περὶ τὴν ἡμετέραν πόλιν τὸ μὲν ἀληθὲς ἅπτεται πολλῶν καὶ κνίζει τοὺς ἄλλους πάντας , ὅτι δὴ τὰς δίκας ὑμεῖς | ||
θεὸς οὐδὲ ἐᾷ φαντάζεσθαι , τὰ δὲ σμικρὰ οὐδέν μιν κνίζει : ὁρᾷς δὲ ὡς ἐς οἰκήματα τὰ μέγιστα αἰεὶ |
τῶν ἀνιστόρων πάθοι ; τῶν ἱστορούντων τεχνικὸν λόγον νόει : σαφὴ μετ ' ὄγκου , πειστικόν , γλυκὺν ἅμα , | ||
τῶν ἀνιστόρων πάθοι ; τῶν ἱστορούντων τεχνικὸν λόγον νόει : σαφὴ μετ ' ὄγκου , πειστικόν , γλυκὺν ἅμα , |
θεραπεύειν οὖν ἐν ἀρχαῖς ἄμεινον , ὅτε καὶ ἡ ἴασις ῥᾳδία . καὶ τὰς πολλάκις δὲ γινομένας ἀπεψίας καὶ διαρροίας | ||
. διὰ δὲ τούτου πάλιν αἰνίττεται μᾶλλον , ὡς οὐ ῥᾳδία αὐτοῖς οὐδὲ ἀκίνδυνος ἡ ἔξοδος . αὐτίκα Βιθυνῶν : |
τῷ σώματι γίνεσθαι τὸ γεννώμενον καὶ θηριῶδες τοῖς ἤθεσιν τάχα συμβάλλεται ἡ ποιὰ τοῦ ἀέρος κρᾶσις , εἰς δὲ τὸ | ||
ἡμῖν τὸ παρὸν σύγγραμμα καὶ εἰς πᾶσαν τὴν φιλοσοφίαν . συμβάλλεται δέ , ὡς εἴρηται , τὸ παρὸν σύγγραμμα καὶ |
συνεπιγράφουσιν ἅτε δὴ βεβαιωτὴν τῶν μαθημάτων καὶ πρὸς τούτωι Παρμενίδην ἐμφαίνοντα τοῦτο διὰ τῶν ποιημάτων . . . . . | ||
ταῦτα : τὰ μὲν γὰρ ϲιδηρίζοντα ἢ κυανόχροα ἢ μολιβδῶδεϲ ἐμφαίνοντα χρῶμα τῶν ϲυμμέτρωϲ πεπηγότων ἐϲτὶ καὶ πρὸϲ καταγωγὴν ἐπιτήδεια |
μᾶλλον ἐϲθίειν : ὅϲα δὲ ϲφοδρῶϲ αὐϲτηρὰ καὶ ϲτρυφνά , μοχθηρὰ τῇ τοιαύτῃ διαίτῃ . ἐπιτηδειότερα δὲ πάντων ἐϲτὶν ἰϲχάδεϲ | ||
πρὸς τὰ αὐτὰ χρήσιμα εἶναι : φαίνοιτο γὰρ ἂν ἐνίοτε μοχθηρὰ πράγματα πρὸς ἀγαθόν τι χρήσιμον εἶναι . ἔτι δὲ |
Ἄρχιππος καὶ ὅσοι ἀποδημοῦντες ἐτύγχανον ὀλίγα διέσωσαν ζώπυρα τῆς φιλοσοφίας ἀμυδρά τε καὶ δυσθήρατα . . τὸ δὲ φερόμενον ὡς | ||
ἔχουσα τῷ αὐτῶν εἶναι , ὡς ζωῆς ἡ μέν τις ἀμυδρά , ἡ δὲ ἐναργεστέρα , καὶ εἰκόνων ἡ μέν |
δεῦρο κἀκεῖσε ἐπίκοινον , ὥστε τὴν παραβολὴν καὶ τοῦ Ἀριστογείτονος ἐναργῆ παρέσχε τὴν ὄψιν τοῦ ὁρωμένου . καὶ πάλιν : | ||
γύναι . τάδ ' ἀντίπρῳρα δή σοι βλέπειν πάρεστ ' ἐναργῆ . Ὁρῶ , φίλαι γυναῖκες , οὐδέ μ ' |
ταῦτα ἡγείσθω λέγειν ἁπάσης κατα - γινώσκοντα τῆς ἐγκατασκεύου καὶ ἐξηλλαγμένης λέξεως ᾗ κέχρηται Πλάτων , ἐπεὶ πολλὰ καὶ περὶ | ||
, ἀπὸ δὲ τῶν θεῶν ἐγείρεται εἰς τρόπους φαντασιῶν , ἐξηλλαγμένης πάντῃ τῆς ἀνθρωπίνης συνηθείας . Ἐπεὶ δὲ καὶ ἢ |
ὕδατος ἐπιφάνεια , ἠρεμοῦντος μέν , σφαιρικὴ δείκνυται οὕτως . πέφυκε γὰρ ἀπὸ τῶν ὑψηλοτέρων ἀεὶ εἰσρεῖν τὸ ὕδωρ ἐπὶ | ||
καὶ ἀπειθεῖν δηλοῖ ὅτι ἕτερόν ἐστιν . καὶ μὴν ὅτι πέφυκε πείθεσθαι φανερόν : αἰτιώμεθα γὰρ αὐτὸ τὸ παθητικόν , |
; τὸ εὖ καὶ κακῶς ἐργάσασθαι τίσιν ὅτι μὴ ἡμῖν ἀψευδέστατα ἀνάκειται ; φλυαροῦσι δὲ ἄλλως οἱ δυνάμεως ἀοράτου τὰ | ||
ἐγρηγορότων εἰωθὼς ἀκριβοῦν . ὁ δὲ ὄνειρος οὗτος , ὡς ἀψευδέστατα φάναι , ὁ τῶν ἀνθρώπων ἐστὶ βίος : ὡς |
παρέχεται . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον : δημιουργοῦντα ἡμῖν ἡ μιμητικὴ παρέχεται : ἀπ ' ὀρθώσεως . ἀγχίνοιαν θήσουσιν . | ||
καὶ ἔτι ξυμπάντων ὀργάνων : ἀπ ' ὀρθώσεως δημιουργοῦντα ἡ μιμητικὴ παρέχεται . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον : δημιουργοῦντα ἡμῖν |
διατιθεμένῳ τῷ πατρὶ ἡμῶν , ἀκούσας δὲ Φορμίωνος , μεμαρτύρηκεν ἀκοὴν τὰ ψευδῆ τε καὶ παρὰ τὸν νόμον . καὶ | ||
