| εἶναι ἐνδέχεται , τῷ τε ὁρισμῷ συμπληρωτικὸν τοῦ εἶναι τὸ δηλωτικὸν εἴθ ' ὡς γένος εἴθ ' ὡς διαφορά . | ||
| εἰπεῖν ὅταν μὴ προστεθῇ τι : τοῦτο γὰρ αὐτόθεν ἐστὶ δηλωτικὸν τοῦ ὅτι τὰ μετὰ προσθήκης ἀλλήλων λεγόμενα ὀνόματά τε |
| καὶ τὰ λεγόμενα καὶ τὰ σημαίνοντα , τίνος ἕκαστον γένους σημαντικόν , ἐροῦμεν τὰ μὲν τίθεσθαι αὐτὰ μόνον δηλοῦντα , | ||
| πολλῷ πλέον ἐν τοῖς ἄλλοις μὴ οἰηθῶμεν εἶναί τι μέρος σημαντικόν , ὥσπερ ἐνταῦθα παρέλαβεν τὸ μῦς , ὃ μέρος |
| τῶν εἰς δον ληγόντων ἐπιρρημάτων τοπικόν ἐστι , ποιότητος δὲ παραστατικόν . ἀπειρότερον οὖν ἀναστρέφοντες περὶ τῶν τοιούτων σημασιῶν καὶ | ||
| ὡς παρ ' αὐτῷ οὐ τοπικόν ἐστι , ποιότητος δὲ παραστατικόν , καὶ ἰσοδυναμοῦν τῷ οὕτως : περὶ οὗ ἐξ |
| κόσμον κενὸν περατοῦται , ἀλλὰ μὴ ἄπειρόν ἐστιν , εἰς ἑτερογενὲς καταλήγειν αὐτό . Οὐδὲν δὲ ἔνεστιν ἑτερογενὲς ἐπινοῆσαι τοῦ | ||
| ἐλαχιστοτάτῳ γίνεσθαι πλάτει , μετὰ τοῦτο δὲ τὴν εἰς τὸ ἑτερογενὲς μετάβασιν συμβαίνειν , τουτέστι τοῦ συναναιρουμένου τῷ πλάτει μήκους |
| Δίδυμος ἔφη , καὶ παραλαμβάνει αὐτὸ παρὰ τὸ ἔτης μετὰ μορίου τοῦ ὦ κλητικοῦ . Πρὸς ὅν φησι Τρύφων , | ||
| ἀπὸ μελαίνης χολῆς , αὖαι δὲ ἀπὸ λιγνύος καὶ μητρῴου μορίου , λευκαὶ δὲ ἀπὸ φλέγματος . Σημειώσεις τινὰς θέλει |
| ἠθικοῦ τόπου , εὐθὺς ἀπ ' αὐτοῦ τοῦ κατὰ διαφορὰν ἐνδεικνυμένου . Φίλων ἐγένετο Λαρισσαῖος , φιλόσοφος Ἀκαδημικός , ἀκουστὴς | ||
| τοῦ βασιλέως ὁμοίως δωροφοροῦντος ἃ προσῆκον ἦν ἑκάστοις , καθάπερ ἐνδεικνυμένου πρός τε τὸν Ὄσιριν καὶ τοὺς κάτω παρέδρους ὅτι |
| : τὸ δ ' ἀναισθητοῦν οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς . . Ὅρος τοῦ μεγέθους τῶν ἡδονῶν ἡ παντὸς τοῦ ἀλγοῦντος ὑπεξαίρεσις | ||
| δὲ φεύγοντος προκρίνοντος μετὰ κατασκευῆς τὸ εὐεργέτημα τοῦ ἀδικήματος . Ὅρος βίαιος κοινὸς τοῦ μὲν μηδ ' ὅλως εὐεργέτημα γεγενῆσθαι |
| τῆς ἐπιστήμης , καὶ ὅτι ὄντος τοῦ ἐν ἡμῖν νοῦ διττοῦ , τοῦ μὲν θεωρητικοῦ τοῦ δὲ πρακτικοῦ , καὶ | ||
| διάλληλον λόγον , τοὐναντίον δὲ ἀσπάζεται . Τοῦτ ' ἔστι διττοῦ . Ἀντὶ τοῦ ὁρίζουσιν . Φησὶν ὅτι οἱ ἄλλοι |
| πολὺ δὲ ἔτι τούτων λαμπρότερον καί πως ἤδη τοῦ Περικλείου τύπου περὶ τὴν τοῦ λόγου τελευτὴν ” Εἰ δ ' | ||
| αὐτοῖς ἐνδόξοις οὖσι , τοῦτο ἀπάγει τὸν λόγον ἀπὸ τοῦ τύπου τοῦ ἀρχαίου . ἐνταῦθα λέγεται , μή τι εἶπεν |
| , ἰδίᾳ λεγόμενον , πάλιν πρὸς ἀπαρτισμὸν τοῦ ῥήματος τοῦ λεγομένου παραλαμβάνεται : πρὸς γὰρ τὴν ἔγραψας ; φωνὴν φαμὲν | ||
| περὶ τοῦ καλουμένου Ἀρχείου καὶ ὅθεν ὠνόμασται . περὶ τοῦ λεγομένου Γέροντος Ἁλίου . περὶ τοῦ ἐπονομαζομένου Παραβόλου . περὶ |
| ) ὅτι τῇ αὐτῇ λέξει παραλλήλως οὐκ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ σημαινομένου κέχρηται . . . . . . παραλλήλως . | ||
| οὐκ ἐρῶ , εἴπερ ἐπ ' ἄλλου καὶ ἄλλου λαμβάνοιτο σημαινομένου . τοῦτό τε οὖν παραφυλακτέον τὸ μηδέτερον τῶν ὅρων |
| τὸ εἶναί τινα ἄρχοντα καὶ τὸ εἶναι δοῦλον δίχα ] κεχωρισμένον θὴν ] παραπληρωματικὸς σύνδεσμος τὸ θήν . δὴ ἐπιγλωσσᾷ | ||
| μετουσία μὴ συμφυὴς ἀλλ ' ἐπίκτητος , καὶ ὃ δὴ κεχωρισμένον ὂν τῆς τοῦ ὑποκειμένου οὐσίας οὔτε διατίθησιν αὐτὴν καθ |
| ἐκ τῶν παρὰ Σώφρονι Ἴσθμια Θεωμένων καὶ κεχωρισμένον ἐστὶ τοῦ ποιητικοῦ προσώπου . ἔθος δὲ εἶχον οἱ κατ ' Ἀλεξάνδρειαν | ||
