| τῆς ὁμιλίας εἰς εὔνοιαν καὶ φιλίαν , καὶ ὡς δυνατὸν εὐάρμοστον εἶναι πρὸς τὸ πλῆθος ἀνθρώπων , παρ ' ὃ | ||
| οἷον ἐννοιῶν , μεθόδων , λέξεων καὶ τῶν λοιπῶν , εὐάρμοστον καὶ σύμμετρον μετά τινος ἐμφαινομένης δι ' ὅλου τοῦ |
| αἰτιατικῇ συντακτέον αὐτὸ πτώσει εἴτε δοτικῇ , εὑρίσκω κατὰ δοτικὴν ἡρμοσμένον , Ἀριστοφάνου μὲν οὕτω λέγοντος ἐν τοῖς Ἱππεῦσιν : | ||
| ὀνόματα δ ' ἀπ ' αὐτῆς ἁρμόζον , ἁρμόζειν , ἡρμοσμένον , εὐάρμοστον , ἐναρμόνιον , καὶ τὸ ἐναντίον ἀνάρμοστον |
| λευκὸν ἢ μέλαν , ἢ ἀειδὲς ἢ εὔμορφον , ἢ εὔρυθμον καὶ εὔμετρον ἢ ἄρυθμον καὶ ἄμετρον ἢ ὑπέρμετρον ἢ | ||
| περκαίνων [ ] γένυν ; οὐ μὴν δέμας γ ' εὔρυθμον [ ὧδε νυμφίου ] : τοιῶνδε λέκτρων [ εἵνεκ |
| γὰρ μέρη ψυχῆς : τὸ μὲν θρεπτικόν , τὸ δὲ αἰσθητικόν , τὸ δὲ λογικόν . Τοῦ μὲν οὖν λογικοῦ | ||
| ἀσύστατοι . καὶ συνιστάμεναι μὲν αἱ δύο ὑπάλληλοι , ἔμψυχον αἰσθητικόν , ἄψυχον ἀναίσθητον , καὶ μία διαγώνιος ἔμψυχον ἀναίσθητον |
| φυσικῆς γενέσεως , τὸ δὲ πῦρ , ὡς εἴρηται , γεννητικὸν μὲν αὑτοῦ , φθαρτικὸν δὲ ὡς ἐπὶ πᾶν τῶν | ||
| αὐτό φασι καταφέρεσθαι οἱ περὶ τὸν Σφαῖρον , πάντων γοῦν γεννητικὸν εἶναι τῶν τοῦ σώματος μερῶν . τὸ δὲ τῆς |
| , αὐτὸν δὲ θεοῦ δῶρον εἰπεῖν εὐμορφίαν : Σωκράτην δὲ ὀλιγοχρόνιον τυραννίδα : Πλάτωνα προτέρημα φύσεως : Θεόφραστον σιωπῶσαν ἀπάτην | ||
| ἀρχαῖς τετυφωμένων καὶ μονονουχὶ καὶ προσκυνεῖσθαι περιμενόντων , τήν τε ὀλιγοχρόνιον ἀλαζονείαν αὐτῶν καὶ τὴν ὑπεροψίαν μυσαττόμενος , καὶ ὅτι |
| τὰς αἰσθήσεις ὡς ἐπίπαν διηκριβωμένας ἔχουσι καὶ πᾶν ἁπαξαπλῶς φυσικὸν ἐνέργημα . τοῖς δὲ θερμολούταις πλαδαρά τε ἔχειν συμβέβηκε καὶ | ||
| γεγενημένον , ἢ τὸν πολὺν κάματον παρέχοντα . πόνος τὸ ἐνέργημα . πολύαινε Ἀρίσταρχος πολλοῦ ἐπαίνου ἄξιε . οἱ δὲ |
| ὡς εἴρηται , κατὰ δύο τρόπους γίνεται ἢ κατὰ τὴν εὔτακτον τῶν ἀρτίων ἐπ ' ἄπειρον προκοπὴν ἢ κατὰ τὸν | ||
| ἐξυγραινόμενον , ταχύχειρα ταχύπουν , εὐκέφαλον , εὔφορον ἰσόφορον , εὔτακτον : καὶ τὰ πράγματα κουφότητα , ἐλαφρότητα , πήδημα |
| ῥυῆναι συγχωρεῖ οὔτε τῶι ὕδατι χυθῆναι , ἀλλ ' ἕκαστον μόνιμον τοῦ τόπου τηρεῖν τὴν στάσιν κατὰ τὸ ἐπὶ τοῦ | ||
| οὔτε τὸ εἶναι οὔτε τὸ ἐνεργεῖν , ἀλλὰ τὸ μὲν μόνιμον τὸ δὲ μεταβαλλόμενον , περὶ δὴ τὴν μένουσαν τῆς |
| καὶ ἄλλαι δύο : ἄλλο καὶ ἀλλοῖον , χωριστὸν καὶ ἀχώριστον . πᾶσαι δὲ ἕξ εἰσι , καὶ τούτων αἱ | ||
| χωριστόν , οἷον τὸ λογικὸν εἶδος , καὶ τὸ πάντη ἀχώριστον , οἷον ἡ ποιότης : ἐν μέσῳ δὲ ἡ |
| πάντα ἓν καὶ τοῦτο ὑπάρχειν θεὸν πεπερασμένον , λογικόν , ἀμετάβλητον . . [ . . . ] ἐν πολλοῖς | ||
| τισίν : καὶ χρὴ φυλάττειν αὐτὸν ἐπικείμενον , ὅταν ἐθέλῃς ἀμετάβλητον ἐπὶ πλεῖστον διαμεῖναι τὸ φυλαττόμενον . ὁ δὲ τῶν |
| διαφόροις ὕλαις ἐναλλάττεσθαι , τὸ δ ' αὑτῆς ἀληθὲς εἶδος ἄτρεπτον ἐμφαίνει τοῖς ὀξυδορκοῦσι καὶ μὴ τῷ περικεχυμένῳ τῆς οὐσίας | ||
| λύκοι ἄρνεσσιν ἐπέχραον ἢ ἐρίφοισι . τὸ δὲ ἄλκιμον καὶ ἄτρεπτον διά τε συῶν ἀγρίων καὶ παρδάλεων καὶ λεόντων ἔδειξε |
| καὶ μεταβάλλον εἰς ἑαυτὸ τὴν τροφήν , τὸ δὲ τεχνικὸν αὐξητικόν τε καὶ τηρητικόν , οἷον ἐν τοῖς φυτοῖς ἐστι | ||
