παντὸς σώματος οἱ χυμοὶ εἰς τὴν γαστέρα συρρέουσι , τοῦ πρωτοπαθοῦντος τὴν ἐπιμέλειαν χρὴ ποιεῖσθαι πρότερον , μηδὲν τῆς γαστρὸς | ||
παρέπεται , καὶ αὐτὸς ὁ κάμνων αἰσθάνεται τῆς βλάβης τοῦ πρωτοπαθοῦντος μορίου : ἢ γὰρ θερμασίας αἴσθησις αὐτῷ κατὰ τὸ |
ἐστὶ μόνου : καὶ τοῦτο μέντοι ἰδιοποιὸς λέγεται καὶ τοῦ προελθόντος ἀνάτασις εἰς τὸ μένον ὅτι τοῦ προοδικοῦ ἐν τῷ | ||
προςήγετο ] | . καὶ χρόνου ? [ ] | προελθόντος [ εἵλοντο ] | πολέμαρχον [ αὐτόν ] | |
κατὰ τὸν αὐ - τὸν χρόνον πεφύκασι γίνεσθαι : τοῦ περιττώματος δηλονότι τούτου ἕνα γεννήσαντος τρισσουμένου κατά τε τὸ ποιὸν | ||
καὶ αὐτομάτως καὶ ὡς ἂν τύχῃ καὶ τὸ ὅλον ἀεὶ περιττώματος ἔχοντες πλῆθος . Δοκοῦσι δέ τινες καὶ ἐν τῷ |
παρὸν ποίημα ἱστορικόν τινες ἐκάλεσαν , συγκείμενον ἐκ τοπικοῦ καὶ πραγματικοῦ καὶ χρονικοῦ καὶ γενεαλογικοῦ , εἰς ἃ τὴν ἱστορίαν | ||
ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀρχαίων παρῆκε διήγησιν , καὶ ὅτι τοῦ πραγματικοῦ μέρους ἐστὶν ἡ διήγησις , ἀνάγκη τέ ἐστι διηγεῖσθαι |
τὰ συντεταγμένα λυμαίνεσθαι καὶ τὰ ἐς γένεσίν τε καὶ ὠσίαν παραγινόμενα διαλύειν . Ἀλλ ' ἐπείπερ ἀρχαὶ δύο κατὰ γένος | ||
τινα ὧν οὐκ ἔστιν ἀπόδειξις , διὰ τρόπων ἑτέρων ἡμῖν παραγινόμενα , ὧν οὐδέ τι ἕτερον εὑρήσομεν τούτων αἴτιον , |
ἄδηλον : σοῦ μὲν γὰρ κρατοῦντος δουλεία ὑπάρχει αὐτοῖς , κρατουμένου δέ σου ἐλευθερία . εἰ δὲ καὶ τῆς χώρας | ||
ἀναπτύξεως Ἐπικράτους καὶ Μορύχου καὶ Φαίδρου λέγειν τι , ὡς κρατουμένου τοῦ σκοτεινοῦ καὶ τοῦ ἐνύλου ὑπὸ τοῦ λαμπροῦ τοῦ |
τητᾷ τὸ δεύτερον , ὡς βοᾷ ] . τούτου δὲ συμβαίνοντος πάρεισιν ἡ προσήκουσα ὥρα τοῦ ἔργου , καὶ τὸ | ||
. Ἐν ἐκείνοις τοῖς προβλήμασιν , ἐν οἷς ἀτόπου τινὸς συμβαίνοντος εἰσηγούμεθά τι , ἁρμόσει τὸ ἐξ εὐχῆς θεώρημα , |
διαιρέσεων κατ ' οἰκειότητα οὕτως διατεταγμένων νῦν καὶ περὶ ἐνιαυτοῦ χρηματιστικοῦ καὶ τῆς τούτων ἀκολουθίας λεκτέον . ὀλίγα δέ τινα | ||
. ἐὰν γὰρ ὡροσκοπῇ ἡμερινὸς ἢ καὶ ἐπί τινος ἑτέρου χρηματιστικοῦ ζῳδίου τύχῃ , ὑπὸ Ἡλίου καὶ Σελήνης καὶ τῶν |
' αὐτῶν ἐκκλησίας παρελθὼν Σπόριος Σικίνιος , ὃς ἦν τοῦ ἀρχείου τότε ἡγεμών , αὐτός τε πολὺς ἔρρει κατὰ τῆς | ||
τάδε γέγραπται : εἰς τὴν ἐπισκευὴν τοῦ νεὼ [ τοῦ ἀρχείου ] καὶ τοῦ παρασιτίου καὶ τῆς οἰκίας τῆς ἱερᾶς |
ἐπισκέψεως , τῶν δὲ κατὰ μέρος ἐπιβολῶν τῆς ποιότητος τοῦ ἀποτελέσματος ἑκάστου ἀφῆκεν ἡμᾶς καταστοχάζεσθαι ἐκ τῶν καθολικῶν . ἐφεξῆς | ||
ἐστι ποιητικός , ἰδίως δὲ περὶ μὲν ἀνθρώπους γινομένου τοῦ ἀποτελέσματος δόξας ἀποτελεῖ καὶ εὐετηρίας καὶ εὐθηνίας καὶ καταστάσεις εἰρηνικὰς |
. Διὰ τί οἱ μαινόμενοι παρακόπτουσιν ; ὅτι δυσοδία τοῦ ψυχικοῦ πνεύματος ἀποτελεῖται , διὰ τὴν ἔνστασιν καὶ τὴν μύσιν | ||
ὅταν δὲ μετ ' ὠκύτητος , ἀθρόα ὕλη καθάπερ ἔλαιον ψυχικοῦ γίνεται φωτός . τὴν πέτραν ταύτην ἑτέρωθι συνωνυμίᾳ χρώμενος |
, ἢ καθάπαξ οὐδὲν ὁρισόμεθα [ διὰ τὴν εἰς ἄπειρον ἔκπτωσιν ] ἢ οὐκ ἀναγκαίους τοὺς ὅρους ἀποφανοῦμεν . διὰ | ||
ἕως ἐκπέσωσιν αἱ ἐσχάραι . Μετὰ δὲ τὴν τῶν ἐσχαρῶν ἔκπτωσιν τῇ διαμοτώσει χρώμεθα , παραιτούμεθα δὲ ἐπὶ τούτων τὰ |
τὴν πάσχουσαν διάρθρωσιν , ἧς πληρωθείσης συμβαίνει τείνεσθαι τοῖς περικειμένοις νευρώδεσι σώμασι κἀκ τούτων γίνεσθαι τὴν ὀδύνην . πρὸς δὲ | ||
