γὰρ καὶ ἄνευ αὐτῶν ζῆν . ἔτι δέ φησι τὸν ἀποδοθέντα ὑπ ' αὐτοῦ ὁρισμὸν ὁμολογούμενον εἶναι τοῖς ἐν ἀρχῇ | ||
τὸν ἐπὶ τοῦ σημείου καὶ τῆς ἀποδείξεως διὰ τῶν ἔμπροσθεν ἀποδοθέντα λόγον , ὃς ἕξει τὴν σύνταξιν τοιαύτην : ” |
τὸ μὲν διὰ πέντε τοῦ διὰ πέντε καὶ διὰ πασῶν ἁπλούστερόν τέ ἐστι καὶ ἀσυνθετώτερον καὶ οἱονεὶ ἀκρατοτέρου συμφωνίας , | ||
τὸ μὲν ὡς εἶδος ἐπιγιγνόμενον , ὃ καὶ τῷ ὄντι ἁπλούστερόν τε καὶ κρεῖττον , τὸ δὲ ὡς μίγμα καὶ |
ἀπὸ τοῦ μὴ ἐνεργεῖν εἰς τὸ ἐνεργεῖν μεταβάλλειν , οὐχὶ διεξοδικῶς ἀλλ ' ἀθρόως , καθ ' ἣν καὶ ἡ | ||
λέγειν ἀλλὰ κατ ' ἐπιχείρημα καὶ τῷ μὴ βραχέως ἀλλὰ διεξοδικῶς μηδὲ ἁπλῶς ἀλλ ' ἀκριβῶς αὔξειν τε μᾶλλον καὶ |
, λόγον τε προσειληφέναι τῇ ἀληθεῖ δόξῃ καὶ ἀντὶ δοξαστικοῦ τεχνικόν τε καὶ ἐπιστήμονα περὶ ἁμάξης οὐσίας γεγονέναι , διὰ | ||
, θάτερον οὐκέτι δίδωμι , τὸ περὶ τὰς οἰκονομίας αὐτοῦ τεχνικόν , πλὴν ἐπ ' ὀλίγων πάνυ δημηγοριῶν . ὁρῶ |
περὶ τούτων κατεβάλλοντο οἵ τε μαθηταὶ τοῦ Ἀριστοτέλους οἱ περὶ Θεόφραστον καὶ Εὔδημον καὶ τοὺς ἄλλους , καὶ ἔτι οἱ | ||
: Σωκράτην δὲ ὀλιγοχρόνιον τυραννίδα : Πλάτωνα προτέρημα φύσεως : Θεόφραστον σιωπῶσαν ἀπάτην : Θεόκριτον ἐλεφαντίνην ζημίαν : Καρνεάδην ἀδορυφόρητον |
τοῦ εἰ ἔστιν εἰλικρινῶς σκεπτικὸς πλατύτερον μὲν ἐν τοῖς ὑπομνήμασι διαλαμβάνομεν , νῦν δὲ ὡς ἐν ὑποτυπώσει λέγομεν κατὰ τοὺς | ||
δὴ καὶ σημεῖα καλεῖται . Μέρη δὲ ῥυθμικῆς πέντε : διαλαμβάνομεν γὰρ περὶ πρώτων χρόνων , περὶ γενῶν ποδικῶν , |
καὶ ἑτέραν τοιαύτην νοῆσαι σκέπην . μέσον δέ ἐστι τὸ μαθηματικὸν εἰκότως : ἐπεὶ γὰρ οὐ δυνάμεθα ἀμέσως ἀπὸ τῶν | ||
. πάλιν δὲ τῶν θεωρητικῶν τὸ μὲν θεολογικὸν τὸ δὲ μαθηματικὸν τὸ δὲ φυσιολογικόν , καὶ τῶν πρακτικῶν τὸ μὲν |
, ἐργάζεται δὲ τὰ ἔργα , ἀποφάνσεως δὲ ἀξιοῦται τὰ λεκτά . τουτὶ μὲν δὴ παχὺ εἴρηται , τὸ δ | ||
ἐστι τὰ διδασκόμενα , σώματα δ ' οὐκ ἔστι τὰ λεκτά . καὶ ἄλλως : εἰ τὸ σῶμα μήτε αἰσθητόν |
ψεῦδος : πολλὰς γὰρ εὐθύνας δέδωκεν ἡ τὰ ἄτομα μεγέθη εἰσάγουσα δόξα . ἀλλὰ καὶ ἡ Ξενοκράτους ἀπόφασις ἡ τὰς | ||
πλευρᾷ χρωμένη τῇ δεδομένῃ εὐθείᾳ περιεχούσῃ τὸ ἐμβαδὸν τὰς λοιπὰς εἰσάγουσα πλευρὰς οὔτε ἐλλειπούσας κατὰ τὴν ἔκτασιν οὔτε περιττευούσας τὸ |
καὶ τὸ φυσιολογικὸν λέγεται θεωρητικὸν καὶ τὸ μαθηματικὸν καὶ τὸ θεολογικόν . ταῦτα μὲν περὶ τῆς διαιρέσεως τοῦ θεωρητικοῦ . | ||
τοίνυν τοῦτο εἰς τρία , εἰς φυσικόν , μαθηματικόν , θεολογικόν . καὶ εἰκότως : ὁ γὰρ φιλόσοφος πάντα τὰ |
ἐν τοῖς δευτέροις εἴρηται τῶν Ἀναλυτικῶν , περὶ δὲ τῶν διαλεκτικῶν καὶ πειραστικῶν ἐν τοῖς Τοπικοῖς , περὶ δὲ τῶν | ||
πειρώμεθα περὶ τούτων εἰπεῖν τὰ σοφιστικὰ καὶ πάνυ κεκοσμημένα τῶν διαλεκτικῶν παρεληλυθότες . οὐ γὰρ ἐπιδείξεως ἕνεκα προὐστησάμεθα τὴν περὶ |
ἐπέγραφεν : “ ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω ” . τὸ δὲ φυσιολογικόν , φασίν , ἀνατέτραπται διὰ τοῦ δευτέρου ἐπιχειρήματος τοῦ | ||
τούτου χάριν καὶ τὸ θεωρητικὸν εἰς τρία διαιρεῖται , εἰς φυσιολογικόν , μαθηματικόν , θεολογικόν . καὶ ἰστέον ὅτι τὸ |
