| Καὶ τὸ ἀλλοτρίαις δόξαις ἐπερειδόμενον λέγειν περὶ τῶν πραγμάτων τοῦ ἀφελοῦς ἐστιν , οἷον ἐπειδὴ ἐστασίασαν . ἐπὰν δὲ εἴπῃς | ||
| σοῦ λεγόμενον , ὅτι περὶ μικρῶν καὶ φαύλων διαλέγῃ : ἀφελοῦς καὶ τὸ τοιοῦτον , Φίλιππος ὁ γελωτοποιὸς παρῆλθε , |
| λέγω ἴσως ἢ ἀντεῖπεν ἢ οὐκ ἐπείσθη , ἡ δὲ ἀποσιώπησις μείζονα τὴν ὑπόνοιαν πεποίηκεν , ὡς ἐπιβουλεύων τῷ πατρί | ||
| Ἀθήνας , τῇ ὑποσιωπήσει καὶ πάλιν χρησάμενος . τὸ σχῆμα ἀποσιώπησις . τὰς Ἀθήνας ἐμφαίνει διὰ τῆς τοιαύτης ἀποσιωπήσεως . |
| καὶ ἀναγκαῖα ἔχειν τὰ τοῖς τεθειμένοις ἑπόμενα , τοῦ δὲ λογιστικοῦ τὸ ἐξ ἐνδεχομένων καὶ ἐνδεχόμενα , δῆλον ὅτι διάφοροι | ||
| δὲ ὑπὸ πόνων . ] Ἀφροσύνη δέ ἐστι κακία τοῦ λογιστικοῦ αἰτία τοῦ ζῆν κακῶς . ἔργα δὲ αὐτῆς : |
| τοῦ ἀπιθάνου . ἐὰν τοίνυν ἀνασκευάζωμεν τὴν διήγησιν ἐκ τοῦ ἀπιθάνου , οὕτως ἐπεξελευσόμεθα , δεικνύντες ὅτι καὶ τὸ πρόσωπον | ||
| πίστεσιν ἰσχυροὶ οἱ ἐν αὐτῷ λόγοι : διαφέρει δὲ τοῦ ἀπιθάνου : ὅτι τὸ μὲν ἀδύνατον οὐδὲ μίαν ἔχει τοῦ |
| κάτω δὲ στενή : διὸ καὶ ὀξὺ ᾄδει . τοῦ διεντερεύματος ] ⌈ ἕνεκα τῆς περὶ τοῦ ἐντέρου λεπτολογίας καὶ | ||
| καὶ πρὸς τὸ ἄκρον κοίλη , ἡ σάλπιγξ . τοῦ διεντερεύματος : τοῦ † ἐρωτήματος † τοῦ διὰ τοῦ ἐντέρου |
| σύνδεσμος οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ ῥα : ὁ γὰρ ῥα ἐγκλιτικός ἐστι καὶ ὑποτακτικός , ὁ δὲ ἀρ οὐκ ἔστιν | ||
| τρίτου προσώπου δυϊκαῖς παρείπετο τὸ μόνως ἐγκλίνεσθαι , οὔτε ὁ ἐγκλιτικός , εἴγε ἀδύνατον εὐθείας πτώσεως ἐγκλιτικὴν εὑρέσθαι ἀντωνυμίαν . |
| μέν ἐστιν ἐπὶ προαιρέσεις ἢ λόγους ἢ πράξεις παράκλησις , ἀποτροπὴ δὲ ἀπὸ προαιρέσεων ἢ λόγων ἢ πράξεων διακώλυσις . | ||
| νόημα καὶ πρᾶξαι . οὐ γὰρ δύναμιν λέγει , ἐπεὶ ἀποτροπὴ τὸ τοιοῦτόν ἐστιν ἐπιτελέσαι : ἀπὸ κοινοῦ τὸ ὀξεῖς |
| τότε ἐν σχέσει πρὸς ἕτερον λαμβάνεσθαι . ἡ δὲ γεωμετρία προτερεύει τῆς ἀστρονομίας , ἐπειδὴ ἡ μὲν γεωμετρία περὶ τὸ | ||
| τῶν εἰδῶν τοῦ ἑτέρου προτερεύει , ὥσπερ ὁ ἄνθρωπος οὐ προτερεύει τοῦ ἵππου , οὐδὲ ὁ ἵππος τοῦ κυνός : |
| τὸ τοιοῦτον ἐπιτηδείων ἁπλῶν φθεγμάτων , οὕτως ἄρχεται ταῖς τοῦ ἐνδιαθέτου ἐπιβάλλειν διαρθρώσεσιν , καθὸ λογικὸν ἤδη ὑπάρχει ζῶον , | ||
| βαρύτητος διὰ τὴν εἰρωνείαν εἰσαχθὲν ἔχει μὲν οὐκ ὀλίγον τοῦ ἐνδιαθέτου κατὰ τὸ τῆς λέξεως σχῆμα , τὸ δὲ ὅλον |
| καὶ τὴν ἐνέργειαν , ἥτις ἐστὶ πρᾶξις μετὰ λόγου . Ὠνομάσθη γοῦν καλόν , ὅτι κλητικόν ἐστιν ἐφ ' αὑτό | ||
| εἰς π , Παρνασσός . . . . , : Ὠνομάσθη δὲ Παρνασσὸς ἀπὸ Παρνησσοῦ τοῦ ἐγχωρίου ἥρωος , ὡς |
| τῷ αὐτῷ προσώπῳ ἐστὶ τὰ τῆς διαθέσεως καὶ τὰ τοῦ ἀντωνυμικοῦ προσώπου , ἢ ἐν ἑτέρῳ προσώπῳ καταγίνεται ἡ ἐκ | ||
| δύο τρίτα ποιήσει , λέγω ἓν μὲν τὸ ἐκ τοῦ ἀντωνυμικοῦ πρόσωπον , ἕτερον δὲ τὸ ἐκ τοῦ ῥήματος . |
| - λοιτο ; φησὶ γὰρ δή που διαβάλλων αὐτὴν ὅτι στοχάζεται καὶ προάγει τοὺς λόγους οὕτως ὅπως ἂν στοχάζηται . | ||
| πλὴν ὅσον μαντικὴ μὲν ἀπήλλακται στοχασαμένη , ῥητορικὴ δὲ οὐ στοχάζεται μόνον τῶν πραγμάτων , ἀλλὰ καὶ πράττει διὰ τῶν |
| , ὡς ἐπελογισάμην , ἀδιάκριτος ἔσται καὶ ὁ κατὰ διάρτησιν ἀσύνακτος λόγος . καὶ γὰρ ὁ λέγων κατὰ διάρτησιν ἀσύνακτον | ||
| ὁ δὲ ἐκ συνημμένου καὶ τοῦ λήγοντος τὸ ἡγούμενον συνάγων ἀσύνακτος , ὡς ὁ προειρημένος , παρὸ καὶ ἀληθῶν ὄντων |
