αὐχμοῖσιν ὀφθαλμία ἐπεδήμησαν ὀδυνώδεες . Τινὲς τοῦτον τὸν λόγον τοῦ ἀνωτέρου χωρίζουσι καί φασιν , ὅτι ἄνω εἶπεν ὁ Ἱπποκράτης | ||
δὲ ἀστὴρ ἀπογειότατος μὲν ὢν ἐπικοινωνεῖ πως τῆς δυνάμεως τοῦ ἀνωτέρου ἀστέρος , περιγειότατος δὲ μεταλαμβάνει τῆς τοῦ κατωτέρου , |
τῷ εὖ ἀκοντίζειν . ὠνομάσθη οὖν ἀπὸ τοῦ τῆς χειρὸς σχηματισμοῦ , ὃν ποιούμενοι εὐρύθμως ἐρρίπτουν εἰς τὸ κοττάβιον . | ||
] ἐκ τοῦ κυρίου τοῦ ζῳδίου καὶ τοῦ πρὸς αὐτὸν σχηματισμοῦ : εἰ μὲν γὰρ ἀνατολικὸς τύχῃ ἀφεθήσεται αὐτεξούσιος καὶ |
συναρμόζεσθαι μεσότησιν , ὅπως διὰ παντὸς ἐλθοῦσα τοῦ τελείου στερεοῦ κοσμικοῦ σώματος πάντων ἀντιληπτικὴ γενήσεται τῶν ὄντων , καὶ τὴν | ||
δυναστικοὺς καὶ κραταιοὺς τόπους . ὅνπερ γὰρ τρόπον ἐπὶ τοῦ κοσμικοῦ περιπολίσματος ὁ παντεπόπτης Ἥλιος ἀκαμάτοις φοραῖς δινούμενος καὶ μακροῦ |
καὶ πάλιν ταυτὸν μέσον ὃ μέσον ἐστὶ τοῦ τε ἀμερίστου ταυτοῦ καὶ τοῦ περὶ τὰ σώματα μεριστοῦ ταυτοῦ : ὁμοίως | ||
λέγειν τὸ νοερὸν τῆς ψυχῆς , τουτέστι τὸν νοῦν , ταυτοῦ δὲ κύκλον καὶ ἀμείνονα ἵππον λέγειν τὴν διανοητικὴν ψυχὴν |
καὶ κατασκευῆς εἴρηται τἀνθρώπου , μεθ ' ἃ τὰ τῆς ὑγιεινῆς καὶ ἀναληπτικῆς πραγματείας , καὶ μετὰ ταῦτα ὅσα τῆς | ||
πλείω δὲ ἔχει ἀντωφελεῖν , θηρία τε ἀπερύκων καὶ πόας ὑγιεινῆς προορώμενος . καὶ μὲν δὴ ἀντιφιλοῦσι μάλιστα βόες μὲν |
, μέχρις ἂν συνίσταται τὰ τῇδε πάντα καὶ τὰ ὕδατα κατερχόμενα ἄνωθεν ῥέουσι , διὰ δὲ τῆς Ῥέας τὴν ῥεῦσιν | ||
γενύων : ἐλέφαντι οὖν τὰ κέρατα ἴστω τις διὰ κροτάφων κατερχόμενα ἄνωθεν καὶ οὕτως ἐς τὸ ἐκτὸς ἐπιστρέφοντα . τοῦτο |
μετά τινος , καὶ τὸ τοιόνδε μέγεθος μετὰ τοῦ τοιοῦδε σχήματος λαμβάνειν , λογικῆς ἐστι δυνάμεως . ἄλογος δέ γέ | ||
διορισμοὶ τοῦ συμπεράσματος ἐπὶ τῆς παρούσης μίξεως καὶ τοῦ παρόντος σχήματος : ἄλλος ἐν τῷ πρώτῳ τρόπῳ : ἀεὶ γὰρ |
κατὰ τὸ ἀκριβὲς τὸ παρεληλυθὸς καὶ τὸ περιλειπόμενον , ὥσπερ ἀστρονόμου τινός . οὐχ Ὁμηρικὸν δὲ καὶ τὸ τῶν δύο | ||
μὲν ὁ ἀριθμητικὸς τοῦ γεωμέτρου , πάλιν δὲ οὗτος τοῦ ἀστρονόμου καὶ οὗτος εἰ τύχοι τοῦ μηχανικοῦ , οὕτω καὶ |
τῶν κατὰ τὸν κόσμον , οἷον τὴν ἐσχάτην ἴτυν τῆς ἀπλάνους , ἀλλ ' ὡς εἰς τὴν ἁπλότητα αὐτοῦ πάντων | ||
τῶν κατὰ τὸν κόσμον , οἷον τὴν ἐσχάτην ἴτυν τῆς ἀπλάνους , ἀλλ ' ὡς εἰς τὴν ἁπλότητα αὐτοῦ πάντων |
ὀχεῖσθαι , τοῦ μύθου τὴν τῆς σφαίρας εὕρεσιν καὶ καταγραφὴν αἰνιττομένου . γενέσθαι δ ' αὐτῷ πλείους υἱούς , ὧν | ||
διὰ χρυσοῦ πάντα νικήσεις . Φιλίππῳ δὲ ἐδόθη τοῦτο χρησμὸς αἰνιττομένου τοῦ θεοῦ ὡς διὰ προδοσίας πάντων κρατήσει . Ἄριστα |
τε ὄντων καὶ τῶν μελλόντων , τοῦ τε ἡγεμόνος καὶ αἰτίου πατέρα κύριον ἐπομνύντας , ὅν , ἂν ὄντως φιλοσοφῶμεν | ||
ὡς ἀποτέλεσμα καταλαμβάνωμεν . ἀλλ ' οὐδὲ τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ αἰτίου ὡς ἀποτέλεσμα αὐτοῦ καταλαβεῖν δυνάμεθα , ἐὰν μὴ καταλάβωμεν |
Πρὸς δὲ τοὺς οἰομένους τὴν αὐτός συμπαραλαμβάνεσθαι εἰς διαστολὴν γένους συγκεχυμένου κατὰ τὴν φωνὴν βραχὺς ἀρκέσει λόγος , ὥς γε | ||
τοῦ οὐρανοῦ , παῖς ἦν . κατ ' ἀρχὰς δὲ συγκεχυμένου τοῦ παντὸς κοσμικοῦ σώματος , συνέβη καθ ' Ἕλληνας |
σημαινόμενα , λέγω δὴ τοῦ μὴ εἰδικωτάτου εἴδους καὶ τοῦ εἰδικωτάτου , ἀσαφῆ ὑπάρχει τῇ κοινῇ συνηθείᾳ , προϊόντος τοῦ | ||
