νυνὶ δὲ περὶ σώματος καὶ τῶν ἐν τῷ σώματι μερῶν προσγινομένων τε καὶ ἀπογινομένων καὶ ἀλλοιουμένων εἴς τινα μορφὴν ἑτέραν | ||
οὔτε φυλάξαι , ἐφ ' ὅσον βουλόμεθα : τὸ δὲ προσγινομένων καὶ ἀπογινομένων αὐτῶν μετὰ ἀρετῆς ἀποδέχεσθαι αὐτὰ καὶ ἀποτίθεσθαι |
θάτερον ἀδύνατον οὐδ ' ἄλογον ὥστε ἐν τῇ χλόῃ μεταβάλλειν ἀλλοιουμένων τῶν ῥιζῶν : τοῦτο γὰρ ἀνάγκη συμβαίνειν εἴπερ ἅπαν | ||
πολλὰς κινήσεις πεττομένης τῆς τροφῆς , φανταζομένης τῆς διανοίας , ἀλλοιουμένων τινῶν ἐν αὐτοῖς ὑπὸ τοῦ περιέχοντος , θερμαινομένων ἢ |
ἄρθρον , εἰκότως οὐ δύναται ἡ κλητικὴ μετ ' αὐτῶν παραλαμβάνεσθαι , ἐπειδή , ὡς εἰρήκαμεν , ἡ κλητικὴ οὐκ | ||
ἕνα σχηματισμὸν ἐκφέρεσθαι καὶ ἐπὶ ἑνικῆς σχέσεως καὶ ἐπὶ πληθυντικῆς παραλαμβάνεσθαι , ὅπερ οὐ παρείπετο ὀνόμασι [ καὶ γένους μὴ |
τοὺς Ἀραβίους σοφίζεσθαι τάδε , βοῶν τε καὶ ὄνων τῶν ἀπογινομένων καὶ τῶν ἄλλων ὑποζυγίων τὰ μέλεα διαταμόντας ὡς μέγιστα | ||
, ἐφ ' ὅσον βουλόμεθα : τὸ δὲ προσγινομένων καὶ ἀπογινομένων αὐτῶν μετὰ ἀρετῆς ἀποδέχεσθαι αὐτὰ καὶ ἀποτίθεσθαι , τοῦτο |
ὕπαυγος μηδὲ ὑπὸ κακοποιῶν θεωρουμένη μεγάλας πράξεις καὶ ἐπίκτησιν καὶ σύστασιν καὶ κέρδη , ἔκ τε θηλυκῶν προσώπων καὶ φίλων | ||
ἐν πᾶσιν ἀγαθὸς καὶ ἐπικερδὴς ὁ χρόνος : καὶ γὰρ σύστασιν καὶ φιλίας ἐπισήμους καὶ γυναικὸς συνήθειαν καὶ γάμον ἢ |
οὖν ὁ ἡλιακὸς γνώμων τῷ σεληνιακῷ γνώμονι : τὴν οὖν διάκρισιν οὕτως ἐποιησάμην . ἔλαβον τὰς λοιπὰς ὡροσκόπου μοίρας ηʹ | ||
ἐς πρῶτον ἅλμα ρʹ , ἐς τελειότητα τʹ : ἐς διάκρισιν μʹ , ἐς μετάβασιν πʹ , ἐς ἔκπτωσιν σμʹ |
τοῖς ἐντευξομένοις μᾶλλον ἢ εἰ διὰ πλειόνων στίχων ποιοίμεθα τὴν προτροπήν . καθὸ μὲν οὖν ἐξωτερικάς τινας ἐπιλύσεις καὶ κοινὰς | ||
. ἀεὶ γὰρ τοῖς ἐνθυμήμασι καὶ ταῖς ἀποδείξεσιν ἐπάγει τὴν προτροπήν . ἐγχείρημα συμβουλευτικὸν ἀποφαντικῶς . κάλλιστα καὶ τάχιστα ] |
Περὶ παραλύσεως ὧδέ πως ἔγραψεν : δεῖ δὲ πολλὴν πάνυ ἐπίσκεψιν ποιήσασθαι περὶ συνηθείας καὶ ἀσυνηθείας τὸν μέλλοντα κατὰ τρόπον | ||
καὶ σελήνης καὶ σκιᾶς . Τῶν δὴ πρὸς τὴν τοιαύτην ἐπίσκεψιν ἐφόδων τὰς μὲν ἄλλας , ὅσαι δι ' ὑδρομετριῶν |
' ἕτερον καὶ ἄλλον ἄλλου μᾶλλον εὐκατάφορον γίνεσθαι πρὸς τὰς ὁποιασοῦν ὀρέξεις : ἐντεῦθεν δὲ καὶ πρὸς τὰ πρῶτα καὶ | ||
ὑπεξέρχεται ἅτε δὴ ῥέον ; Τί δὲ περὶ αἰσθήσεως ἐροῦμεν ὁποιασοῦν , οἷον τῆς τοῦ ὁρᾶν ἢ ἀκούειν ; μένειν |
ταῖς ἄλλαις δυνάμεσιν ἔστι χρῆσθαι πρὸς τὴν τῶν φύσεως πραγμάτων ἐπίκρισιν , ἐκτραχηλίσας δ ' αὑτὸν εἰς τοὐπίσω περιαγάγῃ , | ||
τοῦ στρα - τοῦ ἡγεμόνων θρηνήσομεν ; ἐπιφέρει κατ ' ἐπίκρισιν , ὥστε ἐπεὶ τοῦτον θρηνήσομεν , ὧν ἐτάχθη στρατηγὸς |
καὶ ἐκ τοκέων ἁγιωτέρων , οὐδέν , ὡς ἔοικε , διενήνοχε φιλαδελφία φιλανθρωπίας . νῦν δὲ λίαν στενοῦς αὐτῇ καὶ | ||
ταῦτα ὑπερφέρει τῆς διοικούσης τὸν κόσμον φύσεως , ἥτις οὐ διενήνοχε θεοῦ . ἔστιν ἄρα θεός . Τὸ μὲν οὖν |
τῶν διαφυγόντων , ἂν ὕστερον ἀναμνησθῇ , ῥᾴδιον ποιήσασθαι τὴν δήλωσιν . τοῖς δὲ γεγραμμένα λέγουσιν , ἂν καὶ μικρὸν | ||
δρωμένων εἶχον : οἱ μὲν γὰρ ἐδυσχέραινον , ἅτε δυναστείας δήλωσιν μείζονος ἢ κατὰ δημοκρατίαν : οἱ δὲ χαρίζεσθαι οἰόμενοι |
“ ” ἀλλὰ ἔθαψας αὐτήν . “ ” δεῖξον γάμου διάλυσιν . “ ” τὸν τάφον ὁρᾷς μοι . “ | ||
