| τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη . Ὅτι δὲ γνήσιον τοῦ Ἀφθονίου τὸ τῶν Προγυμνασμάτων βιβλίον , ἐκ τῆς τῶν ἐξηγησαμένων | ||
| εἰς ταῦτα . Ὄγδοον κεφάλαιον , διὰ τί τὰ τοῦ Ἀφθονίου Προγυμνάσματα τῶν Ἑρμογένους καὶ τῶν λοιπῶν προτετίμηται : καί |
| ταῦτα . Ὄγδοον κεφάλαιον , διὰ τί τὰ τοῦ Ἀφθονίου Προγυμνάσματα τῶν Ἑρμογένους καὶ τῶν λοιπῶν προτετίμηται : καί φαμεν | ||
| . Εἰ δέ τις ἀποροίη , τί μὴ καὶ τὰ Προγυμνάσματα τῆς αὐτῆς ἐπιγραφῆς τῷδε τῷ λόγῳ ἔτυχε , ῥητέον |
| διηγήσεις , ἀγῶνες , ἐπίλογοι . Προασκοῦσι τοίνυν ἡμᾶς τὰ προγυμνάσματα εἰς μὲν τὰ τῆς ῥητορικῆς εἴδη καὶ μέρη , | ||
| σκοποῦ δῆλον γέγονε καὶ τὸ χρήσιμον : χρησιμεύουσι γὰρ τὰ προγυμνάσματα εἰς τὰ τῆς ῥητορικῆς εἴδη καὶ εἰς τὰ τοῦ |
| ἡμᾶς καὶ εἰς τὰ τοῦ πολιτικοῦ λόγου μέρη ἡ τῶν προγυμνασμάτων ὑπόθεσις , καθὸ τῶν προγυμνασμάτων τὰ μὲν προοιμίοις ἀναλογεῖ | ||
| οἰκεῖον λόγον ἀποδεῖξαι ἰσχύσειε . Καὶ ὁ μὲν σκοπὸς τῶν προγυμνασμάτων τοιοῦτος . Ἀποροῦσι δέ τινες , πῶς ιδʹ τῶν |
| Πολέμων : ἕκτος Ἐρυθραῖος , ποικιλογράφος ἄνθρωπος , ὃς καὶ ἱστορικὰ καὶ ῥητορικὰ πεποίηκε βιβλία . Ἡρακλείδης Εὐθύφρονος Ἡρακλεώτης τοῦ | ||
| διαβολὰς ἀπολογησάμενος : τοῦ δὲ νεωτέρου φίλου ἡμῖν γενομένου καὶ ἱστορικὰ συγγράμματα ἔστι καὶ μέλη καὶ ἄλλα ποιήματα τὴν ἀρχαίαν |
| τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
| προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
| τούτων προήχθη συγγραφήν . Ἔστι τοίνυν πατὴρ τῆς παρούσης τῶν Προγυμνασμάτων βίβλου Ἀφθόνιος Ἀντιοχεὺς ὁ Σύρος , ὁ Λιβανίου τοῦ | ||
| εἰς τὰ κεφάλαια διαίρεσιν . διαιρεῖται τὸ παρὸν βιβλίον τῶν Προγυμνασμάτων εἰς τὰ γυμνάζοντα ἡμᾶς εἰς τὸ συμβουλευτικὸν εἶδος τῆς |
| δυνατόν , ὡς ἐν τῷ τελευταίῳ τμήματι τοῦδε τοῦ βιβλίου σαφέστατα ἡμᾶς ὁ Ἀριστοτέλης διδάξει . Διὸ πανταχοῦ συντίθεσθαι τὸν | ||
| μόνους ἐφ ' ἑαυτὸν συγκαλέσαι τοὺς κύνας . ὅτεπερ καὶ σαφέστατα ὤφθη ὡς οὐχ ἡ λύρα ἡ θέλγουσα ἦν , |
| δοκεῖς λέγειν , ἔφην . . : Ἀνεγνώσθη Κεφαλίωνος σύντομον ἱστορικόν . Ἄρχεται ἀπὸ τῆς βασιλείας Νίνου καὶ Σεμιράμεως , | ||
| ὡμολόγηται τυγχάνειν , οὐκ ἂν εἴη τῆς γραμματικῆς μέρος τὸ ἱστορικόν . καὶ ὅτι τῷ ὄντι τοιοῦτόν ἐστιν , αὐτόθεν |
| Θεοδόσιος , μάθωμεν τί ἐστι κανών , καὶ τί ἐστιν εἰσαγωγή , καὶ τί ἐστιν ἐπιτομή . Κανὼν τοίνυν ἐστὶ | ||
| εἰσὶ τῆς φιλοσοφίας . ἄλλως τε δὲ τὸ παρὸν σύγγραμμα εἰσαγωγή ἐστι πάσης τῆς φιλοσοφίας : καὶ γὰρ διὰ τούτου |
| τις καὶ τὴν κωμωιδίαν φαίη λαβεῖν τὴν σύστασιν ἀπὸ τῆς τραγωιδίας καὶ τοῦ κατ ' αὐτὴν ὕψους καταβιβασθεῖσαν εἰς τὸ | ||
| τραγωιδὸν Ἐρατοσθένης καὶ Φιλόχορος ἱστοροῦσιν ἑβδομήκοντ ' ἔτη γεγενημένον ὀκτὼ τραγωιδίας ἐν τέτταρσιν ἡμέραις διαγωνίσασθαι , μικρὸν ἔμπροσθεν τῆς τελευτῆς |
| δεῖ σύστασιν μὲν εἶναι τῶν κεφαλαίων , οὐκέτι δὲ αὐτὰ κεφάλαια . ὅθεν καὶ τῶν ἀντιδίκων ὑπολήψεις ἐν προοιμίοις διαλαμβάνουσιν | ||
| οὐ πρόσοδον μὲν ἐξ αὐτῶν οὐκ ἀποφαίνοντες , τὰ δὲ κεφάλαια φανερὰ ἀποδεικνύντες , ἀλλ ' αὐτὰ τὰ ἀρχαῖ ' |
| τὴν γένεσιν ὑπάρχειν * * , καὶ ἐπὶ ἑτέρας γενέσεως ἐκθήσομαι . Ἀδριανοῦ δʹ Ἀθὺρ λʹ , τὰ ἀπὸ Αὐγούστου | ||
