| ' αὑτὸ γὰρ ὑπάρχον πεντασύλλαβον πληροῖ τὴν ἐπὶ μέρους διάνοιαν προσυπακουομένου τοῦ μάλιστα μὲν εἵνεκα τοῦ νομίζειν συμφέρειν τῇ πόλει | ||
| διὰ τὸ ὑπερέχον τῆς φιλοσοφίας τὸ πρὸς τὰς ἄλλας ἐπιστήμας προσυπακουομένου , οὕτω καὶ ὁ Ἀφθόνιος εἰς τὴν μεγίστην καὶ |
| καθάπερ οὖν οὐδὲ ἡμεῖς , ὅταν εἰς τὴν οἰκίαν τινὰ εἰσαγάγωμεν ἢ τὸ χωρίον ἢ σκεύη τινὰ παράσχωμεν , εὐθὺς | ||
| ] μέχρις , μέχρι οὗ , ὅπως . ἐμβάλλωμεν ] εἰσαγάγωμεν . ἐσβάλωμεν ] ἐπιρρίψωμεν . . ὅπως ἂν ] |
| ἕξει ὅ τε Κριὸς καὶ ἡ Παρθένος . Ἵνα δὲ συντομωτέραν τὴν πῆξιν δηλώσωμεν πρὸς τό τινας καὶ ὅλον τὸ | ||
| τὴν ὑποδειχθησομένην ὁδόν . Ἐδοκιμάσθη οὖν ἕκαστος τούτων τῶν ἀριθμῶν συντομωτέραν ἐπωνυμίαν κτησάμενος στοιχεῖον τῆς ἀριθμητικῆς θεωρίας εἶναι : καλεῖται |
| ἢ ἐκ πλειόνων συλλαβῶν εἰς [ διπλασιασμὸν , ἤτοι ] δισυλλαβίαν μεταστῇ : πιστός ξυστός [ μαστός ] μεστός κεστός | ||
| πρῶτον ἰαμβικὸν ἑφθημιμερές , τὸ δὲ δεύτερον δακτυλικὸν τρίπουν εἰς δισυλλαβίαν , . . . . τὸ δὲ τέταρτον τροχαϊκὸν |
| ' ἀρετὴν καὶ σωφροσύνην , παρώρμα πρὸς τὰ βέλτιστα , παράδειγμα τὸν ἴδιον βίον ἐκθεὶς ἅπασιν , ἀκόλουθον ὄντα τοῖς | ||
| σκώπτει τὸν ἐπαινέσαντα Ὅμηρον . ὃν διανοούμεθα . τὸ νοητὸν παράδειγμα , τὴν ἰδέαν . ἀμφότερά γε . τὸ τὴν |
| εἰ εἰσέλθοι οὐδὲ μιᾶς τεχνικῆς χρεία πίστεως πρὸς τὸ δεῖξαι παραβεβασμένον τὸν νόμον : αἱ μέντοι τῶν λογικῶν πίστεις ἔντεχνοι | ||
| γὰρ εὐεργέτημα δεικνύναι τὸν φεύγοντα , ἵνα ἔχῃ χώραν τὸ παραβεβασμένον ῥητὸν παρακρούεσθαι τῇ τοῦ εὐεργετήματος δικαιολογίᾳ . Μαρκελλίνου . |
| τοὺς ἐν ἑαυτῇ ἐκείνου λόγους ποιεῖ καὶ οὐ κατὰ τὸ ἐπιτυχόν : ὥστε οὐδὲν τῶν ἀσυμμέτρων τῇ φύσει εἴη ἄλογον | ||
| δ ' ἀκμάζων παιδί , τὸ δὲ πρὸς ὁτιοῦν τὸ ἐπιτυχόν , οἷον ὁ Δίων πρὸς τὸν Θέωνα . καὶ |
| μέν , ὡς ἐπειράθην ἐγώ , τὸ ἀληθὲς ἔχει , ἀρρεπῆ ἂν ἐν τοῖς οἰκείοις τόποις εἴη τὰ στοιχεῖα μήτε | ||
| σφαῖραν διὰ τὴν κλίσιν τοῦ ἐπιπέδου , ἀλλ ' ἐφεστάναι ἀρρεπῆ , ὡς εἰ καὶ ἐπὶ τοῦ ὑποκειμένου ἑστῶσα ἐτύγχανεν |
| ἑκάστου ἀκριβοῦν καὶ ἐξονυχίζειν . τοιγάρτοι πρῶτον μὲν ἀπὸ τοῦ κυριωτάτου τῶν ἐν τῷ σώματι μερῶν ἄρξομαι διασαφεῖν . Μεγάλην | ||
| . οὐκοῦν τῆς φρονήσεως , ἥν φαμεν δύναμιν εἶναι τοῦ κυριωτάτου τῶν ἐν ἡμῖν , οὐκ ἔστιν αἱρετώτερον οὐδέν , |
| διὰ τὴν περὶ τὸ κυούμενον ἀργίαν . ταῦτα δὲ τοῦ πιθανοῦ μᾶλλον ἢ τοῦ ἀληθοῦς ἔχεται , παρ ' ὅσον | ||
| , εἶτα ἐπειδὴ καὶ οἱ φιλόσοφοι ἔχουσι λόγους , προσέθηκε πιθανοῦ : ἐκεῖνοι γὰρ οὐ πιθανοὺς ἔχουσιν , ἀλλ ' |
| ἑκάστου τῶν ὑποκειμένων σωμάτων ἢ πραγμάτων κοινὴν ἢ ἰδίαν οὐσίαν ἀπονέμον . Μέρος λόγου πρόσκειται , ἐπειδὴ ἔχομεν ὅτι μέρη | ||
| ἐστι Σωκράτης Πλάτων , ταῦτα γὰρ ἰδίαν οὐσίαν σημαίνουσιν : ἀπονέμον δὲ τὸ παρέχον ἐστίν . Δεῖ δὲ γινώσκειν ὅτι |
| ὁρᾶν ποιεῖν πρὸς τὴν ἐκφώνησιν ἔδωκεν , οὐ πρὸς τὸ σημαινόμενον , ὁ δέ γε ἀκροατὴς καὶ πρὸς τὸ πρᾶγμα | ||
| καθόλου , ὁ περιέχων ἐν ἑαυτῷ πᾶσαν λέξιν , καθὸ σημαινόμενον πᾶν μέρος λόγου , ἤτοι ὄνομα , ῥῆμα , |
| τὸ ἓν μέρος , ὁτὲ δὲ περὶ ἀμφότερα , κλύδωνος ἔμφασιν ἐν τῇ πρὸς τὴν ἀφὴν σημειώσει ἐμποιοῦσαι . Δεῖ | ||
| δ ' ἐστὶν ἐξηγήσασθαι τὰ προσυντελεσθέντα πρὸς τὴν τῆς ἀληθείας ἔμφασιν . Ὡς γὰρ ἐπετελέσθη , τεθέντων τῶν κατασκευασμάτων ἑτέρου |