τόξον . Ὀϊστὸς ἐτυμολογεῖται ἀπὸ τοῦ οἴω τὸ κομίζω κατὰ διάλυσιν , ὥσπερ καὶ ἰὸς τὸ αὐτὸ , ἀπὸ τοῦ |
γενέσεως καὶ φθορᾶς ] παράθεσιν καὶ μῖξιν κρᾶσίν τε καὶ σύγχυσιν γίγνεσθαι . 〚 Θαλῆς ἐρωτηθεὶς τί ἰσχυρότατον εἶπεν ἀνάγκη | ||
δι ' ὃ καὶ αὐτὸ ἐπενοήθη , λέγω δὲ τὴν σύγχυσιν τοῦ γένους , ὅπου γε τὸ τῶν ἢ τοῖν |
περὶ τοῦ θεοῦ τοῦ γάμου λόγος ὥσπερ θετικὸς καθόλου τὴν ἐξέτασιν περιέχων ὅτι καλὸν ὁ γάμος , ἄρξῃ δὲ ἄνωθεν | ||
ὑπολήψεταί τις ἐν τοῖς πολιτικοῖς λόγοις τὴν ἐκ τῆς συγκρίσεως ἐξέτασιν καὶ καθ ' ἑαυτὸν ἕκαστον ἀξιώσει σκοπεῖν , οὐδὲν |
παροιμία ἐπὶ τῶν μηδενὸς ἀξίων . ἀλλὰ μὴν κτλ . ►ἡ καθόλου τέχνη ποιητικὴ διὰ τὴν τοῦ νοῦ πρόοδον κτητικὴ | ||
. . βʹ . καὶ τὸν μὲν μνήμονα κτλ . ►ἡ τῶν φυλάκων ἐκλογὴ τριχῶς εἰ μνήμονες καὶ δυσεξαπάτητοι τοῦ |
ἢ περὶ ὀρθότητος ὀνομάτων , λογικός : Θεαίτητος ἢ περὶ ἐπιστήμης , πειραστικός : Σοφιστὴς ἢ περὶ τοῦ ὄντος , | ||
τῇ ποιότητι , ὅτε ἔλεγεν ὅτι πρότερον τὸ ἐπιστητὸν τῆς ἐπιστήμης , τῶν μέντοι ἀντικειμένων ἐν πάσῃ κατηγορίᾳ ἐδεήθη : |
, αἷς καὶ τοῦ οὐρανοῦ περιφοραὶ συνυπάρχουσι , πῶς ἔχουσι συμμετρίας καὶ κατὰ τίνας ἀριθμούς , καὶ διὰ τί συναρμόζουσι | ||
τῆς ἀξίας φυλάττει τοὺς ὅρους καὶ κρατοῦντος αὐτοῦ διχόθεν ἐκπίπτει συμμετρίας ὁ γάμος οὔτε τῶν δεομένων οὔτε τῶν εὐπόρων ἀγομένων |
ἀτεχνῶς τὸν κολοφῶνα ἐπιθεῖναι . τῆς τοίνυν διὰ τῶν κυνηγετῶν ὑπερβολῆς ἐν σοὶ τὸ πλεῖστον . τρέφει γὰρ ἡ Φοινίκη | ||
τοιαῦτα νοσήματα πάντα παρέσχετο . τὸ μὲν οὖν ἐκ πυρὸς ὑπερβολῆς μάλιστα νοσῆσαν σῶμα συνεχῆ καύματα καὶ πυρετοὺς ἀπεργάζεται , |
ἄξιά ἐστι ταῦτα περὶ ἃ ἐσπούδακεν . Δεῖ κατὰ λέξιν παρακολουθεῖν τοῖς λεγομένοις καὶ καθ ' ἑκάστην ὁρμὴν τοῖς γινομένοις | ||
σημειωτέον ἐκ τοῦ κατὰ τὴν προθεσμίαν τοῦ συνήθους καιροῦ δυσκινησίαν παρακολουθεῖν καὶ βάρος ὀσφύος , ἔσθ ' ὅτε δὲ καὶ |
ἡμῖν εἰς ἔλεγχον τῆς τοῦ κρινομένου ποιότητος , εἰκότως πρὸς ἀναπλήρωσιν τῆς ὅλης ἀποδείξεως παραλαμβάνεται ἡ ποιότης αὕτη , φυλαττομένης | ||
δὲ λοιπῶν γ ἀστέρων τὰ λείποντα τοῖς τῆς ἀνωμαλίας εἰς ἀναπλήρωσιν τῶν ἡλιακῶν καθ ' ἕκαστον οἰκείως τῶν ἀριθμῶν : |
οὐσίᾳ . δείκνυσι δὲ οὐ τὸ προκείμενον ἑαυτῷ , γένεσιν παραλαμβάνων ὅλως ἐπὶ τῶν ἀγενήτων , ἀλλ ' εἴπερ ἄρα | ||
ὑπάρχειν ἤτοι φάσει μόνον ἀρκούμενος λέγει ἢ ἀπόδει - ξιν παραλαμβάνων . ἀλλὰ φάσει μὲν ἀρκούμενος ἐν ἀντιφάσει ἐπισχεθήσεται : |
, προσπίπτων ἢ λίθοις ἢ σκληροῖς βώλοις , καὶ τῆς ποιότητος τῆς γῆς ἀντιλαμβανόμενος γεῶδες τὸ ἔλαιον ποιήσει . δεῖ | ||
ἀθάνατον , ἀίδιον , ἀγέννητον . Τρίτον δὲ ἴδιον τῆς ποιότητος τὸ ἀπογεννώμενον ἐκ τοῦ πρώτου ἰδίου , τοῦ ἐπιδέχεσθαι |
οὖσι πιστεύει , πῶς ἂν ἐν καιρῷ ταύτην δέχοιτο τὴν συγκατάθεσιν ; οὔτε οὖν τὸ ὂν τὸ Παρμενίδειον λαμβάνομεν οὔτε | ||
ὥστε ἀφελέσθαι με τὰ ὅπλα . ἡ γὰρ οὐ ἄρνησις συγκατάθεσιν δηλοῖ . οὐ τάχ ' ἀλλ ' ἤδη ποῶ |
εἰς μακρὰς πάσας εἰ κατέληγεν , ὅ ἐστι τοῦ βεβηκότος ῥυθμοῦ . οὐ μὴν ἀλλ ' εἴτε βεβηκὼς εἴτε μὴ | ||
τοῦ λόγου πάθος ἐνδίδωσι τοῖς ἀκούουσι , τὸ δὲ τοῦ ῥυθμοῦ , ὡς ἐνίοτε προειδότας τὰς ὀφειλομένας καταλήξεις αὐτοὺς ὑποκρούειν |
, ἀεὶ μέντοι τρεῖς ὥρας ὁρίζοντος εἰς ὁποτερονοῦν , ἤτοι λῆψιν ἢ ἄνεσιν , τὸ δὲ λοιπὸν ἓν δωδεκάωρον εἰς | ||
