μεταφέρεσθαι , οἷον οἰκοδόμησιν αὔξησιν ἰάτρευσιν . δήλη δὲ ἡ μετάθεσις μεταλαμβανομένου τοῦ δυνάμει καθ ' ἕκαστον εἶδος . περὶ | ||
, οὕτω καὶ στομάτεσσι κατὰ μεταπλασμόν . μεταπλασμὸς δέ ἐστι μετάθεσις καὶ μετασχηματισμὸς λήξεως λέξεως εἴς τι συγγενὲς τελικόν ' |
Πρωτέως γυνήνοσφίσει σε τῶν γάμων τῆς Ἑλένης . ἡ δὲ ἀπόδοσις τῆς συντάξεως ὑπερβατή ἐστιν εἰς τὸ νοσφιεῖ γάμων . | ||
αὐτὴν ἀνέθηκεν . Ἡ μὲν τελεία τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ ῥήματος ἀπόδοσις εἴη ἂν παραπλησίως τῷ ἀποδοθέντι τοῦ ὀνόματος ὅρῳ φωνὴ |
δὲ ἀδιάφορον εἶναι βούλεται τὴν τάξιν , κἂν μὲν εἴη πιθανὴ , φησὶν , ἡ κατὰ τὸ πρός τι ἀντεξέτασις | ||
αἰτίᾳ , δι ' ἧς καὶ αὐτὸς ἐγκληθήσῃ . Ἡ πιθανὴ ἀπολογία ἀντιστρέφουσά ἐστι πρὸς τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι |
πράγματος , ὡς τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους , ἀντίληψις , μετάληψις , χρῶμα ὃ καὶ μετάθεσις αἰτίας καλεῖται | ||
δικαίου ἡ ἀντίληψίς ἐστι , καὶ γὰρ ἔφαμεν , ἡ ἀντίληψις ἢ ἀπὸ νόμου , ἢ φύσεως , ἢ τέχνης |
πρᾶγμα περιστατικῶν μεταλαμβάνει μορίων . Διαφέρει δὲ τῶν ἀντιθετικῶν ἡ μετάληψις , ὅτι αἱ μὲν ἐκ τῶν φευγόντων ἡ δὲ | ||
: οὐ γὰρ ἰσχύει τῷ ῥητῷ : διὰ τοῦτο καὶ μετάληψις γίνεται , παραχωροῦσα μὲν τοῦ ῥητοῦ , ἰσχυριζομένη δὲ |
, καὶ οἱ συνόντες αὐτοῖς μᾶλλον ἢ συναγωνίζονται : καὶ θετικῶς δὲ καλὸν εἰπεῖν , ὅτι κακὸν ἡ τυραννίς : | ||
τὰς ἀντιθετικὰς τὸ χρῶμα ἐξετάζεται : καὶ γὰρ ὃ εἴρηκε θετικῶς ἐξετάζεσθαι κατὰ ἀντίστασίν ἐστι : πᾶς γὰρ ἀντίστασιν ἐργαζόμενος |
, τυραννεῖν ἐστιν : ἰστέον δὲ , ὡς ἡ πιθανὴ ἀπολογία κατασκευάζεται ἐκ τῶν ἀντικειμένων : καθόλου γὰρ τὰ στοιχεῖα | ||
συντελεῖ πρὸς κατηγορίαν τοῦ Δημοσθένους : ἀναντίῤῥητος δέ ἐστιν ἡ ἀπολογία τὸ μὴ παρεῖναι Δημοσθένην : εἰ μὲν γὰρ ἐκρίνετο |
ἀμφότερα οὖν λυπηρά ἐστι τῷ πνεύματι τῷ ἁγίῳ , ἡ διψυχία καὶ ἡ ὀχυξολία . ἆρον οὖν ἀπὸ σεαυτοῦ τὴν | ||
γὰρ πίστις πάντα ἐπαγγέλλεται , πάντα τελειοῖ , ἡ δὲ διψυχία μὴ καταπιστεύουσα ἑαυτῇ πάντων ἀποτυγχάνει τῶν ἔργων αὐτῆς ὧν |
οὗτος ὁ κατασκευάζων ἐπιτείχισμα ἐπὶ τὴν Ἀττικήν . Καὶ ἡ ἔνστασις μέντοι τοῦ πνεύματος ποιεῖ σχῆμα κάλλιστον , ἐὰν λέγωμεν | ||
τελευταῖον τὸ τοῦ μέλλοντος κεφαλαίου προκλητικόν : ἐπεὶ καὶ ἡ ἔνστασις καὶ ἡ ἀντιπαράστασις τὸν αὐτὸν ἔχουσι λόγον , οὐκ |
μάλιστα δὲ τοῖς πλήθεσι πρὸς τοὺς τυράννους , καὶ ἄλλη ἐπανάληψις τί οὖν ἐστι τοῦτο , εἶτα τὸ εἰσαγόμενον ἀπιστία | ||
τῆς ἡμέρας ὁ ἥλιος . πρέπει ] λάμπει . θ ἐπανάληψις . τοιαῦτ ' ἀλύων καὶ φωνῶν ταῖς ὑπερκόμποις καὶ |
ἥτις ὑπὸ τοῦ φεύγοντος λύεται βουλήσει καὶ δυνάμει : εἶτα μετάστασις ὑπὸ τοῦ φεύγοντος εἰσάγεται , ὅτε ἐμπίπτει , λέγοντος | ||
τεθνάναι : ἀριστέα τὶς μοιχὸν ἀπέκτεινε καὶ κρίνεται φόνου : μετάστασις δὲ κατὰ νόμον , ἥτις καὶ ἀντιληπτικὴ λέγεται τὸ |
ἐείκοσι καὶ πόδες εἶεν . * ) ὅτι ὁμοία ἡ προφορὰ τῆς ὑπερβολῆς τῷ „ οὐδ ' εἴ μοι δέκα | ||
, οἱ μένοντες ἐκεῖ ταχὺ μετέρχονται . Ἐπιμονὴ δέ ἐστι προφορὰ πλειόνων λέξεων ἐπίσης τὸ αὐτὸ σημαινουσῶν , ἢ καὶ |
θετέον . Εἰ δὲ ὑπόστασιν ἄνευ ἐνεργείας τις θεῖτο , ἐλλιπὴς ἡ ἀρχὴ καὶ ἀτελὴς ἡ τελειοτάτη πασῶν ἔσται . | ||
