| ταύτῃ βίος οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἤρεσεν , δίς τε τῆς ἡμέρας ἐμπιπλάμενον ζῆν καὶ μηδέποτε κοιμώμενον μόνον νύκτωρ καὶ ὅσα τούτῳ | ||
| δὲ οὐκ ἂν καθέλοι ποτέ . ὅτι δὲ κρεῶν ἀνθρωπείων ἐμπιπλάμενον τόδε τὸ ζῷον ὑπερήδεται , κατηγορεῖ καὶ τὸ ὄνομα |
| πρὸς τοῖς εἰρημένοις πρῶτον μὲν ἀφροδισίων καὶ γαστρὸς πάντων ἀνθρώπων ἐγκρατέστατος ἦν , εἶτα πρὸς χειμῶνα καὶ θέρος καὶ πάντας | ||
| περίδρομον . εἶτα ὅστις ἂν ᾖ τῶν παρόντων ἐμπειρότατος καὶ ἐγκρατέστατος προσελθόντα ἐκ τοῦ πρόσθεν τῷ προβολίῳ παίειν . ἐὰν |
| εἰ δέ σέ γ ' ἄρχῃ ἤ τι ἔπος εἰπὼν ἀποθύμιον ἠὲ καὶ ἔρξας , δὶς τόσα τείνυσθαι μεμνημένος : | ||
| , τὰ μὴ καταθύμια : ἀπὸ τοῦ θύω θυμός καὶ ἀποθύμιον . . . . ἀποδιοπομπεῖσθαι : πρώτης συζυγίας , |
| παρρησίᾳ ζῆν , ποιεῖ δὲ ταύτην οὐ τὰ αὐτῷ τινι βεβιωμένα μόνον , ἀλλὰ καὶ τὰ ' κείνοις ἐξ ὧν | ||
| ἐνδιάθετον καὶ ὡς ἀληθῶς ἔμψυχον , οἷον καὶ τοιαῦτα συνειδὼς βεβιωμένα ἑαυτῷ ὁ ἀκάθαρτος οὑτοσὶ τολμήσει βλέπειν εἰς ὑμᾶς καὶ |
| ὤπασας σαφῆ , ἀνδρῶν δ ' ὅτωι χρὴ τὸν κακὸν διειδέναι οὐδεὶς χαρακτὴρ ἐμπέφυκε σώματι ; δεινή τις ὀργὴ καὶ | ||
| γε , ὦ ξένε , φαίνῃ μοι γεγυμνάσθαι πρὸς τὸ διειδέναι τὰ Κρητῶν νόμιμα . τόδε δέ μοι φράζε ἔτι |
| καὶ τὰ τέσσαρα στοιχεῖα μὴ ταχέως τινὶ μεταδοῦναι καὶ ταῦτα ἀμαθεῖ μηδ ' ὡς ἔτυχε , λογισάμενον τὸν πόνον καὶ | ||
| ἀνερμάτιστα ἐαθέντα τὰ μεγάλα , ἐπὶ μόνῃ τῇ φορᾷ καὶ ἀμαθεῖ τόλμῃ λειπόμενα : δεῖ γὰρ αὐτοῖς ὡς κέντρου πολλάκις |
| σπέρμα εἰρῆσθαι ὑπ ' αὐτοῦ οἷον ἀπὸ δένδρων καρπὸν δὴ ἀποδρέπεσθαι τὰς ἐπιθυμητικὰς δυνάμεις τὰς ἐν τοῖς γεννητικοῖς μορίοις τῶν | ||
| παλάθας ἐπιμασᾶσθαι τῶν Ἀττικῶν , ἢ τοῦ παρὰ τούτοις χρυσίου ἀποδρέπεσθαι . οἷα γὰρ καινουργεῖν ἐπιχειροῦσιν ἀναγκάζοντες ἀσκωλιάζοντας πίνειν , |
| ἐνταυθὶ ἀλλ ' οὐκ ἐξεταστικῶς ἐκκλησιάζοντας , καὶ νομίζοντας τὴν παραυτίχ ' ἡσυχίαν οὐκ ἔσεσθαί ποτ ' αἰτίαν ταραχῆς ἀτόπου | ||
| τὸν ἥξοντ ' εἰς ἔπαινον εὐκλεῶς : ῥᾳθυμία δὲ τὴν παραυτίχ ' ἡδονήν λαβοῦσα λύπας τῷ χρόνῳ τίκτειν φιλεῖ ἅπαντ |
| , ὡς ὁ Ἀναξαγόρας τῷ κατασκευάζοντι λευκὴν εἶναι τὴν χιόνα ἀντετίθει , ὅτι ἡ χιὼν ὕδωρ ἐστὶ πεπηγός , τὸ | ||
| [ οὐδὲν ] δεῖ δαπανᾶν λέγοντος λῆρον ἡγησάμενος τοὺς λόγους ἀντετίθει αὐτοῖς , ὡς ἐραστής ἐστιν ἵππων καὶ οὐδέποτε τούτου |
| . Ἀμείβεται πρὸς ταῦτα Ξέρξης : Ἀρτάβανε , τῶν ἀπεφήναο γνωμέων σφάλλεαι κατὰ ταύτην δὴ μάλιστα , ὃς Ἴωνας φοβέαι | ||
| Ὡς δὲ δίχα τε ἐγίνοντο καὶ ἐνίκα ἡ χείρων τῶν γνωμέων , ἐνθαῦτα , ἦν γὰρ ἑνδέκατος ψηφιδοφόρος ὁ τῷ |
| μέλι . ἀπο - τίθεται δὲ εἰϲ ἀργυρᾶ ἢ ὑέλινα ϲκεύη μὴ πάνυ πλήρη , παρ ' ἕκαϲτά τε ἀποπωματίζεται | ||
| [ ἀλλὰ ] δίκαιον τοῦτο νομιζ [ ] ? [ ϲκεύη ] ? δ ' ἐθέλει γείτονοϲ [ ] ? |
| ταχύφωνον , ὀξύφωνον , τὴν χροιὰν ὑποφοινίσσοντα . Φιλόκωμος καὶ οἰνόφλυξ ἔσται δασὺς ἀνὴρ θριξὶν εὐθυ - γένειος μέλας , | ||
| ἀπορίας καὶ μήτε διψῶντα πιεῖν αἰτεῖν τολμᾶν , μὴ δόξῃς οἰνόφλυξ τις εἶναι , μήτε τῶν ὄψων παρατεθέντων ποικίλων καὶ |
| Θηβαίων ἰσχύι , ὁρᾶτε , ἔφη , ὅπως μὴ οὐκέτι εὐμεταχείριστα ἔσται ἐκεῖνα ὑμῖν . ἐπεὶ δὲ καὶ Ποτείδαιαν ἔχουσιν | ||