| ποιοῦν εἶναι τὸ μάλιστα αἴτιον , καὶ τὸ ποιοῦν τοῦ ποιητικοῦ αἰτίου ὀνόματι διαφέρει μόνον . ὅσα οὖν τὰ ποιοῦντα |
| λόγον , καὶ ὅτι γε αὖ ἡμεῖς τὸ τῆς οὐσίας μετέχον ” ἔστιν “ φαμέν , καὶ κατὰ τοῦτο ὀρθῶς | ||
| , κἂν ἕτερον εἶδος τύχῃ τοῦ αὐτοῦ τοῖς προλαβοῦσιν ὀνόματος μετέχον , σκοπεῖν ὁμοίως καὶ τὰ ὑπὸ τοῦτο καθ ' |
| τι ᾖ τὸ ἐκ τῶν πολλῶν συγκείμενον , ὡς ἂν δηλοῦντος διὰ τούτων τοῦ φιλοσόφου πῶς ποτε δεῖ ἔχειν τὸ | ||
| τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ θοίνη . ἀπὸ τοῦ θῶ τοῦ δηλοῦντος τὸ τρέφω , ὁ μέλλων θώσω , θώνη ἔδει |
| καὶ αὐτὸ κατὰ μέν τι παρασκευαστικὸν , κατὰ δέ τι συνεκτικόν : ὡς βουβώνων ἕλκος καὶ βουβώνων πυρετὸς , καὶ | ||
| ὑπέθεντο τέσσαρα : προκαταρκτικόν , ὃ πεποιηκὸς παραμεμένηκεν , καὶ συνεκτικόν , οὗ παρόντος τὸ ἀποτέλεσμα πάρεστι καὶ πεπαυμένου παρενήλλακται |
| κατὰ τὴν ἀρχαίαν φύσιν , ὁμοιώσαντα δὲ τέλος ἔχειν τοῦ προτεθέντος ἀνθρώποις ὑπὸ θεῶν ἀρίστου βίου πρός τε τὸν παρόντα | ||
| Ἡ δ ' οὖν μέθοδός ἐστιν ἥδε . Παντὸς οὑτινοσοῦν προτεθέντος ζητήματος , εἰ συνεστήκοι , ἐπισκοπεῖν δεῖ τὸ κρινόμενον |
| ̈ . . γένος δέ ἐστι πλειόνων καὶ ἀναφαιρέτων ἐννοημάτων σύλληψις , οἷον „ ζῷον „ : τοῦτο γὰρ περιείληφε | ||
| τῆς μήτρας ἐπὶ μόνων τούτων ἐστίν , οἷον κάθαρσις , σύλληψις , ἀπότεξις * * * * * * * |
| δεηθῶμεν . ἔτι μὴν σφίγγει τε καὶ φρουρεῖ τὴν τοῦ νεύρου τοῦ μαλακοῦ κατάφυσιν . εἰ γοῦν τινος θεάσει προπετέστερον | ||
| κρυϲταλλοειδοῦϲ ὑγροῦ : ἡ δὲ ἀμαύρωϲιϲ ἔμφραξίϲ ἐϲτι τοῦ ὀπτικοῦ νεύρου , ὡϲ μηδόλωϲ ὁρᾶν τὸν οὕτω παθόντα καθαρᾶϲ φαινομένηϲ |
| κάκωσιν τῆς κατὰ τὸ ποῖον κυρίας περὶ τὸν αὐτοῦ τοῦ ἀναιρετικοῦ τόπου τυχόντα γινομένης ἢ καὶ πολλῶν τῶν θανατικῶν συμπτωμάτων | ||
| ὄψεται καὶ ἀδελφὸν τοῦ κίρκου καὶ ἱέρακος τοῦ καταρρακτῆρος καὶ ἀναιρετικοῦ τοῦ Ἕκτορος : λέγει δὲ τὸν Δηίφοβον : ὅντινα |
| ' ὅλον ἑαυτὸν πάντα νοήσει . οὐ τοῦτο δὲ ἡ ἐνάργεια ὑπαγορεύει : οὐ γὰρ δὴ ψυχὴν μὲν τυχὸν ἐθέλοντες | ||
| καὶ ἡ ἐφεξῆς ὁδὸς μέχρι Βάκτρων . πολλαχοῦ γὰρ ἡ ἐνάργεια καὶ τὸ ἐκ πάντων συμφωνούμενον ὀργάνου πιστότερόν ἐστιν , |
| . τοῦ μὲν γὰρ προτέρου ὕπαρξιν διασαφεῖ , τοῦ δὲ ἐπιφερομένου ἀναίρεσιν , βούλομαι πλουτεῖν ἢ πένεσθαι , βούλομαι φιλολογεῖν | ||
| ψιλὸν λήγουσι καὶ ἐν ταῖς δοτικαῖς τῶν πληθυντικῶν καὶ συμφώνου ἐπιφερομένου ἐνίοτε προστιθέασι τὸ ν διὰ τὴν τοῦ μέτρου ἀνάγκην |
| . Μία δὲ κίνησις λέγεται πλεοναχῶς : τὸ γὰρ ἓν πολλαχῶς λέγομεν . γένει μὲν οὖν μία κίνησις καὶ τῇ | ||
| συμβεβηκός . Ἐπειδὴ ἡ σοφία διαλέγεται περὶ τοῦ ὄντος , πολλαχῶς δὲ τὸ ὂν λέγεται , φησὶν ὁ Ἀριστοτέλης ὅτι |
| καὶ κατ ' ἄλλους δὲ πλείους τρόπους ῥᾳδίως ἔσται καθορᾶν ἐχόμενον ἀεὶ τῶν φαινομένων καὶ τὸ τούτοις ὅμοιον δυνάμενον συνθεωρεῖν | ||
| γίγνεται . ἔπειτα τί κωλύει κἀμὲ τῶν αὐτῶν τούτων λόγων ἐχόμενον φάσκειν ὅτι καὶ ἡ διαλεκτικὴ διττὴ καὶ οὐχὶ μία |
| ἀπὸ τοῦ μεῖναι Μενέσται καλούμενοι ὕστερον Πενέσται μετωνομάσθησαν παραφθαρέντος τοῦ χαρακτῆρος . περὶ ὄνου σκιᾶς : παροιμία ἐπὶ τῶν ἐνδιατριβόντων | ||
| . οὐ γὰρ μόνον συνᾴδει τὸ καὶ τῷ σχήματι τοῦ χαρακτῆρος εἶναι τὸ εʹ τὸ ἥμισυ τοῦ θʹ , ἀλλὰ |