προειρημένην τῆς τριάδος τελειότητα ἢ καὶ διὰ τὸ τρία γένη σκεμμάτων εἶναι , δι ' ὧν ὁ κατὰ φιλοσοφίαν λόγος | ||
τάδε : Λογικοῦ τόπου Θέσεις λογικαί , Τῶν τοῦ φιλοσόφου σκεμμάτων , Ὅρων διαλεκτικῶν πρὸς Μητρόδωρον Ϛʹ , Περὶ τῶν |
δυνατόν , ὡς ἐν τῷ τελευταίῳ τμήματι τοῦδε τοῦ βιβλίου σαφέστατα ἡμᾶς ὁ Ἀριστοτέλης διδάξει . Διὸ πανταχοῦ συντίθεσθαι τὸν | ||
μόνους ἐφ ' ἑαυτὸν συγκαλέσαι τοὺς κύνας . ὅτεπερ καὶ σαφέστατα ὤφθη ὡς οὐχ ἡ λύρα ἡ θέλγουσα ἦν , |
τῶν ἀτόμων προσεχῶς , ἐπειδὴ καὶ τὰ ὑπάλληλα καὶ τὸ γενικώτατον πρὸ τῶν ἀτόμων , ἀλλ ' οὐ προσεχῆ . | ||
τοῦτο δέ ἐστιν ἄτοπον . οὐ τοίνυν ἀληθές ἐστι τὸ γενικώτατον . καὶ μὴν οὐδὲ ψεῦδος διὰ τὰς ὁμοίας ἀπορίας |
, μακρόθεν αὐτὸν εἶδεν ; ἀλλὰ μήποτε δυεῖν πραγμάτων ἐστὶν ὁμωνυμία διαφερόντων , ὧν τὸ μὲν ἕτερον θεῖός ἐστι λόγος | ||
τῶν διαιρουμένων ὡς φωνὴ ὁμώνυμος εἰς διάφορα σημαινόμενα μόνη ἡ ὁμωνυμία εὑρίσκεται , οὐ μέντοι καὶ κοινωνία ὁρισμοῦ , ἐπὶ |
' ἄπειρον ἐκτεινομένων εὐθειῶν ὁδῷ , καθάπερ δηλοῖ τὰ ὑποκείμενα διαγράμματα . ὥστε δύο κατὰ συμβεβηκὸς γράφουσιν ἕλικας , τὴν | ||
Ἔχει δὲ τὰ ηʹ βιβλία τῶν Ἀπολλωνίου κωνικῶν θεωρήματα ἤτοι διαγράμματα υπζʹ , λήμματα δὲ [ ἤτοι λαμβανόμενά ἐστιν εἰς |
ψευδογράφος πρὸς τὸν γεωμέτρην ὁ ἐριστικὸς καὶ σοφιστικὸς πρὸς τὸν διαλεκτικόν : ἐκ γὰρ τῶν αὐτῶν τῇ διαλεκτικῇ παραλογίζεται , | ||
. ̈ . . ὁ δὲ Κλεάνθης ἓξ μέρη φησί διαλεκτικόν , ῥητορικόν , ἠθικόν , πολιτικόν , φυσικόν , |
καὶ ὅλον ὑπῆρχε πρὸς ἄλληλα : ἡ γὰρ ἐπὶ μέρους ἀπόφανσις μέρος τῆς καθόλου , ὑφ ' ἥνπερ τέτακται , | ||
καὶ πρὸς τὸν ὁρισμὸν τῆς καταφάσεως καὶ τῆς ἀποφάσεως ἡ ἀπόφανσις παραλαμβάνεται , δι ' ὧν ῥηθήσεται “ κατάφασις μέν |
εἰ τὰ μὲν κινεῖται τὰ δὲ ἠρεμεῖ , πάλιν τοῦτο τριχῶς ἂν συμβαίνοι : ἢ γὰρ τὰ μὲν κινούμενα ἀεὶ | ||
, μάτην , φανερῶς , ἐξ ἐναντίας , διχῶς , τριχῶς , τετραχῶς , πολλαχῶς , φανερῶς , προπετῶς ἄλλως |
' αὐτῶν τῶν ὀνομάτων ποιεῖσθαι τὰς διαβολάς : οὐ γὰρ ῥητορικὸν ἀρχόμενον πολλοῖς προσκρούειν . ἀνύει δὲ πολλὰ διὰ τῆς | ||
: ἐπεὶ τάχιστ ' κτλ . . . ] Σχῆμα ῥητορικὸν τὸ λεγόμενον διηγηματικόν . . : δῆθεν ] Ἀληθῶς |
γὰρ αἴτιον τὸ πῦρ ὂν εἰκόνα φέρει τοῦ νοῦ τοῦ τεχνικοῦ , καθ ' ὃν οἱ ἄνθρωποι ζῶσι πρῶτον νοερῶς | ||
δὲ πολλὰ τῶν τοιούτων ἐλλιπῆ εὑρίσκεται πρὸς τοὺς παρὰ τοῦ τεχνικοῦ παραδεδομένους κανόνας , ἔστω καὶ τοῦτο ἐγκωμιολογικόν . Τὸ |
διηγήσεις , ἀγῶνες , ἐπίλογοι . Προασκοῦσι τοίνυν ἡμᾶς τὰ προγυμνάσματα εἰς μὲν τὰ τῆς ῥητορικῆς εἴδη καὶ μέρη , | ||
σκοποῦ δῆλον γέγονε καὶ τὸ χρήσιμον : χρησιμεύουσι γὰρ τὰ προγυμνάσματα εἰς τὰ τῆς ῥητορικῆς εἴδη καὶ εἰς τὰ τοῦ |
, εἰ μὴ ἔστι μέσον λαβεῖν ὁρισμὸν ἑνὸς ὄντος τοῦ ὁρισμοῦ : ὥστε οὐ μόνον οὐκ ἔσται ἀπόδειξις , ἀλλ | ||
εἶναι τὸ ἑαυτόν τινα ἀδικεῖν καὶ ἑκουσίως ἀδικεῖσθαι διὰ τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ ἀδικεῖσθαι , ὅ ἐστι τὸ ἄδικα πάσχειν παρὰ |
δεξιοῖσι , τὰ δὲ θήλεα ἐν τοῖσιν ἀριστεροῖσι μᾶλλον . Ὑστέρων ἐκπτώσιες , πταρμικὸν προσθεὶς , ἐπιλάμβανε τοὺς μυκτῆρας καὶ | ||