| πρὸς τῶν οἰκείων ἀγορευόμενον . διόπερ τὰς ὑπὲρ αὐτοῦ μᾶλλον ἐκθήσομαι ἀπολογίας ἀπὸ τῶν Ἀριστοκλέους τοῦ Περιπατητικοῦ , ὃς ἐν |
| αὐτὸν ὡσὰν ἐν γενέσει ὄντα . ἀλλὰ τῆς μὲν Ἡσιόδου γενεαλογίας τελειοτέρα ποτ ' ἂν ἐξήγησίς σοι γένοιτο , τὰ | ||
| , : οἱ μέν γε νομίζοντες οὐδὲν διαφέρειν καὶ τὰς γενεαλογίας μύθους εἶναί φασιν , οἷον εἰ βούλει , ὅσα |
| πρώτῳ : τάχα γὰρ οἷον ἐκ πυρείων τριβομένων πολλάκις τῶν ῥήσεων τοῦ φιλοσόφου ἐκλάμψειεν ἂν ἡ διάνοια : τὸ δὲ | ||
| γίγνεται , ὅταν τις τὰ τοῦ ποιητοῦ τὰ μεταξὺ τῶν ῥήσεων ἐξαιρῶν τὰ ἀμοιβαῖα καταλείπῃ . Καὶ τοῦτο , ἔφη |
| ρῶν : καὶ γὰρ καὶ προοιμίων τύπους ἡμᾶς διδάσκει καὶ διηγήσεων , ἤδη δὲ καὶ αὐτῶν τῶν ἀγώνων : προοιμίων | ||
| τοῦ λόγου μερῶν ἐστι δεκτική , προοιμίων τε λέγω καὶ διηγήσεων τῶν ἐν τῇ ἐξετάσει [ τε ] λέγω τῶν |
| εἴη . ἀπὸ δὲ τῆς μεθόδου τῆς νῦν παραδεδομένης καὶ Ἀναλυτικὰ ἡμῖν ἐπιγράφεται τὰ βιβλία . οὐ τῶν ἁπλῶν δὲ | ||
| ταῦτα μὲν οὕτως Ἀναλυτικὰ ἐπιγέγραπται : ἡ δὲ ἀποδεικτικὴ ἐπιγέγραπται Ἀναλυτικὰ οὐχ οὕτως : οὐδὲν γὰρ τῶν πρὸ αὐτῆς τιμιώτερον |
| πέμπτος ποιητὴς ἐπιγραμμάτων σαφὴς καὶ ἀνθηρός , ἕκτος Περγαμηνὸς ἀπὸ ῥητορικῶν λόγων εὐδοκιμήσας . Πρωταγόρας Ἀρτέμωνος ἤ , ὡς Ἀπολλόδωρος | ||
| [ συνπαθεῖς ] εἰσόδους , % καὶ ? ? τῶν ῥητορικῶν ἀποκάμψεις λόγων ὅπως ἀκούσῃς τι τῶν ἡμεῖν ἀρεσκόντων . |
| τοῦ Β , τὸ δέ τινος διπλάσιον ἄρτιόν ἐστιν . Ἄξιον ἐπιστῆσαι ἐνταῦθα , πῶς φησιν ὁ γεωμέτρης , ὅτι | ||
| τῷ σχήματι ἀπειλήσειε καὶ προεκφοβήσειε τῇ ὀρχήσει τὸν πολέμιον . Ἄξιον δέ , ἐπεὶ τὴν Ἰνδικὴν καὶ τὴν Αἰθιοπίαν διεξεληλύθαμεν |
| . Τοῦτο πρὸ πάντων τάξας ἐν τῷ ὅρῳ τῶν συνεστώτων ζητημάτων καὶ καλῶς τάξας , ἐνταῦθα οἰκείως τελευταῖον αὐτὸ τάττει | ||
| Ὄνομα δὲ ἀφεὶς εἶναι τοῦτο κοινὸν ἢ καὶ συμβεβηκὸς τῶν ζητημάτων ἁπάντων , ὅπως τούτων ἐπιγνωσόμεθα τὴν μέθοδον ἐνταυθοῖ προτάξας |
| φεύγουσι , τὸ δ ' αὖ ἀρκούσας ἀποδεδωκόσι πρὸς διάγνωσιν μεθόδους , ὥστε καὶ ῥᾷον ἂν δόξειεν τὸ πολὺ τοῦ | ||
| φυλακήν , ἐσπούδασα τήν τε φύσιν τοῦ βοηθήματος καὶ τὰς μεθόδους κατ ' ἐμὴν δύναμιν ἀναγράψαι . τίς δ ' |
| τῶν ῥητορικῶν μετῄεις , τά τε ἄλλα γράφων καὶ συγγράφων γυμνάσματά τε καὶ ἀσκήματα τῆς ῥητορικῆς , καὶ δὴ καὶ | ||
| Προγυμνάσματα δὲ ταῦτα λέγονται καὶ οὐχὶ γυμνάσματα , διότι κυρίως γυμνάσματά εἰσι τὰ τῆς Ῥητορικῆς βιβλία , ἃ συνεγράψατο Ἑρμογένης |
| καταμαθεῖν ἔστι δείγματα , ὅτι πολλὰ καὶ καλὰ σοφῶν ἀνδρῶν ἀποφθέγματα προανεφώνησεν , οἷον τὸ ἕπου θεῷ ὅς κε θεοῖς | ||
| τι τοῦ ἀκουομένου νοούμενον ἔχουσα , οἷά ἐστι τὰ Δελφικὰ ἀποφθέγματα , γνῶθι σαυτόν : χρόνου φείδου : μηδὲν ἄγαν |
| κατὰ ζῆλον τοῦ διδασκάλου γεγράφασι κατηγορίας καὶ περὶ ἑρμηνείας καὶ ἀναλυτικά : ἡ δὲ τρίτη τοιαύτη ἐστί . . . | ||
| αἵ τε Κατηγορίαι καὶ τὸ Περὶ ἑρμηνείας καὶ τὰ Πρότερα ἀναλυτικά , τὰ δὲ αὐτὴν τὴν μέθοδον τῆς ἀποδείξεως διδάσκοντά |
| μὲν χρήσιμον λεχθῆναι , πρὸς δὲ τὴν δίαιταν τῶν τοῦ Ἐφόρου λεγομένων ἢ παραλειπομένων οὐδὲν δέον : εἴρηκε δὲ τὴν | ||
| τὸ γοῦν Κυλώνειον ἄγος μᾶλλον [ δὲ ] Ἡροδότου καὶ Ἐφόρου ἐξείργασται Θουκυδίδηι . . . : ἀλλὰ καὶ Ἔφορος |
| ψευδογράφος πρὸς τὸν γεωμέτρην ὁ ἐριστικὸς καὶ σοφιστικὸς πρὸς τὸν διαλεκτικόν : ἐκ γὰρ τῶν αὐτῶν τῇ διαλεκτικῇ παραλογίζεται , | ||