| ἐν τοῖς ἀρίστοις . ὅθεν καὶ τὸ τοῦ Διὸς ὄνομα σύμβολόν ἐστι καὶ εἰκὼν ἐν φωνῇ δημιουργικῆς οὐσίας τῷ τοὺς | ||
| προστίθησι καὶ τὰ παρεπόμενα τῷ ῥήματι , ὅτι τὸ ῥῆμα σύμβολόν ἐστιν καὶ σημαντικὸν τῶν καθ ' ἑτέρου λεγομένων οἷον |
| καὶ ἀναγκαῖα ἔχειν τὰ τοῖς τεθειμένοις ἑπόμενα , τοῦ δὲ λογιστικοῦ τὸ ἐξ ἐνδεχομένων καὶ ἐνδεχόμενα , δῆλον ὅτι διάφοροι | ||
| δὲ ὑπὸ πόνων . ] Ἀφροσύνη δέ ἐστι κακία τοῦ λογιστικοῦ αἰτία τοῦ ζῆν κακῶς . ἔργα δὲ αὐτῆς : |
| , καὶ ὡς ἔχει , διακριβῶσαι , μεῖζόν ἐστι τοῦ προκειμένου καὶ θεολογίᾳ μᾶλλον προσῆκεν : τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν | ||
| τὸν σοφιστὴν τὸν Ἠλεῖον , ὃς τὸν αὐτὸν περὶ τοῦ προκειμένου μοι σκέμματος ἧκεν λόγον , παραστησώμεθα ὧδέ πως λέγοντα |
| τοῦ φαρμάκου μεταλήψει : δεῖ δὲ τὰ σημεῖα ἐπὶ τοῦ στοχασμοῦ ἀνεύθυνα εἶναι καὶ ὁμολογεῖσθαι περί τε τοῦ φεύγοντος καὶ | ||
| : ἀποδείκνυται δὲ τὸ κρινόμενον : καὶ ὅτι τὸ μὲν στοχασμοῦ μόνου : τὸ κρινόμενον δὲ καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις |
| . ὁρίζονται δ ' αὐτὸ ὧδε : κόμμα ἐστὶ τὸ κώλου ἔλαττον , οἷον τὸ προειρημένον , τό τε Διονύσιος | ||
| μόνον πλέκεται καὶ περιτίθεται , ἀλλὰ καὶ ἐκ περιθέσεως τοῦ κώλου γίνεται : ἀπαρτίζεται γὰρ ἡ καιρία , καὶ ἡ |
| , ὥσπερ αἱ οὐσιώδεις : ἀπείρων δὲ φωνῶν καὶ μὴ δηλουσῶν τὴν φύσιν τοῦ ὑποκειμένου οὐκ ἀναγκαῖον ποιεῖσθαι τὴν διαίρεσιν | ||
| ἀλλοτριότητι , καθάπερ ἐπὶ τῶν πομφολύγων ἀλγηδόνας κεφαλῆς ἢ νεφρῶν δηλουσῶν καὶ προσέτι κατάρροιαν εἰς πνεύμονα καί πως ἄλλως περιουσίαν |
| , οὐ μέντοι ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ τοῦ συστήματος . Διαφέρει γὰρ τὸ παράδειγμα τοῦ προβλήματος τῷ τὸν μὲν χρόνον | ||
| ὀρθουμένην τε τὴν κεφαλὴν ἴδοις ἂν καὶ ὀργῇ ζέουσαν . Διαφέρει δὲ κατὰ πολὺ οὐ μόνον ἥδε τῷ μεγέθει τῶν |
| μετά τινος , καὶ τὸ τοιόνδε μέγεθος μετὰ τοῦ τοιοῦδε σχήματος λαμβάνειν , λογικῆς ἐστι δυνάμεως . ἄλογος δέ γέ | ||
| διορισμοὶ τοῦ συμπεράσματος ἐπὶ τῆς παρούσης μίξεως καὶ τοῦ παρόντος σχήματος : ἄλλος ἐν τῷ πρώτῳ τρόπῳ : ἀεὶ γὰρ |
| ἁπλοῦν ἐστι παρόσον οὔτε ἐκ τοῦ αὐτοῦ ἔστιν ἀξιώματος δὶς λαμβανομένου οὔτε ἐκ διαφερόντων συνέστηκεν , ἐξ ἄλλων δὲ τινῶν | ||
| : καὶ πλύνεται δὲ χωριζομένου τοῦ ψαμμώδους ὡς ἀχρήστου , λαμβανομένου δὲ τοῦ λιπαρωτέρου καὶ λείου . Ἀλσίνη ἔχει παρόμοια |
| ἀπορήσομεν : ἡ γὰρ τοῦ δυνάμει ποιητικοῦ καὶ τοῦ δυνάμει παθητικοῦ πρὸς ἄλληλα ἐντελέχεια κίνησίς ἐστιν . ἁρμόσει δὲ καὶ | ||
| ἀλλὰ τὸν θηλαζόμενον χοῖρον : ἐνεργητικὸν γάρ ἐστιν ἀντὶ τοῦ παθητικοῦ . Βίβλινον οἶνον τὸν Θρᾳκικὸν ἀπὸ τόπου Θρᾴκης ἔχοντος |
| εἰς μακρὰς πάσας εἰ κατέληγεν , ὅ ἐστι τοῦ βεβηκότος ῥυθμοῦ . οὐ μὴν ἀλλ ' εἴτε βεβηκὼς εἴτε μὴ | ||
| τοῦ λόγου πάθος ἐνδίδωσι τοῖς ἀκούουσι , τὸ δὲ τοῦ ῥυθμοῦ , ὡς ἐνίοτε προειδότας τὰς ὀφειλομένας καταλήξεις αὐτοὺς ὑποκρούειν |
| ὡς ξήναντες οἱ σκύμνοι τὰς τῶν λεαινῶν μήτρας ἐκδίδονται τοῦ σπλάγχνου . δοκεῖ γὰρ τῇ φύσει τῷ τικτομένῳ πρὸς τὸ | ||
| διόδῳ , ἅτε τῶν φλεβῶν τοιουτέων ἐουσέων , καὶ τοῦ σπλάγχνου σπογγοειδέος πολύ τε ὑγρὸν δυναμένου δέξασθαι ἄνω τε πεφυκότος |