οὐ διαστὰς ἀφ ' ἑαυτοῦ οὐδὲ ἀσθενὴς τῷ μερισμῷ οὐδὲ ἐλλιπὴς οὐδὲ τοῖς μέρεσι γενόμενος ἅτε ἑκάστου μὴ ἀποσπασθέντος τοῦ |
δακνώδης ἐρεθίζει , ἐκεῖ που πλεονάσας . Πριαπισμὸς δέ ἐστιν ἐπίμονος τοῦ καυλοῦ ἔντασις . εἴληφε δὲ τοὔνομα ἀπό τινος | ||
δίσωμον ἐν μετανοίᾳ ἔσται ὁ κατηγορῶν , ἐὰν δὲ στερεὸν ἐπίμονος καὶ ἀπαραίτητος ὁ ἐνάγων . ἐὰν δὲ ὑπὸ Ἄρεος |
ἐπεὶ γὰρ ἡ ἀπόδειξις τῷ γένει σημεῖον εἶναι λέγεται , ἀμφισβητουμένου τοῦ πότερον ἔστι τι σημεῖον ἢ οὐκ ἔστιν , | ||
, ὅτι ἐκεῖ ὁμολογουμένου πράγματός ἐστι καταδρομή , ἐνταῦθα δὲ ἀμφισβητουμένου . διαιρεῖται δὲ τοῖς τελικοῖς κεφαλαίοις . ταῦ - |
ἡ προβολὴ πεπραγμένου ἐστὶ πράγματος σύντομος ἀφήγησις : ὁ δὲ στοχασμὸς δύο πράγματά ἐστι , φανερὸν καὶ ἀφανές : κρίνεται | ||
πλείω σαφήνειαν περὶ τῶν κεφαλαίων , ὅτι , ὡς ὁ στοχασμὸς διττόν , οὕτω διττὸν καὶ τὸ κεφάλαιον : ὁμώνυμα |
ἐνταῦθα ὅτι διαλεκτικὸν θεώρημα παραδίδοται : δεῖ γὰρ πρὸ τῶν ὁρικῶν λόγων τοὺς διαιρετικοὺς προηγεῖσθαι . πασῶν δὴ οἶμαι κτλ | ||
τί ἐστι τὸ κρινόμενον γίνεται ἡ ζήτησις , καὶ τῶν ὁρικῶν προβλημάτων ἐν ἐνίοις τὸ μὲν πέπρακται , τὸ δὲ |
τὰς προθέσεις ἐν ἀπτώτοις ἑνοῦσθαιἔτι . ἡ διά πρόθεσις , αἰτιώδης παραλαμβανομένη , ἐπ ' αἰτιατικὴν φέρεται , δι ' | ||
πρός γε ταῦτα ῥητέον : οὐδέποτε ἡ διά πρόθεσις , αἰτιώδης παραλαμβανομένη , ἐν συνθέσει ἐστί . δεῖ δὲ νοεῖν |
τὸν Τηλαύγη διήγησις ἀπορίαν παράσχοι ἄν , εἴτε θαυμασμὸς εἴτε χλευασμός ἐστι . τὸ δὲ τοιοῦτον εἶδος ἀμφίβολον , καίτοι | ||
: τὸ μὲν οὖν ἐπὶ τῶν πέλας καλεῖται μυκτηρισμὸς καὶ χλευασμός , τὸ δὲ ἐφ ' ἡμῶν ἀστεϊσμός . Σαρκασμός |
τῶν εἰς δον ληγόντων ἐπιρρημάτων τοπικόν ἐστι , ποιότητος δὲ παραστατικόν . ἀπειρότερον οὖν ἀναστρέφοντες περὶ τῶν τοιούτων σημασιῶν καὶ | ||
ὡς παρ ' αὐτῷ οὐ τοπικόν ἐστι , ποιότητος δὲ παραστατικόν , καὶ ἰσοδυναμοῦν τῷ οὕτως : περὶ οὗ ἐξ |
πολλῷ συρφετῷ τοῦ δόγματος , εἰς ἄτοπον δὲ οὐκ ἔστιν ἀπαγωγή : δέξονται γὰρ οἱ ἄνδρες ἐν τοῖς οὐσιώδεσι λόγοις | ||
Ποιῆσαι τὸ ἀδύνατον . οὐκ ἔστιν αὕτη κυρίως εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγή : οὐ γὰρ μέρος γέγονε τοῦ συλλογισμοῦ ἡ ὑπόθεσις |
ἂν εἴη τις ὅλως γνώριμος ὁρισμὸς ἑκάστου τῶν γενῶν ἀεὶ προϋπάρχοντος γένους , ὃ γνῶναι μὲν οὐχ οἷόν τε ἄνευ | ||
ἄξιον παραλιπεῖν διὰ τὸ τῆς περιπετείας παράδοξον . τοῦ γὰρ προϋπάρχοντος βασιλέως Στράτωνος διὰ τὴν πρὸς Δαρεῖον φιλίαν ἐκπεσόντος ἐκ |
καὶ οὐ δεξιὰς ἐκείνας καλεῖ τῶν γὰρ δεξιῶν ἡ καλὴ ἐργασία . ἢ εὐώνυμα λέγει τὰ πληγώματα αὐτῶν . εὐωνύμως | ||
δεῖ καινοτομεῖν Ἀθηναίους ὄντας : καινοτόμοι γάρ ἐσμεν : εἶτα ἐργασία ληφθεῖσα ἐκ παραδείγματος εἰς κατασκευὴν τοῦ ἐπιχειρήματος τούτου ὅτι |
εἰδῶν , τοῦ τε ἐξ ἀπάτης καὶ παραδόξου καὶ τοῦ ὁρικοῦ καὶ τοῦ ἀπὸ γνώμης καὶ δημοκοπίου καὶ τῶν λοιπῶν | ||
τοῖς περιστατικοῖς μορίοις , οἷον ὡς ἐπ ' ἐκείνου τοῦ ὁρικοῦ προβλήματος νόμος τὸν τυραννοκτόνον δωρεὰν λαμβάνειν , πόλεως τυραννουμένης |
τόπους παριοῦσα , εἴπερ ἐπὶ τῶν ἐπικαίρων τῆς γενέσεως τόπων τετευχυῖα καταλαμβάνεται . Καὶ ταῦτα μέν , ὦ Μάρκε , | ||