διανοητικὴ ἐκ προϋπαρχούσης γίνεται γνώσεως , ὡς καὶ αὐτὸς τῶν Ὑστέρων Ἀναλυτικῶν ἀρχόμενος εἶπεν . εἰσὶ δὲ ἀρχαὶ οἱ ὅροι |
οὐδετέρου . . καλὸν δ ' ἐστὶ ] τοῦτο καλεῖται ἐπιδιόρθωσις . . . . φοβηθεὶς γὰρ τὸ εἰπεῖν ἀλλ | ||
λέγων . Πλεονασμῶν δὲ ἕξ ἐστι σχήματα , προδιόρθωσις , ἐπιδιόρθωσις , προκατάληψις , παράλειψις ἤτοι ὑποσιώπησις , διατύπωσις , |
ἡμᾶς καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη ἡ τῶν προγυμνασμάτων ὑπόθεσις , καθὸ τῶν προγυμνασμάτων τὰ μὲν προοιμίοις ἀναλογεῖ | ||
οἰκεῖον λόγον ἀποδεῖξαι ἰσχύσειε . Καὶ ὁ μὲν σκοπὸς τῶν προγυμνασμάτων τοιοῦτος . Ἀποροῦσι δέ τινες , πῶς ιδʹ τῶν |
κα - νονίζεται , αἱ δὲ ἄλλαι τέσσαρες , ἡ ἀπαρέμφατος , ἡ προστακτική , ἡ εὐκτικὴ καὶ ὑποτακτικὴ ἀπὸ | ||
ὑποτακτική , ὡς καὶ βούλημα ψυχῆς παρεμφαίνουσαι . Ἡ δὲ ἀπαρέμφατος οὐκ ἔστι κυρίως ἔγκλισις ἀλλὰ καταχρηστικῶς , διότι οὐδὲ |
δὲ ψεκτά , ὑπὲρ ὧν ἀπολογοῦνται : παράδοξα δὲ οἷον Ἀλκιδάμαντος τὸ τοῦ Θανάτου ἐγκώμιον , ἢ τὸ τῆς Πενίας | ||
εἴτε ἰσοσυλλάβως , οἷον Εὐρυδάμας Εὐρυδάμαντος ὦ Εὐρυδάμα , Ἀλκιδάμας Ἀλκιδάμαντος ὦ Ἀλκιδάμα , κοχλίας κοχλίου ὦ κοχλία , Αἰνείας |
τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
τὴν δόξαν : καὶ τούτων κοινῶς τὸ μὲν διὰ τοῦ ἐπιστημονικοῦ λόγου κριτήριον βέβαιόν τε ὑπάρχειν καὶ ἀληθές , τὸ | ||
Τὰ μὲν δὴ πρῶτα νοητὰ νόησις κρίνει οὐκ ἄνευ τοῦ ἐπιστημονικοῦ λόγου , περιλήψει τινὶ καὶ οὐ διεξόδῳ , τὰ |
, ὡς καὶ πρότερον ἐλέγομεν , ἀλλὰ τῆς τῶν πραγμάτων καταλήψεως ἕνεκεν . διελόμενος οὖν τὰ εἴδη τῶν προτάσεων εἴς | ||
ἁπλοπαθεῖς εἶναι , τὴν δὲ διάνοιαν ἀπὸ τῆς τῶν αἰσθητῶν καταλήψεως ἐπὶ τὴν κατάληψιν τῶν νοητῶν ἰέναι . εἰ οὖν |
τι εἰς τὸ εἶναι ἀπόδειξιν οἱ δογματικοί , καθὼς ἤδη ὑπεμνήσαμεν : συνάγει γὰρ τὸ μὴ εἶναι ἀπόδειξιν , καὶ | ||
ἀγαθῶν αὐτῷ παρόντων καὶ τῶν κακῶν , ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ὑπεμνήσαμεν . λεκτέον οὖν , ὅτι εἰ μήτε ἡ τῶν |
τοῦ ἀνθρώπου διὰ τούτων δείκνυσι , τὸ ἴδιον τοῦ ἀνθρώπου ἐκτιθέμενος καὶ ὃ ἔργον ἐστὶ μόνου τοῦ ἀνθρώπου ποιεῖν . | ||
τῶι δὲ διότι καθόλου διέφθαρται τὴν ψυχήν , τοιαύτας ἀποφάσεις ἐκτιθέμενος ἐν τοῖς ὑπομνήμασι καὶ τοιαύτας ἐντίκτων δόξας τοῖς ἐντυγχάνουσιν |
πολὺ δὲ ἔτι τούτων λαμπρότερον καί πως ἤδη τοῦ Περικλείου τύπου περὶ τὴν τοῦ λόγου τελευτὴν ” Εἰ δ ' | ||
αὐτοῖς ἐνδόξοις οὖσι , τοῦτο ἀπάγει τὸν λόγον ἀπὸ τοῦ τύπου τοῦ ἀρχαίου . ἐνταῦθα λέγεται , μή τι εἶπεν |
γὰρ ὁ μετέχων ταύτης τῆς δυνάμεως . Ἀρχὴν δὲ τῆς σκεπτικῆς αἰτιώδη μέν φαμεν εἶναι τὴν ἐλπίδα τοῦ ἀταρακτήσειν : | ||
ὡς ἐκ τῆς ἐπικρίσεως τούτων ἀταρακτήσοντες . συστάσεως δὲ τῆς σκεπτικῆς ἐστιν ἀρχὴ μάλιστα τὸ παντὶ λόγῳ λόγον ἴσον ἀντικεῖσθαι |
, καὶ τοῦτο προωμολογημένον : οὐκ ἔχομεν δέ γε σύμφωνον κριτήριον , ζητεῖται δέ : οὐκ ἄρα δυνατόν ἐστιν εὑρεῖν | ||
οὖν [ οὕτως ] [ ἐχόντων ] , δεῖ ? κριτήριον [ λέγειν ] ? ἐξ [ ἀρχῆς - ] |
δὲ κατὰ μέρος ἄπειρα καὶ ἀπερίληπτα : οἱ δὲ φιλόσοφοι ἐπιστημονικῶς πάντα ἐπαγγέλλονται ἐπίστασθαι : ὡς δέ φησιν ὁ Πλάτων | ||
περὶ τὸ ἄμεινον καὶ τὸ χεῖρον . εἰ τοίνυν μὴ ἐπιστημονικῶς ἴσασι τὸ ἄμεινον καὶ τὸ χεῖρον , ἀλλὰ ὀρθοδοξαστικῶς |