| ' ὑπογύου λεγόντων ἀκούειν , ἐπάγει τὸ συμπέρασμα τῷ προοιμίῳ συμπληρωτικὸν μὲν ὂν τῆς δευτέρας ἐννοίας , ἀκολούθως δ ' | ||
| τέλος ἐν αὐτοῖς ἐστι τῷ ἀνθρώπῳ κείμενον οὐδέ γε τὸ συμπληρωτικὸν τοῦ τέλους , τὸ ἀγαθόν . ἔτι , εἴ |
| θετέον . Εἰ δὲ ὑπόστασιν ἄνευ ἐνεργείας τις θεῖτο , ἐλλιπὴς ἡ ἀρχὴ καὶ ἀτελὴς ἡ τελειοτάτη πασῶν ἔσται . | ||
| οὐ διαστὰς ἀφ ' ἑαυτοῦ οὐδὲ ἀσθενὴς τῷ μερισμῷ οὐδὲ ἐλλιπὴς οὐδὲ τοῖς μέρεσι γενόμενος ἅτε ἑκάστου μὴ ἀποσπασθέντος τοῦ |
| γίγνεσθαι τὰ γοῦν κατὰ δίαιταν ὑπερβάλλοντος ἑκάστου τῶν εἰρημένων ἢ ἐλλείποντος : εἶναι δὲ καὶ χυμοὺς ἐν τῷ σώματι τοὺς | ||
| , καὶ οὐκ ἔχει δύναμιν διακριτικὴν συμπτωμάτων , παντὸς οὑτινοσοῦν ἐλλείποντος ἢ πλεονάζοντος συμπτώματος , ὡς ἀλλασσομένης τῆς συνδρομῆς , |
| εἶναι τοῦτο τιμήν , καί φησιν ἐπιπολαιότερον εἶναι τοῦτο τοῦ ζητουμένου , ἤτοι μετέωρόν τι καὶ τῇ τοῦ ἀγαθοῦ ζητήσει | ||
| ὅτ ' ἂν εἰσφέρωμεν νόμον ἄνευ τινὸς περιστάσεως ἰδίας μήτε ζητουμένου τινὸς ἢ αἰτίου προϋπάρχοντος , προγύμνασμα ἔσται : ὡς |
| τὸ χρήσιμον τῆς διαιρέσεως ἕξομεν . πόθεν δὲ τὸ μὴ ἐλλιπεῖν τι διαιροῦντες ἐπιγνωσόμεθα ; εἰ ἅπαν , ὃ τοῦ | ||
| πόδα ἐλλιπεῖν , τοῦ ὀφθαλμόν : ἐνταῦθα διοριζομένου αὐτοῦ τὸ ἐλλιπεῖν μόνον εἶναι τὸ σῖνος , καὶ οὐ τὸ πλείονα |
| ἀπαθῆ δὲ εἶπε καὶ οὐκ ἀσυναίρετα , τῷ κοινῷ ἀντὶ εἰδικοῦ χρησάμενος : γένος γὰρ τῆς συναιρέσεως τὸ πάθος . | ||
| καὶ τοῦτο ἐπ ' ἄπειρον : ὁμοίως καὶ ἐπὶ τοῦ εἰδικοῦ αἰτίου . Ἐντεῦθεν δείκνυσιν ὅτι οὐ δυνατόν ἐστιν ἐπ |
| τὰ πάντα . Ἐπὶ τούτοις ἄξιον ζητήσεως ὅπη διαφέρει τοῦ διωρισμένου ἑνὸς ἡ προφαινομένη ἔννοια , καὶ τούτου οὗ πέρι | ||
| καὶ τὴν πρᾶξιν . Τὸ μὲν οὖν συνεχὲς ἀπὸ τοῦ διωρισμένου κεχωρίσθαι καλῶς τῷ κοινῷ καὶ τῷ ἰδίῳ ὅρῳ εἴρηται |
| τις ἐπίτευξις ἦν ἡ ἀληθὴς μαντεία , ἢ σφοδρότης καὶ ἐπίτασις ἐνεργείας ἢ πάθους ἢ ὀξύτης καὶ φορὰ τῆς διανοίας | ||
| , ὡς βῶ βάζω . τούτῳ τῷ σπάζω ἡ α ἐπίτασις ἐπῆλθε καὶ ἐποίησεν ἀσπάζω καὶ ἀσπάζομαι : τὸ ἀσπάζεσθαι |
| τις νοῦν ἔχων , φημὶ δὲ τὸ μηδὲ ἑαυτοῦ δύνασθαι ἐνδεικτικὸν εἶναι τὸ αἰσθητόν . τῶν γὰρ περὶ τούτου σκεψαμένων | ||
| καὶ διαφθορᾶς διαφόρων δέονται , τὸ δ ' αὐτὸ διαφόρων ἐνδεικτικὸν οὐ γίνεται , οὐχ ὑποδείκνυσιν ἡ στέγνωσις τὸ συμφέρον |
| . πάλιν δὲ λέγεται ἐξ οὗ καὶ τὸ ἐκ τοῦ συνθέτου , οἷον ἐκ τῆς ὕλης καὶ τῆς μορφῆς , | ||
| τε τῆς λύπης καὶ τῆς ἡδονῆς κακίζεται . σώματος γὰρ συνθέτου ὥσπερ χυμοὶ ζέουσιν ἥ τε λύπη καὶ ἡ ἡδονή |
| Καὶ τὸ ἀλλοτρίαις δόξαις ἐπερειδόμενον λέγειν περὶ τῶν πραγμάτων τοῦ ἀφελοῦς ἐστιν , οἷον ἐπειδὴ ἐστασίασαν . ἐπὰν δὲ εἴπῃς | ||
| σοῦ λεγόμενον , ὅτι περὶ μικρῶν καὶ φαύλων διαλέγῃ : ἀφελοῦς καὶ τὸ τοιοῦτον , Φίλιππος ὁ γελωτοποιὸς παρῆλθε , |
| γίνονται πεταλώδη τὰ οὖρα . ἀλλὰ καὶ τῆς κύστεως τοιαῦτα δηλωτικά . τοῖς δὲ προειρημένοις ἐπὶ τῶν νεφρῶν διορίζεται . | ||
| . τὸ δὲ τί καὶ ἐν τίνι ἄμφω τοῦ αὐτοῦ δηλωτικά , τοῦ περὶ τί ὑποκείμενον καὶ ἐν τίνι ὑποκειμένῳ |
| παντὶ ὑπάρχειν κατὰ τὸ ἁπλῶς , τουτέστι τὸ καθόλου τοῦ ὑπάρχοντος σημαινόμενον , ὅπερ δύναται μηδενὶ ἐξ ἀνάγκης ὑπάρχειν καὶ | ||
| , ἀνατρέχουσι , λέγοντες ” καταληπτική ἐστι φαντασία ἡ ἀπὸ ὑπάρχοντος κατ ' αὐτὸ τὸ ὑπάρχον “ . ὅπερ ἦν |