| . ̈ . . ὁ δὲ Κλεάνθης ἓξ μέρη φησί διαλεκτικόν , ῥητορικόν , ἠθικόν , πολιτικόν , φυσικόν , |
| ' ἠρώτησεν εἰ δοκεῖ αὐτῷ ἁρμόττοντα εἶναι ὄψει τοιαύτῃ τοιαῦτα ζητήματα . πρὸς δὲ τὸν φάσκοντα ὡς τὰ πολλὰ αὐτῷ | ||
| καὶ τοὺς τρόπους : τοῦ μελετᾷν ἕνεκα κατὰ λόγον τὰ ζητήματα , καὶ μὴ ἀνοικείαν τὴν ἰδέαν καὶ τὴν ἐξαγγελίαν |
| ταῦτα : μῦθος , διήγημα , χρεία , γνώμη , ἀνασκευὴ καὶ κατασκευή , κοινὸς τόπος , ἐγκώμιον , σύγκρισις | ||
| καὶ ἡ γνώμη , τὰ δὲ τοῦ δικανικοῦ ὡς ἡ ἀνασκευὴ καὶ κατασκευὴ καὶ ὁ κοινὸς τόπος , τὰ δὲ |
| , Ἀριστοτέλης ὁ Μῦθος ἐπικληθείς . Πάντων μέντοι τῶν Σωκρατικῶν διαλόγων Παναίτιος ἀληθεῖς εἶναι δοκεῖ τοὺς Πλάτωνος , Ξενοφῶντος , | ||
| ἀπέδωκε δυσὶ καὶ τρισὶν ἀντειπεῖν , ὡς γοῦν ἐν σχήματι διαλόγων , ἡμεῖς δὲ οἱ τὸ ὅλον βοηθεῖν ἔχοντες καὶ |
| ' ἐπεὶ ὁ μὲν τόδε , ὁ δὲ τόδε , ζητούμενά ἐστι διὰ τὸ πρὸς ἄλληλα διαφέρεσθαι . ὅμως καὶ | ||
| τί τὸ μέσον ζητεῖται . καὶ τὰ διαλεκτικὰ δὲ προβλήματα ζητούμενά τινα ὄντα καὶ αὐτὰ τῇ τῶν ζητουμένων διαιρέσει τῇ |
| . ἔτι δὲ εἶπεν Ἡροδότου τὰ Περσικά : τὰ δὲ Θουκυδίδου τὰ Πελοποννησιακά : τὰ δὲ Ξενοφῶντος αἱ Ἑλληνικαί : | ||
| γραμματικός τις Ἀρεθούσιος ἔφασκε χρῆσθαι αὐτῷ Φύλαρχον : ὃς οὐδὲ Θουκυδίδου λέγοντος ἤκουσε „ καθὸ δεῖ εἰς Σικελίαν πλεῖν „ |
| ἐξηγητὴς καὶ ἐπιστήμων . ἔστι δὲ ἐξηγητοῦ μὲν ἔργον ἡ ἀνάπτυξις τῶν ἀσαφῶν ἐν τῇ λέξει , ἐπιστήμονος δὲ ἡ | ||
| , δηλονότι συνεκτεινομένη τῇ ἕξει τοῦ Ἐρεχθέως : καὶ ἡ ἀνάπτυξις δὲ τοῦ ὀνόματος τοῦτο σημαίνει : ἡ γὰρ κατὰ |
| πεποίηται προλογίζων αὐτῷ ὁ Ὀδυσσεὺς [ καὶ ] ἄλλα τε ἐνθυμήματα πολιτικὰ στρέφων ἐν ἑαυτῷ καὶ πρῶτόν γε διαπορῶν ὑπὲρ | ||
| παραδειγματικὰ δὲ καὶ ὅσα εἰς μύθους ἀνήκει . Τὰ δὲ ἐνθυμήματα ὠνόμασται ἢ ὅτι ὁ ῥήτωρ αὐτὸς αὐτὰ εὕρηκε καὶ |
| προεκλογισάμενος οὐδὲν ἧττον ὑπέστην τὸ ἔργον , βραχὺ μὲν ἐμαυτῷ γύμνασμα συντάξας , σοὶ δὲ οὐ μέγα κτῆμα , ἀλλὰ | ||
| ὑπὸ τὸ αὐτὸ εἶδος οὔσας προσωποποιΐας . τοῦτο δὲ τὸ γύμνασμα μάλιστα ἠθῶν καὶ παθῶν ἐπιδεκτικόν ἐστιν . ἁπλῶς μὲν |
| ὃν τρόπον δεῖ γενέσθαι , ὀλίγα δὲ αὐτῶν καὶ νῦν δηλώσομεν . Νυκτοφυλακεῖσθαι ἐν μὲν τοῖς κινδύνοις καὶ προσκαθημένων ἤδη | ||
| τε τὸν Ἑλληνικὸν καὶ τὸν ἐπιχώριον τρόπον ἐν ἑτέρῳ λόγῳ δηλώσομεν , ἀπαιτεῖν δὲ ὁ παρὼν καιρὸς ἔοικε καὶ περὶ |
| , ἀλλὰ ὁ ἐριστικός . ἔχει δὲ χώραν πρὸς τὰ γεωμετρικὰ διὰ τὸ μιμεῖσθαι τὴν διαλεκτικὴν περὶ παντὸς τοῦ προτεθέντος | ||
| Θεόδωρε , φήσομεν ἀκηκοότες εἶναι τοῦ περὶ λογισμοὺς καὶ τὰ γεωμετρικὰ κρατίστου ; Πῶς , ὦ Σώκρατες ; Τῶν ἀνδρῶν |
| τοῦτον τὸν Κύκνον φασὶν ἄλλους τε φονεῦσαι καὶ Λύκον Θρᾷκα προτεθέντων σφίσι μονομαχίας ἄθλων , περὶ δὲ τὸν ποταμὸν τὸν | ||
| Σώζοιεν ἂν οἱ ἀριθμοί , καὶ εἴ τις ἀντὶ τῶν προτεθέντων θείη τὸ μὲν ΑΒ ὅλον ١٢ , τεμεῖ δὲ |
| , ὅτι πάντα περιείληφεν ἡ περιπατητικὴ φιλο - σοφία τὰ ῥητορικὰ παραγγέλματα , καὶ οὔτε οἱ περὶ Θεόδωρον καὶ Θρασύμαχον | ||
| συναγωγὴ αʹ , Πραγματεία τέχνης ποιητικῆς αʹ βʹ , Ἐνθυμήματα ῥητορικὰ αʹ , Περὶ μεγέθους αʹ , Ἐνθυμημάτων διαιρέσεις αʹ |
| . Ἔτι πέντε μερῶν ὄντων τοῦ πολιτικοῦ λόγου , τουτέστι προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως καὶ ἐπιλόγου , | ||