| ἀπορήσομεν : ἡ γὰρ τοῦ δυνάμει ποιητικοῦ καὶ τοῦ δυνάμει παθητικοῦ πρὸς ἄλληλα ἐντελέχεια κίνησίς ἐστιν . ἁρμόσει δὲ καὶ | ||
| ἀλλὰ τὸν θηλαζόμενον χοῖρον : ἐνεργητικὸν γάρ ἐστιν ἀντὶ τοῦ παθητικοῦ . Βίβλινον οἶνον τὸν Θρᾳκικὸν ἀπὸ τόπου Θρᾴκης ἔχοντος |
| . ἄπελθε ] ἐπ ' ἄλλο . ⌈ ζυγώθρησον [ ζυγώθρισον ζυγόθρισον ] ] σκόπησον ⌈ : ἀπὸ μεταφορᾶς τοῦ | ||
| ἄπελθε , κᾆτα τῇ γνώμῃ πάλιν κίνησον αὖθις αὐτὸ καὶ ζυγώθρισον . ὦ Σωκρατίδιον φίλτατον . τί , ὦ γέρον |
| δὲ ὁ τόπος , ὡς τό : ἀσφοδελὸν λειμῶνα . ἁπλότης μωρίας διαφέρει . ἁπλότης μὲν γάρ ἐστιν ἡ φρόνησις | ||
| . ἀφάδιον : τὸ ἐχθρὸν καὶ ἀπαρέσκον . ἀφέλεια : ἁπλότης ἢ μεγαλεῖόν τι καὶ ἐνδοξότης . ἀφ ' ἑστίας |
| συμφωνήσαντες περὶ αὐτῆς διαφέρονται τῆς τυπώσεως , Κλεάνθους μὲν κυρίως ἀκούσαντος τὴν μετὰ εἰσοχῆς καὶ ἐξοχῆς νοουμένην , Χρυσίππου δὲ | ||
| καὶ κατὰ τοῦ αὐτοῦ προσώπου μετοχῆς ἐπιφερομένης , ἐμοῦ αὐτοῦ ἀκούσαντος , ὡς Ἀρίσταρχος εἶπεν , Ἀριστάρχου εἰπόντος . οὐκ |
| προτέρου ἄναξ ἄνακτος , Ἀστυάναξ Ἀστυάνακτος , τοῦ δὲ δευτέρου νεκροβαστάξ νεκροβαστάγος , αὐτοσφάξ αὐτοσφάγος : τὸ πολυπάταξ σημειῶδες κατὰ | ||
| τὰ δὲ ἀπὸ ῥήματος συγκείμενα : βλεφαριπάξ καὶ λητροβαστάξ καὶ νεκροβαστάξ . τὸ δὲ Ἄσφαξ βαρύνεται ὡς ἐθνικόν . Τὰ |
| Πάνυ μὲν οὖν . Τέχνη ἄρα ἐστὶν ἡ παρασιτική . Τέχνη , ὡς ἔοικεν . Καὶ μὴν κυβερνήτας μὲν ἀγαθοὺς | ||
| καὶ ὥσπερ ἐν τῷ Περὶ εὑρέσεων βιβλίῳ ἐπιγραφῆς οὔσης Ἑρμογένους Τέχνη περὶ εὑρέσεων : περὶ τῶν ἐξ ὑπολήψεως προοιμίων , |
| ἔχουσα λευκὰ ὠτία ἢ Λεύκου τινὸς θυγάτηρ ἢ τὰ τοῦ Λεύκου ὠτία ἔχουσα Λίγεια δὲ διὰ τὴν ἡδύτητα τῆς τραγῳδίας | ||
| Αἰγιάλειαν δὲ ὑπὸ Σθενέλου , τὴν δὲ τοῦ Ἰδομενέως ὑπὸ Λεύκου καὶ τῶν λοιπῶν ὁμοίως , ἡνίκα δὲ ἤκουσε τὴν |
| καὶ περιπίπτειν ὀδύναις καὶ λύπαις ποιεῖ . Ῥούφου ἐκ τῶν Ἐπικτήτου περὶ φιλίας . Τῶν ὄντων τὰ μὲν ἐφ ' | ||
| ὅτι οὐδὲ τὸν δάκτυλον ἐκτείνειν εἰκῇ προσήκει . Ἐκ τῶν Ἐπικτήτου ἀπομνημονευμάτων . Εἰδέναι χρή , ὅτι οὐ ῥᾴδιον δόγμα |
| τὸ αἰτιολογικὸν , ἢ παθολογικὸν καὶ τὸ ὑγιεινὸν καὶ τὸ σημειωτικὸν καὶ τὸ θεραπευτικόν . Ἀθήναιος δὲ ἀντὶ τοῦ σημειωτικοῦ | ||
| μὲν ὑλικὸν ἄνευ θεραπείας οὐδὲν ἕτερον συμβάλλεται . τὸ δὲ σημειωτικὸν καὶ ἄνευ θεραπείας ἀναγκαῖον πρὸς τὸ εἰδέναι τίνα θεραπευτικὰ |
| , ἵνα μὴ ἐκ τῶν ἔν τινι βραχεῖ μέρει τοῦ διαλόγου εἰρημένων ποιησώμεθα τὸν σκοπόν , ἀλλ ' ἐκ τῶν | ||
| ζητῆσαι κεφάλαιον , ἐκ πόσων κανόνων δεῖ θηρᾶν τὸν ἑκάστου διαλόγου σκοπόν . χρεία γάρ ἐστιν τοῦτον ζητεῖν , ἐπειδὴ |
| ἑτέρων ἕτερα ἐπιτιθέμενα . Πολυειδεστάτη ἐστὶ τοῦ ἐπιπλάσματος τοῦδε ἡ μεταχείρισις καὶ ἐπαρκὴς εἰς πολλά : ἤτοι γὰρ εὖ μάλα | ||
| Οὐκοῦν τὰ μὲν ἐπινοήματα ἔστιν ὅτε ταὐτά , ἡ δὲ μεταχείρισις τὴν διαφορὰν ποιεῖ τοῦ λόγου . ὁρᾷς δὲ καὶ |
| ἀταξίαν . κορδακισμοὺς ] κορδακισμός ἐστιν εἶδος ὀρχήσεως αἰσχρᾶς καὶ ἀπρεποῦς : τῶν γὰρ ὀρχήσεων ἡ μέν ἐστι πολεμική , | ||
| καὶ πραθεῖσαν ἀρχὴν εἶναι τὸν κωλύοντα , ἀρχηγὸν καὶ αἴτιον ἀπρεποῦς καὶ ἀπειθοῦς καταστάσεως καὶ ἐς τὰ ἐπιόντα ἐγένετο , |
| , καὶ μάλιϲθ ' ὅϲα μετέχει ϲτύψεώϲ τε ἅμα καὶ ῥύψεωϲ , ὥϲπερ ἡ πτελέα , καθαίρει καὶ ἀναπληροῖ τὰ | ||