| δὲ ἐπὶ τῶν σωμάτων τὰ μὲν ἀρχαῖα ὑπὸ διαίτης χρηστῆς εὐμεταχείριστα ἦν τῇ τέχνῃ , τὰ δὲ αὖθις ἐδεήθη ἰατρικῆς |
| θήλεος εἰκασίαν ἐμαλάττετο γοργότητος διορθουμένης τὸ θῆλυ καὶ εἰς ἐξουσίαν ἀμοιρῶν κινήσεως ᾔδει βακχεύεσθαι καὶ τῷ θεῷ εἰσιόντι τὰ ἔνδον | ||
| ἀναγκαῖα πληροῦν ἑαυτῇ τὴν ὕλην ἀρκοῦσαν . ὑγρὸς μὲν ἦν ἀμοιρῶν μαλακότητος , χαλκῷ δὲ ἔχων συνῳδὸν τὴν χρόαν εὐανθὴς |
| τούτῳ καὶ πάρετοί τινες γενόμενοι κατέστησαν . Καλόν ἐστιν ἔλαιον ἐνεψηθείσης αὐτῷ βρυωνίας ῥίζης ἐπὶ μακρόν : τοῦτο καὶ τετανὸν | ||
| σκευαζόμενον : καταντλείσθω δ ' ὕδατι τὸ μόριον ἀλθαίας ῥίζης ἐνεψηθείσης . ὅταν δὲ δυσεκπύητος ᾖ καὶ δυσδιαφόρητος ὁ ὄγκος |
| τῇ τοῦ σώματος πονηρίᾳ , καὶ σιδήρια δὲ ἰατρικὰ φιλοτίμως κατασκευάζοιτο , ἔχοι δὲ λέγειν καὶ ὅσα Ἱπποκράτης ὁ Κῶος | ||
| , δῆλον ὅτι ἰδίαν ἕκαστος ἂν κατασκευὴν τοῦ αὑτοῦ βίου κατασκευάζοιτο ἐν αὐτῇ , ἥτις ἕκαστον ἀρέσκοι . Δῆλον . |
| γεωργικὸς λαός . Ἀγροῖκος ὀπώρα , ἀπ ' ἐναντίου τῇ γενναίᾳ , ὡς ἐν διαφορᾷ τῆς μὲν πρὸς τὸ ὀπωρίσαι | ||
| καὶ δεξιοὶ πρὸς πόλεμον , ἐν τλήμονι καὶ καρτερικῇ καὶ γενναίᾳ δόξῃ καὶ γνώμῃ ψυχῆς . . δόξῃ ] ἢ |
| τέτταρες . ἀγαθός τε δαίμων κἀγαθὴ σωτηρία σαυτὸν δ ' ἀμαυροῖς , ὥστε λήσεις τῷ χρόνῳ . κατεσκέδασέ μου τὴν | ||
| , ὦ Ἡσυχία , τοὺς ἀλαζόνας καὶ ὑβριστὰς ἀφανίζεις καὶ ἀμαυροῖς . ὅταν τις ἀμείλιχον : ἐάν τις , φησὶ |
| περὶ τὴν ἡμετέραν πόλιν τὸ μὲν ἀληθὲς ἅπτεται πολλῶν καὶ κνίζει τοὺς ἄλλους πάντας , ὅτι δὴ τὰς δίκας ὑμεῖς | ||
| θεὸς οὐδὲ ἐᾷ φαντάζεσθαι , τὰ δὲ σμικρὰ οὐδέν μιν κνίζει : ὁρᾷς δὲ ὡς ἐς οἰκήματα τὰ μέγιστα αἰεὶ |
| , εὐθὺς αὐτὴν ἀναβιώσεσθαι τῶι τῆς τελετῆς νόμωι δυσωπουμένην . ἀπορήσαντος δὲ ἐπὶ πολὺ τοῦ Δαρείου καὶ μηδένα ἄνδρα δυνηθέντος | ||
| δὲ πάλιν πυθέσθαι ποῦ δὲ καλοὶ κἀγαθοὶ γίνονται ἄνθρωποι : ἀπορήσαντος δέ , “ ἕπου τοίνυν , ” φάναι , |
| , διὰ δὲ τῶν ἕνδεκα ἀστέρων τοὺς | ἕνδεκα ἀδελφοὺς ὑποσημαίνειν ἔοικας : ὃ μηδὲ εἰς νοῦν ποτε ἔλθοι τὸν | ||
| αὐγήν , ἐρυθρά τε ἢ πελιὰ τὰ λευκὰ γίνεσθαι , ὑποσημαίνειν τε συμβαλλομένων τῶν βλεφάρων τὰ λευκά , ἤχους ἢ |
| ὑψηλὸν ἐξαρεῖν αὑτόν , σχηματισμοῦ καὶ φρονήματος κενοῦ ἄνευ νοῦ ἐμπιμπλάμενον ; Καὶ μάλ ' , ἔφη . Τῷ δὴ | ||
| πλήρης , οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἤρεσεν , δίς τε τῆς ἡμέρας ἐμπιμπλάμενον ζῆν καὶ μηδέποτε κοιμώμενον μόνον νύκτωρ , καὶ ὅσα |
| ἄξιον ἑαυτοῦ ὅ τι ἄν τις πρὸς ἕν ' εἷς διαπράττηται , ἀλλ ' εἰ μὴ φυλὴν ὅλην καὶ βουλὴν | ||
| οὐχ ἕτερα τοιαῦτα ἀνάγκη γίγνεσθαι , ὃς ἂν αὐτὸ τοῦτο διαπράττηται ἢ φθόνῳ διὰ φιλοτιμίαν ἢ βίᾳ διὰ φιλονικίαν ἢ |
| γὰρ ὡς ἐπίπαν σεμνότητος τῷ συμβούλῳ , ἵνα καὶ δυνηθῇ δυσωπῆσαι : καὶ Ἰσοκράτης ἐν ταῖς παραινέσεσιν ὁμοίως ἑαυτὸν ἐπαινῶν | ||
| ἡμῖν καὶ τὸ ἐν τοῖς πλείστοις σπουδάσμασι τῶν ἀνθρώπων , δυσωπῆσαι δὲ τῇ περὶ τούτων ἐνεργείᾳ , ὅλως δὲ γνωστέον |
| δριμύτητος ἐκείνῃ προσῆν , τοῦτο πᾶν ἐπὶ τὴν ἡμετέραν εἰκόνα μεταγάγωμεν ἀκριβεῖ τῇ στάθμῃ : πλὴν ὅσον ἐκείνη μὲν ἐν | ||
| τάχιον ἀκτέον τοὺς χολὴν ἐμοῦντας , ἵνα ἐπὶ τὴν ἐπιφάνειαν μεταγάγωμεν τὰς ὕλας : ἀλλὰ καὶ ὑποστύφων ὁ οἶνος τόνον |