γένους πρὸς τὰ κάτω , μία δὲ ἡ ἀπὸ τοῦ εἰδικωτάτου εἴδους πρὸς τὰ ἄνω , δύο δὲ τῶν ὑπαλλήλων |
ἀποβησομένων . ὥσπερ δὲ οἶμαι καὶ ἐπ ' αὐτοῦ τοῦ προγνωστικοῦ , κἂν μὴ διὰ παντὸς ᾖ ἄπταιστον , τό | ||
γὰρ περὶ τῶν τεττάρων τούτων παθῶν ἐν τῷ πέρατι τοῦ προγνωστικοῦ , ἔνθα φησὶν Ἱπποκράτης : αἱ δὲ κυνάγχαι δειναὶ |
: τὰ μέντοι ἄλλα καὶ πιστεύεται γεγονέναι καὶ ἀπήλλακται τοῦ μυθικοῦ , διόπερ οὐδὲ ὁμοίως τοῖς φύσει μυθικοῖς μετέχει τῆς | ||
ἐκείνη ἀνεπιλήπτως . ἀνάγκη γὰρ ἀπὸ τοῦ παραδείγματος ἢ τοῦ μυθικοῦ ἢ τοῦ ἱστορικοῦ μεταβαίνοντα εἰς τὸ ἴδιον πρᾶγμα τὸ |
; τὸ εὖ καὶ κακῶς ἐργάσασθαι τίσιν ὅτι μὴ ἡμῖν ἀψευδέστατα ἀνάκειται ; φλυαροῦσι δὲ ἄλλως οἱ δυνάμεως ἀοράτου τὰ | ||
ἐγρηγορότων εἰωθὼς ἀκριβοῦν . ὁ δὲ ὄνειρος οὗτος , ὡς ἀψευδέστατα φάναι , ὁ τῶν ἀνθρώπων ἐστὶ βίος : ὡς |
σύμπαντας καθορῶντας , ἅτε νεφῶν καὶ ὑδάτων ἀπόπροσθεν ἀεὶ τοῦ κόσμου κεκτημένους , ὅθεν καὶ πανταχόσε καὶ δεῦρ ' ἐξήκει | ||
Καρκίνον ἀκολούθως δεδήλωται , ἐπεὶ ἡ μὲν Σελήνη τύχη τοῦ κόσμου ἐστίν , ὁ δὲ Ἥλιος νοῦς καὶ δαίμων . |
εἶναι δὲ τὸν Ὄλυμπον τοῦτόν φασιν ἕνα τῶν ἀπὸ τοῦ πρώτου Ὀλύμπου τοῦ Μαρσύου μαθητοῦ , πεποιηκότος εἰς τοὺς θεοὺς | ||
συγκαταθέσεις . χαρίζομαί σοι ταῦτα πάντα . στῶμεν ἐπὶ τοῦ πρώτου καὶ σχεδὸν αἰσθητὴν παρέχοντος τὴν ἀπόδειξιν τοῦ μὴ ἐφαρμόζειν |
τῶν ἐϲκιρρωμένων μορίων , ἔτι δὲ μᾶλλον τὰ ἐπὶ τῶν παραλυθέντων εἰρημένα τούτοιϲ ἁρμόϲει , ἰδιαίτερον δὲ καταιονήϲειϲ δι ' | ||
μὲν μετὰ τοῦ λοιποῦ ϲώματοϲ τῶν δεξιῶν ἢ ἀριϲτερῶν μερῶν παραλυθέντων : ἔϲτι δὲ ὅτε κατ ' ἰδίαν γίγνεται περὶ |
τῆς τῶν ἄλλων ἀστέρων κοινωνίας . ὁ δὲ τοῦ Κρόνου ἀπογειότατος γινόμενος ψυκτικώτατος γίνεται καὶ τὰ ἐπὶ γῆς οὕτω συνδιατίθεται | ||
μξ . ὥστε κατὰ μὲν τὸ ν γενόμενος ὁ ἥλιος ἀπογειότατος ἂν εἴη , καὶ ἡμῖν ἀπὸ τοῦ θ ὁρῶσι |
ἐνηργεῖτο τὰ τῆς πολιορκίας . Καὶ Δημήτριος μὲν κατέβαλε τὸν στερεώτατον τῶν πύργων , ᾠκοδομημένον ἐκ λίθων τετραπέδων , καὶ | ||
ἀφελῶς , ὡς ἄν τῳ δόξαι . καὶ τὸ δὴ στερεώτατον , ὅτε γὰρ διεξῆλθε τὴν ἐκείνων κατηγορίαν , ἐπὶ |
τὸν ῥήτορα τὴν ἰσχὺν ἐπιδείκνυσθαι . καὶ ἡ μὲν τοῦ κεφαλαίου δύναμις αὕτη : θαυμάσειε δέ τις κἀνταῦθα τῆς ἀκριβείας | ||
Ὃ δὲ διαφέρει μάλιστα ἡ στάσις ὁ ὅρος τοῦ ὅρου κεφαλαίου , ὅτι ἡ μὲν στάσις ἀρνεῖται τὸ ὅλον , |
καὶ διήγησις μὲν λέγεται ἡ λεπτομερὴς ἑνός τινος πράγματος , περιήγησις δὲ ἡ πάντος τοῦ κόσμου ἀφήγησις , οὐχὶ δὲ | ||
κεʹ μυριάδων [ καὶ δισχιλίων ? ] σταδίων ἐστὶν ἡ περιήγησις τῆς γῆς , ὡς τῷ Ἐρατοσθένει δοκεῖ . Ὅτι |
δεικνὺς τὸ περιέχον , φησί : ” λόγου τοῦδε ἐόντος ἀξύνετοι γίνονται ἄνθρωποι , καὶ πρόσθεν ἢ ἀκοῦσαι , καὶ | ||
πάντα , καὶ γὰρ δὴ καὶ ὅσοι τῆς Ἑλλήνων φωνῆς ἀξύνετοι ἦσαν , οὐδὲ τούτοις ἀφ ' ἡδονῆς ἡ ἀκρόασις |
ψυχῆς γένος ἕτερον εἶναι τοῦτο , καθάπερ τὸ ἀίδιον τοῦ φθαρτοῦ . ἐπεὶ καὶ ὅταν λέγῃ , τοῦτ ' ἐστὶ | ||
: πολλῷ ἄρα μειζόνως πρὸ τοῦ ἄλλως ἀϊδίου : τοῦ φθαρτοῦ ἄρα πορρωτάτω διέστηκεν : οὐκ ἄρα τὸ ἓν ἑκάστῳ |
, τοῦ δὲ ἔρωτος αὐτοῦ τὸ παρηρεθισμένον εἰς τὴν τοῦ νοητοῦ κάλλους ἀπόλαυσιν ἄλλῃ δὲ οὐδαμοῦ ἀποπλανώμενον . , . | ||