| τε ψώραϲ καὶ λειχῆναϲ καὶ ἀλφοὺϲ καὶ ὅλωϲ ὅϲα δεῖται ῥύψεωϲ . μετέχει δὲ καὶ μαλακτικῆϲ τε καὶ διαφορητικῆϲ δυνάμεωϲ |
| τῶν παρωνύμων καὶ τὰ πατρωνυμικὰ καὶ συγκριτικά , ἔτι δὲ ὑπερθετικὰ καὶ ὑποκοριστικά . ὑπὸ τὴν αὐτὴν δέ ἐστι κατηγορίαν | ||
| προπαροξύνεται : φραστός ἄφραστος ἀλίαστος ἄλαστος . ὡσαύτως καὶ τὰ ὑπερθετικὰ : τάχιστος ἄριστος κάλλιστος μεθ ' ὧν ἕκαστος . |
| εἶναι δέ . . . . . . ἄλλοι δὲ ἀνδριαντοποιοῦ λέγουσιν ὄνομα , ὡς Σωκράτης καὶ Θεόπομπος ἐν εἰκοστῶι | ||
| τοῦ παλαιοῦ Αἰόλου πολυτρόπου ὄντος ὡς τὸ δαίδαλον ἀπὸ τοῦ ἀνδριαντοποιοῦ Δαιδάλου αἰόλον δὲ στόμα εἶπε διὰ τὴν ποικιλίαν καὶ |
| τῆς οὔ ἀποφάσεως . δι ' ὅτι μέντοι ἡ μή ἀπαγόρευσις ἐπὶ τὰς προειρημένας ἐγκλίσεις συντείνει , ἐν τῷ περὶ | ||
| ἀπαγορεύειν ἃ μὴ χρή : πρόσταξις δὲ τῶν πρακτέων καὶ ἀπαγόρευσις τῶν οὐ πρακτέων ἴδιον νόμου , ὡς εὐθὺς εἶναι |
| ρξστʹ . Παθογνωμονικόν ἐστιν τῶν τε ἐντὸς καὶ τῶν ἐκτὸς σημείωσις . ἢ παθογνωμονικόν ἐστιν ἐξ οὗ γινώσκεται τὸ πάθος | ||
| ] : ἰστέον ὅτι ἄλλο ἐστὶ τὸ ξυντεκμαίρεσθαι καὶ ἄλλο σημείωσις . τὸ γὰρ ξυντεκμαίρεσθαι τὸ μετὰ λόγου σημειοῦσθαι . |
| καὶ ὁρίζει τὰ πρόσωπα , ῥητέον . Πᾶσα ἀντωνυμία ἢ δεικτική ἐστιν ἢ ἀναφορική , αἱ κατὰ πρῶτον καὶ δεύτερον | ||
| δεικτικὴ τούτου . Λαβὼν ὅτι ἀπόδειξίς ἐστι τοῦ ὅτι ἔστι δεικτική , ἔχων δὲ ὅτι καὶ ὁ ὁρισμὸς καὶ ἡ |
| , ἵνα τὸν καθολικώτερον καὶ περιεκτικώτερον σκοπὸν αἱρώμεθα μᾶλλον τοῦ μερικωτέρου . ὅθεν οὐκ ἀποδεκτέον τοὺς λέγοντας τὸν Σοφιστὴν περὶ | ||
| τοὺς ὅρους . τὸν γὰρ μέσον οὐ κοινὸν ληπτέον ὄντος μερικωτέρου τοῦ συμπεράσματος διὰ τὸ προσκατηγορούμενον ἀλλὰ προσεχῆ καὶ τῆς |
| Ἀχιλλέως ὅπλων κατασκευή . Τοῦ δὲ διηγήματος τὸ μέν ἐστι δραματικόν , τὸ δὲ ἱστορικόν , τὸ δὲ πολιτικόν : | ||
| λέγοντες παντελῶς εἰσιν ἀμαθεῖς . ὅτι τὸ πρῶτον τοῦτο εἰδύλλιον δραματικόν ἐστιν : οὐ γὰρ δείκνυται τὸ πρόσωπον τοῦ ποιητοῦ |
| καὶ σιγῆς καὶ μεγάλου ψόφου , οὕτω τοι καὶ γεῦσις γευστοῦ καὶ ἀγεύστου . ἔτι ἐπεὶ ἀόρατον τὸ μὲν φύσει | ||
| ἐπὶ τῶν ἄλλων . ἔτι πάσχει ἡ γεῦσις ὑπὸ τοῦ γευστοῦ , ᾗ γευστόν , καὶ διὰ τοῦτο ἀνάγκη τὸ |
| ἀεικίνατον . ἔν τε τῷ ἀνθρώπῳ ἁ συναρμογὰ τῶ ἀλόγω μέρεος τᾶς ψυχᾶς ποτὶ τὸ λόγον ἔχον , ἀρετά . | ||
| ἢ διὰ φιλοτιμίαν . ἁ μὲν ὦν κακία τῶ λογιστικῶ μέρεος τᾶς ψυχᾶς ἐντὶ οἰκειοτέρα : προσέοικε γὰρ ἁ μὲν |
| περὶ τῆς ἀποδείξεως διαφωνίαν , ἐπεὶ χρῄζει μὲν κριτηρίου ἡ ἐπίκρισις , ζητήσεως δὲ οὔσης περὶ τοῦ εἰ ἔστι κριτήριον | ||
| τὰ δέοντα καὶ ἐπανορθοῦσθαι τὴν εἰρήνην . ἔλεγε δὲ ] ἐπίκρισις . τῷ Φιλοκράτους ψηφίσματι ] τὸ γὰρ Φιλοκράτους ψήφισμα |
| τοῦτο , οὗ τὴν ἀπόρροιαν οὐκ ἔσχε . πῶς γὰρ αὐτοτελὲς φύσει μὴ ὂν ἐν γενέσει ὑγιὲς ἂν γένοιτο ; | ||
| δέ ἐστιν ὅ ἐστιν ἀληθὲς ἢ ψεῦδος : ἢ πρᾶγμα αὐτοτελὲς ἀποφαντὸν ὅσον ἐφ ' ἑαυτῷ , ὡς ὁ Χρύσιππός |
| μὴ τῇ τῆς ἐκκοπῆς βίᾳ διαστῇ ἡ ῥαφή . Ἡ ἐγκοπὴ διαίρεσίς ἐστι τοῦ κρανίου μετ ' ἀνακλασμοῦ τοῦ πεπονθότος | ||
| ἢ βαθεῖα μηδαμῶϲ ἕωϲ ἔξω μετακινηθέντοϲ τοῦ πεπονθότοϲ ὀϲτοῦ . ἐγκοπὴ δέ ἐϲτι διαίρεϲιϲ τοῦ κρανίου μετὰ ἀνακλαϲμοῦ τοῦ πεπονθότοϲ |