| περιφραστικῶς , ἥτις ἀμαυροῖ τοὺς ἔχοντας . . ἐπίρροθον ] αὐξητικόν . . ὅ τοι κατόπτης ] ὁ ἐπιτηρητὴς τοῦ |
| ψυχρὰς αὐτὰς νεανικὰς ὑπάρχειν : τουτὶ γὰρ εἶναι τὸ τὴν εὐτονίαν ποιοῦν . κροτεῖσθαι μέντοι μὴ μεγάλαις σφύραις μήτε ἰσχυραῖς | ||
| μὲν οὖν σῶμα διὰ τῆς γυμναστικῆς καὶ ἀλειπτικῆς ὠφέλησαν εἰς εὐτονίαν τε καὶ εὐεξίαν σχέσεις τε καὶ κινήσεις εὐμαρεῖς , |
| ' ἐπὶ πλέον δέχηται καὶ τῷ ἄλλῳ σώματι παραδιδῷ . ἄλογον δὲ καὶ τὸ μάλιστα μὲν ὁρᾶν φάναι τὰ ὁμόφυλα | ||
| εἴπερ ἐν τῷ ἀέρι διαγίνονται καὶ τὸ τῆς τροφῆς οὐκ ἄλογον : ἐπεὶ καὶ ὁ πολύπους ἐξιὼν λαμβάνει καὶ ἡ |
| λέγομεν ; ἢ τὸ φαίνεσθαι τοῖς δευτέροις ἀντεχόμενον καὶ εἰς συμμετρίαν ἑαυτὸ παρεχόμενον τοῖς ἀπολαύειν αὐτοῦ βουλομένοις , καὶ περιπτύσσεσθαι | ||
| ἔτι κάλλος διὰ τὴν ἐν αὐτῷ τῶν μερῶν ὁλοκληρίαν καὶ συμμετρίαν . παρακηκόασι δὲ οἱ καὶ φιλίαν τὸν αὐτὸν νομίζοντες |
| μαθεῖν . εἰσί τινες οἱ τὴν ἄποιον καὶ ἀνείδεον καὶ ἀσχημάτιστον οὐσίαν θεοπλαστοῦντες , τὸ κινοῦν αἴτιον οὔτε εἰδότες οὔτε | ||
| : τὸ μὲν γὰρ μέλος ἀνενέργητόν τ ' ἐστὶ καὶ ἀσχημάτιστον , ὕλης ἐπέχον λόγον διὰ τὴν πρὸς τοὐναντίον ἐπιτηδειότητα |
| ἅπτεται : παραφεῖσα δὲ τὸν πρῶτον ἀπὸ τοῦ πρώτου θεοῦ διανοητικὸν λόγον , προσίησι καὶ ὅλον τὸν λόγον ὃν συνέταξε | ||
| ὁρμητικὸν ἀπὸ τῆς παθητῆς τε καὶ ποιητικῆς , τὸ δὲ διανοητικὸν ἀπὸ τῆς μόνον ποιητικῆς : καὶ κατὰ μέρος δὲ |
| δ ' ἐναντίον τούτων κατάδηλον μέν , ὅμως δὲ μηδὲν ἐπιδεὲς ἔστω λόγου . τὰ γὰρ δὴ τῶν περὶ τὸ | ||
| ὀλιγοδεής , ἀθανάτου καὶ θνητῆς φύσεως μεθόριος , τὸ μὲν ἐπιδεὲς ἔχων διὰ σῶμα θνητόν , τὸ δὲ μὴ πολυδεὲς |
| τοῖς γε μορίοις οἰκείαν τινὰ κίνησιν ἀεὶ κινεῖται ἤρεμον καὶ ἀτάραχον : διὸ καὶ ἠχεῖ τὸ οὖς ἀεὶ ὑπὸ τῆς | ||
| τῆς εὐκλείας . Φοβερός τε ἐγένετο τῷ στρατῷ , ὥςτε ἀτάραχον αὐτὸν ἐν πολλῷ διαμεῖναι χρόνῳ . Ἐπειδὴ γοῦν τινα |
| μῖγμα τούτων τὸν κόσμον . καὶ † προστ ἀναλυθήσεται τὸ μονοειδές καὶ θείας μὲν οἴεται τὰς ψυχάς , θείους δὲ | ||
| ἄλυτον , ἀνώλεθρον , ἀίδιον , ἄφθαρτον , θεῖον , μονοειδές , ἀσχημάτιστον , ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , |
| τοῦ δὲ τετάρτου μορίου τῆς ψυχῆς , ὅ ἐστι τὸ θρεπτικόν , οὐκ ἔστιν ἀρετὴ τοιαύτη , περὶ ἧς ἡμῖν | ||
| νοητικόν , ἢ τί τὸ αἰσθητικόν , ἢ τί τὸ θρεπτικόν , πρότερον ἐπισκεπτέον τί τὸ νοεῖν καὶ τί τὸ |
| οὔτε λόγῳ οὔτ ' ἀριθμῷ . ὁ τοίνυν Πλάτων τὴν ψυχικὴν ἁρμονίαν τῶν τεσσάρων στοιχείων καὶ τὴν αἰτίαν τῆς πρὸς | ||
| ἐξ ἐγκεφάλου ὁρμωμένην , ἐξαιρέτως δ ' ὀνομαζομένην ὑπό τινων ψυχικὴν , ἐκ τῆς περὶ τὰς προαιρετικὰς κινήσεις ἀρρωστίας γνωρίζεις |
| ἀστάθμητον , καίπερ ἐν λογικῇ ψυχῇ καὶ νοερᾷ θεωρούμενον καὶ σύμφυτον ἐχούσῃ ζωὴν καὶ χωριστὴν σώματος . ταῦτα δὲ λέγεται | ||
| ἡγῇ θεούς , συγγένειά τις ἴσως σε θεία πρὸς τὸ σύμφυτον ἄγει τιμᾶν καὶ νομίζειν εἶναι : κακῶν δὲ ἀνθρώπων |
| καὶ μεγαλονοίαι χρησάμενον διαφερόντως . ἐξ οὗ δὴ καὶ τὸ ὑπέρογκον αὐτῶι τοῦ φρονήματος εὐθαρσὲς πρὸς πάντα κίνδυνον ἦν , | ||
| χρῆναι νικῆσαι Ἀλέξανδρον . καὶ τὸ μεγαλήγορον αὐτοῦ τοῦτο οὐχ ὑπέρογκον μᾶλλόν τι ἢ εὐθαρσὲς ἐν τοῖς κινδύνοις ἐφαίνετο : |