καὶ οἷον γένεσίς τις ἀπὸ λόγου σπερματικοῦ καὶ ἔκτασις , τετευχυῖα παρὰ τὸ τοιοῦτον τῆς ὀνομασίας , παρ ' ὅσον |
τὸ ἀγαθὸν ἐν φύσει τινὶ κείμενον , καὶ οὐχ ἡ ἔφεσις ποιεῖ τὸ ἀγαθόν , ἀλλ ' ἡ ἔφεσις , | ||
' ὑπόθεσιν ἐκ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς . ἐφέσιμον ] ἔφεσις ἡ ἔκκλησις ἡ ἀπὸ σμικροῦ εἰς μεῖζον κριτήριον προκαλουμένη |
γυμνὸς διὰ τὰς τῶν κοντάτων ὁρμάς : ἡ κατὰ χεῖρας συμπλοκὴ ἤτοι μάχη , διὰ τὸ ἀχρείους ἐκ τοῦ ἐγγὺς | ||
Φανερὸν οὖν ὅτι οὔτε δόξα μετ ' αἰσθήσεως , οὔτε συμπλοκὴ δόξης καὶ αἰσθήσεως ἡ φαντασία : λέγει γὰρ Πλάτων |
χεῖρον δὲ ἴσως οὐδὲ τοῦτο ἀγνοεῖν , ὡς ἔστι τι ὁρικὸν ζήτημα , δοκοῦν εἶναι ῥητὸν καὶ ἀντινομία : οἷον | ||
αὐτῷ γὰρ τὰς τῶν φαντασιῶν διαφορὰς ἀπευθύνουσι . καὶ τὸ ὁρικὸν δὲ ὁμοίως πρὸς ἐπίγνωσιν τῆς ἀλήθειας : διὰ γὰρ |
ἡ οὖν ἀπόδειξις δι ' ἧς κατασκευάζεται ἡ ἀπόδειξις , ὁμολογουμένη μὲν καὶ προῦπτος οὐκ ἔσται , διαφωνουμένη δὲ καὶ | ||
εὔπνους καὶ ὅλως ὁ προσήνεμος ἀναυξής . Σχεδὸν δ ' ὁμολογουμένη τις καὶ ἡ τοῦ ἀέρος διάθεσίς ἐστι τούτοις : |
̈ . . γένος δέ ἐστι πλειόνων καὶ ἀναφαιρέτων ἐννοημάτων σύλληψις , οἷον „ ζῷον „ : τοῦτο γὰρ περιείληφε | ||
τῆς μήτρας ἐπὶ μόνων τούτων ἐστίν , οἷον κάθαρσις , σύλληψις , ἀπότεξις * * * * * * * |
: δῆλον γὰρ ὅτι κειμένης τῆς ἀντιθέσεως διανοίας . ἡ λύσις ἂν ἐκ διανοίας ἐγένετο . οἷον , ἐκήρυξας δώσειν | ||
οὐκ ἐξαλλάσσεται ἡ θεραπεία . κένωσις γὰρ ἐπ ' ἀμφοτέρων λύσις , ἐναντία τῷ πάθει . οὐ γὰρ ἀπὸ τῶν |
μέλλοντος κεφαλαίου προκλητικόν : ἐπεὶ καὶ ἡ ἔνστασις καὶ ἡ ἀντιπαράστασις τὸν αὐτὸν ἔχουσι λόγον , οὐκ ἀεὶ τῆς ἐνστάσεως | ||
ἔνστασις βίαιόν τί ἐστιφήσει γὰρ μηδὲ ἐξεῖναι : ἡ δὲ ἀντιπαράστασις κατασκευάζει , ὅτι , εἰ καὶ ἔξεστιν , ἀλλ |
ὀνόματα , τό τε κλοπαίαν τό τε ναρθηκοπλήρωτον , οἱονεὶ ἐπεξήγησις τοῦ θηρῶμαι , εἰπὼν γὰρ “ θηρῶμαι δὲ πηγὴν | ||
αὐτοῖς ἐπιφάνεια καὶ κράτησις τῆς χώρας καὶ τῆς ὅλης νομοθεσίας ἐπεξήγησις , ὡς εὔδηλον εἶναι τὸν προειρημένον φιλόσοφον εἰληφέναι πολλά |
λαμβάνων ἀπὸ τῆς μήτιδος , οἷον ἐβουλεύεσθε . γίνεται δὲ ἀδιανόητον : διὸ δεῖ σὺν τῷ ι γράφειν ᾐτιάασθε . | ||
φησι , πολλάκις πεπλεγμένα , ὡς πρὸς τῷ ἀδολεσχεῖν καὶ ἀδιανόητον γίνεσθαι τὴν κατηγορίαν . τούτοις δὲ ἄλλο τι τρίτον |
πυρετοί ; Πῶς ἔχομεν τοῦ γνῶναι : αὕτη γὰρ ἡ ποιότης , οὐκ ἀφῇ , ἀλλὰ γεύσει κρίνεται , ὥςπερ | ||
στοχασμὸν , ἡ δὲ ἰδιότης τὸν ὅρον , ἡ δὲ ποιότης τὰς λοιπὰς στάσεις : ἐν γὰρ τῷ στοχασμῷ αὐτὸ |
διανοίας , τουτέστι νοούσης , ἔσται διάνοια ὁ ὄγκος , διάνοια δὲ ὢν οὐκ ἔσται τὸ ζητοῦν ἀλλὰ τὸ ζητούμενον | ||
ὃ αἱ προτάσεις συνεπέραναν , δόξα μετὰ λόγου λέγεται . διάνοια δέ ἐστιν ἡ τῶν καθόλου μετὰ λόγου γνῶσις : |
τις ἐπίτευξις ἦν ἡ ἀληθὴς μαντεία , ἢ σφοδρότης καὶ ἐπίτασις ἐνεργείας ἢ πάθους ἢ ὀξύτης καὶ φορὰ τῆς διανοίας | ||
, ὡς βῶ βάζω . τούτῳ τῷ σπάζω ἡ α ἐπίτασις ἐπῆλθε καὶ ἐποίησεν ἀσπάζω καὶ ἀσπάζομαι : τὸ ἀσπάζεσθαι |
τοῦτο λέγοντες , ὅτι οὐχ ἡ ἀμφισβήτησίς ἐστιν αὐτῷ ἐνταῦθα καθολική : εἰ γὰρ προέκειτο τῷ Δημοσθένει ζητεῖν , πότερον | ||
' αὐτὸν ἀργοῦντα ] διττὴ ἡ ἐξήγησις : ἢ γὰρ καθολική ἐστιν οὕτως οὐκ ἔνι δ ' αὖ , ἵν |