ἣν ἄν τις ἀναπόδεικτον ἐπιστήμην καλέσειε , λέγω δὲ τὴν λῆψιν τῶν ἀμέσων προτάσεων . εἰ δὲ οἷς ἀληθεύομεν ταῦτά |
σημανέων τὸ πρὸς θάλασσαν αὐτῆς , τῆς Σκυθικῆς χώρης ἐς μέτρησιν . Ἀπὸ Ἴστρου αὕτη ἤδη ἡ ἀκταίη Σκυθική ἐστι | ||
οὔσης πρῶτον ὑποθέμενοι τὴν τῶν πηχῶν διαφορὰν ἑξῆς καὶ τὴν μέτρησιν αὐτῶν ὑποτάξομεν : τὰ γὰρ γεγραμμένα ἡμῖν εἴτε ἐπὶ |
τοῦ μὴ προσέχειν ἐγγίνεται , εἶτα ἔθος τοῦ ἀναβάλλεσθαι τὴν προσοχήν : ἀιεὶ [ ] δ ' εἰς ἄλλον καὶ | ||
. Τὸ πυσματικὸν δὲ σχῆμα ἔργα μὲν ἔχει δʹ : προσοχήν , σαφήνειαν , ἐνάργειαν , ἔλεγχον . Προσοχὴ μὲν |
πάνυ καὶ σχεδὸν οὐδέποτε : τοῦ γὰρ πρός τι τὴν σύγκρισιν ἔχοντος πρὸς τὸν ὅρον τοῦ ἀντιδίκου , οὗτος οὐ | ||
καθιδρυμένον , τὸ δ ' ἄλογον καθ ' ὅλην τὴν σύγκρισιν τοῦ σώματος διεσπαρμένον . Ὁ δὲ Δημόκριτος πάντα μετέχειν |
τῆς μὲν γὰρ καταγραφείσης τὸ ποσὸν εἰς τὴν πρότασιν οὐ παραλαμβάνεται , τῶν δὲ καθόλου μέμνηται καὶ ἐκ τῶν καθόλου | ||
εἰ καὶ ἀποπατήϲειε . τούτων γὰρ προγεγενημένων ἀκινδύνωϲ ἡ ἀνάτριψιϲ παραλαμβάνεται . ἀνατρίβειν δὲ χρὴ ἐλαίῳ γλυκεῖ μηδόλωϲ ἐφαπτόμενον τῆϲ |
' ἀλλήλοιν , οὐ πολὺ ἧττον ἑκάτερον αὐτοῖν ἔχει τὴν ἕξιν τὴν αὑτοῦ ἥνπερ καὶ ὅτε ἔζη ὁ ἄνθρωπος , | ||
ἕξις ὁμοία οὖσα , τότ ' ἔσται κυρίως ἀρετή . ἕξιν ὀνομάζει τὴν ἐξ ἔθους γινομένην , οὐ τὴν ἐκ |
ὀδύνας . καί τινες καταγελάστως ἐξηγήσαντο . ἐπειδὴ Ἱπποκράτης πρὸς ὑπόμνησιν αὐτοῦ ταῦτα ἐν διφθέραις ἀπετίθετο , νέας μὲν λέγει | ||
δὲ καὶ διουρητικὰ χρήσιμα . ταῦτα μὲν οὖν κοινῶς εἰς ὑπόμνησιν πᾶσιν ἀνθρώποις καὶ οὐκ εἰς τελείαν διδασκαλίαν ἐκτέθεινται . |
τισὶ τοιούτοις καθήμασιν ἐνοχλοῦνται , ὥστε καὶ παρὰ τὴν τούτων ἐξαλλαγὴν μὴ τὰς αὐτὰς τῶν ἀστέρων γίνεσθαι παρατηρήσεις , ἀλλ | ||
; Ἀλλὰ τί τὸ σεμνόν ; Εἰ γὰρ μηδεμίαν ἔχει ἐξαλλαγὴν μηδέ τις ἐξεγείρει αὐτὸ εἰς τὸ ζῆν ἑτερότης , |
βαλϲάμου ὀπὸϲ οὐδ ' ὅλωϲ ἕψεται , ἀλλὰ μετὰ τὴν τελείαν ἕψηϲιν μετρίωϲ ψυγέντι τῷ μύρῳ ἐμβάλλεται . καὶ αὐτῶν | ||
, ἀκώλυτόν τε αὐτῇ παρέχει τὴν κατοκωχὴν καὶ τὴν παρουσίαν τελείαν ἀνεμπόδιστον . Ἡ δ ' ἐν Δελφοῖς προφῆτις , |
ὅταν εἰς τὸν κόσμον ἀποβλέποντες πρὸς τὴν τοῦ θεοῦ ἀναγώμεθα ἔννοιαν , οὐ τὸ πᾶν τοῦτο αἰσθήσεως ἢ φαντασίας εἶναι | ||
, ἃ διὰ μέγεθος ἀνθρώπινος λογισμὸς οὐ χωρεῖ ; ὧν ἔννοιαν λαβὼν καὶ ἐπιθειάσας καταλείπει μὲν πατρίδα καὶ γενεὰν καὶ |
εἰ γὰρ ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου ἐχρήσατο τῇ εὐθυδικίᾳ , προηγουμένως ταύτην ποιούμενος ἤμβλυνε τὴν πρὸς Δημοσθένην ἀπολογίαν : ἐπειράθησαν | ||
ὄν , ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα ῥήματα , δύναμιν ἔχει προηγουμένως μὲν σημαντικὴν τῆς τοῦ ὄντος μεθέξεως ἢ στερήσεως , |
αἰτιατικῇ συντακτέον αὐτὸ πτώσει εἴτε δοτικῇ , εὑρίσκω κατὰ δοτικὴν ἡρμοσμένον , Ἀριστοφάνου μὲν οὕτω λέγοντος ἐν τοῖς Ἱππεῦσιν : | ||
ὀνόματα δ ' ἀπ ' αὐτῆς ἁρμόζον , ἁρμόζειν , ἡρμοσμένον , εὐάρμοστον , ἐναρμόνιον , καὶ τὸ ἐναντίον ἀνάρμοστον |
κυρία . Τί μήν ; Οὐδ ' ἂν αὖ περὶ ἀναρμόστου τε καὶ εὐαρμόστου ἐσομένου παιδοτρίβης ἂν βέλτιον δοξάσειεν μουσικοῦ | ||
καὶ ἀνδρεία ἡ ψυχή ; Πάνυ γε . Τοῦ δὲ ἀναρμόστου δειλὴ καὶ ἄγροικος ; Καὶ μάλα . Οὐκοῦν ὅταν |