τινὰ ὁμοιότητα πρὸς τὸν Θεαίτητον , δόξει ἡ σκιαγραφία τοῦ Θεαιτήτου εἶναι , ἐπειδὴ ἔχει τι αὐτοῦ : οὐκ ἔστι | ||
. μετὰ γὰρ τοὺς τοῦ Πρωταγόρου ἐλέγχους πάλιν ἐπὶ τὴν Θεαιτήτου μαιείαν ἀναδραμεῖται . μυρίοι γὰρ κτλ . οἱ Θρασύμαχοι |
ἀσιτίαις : εἰ δὲ μηδέτερον εἴη τούτων , ἐπὶ τῶν τοπικῶν ἴασιν εὐθὺς ἀφικνούμεθα , κατ ' ἀρχὰς μὲν ἀναστέλλοντες | ||
κωνικῶν γραμμῶν . λέγομεν , ὅτι καὶ τῶν πρὸς γραμμαῖς τοπικῶν τὰ μὲν ἐπίπεδον ἔχει τόπον , τὰ δὲ στερεόν |
ἕνα . Ἐκ τοῦ καθόλου καὶ μερικοῦ , ἵνα τὸν καθολικώτερον καὶ περιεκτικώτερον σκοπὸν αἱρώμεθα μᾶλλον τοῦ μερικωτέρου . ὅθεν | ||
γὰρ αὐτοζῷον παράδειγμα ἔσται τοῦ αὐτοανθρώπου , ἐπειδὴ τὸ μὲν καθολικώτερον τὸ δὲ εἰδικώτερον : πάλιν ὁ αὐτοάνθρωπος παράδειγμα μὲν |
καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
ἀπὸ τοῦ μεῖναι Μενέσται καλούμενοι ὕστερον Πενέσται μετωνομάσθησαν παραφθαρέντος τοῦ χαρακτῆρος . περὶ ὄνου σκιᾶς : παροιμία ἐπὶ τῶν ἐνδιατριβόντων | ||
. οὐ γὰρ μόνον συνᾴδει τὸ καὶ τῷ σχήματι τοῦ χαρακτῆρος εἶναι τὸ εʹ τὸ ἥμισυ τοῦ θʹ , ἀλλὰ |
ἐκείναις : οὐκ οὔσης δὲ τοιαύτης ἱστορίας , ἀπὸ τῆς ἁπλουστέρας καταλείποιτ ' ἃν ὁλοσχερέστερον σκοπεῖν τὸ εὔλογον τοῦ ποσοῦ | ||
τὰς πηλικότητας τὰς ἀποδειχθησομένας εἶναι τῶν οὕτως ἐχουσῶν γωνιῶν . ἁπλουστέρας δὲ τῆς δείξεως οὔσης τῶν πρὸς τὸν μεσημβρινὸν κύκλον |
, μηδενὸς εὑρισκομένου κανόνος τῆς κατ ' ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων ὑπάρξεως , ἢ ἀνάπαλιν ὡς προπετεῖς ἐλέγχεσθαι τοὺς σκεπτικοὺς καὶ | ||
εἶναι : τὸ δὲ ἐπ ' ἴσης ὡς κέντρον ὂν ὑπάρξεως καὶ ἀνυπαρξίας : ἴσον γὰρ ἑκατέρας ἀπέχει . τὸ |
θεολογικὸν δύναται λέγεσθαι μαθηματικόν , ἐπειδὴ τὰ θεῖα ἅτε δὴ ἀκατάληπτα καὶ ἀόρατα ὄντα εἰκασμῷ μᾶλλον γινώσκεται ἤπερ ἀκριβεῖ γνώσει | ||
τὸ δ ' ὅτι πάντα ἐστὶ ψευδῆ καὶ διὰ τοῦτο ἀκατάληπτα , δείκνυται ἐκ τῆς τῶν αἰσθήσεων διαβολῆς : εἰ |
γεγηρακότες ἀποβάλλουσι τὸ γῆρας † . καὶ ταῦτα μὲν ἠλληγορήθη ῥητορικῶς : φυσικῶς δὲ ἤδη λεκτέον : Ἠὼς τὸ πρωινὸν | ||
. καὶ πρὸς θέσιν συνεγύμναζε τοὺς μαθητάς , ἅμα καὶ ῥητορικῶς ἐπασκῶν . ἔπειτα μέντοι ἀπῆρε πρὸς Ἑρμίαν τὸν εὐνοῦχον |
ἢ μαθηματικῆς πρόκειται ζητῆσαι οὔτε τῆς τελείου ἐξ ἀριθμητικῆς καὶ γεωμετρίας συνεστώσης οὔτε τῆς παρὰ τοῖς περὶ Εὔδοξον καὶ Ἵππαρχον | ||
περὶ τούτων λόγος ἀστρονομίᾳ ἂν προσήκοι . Ἔκ γε μὴν γεωμετρίας γεωμέτρης , γεωμετρική γεωμετρεῖν , γεωμετρικός γεωμετρικῶς , γεωμετρικώτατα |
τούτου δὴ χάριν φυλακτέον τὰς εἰρημένας ἀμφιβολίας καὶ τὰ εἴδη προτάσσειν τῶν γενῶν . διὸ δεῖ πρὸ πάντων παραγγέλλειν σιωπὴν | ||
τόδε , ἤτοι τόδε : τοὐναντίον γὰρ χρὴ ποιεῖν , προτάσσειν μὲν τὸν ἤτοι , ὑποτάσσειν δὲ τὸν ἢ , |
τὰ παραγγέλματα τῶν τεχνῶν ταῦτα εἰρήσθω . περὶ δὲ τῆς ἐμμελοῦς τε καὶ ἐμμέτρου συνθέσεως τῆς ἐχούσης πολλὴν ὁμοιότητα πρὸς | ||
, ἐν δὲ στοιχείοις γράμματι . καὶ ἔστιν ὁ φθόγγος ἐμμελοῦς φωνῆς πτῶσις ἐπὶ μίαν τάσιν , τάσις δὲ οἷον |
ἐπείγουσιν ὀρέξαι τε χεῖρα σωτήριον καὶ οὕτω τὴν ἔνδοξον καὶ ἐνάρετον ἀπὸ προγόνων ἄνωθεν ἀρχὴν μὴ περιιδεῖν αἰσχρῶς ἐρριμμένην . | ||