| δή φημι πᾶσαν εἶναι λέξιν ἄμετρον , ἥτις ἐμφαίνει τὸ ποιητικὸν καὶ μελικόν : ᾗ δὴ καὶ τὸν Δημοσθένην κεχρῆσθαι | ||
| τις ἐθέλει , μῦθος ἀλληγορικός ἐστιν : ὃ πρῶτον τυγχάνει ποιητικὸν χαρακτήρισμα : τὴν γὰρ ἰδίαν γνῶσιν , καὶ οὐχ |
| πατήρ : τὸν βόσκοντα γὰρ εὐλογῶ , τὸν δ ' ὠφέλιμον ἐμοὶ πατέρος ὄνομα λέγω Φοῖβον τὸν κατὰ ναόν . | ||
| ἀπεκρίνατο , ἄλλος δὲ τὸ δέον , ἕτερος δὲ τὸ ὠφέλιμον , ὁ δὲ τὸ λυσιτελοῦν . ἐπανῄειν δὴ ἐγὼ |
| σπάνιά ἐστιν : ἔστι γὰρ τὸ ἧπαρ : ἦμαρ : νῶκαρ : μῶμαρ . Εἰς αρ λήγοντα οὐδέτερα τὸ υ | ||
| νω στερήσεως , νωκαίρω , καὶ ἀποβολῇ τοῦ ω . νῶκαρ . ἔγκειται δὲ τὸ νω στερητικόν . σκαίρω δὲ |
| , τὸ δὲ καθ ' αὑτὸ καὶ κατ ' ἐπίνοιαν εὔληπτον χρόνος , τὸ δ ' ἔτι ὑποβεβηκὸς καὶ τρόπον | ||
| , κατὰ πεποιημένον . κατὰ μὲν ἐτυμολογίαν εὐλαβῆ λίθον τὸν εὔληπτον . κατὰ δὲ ἀναλογίαν , ὡς παρὰ Σοφοκλεῖ γερονταγωγῶ |
| ὀδόντων ἐπερείσεως : λεῖον γὰρ ὑποπίπτει καὶ οὐ τραχὺ τὸ ἀμιγές . τὸ δὲ χάλκανθες ἀπελέγχεται τῷ πυρί : εἰ | ||
| μαρτύριόν τε ἐπάγουσιν ἀπότομον αὐτῶν εἶναι λέγοντες πῦρ καὶ ὕδωρ ἀμιγές . ταῦτα οὖν τερατολογοῦντες Αἰγύπτιοί φασιν . Ὄασιν τὴν |
| Περὶ τῆϲ ἐξ ὑϲτέραϲ λειποθυμίαϲ ρϚ Περὶ τῶν δι ' ἄμετρον κένωϲιν τῶν καταμηνίων λειποθυμίαϲ ρζ Πρὸϲ τοὺϲ δι ' | ||
| Κεφ . κηʹ . Τὴν δὲ ῥύσιν ὁριζόμενοί φασιν εἶναι ἄμετρον ἀραίωσιν τῶν σωμάτων , καὶ ἀπόκρισιν τῶν ὑπομονῆς δεομένων |
| τῆς Παρθένου ζώδιῳ βροντὴ καταρραγήσεται ἐὰν πρὸς τὴν ἡμέραν , ὑγρότερον κατάστημα γενήσεται πρὸς κόσμον καὶ ἀφθονία τῶν καρπῶν ἀλλὰ | ||
| τῶν βουνῶν καὶ τῶν γεωλόφων ξηρότερον τὸ κατάστημα ποιεῖ , ὑγρότερον δὲ τὸ ἀπὸ τῶν ποταμῶν καὶ πάντων ποτίμων ὑδάτων |
| Πορφύριε : ποῦ γὰρ τὸ παρὰ Ἀριστοτέλει ἐν τῇ Φυσικῇ ἔνυλον εἶδος , οὗ ἀποπεράτωσις ἡ μορφή ; καὶ λέγομεν | ||
| οἴει δὲ τόνδε τὸν κόσμον χρόνῳ ποτὲ διαλύεσθαι ; Εἴπερ ἔνυλον γέγονεν , ὦ ἑταῖρε , καὶ μὴ αὐτόματον τὸ |
| τῷ δρομικῷ , οὐ πάνυ δ ' εὔκολον οὐδ ' εὔσχημον : διὸ παραιτήσεως ἄξιον . Κώρυκος ἐπὶ μὲν τῶν | ||
| φωνῆς δὲ τόνος οὐ παρειμένος πρὸς ἀηδίαν , βάδισμα δὲ εὔσχημον , ἀμπεχόνη δὲ οὐκ ἐρραθυμημένη , πρὸς δὲ τοὺς |
| τὸ δὲ ἑνὸς εἴδους . καὶ πολλῶν μὲν ὡς τὸ κινητικόν : τὸ γὰρ κινητικὸν ἴδιόν ἐστι τοῦ ζῴου : | ||
| τοῦ ἀγρίου ϲπέρμα τελέωϲ ἐϲτὶν ἄφυϲον καὶ οὐρητικὸν καὶ καταμηνίων κινητικόν , ὡϲαύτωϲ δὲ καὶ ἡ πόα . Δάφνηϲ τοῦ |
| τὸ μὲν γὰρ ἰσχνὸν καὶ δεινόν , τὸ δὲ μῆκος μεγαλοπρεπές . ἀλλ ' οἷον ὀλίσθῳ τινὶ ἔοικεν τὰ κῶλα | ||
| μέντοι καὶ τὸ ψυχρὸν ἐν τρισίν , ὥσπερ καὶ τὸ μεγαλοπρεπές . ἢ γὰρ ἐν διανοίᾳ , καθάπερ ἐπὶ τοῦ |
| ἠρτημένων ; οὐκοῦν πρότερον νοῦς , εἶτα αἴσθησις , εἶτα φυτικόν , ἃ τοῖς ζώοις ἀνάπαλιν συντετάχαται . οὕτω κἂν | ||
| καὶ τὸ γενικόν , οἷον ζωϊκόν . Ἄλλο δὲ μίγμα φυτικόν , ἄλλο δὲ ἄψυχον καὶ τὰ μερικὰ τούτων . |
| παρέχει πλεονεκτήματα . Ψυχαὶ δ ' ἐπιφαινόμεναι τὰ πρὸς τὸν ἀνθρώπινον βίον συμβαλλόμενα τοῖς θεωροῖς προξενοῦσιν . Καὶ οὕτως ἡμῖν | ||
| ἐπικρατεστέραν ἀρετὴν ποιοῦν , οὐκ ἀπώλεσε τὸ λογικὸν εἶναι τὸ ἀνθρώπινον γένος , ἀλλὰ μετέχον , εἰ καὶ μὴ ἄκρως |