. Ταῦτα δὲ πάντα τοῦ ἐγκρατοῦς ἐστι καὶ ἐφιεμένου τοῦ νοητοῦ , τὸ πάσας τὰς δυνάμεις ἑαυτοῦ εἰς ἑαυτὸν ἑλκύσαι |
ἐπὶ τρίτους καὶ ἐπὶ τετάρτους „ : ἐπὶ γὰρ τὰ ἀποτελέσματα καὶ ὡς ἂν ἔγγονα τῶν λογισμῶν στείχουσιν αἱ τιμωρίαι | ||
καὶ ἀσυνδέτου ὄντος τῷ ὡροσκόπῳ οὐχ ὁμοίως εὑρίσκομεν σύμφωνα τὰ ἀποτελέσματα . ὅταν οὖν μὴ εὕρωμεν καλῶς κείμενον τὸ τῆς |
καὶ περιτεταμένον καὶ καρφαλέον ἐόν . Καὶ τὸ χρῶμα τοῦ ξύμπαντος προσώπου χλωρόν τε ἢ καὶ μέλαν ἐὸν , καὶ | ||
καθαρῶς κατὰ θεσμὸν καὶ νόμον τῶν μυουμένων οὐδὲ εἰδέναι τοῦ ξύμπαντος πέρι τῆς ἀληθείας σαφὲς οὐδέν , ὡς ἔπος εἰπεῖν |
ἐκ τῶν παρὰ Σώφρονι Ἴσθμια Θεωμένων καὶ κεχωρισμένον ἐστὶ τοῦ ποιητικοῦ προσώπου . ἔθος δὲ εἶχον οἱ κατ ' Ἀλεξάνδρειαν | ||
ποιοῦν εἶναι τὸ μάλιστα αἴτιον , καὶ τὸ ποιοῦν τοῦ ποιητικοῦ αἰτίου ὀνόματι διαφέρει μόνον . ὅσα οὖν τὰ ποιοῦντα |
τοῦ τεχνίτου θεοῦ διανοίᾳ προυποστῆναι τῶν ἄλλων ὡσανεὶ λόγον τινὰ κοσμικὸν καὶ παραδειγματικόν , πρὸς ὃν ἀπερειδόμενος ὁ τῶν ὅλων | ||
, ἃ καὶ ἔφθασεν , ὡς προείρηται , εἰς τὸ κοσμικὸν ͵ερμζʹ ἔτος πρὸ τῆς Ἀλεξάνδρου τοῦ κτίστου ἀρχῆς ἔτεσι |
; Ἔχομεν . Ὁ τοῦτο ἀπολλύων οὐ ζημιοῦται , οὐδενὸς στερίσκεται , οὐδὲν ἀποβάλλει τῶν πρὸς αὑτόν ; οὐκ ἔχομεν | ||
τρίτον , ἦν τελευταῖον πάλιν μόνου γὰρ αὐτοῦ καὶ θεὸς στερίσκεται , ἀγένητα ποιεῖν ἅσς ' ἂν ᾖ πεπραγμένα τέχνη |
: καὶ πολὺ δεινότερος ὁ λόγος δοκεῖ τοῦ πράγματος αὐτοῦ ἐμφαίνοντος τὸ δεινόν , οὐχὶ τοῦ λέγοντος . τοὺς μὲν | ||
' αἰδοίοισιν ὀπηδεῖν . ἀποδίδονται δὲ αὐταῖς ποικίλα ὄργανα , ἐμφαίνοντος ἑκάστου ὅτι ἥρμοσται καὶ σύμφωνος αὐτὸς ἑαυτῷ καὶ ὁμολογούμενος |
παντὸς σώματος οἱ χυμοὶ εἰς τὴν γαστέρα συρρέουσι , τοῦ πρωτοπαθοῦντος τὴν ἐπιμέλειαν χρὴ ποιεῖσθαι πρότερον , μηδὲν τῆς γαστρὸς | ||
παρέπεται , καὶ αὐτὸς ὁ κάμνων αἰσθάνεται τῆς βλάβης τοῦ πρωτοπαθοῦντος μορίου : ἢ γὰρ θερμασίας αἴσθησις αὐτῷ κατὰ τὸ |
ἐκ τοῦ ὑαλοειδοῦς , τὸ δ ' ὑαλοειδὲς ἐκ τοῦ περιέχοντος αὐτὸ σώματος , ὃ πλατυνθείσης τῆς ἄνωθεν κατιούσης ἀπ | ||
τὸν συλλογισμὸν ποιεῖται ἀεί τινος ἀνωτέρω ὄντος καὶ κοινοτέρου καὶ περιέχοντος τοῦτο , ὃ βούλεται λαβεῖν . προθέμενος γὰρ δεῖξαι |
ἐστὶ μόνου : καὶ τοῦτο μέντοι ἰδιοποιὸς λέγεται καὶ τοῦ προελθόντος ἀνάτασις εἰς τὸ μένον ὅτι τοῦ προοδικοῦ ἐν τῷ | ||
προςήγετο ] | . καὶ χρόνου ? [ ] | προελθόντος [ εἵλοντο ] | πολέμαρχον [ αὐτόν ] | |
τῶν ψευδῶν λεγομένη διάνοια φαντασία οὖσα οὐκ ἀνέμεινε τὴν τοῦ διανοητικοῦ κρίσιν , ἀλλ ' ἐπράξαμεν τοῖς χείροσι πεισθέντες , | ||
καὶ μόρια λέγεται ταῦτα , ὡς μέρους ὄντα μέρη τοῦ διανοητικοῦ τῆς ψυχῆς , καὶ οὐ ψεῦδος τὸ λέγειν ἓν |
, ὅπως ἀπὸ τῶν διεζευγμένων ποιήσωσιν ἐφεξῆς τρία τετράχορδα , συστήματος ὀνόματι περιέλαβον τὸ συνημμένον , ἵν ' ἔχωσι πρόχειρον | ||
ἐπὶ τῷ τέλει τῆς μὲν στροφῆς κορωνίς . τοῦ δὲ συστήματος παράγραφος . 〛 τῶν μέχρι νῦν ὄντων ποιητῶν . |
προοιμίου , τί τέ ἐστι προοίμιον , ὅτι ἀρχὴ τοῦ σύμπαντος λόγου , καὶ πόθεν λαμβάνεται προοίμιον , ὅτι ἢ | ||
πανούργοις , πλειστηριάζειν τε καὶ ὑπωνεῖσθαι , ἀποστερεῖν δὲ τοῦ σύμπαντος , καταδεῖν τε ἐν ἀφύκτοις ἄρκυσι τοὺς πρατῆρας , |