: σημαίνει γὰρ παραφροσύνην , ἐπειδὴ ὁ ἐγκέφαλος συμπάσχει τοῖς νευρώδεσι μορίοις , ἔνθα ἢ πολλὰ νεῦρα καταφύονται ἢ μέγιστα |
περικρατῇ τοῦ τε ἑκάστου τύπου ἐξ ἀρχῆς καταβεβλημένου καὶ τοῦ φυράματος τοῦ ἄνω γιγνομένου : ἡ δὲ ἐμπειρία , ὅπως | ||
παῖ μεγαλόδοξε , καὶ ἕτερά τινα ἡμῖν ἐκ τῆς τοῦ φυράματος συσταθμίας . Τί δέ ἐστιν , Ὧρος εἶπε , |
σὺν τῇ ὑπὸ προθέσει νοητέον προιοῦσαν καὶ συμμεταβαλλομένην τὴν τοῦ συγκρινομένου ἀντονομασίαν . Καὶ οὕτως αἱ δέκα ἀριθμητικαὶ σχέσεις πέρας | ||
μόριον , καθ ' ὃ ἐπιμόριος ἕκαστος αὐτῶν ἐστι τοῦ συγκρινομένου ἐλάττονος , κατὰ δὲ τοὺς πυθμένας αὔξονται οἱ λόγοι |
αὐτός : ἔχων δὲ καὶ καταφορὰν κατὰ τοῦ ἀνελόντος καὶ διατύπωσιν τῶν ἀναιρεθέντων , καὶ ἠθοποιΐας αὐτῶν διαφόρους : παρὰ | ||
. Ὁ Ἐπίλογος καταφορικὸς , ὡς κατατυπτήσαντος , ἔχων καὶ διατύπωσιν τῶν πληγῶν . Ὁ ἀπολογούμενος , τουτέστιν ὁ ἄρχων |
οἱ ἄλλοι πέντε πλανώμενοι , καὶ οὕτω καταστοχάζεσθαι τοῦ μέλλοντος συμπτώματος . Ἄρεως γὰρ μαρτυροῦντος μόνου κατὰ παρουσίαν ἢ διάμετρον | ||
ζητῶν αἰτίας . συμβαίνει γὰρ ἐνίοτε τοῦ νοσήματος ἑνὸς ἢ συμπτώματος πολλὰς εἶναι διαφόρους αἰτίας , καὶ δῆλον ὅτι τὴν |
τῶν δὲ καὶ ὀξέα καθάπερ τῶν ἀμυγδαλῶν ὡς ἐνταῦθα παντὸς ἐκκρινομένου τοῦ περιττωματικοῦ καὶ γεώδους . Ἡ δ ' οὖν | ||
δὲ καὶ ἀτονία πολλὴ , οὐ διὰ τὸ πλῆθος τοῦ ἐκκρινομένου , ἀλλὰ διὰ τὴν κυριότητα τῶν τόπων . Οὐ |
ἐν μέρει τῶν καθόλου πρὸς κατασκευὴν εὐεπιχειρητότερα , πρὸς δὲ ἀνασκευὴν δυσεπιχειρητότερα , καὶ ὅτι , ὡς ἐν τῷ δευτέρῳ | ||
Χρηστέον δὲ καὶ τοῖς ἐν τῷ τρίτῳ λόγῳ προειρημένοις εἰς ἀνασκευὴν τελείαν τοῦ πάθους . Λειεντερία , ὡς αὐτὸ τὸ |
ἀστρονομοῦντος ἔλαβε τὰς ἀρχάς , ὁ δὲ ἀστρονόμος παρὰ τοῦ φυσικοῦ , τὸν αὐτὸν τρόπον χρὴ καὶ τὸν γεωγράφον παρὰ | ||
ἐπιθέσεως δὲ καὶ ἀντεπιθέσεως πειρατικῆς Γάδ , Ἀσὴρ δὲ τοῦ φυσικοῦ πλούτουμακαρισμὸς γὰρ ἑρμηνεύεται , ἐπειδὴ μακάριον κτῆμα νενόμισται πλοῦτος |
ἐκ τοῦ ὑαλοειδοῦς , τὸ δ ' ὑαλοειδὲς ἐκ τοῦ περιέχοντος αὐτὸ σώματος , ὃ πλατυνθείσης τῆς ἄνωθεν κατιούσης ἀπ | ||
τὸν συλλογισμὸν ποιεῖται ἀεί τινος ἀνωτέρω ὄντος καὶ κοινοτέρου καὶ περιέχοντος τοῦτο , ὃ βούλεται λαβεῖν . προθέμενος γὰρ δεῖξαι |
πέμπτον . . . . , καὶ τέσσαρες ἀρχαὶ τοῦ ζώιου τοῦ λογικοῦ , ὥσπερ καὶ Φ . ἐν τῶι | ||
: τὸ σπέρμα εἶναι θερμόν , κατασκευαστικὸν δὲ τοῦτο τοῦ ζώιου : καὶ ὁ τόπος δέ , εἰς ὃν ἡ |
τούτων οὕτως ἐχόντων ἑτέραν ἀπορίαν ἀποροῦσι : τὸ γὰρ ἔμψυχον διείλομεν εἰς ζῷον , ζῳόφυτον καὶ φυτόν : ἐνταῦθα δὲ | ||
: οὐκοῦν καὶ ἄνθρωπον καὶ ζῶον γραμματικὸν ἐρεῖς Ἐπεὶ δὲ διείλομεν κατὰ τὴν τῶν πολλῶν δόξαν , πόσαι καὶ τίνες |
θεσμός , μεγίστης οὔσης ἀρετῆς καὶ ταῖς ἄλλαις ὡς τελειότητος ἐπιφαινομένης . πέρας μὲν γὰρ τῶν ἀρετῶν ἡ φιλία , | ||
δὲ , φησὶ , καὶ ὁ ἄγγελος ἐκ τῆς ἄγαν ἐπιφαινομένης σπουδῆς μὴ ἡδρασμένον ἔχειν τὸν αὑτοῦ πόδα , ἀλλ |
, οὕτω καὶ νῦν τῆς Ἀκαδημίας , ἐὰν ὁ θεὸς ἀντιλάβηται , χωρίζοντες ἐάσομεν αὐτὸν ἐφ ' ἑαυτοῦ νῦν εἶναι | ||
δ ' ἂν πλεῖστα γελάσῃ καὶ πίῃ καὶ τῆς Ἀφροδίτης ἀντιλάβηται τὸν χρόνον τοῦτον ὃν ἀφεῖται , κἂν τύχῃ γ |