κινεῖσθαι , κινουμένου δὲ μήτε τὴν ὄψιν ἀτρεμίζειν μήτε τὴν ἀκοὴν , ἀλλὰ ἄλλοτε ἀλλοῖα ὁρᾷν τε καὶ ἀκούειν , |
τῶν ὀνομάτων οἷόν τέ ἐστι παραδέξασθαί τινα τῶν ἐπιθετικῶν δυνάμενα συντείνειν ἐπὶ πάντα τὰ ὀνόματα , τινὰ δὲ πάλιν μερικωτέραν | ||
τῆς παρὰ φύσιν διαθέσεως , οὕτως ὁ μήπω κτησάμενος ἐπιστήμην συντείνειν ἑαυτόν ἐστι δίκαιος πρὸς τὴν κτῆσιν αὐτῆς , ἵνα |
ἀποκρίναιτ ' ἄν τις οἰκείως ” οὐδαμοῦ ” , τῷ τἀνθρώπεια πάντα ἐν ὁμοίῳ μὴ μένειν , ἀλλὰ κινεῖσθαι καὶ | ||
περὶ αὐτῶν καὶ τάδε , ἆρ ' , ὥσπερ οἱ τἀνθρώπεια μανθάνοντες ἡγοῦνται τοῦθ ' ὅ τι ἂν μάθωσιν ἑαυτοῖς |
: καὶ γὰρ ἔστι στοιχεῖα ἀεὶ ὄντα καὶ † ζῷα κενὰ † καὶ ἡ μονάς . Ἐμπεδοκλῆς Μέτωνος Ἀκραγαντῖνος τέτταρα | ||
μεταλήψεωϲ γενομένηϲ : ὅϲα δὲ ἄνω ῥήγνυται , εἰϲ τὰ κενὰ τοῦ θώρακοϲ , κινδυνωδέϲτερά ἐϲτι . διαγνώϲῃ δὲ τοὺϲ |
σοφία ἕξις ἐπαινετή , ἡ ἐπαινετὴ ἕξις ἀρετή , ἡ σοφία ἄρα ἀρετή . ὡσαύτως δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ | ||
οὖν ἐστι συμφέρον ῥώμη κάλλος ὑγίεια , ψυχῇ δὲ ἀνδρεία σοφία δικαιοσύνη : τὰ δὲ ἐπίκτητα φίλοι χρήματα κτήματα : |
εἰκὸς ταραχώδης κινούμενος ἢ ἦχος ὕδατος παρεμποδίζει τῇ φωνῇ τοῦ καθαρῶς διακούεσθαι , οὐκ ἄτοπον τότε καὶ ἐν τοῖς λοιποῖς | ||
αὐτοῖς αἰσχρὸν δοκεῖ : μόνος δὲ Σωκράτης διώμνυτο ἦ μὴν καθαρῶς πλησιάζειν τοῖς νέοις : καὶ μέντοι πάντες αὐτοῦ ἐπιορκεῖν |
οἴεσθαι , ὅτι ἡμεῖς ὑπολαμβάνομεν διὰ τῶν θεωρημάτων ἀντικρὺ τὰ ἐνδεικτικὰ τῶν συμφερόντων καταλαμβάνεσθαι . οὐ γὰρ τὰ θεωρήματα τῶν | ||
πρώτως μὲν τῆς ψυχῆς , δευτέρως δὲ τῶν λόγων εἰσὶν ἐνδεικτικὰ τῶν ἀπὸ τῆς ψυχῆς . Ἐπειδὴ δὲ ὁ κύων |
τὴν ῥίζαν ἔχειν στερεωτάτην αὐτόν τ ' ἠνεκέεσσι : περιπάτοις ἀναγκάζει αὐτὸν χρῆσθαι μακροῖς , μήτε βρωτὸν μήτε ποτὸν προσφέροντα | ||
δεῖ αὐτὴν παντὶ τρόπῳ ἰδεῖν . οὐκοῦν εἰ μὲν οὐσίαν ἀναγκάζει θεάσασθαι , προσήκει : εἰ δὲ γένεσιν , οὐ |
καὶ πρὸς τὸν ἀρχαῖον κανόνα συγκειμένων ἢ νοῦ ὀξέος ἢ περινοίας τινὸς ἢ χάριτος Ἀττικῆς ἢ ἁρμονίας ἢ τέχνης τῆς | ||
περιουσίαν , ἀλλὰ τοῦτο καὶ μάλιστα ἴδιον τῆς Πλάτωνός ἐστι περινοίας ἀνάψασθαι τῶν θείων ἀγαθῶν τὰ ἀνθρώπινα , καὶ πρὸς |
οὕτως οὔτε περιττὴ φαίνεται ἡ ῥητορική , ἀλλὰ καὶ πάνυ ἀναγκαία πρὸς τὴν τῶν ἄλλων τεχνῶν καὶ ἐπιστημῶν σύστασιν , | ||
συγγενὴς γεγῶσά τις ; ὀθνεῖος , ἄλλως δ ' ἦν ἀναγκαία δόμοις . πῶς οὖν ἐν οἴκοις σοῖσιν ὤλεσεν βίον |
καὶ πάντῃ ἑαυτοῖς ὁμοίους , ἂν δὲ μὴ εὐπορῶσιν , ἀπόχρη αὐτοῖς , ἂν μέσοι μὲν τύχωσιν , ἡδεῖς δὲ | ||
τῆς οἰκίας τι ἦν τὰ θεμέλια συγχωρήσεις . ἡμῖν δὲ ἀπόχρη εἰς τὸ λέγειν , ὅτι τοῦ γεγονέναι τὴν οἰκίαν |
κρείττω τὰ ἄλογα ἀναφαίνεσθαι , ἀλλ ' εἰ μὲν ὡς ποιητικὴ καὶ γενητικὴ τῆς ἐπιστήμης αἰτία ταύτης ἐλέγετο , εἶχεν | ||
τὸ λ διὰ τοῦ ω κλίνεται : τὸ δὲ μήστωρος ποιητικὴ ἔκτασις : τὸ δὲ πέλωρ οὐδέτερον ὁμοφωνοῦν τῷ ἀρσενικῷ |
αἰῶνος ἁρμονίαν , μεθ ' ὅσης εὐγνωμοσύνης καὶ μετριότητος διαμένειν πέφυκεν αὐτά τε σῳζόμενα καὶ σῴζοντα τὸν ἅπαντα κόσμον ; | ||