| καὶ κωβιός , σμύραινά τε καὶ καρκῖνοι καὶ ἐγχέλυες , ἀναπυνθάνεσθαι μὲν χρὴ πρότερον , ὅθεν εἴη τεθηραμένα , μετὰ | ||
| τὰ αὐτὰ καὶ ὡσαύτως ἔχουσαν προαίρεσιν τοῦ σοφοῦ σχετλιάζειν καὶ ἀναπυνθάνεσθαι τὸν τρόπον τοῦτον : ” διὰ τί σὺ κάθησαι |
| ἐμὴν ψυχὴν ἐγώ . Τί οὖν οὐ λέγεις , ἐπίξηνον ἐξενεγκὼν θύραζ ' , ὅ τι ποτ ' , ὦ | ||
| , ὁ δὲ ηὔξησε τὸ πάθος , καὶ τὸν ἀνδραποδισμὸν ἐξενεγκὼν καὶ τὸ ἑξῆς φρικωδέστερον προσθήκῃ τῆς πατρίδος , ἧς |
| ἀνήρ , φίλη δὲ καὶ ἡ ἀλήθεια , ἀμφοῖν δὲ φίλοιν προκειμένοιν φιλαιτέρα ἡ ἀλήθεια . δεῖ αὐτὸν μὴ συμπάσχειν | ||
| εἶναι ἀπὸ τῆς τῶν παίδων φιλίας . δυοῖν γὰρ παίδοιν φίλοιν ὄντοιν , εἶτα ἀνδρωθέντοιν , ὁ μὲν μένοι παῖς |
| οὕτω καὶ ὁ τὸ μέσον ἀμφοῖν ἀναπληρῶν πλάτος , ὁ πολυτίμητος νοῦς , ἐπιστήμην καὶ ἐπιστητὸν παράγει καὶ εἰς ταὐτὸν | ||
| νοῦ θεάματα . καὶ πῶς οὐκ ἔσται τῆς αἰσθήσεως ὁ πολυτίμητος ἡμῖν νοῦς ἀτυχέστερος , εἴπερ ἐκείνη μὲν πρὸς ὄντα |
| καὶ τῶν ἀκουόντων μὴ διαμαρτάνῃ , ποικίλα τε ἀναμέλπει καὶ τακερῶς ἑλίττει τὸ μέλος . Οὐ γενήσῃ ἰὼν ἐς Ἀρβέλας | ||
| πεποιημένον , τὸ δὲ ἥμισυ ὡς ἂν ἐξ ὕδατος ἡψημένον τακερῶς , καὶ πάντων θαυμαζόντων τοῦ μαγείρου τὴν σοφίαν , |
| ' αὑτὸ γὰρ ὑπάρχον πεντασύλλαβον πληροῖ τὴν ἐπὶ μέρους διάνοιαν προσυπακουομένου τοῦ μάλιστα μὲν εἵνεκα τοῦ νομίζειν συμφέρειν τῇ πόλει | ||
| διὰ τὸ ὑπερέχον τῆς φιλοσοφίας τὸ πρὸς τὰς ἄλλας ἐπιστήμας προσυπακουομένου , οὕτω καὶ ὁ Ἀφθόνιος εἰς τὴν μεγίστην καὶ |
| πέρα ] ν γὰρ ἁπλοῦν τι πέφυκε βροτοῖϲ ] τελουμένοιϲιν ἔργοιϲ ] ουμενον οὐκ ἴϲαϲιν οὐδ ' ὁρῶϲιν ] νδε | ||
| ἀπέχωϲιν τῆϲ ἐπιτάϲιοϲ . ” αὕτη φωνὴ πάλιν ἐν τοῖϲ ἔργοιϲ εὖ γεγυμναϲμένου . μέγιϲτον γὰρ ὄντωϲ τὸ ἐν τοῖϲ |
| ἐσχάτων , ὡς ἔστιν ἀκούειν , τῷ δαίμονι , ἀλλὰ παραχωρῶν τοῦ σώματος , τοῦ φρονήματος οὐ παρεχώρησας : ἀλλ | ||
| φίλων ἢ πολεμίων , σπεύδων δ ' ἐπὶ τὰ πρόσω παραχωρῶν ἤρξατο ἤδη ὁρᾶν περὶ γηλόφους πολεμίους συνεστηκότας : βραχὺ |
| καὶ τοῦ Πεισιστράτουχρὴ γὰρ καὶ τοῦτον μὴ παρεῖναι δορυφορήματος τρόπονκαὶ διαλεχθέντος εὐσχημόνως περὶ τῆς αἰδοῦς τοῦ Τηλεμάχου , πάλιν ἐπιβάλλει | ||
| δὲ Ἀμφιλόχου τε ἤκουσα ἐν Μαλλῷ , τοῦ ἥρωος ὕπαρ διαλεχθέντος μοι καὶ συμβουλεύσαντος περὶ τῶν ἐμῶν , καὶ ἃ |
| ναίοντες οὐκ εἰσὶν φίλοι . πᾶσιν δὲ θνητοῖς βούλομαι παραινέσαι τοὐφήμερον ζῆν ἡδέως : ὁ γὰρ θανὼν τὸ μηδέν ἐστι | ||
| - μέλη πάραυλα κἀκρότητα κύμβαλα πᾶσιν δὲ θνητοῖς βούλομαι παραινέσαι τοὐφήμερον ζῆν ἡδέως : ὁ γὰρ θανών τὸ μηδέν ἐστι |
| ' ἂν μήποτ ' ἐθελῆσαι πάλιν ἀναβιῶναι , λογισάμενον τὸν βεβιωμένον ἑαυτῷ βίον , ὅστις μὴ τυγχάνει παιδικῆς δόξης μεστὸς | ||
| ἑαυτῷ ὁ ἀκάθαρτος οὑτοσὶ τολμήσει βλέπειν εἰς ὑμᾶς καὶ τὸν βεβιωμένον αὑτῷ βίον αὐτίκα δὴ μάλα ἐρεῖ μακρᾷ τῇ φωνῇ |
| δὲ ἐν Προμηθεῖ Λυομένωι καὶ Σοφοκλῆς ἐν Σκύθαις ὑπὸ τούτου διορίζεσθαί φησι τὰς ἠπείρους . . Γεωγραφ . , : | ||
| δὲ ἐν Προμηθεῖ λυομένῳ καὶ Σοφοκλῆς ἐν Σκύθαις ὑπὸ τούτου διορίζεσθαί φησι τὰς ἠπείρους . Ἡ μὲν Λιβύη , φησὶν |
| δὲ τεχνικῷ τρόπῳ Σκύλλου τε τουδὶ καὶ παλαιῶν καὶ νέων Τζέτζου μόνου χάρισμα δυσμαθεστάτου : ἡ φύρσις ὅνπερ καὶ χυδαιότης | ||