τοῦ κερατοειδοῦς . δεῖ γινώσκειν οὖν αὐτὸ μᾶλλον διὰ τὸ συνίστασθαι οὕτως : κωνώπια μικρὰ παρέπεσθαι δοκεῖ καί τινα πολλάκις | ||
τῷ δὲ τοῦ τελείου ὀνόματι κατεχρήσατο , ἵνα ἅμα τῷ συνίστασθαι καὶ ζῷα εἶναι νοῶμεν . φιλοτιμότατον δὲ καὶ ἀμαχέστατον |
οἴει τά τε τοῦ σώματος ἐθελήσειν τινὰ διαπονεῖν καὶ τοσαύτην μάθησίν τε καὶ μελέτην ἐπιτελεῖν ; Οὐδένα , ἦ δ | ||
πειρᾶται λέγειν . καὶ ἐπεὶ ἀδύνατον μὴ προϋπαρχούσης τινὸς γνώσεως μάθησίν τινα γενέσθαι , ἄτοπον δὲ καὶ τὸ τῶν ἀρχῶν |
ὀρθὸς λόγος καὶ Ἰωσὴφ εἰπόντα , διὰ τοῦ θεοῦ τὴν σαφήνειαν εὑρεθήσεσθαι τῶν ἐνυπνίων : ἐχρῆν γὰρ εἰπεῖν , ὑπ | ||
ἐφ ' οἷς ἡ παροῦσα θεωρία . Ὁρᾷς πῶς τὴν σαφήνειαν πανταχοῦ θέλει φυλάξαι : ὧδε γὰρ λέγων σύντομον ἐδήλωσεν |
τε τὴν εἰς τὰ γένη ἀριθμούς τε τοὺς κατ ' ἀκολουθίαν τοῖς ὀνόμασιν . τὸ γὰρ ἀντωνυμικὸν πρόσωπον ἐν γενικῆ | ||
ἐκ τῆς τῶν κάτω γραφομένων ὁμοιότητος τὴν τῶν ἄνω θεωρῶμεν ἀκολουθίαν , καὶ ὅπως τοῖς μὲν κάτω τὰ κῶλα καὶ |
ὅπως ἂν στοχάζηται . καίτοι πῶς οὐχ ὑπεναντίον φάσκειν μὲν στοχάζεσθαι , λέγειν δ ' ὡς οὐ χρῆται λόγῳ δι | ||
μὲν τέλειος , ὁ δὲ ἀτελής ἐστιν . Ὅθεν προσήκει στοχάζεσθαι τῆς τοῦ παιδευομένου δυνάμεως . ‖ Ἀκοῦσαι δεῖ πρῶτον |
οὖσιν ἔχειν τὸν καθόλου , ὡς ἡ τὶς ἐπιστήμη τὴν ἐπιστήμην . Καὶ εἶναι καὶ καθ ' αὑτὸν τὸν μέγαν | ||
. οὐδεμίαν δέ τινα δύναμιν ἐν ἑαυτοῖς ἔχομεν ἀληθευτικὴν ὑπὲρ ἐπιστήμην ἢ νοῦν . ὥστε νοῦς ἂν εἴη ἐπιστήμης ἀρχή |
ἡ δὲ αἴσθησις ἀμυδρά , ἡ δὲ ὅλου τοῦ σώματος σύγκρισις εὔσηπτος , ἡ δὲ ψυχὴ ῥόμβος , ἡ δὲ | ||
τι πέπρακται τοῖς ἀντιδίκοις ἁμάρτημα , ἐπάξομεν , ἡ δὲ σύγκρισις μόνην ἁπλῶς τῶν κατορθωμάτων τὴν ὑπεροχὴν ζητεῖν ἐπαγγέλλεται . |
τοῦ αἰσθητοῦ ἔμφασιν κατὰ τὴν πεῖσιν ἅμα καὶ τὴν ἐνέργειαν συνισταμένην ἐν τῇ πρὸς τὸ αἰσθητὸν ὁμοιότητι : καὶ τὴν | ||
παραλλαγὴν μετὰ θερμασίας τίθεται τοῦ πυρετοῦ σημεῖον χωρὶς φανερᾶς αἰτίας συνισταμένην . καὶ γὰρ πυκνότητα τῶν σφυγμῶν τοῖς πλείστοις παρέπεσθαί |
φοιτηταὶ γνήσιοι καλοῖς ἐνασκούμενοι νομίμοις ἐκ πρώτης ἡλικίας ἐθίζονται τὰς ἐνδείας εὐμαρῶς ὑπομένειν διὰ τοῦ καὶ τὴν ἀρετῶσαν χώραν ἐᾶν | ||
, ἐξαρκεῖν γὰρ τῷ ἔχοντι : καὶ ἀνενδεές , ὅτι ἐνδείας ἀπαλλάττει πάσης : καὶ ἀποχρῶν , διὰ τὸ ἐν |
ἔχε ἀτρέμα κατὰ σεαυτὴν καὶ ῥάπιζε τὸ κακὸν ἐξωθοῦσα τῆς διανοίας . εἰ γάρ τι τούτων ὁ σὸς πατὴρ πύθοιτο | ||
τὸν μετὰ φωνῆς τοῦ ποσοῦ εἶναι : ὁ γὰρ λόγος διανοίας ἐστὶ σημαντικός , καὶ διὰ τοῦτο σύνθετός ἐστιν ὡς |
, τόδε ἀπαντήσεται . Καὶ παραδείγματος ἕνεκεν καὶ σαφηνείας τῶν θεωρημάτων καὶ ἐπὶ προβλήματος λέξομεν : ἔστω δὲ ὁ στρατηγὸς | ||
βουλομένοις καὶ ἐπὶ τὰ μείζω τῶν τακτικῶν ἐκείνων καὶ ἀρχαίων θεωρημάτων βαθμῷ τινι προϊόντας ἐλθεῖν . Φράσεως μὲν οὖν ἀκριβοῦς |
ὕλην κενοῦν , τὴν δὲ ποιότητα ἀλλοιοῦν , τῷ δὲ ἐλλείποντι διδόναι . ἀμέλει τοι ἐπὶ μὲν τῶν τριταίων , | ||
τοῦ σαφοῦς εἶναι δοκεῖ , οὐ προσήκατο . καὶ τῶι ἐλλείποντι δὲ τῶν τρόπων οὕτω κέχρηται , οὐ κατὰ τὰς |
αὐτῷ , τὰ μὲν αἰσθήσεως δεῖσθαι , τὰ δ ' ἐπιστημονικῆς , τὰ μὲν καὶ τὰ τῆς , τὸ δ | ||
οὕτω καὶ ἡ ἐπιστημονικὴ αἴσθησις φυσικῶς παρὰ τοῦ λόγου τῆς ἐπιστημονικῆς μεταλαμβάνει τριβῆς πρὸς ἀπλανῆ τῶν ὑποκειμένων διάγνωσιν . , |