ὁμογενής ὁμόγονος , ὁμοειδής , ὁμομήτωρ ὁμοπάτωρ , ὁμοθυμαδόν , ὁμολογία : ὁ γὰρ ὁμόλογος βίαιόν τε ὁμοῦ καὶ εὐτελές | ||
καὶ ὅτι τοῦτό ἐστιν * * * . ἐπὶ τέλει ὁμολογία τῆς ἀληθινῆς ἐπιβολῆς : ἀλλ ' , Ἀχιλεῦ , |
μὲν γὰρ εἰς τὰ πλάγια παρεγκλίσει τοῦ καταλλήλου μηροῦ γίνεται τάσις καὶ πόνος καὶ νάρκη , ποτὲ δὲ καὶ ἀτροφία | ||
γενικῶν ἐν τῷ περὶ πτώσεων εἴρηται . Προσῳδία ἐστὶ ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς ὑγιοῦς κατὰ τὸ ἀπαγγελτικὸν τῆς λέξεως ἐκφερομένης |
καλεῖται δὲ ἡ κατ ' ἐπιστροφὴν εἰς τὸ ἐξ ἀρχῆς ἀποκατάστασις ἐπικατάστασις . Ἡ μὲν οὖν πρώτη ἐπιστροφὴ καὶ ἡ | ||
τῆς τοῦ ὤμου κεφαλῆς ποιησαμένης εὐχερὴς εἰς τὸ κατὰ φύσιν ἀποκατάστασις ἔσται . καταρτίζεται δὲ ὦμος ὑπὲρ τῆς δικλίδος θύρας |
τόπου ἐμβολὴ ἐξ ὀνόματος , καθόλου , ὅρκος . Καὶ εἰρωνεία μέν ἐστι τὸ διὰ τοῦ ἐναντίου τὸ ἐναντίον σημαῖνον | ||
, εἰρωνεία , διαπόρησις , διασυρμός , ἀποστροφή . τούτων εἰρωνεία μέν ἐστι λόγος ἐναντίος οἷς ἐνθυμούμεθα , κατ ' |
τόν τε τῆς εὐθυδικίας καὶ τὸν δι ' ὃν ἡ παραγραφή : οἷον ἐγράψατο Τίμαρχος Αἰσχίνην παραπρεσβείας : ὁ δὲ | ||
με ἐπὶ τούτοις κρίνεσθαι καὶ οὐ δεῖ ἰδιώτην ὄντα , παραγραφή ἐστιν . Ἡ προβολὴ γίνεται , ὡς καὶ ἐν |
, ποιεῖ ἀντίληψιν : ἀντίληψις γάρ ἐστι πράγματος εἶναι δοκοῦντος ἀνευθύνου ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἐκ περιστάσεως κατηγορία γινομένη : | ||
ἔξωθεν παραλαμβανομένου μηδ ' ἐπισυμβεβηκότος , ἀλλ ' ὄντος μὲν ἀνευθύνου τοῦ πεπραγμένου , ἀρκοῦντος δὲ ὡς ἐπ ' ἀδικήματι |
τι πρὸς τὴν φωνὴν τοῦ φεύγοντος γίνεται : ἡ δὲ πηλικότης ἀόριστόν τί ἐστι καὶ παρὰ τοῦ φεύγοντος ἔχει χώραν | ||
τὴν πηλικότητα τοῦ πρός τι τοιούτοις κέχρηνται λόγοις : ἡ πηλικότης ἁπλοῦν τί ἐστιν : οἷον μέγα τόδε γεγένηται : |
' ὅλον ἑαυτὸν πάντα νοήσει . οὐ τοῦτο δὲ ἡ ἐνάργεια ὑπαγορεύει : οὐ γὰρ δὴ ψυχὴν μὲν τυχὸν ἐθέλοντες | ||
καὶ ἡ ἐφεξῆς ὁδὸς μέχρι Βάκτρων . πολλαχοῦ γὰρ ἡ ἐνάργεια καὶ τὸ ἐκ πάντων συμφωνούμενον ὀργάνου πιστότερόν ἐστιν , |
. τὸ γὰρ Ἡλίου ἅρμα νεώτερόν φασιν εἶναι πρὸς ἐκεῖνο κρινόμενον , φανερὸν δὲ τοῖς πολλοῖς , ἅτε προδήλου γιγνομένης | ||
φησιν : ἤτοι γὰρ ἄμφω καὶ πρόσωπον ἔχοντα καὶ πρᾶγμα κρινόμενον . Τουτέστιν ὅτι τὰ συνεστῶτα ζητήματα ἢ καὶ πρόσωπον |
ὡς ὁ Πυθαγόρας ὁρίζεται . ἐν οἷς καὶ ἡ παροῦσα πρᾶξις . Εἰ καὶ πάρεργον ἦν τὸ ζητῆσαι ἐπὶ τῆς | ||
. τὰ τοῦ σώματος μὴ ἀγάπα . ἀκάθαρτον ἄνθρωπον ποιεῖ πρᾶξις αἰσχρά . καθαίρει ψυχὴν ἀνοήτου δόξης ἔλεγχος . ὁ |
ἐστιν : οὐκ ἄρα ἔστιν . Καὶ μὴν ἡ αἴσθησις ἑτεροίωσίς τις ἐστίν : ἀμήχανον γὰρ τὸ δι ' αἰσθήσεώς | ||
καὶ λεῦκαι ἐφήλιδός εἰσιν εἰς παρασκευήν . ἡ δὲ ἔφηλις ἑτεροίωσίς ἐστιν τῆς ἐπιφανείας . λεῦκαι : λέπραι , αἱ |
καὶ τὰ λεγόμενα καὶ τὰ σημαίνοντα , τίνος ἕκαστον γένους σημαντικόν , ἐροῦμεν τὰ μὲν τίθεσθαι αὐτὰ μόνον δηλοῦντα , | ||
πολλῷ πλέον ἐν τοῖς ἄλλοις μὴ οἰηθῶμεν εἶναί τι μέρος σημαντικόν , ὥσπερ ἐνταῦθα παρέλαβεν τὸ μῦς , ὃ μέρος |
ἄδοξα ἀσύστατα : τὰ δὲ μὴ πρὸς ὑπερβολὴν συνίσταται . Παράδειγμα ἄλλο τοῦ ἀπιθάνου . Περικλῆς τῇ Ἀσπασίᾳ συνόντα Σωκράτη | ||