| ἀρχῆς ἐβουλεύσατο οὐδὲν αὐτῶν μετατιθείς ; ἀνθρώποις μὲν οὖν τὸ εὐμετάβολον ἢ διὰ τὴν ἐν αὐτοῖς ἢ διὰ τὴν ἐκτὸς | ||
| ἐκεῖνος τοὺς ἐφεδρεύοντας αὐτῷ τῶν πολιτῶν καὶ τὸ τῆς τύχης εὐμετάβολον ὑφορώμενος τοῖς παρὰ σοῦ λόγοις πείθεσθαι ἐσκήψα - το |
| ἀϲιτία γὰρ ἐπὶ τῶν τοιούτων κράϲεων πυρεττόντων μάλιϲτα οὐχ ἁπλῶϲ βλαβερόν , ἀλλ ' εἴπερ τι καὶ ἄλλο τῶν ἄλλων | ||
| ὄνομα μόνον ψιλὸν λέγωμεν , οἷον τὸ ὠφέλιμον ἢ καὶ βλαβερόν . ἑκάστῃ . ἐπιρρηματικῶς ἀκουστέον ἀντὶ τοῦ ἑκασταχοῦ . |
| γὰρ αὐτῷ συμφέρει ποτὲ καὶ ὁ κλαυθμός : γυμνάσιον γὰρ φυσικὸν τοῦτο εἰς τόνωσιν τοῦ πνεύματος καὶ τῶν ἀναπνευστικῶν ὀργάνων | ||
| αἴθων ] ὀξύς . αἴθων ] φρόνιμος . λῆμα τὸ φυσικὸν δῶρον καί ἐστιν ἡ λέξις μέση . βούλονται δὲ |
| βεβαιοτάτην ἀνάληψιν καὶ τὸ ἐν ἁπάσαις ἀρεταῖς ἀκλινές τε καὶ πάγιον . τοῦτ ' ἐστὶ τὸ λεγόμενον : „ τετάρτῃ | ||
| ἀναψηφίσασθαι , ἀναθέσθαι . Μόνιμον , βέβαιον , ἐχυρόν , πάγιον , ἀσφαλές , ἀμετάβλητον , ἀμετάγνωστον , ἄλυτον , |
| , εὐθείᾳ περαίνει κατὰ φύσιν περιπορευόμενος : τῷ δὲ ἀεὶ συνέπεται δίκη τῶν ἀπολειπομένων τοῦ θείου νόμου τιμωρός , ἧς | ||
| τὸ ἴδιον χώρας καὶ ὅσων δή ποτε αἰτίων οὐ πᾶσι συνέπεται τὸ αὐτὸ δίκαιον εἶναι . . Τὸ μὲν ἐπιμαρτυρούμενον |
| ἐν πάσῃ τῇ ζωῇ μου , ὅτι καλὸν Θεῷ καὶ εὐάρεστον ἡ ἀλήθεια μετὰ δικαιοπραγίας : καὶ ὅτι πονηρὸν τὸ | ||
| χρῆσθαι τὰ πάντα ἀρίστῳκαλὸν γὰρ κἀγαθὸν ἐξ ἀνάγκης ᾔδει τὸν εὐάρεστον θεῷ , λαβόμενος τῆς τούτου δεξιᾶς καὶ παραγαγὼν αὐτὸν |
| . ἀπέκοψε δὲ τὰ αἰδοῖα τοῦ οὐρανοῦ , ἤγουν τὴν ἄτακτον ἐκείνην τῶν ὑδάτων φοράν . . πάλιν δ ' | ||
| τὸ ἀμείβειν . . . . , . ἀάλιον : ἄτακτον , ἀκρατές : ἀπὸ τοῦ ἁλῶ , τὸ κρατῶ |
| ἐπιλόγοις : ὁ γοῦν τούτων ἐργάτης καὶ ἀγώνων καὶ ἐπιλόγων μέτοχον τὸν οἰκεῖον λόγον ἀποδεῖξαι ἰσχύσειε . Καὶ ὁ μὲν | ||
| κατὰ φιλοστοργίαν τά τ ' ἄλλα παρηγόρει καὶ τῶν ὑπαρχόντων μέτοχον ἐποίησε . τὰ μὲν οὖν μʹ ἔτη καὶ τῇ |
| καὶ ἑτέρωθεν εἰς ἕτερα ὑφιζάνουσαν τῆς σωματοειδοῦς , τῆς δὲ ψυχικῆς τὴν ἀφ ' ἑαυτῆς εἰς † ἀνέλιξιν καὶ εἰς | ||
| οἰκεῖα τῇ κακίᾳ . ὁμοίως δ ' ἔχει καὶ ἐπὶ ψυχικῆς λύπης . τὸ μὲν οὖν ὅλον ἐνέργεια τοῦ κατὰ |
| περιέχει γὰρ τὸ εἶδος τὴν ὕλην καὶ τὰ στοιχεῖα τὸ ἄποιον σῶμα . ταῦτα ἔχει ἡ πρᾶξις . Ἕκτον ἦν | ||
| καὶ μέλιτοϲ , ἔτι δὲ πρὸϲ τούτοιϲ εἴ τε οὖν ἄποιον ἐθέλοιϲ εἴ τε μέϲον ἐν ποιότητι τῇ πρὸϲ τὴν |
| εἰς μακρὰς πάσας εἰ κατέληγεν , ὅ ἐστι τοῦ βεβηκότος ῥυθμοῦ . οὐ μὴν ἀλλ ' εἴτε βεβηκὼς εἴτε μὴ | ||
| τοῦ λόγου πάθος ἐνδίδωσι τοῖς ἀκούουσι , τὸ δὲ τοῦ ῥυθμοῦ , ὡς ἐνίοτε προειδότας τὰς ὀφειλομένας καταλήξεις αὐτοὺς ὑποκρούειν |
| γῆν τόπον , εἴπερ ἐστίν , ἐπειδὴ φρικώδη αὐτὸν καὶ φθαρτικὸν ᾄδουσιν , ἀποτάττωμεν τοῦ κόσμου . „ Ταῦτα τοῦ | ||
| , πῦρ δὲ εἰς τὸ χρειῶδεςἄπληστον δ ' ἐστὶ καὶ φθαρτικὸν τοῦτοκαὶ κατὰ τοὐναντίον εἰς τὸ σωτήριον , ὅπερ εἰς |
| πυρετόϲ ἐϲτι θερμότηϲ παρὰ φύϲιν καρδίαϲ καὶ ἀρτηριῶν βλάπτουϲα τὸν ζωτικὸν τόνον , ἀναφερομένη τε ἐκ βάθουϲ καὶ δριμεῖα καὶ | ||
| πήρωσις αὐτῷ ἐπακολουθήσῃ . τοῦτο δὲ τοὐνυπάρχον ἐστὶ τὸ λεγόμενον ζωτικὸν θερμόν , ὃ πῦρ μὲν οὐκ ἔστιν : οὐ |