| ὅταν εἰς τὸν κόσμον ἀποβλέποντες πρὸς τὴν τοῦ θεοῦ ἀναγώμεθα ἔννοιαν , οὐ τὸ πᾶν τοῦτο αἰσθήσεως ἢ φαντασίας εἶναι | ||
| , ἃ διὰ μέγεθος ἀνθρώπινος λογισμὸς οὐ χωρεῖ ; ὧν ἔννοιαν λαβὼν καὶ ἐπιθειάσας καταλείπει μὲν πατρίδα καὶ γενεὰν καὶ |
| γίνεσθαι , περὶ καρκίνον γενομένου τοῦ ἡλίου , περὶ μεσημβρίαν ἀτρεκῆ ἐπὶ τριακοσίους τὴν διάμετρον σταδίους μηνύει σαφῶς , ὅτι | ||
| δὲ ὅμως οὐδὲν καὶ τούτων οὕτως ἐχόντων συγγενομένους ἡμᾶς τὴν ἀτρεκῆ διάπειραν ἀλλήλων λαβεῖν : δύναιτο γὰρ ἂν καὶ τὰ |
| ταύτῃ βίος οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἤρεσεν , δίς τε τῆς ἡμέρας ἐμπιπλάμενον ζῆν καὶ μηδέποτε κοιμώμενον μόνον νύκτωρ καὶ ὅσα τούτῳ | ||
| δὲ οὐκ ἂν καθέλοι ποτέ . ὅτι δὲ κρεῶν ἀνθρωπείων ἐμπιπλάμενον τόδε τὸ ζῷον ὑπερήδεται , κατηγορεῖ καὶ τὸ ὄνομα |
| ἀλλ ' οἶμαι τὴν τῶν ὑστάτων πρὸς τὰς ἀρχὰς ἀντικειμένως παραλαμβανομένην ὁμωνυμίαν καὶ κατὰ τὴν θρυληθεῖσαν ἀνόμοιον ὁμοιότητα θεωρουμένην οὐ | ||
| ῥευματιϲμοὺϲ ἐπέχειν . ἐνταῦθα τακτέον καὶ τὴν ὑπὲρ αἱμορροίδων ἐποχῆϲ παραλαμβανομένην κάθαρϲιν τοῦ μελαγχολικοῦ χυμοῦ μετὰ τὴν φλεβοτομίαν . ἕνεκεν |
| ἀμφισβητήσιμος . ʃ ἀντὶ τοῦ ἀναμφίβολος . εἷς ὅρος οὐκ ἀντίλεκτος : ὡς μηδένα ὅλως ἐν πάσῃ τῇ γῇ ἡμῶν | ||
| ὑποτέτακται , ὡς ἔχει πρὸς αὐτούς ʃ ὑπόκειται . οὐκ ἀντίλεκτος : ἀντίλεκτος , ἀντὶ τοῦ ἀμφισβητήσιμος . ʃ ἀντὶ |
| , ἐπὶ τέλει δὲ νικηθεὶς ὑπὸ τῆς χολῆς εἶπε καὶ πεπορνευμένος . Ἐπανάληψις γίνεται κατὰ τρόπους τρεῖς , ἐπὶ πράγματος | ||
| Διόνυσον οὐκ οἶδ ' ὅπως δυνήσομαι περιπλέκειν ὅλην τὴν ἡμέρανκαὶ πεπορνευμένος : ὁ γὰρ εἰκῇ τοῦτο καὶ πρὸς πολλοὺς πράττων |
| Πρὸς δὲ τοὺς οἰομένους τὴν αὐτός συμπαραλαμβάνεσθαι εἰς διαστολὴν γένους συγκεχυμένου κατὰ τὴν φωνὴν βραχὺς ἀρκέσει λόγος , ὥς γε | ||
| τοῦ οὐρανοῦ , παῖς ἦν . κατ ' ἀρχὰς δὲ συγκεχυμένου τοῦ παντὸς κοσμικοῦ σώματος , συνέβη καθ ' Ἕλληνας |
| ' ὁ πατὴρ δὲ τῆς νύμφης τι περὶ [ τοῦ πράγματος ἐλάλει πρὸς ἐκείνην , ὡς ἔοιχ ' , ὁ | ||
| τῶν κεφαλαίων , ἐν δὲ τῷ στοχασμῷ ἀδήλου ὄντος τοῦ πράγματος ἐκ τῆς περὶ τὸ πρόσωπον ὑποψίας ἢ ἀπὸ τῶν |
| ταῖς ἓξ καὶ δέκα προτάσεσιν ἐπεξελθόντες τέτταρας μὲν εὕρομεν ἀεὶ ψευδομένας τέτταρας δὲ ἀεὶ ἀληθεῖς , τὰς δὲ λοιπὰς καὶ | ||
| ἀληθείας τἀγαθὰ διαγγελλούσας δεινὰς εἶναι συνάγειν ἀνθρώπους εἰς κηδείαν , ψευδομένας δ ' οὐκ ἐθέλειν ἐπαινεῖν : τοὺς γὰρ ἐξαπατηθέντας |
| , ἔγωγ ' οὖν ἕν γέ τί σοι πρὸς εὐγλωττίαν συμβαλοῦμαι . ὀνομαστικὸν μὲν οὖν τῷ βιβλίῳ τὸ ἐπίγραμμα , | ||
| , ἔγωγ ' οὖν ἕν γέ τί σοι πρὸς εὐγλωττίαν συμβαλοῦμαι . ὀνομαστικὸν μὲν οὖν τῷ βιβλίῳ τὸ ἐπίγραμμα , |
| ἀπὸ τοῦ μεῖναι Μενέσται καλούμενοι ὕστερον Πενέσται μετωνομάσθησαν παραφθαρέντος τοῦ χαρακτῆρος . περὶ ὄνου σκιᾶς : παροιμία ἐπὶ τῶν ἐνδιατριβόντων | ||
| . οὐ γὰρ μόνον συνᾴδει τὸ καὶ τῷ σχήματι τοῦ χαρακτῆρος εἶναι τὸ εʹ τὸ ἥμισυ τοῦ θʹ , ἀλλὰ |
| εἰ δέ σέ γ ' ἄρχῃ ἤ τι ἔπος εἰπὼν ἀποθύμιον ἠὲ καὶ ἔρξας , δὶς τόσα τείνυσθαι μεμνημένος : | ||
| , τὰ μὴ καταθύμια : ἀπὸ τοῦ θύω θυμός καὶ ἀποθύμιον . . . . ἀποδιοπομπεῖσθαι : πρώτης συζυγίας , |