τῶν ἔξωθεν γίνεται . Λεύκιππος Δημόκριτος τὴν αἴσθησιν καὶ τὴν νόησιν γίνεσθαι , εἰδώλων ἔξωθεν προσιόντων : μηδενὶ γὰρ ἐπιβάλλειν | ||
κτλ . τὰ αἰσθητὰ κρίνεται πράγματα αἰσθήσει οὐ παρακαλεῖ τὴν νόησιν : οὐκ ἐκβαίνει εἰς ἐναντίαν αἴσθησιν : οἷον δάκτυλος |
ἐρημίαν τε καὶ καταφρόνησιν , πρὸς δὲ τούτοις ὑπογραψαμένη τὴν διόρθωσιν τοῦ νόμου , ὥστε ἀντὶ τῆς ἐκτίσεως τῶν πεντακοσίων | ||
πολιτείας ἀνυποθέτους τε καὶ ἐξ ὑποθέσεως , καὶ αὖ πρὸς διόρθωσιν ἑτέρους ὁρῶντας , καὶ ἀνάκεινταί σοι κύρβεις αἱ μὲν |
τῷ πάθει ὑπεναντίον ἦν . ἔστι δὲ καὶ ἐκ τῆς συγκρίσεως τῶν ἐπιφερομένων συμπτωμάτων , ἀπό τε τοῦ πλήθους καὶ | ||
, ἅτινα πρόδηλα γίνεται ἐκ τῆς καθολικῆς [ καὶ ] συγκρίσεως τῶν ἀστέρων . δεῖ οὖν καὶ κατὰ τὰς ἡλικίας |
χρησμῳδεῖν κατ ' ἐπίπνοιαν : οὕτως ἀπὸ τῆς τῶν ἀρχαίων μεγαλοφυΐας εἰς τὰς τῶν ζηλούντων ἐκείνους ψυχὰς ὡς ἀπὸ ἱερῶν | ||
εἴρηται . Περικλῆν δὲ δυνατὸν καὶ ἐπαινεῖν ἀπό τε τῆς μεγαλοφυΐας καὶ ὅτι φιλόπολις : καὶ πάλιν ψέξαι ὡς τὰ |
οὔτε τις τῶν ἄλλων αἰσθήσεων διδακτή , ὥστε οὐ δύναται κατάληψιν πραγμάτων ποιήσασθαι : μόνων γὰρ σωμάτων διακριτικὴν εἰργάσατο αὐτὴν | ||
ἐξετάζειν , πᾶν τὸ ὁρώμενον ἀποβαίνει , μόνον δὲ εἰς κατάληψιν ἔρχεται τὸ ἐξ ὁλοκλήρου μνημονευόμενον . ὥσπερ οὖν οἱ |
τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους , μετάθεσιν αἰτίας , ἀντίληψιν , πιθανὴν ἀπολογίαν : ταῦτα γὰρ τῶν πραγμάτων ἴδια | ||
ἄχρι τῆς αἰσθήσεως κινήσῃ τε αὐτὴν ἠρεμοῦσαν καὶ ἀγάγῃ πρὸς ἀντίληψιν τοῦ ὑποκειμένου : ὥστε ἀντίδοσιν ὁ νοῦς καὶ τὸ |
ἐνδεχόμενόν ποτε ἄνδρα συνετὸν ὑπάρχειν κακοσύνετον . Περὶ τὰ αὐτὰ καταγίνεσθαι εἰπὼν σύνεσιν καὶ φρόνησιν , ἔδειξεν ἀλλή - λων | ||
καὶ τὸ συναμφότερον αὐτῶν , λέγω δὲ τὸ ἐν διανοίᾳ καταγίνεσθαι τῶν ποιημάτων : φαμὲν γὰρ οὐκ ἀνέγνω ὁ δεῖνα |
πρότερον τινός ἐστι πρότερον καὶ δῆλον ὅτι προβεβούλευται πρὸ τῆς ὀρέξεως : ἅμα δὲ καὶ ἐν τῷ ἑκουσίως συνεμφαίνει τὴν | ||
καὶ ἀνορεξίας κʹ Περὶ κυνώδους ὀρέξεως Φιλουμένου καʹ Περὶ κυνώδους ὀρέξεως τῆς κατὰ διαφόρησιν πλείστην τοῦ δέρματος γιγνομένης Φιλουμένου κβʹ |
αὐτίκα , ὡς οὐδὲ τῆς οἴκοθεν κινήσεως ἐστέρηται τὸ εἰς θεωρίαν προκείμενον ἄγαλμα , ἀλλὰ καὶ ὁμοῦ δεσπόζει καὶ ἐν | ||
ὁ Ἀριστοτέλης τὴν περὶ τῆς φρονήσεως καὶ τοῦ ὀρθοῦ λόγου θεωρίαν παραδιδοὺς οὐδὲ ταῦτ ' ἀφίησιν ἀνεξέταστα , ἁρμόδια ὄντα |
πρὸς ἐκείνην εὐνοίας καὶ τὴν μὲν ἐκ τῆς ἰδέας σιωπῶσα παράθεσιν , ὅτῳ δὲ κρείττων ἐστί , τοῦτο λογιζομένη καὶ | ||
κλίνεται τὸ μετὰ τοῦ δέ ; Ὅτι ἑκάστῃ πτώσει κατὰ παράθεσιν προσιοῦσα ἡ πρόθεσις ἴδιον ἔχει σημαινόμενον . διαφέρει γοῦν |
Ἥλιον μὲν εἴπομεν ἀπλανῶς τέμνειν τοῦτον , πλὴν δὲ κατὰ λοξότητα , ἀλλὰ πρὸς γῆν καὶ ὕψος , κατὰ γὰρ | ||
ἢ κατὰ παράλυσιν τῶν μορίων . Οἱ δὲ Στωικοὶ κατὰ λοξότητα τοῦ καυλοῦ , μὴ δυναμένου τὸν γόνον εὐθυβολεῖν : |
ἀποτελέσματος ἀστέρων πρὸς τὰ ἑῷα καὶ τὰ ἑσπέρια κέντρα ἀεὶ διαθέσεως . Ἑξῆς δὲ τούτοις ὄντος τοῦ περὶ συναρμογῶν λόγου | ||
σοι σώματος ; γεύσῃ ποτὲ ἆρα τῆς φιλητικῆς καὶ στερκτικῆς διαθέσεως ; ἔσῃ ποτὲ ἆρα πλήρης καὶ ἀνενδεὴς καὶ οὐδὲν |