| ὄν . Νεῖται δὲ καὶ τὴν οὐσιώδη ἐπάνοδον καὶ τὴν ζωτικήν , ἀλλ ' ἐν τρίτῃ τάξει καὶ οἷον πόρρωθεν | ||
| δὲ ὁράσεως : ἀδύνατον γὰρ ὁμολογουμένως ἐν γραφῇ κίνησιν εἶναι ζωτικήν : ἀλλὰ . . . τῶν γλυπτῶν εἰκόνων κατάλληλοι |
| εἰς τὸν ὅλον κόσμον : οἷον εἰ τὸ μὲν εἴη νοερόν , τὸ δ ' ὅλον ἄψυχον ἢ φυσικόν , | ||
| Ὁ μὲν οὖν παντεπόπτης Ἥλιος , πυρώδης ὑπάρχων καὶ φῶς νοερόν , ψυχικῆς αἰσθήσεως ὄργανον , σημαίνει μὲν ἐπὶ γενέσεως |
| ὕδατος ἐπιφάνεια , ἠρεμοῦντος μέν , σφαιρικὴ δείκνυται οὕτως . πέφυκε γὰρ ἀπὸ τῶν ὑψηλοτέρων ἀεὶ εἰσρεῖν τὸ ὕδωρ ἐπὶ | ||
| καὶ ἀπειθεῖν δηλοῖ ὅτι ἕτερόν ἐστιν . καὶ μὴν ὅτι πέφυκε πείθεσθαι φανερόν : αἰτιώμεθα γὰρ αὐτὸ τὸ παθητικόν , |
| , οὐδὲ περιστάσεων . Ἀγαπήσετε δὲ ὅμως τὸ καματηρὸν καὶ σκληρὸν τοῦτο τῆς διαγωγῆς , καὶ ἐπίπονον , διὰ τὰ | ||
| μόνου ἐμνημόνευσε τοῦ μαλθακοῦ , εἰδὼς ὡς καὶ εἴ τι σκληρὸν , ἐκείνῳ δὲ ἡδὺ , ὡς μαλθακὸν αὐτῷ φαίνεται |
| τίνα ταύτην καρτερίαν καρτερῶν ; ἀλλ ' ὀδύρωμαι ; ποίαν ἁρμονίαν ἁρμοσάμενος , ἢ τίνα τόλμαν τοσαύτην λαβών ; ὅσαι | ||
| Μεγάρας καταυλοῦσα , ἡ δὲ Σιμμίχη ἐρωτικὰ μέλη πρὸς τὴν ἁρμονίαν ᾖδεν . ἔχαιρον αἱ ἐπὶ τῆς πίδακος Νύμφαι . |
| τὸ δ ' αὖ πείθεσθαι οὕτω μάλιστ ' ἂν ᾤετο ἔμμονον εἶναι τοῖς περὶ αὐτόν , εἰ τοὺς ἀπροφασίστως πειθομένους | ||
| φιλεῖ γίνεσθαι , ὥσπερ καὶ τοὐναντίον φησὶν ψυχῆς βίαιον οὐδὲν ἔμμονον μάθημα . καὶ Ἀρχιμήδης δέ ποτε βαρβάρων ἐπιστάντων ταῖς |
| καλοῦ θεωρητικός ἐστι , τὸ δὲ αἰσθητικὸν πνεῦμα τῶν φαινομένων κριτικόν ἐστι . διῄρηται δὲ εἰς τὰς ὀργανικὰς αἰσθήσεις καὶ | ||
| κρίνοντος τὰ αἰσθητὰ εἰς ἑκάτερον κλίναντα . τὸ γὰρ μέσον κριτικόν : γίνεται γὰρ πρὸς ἑκάτερον αὐτῶν θάτερον τῶν ἄκρων |
| καὶ φοβερός , ἀντίον πᾶσι βλέπων . ἆρ ' οὖν ἀρρενωπόν τι καὶ σεμνὸν εἶδος τῷ τοιούτῳ δαίμονι πρέπει ἢ | ||
| σῶφρον , ὑγιαῖνον , σεμνόν , ἀνδρῶδες , ἀνδρεῖον , ἀρρενωπόν , ἀπειλητικόν : καὶ τἀναντία βλέμμα ὑγρόν , ἄνανδρον |
| ἢ ἐκ τῶν συμβεβηκότων , συγκεχυμένην δ ' ἔτι καὶ ἀδιάρθρωτον : ἐκ δὲ τῶν ἐγγυτάτω σαφῆ τε ἤδη κατάληψιν | ||
| τὸ τῆς ἕξεως εὐμετάβολον καὶ τὸ τῆς ψυχῆς ἀτελὲς καὶ ἀδιάρθρωτον ἀπειργάσατο τοῖς περὶ τὸ ποιητικὸν αὐτῆς συμβεβηκόσιν οἰκείως . |
| ἐγκρατεῖ , καθάπερ καὶ τὸν θρασὺν τῷ ἀνδρείῳ καὶ τὸν χαῦνον τῷ ἐλευθερίῳ : διαφέρει δὲ κατὰ πολλά . ἰδίως | ||
| ἑωυτῷ , διαφύσιας ἔχον πλαγίας , ᾗ πλευραὶ προσήρτηνται , χαῦνον δὲ καὶ χονδρῶδες . Κληῗδες δὲ περιφερέες ἐς τοὔμπροσθεν |
| λογικόν , δεύτερον δὲ τὸ θυμικόν , τρίτον δὲ τὸ ἐπιθυμητικόν , οὕτως καὶ τῶν ἀρετῶν πρώτη μὲν ἡ περὶ | ||
| συνεγγίζον πως αὐτῷ , τῷ διὰ πέντε , τὸ δὲ ἐπιθυμητικόν , ὑποκάτω τεταγμένον , τῷ διὰ τεσσάρων . τά |
| τετράπουν , χερσαῖον , βασιλικόν , ὀλιγόγονον , εὐμετάβολον , θυμικόν , πυρῶδες , κόσμου μεσουράνημα , αὐξομειωτικόν , ληκτικόν | ||
| λογιστικὸν αὐτῆς μέρος , διὰ δὲ τῆς μουσικῆς ἐτιθάσσευεν τὸ θυμικόν , ὥσπερ διὰ τῶν γυμνασίων ἐρρώννυεν τὸ ἐπιθυμητικόν . |
| Διὸς ἐντεῦθεν σωτῆρος εἶναι λεγομένου ] , καὶ τὸ μὲν πολύφορον καὶ καθαρὸν αἱ ἄμπελοι παριστᾶσι , μάλιστα δὲ τὸ | ||