τὸν ἰὸν ἐπιφέρεται τοῖς ὀδοῦσιν , ᾧ τοὺς δηχθέντας ἀναιρεῖν πέφυκεν . οὐδενὸς δὲ τῶν λεχθέντων ὁ φιλήδονος ἀμοιρεῖ : |
νόμιμον παραβεβασμένον ὁμοίως καὶ φανερώτερον ἐνδείκνυται λέγων ἡ μὲν οὖν ἀσέλγεια καὶ πλεονεξία , ᾗ πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους Φίλιππος χρῆται | ||
ὤτων ἀρξάμεναι τῆς διαφθορᾶς ἀπολώλασιν αἱ πλείους . ἡ γὰρ ἀσέλγεια [ καὶ δι ' ὤτων καὶ δι ' ὀφθαλμῶν |
μερῶν πρὸϲ τῷ βλεφάρῳ τὴν ϲύϲταϲιν ποιεῖται καὶ φανταϲίαν ψάμμου ἐνδείκνυται . καί τινεϲ τῶν ἰατρῶν πιϲτεύϲαντεϲ τοῖϲ ὑπὸ τοῦ | ||
ἐξ ἀνάγκης πολλὰ γεννῶνται τὰ περιττώματα : τὸ δὲ ὀλίγον ἐνδείκνυται ὅτι οὐ πάντα τὰ περιττώματα κενοῦνται , ἀλλ ' |
οὐδ ' ἐπ ' ἄλληϲ ἐν τῷ βάθει ἑλκώϲεωϲ : ἀγριαίνεται γὰρ τὰ ἕλκη καὶ παροξύνεται διὰ τὴν δριμύτητα : | ||
' ἐπ ' ἄλλης ἑλκώσεως οὐδεμιᾶς ἐν τῷ βάθει : ἀγριαίνεται γὰρ καὶ παροξύνεται πρὸς τὴν δριμύτητα τοῦ νάπυος : |
Δεῖ ἕτερα ἰδικὰ σημεῖα προστιθέναι ταῖς κεφαλαῖς τῶν βάνδων , ἐγνωσμένα τοῖς στρατιώταις , ὥστε ἐκ τούτου εὐκόλως ἐπιγινώσκεσθαι αὐτὰ | ||
' ἔμοιγε καὶ λίαν ἀρέσκει ἅπαντα ἐς μέσον ἄγειν τὰ ἐγνωσμένα καὶ τὰ μὲν χρηστὰ τῶν πραγμάτων ἐν ἐπαίνῳ ποιεῖσθαι |
δ ' εὐσεβὲς τῆς δυσσεβείας ἀνθελοῦ : πολλοῖσι γὰρ κέρδη πονηρὰ ζημίαν ἠμείψατο . παραινέσαι σοι βούλομαι : τῶν γὰρ | ||
σεμνὴ καὶ πομπική , συνθέσεως τετυχηκυῖα τῆς πρὸς ἡδονήν . πονηρὰ δὲ ἡ πολλὴ τῆς τῶν φωνηέντων φυλακὴ συγκρούσεως καὶ |
βίου παντός . ὅτι δὲ ἡ σοφία εἰς εὐδαιμονίαν οὐ συντελεῖ , δείκνυσι διὰ τοῦ μὴ περὶ τὰ ἐνδεχόμενα αὐτὴν | ||
, ἐὰν ἐπιρροφήσῃ τοῦ μελικράτου : πρόδηλον δ ' ὅτι συντελεῖ γαστρὸς ὑπαγωγῇ μετὰ τὴν προσφορὰν αὐτῶν ἐπιπιεῖν οἴνου γλυκέος |
. καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς αὐτόν : οὐκ ἄρα τοῦτο μάταιον ἔπος μερόπων τινὶ λέχθη , ῥήγνυσθαι σοφίης τόξον ἀνιέμενον | ||
. Τόπον δὲ ἄλλως ἐπέχει προσώπου : τὸ γάρ τίς μάταιον ἔχει τόπον προσώπου : κεῖται μὲν γὰρ διὰ τὴν |
ἐκβάλλει . τῷ ἀποτυγχάνοντι κοινὸν ἔγκλημα ἡ ἄνοια καὶ ἡ ἀφροσύνη . ὁ νοῦς : πρῶτον μὲν τὸ πειρᾶσθαι ἀγῶνος | ||
φρόνησις ὑγεία γάρ τις αὕτη διανοίας , τὸ δὲ φθεῖρον ἀφροσύνη νόσον ἀνίατον κατασκήπτουσα . τοῦτο δὲ „ νόμιμον αἰώνιον |
καὶ θερμότης . διὸ καὶ τὸ μέσον πρὸς τὰ ἄκρα κἀκεῖνα πρὸς τοῦτο λέγεταί πως ἐναντία , ὡς ἡ μέση | ||
ἐκεῖνα : ὥστε , ὅπου ψυχὴ σώματος ἐξανέδυ , ἐκεῖ κἀκεῖνα . Ὁ μὲν γὰρ αἰσθητὸς κόσμος μοναχοῦ , ὁ |
ταῦτα περὶ τὰς σημείωσαι ἀρχὰς ἀρετή , κτῆσις ἀρκοῦσα , φρόνησις τὸ γὰρ τῆς εὐνοίας κοινόν ὧν τὰ μὲν δύο | ||
, σοφία μὲν [ γὰρ ] πρὸς θεραπείαν θεοῦ , φρόνησις δὲ πρὸς ἀνθρωπίνου βίου διοίκησιν . ἄχρι μὲν οὖν |
γονὴ καὶ ἡ γονὴ σφαῖρα . νῦν εἰς τὰ μεθόρια καθέστηκε τοῦ βρέφους καὶ τῆς σφαίρας . λοιπὸν γὰρ γίνεται | ||
δηλοῖ , ὡς τῶν ἀνθρώπων ἕκαστος ἐν τῇ ἰδίᾳ τέχνῃ καθέστηκε δόκιμος . δύο ἀλέκτορες ἀλλήλοις ἐμάχοντο . καὶ ὁ |
ξ διὰ τοῦ γ ἢ κ ἢ χ κλίνεται : πρόδηλα τὰ παραδείγματα . Ἡ δὲ τρίτη τὸ τρίτον τὸ | ||
τῷ αὐτῷ πάθει κεχρημέναις συμπράσσει : τὰ γὰρ περὶ Ἐνδυμίωνα πρόδηλα . ἢ ὅτι διάπυρος ἡ θεός , καὶ τὸ |