προοιμίου , τί τέ ἐστι προοίμιον , ὅτι ἀρχὴ τοῦ σύμπαντος λόγου , καὶ πόθεν λαμβάνεται προοίμιον , ὅτι ἢ | ||
πανούργοις , πλειστηριάζειν τε καὶ ὑπωνεῖσθαι , ἀποστερεῖν δὲ τοῦ σύμπαντος , καταδεῖν τε ἐν ἀφύκτοις ἄρκυσι τοὺς πρατῆρας , |
Δίδυμος ἔφη , καὶ παραλαμβάνει αὐτὸ παρὰ τὸ ἔτης μετὰ μορίου τοῦ ὦ κλητικοῦ . Πρὸς ὅν φησι Τρύφων , | ||
ἀπὸ μελαίνης χολῆς , αὖαι δὲ ἀπὸ λιγνύος καὶ μητρῴου μορίου , λευκαὶ δὲ ἀπὸ φλέγματος . Σημειώσεις τινὰς θέλει |
καὶ πάλιν ταυτὸν μέσον ὃ μέσον ἐστὶ τοῦ τε ἀμερίστου ταυτοῦ καὶ τοῦ περὶ τὰ σώματα μεριστοῦ ταυτοῦ : ὁμοίως | ||
λέγειν τὸ νοερὸν τῆς ψυχῆς , τουτέστι τὸν νοῦν , ταυτοῦ δὲ κύκλον καὶ ἀμείνονα ἵππον λέγειν τὴν διανοητικὴν ψυχὴν |
διακρίσει τῇ καθ ' ὅρους ἑστώσῃ τοῦ γιγνωσκομένου καὶ τοῦ γιγνώσκοντος ὑφέστηκεν , ἀναγνωρισμὸς οὖσα τῶν διαστάντων , καὶ δεξίωσις | ||
αἰτία τινὸς ποιήματος . Οὐ γάρ ἐστι ποιεῖν ἴδιον τοῦ γιγνώσκοντος , ἀλλὰ μόνον γιγνώσκειν ἤδη τι ὄν , τῆς |
ὁ ζωστήρ , καὶ κατὰ τοῦ στατοῦ καὶ κατὰ τοῦ ζώματος : ἀμφότερα δὲ ταῦτα θώρακα καλεῖ , διόπερ ὅταν | ||
τε καὶ μίτρην : ἡ διπλῆ , ὅτι πάλιν τοῦ ζώματος μνησθεὶς τὸν θώρακα παραλέλοιπεν . . . . ἔνθ |
κακοποιοὶ καὶ ὀλιγοχρονίους : δώσουσι δὲ τοὺς μὲν ἄρρενας οἱ κοσμικῶς ἠρρενωμένοι , τὰς δὲ θηλείας οἱ τεθηλυσμένοι , καὶ | ||
δυναστικώτερον δὲ ἀναβιβάζοντος ἢ καταβιβάζοντος ἀνωφερῶς , καθὼς καὶ αὐτὸς κοσμικῶς κινεῖται . εἶτα ἐπιγνόντας τὸ πλῆθος τοῦ ἀριθμοῦ τὰς |
ἐκ παρῳχημένου εὐχήν . φέρε γὰρ τὸν ἐπιβάλλοντα χρόνον τοῦ γινομένου ἀγῶνος Ὀλυμπίασι παρῳχῆσθαι , καὶ πατέρα εὔχεσθαι ὑπὲρ παιδὸς | ||
κατὰ τὰς ἄλλας , ὡς διὰ ταύτης τῆς αἰσθήσεως καὶ γινομένου τοῦ ἔρωτος ἐξ ἀρχῆς καὶ συνισταμένου , οὕτω καὶ |
ἐκ τῶν παρὰ Σώφρονι Ἴσθμια Θεωμένων καὶ κεχωρισμένον ἐστὶ τοῦ ποιητικοῦ προσώπου . ἔθος δὲ εἶχον οἱ κατ ' Ἀλεξάνδρειαν | ||
ποιοῦν εἶναι τὸ μάλιστα αἴτιον , καὶ τὸ ποιοῦν τοῦ ποιητικοῦ αἰτίου ὀνόματι διαφέρει μόνον . ὅσα οὖν τὰ ποιοῦντα |
ὅτι Οἰνοπίδης [ . , ] εὗρε πρῶτος τὴν τοῦ ζωιδιακοῦ λόξωσιν καὶ τὴν τοῦ μεγάλου ἐνιαυτοῦ περίστασιν , Θ | ||
: Λαγωός , Προκύων . ἐν δὲ τῶι βορείωι τοῦ ζωιδιακοῦ κύκλου . βόρεια : Καρκίνος , Λέων , Παρθένος |
ὅσα τούτοις παραπλήσια . ὁ δὲ τοῦ Ἄρεως μόνος τὴν οἰκοδεσποτείαν λαβὼν καθόλου μὲν τῆς κατὰ ξηρασίαν φθορᾶς ἐστιν αἴτιος | ||
διὰ τὸ κατ ' αὐτὴν τὴν ἀρχὴν τῆς γενέσεως τὴν οἰκοδεσποτείαν κεκυριευκέναι . κατὰ πάντα δὲ ὁμοῦ δυστυχοῦσιν ἢ εὐτυχοῦσιν |
ἔχει τὴν ὑγίειαν : ὅσαι δὲ οὐκ ἄγουσιν εἰς φυσικὴν τελείωσιν , ἀλλ ' αὐταί εἰσιν ἡ φυσικὴ τελείωσις , | ||
μήτε τὰ τιμιώτερα τούτων , ὅσα εἰς ψυχῆς κάθαρσιν ἢ τελείωσιν ἢ τὴν ἀπὸ τῆς γενέσεως ἀπαλλαγὴν συμβάλλεται , ταῦτα |
εἶναι τοῦτο τιμήν , καί φησιν ἐπιπολαιότερον εἶναι τοῦτο τοῦ ζητουμένου , ἤτοι μετέωρόν τι καὶ τῇ τοῦ ἀγαθοῦ ζητήσει | ||
ὅτ ' ἂν εἰσφέρωμεν νόμον ἄνευ τινὸς περιστάσεως ἰδίας μήτε ζητουμένου τινὸς ἢ αἰτίου προϋπάρχοντος , προγύμνασμα ἔσται : ὡς |
τὸ τοιοῦτον ἐπιτηδείων ἁπλῶν φθεγμάτων , οὕτως ἄρχεται ταῖς τοῦ ἐνδιαθέτου ἐπιβάλλειν διαρθρώσεσιν , καθὸ λογικὸν ἤδη ὑπάρχει ζῶον , | ||
βαρύτητος διὰ τὴν εἰρωνείαν εἰσαχθὲν ἔχει μὲν οὐκ ὀλίγον τοῦ ἐνδιαθέτου κατὰ τὸ τῆς λέξεως σχῆμα , τὸ δὲ ὅλον |