| , τὸ δὲ θάτερον ἀβέβαιον , εὐμετακίνητον μετακινούμενον πολυκίνητον , πολύφορον , μετατρεπόμενον , φερόμενον , πλανώμενον πλανητόν , μεταπλαττόμενον |
| ἐλήλυθεν εἰπεῖν ἔχεις ἔχων εἰπεῖν τὸ σῶμα ὅπου ἐστίν , ἄυλον δὲ εἴ τί ἐστι καὶ δεῖται οὐδὲν σώματος πρότερον | ||
| εἰσιν : οὐδὲ γάρ τις δύναται ξύλον ἢ λίθον ἐπινοῆσαι ἄυλον . ἢ καὶ τῇ ὑποστάσει καὶ τῇ ἐννοίᾳ ἄυλά |
| Δίων , Θέων δὲ περιῇ καὶ ὁρᾷ , ἤτοι τὴν ὅρασιν τοῦ ἐφθαρμένου Δίωνος ἄφθαρτον μένειν ἐροῦσιν , ὅπερ ἀπεμφαίνει | ||
| καὶ κατακρατεῖ καὶ κυριεύει : τό τε γὰρ κάλλος τὴν ὅρασιν ἐδουλώσατο ὅ τε ἡδὺς χυλὸς τὴν γεῦσιν καὶ τῶν |
| , τὴν φυγήν . ἦν γάρ , οἶμαι , μᾶλλον ἐμμελὲς πείσαντα ἀπαγαγεῖν ἢ πέμψαντα πρὸς τὰς θύρας εἰς στρατιωτῶν | ||
| εἴ τι τῆς διανοίας κατεαγὸς καὶ κεκλασμένον ἐγείροντες καὶ ὅσον ἐμμελὲς αὐτῆς ἁρμοζόμενοι φύσεως καὶ ἀρετῆς ὀργάνοις : ἐφ ' |
| καὶ ὁ δειλὸς ὑποπέπτωκε τῷ ἀνδρείῳ : ἡ δὲ σωφροσύνη ἀδυνατεῖ κυκλώσασθαι | τὴν ἐπιθυμίαν καὶ ἡδονήν : χαλεπαὶ γὰρ | ||
| πολὺς ἄνθρωπος ἐνταῦθα κατὰ φύσιν μὲν ἐφίεται τοῦ ἀγαθοῦ , ἀδυνατεῖ δὲ διακρῖναι καὶ εὑρεῖν τὸ ὄντως ἀγαθὸν , οὕτω |
| , καὶ ἐν ταῖς νοητικαῖς αὐτοῦ ἐνεργείαις ὀργάνῳ τινὶ καὶ σωματικῷ οὐχ ὁρᾶται χρώμενος : ἔκαμνε γὰρ ἄν , εἰ | ||
| καὶ παντὶ τῷ ἀλύπῳ τὸ ἀγαθόν : ταὐτὸν γὰρ τῷ σωματικῷ ἀγαθῷ τὸ ἄλυπον : τῷ δὲ σωματικῷ ἀγαθῷ παντὶ |
| συνθήκης κάλλος ἐχούσης τικαίπερ γὰρ ὂν κομμωτικὸν τὸ τοιοῦτο καὶ πλεονάζον παρὰ τῷ ῥήτορι ὅμως λεπτόν ἐστι καὶ οὐκ ἔχει | ||
| τὸ ιγʹ ἰαμβικὸν δίμετρον καταληκτικόν . τὸ ιδʹ ἐννεασύλλαβον Σαπφικὸν πλεονάζον μιᾷ συλλαβῇ τοῦ Γλυκωνείου . τὸ ιεʹ ἰωνικὸν ἀπ |
| τὴν ἀρίστην μαῖαν . ἐπειδὴ δὲ μεταβαίνειν ἐπὶ τὸν γυναικεῖον ὑγιεινὸν λόγον μέλλομεν , δεήσει πρῶτον τὴν φύσιν τῶν γυναικείων | ||
| ουσι τὴν παράλιον προσηνὲς καὶ πολύ , πρὸς δὲ τούτοις ὑγιεινὸν καὶ παρηλλαγμένον ἐκ τῶν ἀρίστων μῖγμα , οὔτε [ |
| οὐ περὶ τοῦ ἁπλῶς ζῴου διαλέγεται : οὔτε γὰρ τὸ ἀνθρώπειον ζῷον μεταδίδωσι τοῖς ἄλλοις ζωῆς . ὁμοίως δὲ καὶ | ||
| τε χρείαις καὶ ἰδιωτικαῖς εὐποιίαις διὰ κοινωνίας ποιεῖται συνάγουσα τὸ ἀνθρώπειον . τὸ δὲ διεζευγμένων ἀνδρίᾳ παρισωτέον : μάλιστα γὰρ |
| μὲν ἀῤῥενωπὸν , ὡς ἐῤῥωμενεστέρας ὂν ζωῆς , τὸ δὲ θηλυπρεπὲς , ὡς ὑφειμένον κατὰ τὴν δύναμιν , καὶ ὡς | ||
| τὸ μὲν ἀρρενωπὸν ὡς ἐρρωμενεστέρας ὂν ζωῆς , τὸ δὲ θηλυπρεπὲς ὡς ὑφειμένον κατὰ τὴν δύναμιν , καὶ ὡς τὸ |
| ἐκείνων ὄντα σκιαὶ ἀναφέρονται . ἔστιν ἄρα τὰ νοητὰ καὶ εἰλικρινῶς ἀγαθὰ καὶ τούτων ἀρχέτυπα καὶ νῷ μόνῳ ληπτὰ ὑπάρχοντα | ||
| ' ἐκείνων τεύξῃ , ὧν πρότερον ἐτύγχανες . πρότερον γὰρ εἰλικρινῶς ἐφιέμενος τῶν οὐδενὸς ἀξίων ἡδὺς ἦς τοῖς συνοῦσιν . |
| ' ὅλως εὐρυθμίας ἔμφασιν , ἀλλ ' εἶναι μᾶλλον οἷον ἄρρυθμόν τινα καὶ δύσηχον , τραχύνουσαν τὴν ἀκοήν . ποιεῖ | ||
| ἢ τὸν Λέσβιον Τέρπανδρον ἐκμελῶς κινῶν τὰς χορδὰς ἤπερ ἐκεῖνον ἄρρυθμόν τι φθεγξάμενος . ἀλλὰ μὴν ἡνίκα τὰς οἰκείας γονὰς |
| καὶ πένησι : πλοῦτον γὰρ καὶ πρόσκτησιν σημαίνουσι διὰ τὸ ἀνενδεὲς τῶν ὑποτεταγμένων αὐτοῖς : ἀγαθοὶ δὲ καὶ τοῖς γῆν | ||
| καὶ νοῦς ἔσται . Ἔτι εἰ τὸ ἀγαθὸν ἁπλοῦν καὶ ἀνενδεὲς δεῖ εἶναι , οὐδ ' ἂν τοῦ νοεῖν δέοιτο |