| διαφέρει διάλεξις διαλέκτου , ὅτι διάλεκτος μέν ἐστι φωνῆς χαρακτὴρ ἐθνικός , διάλεξις δὲ τῆς συνήθους φωνῆς ἐκτροπὴ ἐπὶ τὸ | ||
| διάλεκτος καὶ διάλεξις : διάλεκτος μὲν γάρ ἐστι φωνῆς χαρακτὴρ ἐθνικός , διάλεξις δὲ τῆς συνήθους φωνῆς ἐπὶ τὸ σεμνότερον |
| ποιοῦ ἀερώδους , ἐκ ποιοῦ πνευματικοῦ : ἐκ τετάρτου τινὸς ἀκατονομάστου , ὃ ἦν αὐτῷ αἰσθητικόν . Ἡράκλειτος τὴν μὲν | ||
| , ἐκ ποιοῦ πνευματικοῦ , ἐκ τετάρ - του τινὸς ἀκατονομάστου : τοῦτο δ ' ἦν αὐτῷ τὸ αἰσθητικόν : |
| καὶ ἐπὶ τῆς σταφυλῆς διὰ τοῦ ω λεγόμενον , οἷον ῥώξ ῥωγός παρὰ Ἀρχιλόχῳ . . Τῷ βωκί , τὸν | ||
| κ κλίνεται , βωκός πτωκός , πλὴν τοῦ ῥωγός : ῥώξ δέ ἐστιν εἶδος φαλαγγίου : ἐπὶ γὰρ τῆς σταφυλῆς |
| τὸ ἔλαιον . στεφανωσάμενος καλάμῳ λευκῷ : λιτὸς γὰρ καὶ ἀπερίεργος ὁ τοιοῦτος στέφανος . ἦν δὲ τοῦτο Διοσκούρων ἴδιον | ||
| : ” ἔχω ἅπαξ . “ καί πως ἐφαίνετο [ ἀπερίεργος ] . εἶτα ἰχθύων λοπὰς παρετέθη . ὁ Ξάνθος |
| : τὸ γὰρ τί ἦν εἶναι αἴτιον καὶ ἀρχή . Ὁρισμὸς δὲ πολλαχῶς λέγεται . εἷς μὲν ὁ τί σημαίνει | ||
| λαμβάνεται πᾶς ὁρισμός . καὶ ἀρκτέον ἀπὸ τοῦ πρώτου . Ὁρισμὸς τοίνυν ἐστὶ λόγος σύντομος τῆς ἑκάστου φύσεως δηλωτικός . |
| παρὸν ποίημα ἱστορικόν τινες ἐκάλεσαν , συγκείμενον ἐκ τοπικοῦ καὶ πραγματικοῦ καὶ χρονικοῦ καὶ γενεαλογικοῦ , εἰς ἃ τὴν ἱστορίαν | ||
| ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀρχαίων παρῆκε διήγησιν , καὶ ὅτι τοῦ πραγματικοῦ μέρους ἐστὶν ἡ διήγησις , ἀνάγκη τέ ἐστι διηγεῖσθαι |
| , ὧν εἰς τοὺς ἀγῶνας ἠνάλωσεν . Ὡς πολλὰ δὲ καταναλώσαντος Ἀρκεσιλάου , ταῦτα εἶπεν . Πυθωνόθεν ] Ἤγουν ἐκ | ||
| παρὰ Θεοπόμπου τοῦ Χίου , ἀνδρὸς φιλαλήθους καὶ πολλὰ χρήματα καταναλώσαντος εἰς τὴν περὶ τῆς ἱστορίας ἐξέτασιν ἀκριβῆ . φησὶ |
| μύρτων μελάνων ἀνὰ ⋖ δʹ ᾠοῦ ὀπτοῦ τὸ ἥμισυ τοῦ πυῤῥοῦ : δίδου ἑνώσας ⋖ αʹ μετὰ γλυκέος . Πολλοῦ | ||
| ἐξαίρετον τὸ μίγμα , ὡς εἶναι δύο χρωμάτων τοῦ τε πυῤῥοῦ καὶ τοῦ ἐρυθροῦ , ὅθεν καὶ στίλβον αὐτὸ κέκληκεν |
| . ξυναλλάσσοντος ] τοῦ συνάγοντος . ξυναλλάσσοντος ] ἑνοῦντος . ξυναλλάσσοντος ] τοῦ συνάγοντος καὶ τοῦ ἑνοῦντος . ξυναλλάσσοντος ] | ||
| ] ἀποδέχομαι . δεινὸς ] δεξιός . . φεῦ τοῦ ξυναλλάσσοντος ] τοῦ συνάγοντος . ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν τὰς συναλλαγὰς |
| ἐείκοσι καὶ πόδες εἶεν . * ) ὅτι ὁμοία ἡ προφορὰ τῆς ὑπερβολῆς τῷ „ οὐδ ' εἴ μοι δέκα | ||
| , οἱ μένοντες ἐκεῖ ταχὺ μετέρχονται . Ἐπιμονὴ δέ ἐστι προφορὰ πλειόνων λέξεων ἐπίσης τὸ αὐτὸ σημαινουσῶν , ἢ καὶ |
| Δεῖ δὲ τὸ ἐλεγεῖον τέμνεσθαι πάντως καθ ' ἕτερον τῶν πενθημιμερῶν : εἰ δὲ μή , ἔσται πεπλημμελημένον , οἷον | ||
| λειπούσης συλλαβῆς . τὸ γὰρ ἐγκωμιολογικὸν ἐκ δακτυλικοῦ καὶ ἰαμβικοῦ πενθημιμερῶν σύγκειται . Τὸ εʹ ὅμοιον τῷ βʹ , δακτυλικὸν |
| 〚 ὡς ἡδὺ πράττειν , ὦ ' νδρες : Εἴσθεσις συστηματικῆς περιόδου , ἐκ στίχων ὁμοίων κβʹ , ὧν τελευταῖος | ||
| τοῦ Τρικλινίου . ἡ εἴσθεσις τοῦ παρόντος δράματος ἄρχεται ἐκ συστηματικῆς περιόδου καὶ ἑξῆς ἐκ προσώπων ἀμοιβαίων . οἱ δὲ |
| τὸ δὲ γῆν διορύσσειν παιδιά . Ἐργασία δέ ἐστι λόγος κατασκευαστικὸς τοῦ προτεθέντος ἐπιχειρήματος , ἐκ παραβολῆς ἢ παραδείγματος ἔχων | ||