ἐπιστρέφεται , πρὸ ἁπάντων δὲ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν λογικῶς καὶ κοινωνικῶς ἔχουσαν καὶ κινουμένην διασῴζει καὶ τῷ ὁμογενεῖ εἰς τοῦτο | ||
εἰ μὴ τοῖς οἰκέταις ἡμέρως χρῇ , μηδὲ τοῖς ὁμοτίμοις κοινωνικῶς : εἰ μὴ κοσμίως γυναικί , μηδὲ γονεῦσι τιμητικῶς |
αὐτῶν κεχωρισμένοι . Οὐ τὸ σωμάτων οὖν ἐπιμελεῖσθαι φέρει τινὰ ἐλάττωσιν οἷς ὑπηρετεῖ τὸ σῶμα , καὶ συνέχεται ὑπὸ τοῦ | ||
, ἔλαττον δέ , οἶμαι , θεοῦ . Τὴν δὲ ἐλάττωσιν αὐτοῦ οὐδὲ θάνατος ἄρα παρέξεσθαι ἔμελλεν : ὃν γὰρ |
τὰς δεινωτικὰς ὕλας παρέσπειρεν ἑκάστῳ κεφαλαίῳ , ἅπερ ἐστὶ τοῦ ἐπιλόγου . διαφέρει δὲ ὁ ἐπίλογος τοῦ προοιμίου καὶ κατὰ | ||
μετὰ μαρτύρων ὡς βελτίστων ὁριζόμενοι χρόνους . Ἐκ δὲ τοῦ ἐπιλόγου περὶ μὲν τῶν λελεγμένων μνημονικοὺς ποιήσομεν ἐκ τοῦ πάλιν |
δὲ καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν ἔχει . Τὸ δὲ ἐπέχω παραλαμβάνομεν ἀντὶ τοῦ οὐκ ἔχω εἰπεῖν τίνι χρὴ τῶν προκειμένων | ||
τῆς κάτω κοιλίας ἐκκριθῇ . Εἰ δὲ τὴν φλεβοτομίαν μὴ παραλαμβάνομεν , τῇ δευτέρᾳ καὶ τῇ τρίτῃ κενωτέον διὰ κλυστῆρος |
τῶν δογματικῶν τὴν διαλεκτικὴν εἶναί φασιν ἐπιστήμην συλλογιστικὴν ἐπαγωγικὴν ὁριστικὴν διαιρετικήν , διελέχθημεν δὲ ἡμεῖς ἤδη , μετὰ τοὺς περὶ | ||
ἐπιστημονικούς : πάσας τε ὁρᾶν ἔξεστι τὰς τῆς διαλεκτικῆς μεθόδους διαιρετικήν , ὁριστικήν , ἀποδεικτικήν , ἀναλυτικήν . ὁ δὲ |
βούλεσθαι . αἱ γὰρ αἰσθήσεις ἄλλως ἀληθεῖς , οὐ κατὰ σύνθεσίν τινα : τοῦτο γὰρ ἴδιον τῆς λογικῆς ψυχῆς . | ||
αὐτὴν ἔχειν τὸ κατὰ πνεῦμα καὶ τόνον καὶ ὁμωνυμίαν , σύνθεσίν τε καὶ διαίρεσιν . ἡμεῖς δὲ συνεστάναι μὲν αὐτὴν |
πρὸς τῷ ἄρθρῳ λέγοντες τὸν προσδιορισμὸν ἡγούμεθα κοινοτάτην ποιεῖσθαι τὴν ἀπόφανσιν καὶ μὴ μάτην αὐτὸν προστίθεμεν , μόνον ἄρα τὸ | ||
ζῷον κύνα . ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν κατάφασιν ὁριζόμενός φησιν ἀπόφανσιν , καὶ τὴν ἀπόφασιν ὡσαύτως . ὥστε κυρίως γένος |
τέσσαρες αὗται βραχείας συλλαβῆς διαφοραὶ τὴν ἄλογον αἴσθησιν ἔχουσαι τῆς παραλλαγῆς μέτρον . ὁ δ ' αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ | ||
χωρίων σπόγγῳ βραχέντι ἢ οἴνῳ αὐστηρῷ ἢ ὀξυκράτῳ ψυχρῷ . παραλλαγῆς δ ' ἐπὶ τούτοις γενομένης καὶ πύου μὴ ὑποπίπτοντος |
γὰρ ὁ μετέχων ταύτης τῆς δυνάμεως . Ἀρχὴν δὲ τῆς σκεπτικῆς αἰτιώδη μέν φαμεν εἶναι τὴν ἐλπίδα τοῦ ἀταρακτήσειν : | ||
ὡς ἐκ τῆς ἐπικρίσεως τούτων ἀταρακτήσοντες . συστάσεως δὲ τῆς σκεπτικῆς ἐστιν ἀρχὴ μάλιστα τὸ παντὶ λόγῳ λόγον ἴσον ἀντικεῖσθαι |
ταύτην , οὐ δυνήσεται διὰ τῆς ὑστερογενοῦς διαθέσεως τὴν προοῦσαν διάθεσιν , νῦν δὲ μὴ παροῦσαν γνωρίζειν . καὶ εἰκότως | ||
ἀγεννέσι καὶ δειλοῖς γυναικός , ἀπὸ τοῦ κυριωτέρου μέρους τὴν διάθεσιν τῆς ἑκάστων ψυχῆς φανερωτάτην τοῖς ἐπιγινομένοις ἔσεσθαι νομίζων . |
δι ' ἀφαιρέσεως καταλαμβάνονται , τῆς δὲ σοφίας καὶ τῆς φυσικῆς ἐξ ἐμπειρίας αἱ ἀρχαί . ἔστι δὲ τὸ λεγόμενον | ||
ἀλόγων ζῴων . Αἱ γὰρ ἀπὸ τούτων προγνώσεις μετά τινος φυσικῆς αἰτίας γινόμεναι κατηναγκασμένα ἔχουσι τὰ ἀποτελέσματα . Ὅθεν καὶ |
καὶ ἐν τῷ Περὶ ἑρμηνείας σύνθεσιν ἐκάλεσεν τὴν κατάφασιν , διαίρεσιν δὲ τὴν ἀπόφασιν λέγων “ περὶ γὰρ σύνθεσιν καὶ | ||