| ὄντων τῶν τοῦ λόγου μερῶν , ὡς πολλάκις εἴρηται , προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως , ἐπιλόγου , |
| αἱρέσεις ὠνομάσθησαν , φέρε δεύτερον καὶ τὴν διαίρεσιν τῶν Ἀριστοτελικῶν συγγραμμάτων ποιησώμεθα . τούτων οὖν τὰ μέν ἐστι μερικὰ τὰ | ||
| τῶν τε Ἀναλυτικῶν καὶ τῶν ἄλλων πάντων τῆς λογικῆς πραγματείας συγγραμμάτων . Ὅτι δὲ χρήσιμον τὸ προκείμενον βιβλίον πρὸς τὴν |
| οἷς οὐ ἴσα ἀποδεικνύναι πειρασώμεθα ἢ μείζω , καὶ εἰς ἐπιλόγων πάθη , ἐν οἷς καταπαυόμεθα τὰς ὑποθέσεις . εἰ | ||
| , ἐν δὲ τῷ τετάρτῳ περί τινων σχημάτων : περὶ ἐπιλόγων δὲ οὐδὲν διδάσκει , εἰ καὶ τῷ ἐξηγητῇ τοῦτο |
| λέγειν . γένους μὲν δὴ λόγων ἑνὸς ἀσκητὴς ἐγένετο τοῦ δικανικοῦ καὶ περὶ τοῦτο μάλιστα ἐσπούδασε . χαρακτῆρα δὲ τὸν | ||
| : καὶ πάλιν ἡ ἀπὸ τούτων τομή : τοῦ μὲν δικανικοῦ εἰς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν , τοῦ δὲ συμβουλευτικοῦ , |
| ἄλλων ῥιγέουσιν ἴσως ἑλκέων , ἄρχεται ἀπὸ τῶν ἀγγείων . Κεφάλαιον ἐκ τῆς γενέσιος καὶ ἀφορμῆς καὶ πλείστων λόγων καὶ | ||
| , τὸ ἐπιχείρημα , ἡ ἐργασία , τὸ ἐνθύμημα . Κεφάλαιον μὲν οὖν ἐστι μέρος λόγου ἀπόδειξιν ἔχον τοῦ προκειμένου |
| ὁ βασιλεὺς ὡμίλησε φιλοφρόνως , ὥστε μηδὲν ὑποπτεῦσαι περὶ αὐτοῦ πραγματικὸν ἢ διαφορᾶς ἔμφασιν ἔχον τῆς δοκούσης ὑποικουρεῖν ἐκ τῆς | ||
| ἐργαζόμενα οὐχ ὁμοίως ἐργάζεται , ἀλλὰ τὸ μὲν μετὰ συνδέσμων πραγματικὸν πλῆθος ἢ μέγεθος , οἷον Ὄλυνθον μὲν δὴ καὶ |
| , : , , , : ; . . . Στάσεις . : Ὁ τοίνυν Ἀλέξανδρος οἱ Πολυΐστωρ ὄνομα ἔχων | ||
| ἀληθῆ παίδευσιν ῥητορικῆς αὐτὰ τὰ τοῦ Ἑρμογένους βιβλία , τὰς Στάσεις , τὰς Εὑρέσεις , τὰς Ἰδέας καὶ τὸ Περὶ |
| δὲ πλαστικῷ κηροὶ καὶ μικρὰ ἄττα ἀγάλματα τῆς τέχνης ταύτης προοίμια . διδάσκει δὲ καὶ αὐλητὴς τὸν αὐλητικὸν αὐτὸς προεμπνέων | ||
| ὅτι τετραμεροῦς ὄντος τοῦ λόγου καὶ ἐν πρώτοις μὲν ἐπιδεχομένου προοίμια οὕτω καὶ τῆς τῶν πραγμάτων φύσεως ἀπαιτούσης , μετὰ |
| λιποῦσα . χρῶνται δὲ τῷ τοιούτῳ σχηματισμῷ οἱ ποιηταὶ ὅτε διηγηματικὸν ποιοῦσι τὸν λόγον . εἰσὶ γοῦν τῆς μονοστρόφου ταύτης | ||
| τοῖς ποιήμασιν αὐτοῦ . εἶδος γὰρ λόγου ἐστὶ καὶ τὸ διηγηματικὸν καὶ τὸ δραματικὸν καὶ τὸ μικτόν , καὶ διὰ |
| μὲν οὖν ἡ φράσις οὕτω σχηματισθεῖσα γέγονε καὶ δεινοτέρα , σαφεστέρα δὲ καὶ ἡδίων ἐκείνως ἂν κατασκευασθεῖσα : Τῶν δὲ | ||
| καὶ δι ' αὐτῶν , ποτέρα ἂν εἴη καλλίων καὶ σαφεστέρα ἡ μάθησις ; ἐκ τῆς εἰκόνος μανθάνειν αὐτήν τε |
| λέγω ἴσως ἢ ἀντεῖπεν ἢ οὐκ ἐπείσθη , ἡ δὲ ἀποσιώπησις μείζονα τὴν ὑπόνοιαν πεποίηκεν , ὡς ἐπιβουλεύων τῷ πατρί | ||
| Ἀθήνας , τῇ ὑποσιωπήσει καὶ πάλιν χρησάμενος . τὸ σχῆμα ἀποσιώπησις . τὰς Ἀθήνας ἐμφαίνει διὰ τῆς τοιαύτης ἀποσιωπήσεως . |
| καὶ τὸ φυσιολογικὸν λέγεται θεωρητικὸν καὶ τὸ μαθηματικὸν καὶ τὸ θεολογικόν . ταῦτα μὲν περὶ τῆς διαιρέσεως τοῦ θεωρητικοῦ . | ||
| τοίνυν τοῦτο εἰς τρία , εἰς φυσικόν , μαθηματικόν , θεολογικόν . καὶ εἰκότως : ὁ γὰρ φιλόσοφος πάντα τὰ |
| ποιητὴς λέγων τριχθὰ δὲ πάντα δέδασται . Βούλεται παραστήσασθαι ἐξ Ἀριστοτελικῶν παραδειγμάτων ὡς οὐκ ἔστι τὸ ὂν γένος ἀλλ ' | ||
| , φέρε τρία τινὰ ζητήσωμεν , τίς ἡ ἀρχὴ τῶν Ἀριστοτελικῶν συγγραμμάτων , τί τὸ τέλος , τίς ἡ μεταξὺ |