ἐξέβαλεν . ὁ λόγος δηλοῖ , ὅτι οὐδὲν οὕτως ἐστὶν ἐνάρετον , ὃ μὴ πάντως περί τι ψόγον ἐπιδέχεται . |
καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ | ||
καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ |
εἴη . ἀπὸ δὲ τῆς μεθόδου τῆς νῦν παραδεδομένης καὶ Ἀναλυτικὰ ἡμῖν ἐπιγράφεται τὰ βιβλία . οὐ τῶν ἁπλῶν δὲ | ||
ταῦτα μὲν οὕτως Ἀναλυτικὰ ἐπιγέγραπται : ἡ δὲ ἀποδεικτικὴ ἐπιγέγραπται Ἀναλυτικὰ οὐχ οὕτως : οὐδὲν γὰρ τῶν πρὸ αὐτῆς τιμιώτερον |
γνησίας αὐτοῦ θυγατέρας νομίζεσθαι , τὰς δὲ ἐξ ἄλλων ἤδη κοινότερον Νηρεΐδας καλεῖσθαι : καὶ τὰς μὲν γνησίας † καὶ | ||
, ἀεὶ τοῦ ἅμματος ἐκ πλαγίων τοῦ ἀγκῶνος γινομένου . κοινότερον δ ' ὅ τε βραχίων καὶ ὁ πῆχυς πάντα |
: τουτὶ μὲν γὰρ ἀξίωμά ἐστι , τὸ δὲ ἀξίωμα λεκτόν , τὸ δὲ λεκτὸν ἀσώματον . ἀνάπαλιν δὲ ἡ | ||
τετάρτῃ , ὥστε ἄναρχον αὐτοῖς εἶναι τὴν ἀπόδειξιν τοῦ εἶναι λεκτόν . Καὶ ἄλλα δὲ πλείω ἔστιν εἰς τὸν τόπον |
τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη . Ὅτι δὲ γνήσιον τοῦ Ἀφθονίου τὸ τῶν Προγυμνασμάτων βιβλίον , ἐκ τῆς τῶν ἐξηγησαμένων | ||
εἰς ταῦτα . Ὄγδοον κεφάλαιον , διὰ τί τὰ τοῦ Ἀφθονίου Προγυμνάσματα τῶν Ἑρμογένους καὶ τῶν λοιπῶν προτετίμηται : καί |
ἐν ἴσῳ λέγεται παρά τε τοῖς περὶ τὸν Πλάτωνα καὶ Ξενοκράτη πολλαχῶς ὀνομάζεσθαι τἀγαθὸν καὶ παρὰ τοῖς στωικοῖς . ἐκεῖνοι | ||
ἐν τοῖς περὶ κινήσεως λόγοις , ἐν οἷς ἀντέλεγε πρὸς Ξενοκράτη γραμμὰς ἀτόμους λέγοντα , ὅτι οὐκ ἔστιν ἀδιαίρετα μήκη |
σάρκα ἔστιν ὡς αἰσθητήριον ἔστιν ὡς μεταξὺ καὶ τἄλλα : ἐζήτηται δὲ οἰκείως ἐν τῇ ἁφῇ ὡς ἐκδηλοτέρᾳ πρὸς τοῦτο | ||
τῷ ἀποδεικνυμένῳ θεωρεῖται . τὰ δὲ πρός τι εἰ ἔστιν ἐζήτηται , καὶ πολὺς ἦν ὁ λέγων μὴ εἶναι αὐτά |
' ἠρώτησεν εἰ δοκεῖ αὐτῷ ἁρμόττοντα εἶναι ὄψει τοιαύτῃ τοιαῦτα ζητήματα . πρὸς δὲ τὸν φάσκοντα ὡς τὰ πολλὰ αὐτῷ | ||
καὶ τοὺς τρόπους : τοῦ μελετᾷν ἕνεκα κατὰ λόγον τὰ ζητήματα , καὶ μὴ ἀνοικείαν τὴν ἰδέαν καὶ τὴν ἐξαγγελίαν |
σύγγραμμα κατέλιπεν οὐδέν : ἡ γὰρ εἰς αὐτὸν ἀναφερομένη ναυτικὴ ἀστρολογία Φώκου λέγεται εἶναι τοῦ Σαμίου . Καλλίμαχος δ ' | ||
πολλῶν ἀστέρων συνιστάμενον σχῆμα , ἀστὴρ δὲ ὁ μονομερής . ἀστρολογία ἀστρονομίας διαφέρει . ἀστρονομία μέν ἐστιν ἡ κατάληψις τῶν |
πᾶσι κοινὸν καὶ τὸ ὑγρὸν ἐνίοις , οὐ διὰ τοῦτο μικτὰ ἔσται τὰ αἰσθητήρια . οὐδὲ γὰρ ὁ ἔξω ἀὴρ | ||
μετρικὰ ἄτακτα , τὰ δὲ ἐξ ὁμοίων , τὰ δὲ μικτὰ συστηματικά , τὰ δὲ κοινὰ συστηματικά : περὶ ὧν |
συνίστασθαι αὐτὴν εἰ μὴ ὑποταγείη τοῖς προκειμένοις συνδέσμοις , εἴρηται ὑποτακτική . . Ὅτι δὲ καὶ ἐπ ' ἄλλων μερῶν | ||
ὅμως μέλλοντος ἔχουσιν . Διατί ἡ ἔγκλισις ἡ ὑποτακτικὴ καλεῖται ὑποτακτική ; Καὶ λέγομεν , ὅτι ἐπειδὴ προτάσσονται τοῦ ῥήματος |
διῆλθεν οὐκ ἀηδῶς αὐτὰ πολλὴν ἔχοντα τοῦ ἤθους κατανόησιν . Ὑπομνήματα γὰρ ἦν , ἐξ ὧν ἐφωράθη φαρμάκοις ἄλλους τε | ||
Περὶ τοῦ μέλλοντος : . Εὑρημάτων ἔλεγχοι δύο : . Ὑπομνήματα ἃ διστάζεται : . Ἐπιστολαὶ ὧν ἡ ἀρχή : |
κατὰ τὴν ἀρχαίαν φύσιν , ὁμοιώσαντα δὲ τέλος ἔχειν τοῦ προτεθέντος ἀνθρώποις ὑπὸ θεῶν ἀρίστου βίου πρός τε τὸν παρόντα | ||