, Ὀρέστα , δυστυχεῖς . ἥκω κλυὼν τὰ δεινὰ καὶ δραστήρια δισσοῖν λεόντοιν : οὐ γὰρ ἄνδρ ' αὐτὼ καλῶ | ||
μὲν ὑπερέχοντα τῶν αἰσθητῶν , γόνιμα δὲ καὶ τελεσιουργὰ καὶ δραστήρια καὶ πᾶσιν ἐξ ἴσου παρόντα καὶ τοῖς μὲν ψυχικοῖς |
μὲν γὰρ τὰ ψυχικά , τὴν δὲ τὰ σωματικὰ θεραπεύειν ἀῤῥωστήματα . Ὁ αὐτὸς τελευτῶν „ οἴμοι „ , εἶπεν | ||
, ἢ τά γε πλεῖστα μεθ ' ὁρμῆς καὶ τὰ ἀῤῥωστήματα . Τοῦ δὲ περὶ τῆς πράξεως λόγου ὁ μέν |
τὸ λέγειν τῶν ἀληθῶν τὰ μὲν εἶναι φαινόμενα τὰ δὲ ἄδηλα . εἰ οὖν μήτε τὰ φαινόμενά ἐστιν ἀληθῆ μήτε | ||
καὶ ποίας αἰτίας αὕτη ἡ δυστυχὴς ἡμέρα ἐξεδέχετό σε : ἄδηλα καὶ ἄγνωστα : ὅπου ἀποβήσεται , τέλος σχήσει : |
δῆθεν πλεῖν ἐπὶ τὴν Σικελίαν τῷ μεγέθει τῆς παρασκευῆς τοὐναντίον ἐργάζεται . ἐκεῖ μὲν οὖν ὅλον τὸ εἶδος τοιοῦτόν ἐστι | ||
οἷον ϲέλινον , ἀδίαντον καὶ τὰ ὅμοια , πινόμενα μετοχέτευϲιν ἐργάζεται . ϲύνθετα δὲ ἥ τε Πολυείδου ϲφραγίϲ ἐϲτιν καὶ |
στρεφομένων ταραχῆς . οὐδὲν γὰρ τῶν ἀληθῶν οἱ τοιοῦτοι κατέλιπον ἀσυκοφάντητον , οὐ τὴν οὐσίαν τοῦ θεοῦ , οὐ τὴν | ||
εὔρυθμον , εὔμορφον , σύμμετρον , αὐτὸ αὑτῷ ἐοικός , ἀσυκοφάντητον , ἀνεπίληπτον , μηδαμῶς ἐλλιπές , ἐκ τῶν ἀρίστων |
αἰτήματα καλοῦνται ὡς αἰτούμενα καὶ χρῄζοντα ἀποδείξεως . Τὰ αὐτὰ ἀξιώματα καλοῦνται καὶ κοιναὶ ἔννοιαι , κοιναὶ μὲν ἔννοιαι , | ||
γεωμετρῶν καὶ τὰ τῶν ἀριθμητικῶν καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἐπιστημῶν ἀξιώματα , περὶ ὧν ἁπάντων οὐχ ἕτερός τις , ἀλλ |
καὶ χαλκευτική , ἢ κατὰ τὸ τέρψιν ποιοῦν , ὡς ζωγραφία , ἢ καὶ κατ ' ἄμφω , ὡς μουσική | ||
ἔργον γράφειν , καὶ τὸ ἐπίρρημα γραφικῶς . ἀλλὰ καὶ ζωγραφία καὶ ζωγράφος καὶ ζωγραφεῖν καὶ ζῷα ποιεῖν : ἐρεῖς |
ταύτῃ βίος οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἤρεσεν , δίς τε τῆς ἡμέρας ἐμπιπλάμενον ζῆν καὶ μηδέποτε κοιμώμενον μόνον νύκτωρ καὶ ὅσα τούτῳ | ||
δὲ οὐκ ἂν καθέλοι ποτέ . ὅτι δὲ κρεῶν ἀνθρωπείων ἐμπιπλάμενον τόδε τὸ ζῷον ὑπερήδεται , κατηγορεῖ καὶ τὸ ὄνομα |
ἀκμάζουσαν ἡλικίαν λογικός : ἅπερ οὐ μόνον λέγειν ἀλλὰ καὶ ὑπονοεῖν ἀσεβές : τὸν γὰρ τελειότατον ὁρατῶν θεῶν περίβολον καὶ | ||
λύπην ἢ φροντίδα τινὰ προηγησαμένην ἢ ψυχικὸν ἄλλο πάθος , ὑπονοεῖν χρὴ τότε πρὸς τὸ τῆς φαντασίας εἶδος ἢ λόγον |
ὁ τοῖσδέ σου τοῖς σπουδάσμασι προστυχών , τὰ τὴν αὐτοῦ συνιστῶντα ζωὴν ἀκριβῶς κατοπτεύσειε , καὶ τὰ χρειώδη καὶ ἀναγκαῖα | ||
κόσμος ἐστὶν καὶ ὁ κόσμος διάλογος , ὅσα εἰσὶν τὰ συνιστῶντα τὸν κόσμον , τοσαῦτα καὶ τοὺς διαλόγους εὑρήσομεν . |
Μαραθῶνι τρόπαιον ἐγείρας , καὶ Ἀριστείδης ὁ δίκαιος ἐξωστρακίζετο . λυπεῖ δέ με οὐχ ἥκιστα πρὸς τοῖς ἄλλοις καὶ ἡ | ||
ἐπὶ τὸ βέλτιον [ ἢ ] μεταφέρηται , διὰ ξενοπάθειαν λυπεῖ τὸν ὄγκον : οὐκ ἐπιγινώσκεται γὰρ τὸ μὴ προμελετηθέν |
δὲ φυόμενα μὲν ἀναυξῆ δὲ καὶ ἄκαρπα καὶ τὸ ὅλον φαῦλα . περὶ ὧν ἴσως λεκτέον ἐφ ' ὅσον ἔχομεν | ||
ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἅμα τοῖς κήτεσι . μαντεύεται δὲ πάντα φαῦλα : καὶ γὰρ ἐπιτηροῦσιν οἱ ἁλιεῖς νύκτα , καθ |
ὦν πρόϲω λειποθυμίηϲ ἐπίϲχειν : ἀτὰρ μηδὲ πολλὸν ἀφαιρέειν : ἱκανὴ γὰρ καὶ ἡ αἱμορραγίη γυιῶϲαι τὸν ἄνθρωπον . ξυνεχὲϲ | ||