' ἑαυτά . Καὶ διαιροῦνται μὲν κατὰ τὴν πρώτην αὐτῶν διαίρεσιν εἰς τρία , εἰς μακρά , εἰς βραχέα καὶ |
εἰδείη τὸ ἀληθές . , . . Εἰ καὶ τοῦ ψεύδους ἔστιν ἀνάμνησις , ὡς ἠπόρει Βίων ; ἢ τῇ | ||
πρὸς ἄνδρα ψευδολόγον . Ζεὺς Ἑρμῆν προσέταξε πᾶσι τοῖς τεχνίταις ψεύδους φάρμακον ἐγχεῖν . ὁ δὲ τοῦτο τρίψας καὶ μέτρον |
, καὶ τοῦτο προωμολογημένον : οὐκ ἔχομεν δέ γε σύμφωνον κριτήριον , ζητεῖται δέ : οὐκ ἄρα δυνατόν ἐστιν εὑρεῖν | ||
οὖν [ οὕτως ] [ ἐχόντων ] , δεῖ ? κριτήριον [ λέγειν ] ? ἐξ [ ἀρχῆς - ] |
Κλεάνθην , ᾧ καὶ πολλάκις ἔλεγε μόνης τῆς τῶν δογμάτων διδασκαλίας χρῄζειν , τὰς δὲ ἀποδείξεις αὐτὸς εὑρήσειν . μετενόει | ||
γὰρ ὁ τὴν εὐθεῖαν ὁδὸν γιγνώσκων μίαν οὖσαν οὐ δεῖται διδασκαλίας ἑτέρας εἰς ἔλεγχον τῶν πεπλανημένων , οὕτως ὁ τὴν |
ταῦτα , κρείττων μὲν ἡ ἀύλῳ χρωμένη τῷ ὑποκειμένῳ τῆς ὑλικῷ , καὶ τῆς φθαρτῷ ἡ ἀφθάρτῳ , ἥ τε | ||
εἰσὶ σωματικαί , μηδὲ προσδεδέσθαι ὑποστάσει ὑλικῇ καὶ οἷον δεσμῷ ὑλικῷ σώματι , ὥσπερ τὰ ἄλλα ζῷα . αἱ δὲ |
ἐν μεσημβρίᾳ καθεύδειν , διὰ τὸ τὸν ἥλιον τότε μᾶλλον ἐνεργεῖν . τἆλλα . οἷον πλοῦτος , δόξα , ξίφος | ||
δεῖσθαι τοῦ μεταξὺ καὶ τῷ τὴν ὄψιν μὴ ἄνευ φωτὸς ἐνεργεῖν : οὐδὲ γὰρ ἐν σκότῳ τὰ ἐκτὸς παρακείμενα ὄψεται |
αὐτὴν ἰᾶσθαι δεῖ πρὸς τὸ μέγεθος τῆς ποιούσης αἰτίας τὸ κατάλληλον ἐφαρμόζοντα . πρὸς μὲν οὖν τὰς μετρίας δυσκρασίας ἄριστα | ||
κατάδηλον ἡμῖν τὸ ποθὲν γίνεται , παραχρῆμα χωρήϲωμεν ἐπὶ τὸ κατάλληλον βοήθημα , ὡϲ ἐν τῇ διεξόδῳ τούτων εἰρήϲεται : |
αὐτὴν ἀναδοθῆναι ἢ πρὸ τροφῆς . πρὸς ἀναλογίαν δὲ τῆς ἕξεως καὶ ἡ διὰ τῆς αἰώρας κίνησις ἐπιτηδευέσθω , τὸ | ||
ἀρχάς , τὰ τέλη δηλονότι , οὐ γινώσκομεν ἄνευ τῆς ἕξεως τῆς ἠθικῆς ἀρετῆς : πονηρὸν γὰρ τιθέμεθα τέλος ὑπὸ |
λέγομεν ; ἢ τὸ φαίνεσθαι τοῖς δευτέροις ἀντεχόμενον καὶ εἰς συμμετρίαν ἑαυτὸ παρεχόμενον τοῖς ἀπολαύειν αὐτοῦ βουλομένοις , καὶ περιπτύσσεσθαι | ||
ἔτι κάλλος διὰ τὴν ἐν αὐτῷ τῶν μερῶν ὁλοκληρίαν καὶ συμμετρίαν . παρακηκόασι δὲ οἱ καὶ φιλίαν τὸν αὐτὸν νομίζοντες |
ἀιδίοις ἀπολείπουσιν οἱ ἄνδρες , οἷον τὸ τῆς ὁμοιότητος ἢ ἰσότητος ἢ ταυτότητος εἶδος , οὗ μετέχει μὲν καὶ ὁ | ||
Τῷ δὴ ἑνὶ μὴ ὄντι , ὡς ἔοικε , καὶ ἰσότητος ἂν μετείη καὶ μεγέθους καὶ σμικρότητος . Ἔοικεν . |
διάβρωσιν γενέσθαι τὴν τοῦ αἵματος ἀναγωγὴν ἀφ ' οἵων δήποτε μορίων ἢ τῶν περὶ τὸν πνεύμονα ἢ τὸν θώρακα ἢ | ||
νίτρον . οὐ μόνον δὲ ταῦτα ἐπὶ τῶν ἐν βάθει μορίων , ἀλλὰ καὶ τῶν ἐπιπολῆς , καὶ ἐπὶ τῶν |
τῆς ὁμιλίας εἰς εὔνοιαν καὶ φιλίαν , καὶ ὡς δυνατὸν εὐάρμοστον εἶναι πρὸς τὸ πλῆθος ἀνθρώπων , παρ ' ὃ | ||
οἷον ἐννοιῶν , μεθόδων , λέξεων καὶ τῶν λοιπῶν , εὐάρμοστον καὶ σύμμετρον μετά τινος ἐμφαινομένης δι ' ὅλου τοῦ |
οὐδενὸς τῶν προειρημένων , κατ ' Ἐρασίστρατον ἀρχικῶν ἀγγείων φαίνεται πεπλέχθαι , διὸ καὶ παρέγχυμα τροφῆς δοκεῖ αὐτῷ εἶναι . | ||
ἀναγράφει , ἀφ ' οὗ καὶ τὸν Ἀριάδνης καλούμενον στέφανον πεπλέχθαι . ὦ μαλάχας μὲν ἐξερῶν , ἀναπνέων δ ' |
κἀκεῖ τῶν ὁμοίων μεταλάβοιεν . ὅθεν εἰ καὶ μετὰ τὴν ἐπίγνωσίν τις τῆς ἐνθάδε διδασκαλίας ἐν ἑτέρῳ συντάγματι αἰνιγματωδῶς εὕροι | ||
τε ἄρα καὶ κατάρρυτος , ἑτέρα δὲ αὐχμηρά , πρὸς ἐπίγνωσίν τε ἤθους ἀνδρῶν ἐπιτήδειον ἡγεμονικόν τε πρὸς τὰς ἐπιμιξίας |