| λόγος ἀνατρεπτικὸς τοῦ πιθανῶς προτεθέντος λόγου καὶ κατασκευὴ τοὐναντίον λόγος κατασκευαστικὸς τοῦ πιθανῶς προτεθέντος λόγου . πρόσκειται δὲ τὸ πιθανῶς |
| λείμματος , τὸ δὲ διὰ πέντε ἐκ τριῶν τόνων καὶ λείμματος , τὸ δὲ διὰ πασῶν ἐκ τοῦ διὰ πέντε | ||
| καὶ ἐπὶ τοῦ διὰ τεσσάρων τοῦ συνεστῶτος ἐκ τόνου καὶ λείμματος καὶ τόνου , οἷον τοῦ ἀρχομένου ἀπὸ προσλαμβανομένου καὶ |
| ἢ ξηρῷ τινὶ τῶν προειρημένων εὖ μάλα λειωθέντι προσάπτεσθαι τοῦ γαργαρεῶνος , ἠρέμα πως ἀνάγονται . ἐμβάλλειν δὲ αὐτὰ κοχλιαρίῳ | ||
| μὴ καὶ λευκανίην γε : οἱ μὲν τὸ ἀπηρτημένον τοῦ γαργαρεῶνος , Ἀμερίας δὲ τὸν λαιμὸν καὶ τὸν βρόγχον . |
| τιθέντες , τὰ δὲ λοιπὰ ἀντὶ διαφορῶν χωριζουσῶν τὸ καθόλου προγύμνασμα ἀπὸ τῶν λοιπῶν ἀσκήσεων τῶν μὴ ἐν γυμνάσμασιν . | ||
| καὶ ἀπρεπεῖ , καὶ τελευταῖον ἐπάγειν ἀσύμφορον . Τὸ δὲ προγύμνασμα τοῦτο πᾶσαν ἐν ἑαυτῷ περιέχει τὴν τῆς τέχνης ἰσχύν |
| κατήκοον , παρίστησι λέγων πειθαρχεῖ γοῦν τῷ λόγῳ τὸ τοῦ ἐγκρατοῦς . εἰ γὰρ μὴ ἐπεφύκει πως λογικεύεσθαι , οὐκ | ||
| φαύλας ἐπιθυμίας καὶ ἰσχυράς , καί φησιν ὅτι εἰ τοῦ ἐγκρατοῦς ἐπιθυμίαι ἀγαθαί εἰσι , λοιπὸν ἡ ἕξις , ἤτοι |
| ἀνθρώπων ἀπαλλαγῆναι . καὶ αὐτήν φασι γενέσθαι τὸ δένδρον τὸ ἐπικληθὲν ἀπ ' ἐκείνης δάφνην . . : τὴν φιλοχρημοσύνην | ||
| διὰ πασῶν καλούμενον ὅπερ ἐξ ἀμφοτέρων ἐκείνων σύνθετόν ἐστιν , ἐπικληθὲν καὶ αὐτὸ οὕτως , ὅτι πάσας ἐμπεριέχει τὰς τὰ |
| δὴ τρόπον ἐδείχθη καὶ τὰ προκείμενα μόρια ὁτὲ μὲν ἕνεκα δηλουμένου παραλαμβανόμενα , ἅπερ ἦν καὶ σπανιώτατα , ὁτὲ δὲ | ||
| τρόπον ἐπὶ τῶν ἁπλῶν σχημάτων τὸ λειπόμενον πάντως τοῦ ὅλου δηλουμένου ἐστὶ παραστατικόν , τὸν αὐτὸν τρόπον τὸ λειπόμενον ἁπλοῦν |
| τῶν ἐκκαλυψόντων , ἀλλ ' οὐκ αὐτὸ ἑτέρων δεῖ ὑπάρχειν ἐκκαλυπτικόν . καὶ μὴν εἰ τὸ σημεῖον κατ ' αὐτοὺς | ||
| ἐν αὑτῷ ἡγούμενον ἀξίωμα σημεῖον τοῦ λήγοντος : οὐδὲ γὰρ ἐκκαλυπτικόν ἐστι τοῦ ” φῶς ἔστιν “ τὸ ” ἡμέρα |
| προνοίας εἴη ἂν λόγων οἰκειότερον καὶ θεολογικῆς θεωρίας ἐχόμενον : ἠθικὴ δὲ ἡ προκειμένη πραγματεία , καὶ ὅσον κατ ' | ||
| τῇ φρονήσει ἕπεται καὶ ἡ σωφροσύνη , ὅτι καὶ πᾶσα ἠθικὴ ἀρετή , ὁ δὲ σώφρων οὐ δύναται ἐγκρατὴς εἶναι |
| καταβολῆς . Ἐξ ἑνὸς δέ του πρὸς πίστιν τῶν λοιπῶν παραστήσω . Βοτάνη γὰρ ἔστιν , ἡ λεγομένη κώνειον : | ||
| λημμάτων μόνον : οὐθέτερον δὲ τούτων ἐστὶν ἀπόδειξις , ὡς παραστήσω : οὐκ ἄρα ἔστιν εἰδικὴ ἀπόδειξις . τὸ μὲν |
| καταπλὴξ , ἀναυδίη , περίψυξις , πνεῦμα προσπταῖον , ὄμματα ἀμαλδύνηται , τὴν κεφαλὴν ξυρῇν ὅτι τάχιστα , καὶ ταινίῃ | ||
| ἀμαλδύνω τὸ ἀφανίζω : ὥς κεν τοι μέγα τεῖχος ἀμαλδύνηται ἀμαλδύνηται Ἀχαιῶν . ἀμαλδύνω οὖν τὸ ἀφανίζω , ἀμάλδανον τὸ |
| ψιθύρισμα δὲ ἢ τὸ μέλισμα ἢ τὸ σύριγμα ἢ τὸ κροῦμα . ψιθυρίζειν τινὲς ὀνοματοποιεῖσθαί φασιν , ὡς τὸ κρίκε | ||
| λέγεται τὸ ἐκ τῶν συναφιεμένων ἀλλήλοις φθόγγων , ὃ καλεῖται κροῦμα . τῆς οὖν μουσικῆς ἐκ τριῶν τῶν συνεκτικωτάτων τελειουμένης |
| , οὐ μέντοι ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ τοῦ συστήματος . Διαφέρει γὰρ τὸ παράδειγμα τοῦ προβλήματος τῷ τὸν μὲν χρόνον | ||
| ὀρθουμένην τε τὴν κεφαλὴν ἴδοις ἂν καὶ ὀργῇ ζέουσαν . Διαφέρει δὲ κατὰ πολὺ οὐ μόνον ἥδε τῷ μεγέθει τῶν |