| ποιοῦ ἀερώδους , ἐκ ποιοῦ πνευματικοῦ : ἐκ τετάρτου τινὸς ἀκατονομάστου , ὃ ἦν αὐτῷ αἰσθητικόν . Ἡράκλειτος τὴν μὲν | ||
| , ἐκ ποιοῦ πνευματικοῦ , ἐκ τετάρ - του τινὸς ἀκατονομάστου : τοῦτο δ ' ἦν αὐτῷ τὸ αἰσθητικόν : |
| δὲ τοῦ σπουδαίου ζωὴ ἀγαθὴ καὶ ἡδεῖα , ἡ τοῦ σπουδαίου ἄρα ζωὴ αἱρετή : τὸ ζῆν ἄρα τῷ σπουδαίῳ | ||
| αὐτῷ πάντα ταῦτα „ . τοῦτ ' ἔπαινός ἐστι τοῦ σπουδαίου , τὴν ἱερὰν ὧν ἔλαβε παρακαταθήκην , ψυχῆς , |
| οὖν οὐδὲν πρὸς ἑκάστην τῶν ὄψεων ἡ τοῦ κοινοῦ φωτὸς ἀφθαρσία , οὕτως οὐδὲν πρὸς ἕκαστον ἡμῶν ἡ τοῦ ποιητικοῦ | ||
| τὸ ἀίδιον ἀφθάρτοις πρὸ θνητῶν , ἐπεὶ συγγενὲς μὲν ἀιδιότητος ἀφθαρσία , ἐχθρὸν δὲ θάνατος . χρὴ μέντοι μηδ ' |
| τι πρὸς τὴν φωνὴν τοῦ φεύγοντος γίνεται : ἡ δὲ πηλικότης ἀόριστόν τί ἐστι καὶ παρὰ τοῦ φεύγοντος ἔχει χώραν | ||
| τὴν πηλικότητα τοῦ πρός τι τοιούτοις κέχρηνται λόγοις : ἡ πηλικότης ἁπλοῦν τί ἐστιν : οἷον μέγα τόδε γεγένηται : |
| . ἀπηλεγέως : ἀποτόμως . τὸ δὲ ἐπεὶ μεσσηγὺς αἰτίας ἀποδοτικόν ἐστι , διὰ τί κατόπιν ἐκείνων ἐπορεύετο ὁ Ἄργος | ||
| Τὸ τόφρα ἀναφορικὸν καὶ ὡρισμένον , τὸ δ ' ὄφρα ἀποδοτικόν . θυμόν : ψυχὴν , τὴν προαιρετικὴν δύναμιν : |
| καὶ πάλιν ταυτὸν μέσον ὃ μέσον ἐστὶ τοῦ τε ἀμερίστου ταυτοῦ καὶ τοῦ περὶ τὰ σώματα μεριστοῦ ταυτοῦ : ὁμοίως | ||
| λέγειν τὸ νοερὸν τῆς ψυχῆς , τουτέστι τὸν νοῦν , ταυτοῦ δὲ κύκλον καὶ ἀμείνονα ἵππον λέγειν τὴν διανοητικὴν ψυχὴν |
| δὲ ἀπήχημα τῇ ῥωγμῇ ὑπάγουσι . τιζʹ . Ῥωγμή ἐστιν ὀστοῦ διακοπὴ ἐπιπόλαιος εὐθεῖα καὶ ἤτοι στενὴ ἢ πλατεῖα . | ||
| οἷον τὸν ἄρτον τόνδε καὶ σαρκὸς τῆσδε καὶ τοῦδε τοῦ ὀστοῦ μῖγμα εἶναι ὁμοίως τῶι παντί . , ἐδόκει δὲ |
| ὡς δὲ καὶ ταῦτ ' ἐπεπλήρωτο , αἰτιασάμενος τὸν σταθμὸν ἐνδεῖν ὁ Ζηνόβιος ἐς τὸ θέατρον αὐτοὺς συνεκάλει καὶ τὴν | ||
| Ποσειδῶν : οἱ μὲν γὰρ λέγουσιν ὅτι παρὰ τὸ πόσει ἐνδεῖν λέγεται , οὐδεὶς γὰρ πίνει ἐκ τοῦ θαλαττίου ὕδατος |
| γὰρ καὶ ἄνευ αὐτῶν ζῆν . ἔτι δέ φησι τὸν ἀποδοθέντα ὑπ ' αὐτοῦ ὁρισμὸν ὁμολογούμενον εἶναι τοῖς ἐν ἀρχῇ | ||
| τὸν ἐπὶ τοῦ σημείου καὶ τῆς ἀποδείξεως διὰ τῶν ἔμπροσθεν ἀποδοθέντα λόγον , ὃς ἕξει τὴν σύνταξιν τοιαύτην : ” |
| ὑπό τινος ἑαυτοῦ μέρους , καθ ' ἕκαστον μέρος τοῦ μετρουμένου γινομένου τοῦ μετροῦντος , ὡς ὅταν δακτύλῳ πῆχυν μετρῶμεν | ||
| , ποιητικοῦ τε αὖ καὶ παθητικοῦ , καὶ μέτρου καὶ μετρουμένου ; Καὶ ἐπιστήμη καὶ αἴσθησις , ἡ μὲν πρὸς |
| καὶ σιγῆς καὶ μεγάλου ψόφου , οὕτω τοι καὶ γεῦσις γευστοῦ καὶ ἀγεύστου . ἔτι ἐπεὶ ἀόρατον τὸ μὲν φύσει | ||
| ἐπὶ τῶν ἄλλων . ἔτι πάσχει ἡ γεῦσις ὑπὸ τοῦ γευστοῦ , ᾗ γευστόν , καὶ διὰ τοῦτο ἀνάγκη τὸ |
| τέλους εἶναι προσῆκεν , εἴ γε μέλλει ταῖς ἀληθείαις τὸ πρόσρημα σώζειν . Ἐκεῖνο δ ' ἴσως ἐρεῖς , ὡς | ||
| καὶ θρηνητικόν . Ὄνομα , κλῆσις , προσηγορία , πρόσρησις πρόσρημα , ἐπίκλησις ἐπίκλην , ἐπωνυμία ὀνομασία . καὶ τὰ |
| φωνῆς τοῦ ποσοῦ εἶναι : ὁ γὰρ λόγος διανοίας ἐστὶ σημαντικός , καὶ διὰ τοῦτο σύνθετός ἐστιν ὡς συγκείμενος ἐξ | ||
| τι ἐξ ἀμφοτέρων , φωνῆς φημι καὶ στοιχείων , λόγος σημαντικός , ὥστε καὶ ὁ ὁρισμός ἐστιν ὁ ἐκ τῶν |
| οἷόν τε : κἀκεῖνο μὲν ἐπιβολὴ καὶ θίξις ἐστὶ τοῦ νοουμένου , τοῦτο δὲ ὥσπερ κίνησις περὶ αὐτὸ καὶ ἐπέλευσις | ||