| στοχασμόν [ ] [ τοιαῦτα ] δή | τινα τοῦ Ἀλεξίνου ? φλυαρήσαντος | [ ] ? , πρὸς τοὐπὶ | ||
| ' εἰκότως εἶναι φαίη τις ἂν καὶ τὰ ἀπομνημονεύματα τὰ Ἀλεξίνου τοῦ Ἐριστικοῦ . Ποιεῖ γὰρ Ἀλέξανδρον παῖδα διαλεγόμενον τῷ |
| ὅθεν αὐτὰ καὶ τοῖς ἑρμαίοις εἰκάσαμεν . διαιροῦνται δὲ τὰ πορίσματα κατὰ τὰς ἐπιστήμας : τὰ μὲν γὰρ αὐτῶν εἰσι | ||
| . καὶ ταῦτα μὲν ἡμεῖς προληπτικώτερον . ὁ μέντοι Ἀριστοτέλης πορίσματα συνάγει ἐκ τῶν προαποδεδειγμένων : εἰ γὰρ πρός τι |
| νεανικὸν καὶ θερμόν . μέλλοντος δέ τι τούτοις προστιθέναι τοῦ Οὐλπιανοῦ ὁ Αἰμιλιανὸς ἔφη : ὥρα ἡμῖν , ἄνδρες φίλοι | ||
| ἐκ τῆς κηδείας , ἀλλὰ καὶ ἐμὴν χάριν φιλεῖν . Οὐλπιανοῦ καὶ ὡς πολίτου καὶ ὡς ἑταίρου καὶ ὡς χρηστοῦ |
| ἐπέγραφεν : “ ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω ” . τὸ δὲ φυσιολογικόν , φασίν , ἀνατέτραπται διὰ τοῦ δευτέρου ἐπιχειρήματος τοῦ | ||
| τούτου χάριν καὶ τὸ θεωρητικὸν εἰς τρία διαιρεῖται , εἰς φυσιολογικόν , μαθηματικόν , θεολογικόν . καὶ ἰστέον ὅτι τὸ |
| ἐν τοῖς δευτέροις εἴρηται τῶν Ἀναλυτικῶν , περὶ δὲ τῶν διαλεκτικῶν καὶ πειραστικῶν ἐν τοῖς Τοπικοῖς , περὶ δὲ τῶν | ||
| πειρώμεθα περὶ τούτων εἰπεῖν τὰ σοφιστικὰ καὶ πάνυ κεκοσμημένα τῶν διαλεκτικῶν παρεληλυθότες . οὐ γὰρ ἐπιδείξεως ἕνεκα προὐστησάμεθα τὴν περὶ |
| οὔτε Λιβύην , οἱ δὲ λοιποὶ ἐπιόντες ὅση ἦν ἱκανὴ ὑπογράψαι τὴν τῆς οἰκουμένης ἐπίνοιαν , οὗτοί εἰσιν οἱ εἰς | ||
| Νικάνδρῳ καὶ λαβεῖν παρ ' αὐτοῦ τὰ Φαινόμενα καὶ ἴδια ὑπογράψαι . ἔστι δὲ τριχῶς ἡ τῶν Φαινομένων αὐτοῦ πραγματεία |
| ' ὁ Κηποτύραννος γέγονεν ἐλλόγιμος , ὃς ὑπὲρ τετρακόσια συνέγραψε βιβλία : δύο τε Πτολεμαῖοι Ἀλεξανδρεῖς , ὅ τε μέλας | ||
| . Ξενοφῶν Ἐφέσιος : ἱστορικός . Ἐφεσιακά ἔστι δὲ ἐρωτικὰ βιβλία ι Περὶ Ἀβροκόμου καὶ Ἀνθίαςκαὶ Περὶ τῆς πόλεως Ἐφεσίων |
| μεμφομένοις ] [ ] αὐτοῦ τὸ κάτιςχνον ? [ τῶν ποιημάτων ] καὶ ὅτι οὐχὶ μῆκος ? ηρα ? [ | ||
| καὶ καταγέλωτι . τί οὖν αἴτιον ἦν ἐκείνων μὲν τῶν ποιημάτων τῆς εὐγενείας , τούτων δὲ τῶν φλυαρημάτων τῆς ταπεινότητος |
| ἐν οἰκίαι [ ἢ φαρμακίταϲ ] ? τῶν παρ ' Εὐδήμου τρέφειν . Ἐπὶ Ϲοφιϲτῶν ? [ τῶν Πλάτωνοϲ ἡμεῖϲ | ||
| τοὺς μὲν οὖν λόγους οὕτως οἶμαι χρὴ διακρίνειν , τοῦ Εὐδήμου καὶ συνάψαντος αὐτοὺς ἐν οἷς φησι : τὸ δὴ |
| φιλοσοφίαν . συμβάλλεται δέ , ὡς εἴρηται , τὸ παρὸν σύγγραμμα καὶ εἰς τὰς διαλεκτικὰς μεθόδους . ἀλλὰ πρῶτον εἴπωμεν | ||
| τοῦτο αἰσχυνόμεθα οἱ φιλοῦντες ἐκεῖνον ; Παρμενίδης τοίνυν ἔστιν αὐτῷ σύγγραμμα θεῖον . τί οὖν πρὸς τὸ ἓν καὶ πολλὰ |
| αὐτὸς καθάπερ ὁ Δημήτριος ὁ τὸ περὶ τῆς λογογραφικῆς ἰδέας βιβλίον συγγράψας καὶ οὗτος αὐτὸ ἐπιγράψας Περὶ ἑρμηνείας ἀξιοῖ καλεῖν | ||
| τῇ πόλει γίγνοιτ ' ἂν ὄφελος . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον : βραχὺ τῇ πόλει γίγνοιτ ' ἂν ὄφελος . |
| ἔστι τὴν τάξιν . δεῖ τὸ παρὸν βιβλίον πρὸ τῶν Κατηγοριῶν ἀναλέγεσθαι , εἴ γε ἐνταῦθα τὰς φωνὰς διδασκόμεθα , | ||
| δύο τῶν Κατηγοριῶν τέσσαρα μόνα τῶν Ἀναλυτικῶν ἐκκρίνουσι καὶ τῶν Κατηγοριῶν ἕν , καὶ εἰ μὴ γνήσιον ἦν τὸ παρὸν |
| εὖ τὸ παρὸν ἐκδεχόμενος . εἰ δὲ συντόμως τε καὶ κεφαλαιωδῶς δεῖ φράσαι , ὁ ἐν πάντεσσι τοῖς καιροῖς καλῶς | ||