Ἡ δ ' οὖν μέθοδός ἐστιν ἥδε . Παντὸς οὑτινοσοῦν προτεθέντος ζητήματος , εἰ συνεστήκοι , ἐπισκοπεῖν δεῖ τὸ κρινόμενον |
ὡμολόγηται , αὕτη δὲ οὔτε ἐκ γενικῆς οὔτε ἐξ εἰδικῆς ἀποδείξεως δύναται ἀποδειχθῆναι , δῆλον ὡς ἄλλου μηδενὸς εὑρισκομένου παρὰ | ||
τῶν μὲν γὰρ ἀπὸ τῆς αἰτίας λαμβανομένων , οἳ τῆς ἀποδείξεως διαφέρουσι θέσει , καὶ τῶν ἀναποδείκτων θέσεων , οἷοί |
ἐν δὲ ] ταύτηι τῆι ὠιδῆι [ Ἀλκμὰν ] ? φυσιολογεῖ ? [ : ἐκθησόμεθα ] ? [ ] δὲ | ||
ἃ ἐν τῷ Τιμαίῳ περὶ τῆς τοῦ παντὸς ὁ αὐτὸς φυσιολογεῖ ψυχῆς : ταὐτὰ γὰρ τῷ Δημοκρίτῳ καὶ εἴ τις |
ἀπὸ τοῦ ΑΒ μεγέθους τὸ ΑΚ μέγεθος ἔλασσον ὂν τοῦ ἐκκειμένου ἐλάσσονος μεγέθους τοῦ Γ : ὅπερ ἔδει δεῖξαι . | ||
τὸ Μουσεῖον ἀπιόντες αὕτη ἡ Ἄσκρη . τοῦ δὲ Ἑλικῶνος ἐκκειμένου τοῖς ἀνέμοις καὶ θαυμαστὰς μὲν ἀναπαύλας ἔχοντος ἐν θέρει |
Πάνυ μὲν οὖν . Τέχνη ἄρα ἐστὶν ἡ παρασιτική . Τέχνη , ὡς ἔοικεν . Καὶ μὴν κυβερνήτας μὲν ἀγαθοὺς | ||
καὶ ὥσπερ ἐν τῷ Περὶ εὑρέσεων βιβλίῳ ἐπιγραφῆς οὔσης Ἑρμογένους Τέχνη περὶ εὑρέσεων : περὶ τῶν ἐξ ὑπολήψεως προοιμίων , |
ἐὰν δὲ μή , δίκαιον † . τὰ μὲν οὖν αἰτήματα ταῦτά ἐστι , διειλόμεθα δ ' αὐτῶν τὰς διαφοράς | ||
τοῖς λόγοις . καὶ εἰσὶν οὐχ ἁπλῶς ὑποθέσεις ταῦτα οὔτε αἰτήματα , ἀλλὰ πρὸς ἐκεῖνον μόνον τὸν διδόντα καὶ συγχωροῦντα |
δὲ τὸ ἔχειν τι σημαντικὸν μέρος διακρίνει τὸν λόγον τῶν αὐτοτελῶν αὐτοῦ μερῶν , ὀνόματός τε καὶ ῥήματος , διότι | ||
περιέχοντος . ἀλλὰ τοῦτο μὲν καθόλου περὶ πασῶν εἴρηται τῶν αὐτοτελῶν ἀποφάνσεων , ἐπὶ δέ γε τῶν μετὰ τρόπου λεγομένων |
Καὶ τὸ ἀλλοτρίαις δόξαις ἐπερειδόμενον λέγειν περὶ τῶν πραγμάτων τοῦ ἀφελοῦς ἐστιν , οἷον ἐπειδὴ ἐστασίασαν . ἐπὰν δὲ εἴπῃς | ||
σοῦ λεγόμενον , ὅτι περὶ μικρῶν καὶ φαύλων διαλέγῃ : ἀφελοῦς καὶ τὸ τοιοῦτον , Φίλιππος ὁ γελωτοποιὸς παρῆλθε , |
ἠθικοῦ τόπου , εὐθὺς ἀπ ' αὐτοῦ τοῦ κατὰ διαφορὰν ἐνδεικνυμένου . Φίλων ἐγένετο Λαρισσαῖος , φιλόσοφος Ἀκαδημικός , ἀκουστὴς | ||
τοῦ βασιλέως ὁμοίως δωροφοροῦντος ἃ προσῆκον ἦν ἑκάστοις , καθάπερ ἐνδεικνυμένου πρός τε τὸν Ὄσιριν καὶ τοὺς κάτω παρέδρους ὅτι |
δι ' αὑτῶν γάρ εἰσιν ἀναφορικαί , ὥς γε καὶ ἐπιδείξομεν ἀμοιβὴν γινομένην αὐτῶν τε καὶ τῶν ἄρθρων . . | ||
ἡ τοῦ φιλοσόφου κρατεῖ Πορφυρίου δόξα , προϊόντες κατὰ καιρὸν ἐπιδείξομεν ἐξηγούμενοι τοὺς ἀποδιδομένους αὐτῶν παρὰ τοῦ Ἀριστοτέλους ὁρισμούς . |
δοκεῖς λέγειν , ἔφην . . : Ἀνεγνώσθη Κεφαλίωνος σύντομον ἱστορικόν . Ἄρχεται ἀπὸ τῆς βασιλείας Νίνου καὶ Σεμιράμεως , | ||
ὡμολόγηται τυγχάνειν , οὐκ ἂν εἴη τῆς γραμματικῆς μέρος τὸ ἱστορικόν . καὶ ὅτι τῷ ὄντι τοιοῦτόν ἐστιν , αὐτόθεν |
, ὅτι μηδ ' ἡ αὐτὴ ἐπὶ πάντων ὕλη τῶν προβλημάτων : ὅτι ἂν μὲν οὖν σαφὲς καὶ ῥᾴδιον ἐπιδεικνύειν | ||
τοὺς ἴσους παρεῖχον . ὁ τοίνυν Αἴσωπος τὰ πεμπόμενα τῶν προβλημάτων Λυκήρῳ συνὼν ἐπέλυε , καὶ εὐδοκιμεῖν ἐποίει τὸν βασιλέα |
πῶς γὰρ οὐκ ἄτοπον τῷ μὲν λέγοντι μέμφεσθαι ὡς λίαν γνώριμα καὶ παλαιὰ καὶ πᾶσι δοκοῦντα συμβουλεύει , αὐτοὺς δὲ | ||