κατηγορούμενα , κατηγορήσωμεν πῇ , τουτέστι συνθέτως καὶ ἡνωμένως . Παράδειγμα τοῦ προτέρου ὁ συλλογισμόςμᾶλλον δὲ παραλογισμόςτοῦ αἱρετικοῦ [ μᾶλλοναἱρετικοῦ |
, ἀλλ ' ἵνα σοι πρὸς Θέρσανδρον ἡ τῆς αἰτίας ἀπόλυσις ᾖ ὡς οὐ συνεγνωκότι . χρυσοῖ δέ σοι οὗτοι | ||
προσδοκίαν ἔχει , κἄν τι συμβῇ χαλεπὸν τοῖς τοιούτοις , ἀπόλυσις γίγνεται , ἐν δὲ προαιρέσει χρηστῇ καὶ βίῳ σώφρονι |
γὰρ ἂν ταὐτὸ πᾶσιν ἐδόκει , ἀλλ ' ἀνθρωπίνη τις οἴησις , ἐν ᾗ πολλά τε καὶ ἐναντία ποικίλλεται . | ||
βολῇ . ἔοικε δὲ τούτῳ μᾶλλον . ἡ γοῦν ” οἴησις “ τούτῳ συμφωνεῖ . ” οἶσιν “ γὰρ τῆς |
τῷ νεοσφαγεῖ σώματι τὸ μὲν εἰπεῖν ὅτι στοχασμός ἐστιν ἡ στάσις πρότασις ἁπλῆ , φάσις δὲ ἐν αὐτῷ συνεκτικὴ ἐκείνη | ||
πᾶσα γὰρ ὑλικὴ κίνησις γένεσίς ἐστιν . ἡ δὲ νοητὴ στάσις κινεῖ τὴν ὑλικὴν κίνησιν τὸν τρόπον τοῦτον . ἐπεὶ |
δὲ τὴν ψυχήν , εὐσυνεσία , εὐφυΐα , φιλοπονία , ἐπιμονή , μνήμη , τὰ τούτοις παραπλήσια , ὧν οὐδέπω | ||
ἄλλῃ δυνάμει ξηρότητα καὶ εὔπνοιαν : διὰ τούτων δὲ ἡ ἐπιμονή : φαίνεται δὲ τρόπον τινὰ ὅμοιον τούτῳ καὶ τὸ |
, τοῦτο εὐθέως καὶ μνήμη . ἔστι δὲ μνήμη γενικὴ τύπωσις ψυχῆς , μνεία δὲ λόγος κατὰ ἀνανέωσιν λεγόμενος : | ||
καλλονῆς ἐναργές . Ἐπὶ δὲ τῆς στεφάνης τοῦ στόματος κρίνων τύπωσις σὺν ἀνθεμίσι καὶ βοτρύων σχοινιαὶ διάπλοκοι διετυποῦντο κυκλόθεν . |
μονάδι μὲν ὡς ἀρχῇ , δεκάδι δὲ ὡς τέλει , συνεζευγμένη τῇ δυάδι , ὥσπερ γὰρ ἓν πρὸς βʹ , | ||
κρίνει ὡς ἑκόντα ἀποκτείναντα . ὁ δὲ παραγράφεται . Ἡ συνεζευγμένη στάσις τῇ παραγραφῇ στοχαστικὴ τυγχάνει , καὶ οὐχ ἁπλῶς |
δὲ αὔξησις καὶ μείωσις , κατὰ ποιὸν δὲ ἀλλοίωσις λεύκανσις μέλανσις καὶ θέρμανσις καὶ αἱ κατὰ τὰς λοιπὰς ποιότητας κινήσεις | ||
. Ἐξ ἀρχῆς γὰρ αὐτὰ ἴσασιν εἶναι . Διὰ τοῦτο μέλανσις : καὶ ἐν τῇ ἐργασίᾳ , ἀπομέλανσις , ἤτοι |
εὐχερῶς εὑρισκόμενα , καὶ εἰς τὰς ἐπικρίσεις τῶν συνθέτων δυνάμεων εὔχρηστος ἡ γνῶσις : ἔτι δ ' εἰς τὰς εὑρέσεις | ||
ἐνεργήματος [ αἵματος ] , ὥστε οὐδὲ πρὸς σύλληψίν ἐστιν εὔχρηστος . ἀμέλει τινὲς μὲν ἐξ ὅλου μὴ κεκαθαρμέναι συλλαμβάνουσιν |
ὁπωσοῦν ; Καὶ τίς ἡ νόησις καὶ τῆς διανοίας ἡ ἐπιβολή ; Ἢ ἀοριστία : εἰ γὰρ τῷ ὁμοίῳ τὸ | ||
ἐπιζήμιον , τίμημα προστίμημα ἐπιτίμημα καὶ ὡς Ἀντιφῶν ἐπιτίμιον , ἐπιβολή , εὔθυνα , ὄφλημα , καταδίκη , κατάγνωσις . |
κατὰ γὰρ πᾶσαν πτῶσιν τῆς κτητικῆς παραγωγῆς ἐγκειμένη σύνεστιν ἡ κτητικὴ σύνταξις , ἐμόςἐμοῦἐμῷἐμόν , ἈριστάρχειοςἈρισταρχείουἈρισταρχείῳ . καὶ ἐν μὲν | ||
: ὀρθοτονουμένη γὰρ ἡ ἑνικὴ περισπᾶται , ἥ γε μὴν κτητικὴ ὀξύνεται . σαφὲς δ ' ὅτι καὶ ἐγκλιθεῖσαι αἱ |
ἐκθῇς , ἀλλὰ διαζευγνύων . εἰ μὲν ἴση ἐστὶν ἡ παράλειψις καὶ ὦσι τρεῖς ἀριθμοὶ οἱ ἐκτεθέντες ἢ καὶ πλείονες | ||
ἐννοιῶν ὠνόμασται , οἷον προδιόρθωσις , ἐπιδιόρθωσις , ἀποσιώπησις , παράλειψις , εἰρωνεία , ἠθοποιΐα , ἅπαντα ταῦτα οὔ μοι |
φησι τοῦ φωτός , ἵνα τῷ φωτὶ γανωθὲν τὸ δὲ ἀντιληπτικὸν οἷον τρανεστέρου γνωστοῦ γενομένου γανωθέντος . Δρᾷ γὰρ καὶ | ||
ἀντιθετικὸν , ὥσπερ ἐν στοχασμῷ ἀντίληψιν καὶ μετάληψιν ἐκάλεσε τὸ ἀντιληπτικὸν καὶ μεταληπτικόν : γενικῶς δὲ εἶπεν ἡ ἀντίθεσις , |