| τυμπανῶδες εἶναι . πρῶτός τε ἀτόμους ἀρχὰς ὑπεστήσατο . καὶ κεφαλαιωδῶς μὲν ταῦτα : ἐπὶ μέρους δὲ ὧδε ἔχει . |
| τῶν καθ ' ἡμᾶς αὐτοὺς περί τε νοῦν καὶ αἴσθησιν κριτηρίων ἀνάγκη τἀκόλουθον ὁμολογεῖν , ὅτι ὁ θεὸς τῷ μὲν | ||
| τοῖς ἐναργῶς νοουμένοις . ἐπεὶ δ ' ἐκ τῶν φυσικῶν κριτηρίων αἱ τέχναι πᾶσαι κατασκευάζουσιν ὄργανά τε καὶ κριτήρια τεχνικά |
| τιθέντες , τὰ δὲ λοιπὰ ἀντὶ διαφορῶν χωριζουσῶν τὸ καθόλου προγύμνασμα ἀπὸ τῶν λοιπῶν ἀσκήσεων τῶν μὴ ἐν γυμνάσμασιν . | ||
| καὶ ἀπρεπεῖ , καὶ τελευταῖον ἐπάγειν ἀσύμφορον . Τὸ δὲ προγύμνασμα τοῦτο πᾶσαν ἐν ἑαυτῷ περιέχει τὴν τῆς τέχνης ἰσχύν |
| . . . Διονύσιος ὁ πρεσβύτερος ἐν τῶι δευτέρωι Περὶ χαρακτήρων περὶ Γοργίου λέγων τάδε φησίν : δικανικοῖς μὲν οὖν | ||
| οὕτως αὐτὸ ὁ τεχνικὸς Περὶ ἰδεῶν ἐπέγραψε καὶ οὐ Περὶ χαρακτήρων ἢ ἄλλως πως : εἶτα καὶ τὴν εἰς τὰ |
| πανηγυρικῶς : γίνεται δὲ τοῦτο καὶ δικανικῶς : μελετᾶται τὸ συμβουλευτικὸν , ὅτε ἐναντιοῦνται ἡμῖν συμβουλεύσουσιν ἢ νόμος , ἢ | ||
| , πραγματικὸν καὶ ἐπιδεικτικόν , οἱ δὲ τρία , δικανικὸν συμβουλευτικὸν πανηγυρικόν , οἱ δὲ τέταρτον τούτοις προστιθέασι τὸ ἱστορικόν |
| ] . εἴη δ ' ἂν ἄμεινον [ τὰ τοῦ Φιλοχόρου ] ? παραγράψαι . προθεὶς γὰρ οὗτος [ ἄρχοντα | ||
| . . . : † Ἀλυρίου τοίνυν καὶ Ἡροδότου καὶ Φιλοχόρου καὶ Ἴστρου τῶν μάλιστα τὰς ἐμμέτρους μαντείας φιλοτιμηθέντων συναγαγεῖν |
| , ἡ τοῦ λόγου τάξις καὶ μέθοδος καὶ τὸ σχῆμα δικανικὸν καθαρῶς ἀποφαίνει τὸ εἶδος . Λέγουσι δέ τινες νοθεύεσθαι | ||
| . Οὐκ ἀκριβῶς ἐνταῦθα λέγει : οὐ γὰρ ἀεὶ τὸ δικανικὸν δικανικῶς μελετᾶται , τὸ μὲν γὰρ πρόβλημά ἐστι τοῦ |
| ἐν οἷς τι σημεῖον εὕρισκον ἢ τῶν περὶ τὸν Διόνυσον ἱστορουμένων ἢ τῶν περὶ τὸν Ἡρακλέα . κἀνταῦθα δὴ τοὺς | ||
| θεὸς δὲ συνεφάψαιτο τῇ προαιρέσει . Ἐκ τῶν σποράδην γὰρ ἱστορουμένων τισίν ἐν ἐπιτομῇ σοι γέγραφα τὰς ἀποικίας κτίσεις τε |
| ἀναγκάζεται ἔχειν τριγένειαν , ἐπειδὴ πευστικόν ἐστι , τὰ δὲ πευστικὰ ἐν τριγενείᾳ παραλαμβάνονται , οἷον ποῖος ποία ποῖον , | ||
| οὐδέτερον τὸ τί , ἐπειδὴ πευστικόν ἐστι , τὰ δὲ πευστικὰ ἐν τριγενείᾳ παραλαμβάνονται , οἷον ποῖος ποία ποῖον , |
| ἔχοιμεν ἐπιστήμην , ῥᾴδιον ἀπ ' ἐκείνης πεῖσαι λέγοντας : διδασκαλία γάρ ἐστιν ὁ κατὰ τὴν ἐπιστήμην λόγος , τοῦτο | ||
| κηρύττουσιν αὐτοῦ τὸν λόγον , ἵνα διὰ τῆς γαστριμαργίας ἡ διδασκαλία τοῦ λόγου κρατύνηται . . . . . . |
| εἰς τὰ σχήματα , ὡς ἔχει τὰ Θεοφράστου δύο τὰ ἐπιγραφόμενα Ἀνηγμένων λόγων εἰς τὰ σχήματα , καὶ μέθοδον ὑπογράψαι | ||
| τελευτῶσιν παρακολουθήσας οὐκ ἀκοῦσαι ᾀδόντων . ὁ δὲ τὰ Κεφαλίωνος ἐπιγραφόμενα Τρωικὰ συνθεὶς Ἡγησιάναξ ὁ Ἀλεξανδρεὺς καὶ τὸν Ἀχιλλεῖ μονομαχήσαντα |
| Μήτηρ Πριάμου , ὥς φησι Πορφύριος ἐν τῷ περὶ τῶν παραλελειμμένων τῷ ποιήτῃ ὀνομάτων , κατὰ μὲν Ἀλκμᾶνα τὸν μελοποιὸν | ||
| παρ ' ἐκείνων τοὺς λογισμοὺς τῶν τε εἰρημένων καὶ τῶν παραλελειμμένων ἀπαιτεῖν . ἐγὼ δὲ ὑπὲρ μὲν ὧν ἰδίᾳ ἠπιστάμηνλέγω |
| . Στράττιδος δράματα ιϚʹ . Φερεκράτους δράματα ιηʹ . Κράτητος δράματα ηʹ . Πλάτωνος δράματα κηʹ . Τηλεκλείδου δράματα Ϛʹ | ||
| . Πλάτωνος δράματα κηʹ . Τηλεκλείδου δράματα Ϛʹ . Φρυνίχου δράματα ιʹ . ὅτι κατὰ τρόπους δέκα διαφέρει τὸ ἑλληνίζειν |