| ' Αἴγυπτον „ , ὃς οὐδὲ τὸ πανύστατον καὶ νεώτατον αἰσθητὸν ἀγαθὸν ” ᾔδει τὸν Ἰωσήφ ” , ὅστις οὐ | ||
| ἐστι φωνή ; φωνή ἐστιν ἀὴρ πεπληγμένος ἢ τὸ ἴδιον αἰσθητὸν ἀκοῆς . Ἀλλ ' ἐπειδὴ ὁ ἀὴρ σῶμά ἐστιν |
| . ἕξεις ] μέλλεις ἔχειν , εὑρήσεις . λιπαρόν ] ἀγωνιστικόν , φανερόν , στερρὸν ἢ ἔντιμον . οἱ γὰρ | ||
| διὰ τὸ μικροὺς εἶναι καὶ κούφους τοῖς ἀγωνιζομένοις κατὰ τὸν ἀγωνιστικόν . Θα Ἀμυνίᾳ Θ : καὶ οὗτος Θ τῶν |
| δοκεῖ προκόπτειν . Ἡ τοίνυν στιγμή , ἥν φασι σημεῖον ἀδιάστατον ὑπάρχειν , ἤτοι σῶμα νοεῖται ἢ ἀσώματον . καὶ | ||
| οὐ δυνατὸν ἐν τοῖς φαινομένοις λαβεῖν τινος σημεῖον καὶ πέρας ἀδιάστατον , δῆλον ὡς οὐδ ' ἐν τοῖς νοητοῖς ληφθήσεταί |
| δῶρα δεχόμενον ἐπὶ τοῖς τῆς πατρίδος συμφέρουσιν , οἳ τὸν ἀλλότριον καὶ τῷ γένει καὶ τῇ φύσει τῆς Ἑλλάδος ἄνθρωπον | ||
| . οὐκοῦν ἡ ἐπίφυσις τοῦ νέου κέρατος τὸ πρεσβύτερον ὡς ἀλλότριον ἐξωθεῖ θλίβοντος τοῦ ἔνδοθεν καὶ ἀνωθεῖν τοῦτο ἐθέλοντος καὶ |
| λεπρῶδες , ἀλφῶδες , φθοροποιόν , ἄγονον , κατωφερές , κατεψυγμένον , ἡμίφωνον , ἀσελγέές , αἰνιγματῶδες , διφυές , | ||
| ἔτους τὴν μάλιστα κατεψυγμένην , ἢ τὸν περὶ γῆν ἀέρα κατεψυγμένον . γίνεσθαι δὲ ἰσημερίας δύο καθ ' ἕκαστον ἐνιαυτὸν |
| δὲ ἡδί , καὶ ζώῳ μὲν ἁπλῶς τὸ φυσικὸν σῶμα ὀργανικόν , τοιῷδε δὲ ζώῳ τὸ τοιόνδε ὄργανον . ὅτι | ||
| φυσικοῦ δυνάμει ζωὴν ἔχοντος : τοιοῦτον δὲ ὃ ἂν ᾖ ὀργανικόν . πρόσκειται τὸ φυσικὸν διὰ τὰ τεχνητά , τὸ |
| ποιότητι ἕκαστον : εἰ μὲν εἴη πατὴρ , ἔχει τὴν ἔμφυτον τῶν προπατόρων χρηστότητα , οἷον ὅτι φιλόστοργοι , ὅτι | ||
| δ ' ἀποφηνάμενοι καὶ θεωροῦντες ἐκ παραθέσεως Κρηταεῖς διὰ τὴν ἔμφυτον σφίσι πλεονεξίαν ἐν πλείσταις ἰδίαι καὶ κατὰ κοινὸν στάσεσι |
| ἢ ἐκεῖνοι περὶ τὰς αὑτῶν τέχνας , τῷ πλάττειν καὶ ἀφομοιοῦν τοὺς τρόπους τοῦ τριπλοῦ δαίμονος τῶν τριῶν βίων , | ||
| πρᾴου τε καὶ πειρωμένου τοῖς θεοῖς εἰς ὅσον οἷόν τε ἀφομοιοῦν ἑαυτόν . τί γὰρ δὴ τὸ ' κείνων ; |
| Τῶν δὲ καρπῶν ἐν αὐτοῖς τοῖς φυτοῖς ἡ ἐκτροφὴ καὶ τελείωσις ὥστε πλείονος δεῖ δυνάμεως . Πρὸς δὲ θησαυρισμὸν ἄριστα | ||
| παραλλάττουσι , μᾶλλον δὲ καὶ ἐπὶ πλέον ἡ τῶν καρπῶν τελείωσις . κρανεία μὲν γὰρ ἀποδίδωσι περὶ τροπὰς θερινὰς ἡ |
| συνεστῶσα γὰρ ἐκ τριάδος καὶ τετράδος τὸ ἐν τοῖς οὖσιν ἀκλινὲς καὶ ὀρθὸν φύσει παρέχεται : ὃν δὲ τρόπον , | ||
| καὶ ὑλικώτερον : ἐν δὲ ψυχῇ τὸ μὲν εὐθὺ καὶ ἀκλινὲς τἀγαθόν : τουτὶ γὰρ ἰσότητι καὶ ταὐτότητι πρεσβεῦον , |
| Χαρικλέους ἐμμανέστερον ἀνεβόησεν , Ἡράκλεις , ὅση μὲν τῶν μεταφρένων εὐρυθμία , πῶς δ ' ἀμφιλαφεῖς αἱ λαγόνες , ἀγκάλισμα | ||
| ; Ναί . Εὐλογία ἄρα καὶ εὐαρμοστία καὶ εὐσχημοσύνη καὶ εὐρυθμία εὐηθείᾳ ἀκολουθεῖ , οὐχ ἣν ἄνοιαν οὖσαν ὑποκοριζόμενοι καλοῦμεν |
| Ἀθηναίων . ἦν γὰρ τὸ χωρίον ἐπάντες : ἀπόκρημνον καὶ ἀνωφερές . παιανίσαντες : δύο παιᾶνες ἦσαν , Ἐνυάλιος , | ||
| μονογενές : ἐστὶ δὲ ἄφωνον , κατάψυχρον , ἐλεύθερον , ἀνωφερές , θηλυνόμενον , ἀμετάβλητον , κακόν , ὀλιγόγονον , |
| στέρησιν διὰ τὸν ἀνεπιτήδειον τοῦ χρόνου : ἵνα γὰρ γένηται στέρησις , χρεία χρόνου ἐπιτηδείου καὶ τῶν λοιπῶν τῶν εἰρημένων | ||
