι θεῶν πλῆθος τῶν κατὰ πόλεις |
. . ̈ . . φησὶ δὲ περὶ τοῦ κενοῦ Χρύσιππος μὲν ἐν τῷ περὶ κενοῦ καὶ ἐν τῇ πρώτῃ | ||
καλούμενοι τοῖς ἀπὸ τῆς Στοᾶς δόγμασιν . ὥστ ' ἐπεὶ Χρύσιππος αὐτοὺς εἴθισεν ἀμφισβητεῖν περὶ τῶν κατὰ τὴν φιλοσοφίαν ὀνομάτων |
παροιμία ἐπὶ τῶν μηδενὸς ἀξίων . ἀλλὰ μὴν κτλ . ►ἡ καθόλου τέχνη ποιητικὴ διὰ τὴν τοῦ νοῦ πρόοδον κτητικὴ | ||
. . βʹ . καὶ τὸν μὲν μνήμονα κτλ . ►ἡ τῶν φυλάκων ἐκλογὴ τριχῶς εἰ μνήμονες καὶ δυσεξαπάτητοι τοῦ |
Θηρίον οὐ τοῦ Σκορπίου ἀλλὰ τοῦ Τοξότου ἀνατέλλοντος ὑπὲρ γῆν καταφαίνεσθαι . Καὶ τὰ μὲν ἄλλα συμφώνως ἀναγράφουσι τοῖς φαινομένοις | ||
οἱ μέν φασιν αὐτὸν τὸν Θεόκριτον εἶναι διὰ τὸ σιμὸν καταφαίνεσθαι : οἱ δὲ Βάττον αἰπόλον τινά , ὃν ἐν |
ζωγράφος . ἦ γάρ ; Ἔστω . Ζωγράφος δή , κλινοποιός , θεός , τρεῖς οὗτοι ἐπιστάται τρισὶν εἴδεσι κλινῶν | ||
τὸν σοφισματώδη δημιουργόν . δίκαιον γοῦν κτλ . ►θεός φυτουργός κλινοποιός δημιουργός ζῳγράφος μιμητής◄ . διὰ Λυκοῦργον . Λυκοῦργος Σπαρτιάτης |
ἐπίδηλα νομισθέντα λέλειπται , τὰ δ ' αὖ γε καὶ λεχθήσεται ἐν τοῖς περὶ προγνώσεως λόγοις , ἐκεῖσε μᾶλλον ἐφαρμόζειν | ||
δι ' ἄλλας αἰτίας πάνυ πολλὰς , περὶ ὧν ἁπάντων λεχθήσεται μετὰ τῶν προσηκόντων διορισμῶν . ἀρξώμεθα τοίνυν ἀπὸ τῆς |
ἐπισκεπτέον : τοῖς γὰρ τὰ ῥήματα τοῦ νόμου πραγματευομένοις πρὸ ἀλληγορίας ἀκολουθήσει τὸ δοκοῦν ἀπορεῖσθαι : ὁ γὰρ εὐνοῦχος καὶ | ||
Νυνὶ δ ' ἀναγκαῖον ἴσως μικρὰ καὶ σύντομα περὶ τῆς ἀλληγορίας τεχνολογῆσαι : σχεδὸν γὰρ αὐτὸ τοὔνομα καὶ λίαν ἐτύμως |