| ἀγῶνος ὄντος τῷ ῥήτορι διπλοῦ , τοῦ πράγματος καὶ τοῦ ἤθους , καὶ τούτου κρατοῦντος , ἡ περὶ τῶν ἠθῶν | ||
| , ναυάγιον , θηρίον ἄμικτον , καὶ ὅσα ἐν ταῖς ἤθους λοιδορίαις ἔχεις : φιλοτιμουμένῳ δὲ ἔξεστιν εἰπεῖν Σαλμυδησσός , |
| Λουκιανὸς δὲ ὁ ἐκ Σαμοσάτων , ἀνὴρ σπουδαῖος ἐς τὸ γελασθῆναι , Δημώνακτος φιλοσόφου κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους βίον | ||
| αἰσχρῶν ᾀσμάτων , ὧν εἰς τοὺς συνόντας ποιοῦσιν εἵνεκα τοῦ γελασθῆναι , τούτους ἀγαπᾷ καὶ περὶ αὑτὸν ἔχει . καίτοι |
| . Καὶ ἅμα πρῶτον καὶ μέγιστον [ τῆς ] πόλεως ἐγκώμιον γῆς ἀρετή , καθάπερ , οἶμαι , νεώς , | ||
| εἰδόσιν ἡδόμενοι . καί μοι δοκεῖ σοφιστὴς εἰς Τύρου καταστὰς ἐγκώμιον τοῦτ ' ἂν εἰπεῖν μέγιστον , τὰς σὰς ἐν |
| τὰ πράγματα καὶ κατακούομεν ἀλλήλων , ἕκαστον ὑμῶν καίπερ ἀκριβῶς εἰδόθ ' ὅμως ἐπαναμνῆσαι βούλομαι , τίς ὁ Φωκέας πείσας | ||
| καὶ τὰς δυνάμεις κατέχοντα καὶ τὰ μαθήματα ἅπαντ ' ἐφεξῆς εἰδόθ ' , ἕτερόν σοι τυχόν φανήσεται τὸ πρᾶγμα . |
| γὰρ ταὐτὸν σημαίνει τῷ λόγῳ τῷ λέγοντι τὸ ὑποληπτὸν τοῦ δοξαστοῦ μὴ εἶναι γένος ὁ λέγων τὸ δοξαστὸν μὴ εἶναι | ||
| . . ὁ δὲ γνώριμος αὐτοῦ Π . τοῦ μὲν δοξαστοῦ λόγου κατέγνω , φημὶ δὲ τοῦ ἀσθενεῖς ἔχοντος ὑπολήψεις |
| αἰσθητὴ οὖσα ἡ καθ ' ἕκαστα ἔκλειψις ἡ αὐτὴ καὶ ἐπιστητή ἐστιν , ἀλλ ' ὅτι ἡ μὲν αἴσθησις τοῦ | ||
| ' ἐπιστήμην αὐτῆς ἔχομεν : δοξαστὴ γάρ ἐστι καὶ οὐκ ἐπιστητή , καὶ ὡς ὁ Πλάτων φησί , νόθῳ λογισμῷ |
| ἅπερ οὐκ ἄν τις ἐπινοήσειεν δίχα τῶν ἄρθρων ἀποφήνασθαι , καθὸ αἱ προθέσεις μόνον ἐπὶ τὰ πτωτικὰ ἐφέροντο , οὐ | ||
| ἡ γὰρ φυσικὴ πρόταξις τοῦ η οὐκ ἂν ἐδασύνετο , καθὸ οὐδέποτε τὰ φωνήεντα πρὸ τοῦ χ δασύνεται . ὃν |
| τοῦ δικαίου λύσις ὡς καὶ ἀνωτέρω εἴρηται κατὰ μίαν τῶν δικαιολογικῶν γίγνεται στάσεων , οἷον ἐπ ' ἐκείνου τοῦ ζητήματος | ||
| ὁ κατήγορος ἁπάσας λύσει μεταλήψει : λυτικὴ γὰρ πασῶν τῶν δικαιολογικῶν ἡ μετάληψις . Ἡ μὲν οὖν τῶν πάντῃ ἁπλῶν |
| τελικῷ , ἐπειδὴ πρῶτον φαντάζεται ὁ τέκτων τὸ ἀβάκιον καὶ διατυποῖ καθ ' ἑαυτὸν καὶ τότε παράγει , μετὰ δὲ | ||
| μετὰ τοῦ Ἑρμοῦ ἐν τῷ καιρῷ τῆς τοῦ ζῴου ἀνατομῆς διατυποῖ τὰ ἐντὸς τῶν σπλάγχνων ἄλλοτε ἄλλως καὶ πρὸς τὴν |
| ἡ τοῦ κύβου πλευρὰ πρὸς τὴν τοῦ εἰκοσαέδρου πλευράν , προγραφέντος τοῦδε : Ἔστω κύκλος ὁ ΑΒΓ , καὶ ἐγγεγράφθωσαν | ||
| τὸ τὰς ΓΗ ΖΚ παραλλήλους εἶναι . ναʹ . Τούτου προγραφέντος ἔστω ὁ μὲν κύκλος ὁ ΑΒΓΔ περὶ κέντρον τὸ |
| τοῦτο τοίνυν ὁ φιλόσοφος Πορφύριος ποιεῖ : βουλόμενος γὰρ τοὺς εἰσαγομένους προτρέψασθαι ἐπὶ τὴν τοῦ βιβλίου ἀνάγνωσιν τὸ ἐκ τούτου | ||
| δέ φασιν , ὅτι , ἐπειδὴ ὁ σκοπὸς αὐτοῦ πρὸς εἰσαγομένους ἦν , δεῖ δὲ τὰς εἰσαγωγὰς ἀπέχεσθαι τῶν δυσχερῶν |
| νυνὶ δὲ περὶ σώματος καὶ τῶν ἐν τῷ σώματι μερῶν προσγινομένων τε καὶ ἀπογινομένων καὶ ἀλλοιουμένων εἴς τινα μορφὴν ἑτέραν | ||
| οὔτε φυλάξαι , ἐφ ' ὅσον βουλόμεθα : τὸ δὲ προσγινομένων καὶ ἀπογινομένων αὐτῶν μετὰ ἀρετῆς ἀποδέχεσθαι αὐτὰ καὶ ἀποτίθεσθαι |
| καθάπερ [ ὁρίζεται - ] χρόνος [ , εἶναι ] πρόληψιν : [ καὶ καθάπερ - ] κἀν ? [ | ||
| ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ λόγου κριτήριά φησιν εἶναι αἴσθησιν καὶ πρόληψιν : ἔστι δ ' ἡ πρόληψις ἔννοια φυσικὴ τῶν |