. τὸ δ ' αὐτὸ ποιοῦσι καὶ ἐν τῇ ἀλλοτρίᾳ γνώριμα ἔχοντες ὑλώδη χωρία , ἐν οἷς ἀποκρύψαντες τὰς καμάρας |
μάτην οἱ διάλογοι γίγνωνται . Ἀλλ ' ᾤμην εἰδέναι . Τρίτον δ ' ἔτος καὶ τέταρτον καὶ πέμπτον οὐχ οὕτως | ||
τὸ μὴ ἐξεῖναι τῆς Ἀττικῆς ἐπιβαίνειν τὸν ὅλως φονεύσαντα . Τρίτον δ ' ἕτερον πρὸς τούτοις δικαστήριον , ὃ πάντων |
ἐν ἱεραῖς βίβλοις ἱλαστήριον . τούτου μῆκος μὲν καὶ πλάτος μεμήνυται , βάθος δ ' οὐδέν , ἐπιφανείᾳ γεωμετρικῇ μάλισθ | ||
ἅπερ ἐν τοῖς γραφεῖσι περὶ τοῦ κατ ' αὐτὸν βίου μεμήνυται , τεττάρων ἄθλων ἐξαιρέτων τυγχάνει , [ τυχὼν ] |
ὁ λόγος . οὗ μὲν γὰρ ἂν ὑπὲρ τῶν τοιούτων κεφαλαιώδη ποιήσωνται τὴν ὑπόθεσιν , διαλανθάνουσιν οὗ δ ' ἂν | ||
ποιητὴς τὰς τοιαύτας διαφοράς . ἐρωτᾶν μέν ἐστι τὸ θέλειν κεφαλαιώδη λαβεῖν ἀπόφασιν ἢ ναὶ ἢ οὔ , πυνθάνεσθαι δὲ |
οἷς οὐ ἴσα ἀποδεικνύναι πειρασώμεθα ἢ μείζω , καὶ εἰς ἐπιλόγων πάθη , ἐν οἷς καταπαυόμεθα τὰς ὑποθέσεις . εἰ | ||
, ἐν δὲ τῷ τετάρτῳ περί τινων σχημάτων : περὶ ἐπιλόγων δὲ οὐδὲν διδάσκει , εἰ καὶ τῷ ἐξηγητῇ τοῦτο |
γίνονται πεταλώδη τὰ οὖρα . ἀλλὰ καὶ τῆς κύστεως τοιαῦτα δηλωτικά . τοῖς δὲ προειρημένοις ἐπὶ τῶν νεφρῶν διορίζεται . | ||
. τὸ δὲ τί καὶ ἐν τίνι ἄμφω τοῦ αὐτοῦ δηλωτικά , τοῦ περὶ τί ὑποκείμενον καὶ ἐν τίνι ὑποκειμένῳ |
ἰσοδυναμοῦν κατὰ τοῦτο ἐπίρρημα πρὸς τὴν ἑπομένην τῶν προτάσεων καὶ αὐτοτελῆ μεμενηκυῖαν συμφύεσθαι , καθάπερ ἔχει καὶ ἐπὶ τοῦ προκειμένου | ||
διότι συνέβη τὸ βαδίζειν τῷ Σωκράτει . εἰ δὲ οὐκ αὐτοτελῆ τὸν λόγον ἀπεργάζεται , καλεῖται παρακατηγόρημα ἢ παρασύμβαμα , |
πεποίηται προλογίζων αὐτῷ ὁ Ὀδυσσεὺς [ καὶ ] ἄλλα τε ἐνθυμήματα πολιτικὰ στρέφων ἐν ἑαυτῷ καὶ πρῶτόν γε διαπορῶν ὑπὲρ | ||
παραδειγματικὰ δὲ καὶ ὅσα εἰς μύθους ἀνήκει . Τὰ δὲ ἐνθυμήματα ὠνόμασται ἢ ὅτι ὁ ῥήτωρ αὐτὸς αὐτὰ εὕρηκε καὶ |
τῶν ἀρχαίων δέδοται τῶν στάσεων διαιρέσεως . καὶ ὁ μὲν Ἑρμαγόρας ἑπτὰ μόνας στάσεις , στοχασμὸν , πραγματικὴν , ποιότητα | ||
πειθώ , τέλος δὲ τὸ τυχεῖν τῆς πειθοῦς . καὶ Ἑρμαγόρας τελείου ῥήτορος ἔργον εἶναι ἔλεγε τὸ τεθὲν πολιτικὸν ζήτημα |
φιλοσοφίαν . συμβάλλεται δέ , ὡς εἴρηται , τὸ παρὸν σύγγραμμα καὶ εἰς τὰς διαλεκτικὰς μεθόδους . ἀλλὰ πρῶτον εἴπωμεν | ||
τοῦτο αἰσχυνόμεθα οἱ φιλοῦντες ἐκεῖνον ; Παρμενίδης τοίνυν ἔστιν αὐτῷ σύγγραμμα θεῖον . τί οὖν πρὸς τὸ ἓν καὶ πολλὰ |
' εἰς ἑνὸς ἀνδρὸς δύναμιν καὶ λογισμὸν ἧκεν , οὐδὲν ἐλλειφθέν . εἰ δ ' ἢ δαίμονός τινος ἢ τύχης | ||
καὶ οὐδεὶς μήποθ ' εὕρῃ κατ ' ἔμ ' οὐδὲν ἐλλειφθέν . εἰ τοίνυν τις ἔροιθ ' ὁντινοῦν τίσιν τὰ |
Καὶ οὗτοι μὲν οἱ σποράδην . Ξενοφάνους δὲ διήκουσε Παρμενίδης Πύρητος Ἐλεάτης τοῦτον Θεόφραστος ἐν τῇ Ἐπιτομῇ Ἀναξιμάνδρου φησὶν ἀκοῦσαι | ||
. , , . ] . Ξενοφάνους δὲ διήκουσε Παρμενίδης Πύρητος Ἐλεάτης . ὅμως δ ' οὖν ἀκούσας καὶ Ξενοφάνους |
νοητοῦ αὐτὴ γεγένηται . Καὶ μὴν οὐδὲ τὸ τῆς ἐπιστροφῆς ἀνοίκειόν ἐστιν ἰδίωμα πρὸς τὸ νοητόν . Εἰ γὰρ καὶ | ||
πολλὰ δὲ καὶ ἴδια ἐπινοησάμενος ἐξεῦρε , περὶ ὧν οὐκ ἀνοίκειόν ἐστιν ἐπιμνησθῆναι πρὸς διόρθωσιν τῶν ἀναγινωσκόντων . Πρῶτον μὲν |
ἔν τισι δοκοῦσιν ἐναντίως εἰρῆσθαι . ὁ δὲ λόγος οὗτος Ἀντισθένους ἐστὶ πρότερον , ὅτι τὰ μὲν δόξῃ , τὰ | ||