τεχνικὴν μὲν εἶχον ἐνέργειαν , οὐκ ἐν αὐτοῖς δὲ προηγουμένως τελειουμένην , ἀλλ ' ἐκ τῆς πρὸς τὸν λογισμὸν συνασκήσεως | ||
παραπλησίως τοῖς εἰρημένοις ἐκθήσομαι , ἵν ' ἐν τρισὶν βιβλίοις τελειουμένην ἔχῃς τὴν καθ ' Ἱπποκράτην περὶ τῶν ἄρθρων ἐπίγνωσιν |
καθυφιῇ τὰ τῆς πόλεως . φημὶ δὴ κατὰ ταύτην τὴν ἔνδειξιν ἔνοχον εἶναι Θεοκρίνην τῷ φήναντα Μίκωνα Χολλῄδην μὴ ἐπεξελθεῖν | ||
τὸ μᾶλλόν τε καὶ ἧττον ἐκ τῶν ἐθῶν λαμβάνειν τὴν ἔνδειξιν . λύειν δὲ διὰ τρίτης , ὅπως μήτε ἄση |
ἐμίσουν , οὗτος δὲ οὐχ οὕτως , ἀλλὰ διακόψας τὴν συμπλοκὴν τῶν νοημάτων καὶ ἀποστήσας ἀπὸ τοῦ συνῆφθαι αὐτὸν αὐτῷ | ||
δύο : φησὶ γὰρ ὅτι τῶν λεγομένων τὰ μὲν κατὰ συμπλοκὴν λέγεται τὰ δὲ ἄνευ συμπλοκῆς , καὶ τὰ μὲν |
οἱ σοφοὶ διδάσκαλοι . οἳ προτρέπονται πάντας ὥσπερ ἔμφρονες εἰς γνῶσιν ἐλθεῖν καὶ μύησιν ὧν φασι θείων λόγων , οὕτως | ||
ψυχῇ , δι ' οὗ τὴν τῶν τηλικῶνδε περίνοιαν καὶ γνῶσιν ἔσχεν . ὥστε οὐκ εἰς θάνατον ἀλλ ' εἰς |
ἔπειτα οὕτως πρᾶξαι . ἀρχὴ γὰρ τῆς ἐπὶ τῶν ἔργων τριβῆς ἡ διὰ τοῦ λόγου διδασκαλία . ιαʹ . Μέρη | ||
τὴν οὐσίαν ἐνεργοῦντα χωρεῖν , ἃ ἐκ πείρας καὶ ἀλόγου τριβῆς εὑρημένα εἰσὶν , ὡς τρωγλοδύτου καὶ λαγωοῦ δέρμα κεκαυμένον |
μέσον τῇ συστάσει . Αἰγιάλειος ἰχθύς ἐστι τῶν μικρῶν ἀεὶ διαμενόντων εἷς τις ὢν καὶ αὐτός : ἄριστος δ ' | ||
ἔμπροσθεν , ἐπιφάνειαν δὲ τὴν ἐκ δεξιῶν ἢ εὐωνύμων , διαμενόντων ἑκάστῳ τῶν τε ἐπιστατῶν καὶ παραστατῶν . ἀναστροφὴ δέ |
τὸν λόγον ἀντιτείνοντα καὶ διϊσχυριζόμενον μὴ ἐπακολουθεῖν τῇ ἐπιθυμίᾳ . Μέλλει οὖν ἐνταῦθα δεῖξαι ὅτι ἡ ἐγκράτεια ἔχει ὑποκείμενα τὰς | ||
μεταφορικῶς καὶ καθ ' ὁμοιότητά τινα καὶ μετὰ προσθήκης . Μέλλει δεῖξαι ὅτι ἡ ἀκρασία ἡ τοῦ θυμοῦ , ἧττον |
Ἔνθα κορυσσομένης ] τὴν ἀρχὴν ποιουμένου τοῦ Τυρσηνικοῦ πελάγους τῆς αὐξήσεως τῇ τῶν κυμάτων φορᾷ . Ὥσπερ γὰρ ἤπειρός ἐστι | ||
ἐναντία . ταῦτα δὲ ἄκρα μεταβολῆς , ὁμοίως δὲ καὶ αὐξήσεως μὲν τὸ πέρας τοῦ κατὰ τὴν οἰκείαν φύσιν τελείου |
φησι τὴν ψυχήν , ἐπεὶ καὶ πάντα , ἐξ ἀτόμων συνεστάναι , πῶς ἐν ἀτόμων σωρῷ δυνατὸν ἡδονὴν γίγνεσθαι καὶ | ||
φωνῆς ὀξύτητα . Τάχ ' οὖν ἄν τις ὑπολάβοι μὴ συνεστάναι τὸν λόγον ἡμῖν τὴν μὲν ἐξέτασιν τῶν κατὰ μουσικὴν |
ἔχει τὴν ὑγίειαν : ὅσαι δὲ οὐκ ἄγουσιν εἰς φυσικὴν τελείωσιν , ἀλλ ' αὐταί εἰσιν ἡ φυσικὴ τελείωσις , | ||
μήτε τὰ τιμιώτερα τούτων , ὅσα εἰς ψυχῆς κάθαρσιν ἢ τελείωσιν ἢ τὴν ἀπὸ τῆς γενέσεως ἀπαλλαγὴν συμβάλλεται , ταῦτα |
: τοὐναντίον γὰρ ἔστιν ἰδεῖν ἐπὶ τῆς καθ ' εἱρμὸν οἰκονομίας ἓν τὸ εἶδος καὶ μίαν οὐσίαν τὴν φύσιν αὐτῆς | ||
τῷ βιβλίῳ , ὡς μὴ ἀπατῷτο τῆς περὶ τὸν ἄνθρωπον οἰκονομίας ἀγνοῶν τοὺς λόγους : εἰκὸς γὰρ καὶ ἑτέροις ἐμπεσεῖν |
τοῦ ἐπὶ σοφίᾳ διενέγκασι τοὺς πολλοὺς εἴς τε πρόγνωσιν καὶ διάγνωσιν τῶν ἐν τοῖς σώματι γινομένων μεταβολῶν , τούτων τὸ | ||
δὴ τᾶς γεωμετρικᾶς καὶ ἀριθμητικᾶς καὶ σφαιρικᾶς παρέδωκαν ἄμμιν σαφῆ διάγνωσιν , οὐχ ἥκιστα δὲ καὶ περὶ μουσικᾶς . ταῦτα |
λόγοις ὁμολογεῖν αὐτὸν μὴ λέγειν ὀρθῶς : ἐπῳδῶν γε μὴν προσδεῖσθαί μοι δοκεῖ μύθων ἔτι τινῶν . Ποίων , ὠγαθέ | ||
ἔχειν ἱκανὸν ἑκάστῳ ζωῆς , ἧς οὐδέν τι πλείονος ἂν προσδεῖσθαί ποτε . Νοήσωμεν οὖν πρῶτον , ὃ λέγομεν , |