τῆς γὰρ πόλεως τῆς ὑμετέρας , ὦ ἄνδρες δικασταὶ , ῥεπούσης ἀνθρώπων πρὸς τὸ βέλτιστον , καὶ ζητούσης μὲν ἔχειν | ||
ἡμέρας χρῆσθαι , ἀλλ ' ἤδη τῆς παρέσεως πρὸς χρονιότητα ῥεπούσης καὶ τὴν μετασύγκρισιν καλουμένην . Περὶ φοινιγμῶν . Οἱ |
πέμπτον . . . . , καὶ τέσσαρες ἀρχαὶ τοῦ ζώιου τοῦ λογικοῦ , ὥσπερ καὶ Φ . ἐν τῶι | ||
: τὸ σπέρμα εἶναι θερμόν , κατασκευαστικὸν δὲ τοῦτο τοῦ ζώιου : καὶ ὁ τόπος δέ , εἰς ὃν ἡ |
δειχθήσεται : ὥστε μέντοι τὴν ἐν Παρθένῳ σύνοδον ἐπὶ τοῦ δυτικοῦ ὁρίζοντος ὑποτίθεσθαι γινομένην , τὴν δὲ ἐν Ὑδροχόῳ ἐπὶ | ||
, ὅθεν κρίνει ὅτι ἐὰν εὑρεθῇ ὁ ἀφέτης ἐπὶ τοῦ δυτικοῦ ὁρίζοντος εἰς τὰ ἑπόμενα τὴν ἄφεσιν αὐτοῦ ποιήσωμεν : |
εἶναι ἐνδέχεται , τῷ τε ὁρισμῷ συμπληρωτικὸν τοῦ εἶναι τὸ δηλωτικὸν εἴθ ' ὡς γένος εἴθ ' ὡς διαφορά . | ||
εἰπεῖν ὅταν μὴ προστεθῇ τι : τοῦτο γὰρ αὐτόθεν ἐστὶ δηλωτικὸν τοῦ ὅτι τὰ μετὰ προσθήκης ἀλλήλων λεγόμενα ὀνόματά τε |
παθητικὸν πάθους μὲν αἴτιον ἢ παρ ' αὐτοῦ γενομένου τοῦ κινήματος ἐκ τῆς φαντασίας τῆς αἰσθητικῆς ἢ καὶ ἄνευ φαντασίας | ||
μόρια οὖσαι καὶ ἀποσπάσματα , οὐ παντὸς δ ' αὐτῶν κινήματος ἅτε οἰκείου καὶ συμφυοῦς ὁ θεὸς αἰσθάνεται ; ἀλλὰ |
τῶν στόνων , ἤγουν ἐπὶ τοῦ πολέμου . λύκειος ] ἀναιρέτης . Ξ λύκειος ] ἄγριος , ἀφανιστής . λύκειος | ||
οἷον ὁ ἀφέτης ἔστω Ἰχθύων μοίρᾳ αʹ , ὁ δὲ ἀναιρέτης Κριοῦ μοίρᾳ λʹ : τοῦτο τὸ ἑξάγωνον ἀναιρετικὸν γίγνεται |
ἐκ παρῳχημένου εὐχήν . φέρε γὰρ τὸν ἐπιβάλλοντα χρόνον τοῦ γινομένου ἀγῶνος Ὀλυμπίασι παρῳχῆσθαι , καὶ πατέρα εὔχεσθαι ὑπὲρ παιδὸς | ||
κατὰ τὰς ἄλλας , ὡς διὰ ταύτης τῆς αἰσθήσεως καὶ γινομένου τοῦ ἔρωτος ἐξ ἀρχῆς καὶ συνισταμένου , οὕτω καὶ |
τοῦ ἡλιακοῦ κύκλου ὥσπερ καὶ τὸ τῆς σελήνης μέγεθος τοῦ σεληναίου ἑπτακοσιοστὸν καὶ εἰκοστὸν μέρος ἀπεφήνατο κατά τινας . πρῶτος | ||
τοῦ ἡλιακοῦ κύκλου ὥσπερ καὶ τὸ τῆς σελήνης μέγεθος τοῦ σεληναίου ἑπτακοσιοστὸν καὶ εἰκοστὸν μέρος ἀπεφήνατο κατά τινας . πρῶτος |
ἐχούσης τὰ μέσα τοῦ κόσμου , τοῦ δὲ πόλου ὄντος σφαιροειδοῦς , οὗ τὸ μὲν ἕτερον ἡμισφαίριον θεοὶ ἔλαχον οἱ | ||
καὶ τῶν πέντε ἀστέρων . λέγει δὲ καὶ τὴν γῆν σφαιροειδοῦς σημείου τάξιν ἐπέχειν πρὸς τὸν ὅλον κόσμον , ἀκινητόν |
ἕνα καὶ ὄλυνθον ἕνα . Μόψος δὲ συὸς ἐπὶ τόκου ἑστώσης ἤρετο , πόσους χοίρους ἔχει κατὰ γαστρὸς καὶ πότε | ||
εὑρέθη οὕτω . Μόψος δὲ ἠρώτησε Καλχάντα περὶ συὸς ἐπιτόκου ἑστώσης , πόσα κατὰ γαστρὸς ἔχει καὶ πότε τέκοι . |
Δ καὶ διάμετρον , καθ ' ἣν ἀπογειότατός τε καὶ περιγειότατος ὁ ἀστὴρ γίνεται , τὴν ΑΔΓ , ὁ δὲ | ||
περιστροφήν , ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς δὶς ἐν τῇ μιᾷ περιδρομῇ περιγειότατος φαίνεται γινόμενος , καθάπερ καὶ ἡ σελήνη δὶς ἐν |
φύσει τεταγμένος : τῶν μὲν αὐτομάτων εἰς τὴν κοινωνίαν ὑπὸ οἰκείου ἔρωτος ἐν ὥρᾳ τοῦ γεννᾶν ἰόντων : τῶν δὲ | ||
τὸν τῇ ἀνατελλούσῃ παρακείμενον τῆς ἐπισυναγωγῆς ἀριθμὸν ἐν τῷ τοῦ οἰκείου κλίματος κανονίῳ : ἀφελόντες γὰρ ἀπ ' αὐτοῦ πάντοτε |
ἀναφέρων , πότερον ἡ περιφορὰ τῆς οὐσίας ἐστὶν αὐτοῦ καὶ ἅμᾳ τῷ πεπαῦσθαι φθείροιτ ' ἄν , ἢ εἴ περ | ||
ἔμψυχ ' ἂν εἴη τὰ κινούμενα : ψυχῇ δ ' ἅμᾳ δοκεῖ καὶ κίνησις ὑπάρχειν : ζωὴ γὰρ τοῖς ἔχουσιν |