| : οἱ Ἀθηναῖοι . καὶ ὑπὸ τοὺς αὐτοὺς χρόνους : Τζέτζου : ἐκ τῆς τρίτης εἴασά τι ποσῶς γράφειν : |
| κύκλος ἔχων τι περιφερὲς καὶ εὔγραμμον καὶ τεταμιευμένον ἄκρως ταῖς συμμετρίαις . ὑπὲρ ἅπαντα δὲ ταῦτα οἱ σχηματισμοὶ πολὺ τὸ | ||
| καὶ ἡδονῇ . Τὰ γὰρ ὄψα καὶ τὰ σιτία ἡδυσμάτων συμμετρίαις καὶ κράσεσιν καὶ ποικιλίαις , καὶ τῇ διὰ πυρὸς |
| „ ἔφη ” ταῦτ ' ἔχε καὶ τῆς ἀρχῆς ἁπάσης ἐμφοροῦ , καὶ γὰρ εὔηθες μηδὲ τὴν προσήκουσαν ἑαυτῷ βασιλείαν | ||
| , οὗ μένοντα ἀπολαύειν ἔνι , μένε ἀγαθῇ τύχῃ καὶ ἐμφοροῦ , πάντως τῷ γε εὐφραίνεσθαι πλέον ἡμᾶς εὐφραίνεις ἢ |
| τί δὲ τὸ ἀσκοῦν τὴν ἀρετὴν καὶ τὸ ἐκ ταύτης ὠφελούμενον . μόνη γὰρ ἡ τούτων διάκρισις προθυμίαν εἰς ἀρετῆς | ||
| τοῖς ψύχουσι φαρμάκοις τε καὶ πόμασι καὶ ἐδέσμασιν εὐθὺς ὁρῶν ὠφελούμενον τὸν ἄνθρωπον , εἴ περ θερμὴ εἴη ἡ διάθεσις |
| ἕνεκα κἂν τὰς ἐπιορκίας ἐκείνου ζηλοῖμεν καὶ τἄλλα ὅσα ἐκείνῳ διεσπούδασται κακὰ , ἀλλὰ μὴ τῶν αἰσχρῶν ᾖ , μᾶλλον | ||
| ' ἐκεῖν ' ἀγνοεῖ , τίνος εἵνεκα καιροῦ περιπεποίηται καὶ διεσπούδασται μὴ λαβεῖν ὑμᾶς . ὃν οὐ συμπαρασκευάσαι καθ ' |
| τῶν ἑπομένων τινὶ διακρίνειν , ποῖα κατὰ ἀλήθειαν καὶ ποῖα δοξαστικῶς ἕπεται . κατὰ ἀλήθειαν μὲν γὰρ τῇ ἡδονῇ ἡ | ||
| γνωμονικῶς , θεωρητικῶς , ἐμπείρως , τεχνικῶς : τὸ γὰρ δοξαστικῶς ἀμφίβολον . ῥήματα δ ' ἐπίστασθαι , ἐπιστῆναι ὡς |
| ἔν τε τῷ τὸν Φίλιππον καὶ ἐν τῷ ταύτῃ φοβερὸν προσπολεμῆσαι ταράττει τοὺς ἤχους μετρίως καὶ οὐκ ἐᾷ φαίνεσθαι μαλακούς | ||
| , τὸν Φίλιππον εὐτυ - χοῦνθ ' ὁρῶν ταύτῃ φοβερὸν προσπολεμῆσαι νομίζει , σώφρονος μὲν ἀνθρώπου λογισμῷ χρῆται : μεγάλη |
| ἀγλαΐζεται δέ : ἐπαγωγικῶς ἀπὸ τῶν καταριθμηθέντων : εἰρηκὼς γὰρ ἀφνεὸς , ἀγαθὸς , δίκαιος , βασιλεὺς , ἐν τῇ | ||
| ἴσᾳ νέομεν ψευδῆ πρὸς ἀκτάν : ὃς μὲν ἀχˈρήμων , ἀφνεὸς τότε , τοὶ δ ' αὖ πλουτέοντες * * |
| γλῶσσαν ἰσχύειν πλέον : ἀλλ ' εἴτε χρήστ ' ἔδρασε χρήστ ' ἔδει λέγειν , εἴτ ' αὖ πονηρὰ τοὺς | ||
| ' ἀναστρέφοντες ἐξ Ἅιδου , τὰ δὲ δίκαια καὶ τὰ χρήστ ' ἀποστέλλους ' ἀεί . Ποῦ χρὴ τίθεσθαι ταῦτα |
| , γένος οἱ ἀδελφοί , συγγένεια οἱ γαμβροί . . ἁγνεύειν τὸ ἀπὸ ἀφροδισίων , καθαρεύειν δὲ τὸ ἀπὸ νεκροῦ | ||
| διὰ τὸ ψυκτικὰ εἶναι καὶ ἁγνά . ἔστι γὰρ τὸ ἁγνεύειν ἀγονεύειν , ἢ χωρὶς γονῆς μένειν ἀνθεμόεσσαν ] τὴν |
| περὶ αὐτῶν προδιδάσκειν θέλει , ἵνα μὴ δόξῃ τὸν λόγον συνταράττειν . διαλέγεται δὲ ἐν τῷ τέλει περὶ τῶν μετὰ | ||
| Ἀλλ ' ἐμοὶ τἀναντία δοκεῖ , ὦ πάτερ , μὴ συνταράττειν τὸν οὐρανὸν μηδὲ δῆλον εἶναι θορυβούμενον τῷ πράγματι , |
| , ἣ ἐν σώματι πάντα λέγεται κακοπαθεῖν καὶ ταλαιπωρεῖν ἐν ἀνοίαις καὶ ἐπιθυμίαις καὶ φόβοις καὶ τοῖς ἄλλοις κακοῖς γιγνομένη | ||
| ” τὸ γὰρ ἔπαθλον θέλει δηλοῦν . ἀεσιφροσύνῃσιν ἀσυνεσίαις , ἀνοίαις . φαίνεται δὲ ἐκ τοῦ ἀέσαι , ὅ ἐστι |
| γάρ , ἔφη ὁ Ἱέρων , τὰ πολλὰ ταῦτα μηχανήματα κατανενόηκας ἃ παρατίθεται τοῖς τυράννοις , ὀξέα καὶ δριμέα καὶ | ||
| . Τοῦτο δ ' , ἔφη , ὦ Περίκλεις , κατανενόηκας , ὅτι πρόκειται τῆς χώρας ἡμῶν ὄρη μεγάλα , |
| τὴν βασιλείαν τοῦ τεθεικότος αὐτοῖς θεοῦ τὸν νόμου , καθὼς περιείργασμαι . Τὸν γὰρ πάντων ἐπόπτην καὶ κτίστην θεὸν οὗτοι | ||