| ἦν εἰπεῖν ἀντὶ τοῦ συμπληρούμενον , ἐνεργούμενον , ἵνα τὸ χρηστικὸν τῆς ἀρετῆς ἐμφαίνηται . Τοῦτο δ ' οἱ κατ | ||
| ἁρμονικόν ῥυθμικόν μετρικόν . τὸ δὲ πρακτικὸν εἴς τε τὸ χρηστικὸν τῶν προειρημένων τέμνεται καὶ τὸ τούτων ἐξαγγελτικόν : καὶ |
| ἀπαθῆ δὲ εἶπε καὶ οὐκ ἀσυναίρετα , τῷ κοινῷ ἀντὶ εἰδικοῦ χρησάμενος : γένος γὰρ τῆς συναιρέσεως τὸ πάθος . | ||
| καὶ τοῦτο ἐπ ' ἄπειρον : ὁμοίως καὶ ἐπὶ τοῦ εἰδικοῦ αἰτίου . Ἐντεῦθεν δείκνυσιν ὅτι οὐ δυνατόν ἐστιν ἐπ |
| ὁ Ἐφάρμοστος . ταπεινῶν καὶ φαύλων . * † τοῦ Ἐφαρμόστου . * ἐν . * τῇ μουσικῇ : * | ||
| τῆς νίκης ἐπᾴδεσθαι τὸ κόμμα . καὶ τοίνυν ἐπὶ τοῦ Ἐφαρμόστου νικήσαντος τοῦτο ἐλέχθη . ὁ δὲ λόγος : τὸ |
| παρένθεσιν . ἐγὼ μὲν οὖν ] σημείωσαι , ὁ μερικὸς ἐπίλογος . Ὁ Φίλιππος μετὰ τὸ ἀνελεῖν τοὺς Φωκέας ἐν | ||
| οὔτε ἐπιλόγου , ἀλλὰ μόνης ἀποδείξεως . Διαιρεῖται δὲ ὁ ἐπίλογος εἰς εἴδη δύο , εἴς τε τὸ πρακτικὸν καὶ |
| , τότε ὁ μέλλων διὰ τοῦ ς ἐκφέρεται , οἷον ἄδω ᾄσω , πείθω πείσω , ἀνύτω ἀνύσω , ἀκούω | ||
| , δῆρις . Δαύω , τὸ κοιμῶμαι . ἐκ τοῦ ἄδω ἐστὶ , καὶ ἐν ὑπερθέσει τοῦ δ , δεύω |
| . Καὶ περὶ μὲν ὠφελείας καὶ μεγέθους τοῦ πράγματος ἱκανῶς ἀποδεδεῖχθαι νομίζω , διότι δὲ πολλῷ ῥᾴστη τῶν ἄλλων ἀγαθῶν | ||
| ἀνθρώπων ἐπιμελοῦνται , ἔγωγε οὐ παντάπασιν φαύλως ἂν φαίην ἡμῖν ἀποδεδεῖχθαι : τὸ δὲ παραιτητοὺς αὖ θεοὺς εἶναι τοῖσιν ἀδικοῦσι |
| νήττης , καὶ πλέον ἡ τοῦ ταῶνος καὶ ἡ τῶν ὠτίδων . αἱ κοιλίαι πᾶσαι τῶν πτηνῶν δύσπεπτοι : ψευδῶς | ||
| . ἀληθῆ λέγειν φησὶ τὸν Ξενοφῶντα ὁ Πλούταρχος περὶ τῶν ὠτίδων : φέρεσθαι γὰρ πάμπολλα τὰ ζῷα ταῦτα εἰς τὴν |
| ἀγχίνους εὐπορήσει τῶν νοημάτων ἄλλως δὲ ὁ βραδύς τε καὶ ἁπλούστερος . εἰκότως οὖν καὶ τὸν περὶ τῶν ἰδεῶν λόγον | ||
| καρδιακῶν σφυγμός ἐστιν ὁποῖος εἴρηται , ὁ δὲ τῶν στομαχικῶν ἁπλούστερος καὶ βραδύτερος καὶ ἀραιότερος συγκρινόμενος πρὸς τὸν τῶν καρδιακῶν |
| , εἵρω γὰρ , ὀρός δὲ ὀξυτόνως . τὸ μέντοι βορός καὶ τὸ χορός καὶ σορός ὁ τάφος καὶ τορός | ||
| οὐ βλέπω . λάβρος : ἀπὸ τοῦ λίαν καὶ τοῦ βορός . Ὑπέροπλοι : ἰσχυροὶ , ἀναίσχυντοι . ἐπιθρώσκουσιν : |
| γὰρ αἴτιον τὸ πῦρ ὂν εἰκόνα φέρει τοῦ νοῦ τοῦ τεχνικοῦ , καθ ' ὃν οἱ ἄνθρωποι ζῶσι πρῶτον νοερῶς | ||
| δὲ πολλὰ τῶν τοιούτων ἐλλιπῆ εὑρίσκεται πρὸς τοὺς παρὰ τοῦ τεχνικοῦ παραδεδομένους κανόνας , ἔστω καὶ τοῦτο ἐγκωμιολογικόν . Τὸ |
| εὐκόλως ἀντιλέγεσθαι δυναμένου , γλισχροῦ καὶ ἀντιλογίαν ἔχοντος κατατετριμμένην , οὐδαμινοῦ . τὸ Λύκειον , ἡ Ἀκαδημία καὶ ἡ Στοὰ | ||
| πεπέδηται : δεδέσμηται , δεσμεῖται . Οὐτιδανοῖο : μικροῦ , οὐδαμινοῦ , τοῦ σμικροῦ , καὶ ὀλίγου . Οὐτιδανοῖο : |
| τοῦ μικτοῦ , αὐτό φημι τὸ μικτόν , τὸ δὲ στοιχειῶδες αὐτοῦ πλῆθος ἡ τῶν πολλῶν ὑμνηθεῖσα ἀρχή : ὡς | ||
| τὴν ἀπόδειξιν ἐκείνου συντελεῖ καὶ οὔτε στοιχεῖόν ἐστιν ἁπλῶς οὔτε στοιχειῶδες : οὐ γὰρ ἐπὶ πολλὰ διατείνει τὴν ἑαυτοῦ χρείαν |
| ὅς ' ἐμαυτῷ ] ἐστὶ δυνατὸν ὑπὸ σοῦ αὐτοῦ . στρεψοδικῆσαι : στρέψαι τὰς δίκας . πρὸς ταύτην δὲ τὴν | ||
| ὅσον ἔσται ἀρκοῦν ἱκανά . ἐμαυτῷ ] χάριν ἐμαυτοῦ . στρεψοδικῆσαι ] διαστρέφειν τὰς δίκας , διαβαλεῖν . , ἀντιστρέψαι |