. Καὶ ἰδὼν οἰκτείραις ἂν τὸν πάσχοντα τῆς εἰς μέρη πολυειδοῦς κατατομῆς . Οὕτω μὲν οὖν ἐδείχθη δυσμενὴς ὄφει ἔλαφος | ||
κοινὰς ταύτας ἀπολιπεῖν ἄξιον πάσης τῆς ἐν τοῖς μαθήμασι θεωρουμένης πολυειδοῦς συστάσεως : οὕτω γὰρ ἄν τις τὴν κοινότητα αὐτῶν |
εἰκὼν τοῦ | διερμηνεύσαντος τὴν γένεσιν αὐτοῦ : καὶ ἔστιν ὑπερουράνιος ἀστήρ , πηγὴ τῶν αἰσθητῶν ἀστέρων , ἣν οὐκ | ||
πρώτως φανερὸν τὸν Οὐρανὸν οὖσα ἡ Νὺξ καὶ πᾶς ὁ ὑπερουράνιος τόπος ἀχρώματος εἴρηται . Εἰ δὲ ὅτι καὶ ἡ |
φησι κατέβημεν εἰς Αἴγυπτον , ἀλλ ' ἐκεῖθεν ἐπανεσώθημεν . εἰκότως καὶ Ἰακὼβ τεθαύμακεν , εἰ ἔτι ὁ ἐν σώματι | ||
ἐπὶ τὰς οἰκήσεις τὰς τῶν νομέων τὰς ὑπάντρους , καὶ εἰκότως : ταῖς γὰρ ὀρείοις ἔτι θήραις ἐπιθαρρεῖν ἀδύνατός ἐστι |
# . ἀκολούθως δὲ τούτοις καὶ τὰ κατὰ μῆκος μέσα κινήματα , ἵνα μὴ καὶ τὸ τῶν περιδρομῶν πλῆθος ἀναλύοντες | ||
σπινθηρίζειν . Ξενοφάνης πάντα τὰ τοιαῦτα νεφῶν πεπυρωμένων συστήματα ἢ κινήματα . Ἀναξίμανδρος ἐκ τοῦ πνεύματος ταυτὶ πάντα συμβαίνειν : |
ἑκάστου ἀκριβοῦν καὶ ἐξονυχίζειν . τοιγάρτοι πρῶτον μὲν ἀπὸ τοῦ κυριωτάτου τῶν ἐν τῷ σώματι μερῶν ἄρξομαι διασαφεῖν . Μεγάλην | ||
. οὐκοῦν τῆς φρονήσεως , ἥν φαμεν δύναμιν εἶναι τοῦ κυριωτάτου τῶν ἐν ἡμῖν , οὐκ ἔστιν αἱρετώτερον οὐδέν , |
ἔσται . ἐν δύσει δὲ ὄντος ἑσπερίᾳ καὶ ὑπὸ κακοποιοῦ θεωρουμένου πραγμάτων ἐκκοπὰς καὶ θορύβους ποιεῖ καὶ ἐπιβουλὰς καὶ ζημίας | ||
μονάδα , ἡ δὲ λογιστικὴ περὶ τοῦ ἐν τοῖς πράγμασι θεωρουμένου ἀριθμοῦ διαλαμβάνει : ἀντὶ γὰρ τῆς μονάδος λαμβάνει ἢ |
περιαγωγῆς ἀπὸ τῆς ὀρθότητος πλαγιασθείς , οὕτως οὐδὲ ψυχὴ τῆς τεύξεως τῶν ὄντως ἀγαθῶν τυγχάνει τοῦ ὀρθοῦ λόγου καὶ τῆς | ||
ἀντίκειται , ὅτι τούτῳ ἀποστάντι ὄρεξιν αὐτὸ ἐνέπνευσε τῆς ἑαυτοῦ τεύξεως . Οὕτως οὖν ἡ οὐσία γεννήσασα τὸν νοῦν γνωστὴν |
γάλακτοϲ ἐμπυτιαϲθέντοϲ . νηʹ . Περὶ μέλιτοϲ τοῦ ἐν Ἡρακλείᾳ γεννωμένου . νθʹ . Περὶ γύψου . ξʹ . Περὶ | ||
πολλοῦ τοῦ εἰκῇ μετέχοντες . Ἐπιτείνων δὲ τὸ κάλλος τοῦ γεννωμένου φησὶν αὐτὸ ” ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ ἑτέρῳ ” |
ἐκπνοὴν ἔχει καὶ ὑφ ' οὗ περιφέρεται εἶναι 〚 τοῦ προειρημένου μεγέθους . 〛 ἴσον 〚 δὲ 〛 τῇ γῇ | ||
ἱπποφορβοὶ εὖ καὶ καλῶς , καὶ ἐάν ποτε δεηθῶσι τοῦ προειρημένου σαρκίου εἰς ἐπιβουλήν τινος , ὡς ἐξάψαι οἱ ἔρωτα |
οἱ ἄλλοι πέντε πλανώμενοι , καὶ οὕτω καταστοχάζεσθαι τοῦ μέλλοντος συμπτώματος . Ἄρεως γὰρ μαρτυροῦντος μόνου κατὰ παρουσίαν ἢ διάμετρον | ||
ζητῶν αἰτίας . συμβαίνει γὰρ ἐνίοτε τοῦ νοσήματος ἑνὸς ἢ συμπτώματος πολλὰς εἶναι διαφόρους αἰτίας , καὶ δῆλον ὅτι τὴν |
, καὶ ὡς ἔχει , διακριβῶσαι , μεῖζόν ἐστι τοῦ προκειμένου καὶ θεολογίᾳ μᾶλλον προσῆκεν : τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν | ||
τὸν σοφιστὴν τὸν Ἠλεῖον , ὃς τὸν αὐτὸν περὶ τοῦ προκειμένου μοι σκέμματος ἧκεν λόγον , παραστησώμεθα ὧδέ πως λέγοντα |
ἐπιδέσεως ἠρέμα σφιγγούσης ἐκ τῶν κάτω μὲν ἀρχομένης μερῶν , τελευτώσης δ ' εἰς τὰ ἄνω . καινὸν δ ' | ||
κύκλον ἀνύτει . διὸ καὶ τὸ συμπέρασμα τῆς περιόδου , τελευτώσης ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ἀφ ' ἧς ἤρξατο φέρεσθαι σελήνης |