| ἐν τοῖς ἄνω ἐναλλάξας , ὡς ἔφην . τὸ δὲ περιείργασμαι , περιττῶς καὶ οὐκ ἀναγκαίως παρῄνεσά τε ἐγὼ καὶ |
| δέ τινες τῶν τὰς προσόδους ἐπεκτείνειν βουλομένων μετήνεγκαν τὴν Ἰουδαϊκὴν ἐντρέχειαν , ἣν ἐκεῖνοι παρεῦρον ἐπὶ τοῦ φοίνικος καὶ μάλιστα | ||
| , ἢ διὰ τὸ εὐφυίαν ἔχειν πρὸς τὰ καλὰ καὶ ἐντρέχειαν , ἢ καὶ τῆς ψυχῆς ἴσως ὁρμήν τε καὶ |
| . πράγματος . πάντα ἄνθρωπον . γάμοι . ἔξω τοῦ ἁρμόζοντος γενόμενοι . δυστυχίαν . αἰφνίδιον . τοὺς αὐταῖς χρησαμένους | ||
| νῦν δηλονότι . ἐκπρεπέστερον : ἔξω τοῦ πρέποντος καὶ τοῦ ἁρμόζοντος ὑμῶν : τῶν Λακεδαιμονίων . ἐναντία Θηβαίοις : μαχόμενοι |
| ἀκοσμίας ἐρασταὶ τῆς ἀνωτάτω ; διὰ ταῦτα εἰς τὴν τοῦ συμβούλου τάξιν ὁ Ἀπελλῆς παρῆλθεν , ἵνα βουλεύσηται Γάιος μεθ | ||
| δὲ ἀπ ' ἐν - αντίας ὁ Σωκρατικὸς ἔλεγε τὸ συμβούλου δεῖσθαι χεῖρον εἶναι τοῦ προσαιτεῖν . ὁ δὲ Ἡσίοδος |
| τὸν ὅλον κόσμον περιειληφέναι τῇ γνώμῃ καὶ τὸν ἀίδιον αἰῶνα περινοεῖν καὶ τὴν τῶν κατὰ μέρος ἑκάστου πράγματος ταχεῖαν μεταβολὴν | ||
| καὶ διανοήματα . καὶ τὰ ῥήματα νοεῖν , διανοεῖσθαι , περινοεῖν , εὐνοεῖν : τὸ δ ' ἐπινοεῖν εὐτελέστερον , |
| ἐν τῷ ὑποκειμένῳ . ἔστι μὲν οὖν καὶ διὰ τοῦτο προσοικειοῦν τῇ ὕλῃ τὸν τόπον , μᾶλλον δὲ ὅτι δέχεται | ||
| τοῦτον χρὴ πρῶτον μὲν πρὸς τὰ μαθήματα , ὅσα δύναται προσοικειοῦν καὶ προσάγειν αὐτὸν τῇ γνώσει τῆς νοητῆς οὐσίας καὶ |
| φασὶ πρότερον , εἶτα ἀκούσεσθαι , ἵνα μὴ διδασκαλίᾳ καὶ ὑφηγήσει δοκῶσιν , ἀλλὰ ἐθελουργῷ καὶ αὐτοκελεύστῳ διανοίᾳ πρὸς τὰ | ||
| χρῆται , τετραμερής ἐστιν , τὸ μέν τι ἔχων ἐν ὑφηγήσει φύσεως , τὸ δ ' ἐν ἀνάγκῃ παθῶν , |
| κακῶς , τακτῆς τροφῆς δὲ τῆς καθ ' ἡμέραν πάλιν γλιχόμεθα μὲν τὴν μᾶζαν ἵνα λευκὴ παρῇ , ζωμὸν δὲ | ||
| κακῶς . τακτῆς τροφῆς δὲ τῆς καθ ' ἡμέραν πάλιν γλιχόμεθα : τὴν μὲν μᾶζαν ἵνα λευκὴ παρῇ , ζωμὸν |
| μουσικὸν ὄργανον , διὰ πάντων ἡρμόσται ‖ πρὸς μίαν συμφωνίαν βουλημάτων ‖ καὶ λόγων ‖ καὶ πράξεων ‖ . ‖ | ||
| τὰ συμφέροντα , καὶ μενόντων αὐτοῖς ἀραρότων καὶ ἀμεταπτώτων τῶν βουλημάτων , ἑπομένως τὴν ὁμόνοιαν ἀσπάζονται . τοὺς φαύλους δέ |
| παρρησίας ἔφη : [ “ ἄνδρες Σάμιοι , εὐκαταφρονήτους ἡ ἀμορφία εἴωθε ποιεῖν τοὺς νοῦν ἔχοντας σώφρονα καὶ ὄντας εὐγενεῖς | ||
| ἡ Νιόβη , ὅτι πολύτεκνος . ἐναντίως τε εἰ ἡ ἀμορφία καὶ πενία ψεκτόν , ψεκτέος μὲν Ὀδυσσεύς , ὅτι |
| τὴν ῥίζαν ἔχειν στερεωτάτην αὐτόν τ ' ἠνεκέεσσι : περιπάτοις ἀναγκάζει αὐτὸν χρῆσθαι μακροῖς , μήτε βρωτὸν μήτε ποτὸν προσφέροντα | ||
| δεῖ αὐτὴν παντὶ τρόπῳ ἰδεῖν . οὐκοῦν εἰ μὲν οὐσίαν ἀναγκάζει θεάσασθαι , προσήκει : εἰ δὲ γένεσιν , οὐ |
| δ ' εὐσεβὲς τῆς δυσσεβείας ἀνθελοῦ : πολλοῖσι γὰρ κέρδη πονηρὰ ζημίαν ἠμείψατο . παραινέσαι σοι βούλομαι : τῶν γὰρ | ||
| σεμνὴ καὶ πομπική , συνθέσεως τετυχηκυῖα τῆς πρὸς ἡδονήν . πονηρὰ δὲ ἡ πολλὴ τῆς τῶν φωνηέντων φυλακὴ συγκρούσεως καὶ |
| ἐθέλειν πέμπειν , ἄλλοις δέ τισιν πράγματα παρέχειν , ζητοῦντα μανθάνειν παρὰ τούτων , οἳ μήτε προσποιοῦνται διδάσκαλοι εἶναι μήτ | ||
| δέ ; τὸ δ ' αὖ τούτων ἡντινοῦν εἴτε δεῖ μανθάνειν ἡμᾶς εἴτε μή , πότερα φήσομεν ἐπιστήμην αὖ καὶ |