| . ἀλλὰ καὶ εἴ τις πανσελήνου οὔσης εἴποι ὅτι ἐπειδὴ στέρησις ἐγένετο τοῦ ἐξ αὐτῆς φωτός , ἐξέλιπε , τούτου |
| ἔρωτος σῶμα , οὗτος μένει ἐν τῷ σκότει πλανώμενος , αἰσθητῶς πάσχων τὰ τοῦ θανάτου . Τί τοσοῦτον ἁμαρτάνουσιν , | ||
| τοῦ ἐπὶ κʹ , ὁ δὲ Β τοῦ ϝ βαρύτερος αἰσθητῶς , ὥστε ἐλάττονα εἶναι καὶ τὸν τῶν ΒΓ λόγον |
| ὕδωρ ἐν σπογγιᾷ , συναγόντων τε καὶ ἐρεθιζόντων καὶ πρὸς ὄρεξιν ἐπεγειρόντων , τὸ πικρὸν δι ' ἀλόης φάρμακον προσενέγκωμεν | ||
| τῶν πυρεϲϲόντων εὐθὺϲ κατ ' ἀρχὰϲ ὀϲφραντοῖϲ πειρατέον ἀνακτᾶϲθαι τὴν ὄρεξιν , μάλιϲτα δι ' ἀλφίτων ὕδατι δεδευμένων ἢ ὀξυκράτῳ |
| ἐξαιροῦντα , τακερᾶς δ ' ἱκανῶς γενηθείσης λειοῦντα χρῆσθαι . ξηρότερον δ ' εἰ φαίνοιτό σοι κατὰ τὴν σύστασιν , | ||
| τὸ ταύτῃ θερμότερον , ψυχρότερον , παχύτερον , λεπτότερον , ξηρότερον , λεῖόν τε καὶ τέλειον . Ϛʹ . Ἐφ |
| εἰ διὰ σωτηρίαν τινὸς ψεύσαιτο . λέγει δὲ τὸν τοιοῦτον ἐπαινετὸν ἐπὶ τὸ ἔλαττον διὰ τὸ αὐτὸν μᾶλλον ἀποκλίνειν ἐπὶ | ||
| αἱρετὸν εἶναι , ἀρεστὸν γάρ , καὶ δοκιμαστόν , καὶ ἐπαινετὸν ὑπάρχειν : πᾶν δὲ κακὸν φευκτόν . Τὸ γὰρ |
| γυναικῶν ἀνύπαρκτόν ἐστι καὶ ταχέως φθειρόμενον καὶ οὐκ ἐπὶ πολὺ διαμένον . γυναικογήρυτον ] τό . γυναικογήρυτον ] ἤγουν τὸ | ||
| διαμένῃ , ἕξει τὴν αἴσθησιν . τὸ δὲ λοιπὸν ἄθροισμα διαμένον καὶ ὅλον καὶ κατὰ μέρος οὐκ ἔχει τὴν αἴσθησιν |
| ποιητικὸν εἴη καὶ γόνιμον καὶ τῶν ἀποτελουμένων ἐξῃρημένον ἢ καὶ ὀρεκτὸν αὐτῶν καὶ τελικὸν αἴτιον , εὐθὺς μὲν ἂν εἴη | ||
| , οὗ ἡ ψυχὴ ὀρέγεται ; ναί . τὸ δὲ ὀρεκτὸν οὐ κινεῖ τοιάνδε κίνησιν ; ναί . ὀρέξεις δὲ |
| θυμοειδὲς καὶ τὸ μὲν εἴη τὸ φυτικόν , τὸ δὲ θυμοειδὲς ἐξ αὐτοῦ ἴχνος περὶ αἷμα ἢ χολὴν ἢ τὸ | ||
| ἐν οἷς περὶ τῶν παθῶν ἁπάντων ἐλέγετο τῶν περὶ τὸ θυμοειδὲς καὶ τὸ ἐπιθυμοῦν γινομένων ὅπως ἕκαστα : οὐ μὴν |
| δ ' ἡ περὶ τὰς κόμας φιλοτεχνία συνέστηκε περί τε θρέψιν καὶ κουρὰν τριχός , ἄμφω δὲ κόραις καὶ κόροις | ||
| , καὶ προσφύεται καὶ τῷ χρόνῳ ἐξομοιοῦται καὶ εἰς οἰκείαν θρέψιν τε καὶ αὔξησιν τοῦ τυχόντος μορίου γίνεται . τοσούτων |
| τὰ πράγματα κουφότητα , ἐλαφρότητα , πήδημα , ἅλμα , εὐαρμοστίαν , εὐρυθμίαν , εὐσχημοσύνην , ὑγρότητα , ἐναργότητα , | ||
| ἡ ἐν ταῖς ἀμυθήτοις τῶν κατὰ τὸν βίον ἀνωμαλίαις ὁμαλότης εὐαρμοστίαν τοῖς ἀναρμόστοις καὶ συμφωνίαν τοῖς ἐξ αὑτῶν ἀσυμφώνοις ἐργασαμένη |
| λόγον , καὶ ὅτι γε αὖ ἡμεῖς τὸ τῆς οὐσίας μετέχον ” ἔστιν “ φαμέν , καὶ κατὰ τοῦτο ὀρθῶς | ||
| , κἂν ἕτερον εἶδος τύχῃ τοῦ αὐτοῦ τοῖς προλαβοῦσιν ὀνόματος μετέχον , σκοπεῖν ὁμοίως καὶ τὰ ὑπὸ τοῦτο καθ ' |
| τῶν τόνων τὸ πλεῖστον διοδεύει ἢ ὅτι σεμνόν τι καὶ ἐρρωμένον καὶ εὔτονον ἦθος ἐπιφαίνει . ἐὰν μέντοι ἡ φωνή | ||
| ἑταῖρον αὐτοῦ : ἡλικιώτας δὲ εἶναι , τὸν μὲν Εὐθύδικον ἐρρωμένον καὶ καρτερόν , τὸν δὲ Δάμωνα ὕπωχρον καὶ ἀσθενικόν |
| ὧν γίνεται . ἀφίσταντο δὲ καὶ τῶν φυσικῶν διὰ τὴν ἐμφαινομένην ἀκαταληψίαν : τῶν δὲ λογικῶν διὰ τὴν εὐχρηστίαν ἥπτοντο | ||
| προκαταστήσαντας ὡς προσήκει τὴν προδιήγησιν οὕτως εἰς αὐτὴν χωρῆσαι τὴν ἐμφαινομένην ἐν αὐτῷ τῷ προβλήματι διήγησιν : ἄτεχνον γὰρ καὶ |