τισι δοκοῦσιν ἐναντίως εἰρήσθαι . ὁ δὲ λόγος οὗτος , Ἀντισθένους ἐστὶ πρότερον , ὅτι τὰ μὲν δόξῃ , τὰ |
ἐν τῶι περὶ Ἰουδαίων συγγράμματι πρῶτον μὲν ἀμφιβάλλειν εἰ τοῦ ἱστορικοῦ ἐστι τὸ σύγγραμμα , δεύτερον δὲ λέγειν ὅτι εἴπερ | ||
: Ἀντίπατρος : Ἀντίπατρος ἦν Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ πατὴρ τοῦ ἱστορικοῦ , ὃς ἔσχε Στρατονίκην γυναῖκα , τὴν μητέρα Νικολάου |
γὰρ συνώνυμα κοινωνοῦσι κατὰ τὸ πρᾶγμα , οὐκέτι δὲ ἐνταῦθα ἀπαραλλάκτως κοινωνία ἐπὶ πασῶν τῶν ἀρχῶν τῶν διαφόρων , ὥστε | ||
καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ῥημάτων τῶν βαρυτόνων : μάλιστα δὲ ἀπαραλλάκτως ἔχουσιν , ὅσα τῆς αὐτῆς εἰσι συζυγίας , οἷον |
ἐκτὸς ὑποκειμένων , οἱ δὲ Κυρηναϊκοὶ ἀποφαίνονται φύσιν αὐτὰ ἔχειν ἀκατάληπτον . Καὶ ὁ Πρωταγόρας δὲ βούλεται πάντων χρημάτων εἶναι | ||
τύπον λαμβάνοντα τὴν ἐπίκρισιν : ἐξ ἑαυτοῦ μὲν γὰρ ἕκαστον ἀκατάληπτον , ἐκ δὲ τῆς πρὸς ἕτερον συγκρίσεως γνωρίζεσθαι δοκεῖ |
ἰσημερινῆς : περὶ δὲ τὸ τοσοῦτον ἀκριβεύεσθαι κενοδόξου μᾶλλον ἢ φιλαλήθους ἂν εἴη . διὰ μὲν δὴ ταῦτα καὶ τὰς | ||
, ἀποστὰς ἁπλοῦ τινος ἐξ ἐλευθέρας γνώμης ἀκοῦσαι λόγου καὶ φιλαλήθους συμβουλῆς μεταλαβεῖν . καί τι καὶ νουθετῆσαι δίκαιον , |
κατὰ ζῆλον τοῦ διδασκάλου γεγράφασι κατηγορίας καὶ περὶ ἑρμηνείας καὶ ἀναλυτικά : ἡ δὲ τρίτη τοιαύτη ἐστί . . . | ||
αἵ τε Κατηγορίαι καὶ τὸ Περὶ ἑρμηνείας καὶ τὰ Πρότερα ἀναλυτικά , τὰ δὲ αὐτὴν τὴν μέθοδον τῆς ἀποδείξεως διδάσκοντά |
, Ἀ . μὲν γὰρ Ἡγησιβούλου Κλαζομένιος , κοινωνήσας τῆς Ἀναξιμένους φιλοσοφίας , πρῶτος μετέστησε τὰς περὶ τῶν ἀρχῶν δόξας | ||
. “ Ἀναξαγόρας : σοφιστὴς , Ἡγησιβούλου υἱὸς Κλαζομένιος , Ἀναξιμένους μαθητὴς Μιλησίου . νοῦς δ ' ἐπεκαλεῖτο , ἐπεὶ |
τὸ βούλημα τῆς ψυχῆς ἐστιν ἐμφανές , οἷον ἐπὶ τῆς ὁριστικῆς καὶ προστακτικῆς καὶ εὐκτικῆς καὶ ὑποτακτικῆς , ἐπ ' | ||
τινὰ ὁ τυραννοκτονήσας τιμάσθω : ὅπερ πάνυ ἐμφανέστατον γενήσεται μετὰ ὁριστικῆς προφορᾶς , καὶ μάλιστα ἐπὶ παρῳχημένου χρόνου , ὁ |
μαρτυρεῖς , οἴει δὲ καθάπερ Ἀθηναίων ἡ πληθύς , ἐπειδὴ ζητητικός εἰμι τῶν πραγμάτων , ἐπιστήμονά του εἶναί με . | ||
σώματος φιλοπονῇ , φιλομαθὴς δὲ μή , μηδὲ φιλήκοος μηδὲ ζητητικός , ἀλλ ' ἐν πᾶσι τούτοις μισοπονῇ : χωλὸς |
. . . . Παρμενίδης δὲ οὐκ ἂν δόξαι τῆς διαλεκτικῆς ἀπείρως ἔχειν , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ | ||
τὰ τοιαῦτα ἄττα ἀτεχνῶς σκοτεινὰ καὶ λοξὰ ῥήματα τῆς Ἀριστοτέλους διαλεκτικῆς , τούτῳ δὲ οὐχ ἕξετε προσενεγκεῖν τι βασανιστήριον οὐδὲ |
. Μία δὲ κίνησις λέγεται πλεοναχῶς : τὸ γὰρ ἓν πολλαχῶς λέγομεν . γένει μὲν οὖν μία κίνησις καὶ τῇ | ||
συμβεβηκός . Ἐπειδὴ ἡ σοφία διαλέγεται περὶ τοῦ ὄντος , πολλαχῶς δὲ τὸ ὂν λέγεται , φησὶν ὁ Ἀριστοτέλης ὅτι |
ἐπιστήμη καὶ γνῶσις . Διατεινομένης οὖν ὅλης τῆς ἐκκειμένης τοῦ κριτηρίου πρὸς τὸ δικαστήριον παραβολῆς ἔοικε τὰ μὲν ὑποκείμενα τῶν | ||
. Τὸ δὲ τοῦ Ζυγοῦ δωδεκατημόριον σημαίνει περὶ προσόδου ἢ κριτηρίου ἢ δόσεως ἢ λήψεως , τὸ βʹ περὶ κλέμματος |