| ἐκαλοῦντο κοινῷ τῷ ὀνόματι διὰ τὸ μὴ δύνασθαι μιᾷ κλήσει περιληφθῆναι , ὡς ὁ χορὸς καὶ τὰ ἡμιχόρια . διαιροῦνται | ||
| ἰδέας ἔχεται ; ὃ γὰρ οἷόν τε ἦν ἑνὶ κώλῳ περιληφθῆναι τόνδε τὸν τρόπον ἐπὶ σεαυτὸν καὶ τοὺς νόμους καὶ |
| , τό τε ποιητικὸν πρὸς τὸ παθητικὸν κἂν ἔργον ἓν ἀπεργάσαιτο , καὶ τὸ μέτρον πρὸς τὸ μετρούμενον τὴν μέτρησιν | ||
| τις ἢ φροίμιον εἴπῃ πρὸ τοῦ λόγου , ὡς εὐνουστέρους ἀπεργάσαιτο αὐτούς , ἢ οἶκτον ἢ δείνωσιν ἔξωθεν ἐπάγῃ τῷ |
| λίθος ἐστίν , ἵνα μὴ ἐπὶ ἀναιρέσεως τὸν καταφατικὸν προσδιορισμὸν παραλαμβάνωμεν . Τὰς ἀντιθέσεις ἁπάσας τῶν προσδιωρισμένων προτάσεων ἐν τούτοις | ||
| δὲ ἕνεκεν , μήτε τὸν Ἑρμῆν ? ? ? ? παραλαμβάνωμεν ? εἰς διδασκαλίαν , ὥς φασίν τινες , μήτε |
| σῶμα , οὗ πολλὰ καὶ καλὰ ἔργα ἔχει μεμνῆσθαι , ἀνταποδιδοὺς δὲ ταύτην τὴν χάριν τῇ παρασχούσῃ τὴν ἐξουσίαν αὐτῷ | ||
| ἀλλήλων οὕτως , καθάπερ τις κύκλος ἀρχὴν τελευτῇ συνάπτων καὶ ἀνταποδιδοὺς τὴν ἴσην ἀμοιβὴν ὡσαύτως . Ἃ τοίνυν τῆς ἀνοσιουργίας |
| ὅσα τοιαῦτα σφοδρά πως εἶναι δοκεῖ κατὰ προσώπων λεγόμενα , ὅπερ ἴδιον ἀκμῆς , τά τε σχήματα αὐτὰ καὶ τὰ | ||
| τὸ ὑποκείμενον . ἐκτιθέμενος οὖν ἐπὶ διαγράμματος τὰς προτάσεις , ὅπερ καὶ ἡμεῖς ὑπετάξαμεν , καὶ ὑπὸ τὴν ἁπλῆν κατάφασιν |
| : λέγεται δὲ καὶ ἡ χαμαιπίτυς ἰδίως ἐπ ' αὐτῶν ἁρμόζειν . [ Περὶ τοῦ ἐν Ἡρακλείᾳ μέλιτος . ] | ||
| ποικίλης ἐν αὐτῇ δεόμεθα : πρὸς γὰρ τὴν ὑποκειμένην ὑπόθεσιν ἁρμόζειν δεῖ καὶ τὸ τῆς ἀπαγγελίας εἶδος ἢ ) εἶδος |
| φύσιν καθολικώτερον , τῆς δὲ μεριστῶς κατὰ τὴν φύσιν αὐτὸν θεραπευούσης , ἀτόπως μοι σὺ δοκεῖς τὴν τελειοτέραν ἱερουργίαν ἐπὶ | ||
| πλοκὴν ἡ περὶ σὲ δορυφορία γνώμης ἅμα καὶ δυνάμεώς σε θεραπευούσης . διὰ γὰρ τοῦτο καὶ τὴν Ἀθηνᾶν ἐκ τῆς |
| , ἰδίᾳ λεγόμενον , πάλιν πρὸς ἀπαρτισμὸν τοῦ ῥήματος τοῦ λεγομένου παραλαμβάνεται : πρὸς γὰρ τὴν ἔγραψας ; φωνὴν φαμὲν | ||
| περὶ τοῦ καλουμένου Ἀρχείου καὶ ὅθεν ὠνόμασται . περὶ τοῦ λεγομένου Γέροντος Ἁλίου . περὶ τοῦ ἐπονομαζομένου Παραβόλου . περὶ |
| ἐπ ' ἐσχάτῳ δὲ τοῦ δρόμου τὰς πηγὰς ἔχει λάβρως ἐκχεομένας ὁ προειρημένος ποταμός . ἔστι δὲ τὸ φερόμενον ῥεῦμα | ||
| ὄψεως : οὐ γὰρ ἂν ἐχώρησε τὰς ἀπὸ τοῦ ὄντος ἐκχεομένας αὐγάς , ὁπότε οὐδὲ ταῖς ἀφ ' ἡλίου προσβλέπειν |
| ' ἑτέρων συζυγιῶν ἀναπεπληρῶσθαι , πῶς οὐχὶ γέλοιον τοσαύτας φωνὰς συζύγως κατὰ τύχην σεσιγῆσθαι ; τούτου οὖν ἐν μηδενὶ μέρει | ||
| ὧν ἐστὶ καὶ ὁ Ἅβρων , θέμα ἐστίν , ὃ συζύγως οἱ αὐτοί φασι τῇ μὲν ἐγών τὴν ἱών , |
| τοῦ Ἑρμοῦ πάλιν τὸ ἐναντίον ἐπὶ μὲν τοῦ κατὰ τὸ ἀφαιρετικὸν ἡμικύκλιον συνδέσμου πρὸς ἄρκτους , ἐπὶ δὲ τοῦ ἐναντίου | ||
| καὶ ὅλον τὸ παρὰ τὴν ἀνωμαλίαν καθ ' ἡμᾶς μὲν ἀφαιρετικὸν ἐτύγχανε , κατὰ δὲ τὸν Ἵππαρχον προσθετικόν . καὶ |
| συναρμόζεσθαι μεσότησιν , ὅπως διὰ παντὸς ἐλθοῦσα τοῦ τελείου στερεοῦ κοσμικοῦ σώματος πάντων ἀντιληπτικὴ γενήσεται τῶν ὄντων , καὶ τὴν | ||
| δυναστικοὺς καὶ κραταιοὺς τόπους . ὅνπερ γὰρ τρόπον ἐπὶ τοῦ κοσμικοῦ περιπολίσματος ὁ παντεπόπτης Ἥλιος ἀκαμάτοις φοραῖς δινούμενος καὶ μακροῦ |
| οὐ μακρὰν δ ' ἐστὶν ὁ κόλαξ τοῦ τῶν παρασίτων ὀνόματος . Κλείσοφον γοῦν τὸν ὑπὸ πάντων κόλακα Φιλίππου τοῦ | ||