γῆρας καὶ τὴν ἄνοιαν τοῦ Εὐκτήμονος , ὅτι εἴη αὐτοῖς ἱκανὴ ἀφορμή , συνεπιτίθενται . Καὶ πρῶτον μὲν πείθουσι τὸν |
τῶν καλλίστων . Οὐκοῦν ἡ μὲν μετὰ φρονήσεως καρτερία καλὴ κἀγαθή ; Πάνυ γε . Τί δ ' ἡ μετ | ||
ἣν ἐκ πάλαι εἶχες . οὐ γὰρ λέληθεν ἡ καλὴ κἀγαθή σου προαίρεσις , διότι τὸ κατὰ σαυτὸν μέρος ἀνῄρηκας |
δεκαταίῳ παρ ' οὖς ἀριστερὸν καὶ παρὰ τὸ ἕτερον ἐπάρματα σμικρά : ἀσήμως ἐφάνη : οὖρα διὰ παντὸς οὐκ ἄχροα | ||
; ἢ ἡ εἰς ἅπαντα καὶ τὰ μεγάλα καὶ τὰ σμικρά ; οἷον εἴ τις καρτερεῖ ἀναλίσκων ἀργύριον φρονίμως , |
ἔχε ἀτρέμα κατὰ σεαυτὴν καὶ ῥάπιζε τὸ κακὸν ἐξωθοῦσα τῆς διανοίας . εἰ γάρ τι τούτων ὁ σὸς πατὴρ πύθοιτο | ||
τὸν μετὰ φωνῆς τοῦ ποσοῦ εἶναι : ὁ γὰρ λόγος διανοίας ἐστὶ σημαντικός , καὶ διὰ τοῦτο σύνθετός ἐστιν ὡς |
συλλαβὰς ἔχοντα τὸ α μακρὸν παροξύτονα , ἢ καὶ συναιρέσει ὑποπίπτοντα τοῦ ε καὶ α εἰς η , διὰ τοῦ | ||
ὑπολειποτα ! ! ! τῶν λόγων , λέγω τὰ μὴ ὑποπίπτοντα ὑπὸ τὸ τοιοῦτον εἶδος , ὑπ ' αὐτῶν τῶν |
πάλιν ὑπὸ τῆϲ βελόνηϲ νυγῆναι τὸ νεῦρον . εἰδέναι δὲ καθάπαξ ἐπὶ τῶν νευροτρώτων , ὅτι τὸ τὰ νύγ - | ||
καὶ τὸ κριτήριον αὐτῶν ἀδιάψευστον : τὴν δ ' αἴσθησιν καθάπαξ τε δεῖ τι παθεῖν , ἵνα τῶν αὐτῶν αἴσθηται |
αὐγοειδές τέ ἐστι καὶ ἐς τὸ ἀλεαίνειν τὸ σῶμα καὶ φυσικῶς συνέχειν ἐπιτήδειον μεταλαμβάνει , δεσμούς τινας ἐκ τούτων αὑτῇ | ||
καὶ δύναμις : προτέτακται δὲ ὁ στοχασμὸς , ἤτοι ὅτι φυσικῶς ἐν πάσαις ἐμπίπτει ταῖς στάσεσι ταῖς τε νομικαῖς καὶ |
ἀκριβής , ὑπ ' αὐτὴν τὴν ὄψιν τῶν θεῶν τὰ ἀνθρώπινα πράγματα ὑποθείς , εἴασεν ἀτημέλητα καὶ ἀφρόντιστα , φύσει | ||
εἰπὼν θεῖα , τὰ δὲ ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ εἰπὼν ἀνθρώπινα . οὗτος οὖν ὁ ὁρισμὸς καὶ ὁ πρῶτος ἐκ |
: εἰ δέ τι , ἡ κατάτασις . Ἡ δὲ ἀπάτη , ὅτι οἴονταί ποτε καταγέντων σπονδύλων , καὶ τὰ | ||
καὶ πρὸς τὰ τυχόντα τῶν ἀφροδισίων ἔρως καὶ φλογμὸς καὶ ἀπάτη καὶ τοῦ προπετοῦς ἀβλεψία . Τὴν δὲ τετάρτην καὶ |
ἀλλοιοῦν ἀθρόως ὡς τὰ σφοδρὰ μήτε μόλις διεξέρχεσθαι καθάπερ τὰ παχυμερῆ λανθάνουσαν ἔχει τὴν ἐνέργειαν , εἴ γε καὶ τῶν | ||
τὴν ὕλην , καὶ τονοῦν ἤδη τὰ κεχαλασμένα πέφυκε , παχυμερῆ τε ὄντα ἤδη καὶ ψύχοντα καὶ ξηραίνοντα . Ἐπιταθείσης |
τὰ προσαγόμενα , κατὰ τοσοῦτον εἰκὸς καὶ τὴν πέψιν αὐτῶν διημαρτῆσθαι . Εἰ δὲ καὶ πάνυ μοχθηροὶ εἶεν οἱ ἐγκαθήμενοι | ||
καὶ τῆς κοινῆς τῶν ἄλλων ὠφελείας ἀναγράψαι τὰ δοκοῦντά μοι διημαρτῆσθαι . τοῦτο δὲ ποιῆσαι προεθέμην οὐκ ἐκ τοῦ τοὺς |
πολὺ δὲ ταῦτα γνώσῃ τῇ πείρᾳ . ἡ περὶ τούτων ἀκοὴ οὐ βραδέως γέγονεν : ταχὺ γὰρ ἤγγειλα . καὶ | ||
ἀλλὰ ταχέως . καὶ τῶνδε πύστις καὶ ἡ περὶ τούτων ἀκοὴ καὶ γνῶσις οὐ βραδύνει εἰς ἐπέκτασιν πολλοῦ χρόνου , |
, ἔστιν ἡ περὶ τούτων θεωρία , ἐπειδὴ καὶ αὐτὸς καταγίνεται περὶ τὸ ὂν ᾗ ὄν ἐστι , καθάπερ ἐν | ||
ἀστρονομίαν . καὶ εἰκότως , ἐπειδὴ ἡ μαθηματικὴ περὶ ἀριθμὸν καταγίνεται καὶ μέγεθος , τοῦ δὲ ἀριθμοῦ τὸ μὲν καθ |
μὲν Ἑλλάνικος Ἀκουσιλάωι περὶ τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν , ὅσα δὲ διορθοῦται τὸν Ἡσίοδον Ἀκουσίλαος . . . Ἑκαταῖος Μιλήσιος : | ||