| ἐξ ἐκείνου γεννᾶσθαι μερικὸν Προμηθέα , Προμηθέως γοῦν τοῦ πρώτου νοουμένου νοός , ἤτοι τῆς καθόλου ψυχῆς τοῦ παντός . |
| δέ . πῶς γὰρ δύναται τὸ αὐτὸ αἴτιόν τε καὶ ἀποτέλεσμα ἑαυτοῦ νοεῖσθαι ; εἰ δ ' ὅμοια , ἐπεὶ | ||
| μὲν γὰρ τῶν προτέρων μενετέον , οὐ διὰ μικροῦ τὸ ἀποτέλεσμα προσδοκῶντας . εἰ δὲ τῆς τῶν χειρῶν ἐπιθέσεως μὴ |
| ἢ ἀπαιτήσεως κριτηρίου , τὸ ηʹ περὶ λαθραίου πράγματος καὶ ἀποκρύφου , τὸ ἔννατον περὶ ὁδοιπορίας ἢ μεταβάσεως ἢ πλοῦ | ||
| ἢ κριτηρίου , τὸ δὲ ηʹ περὶ λαθραίου πράγματος καὶ ἀποκρύφου , τὸ δὲ θʹ περὶ ὁδοιπορίας ἢ μεταβάσεως ἢ |
| : τὸ γὰρ τί ἦν εἶναι αἴτιον καὶ ἀρχή . Ὁρισμὸς δὲ πολλαχῶς λέγεται . εἷς μὲν ὁ τί σημαίνει | ||
| λαμβάνεται πᾶς ὁρισμός . καὶ ἀρκτέον ἀπὸ τοῦ πρώτου . Ὁρισμὸς τοίνυν ἐστὶ λόγος σύντομος τῆς ἑκάστου φύσεως δηλωτικός . |
| , τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον ἐπιδέχεται , οὕτως καὶ τὸ διακριτικὸν καὶ τὸ συγκριτικὸν ὡς μὲν ἰδιαίτατα καὶ εἰδοποιοὶ διαφοραί | ||
| . αὕτη καὶ ἡ τρίτη αἰτία . τετάρτη δὲ ὅτι διακριτικὸν ζῷον ὁ κύων γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ τὸ φίλον καὶ |
| Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ Ἐπαμεινώνδα καθηγησαμένου . . . , Λῦσις δὲ καὶ Ὄψιμος ὁ | ||
| ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ , φυγόντος εἰς Θήβας καὶ Ἐπαμεινώνδα καθηγησαμένου . φησὶ δ ' Ἡρακλείδης ὁ τοῦ Σαραπίωνος ἐν |
| στέρησιν διὰ τὸν ἀνεπιτήδειον τοῦ χρόνου : ἵνα γὰρ γένηται στέρησις , χρεία χρόνου ἐπιτηδείου καὶ τῶν λοιπῶν τῶν εἰρημένων | ||
| . ἀλλὰ καὶ εἴ τις πανσελήνου οὔσης εἴποι ὅτι ἐπειδὴ στέρησις ἐγένετο τοῦ ἐξ αὐτῆς φωτός , ἐξέλιπε , τούτου |
| Σωκράτης καὶ Πλάτων ἅμα καὶ Ἀλκιβιάδης , οὐκέτι ἔσται πᾶν δεκτικὸν ἐπιστήμης . τὸ οὖν πάσης οὐκ ἔστιν ἐνταῦθα τοῦ | ||
| οὐ κακῶς . οὐ γὰρ φωτὸς μόνου ἀλλὰ καὶ σκότους δεκτικὸν ὡς εἴρηται . ἔπειτα δὲ καὶ ἡ γῆ κέχρωσται |
| μοχλοὺς παρέρχεται πρῶτος εἰς τὴν πόλιν . ἦν δ ' ὑφεστηκὸς ταῖς πύλαις πολὺ καὶ καρτερὸν στῖφος τῶν πολεμίων , | ||
| καὶ μετατίθεμεν ἐπ ' ἄλλο πρόσωπον ἢ ὑφεστηκὸς ἢ μὴ ὑφεστηκὸς ἢ γεγονὸς μέν , οὐκέτι δὲ ὄν : καὶ |
| : τουτὶ μὲν γὰρ ἀξίωμά ἐστι , τὸ δὲ ἀξίωμα λεκτόν , τὸ δὲ λεκτὸν ἀσώματον . ἀνάπαλιν δὲ ἡ | ||
| τετάρτῃ , ὥστε ἄναρχον αὐτοῖς εἶναι τὴν ἀπόδειξιν τοῦ εἶναι λεκτόν . Καὶ ἄλλα δὲ πλείω ἔστιν εἰς τὸν τόπον |
| Οἱ δὲ μειρακιώδεις σχηματισμοὶ τῶν ἀντιθέτων τε καὶ παρομοιώσεων καὶ παρισώσεων , ἐν οἷς οἱ περὶ τὸν Γοργίαν μάλιστα ἐπλεόνασαν | ||
| ἑρμηνεύσομεν διὰ τῆς προτέρας μεθόδου . Περὶ δὲ ἀντιθέτων καὶ παρισώσεων καὶ ὁμοιοτήτων λέγωμεν ἤδη : δεησόμεθα γὰρ καὶ τούτων |
| μεταφέρεσθαι , οἷον οἰκοδόμησιν αὔξησιν ἰάτρευσιν . δήλη δὲ ἡ μετάθεσις μεταλαμβανομένου τοῦ δυνάμει καθ ' ἕκαστον εἶδος . περὶ | ||
| , οὕτω καὶ στομάτεσσι κατὰ μεταπλασμόν . μεταπλασμὸς δέ ἐστι μετάθεσις καὶ μετασχηματισμὸς λήξεως λέξεως εἴς τι συγγενὲς τελικόν ' |
| μὴ δεόμενον τοῦ σημανοῦντος αὐτὸ καὶ ἐκκαλύψοντος . ὅθεν ὥσπερ ἀναιρουμένου δεξιοῦ οὐδὲ ἀριστερὸν ἔστιν , οὕτως ἀναιρουμένου τοῦ σημειωτοῦ | ||
| τὸ μέρος , τουτέστιν ὁ δάκτυλος , τοῦ δὲ δακτύλου ἀναιρουμένου οὐκ ἀναιρεῖται τὸ ὅλον . καὶ πάλιν τῆς ὀρθῆς |