ὁρίζω : οὐ γάρ ἐστι δογματικὴ ὑπόληψις , τουτέστιν ἀδήλῳ συγκατάθεσις , ἀλλὰ φωνὴ πάθους ἡμετέρου δηλωτική . ὅταν οὖν | ||
δοκῇ , τόθ ' ἡ ἐξ ἀσυμφώνων ὡς κρίσις καὶ συγκατάθεσις τὴν ἐπὶ τῷ θαυμαζομένῳ πίστιν ἰσχυρὰν λαμβάνει καὶ ἀναμφίλεκτον |
, ἔκπληξις , φρίκη , τρόμος , πτοία πτόησις , συστολή , θόρυβος , ταραχή . καὶ τὰ ῥήματα φοβοῦμαι | ||
ἐπιθυμία , ἡδονή . αʹ Λύπη μὲν οὖν ἐστιν ἄλογος συστολή : ἢ δόξα πρόσφατος κακοῦ παρουσίας , ἐφ ' |
, ἀναγκαῖον κακόν . Ζητούμενον ὄνομα , ἄνθρωπος ἀφανής , δυσεύρετον κτῆμα , ἀπορίας παραμύθιον , καταφυγὴ δυστυχίας , ἀγκὼν | ||
ψελλόν ] Ἄσημον , ἄναρθρον . : ψελλόν τε καὶ δυσεύρετον : Ἀπὸ τούτων ὧν σοι εἶπον , εἴ τι |
κατασκευῆς , τελείᾳ τῇ ἀντιλήψει χρώμενος : πρὸς γὰρ τὴν δείνωσιν καὶ αὔξησιν τοῦ ἐγκλήματος τελείας ἐδεῖτο τῆς ἐργασίας , | ||
λόγου , ὡς εὐνουστέρους ἀπεργάσαιτο αὐτούς , ἢ οἶκτον ἢ δείνωσιν ἔξωθεν ἐπάγῃ τῷ πράγματι οἷα πολλὰ ῥητόρων παῖδες ἐπὶ |
. τί δ ' ἐστὶν ὃ λέγω , σκεπτέον : ἑρμηνευθεὶς Ἰσμαήλ ἐστιν ἀκοὴ θεοῦ , τῶν δὲ θείων δογμάτων | ||
Βενιαμὶν δὲ τοῦ νέου καὶ γέροντος χρόνου : λέγεται γὰρ ἑρμηνευθεὶς υἱὸς ἡμερῶν εἶναι , ἡμέραις δὲ καὶ νυξὶν ὁ |
καὶ κλητικήν , οἷον ὁ Τίρυνς ὦ Τίρυνς , ἡ ἕλμινς ὦ ἕλμινς , ὁ μάκαρς ὦ μάκαρς , ἡ | ||
ἑλμίνθων γένεσις . Περὶ πλατείας ἕλμινθος . Καὶ ἡ πλατεῖα ἕλμινς πλεονάζει μὲν ἐπὶ πυρετῶν , γίνεται δὲ καὶ ἐν |
κατάληψίς ἐστι καταληπτικῆς φαντασίας συγκατάθεσις . οὐδεμία δ ' ἦν καταληπτικὴ φαντασία διὰ τὸ μήτε πᾶσαν ὑπάρχειν φαντασίαν καταληπτικήν , | ||
ἡμῖν ἀκριβῶς εὐχῇ μᾶλλον ἔοικεν ἢ ἀληθείᾳ . ἦν γὰρ καταληπτικὴ φαντασία , ἵνα τις ἀπὸ ταύτης ἄρχηται , ἡ |
γὰρ ἀεὶ τοῦ φεύγοντος τὸ κεφάλαιον , κἂν μυριάκις ὁ Μινουκιανὸς τῷ κατηγόρῳ προσνέμοι : χρὴ γὰρ ἀεὶ τὸν μὲν | ||
ἐστὶν ἡ βάσανος , τῷ εἶναι ἀνεύθυνον , ὁ μέντοι Μινουκιανὸς καὶ κατὰ τοῦτο ἐναντιοῦται . Καὶ ἴσως ταῦτα οὐ |
τὸ πρός τι ἀνήγαγον . οὐσίας δὲ ὑποτεθείσης ἔτι λείπεται ζήτησις , πότερον τῶν ἐν δυνάμει ὄντων ἐστὶν ἢ μᾶλλον | ||
τὴν γὰρ ὕπαρξιν τοῦ πράγματος , περὶ οὗ ἦν ἡ ζήτησις εἰ ἔστι , ποτὲ μὲν ἀπὸ συμβεβηκότων ποτὲ δέ |
προσδοκωμένου . Ὁπόταν δὲ ἄξῃ ψυχὴ ἐπὶ πρᾶγμα ἑστὸς καὶ ὡμολογημένον καὶ πεπερασμένον καὶ ὡρισμένον , καὶ καλὸν μὲν τῇ | ||
δὲ καὶ παραλείψουσιν ὡς παρέλκοντα διὰ τὸ σφόδρα τοῦ πράγματος ὡμολογημένον , ἀντιθέσει ἀντεγκληματικῇ ἀεὶ ἐν μεταλήψει ἐμπιπτούσῃ , λύσει |
ἡ εἰσέλευσις εἴσοδος καὶ ἐπήλυσις καὶ ἐπίβασις καὶ πάροδος καὶ παράβασις , εἰσελθὸν οὖν καὶ παραβὰν εἰς τὴν ὀρχήστραν πρὸς | ||
διὰ χοροῦ τινος . ⌈ ὦ θεώμενοι : αὕτη ἡ παράβασις , ἣ καὶ μακρὸν καὶ πνῖγος ⌈ καὶ ἀνάπαιστος |
εἶναι ἡ γενικὴ ἁλτός , ἵνα εὑρεθῇ διὰ δύο συμφώνων ἐκφερομένη : ἀλλ ' ἐπειδὴ δασυνομένης τῆς εὐθείας ἔμελλε ψιλοῦσθαι | ||
ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς ὑγιοῦς κατὰ τὸ ἀπαγγελτικὸν τῆς λέξεως ἐκφερομένη μετά τινος τῶν συνεζευγνυμένων περὶ μίαν συλλαβὴν ἤτοι κατὰ |
ἔννομον , ἤ τι τῶν τούτοις ἐναντίων . περιττὸν ἡ προσθήκη τούτων : οὐ γὰρ ἰδίᾳ μὲν ζητοῦμεν τὸ δίκαιον | ||
κατὰ τὸ μόνιμον καὶ δυσκίνητον , πότερον τοῦτο διαφορᾶς ἐστι προσθήκη ἢ ψιλῆς σχέσεως ἢ πλεονασμός τις ἄλλος ὁποιοσοῦν ; |