τις ἀποδέξαιτο : τῇ γὰρ τῶν πράξεων ἀνωμαλίᾳ καὶ μεταβολῇ διορθοῦται τῶν μὲν εὐτυχούντων τὴν ὑπερηφανίαν , τῶν δ ' |
κοινῇ ἐφωδεύσατε ; ποῦ ποτε ; εἶτα λέγετε ἄχρηστα τὰ θεωρήματα . τίσιν ; τοῖς οὐχ ὡς δεῖ χρωμένοις . | ||
, ἵνα κατ ' ἀναφορὰν τὴν ὡς ἐπὶ τὰ τοιαῦτα θεωρήματα λέγωμεν τεχνικόν τι μέρος ὑπάρχειν παρ ' αὐτοῖς τὸ |
τοῦτο διαγινόσκομεν : αἰσθανόμεθα γὰρ πολλάκις τῆς τοιαύτης ποιότητος , ὥςπερ γὰρ ἐὰν ἁλῶν , ἢ γάρου , ἤ τι | ||
δὲ καὶ πανταχόθεν σχήματα συνάγουσιν ἀγνοοῦντες τὸν καιρὸν αὐτῶν , ὥςπερ καὶ τῶν ὀνομάτων . τοιαῦτα μέν τινα καθόλου λέγειν |
καὶ διὰ τὸ ταχὺ τελεοῦν : ἡ δὲ φύσις αὐτῶν ποία τις ἂν εἴη σκεπτέον : οὐδὲ γὰρ γεώδης ὥσπερ | ||
ἱερὸν ὀστοῦν . πῶς οὖν ἐν Λυσιστράτῃ [ ] διώρισται ποία δ ' ὀσφὺς , ποῖος δ ' ὄρρος ; |
ποιότητας ἢ ποσότητας ἢ ἄλλο τι τῶν συμβεβηκότων αὐταῖς , φαντασία δὲ τῶν αἰσθήσει φανέντων τύπους καὶ εἰκόνας ἐν αὑτῇ | ||
οὐδέν , ἀλλ ' ἢ ἄλογος : οὐδὲ γὰρ ἡ φαντασία τύπον ἑαυτῆς προβάλλεται , ἀλλὰ τοῦ αἰσθητοῦ , οἷον |
ἐπειγόντων , ὡς ἂν ὑπὸ Μακρίνου ἔτι βασιλεύοντος ἐπί τινα σπουδαῖα πεμφθέντων . ὃ μὲν οὖν ἔφυγεν , ὡς εἴρηται | ||
ἐφύετο διαρκής : τῶν τε ναμάτων τὰ μὲν οὐκέτι πίνεσθαι σπουδαῖα ἦν , τὰ δ ' ὑπελίμπανε θέρους , τὰ |
: ταῦτα γὰρ τοῦ διαφανοῦς πέρατα : τὸ δὲ διαφανὲς ἐπιτηδειότης ἐστὶν εἰς ὑποδοχὴν φωτὸς ἢ ἴχνος τι φωτὸς ἀμυδρὸν | ||
ἐποχῆς : τὰ πολλὰ δὲ εἰς καχεξίαν καὶ ὕδρωπα ἐντεῦθεν ἐπιτηδειότης γίνεται . Δήλη δὲ γίνεται ἡ ἐκ τῶν νεφρῶν |
ὥσπερ τοῦ ὄφεως ἡ κίνησις , οὕτως καὶ ἡδονῆς : πενταχῆ γέ τοι πρῶτον εἱλεῖται , καὶ γὰρ δι ' | ||
. διαφέρει γὰρ ἔμψυχα ἀψύχων οὐδενὶ μᾶλλον ἢ αἰσθήσει : πενταχῆ δὲ τμητὸν αἴσθησις , εἰς ὅρασιν , εἰς ἀκοήν |
τῆς πέψεως , ὑγρασίαι δὲ ἀπὸ τῆς τροφῆς συμβαίνουσι . βελτίω δ ' ἐστὶν ἑψόμενα , τῆς δὲ κοιλίας ἐστὶν | ||
Ἡσίοδον καὶ τοὺς ἄλλους ποητὰς τῶν μέτρων καὶ μελῶν : βελτίω γὰρ ἔστω τὰ χρώμενα συμπόσια τοῖς τούτων : μουσικῇ |
πρὸς τούτοισι πάντα τὰ αἰσχρὰ λοιδορέονται , ὅτι σφέας καίων ἐπιτρίβει , αὐτούς τε τοὺς ἀνθρώπους καὶ τὴν χώρην αὐτῶν | ||
τὸν ῥύπον ἐπιξύσαι . μεταφορικῶς ἀπὸ τοῦ σμήχειν , οἷον ἐπιτρίβει : σφοδρὰν γάρ τινα τρίψιν καὶ τὴν σμῆξιν εἶναι |
: ἐκδερῶ σε . τὸ γὰρ ἐκδέρειν μᾶλλον τῶν μαγείρων τέχνη . ἐκδερῶ σε , φησίν , ὥστε ἀπὸ τοῦ | ||
καὶ οὐ τέχνη : οὐ γὰρ ὅ , τι μὴ τέχνη , καὶ ἀτεχνία εὐθύς . Ἀτεχνία μὲν γὰρ ἀφαίρεσις |
. χάλαζα δὲ ταραχὰς καὶ δυσθυμίας δηλοῖ καὶ τὰ κρυπτὰ ἐλέγχει διὰ τὸ χρῶμα . βροντὴ δὲ χωρὶς ἀστραπῆς δόλους | ||
βιούντων . Ὁ Ἥλιος τὸν οὐκ ἀετιδέα : λείπει τὸ ἐλέγχει . Ἐπὶ δοκιμῆς . Ὁ δύο πτῶκας διώκων οὐδέτερον |
δοκεῖ , ἀλλὰ μέρη μᾶλλόν ἐστι τῆς ὅλης συγκρίσεως , καθίσταται ὅμως δι ' αὐτὸ τοῦτο καὶ εἰς τὴν στοιχειώδη | ||
μηδενὶ † τειχίον περιβαλλόμενον αὐτὸ αὐτοῦ ; ποῖος δὲ θυρωρὸς καθίσταται ἐπὶ οὐδεμιᾷ θύρᾳ ; ἀλλὰ σὺ μελετᾷς ἀποδεικνύειν δύνασθαι |
τὰ ] ἑαυτῶν καὶ δυσπεπτότερα , πρὸς δὲ τὰς οὐρήσεις ἀμείνω . τὰ δὲ διὰ τοῦ μέλιτος πέμματα καὶ δυσώδη | ||