| οὐδὲν ὑστερεῖ , πλὴν τῆς νεφέλης καὶ τοῦ ὕδατος ἡ ἄρσις , ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν οὐδὲν ἄλλο ἐστὶ τὸ προσδοκώμενον | ||
| εἰσφερομένων ἀντιγράφεται . . . ἀνταρσία : ἡ ἐξ ἐναντίας ἄρσις . . . ἀντιλαχεῖν : τὸ δίκην ἐπὶ διαιτητοῦ |
| τῶν ὀδόντων διαιρεῖσθαι , πλείστην τροφὴν διδόασι τοῖς σώμασιν ἐξ ὄγκου βραχέος : ὅσοι δ ' ἐναντίοι τούτοις ῥᾳδίως μὲν | ||
| ἡ διὰ τῶν ἀσπίδων πρὸς χοιραδικοὺς ἀναγραφεῖσα ἐφ ' ὧν ὄγκου χαύνου μέγεθος καθελεῖν βουλόμεθα : καθαιρεῖ γὰρ ἱκανῶς οὐ |
| , καὶ Ἡλίου ὁμοίως ἐσχηματισμένου , τοῦ δὲ Κρόνου ὁμοίως τυγχάνοντος ἐν τῷ ἰδίῳ τριγώνῳ . καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν | ||
| παρὰ Μυρτίλου τοῦ ἡνιοχοῦντος τῷ ταύτης πατρί , υἱοῦ δὲ τυγχάνοντος Ἑρμοῦ καὶ Κλεοβούλης τῆς Αἰόλου ἢ Αἰπόλου θυγατρός . |
| τότε ἐν σχέσει πρὸς ἕτερον λαμβάνεσθαι . ἡ δὲ γεωμετρία προτερεύει τῆς ἀστρονομίας , ἐπειδὴ ἡ μὲν γεωμετρία περὶ τὸ | ||
| τῶν εἰδῶν τοῦ ἑτέρου προτερεύει , ὥσπερ ὁ ἄνθρωπος οὐ προτερεύει τοῦ ἵππου , οὐδὲ ὁ ἵππος τοῦ κυνός : |
| γευστὸν τοῦ γευστοῦ . καὶ μὴν οὐδὲ τὸ ἀνομογενὲς τοῦ ἀνομογενοῦς , οἷον τὸ ὁρατὸν τοῦ ἀκουστοῦ ἢ τὸ ἀκουστὸν | ||
| τὸ ὁμογενὲς τοῦ ὁμογενοῦς ἔσται ἐνδεικτικὸν ἢ τὸ ἀνομογενὲς τοῦ ἀνομογενοῦς : οὔτε δὲ τὸ ὁμογενὲς τοῦ ὁμογενοῦς οὔτε τὸ |
| διαμαρτανόντων . Οὐδὲν ἦν τἄλλα πάντα πλὴν χρυσός : Ὀστράκων περιστροφή : ἐπὶ τῶν ἐκ κρειττόνων εἰς τὸ ἐναντίον μεταπιπτόντων | ||
| ὕδωρ ; ὁ δὲ ἔφη : αὐτὸ δείξει . Ὀστράκου περιστροφή : ἐπὶ τῶν διὰ τάχους εἰς φυγὴν ὁρμώντων , |
| ἀμφισφάλλουσαι τὸ ἄρθρον , ” περιβάλλουσαι ” ἐπεῖπε , ἐπείπερ εὔγνωστον ὑπῆρχεν αὐτῷ διὰ πλειόνων , ὅτι παρὰ τῷ ἰατρῷ | ||
| πρὸς ἀνθρώπους ἐπινεύουσα , διὰ ποικίλης παιδείας πάντα εἰς τὸ εὔγνωστον καὶ καθαρὸν ἐξήγγελλεν . αὐτὸς μὲν οὖν φησι , |
| βάθει μᾶλλον . τῶν δὲ ἀμφημερινῶν οὐδὲ ῥῖγοϲ ὡϲ ἐπίπαν προηγεῖται , ἀλλὰ μόνον περιψύχονται . ἔϲτι δὲ ἐν τοῖϲ | ||
| ὅτι μία μὲν ἡ οὐσία πολλὰ δὲ τὰ συμβεβηκότα , προηγεῖται δὲ τὸ ἓν τῶν πολλῶν , ἢ ὅτι φύσει |
| θύρα τοῦ κεκλείσθω , καθὸ ἡ μὲν κατὰ τὸν ἐνεστῶτα ἐκφορὰ ὑπαγορεύει τὴν ὑπόγυον πρόσταξιν , ὅπερ ἐνεστῶτος τοῦ παρατεινομένου | ||
| τῇ αὐτός συντίθεσθαιΔῆλον . δὲ ὡς ἡ μετὰ δασέος βραχεῖα ἐκφορὰ τοῦ ι ἐλλειπῆ αὐτὴν κατέστησε κατὰ τὴν χρῆσιν . |
| αἰδοίου . παρουλὶς οὔλων ἀπόστασις , ἐπουλὶς ὑπὸ τὸν σωφρονιστῆρα ἐπίφυσις . ὑπογλωττὶς ἀπόστασις ὑπὸ γλώττῃ . αὖον ἀπόστασις περὶ | ||
| : ἡ μέντοι τῷ στελέχει τε καὶ τοῖς κλάδοις αὐτοῖς ἐπίφυσις ὀχθώδης , ἣν ἔνιοι μυρτίδα καλοῦσιν , εἰς ὅσον |
| , ὅπως ἀπὸ τῶν διεζευγμένων ποιήσωσιν ἐφεξῆς τρία τετράχορδα , συστήματος ὀνόματι περιέλαβον τὸ συνημμένον , ἵν ' ἔχωσι πρόχειρον | ||
| ἐπὶ τῷ τέλει τῆς μὲν στροφῆς κορωνίς . τοῦ δὲ συστήματος παράγραφος . 〛 τῶν μέχρι νῦν ὄντων ποιητῶν . |
| ὕπνος . οὐ γάρ ἐστιν ὁ ὕπνος ἡτισοῦν ἀδυναμία τοῦ αἰσθητικοῦ , καθάπερ εἴρηται : καὶ γὰρ ἔκνοια καὶ πνιγμός | ||
| νεκρὰ τῶν σωμάτων , διότι ἀεὶ διαφανῶς τινος θερμοῦ καὶ αἰσθητικοῦ μετέχει τοῦ πλείονος διαπνεομένου . Πλάτων Δημόκριτος ἐν ὅλῃ |