δυσκολία καὶ ἡ δύναμις ἤγουν ἡ εὐκολία , ἤτοι ἐπιτηδειότητος προκοπή , ὑπὸ τὴν ποιότητα ἀνάγονται ὡς κράσει ἑπόμεναι , | ||
ἐστιν ἡ εἰς ἕξιν ὁδός . δύναμις δέ ἐστιν ἐπιτηδειότητος προκοπή , ἀδυναμία δὲ ἡ δυσκολία , καθώς φαμεν τὸν |
: τὸ δ ' ἀναισθητοῦν οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς . . Ὅρος τοῦ μεγέθους τῶν ἡδονῶν ἡ παντὸς τοῦ ἀλγοῦντος ὑπεξαίρεσις | ||
δὲ φεύγοντος προκρίνοντος μετὰ κατασκευῆς τὸ εὐεργέτημα τοῦ ἀδικήματος . Ὅρος βίαιος κοινὸς τοῦ μὲν μηδ ' ὅλως εὐεργέτημα γεγενῆσθαι |
γενικῆς συνοίχεται καὶ τὰ τῆς ἐπικρατήσεως . Ἔστιν οὖν ἡ προκειμένη συζυγία τῶν ῥημάτων τοιαύτη . κτῆμα τῶν βασιλέων οἱ | ||
ὄν : ὅθεν καὶ περὶ τὴν τούτου θεωρίαν ἐστὶν ἡ προκειμένη ἐπιστήμη , πρώτη τε οὖσα πασῶν ἐπιστημῶν καὶ κυριωτάτη |
τὸ ἀκήν . ἐστὶ καὶ ἀναδιπλασιασμὸς ἀκωκὴν , ὡς ἄγω ἀγωγή . Ἀμέγαρτον , ποτὲ μὲν δηλοῖ τὸ εὐτελὲς καὶ | ||
τὴν ἀκήν ἐστι , καὶ ἀναδιπλασιασμῷ ἀκωκή , ὡς ἄγω ἀγωγή . . . . . . ἀκωκή , , |
ἠρεμία . ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῆς ἀναπνοῆς ἐστιν εἰσπνοὴ καὶ ἐκπνοή , καὶ μεταξυλαβεῖται ἠρεμία . ἐν ταύταις οὖν ταῖς | ||
' ὃν ἤτοι κόπρος ἐμεῖται , ἢ δυσώδης ἐστὶν ἡ ἐκπνοή , πολλάκις δ ' ἡ ἐρυγὴ τοιαύτη γίνεται , |
, ἄδηλον εἰ μήπου ἄλλη τις ὑπολέλειπται τοῦ πέμπτου στοιχείου ἀντιληπτικὴ ἐξ ἐκείνου ἔχουσα τὸ αἰσθητήριον . τούτοις ἐκεῖνο προσαπορητέον | ||
ἔρωτα μόνης ὄψεως αἰτιωμένου καὶ ἐπὶ τοῦ συνεχῶς ἐπανατεινομένου πλουσίου ἀντιληπτικὴ λέγοντος ὡς ἔξεστιν ὅπως ἄν τις βούλοιτο κινεῖν τὼ |
καὶ καταψηφισθείς , πέντε ταλάντοις ἐζημιώθη . εἰσαγγελία δέ ἐστι κατηγορία διὰ τὰ ἀδίκως ἢ κακῶς πεπραγμένα . . ἐπὶ | ||
εἰκότως οὖν ζητοῦμεν τὸν τρόπον τῆς ὑπάρξεως . οὐδεμία ἄλλη κατηγορία δέκα εἴδη ἔχει , εἰ μὴ τὰ πρός τι |
οὖν χολὴ κινηθεῖσα ἐς τὰς φλέβας καὶ ἐς τὸ αἷμα ἐσέλθῃ , διεκίνησε καὶ διώῤῥωσε τὸ αἷμα ἐκ τῆς ἐωθυίης | ||
καθαίρει μήτε χολὴν μήτε φλέγμα , ὅταν ἐς τὸ σῶμα ἐσέλθῃ , τὴν δύναμιν αὐτὰ παρέχεσθαι δεῖ ἢ ψύχοντα ἢ |
δέησις , δέομαι , μὴ πρὸς τὸ τῆς γραφῆς μέγεθος ἀφορᾷν : μηδ ' ὅτι δεινὸν τὸ πρὸς θεοὺς πλημμελεῖν | ||
καὶ τὴν ἐμπειρικὴν αἵρεσιν ταῦτα , τὸ εἰς τὰς συνδρομὰς ἀφορᾷν τῶν συμπτωμάτων , μήτε εἰς πάθος μήτε εἰς αἴτια |
: ἀνεπινόητος ἄρα ἐστίν . εἰ μὲν γὰρ φαινομένη φαινομένου ἐκκαλυπτική ἐστιν , ἔσται τὸ ἐκκαλυπτόμενον ἅμα φαινόμενόν τε καὶ | ||
' ὁμοίως πιστή τε καὶ ἄπιστος , πιστὴ μὲν ὅτι ἐκκαλυπτική τινός ἐστιν , ἄπιστος δὲ ὅτι ἐκκαλύπτεται . πάνυ |
ἀποδείξει ἐμπεριέχεται , ὡς μεμαθήκαμεν : ἀπόδειξις γάρ ἐστιν ἀντεστραμμένη ἀνάλυσις . Πῶς ἀνωτέρω μὲν εἶπεν ἀναγκαίαν τὴν γνῶσιν τῶν | ||
τε ἐπαγωγὴ μαρτυρεῖ τὸ φθειρόμενον σύνθετον δεικνῦσα : καὶ ἡ ἀνάλυσις δέ : οἷον εἰ ἡ φιάλη εἰς τὸν χρυσόν |
δέ . πῶς γὰρ δύναται τὸ αὐτὸ αἴτιόν τε καὶ ἀποτέλεσμα ἑαυτοῦ νοεῖσθαι ; εἰ δ ' ὅμοια , ἐπεὶ | ||
μὲν γὰρ τῶν προτέρων μενετέον , οὐ διὰ μικροῦ τὸ ἀποτέλεσμα προσδοκῶντας . εἰ δὲ τῆς τῶν χειρῶν ἐπιθέσεως μὴ |
λόγος εὑρέθη , καθ ' ὃν ἄφεσις ψυχῇ δουλείας καὶ παντελὴς ἐλευθερία προκηρύττεται , ἤ τις τῶν μετ ' αὐτὸν | ||