| πρὸς ἡδονὰς καὶ λύπας πρὸς λύπας καὶ φόβον πρὸς φόβον καταλλάττεσθαι , μείζω πρὸς ἐλάττω , ὥσπερ νομίσματα , ἀλλ | ||
| ἥδιστον εὑρίσκω εἶναι τοῖς ἐρῶσι πρὸς τὰ παιδικὰ ἐκ διαφορᾶς καταλλάττεσθαι , καὶ πεπίστευκα οὐδὲν αὐτοῖς οὕτως ἀπαντᾶν τερπνόν . |
| αὐτήν : ταύτῃ τοι καὶ ὡς τέχνην αὐτὴν οὐκ ἐμπειρίαν ὑποδεικνὺς τὸν τῆς τέχνης ὁρισμὸν συνῆψεν αὐτῆς τοῖς μέρεσιν : | ||
| παρθένους μὲν τὴν ἡλικίαν , τὸ δὲ φρονεῖν γυναῖκας : ὑποδεικνὺς ὅτι δεῖ παιδεύειν καὶ τὰς παρθένους . Ἔλεγε δὲ |
| ' Ἀθηναίων , διαβάλλοντος αὐτὸν τοῦ Κλέωνος : διὸ καὶ ἀπεχθάνεται τῷ Κλέωνι καὶ ὡς μεμηνότα αὐτὸν εἰσάγει πανταχοῦ καὶ | ||
| οἶνον . ᾠὰ γὰρ τῆς γλαυκὸς εἰ φάγοι παιδίον , ἀπεχθάνεται τῷ οἴνῳ πᾶσαν τὴν ἡλικίαν καὶ οὔτ ' ἂν |
| τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' ἴδεν ὃς μέγ ' | ||
| μάντιές εἰσι θυοσκόοι ἢ ἱερῆες , ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' , αὐτὸς γὰρ ἄκουσα |
| προστάσεως ἣν πρὸς τοὺς ἔξω σχηματίζονται , ἀλλ ' ἱκανῶς διορᾷ ; εἰ οὖν οἰοίμην δεῖν ἐκείνου πάντας ἡμᾶς ἀκούειν | ||
| τῶν ὀνειράτων , ὃ θειότατον τῶν ἀνθρωπίνων δοκεῖ , ῥᾷον διορᾷ μὴ ξυντεθολωμένη ὑπὸ τοῦ οἴνου , ἀλλ ' ἀκήρατος |
| φύσιν καθολικώτερον , τῆς δὲ μεριστῶς κατὰ τὴν φύσιν αὐτὸν θεραπευούσης , ἀτόπως μοι σὺ δοκεῖς τὴν τελειοτέραν ἱερουργίαν ἐπὶ | ||
| πλοκὴν ἡ περὶ σὲ δορυφορία γνώμης ἅμα καὶ δυνάμεώς σε θεραπευούσης . διὰ γὰρ τοῦτο καὶ τὴν Ἀθηνᾶν ἐκ τῆς |
| , ἄλλως δ ' οὔ . Καὶ μὲν δὴ τὸ φρονεῖν , τοῦτο δὴ συντετύχηκε μόνῳ τῷ πρώτῳ . Ὑφ | ||
| κόσμον , τὰ δ ' ἤδη ζωήν , τὰ δὲ φρονεῖν καὶ ζῆν εὖ , τῷ δὲ νῷ τὸ ἀγαθόν |
| τὴν ἐπὶ τῇ στερήσει τοῦ πατρὸς λύπην τῇ τοῦ πατρὸς εὐχαρίστῳ μνήμῃ διορθουμένην ; ὅπως δὲ μὴ δόξῃ κοινὸς εἶναι | ||
| καὶ κριθὰς ὅλας , καὶ τοῦτο μὲν ἦν μέτριον κακὸν εὐχαρίστῳ ὄνῳ ἀλεῖν τοῖς ἑαυτοῦ ἐπιστάταις : ἡ δὲ βελτίστη |
| λογικὴν ψυχήν , ἐπιτηδεύσει πρὸς θηρίων ἀτιθάσων ἀγριότητας μετέβαλον ἐν ἡδονῇ καὶ ὠφελείᾳ τῇ πάσῃ τιθέμενοι τὸ κακῶς ποιεῖν ὅσους | ||
| μὲν καὶ ξύλῳ καὶ παντὶ ἀψύχῳ οἰκεῖον , ἀλλότριον δὲ ἡδονῇ : γαργαλισμοῦ γὰρ καὶ σπασμώδους ἐφίεται καὶ ἐπ ' |
| καταμανθάνοντος αὐτοῦ τὸν βόλον εἶπε : Τί τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ καταμανθάνεις ; εἴθε ὡς τρώγει , οὕτως καὶ περιεπάτει . | ||
| , τὸ σῶμα : ἐν δὲ τούτῳ ψυχήν , ᾗ καταμανθάνεις καὶ ὡς ἂν ἐμβλέπουσα χαρίζοιο καὶ ὅ τι ἂν |
| τῶν ἐμψύχων ἐπὶ τὰ ἄψυχα μεταβέβηκεν ἡ διαίρεσις , ἤδη περιεί - ληφεν καὶ τοῦτο τὸ μέρος . ὅπως δὲ | ||
| τῶν ἐμψύχων ἐπὶ τὰ ἄψυχα μεταβέβηκεν ἡ διαίρεσις , ἤδη περιεί - ληφεν καὶ τοῦτο τὸ μέρος . ὅπως δὲ |
| , ἐπὶ τέλει δὲ νικηθεὶς ὑπὸ τῆς χολῆς εἶπε καὶ πεπορνευμένος . Ἐπανάληψις γίνεται κατὰ τρόπους τρεῖς , ἐπὶ πράγματος | ||
| Διόνυσον οὐκ οἶδ ' ὅπως δυνήσομαι περιπλέκειν ὅλην τὴν ἡμέρανκαὶ πεπορνευμένος : ὁ γὰρ εἰκῇ τοῦτο καὶ πρὸς πολλοὺς πράττων |
| „ ἐπῆλθεν ἀμβροσία νύξ „ . τὸ γὰρ τηνικαῦτα ἔμβρωμα δόρπος λέγεται . . . . . α . ὀλοώτατος | ||
| κοινῆς πρόγευμα , ἐτυμολογεῖται δὲ παρὰ τὸ δεῖ πονεῖν , δόρπος δὲ παρὰ τὸ δόρυ παύειν , κυρίως ἐπὶ τοῦ |