| . οὐθὲν δὲ κωλύσει καὶ νῦν ἐπὶ κεφαλαίων αὐτὰ τὰ ἀναγκαιότατα εἰπεῖν : ὅτι τῆς μὲν Λυσιακῆς λέξεως τὸ καθαρὸν | ||
| ; καὶ πῶς οἷόν τε ἀτέκμαρτα εἶναι καὶ ἀνεύρετα τὰ ἀναγκαιότατα ἐν ἀνθρώποις ; Ἔστιν οὖν . Καὶ διὰ τί |
| τοῦ Πλάτωνος διάλογος . λέγει οὖν ὅτι δεῖ σε ἀφιστάμενον ἐπιτέμνειν τὰ λοιπὰ ἐπιχειρήματα , δι ' ὧν μέλλει ἐλέγχεσθαι | ||
| σε ἀφίστασθαι τοῦ λόγου τοῦ δεικνύντος ψευδῆ τὴν πρότασιν καὶ ἐπιτέμνειν τὰ πολλὰ τῶν ἐπιχειρημάτων ἃ ἐρωτᾷ λέγοντα ἵνα τί |
| ἣν ἃ μέν ἐστι τῶν διαστημάτων διατονικά , ἃ δὲ χρωματικά , ἃ δὲ ἐναρμόνια . ἡ δὲ τοῦ συμφώνου | ||
| δὲ διάφωνα , καὶ ἃ μὲν ἐναρμόνια , ἃ δὲ χρωματικά , ἃ δὲ διατονικά , καὶ ἃ μὲν ῥητά |
| ἐκβαλλομένων τῶν ὄψεων καὶ τῶν ὁρωμένων , οὐδὲ ἡ τοῦ βιβλίου , ἀλλὰ αὕτη κατὰ τὸ ἐν τοῖς ὅροις ἐκβαλλομένων | ||
| εὔλογον ἄρα καὶ ἀναγκαιότατον . ἤδη εἰρήκαμεν τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου τούτου . ἔφημεν δὲ καὶ ὅτι φιλοσοφία ἐστὶ φιλία |
| φασίν . Ταῦτα πρόδηλα : πλὴν ἰστέον οὖν , ὅτι προέταξε τῆς εὐκτικῆς τὴν προστακτικήν , τῶν ἄλλων τεχνικῶν προτάττειν | ||
| φύσεως ἢ τέχνης : τῇ γὰρ προνοίᾳ οὐδὲν ἀδύνατον . προέταξε δὲ τὰ πρός τι ἐν τοῖς ἀντικειμένοις ὡς μαλακώτερα |
| ὅτι αὐτὴ μὲν παραγραφικοῦ τάξιν οὐκ ἔχει , ἀλλ ' ἀποδεικτικοῦ , ἐκείνη δὲ παραγραφικοῦ μόνον : ἐπειδὴ δὲ τολμηρὸν | ||
| τὰ κατορθούμενα . Σκοπός ἐστιν ἐνταῦθα τῷ Ἀριστοτέλει περὶ τοῦ ἀποδεικτικοῦ καὶ ἐπιστημονικοῦ διδάξαι συλλογισμοῦ , οὗ χάριν καὶ τέλους |
| ἐπὶ τοῦ Ἱπποκρατείου βάθρου καταρτίζεται , ὁμοῦ τε διατεινόμενα καὶ συμβαλλόμενα . ἐξαρθροῖ δὲ κεφαλὴ μὲν , ἐνήρθρωται γὰρ τῷ | ||
| ζητημάτων διαιρέσεως σκοπὸν ἔχων εἰπεῖν , τὰ λοιπὰ τρία ὡς συμβαλλόμενα τῷ σκοπῷ συμπαρέλαβε . Καὶ ὁ μὲν σκοπὸς τοῦ |
| τῇ πείρᾳ προσέθηκε τὸ χρόνου . οὐ γὰρ τούτῳ τῶν ἠθικῶν αὗται διαφέρουσιν ἀλλὰ τῷ προειρημένῳ , τῷ τὸ πλεῖστον | ||
| ἀλλὰ δεῖ αὐτῇ ἀφελείας ἢ ἐπιεικείας ἤ τινος τῶν ἄλλων ἠθικῶν τι πάντως προσεῖναι . σαφέστερον δὲ καὶ τοῦτο περὶ |
| δὲ ὁ σοφὸς ἀρεσθείη . ὃ δὴ καὶ αὐτοὶ ποιεῖν προεθέμεθα , προηγουμένως μὲν καθ ' ἑκάστην τῶν κατηγοριῶν κατὰ | ||
| , διότι , ἄλλα πλεῖστα . ὑπὲρ ὧν τῆς ἀκριβείας προεθέμεθα ἐκθέσθαι . ἀλλ ' ἤδη καὶ ἐπ ' ἐνίων |
| οἷον τὸ δίκαιον τοῦ δικανικοῦ ἔστι , τὸ ἀγαθὸν τοῦ συμβουλευτικοῦ , τοῦ δὲ πανηγυρικοῦ τὸ καλόν . Καὶ κατὰ | ||
| ὄντων εἰδῶν , τοῦ τε δικανικοῦ λέγω καὶ πανηγυρικοῦ καὶ συμβουλευτικοῦ , ἐν πᾶσιν ἡ χρεία τοῦ προγυμνάσματος τούτου εὑρεθήσεται |
| , λέξοντες . Ὥσπερ ἐν ταῖς εἰς τὰς λοιπὰς τῆς Ῥητορικῆς πραγματείας πονηθείσαις ἡμῖν ἐξηγήσεσι πρὸ τῶν ἄλλων ἁπάντων τὰ | ||
| καὶ οὐχὶ γυμνάσματα , διότι κυρίως γυμνάσματά εἰσι τὰ τῆς Ῥητορικῆς βιβλία , ἃ συνεγράψατο Ἑρμογένης , ἤγουν αἱ Στάσεις |
| Ῥωξάνης ὁ Ἀετίων ποιησάτω . μᾶλλον δὲ τὸν ἄριστον τῶν γραφέων Ὅμηρον παρόντος Εὐφράνορος καὶ Ἀπελλοῦ δεδέγμεθα : οἷον γάρ | ||
| δεξιᾷ , οἷος ὁ παρὰ τῷ Φόλῳ Ἡρακλῆς ὑπὸ τῶν γραφέων δείκνυται . Ἤδη δὲ καὶ ἐς τοὺς ἄλλους συνεχῶς |
| τὸ πρὸς τὰς ἄλλας ἐπιστήμας προσυπακουμένου , οὕτω καὶ ὁ Ἀφθόνιος εἰς τὴν μεγίστην καὶ βιωφελεστέραν τῶν τεχνῶν τεχνολογῶν γυμνασίας | ||