| πρὸ αὐτοῦ ἀλλ ' ὡς αὐτὸς ὀνοματοθέτης ὢν τούτου τοῦ ὀνόματος . ὅρον δέ , φησίν , καλῶ εἰς ὃν |
| ἐπιβολῇ ὅλως , οὔτε κατὰ ἐπέρεισιν ὡρισμένην , οὔτε κατὰ περίληψιν , οὔτε τινὰ τοιοῦτον τρόπον ἐκεῖνο γνωστόν , συγχωρητέον | ||
| ἰδέας ἔκθεσις μέν ἐστι σημαινομένων , κεχωρισμένων δὲ καὶ οὐδεμίαν περίληψιν ἐμφαινόντων . λέγει δὲ ὁ Ἀλέξανδρος ὅτι κατὰ Πλάτωνα |
| ἐν τοῖς ἀφορισμοῖς προσέθηκε καὶ τὸ ξυμφέρει , ἐνταῦθα δὲ παρέλειψεν , ὡς ὁμολογούμενον αὐτὸ λαβών . εἰ γὰρ εὐφόρως | ||
| δὲ τοῦ ἀλόγου καὶ τοῦ θνητοῦ τῶν ἀλόγων ζῴων . παρέλειψεν ὁ Πορφύριος τὸ ἄλογον καὶ τὸ ἀθάνατον ὡς ἀμφιβαλλόμενον |
| πολλὰ δ ' εἴδεα κατ ' ἰητρικήν ἐστιν ἐς τοιαύτην ἀκριβείην . ὁμοίως κἀνταῦθα τῷ ἀληθεῖ ἀντιδιαστέλλων . μαρτυρεῖ δὲ | ||
| . Ἐς δὲ τὰ ἔσχατα νουσήματα αἱ ἔσχαται θεραπεῖαι ἐς ἀκριβείην , κράτισται . Ὅκου μὲν κάτοξυ τὸ νούσημα , |
| , ὥς φησιν Ἀριστοτέλης : οὐ γὰρ ἐκ τοῦ αὑτῶν προσώπου λέγουσιν , ἀλλ ' ἐπὶ τὸ ἀρχαῖον ἀναφέρουσιν , | ||
| προκειμένου μετώπου παρειμένον ἐῶμεν . τὸ δὲ ἥμισυ κατὰ τοῦ προσώπου παρειμένον ἐπ ' εὐθείας κατὰ κορυφὴν ἐπὶ ἰνίον ἀπάγομεν |
| τινί . ἅπαντα δὲ ταῦτα εἰς αἵρεσιν καὶ φυγὴν τὴν ἀναφορὰν ἔχει . δοξάζομεν δὲ οὐκέτι λαβεῖν ἢ φυγεῖν ἀλλὰ | ||
| στῆσαι τὴν εἰκόνα , φανερῶς δὲ εἰς αὐτὸν ἔχει τὴν ἀναφορὰν τὸ κρινόμενον : αὐτὸς γάρ ἐστιν ὁ γεγραμμένος , |
| τὸ μὲν ὑπερέχειν τὸ δὲ ἐλλείπειν . εἰ δέ τις ἐνίσταιτο πρὸς τὸ θέσεις ταῦτα καθάπαξ εἶναι , ἐκεῖνο λέγομεν | ||
| τῶν ἄλλων οὐδενὸς φαίνεται τὸ τοιοῦτον , εἰ μή τις ἐνίσταιτο τὸν λόγον καὶ τὴν δόξαν φάσκων τῶν ἐναντίων εἶναι |
| νόμους : ἀλλ ' ἐν μὲν τῇ ἀντινομίᾳ ἐπὶ ἤδη παραβεβασμένῳ νόμῳ ἡ κρίσις : ἐν δὲ τῇ πραγματικῇ βουλή | ||
| καθ ' ἣν ὁ φεύγων ῥητῷ ὑφ ' ἑαυτοῦ ἑκόντος παραβεβασμένῳ ἐπ ' οὐδεμιᾷ ἀδικίᾳ διάνοιαν ἀντιτίθησιν , καὶ γένος |
| ἐκ δὲ τῶν λελεγμένων ῥᾳδίωϲ ταύταϲ ϲυμπλέκοντεϲ καὶ τὰϲ κατὰ ϲύνθεϲιν εὑρήϲομεν . ἑξῆϲ δ ' ἂν εἴη λέγειν καὶ | ||
| καί , ὅτε τὰ μῆλα φανῶϲιν , ποιεῖϲθαι τὴν ὅλην ϲύνθεϲιν . Ὄμφακοϲ χυλοῦ # γ , μέλιτοϲ # α |
| γὰρ ἡ πεῖρα πίστις , | ὑψηλόν γέ που δοκεῖ νόημα καὶ ἔστι τῷ ὄντι θαυμάσιον , ὃ τῷ ψηφίσματι | ||
| ἀθρόον τῶν ἐναντίων καταρραγεῖσαν ἐπικλύσαι καὶ τὸ χρηστὸν ἐκεῖνο διαφθαρῆναι νόημα . οὐ διὰ τοῦτο μέντοι δόξαντι θυσίας ἀμέμπτους ἀναγαγεῖν |
| ὑπὸ θεῶν ἐνεχθέντα καὶ θεοῖς δόξαντα . . θεόπρεπτα ] θεόπεμπτα . . δμαθέντες ] δαμασθέντες . . πλαγαῖσι ] | ||
| τινὰς ἱερουργίας ἐπετέλουν . τὴν δὲ τετάρτην τοῖς ἐξηγουμένοις τὰ θεόπεμπτα σημεῖα καὶ διαιροῦσι τίνων ἐστὶ μηνύματα πραγμάτων ἰδίᾳ τε |
| ; Ἔχομεν . Ὁ τοῦτο ἀπολλύων οὐ ζημιοῦται , οὐδενὸς στερίσκεται , οὐδὲν ἀποβάλλει τῶν πρὸς αὑτόν ; οὐκ ἔχομεν | ||
| τρίτον , ἦν τελευταῖον πάλιν μόνου γὰρ αὐτοῦ καὶ θεὸς στερίσκεται , ἀγένητα ποιεῖν ἅσς ' ἂν ᾖ πεπραγμένα τέχνη |
| φύσεως διιδὼν κατὰ ταὐτά , τὸ προσαρμόττον ἑκάστῃ φύσει εἶδος ἀνευρίσκων , οὕτω τιθῇ καὶ διακοσμῇ τὸν λόγον , ποικίλῃ | ||
| ἐκεῖ μέν , ἤγουν ἐν ταῖς πράξεσι , τὸ ἀγαθὸν ἀνευρίσκων καὶ περαίνων τὸ αἱρετὸν εἶναι αὐτόν , ἐκεῖ δὲ |
| τῶν στόνων , ἤγουν ἐπὶ τοῦ πολέμου . λύκειος ] ἀναιρέτης . Ξ λύκειος ] ἄγριος , ἀφανιστής . λύκειος | ||