, ὡς διαγέγραπται . Τὰ δὲ παύοντα ὀδύνην , πάντων ἀμείνω ἀναπτυόμενα . Ὁκόσα δὲ τῶν ἀλγημάτων ἐκ τουτέων τῶν |
, . . , . ἀλλοτριόγνωμος : σημαίνει ὁ τὰ ἀλλότρια ἐν γνώμῃ ἔχων , καὶ μὴ τὰ ἑαυτοῦ . | ||
: Οὐκ ἔστι παρ ' Αἰγυπτίοις πρὸ ἀποδείξεως ἀφαιρεῖσθαι τὰ ἀλλότρια . Ταῦτα εἶπε περὶ τοῦ μεταβόλου , καὶ περὶ |
ἢ καὶ ἔτι βαθυτέρων ὄντων βραχύ , προϲάγειν τὰ ἀπουλοῦν δυνάμενα κολλύρια , οἷόν ἐϲτι τὸ τοῦ Κλέωνοϲ . καὶ | ||
οὐ παρετέον . ἔστιν οὖν δίκαιον εἰς ταὐτὸν ἄγειν τὰ δυνάμενα κοινωνεῖν : τὰ δ ' ὁμογενῆ πέφυκεν εἰς κοινωνίαν |
ἐγνώρισας ἡμῖν διὰ Ἰησοῦ τοῦ παιδός σου : σοὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας . Ἀμήν . Σύ , δέσποτα | ||
γὰρ τὸ χάος πρώτην ταύτην γεννᾷ . ἀρχαία οὖν ἡ δόξα αὕτη ἐστὶν ἡ περὶ τῆς γῆς καὶ δημοτική , |
ἂν ἀμφότερα κατὰ τοῦ αὐτοῦ : εἰ γὰρ ἦν ταὐτὸν ἕξις καὶ ἕξιν ἔχειν , κατηγορεῖτο ἂν ἀμφότερα κατὰ τοῦ | ||
τὸν ἄνθρωπον τῇ φυσικῇ ἐπιτηδειότητι μόνον . ἡ δ ' ἕξις ὁμοία οὖσα , τότ ' ἔσται κυρίως ἀρετή . |
νῦν ἐν ταῖς πόλεσιν ἡ τοιαύτη χορεία καὶ ἀγωνία σχεδὸν οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἐστιν , εἰ μὴ πάνυ τι σμικρά ; | ||
, ὀργιζομένης , φθονούσης , ζηλούσης , ἐπιθυμούσης , ὅλως οὐδαμῇ ἡσυχίαν ἀγούσης , ἀλλ ' ἐφ ' ἑκάστῳ τῶν |
συνεχεῖ κινήσει τῶν βλεφαρίδων . . . . . . σκαρδαμύσσειν : σκαρδαμύσσειν : παρὰ τὸ μύω μύσσω γίνεται παράγωγον | ||
, συνθέντες ἄρθρα στόματος : οὐδὲ πνεῖν ἐῶ , οὐ σκαρδαμύσσειν οὐδὲ χρέμπτεσθαί τινα , ὡς μὴ ' ξεγερθῆι τὸ |
τῶν δακρύων φερομένων : φυσικῶς γὰρ ἀπροσδόκητος χαρὰ πλείονα λύπης ἐκκαλεῖται δάκρυα . ἐπανελθόντες δὲ ἐκ τοῦ ἄλσους ἐπὶ τὴν | ||
κενὰ καὶ νομοθεσίας φυσιολογητέον , ἀλλ ' ὡς τὰ φαινόμενα ἐκκαλεῖται : οὐ γὰρ ἤδη ἀλογίας καὶ κενῆς δόξης ὁ |
γάρ , ἔφη ὁ Ἱέρων , τὰ πολλὰ ταῦτα μηχανήματα κατανενόηκας ἃ παρατίθεται τοῖς τυράννοις , ὀξέα καὶ δριμέα καὶ | ||
. Τοῦτο δ ' , ἔφη , ὦ Περίκλεις , κατανενόηκας , ὅτι πρόκειται τῆς χώρας ἡμῶν ὄρη μεγάλα , |
τ ' εἰσὶν οἱ πολλοὶ οὐ τὰ σμικρότατα τῶν κακῶν ἐξεργάζεσθαι ἀλλὰ τὰ μέγιστα σχεδόν , ἐάν τις ἐν αὐτοῖς | ||
πατρῴαν οἰκίαν καὶ διαιτώμενον παρὰ Μισγόλᾳ , πρᾶγμα οἶμαι χαλεπὸν ἐξεργάζεσθαι ἐπιχειρῶν : οὔτε γὰρ ἐμὲ δεῖ τοὺς ἐμαυτοῦ φίλους |
χρήσιμα εἶναι πρὸς τοῦτο . φαίνοιτο γὰρ ἂν ἡμῖν ἡ ἀμαθία πρὸς ἐπιστήμην χρήσιμος οὖσα , καὶ ἡ νόσος πρὸς | ||
ὦμεν παλίμβουλοι καθεστήξει : ἔσται . ἀκινήτοις : ἀμεταθέτοις . ἀμαθία τε μετὰ σωφροσύνης . . . : τὴν μὲν |
θεραπεύει , καθὼς μετὰ βραχὺ εἰρήσεται , τάχιστα τὴν κακοχυμίαν ἐκκαθαίρουσα : τῶν δὲ δι ' ἀτονίαν τοῦ στομάχου γιγνομένων | ||
ἑτέρας δεῖται τέχνης , ἣ τὸ ληφθὲν δοκιμάζουσα , καὶ ἐκκαθαίρουσα λόγῳ , οὐ πυρί , χρῆσθαι ἤδη δύναται ἀκηράτῳ |
γραμματικὴ τὸ ἀδιάπταιστον αὐτῇ παρέχει , ἡ δὲ ῥητορικὴ τὸ κεκαλλωπισμένον καὶ ἰσχυρόν : πάλιν τῆς ῥητορικῆς δύο τέχναι : | ||
τὰς τῶν παλαιῶν συνταγματογράφων βίβλους κατάμαθε τὸν λόγον μὲν εἶναι κεκαλλωπισμένον καὶ κακόζηλον , ἐκπλῆξαι δυνάμενον τὰς τῶν ἐντυγχανόντων καὶ |