| κρεῖσσον καὶ ἄρειον , ἢ ὅθ ' ὁμοφρονέοντε νοήμασιν οἶκον ἔχητον ἀνὴρ ἠδὲ γυνή : πόλλ ' ἄλγεα δυσμενέεσσι , | ||
| τε ; ἦ ἵνα δυστήνοισι μετ ' ἀνδράσιν ἄλγε ' ἔχητον ; οὐ μὲν γάρ τί πού ἐστιν ὀϊζυρώτερον ἀνδρὸς |
| βασιλικοῦ κοιτῶνος εἰς πρεσβείαν στελλομένῳ ἐπὶ τοὺς ὑπερβορείους Σκύθας , ἀξιώσαντί με ἐκδοῦναί οἱ βιβλίον , ὅπως ἂν ἔχῃ μετρίως | ||
| κεφαλῇ , τὸν κάλλιστον οἶδ ' ὅτι οἴει Ἰωσήφ , ἀξιώσαντί με ἐκδοῦναί οἱ βιβλίον περὶ τῆς κατὰ τὸ ψυχικὸν |
| ἐστι , δώματ ' ἢν οἰκῇ καλῶς , ὀργήν τε πραΰνουσα καὶ δυσθυμίας ψυχὴν μεθιστᾶς ' : ἡδὺ κἀπάται φίλων | ||
| ἐστι , δώματ ' ἢν οἰκῇ καλῶς , ὀργήν τε πραΰνουσα καὶ δυσθυμίας ψυχὴν μεθιστᾶς ' : ἡδὺ κἀπάται φίλων |
| ἡλικίαν αὐτῶν περὶ τὸ σῶμα πραχθήσεσθαι μέγιστον ἐφόδιόν ἐστιν ἡ εὐκοσμία τε καὶ εὐπείθεια . διαιτᾶν μὲν οὖν χρὴ τοῦτον | ||
| φύσιες ἀναγκαίῃ ἀρηρυῖαι δεσπότην φύλακα διανοίης καλύπτουσιν ἐγκέφαλον . Τριχῶν εὐκοσμία χρῶτα κοσμεῦσα : τὸ δὲ τῶν ὀμμάτων ὁρητικὸν ἐν |
| σκορπίων ἐνταῦθα μεγέθει μὲν μεγίστων , πληγῇ δὲ ὀξυτάτων , πείρᾳ γε μὴν σφαλερωτάτων , καὶ μηχανὰς μυρίας ἐς τὴν | ||
| . ἐπειδὴ γὰρ εὑρέθη , ὡς προεῖπον , τῇ συνεχεῖ πείρᾳ τὸ ὡροσκοποῦν σημεῖον ἐν τῇ ἐκτέξει τοῦτο τὴν Σελήνην |
| ἰδὼν τιμωρήσηται θέαμα ] θεωρίαν δυσθέατον ] δυσθεώρητον κυροῦντα ] ἐπιτυγχάνοντα [ ] ἐπαξίων ] τῶν ἀξίων ἀμφὶ ] περὶ | ||
| ἀφορμῶν ἔστιν ὅτε , διὰ τὸ καὶ τὸν ἄλλον ὁρᾶν ἐπιτυγχάνοντα προάγει : παρακινεῖ . ἐλευθερίας ἢ ἄλλων ἀρχῆς : |
| . Ὢ φωτὸς ἡδίων ἐμοὶ κόρη καὶ τῶν πώποτε λαλουμένων εὐτυχεστέρα : τὸν ἐραστὴν ἔχεις ἄνδρα , μεθ ' οὗ | ||
| ἡ σμικρὰ πόλις ἐν τραχεῖ σκοπέλῳ κειμένη κρείττων ἐστὶ καὶ εὐτυχεστέρα κατὰ κόσμον οἰκοῦσα ἢ μεγάλη ἐν λείῳ καὶ πλατεῖ |
| ἂν πάντα δουλεύειν ὁ δοῦλος μανθάνῃ , πονηρὸς ἔσται : μεταδίδου παρρησίας , βελτίον ' αὐτὸν τοῦτο ποιήσει πολύ . | ||
| πολίτου , ἀλλ ' οὐδὲ συγγενοῦς τι διαφέρει . ξένοις μεταδίδου καὶ σοφοῖς ἀνδράσι κἀγαθοῖς : ὁ γὰρ μὴ μεταδιδοὺς |
| λαμπρὰ φαίνηται εὐδιεινόν . Ἅλως δὲ ἐὰν ὁμαλῶς παγῇ καὶ μαρανθῇ εὐδίαν σημαίνει . Αἱ κοιλάδες νεφέλαι χειμῶνος εὐδιειναί . | ||
| οὐδὲ ἓν φροντίζουσιν : ὅταν δὲ τὸ μὲν ἀποσβεσθῇ καὶ μαρανθῇ , μάτην δὲ αἱ φῦσαι καταπνέωσιν , ἐνταῦθα ἤδη |
| τὸν Ἀριστοτέλη : καὶ διαδέχονται αὐτὴν αὐτός τε καὶ Ξενοκράτης σωφρονέστατα . καὶ Ἀριστοτέλης μὲν ἐν Λυκείῳ , Ξενοκράτης δὲ | ||
| , τοὺς δ ' ἀποκτείναντες , ἀλλὰ διέμενον ὥσπερ οἱ σωφρονέστατα πολιτευόμενοι πρὸς τοὺς υἱοὺς πατέρες εὐνοούσῃ καὶ κηδομένῃ τῇ |
| τῶν γραφῶν καὶ μυρίων ἄλλων , ἡ αἴσθησίς ἐστιν ἡ ἀπατῶσα . Διὸ καὶ μεμφόμεθα πάντες ἐπὶ τῶν τοιούτων οὐ | ||
| καὶ ἀνελεύθερος , σχήμασι καὶ χρώμασι καὶ λειότητι καὶ ἐσθῆτι ἀπατῶσα , ὥστε ποιεῖν ἀλλότριον κάλλος ἐφελκομένη τοῦ οἰκείου διὰ |
| καὶ δριμύτητος ἐν οὐ δέοντι θηρώμενοι δόξαν ἀποκναίουσι λαλιᾷ καὶ περιεργίᾳ τοὺς λέγοντας , ἀεί τι προσδιαποροῦντες τῶν οὐκ ἀναγκαίων | ||
| ' ὀνομάτων καὶ ῥημάτων [ καὶ ] ἀπεράντῳ καὶ ἀνηνύτῳ περιεργίᾳ κειμένης , ἀλλ ' οὐκ ἐν τῷ τὸ ἦθος |
| αὑτοῖϲ οὔτε ἐμπόριον οὔτε ἄλλην διατριβὴν οὐδεμίαν : πάνταϲ δὲ ἀνθρώπουϲ ἀφικνεῖϲθαι πρὸϲ τὴν Δῆλον ἔλεγον , καὶ αὐτοὶ τὰ | ||