| οἷον ὁ ἀφέτης ἔστω Ἰχθύων μοίρᾳ αʹ , ὁ δὲ ἀναιρέτης Κριοῦ μοίρᾳ λʹ : τοῦτο τὸ ἑξάγωνον ἀναιρετικὸν γίγνεται |
| πρὸς τί ποιούμενος τὴν ἀγωγὴν κρίνῃς . Εἰ τιν ' ἐκβαλεῖς ἁπλῶς αἴσθησιν καὶ μὴ διαιρήσεις τὸ δοξαζόμενον καὶ τὸ | ||
| ἐπ ' ἀπειλὰς τρέπονται ἀφεῖσαι τὴν δικαιολογίαν . ἐμῆι ] ἐκβαλεῖς τὴν ὀργὴν οὐδὲν δυναμένην βλάψαι τοὺς ἐχθρούς . καθιππάζηι |
| τῆς ἑτεροιώσιος πολύτροπα καὶ τὰ ζῶια καὶ πολλὰ καὶ οὔτε ἰδέαν ἀλλήλοις ἐοικότα οὔτε δίαιταν οὔτε νόησιν ὑπὸ τοῦ πλήθεος | ||
| ἡ ἰδέα , ἀλλὰ πρὸς τὰς ἰδέας μελετῶμεν τὴν δικανικὴν ἰδέαν δικανικῶς : τὴν πανηγυρικὴν πανηγυρικῶς : εἰ δέ τις |
| νῦν ἀποθανόντα γράφεις κακῶς . δὶς γὰρ κείμενον τὸ κακῶς ἐναργεστέραν σημαίνει τὴν βλασφημίαν . Ὅπερ δὲ τῷ Κτησίᾳ ἐγκαλοῦσιν | ||
| ἡ γραφή , καὶ ὁ στρατιώτης ἐβλέπετο , τοῦ μέλους ἐναργεστέραν τὴν φαντασίαν τοῦ ἐκβοηθοῦντος ἔτι καὶ μᾶλλον παραστήσαντος . |
| δικάζεσθαι , καὶ μὴ , καὶ διόλου κατασκευάσεις ὡς ἀντιληπτικὸν κεφάλαιον : καὶ μετὰ ταῦτα προςθήσεις τῇ λύσει καὶ στοχαστικὰ | ||
| προκατασκευάζων διὰ τῶν ὀνομάτων ὃ βούλεται δεῖξαι . τὸ δὲ κεφάλαιον τοῦ λεγομένου , ἔστιν ἐν παντὶ διαιρετῷ καὶ πλέον |
| καὶ αἰσθάνεσθαι καὶ τἄλλα πάσχειν τε καὶ ποιεῖν , τῷ πολυδύναμον εἶναι , ὡς καὶ τὸ πῦρ εἴποις φωτίζειν καὶ | ||
| τυχούσαις ἐνεργείαις καταμανθάνων . Ἀλλὰ ὅτι μὲν ἁπλοῦν τε καὶ πολυδύναμον , καὶ οἰκείοις ὅροις ἐμπεριγραφόμενον , ἀσώματόν τε καὶ |
| ψυχῆς δύναμις μερικὴ γνωστική , διά τινος ἀλλοιώσεως καὶ μεταβολῆς ὁμοιουμένη τοῖς αἰσθητοῖς : αἰσθητὸν δὲ τὸ τοῖς στοιχείοις ἐνὸν | ||
| καὶ τῷ μεγέθει τῶν λεγομένων συνεπαιρομένη καὶ ὡς ἔνι μάλιστα ὁμοιουμένη , ξενίζουσα δὲ μηδ ' ὑπὲρ τὸν καιρὸν ἐνθουσιῶσα |
| ἡ μὲν ὡς τελείως διαστᾶσα , ἡ δὲ ὡς ἀπὸ τελείου γενομένη τέλος ἐπάγουσι τοῖς κατειργασμένοις ἐν αὐταῖς . ὀγδοάτη | ||
| , θεωρεῖ τίνες ἀριθμοὶ πεπόνθασι τοῦτο , ἁπλῶς δὲ περὶ τελείου οὐκ οἶδε : μόνου γὰρ τοῦ φιλοσόφου τὸ τούτων |
| , καὶ ὡς ἔχει , διακριβῶσαι , μεῖζόν ἐστι τοῦ προκειμένου καὶ θεολογίᾳ μᾶλλον προσῆκεν : τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν | ||
| τὸν σοφιστὴν τὸν Ἠλεῖον , ὃς τὸν αὐτὸν περὶ τοῦ προκειμένου μοι σκέμματος ἧκεν λόγον , παραστησώμεθα ὧδέ πως λέγοντα |
| κεῖται νόμιμα παρὰ νομοθέτου βασιλέως παραλαβοῦσα , κρίνειν εἰς ἐκεῖνα σκοποῦσα τά τε δίκαια ταχθέντ ' εἶναι καὶ ἄδικα , | ||
| αὐθαίρετον δουλείαν ἐπιβαλεῖται , αὐτὴ δ ' ἐφ ' αὑτῆς σκοποῦσα τούς τε λόγους ἀφ ' ὑμῶν ὡς ἔργα δυναμένους |
| ὥστ ' εἰπεῖν : καὶ νύ κεν ἢ παρέλασσεν . ἐνθύμημα γὰρ φέρει πειστικὸν καὶ σχῆμα παντοδαπόν , πιθανότητός γε | ||
| δὲ Βρούτῳ μεγάλην χάριν εἰδώς , ἐκείνου δοκῶν εἶναι τὸ ἐνθύμημα τοῦ νόμου . Μετὰ τοῦτο πολλαὶ καὶ περὶ πολλῶν |
| τὸν πάσχοντα . Ἑπτισμένος δὲ ὢν καὶ ἀκριβῶς ἡψημένος , ὁποῖον μετ ' ἐλαίου ἢ στέατος σκευάζοντες ἐσθίομεν , πολλῷ | ||
| οὗτος ἐγγυῆσαι τῷ Πύρρῳ φησὶ τὴν ἀδελφήν , ἔπειτα πρὸς ὁποῖον ἄρχοντα ἡ ἐγγυητὴ γυνὴ ἀπέλιπε τὸν ἄνδρα ἢ τὸν |
| πρῶτον μὲν γὰρ Δίφιλος εἰς Βοΐδαν τὸν φιλόσοφον ὁλόκληρον συνέταξε ποίημα , δι ' οὗ καὶ εἰς δουλείαν ἐρυπαίνετο ὁ | ||
| ἱερὸν θάλος ” . τὸ μὲν οὖν ἀπροοιμίαστον φέρεσθαι τὸ ποίημα παντελῶς ἐστιν ἀπρεπὲς καὶ ἀνάξιον τῆς τοῦ ποιητοῦ ἀρετῆς |