θέα . Τὸ δὲ ἐγκρατεῖς αὐτῶν , τουτέστι κρατήσαντες τῆς γενεσιουργοῦ φύσεως καὶ μὴ διὰ τῶν αἰσθητῶν ἀναχθέντες . παʹ | ||
σώματος ἁρμόζει . Πόλεσι τοίνυν καὶ δήμοις οὐκ ἀπολελυμένοις τῆς γενεσιουργοῦ μοίρας καὶ τῆς ἀντεχομένης τῶν σωμάτων κοινωνίας εἰ μὴ |
διδύμων σεισμώδη καθίσταται καὶ τὰ τοῦ δωδεκατημορίου τοῦ σκορπίου ἑπόμενα σεισμώδη φασίν . ὁ δὲ τοῦ Ἑρμοῦ ἀστὴρ τὴν οἰκοδεσποτίαν | ||
τοῦ δωδεκατημορίου τοῦ ταύρου καὶ μάλιστα τὰ κατὰ τὴν πλειάδα σεισμώδη γίγνεται , εἰ μή τις τῶν ἀγαθοποιῶν ἀστέρων ἐπίδοι |
ἀπαθῆ δὲ εἶπε καὶ οὐκ ἀσυναίρετα , τῷ κοινῷ ἀντὶ εἰδικοῦ χρησάμενος : γένος γὰρ τῆς συναιρέσεως τὸ πάθος . | ||
καὶ τοῦτο ἐπ ' ἄπειρον : ὁμοίως καὶ ἐπὶ τοῦ εἰδικοῦ αἰτίου . Ἐντεῦθεν δείκνυσιν ὅτι οὐ δυνατόν ἐστιν ἐπ |
κατὰ τὴν ἀρχαίαν φύσιν , ὁμοιώσαντα δὲ τέλος ἔχειν τοῦ προτεθέντος ἀνθρώποις ὑπὸ θεῶν ἀρίστου βίου πρός τε τὸν παρόντα | ||
Ἡ δ ' οὖν μέθοδός ἐστιν ἥδε . Παντὸς οὑτινοσοῦν προτεθέντος ζητήματος , εἰ συνεστήκοι , ἐπισκοπεῖν δεῖ τὸ κρινόμενον |
καὶ ἀναγκαῖα ἔχειν τὰ τοῖς τεθειμένοις ἑπόμενα , τοῦ δὲ λογιστικοῦ τὸ ἐξ ἐνδεχομένων καὶ ἐνδεχόμενα , δῆλον ὅτι διάφοροι | ||
δὲ ὑπὸ πόνων . ] Ἀφροσύνη δέ ἐστι κακία τοῦ λογιστικοῦ αἰτία τοῦ ζῆν κακῶς . ἔργα δὲ αὐτῆς : |
: ἐλάσσων δὲ ἡμικυκλίου ἥ τε ἀπὸ τῆς ἀποχωρήσεως τοῦ ἀναβιβάζοντος μέχρι τῆς ἀποχωρήσεως τοῦ ἐναντίου συνδέσμου , καὶ ἡ | ||
ἐλάχιστον ἀπόστημα διάστασιν τῆς κατὰ τὸ μέγιστον διαστάσεως ἀπὸ τοῦ ἀναβιβάζοντος μοίρας α ιβ . Τὸ μὲν οὖν ὅσον ἐπ |
ὑπόστασιν ψαμμώδη ἔχοντα , καὶ ἡ κοιλία ἐκδίδωσι δαψιλῆ , συναίσθησίς τε γίνεται τῷ πεπονθότι , ὡς παροδεύοντος ἀπὸ τῶν | ||
ἀθροιζομένων εἶπεν : ἡ γὰρ ἐπὶ τοῖς αἰσθητοῖς τοῦ καθόλου συναίσθησίς τε καὶ σύστασις καὶ ἡ ἐπὶ τοῖς πρώτοις καθόλου |
δὴ τυγχάνοντος τοῦ ” ἔστι “ μορίου , ὅταν λέγωμεν σκεπτικῶς ” τῶν ὄντων τὰ μέν ἐστιν ἀγαθά , τὰ | ||
εἰς τὴν οἰκίανκαὶ „ οὐ προστίθησι τὴν τίνος , ἵνα σκεπτικῶς ἀλληγορῇςποιεῖν ” τὰ ἔργα αὐτοῦ ” . ἡ μὲν |
. ὁ ταχὺς ἄγαν τὴν μουσικήν : ὡς ἐπὶ τροχοῦ ποιοῦντος αὐτοῦ ποιήματα . ἦν δὲ καὶ μελοποιός . Γ | ||
ἀβάκιον : εἰ γὰρ ἦν , οὐκ ἔχρηζε τέκτονος τοῦ ποιοῦντος . καὶ οἱ λίθοι πῇ μέν εἰσιν ὄντες ὡς |
ἐν τῷ ὅρῳ τοῦ ἀντιδίκου δύναμιν . Λαμβάνει μέντοι τὴν κατασκευὴν ὁ συλλογισμὸς ἐκ τῆς ἀποβάσεως : ἑνὸς γὰρ ὄντος | ||
ὅλως ἄπιστόν τε καὶ δυσπαράδεκτον . λέξω δὴ τήν τε κατασκευὴν αὐτῆς καὶ τὸ εἶδος καὶ τὴν ἐνέργειαν ὡς ἐνόν |
ἀπέβαινον : νυνὶ δὲ καὶ οἱ ἀγαθοὶ καὶ οἱ κακοὶ ἀποβαίνουσι κατὰ τὸν λόγον τὸν ἴδιον ἕκαστος . ἔτι τῶν | ||
, ὡς ἐναντία αὐτοῖςκαὶ ἐπὶ τῶν ἵππων οὖσι καὶ οὐκ ἀποβαίνουσι τούτων , οὐδὲ γὰρ στῆναι πεζῇ καρτεροῦσιν , ὡς |
φησιν ἄπειρον εἶναι καὶ ἀΐδιον , ἐξ οὗ πυκνουμένου καὶ μανουμένου καὶ μεταβάλλοντος τοῖς πάθεσι τὴν τῶν ἄλλων γίνεσθαι μορφήν | ||
φησιν ἄπειρον εἶναι καὶ ἀίδιον , ἐξ οὗ πυκνουμένου καὶ μανουμένου καὶ μεταβάλλοντος τοῖς πάθεσι τὴν τῶν ἄλλων γίνεσθαι μορφήν |
ἔσχον . τῷ μὲν γὰρ Διὶ συναιρετιστῇ ὄντι καὶ τριγώνου συμπάθειαν κεκτημένῳ διὰ τὸν Τοξότην ὁ Ἥλιος τὴν ἡμίσειαν τῶν | ||
διὰ πρωτοπάθειαν τὸ τοιοῦτον γίνεται πάθος , ἀλλὰ καὶ κατὰ συμπάθειαν τῶν γειτνιώντων αὐτῷ μορίων καὶ γὰρ καὶ κύστεως φλεγμαινούσης |