ἢ ἁπλῶς ἄλλων ὑπομνηστικὸν , καὶ ὕστερον εὑρίσκεται τὸ σημαινόμενον ὑπομνηστικὸν , καὶ πᾶν ἐκτίθεται τὸ πρᾶγμα . οὕτω , | ||
παθόντα ἢ τὴν ἀρχὴν τοῦ πράγματος , ἢ ἁπλῶς ἄλλων ὑπομνηστικὸν , καὶ ὕστερον εὑρίσκεται τὸ σημαινόμενον ὑπομνηστικὸν , καὶ |
ἀστρονομοῦντος ἔλαβε τὰς ἀρχάς , ὁ δὲ ἀστρονόμος παρὰ τοῦ φυσικοῦ , τὸν αὐτὸν τρόπον χρὴ καὶ τὸν γεωγράφον παρὰ | ||
ἐπιθέσεως δὲ καὶ ἀντεπιθέσεως πειρατικῆς Γάδ , Ἀσὴρ δὲ τοῦ φυσικοῦ πλούτουμακαρισμὸς γὰρ ἑρμηνεύεται , ἐπειδὴ μακάριον κτῆμα νενόμισται πλοῦτος |
ἐλθὼν δέοὐ γὰρ δεῖ μηκύνεινηὗρον στάσεως τὰ περὶ Διονύσιον μεστὰ σύμπαντα καὶ διαβολῶν πρὸς τὴν τυραννίδα Δίωνος πέρι : ἤμυνον | ||
ὅτι τὸ πῦρ ὑπὸ τοῦ διοικοῦντος λόγου καὶ θεοῦ τὰ σύμπαντα δι ' ἀέρος τρέπεται εἰς ὑγρὸν τὸ ὡς σπέρμα |
, ὡς καὶ πρότερον ἐλέγομεν , ἀλλὰ τῆς τῶν πραγμάτων καταλήψεως ἕνεκεν . διελόμενος οὖν τὰ εἴδη τῶν προτάσεων εἴς | ||
ἁπλοπαθεῖς εἶναι , τὴν δὲ διάνοιαν ἀπὸ τῆς τῶν αἰσθητῶν καταλήψεως ἐπὶ τὴν κατάληψιν τῶν νοητῶν ἰέναι . εἰ οὖν |
προτέρων μορίων τοῖς δευτέροις ὑπηρετούντων , ἀλλὰ τῇ τάξει τῆς θέσεως , ἣν ὁ τῆς τῶν ζῴων γενέσεως δημιουργὸς ἐμηχανήσατο | ||
τῷ ἀδελφῷ σπονδῶν κατάρχειν ἐπέτρεψε καὶ κύριον αὐτὸν εἶναι τῆς θέσεως τοῦ ὀνόματος τῷ παιδίῳ . Μηριόνης , * * |
τὴν δαπάνην , ἀλλ ' ὅτι τὰ τῶν ἀγρῶν ἐχρῆν ὀλιγωρεῖσθαι . καὶ ἅμα τοὺς ἀνθρώπους ᾔδειν ἐσθίοντας μὲν ἡδέως | ||
ἐπέστειλε τοῖς ἐπιτρόποις τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν ἐπικρατειῶν , πυθόμενος ὀλιγωρεῖσθαι τὰς ἱερὰς ἀπαρχάς , ἵνα ἐπιτρέπωσι τοῖς Ἰουδαίοις μόνοις |
ἂν αὖ βουληθῶσιν ἀπ ' ἐσχάτων τῆς Ἑλλάδος ἐπ ' ἔσχατα ἀφικέσθαι , πάντες οὗτοι ὥσπερ κύκλου τόρνον τὰς Ἀθήνας | ||
μὴ ἄκρων ἑκατέρωθεν αὐτοῖς παρακειμένων , ἀλλ ' οὐδὲ τὰ ἔσχατα εἴη ἂν ἔσχατα μὴ πρώτων καὶ μέσων προηγουμένων . |
ἱκανώτατος χαλεπὸν γὰρ . . . : τὸ αἴτιον τοῦ μεγέθους τοῦ ἔργου . δ ' Ἀθηναῖοι : τὸ δέ | ||
: καὶ ἡ ἀοριστία αὐτῆς ὁ τοιοῦτος ὄγκος , ὑποδοχὴ μεγέθους ἐν αὐτῇ : ἐν δὲ φαντασίᾳ ἐκείνως . Καὶ |
τῶν λοιπῶν συνάπτει . ὡσαύτως δὲ καὶ τὰ τοῦ ἐπιπέδου μόρια θέσιν ἔχει τινά : ὁμοίως γὰρ ἂν ἀποδοθείη ἕκαστον | ||
οἳ δὲ καὶ ἄλλας τινὰς προσαγαγόντες τομὰς πολλὰ τὰ πρῶτα μόρια τῆς λέξεως ἐποίησαν : ὑπὲρ ὧν οὐ μικρὸς ἂν |
, ἰδίᾳ λεγόμενον , πάλιν πρὸς ἀπαρτισμὸν τοῦ ῥήματος τοῦ λεγομένου παραλαμβάνεται : πρὸς γὰρ τὴν ἔγραψας ; φωνὴν φαμὲν | ||
περὶ τοῦ καλουμένου Ἀρχείου καὶ ὅθεν ὠνόμασται . περὶ τοῦ λεγομένου Γέροντος Ἁλίου . περὶ τοῦ ἐπονομαζομένου Παραβόλου . περὶ |
ἡ μὲν ὡς τελείως διαστᾶσα , ἡ δὲ ὡς ἀπὸ τελείου γενομένη τέλος ἐπάγουσι τοῖς κατειργασμένοις ἐν αὐταῖς . ὀγδοάτη | ||
, θεωρεῖ τίνες ἀριθμοὶ πεπόνθασι τοῦτο , ἁπλῶς δὲ περὶ τελείου οὐκ οἶδε : μόνου γὰρ τοῦ φιλοσόφου τὸ τούτων |
λαθραίου πράγματος καὶ ἀποκρύφου , τὸ θʹ περὶ ὁδοιπορίας ἢ μεταβάσεως ἢ πλοῦ , τὸ ιʹ περὶ ἐλπίδων ἢ συζυγίας | ||
. τὸ δ ' ἐν αὐτῷ τῷ ζῳδιακῷ πλάτος τῆς μεταβάσεως ὁ μὲν ἥλιος βραχύ τι παντάπασιν ὁρᾶται , τὸ |
. μὴ τὰ εἰκότα : οὐχὶ δίκαια . οὐ γὰρ ἀφανῆ : Ὅμηρος : Ὄσσα δ ' ἄρ ' ἄγγελος | ||