| τῷ δήμῳ , καὶ κατὰ τῶν πληθῶν γε ἅμα διηγούμενος κατηγορίαν παρεμβαλεῖν , ὥστε τοὺς ἀκούοντας ἤτοι ἐπιλαθέσθαι ἢ νυστάξαι | ||
| ὑπὸ τὰ πρός τι ἀναγόμενα ἀνάγεσθαι καὶ ὑπὸ ἄλλην τινὰ κατηγορίαν : εἴρηται γὰρ ὅτι ἴδια πράγματα οὐκ ἔχει τὰ |
| τῷ πυρί ; ἀπὸ παρακειμένου δὲ λαμβάνεται μάλιστα κατὰ τὸ ὁμοιογενές , οἷον ἓν γένος ἡ ἀρχή , εἶδος δ | ||
| τὸ δ ' ἐρύσιμον σησάμῳ κατὰ τὴν τοῦ σώματος οὐσίαν ὁμοιογενές πως ὂν ἀηδέστερόν τέ ἐστι βρωθῆναι καὶ τροφὴν ἥττονα |
| . πρῶτον μὲν γὰρ οὐδεὶς ἐάσει τὸν Λάκωνα τὴν εἰδικὴν ἀπόδειξιν καταστήσασθαι τῆς γενικῆς μὴ προϋφεστώσης : καὶ ὡς αὐτὸς | ||
| . τεκμήριον δὲ μέγιστον τὸ τοῦ καθόλου μὲν εἶναι τὴν ἀπόδειξιν , πᾶν δὲ τὸ φανταστὸν μερικὸν ὑπάρχειν : οὐδὲ |
| τινὰς συριγμούς . Ἔφορος δ ' , ᾧ τὸ πλεῖστον προσχρώμεθα διὰ τὴν περὶ ταῦτα ἐπιμέλειαν , καθάπερ καὶ Πολύβιος | ||
| . , : Ἔφορος δ ' , ὧι τὸ πλεῖστον προσχρώμεθα διὰ τὴν περὶ ταῦτα ἐπιμέλειαν , καθάπερ καὶ Πολύβιος |
| μηδὲν ποιοῦντες ἡμεῖς ὧν τοῖς πολεμοῦσι προσήκει τοῦ πάντα ποιοῦντος περιῆμεν . ἀλλ ' ἐκεῖνο θαυμάζω , εἰ Λακεδαιμονίοις μέν | ||
| μηδὲν ὧν δεῖ ποιοῦντες ἡμεῖς τοῦ πάντα ἃ προσήκει ποιοῦντος περιῆμεν . ἂν δὲ λέγῃς καλὸν τὸ τιμᾶν γονέας , |
| ) ὅτι τῇ αὐτῇ λέξει παραλλήλως οὐκ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ σημαινομένου κέχρηται . . . . . . παραλλήλως . | ||
| οὐκ ἐρῶ , εἴπερ ἐπ ' ἄλλου καὶ ἄλλου λαμβάνοιτο σημαινομένου . τοῦτό τε οὖν παραφυλακτέον τὸ μηδέτερον τῶν ὅρων |
| Κλουσίνων Λάρον Πορσίναν , εἰς κινδύνους μεγάλους ἀγαγὼν τὴν πόλιν τοιούτου τέλους ἔτυχεν . Ἡ δὲ τῶν Ῥωμαίων βουλὴ μετὰ | ||
| ' ὀλίγον ἐλευσομένην . ὁρμουσῶν : αὐλιζουσῶν . ἐκ τοῦ τοιούτου : ἀντὶ τοῦ διὰ τὸ τοιοῦτον . λέγει δὲ |
| , ἀλλ ' οὐ μέχρι τῆς συμβουλῆς αὐτῷ ἐστιν τὰ πονηρεύματα : οὐ γὰρ ἤρκει λέγειν , συμβουλεύειν ἔξεστιν καὶ | ||
| μηδ ' ὑμεῖς ἀνάσχησθε αὐτοῦ λέγοντος ἀνοσίων καὶ τυραννικῶν ἀνθρώπων πονηρεύματα , ἃ τῆς Ῥωμαίων ἀρετῆς πολὺ ἀπέχει . Μίαν |
| πολλὴν προνοιὰν πεποιημένους οὐ μικρὰ ὁρῶν τὴν πόλιν εἰς ταῦτα βλαπτομένην ὑπὸ τούτου τὸν παρόντα τοῦτον ἐνεστησάμην ἀγῶνα , νομίζων | ||
| ἕκαστα τούτων παρεσχηκώς , ὁρῶν δὲ τήν τε πόλιν μεγάλα βλαπτομένην ὑπὸ Τιμάρχου τουτουὶ δημηγοροῦντος παρὰ τοὺς νόμους , καὶ |
| μὴ σπουδάζειν ἐπὶ τοῖς ὀνόμασιν , πλουσιώτερος εἰς τὸ γῆρας ἀναφανήσῃ φρονήσεως . νῦν δὲ τοῦτο μέν , καθάπερ διακελεύῃ | ||
| ἐπειδὴ οὕτω σοι δοκεῖ ἀστάθμητον εἶναι : ἴσως γάρ τοι ἀναφανήσῃ ὥσπερ Ἀμφίων καὶ Ζῆθος καὶ Ἀλέξανδρος ὁ Πριάμου γεγονώς |
| Ἀριστάρχῳ : καὶ μετὰ τοῦτον Μητρόδωρος , ἀνὴρ ἐκ τοῦ φιλοσόφου μεταβεβληκὼς ἐπὶ τὸν πολιτικὸν βίον καὶ ῥητορεύων τὸ πλέον | ||
| ἐστιν . παραθήσω δὲ πρώτου Ἀριστοβούλου , τοῦ ἐξ Ἑβραίων φιλοσόφου , τὰς οὕτως ἐχούσας φωνάς : Φανερὸν ὅτι κατηκολούθησεν |
| τὰς γλώσσας αὐτῶν , πρὸς μέρος ἤρξαντο πολλοὶ γίνεσθαι καὶ πληθύνεσθαι ἐπὶ πάσης τῆς γῆς . καὶ οἱ μὲν ἔκλιναν | ||
| καὶ ἀγαθῶν ἐπίγνωσιν , εἰς τὸ αὐξάνεσθαι ἐν αὐξήσει καὶ πληθύνεσθαι ἐν πλήθει , καὶ πᾶσαν ἐν σαρκὶ ψυχὴν διὰ |
| παροιμία δὲ τὴν ἀπὸ κεφαλαίου ἐπὶ τὸ χεῖρον ἀναφορὰν ἔχει ἐνδέουσαν τοῦ αἴνου , καί τι ἔξωθεν ἐκδεχομένη , οἷον | ||