τῷ εὖ ἀκοντίζειν . ὠνομάσθη οὖν ἀπὸ τοῦ τῆς χειρὸς σχηματισμοῦ , ὃν ποιούμενοι εὐρύθμως ἐρρίπτουν εἰς τὸ κοττάβιον . | ||
] ἐκ τοῦ κυρίου τοῦ ζῳδίου καὶ τοῦ πρὸς αὐτὸν σχηματισμοῦ : εἰ μὲν γὰρ ἀνατολικὸς τύχῃ ἀφεθήσεται αὐτεξούσιος καὶ |
περιόδους ἐσφίγχθαι μάλα δεῖ κατὰ τὸ τέλος : ἡ γὰρ περιαγωγὴ δεινόν , ἡ δὲ λύσις ἁπλούστερον καὶ χρηστοηθείας σημεῖον | ||
κατὰ τὴν ῥίζαν ὑπὸ τὸν λοβόν . ἡ δὲ πᾶσα περιαγωγὴ τοῦ ὠτὸς ὑπὸ τὸ πτερύγιον ἕλιξ , καὶ τὸ |
συνθηκῶν . Ταῦτα δὲ πάντα τὰ λεγόμενα τὰς κινήσεις τοῦ ἐπιθυμητικοῦ τὰς εἰς ἡμᾶς γινομένας ἐμφαίνει , τουτέστι τὰς καταγωγοὺς | ||
νοητόν . Τὸ δὲ μόγις ἐξαναπνεύσας : ὁ ἵππος τοῦ ἐπιθυμητικοῦ δηλονότι ἤρξατο κατηγορεῖν τὸν ἡνίοχον ὅτι ἔδει προσελθεῖν τοῖς |
' ἐπέτρεψεν ; εἰ γὰρ ἐνεδέησεν τοσούτων χρημάτων , τούτου διοικοῦντος ἐνεδέησεν . ἴστε γὰρ πάντες , καὶ ὅτ ' | ||
λίθους ἐκ τριῶν κατὰ τέτταρας στοίχους , τοῦ συνέχοντος καὶ διοικοῦντος τὰ σύμπαντα τὸ λογεῖον . ἀναγκαῖον γὰρ ἦν τὸν |
. κατὰ δὴ τοὺς λεχθέντας τρόπους δίχα μυρίων ἄλλων βραχυτέρων φθειρομένου τοῦ πλείστου μέρους ἀνθρώπων , ἐπιλείπειν ἐξ ἀνάγκης καὶ | ||
ἐκεῖνο , τοῦ συναμφοτέρου δηλαδὴ ζώου . διὸ καὶ τούτου φθειρομένου οὔτε φιλεῖ οὔτε μισεῖ οὔτε μνημονεύει : οὐ γὰρ |
ῥῶσιν τοῦ στομάχου κοινὴν ἐκτιθέμεθα ἐπὶ παντὸς ἀνθρώπου ἐκχολουμένου καὶ ἐκλυομένου τὸν στόμαχον , ὥστε περὶ τρίτην ὥραν αὐτοὺς προσφέρεσθαι | ||
, λινόσπερμον μετὰ κυμίνου παραπλησίως ἕφθω : στομάχου δ ' ἐκλυομένου , ἄλφιτα ἄναλα ἔστω ἔμπλασμα : ἀνορεκτοῦντος δὲ καὶ |
ἀκοῆς , ἀρτηρίας , ἐντέρων , γλώσσης . οὐσίας δὲ κυριεύει χαλκοῦ καὶ νομίσματος παντός , δόσεως λήψεως : κοινὸς | ||
, χρήματα , οἰκονομίας . τῶν δὲ τοῦ σώματος μελῶν κυριεύει τῶν μὲν ἐκτὸς μηρῶν , ποδῶν , ὅθεν καὶ |
δέ . πῶς γὰρ δύναται τὸ αὐτὸ αἴτιόν τε καὶ ἀποτέλεσμα ἑαυτοῦ νοεῖσθαι ; εἰ δ ' ὅμοια , ἐπεὶ | ||
μὲν γὰρ τῶν προτέρων μενετέον , οὐ διὰ μικροῦ τὸ ἀποτέλεσμα προσδοκῶντας . εἰ δὲ τῆς τῶν χειρῶν ἐπιθέσεως μὴ |
, καὶ Ἡλίου ὁμοίως ἐσχηματισμένου , τοῦ δὲ Κρόνου ὁμοίως τυγχάνοντος ἐν τῷ ἰδίῳ τριγώνῳ . καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν | ||
παρὰ Μυρτίλου τοῦ ἡνιοχοῦντος τῷ ταύτης πατρί , υἱοῦ δὲ τυγχάνοντος Ἑρμοῦ καὶ Κλεοβούλης τῆς Αἰόλου ἢ Αἰπόλου θυγατρός . |
σύμπαντας καθορῶντας , ἅτε νεφῶν καὶ ὑδάτων ἀπόπροσθεν ἀεὶ τοῦ κόσμου κεκτημένους , ὅθεν καὶ πανταχόσε καὶ δεῦρ ' ἐξήκει | ||
Καρκίνον ἀκολούθως δεδήλωται , ἐπεὶ ἡ μὲν Σελήνη τύχη τοῦ κόσμου ἐστίν , ὁ δὲ Ἥλιος νοῦς καὶ δαίμων . |
τὸ καθόλου ἐστὶ τὸ αἴτιον . ἔτι πάλιν τοῦ ὁρισμοῦ ἐπιλαμβάνονται καί φασιν ὅτι κακῶς εἶπε τὸ κατὰ πλειόνων καὶ | ||
δὲ καὶ ἄλλα συμβαίνουσι , μωραίνουσι καὶ μανίας οἱ ἄνδρες ἐπιλαμβάνονται . καὶ οἱ μεγάλα δὲ ἀγγεῖα πεπλεγμένα περὶ τὸν |
τῶν ψευδῶν λεγομένη διάνοια φαντασία οὖσα οὐκ ἀνέμεινε τὴν τοῦ διανοητικοῦ κρίσιν , ἀλλ ' ἐπράξαμεν τοῖς χείροσι πεισθέντες , | ||
καὶ μόρια λέγεται ταῦτα , ὡς μέρους ὄντα μέρη τοῦ διανοητικοῦ τῆς ψυχῆς , καὶ οὐ ψεῦδος τὸ λέγειν ἓν |
φαίνεται , ἂν ἐπινοήσωμεν αὐτὸν διπλασίονα γενόμενον , εἰς δύο διαιρουμένου ἑκάτερον αὐτοῦ τῶν μερῶν ποδιαῖον φανήσεται . Ὥστε εἰ | ||