| ἐλευθερίαν ἐξαιρούμενος : οὗτος ὁ μὴ ἀπαρρησιάστου τυχὼν εὐεργεσίας ἀλλὰ διαβεβοημένης καὶ περιηγγελμένης πάντῃ διὰ τὴν τοῦ προασπίζοντος ἐξουσίαν , | ||
| δόξαν τῆς φάλαγγος , ὡς ἀμάχου δὴ ἐς τὸ τότε διαβεβοημένης , μὴ ἀφανίσαι . καί τι καὶ τοῖς γένεσι |
| τῇ προαιρέσει , ὥστε πραχθῆναι . ἐπεὶ τοίνυν τὸ προαιρετὸν βουλευτόν ἐστιν , ὀρεκτὸν τῶν ἐφ ' ἡμῖν δηλονότι , | ||
| βουλευτά . οὐ γὰρ περὶ πάντων βουλεύονται οὐδὲ πᾶν ὁτιοῦν βουλευτόν . πρῶτον δὲ τίθεται βουλευτὸν εἶναι οὐ περὶ οὗ |
| παραστῆσαι , πειράσομαι ὅτι μάλιστα σαφέστατα διακρῖναι , τίς εὕρεσις ἐπιχειρήματος , ὃ κατασκευάζει τὸ κεφάλαιον ἢ τὴν λύσιν , | ||
| ἐράνου τρόπῳ ἀντεισφέρειν τε τοῖς θεοῖς εὐωχίαν ἠπόρησεν , ἀσεβοῦς ἐπιχειρήματος πρόφασιν τὸ ἄπορον ἔσχε : διακόψας γὰρ τὸν Πέλοπα |
| αἷς ἐθηλύνετο , ἐκποδὼν ἀνελὼν τὰς αὐθιγενεῖς καὶ ἀκηράτους ἀρετὰς ἀντεισάγει : Σάρρᾳ γοῦν οὐ διαλέξεται , πρὶν ἐκλιπεῖν ἐκείνην | ||
| διαλεκτικὴ ὡς τῶν ἀμέσων ἡ θατέρου ἄρσις τὸ ἕτερον πάντως ἀντεισάγει . Καὶ δὴ τὸ χωρίον σοι , φαίη τις |
| μὲν ἐπὶ τοῦ ἵππου γένωμαι , τὰ τοῦ ἱπποκενταύρου δήπου διαπράξομαι : ὅταν δὲ καταβῶ , δειπνήσω καὶ ἀμφιέσομαι καὶ | ||
| βιασθέντα : ἢ ὡς μὴ λέγοντός σου , βίαιόν τι διαπράξομαι . Ἄλλως . ἢ τἀπὶ τούτοις : Ἤγουν τὰ |
| εἰς τὰ σχήματα , ὡς ἔχει τὰ Θεοφράστου δύο τὰ ἐπιγραφόμενα Ἀνηγμένων λόγων εἰς τὰ σχήματα , καὶ μέθοδον ὑπογράψαι | ||
| τελευτῶσιν παρακολουθήσας οὐκ ἀκοῦσαι ᾀδόντων . ὁ δὲ τὰ Κεφαλίωνος ἐπιγραφόμενα Τρωικὰ συνθεὶς Ἡγησιάναξ ὁ Ἀλεξανδρεὺς καὶ τὸν Ἀχιλλεῖ μονομαχήσαντα |
| ὕπνος . οὐ γάρ ἐστιν ὁ ὕπνος ἡτισοῦν ἀδυναμία τοῦ αἰσθητικοῦ , καθάπερ εἴρηται : καὶ γὰρ ἔκνοια καὶ πνιγμός | ||
| νεκρὰ τῶν σωμάτων , διότι ἀεὶ διαφανῶς τινος θερμοῦ καὶ αἰσθητικοῦ μετέχει τοῦ πλείονος διαπνεομένου . Πλάτων Δημόκριτος ἐν ὅλῃ |
| τὰς πρώτας καταβολὰς τῆς νίκης ἢ τοῦ ὕμνου , τῆς ἀρτέμιδος ἢ καὶ τῶν ἄλλων , διὰ τὸ ἀπὸ τῆς | ||
| τοῦ χρομίου ἐν ὀρτυγίᾳ ἦν , τὴν δὲ ἱερὰν εἶναι ἀρτέμιδος , τὴν δὲ θεὸν ἱππικήν . ὅμηρος δὲ καὶ |
| τῇ φρονήσει εὐβουλία : εὐλογιστία : ἀγχίνοια : νουνέχεια : εὐστοχία : εὐμηχανία . Εὐλογιστία δέ ἐστιν ἐπιστήμη συγκεφαλαιωτικὴ τῶν | ||
| φάσις ἀπηρτισμένη : οὔτε τοίνυν ἐπιστήμη ἐστιν ἡ εὐβουλία οὔτε εὐστοχία οὔτε δόξα . ἀλλ ' ἐπεὶ ὀρθότης ἐστὶ βουλῆς |
| , σκυλάκιον ὅτι νεώτατον ἀνασχίσας , ἀρωμάτων παντοδαπῶν εἴδη ὅτι εὐωδεστάτων καὶ ξηροτάτων κόψας , τὰ ἐντοσθίδια ἐξελὼν τοῦ σκυλακίου | ||
| καὶ λίθων πολυτελῶν δημιουργηθέντα κόσμος ἐστὶ γυναικεῖος περικαθειμένη , μύρων εὐωδεστάτων ἀποπνέουσα , τὴν ἀγορὰν οἰκίαν νομίζουσα , τριοδῖτις σοβάς |
| μέλλοντος ἀθλητοῦ μένει Ἀλκήν : ἐπὶ τοῦ μὴ ὑπερβάλλοντος . Ἀγροίκου μὴ καταφρόνει ῥήτορος : ὅτι οὐδὲ τῶν εὐτελῶν δεῖ | ||
| . Ἀγρίπου ἀκαρπότερος : ἔστι δὲ ἄγριπος ἡ ἀγριελαία . Ἀγροίκου μὴ καταφρόνει ῥήτορος : ὑποθετική : ὅτι μηδὲ τῶν |
| περικρατῇ τοῦ τε ἑκάστου τύπου ἐξ ἀρχῆς καταβεβλημένου καὶ τοῦ φυράματος τοῦ ἄνω γιγνομένου : ἡ δὲ ἐμπειρία , ὅπως | ||
| παῖ μεγαλόδοξε , καὶ ἕτερά τινα ἡμῖν ἐκ τῆς τοῦ φυράματος συσταθμίας . Τί δέ ἐστιν , Ὧρος εἶπε , |
| , εἴκει θατέρῳ τῆς ἐπιτροπείας : μετὰ ταῦτα δὲ τοῦ ἀλλαντοπώλου τὸν Δῆμον ἀφεψήσαντος , εἶτα νεώτερον ἐξαῦθις εἰς τοὐμφανὲς | ||