| : ἐν ᾧ ζητῆσαι ὀφείλομεν , ὁποῖόν τί ἐστι τὸ Ἀφθόνιος ὄνομα , εἶτα τί βούλεται σημαίνειν ἐν τῇ παρούσῃ |
| ἐστι τουτέστιν ἐξ ἥπατος φυομένη . εἰσὶ δὲ καὶ δύο ἐξηγήσεις . πολλάκις γὰρ γίνεται αἱμοῤῥαγία εἴσω , καὶ φέρει | ||
| . Οὗτος ὁ λόγος γρίφος ἐστὶν , ἔχει δὲ πολλὰς ἐξηγήσεις . ἐπειδὴ γὰρ εἶπεν ὅτι αἷμα κενούμενον ἐκ φλεβὸς |
| τῶι τέλει κορωνίς . + τὸ προοίμιον διηγηματικόν . + σχόλια παλαιά . Ἣ δὴ τὸ μητρός : ἢ τῆς | ||
| ] Μελῳδίᾳ . Τὸ προοίμιον προσφωνητικόν . Τοῦ σοφωτάτου μαγίστρου σχόλια . Πινδάρου Πύθια ] * Κυραῖοι , ἔθνος περὶ |
| μὲν τὰ ἀναγκαιότατα καὶ ἐξ ἀστρολογίας κυριώτατα πρὸς τὴν τῶν Πλατωνικῶν ἀνάγνωσιν . ἐπεὶ δὲ ἔφαμεν εἶναι μουσικὴν καὶ ἁρμονίαν | ||
| τῶν καθ ' ἕκαστα εἴδη ἐστὶ κατὰ τοὺς ἀκριβεστέρους τῶν Πλατωνικῶν οὔτε τῶν συμβεβηκότων τοῖς σώμασι . ῥητέον δὲ καὶ |
| . . . . . . . Περὶ δὲ τῶν ἰδεῶν ὡδὶ διεξήρχετο , τῶν κατὰ φύσιν αἰσθητῶν κατὰ γένος | ||
| καὶ τὰ νοητὰ καὶ τὰ αἰσθητὰ πάντα μετέχειν ἀρέσκει τῶν ἰδεῶν , Πορφυρίῳ δὲ μόνα τὰ αἰσθητά . . . |
| ὕποπτοι δοκοῦσιν εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , | ||
| Ἰσοκράτους ἐδέξατο : ἄλλοι δέ φασι γυμνασίαν εἶναι τὸν λόγον Ἰσοκράτους , τίνας ἂν εἴποι λόγους Ἀρχίδαμος συμβουλεύων Λακεδαιμονίοις . |
| : μέλη καὶ τραγωιδίας καὶ φιλόσοφόν τι σύγγραμμα τὸν Τριαγμὸν ἐπιγραφόμενον , ὅπερ Καλλίμαχος ἀντιλέγεσθαί φησιν ὡς Ἐπιγένους . ἐν | ||
| προειρημένου Ἀρτεμιδώρου , Αἰμιλιανὸς Δωροθέῳ ἔφη τῷ Ἀσκαλωνίτῃ σύγγραμμα ἐκδεδόσθαι ἐπιγραφόμενον Περὶ Ἀντιφάνους καὶ περὶ τῆς παρὰ τοῖς νεωτέροις κωμικοῖς |
| τῆς προνοίας καὶ φρονιμωτέρους τοὺς εἰκῇ λέγοντας τῶν μετὰ παρασκευῆς γραφόντων . ἐγὼ δὲ πρῶτον μὲν οὐ παντελῶς ἀποδοκιμάζων τὴν | ||
| Γραφή τε καὶ Λευκαῖος οὐ ταὐτόν : ἐπὶ τῶν ἀνόμοια γραφόντων . Τὸν γὰρ Λευκαῖον γραφῇ τις ποιήσας ἀνόμοιον ἐποίησε |
| πέρας ἔχει τὸ πρῶτον τμῆμα τὸ περὶ τῶν ἀρχῶν τοῦ ἀποφαντικοῦ λόγου , ὀνόματος λέγω καὶ ῥήματος καὶ τῶν λοιπῶν | ||
| συγκείμενον λόγον . διὰ ταῦτα τοίνυν τὸ κατηγορικὸν εἶδος τοῦ ἀποφαντικοῦ λόγου πολυπραγμονεῖ μόνον ὁ Ἀριστοτέλης . Ἔστιν οὖν ἡ |
| αὐτοῦ ὅσα ἤρκει παραστῆσαι τὴν κατ ' αὐτὴν ἔννοιαν . προτίθεται δὲ νῦν εἰπεῖν περὶ πασῶν τῶν διανοητικῶν ἕξεων , | ||
| μὴν ἡμεῖς : Κορωνὶς καὶ εἴσθεσις χοροῦ προῳδικὴ , ὅτι προτίθεται τῆς διπλῆς , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ιδʹ : ὧν |
| νῆσον ; οὐ πολὺ οὖν ἀπολείπεται ταῦτα τῶν Πυθέου καὶ Εὐημέρου καὶ Ἀντιφάνους ψευσμάτων . ἀλλ ' ἐκείνοις μὲν συγγνώμη | ||
| ὁ δ ' αὐτὸς καὶ ἐν τῇ ἕκτῃ ἀπὸ τῆς Εὐημέρου τοῦ Μεσσηνίου γραφῆς ἐπικυροῖ τὴν αὐτὴν θεολογίαν , ὧδε |
| ; Τὸ ἀληθέστατον ἐκεῖνο δηλαδή , ὅτι ἡμεῖς τὰ μὲν Στωϊκῶν καὶ πάνυ ἐκμανθάνομεν ὡς ἂν κατὰ ταῦτα φιλοσοφεῖν ἀξιοῦντες | ||
| Κράτητος δὲ ἐγένετο Ζήνων ὁ Κιτιεύς , ὁ τῆς τῶν Στωϊκῶν φιλοσόφων αἱρέσεως καταστὰς ἀρχηγός . Ζήνωνα δὲ Κλεάνθης διεδέξατο |
| μέσον κοινός , διάζευξις δ ' ὅταν δύο τετραχόρδων ἑξῆς μελῳδουμένων ὁμοίων κατὰ σχῆμα τόνος ᾖ ἀνὰ μέσον . ὅτι | ||
| τὸν δὲ τόνον ἐπόγδοον . τῶν δὴ παρὰ τοῖς κιθαρῳδοῖς μελῳδουμένων τετραχόρδων πεποιήσθω πρῶτον τὸ ἀπὸ νήτης μέχρι παραμέσης διὰ |