| μαϲηθέντων ἐπιτιθέμενον , ὑπώπιά τε αἴρει : τοῖϲ δὲ τοὺϲ ἀνθρώπουϲ ἀναιροῦϲι θηρίοιϲ ἐναντιώτατόν ἐϲτιν . Ϲιδηρῖτιϲ εἴρηται : ἡ |
| εἰρημένην αἰτίαν . ὅθεν δ ' ἐκλείπει τὸ θερμόν , καταψύχεται , καὶ διὰ ψύξιν καταπίπτει τὰ βλέφαρα : τὸ | ||
| ζωτικὸν πνεῦμα , τούτου δὲ ἐκκρινομένου τό τε ὅλον σῶμα καταψύχεται καὶ πάντα τὰ φυσικὰ ἔργα χείρω γίνεται , διὰ |
| , τό τε ποιητικὸν πρὸς τὸ παθητικὸν κἂν ἔργον ἓν ἀπεργάσαιτο , καὶ τὸ μέτρον πρὸς τὸ μετρούμενον τὴν μέτρησιν | ||
| τις ἢ φροίμιον εἴπῃ πρὸ τοῦ λόγου , ὡς εὐνουστέρους ἀπεργάσαιτο αὐτούς , ἢ οἶκτον ἢ δείνωσιν ἔξωθεν ἐπάγῃ τῷ |
| εἰπεῖν οὕτως ἀλλάξαντα τὴν λέξιν : καὶ πᾶν γὰρ ζῶον πολύσαρκον καὶ βραδυκίνητον ὑπάρχον τὸ σῶμα , ἐκεῖνο καὶ ἀργὸν | ||
| ἐπ ' ἀμφοῖν εὑρίσκεται , οἷον τὸ ἰσχνὸν καὶ τὸ πολύσαρκον . ἐπὶ γὰρ τῶν ἰσχνῶν ὑψηλότεροι ὑποπίπτουσι τῇ ἁφῇ |
| μοχθηρῶν δὲ ἐπιθυμοῦϲι ποτῶν ὥϲπερ καὶ ϲιτίων ἀνάλογον τῇ κρατούϲῃ κακοχυμίᾳ . δίψεϲι δὲ ἀπαύϲτοιϲ καταληφθένταϲ , ἐξ ὧνπερ καὶ | ||
| προσώπου , διχῶς : ἢ γὰρ τῇ βήξει ἢ τῇ κακοχυμίᾳ . τῇ μὲν βήξει , ἐπειδὴ σύντονος κίνησίς ἐστιν |
| , μηδὲ τῶν σῶν ἀποστερείσθω , ἀλλ ' αὐτός τε γνώτω καὶ οἱ κοινωνοὶ τῆς πρεσβείας ὅτι αὐτὸν ὤνησε καὶ | ||
| ἐνδιαιτημάτων τέρψεως ἀποστερούμενος ἄχθεται , καὶ ὅσα πλούτου ἐγκαλλωπίσματα , γνώτω τὸ μὲν ἀλγεινὸν εἰς ὀλίγον τε καὶ ἐν ὀλίγῳ |
| αὐτοῖς ἁπλῶς ἀκοῦσαι . ἡ δὲ ποίησις ἀναπείθει τὰ ψευδῆ ἀκούειν ὥσπερ ὁ οἶνος πίνειν μάτην . ὡς οὖν ἤκουσα | ||
| τῶν φοιτητῶν ἔχει καὶ ὅστις ὁ κορυφαῖος . ἦν οὖν ἀκούειν σοι τοῦτον εἶναι τὸν Εὐσέβιον ἔχοντά τε τῶν ἀρχαίων |
| τοῦ ἀχθοφορεῖν , τύχοιμεν δὲ ἀμφότεροι ἀγνοοῦντες ἵππον , καὶ πείθοιμί σε δοξάζειν ἐπὶ τοῦ ὄνου τὰ τοῦ ἵππου , | ||
| τοῦ ἀχθοφορεῖν , τύχοιμεν δὲ ἀμφότεροι ἀγνοοῦντες ἵππον , καὶ πείθοιμί σε δοξάζειν ἐπὶ τοῦ ὄνου τὰ τοῦ ἵππου , |
| ἄλλων ἐν ὑποψίαις ὄντων , καὶ τῶν δημαγωγῶν ψευδέσι διαβολαῖς συνηγορούντων , ἐπὶ τοσοῦτον ἐξηγριώθη τὸ πλῆθος , ὥστε πάντων | ||
| διὰ τὸ πρὸς τὸν ἔλεον πάθος συνεκφερομένους τῇ δυνάμει τῶν συνηγορούντων : ἐκ δὲ τοῦ γράφειν τὰ δίκαια τοὺς ἀντιδίκους |
| σῶμα , οὗ πολλὰ καὶ καλὰ ἔργα ἔχει μεμνῆσθαι , ἀνταποδιδοὺς δὲ ταύτην τὴν χάριν τῇ παρασχούσῃ τὴν ἐξουσίαν αὐτῷ | ||
| ἀλλήλων οὕτως , καθάπερ τις κύκλος ἀρχὴν τελευτῇ συνάπτων καὶ ἀνταποδιδοὺς τὴν ἴσην ἀμοιβὴν ὡσαύτως . Ἃ τοίνυν τῆς ἀνοσιουργίας |
| ἐκεῖ ἀνθρώπῳ , ὡς Ἀλεξάνδρου λόγος , οὐδ ' ἂν ἀιδιότητι διαφέροι τοῦ τῇδε ὁ ἐκεῖ : ἐν γὰρ τῷ | ||
| συμφύτων ψιλῶς αἰσθητηρίων , ἃ μηκέτι εὐτονεῖ τῇ τοῦ νοῦ ἀιδιότητι παρομαρτεῖν . Τὸ δὲ ἐρυθῖνον μὴ προσλαμβάνου φαίνεται πρὸς |
| , ἀπὸ γὰρ τῶν μερικῶν ἐπὶ τὰ καθόλου ἀνατρέχει , παραλιμπάνων τὸ συμπέρασμα διὰ τὸ πρόδηλον , καὶ οὕτω μὲν | ||
| ὅσον ἐπὶ τῇ φερομένῃ γραφῇ καὶ ἀδολεσχῶν ὁ Ἀριστοτέλης καὶ παραλιμπάνων , τὸ μὲν δὶς λέγων , τὸ δὲ μηδὲ |
| αἰνῶ , νῦν ἀποιμώζω παρών , πατροκτόνον θ ' ὕφασμα προσφωνῶν τόδε ἀλγῶ μὲν ἔργα καὶ πάθος γένος τε πᾶν | ||
| χρησμωιδὲ μέγιστε : ἡσυχίαι γὰρ ὕπνου γλυκεροῦ σιγηλὸς ἐπελθών , προσφωνῶν ψυχαῖς θνητῶν νόον αὐτὸς ἐγείρεις , καὶ γνώμας μακάρων |