τοῦ βιβλίου διαίρεσιν . εἰς τέσσαρα τοίνυν ἐναργῶς αὐτοῦ τμήματα διαιρουμένου τὸ μὲν πρῶτόν ἐστι περὶ τῶν ἀρχῶν τοῦ ἀποφαντικοῦ |
τύχῃ παρὼν ἢ οἰκείως ἐν ἑτέρῳ , ἀγαθὸς πρὸς τοὺς ζωτικοὺς χρόνους καὶ πρὸς τὰ τῆς ψυχῆς ἐνεργήματα : εἰ | ||
ὡς ἐπὶ γενέσεως . Πόσους δ ' ὁ τοιοῦτος πληρώσας ζωτικοὺς χρόνους τελευτήσει ; αὕτη γὰρ ἀφέτης γίγνεται ἐπὶ τῆς |
Ζυγὸν προσκαταντᾷ μοίρᾳ τρισκαιδεκάτῃ , ἥτις ὅριον πέφυκεν Ἑρμοῦ τοῦ πλανωμένου : κἀκεῖ γὰρ λογιστέον σοι κλῆρος ὁ καὶ τῆς | ||
ἐν μεσεμβολήματι Λέοντος καὶ Καρκίνου μηδ ' ὅλως ἐπιβλέποντος ἀγαθοῦ πλανωμένου τῶν γονέων καὶ συγγενῶν ἐκβαλλομένων ἔξω μισθίους καὶ χοιροβοσκοὺς |
γὰρ εἴτε εἰς ἀγαθοποιοὺς εἴτε εἰς κακοποιοὺς καταντήσει σωματικῶς ἢ ἀκτινοβολικῶς , ἐμφαίνεται ἡ σημασία αὐτῶν εἴτε καλὴ εἴτε φαύλη | ||
τὸν ἐπιμερίζοντα κακοποιόν , τὸν δὲ κοινωνοῦντα αὐτῷ σωματικῶς ἢ ἀκτινοβολικῶς ἀγαθοποιόν . καὶ εἴ γε τοιοῦτόν ἐστι τὸ σχῆμα |
ἵνα καὶ τοῦ τῆς τήθης ὀνόματος τοῦ ὑπὸ τοῦ πατρὸς τεθέντος ἄκληρον ὁ ἀνὴρ καταστήσειεν εἶναι τὴν αὑτοῦ γυναῖκα ; | ||
ἐν μέρει οὐ δυνάμεθα διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ἀναγκαίου τεθέντος τοῦ συμπεράσματος ψεῦδος συναγαγεῖν : ἀσυλλόγιστος γὰρ ἡ συμπλοκὴ |
κατὰ προοίμιον ὁ Φίλων διαστειλάμενος , ἑξῆς ἀπάρχεται τῆς τοῦ Σαγχουνιάθωνος ἑρμηνείας , ὧδέ πως τὴν Φοινικικὴν ἐκτιθέμενος θεολογίαν . | ||
δὲ τῆς ἀφηγήσεως νόθον , ἀλήθειαν . Ταῦτα ἀπὸ τῆς Σαγχουνιάθωνος προκείσθω γραφῆς , ἑρμηνευθείσης μὲν ἀπὸ Φίλωνος τοῦ Βυβλίου |
τοῦ Κυκλοβόρου τοῦ ποταμοῦ λέγων ὁ δ ' ἐς τὸ πλινθεῖον γενόμενος ἐξέτρεψε . τοῖς δὲ σκεύεσιν εἰ βούλοιτό τις | ||
' ἐρῶ λοπάδος ἑψητῶν . ὁ δ ' εἰς τὸ πλινθεῖον γενόμενος ἐξέτρεψε καττύς ἀλλ ' εὔχομαι ' γωγ ' |
ἄλλα . ἀνωνύμου δ ' οὔσης τῆς μεσότητος . τῷ ἀνωνύμου τοῦ μέσου τὰ ἄκρα τοῦ μέσου διαμφισβητεῖται πρὸς ἄλληλα | ||
καὶ σχέσεις τηρητικὴν τοῦ πρέποντος , μεταξὺ οὖσαν ἀκοσμίας καὶ ἀνωνύμου : εὐταξίαν δέ , ἕξιν στοχαστικὴν τοῦ περὶ τάξιν |
τε δυνηθῆναι εἰς τὸ ἐμβληθῆναι τῷ φαρμάκῳ , εἰς λεπτὰ διῃρημένου καὶ κατακεκομμένου αὐτοῦ . ἐμβληθήσεται δὲ κατ ' ἐκεῖνον | ||
τοῦτο , οὐδὲν θαυμαστὸν καὶ τοῦ τετάρτου καὶ τοῦ πέμπτου διῃρημένου οὐ πραγματωδῶς , ἐπειδὰν προφερώμεθα μετὰ συμπλοκῆς ἀποφάσεως , |
ἐξέτασιν ἐπιδεχόμενα καὶ ὅσα οὐκ ἐπιδέχεται : ὕλη γὰρ τοῦ πολιτικοῦ ζητήματος τὰ πρόσωπα καὶ τὰ πράγματα , ὥσπερ τῆς | ||
εἴδη καὶ μέρη , ἔτι δὲ καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη . Ὅτι δὲ γνήσιον Ἀφθονίου τὸ παρὸν |
ἐπιθυμεῖ , διδοὺς αὐτῷ τὸν προσέρποντα χρόνον καιρόν , ἤτοι εὐκαιρίαν καὶ εὐτυχίαν : εἰ δὲ οὐ συνάψεις , οὕτως | ||
: δύναιτο δ ' ἂν καὶ διὰ τὴν τοῦ λιμένος εὐκαιρίαν οὕτω κεκλῆσθαι , χρυσῷ παρομοιούντων τὸ θαυμαστόν . Ἔνθεν |
μνημονικούς . Ὁ δὲ τοῦ Ἄρεως μόνος λαβὼν τὴν τοιαύτην οἰκοδεσποτίαν καὶ καλῶς κείμενος ποιεῖ γενναίους , θυμικούς . καὶ | ||
. ἐν δὲ τῷ αὐτῷ ἔτει τοὺς γεννωμένους ὑπὸ μίαν οἰκοδεσποτίαν τετευχέναι οὐ δοκεῖ λόγον ἔχειν . καθολικῶς οὖν τοῦ |
δὴ σώματος φύσιν ὁρᾶν δεῖ πρὸς τὸ ζῆν οἵας ψυχῆς προσδεῖται , καὶ ὅ τι δεῖ τῆς ψυχῆς πανταχοῦ τῷ | ||