| μύθου ἤδη ἐναγωνιώτερον , τῶν δὲ ἄλλων ἁπάντων ἁπλούστερον . διήγημα δέ ἐστιν , ὡς εἴρηται καὶ μικρὸν ἔμπροσθεν , | ||
| εἰ ἀφέλῃς τὸ ἐπιμύθιον : τότε γὰρ μυθικὸν γίνεται τὸ διήγημα : καὶ πρὸς τοὺς ἀγῶνας δέ : ἔστι γὰρ |
| . ὁ ταχὺς ἄγαν τὴν μουσικήν : ὡς ἐπὶ τροχοῦ ποιοῦντος αὐτοῦ ποιήματα . ἦν δὲ καὶ μελοποιός . Γ | ||
| ἀβάκιον : εἰ γὰρ ἦν , οὐκ ἔχρηζε τέκτονος τοῦ ποιοῦντος . καὶ οἱ λίθοι πῇ μέν εἰσιν ὄντες ὡς |
| μὲν τὸ διεζευγμένον μεγάλην ἔχει ἀξίαν , πρὸς δὲ τὸ συμπεπλεγμένον ἀπαξίαν , οὕτω καὶ τὸ τὴν μείζω μερίδα ἐκλέξασθαι | ||
| δεύτερον . “ ἐπεὶ γὰρ ἔχομεν συνημμένον ἐν ᾧ ἡγεῖται συμπεπλεγμένον τὸ πρῶτον καὶ τὸ δεύτερον , λήγει δὲ τὸ |
| ἀναμφισβήτητον ἔχει τὴν ἐπίκρισιν , ἐπεὶ οὐδὲν ἐν τοῖς λόγοις ἀτελὲς θεωρεῖται κατά γε τὴν οἰκείαν ἑκάστου τάξιν : πληροῦται | ||
| θαυμασιώτερον . Ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ μὲν τέλεον τὸ δὲ ἀτελὲς αὐτῶν εἶναι τελεοῦσθαι δὲ παρ ' ἐνιαυτὸν ἄλογον : |
| : ἀνεπινόητος ἄρα ἐστίν . εἰ μὲν γὰρ φαινομένη φαινομένου ἐκκαλυπτική ἐστιν , ἔσται τὸ ἐκκαλυπτόμενον ἅμα φαινόμενόν τε καὶ | ||
| ' ὁμοίως πιστή τε καὶ ἄπιστος , πιστὴ μὲν ὅτι ἐκκαλυπτική τινός ἐστιν , ἄπιστος δὲ ὅτι ἐκκαλύπτεται . πάνυ |
| ἀνομογενοῦς : οὔτε δὲ τὸ ὁμογενὲς τοῦ ὁμογενοῦς οὔτε τὸ ἀνομογενὲς τοῦ ἀνομογενοῦς : οὐκ ἄρα ἐνδεικτικόν τινός ἐστι τὸ | ||
| ἢ τὸ γευστὸν τοῦ γευστοῦ . καὶ μὴν οὐδὲ τὸ ἀνομογενὲς τοῦ ἀνομογενοῦς , οἷον τὸ ὁρατὸν τοῦ ἀκουστοῦ ἢ |
| ἐστὶ τοῦ τε ἀμερίστου ταυτοῦ καὶ τοῦ περὶ τὰ σώματα μεριστοῦ ταυτοῦ : ὁμοίως δὴ καὶ θάτερον μέσον . Καὶ | ||
| τὸ συγκεκρᾶσθαι : οὐ γὰρ δήπου συμφθαρέντος τῷ ἀμερίστῳ τοῦ μεριστοῦ καὶ τὴν μὲν οἰκείαν δύναμιν ἀπολεσάντων , συστησάντων δὲ |
| ἀρχὴ τῆς ἐπιστήμης ὁ νοῦς πρὸς τὴν ἀρχὴν ἔχει τοῦ ἐπιστητοῦ γνωστικὴ οὖσα αὐτοῦ , οὕτως ἡ πᾶσα ἐπιστήμη πρὸς | ||
| τὰ πρός τι ἅμα ἐστὶ τῇ φύσει καίτοι δοκοῦντος τοῦ ἐπιστητοῦ προτέρου εἶναι τῆς ἐπιστήμης . τὸ μὲν οὖν πρότερον |
| ' αὐτὸ μὲν τοῦτο τὸ μὴ πεπέφθαι τὴν ὕλην ἄνευ παρυφισταμένου γίνεται : συνεπιμαρτυρήσει δὲ τά τε χρώματα καὶ αἱ | ||
| καὶ τὴν χροιὰν ἀμφοτέρων , τοῦ τε χύματος καὶ τοῦ παρυφισταμένου . Ἀλλὰ δὴ ἔστω παχὺ μὲν , ἀλλὰ μέλαν |
| γὰρ αἴτιον τὸ πῦρ ὂν εἰκόνα φέρει τοῦ νοῦ τοῦ τεχνικοῦ , καθ ' ὃν οἱ ἄνθρωποι ζῶσι πρῶτον νοερῶς | ||
| δὲ πολλὰ τῶν τοιούτων ἐλλιπῆ εὑρίσκεται πρὸς τοὺς παρὰ τοῦ τεχνικοῦ παραδεδομένους κανόνας , ἔστω καὶ τοῦτο ἐγκωμιολογικόν . Τὸ |
| Ἰάμβων ποιητὴν [ . ] ἐπιβαλέσθαι τὸν ἐκείνου λόγον διὰ μέτρου ἐκβάλλειν . πολλά τ ' εἰς αὐτὸν ἐπιγράμματα φέρεται | ||
| λέξις , λέγω ἡ κτητικὴ ἀντωνυμία , δυναμένη καὶ ἕνεκα μέτρου καὶ ἕνεκα λόγου παραλαμβάνεσθαι , πρὸς οὐδὲν χρειῶδες μετετίθετο |
| αὐτοῖς , ἀλλὰ μόνον διὰ τῶν αἰχμαλώτων καὶ αὐτομόλων ἀσφαλῶς ἀνερευνᾶν τὴν τῶν τόπων ποιότητα . Χρὴ ἐν τῷ ἀπληκεύειν | ||
| : ὁμοίως δὲ καὶ τὸ περὶ προτακτικῶν καὶ ὑποτακτικῶν ἄρθρων ἀνερευνᾶν οὐ τοῦ παρόντος καιροῦ : τίνα μέντοι τῶν ἀρσενικῶν |
| . τὸ δὲ τρίτον φθινόπωρον , ἰσόμοιρον τῶν ἄλλων , τυγχάνον ὡς ἐκ τοῦ Ζυγοῦ , Σκορπίου καὶ Τοξότου . | ||
| κρίνεται τὸ πρόσωπον ὁμοίως τοῦ φεύγοντος , τὸ ὁμοίως παραγραφικὸν τυγχάνον : τὰ μὲν γὰρ μόρια τοῦ δικαίου ὥσπερ ὁδὸς |