: τούτων οἱ τάφοι τὴν ἀσχολίαν εἰργάζοντο : τούτων τὰ πάθη τέως σιωπᾷν κατηνάγκαζε : τὴν σιωπὴν ἐγκαλεῖς , ὅρα | ||
δι ' ἄτεχνον ἐμβρυουλκίαν ἢ διὰ πληγὴν ἢ διὰ ψυχικὰ πάθη , οἷον ἀποβολῆϲ τέκνων ἀπαγγελθείϲηϲ ἢ πολεμίων ἐφόδου ἢ |
τις ὄντα πρὸς ἐκεῖνα καὶ οἷον ἀνάπτυξις βραχεῖα καί τις ἐθισμὸς ἀλείφων καὶ διεγείρων τοὺς νέους εἰς τὴν ἐκείνων ἐξέτασιν | ||
, διαιτῆσαι τὸν ἄνθρωπον : ἡ δὲ δίαιτά ἐστιν ἐμέτου ἐθισμὸς τοῖς ἐμοῦσι χαλεπῶς καὶ ἰσχὺς τῆς πάσης ἕξεως : |
ὀρχηστικήν , καὶ βαίνειν πρὸς ῥυθμὸν καὶ συνιέναι ἤχων διαφορὰς ἀκριβοῖ ἐλέφας καὶ οὐ σφάλλεται . Ἡμεροῦται δὲ καὶ μᾶλλον | ||
αὐτοῦ νήσους ποιεῖ , † τὰ δ ' ἄλλα οὐκ ἀκριβοῖ . περὶ μὲν οὖν τοὺς μύθους τοιοῦτος , δεινὸς |
σκληρότερόν τε καὶ ἀμφίβολον , πρὸς ἕτερα δὲ καὶ ἡ δόκησις : τὰ δ ' ἐκ τῶν ἄλλων τραχέα . | ||
: ὅ ἐστι , παρακονῶμαι . ἢ οὕτως : ἡ δόκησις ἀκόνη μοι : ὃ δοκῶ περὶ τῶν ἀνδρῶν , |
τῶν θείων ὡς ὄντως πραγμάτων , οἷον ὡρῶν φύσεις εἰ ἐξετάζοι τις , ὅπως τε καὶ καθ ' ἃς αἰτίας | ||
ὕλης μέρος ἀντιλαμβανόμενον τανῦν τῶν κακῶν . εἰ γάρ τις ἐξετάζοι ἐπ ' ἀκριβὲς τὰ πράγματα , χαλεπώτερον νῦν εὑρήσει |
καὶ ἀηδῆ πάντα φαίνεται καθάπερ καὶ ἡμῖν ἕτερα ἑτέρων μᾶλλον ἔνια δὲ καὶ ὅλως φεύγομεν . Ἀλλ ' ἐκεῖνο ἄτοπον | ||
πάντα κελεύουσι τοῦ μετοπώρου μᾶλλον φυτεύειν ὅσα δύναται βλαστάνειν : ἔνια γὰρ οὐ δύναται καθάπερ ἄπιος καὶ μηλέα καὶ ὅλως |
ἀνδρὸς γυνὴ μηδέποτε παύσαιτο καὶ διὰ τῶν ὑφαινομένων μείζω σοι ποιοῦσα τὸν οἶκον : ἐγὼ δὲ τὸν χιτῶνα τὸν λινοῦν | ||
Ἀλέξανδρον Μακεδονίαν : εἰς μέντοι τἀκριβὲς ἄκρα τίς ἐστιν ἡ ποιοῦσα τὸν κόλπον πρὸς τὸν Ἄθω , πόλιν ἐσχηκυῖα τὴν |
προεκλογισάμενος οὐδὲν ἧττον ὑπέστην τὸ ἔργον , βραχὺ μὲν ἐμαυτῷ γύμνασμα συντάξας , σοὶ δὲ οὐ μέγα κτῆμα , ἀλλὰ | ||
ὑπὸ τὸ αὐτὸ εἶδος οὔσας προσωποποιΐας . τοῦτο δὲ τὸ γύμνασμα μάλιστα ἠθῶν καὶ παθῶν ἐπιδεκτικόν ἐστιν . ἁπλῶς μὲν |
, τοὺς δὲ πολλοὺς ἀγυμνάστως ἔχειν πρός τε ψύχη καὶ θάλπη οὐ δοκεῖ σοι πολλὴ ἀμέλεια εἶναι ; Συνέφη καὶ | ||
ταῦτα μετὰ μαλακίας λαμβάνειν , ἀλλὰ ψύχη τε χειμῶνος καὶ θάλπη θέρους ἐθίζει καρτερεῖν . καὶ τοὺς μὲν αὐτουργοὺς διὰ |
καὶ θεοὺς καὶ γῆν καὶ θάλασσαν καὶ ἀνθρώπους καὶ τὰ ἄλογα πάντα καὶ ἄψυχα , τῷ δὲ θεῷ οὐ δυνατὸν | ||
Ἀρίστωνος , ἀποκηρύττουσι , ποῖα δὲ ἆθλα ἀποκρίνουσιν ; Τὰ ἄλογα καὶ τῶν συνήθων σφίσι γενομένων ἀπέχεσθαι φιλεῖ καὶ φείδεσθαι |
ὁ Φειδιππίδης τῷ Στρεψιάδῃ , ὅσα μέλλει ποιῆσαι εἰς αὐτὸν λυπηρά : διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τὸ “ ἀχθέσῃ ” | ||
μάτην αἰνουμένης τὸ μὲν πρόσωπον ἡδύ , τἀν δόμοισι δὲ λυπηρά : τίς γὰρ μακάριος , τίς εὐτυχής , ὅστις |
κυρίως κατ ' αὐτὰ τὰ σημαινόμενα καὶ παρὰ πολλοῖς λέγεται μουσική : καταχρηστικώτερον δὲ ἐνίοτε προσαγορεύειν εἰώθαμεν τῷ αὐτῷ ὀνόματι | ||
| Σωκράτους φωνή , τοῦτο Ὁμήρου ποιητική , τοῦτο Πυθαγόρου μουσική , τοῦτο Ἡροδότου συγγραφή , τοῦτο ἑλ [ . |
ἀκρατοῦς . ἔστι δὲ τὸ ἀληθές , ὅτι κατὰ τὰ ὑποκείμενα οὐ διαφέρουσι . καὶ ὁ ἐγκρατὴς γὰρ καὶ ὁ | ||
τὰ κινοῦντα τῶν κινουμένων . διότι φησὶ τὸ δὲ τὰ ὑποκείμενα μὴ εἶναι , ἃ ποιεῖ τὴν αἴσθησιν , καὶ |