μου θανόντος εὐτυχεῖς ἀεί . Εἰ θέμις ἐστί μοι τὰν ἀφανῆ θεὸν καὶ σὲ λιταῖς σεβίζειν , ἐννυχίων ἄναξ , |
καταντῶντος , οἱ μὲν κατ ' Αἴγυπτον ἱερεῖς ἀπὸ τοῦ περιρρέοντος τὴν οἰκουμένην ὠκεανοῦ φασιν αὐτὸν τὴν σύστασιν λαμβάνειν , | ||
μὲν γὰρ ἑκόντες , οἱ δ ' ἀνάγκῃ προσεχώρουν , περιρρέοντος τοῦ πολέμου καὶ πάντων ἐφεξῆς ὥσπερ πῦρ ἐπιὸν ὑποφευγόντων |
δὲ ὅμοιον σχῆμα φύλλῳ πλατάνου , κόλποις μεγάλοις τεμνομένη . Συνάγεται μὲν εἰς τὸν Κορίνθιον Ἰσθμὸν , πλάτος σταδίων μʹ | ||
τῆς ἐλαχίστης ἑπταμήνου , ὅλην τὴν ΘΑΒΖ περιφέρειαν διελθοῦσα . Συνάγεται δὲ ἐνταῦθα καὶ ἡ ἐλαχίστη ἑπτάμηνος ἡμερῶν σε καὶ |
οἱ μετ ' αὐτὸν Ὠκεανὸν προσαγορεύοντες τὰ παρ ' ἡμῖν πλωτὰ πελάγη λιμένων ἔχειν μεγέθη νομίζουσι , τὸ δὲ γλυκὺ | ||
δώδεκα . Τῆς Κέρνης δὲ νήσου τὰ ἐπέκεινα οὐκέτι ἐστὶ πλωτὰ διὰ βραχύτητα θαλάττης καὶ πηλὸν καὶ φῦκος . Ἔστι |
. Τὰ μὲν οὖν ὀρθῶς ἀνατέλλοντα ζῴδια ἐπὶ τῆς ἀνατολῆς ἀκάκωτα τυχόντα ἀνεμποδίστως τὰ πραττόμενα τελέσει , τὰ δὲ λοξά | ||
. Τὰ μὲν οὖν ὀρθῶς ἀνατέλλοντα ζῴδια ἐπὶ τῆς ἀνατολῆς ἀκάκωτα τυχόντα ἀνεμποδίστως τὰ πραττόμενα τελέσει , τὰ δὲ λοξά |
τοῦ πάθους γίγνεται : ἤδη δὲ ἐνίοις τοῦ ἰσχίου σχεδὸν ἀνωδύνου ὄντος ἐρείδει τὸ ἄλγημα κατὰ ἰγνύος μόνης , ἑτέροις | ||
ἢ πεσσοῦ τοῦ δι ' ἐρίου ὡς ἂν ἁρμόττῃ . ἀνωδύνου δ ' ὄντος τοῦ ἕλκους , παραπλεκέσθω σμύρνης , |
τὸν τόπον δεδήλωται . μεγίστην δὲ πρᾶξιν ἀξίαν ἀκοῆς οὐχ ἡσυχαστέον : ὀλίγου γὰρ δέω φάναι πάσας ὅσαι θεοφιλεῖς ὑπερβάλλει | ||
τῆς ἐκείνου γνώμης γενομένης , πάντα τε περισκοπῶν ἑώρα οὐχ ἡσυχαστέον ὂν ἑαυτῷ : οὐ γὰρ εἶναι τοῦτο ἀκίνδυνον : |
. Οὐ τοῖς ψέγουσι τὸν νόμον τῶν ἐπὶ τοῦ μνήματος ἐγνωκότων λέγειν , ἀλλὰ τοῖς ἐπαινοῦσι συνθήσομαι . καὶ γὰρ | ||
συμβεβηκὸς τῆς κατὰ τὴν ἀποκύησιν ἐκτροπῆς , ἐπὶ μὲν τῶν ἐγνωκότων τὸν τῆς σπορᾶς καιρὸν ἤτοι συμπτωματικῶς ἢ καὶ παρατηρητικῶς |
πόλιν ἐλευθεροῖ , τιμὴν αὑτῷ καὶ γένει ἀείζωον ἀντὶ τυραννίδος ἐφημέρου καὶ ἀδίκου κτώμενος . τρίτον δὲ προκαλεῖσθαι χρὴ βασιλέα | ||
ἐφήμερον , οὐκ ἂν ἐρεῖ τις μᾶλλον εἶναι λευκὸν τοῦ ἐφημέρου τὸ πολυχρόνιον , οὕτως οὐδὲ τὸ ἀίδιον ἀγαθὸν μᾶλλον |
. ἤθη δὲ ταῦτα ἐκαλεῖτο , ἐπειδήπερ τὰ τῆς ψυχῆς καταστήματα διὰ τούτων πρῶτον ἐθεωρεῖτό τε καὶ διωρθοῦτο . ἀλλ | ||
δὲ πρὸς εὐδαιμονίαν καὶ εὐετηρίαν πρός τε τὰ τῶν ἀέρων καταστήματα καὶ ὑδάτων διὰ παντὸς εὐμοιρίαν καὶ τῶν φυομένων ποικίλην |
παντὶ ὑπάρχειν κατὰ τὸ ἁπλῶς , τουτέστι τὸ καθόλου τοῦ ὑπάρχοντος σημαινόμενον , ὅπερ δύναται μηδενὶ ἐξ ἀνάγκης ὑπάρχειν καὶ | ||
, ἀνατρέχουσι , λέγοντες ” καταληπτική ἐστι φαντασία ἡ ἀπὸ ὑπάρχοντος κατ ' αὐτὸ τὸ ὑπάρχον “ . ὅπερ ἦν |
ᾄδουσι μέλος . τῶν γὰρ χορικῶν μελῶν τὰ μέν ἐστι παροδικά , ὡς τὸ ” ἀέναοι Νεφέλαι , ἀρθῶμεν φανεραί | ||
προλογίζει χορὸς πρεσβυτῶν . τῶν δὲ χορῶν τὰ μέν ἐστι παροδικά , ὡς ὅτε λέγει δι ' ἣν αἰτίαν πάρεστιν |
τούτων τῆς κενώσεως , ἢ τῆς μήτρας ἐπὶ τοῦ γυναικείου καταμηνίου , ἢ τοῦ στομάχου ἐπὶ τῆς χολέρας , ἢ | ||
ὀλίγον χρῆσθαι . Τεκμήριον δὲ τῶν ψυχροτέρων ὑστερῶν ἡ τοῦ καταμηνίου ἐπίσχεσις , ὑπὸ γὰρ παχύτητος οὐ χρηστῶς φέρεται , |
αἰσθητὴ οὖσα ἡ καθ ' ἕκαστα ἔκλειψις ἡ αὐτὴ καὶ ἐπιστητή ἐστιν , ἀλλ ' ὅτι ἡ μὲν αἴσθησις τοῦ | ||