πρὸς τὴν χρείαν . Ὁ δὲ Δημήτριος εἶπεν : Ἑρμηνείας προσδεῖται : χαρακτῆρσι γὰρ ἰδίοις κατὰ τὴν Ἰουδαίαν χρῶνται , |
ἡ οὐσία σωματική τίς ἐστι σύστασις , ἡ δὲ σωματικὴ σύστασις οὐ δεῖταί τινος , ἐν ᾧ γενομένη τὸ εἶναι | ||
ἡ γὰρ ἐπὶ τοῖς αἰσθητοῖς τοῦ καθόλου συναίσθησίς τε καὶ σύστασις καὶ ἡ ἐπὶ τοῖς πρώτοις καθόλου λῆψις τῆς ἀρχῆς |
προθυμίας , προθύμως . ἱμείρουσα : ἐπιθυμοῦσα , γάμου , ἐφιεμένα . ἱμείροντι : ἐπιθυμοῦντι , ὄφει . Ἰστέον , | ||
προθυμίας , προθύμως . ἱμείρουσα : ἐπιθυμοῦσα , γάμου , ἐφιεμένα . ἱμείροντι : ἐπιθυμοῦντι , ὄφει . Ἰστέον , |
τοῦ σώματος πεφυκυίας παντὸς ἀραιοτάτας λέγει καὶ τὸ ὀστέον τὸ κατειληφὸς τὸν ἐγκέφαλον λεπτότατον εἶναι καὶ ὑμενῶδες καὶ ἀραιόν , | ||
. ἐπεὶ δὲ οἱ ἐν τῇ πόλει μείναντες αἰσθόμενοι τὸ κατειληφὸς πάθος , ἀποκλείσαντες τὰς τῶν οἰκιῶν εἰσόδους ἔς τε |
” ζῇ Διοκλῆς “ : ἀδύνατον δὲ ὃ μή ἐστιν ἐπιδεκτικὸν τοῦ ἀληθὲς εἶναι , οἷον ” ἡ γῆ ἵπταται | ||
ἀθάνατον διὰ τὴν εὐτεχνίαν τοῦ πεποιηκότος . Στωικοὶ δὲ φθορᾶς ἐπιδεκτικὸν εἶναι καὶ διὰ πυρὸς γίνεσθαι τούτου τὴν μεταβολὴν εἰς |
ἂν εἴη τις ὅλως γνώριμος ὁρισμὸς ἑκάστου τῶν γενῶν ἀεὶ προϋπάρχοντος γένους , ὃ γνῶναι μὲν οὐχ οἷόν τε ἄνευ | ||
ἄξιον παραλιπεῖν διὰ τὸ τῆς περιπετείας παράδοξον . τοῦ γὰρ προϋπάρχοντος βασιλέως Στράτωνος διὰ τὴν πρὸς Δαρεῖον φιλίαν ἐκπεσόντος ἐκ |
θυμικὸν καὶ τὸ ἐπιθυμητικόν , ἡνιοχῶνται καθάπερ ἵπποι ὑπὸ τοῦ λογικοῦ , τότε γίνεται δικαιοσύνη : δίκαιον γὰρ τὸ μὲν | ||
τὴν πρώτην ἑβδομάδα . ἔστι δ ' ἐννόημα φάντασμα διανοίας λογικοῦ ζῴου : τὸ γὰρ φάντασμα , ἐπειδὰν λογικῇ προσπίπτῃ |
δὲ ἀπήχημα τῇ ῥωγμῇ ὑπάγουσι . τιζʹ . Ῥωγμή ἐστιν ὀστοῦ διακοπὴ ἐπιπόλαιος εὐθεῖα καὶ ἤτοι στενὴ ἢ πλατεῖα . | ||
οἷον τὸν ἄρτον τόνδε καὶ σαρκὸς τῆσδε καὶ τοῦδε τοῦ ὀστοῦ μῖγμα εἶναι ὁμοίως τῶι παντί . , ἐδόκει δὲ |
ψυχῆς γένος ἕτερον εἶναι τοῦτο , καθάπερ τὸ ἀίδιον τοῦ φθαρτοῦ . ἐπεὶ καὶ ὅταν λέγῃ , τοῦτ ' ἐστὶ | ||
: πολλῷ ἄρα μειζόνως πρὸ τοῦ ἄλλως ἀϊδίου : τοῦ φθαρτοῦ ἄρα πορρωτάτω διέστηκεν : οὐκ ἄρα τὸ ἓν ἑκάστῳ |
πέντε μέρη τῆς ἰατρικῆς διαίρεσις . ] Τὸ μὲν οὖν φυσιολογεῖν ἀναγκαῖόν ἐστιν , ὅτι οὐχ οἷόν τε τὰ παρὰ | ||
ἐν ἰατρικῇ λόγου ἡ φύσις πρώτη : ἀπὸ γὰρ τοῦ φυσιολογεῖν ἄρχονται οἱ δογματικοὶ , ἐπειδὴ ἐκ τῶν κατὰ φύσιν |
γνώμη , γνωμικὸν , θαυμαστικόν . λιμοῖο : πείνας ἢ κυνωδοῦς ὀρέξεως : λιμὸς ἡ λεγομένη κυνώδης ὄρεξις . βαρείης | ||
γνώμη , γνωμικὸν , θαυμαστικόν . λιμοῖο : πείνας ἢ κυνωδοῦς ὀρέξεως : λιμὸς ἡ λεγομένη κυνώδης ὄρεξις . βαρείης |
, πειθόμενά πως καὶ ποδηγούμενα τῇ τοῦ ἀρχεγόνου καὶ πάντα ἕλκοντος ἐφ ' ἑαυτὸ κάλλους φύσει . ὅτι πρὸς τοῖς | ||
τὰ σπλάγχνα τοῦ θερμοῦ αὐτοῦ καὶ ὑγροῦ ἅμα τῷ θερμῷ ἕλκοντος ἐφ ' ἑωυτὸ τοῦ θερμοῦ εἰς τὴν τροφὴν [ |
δὲ κἀν ταῖϲ ϲυνουϲίαιϲ , ὅτε καὶ αἱμάϲϲονται διὰ τὴν παράτριψιν . ἐλέγχονται δὲ τοῦ κόλπου διαϲταλέντοϲ : καὶ γὰρ | ||
. ” Οἱ λεγόμενοι ἀστέρες ἐκπίπτειν καὶ παρὰ μέρος κατὰ παράτριψιν ἑαυτῶν δύνανται συντελεῖσθαι καὶ παρὰ ἔκπτωσιν οὗ ἂν ἡ |
μετά τινος , καὶ τὸ τοιόνδε μέγεθος μετὰ τοῦ τοιοῦδε σχήματος λαμβάνειν , λογικῆς ἐστι δυνάμεως . ἄλογος δέ γέ | ||
διορισμοὶ τοῦ συμπεράσματος ἐπὶ τῆς παρούσης μίξεως καὶ τοῦ παρόντος σχήματος : ἄλλος ἐν τῷ πρώτῳ τρόπῳ : ἀεὶ γὰρ |