| διαβαλὼν πρὸς τὴν βουλὴν ἵεται : διώξαντος δὲ καὶ τοῦ ἀλλαντοπώλου κατὰ πόδας , οἱ ἱππεῖς περί τε τοῦ ποιητοῦ |
| . Ἐν γὰρ γυναιξὶ πίστιν οὐκ ἔνεστ ' ἰδεῖν . Ἐλευθέρου γάρ ἐστι τἀληθῆ λέγειν . Ἔνιοι κακῶς φρονοῦσι πράττοντες | ||
| . Ἐν γὰρ γυναιξὶ πίστιν οὐκ ἔξεστ ' ἰδεῖν . Ἐλευθέρου γάρ ἐστι τἀληθῆ λέγειν . Ἔστιν τι κἀν κακοῖσιν |
| τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα . Τῆς ποιήσεως ἡ μὲν ἀμίμητος ἱστορική παιδευτική ὑφηγητική θεωρητική ἡ δὲ μιμητική τὸ μὲν ἀπαγγελτικόν | ||
| δρᾶσαι τὰ εἰρημένα . Τρία δὲ γένη περιόδων ἐστίν , ἱστορική , διαλογική , ῥητορική . ἱστορικὴ μὲν ἡ μήτε |
| μᾶλλον δὲ μηδ ' ἂν ἀριθμοὺς εἶναι μὴ τοῦ κενοῦ διακρίνοντος τὰς μονάδας . Ἃ μὲν οὖν εἶναι λέγουσιν οἱ | ||
| αὑτὸ ἐπεδείξαμεν . ἄχρηστον μὲν , ἐπειδήπερ λόγου χρεία τοῦ διακρίνοντος , ἐφ ' οἷς δεῖ συμπτώμασι τὰς θεραπείας ποιεῖν |
| οὐκ ἀνοήτου μόνον , ἀλλὰ καὶ ἀχαρίστου , μᾶλλον δὲ βασκάνου μοι εἶναι ἔδοξεν . ἐγὼ μὲν οὖν εἰς δύναμιν | ||
| ἡ φύσις τοῦ ἀγῶνος ἀνδρὸς φθονεροῦ τυγχάνει καὶ πονηροῦ καὶ βασκάνου . ἐπὶ τὸ ἕτερον μεταβαίνει δίκαιον τὸ τῆς πολιτείας |
| , διότι μὴ πεφυκὸς ἡνώθη . τὸ δὲ ἐν κώλοις ἀσυνάρτητον τοῦτο ἀντιπαθές , ἐναντίοις ποσὶν ἡνωμένον . Τὸ βʹ | ||
| καὶ εʹ ὅμοια τῷ αʹ καὶ βʹ : τὸ Ϛʹ ἀσυνάρτητον ἐκ δύο τροχαικῶν πενθημιμερῶν συγκείμενον . ἐπὶ τῷ τέλει |
| λιποῦσα . χρῶνται δὲ τῷ τοιούτῳ σχηματισμῷ οἱ ποιηταὶ ὅτε διηγηματικὸν ποιοῦσι τὸν λόγον . εἰσὶ γοῦν τῆς μονοστρόφου ταύτης | ||
| τοῖς ποιήμασιν αὐτοῦ . εἶδος γὰρ λόγου ἐστὶ καὶ τὸ διηγηματικὸν καὶ τὸ δραματικὸν καὶ τὸ μικτόν , καὶ διὰ |
| , πῶς ἄτοπον τὸ ἐκβαλεῖν ; εἶτα ὅτι οὐδὲ τοῦτο ἐκβολή ἐστιν ἀλλ ' ἀπόδοσις , καὶ τὰ τοιαῦτα . | ||
| Ἀλεξάνδρῳ ἐς Πέρσας ἐξ Ἰνδῶν ὁ στόλος : ταῦτα δὲ ἐκβολή μοι ἔστω τοῦ λόγου . Ἀλέξανδρος γὰρ , ἐπειδὴ |
| πεποίηκεν , ἐπινείῳ καθ ' ἡμᾶς ἐχρῶντο Ἑρμιονεῖς . ἀπὸ Μάσητος δὲ ὁδὸς ἐν δεξιᾷ ἐστιν ἐπὶ ἄκραν καλουμένην Στρουθοῦντα | ||
| Ἀργείᾳ οὕτως Ἁλή λέγεται ὀξυτόνως . ἔστι καὶ ἑτέρα καταντίον Μάσητος . καὶ τῆς Κιλικίας δὲ πόλις πληθυντικῶς λεγομένη Ἁλαί |
| εἰ δὲ βούλει προσοδιακὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐκ χοριάμβου καὶ Ἰωνικοῦ καταληκτικοῦ . Τὸ θʹ προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον : ὁ αʹ | ||
| τοῦ βʹ χοριάμβου , τοῦ γʹ Ἰωνικοῦ ἀπ ' ἐλάσσονος καταληκτικοῦ . τοῦτο καὶ ἀναπαιστικόν ἐστι δίμετρον ἀκατάληκτον , σπονδείου |
| κεʹ περὶ ἐλεφαντιάσεως . αʹ Περὶ λιθιάσεως . βʹ περὶ τριχιάσεως νεφροῦ . γʹ περὶ διαβήτου . δʹ περὶ ἰσχουρίας | ||
| τῷ τοῦ ὄγκου μεγέθει καὶ ἐκτέμνειν ἀναρράπτειν τε ὡς ἐπὶ τριχιάσεως . Ὁ κυρίως λεγόμενος πῶρος οὐσία λιθώδης ἐστὶν ἀλλόκοτος |
| . . . βαρύτονον . . . Θάλητος , ὡς Χρέμητος , Θάλητι , Θάλητα , ὡς τὸ “ Θάλητα | ||
| . . καὶ ἄλλοι ἄλλως . ἔστι δὲ τῆι ἀληθείαι Χρέμητος , ὡς Θεόπομπος ἐν τῶι Περὶ δημαγωγῶν . . |
| μέλλοι , τὰ κενοῦντα τὸν λυποῦντα χυμὸν διὰ τῶν ἀδήκτως ῥυπτόντων : εἰ δὲ τοῦτο μὴ εἴη δυνατόν , τὰ | ||
| φάρμακα τοιαῦτά τινά ἐστι , μεταξὺ τῶν τε ἀποκρουομένων καὶ ῥυπτόντων ὑπάρχοντα . Καθάπερ δ ' ἐπὶ τῶν χυμῶν εἴπομεν |