| συνεπῆγεν κʹ καὶ ρʹ , καὶ πᾶσαν ἄλλην μηχανοποιὸν οὐκ ἐνδέουσαν πληθύν . Ἠπείγετο δὲ διὰ τῆς Τιμωνιτίδος Παφλαγονίας εἰς |
| . Μία δὲ κίνησις λέγεται πλεοναχῶς : τὸ γὰρ ἓν πολλαχῶς λέγομεν . γένει μὲν οὖν μία κίνησις καὶ τῇ | ||
| συμβεβηκός . Ἐπειδὴ ἡ σοφία διαλέγεται περὶ τοῦ ὄντος , πολλαχῶς δὲ τὸ ὂν λέγεται , φησὶν ὁ Ἀριστοτέλης ὅτι |
| ᾠήθησαν ἔνιοι τοῖς μυθικοῖς , ἐν ᾧ καὶ τὴν διαφορὰν προσετίθεμεν : ἕτερον δὲ τοσοῦτον εἰρήσεται , ὡς σπανίως ἔστιν | ||
| ἔλεγχον ἀδήλου πράγματος οὐσιωδῶς ἀπό τινος φανεροῦ σημείου κατασκευαζόμενον καὶ προσετίθεμεν ὅτι ἀνεύθυνον : δεῖ μέντοι εἰδέναι , ὡς ἡ |
| οὗ ῥῆμα περισπώμενον διὰ τοῦ ι ἰσῶ , οὗ παραγωγὸν ἴσημι , σημαίνει δὲ τὸ αὐτὸ , τῶν πληθυντικῶν τὸ | ||
| φωνῆεν : ὡς γοῦν δίδωμι δίδομεν , φημί φαμέν , ἴσημι ἴσαμεν καὶ συγκοπῇ ἴσμεν , ἐξ οὗ τὸ ἴδμεν |
| αὐτῆς οὐσίας κατ ' ἄλλην καὶ ἄλλην ἔννοιαν ἐκ πασῶν σημαινομένης , ὥσπερ τὸ ἄνθρωπος ὄνομα καὶ τὸ μέροψ καὶ | ||
| τῆς ἐγκλίσεως τῶν τε παραλλήλων κύκλων καὶ τοῦ διὰ τῆς σημαινομένης τομῆς καὶ τοῦ κέντρου τῆς σφαίρας ὀρθοῦ πρὸς τὸν |
| : ὅτι Ζηνόδοτος γράφει Φοῖβος Ἀπόλλων . ἀφαιρεῖται δὲ τὸ πιθανόν : ἐπίτηδες γὰρ τοὺς τοῖς Ἕλλησι βοηθοῦντας θεοὺς ἠχθρευκέναι | ||
| καὶ ὡροσκοποῦν ζῴδιον ἐκ μακροῦ διαστήματος τῷ μὴ ὀξυωποῦντι Χαλδαίῳ πιθανόν ἐστιν ὡς μηδέπω ἀνατεταλκὸς δοξάζεσθαι † καὶ κατὰ σύγκρισιν |
| γνησίας αὐτοῦ θυγατέρας νομίζεσθαι , τὰς δὲ ἐξ ἄλλων ἤδη κοινότερον Νηρεΐδας καλεῖσθαι : καὶ τὰς μὲν γνησίας † καὶ | ||
| , ἀεὶ τοῦ ἅμματος ἐκ πλαγίων τοῦ ἀγκῶνος γινομένου . κοινότερον δ ' ὅ τε βραχίων καὶ ὁ πῆχυς πάντα |
| ὁμοιότης ἐπιτηδεύματος αἰσχροῦ ὑποδῦσα ἔργον καλόν , τῇ πρὸς αὐτὸ εἰκασίᾳ καλλωπιζομένη τυγχάνει μὲν τῆς φαντασίας ὁμοίας , τοῦ δὲ | ||
| τοῦτό ἐστι τὸ ὁρῶν περὶ τῶν εἰρημένων . Οὐ γὰρ εἰκασίᾳ δεῖ χρώμενον ἀποφαίνεσθαι οὐδὲ συλλογισμῷ τὰς ἀρχὰς ἄλλοθεν εἰληφότι |
| οὐδὲν κωλύει ἐπιστητὸν εἶναι , οἷον καὶ ὁ τοῦ κύκλου τετραγωνισμὸς εἴ γ ' ἔστιν ἐπιστητόν , ἐπιστήμη μὲν αὐτοῦ | ||
| ψευδογράφημα περὶ ἀληθές , οἷον τὸ Ἱπποκράτους [ ἢ ὁ τετραγωνισμὸς ὁ διὰ τῶν μηνίσκων ] . . Α . |
| τῆς κατασκευῆς ἔλεγον τῇ γυναικὶ ὅτι πάνυ ἂν ἡμῶν εἴη βλακικόν , εἰ οἱ μὲν ἐν τοῖς πλοίοις καὶ μικροῖς | ||
| ὡς μηδὲ κύνα αὐτῷ χρῆσθαι . Πολιτείας δʹ : „ βλακικόν τε ἡμῶν τὸ πάθος „ . ὡς εἰ λέγοι |
| , ὡς ὁ Ἀναξαγόρας τῷ κατασκευάζοντι λευκὴν εἶναι τὴν χιόνα ἀντετίθει , ὅτι ἡ χιὼν ὕδωρ ἐστὶ πεπηγός , τὸ | ||
| [ οὐδὲν ] δεῖ δαπανᾶν λέγοντος λῆρον ἡγησάμενος τοὺς λόγους ἀντετίθει αὐτοῖς , ὡς ἐραστής ἐστιν ἵππων καὶ οὐδέποτε τούτου |
| λέγειν . γένους μὲν δὴ λόγων ἑνὸς ἀσκητὴς ἐγένετο τοῦ δικανικοῦ καὶ περὶ τοῦτο μάλιστα ἐσπούδασε . χαρακτῆρα δὲ τὸν | ||
| : καὶ πάλιν ἡ ἀπὸ τούτων τομή : τοῦ μὲν δικανικοῦ εἰς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν , τοῦ δὲ συμβουλευτικοῦ , |
| ϲωμάτων καὶ τοῦ παντὸϲ ὄγκου . ἐπὶ τούτων οὖν εὔλογον καθαρτικοῖϲ χρῆϲθαι πρὸϲ τὸ ἐξελάϲαι τὸ τοιοῦτον ὑγρὸν ἐκ τοῦ | ||
| . ” ὑπὲρ μὲν οὖν τῆϲ τῶν ὑλῶν μεταγωγῆϲ κεχρήμεθα καθαρτικοῖϲ ἐπὶ κεφαλαίαϲ καὶ ϲκοτώματοϲ ἡμικρανίαϲ ἐπιληψίαϲ ἄϲθματοϲ ὀρθοπνοίαϲ ἰϲχιάδοϲ |