μὲν κακοποιοὶ πάντοτε ἔσχατοι τάσσονται , πρῶτοι δὲ οἱ τοῦ ὑψώματος κύριοι , εἶτα οἱ τοῦ τριγώνου , εἶτα οἱ | ||
συστάσεσι γενόμενος βασιλικὰς πίστεις ἀνεδέξατο . εἶθ ' οὕτως τοῦ ὑψώματος ἐν Λέοντι εὑρεθέντος καὶ τοῦ κυρίου Ἡλίου μεσουρανήσαντος τῷ |
γένος ἁρμονίαν διὰ τὸ εἶναι ἄριστον , ἀπενεγκάμενον τοῦ παντὸς ἡρμοσμένου τὴν προσ - ηγορίαν . ἔστι δὲ δυσμελῳδητότατον καί | ||
οἱ μεταχειριζόμενοι τὸ τοιοῦτον ὄργανον συνειδότες ταῖς ἐκπτώσεσι τῶν τοῦ ἡρμοσμένου φθόγγων μηδέποτε μόνον αὐτὸ παρέχειν ταῖς αἰσθήσεσι δοκιμασθησόμενον , |
τῶν κακῶν ὑπομένουσα . Ἔστι δὲ καὶ ἑτέρα κάκωσις ὁπόταν ἔκλειψιν ὑπόγειον ἡ Σελήνη τύχῃ πεποιημένη τῆς καταρχῆς καὶ τῆς | ||
τοῖς κατ ' αὐτοὺς οἰκοῦσι δὶς ἐν τῇ ἐλαχίστῃ ἑπταμήνῳ ἔκλειψιν ἡλίου φανῆναι , κατὰ μόνην μέντοι πάλιν τὴν ἀπ |
, οὐδ ' εἴ τις ἄλλος οὕτω λέγει , ὡς κινουμένου τοῦ φωτὸς καὶ γινομένου πρῶτον μεταξὺ τῆς γῆς καὶ | ||
καταχρηστικῶς , ὃς περὶ τὴν συναφὴν ὢν τοῦ αἰθέρος κινεῖται κινουμένου τοῦ αἰθερίου ⌈ τοῦ σώματος καὶ αὐτὸν συγκινοῦντος , |
ἢ ξηρῷ τινὶ τῶν προειρημένων εὖ μάλα λειωθέντι προσάπτεσθαι τοῦ γαργαρεῶνος , ἠρέμα πως ἀνάγονται . ἐμβάλλειν δὲ αὐτὰ κοχλιαρίῳ | ||
μὴ καὶ λευκανίην γε : οἱ μὲν τὸ ἀπηρτημένον τοῦ γαργαρεῶνος , Ἀμερίας δὲ τὸν λαιμὸν καὶ τὸν βρόγχον . |
ἐπιγάστριον , εἶτα καὶ κινήσεως τοῦ κατὰ γαστρὸς ἀντιλαμβάνεσθαι τὴν κυοφοροῦσαν . Ἱπποκράτης τοῦ μὲν ἄρρεν κύειν φησὶν εἶναι σημεῖα | ||
: ἔγνως καὶ τούτου τὴν σύνευνον , καρπῶν ποικίλων φορὰν κυοφοροῦσαν καὶ τίκτουσαν . τὸ δὲ δὴ μεῖζον τοῦ πράγματος |
: οἱ δὲ δύο τριταῖοι μετὰ τὴν τῶν τοιούτων ὡρῶν συμπλήρωσιν , τὴν τῶν οἰκείων παροξυσμῶν εἰςβολὴν πεποίηνται : ἐν | ||
ἕνδεκα προσκυνεῖσθαι , δωδέκατον συντάττων ἑαυτὸν εἰς τὴν τοῦ ζῳδιακοῦ συμπλήρωσιν κύκλου . μέμνημαι δὲ καὶ πρότερόν τινος ἀκούσας ἀνδρὸς |
: τὰ μέντοι ἄλλα καὶ πιστεύεται γεγονέναι καὶ ἀπήλλακται τοῦ μυθικοῦ , διόπερ οὐδὲ ὁμοίως τοῖς φύσει μυθικοῖς μετέχει τῆς | ||
ἐκείνη ἀνεπιλήπτως . ἀνάγκη γὰρ ἀπὸ τοῦ παραδείγματος ἢ τοῦ μυθικοῦ ἢ τοῦ ἱστορικοῦ μεταβαίνοντα εἰς τὸ ἴδιον πρᾶγμα τὸ |
καὶ περιτεταμένον καὶ καρφαλέον ἐόν . Καὶ τὸ χρῶμα τοῦ ξύμπαντος προσώπου χλωρόν τε ἢ καὶ μέλαν ἐὸν , καὶ | ||
καθαρῶς κατὰ θεσμὸν καὶ νόμον τῶν μυουμένων οὐδὲ εἰδέναι τοῦ ξύμπαντος πέρι τῆς ἀληθείας σαφὲς οὐδέν , ὡς ἔπος εἰπεῖν |
ὅτι μὲν οὖν , εἰ ταῦτα περὶ τῆς μακαρίας καὶ ἀφθάρτου φύσεως , καθ ' ἣν μάλιστα νοεῖται τὸ θεῖον | ||
διάθεσιν ἡμῶν ἰσόθεον ποιεῖ καὶ οὐδὲ διὰ τὴν θνητότητα τῆς ἀφθάρτου καὶ μακαρίας φύσεως λειπομένους ἡμᾶς δείκνυσιν . ὅτε μὲν |
ἀκουστοῦ ἐστιν ἡ ἀκοή , οὐ συγχωρήσει τὴν διάνοιαν τοῦ ἀκουστοῦ ἐπιγνώμονα γίνεσθαι , καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων αἰσθήσεων τὸ | ||
φυτὰ ὑπὸ τῶν βροντῶν οὐ πάσχουσιν ὑπὸ τοῦ ψόφου ὡς ἀκουστοῦ , ἀλλ ' ὅτι ἐν ἀέρι ὁ ψόφος , |
, καὶ συνερῶνται ἀλλήλοις , ἵνα ταράξωσι τὸ διαβούλιον : ταρασσομένης δὲ τῆς ψυχῆς συνεχῶς , ἀφίσταται Κύριος ἀπ ' | ||
, μηδέποτε τῆς διανοίας αὐτῶν εὐστόχως φερομένης , ἀλλὰ ἀεὶ ταρασσομένης . ταύτην δὲ τὴν ἀτυχίαν σύμφυτον εἶναι καὶ οὐκ |