ὁρίζεται δὲ αὐτὸν Μινουκιανὸς μὲν οὕτως : στοχασμός ἐστιν ἄρνησις παντελὴς τοῦ ἐπιφερομένου ἐγκλήματος , οὐκ εὖ δὲ ἔχει ὁ |
εἰπόντος ἀναιρεῖν , φρουρεῖν : ἡ δὲ κυριωτάτη λύσις ἐστὶ συγγνωμονική : ὅτι ὠργίσθη , παρωξύνθη , ἅμα τὴν θέαν | ||
μὲν γάρ . . . : ἡ λύσις τοῦ ἁμαρτήματος συγγνωμονική κατ ' ὀλιγαρχίαν : τουτέστι κατὰ ἀριστοκρατίαν τῷ σωφρονεστάτῳ |
τῇ ἀπαγγελίᾳ τοιοῦτον εἶναι προσήκει . ἐνίοτε δὲ ἡ μὲν ἔννοια ἀφελής ἐστιν , ἡ δὲ ἀπαγγελία πολιτική , ὡς | ||
πολεμεῖν ἐξιόντας ἢ παντάπασιν ἀπεγνωκότας δουλεύειν . ἐντεῦθεν ἐμοί τις ἔννοια γέγονε πεῖσαι τοὺς ὑβρικότας , ὡς ἔνεστι τέχνῃ τινὶ |
, ὡς λόγος λογίζω , Ὅμηρος ὁμηρίζω . τὸ δὲ ὀρτίζω προσελθόντος τοῦ αλ ἐποίησεν ὀρταλίζω . Οὐδαμῶς . ὄνομα | ||
καὶ ὀρτῶ ῥῆμα . τὸ δὲ ὀρτῶ ῥῆμα ποιεῖ τὸ ὀρτίζω , καὶ πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς ὀρταλίζω . δηλοῖ |
ἑλληνισμόν . πάλιν γὰρ ἤτοι σύμφωνός ἐστι τῇ συνηθείᾳ ἡ ἐτυμολογία ἢ διάφωνος : καὶ εἰ μὲν σύμφωνος , παρέλκει | ||
τῷ Πέλοπι , ὡς καὶ τοῖς λοιποῖς . ἡ δὲ ἐτυμολογία ἀπὸ τοῦ κορέννυσθαι τὰς ψυχὰς αἵματος . πόρῳ κλιθείς |
ἁλμυρὸν βαρὺ φύσει καὶ ἄτροφον ἔπειτα ἀσαπὲς καὶ ἀναλλοίωτον : καταλειπόμενον οὖν καὶ οὐ συνελκόμενον ὑπὸ τῶν ῥιζῶν οὐκ ἀναμίγνυται | ||
βουκόλος , οὗ πρόσθε μέμνηται . καλάμη δέ ἐστι τὸ καταλειπόμενον ἐκ τοῦ θεριζομένου σίτου , ποππύσδεν δὲ τὸ λεπτοτάτως |
, ὧνπερ ἔφημεν : κἄνπερ ἡμεῖς συντόμως καὶ ταῦτα καὶ σαφεστέρως εἰρήκειμεν , τὸ ἀρνίον δὲ καὶ τραγίον σκοπεῖτε . | ||
οἴεται τὸ ὄν , καὶ ἄλλο οὐδέν , περὶ οὗ σαφεστέρως εἰρήκαμεν ἐν τῇ Φυσικῇ ἀκροάσει . ἀναγκαζόμενος δέ , |
τὰ κεφάλαια τομήν , οἷον τὸ μὲν στοχαστικὸν εἰς τὰ στοχαστικὰ τὸ δὲ ὁρικὸν εἰς τὰ ὁρικά , παρεπομένην δὲ | ||
γραμματικῷ , τῷ φιλοσόφῳ . Ἐπεὶ δέ ἐστί τινα προβλήματα στοχαστικὰ καὶ ἐκ τῶν [ ἐπὶ τοῦ ] ἐπὶ τὸ |
προγενομένης συνόδου τῆς γενεθλίου ἡμέρας εἰς ποίαν πλευρὰν τῶν τριῶν ἐμπίπτει : ἐὰν μὲν εἰς τὴν ὑποτείνουσάν φαμεν εἶναι ἐννεαμηνιαῖον | ||
κεφάλαιον : οὐχ ἁπλῶς γὰρ ἡ ἐπὶ τοῦ συλλογισμοῦ γνώμη ἐμπίπτει , ὅταν ἐπὶ τὸν νόμον ἀντίληψις ᾖ , ἀλλ |
: καὶ γὰρ σώματος ζωὴ κίνησις . Εἰ οὖν καὶ τοπική , ὡς δυνήσεται κινήσεται καὶ οὐχ ὡς ψυχὴ μόνον | ||
, οἷον ἀλλ ' ἀποκήρυκτος εἶ , καὶ καταδρομὴ ἐνταῦθα τοπική : ὁ δὲ , ἀλλ ' ἐπέμεινα τῇ νηΐ |
πρεσβευτὰς ἐφαίνετο πάθος καὶ ταχείας ἀφοσιώσεως δεόμενον , ὡς ἱεροῦ καταλυομένου νόμου . καὶ οὐδὲν ἔτι διαμελλήσας , ὡς εἶδεν | ||
μηδεμίαν δὲ γίνεσθαι κίνησιν ὥσπερ ἐπὶ τῶν κυουσῶν , ὕστερον καταλυομένου ὅλου τοῦ σώματος , μεγεθυνομένης δὲ τῆς ὀγκώσεως , |
τῶν αἰδοίων ἔπαρσις γίνεται . καὶ περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον ψυχική τις αὐτοῖς λύπη ἐντρέχει . περὶ δὲ τὸν αὐτὸν | ||
μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα . Ἡ δ ' εὐφροσύνη ψυχική τίς ἐστι διάθεσις , ἣν ἄν τις ἐξηγήσαιτο καλὴν |
τῶν ἐκτός : οὐκ ἄδηλον δ ' ὅτι τὸ μὲν τείνεσθαι καὶ εἰς ἑαυτοὺς συνέρχεσθαι σύμφυτος ἐνέργεια τοῖς μυσί , | ||
βραχέως θεῖσθαι καὶ χέεσθαι . Βοτάνη : διὰ τὸ βιαίως τείνεσθαι , ἤγουν αὔξειν . Βάπτισμα : λέγεται διὰ τὰ |