' ἐπιστήμην αὐτῆς ἔχομεν : δοξαστὴ γάρ ἐστι καὶ οὐκ ἐπιστητή , καὶ ὡς ὁ Πλάτων φησί , νόθῳ λογισμῷ |
τῆς διαστάσεως τοῦ ἀστέρος καὶ σελήνης . ὑποκειμένης τῆς τοῦ ἀστέρος μοίρας ἀπλανοῦς ἢ πλανωμένου , ἡ τῆς σελήνης μοῖρα | ||
φημὶ δὲ τοῦ δωδεκατημορίου , τὸ τελευταῖον πέρας ἐσημειοῦντο ἀπὸ ἀστέρος τινὸς ἐπιφανοῦς κατ ' αὐτὸ θεωρουμένου ἢ ἀπό τινος |
' αὖ , οἷα ἀπ ' ἀρχῆς παχέα γέγονεν , ἀδιάκριτα μένει . Ἀλλὰ τῶν μὲν τοιούτων παχέων τὰ μὲν | ||
μέσῳ μέσως , καὶ διακρινόμενα μόνον . Ἀλλ ' εἰ ἀδιάκριτα ἐν τῷ πρώτῳ , οὐδ ' ἂν μένειν λέγοιτο |
Ἔνθα κορυσσομένης ] τὴν ἀρχὴν ποιουμένου τοῦ Τυρσηνικοῦ πελάγους τῆς αὐξήσεως τῇ τῶν κυμάτων φορᾷ . Ὥσπερ γὰρ ἤπειρός ἐστι | ||
ἐναντία . ταῦτα δὲ ἄκρα μεταβολῆς , ὁμοίως δὲ καὶ αὐξήσεως μὲν τὸ πέρας τοῦ κατὰ τὴν οἰκείαν φύσιν τελείου |
τῷ Διὶ ἤτοι τῷ σώφρονι λογισμῷ . ἢ Τυφών ἐστι στοιχειακῶς ἡ μετὰ τὴν τοῦ Χάους καὶ τοῦ Ἐρέβου διάλυσιν | ||
, τριχῶς οἶδα νοούμενον : πραγματικῶς , ψυχικῶς , καὶ στοιχειακῶς . Καὶ πραγματικῶς μὲν Πιερία καὶ Ἑλικὼν , ὄρη |
τελικῷ , ἐπειδὴ πρῶτον φαντάζεται ὁ τέκτων τὸ ἀβάκιον καὶ διατυποῖ καθ ' ἑαυτὸν καὶ τότε παράγει , μετὰ δὲ | ||
μετὰ τοῦ Ἑρμοῦ ἐν τῷ καιρῷ τῆς τοῦ ζῴου ἀνατομῆς διατυποῖ τὰ ἐντὸς τῶν σπλάγχνων ἄλλοτε ἄλλως καὶ πρὸς τὴν |
' ὡς ἀποδειχθέν , πάντως ἢ ἐξ ἀδήλου ἢ ἐκ φαινομένου ἀποδειχθὲν ἔσται ἀληθές . καὶ εἰ μὲν ἐξ ἀδήλου | ||
γενήσεται . πλείονι γὰρ τῷ σπόρῳ ἄμεινον χρῆσθαι , ὀψίμου φαινομένου τοῦ ἐνιαυτοῦ , διὰ τό τινα τῶν σπερμάτων ἐν |
δὲ ἀπήχημα τῇ ῥωγμῇ ὑπάγουσι . τιζʹ . Ῥωγμή ἐστιν ὀστοῦ διακοπὴ ἐπιπόλαιος εὐθεῖα καὶ ἤτοι στενὴ ἢ πλατεῖα . | ||
οἷον τὸν ἄρτον τόνδε καὶ σαρκὸς τῆσδε καὶ τοῦδε τοῦ ὀστοῦ μῖγμα εἶναι ὁμοίως τῶι παντί . , ἐδόκει δὲ |
' αὑτὸ γὰρ ὑπάρχον πεντασύλλαβον πληροῖ τὴν ἐπὶ μέρους διάνοιαν προσυπακουομένου τοῦ μάλιστα μὲν εἵνεκα τοῦ νομίζειν συμφέρειν τῇ πόλει | ||
διὰ τὸ ὑπερέχον τῆς φιλοσοφίας τὸ πρὸς τὰς ἄλλας ἐπιστήμας προσυπακουομένου , οὕτω καὶ ὁ Ἀφθόνιος εἰς τὴν μεγίστην καὶ |
τῆς θήρας σύνθημα διεδόθη καὶ πάντες ἀνέστρεφον : βασιλεὺς δὲ ἀνηρτημένος ταῖς ἐλπίσιν εἰσήλαυνεν εἰς τὰ βασίλεια χαίρων ὡς τὸ | ||
κατὰ τὸ ἐπιγάστριον μυῶν , ἐσχισμέναις ὁμοίως καὶ αὐτὸς ἐκφύσεσιν ἀνηρτημένος . Ἐπειδὰν ἀφέλῃς τούς τε κινοῦντας τὴν ὠμοπλάτην μῦς |
, μηδενὸς εὑρισκομένου κανόνος τῆς κατ ' ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων ὑπάρξεως , ἢ ἀνάπαλιν ὡς προπετεῖς ἐλέγχεσθαι τοὺς σκεπτικοὺς καὶ | ||
εἶναι : τὸ δὲ ἐπ ' ἴσης ὡς κέντρον ὂν ὑπάρξεως καὶ ἀνυπαρξίας : ἴσον γὰρ ἑκατέρας ἀπέχει . τὸ |
πρὸς ἀλλήλους ἢ καὶ φιλίαν , σημαντικὰ μαντειῶν καὶ ἀδήλων τεκμήρια παρὰ τοῖς μάντεσι πέφυκεν . ἰστέον δὲ ὅτι πολλὰ | ||
ἐντέροις φλεγμονῆς οὔσης . τῶν δὲ ἐπὶ πνεύμονι πασχόντων ἐστὶ τεκμήρια τὸ μάλιστα βῆχας γίνεσθαι καὶ καταψύχεσθαι τὴν καρδίαν καὶ |
ὅταν εἰς τὸν κόσμον ἀποβλέποντες πρὸς τὴν τοῦ θεοῦ ἀναγώμεθα ἔννοιαν , οὐ τὸ πᾶν τοῦτο αἰσθήσεως ἢ φαντασίας εἶναι | ||
, ἃ διὰ μέγεθος ἀνθρώπινος λογισμὸς οὐ χωρεῖ ; ὧν ἔννοιαν λαβὼν καὶ ἐπιθειάσας καταλείπει μὲν πατρίδα καὶ γενεὰν καὶ |